Noord- Hollandsch
I Dagblad
TWEEDE BLAD
SPORT EN SPIL
ALMAAR
Maandag 12 December 1921.
•WK
ALCMARIAZ. V V.
of
VAN EEK GESTAAKTEN .WED
STRIJD.
Toen we Zaterdag j.l. de hoop uit-
spjaken, dat bovengenoemde wedstrijd
lij dig miocht beginnen, omdat het an
ders wel eens te donker kon worden,
hadden we toch niet gedacht, dat onze
vrees in den meost letterlijken zin ver
vuld zon worden. 'Wel was het niet tie
duisternis wegens nel" late-uur die
doorspelen Onmogelijk maakte, maar
een .snort Londensche mist, dje den
geheelen dag deze streken 'in een ctof-
gnjzo lijkwade hulde.
Gedurende, den geheelen wedstrijd
was deze mist reeds zeer hinderlijk ge
weest, maar vóór rost was het toch
lusschenbeidc zóó, dat men van de tri
bune af de beide doelen kon zien.
Na rust werd het "steeds donkerder,
zoodat 27 minuten voor het einde de
scheidsrechter liet staken; .eerst oml
le zien of het weer fiog opklaarde,
later, na een tiental minuten, voor
«eed. En op dat moment leidde
V. V. met 31. Wel een hard ge
lag wc begrijpen het ten volle
vc.or dc Z. V. V.-ploeg, maar iéts,
waaraan toch niemand schuld had.
force majeure, De scheidsrechter had
vóór den wedstrijd aan beide aanvoer
ders verklaard, wel te willen spelen,
maar zoo hij do-t>r de duisternis het
spel niet meer volgen kon, zou hij
liet onmiddellijk slaken. Do beide aan-
•oerders gingen hierna® accoord, zooa
dat, toen de scheidsrechter dit oogen
etic aangebroken achtte, niemand het
echt had te protesteereu.
Nog eens, we begrijpen, dat liet
voor Z. V. V. een bitter gelag" was,,
maar den scheidsrechter hierover ver
wijten doen is niet sportief.
Alcm'aria is hierdoor echter naar
alle waarschijnlijkheid aan een neder
laag ontsprongen, want hoe hard na
rust de voorhoede ook aanpakte, wc
gelooven niet, dat de achterstand nog
>eheel was ingehaald in de te spelen
11 minuten
Een verslag over dezen ges taakten
'verjstrijd geven, is omnoodigen bo-
ïcuaien onmogelijk, omdat het spel in
z 11 geheel eenvoudig niet to volgen
<vas. Wél hebben we tweemaal in de
•orslc vijf .minuten, aan het midden-
«illrappen kunnen merken, dat de bal
Pij Alcmaria. „zal"', den tweeden keer
ioor een penalty. B«;do doelpunten
waren te wijten aan de verdediging,
die buitengewoon slecht was. Dit
scheen één der backs le willen góed-
naken aoor ruw op te treden. Dat
lUcivoor natuurlijk een penalty werd
luegekend, werd zeker niet eens over
wogen!
Toen maakte Alcmaria eon tegen-
mnt en niet lang daarna Z. V. V.
raar derde. Even voor rust doelpuntte
Alcmaria weer, volgens den scheids-
vechter evenwel buitenspel.
Na rust was voor zoover we kon-
Jen nagaan Alcmaria "iels sterker en
mophoudelijk zweefde de bal om en
bij net Z. V. V.-dael, totdat de scheids
rechter liet staken.
Bij Alcmaria. was de achterhoede
hopeloog .uit vorm; de nijddcnlinie
betèr, vooral. Nijmnu heeft mooi werk
gedaaii.- In do voorhoede schitterde
geen mooi woord bij zulk mistig weer
Bos op den rechtervleugel. Een
gelukkig raiment indertijd van de elf
tal com missie, om Bos op die vleugel
te plaatsen. Meer eu meer blijkt, dat
hij de laesie rechtsbuiten is, .waarover
Alcmaria beschikt;
Do fouten en foutjes van den
scheidsrechter zullen .we naar. aan den
mist toeschrijven. j'
V. A. F. C.
De V. A. F. C.'rs behaaldc-n giste
ren te Amsterdam eén welverdiende
overwinning (20) op de Zwaluwen.
