BUITENLAND SINN EN LAND ARBEIDSREGELING TEN PLATTELANDE. BINNENLANDSE GIEUWS. DE CONFERENTIE TE WASHINGTON. mMs StflïINL, BimOHTEN. - f EEN MILITAIRE CURIOSITEIT. Men vestigt onze aandacht op een mi litaire curiositeit, sohrijft het „Deventer Dagblad". In de Infanteriekazerne te Deventer zijn al geruimen tijd geen man schappen ondergebracht. Wel zijn er nog uitwonende officieren en kader,'«n wat gewiohtiger is, er is een reglement voor den inwendigen dienst, in staat om zoo lang voorschriften te geven, als er nog één militair zich binnen de kazernepoort vertoont. 't la zóó :'sAvonds moet de sergeant van de week appèl houden. Niemand treedt voor het appèl aan, omdat er niemand is. Maar tóch moet de sergeant klokke 10 in de kazerne zijn Voor dit dooi- het reglement V.D.I.D. voorge schreven appèl. Hii bromt dan, onge straft, iets voor zich heen. Toch moet hii nog wel een béétje op passen, want even na tienen stapt mar tiaal de luitenant van de week aan, die controleeren moet, of de sergeant van de week wel appèl heeft gehouden. Het reglement V.D.I.D. schrijft dat gestreng voor, en de luitenant weet wat dat be- teekent. Hii Jaat den sergeant inrukken en constateert, dat in de leege kazerne met den besten wil geen appèl is te honden en dat de sergeant zijn plicht heeft gedaan. Dan komt nog de kfipitein van de wedt, om den luitenant te controleoren., of dezeenz. En den anderen morgen rapporteert deze kapitein op het bureau van den ma joor, dat op het avondappèl alles al wéér in orde was. De bataljonscommandant betuigt daar over ziin tevredenheid. Hij weet dat het zóó moet, en dat, met oen volle of leege kazerne, het reglement V.D.I.D. ge handhaafd moet worden. DE STRIJD MET HET IJS. Sedert Woensdagnacht zijn de IJsel en het Keteldiep bii Kampen ijsvrij, maar daarmee zijn de verkeersbezwaren nog allerminst uit den weg geruimd. Wel hoerschto aan de kaden van Kampen oen ongekende bedrijvigheid, zooals we in normale tijden niet kennen, maar deze komt juist voort uit ongewenschte oor zaken. De postboot, Woensdagochtend van Kampen vertrokken, heeft rond viif uur noodig gehad, om den afstand van den Ketelmond tot Urk af te leggen en 't traject UrkEnkhuizen heeft ze opge geven. Reeds op 10 minuten afstands van het eiland zag de bemanning zich verplicht terug te keeren, om te Urk te overnachten. v er, booten, zoo verneemt het „N. v. d. D." d.d. 14 dezer uit Kampen: „Zwol le", „Heemstra", „Meppel" en „Koop handel", zijn met hulp van een sleep boot gisteravond na een zwaren dag alhier aangekomon. De „Koophandel" aaü aan de spits gestoomd, opgeduwd door de sleepboot. Door het grootste ge deelte van de lading naar 't achterschip te stuwen, had men de boeg omhoog gebracht, maar op enkele plaatsen was het ijs zóó dik (naar schatting een voet) dat de boot tot het midden er op schoof, vóór het brak. Dezelfde sleepboot strekte hedenoch tend tot geleide van niet minder dan 8 hier liggende booten de „Noordbra bant", „Meppel 1", „Meppel 2", ..Nij verheid", „Zwolle", „Koophandel", „Paul Kruger 1", „Paul Kruger 2" en de motorboot Nederland"de laats to is echter a- eeds met een defect aan de stuurinrichting teruggekeerd. Door de „Meppel 3" en de „Heemstra" is ge lijktijdig hedenmorgen een poging ge waagd om door te breken naar De Lemmer, doch beide ziin in den namid dag teruggekeerd. Met een ontboden sleepboot zal de poging worden herhaald. Vorder zijn gisteravond een sleepboot met twee schepen aangekomen, die Maan- iagochtend van Amsterdam waren ver trokken en den nacht in het ijs hadden doorgebracht; van een andere sleep, eveneens twee vaartuigen, welke Am sterdam Dinsdagmorgen heeft verlaten, was hier hedenavond nog niets vernomen, evenmin als van de „Koenen" en do „Stad Zutphen", hedenochtend uitge stoomd. Buitengewoon bezwarend is do mist welke alle uitzicht belemmert en naden middag steeds in dichtheid is toegeno men. haar met een man beneden haar hoo- gen stand te zien trouwen." „Ik hoop dat 't nooit zoover zal §g men," antwoordde Edith. „Ik weet het, jij zou zooiets nooit