BANK-ASSOCIATIE
rain en mnm ra n emmmra
ONS BLAD
-|
ZATERDAG 12 NOVEMBER 1921 - - Ï4e JAARGAT
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
Histonsche dagen.
Fa, J. ASJES Ez.
No. 2 gANBBLAD 10 Cis
FEUILLETON.
DE VIOOL!
Vergadering der R -K.
Weritgeversvereeniging.
CredieSsn, Osposito's, Aan- en Verkoop van Effecten.
ALLE BANKZAKEN.
14e JAARGANG
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
59
19
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
B5 I
lil
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25 elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0 75: Ru ">riek „Vraag en aanboo" bij voor
uitbetaling pe. piaatt ng f 0.60
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,-, f 400,-, f 200,-, f 10Q, f 60,. f 35, f 15,-
RrJTUIGFABRlEK ALKMAAR
Toen wij eenige jaren terug in den
goud roes van den oorlogshandel leefden,
werd er nu en dan ironisch gesproken van
nden dreigenden vrede'. Die spotternij had
'n dieperen zii<n dan de meesÉén loen zullen
vermeed hebben. Aan de rijke dagen toch
van de oorlogswinst is niet alleen een eind
gekomen, maar het begin van den vrede
in veel erger mate de aanvang geweesjt
van een tijdperk van algemeene verarming,
hopelooze verwarring op financieel en eco
nomisch gebied, toenemende werkloosheid
en ondragelijke staatsschulden, dan de
grootste zwartkijker heeft durven voor
spellen.
,De wereld verkeert daii ook de laatste
maanden-, nu men over het beruchte vre?
desverdrag van Versailles in allerlei con
ferenties is doodgepraaf, in een even som
bere stemming als in de ergste jaren van
der. wereldhongersnood, toen de oorlog op
z' einde liep.
Afin dien egapl grijzen hemel heeft de
president der Vercenigde Stalen van Ame
rika een fakkel ontstoken, door een aantal
regeeringen van Europeesche en Aziatische
volkeren tot een ontwapeningsconferentie
hijoén te roepen. Aller oogen richten zich
nu naar Washington, waar de vertegen
woordigers van Amerika, Engeland, Frank
rijk China, Japan en kleinere stalen bij
eenkomen om over ontwapening te spreken
als middel om aan den cbaoïischen inter
nationalen toestand een einde te maken.
Langen tijd is de wereld in twijfel geweest,
wat zij van deze bijeenkomst denken moest
en te verwachten had. Ontwapening is
zachtjesaan een utopie geworden, waaraan
niemand meer gelooft. Trouwens, terwijl
president Harding een ontwapeningscon
ferentie uitschreef, werd er in de Vereenig-
de Staten tot den aanbouw van zes nieuwe
slagkruisers besloten.
Maandenlang- heeft de wereldpers #ziqjk
met de "WaShiiiglonsche Cohferentie bezij
gehouden, met 'f resultaat, dat wij m; al
thans welen, wat wij in 'l beste geval van
•deze bijeenkomst te wachten hebben En dat
is riiaar gelukkig ook. want er kan thans de
wereld niets ergers overkomen dan een
nieuwe groote teleurstelling van het soort
oh Wilson en zijn collega's ons met de
vredesbefoften van Versailles bereidden.