BERGEN.
BERGEN. Raadsvergadering
(Vervólg).
De VOORZITTER memoreert,
dat er nog meerdere belangrijke
punten onderhanden zijn als de
kwestie der gas- aansluiting, der
waterleiding, de schoolkwestie;
spr. had gehoopt, dat bij zijn te
rugkeer de schoolkwestie afgedaan
zou zijü, 'doch men heeft 'dit geval
letje voor hem bewaard. Spr.
vraagt, of een eu ander nu de
agenda vrij kort was en nu we nog
wat tijd hebben niet thans nog
besproken zou kunnen worden.
De heer BALTUS werpt tegUn,
dat deze punten niet op de agenda
staan.
Voorts wordt medegedeeld, dat
is ingekomen een verzoek van de
Mij. tot Exploitatie van onroeren
de goederen te Haarlem1. Indertijd
is vergunning gegeven e„ui 'wieg
aan te leggen langs de Oldenburg
laan. Zulks werd toen reeds door
den Raad goedgekeurdde com
missie heeft het nagezien, doch
thans moet officios! nog vastge
steld worden, hoe breed da weg
zal moeten zijn.
Zaak is: men wonscht hier te
bouwen; een situatie teékéning be
staat reeds, doch ten aanzien, van
edn weg is nog .geen rooilijn vast
gesteld.
Kan de Raad zich nu uitspreken,
dan kan er gebouwd worden.
Er is van gesproken, dat er 7Va
meter vanaf het hart van den weg
gebouwd zou moeten worden,
doch degene, die hier bouwén wil,
vindt dat erg duur. Wat is nu het
oordeel van den Raad? Moet er
gebouwd worden op een afstand
van 7Va of 5 of 2V2 mieter?
De hoer BALTUS is erbij ge
weest; hij heeft ajezién, hoé wéi
nig bouwgrond er o,ver bleef, al's
aan den eernah kant 7r/2 eii aan dén
anderen kant 5 mieter vrij moeten
blijven. Wil' men het MOOI krij
gen, dan zal hot niet gemakkelijk
zijn, het bedoelde huis daar ge
bouwd te krijgen;
De VOORZITTER: Ik heb het
al méér gezegd; dat huis is te
groot voor deze plek.
Het plan der bouw-adviescomlmis
sie luidt: 5-en 71/2 meter.
Is men daar voor?
De hoer BALTUS: ja wel, maar
dan komt er gden huis.,...
De VOORZITTER: Toch wel;
'tgaat er dan nog precies op.
Met alleen de stem van dlP.n héér
Oldenburg tegen, wondt nu het
voorstel der commissie (71/2 en 5
mieter) goedgekeurd.
De VOORZITTER merkt den
heer Oldenburg, die 't met dit b>
sktrt niet eens' is, nog op, dat hii
nog in hooger beroep 'kan. gaan,
maar dat 't hem toch niets zal ge-
ven.- i y
Rondvraag1
De hs-er BOOTMAN vraagt, of
sommige ambtenaren ter secréta-
rie nog stoeds bijbaantjes vervul
len; indertijd heeft hij daarop al ge
wezen,, en nu heeft Hij gélézén, dat
de, Secretaris ook Secretaris van dé
Schippersbfïurs is. Men zegt, dat
't op de secretarie zoo druk is
dat is toch vreemd. De ambtena
ren moeten meer tén diénsté dér
gemeente zijn. Spr. stelt voor, niét
meel' toe te staag, dat de génoém-
de functie nog langer door den
secretaris vervuld wordt.
De VOORZITTER: Daarop zul
len vvo de instructie mjoetwi na
zien.