doen." „Vader, waarom spreekt ge zoo vreemd „Vergeef me, mijn heftigheid drijft me voortk weet het wel, jij bedr oef je ouden vader niet, jij zult geen bet sluit nemen, waarin ik niet kan toe stemmen. Geef me nu je eerewoord, dat je nooit beneden je stand trou wen zult." „Vaderaarzelde Edith. „Edith, bedenk wiens kind je bent, bedenk wat je vader tot een misdadiger maakte. Daarom sta ik er op, dat je het mij plechtig belooft." „tk kan niet, ik kan niet," snikte Edith. „Je doodt mij, Edith, door [e weige ring, de angst zal mijn leven verkorten. Geef me je eerewoord..." „Ach vader, laat me I" „Ik wacht," sprak de vader met een gestrengheid, die geen weerspraak duldde. Zij verborg haar gezicht in haar zak doek, boog haar hoofd over haar va ders knie en weende, alsof haar hart 'brak. Verontrust zag hij haar verdriet. „Vader, ik zweer 1" Hij nam haar aan zijn borst, kuste ®aar de tranen uit de oogen, streek <baar liefkozend de losse haren van het ^oorhoofd, dat vochtig was van den zielestrijd en deed alles om haar ziin iefde te betuigen» DE EX-KROONPRINS. Naar aanleiding van het berioht in de Fransche bladen, dat de ex-Kroon prins van plan zou zijn ons land te verlaten, schrijft de „Köln. Zeit": „Dat de kroonprins op het kleine eilandje, waar hij als banneling leeft, naar vrouw en kinderen en naar zijn eigen land terugverlangt, is te verklaren en dat zal iedor, die mensehelijkerwijs zijn te genwoordig lot beschouwt, billijken. Maar hij zal het tocht met of zonder zijn schuld, verder moeten blijven dragen, want de toestand in Duitsehland en de toekomst van het Duitsche volk zijn iife- laas nog zóó onzeker en donker, dat iedere poging van den kroonprins, om zijn toevluchtsoord in Nederland te ver laten en naar zijn vaderland terug te keeren, het gevaar voor ernstige binnen- landscho en internationale moeilijkheden met zich zal s leepen. Van den kroonprins dient dus verlangd te worden, dat hij zich in zijn lot schikt en van zijn vaderlands liefde mag men verwachten, dat hij zijn persoonlijke verlangen, hoe begrijpelk ze ook zijn, ondergeschikt zal maken aan het welzijn van zijn volk." HET AANGENOMEN DIENST PLICHT-ONTWERP. De „Maasnode" vraagt of het wel noo dig was, dat Uti't ontwerp te midden van de beslommeringen van gron'd'wetsiherzienings- en begröoüngsdebatten op de agenda der Kamer werd gezel? Was hel tactisch van 'de regeering, de behandeling cr van zoo overhaast te doen plaats hebben? En deed de Kamer-voor zitter ten slotte wel verstandig, door het houden der eindstemming op dezen eigen dag dermate te foroeeren? Ziedaar drie vragen, welke ons in den loop der discus sies van uezen bewegen middag voor den geest kwamen en waarop we geneigd zijn, een ontkennend antwoord te geven.... Het is overigens voor den niel-deskun- dige op mJitair gebied een hopeloos on. dernemen in een beo'ordeeling te treden van de merites dezer voorsteilen of van bet pleidooi dat de Mmister in een kranig en oordaat beloog er voor hield. Wij stem men diil althans <len meergenoemden leger-speoialist" van den Vrijheidsbond toe, dat de militaire autoriteiten onderling de meest ui teenloop end e systemen aan hangen. waarvan er in de laatste drie jaar bijv. niet minder dam 10 voor het front kwamen. Maar juist mei hol oog op dóe groote verscheidenheid is het uitsproken vain la mort sans phrase over het onderhavig stelsel gelijk zich dit de Vrijheidsbond, zij hel met hot noodtiige oogen verdraaien veroorloofde zelfs voor den leek tast baar, louter een politieke manoeuvre. Het zwaartepunt van geheel het onver kwikkelijk debat moet dan ook wederom in de „hoogc politiek" worden gezocht, die zakelijke argumentatie naar dei achtergrond drong. De communist Wijnkoop zag liet wel juist in, toen hij constateerde, dat voot den vrijheidsbond de vraag, hoe zijn hou ding te bepalen ten overstaan van dit ont werp. slechts de kwestie gold, of hel met hel oog op de komende stembus verkiese lijker was in de meer-democratische dan wel fn de conservatieve kaart te spelen De smiik van mr. Dresselhuys over het af wijzen