BUITENLAND
SINN EN LAND
ARBEIDSREGELING TEN
PLATTELANDE.
BINNENLANDSE GIEUWS.
DE CONFERENTIE TE
WASHINGTON.
mMs StflïINL, BimOHTEN.
- f EEN MILITAIRE CURIOSITEIT.
Men vestigt onze aandacht op een mi
litaire curiositeit, sohrijft het „Deventer
Dagblad". In de Infanteriekazerne te
Deventer zijn al geruimen tijd geen man
schappen ondergebracht. Wel zijn er nog
uitwonende officieren en kader,'«n wat
gewiohtiger is, er is een reglement voor
den inwendigen dienst, in staat om zoo
lang voorschriften te geven, als er nog
één militair zich binnen de kazernepoort
vertoont.
't la zóó :'sAvonds moet de sergeant
van de week appèl houden. Niemand
treedt voor het appèl aan, omdat er
niemand is. Maar tóch moet de sergeant
klokke 10 in de kazerne zijn Voor dit
dooi- het reglement V.D.I.D. voorge
schreven appèl. Hii bromt dan, onge
straft, iets voor zich heen.
Toch moet hii nog wel een béétje op
passen, want even na tienen stapt mar
tiaal de luitenant van de week aan, die
controleeren moet, of de sergeant van
de week wel appèl heeft gehouden. Het
reglement V.D.I.D. schrijft dat gestreng
voor, en de luitenant weet wat dat be-
teekent. Hii Jaat den sergeant inrukken
en constateert, dat in de leege kazerne
met den besten wil geen appèl is te
honden en dat de sergeant zijn plicht
heeft gedaan.
Dan komt nog de kfipitein van de
wedt, om den luitenant te controleoren.,
of dezeenz.
En den anderen morgen rapporteert
deze kapitein op het bureau van den ma
joor, dat op het avondappèl alles al
wéér in orde was.
De bataljonscommandant betuigt daar
over ziin tevredenheid. Hij weet dat het
zóó moet, en dat, met oen volle of leege
kazerne, het reglement V.D.I.D. ge
handhaafd moet worden.
DE STRIJD MET HET IJS.
Sedert Woensdagnacht zijn de IJsel
en het Keteldiep bii Kampen ijsvrij,
maar daarmee zijn de verkeersbezwaren
nog allerminst uit den weg geruimd.
Wel hoerschto aan de kaden van Kampen
oen ongekende bedrijvigheid, zooals we
in normale tijden niet kennen, maar deze
komt juist voort uit ongewenschte oor
zaken. De postboot, Woensdagochtend van
Kampen vertrokken, heeft rond viif uur
noodig gehad, om den afstand van den
Ketelmond tot Urk af te leggen en 't
traject UrkEnkhuizen heeft ze opge
geven. Reeds op 10 minuten afstands
van het eiland zag de bemanning zich
verplicht terug te keeren, om te Urk
te overnachten.
v er, booten, zoo verneemt het „N. v.
d. D." d.d. 14 dezer uit Kampen: „Zwol
le", „Heemstra", „Meppel" en „Koop
handel", zijn met hulp van een sleep
boot gisteravond na een zwaren dag
alhier aangekomon. De „Koophandel"
aaü aan de spits gestoomd, opgeduwd
door de sleepboot. Door het grootste ge
deelte van de lading naar 't achterschip
te stuwen, had men de boeg omhoog
gebracht, maar op enkele plaatsen was
het ijs zóó dik (naar schatting een voet)
dat de boot tot het midden er op schoof,
vóór het brak.
Dezelfde sleepboot strekte hedenoch
tend tot geleide van niet minder dan
8 hier liggende booten de „Noordbra
bant", „Meppel 1", „Meppel 2", ..Nij
verheid", „Zwolle", „Koophandel", „Paul
Kruger 1", „Paul Kruger 2" en de
motorboot Nederland"de laats to is
echter a- eeds met een defect aan de
stuurinrichting teruggekeerd. Door de
„Meppel 3" en de „Heemstra" is ge
lijktijdig hedenmorgen een poging ge
waagd om door te breken naar De
Lemmer, doch beide ziin in den namid
dag teruggekeerd. Met een ontboden
sleepboot zal de poging worden herhaald.