De SECRETARIS: Er staat
niets van in de instructie.
De heei BOOTMAN wil ook
tevreden zijn, als hij de toezegging
krijgt, dat de ambtenaren in bet al
gemeen belang meg tér beschik
king. zullen zijn. Als wij nu afschrif
ten willen hebben, dan is er géén
tijd.
De VOORZITTER: Men kan
niet van alles en nog wat afschri-
ten vergendat zou niet in het be
lang van het werk' zijn.
De heer BOGTMAN: We zijn
niet veeleischendmaar als ik bij
een belangrijke kwestié als dié van
de waterleiding een afschrift van
een overeenkomst wil hébbén, dan
vind ik het jammer, wanneer zulks
geweigerd wordt.
De'VOORZITTER: 'AlS/er. be
zwaren zijn tegen het beléid van
het Prov. Waterleidingsbedrijf,
dan kunnen we dat beter in eigen
boezem behandelen, - événtuééj
besluiten tot het aangaan van een
proces. .Waar zou 'teind zijn, als
we van alles afschriften moesten
geven i
'tls geen onwil.
De heer HOKSBERGEN deelt
de meening van den Voorzitter. In
het door den heel" Bogtman ge
noemde geval heeft spr. zèif- voor
zich een afschrift van het stuk ge
maakt. De secretaris kan niet voor
ieder raadslid met afschriften klaar
staan.
Die heer BOOTMAN merkt op,
dat de Voorzitter wel wat over
drijft: 'tis de eerste kéér, dat spr.
nu eens een afschrift vraagt. Spr.
zal de zaak voorkppig laten rus
ten,
Wat verder de waterleidings-
•kwesti© betreftwe missén nog één
missieve van 1880; waar is die?
De VOORZITTER meent, dat
de heer Bogtman bedoelt h,,t con
tract zelf, maar het contract is
aanwezig,
Spr. is van meening, dat betref
fende de waterïeidingskwéstié- één
besluit van den Raad uitgelokt
moet worden: er rrrG-et onder
scheid gemaakt worden tusschen
het contract met de Kennemer, hét
contract van levering, hier heb
ben we 'tte doen met .eén concés-
sie men kan deze onder brén
gen in een verordening.
Een ho-ogere macht heeft h,,t
recht een verordening van lagéré
macht te niet te doen. De Provin
cie staat weer boven ons. Er is hier
geen contract ais met het licht
En het moét toch ook eigienlijk wel
zoo.
Die heer BOGTMAN: kan een
provincie een notarieel,-, acté be
schouwen als een vodje papier?,
gLCK WAT WILS,
Jan Kjaassen als opvoeder.
I11 do laatste tientallen jaren, einils
de poppeksst meer en moer verdrongen
"werd. dcor andersoortig kinder vorm aak,
is toef,! raaien de opmerking gemaakt dat
Jan Klaasaen nog zoo'n verkeerd pae-
ciagCQg niet was, dit althans niet bc-
hoefdo te zijn. X)e heer v. E. schrijft
nu in de rul;riek „Eeitbn en Pogin
gen" in „Volksontwikkeling" over „Bat
Poppentheater en do opvoeding der
jeugd" en zegt, dat hij het een zegen zou
achten, als het' poppentheater de bioscoop
zou kunnen verdringen hij de jeugd.
Hij neemt een en ander over uit een
schrijven van (Jr- Metalka, Landessehul-
rat in Praag. Hierbij"- moet in het oog
gehóuden worden, dat in Bohemcn het
poppentheater ij ingeburgerd.
.-.Tot do middelen die den meesten
invloed hebbebi op de volksopvoeding, en
Waarvan de greote invloed zich vooral
1 ij do jeugd doet gelden, behoort het
poppentheater bij systematische en doel-
Cet'uste verzorging.
„De opvoedkundige waarde van het
pentheater is gelegen in de omstan-
'gheid, dat 't vcor de kinderen
werkelijkheid, het leven nabij komt,
1 zco bijna de waarde van 't levende
crbeeld lieoffc.