door den minister van zijn „verzoe nende hand" was dan ook je reinste 00- modie Met de aanneming (5048) ten slotte van liet geheele ontwerp eindigde de ver- tooning. De .,N. Crl." zou een verwerping van hel VQOTStel-Van Dijk ten zeerste betreurd hebben. Zij achtte hot ontwerp aanneme lijk en gelooft dial een verwerping den toe stand van onzekerheid en moedeloosheid in het leger opnieuw voor geruimen tijd zou hebben bestendigd. Verder zou een verwerping verstrekkende gevolgen voor ons geheele staatsbestuur hebben gehad. Bevredigend acht het blad deze beslissing evenwel niet. Dat een zoo bij uitstek gewichtig ont werp als dit, betreffende den dienstplicht, waarbij de basis van onze weermacht wel licht voor afzien'baren tijd wordt vastge steld, door de volksvertegenwordiiigiing wordt aangenomen met slechts twee stem. men meerderheid en tegen de overtuiging van alle politieke partijen aan de linkerzij de, is een betreurenswaardig verschijnsel. Over eenzoo bij uitstek nationaal vraag stuk als de regeiing van den dienstplicht, is oen beslissing gevallen, die zoo weinig het gevoelen der gehoede na tie weergeeft, als bij een meerdePheiidsbeslissing op de grens der mogelijkheid ligt. Maar ongehoord vergingen zijn woor den aan hare ooren, onbemerkt ble ven zijn liefkoozingen. Als hij haar ein delijk „goeden nacht" zei, ging zij weg, zonder op. zijn afscheidsgroet te let ten, bijna als gevoelloos. XVII Met de plechtige gelofte nooit te zul len huwen beneden haar stand had de erfgename van Cozy Dell de ver borgen neiging van haar hart aan haar vader ten offer gebracht. Nu zat zij in haar kamer en weende bitter. De oorspronkelijke starre gevoelloos heid had zich in kalmeerende tranen opgelost en spoedig werd Edith zich zelf weer meester. Zij moest volhou den dat was haar vast besluit Van nu af moet zij 'n onver breekbaren muur tusschen zich en Blunt oprichten om zich zelf en haar belofte trouw te kunnen blijven. En die onverbreekbare muur was reeds gevonden. Een huwelijk met jrank Mordaunt Een huivering doortrilde Edith bij deze gedachte en toch wees zij die niet af. Nog had Mordaunt niet officieel om haar hand gevraagd, maar dit viel toch ieder ieder uut te verwach ten. En als hij het deed, dan wilde zij vrijmoedig tot hem spreken en naar omstandigheden handelen. Nu stond zij op, wiesch de verrader lijke tranenspwen uit de oogen en ging naar de roode kamer. Zij trad binnen en trots haar moedig besluit verbleekte zij tot aan de lippen, toen zij Frank Mordaunt be groette. De anti-rev. „Rotterdammer" bevat 'ón der net opschrift: „Geen fabeltje van Ijze ren reglementeering" volgende driestar; 't Is mode geworden om Minister Aal- berse thans voor te stellen, als den radicaal voor wien in de bedrijfsvrijheid niets heilig is. Inzonderheid het voor-ontwerp van de Landbouw-arbeiderswet wordt aangehaald als een sprekend voorbeeld van de knel lende reglementeering in welke de Minister het bedrijfsleven wil sluiten. Daargelaten nu hoe ten slotte wordt ge dacht over de aannemelijkheid van dit voor ontwerp, moet toch dit fabeltje van den met draconische strengheid optredenden Aal- berse uit de wereld. Hoe toch staat het met die ijzeren regle- -■nenteering? De arbeid wordt niet beperkt voor het irdrijfshoofd. Ook valt zijn gezin builende wét en evenzoo inwonende bloed- en aan verwanten tot en met den derden graad boven 18 jaar. Evenmin is de wet toepasselijk op vrou welijke dienstboden boven 18 jaar ook al verrichten zij andere dan huishoudelijke bezigheden. Bovendien wordt onderscheid gemaakt tusschen inwonende en uitwonende arbei ders. Van de eerste wordt alleen bepaald, dat ze recht hebben op een gemiddelde nachtrust van negen uur, in den drukken zomertijd korter, in den slappen tiid wat langer. Hoofdzakelijk heef dus de arbeidersbe scherming betrekking op de uitwonende ar beiders. Met betrekking lot deze wordt een gemid delde arbeidsdag van negen uur voorgesteld. On. dat gemiddelde te bereiken zal in de cene periode langer, in de andere korter ge werkt worden. Gewestelijke „commissies van belanghebbenden" stellen vast, voor welke deelen van het jaar in iedere streek de maximum-arbeidsduur geldt. De uren waarop moet worden gewerkt, blijven geheel aan de boeren overgelaten. De uilzonderingsbepalingien hierop ge maakt zijn: le. Sommige werkzaamheden, nader vast le' stellen, zooals vee-voederen enz. mogen buiten den arbeidsduur vallen; 2e. Voo- andere werkzaamheden, b.v. het weiden van vee, geldt de wet in het ge heel niet. 3e. Bovendien is de mogelijkheid van verwerk zonder voorafgaande vergunning gedurende twee uren per dag toegelaten; Je overwerktijd moet later weder worden ingehaald. Iïet overwerk mag hoogstens 42 dagen per jaar plaats hebben. Van slreng ingrijpende regelen is dus geen sprake. Als ooit een soepeler wet ge maakt is, is het deze. Hoofdpunt der bestrijding zal dan ook nooit kunnen zijn, dat door deze arbeidsbe scherming het bedrijf in zijn activiteit be lemmerd wordt, maar wèl is het de vraag of de groote administratieve rompslomp, waarmede deze regeling gepaard gaat, niet een te zwaar offer is voor het nut, dat zij voor den arbeide- kan opleveren. DE COMMUNISTISCHE ONDERWIJ ZER OETON. Op de voordracht van B. en W. van- Amsterdam ter benoeming van een on derwijzer komt ook voor de heer J. O. Ceton, die zonder verlof der Overheid zijn school in de steek liet en naar Rus land vertrok. De heer Coton heeft, om voor deze benoeming in aanmerking te komen, een door B. en W. vastgestelde verklaring ondortoekend. DE INDISCHE BEGROOTINCr. De politieke toestand is gunstig. In de Memorie van Antwoord op de Indische begroo'ting voor 1922 noemt Mi nister de Graaff den politieken toestand in Indië over het algemeen gunstig. De financfeele toestand is zeer donker. Toch bestrijd de Minister de meening van hen, die het tekort op den gewonen dienst niet op 80 millioen, doch op 14 millioen stellen. Ook verdedigd de Minister de vloot- plannen. NEDERLAND EN HONGARIJE. Te Boedapest zal worden uitgegeven een maandblad, „Magyar-Holland Szemle' ,,Hangaarsck-Hollandsche revue", welk orgaan teh doel beeft de Nederlandsche belangen in Hongarije en do Hongaar- sche belangen in Nederland te bevor deren. Ook werd te Boedapest een Reis- en Beiden waren alleen. En Frank Mordaunt vroeg werke lijk om Edith's hart en hand. Zij verklaarde hem openlijk, dat zij hem geen wederliefde bieden kon, dat hij deze mettertijd moest trachten te winnen. Dan ging zij nog een stap verder en ontdekte hem het geheim van haar hart. Hij schrikte echter niet terug en hernieuwde met aanwending van al zijn overredingskunst zijn aan zoek hij kende immers dat geheim reeds lang en 't was er hem alleen om te doen haar gemaal en daardoor meester van Cozy Dell te worden. Dan zou hij zich wreken op haar over haar genegenheid voor den kos terszoon. Zoo besloot hij zijn rede met de woorden „Vol hoop later ook uw hart te tref fen, vraag ik nu om uw hand." „Goed dan," hijgde Edith uitge put, dus maak ik mijn jawoord van de toestemming van mijn vader afhanke lijk. Laat mij nu alleen ik vraag het u dringend." Een spottend lachje speelde om zijn lippen, toen hij de kamer verliet. Ongeveer tien minuten later trad Edith het ziekenvertrekbinnen. Haar vader zat als gewoonlijk in zijn leun stoel voor den ongedurig Hakkerenden gloed van 't haardvuur. „Vader, ik ben in zware zorg," be gon zij, terwijl ze aan zijn voeten op he - bankje ging zitten en hem daarbij on uitsprekelijk treurig in de oogen blik te. „Gij moet mij raden en helpen. Gij hebt mij streng verboden een huwe lijk onder mijn stand te sluiten. Nu heb Infóriuatie-bureau voor Nederlanders Op gericht. De invoer van 'Duitsche Jcolen. 