F" „ONS BLAD" 1 BUITENLAND. ce e-QMFERilïiE Ti Washington. Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: Amateurswerk. feuilleton. DE VIOOL Staaltjes uit da Praktijk. T DONDERDAG 17 NOVEMBER 1921 11 8'L,i\ XSHM. NOORD-HOL LANDSCH 14e JAARGANG Abonnementsprijs: Per kwartaal voor Alkmaar 2. Voor buiten Alkmaar ...f2 85 A'et Geïlusfreerd ^ondagfsbhd 0 60 f hooger. ADMINISTRATIE No. 433 REDACTIE No. 633 Advertentieprijs: Van 1—5 regels f 1 25; elkeregei meer f 0 25; Reclames per rege! f 0 5: R' "iek „Vraag en aanbot "bij voor- uitbetaling p-. ptaat 0.60 Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een poiis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—f 35,—, f 15, De bomaanslag door den jeugdigen Am- slcrdamschen anarchist in den Haag ge pleegd als protest- tegen de veroordeeling van den dienstweigeraar Herman Groenen, daal, heeft in ons land begrijpelijke ont roering verwekt. Tot nog toe hecT hei -adicnlisme het ten onzent hoofdzakelijk gelaten bij meetings en demonstraties, pam fletten en optochten, waarbij het brallen de woord hel s^"_?*tê-Svapen was. Kwam het een enkele m.al in hoogste spanning tot een botsing met de gewapende macht, •Jan was de opperieider Wijnkoop een flauwte nabij. Maar nti zijn onze anarchis ten heusche bommenmakers en bommen werpers geworden. En dat moot mot be- torgdheid vervullen. Toch zou dit incident allicht zijn terug te brengen tot een voorbijgaande episode <n de roerige dagen, welke de wereld door maakt, wanneer niet herhaaldelijk bleek, dat achter de openbare demonstranten voor dienstweigering intelteotueele mannen en vrouwen zaten, die jeugdige verbeeldingen stelselmatig eri met een soort godsdiensti- gen ijver tot het uiterste voerden door de prediking van verleidelijke en schijn-schoo- ne theorieën. Dit bleek dezer dagen weer uit een open brief, dien dominé A. R. de Jong, voorgan ger van den Protestantenbond te Bussum, aan de leden van den krijgsraad zond en waarin onder veel moer m-ooi's het volgen de te lezen staat: „Het fahrioeeren en plaatsen van een bom is op zichzelf een bedrijf, dat feitelijk geheel op één lijn ie stellen is met het be drijf van honderdtallen scheikundigen, die m alle landen bezig zijn de bestaande springstoffen te raffïnceren en nieuwe sa men te stellen; en dat van de soldaten, die zich in den komenden wereldoorlog zullen laten gebruiken, om de met deze stoffen gevulde bommen uit vliegtuigen te werpen op open steden. De bommenwerper volgt m zijn methode louter, wat hij van de be staande maatschappij en met name in de laatste jaren heeft kunnen loeren. Blijkbaar was hij nog niet toe aan de nieuwste methode, die de staten bezig zijn ons eigen te maken, de cultuur van cholera- en pest bacillen. „Het is derhalve duidelijk, dat wij al hol afgrijzen over de gruwelijkheid der daad met ernstig mogen nemen, althans niet wanneer het tot uiting komt bij hen, die V Toor terugschrikken voor een gelijk bedrijf honderden miilioenen uit de schat kist te besteden en duizenden mensehen voor dit werk af te richten. Ja, het kan •cits owl.ernstig genomen worden bij hen, ie zich tot dit werk lecnen tegen lnm zin. wlSelijkiiig zou de ama-teur-lxmi- menmaker zelfs nog verre te waardeeren zyn boven hen, die hun kennis en energie «ril °n PrOShUKercn in officieel® labora- treft" ^h?v>Senm -Wat de mf?thodc be- den ruf - a- ei,ring Wmcn doen gel den, zijn zij, die met mij van oordeel ziin dat wapengeweld bruut, onmenseheBik vernederend en degenereerend is en onder geen voorwaarde langer ais methode kan worden aanvaard. Wij moeten natuurlijk aannemen, dat deze „voorganger" te goeder trouw is. Maar