„Goed geschreven en goed voorgedra-
'n spelen, verlevendigd dcor liederen,
veredelen bovendien do taal van de kleine
toehoorders, die niet alleen enkele woor
den, maar heele brokken dialoog van da
geliefde poppen herhalen. C
„De poppen waarvan do jeugd do be
weging, zelfs de verpersoonlijkte bewo
ging, ziet, en waarvan zo do woorden,
do schoonheid van het woord, hoort, wer
ken op de ontwikkeling van den kinder
lijken wil en van den kinderlijken geest
in die jaren, waarin 't kind nog niets
'is, terwijl er alles uit hem kan worden.
- 't Poppentheater biedt voor do kin-,
'deren van. eiken leeftijd, een passeriüo
ïfifesjannihgtoltöudL ze van<3fe soms op,i
Afdoende tegenspraak
I11 ieder geval is het noouigf, dat
we precies weten, hoé indértijd
die transactions gebeurd zijn. Wii
moeten die dingen zelf bëstüdéérén
ei, daarom .vraagt' spr. een af
schrift van. de-transactie acte
tusschen devroegere maatschap
pij en het huidige' waterleidingsbé-
drijf. Snr. wil een zuiver overzieht.
De VOORZITTER: Er is geen
bezwaar om een overdruk van het
cloor. u bedoelde bij Ged. Staten
aan té vragen. Naar een en andér
zal geïnformeerd worden.
De heer BOGTMAN klaagt er
verder over dat de Commissie van
uitbreiding, welke met plannen
moest komen, tot op héden 7.00
weinig werk deed.
De heer HOKSBERGEN. Men
zal met voorstellen in den Raad
komen. Ma Éu' dat gaat allemaal zoo,
'gauw niet.
De Heer APELDOORN wijst er
op, dat er nog geen regeling wérd
getroffen 'voor schoelgeldheffirig,
vervolg onderwijs. Spr. zou dit nu
willen behandelen.
De VOORZITTER wèïischt
zulks uit te stellen tot de begroo,-
ting.
.De hoer APELDOORN herinnert
eraan, dat hij de zaak reeds méér
malen ter sprake bracht.
De VOORZITTER kan nu nog
niet zoggen, hoe. de zaak zithij za!
er zoo spoedig mogelijk zijn aan
dacht aan wijden,
Voorts merkt de heer APEL
DOORN op, dat een vertegenvvoor
diger van do pers hem zooevén
voor de raadszitting gevraagd
he-eft, of de pers ge^n lijst van in
gekomen stukken bij de raadsver
gadering zou kunnen krijgen, 'tls
voor de pers heel lastig, de inge
komen stukkon goed bij te houden,
als ze zelf g-èen lijst of géén af
schrift daarvan vóór zich heeft.
Ce VOORZITTER antwoordt,
dat aan het verlangen zal worden
voldaan.
De heer HOKSBERGEN vraagt,
of men nog niet een stap vérdér
moet gaan: hij zou o-ok alle raads
voorstellen met het praé-adviés
van B. en W. - aan de pers willen
toezenden. Dan kan zij dezé tévo-
ren reeds publiceerén. Elders gaat
het ook zoo.
De VOORZITTER: ,Wat moot
dat kosten? E11 in welke krant
moei dat gebeuren?
De beer HOKSBERGEN: Dal
kost niets; de pers doet dat gra
tis. De stukken moeten natuurlijk
zoowel in „Al'km. Crt." als in „Ons
Blad" komen.
D-e heer HQKSBERQEN brengt
verder nog de waterléidingskwés-
ti-e t-er sprake't is toch er,n vréémd
geval, als w© aan de Provincie molf>
ten vragen, óf we tegén dé Provin
cie mogen pr-ocedeerén.
D-e VOORZITTER: Wij hebben
getoekend, maar o-;dxr protést Té
Alkmaar heeft men getéékend on
der bijvoeging van een clausule,
met voorbehoud van rechten.