1-- Dins dag ia te Berlijn een nota van de Com missie van Herstel ontvangen, waarin een verbod wordt geëischt van den uit voer van kolen naar het neutrale buiten- land. Da leveranties naar Nederland vallen hier echter buiten. De vlootverhouding. Gelijk telegrammen gisteren gemeld heb ben, zijn Amerika, Engeland en Japan het nu over de vlootverhouding eens geworden. Deze zal nu niet 5:5:3 bedragen, maar 5% 5Yt 3%. Een rekensommetje, dn! men toch wel in wat minder tijd had kun nen oplossen! Alle moeilijkheden zijn hiermee intus- schen nog niet opgelost. Reuter meldt uit Washington, dat de kwestie der onderzeeërs en de wijze van de vervanging der eerste-kias schepen ter ver dere bespreking is overgelaten aan de ma rine-commissie van vijftien, die gisterenmid dag voor het eerst bijeenkomen zou. Terwijl de Fransch-Italiaansche onder handelingen de vlootverhouding der drie groote mogendheden niet raken, is de hui- dige overeenkomst afhankelijk van een ge schikte overeenkomst met Frankrijk en Ita lië. Medegedeeld wordt dat de maritieme overeenkomst, welke de maritieme bases en versterkingen omvat, waarschijnlijk in de viermogtendheden-ovefeenkomst zal worden opgenomen. Intussehen zal er geen voltallige zitting worden gehouden, alvorens het geheele on derwerp, met inbegrip van de kwestie der hulpschepcn, is afgehandeld. Het oordeel van Minister van Karnebeek. Tot den correspondent van de „Haagsche Post" te Washington heeft jhr. van Karne beek verklaard dat het verloop der confe rentie tot op heden zijn verwachtingen verre overtroffen heeft. „Ik hen er- van over tuigd", aldus de minister, „dat de wijze waarop de conferentie thans vorderingen maakt, in hooge mate zal medewerken tot de zoo zeer noodige ontspanning der ver houdingen in het Verre osten. Het geheele verloop dezer bijeenkomst gaat in de rich ting van een herstel van liet vertrouwen tus schen de verschillende rijken onderling en dit beschouw ik als eer. harere meest ze genrijke gevolgen voor den wereldvrede. Mijns inziens dient men de beteekenis dezer conferentie niet te zoeken in de overeen komsten en regelingen, welke daar zullen worden getroffen, doch meer in den alge- meenen geest welke er tot uitdrukking kwam, en ik ben er van overtuigd) dat juist daarin de belofte schuilt voor meer geves tigde en betere verhoudingen rondom de Stille Zuidzee in de toekomst. Versta mij wel, ik bedoel hiermede niet, dat thans alle oorzaken voor wrijving ei. moeilijkheden als bij looverslag zijn verdwenen. Men kan van goeden wille zijn en toch in strubbelingen verzeilen, deze zijn nu eenmaal onafscheide lijk verbonden aan alle vraagstukken van geografisch - economisch - ethnologischen aard. Doch, wat de wereld het meest noo dig had was een herstel van het vertrouwen tusschen de groote machten onderling. Zelfs ai ware met de conferentie niets verder be reikt dan een belangrijke stap in deze rich ting, dan ware dit alleen reeds voldoende haar te beschouwen als goed gelukt." Op een vraag van dei. correspondent of Nederland een uiluoodiging verwacht had, de Vicrmogendheden-overeenkomst mede te teekenen, antwoordde de heer Van Karne beek: „Het betreft hier een politiek ver drag, dat in de plaats treedt van een andere dergelijke overeenkomst, waarbij Nederland niet was betrokken. En aangezien wij ge heel stonden buiten de oorspronkelijke zaak, is bij ons ook nimmer de gedachte opgeko men, daaraan Chans dee! te nemen. Ik ben er echter van overtuigd, dat de nieuwe over eenkomst overal in Nederland met groote voldoening en sympathie zal worden be groet, omdat zij met zal nalaten invloed ten goede uit te oefenen in die gedeelten van de Stille Zuidzee welke grenzen aan ons In dische eilandenrijk. Voor mij ligt de groote waarde van het Viermogendheden-verdrag vooral hierin, dat het uiting geeft aan den ernstigen wil der betrokken wereldmachten alles in het werk te stellen wat mogelijk is om vijandelijkheden in den Grooten Oceaan te voorkomen." De overdracht van den Ki- autsjau-spoorweg. Onder voorbehoud van de goedkeuring van Tokio heeft de Japansche delegatie het Chineesche aanbod aanvaard om 53 iü zooeven een aanzoek ontvangen.." „Wie heeft .je hand gevraagd, Edith? „Frank Mordaunt." „Welaan, leer FrankMordaunt lief hebben." Zij had het doodvonnis over haar levensgeluk verwacht. „Vroeger hebt u dezen man maar matig bewonderd, wat heeft u zoo gauw van opinie doen veranderen," waagde zij haar vader te vragen. „Hij zelf, hij heeft