Vorder zijn gisteravond een sleepboot
met twee schepen aangekomen, die Maan-
iagochtend van Amsterdam waren ver
trokken en den nacht in het ijs hadden
doorgebracht; van een andere sleep,
eveneens twee vaartuigen, welke Am
sterdam Dinsdagmorgen heeft verlaten,
was hier hedenavond nog niets vernomen,
evenmin als van de „Koenen" en do
„Stad Zutphen", hedenochtend uitge
stoomd.
Buitengewoon bezwarend is do mist
welke alle uitzicht belemmert en naden
middag steeds in dichtheid is toegeno
men.
haar met een man beneden haar hoo-
gen stand te zien trouwen."
„Ik hoop dat 't nooit zoover zal §g
men," antwoordde Edith.
„Ik weet het, jij zou zooiets nooit
doen."
„Vader, waarom spreekt ge zoo
vreemd
„Vergeef me, mijn heftigheid drijft
me voortk weet het wel, jij bedr oef
je ouden vader niet, jij zult geen bet
sluit nemen, waarin ik niet kan toe
stemmen. Geef me nu je eerewoord,
dat je nooit beneden je stand trou
wen zult."
„Vaderaarzelde Edith.
„Edith, bedenk wiens kind je bent,
bedenk wat je vader tot een misdadiger
maakte. Daarom sta ik er op, dat je
het mij plechtig belooft."
„tk kan niet, ik kan niet," snikte
Edith.
„Je doodt mij, Edith, door [e weige
ring, de angst zal mijn leven verkorten.
Geef me je eerewoord..."
„Ach vader, laat me I"
„Ik wacht," sprak de vader met een
gestrengheid, die geen weerspraak
duldde.
Zij verborg haar gezicht in haar zak
doek, boog haar hoofd over haar va
ders knie en weende, alsof haar hart
'brak.
Verontrust zag hij haar verdriet.
„Vader, ik zweer 1"
Hij nam haar aan zijn borst, kuste
®aar de tranen uit de oogen, streek
<baar liefkozend de losse haren van het
^oorhoofd, dat vochtig was van den
zielestrijd en deed alles om haar ziin
iefde te betuigen»
DE EX-KROONPRINS.
Naar aanleiding van het berioht in
de Fransche bladen, dat de ex-Kroon
prins van plan zou zijn ons land te
verlaten, schrijft de „Köln. Zeit": „Dat
de kroonprins op het kleine eilandje,
waar hij als banneling leeft, naar vrouw
en kinderen en naar zijn eigen land
terugverlangt, is te verklaren en dat
zal iedor, die mensehelijkerwijs zijn te
genwoordig lot beschouwt, billijken. Maar
hij zal het tocht met of zonder zijn
schuld, verder moeten blijven dragen,
want de toestand in Duitsehland en de
toekomst van het Duitsche volk zijn iife-
laas nog zóó onzeker en donker, dat
iedere poging van den kroonprins, om
zijn toevluchtsoord in Nederland te ver
laten en naar zijn vaderland terug te
keeren, het gevaar voor ernstige binnen-
landscho en internationale moeilijkheden
met zich zal s leepen. Van den kroonprins
dient dus verlangd te worden, dat hij zich
in zijn lot schikt en van zijn vaderlands
liefde mag men verwachten, dat hij zijn
persoonlijke verlangen, hoe begrijpelk ze
ook zijn, ondergeschikt zal maken aan
het welzijn van zijn volk."
HET AANGENOMEN DIENST
PLICHT-ONTWERP.
De „Maasnode" vraagt of het wel noo
dig was, dat Uti't ontwerp te midden van de
beslommeringen van gron'd'wetsiherzienings-
en begröoüngsdebatten op de agenda der
Kamer werd gezel?
Was hel tactisch van 'de regeering, de
behandeling cr van zoo overhaast te doen
plaats hebben? En deed de Kamer-voor
zitter ten slotte wel verstandig, door het
houden der eindstemming op dezen eigen
dag dermate te foroeeren? Ziedaar drie
vragen, welke ons in den loop der discus
sies van uezen bewegen middag voor den
geest kwamen en waarop we geneigd zijn,
een ontkennend antwoord te geven....
Het is overigens voor den niel-deskun-
dige op mJitair gebied een hopeloos on.
dernemen in een beo'ordeeling te treden
van de merites dezer voorsteilen of van
bet pleidooi dat de Mmister in een kranig
en oordaat beloog er voor hield. Wij stem
men diil althans <len meergenoemden
leger-speoialist" van den Vrijheidsbond
toe, dat de militaire autoriteiten onderling
de meest ui teenloop end e systemen aan
hangen. waarvan er in de laatste drie jaar
bijv. niet minder dam 10 voor het front
kwamen.