De conferentie van Washington zal voor
namelijk gewijd zijn aan het probleem van
de voortdurende wrijving tusschen Ameri
ka en Japan over de belangen, welke beide
groöt-mogendhedcn in China hebben en
w .erbij Engeland, ais contractant van he}
Engelsch-Japan sch.0- verbond direct belang
hebbende is. Deze wrijving is het groote gë-
Taar van een nieuwen wereldoorlog, wat
b c teek en i een wedloop in maritieme be
wapening van de direct en indirect belrjk-
ken stalen. En daar de uitgeputte volkera
nb- in staat zijn nieuwe belastingen voor
verderen vioolbouw op te bréngen zag
president Harding ir. 206 verre juist, dat
lm hel oogenblm b aairfb token, om allen,
die belang hebben bij de Japansch-Amcri-
kaanschc tegenstrijdijdfid van belangen,
inzonderheid de bezit ?rs van de gr mie
ilotci», bijeen te ep.-n ,»iu op middelen Ie
zinnen teneinde-tol beperking van bewape-
k0mea" In hoeverre Engeland den
Amepkaanschen president tot dat initia
tief heeft aangespoord, op het oogènblik,
•dat het Engelsch-Japansche verdrag moest
vernieuwd worden, kunnen wij thans bui
ten bespreking laten. De conferentie van
Washington, welke thans gaat beginnen,
is in ieder geval een feit van groote bciec- UmSLw
Stq^ds in voorraad veel nieuwe en
gebruikte rijtuigen. - Repareeren
alles op rijtuiggebied vlug en tegen
billijke 1 rjs. Carrosserien voor
personen en vrachtvervoer. Diverse
modéllen in aanbouw. Ontwerpen met
prijsopgave gratis.
ken&s. Immers, slaagt zij, dat wil zeggen,
kunnen de diplomaten tot een overeen
komst komen, waarbij Japan tegenover
Amerikaansche concessies zijn voorkeurs
rechten of vermeende rechten in China
opgeeft, kon men komen tot een Ameri-
kaanscliJapansch—EngelschGhineesch
verdrag, dan zou op de eerste plaats het
gevaar van een nieuwen groptqn Oorlog in
de naaste toekomst zijn afgewend. Dan
zou van den in productie ven arbeid van 't
bouwen van oorlogsschepen kuimen wor
den afgezien en dat zou zeker al een groote
wins? zijn.
Maar indirect zou dat succes ook de
eerste stap lol algemeene beperking van be
wapening beteekenen. Immers, Engeland,
om een voorbeeld te noemen, onderhoudt
zijn groote vloot niet alleen voor zijn be
langen in Azië. Wanneer het dus meedoet
aan beperking van bewapening kan dat
alleen gebeuren, wanneer ook andere
grootmachten bun landsverdediging in
krimpen. Zoo hang* 't eene probleem aan
-het andere.
Hieruit volgt, dat wij van de Washing
lonsche Conferentie niet meer maar ook
niet minder moeien verwachten dan haar
program feitelijk inhoudt.
Haar welslagen is om het ingewikkelde
der vele legen strijdige belangen nog een
groote vraag, en daarom is optimisme zeer
gevaarlijk. Maar slaagt zij werkelijk, dan
zullen de gevolgen ook veel grooter zijn
din het enkel verwijderen der oorzaken
van de wrijving tusschen Japan en Ame
rika, dan is er hoop, dat de wereld in
plaats van „den gewapenden vrede"", de
ontwapening van den oorlog gaat nastre
ven. Daarom is, wat thans m Washington
g«at geschieden, van zooveel beteekenis.
IJqycl George, de Engelsohe premier,
die in het Ierschc conflict eèn schoo'ne ge
legenheid heeft, om de eerste schermutse
lingen ter Washinglonsche Conferentie in
d j verte aan te zien, sprak dezer dagen een
zee juist woord, toen hij zeide:
..Door de grauwe lucht schijnt de Was
hinglonsche conferentie als een regenboog.
Zij kómt niet te vroeg, want des te eerder
zuilen wij uit de Europeesche onrust ge
raken. Be ontwapening is de eenige weg
n. av de veiligheid. De Washinglonsche
conferentie heeft de toekomst der bescha
ving onder haar hoede: laten wij daarom
voor haar succes bidden."
VAN DEI? PUTT DE VLAM
EINDHOVEN.
pÉRiiËillTIÏftE KRONIEK.
1
De Grci'ildivelslcit ziei inff.