zich voor mij een waar vriend betoond." „Vader," riep zij nu uit, overwel- Idigd door zieleleed, „veinzen is niet banger mogelijk, waarom elkander te geeliegen Antwoord mij volgens uw in weten. Heeft men mijn naam niet Jgverband gebracht met den secreta ris En heeft dat niet Frank Mordaunt gedaan „Ik beloofde hem niet te verraden maar nu jij het me zoo dringend vraagt, kan ik niet anders doen dan al les bekennen ja, hij was het 1" „Wat heeft hij nog meer gezegd „Dat doet hier niets ter zake „O ja, dat doet het wel, vaderhet is voor mij van groote beteekenis." Uitgeput leunde de zieke zijn grijs hoofd aan haar schouder. „Geef u den tijd, vader," zei Edith zacht. Eindelijk ging hij zwaar ademend voort 1 „Mordaunt zei mij te vreezen, dat jij in geheime verstandhouding was met Robert Blunt, en ik moest op mijn noede zijn, opdat mij niet op een dag hit bericht van jullie's geheim huwe- millioën gbtrmarE Të ïïeïaTen Voor 3e Kl- autsjauTsinantoe spoorlijn, plus het be drag, hetwelke Japan aan de gestadige verbetering er van heeft besteed. De kwestie der leeningen. Senator La Folctte heeft zich thans ge voegd bij de kleine groep van onverzoen- 1 ijken, die htm voornemen te kennen heb. ben gegeven zich te verzetten tegen de ra tificatie der vier-mogendheden-overeen-' komst, meldt de Washingtonsche corres pondent van de „Times". Hij gelooft ech ter niet dat de betrekkelijk geringe oppo sitie succes zal hebben, doch zij kan die nen om de Europeesche regeeringen eraan le herinneren dat de regeering der Ver. Staten zelf moeilijkheden genoeg heeft, wanneer zij de belangen van Amerika met andere naties wil vereenigen, zelfs al gaat hel om het handhaven van den vrede en de verdere ontwapening. Geen grooter fout kan door de Europee sche staatslieden of economislen worden begaan, zegt de correspondent, dan dat zij zich verbeelden dat het succes der Was hingtonsche conferentie noodzakelijkerwijs een gunstige gelegenheid zal scheppen voor een internationale behandeling van de kwestie der oorlogsschuiden, en van het economische probleem in het algemeen De Amerikaansche bankiers, die overtuigd zijn dat de belangen dor Ver. Stalen een spoedige en krachtdadige samenwerking met de andere mogendheden vereischen ten einde de wereld voor een economische chaos te sparen, zullen een zware taak voor de boeg hebben indien zij willen trachten de massa hunner medeburgers tot hun overluiging te brengen. Aan de kust van den Allantischen Oceaan, waar de Europeesche toestanden min of meer begrepen worden, en waar de onderlinge economische afhankelijkheid van Europa en Amerika beseft wordt, zou de openbare meening in een betrekkelijk korten tijd kunnen worden ingelicht. Doch in het Midden-Westen en het Westen, waar Eu ropa kan worden gezien, noch gevoeld, en waar de plaatselijke financieele omslan- digheden niet gunstig zijn, zal het proces ■der voorlichting langzaam gaan. Wanneer er bovendien aan wordt her innerd dat de Amerikaansche leeningen aan Europa niet slechts werden verstrekt nit de bankreserves, doch voor een groot deel bestonden uit door het volk geleend geld, zal het duidelijk zijn dat geen aan sporing tot 'het annulceren er Europeesche schuld kan worden gedaan zonder een ernstig financieel probleem voor de schat kist der Ver. Staten in het leven te roepen. DE OQ'R'LOGSSCH'ULDEiN. Lloyd George heeft er bij de ontvangst van een deportatie uit de arbeidersbeweging, ten aaniziien van de ikwijitsdh'ekldng der oor- I'OigS'Scihulidien op gewezen, dat een derge lijke kwijtschelding door één mogendheid niet veeJ kon baten, doob diat een confe rentie nopens een algemoene rogieöiing wien- sdhelijk was. Hij was bereid aan zulk een conferentie deel te mennen en ook bereid deel te nemen aan een conferentie betref fende Rusland, doch liet was, meende hij, niet gemakkelijk liet vertrouwen in Rus land van 'den Ihamdiel te herstellen, zoolang. Rustend eijtn tegenwoordige houding hand haafde betreffende de schulden en geen activa liad aan te bieidien. Hij zooi al 'd'ecze onderwerpen de volgende week