Maar juist mei hol oog op dóe groote
verscheidenheid is het uitsproken vain la
mort sans phrase over het onderhavig
stelsel gelijk zich dit de Vrijheidsbond,
zij hel met hot noodtiige oogen verdraaien
veroorloofde zelfs voor den leek tast
baar, louter een politieke manoeuvre.
Het zwaartepunt van geheel het onver
kwikkelijk debat moet dan ook wederom
in de „hoogc politiek" worden gezocht, die
zakelijke argumentatie naar dei achtergrond
drong. De communist Wijnkoop zag liet
wel juist in, toen hij constateerde, dat voot
den vrijheidsbond de vraag, hoe zijn hou
ding te bepalen ten overstaan van dit ont
werp. slechts de kwestie gold, of hel met
hel oog op de komende stembus verkiese
lijker was in de meer-democratische dan
wel fn de conservatieve kaart te spelen
De smiik van mr. Dresselhuys over het af
wijzen door den minister van zijn „verzoe
nende hand" was dan ook je reinste 00-
modie
Met de aanneming (5048) ten slotte
van liet geheele ontwerp eindigde de ver-
tooning.
De .,N. Crl." zou een verwerping van hel
VQOTStel-Van Dijk ten zeerste betreurd
hebben. Zij achtte hot ontwerp aanneme
lijk en gelooft dial een verwerping den toe
stand van onzekerheid en moedeloosheid
in het leger opnieuw voor geruimen tijd
zou hebben bestendigd. Verder zou een
verwerping verstrekkende gevolgen voor
ons geheele staatsbestuur hebben gehad.
Bevredigend acht het blad deze beslissing
evenwel niet.
Dat een zoo bij uitstek gewichtig ont
werp als dit, betreffende den dienstplicht,
waarbij de basis van onze weermacht wel
licht voor afzien'baren tijd wordt vastge
steld, door de volksvertegenwordiiigiing
wordt aangenomen met slechts twee stem.
men meerderheid en tegen de overtuiging
van alle politieke partijen aan de linkerzij
de, is een betreurenswaardig verschijnsel.
Over eenzoo bij uitstek nationaal vraag
stuk als de regeiing van den dienstplicht,
is oen beslissing gevallen, die zoo weinig
het gevoelen der gehoede na tie weergeeft,
als bij een meerdePheiidsbeslissing op de
grens der mogelijkheid ligt.
Maar ongehoord vergingen zijn woor
den aan hare ooren, onbemerkt ble
ven zijn liefkoozingen. Als hij haar ein
delijk „goeden nacht" zei, ging zij weg,
zonder op. zijn afscheidsgroet te let
ten, bijna als gevoelloos.
XVII
Met de plechtige gelofte nooit te zul
len huwen beneden haar stand had
de erfgename van Cozy Dell de ver
borgen neiging van haar hart aan haar
vader ten offer gebracht.
Nu zat zij in haar kamer en weende
bitter.
De oorspronkelijke starre gevoelloos
heid had zich in kalmeerende tranen
opgelost en spoedig werd Edith zich
zelf weer meester. Zij moest volhou
den dat was haar vast besluit
Van nu af moet zij 'n onver
breekbaren muur tusschen zich en
Blunt oprichten om zich zelf en haar
belofte trouw te kunnen blijven.
En die onverbreekbare muur was
reeds gevonden. Een huwelijk met
jrank Mordaunt
Een huivering doortrilde Edith bij
deze gedachte en toch wees zij die niet
af. Nog had Mordaunt niet officieel
om haar hand gevraagd, maar dit
viel toch ieder ieder uut te verwach
ten. En als hij het deed, dan wilde zij
vrijmoedig tot hem spreken en naar
omstandigheden handelen.
Nu stond zij op, wiesch de verrader
lijke tranenspwen uit de oogen en
ging naar de roode kamer.
Zij trad binnen en trots haar
moedig besluit verbleekte zij tot aan
de lippen, toen zij Frank Mordaunt be
groette.