bet wordt toch moeilijk te veronderstellen, dat een bestudeerd man, die zich ais gees telijke leider en prediker van het christen- /rJklWCTI>t' ontzaggeiijke verantwoor- e'J «id niet zou begrijpen, welke hij door het uiten van zulke taal op zich neemt. Waarop valt de onnadenkende massa gretiger aan dan op zulke vaischc stijlbloempjes? Kan z,j onderscheid maken tusschen on- toelaaümre daden Tan blIr;;eI, in den staaf, die reder op eigen gekg,n!leW Spelen en daden v3n den Staat zelf, uit zelfverdediging verricht? Laat het zijn, dat de meeste oorlogen te veroord-eelen zijn: dal honderdduizenden geslachtofferd worden door heerzuclit, hebzucht of an dere kwade eigenschappen van verkeerde leiders; dat in den oorlog zelf,"wanneer de spanning lot het uiterste gedreven is, wordt overgegaan tot hoogst afkeurenswaardige middelen om den vijand te vernietigen moet d-.n dat kwaad, hetwelk de 'oorlog is, bestreden worden door algemeene ver storing van de rechtsorde? Moet, omdat in Duitschland of Frankrijk er een of ander laboratorium fen dienste is gesteld van de oorlogsleiding iot het ver vaardigen' van vergiftigde gassen; omdat er muni tie fat) reken beslaan en andere werk plaatsen tot bereiding van vernietigende middelen, moet daarom ioder huis tof een boimnenfabiiek of een giftmengerij wor den gemaakt? Deze dominé beweert, dat de Amster- damsche anarchisten eigenlijk maar ama teurswerk doen in vegelijking van de ka- nonnenschieters in den oorlogl 't Lijkt liem bijna onschuldig, ja, hij schijnt den aanslag als een heilzaam middel te beschouwen. Is het wonder, dat wij bij een dergelijke voorlichting ook in ons land tot uitersten komen, waarvan wij tot nog tpc alleen in buileniapdsche berichten lazen? Deze prediker, die Christus' leer van naastenliefde wil verkondigen, kent nog het A. B. C. van het Christendom niet. Hij zou anders weten hoe Christus de persoonlijke wraakneming veroordeeld heeft: „Wie met het zwaard omgaat, zal er door vergaan". Den waren christen staan tegenover vol- kerenhaat en vijandschap andere middelen ten dienste dan het „amateurswerk' van bommenwerpent Roman door MYRTLE REED. hertaald uit het Engeisch door Her, tiëtte v. d. Waarden. I 4S. Het kwam niet veel er op aan, dat ze in «aar haast de doos met de photo's en pa- Pieren op de vliering had Jaien staan. De smaragd van Tante Peace, de waaier en e kam, die ze ook vergeten had, kwamen aar rechtens toe en toch schenen ze -eiugszmj tot het huis te bchooren aan Mevrouw D-ving en Lynn. aar werd aaii de deur geklopt. Ij. Wcf "voor U Miss Tempie. Iris 1gretig aan en sloot de deur, maar |i;.u;ls ftilter teleurgesteld, toen ze zag, dat I „iW™ ^tevromv Irving was. De «andui- s, ,Van Dokter Brinkerhoff, dat Lynn lw« schrijven zou ivas op vruchtbaren •Itn i ®®va.'ten. Eerzt was Iris bestotec .W rre' n'fl' te lezen als hy kwam - j t« r'iid terug Ie zenden. Toen vond l8Wa'Cl nooti'.8 100 ™W te zijn, maar Ovarn \ieXn n^et te beantwoorden. Dan Gelift te',1 te eeT' gevoel vsn gezonde men- ',«rj J, "-euwsgierighctd, wat Lynn haar moefti bobben pa jya! De eigenaardigheid van onze positie bracht en brengt mede dat wij personen uit de meest uiteenloopende standen en kringen ontmoeten. Wij hebben de reactie gehoord en aan het werk gezien in de kringen der aristo cratie en in de kringen der fabrikanten, wij hebben de reactie ook gezien en beluisterd in de kringen der werklieden. In het ééne geval was de grondtoon „veel te veel", in het andere geval was de grondtoon „veel te weinig". Zij die in het maatschappelijke gebeuren leiding geven kunnen bij een dergelijke criliek zich vrijwel in goede richting ge