imet Briand besiprcflcen en zon gaarne evenlucele voor. stelten diienaamgaande van de arbeiders beweging tegemoet zien DE SCHULDVRAAG. Naar uit Berlijn wordt gemeld, leoinit voor het onderzoek van de scliiuldvraag begin Jan. in het Nobeluisliiiuiut te Clhris- tiania een neutrale onpartijdige commissie bijoen, ter waslsbeHing van de verant woordelijkheid voor den oorlog; en de wijze, waarop den oorlog gevoerd en be ëindigd is. Hooge geestelijken, hoogleeranen, minis ters, Nobelprijswinnietns, Kamerleden, jour nalisten, bankiers ienz„ dn hoofdzaak ui't onzijdige landen, doch ook hoogteeraren in het volkenrecht en dn de geschiedenis uit de overwinnende landen staan achter deze commissie. Noorwegen, Zweden en Nederland zijn bijzonder sterk vertegen woordigd. Zwitserland en Spanje bereiden het zendien oener commissie voor, terwijl ook Argentinië en GMIii medewerking toe gezegd hebben. De commissie zat waar schijnlijk haar zetel van Clhrisliamda naar Den Haag overbrengen en aan alle rcgee- rmgen der landen, welke aan den oorlog hebben deelgenomen, verzoeken hun ar chieven open te stellen en afgevaardigden te zenden. De commissie beschikt nu al over een omvangrijk materiaal, waarbij zich stukken bevinden, welke tot dusver nog niet zijn openbaar gemaakt. HET NIEUWE BELGISCHE KABINET. Twee nieuwe persoonlijkheden zijn tof het zoojuist gevormde Ikabinet-Tlhounis lijk verrastte. in het begin wou ik hem natuurlijk niet gelooven maar hij zei dat met zooveel beslistheid en voerde zoo over tuigende redenen aan, dat ik niet lan ger twijfelen kon. Deze mededeelingen hebben mij erg verontrust, mijn kind, ik geloofde in dien nacht, dat ik moest sterven." „En dezelfde man, van wiens trou weloosheid Mordaunt u wilde overtui gen, waagde in den nacht zijn eigen leven om het uwe te redden, vader „En toch is hij trouweloos! Hoe durft hij zich verstouten zijn oogen naar jou op te heffen „Vader, luister naar mij. Eerst voor weinige dagen bekende BÏunt mij zijn liefdemaar hoe Ongeveer zooais men een heilige of een meesterwerk vereering toedraagt, zichverheugt het te mogen zien zonder de gedachte het te bezitten. O, ais gij alles gehoord had, vader, wat hij toen sprak, gij zoudt hem, nog hooger achten dan vroeger. Hij kent uw wenschen en eerbiedigt ze vol komen i hij beteugelt zijn verlangens en dwingt zijn hart tot ooffernigp, wijl hij eer wil sterven, dan tegen uwen wil handelen. Gij hebt nooit een waarach tig trouweren vriend en dienaar be zeten, dan hem „Waarom dan heeft hij het niet meer gewaagd onder mijn oogen te komen Al sinds meerdere dagen zie ik hem niet meer." „Omdat wij allen uit uwe nabijheid verbannen worden. De arts moet be volen hebben, dat zonder uitdrukke lijk verlof van mama niemand bij u mag komen. Ik heb mii niettemin toe- toage! reden? Eugene Hubert fen Moyen, •oen. De eerste, in «ie plaats van Deslrée, met «ie portefeuille van Kunsten en Weten* sdhappen belast, is vrij onverwacht op den voorgrond getreden. Hij was Jeeraar in do gesdhiodeniis aan het Koninklijk Atheneum te Luilk, na zijn studies aan de lioogesohool aldaar te hebben genoten. Hij 'heeft eennge historische studies geschreven, o.a. over Met Protestantisme in België, en werkte gevoisnen tijd met Paul Fredéric sametn Op aandringen vam den Koning zelf heeft Hubert besloten zijn studiewerk anct het kabinet vain den minister te v jrwfsselen. Moyersoen, minister van arixjid ent leveiïsm i (klei VOO rzienthig, was tot 1918 Kamerafevaardigde voor Aalst, en is juist deze week tot senator gekozen. Hij 5s advocaat, en heeft tijdens zijn zitting schap dn de Kamer berihaaikjelijk dectgenou men aan de debatten oviv sociale verze kering. Theunis, minister-president, is 48 jaar! oud. Hij is de zoon van oen generaal, eik heeft zijn opleiding aan die Krijsschool ge* noten. Nadat hij als hoifenant den dienist had verlaten werd hij de medewerker vani baron Empain, en trad op finoncteete enl dindiusiriëetl gebied zeer op 'dien voorgrond,; In Augustus 1914 nam hij wederom dienst, en was met groot succes werkzaam aan