De troonopvolging. Mc
uikemen van de Kroon,
De beslis ing omtrent de troonopvol
ging is gevallen, maar niet, dan ruraal
vrtn socialistische ca communislische
zijden tendentieuze vèrtaogen zijn ge
bonden, alsoi' d-3 gehechtheid van het
Neder*, volk aan zijn vorstenhuis zich
slechts tot enkele, tot dc „kapitalisti
sche" kringen zon beperken. Die ver-
tuogen werden echter krachtig door
de hoeren Rutgers cii Schokking weer
sproken.
eerst de afgewezen
niennemen ten
Romen door MYRTLE REED.
Vsrtaaid uit het Engelsch door Hen
nette v. d. V/aarden,
'44
In fel bosch iiecrschlc een winddoor-
mschte stille. Nu en danviel er een
root op den grond en riep een laat voge'l-
1- zot vrouwtje. Het was alsof lichte el-
wm S de Ian<:n trippelden. De
1 was kristalachtig en toch vol tec-
kemng, en rood-gftode bladeren dwarrel
en in den wind.
Ze ging dieper het bosch in, meteen ver-
F';*'061 0p den zo° welbekenden
feWur hie' Pad wending
'nlafe ze vel'haasd stil. Op de
Mn ,i.Van a bijeenkomst bad iemand
roi- d °PSericht, en in de steenige
vas een kruis gehouwen.
wist °°;:en vulden zich met tranen, ze
opgericht Tw.yn?°0i der °PoffeninS had
niet mr, 1 WC6r geteisterd, en
iaar Tï 0verfiroeM moest het al die 25
woord' f festaau hebben. Et was geen
bui. 'm gCC" onderschrift, alleen het
- 101 v°or haar was het genoeg.
Een nieuw amendement van Mr.
Troelstra tot schrapping van art. 13,
waardoor <dus bij voor-o.v£rhjden van
Prinses Juliana haar eventueele kin
deren als opvolger van Koningin Wil-
helmina zouden worden uitgesloten, is
me t 63 tegen 29 stemmen verworpen.
(Vóór: vrijzinnig-, en sociaal-democra
ten en revdluüomiairen.)
Verder wei-den verworpen met 87
tegen 6 stemmen het amendement-van
de Laar; met 70 tegen 23 stemmen het
amendement-van lïavesteyn; met 63 lé
gen 30 stemmen het amendement-Mar-
chant met 52 tegen 41 stemmen het
amen dement-van Scha ik en met 64 te
gen 29 stemmen het (gewijzigd) amea-
dement-Troelstra.
Daarentegen zijn aangenomen het
(gewijzigd) amendement-Rulgers met
)53 tegen 39 stemmen; pa ra gr. 4 van
de herziening met 38 tegen 4 onver-
zo n ijke anti-revoUi ionuaUen (de Mon
te verLoren, van der Voort van Zijp,
Scheurer en Heemskerk); het amende
ment-Rink met 79 tegen 14 stemmen
en het tweede amendement-van Sclvaik
met 73 tegen 21 stemmen.
Dit bctcekent, dat in het door de
Regeering voorgedragen slelsél van
Troonopvolging de volgende drie wij
zigingen zijn aangebracht, alle met
goedvinden van den Minister:
le. Wanneer bij overlijden des Ko'
nipgs geen bevoegde opvolger naar Tie
Grondwet bestaat, worden dc Staten-
Goneraal binnen 4 maanden na het
overlijden door den Raad van State
in dubbelen getale bijeengeroepen, 'en
einde in vercenigde vergadering een
koning te benoemen (amendement-van
Schaik).
ze. Wanneer vooruitzicht bestaat, dat
geen bevoegde opvolger naar de Grond
wet aanwezig zal zijn, kan deze wor
den benoemd bij een wet, waarvan het
ontwerp door den Koning wordt voor
gedragen (amendement-Rink) en
3c. Het gewijzigde amendemont-Rut-
gers. Hierdoor ia niet, gelijk do Regee-
ring had voorgesteld, art. 14 Grond
wet zonder meer geschrapt, doch is hier
voor een andor artikel 14 in de plaats
gekomen.