voelen. Wij want ook ons werd in den klei nen kring onzer bemoeiingen de criliek niei gespaard hebben er ons altijd wel bij bevonden. En toch om te komen tol een even wichtigheid in den toestand moet men komen tot een zoo best mogelijke samen werking van allen. Doen wij dat niet, dan is ook ons vader land ten doode gedoemd. Men moge het keeren of wenden hoe men wii, soberheid en arbeid moet ook ons volk redden van den ondergang. En onderwijl gaat het eigenaardige spel van het noodlot voort en breidt de werk loosheid zich dagelijks uit. Maar dil toch kan zoo niet blijven door gaan, want op deze manier maken wij ons volk, speciaal de ariieiders, tot een bedel volk. V/ij schrijven ntcl uit politieke molievcn, want wij bieden onze pennevruchten aan in een milieu van vrienden, waarvan wij ver van daan werken en wonen. Wij gaan ook thans dingen zeggen die ons misschien kwalijk zullen worden ge nomen. Maar vrij willen althans mede trachten iets te doen om het Nederlandsche volk voldoende aan den arbeid te krijgen. Is het verstandig dat in een bepaalden tak van nijverheid door de organisaties der arbeiders slok slijf wordt vastgehou den, dat het minste loon voor een bepaald artikel f 16 per 1000 stuks moei zijn, ter wijl diezelfde organisaties moeten, althans kunnen weten, diit in diezelfde industrie door de thuiswerkers hetzelfde artikel, openlijk en frauduleus, bij honderdduizend tallen wordt geproduceerd tegen 6 en 7 gulden de duizend stuks? De huisindustrie bloeit hier weelderig en meerdere niet voldoende kapitaalkrach tige fabrikanten zijn zeer moeilijk tijden 'nabij. Zeker liet .^collectief contract", perslot toch een stuk papier met schoone theoriën is gered. Maar dan ivch tegen onbeschrijfelijke offers. En nu de tegenpartij. Was het geen daad van onbezonnenheid om door organisatie-ontbinding te trach ten de knellende ketenen van het contract af te werpen? Ware het niet royaler en beter geweest, om vooruit te zeggen en voor te stellen, dat een wijziging, gebaseerd op een moge- lijken verkoopsprijs, moest worden geac cepteerd? Zeker, het ware waarschijnlijk, dal er arbeidersorganisaties zouden zijn, die zelfs voor de feiten onverschilligheid toonden, maar er waren toch ook nog anderel Is het maatschappelijk toelaatbaar dat middelmatige vaklieden in de bouwnijver heid enkel en alleen omdat zij een soort monopolie bezaten, een loon konden be dingen en eisohen, driemaal zooveel ais een prima geschoold vakman nit de me taalindustrie kon verdienen? Men moge bij zijn beoordeeling ook nog niet vergeten, dal deze arbeiders-O. W.'ers werkten in Volkswoningbouw. Moest liet kunnen voorkomen, dat in een industrie of bedrijf, waarin voor jaren ar beid is te vinden en waarin een geweldig gebrek is aan afgeleverde producten, ar' beiders worden geweerd, omdat een groep cgoisten zulks niet wenscht, ook en voor al, omdat zij vreesden voor him bevoor rechte positie? Wij noemen hier geen namen van orga nisaties of personen het doet er weinig toe wie het zijn maar wij spreken uit de praktijk en kunnen bewijzen als het moet. Is dit alles geen reactie in omgekeer den zin gelijk staande met het politiek misbaar thans tegen Aalberse gemaakt en den economisclien aanslag op onze metaal bewerkers? Wij kunnen nog meer noemen. Het is lang geleden, dat wij in dit blad pleitlen voor een vrijwillige verlenging van den arbeidstijd voor de werkers, welke eeu dak bouwen boven het hoofd der dakloo- zen. Men heeft ons dat niet zoo weinig kwa lijk gcnore»n ,.n |lct cachet van „onbe- trouwb i, werd door meerderen op ons voorhoofd gezet. Wij hebben er daarom niet zoo zuinig van langs gehad. En