De anti-rev. „Rotterdammer" bevat 'ón
der net opschrift: „Geen fabeltje van Ijze
ren reglementeering" volgende driestar;
't Is mode geworden om Minister Aal-
berse thans voor te stellen, als den radicaal
voor wien in de bedrijfsvrijheid niets heilig
is.
Inzonderheid het voor-ontwerp van de
Landbouw-arbeiderswet wordt aangehaald
als een sprekend voorbeeld van de knel
lende reglementeering in welke de Minister
het bedrijfsleven wil sluiten.
Daargelaten nu hoe ten slotte wordt ge
dacht over de aannemelijkheid van dit voor
ontwerp, moet toch dit fabeltje van den met
draconische strengheid optredenden Aal-
berse uit de wereld.
Hoe toch staat het met die ijzeren regle-
-■nenteering?
De arbeid wordt niet beperkt voor het
irdrijfshoofd. Ook valt zijn gezin builende
wét en evenzoo inwonende bloed- en aan
verwanten tot en met den derden graad
boven 18 jaar.
Evenmin is de wet toepasselijk op vrou
welijke dienstboden boven 18 jaar ook al
verrichten zij andere dan huishoudelijke
bezigheden.
Bovendien wordt onderscheid gemaakt
tusschen inwonende en uitwonende arbei
ders. Van de eerste wordt alleen bepaald,
dat ze recht hebben op een gemiddelde
nachtrust van negen uur, in den drukken
zomertijd korter, in den slappen tiid wat
langer.
Hoofdzakelijk heef dus de arbeidersbe
scherming betrekking op de uitwonende ar
beiders.
Met betrekking lot deze wordt een gemid
delde arbeidsdag van negen uur voorgesteld.
On. dat gemiddelde te bereiken zal in de
cene periode langer, in de andere korter ge
werkt worden. Gewestelijke „commissies
van belanghebbenden" stellen vast, voor
welke deelen van het jaar in iedere streek
de maximum-arbeidsduur geldt. De uren
waarop moet worden gewerkt, blijven geheel
aan de boeren overgelaten.
De uilzonderingsbepalingien hierop ge
maakt zijn:
le. Sommige werkzaamheden, nader vast
le' stellen, zooals vee-voederen enz. mogen
buiten den arbeidsduur vallen;
2e. Voo- andere werkzaamheden, b.v. het
weiden van vee, geldt de wet in het ge
heel niet.
3e. Bovendien is de mogelijkheid van
verwerk zonder voorafgaande vergunning
gedurende twee uren per dag toegelaten;
Je overwerktijd moet later weder worden
ingehaald. Iïet overwerk mag hoogstens 42
dagen per jaar plaats hebben.
Van slreng ingrijpende regelen is dus
geen sprake. Als ooit een soepeler wet ge
maakt is, is het deze.
Hoofdpunt der bestrijding zal dan ook
nooit kunnen zijn, dat door deze arbeidsbe
scherming het bedrijf in zijn activiteit be
lemmerd wordt, maar wèl is het de vraag
of de groote administratieve rompslomp,
waarmede deze regeling gepaard gaat, niet
een te zwaar offer is voor het nut, dat zij
voor den arbeide- kan opleveren.
DE COMMUNISTISCHE ONDERWIJ
ZER OETON.
Op de voordracht van B. en W. van-
Amsterdam ter benoeming van een on
derwijzer komt ook voor de heer J. O.
Ceton, die zonder verlof der Overheid
zijn school in de steek liet en naar Rus
land vertrok.
De heer Coton heeft, om voor deze
benoeming in aanmerking te komen, een
door B. en W. vastgestelde verklaring
ondortoekend.
DE INDISCHE BEGROOTINCr.
De politieke toestand is gunstig.
In de Memorie van Antwoord op de
Indische begroo'ting voor 1922 noemt Mi
nister de Graaff den politieken toestand
in Indië over het algemeen gunstig.
De financfeele toestand is zeer donker.
Toch bestrijd de Minister de meening
van hen, die het tekort op den gewonen
dienst niet op 80 millioen, doch op 14
millioen stellen.
Ook verdedigd de Minister de vloot-
plannen.
NEDERLAND EN HONGARIJE.
Te Boedapest zal worden uitgegeven
een maandblad, „Magyar-Holland Szemle'
,,Hangaarsck-Hollandsche revue", welk
orgaan teh doel beeft de Nederlandsche
belangen in Hongarije en do Hongaar-
sche belangen in Nederland te bevor
deren.