De heer HOKSBERGENwat
moeten de ïtiensch-n nu mét dé aag
geboden contracten doen
De VOORZITTER: Niet teek-e
nen
De Heer BOGTMANAls de Raad
wil, dat er gete-e-kénd wordt, gééft
hij te kennen, dat alles in oreU is.
De VOORZITTER: De Raad
schijnt van meening', dat we 'niet
te-ekenen moeten, maar als zé ons
dan .afsluiten?
De heer APELDOORNNiet
teeken-en!..
De heer BAL 1 US is er zj<ér
van, cut wij toch het loodje moeten
leggen.
De hoer BOGTMAN: 'tls maar
de vraag: wie heeft hiér gefrau
deerd? Die oude maatschappij cf
de provincie?
De meerderheid van dén Raad
blijkt TEGEN teekenen té zijn.
De heer BALTUS wijst erop, dal
er een villa gebouwd wordt aan
den Nottcweg"; 'tis daar erg smal,
en nu wil me.11 daar grond aan de
gemeente ovérdoén tégén dèn kos-
tendon prijs. 1
De VOORZITTER: Aan den
opzichter is al opgedragen, den
grond daar op te m-cten en voor
stellen t-e doen.
Gezegd wordt nog, dat ook de
Wed. Apeldoorn grond af wil staan
Dc VOORZIS TER vraagt of de
Bergman eer .hPs!ó~té.n hééft, voor
taan elect risen te bemalen.
D-e heer APELDOORN: Neair1
De VOORZITTER vraagt vair
om men daar dan oen kostbare ge
leiding van f4.000 in den grond
stopt.
De heer APELDOORN: Voor
later; wanneer -er ééns één gro-otè
reparatie no-odig is, dan zou 't er
nog wel eens van kunnen ko-mén.
Besluiten zijn echter nog niét gé-
nomen.
De VOORZITTER: 'tls toch
onverantwoordelijk, zoo maar
voor f4.000 in den grond te slop
pen, zonder dat 't rendeért. Er ligt
een kabel op I.1/3 K.M. afstand van
den molen en uu zal er éléctrisché
stroom betrokken moeten wordén
op 11 K.M. afstand.
De heer APELDOORNDie ka
bel is van de provincie, maar daar
willen wê niet van w-etén.
De heer BOGTMANWe moe
ten ons eigien bedrijf zoovéél mo
gelijk steunen, baas blijven in
eigen huis; een gézo-ndé profe
tie is nog geen verkéérdé uitgave.
Co VOORZITTER heeft d-e
zaak bekeken uit economisch oog
punt.
D-e heer APELDOORN: Er
zou een tweedé transformator ?ioo-
dig zijn.
De VOORZITTER: Die is ge
kocht voor f625.heel voordeelig,
Spr. was eerst ook van dezeifdé
meening als de héér Apél'doorn,
doch is van meening veranderd,
wij moeten hier werken mét géliiké
spanning als de provincie, dan
kunnen wij als er eens iéts gé-
beurt ons altijd nog behelpen
met steun van de provincie.
D-e heer BOOTMAN is van mea
ning dat in dit bezwaar toch wél
Ivoorzien kan worden.
De Voorzitter zegt ten slot
te dank aan den heer OkL.nburg,
die hem- tijdens zijn afwezighéid
verving, aan don heier Hoksbérgén
die tijdelijk het wethouderschap
heeft willen waarnemén en aan dén
secretaris, die inmiddels zijn func
tie zoo keurig vervulde.
Hierna sluiting der openbare zit
ting.
KEIOELEN.
Het' gaat nog niét liard in'et den
korps wedstrijd. W-el wist Koekoek' I,
Zaterdag' 224 hlout te werpen, maar
Korfeek demloJistreerde nog een®
liet' moeilijke van de plank', door met
ïieohfe 174 hout uit den strijd te lee
mten. Hocg-ste' korpsgooèers waren
resip. de heeren j. Boo'mi niet 51 en
L. B-oom1 met 56 Wout. Op de vrije
baan go-oide Mr. i-Cdete-o-er 40 Hout,
evenals de heer J. Verweij.