toch pleitten wij slechts wij namen ais voorbeeld slechts onze plaats van in woning om te bouwen een dak boven het hoofd voor de 750 gezinnen, welke bij anderen moesten inwonen; samenhokken is feitelijk veel juister gezegd. Het godsdienstige, moreeie, zedelijke leed Voor die duizenden, gevolg van die oe- sianden, woog oneindig veel zwaarder dan het leen(7) den bouwvakarbeiders aange daan, om vrijwillig langer te gaan werken. Maar Wij vragen slcelils, was hel verzet toen van zoovelen feitelijk in zijn wezen geen reactie? Hadden zij toen den Minister niet mo gen en moeien steunen bij ie Li, wat toch vanzelf sprak en logisch was? En wij zijn er zeker van: de Minister had dien slcun gaarne aanvaard. Maar elke noodzakelijke afwijking der 45-uirge werkweek is met geweld ver overd, is afgeperst moeten worden. Dat is naar onze meening de treurige positie van het heden, de opwekker en krachtbron der reactie. Wij moeten een anderen kant uit in het belang van ons volk. Daarover willen wij een volgenden keer nog iets zeggen. 's-Bcsch. M. K. liet Engelsclte voorstel. Op de Dinsdag hervatte algemeene ver gadering, heeft dan Balfour namens En geland instemming met het plan van Hughes betuigd, doch eenige correcties voorgesteld betreffende de duikbooten en om in plaats van dürcole slopzetting van vlootaanbou w 'n geleidelijke vermindering gedurende tien jaar good te keuren. Balfour heeft, bij de toelichting van zijn voorstel betreffende de duikbooten, gezegd, dat het onderwerp door de technische des kundigen zou moeten worden overwogen, doch op hot eerste gezicht waren de Brit- sche deskundigen geneigd tg mecnen, lat een te groole tonnemaat aan duikbooten werd gelalen. Duikbooten worden gemak kelijk misbruikt, zooals zij inderdaad in den oorlog weiden misbruikt. Zij zijn even wel e, vcrdefjighigsmdddel der zwakken, en ik weet niet, zei'ïe Balfour, of liet wel gewenseht is, ze geheel af te schaffen, in dien dat uitvoerbaar ware. Doch de tonne maat aan de duikboot door de Amerikaan- sche voorstellen toegestaan, is veel grooler dan die, welke in eenig land in zwang is en het is wel de moeite waard, te overwegen of het, huiten en behalve de beperking van de lonnemaat, niet wensclielijk zou ziju, den bouw te verbieden van de snelvarende duikbooten, die niei voor verdedigings doeleinden worden gebouwd, doch welker doel is aan ie vallen en wel op een wijze, welke de beschaafde wereld niet afgrijzen beschouwt. De correspondent van de „Daily Tele graph" te Washington meldt, dat in Brit- sche marinekringen krachtig uiting wordt gegeven aan de ineening, en dat ook in andere -kringen wordt genieend, dot de duikboot een zeer ongewensclite vorm van oorlogvoering ter zee is en in strijd met de beginselen eencr humanitaire wijze van oorlogvoeren en dat, zoo zij blijft voortbe staan, door de mogendheden nan regels dient te worden gebonden. Een merkwaardige uitzondering in het koor van goedkeuring in de Engelsclie odh- lendpers van gisteren over Balfour's re de, maakt de „Westminster Gazelle", welke ongerustheid en teleursielling uitspreekt over het voorste] lot jaariijksche vervan ging van oorlogsschepen teneinde de pant- serplaatfabricken te redden. Hel blad is van meening, dat hiermede aan een essentieel beginsel van het Amerikaamsch voorstel de bodem ingeslagen wordt. Het zou het beste voor de wereld zijn, indien de speciale pantserplaatfabrieken in de 10 j. vacaniie aan veTval werden overgelaten, zo- lat het aan het einde van het decennium de moei- ie niet waard was, ze te herstellen. Zeifs in dien dat gebeurt, zal Engeland in 1932 niet in het nadeel bij Amerika en Japan