Ook werd te Boedapest een Reis- en
Beiden waren alleen.
En Frank Mordaunt vroeg werke
lijk om Edith's hart en hand.
Zij verklaarde hem openlijk, dat
zij hem geen wederliefde bieden kon,
dat hij deze mettertijd moest trachten
te winnen. Dan ging zij nog een stap
verder en ontdekte hem het geheim
van haar hart. Hij schrikte echter niet
terug en hernieuwde met aanwending
van al zijn overredingskunst zijn aan
zoek hij kende immers dat geheim
reeds lang en 't was er hem alleen om te
doen haar gemaal en daardoor meester
van Cozy Dell te worden.
Dan zou hij zich wreken op haar
over haar genegenheid voor den kos
terszoon.
Zoo besloot hij zijn rede met de
woorden
„Vol hoop later ook uw hart te tref
fen, vraag ik nu om uw hand."
„Goed dan," hijgde Edith uitge
put, dus maak ik mijn jawoord van de
toestemming van mijn vader afhanke
lijk. Laat mij nu alleen ik vraag het
u dringend."
Een spottend lachje speelde om zijn
lippen, toen hij de kamer verliet.
Ongeveer tien minuten later trad
Edith het ziekenvertrekbinnen. Haar
vader zat als gewoonlijk in zijn leun
stoel voor den ongedurig Hakkerenden
gloed van 't haardvuur.
„Vader, ik ben in zware zorg," be
gon zij, terwijl ze aan zijn voeten op he -
bankje ging zitten en hem daarbij on
uitsprekelijk treurig in de oogen blik
te. „Gij moet mij raden en helpen. Gij
hebt mij streng verboden een huwe
lijk onder mijn stand te sluiten. Nu heb
Infóriuatie-bureau voor Nederlanders Op
gericht.
De invoer van 'Duitsche Jcolen. 1-- Dins
dag ia te Berlijn een nota van de Com
missie van Herstel ontvangen, waarin
een verbod wordt geëischt van den uit
voer van kolen naar het neutrale buiten-
land.
Da leveranties naar Nederland vallen
hier echter buiten.
De vlootverhouding.
Gelijk telegrammen gisteren gemeld heb
ben, zijn Amerika, Engeland en Japan het
nu over de vlootverhouding eens geworden.
Deze zal nu niet 5:5:3 bedragen, maar
5% 5Yt 3%. Een rekensommetje, dn!
men toch wel in wat minder tijd had kun
nen oplossen!
Alle moeilijkheden zijn hiermee intus-
schen nog niet opgelost.
Reuter meldt uit Washington, dat de
kwestie der onderzeeërs en de wijze van de
vervanging der eerste-kias schepen ter ver
dere bespreking is overgelaten aan de ma
rine-commissie van vijftien, die gisterenmid
dag voor het eerst bijeenkomen zou.
Terwijl de Fransch-Italiaansche onder
handelingen de vlootverhouding der drie
groote mogendheden niet raken, is de hui-
dige overeenkomst afhankelijk van een ge
schikte overeenkomst met Frankrijk en Ita
lië. Medegedeeld wordt dat de maritieme
overeenkomst, welke de maritieme bases en
versterkingen omvat, waarschijnlijk in de
viermogtendheden-ovefeenkomst zal worden
opgenomen.
Intussehen zal er geen voltallige zitting
worden gehouden, alvorens het geheele on
derwerp, met inbegrip van de kwestie der
hulpschepcn, is afgehandeld.
Het oordeel van Minister van
Karnebeek.
Tot den correspondent van de „Haagsche
Post" te Washington heeft jhr. van Karne
beek verklaard dat het verloop der confe
rentie tot op heden zijn verwachtingen verre
overtroffen heeft. „Ik hen er- van over
tuigd", aldus de minister, „dat de wijze
waarop de conferentie thans vorderingen
maakt, in hooge mate zal medewerken tot
de zoo zeer noodige ontspanning der ver
houdingen in het Verre osten. Het geheele
verloop dezer bijeenkomst gaat in de rich
ting van een herstel van liet vertrouwen tus
schen de verschillende rijken onderling en
dit beschouw ik als eer. harere meest ze
genrijke gevolgen voor den wereldvrede.
