H
ONS BLAD"
rirt w
mm*m hst m^wMUK.
FEUILLETON.
Dell.
Cl>
r*- CD
3 ON
3 Z!?
:3'
B. nr
o jü in
3
- g-3
No, 348
ONr>rnn\o 1 DECEMBER 1921
t<-5
21.® 1»
•OQ
a
G> o
.3 Sf
--3
CD p.
r-- W
2. c*- 3*
£1 O
3 3 CP «-*<
O P O
a p cr
p..
M
p
c
St C5>
8- -f
3
O. P
O
3 OfQJ
►O
CP
t;
3 o
O P
r~Q-
P a
O
Ti
o
3 3!
>-lj «-+■
o o
-t J3
o a.
p -
5r J
CD
3 3?
cr
Wo (i
CD p 3 •-!
S
FT
Im CD
'3 -
»-r- O
►S.gS-2:
r JS a: ÈT
- o a. -
i' o- a 5§ 2
3. 8
2* c0
O Hj*
g s itsf
LS a's
3 P- 3
i ^3®!
-a 2
CD 5*
H r* 2
- 3
3 O
O
3
P- O
o
cr: ca
CD pV
»-
2-g o
*-■ o g
g-^-o
a 3-
3 P
*3 O
T)
s5*
3
3 w
CD y
a. W
to CD
■2. o> o
t o
^5 ci>
|3 2 3
O.S 3
'8 8.8
P 3"
r+- r+
CD M
N 2-
3
I o U* P
a.
CD O
(P
O 3 CP
►-t CP CD
™SS
2L- op
CD
O
§H
to -:
O, M 3
S Sa
O Cu
P r+
3 CD 3
CD 3
o p
p* 3j ,p
et- >-S -t
S-g"
So
§1
CD
>~t
3* P
o P
r+crq
3
p P
pi
SL a
►t »-
o cu
2
2! M
3
O P'
CD r+
3 2
«-« OQ
CQ C
O
cu 5.
2 P
CU
o
3 r*
a
w
53
h=*
GO
O
O
ra
ra
53
H
ra
p.
53
O
O
vo
w
14e JAARGANG
DAGBLAD
95
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
ADMINISTRATIS No. 433
RSDACTtS No. 633
Advertentieprijs:
Van 1 5 regels f 1.25; ellce regel meer f0 25; Reclames
per regel f O'ö: R" riek „Vraag en aanbot" uij vooi-
uitbetaling p piaat >g EC1.60
Aan aüe abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500;—, f 4 00,—, f 2O0,—f 100,—, f 60,—f 35,—, f 15,—,
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaarf 2.
Voor buiten Alkmaar -f 2 85
A*et Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Verstandige woorJën.
De geschokte wereld blijft nog maar
ttceds in spanning kijken naar wat
er in Washington gene uren gaat. Na
iedere stap, die in de richting van
fcpci'king van bewapening wordt ge
daan. komt aan den dag, hoever men
nog van het ideaal of moeten wij
zeggen van de utopie? van ont
wapening verwijderd is. Men begint
met inkrimping der groote violen en
iedereen roept om dan meer duik-
1) .en te mogen hebben.
De oor logs vliegtuigen heeten niet te
kunnen verdwijnen uit haiidelsover-
jvegUigcu en het aanmaken van che
mische ontplofiingsstoffen is niet te
controleeren.
Maar het ergste is oogenblifekelijk
wel, dat, terwijl vertegenwoordigers
van groote mogendheden bij elkaar
zijn om over de duurzaamheid van
den vrede te praten, de grootste voor
zichtigheid noodig blijkt om nieuwe
oorlogsverwikkelingen te vermijden.
Terwijl men zich haast om officieel
tegen te spreken, dat de heer Uriand
eemge onvriendelijke uitlatingen tegen
over ItaJië heeft gedaan, melden En-
gelsche bladen, dat de Fransche pre
mier ook tegenover Engeland verre
wan hoffelijk is geweest. In een debat
over beperking van duikbooten moet
Briand nml. gezegd hebben:
.Als de Britten 500.000 ton aan
;ichcpen willen behouden, zeg ik
n.et, dat het tegen frankrijk is be
doeld. Engeland is vriend van de Ver-
eenigde Staten, bondgenoot van Japan,
terwijl Rusland en Duitschland geen
vloten hebben. Misschien willen dc
Engelschen slagschepen hebben om
sardines te visschen. Welnu, wij heb
ben duikbooten noodig om de flora
op den zeebodem te bestudeeren. Neen.