Luidde de Grondwet op dit punt tot
dusver, dat hij gebreke aan opvolgers
krachtens de art. 1113, de Kroon over
gaat „op de Prinses, door geboorte tot
het Huis van Orawp-Nassau fce'ooren 'e,
die den laatst overleden Koning, in do
lijn der afstamming van wijlen Koning
Willem Fredorik, Prins van Oranje-Nas-
sau, het naast bestaat," door het aan
vaarde amendement-Rutgers komt in het
hierbedoeldo geval voortaan in aanmer-
kmg: „de maai of de vrouw, die den
laatstoverleden Koning, i n ds lijn der af-
stamming van Haro Majesteit Koningin
Wilhelmina, Prioses van Oranje-Nassau,
het naast, doch niet verder dan in den
dei-den graad van bloedverwantschap be
staat." (Bij gelijken graad van bloed
verwantschap hebben mannen boven vrou
wen en heeft daarna do eerstgeborens
den voorrang).
Een nederlaag voor den Minister is de
aanneming van het amenrlement-Rutgers
niet geweest. Na de wijziging van het
-voorstel heeft minister Ruys zich er bij
neergelegd en het zelfs min of meer aan
bevolen. Het vóórnaamste bezwaar van
de Regeering, dat bet amendement in
dè toekomst geheel voor ons land vreem
de vorsten op den troon zou kunnen
brengen, was vervallen en over de eigen
aardigheid, dat art. 14. nu Koningin Wil-
hebnina noemt, terwijl het eers'.o artikel
over dè Troonopvolging or van uitgaat,
dat* de Kroon is en blijft/opgedragen
aan Koning Willem I (om door hem
en 'djn wettige nakomelingen te wor
den' bezeten, erfelijk, overeenkomstig
de. bepalingen van de volgende arti-
keiea) moest do Kamer 'maar heenstap-
vjjsu, hetgeen zij mêt een weinig be
zwaard hart heeft gedaan.
Verre prinsessen zijn door het amende
ment-Rutgers niet weer binnengehaald
Het gaat, gelijk de voorsteller uiteen
zette, om nabije -bloedverwantenin de
zijlijn, gaat het nieuwe artikel niet ver-
dor dan don (lierden graad; broeders en
zusters, tantes en -ooms.
Voor bet amendement hebben gestemd-
de antirevolutionnairen on christelijk-bis-
terisehen,- dé Vrijheidsbond (óp twee na)
en de Katholieken op negen na, welke
featsten men allen tot den linkervleugel
der Katholiekefractie kan rekenen.
Hiermee was de troonopvolging afgo-
ilftan.
.Het volgend punt der herziening be-
trof -hét inkomen der Kroon, Aanvan
kelijk liet. 'de Regearing dit onveran
derd, maar op aandrang uit de Kamer
stélt zij verdubbeling daarvan voor.
De minister kwam met een verklaring,
dié inderdaad merkwaardig mocht hee-
teh. IE. M. do Koningin had verklaard,
zoo zeide hij dat Zij meende in den.
goest van het Kalmret en het volk te
handelen, wanneer Zij' bij de ontvangst
van vreemde staatshoofden en bij be
zoeken in het .land weer dehzelfden staat
zou gaan voeren als vóór 1914. Te dien,
eójde was verbooging van het inkomen
der Kroon gewenscht. Echter zou "II.M.
bij het putten uit die verhpoging de
r.'ocst mogelijke zuinigheid betrachten,
■Siti het" oog op de .tijrteometandighedjan.
Tegen- die verklaring is, dankt ons,
op zich zelf geen bezwaar. Maar som
mige „juristen" in de Kamer, zullen
"er wel hun chicanes op loslaten en
uit socialistisch _en communistisch kamp
zullen wel stemmen opgaan, die nadere
verklaring éischen van bovengenoemde
„verklaring"' - van den Minister.
ItlflElLIIBS©! SSSEUWS.