zijn. Het blad is van meening, dat de aanvaar- diing van Balfour's voorslel het levendig houden van naijver zou beleekenen, waar van de basis dan alleen verschoven zou er tusschen hen was voorgevallen. Ten laat ste vroeg ze zieh af of Lynn's brief weer lijken zou op de andere drie, die zij in haar koffer had weggesloten. Nu beefden haar handen en haar gezicht was zeer bleek Mijn lief kind, begon dc brief: Daar wij zoo lang niets meer van je gehoord hebben, vrees ik, dat je ziek of bedroefd bent. Als er iels niet in orde is aarzc-I dan niet het ons te zeggen, want wij' zijn als altijd je vrienden. Dokier Brinker hoff, Herr Kaufmnnn of ik zouden alles willen doen om je gelukkiger te maken. Ik za! bij je komen, als je hei graag hebt en ook de anderen zouden blijde zijn te ko men. Wij zijn hier gezond en gelukkig, maar wij missen jou. Zou je niet bij ons terug willen komen, ai was 't maar voor een tijdje? Hel oude huis is zoo verlaten zonder jou, en hel is zoowel jouw tehuis als liet mijne. Je held de smaragd en de an dere kleine gcdachtcnisjcs hier gelalen. Zal ik ze je sloren of kom je ze zelf halen? In ieder geval, schrijf me toch, dat je het goed maakt en als dal niet het geval is, hoe ik je lieipen kan. Je zeer liefhebbende Margaret Irving. En geen woord over Lynnl Alleen dal Alten" gezond en gelukkig waren, wat na tuurlijk ooi op Lvsin sloeg. Dis had toch yrel gelijk gehad, hij had geen liarl. U de boskva was ft«l andere, £}j daar een geliefde vrouw wegging dan brak on veranderlijk het hart van den held en daar had je Lynn gezond en gelukkig. Iris smeet den brief met een gebaar van min achting weg. Toch had de moederlijke toon haar die per geraakt, dan ze wist en ze verscherp te haar eenzaamheid. Twee keer probeer de ze te antwoorden, Mevrouw Irving te zeggen, dat ook zij gezond en gelukkig was en haar te vragen of ze de smaragd, de kanten en de waaier wilde sturen. Twee maal gaf ze hel op, want de bladzijde werd bevlekt met haar tranen. Toen besloot ze den volgenden dag Ie schrijven en ook om de doos met papieren op de vliering ie vragen. Zou ze dan wil len. dat Mevrouw Irving de documenten zag. die alleen voor haar oogen bestemd waren en dat aandoenlijke moedertje in de opzichtige iooneelkleeien? Zeker niet! Niet omdat zij een oogenhlik Margaret's eerge voel m twijfel trok, maar er waren zoo veel doozen in het koffer op de vliering, en ze zou ze een voor een moeten openen om zich te overtuigen, dat ze dc goede had. Teneinde raad, met een wanhopig gevoel van heimwee snikie Iris zich in slaap. Den lieclen nacht droomde ze van Oost-Lancas- ler, waar de hemel de aarde raakte, in- plaats van le eindigen in een afschuwelij ke daken-rij. Dc wilde wind streek door haar open raam en hrachl geuren aan van bloeiende klaver en appeMpescjnji, Pot ter Brinkerhoff en de Meester. Fraul. Frc- derika, tante Peace, Mevrouw Irving en Lynn altijd Lynn kwamen aanhou dend terug in haar droom. Toen ze wakker werd voelde ze haar verlatenheid scher per dan ooit. De slaap wordt bewaakt door een schild wacht, een engel in grauwe kicederen. Vuurroode papavers kronen zijn hoofd en vallen af langs zijn middel. De vloer is er mee bezaaid en de zijdeachtige blaadjes, vertrapl door de voeten van voorbijgangers verspreiden een bedwelmenden geur. Om deze deur binnen te treden moet men den God der vromen passecren. Soms glimlacht hij als ge binnentreedt, soms knikt hij slechts onverschillig. Dik wijls herkennen zijn klare, kalme oogen u niet en soms fronst hij streng. Hoe ook hef humeur van den. God bij den ingang moge zijn, binnen wacht u uw droom. Dc pakjes zijn alle hetzelfde, het