Engeland neemt voorzorgen tegen een
onbekende x, Frankrijk neemt even
eens voorzorgen tegen
Dergelijk sarcasme zegt de eenc
bondgenoot tegen den ander!
En wanneer president Harding liet
denkbeeld oppert om ook Duitschland
tot de Conferentie toe te laten is
Viviani er dadelijk bij om nu al vast
uit naam van Frankrijk protest aan
te teekencn.
Het ziet cr dus ook te Washington
weinig vredelievend uit!
Daarom doet het goed tegenover
zulke aggressieve taal ook nog ver
standige woorden te hoo-ren.
Het Engelsche parlementslid, kapi
tein Kcnworthy, die speciaal door zijn
krachtige oppositie tegen het verdras
van Versailles en zijn pacifistisch op
treden in het Lagerhuis in breede
kringen bekend is. vertoert op he'
oogenblik te Berlijn. Tegenover ver
tegenwoordigers van dc pers verklaar
de hij, dat de eenig mogelijke uftweg
uit den economische!! chaos, waarin
wordiy een gemeenschapje.ijk optre-
tredeu in Rusland, terwijl hij voor
Duitschland uitslel van betaling eisebt.
Naar dp „Vereenigde Staten van
Europa!" Inderdaad, die richting moet
het uit, wil er van onze Westersche.
beschaving nog iets behouden blij
ven. En wanneer de neerèn diplomaten
en politici de verwezerriijkmg van dat
ideaal tegenhouden, laat de. burger
maatschappij dan voorgaan en leiding
geven. Of is onze democratie nu nog
niet zoover gevorderd, dat onze rust
en veiligheid steeds maar van enkele
chauvinistische heethoofden afhanke
lijk moeten blijven?
HET GODSDIENSTIGE LEVEN IN
FRANKRIJK.
Mögen wij inderdaad zeggen, dat de
„Union Sacrée", <ie heilige eenheid in
Frankrijk op dit oogenblik oen feit is; dat
een einde is gekomen aan dien strijd op
godsdienstig gebied, welke zoovéél ellende
over dit land heeft gebracht en onwaar
dig was voor een Volk," dat het geluk heeft
zoo goed als geheel tot de katholieke kerk
te behoorenV Al heeft de oorlóg in dit op
zicht veel ten goede doen keeren en al
wordt meer en meer ingezien dat het oitdc
regime van Combes err zijn trawanten het
land op den weg van verderf heelt ge
bracht, toch moeten wij ons door dat
woord „Union sacrée" niet laten verblin
den. Nog altijd werkt de vrijmetselarij met
onvermoeide kracht en ouder gewoonte,
in het geheim om het katholicisme te be
strijden en onder het mom van „liberali
teit" haar anti-godsdienstige beginselen te
doen zegevieren. Men zal ons tegenwerpen
dat liet gezantschap bij den Paus onder
Briand's regeering is hersteld en dat de
Pauselijke nuntius le Parijs is gevestigd,
maar al zijn wij hierover verheugd, het is
geen bewijs, dat dit is gebeurd uit inner
lijke overtuiging, uty oprecht verlangen, het
katholicisme dc plaats te doen inneiïien,
die het toekomt. Veeleer hebben politieke
overwegingen hiertoe geleid; de ook door
politieke en godsdienstige tegenstanders
erkende noodzakelijkheid, een woordje te
kunnen spreken in ïtoroe, waar geheel (k
>wereid. bijna haar vertegenwoordigers be
zt, lieeft in deze gewicht in de «-haal ge
legd. Dit verlangen, niet geisoicerd te zijn,"
buitengesloten te blijven van dat belangrij
ke wereld-centrum en ook de welbegrepen
eisch van een groot deel van het Fransche'
volk om een onrecht te herstellen, is er
de oorzaak van. M3ar al te goed zien de
ongeloovige politieke leiders met aan hun
hoofd Briand, in, dat Frankrijk zelf en nicl
minder haar koloniën een nauwer verband
met F»ome noodig hebben. Wat gedaan is
en vermoedelijk binnenkort nog zal gedaan
wgrden, (hierover aanstonds) is meer prae-
iisehe politiek dan gewijzigde overtuiging
op godsdienstig gebied. En Briand zal er
nog steeds niet over denken, het voorbeeld
van Harding, die de wereldconferentie te
Washington met gebed opende, le volgen,
hij is nog maar al te veel ook door zijn
eigen wil, aan een partij verbonden die
wars is van een oprecht herstel der chris
telijke en zeker katholieke beginselen*in
j t 1 l" IClijtt-U Cil z.U Ktil ilUlUirilUiW - JU
Gn lü kijzoiiidcr Eui'opa het openbare leven. Vertegenwoordigt hij
rei keert, bestond in de vorming van Frankrijk daar niet mei aan zijn zijde Vi
de „Vcreenigdc Staten van Europa".