Donderdag hebben in het gebouw van
Kunst en Wetenschap te Utrecht de Alge
meene R. K. Werkgeversvereenigingën en
het R. K. Verhond van Werkgeversvak-
vereenigingen vergaderd. Wegens ver
hindering van den hoer J. B. van Dijk,
lid der Tweede Kamer, werd de ver
gadering gepresideerd door d n heer Jan
Verbeijen uit Roozendaal. In den breede
werd gediscussieerd over een motie, in
gediend door de R, K. Werkgeversver-
eeniging in het diocees Den Bosch, be
treffende de werkgeversbijdragen in de
kosten van bestrijding der werkloosheid;
deze motie luidde
„De Algem. R. K. Werkgeversverooni-
giog, geeft als haar mecning ta kennen
dat in de bestrijding van de kosten van
de crisiswerkloosheid door de werkgevers
niet kan worden bijgedragen; dat het.
tijdstip nog niet gekomen is om eon wet
telijke verzekering togen de gevolgen van
normale werkloosheid te gaan invoeren;
dat het betrekken dor werkgevers in de
kosten dezer verzekering .in het algemeen
ongewensoht en ongemotiveerd is en al
leen gemotiveerd kan worden voor die
bedrijven waarin het noodzakelijk is dat
men hetzij op bepaalde tijden, hetzij
Kapitaal en Reserve f 19.500.000.—
Kantoor ALKMAARBREEDSTRAA? tl
Correspondentschap HCiGRfi GROOTE ft'GGHD 140
Direct.K. VAN NIENES Jr.
voortdurend over een zekere arbeidsre
serve beschikt."
Er werden op deze vergadering stem
men vernomen die den inhoud dezer mo
tie onsociaal verklaarden, reden waarom
zij haar verwerpelijk noemden; anderen
daarentegenachtten het zeer ncodig dat
de werkgevers zich in deze uitspraken,
ten einde naar buiten te kennen te ge
ven wat er leeft ook ondèr de Room-
scho werkgevers. Dr. Kortenkorst, de
secretaris van het hoofdbestuur, lichtte
toe dat het in deze quaestie alleen draait
om het principe, of or een rechtsgrond
bestaat voor den werkgever die hem ver
plicht bij te dragen in de premiebetaling.
In Roomsclie werkgeverskringen is men
hot er ovor eens dat het karakter eener
verzokeringsuitkeering is dat van uitge
steld loon en de werkgever verplicht is
den werknemer in sociale verzekeringen
bij te staan, daar waar dat noodig is.
Bij iedere verplichte verzekering gaat in-
tusschen het paedagogische element voor
den werknemer teloor; het verdient aan
beveling dat paedagogisch element zoo
veel mogelijk te behouden, door de voor
keur te geven aan de vrijwillige ver
zekering, die ook uit economisch oog
punt aanbeveling verdient. De verplichte
verzekering toch omvat 1,8C0.000 arbei
ders, de vrijwillige verzekering bepaalt
zich tot 400.000 werklieden. Spreker ver
dedigde uitvoerig het denkbeeld om de
werkloosheidsverzekering alléón verplich
tend te stellen voor do werkgevers in
wier bedrijven zich seizoenwerkloosheid-
voordoet. De zelf-kulp dient bij de werk
nemers voorop te staan. Op grond van
deze overwegingen stelde het boofdbe-,
stuur voor - een motie aan te nemen,
waarvan de-voornaamste alinea's luiden:
„Het hoofdbestuur is van oordeel dat do
•kwestie der premiebetaling dér werk-
loodsheidsverzekering en de vraag of ook
de werkgevers moeten bijdragen in die
kosten, een onderdeel vormt van een zeer
belangrijk probleem, dat ook verband
houdt met de geheele organisatie van de
Het hoofdbestuur meent, dat het thans
urgent is dit probleem na goedo voor-
sociale verzekeringen in het algsrneen.
lichting van alle zijden nader onder de
oogen te zien en stelt daarom voor een
speciale vergadering te beleggen waarin
dit vraagstuk in den breede aan een be
spreking kan worden onderworpen. In
verband daarmede geeft het hoofdbestuur
Den Bosch in overweging haar motie ia
te trekken."