liet Belgische bureau voor den aankoop van iegemmatriaal tee Londen. Bij den wapenstilstand bekleede hij den rang van' kolonel, en trad op als Belgisch vertegen, woordiiger in de Commissie van Herstel, Van 1920 af was hij minister van finan* ciëin in het kabiot-Cairton de Wiart. De overige ministers Devèze. Ma'sson', Berryer, Nejoan, Vandevijvere en Ruzette hebben allen reeds van vorige ministeries deel uitgemaakt. DE VOLKSSTEMMING TE OEDENBURG. Volgens een bericht uit Weenen is liet' voorloopige resultaat der stemming ia; Oedcnhurg, dat zich van de 13000 uiige* bracJhte stommen bijna 10.500 voor Hon* gariie en de overigen voor Oostenrijk' vebkiaard hebben. Het kan dus als zeker worden geacht, dat Oderiburg hij Hon garije zat blijven. MAARSCHALK EOOH. locli, thans met Viviani op weg naai I ranlii iik, is door een Indianenstam Hu ron benoemd tot hoofd van dezen stam, Ziin naam in deze qualiteit is Stateion- nantia d.w.z. „Hij heeft wel gedaan". Meer dan duizend geschenken noemt hii .uit Amerika naar huis mee, van 'i meest verschillende karakter, van een Indianeneostuum tot een wilde kat toe! Het laatste geschenk was een eere sabel, aangeboden door do kinderen uifc Pensylvania; elk kind gaf een dubbel tje; het opgehaalde bedrag was eenigo duizenden dollars. President Harding heeft Poch aan het afscheidsdiner dit telegram gezon den: „Het bezoek van maarschalk Fooh heeft veel gedaan om de banden vaa onvergankelijke vriendschap, die al se dert langen tijd het Fransche en het Amerikaansche volk verbinden, nog nau- wor to maken." EEN ERNSTXG-E BRAND. Te Sheffield ontstond Dinsdagavond j.l. door het vlam vatten van 0elloluid, waarvan de heften gemaakt worden, brand in een messenfabriek te Shef field. De brand Ontstond juist op het oogenblik dat de werklieden, ongeveer, honderd in aantal, naar huis zonden, gaan. Het vuur greep snel om zich heen en aangezien er slechts twee uitgangen waren vele fabrieken to Sheffield zijn nog bedroevend slecht ingericht tegen brandgevaar ontstond er een paniek in de nauwe gangen en op de trappen, zoodat vele werklieden zich 6lechts kon den redden door uit de ramen te sprin gen of te vluchten naar de daken der aangrenzende perceelan. Velen werden door de brandweer gered. Drie mannen en een meisje werden dood in het ge bouw gevonden. Te Boulogne aan de Seine hebben drie personen 's avonds de ruiten van een juwelierszaak gebroken en juweelen ter waarde van 80.000 frs. gestolen. De werkloosheid in België begint te verminderen; in September waren er 132.204 werkloozen, in October waren nog 102.079, dus 31.125 personen min der, zonder werk. Een draadloos bericht uit Boeka rest meldt, dat vele treinen niet loo- pen, wegens zwaren sneeuwval. gang verschaft, ik moest u zieiT"f J* „En waarom dan dat verbod van den dokter „Gij moet absolute rust hebben." „ja, ja, rustik behoef rust voor de kwelling van mijn geweten. Hoor, alweer die "klok Ach, "dat ik die toch nooit hoefde te hooren Edith haastte zich het gesprek een andere wending te geven. „En v/ilt ge nu gelooven, dat Biunt een trouwe, toegewijde vriend is „Ik moet hem zelf zien en spreken. Stuur hem hierheen, vannacht nog, ik kan wellicht morgen niet meer in staat zijn hem te ontvangen," gebood de grijsaard. „En nu, vader, wenscht gij ook nu nog, dat ik Frank Mordaunt mijn hand geef Ja, als je mij liefhebtNeem 't als een Godsoordeel op je schouders, kind om mijnentwil, ter wille van mijn rust!', „Dan geschiedde het en God moge mij genadig zijn 1" Edith stond op en wilde 't vertrek verlaten. Haar vader strekte zijn sidderende hand naar haar uit enzei met zwakke stem „Gedenk de groote schuld van uw vader en je zult je eigen leed gemakkelijker dragen." Edith schudde zuchtend het hoofd. Hij hield haar hand vast in de zijne en er heerschte een drukkend zwijgen in het vertrek slechts de roode vlam men in den haard knetterden en een uitgebrande kool zonk bijwijlen in de asch. Het was een afbeelding der gevoe lens van vader en dochter. v Iffiordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 2