Deze gedachte stuit zoowel bij dc re
geeringen als bij de breede 'massa's
der volken nog steeds op heftigan
tegenstand. Wat echter reeds thans
bereikbaar moet zijn is de internati
onale aaneensluiting van de zaken- en
financioele wereld, tot een gemeen-
sehappeUjkc systematische act.'e tot
bcc «erstct Yan >llej economisch leven.
Bijzonder dringend noodig acht Ken-
rijk naar met met aan zijn
viani, die eens de lichten aan den hemel
heeft willen dooven, cn die nog altijd niet
wil inzien, dat die lichten helderder dan
ooit branden? Zwaaien nog niet steeds on
geloovige prefecten en „maires" den secp-
ler en wordt de naam van God niet zooweel
mogelijk vermeden bijopenbare plechtig
heden, die uit den aard van hun wezen er
gebiedend om vragen? Talrijke inwijdingen
van monumenten voor de helden, gestor
ven op het slagveld, heb ik mede gemaakt,
menige r""""-h" nanvohcord, manr
geen ensel maat neb ik den naam. van het
Opperwezen hoóryn noemen. Zoolang de
Frknschc regeefing en "dc Kamer blijft sa
mengesteld uit mannen, die het geloof van
hun vaderen, dat ook het hunne bv den
rug liebhen toogekeerd, zoolang Zal van
een werkelijke „Union sacrée" niet ge
sproken kunnen worderf. Zoolang de
openbiye school nog triompheer! en een
vijandige pers nog oen boventoon voert,
zootang van een definitieven omkeer ten
góede geen sprake zijn. Wel is het gods
dienstig léven opgebloeid; wel hebben ve
len den weg teruggevonden naar hel.Gods
huis, dien zij verloren hadden, maar in hoi
openbare leven, werken nog machten die
de zoo noodige 'verbetering,- willens én we
tens belemmeren.
Wel is een nieuwe regeling van dc rechts
positie der kerken aanstaande waarover
wij gehouden zijn, zooveel mogelijk het stil
zwijgen, door eenigen ontijdig verbroken,
te bewaren, maar al juichen wij het ten
zéérste toe, de handen van Briand, waar
uit het zal moeten komen,, vervult ons met
vrees. Het ontwerp voorbereid door Mgr.
Cercltij dat de goed keu rj'ng van Rome en.
de Fransche' regeering zal moeten- erlan
gen, zoekt de oplossing van het kerkelijk
vraagstuk in Frankrijk, in het aanvaarden
van'dibcésanc kerkelijke vereenigiiigen met
als voorzitter van de algemeehe vergade
ring, den Bisschop. Deze macht zal hij ont
iecnen zoowei aan de kerkelijke als aan
de burgerlijke wetgeving. Slechts'de ma-
terieele kwesties, de controle op geldelijke
zaken zullen aan de algemeene vergadering
blijven voorbehouden en in tegenstelling
met vroeger, zulien geen anli-kabliolieke
overheden, hun neus in godsdienstige aan
gelegenheden kunnen steken, de bisschop
"alleen is daarin met liét gezag bekleed.