Verschillende aanwezigen verklaarden
dat de industrie niet met nieuwe lasten
is te bezwaren, waar de regeering niets
doet om voor de nijverheid de gevolgen
van dc crisi3 te verlichten. Waar do re
geering de belangen van do werkgevers
absoluut niet behartigt, worden de ar
beiders daar' de dupe van en nu gaat
het niet aan do werkgevers voor de aldus
in ket leven geroepen toestanden, alwe-,
der verantwoordelijk te stellen, finan
cieel. Verscheidene leden wezen erop, dat
do industrie nu heusch al genoeg belast
is en bet bedrijfsleven met geen onkelen
nieuwe last meer kan worden bezwaard.
Het is nu welletjes geworden met alle
opgelegdelasten uit hoofde van sociale
maatregelen; men beval daarom met klem
de motie-Den Bosch aan.
Mr. van Spaamdonck, uit Breda, be
streed krachtig do stelling dat de werk
gever verplicht is de kosten der crisis
werkloosheid te dragen, want er is geen
nauwkeuriger grens te trekken tusschen
crisiswerkloosheid, Eeizoenwerklcosheid of
normale werkloosheid..
Mr. Romme, uit Amsterdam, pleitte er
vóór, dat de werkgevers met premie Koe
ten bijdragen in de kosten der werk
loosheidsbestrijding, daar zij zich hier
door recht van medezeggenschap koopen
in het beheer der crisis-werkióosheids-
kassen, welk beheer nu uitsluitend is in
handen der werknemers en aldus voor
dezen een machtig wapen vormt. Dezo
laatste mecning vond bij meerdere leden
ondersleuning; indien de werkgever zich
geen medezeggenschap verzekert in de
werkloosheidkassen, worden dezo kassen
mogelijk aangewend als stakingskassen.
Het voorstel van 't hoofdbestuur werd
met greote meerderheid van stemmen
verworpen.
De vergadering wenschte van do motie-
Den Bosch te seiirappen den zin die aan
vangt met do woorden „en alleen ge
motiveerd kan worden voor die bedrij
ven", enz., enz. Aldus verkort werd de
motie van Den Bosch mot algemeena
stemmen aangenomen.
Daarna werd gepauzeerd.
Na de pauze leidde de secretaris Dr.
Korlenhorst het tweede punt der agenda
in.
Voor de behandeling van dit pun!, dn
arbeidswet, werd éen uur tijd gegeven.
In zijn inliklrg herinnerde de secreta
ris' aam de in de Diocesane vereenigingeiï
gehouden ersniete die tol resultaat had,
dat op de eerste plaats ats algemeene fout
der arbeidswet wend aangemerkt de niet-
geleidelijke invoering. Daarbij kwam nog
bet. ongelukkig tijdstip der invoering toen
ooik de economische .toes-taind va-n ons
land een inzinking vertoonde en de alge
meene klacht over de stroefheid vaai de
wet. Een derde groot bezwaar is de ge
ringe medewerking va-n de arbeiders on
dervonden. De schiuW daarvan zeide
spreker is wel niet onmiddellijk aan de ar
beiders te wijten, doch komt wederom op
rekening der overhaaste invoering. Spre
kers persoonlijke ervaring is, dat de ar
beiders zich den vrijen tijd niet weten ten
nutte te maken. De cursussen der Volks
universiteiten toch werden bezocht door,
■half 'inteHectoeekm. "doch niet door arbei
ders. Ook ten aanzien van het godsdien
stig leven w as aanvankelijk weinig verbe
tering t-e -bespeuren, doch mogelijk komt
daarin nog verandering. Op een zaak zei
de spreker nog steeds te wachten en wel
cp een vergadering, waari-n de arbeiders
door h-un leiders worden aangespoord ook
eens te toornen, dat zij houden van den
ach-turigen arbeidsdag.