Gister gooiden van de 3 ingescfirer
ven clubs s-eriits Z, E. K. Z. I.
Met 242 iïout plaatste' dit vijftal zich'
mome.nteei bovenaan. ^Hoogste korpe«
gooier de heer de Beurs 51 h-out.
Ook- voor den jubileum- en kam
pioenswedstrijd begint nu meer animo
te komen.
In den jubileumwedstrijd maakte
de heer J. Metz een mooie kaart, n.I.
88 hout (5 ballen, Hamburgertelling).
In den kampioen wedstrijd is o-p het
mpenblik nog 't hocgste lïóut 56
(Jac. Boom).
Hapes'Se korpsgoojer is tót. dit mo
ment eigenaardig genoeg een niet-
rlublid, de heer J. Metz, die op ^z'n
perso-oniijke ko-rpskaart 57 (8 na) Hout
wist te bereiken.
TOONEELWEDSTRI j D.
Be R. K. looneelvereeniging „Von
del" 7j0-0 schrijft men ons zal
r,,o-k meed-o-en aan de tooneelwedstrij-
de-n, welke d-oo-r den Ned. R. K.
To-o-ne-dbo-nd gehouden wo-rden óver
geheel Nederland.
„Vondel", die heel veel aandurft,
heeft voor dezen wedstrijd in studie
gen-olmen het oorspronkelijk' trans»-
formaties-pel in vijf bedrijven dcor P.
fr. Servatius van En-dhtedé, Mi-nder-
bro-ediei-Kapucijn, getit-eld: „Be tc-og
van mijnheer Pasfo-oir". Het is een
zwaar nummer
Deze wedstiijd-aviond dient tevens
als uifviO-ering voor de kunstlievende
leden van „Vondel", te houden begin
januari 1922. V-oGg jaar gaf „Vondel"
v-o-cr 'het eerst uitvoeringen voor kunst'
lievend-e leden, hetgeen toen uitste
kend slaagde. Er werd o-p-g-ev-oerd liet
kluchtspel van Gerard .Nielen: „De
gril van den Hertog", waarmede o-nze
Volksbond-? o-oneelvereenig-ing veel
su-ooes had en wij twijfelen er niet aan
gezien de ij-ver waarmede de
„Vondelingen" steeds trachten zoo
goed mogelijk een stuk op te voeren
"dat ook deze uitvoering wel weer
zal slagen en bovendien, wie weet lio-e
„Vo-ndel" faog uilt den weÖsSfrtjd
IdoLmt.
Mioge |ViC n 'ei" e enveel sue e heb
ben als in den wedstrijd te Prnme-
rend, alwaar ze zjch' drie prijzen door
de ju-rv zag toegekend.
Blijkens de in dit nummer vo-orkb-
mle-n-de advertentie bestaat er nog ge-
le-genheid zich als kunstlievend lid
van „Vondel" op te gev'en bij den
secretaris: A. Buissink, Baansingel 18.
EEEOERTIE.
Zondagmiddag w-erd in een der
Volkslogementen alhier assistentie
gevraagd, aangezien een Loge een
beroerte had gehad. Op'advies van
Dr. Schroder werd hij naar het
Stadsziekenhuis overgebracht,
E. K. VROUWENBOND.
Wij "herinnefén onze lezeressen
aan d-e leden v-ergadd ing van den E.
I-C. Vrouwenbond op morgen (Dins
dag' 13 December) ,'s avonds 8 uur
in het lokaal van' den heer Mbo-ij',
Ghoorstraa-t.
De Zeere-arw. Z.Gel. heer Prof. v.
d. Burg, 1-eeraa-r aan het seminaila
„Hag-e-veld" zal er een zeer belang
rijk© rede houden over „De schoone
taak' der vrouw in huis",
TOEVAL.