Belangrijk ook zal zijn de eventucele re
geling der kerkelijke goederen en een nieu
we wet die den in 1905 geslchkm termijn
van een jaar voor de overdracht, zal her
zien, daarbij bepalende dat de nog niet in
andere handen overgegane goederen, aan
de kerkelijke vercenigingen zullen worden
toegekend. Een geheel nieuw statuut der
halve da! er veel toe zal bijdragen, goed U
maken wat eens in strijd met aile recht en
billijkheid werd misdreven. Het is gé-
wenscht over dit onderwerp, niet-verder
uit te weiden cn af le. wachten wat het
verloop zal zijn cn of de Fransche regciï-
ring inderdaad dit ontwerp .aan de Kanwu
zal voorleggen. In aansluiting cahier met
liet begin van dezen brief, is mijn meening
en oo:i die van vele geestelijken hier in
Frankrijk, dat dit ontwerp, zeer zeker een
belangrijke schrede vooruit zal zijn en niet
anders dan onze blijde belangstelling ver
dient, maar dat men zich huiverig af
vraagt, kan er iets goeds komen op dil
lerrem van een ongeloovige en anti-ka
tholieke regeering die zoo herhaaldelijk ge
vraagd/heelt „kan cr iets goeds komen uit
Rome7" Kal de Fransche Kamer het ont
werp aanvaarden, gelijk de Paus dat ver
langt cn is de uitvoering eventueel wel in
handen van hen, die ook innerlijk liet
katholicisme een goed hart toedragen?
Eerst als Frankrijk de regeering zal heb
ben, waarop het recht heeft, als katholiek
land, als de leidiisg zal berusten bij man
nen, die aan. bekwaamheid den echt katho
lieken geest paren, zullen wij volkomen
gerust zijn.
Men zegt wel eens, ieder land heeft dc
regeering die het verdient, voor Frankrijk
is het te hopen (ik ben er ook zeker van
dat hel niet waar is), dat dit niet juist is.
Laks en verflauwd mogen velen wellicht in
het geloof zijn, innerlijk hebben de mees
ten liet bewaard en vertoonon zich god
dank moer en meer teekenen van herop
leving en verlangen, het katholiek zijn
door geboorte, ook door de daad te bee ij
zen. Mr. p. v. s.
Parijs, 23 .Yot>. 1921.
8iN.N£'NLANP.
DE OUDERS OF DE STAAT.
Do Vrijheidsbond, de allergrootsts van
de "liberale fracties heeft zwermen spre
kers en spreeksters op ons land losge
laten.
Een der spreeksters, mevrouw Boisse-
vain-ïijaappel hee-t dezer dagen de
vraag b .-prokenWie moet voor do kin
deren y. jTgcn, dc ouders of de Siaat?
Voor ons is het antwoord op die vraag
niet twijfelachtig: de ouders^ niet de
Staat.
En meer dan eens hohhen we don
indruk gekregen, dat men juist aan de
overzijde deir Staat, te geteed'elijk in de
rechten cn plichten van dp ouders
liet ingrijpen;
Juist ten aanzien van het kapitale punt
;vanonder ,v ,js en opvoeding heeft het
liberalisme steeds te veel aan. do ouders
ontnomen en te veel aan den Staat over
gelaten. '-Je
Tbgn3 editor tracht mevrouw BoisSe-
vain-ï'ijnappel den indruk te vestigen;
dat die liberalen, anders dan de reekt-
schc partijen, do ouders en niet den Staat
vóór jtie kindoren "willen laten zorgen.
.Omdat- de liberalen zijn tegen den kin
derbijslag en tegen een Bij'cskinderfonds,
en de jogh'tsbhe partijan daarvoor.
Deze zaak Loudt met het vraagstuk der
groote gezinnen verband.
Do liberalen interesieeren zich over
't aigpmeon niet voor, de grooto gezinnen.
Uit" hun kringen zijn de niannon en
vrouwen afkomstig, die voor gezinsbe
perking in de weer zijn, terwijl juist de
christelijke partijen voor do heiligheid
van hot huwelijk opkomen.
Met reden zegthet „Huisgezin", dat
idcr piiders "natuurlijk voor de kinderen
moeten zorgen, maar het ook moeten kun
nen., Zij hebben er aanspraak op, dat zij
daartoe in staat worden ^esteld.
^Kct door. een aulmóes, maar door
oen zoodanige regeling Van belastingen
cn door andere voorzieningen, die hun
het dragen van den levenslast mogelijk
maken.
De Staat neemt, als hij daartoe zijn
bemiddelipg en tussehenkoïast verleent,
niets van de plichten der ouders ever.
Als mevrouw Boissevain-Pijnappel ver
zekert, dat ,ket méerendeel der tegen
woordige vrouwen het leven te gemak
kelijk opneemt, dan is dit geen aanklacht
tegen do christelijke partij n, die daar
tegen steeds mot alle klem opkomen,
maar tegen hot liberalisme, dat de pijiers,
Waarop het maatschappelijk gebouw rus
ten moét, heeft ondergraven.