De zakelijke wijzigingen der arbeidswet
besprekend, betreurde spreker -het dat nog
steeds geen onderzoek is ingesteld naar da
economische resultaten van den 8-uren-
dag, waarop vanwege het R.K. Verbond
van We-rkgeversvereeinigingcn bij de Rc-
geeri-ng is aangedrongen. Was zulks
vroeger gebeurd dam hal men zich thans
een oordeel kunnen vormen.
Nu evenwel is men er op aangewezen
om zijn wensohen in deze aan de regee
ring kenbaar te maken, waarbij vooral
moet worden aangestuurd op de invoe
ring der 48-urige werkweek en het niet
verbinden van loonsvoorwaarden door de
Regeening aan de ver-krijging van ver
gunning voor overwerk.
1 dwing mijn mond het kruis te
br'r p1'' tC Z''n" 'aa'sfe regels van
mijn mond het kruis
ui te z
het Bedje weerklonken in' haar" geh-eu-
gen, zooa-s ns ze met baal- diepe tweede
afegezongen had zoo lang geleden.
Snikkend lcmelde ze neer, haar lippen,
rustten op het symbool; foen richtte ze
ach plotseling op, want ze hoorde voet
stappen op het pad.
Een verblindend oogènblik keken ze el
kaar ongeloovig aan', loen breidde de
Meester wijd zijn armen uit.
Geliefde, fluisterde -hij, „zij-t gij het?"
DE VRIEND VAN „MEIN BRUDER"
Dien dag legde de Meester den last der
jaren af. De kwart eeuw, die tusschen
hen gelegen had als een doornige steile
weg was eensklaps uitgewischt, de herin
nering bleef slechts over. Wel laat, maar
niet minder stralend kwam de vreugde
van vroeger terug. Jeugd en liefde en
groolc vreugde daalden als milde zegenin
gen op hem neer, met zachte geurige vla
gen kwam het_ geluk aarnvaa-ien om zijn
hoofd.
Het schemerde loen zij van het met mos
begroeide altaar in ht woud terugkwa
men. Hij had zijn arm om zijn liefste ge
slagen en beider gezichten waren be
druipt met gelukkige tranen.
Tot morgen „mein Liehehen", zei
hij. Wat zal ik nu uitzien naar den mor
gen, wanneer wij nooit meer scheiden zul
len! De goede God heeft alles zoo be
schikt. Hij zond mij leed en de duistere
nachten, opdat ik op het einde joti waar
dig zou zijn. Hij bewerkte mij als een in
strument om mij geschikt te maken voor
jouw handje. Hii kuste haar hand, terwijl
hij sprak, en Margaret's oogen werden
opnieuw vochtig.
Door haar tranen hoen zag ze de was
sende maan als een zilveren toorts in den
zwart-blauwen hemel.
Kijk, zei de Meester, daar verschijnt
een nieuw licht in het Oosten uit hetzelf
de oord als vanwaar jij tot mij kwam.
Wat heb ik er vaak naar gekeken en ge
dacht, dat het ook iou bescheen; dat mis
schien ook jou oogen, zoowel als de
mijne erop rustten, en wij dus door den
hemel verbonden waren.
Hen, die God tezamen heeft ge
voegd, murmelde Margaret, „zal de
mensch niet scheiden".
Hen, die God tezamen heeft ge
voegd, herhaalde d'e Meester eerbiedig,
„kan geen mensch scheiden". Zie je het
niet? Ik df dat je mij vergeten had en
toen ik vol droefheid naar onze plaats
van bijeenkomst ging, vond ik je daar
met je lippen op hel kruis gedrukt.
Ik hen er nooit eerder been geweest,
fluisterde Margaret, ik kern het niet
Zoo? „Mein" Geliefde, ik ben er
dikwijls heen geweest. Als het leed
„mein" oude hart tot brekens toe vulde,
ben ik daar heen gegaan en met mijn
oogen gericht, op jouw kruis en op het
„meine", heb ik kracht verzameld. Het is
op de plek waar .wij scheiden, waar jou
lippen het laatst op de „meine" rustten.