heeft dus geen nut er een uit te zoeken, maar men moet er een nemen. Dikwijls als men het opent is daar niets als een rustige- sluimer. Het gebeurt slechts ecus in de duizend keeren, dat men den droom krijgt dien men hebben moet, omdat alles slechls op toeval berust, er komen zooveel vreem delingen 's-nachts bij dié deur, dat het oen onmogelijkheid is de pakjes kenbaar te maken. Als dc nacht voorbij is en men terug beeft, is het alljtd Aoox dezelfde deur, worden van de kwantiteit naar de kwaliteit van de schepen. Japan's tegenvoorstel. Naar de „Times" uit Tokio verneemt, heeft het ministerie van marine het Ja- pansche tegenvoorstel aan de Japansche delegatie te Washington geseind. Na te hebben opgemerkt, dat het voorstel van Hughes ten nadeeie van Japan.-is, welks werven geen groots capaciteit hebben, geeft de nota de lioop te kennen, dat de confe rentie zal toestemmen in oen verhooging van het aantal kapitale schepen, die Japan zal mogen hebben, van 10 lol 12, en dat het slagschip „Moetsoe", 't welk voorkomt op de lijst van te sdhrappen schepen, daarvan zal worden afgevoerd, 'omdat hot schip reeds m December in dienst zal worden ge steld. Indien de Ver. Staten bereid, zijn, ,hun vloot uit den Stillen Oceaan terug le trek ken of het driejaarlijksch vlootprograim van 1916 te laten varen, 'zal Japan bereid zijn, zijn program van 8 slagschepen en 8 slagkruisers te verminderen tot 8 slagsche pen en 4 slagkrerisers. De nota verklaart tend dat Japan altijd zijn best doet voor behoud van den wereldvrede en zegt dan-- „Zelfs ais dit voorstel wordt verwerpen, zuiicn we ons Bidt teleurgesteld gevoelen.'' Over het algesneen aldus de eorr. van de Tfciias is Japan overtuigd van de o.precfiilfiiei'd der ,V. S.. die hun kapi tale schepen in aariboniw durven schrap pen. De stemming in Japan. Uit Tokio won!t gehicwl: Men blijft hier tevredenheid uaten over de Ameri- kaanscSie voorstelfen iot boperGring der maritieme bewapeningen.Die tevredenheid komt tot uiting onder allerlei kringen der bevollkiug, zoowel -ju couranten als in de clubs en onder de politici van alüeriei scfiaikeering en etpvoiiring. De nieuwe minister-president Talkahasji hecilt verklaard, dat hij de poli link zal Mijven volgen die mei betrciiokitig tol Washington door Hara was aangeduid. Soen Yah-sen en de conferentie. De correspondent van de „Morningipost" te Tiienfirin meldt dat alle hootp, dal de bijeenroeping van ge Wasliingloiischc conferentie de Gihi'n.eestlhe politici eryie zou bewegen hiun gescfiiillen ie begraven cn als een eenlhêid^tóf'-cOirrferen.tie te ver schijnen, k'lmirg'.'SiPl't! is. ftekiing en Can ton zijn er niet eens in geslaagd een com. promts tot stand te brengen, zooals te Versailles hol geval is geweest, als heil resultaat waarvan de Clhineesdhe delega tie gekozen werd uit, en ais vertegenwoor. digsleir optrad van Noord- en Zuid-Ohi- na beide. De houding van de „regeering" Ie Canton onder „president" Soen Yah-sen tegenover Peking is volstrekt onverzoen lijk. Zij zegt dat zij de eenige wettige re- geering van Oliina is en heeft formeel haar besluit afgekond'gd om regelingen, die de door Poking naar Washington ge zonden Ghiineesdhe delegatie mocht be sluiten, niet le aanvaarden of le erken nen. De toestand in Ierland. Een chaos of een conferentie'} Een onaffixanlkelijk, d-orih goed ingelicht waarnemer zet in de „Daily Chronicle" den nieuwen toestand uiteen gelijk deze is geschapen d-oor de ontwJ.lkeKrg der Ieisclhc onderhandelingen. Dwang der Britsche regcerihg, zoo zegt hij, hclzij van Noord- als van Zuiid-ïerland, is nu uitgesloten. De wil lot het aanvaarden in beginsel