In de harlelooze practijk, die de libe
ralen voorstaan, prediken en bevorderen
zij de loor der kleine gezinnen, terwijl
jnist de christelijke partijen do grootB
gezinnen eeren willen niet alleen mot
woerden, maar ook door daden.
Mot het behoud van het verantwoor
delijkheidsgevoel schermen, zooals me
vrouw Boissevain doet, is steencn voor
brood geven."
Dat gevoel wordt niet 'geschaad, als
men op do wijze als de. christelijke par
tijen wenschon, de grooto gezinnen te
hulp komt en daarmee de instelling,
waarop heel de geordende maatschappij
rust, in stand houdt."
DlhftailLAntö&fil frtciti'gfö.
Begrootir.gen van het Departe
ment van Arbeid.
In dc Memorie van Antwoord op
de Arbeidsbegroöting 1922 zegt. Mi
nister Aalberse, dat maatregelen die
nen te worden vermeren, die dc on
dernemers onnoodig zonden Beperken
in de vervulling van hun taak.
Toch hoopt de Minister Th den-
zelfden geest, waardoor hij zich tot
dusver bij zijn beleid heeft laten lei
den. gelijkelijk aandacht schenkende
aan de belangen van werkgevers en
werknemers, geleidelijk voort te gaan
met dén verderen uit douw der sociale
wetgeving.
Is de minister bere.d op e oaomi-
scne gronden tijdelijk afwijkingen van
de wettelijke voorschriften bclreffeude
den arbeidsduur in fabrieken of werk
plaatsen toe te staan, voor de tot
standkoming van een regeling, waarbi j
die voorschriften zelf zouden worden
gedifferentieerd uitsluitend naar male
fan dc inspanning, die den arbeid
vórdert of het gevaar'dat hij oplevert,
kan hij zijn medewerking niet ver-
'ieenen, overtuigd als hij is, dat daarbij
het beginsel van den achturendag ern
stig in het gedrang zou kómen.
Afwijking van de nonnen inzake den
arbeidsduur, zonder dat een vooraf
gaande vergunning noodig is. is thans
reeds geoorloofd voor hoofden van
ondernemingen, aan wie een maenti-
ging, als !>edoeld in art. 29 der Ar-
Deictswet 19, is verleend. Daarnaast
overweegt de minister het denkbeeld
om het mogelijk te maken, dat bin
nen zekere grenzen en onder controle
der overheid, overeenkomstig door
werkgevers en werknemers in gemeen
overleg getroffen regelingen, kan wor
den afgeweken van de 45-urige arbeids
week. Dergelijke regelingen zouden
dan kunnen vaststellen, in hoever door
jverwerk de voor.de betrokken onder
nemingen geldende normale arbeids
duur kan worden overschreden.
Ook is de vraag in onderzoek, of
uiet het tfuuis van kracht zijnde stel
sel, volgens hetwelk overvverkvergun-
ningen worden verleend, in dier voege
zal zijn te herzien, dat, wanneer voor
een bepaalde groep van ondernemin
gen seizoendruktc of andere bijzondere
omstandigheden afwijking van de wet
telijke voorschriften noodig maken, de
gelegenheid daartoe wordt geboden Ir*
een algemeene ministerieeie bessliik-
king, geldende voor alle tot die groep
behoorende ondernemingen.
Het advies van den tloogen Raad
van Arireid gevraagd betreffende de
oplossing, te geven aan liet vraagstuk
der bedrijfsorganisatie, dat van de pu
bliekrechtelijke regeling der collectieve
arbeidsovereenkomsten en de daar
mede samenhangende vraagstukken,
mag binnen niet al te langen lijd ver
wacht worden.
lu de gevallen waarin van de zijde
der werkgevers, met grond geklaagd
werd over minder vlugge afdoening
van overwerkaanvragen, is dc oorzaak
hiervan uitsluitend le zoeken in de
overbelasting van den dienst der ar
beidsinspectie.
De minister is dan ook van meenimg
dat de voorgestelde uitbreiding van
het aantal der distrieten mét één, met
het oog op den goeden gang van zaken
niet achterwege mag blijven.
De minister hee,t zijn standpunt ten
aanzien van ae invoering aer Ziekte
wet nog niet definitief bepaald.
Om financierde overwegin/en word»
het ontwerp tot regeling der ziekte
verzorging gewijzigd.
Aan de voorbereiding van liet wets
ontwerp betreffende een Rijkstanden
fonds wordt gearbeid.