Mijns inziens dient men de beteekenis dezer
conferentie niet te zoeken in de overeen
komsten en regelingen, welke daar zullen
worden getroffen, doch meer in den alge-
meenen geest welke er tot uitdrukking
kwam, en ik ben er van overtuigd) dat juist
daarin de belofte schuilt voor meer geves
tigde en betere verhoudingen rondom de
Stille Zuidzee in de toekomst. Versta mij
wel, ik bedoel hiermede niet, dat thans alle
oorzaken voor wrijving ei. moeilijkheden als
bij looverslag zijn verdwenen. Men kan van
goeden wille zijn en toch in strubbelingen
verzeilen, deze zijn nu eenmaal onafscheide
lijk verbonden aan alle vraagstukken van
geografisch - economisch - ethnologischen
aard. Doch, wat de wereld het meest noo
dig had was een herstel van het vertrouwen
tusschen de groote machten onderling. Zelfs
ai ware met de conferentie niets verder be
reikt dan een belangrijke stap in deze rich
ting, dan ware dit alleen reeds voldoende
haar te beschouwen als goed gelukt."
Op een vraag van dei. correspondent of
Nederland een uiluoodiging verwacht had,
de Vicrmogendheden-overeenkomst mede te
teekenen, antwoordde de heer Van Karne
beek: „Het betreft hier een politiek ver
drag, dat in de plaats treedt van een andere
dergelijke overeenkomst, waarbij Nederland
niet was betrokken. En aangezien wij ge
heel stonden buiten de oorspronkelijke zaak,
is bij ons ook nimmer de gedachte opgeko
men, daaraan Chans dee! te nemen. Ik ben
er echter van overtuigd, dat de nieuwe over
eenkomst overal in Nederland met groote
voldoening en sympathie zal worden be
groet, omdat zij met zal nalaten invloed ten
goede uit te oefenen in die gedeelten van
de Stille Zuidzee welke grenzen aan ons In
dische eilandenrijk. Voor mij ligt de groote
waarde van het Viermogendheden-verdrag
vooral hierin, dat het uiting geeft aan den
ernstigen wil der betrokken wereldmachten
alles in het werk te stellen wat mogelijk is
om vijandelijkheden in den Grooten Oceaan
te voorkomen."
De overdracht van den Ki-
autsjau-spoorweg.
Onder voorbehoud van de goedkeuring
van Tokio heeft de Japansche delegatie
het Chineesche aanbod aanvaard om 53
iü zooeven een aanzoek ontvangen.."
„Wie heeft .je hand gevraagd, Edith?
„Frank Mordaunt."
„Welaan, leer FrankMordaunt lief
hebben."
Zij had het doodvonnis over haar
levensgeluk verwacht.
„Vroeger hebt u dezen man maar
matig bewonderd, wat heeft u zoo
gauw van opinie doen veranderen,"
waagde zij haar vader te vragen.
„Hij zelf, hij heeft zich voor mij een
waar vriend betoond."
„Vader," riep zij nu uit, overwel-
Idigd door zieleleed, „veinzen is niet
banger mogelijk, waarom elkander te
geeliegen Antwoord mij volgens uw
in weten. Heeft men mijn naam niet
Jgverband gebracht met den secreta
ris
En heeft dat niet Frank Mordaunt
gedaan
„Ik beloofde hem niet te verraden
maar nu jij het me zoo dringend
vraagt, kan ik niet anders doen dan al
les bekennen ja, hij was het 1"
„Wat heeft hij nog meer gezegd
„Dat doet hier niets ter zake
„O ja, dat doet het wel, vaderhet
is voor mij van groote beteekenis."
Uitgeput leunde de zieke zijn grijs
hoofd aan haar schouder.
„Geef u den tijd, vader," zei Edith
zacht.
Eindelijk ging hij zwaar ademend
voort 1
„Mordaunt zei mij te vreezen, dat
jij in geheime verstandhouding was
met Robert Blunt, en ik moest op mijn
noede zijn, opdat mij niet op een dag
hit bericht van jullie's geheim huwe-
millioën gbtrmarE Të ïïeïaTen Voor 3e Kl-
autsjauTsinantoe spoorlijn, plus het be
drag, hetwelke Japan aan de gestadige
verbetering er van heeft besteed.
De kwestie der leeningen.