Hedenmorgen t-e circa, half 11
kreeg èenzekere Iv. esn toeval in
het Kennemerpark, waardoor hij viel
en eon bloedende wond o-nder het
linkeroog bekwam. Dokter. Maa-te
verleende d® eerste hulp, waarna da
patiënt ter verdere behandeling per
pc-Iitie-brancard naar het St. Elisa-
bethgesticht alhier werd oveJ'ger
bracht.
ui sur.o uw: Ik hoop_ dat dit geert
Tl o er (geërgerd): Zie ik er dart uit ais
kunstboter is, ate je mij verkoopt
eer: kunstenaar) -
windenflo nicu'-vorwetsche. vermaken (bi-
osróop) af, en voert zo tot een wel een
voudiger, maar daarentegen nuttiger en
gematigder ontspanning, dio huu zenu
wen niet uitgopnt.
„Nog grootor ia echter do betoekonisr
van het poppentheater voor .afgelegen,
verwaarloosde streken
„Het poppentheater vereenigt in zich
beeldende- en woordkunst, en vertoa-
ners, die bun plicht kennen, kuiineu
dozo beide.n.. in de bewaai'fchcol,- in de
lager© sohéoi','.; zelfs: in do middribte".„.
school, tot heil van de kinderen aan-
wenrlen."
Be heer v. E., vraagt dan:
„Zou 't misschien in ons land niet
mogelijk zijn, dat bet poppentheater wat
meer voor de jeugd werd toegepast?
„Zcwi 't niet aanbevelenswaard zijn
„En zco ja, zouden dan betrokkenen
bij do opvoeding dc::o aangelegenheid
niet eens overwegenmisschien er over
beraadslagen; misschien zelfs er, zij 't
tok maar,,'een.begin.van^uitvofvüi^ aan?
kuïmeuj gëyeli y -
Het denkbeeld verdient zeker over-
weging. Geheel onbekend is het in ons
land niet-, zcoals blijkt uit advertenties,
waarin goede poppenkastvoorstellingen
worden aangeboden. Maar dan moeten
het goede zijn. Er zijn er, waarbij de
taal zeker wel eens wat te wensclicn laat.
De vrees van grooie mannen.
J-ulius Caesar was keel bang voor don
der en bij onweer verstopte hij zich nis
een klein kind in de keldergewelven. Fre.-
derik II sidderde van angst als hij een
nieuw gewaad aan moest - hebben. Ber-
nardin de St. Pierre, dé schrijver van
Paul et Virginiè, beefde ais bij langs
water liep, en Newton en Paganini had
den een even grooie vrees voor water.
Mozart sloeg op de vlucht, als hij trom
petgeschal hoorde. Schopenhauer viel
flauw, qp het gezicht van een scheermes.
Eossini was bang voor zijn eigen scha
duw, Schumann Chopin,' do Musset had-
een grooten afkeer van mist, dis volgens
hqn een vreemde wereld verborg. De
Kussische schrijver Dostojefski was zijn
gehcelo leven bang voor een onverklaar
baar iets dat eenmaal zou komen, terwijl
Guy de Maupassant -bevreesd was voor
-een open deur, waardoor, naar hij meen
de, de waanzin hem zou overvallen.
Zooals nicD. we.c,l. wevJ do Mau.nessant
waanzinnig.
Een versteend woud 09 Sardinië.
Een Italiaansch. geoloog heeft, in op
dracht va.n zijn regeering, een onder
zoek ingesteld naar het al of niet be
staan van een versteend woud in den
Noord-Westhoek van Sardinië bij' het
dorpje Marlis, waaromtrent den laat-
sten tijd' zooveel geruchten gingen.
Do onderzoeker hooft hot versteende
wóüd inderdaad gevonden..