Afschaffing van den premiebouw
kan niet worden overwogen. Die bouw
is onmisbaar om uit den woningnood
te komen.
De minister meent, dat het thans,
nu de werkloosheidstoestandcn zoo
abnormaal zijn, niet de juiste tijd is,
om de wettelijke regeling der werk
loosheidsverzekering ter band te
nemen.
HET R. K. STAATSPR03RAM.
Do R. K. Kiesvereeaiging te Lcilen
stelde aanvulling voor van het R. K,
Staalsprogram met het volgende:
Toe to voegen aan Hoofdstuk III (De
fensie) punt 5:
„5a. Door een doelmatige vredesorga
nisatie worde bezuiniging op de mili
taire uitgaven verkregen. Voor zoover
do belangen van het beroepspersoneel'
daarmede verband houden, behoort - daar
aan betrokkenen gehoord aan
dacht te worden geschonken.
b. Het vaststellen ©ener recht positie
voor het beroepspersoneel"."
Toe te voegen aan Hoofdstuk Vllk
(Middenstand)
„Instelling van een afzon lerlijk Depar
tement van Nijverheid en Handel en
een van Landbouw."
Aan Hoofdstuk YTLc (Arbeid)
„1. Instelling van een Rijkskinder
fonds;
2. Invoering van esn epaarvetfplieh-
ting voor jonge ongehuwde arb iders."
Aan hoofdsl.uk IV (Financiën).:
„Het" bevorderen van de grootst moge
lijke zuinigheid in allo takken van over-
hèidsdiónst."
Aangenomen werd de volgende mót ie:
De R. K. Kiesvereoniging te Leiden
spreekt de noodzakelijkheid uit, dat op
:het R. ,K. Staatsprogram bijz.m le. e aan
dacht worde geschonken aan do verOnt-
zedelijking van ons volk, in dien zin,
dat door dé regeerihg ©en wet worde
uitgevaardigd, die leidt tot 't wegne
men van de gevaren vaii straatprosti-
tutie, beeldende kunst, lectuur, bioscoop,
tooneel, reclameplaten enz. en alles wat
tot de verontzedelijking van ons volk
bijdraagt. In een ev. te ontworpen wet
worde ook rekening gehouden met de
daarbij te geven voorlichting van bui—
ger-eommi-si':n.
HOÜTLADINGEN UIT SOVJET-
RUSLAND.
De Sovjet-regiering hoeft voor het
vervoer van hout baite ilandsche scho cn
gecharterd, en drie daarvan zijn, zoo
meldt het „Hbl.", enkele dogen geleden
hior te lande aangekomen met ladingen
sovjethout uit Archangel, twee in Zaan
dam en één, een Noorsche boot, in do
Amsterdamsche haven. Daar zo >wel to
Zaandam als te Amsterdam aan do daar
bij betrokken firn-a's b;k n v-'as, di. hot
hout tot hun voarrade.ui to Archangel
behoor .e, w Ike inder.ij 1 d o l:e savj t-
bewind werden „genat on .1 s erd,zan
der toekenning Van sclialevergoeding zijn
in beide havens schépen en lading aan
den ketting gelegd, in afwachting van
de. door den Nederland.:ch-n rechter té
nemen beslissing.
U@f g"©li©Jiia
De jonge man boog bevall'g, ter
wijl donker schaamrood 't gelaat •dei-
dame overtrok, want zij had een verre
gaande onwaarheid gesproken. Zij was
den baron allesbehalve genegen hij
was haar juist on-sympathiek. Maar
tij wist dat hij Edith's hand begeerde
en dit schonk haar juist 't rechte
middel om baar eigen doel te be
reiken. Tot eiken prijs wilde zij va
der en dochter scheiden en Edith's
verloving was de eerste schrede om
haar uit zijn hart en zijn nabijheid
le weren.
Mevrouw. Slillworlh liet 'n goedig
lachje om haar lippen spelen en ging
loert: „Houd goeden moed cn be
schouw u gerust als Edith's bruide
gom; ik geloof niet dat' uw wensch
een onovcrkomelijken.handerpaal ont
moeten zal."
„Ik weet het'niet, mevrouw; er kon
mij altijd nog 'n ander-als mededinger
naai" Edith's hand in den weg staan."