Soms ben ik er met mijn Cremona heen
gegaan en s£"ctde ik tot „mein" schrej-
jend hart tot bedaren kwam. En van
daag vind ik je daar. De vader is goed
geweest.
Kende je me terug? vroeg Margaret
scba'lksch. Ben ik niet oud geworden?
Mein Liebohen, je kiuait nooit oud wor
den. Jij bezit de schoonheid der eeuwige
jeugd. Zooals ik je vandaag heb terugge
vonden, zoo heb ik je in „jncin" droo-
men gezien. Soms bad ik bet gevoel alsof
je dood was en dan verteerde ik van ver
langen om ook te sterven, want ik had de
zekerheid dat de algoede 011s in den he
mel niet scheiden zou.
Ik stel mij den hemel niet voor als
een schitterende plaats met straten van
goud en paarlemoeren muren, maar meer
als een rustig woud met geurig mos en
waar beekjes zingend klateren, l'k denk
mij den hemel, hls een plaats waar ge
liefden tezamen zuilen zijn, waar geen
misverstand meer mogelijk is, en 'dc ge
dachte aan scheiding niet beslaat.
De groote denkers zeggen, dat men
zich God voorstelt naar zijn eig-cn be
hoefte; als men een wrekend-en engel noo
dig heeft zal God dit voor hem zijn; als
men een vriend noodig heeft zal God het
zijn. Zoo is „mein" droom van den hemel
een zonnig, bebloemd veld' geweest, be
grensd door hoornen en afgescheiden
door water, waar men zijn dorst kan les-
scben, met jou voor altijd hij mij, met
jouw kleine hand in de „meine". E11 om
dat ik „mein" prijs behaald heb, behoef
ik niet te wachten op den hemel tot
„mein" dood; de goede God geeft hém
mij hier.
Wat d-e hemel ook zijn moge, zei
Margaret tot in de verborgenheden van
hare ziel onlToerd, het kan niet meer zijn
dan dit.
Noch verschillend, antwoordde de
Meester, haar dichter tot zich trekkend.
Ik denk dat het zoo zat zijn zonder
d-e vrees scheiding,
Scheiding, herhaalde Margaret
vol angst; o, spreek niet van scheiding!
Mein Geliefde, zei dc Meester en
zijn stom klon'k heel teed-er, hier heneden
is niets volmaakt er moet altijd schei
ding zijn. Als dat niet waar was zouden
wij d-en hemel niet noodig hebben; maar
tot aan het einde van den weg zullen jij
en ik tezamen gaan.
Kijk! In het'begin geraakten'wij op"
verschillende paden, en na zoo'n langen
lijd komen zij weer tezamen. Voor" een
korten tijd slechts hebben wij tezamen
gereisd, en dat maakte, dat de zon voor
ons v rooi ijker scheen, d e bloemen schoo
ner waren en de weg gemakkelijker was.
Toen viel de slag en onze wegen scheid
den zich. Ofschoon onbewust, daar mijlen
ons scheiden gaan wij in het zelfde tem
po, en dus, toch eenigszins tezamen. Wij
leeren .de zelfde levenslessen, wij denken
hetzelfde, omdat wij tot degenen belicoren
die de goede God vereenigd heeft. Ecu an
der wandelt aan je zijde, maar niet met
je, omdat je door alle eeuwen heen de
mijne bent.
Zoo gaan wij voort tot de weg
draait. Jij weet niet, dat hij draait, omdat
de circel zco groot is, zie je het niet Wei
nig vermoedde je dat je zóó spoedig je
ouden Frans weer zoudt zien.
Ik ga door het dichte kreupelbosch, en
„mein" weg is moeilijk, met doornen be
zaaid. Slechts „mein" blind geloof houdt
mij staande dat, en jouw lieflijk beeld,
dat nooit een enkelen dag, zelfs geen
uur uit „mein" geheugen is gewisclit ge
weest.
Eens draait ook„mein" weg en dlar
'zie ik jouw „mein" Geliefde, en mèt iouw
„mein" Z0011.
o;
(Wordt vervolgd.)