Vermoedelijk is dit woud AeatjD door
een uitbarsting van esn vulkaan door
do zee overstroomd. Het zeewater heeft
zijn minerale bestanddoslen. op liet. hout
afgezet en zoo moet in den loop der
(eeuwen, dovegetatie 1i steen verwor-
den: zimteJ
Er zijn fotografieën cn brokstukken
van versteende hoornen naar Eome ge
zonden. waaruit blijkt, dat niet onkel
de stammen en takken, maar zelfs do
bladeren en vruchten behouden zijn. Het
water, dat eens het woud overdekte, is
'g-eheel verdwenen. Dit woud heet thans
„het versteende woud van Angion."
Nansen e» de broek.
Van Nanoen, die onlangs Gö jaar is ge-
V.-or den, vertelt een Noorsch blad:
Tosn Nanscn zijn Noordpooltocht voor
bereidde, waren er velen die mee wilden.
Maar hij had stevige kerels no o dig, goed
gezond, gespierd.cn met sterke zenuwen.
Op een dag meldt zich een zeebonk bij
hem aan. Nansen had wel zin in den ma
troos, maar hij wilde eerst 's mans zenu
wen op de proef stellen.
Zet je hoed op en hou je stil, zei
Nansen, nam een revolver, mikte en joeg
een kogel door den hoed.
De man stond onbeweeglijk.
Goed, zei Nansen, strek nu je rech
terarm uit.
En hij school een kogel door zijn mouw?
Dc man bleef staan als een standbeeld.
Prachtig, zei Nansen, je bent aangeno
men. En hier heb je schadevergoeding voor
je hoed en je jas.
En m'n broek? vroeg dc matroos.
Toekomstbeeld.
De 20ste eaiwsche bandiet: Houd je 111a-
chiinnaar beneden yekcevd, toldcit al je
yooFwcrpcijivtuiéu>xaede.y fry uit:'aeucdlc.u
Vr ijn; -
Je-broek? zni Nansen. Daar heb ik'
toch niets aan bedorven?. j
Nee, zei de matroos, u niet, maar -ik,
Waardeering van katholieke'
wetenschap.
Aan het college der St. Marlinus-abdij
le Lacey in de Ver. Staten, gaf pater
Augnstinus Osgniaal wijsbegeerte. Deze
professor nu besloot iu den afgeloopen.
zomer, als toehoorder de colleges in
philosophic aan de Staatsuniversiteit te
Washington - bij te wonen, om le zien,
wat daar zooal aan de studenten wordt
voorgezcL
Reeds spoedig geraakte hij aan het dis-
puleeren met professor en «-'injknlen en
dit had' een zeer merkwaar «reyolg. De
studenten namelijk richtten een verzoek
tot den Senaat der Hoogeschool, om
hun lijdelijken collega tot professor te
benoemen. En het pleit voor dit bestuur,
dat hel zich. niet door katholiekenvrees
liet afschrikken, doch werkelijk den Be
nedictijn als hooglceraar aanstelde.
Ook aan andere Slaatshoogescholèn i's
er 'sprake van. leerstoelen voor scholas
tieke wijsbegeerte op le richten.
De doodenlifst van dc auto.
In 1920 werden in de Vereenigde Sta
tiën bij automobiel-ongeval!en 12.000 per
sonen* gedood en 1.500.000 gewond.
i
GETROEFD.
Een kaalhoofdig heer doet aan een ze
venjarigen jongen allerhande kunstjes voor
die deze niet kan nadoen en roept dan
telkens: „Dat kan je niet, hè?" Ten slotte
sarde liij den knaap eens iets te doen,
wal hij niet kon na dóen.
De knaap strijkt daarop met zijn tien
vingers door zijn lokken en roept uit;
„Doe me dat eens na!"
NA DE REKENLES.
Jantje, een appel deel end met Pietje?
„Hier' heb jij het kleinste gcmccne deed*
vond."
Pietje (verontwaardigd): „Houd daf
zelf-maar, grootste gemeené- dooier!"
--V-