„Een ander? Wicu meeut ge bij
geval f
„Nu... misschien mijnheer Blunt 1"
„Blmil? De secretaris van mijn
hian? Ben je mal? Deze schrijvier
zal toch zelfs fn zijn gedachten, niet
too brutaal zijn, zich onder de ver-
^'vters van mijn dochter te wagen?"
Morden..i ua.ude verachtelijk de
schouders op.
De dame ging voort: „Maar aange
nomen dat Blunt zich werkelijk zoo
zeer vergeet en de dochter van zijn
meestér van liefde durft spreken
gelooft gij dim niet, dat Edith's trots
hem met verontwaardiging afwijzen
zal? Kent gij 't woord van haar vader
cn zijn standpunt tegenover 'n derge
lijke verbintenis?"
„Ik ken 't cn weet, hoe streng
mijnheer Stillwortli oordeelt; ik weet
echter ook, dat de neiging van een
jonge dame niet aliiid naar den raad
der outlers vraagt en zoer dikwijls
haar eigen weg gaat."
„Mordaunt, gij kent Edith niet!"
„Alsof ik niet weet dat tusschen
haar en Blunt 'n sliile genegenheid
bestaat. Dat u 't niet bemerkt hebt,
levert alleen 't bewijs van de zorgvul
digheid, waarmee beiden huu geheim
verbergen."
„Mordaunt, het is onmogelijk! Gij
kijkt met do oogen der jalouziel"
„Als ik h echter het bewijs leverde?
Wat dan?"
„Dan zou ik zeggen: gij hebt onze
familie voor schande bewaard en ver
dient Edith's hand als loon."
En zij bood hem als tot bekrachti
ging van haar woorden de hand aan.
„Neem u echter in acht, Mordaunt,
dal uwe bewijzen nie! bedriegelijk zijn.
denk aim de eer derbé tref lende per
sonen."
„IIc houd de eer van- freule Edith
en haar geheele familie te hoog, dan
dat ik op onzekere gronden mijn aan
klacht doen zou. Blunt echter moet
1 dan vernederd worden. Hij zal niet
voor niets mijn weg gekruist heb
ben!"
Frank Mordaunt nam afscheid en
tiet mevrouw Stillwortli alleen. Een
vloed van gedachten stormde in haar
op en zij kon in 't begin slechts met
moeite in dat labyrinth den weg
vinden.
Zij verschrikte voor de mogelijkheid
van een hartsgeheim tusschen Blunt
en Edith.
Welk een schande zou daardoor op
hen allen neerkomen!Ja, zij moest
Frank's cchtgenoote worden hoe
eer, hoe beter 1 Maar 'u volgend
oogenblik staarde mevrouw Stillwortli
als door een plotselings gedachte aan
gegrepen, ontsteld in 't vuur van den
haard. Dan fonkelden haar oogen, en
'n uitdrukking van boosaardige vreug
de bezielde haar wezen; zij had 'n
prachtigcn inval gekregen, en als dat
gelukte, o, dan was zij gered 1
Als MordSunt werkelijk waarheid
had gesproken en Edith een diepe
genegenheid voor Blunt koesterde; als
deze werkelijk het koen lies'uit, alle
vooroordeeleu en .standsverschil te ne-
geeren, tot uitvoering bracht dan
was zij zeker van den loom van
haar echtgenoot; dan -was de band
tusschen hem en zijn dochter voor
altijd verscheurd. Nooit mocht Edith
nog hopen, den vader weer met zich
te verzoenen; zij moest, als zij Blunt
wilde trouwen, de liefde van haar
vader voor immer ontberen.
Van dén anderen kant wist mevrouw
Stillwor.th, dat Edith van baron Mor
daunt afkeerig was, en dat 't zeer
moeilijk zou vallen haar voor hem
te winnen; ook haar vader zou haar
zeker niet dwingen lot een huwelijk
met een man dien zij haatte.
Nu was echter een veel betere uit
weg gevonden.Werden Mordaunl's ver
moedens bewaarheid, dan was Edith
voor hem verloren dan werd zij
Blunl's vrouw I De stiefmoeder dacht
nu niet eens meer aan de schande,
die zoo'n mésalliance over de familie
Stillwortli brengen zou, voor de be
vrediging van haar wraak was haar
geen prijs te hoog.