van liet Rijk als eenheid, en van een rijtksvloolt door het Zuilden, welke de schrijver absoluut oprecht aohl, maakt dwang iegen heit Zuiden onmogelijk, evenals het aanvaarden van den domi nion stall us door Ulster en de gevoelens van het hcele volk dwang tegen het Noorden onimogelijlk maakt. Hot dilem ma is: Sinn Fein w I Ulster zes graaf schappen laten, en de bevoegdheden der Ireland Ad! of 1920, indien Ulster de Ier- sche eenheid aanvaardt. Aan een afge scheiden Utsler wil Sinn Fein Tyrone en Fermanagh niet laten, omdat deze graaf schappen een kathol eike mecTdertiead heb ben. Blijft Ulster dus lederen organischen samenhang melt de rest van Ierland wei geren, dam staal het voor rdbellae bin nen de grenzen van Tyrone en Ferma nagh. De schrijver ziet niet in op welken grond de Britsche regoeróng een Domii- n'on-Distcr bij het demipen van dien op stand zon kciianen bijstaan. Zuid-Ierland echter kan en mag Uls'er niet dwingen om r.u loe te geven. Ulster's bezwaren zijn dat een al-Iensch pa riem ent door zijn controle over de Inkomende rechten en inkomis-'ienhelarti'iig Uister zou kunnen worgen, en dat Ulster geen band meer zou hchben met Engeland. Beide pwnteia zijn op te lossen. Ten sloffe betoogt dc schrijver: Crae» heeft geweigerd het regeeringsivoorstel ais een basis van besprekingen te aanvaar den. Evenzoo heeft'de Valera gedaan. Kan Craig niu niet, evenals de Valera, in conferentie komen, zonder eenige voor afgaande hasjs? Eenmaal in conferentie bijeen zal hel heet wat gcmaMkeSiifter val len om Craig en Griffith tezamen te bren gen, dan wanneer men voortgaat met of ficieel aanvaarde grondslagen voor een bespreking te toeken. de twrrEtwf'E begrering t.sgen de VOORWAARDE DER INDIKT® CEELEN De vergadering van het rijikricahiniet, dik zieh met de voorwaarden der industrie voor haar credtetaambod herisJhield, duur de Dinadogavond tot kort na zeven uur. De stemiOTBifi in het kabinet moet, naar verluidt, bijna zonder uiLzoeaderkig terjende aanneming van de voorwaarden der indus trie zijn. In economische en politieke .kringen aeht men het euttraikiken. vam het bbheer over de spoorwagon aan den staat een onmeeiijkheid. OoC< werd de vraag be sproken. op wélke wijze een groolere zui nigheid bij post- en spoorwegen be verkrij gen zou zijn. Voornamelijk werden zeker-s veramderjnpen in hel inwendige bedrijf be- 'srirofeeit Toonaangevende kringen staan ten aanzien van het beheer der s;leerwe gen op tiet standpunt, dat een groolere zuiniigficrVJ vóór alles le bereiken zou zij'il door het verkenen van meer vrijheiden aan: de directie der rijCuispoorwegen. Deze vrij heid zou b.v. betrekking hébben <yp het vergeven van opdrachten, de gcheele boek. houding vam het ministerie van verkeer en de .'dijke details. Dat de rijfcaegeerimg, zoo meldde d« Berl. cost van het „HM." gisteren in de vergadering vaii dén Rijksdag uit zichzélf een vértdarimg zal afleggen ten aamziem van haar meoniing over de gestelde edschen. is niet te verwaahtien. Mociht echter in dien loop der discussies dit onderwerp worden besproken, en een antwoord der regeering moodfeaikelïjk zijn, dan zal waarschijnlijk de rijkskanselier de meer/mg der regeering zeer diuidfciijt kenbaar maken. In pariemientaire kringen verluidt, dat do regioeriJig in haar vergadering van gisteren oen afwijzend besluit heeft genomen. Daar echter de beraadslagingen streng vertrou welijk waren, is nl'et met zeken] leöd uit to «laken, in hoeverre deze mededceling juiist is. Bij de stemming, dcc in het kabinet heersclht, pleit echter in elk geval oen zeer groole VYaarschi;ii:!if'kihe:<i vóór dit bertobL D'E COMMISSIE VAN