Was Edith eenmaal door haar va
der verstoeten en de secretaris uit
het huis verjaagd, dan was er vrij
spel voor de eigen wensclien van haar.
de stiefmoeder. Dan kon en wilde zij
al haar overredingskracht aanwenden
om 't testament, dat haar en haar
eigen kind onterfde, tocli nog ver
nietigd te krijgen, en een ander, dat
haar begunstigde, in de plaats te krij
gen.
Meermalen trad mevrouw Stillwortli
voor den spiegel om haar trekken" le
onderzoeken, of zij niet de satanische
vreugde verrieden, die haai" geheele
hart vervulde.
Maar zij verstond het zeer goed zich
te beheerschen, en zoo keerde zij dan
ongedwongen tot haar gasten weer en
nam levendig deel aan hel onderhoud.
ZESDE HOOFDSTUK
;-F
Met Kerstmis bevond zich gewoon
lijk een groot aantal gasten óp Cozy
Dell. Hel kasteel was zooals de
meeslc adellijke huizen in de Zuide
lijke Staten om dc daar hecrscheude
gastvrijheid wijd en zijd beroemd.
De verstwonenden kwamen dan vóór
't feest op 't slot aau cn ook heden
was reeds een groot levendig gezel
schap aan 't ontbijt vercenigd, toen
de vrouw des huizes met een beminne
lijk lachje binnentrad en zich met
de vraag tot de aanwezigen wendde:
„Welke interessante boodschap denkt
gc wel dat ik u ia leng?"
Bij deze woorden staakten alle kof-
fielepeltjcs dadelijk liet werk en dc
kopjes werden onhoorbaar op tafel
gezet. Ida echter riep:
„Zeg ons, mama, wat u hebt; wij
vergaan van nieuwsgierigheid!"
Zij had hierbij de hand van haar
vriendin, die naast haar zat, vastge
nomen cn gehoopt, dat deze inel iiaar
verzekering zou -instemmen.
Hélena echter merkte kalm op: „Je
spreekt voor jou''alleen, Ida; gebruik
asjeblieft het 'enkelvoud voor je uit
drukkingen. ik voor mij ben niels
nieuwsgierig; u ook niet, dokter
Maas?"
De aangesprokene, 'n bevallige jon
geling, wien nog 't eerste vlasblond op
de lip preikte, was eerst den vorigen
dag met zijn moeder op Cozy Dell
aangekomen en vandaag voor den* eer
sten keer in 't gezelschap verschenen.
Hij had juist zijn koffie aan den mond
gebracht, toen Helcne Mordaunt zijn
antwoord vroeg. De plotselinge ver
rassing en zijn aangeboren schuchter
heid hadden echter een noodlottig ge
volg. De heette drank, nam zijn weg
dooi" 't verkeerde keelgat de klei
ne dokter verslikte zich onder hevig
hoesten, hetwelk zijn oogen ver u't
de kassen drong, wat hij ccliter ach
ter zijn servet trachtte te verbergen.
Eindelijk na cenigc pijnlijke a.inzet
ten herkreeg hij de spraak e.i sta
melde liaK-luid tot zijn lieftallige buur
vrouw:
„Werkelijk, niet de minste nieuws
gierigheid, freuleik vraag
cuse die fatale koffie ue
luchtpijp is zeer prikkelbaar."
Dan richtte hij zijn oogen smee-
kend op zijn energieke moeder, alsof
zij hem helpen moest. Deze wenkse
hem vriendelijk bemoedigend toe en
hij verstond meteen den wenk.
Er zijn menseheh, die van nature
met een zekere linksche beschroomd
heid bedeeld zijn, die zicll vooral uit
in gezelschap en waardoor zij ver
hinderd worden huil werkelijk respec
tabele eigenschappen te doen geiden.
Tot deze menscheu behoorde de
jonge dokter Maas. Zijn moeder,"die
zich van de zwakheid van haar zoon
maar al te zeer bewust was, had hem
ernstig aangespoord, voor de gasten
van Cozy Dell zijn onmannelijke
schuchterheid te bestrijden en daaren
tegen het licht van zijn niet onbe
duidende kennis bij iedere gelegen
heid te laten schitteren.
Zoo was liij met de beste voorne
mens ill do bevriende familie Sti.ll—
worth gekomen f vilde hij zich door
't ongeval ld; eerste ontbijt n.ct van
zijn stuk' laten brengen.
Daarom nam. bij moedig den draad
van 't gesprek weer op. en sprak:
„De studie in. de medicijnen heeft mij
wat bezorgd gemaakt; ik die t gevaar.