HERSTEL TE BERLIJN. Naar het „Berl. Tagebl." uit wettiige- lóclhte brom verneomt, zijn de leden van de ■Kiaus in Berlijn vertoevendecommissie van herstel niet voornemens in Berlijn met particuliere personen, parlementsleden, in- doistirüceten, enz. in verbinding le Hotten. Er eijn lol nu toe, behalve de eerste offieeie ontvangst bij den rijikskan'SélSer vxnfed'On Donderdag, slechts iiiot-offioieele besprekingen met verschillende autoriteiten gtiii oudere, Ecniige berifcsende wending mag ecSitcr ais resultaat van dezo liespre- k'iugen ji5et wonken verwacht, daar do commisisie vam -Kanstel nekering meent le moeten honden met het feit, dat liet ulti matum van Loud:.'n 'niét door - hilar op eiigien gezag, maar gemeenscha ppcfiijik en in voffiiomen overeenstemming van do Entierjle-rcgoerimgen tot Duitsohlaind Is ge richt, en dut daarom ook liet nemen van verdere besluiten thans van oen overeen stemming met deze regeeringen affiiflinike- Iijk moet worden gestéld. Naar het „Berk Tagebl." van zeer be trouwbare, zijde vernoemt, zal de comirws- 'sc'e van herstel zich waarschijnlijk onbe voegd achten, de principieele vraag op te werpen, of de sohadovergoeding-overoen. waar de geduldige wachter nog slaat. Men moet den droom teruggeven, zoodat een ander hem den volgenden nacht heb ben kan, maar als hij vermoeid is of het zeer druk heeft, kan men er wel eens door- liecnglijden, en een droom bewaren om er over na 1e denken. Iris kul haar droom teruggegeven, maar een sterken indruk van Oost-Lancaster was haar bijgebleven, het was haar alsof ze er 's nachts geweest was. Plotseling zat ze rechtop in bed met een wild kloppend hart. V'ih.rom zou 7.' niet teruggaan'' Ja, waar om n el? Waarom geen uitstapje maken on de dierbare piaais cyen terug te zien. Waarom niet eenige cogenblikken niet me vrouw Irving praten, dan naar bo/en ren nen om dc smaragd, hel slukje kunt en de waaier te halen, en hel eenzame moedertje op dc vliering? Ze kou haar reis zóó inrichten, dat ze haar bezoek kon afleggen terwijl Lynn les had. Tegen den tijd, dal hij terug moest komen, kon ze naar Dokter Brinkerhof? gaan om hem voor zijn brief Ic bedanken. Als ze daar was kon ze Lynn den heuvel af zien komen naluurlijk niet om naar hem le kijken, maar 'om zeker er van le zijn, dat de weg veilig was. Dan kon ze den heuvel opgaan eu bij Fraulein Frederica en den Meester blijven let Ireintijd. Hel was practisch en het beste wat ze doen kon. Misschien, als ie er even terug geweest was, zeil zo zoo'» heimwee niet meer hebben. Iris neuriede een liedje, ter wijl ze zich kleedde, heel wat gelukkiger dan ze in maanden geweest was. Deuken en r'o®n volgden bij haar altijd onmiddellijk. De „igenden dag slond ze op hel perron van Oost-Lanen.er, ze had in een -hotel ovemaehl in een dicht bij gele gen stad vanwaar de morgenlrein om vijf uur vertrok en cm tien uur bereikte ze haar bestemming met een vreugdevol kloppend hart. Lynn had natuurlijk les daar was geen twijfel aan. Ze vloog als 't w-.irc de straat óp, bang, dat iemand haar zien zou, op den hoek bleef ze staan en bekeek het oudé huls. Ev was niets veranderd-Het stond daar nog zooals het ruim twee eeuwen gestaan had. Een plotselinge angst greep haar aan, maar ze ging moedig verder, of schoon haar wangen brandden. Tenslotte was ze toch geen indringster het was haar tehuis, niet alleen doer de gift, maar ook oni haar recht om gebruik ervan te maken. Ze belde bescheiden, maar niemand deed open. Ze probeerde >--t nog eens, maar mei geen beter resultaat, ze draaide den knop dus om en de deur ging open Slot volgt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1