Senator La Folctte heeft zich thans ge
voegd bij de kleine groep van onverzoen-
1 ijken, die htm voornemen te kennen heb.
ben gegeven zich te verzetten tegen de ra
tificatie der vier-mogendheden-overeen-'
komst, meldt de Washingtonsche corres
pondent van de „Times". Hij gelooft ech
ter niet dat de betrekkelijk geringe oppo
sitie succes zal hebben, doch zij kan die
nen om de Europeesche regeeringen eraan
le herinneren dat de regeering der Ver.
Staten zelf moeilijkheden genoeg heeft,
wanneer zij de belangen van Amerika met
andere naties wil vereenigen, zelfs al gaat
hel om het handhaven van den vrede en
de verdere ontwapening.
Geen grooter fout kan door de Europee
sche staatslieden of economislen worden
begaan, zegt de correspondent, dan dat zij
zich verbeelden dat het succes der Was
hingtonsche conferentie noodzakelijkerwijs
een gunstige gelegenheid zal scheppen
voor een internationale behandeling van
de kwestie der oorlogsschuiden, en van
het economische probleem in het algemeen
De Amerikaansche bankiers, die overtuigd
zijn dat de belangen dor Ver. Stalen een
spoedige en krachtdadige samenwerking
met de andere mogendheden vereischen
ten einde de wereld voor een economische
chaos te sparen, zullen een zware taak
voor de boeg hebben indien zij willen
trachten de massa hunner medeburgers
tot hun overluiging te brengen. Aan de
kust van den Allantischen Oceaan, waar
de Europeesche toestanden min of meer
begrepen worden, en waar de onderlinge
economische afhankelijkheid van Europa
en Amerika beseft wordt, zou de openbare
meening in een betrekkelijk korten tijd
kunnen worden ingelicht. Doch in het
Midden-Westen en het Westen, waar Eu
ropa kan worden gezien, noch gevoeld, en
waar de plaatselijke financieele omslan-
digheden niet gunstig zijn, zal het proces
■der voorlichting langzaam gaan.
Wanneer er bovendien aan wordt her
innerd dat de Amerikaansche leeningen
aan Europa niet slechts werden verstrekt
nit de bankreserves, doch voor een groot
deel bestonden uit door het volk geleend
geld, zal het duidelijk zijn dat geen aan
sporing tot 'het annulceren er Europeesche
schuld kan worden gedaan zonder een
ernstig financieel probleem voor de schat
kist der Ver. Staten in het leven te roepen.
DE OQ'R'LOGSSCH'ULDEiN.
Lloyd George heeft er bij de ontvangst
van een deportatie uit de arbeidersbeweging,
ten aaniziien van de ikwijitsdh'ekldng der oor-
I'OigS'Scihulidien op gewezen, dat een derge
lijke kwijtschelding door één mogendheid
niet veeJ kon baten, doob diat een confe
rentie nopens een algemoene rogieöiing wien-
sdhelijk was. Hij was bereid aan zulk een
conferentie deel te mennen en ook bereid
deel te nemen aan een conferentie betref
fende Rusland, doch liet was, meende hij,
niet gemakkelijk liet vertrouwen in Rus
land van 'den Ihamdiel te herstellen, zoolang.
Rustend eijtn tegenwoordige houding hand
haafde betreffende de schulden en geen
activa liad aan te bieidien. Hij zooi al 'd'ecze
onderwerpen de volgende week imet Briand
besiprcflcen en zon gaarne evenlucele voor.
stelten diienaamgaande van de arbeiders
beweging tegemoet zien
DE SCHULDVRAAG.
Naar uit Berlijn wordt gemeld, leoinit
voor het onderzoek van de scliiuldvraag
begin Jan. in het Nobeluisliiiuiut te Clhris-
tiania een neutrale onpartijdige commissie
bijoen, ter waslsbeHing van de verant
woordelijkheid voor den oorlog; en de
wijze, waarop den oorlog gevoerd en be
ëindigd is.
Hooge geestelijken, hoogleeranen, minis
ters, Nobelprijswinnietns, Kamerleden, jour
nalisten, bankiers ienz„ dn hoofdzaak ui't
onzijdige landen, doch ook hoogteeraren
in het volkenrecht en dn de geschiedenis
uit de overwinnende landen staan achter
deze commissie. Noorwegen, Zweden en
Nederland zijn bijzonder sterk vertegen
woordigd. Zwitserland en Spanje bereiden
het zendien oener commissie voor, terwijl
ook Argentinië en GMIii medewerking toe
gezegd hebben. De commissie zat waar
schijnlijk haar zetel van Clhrisliamda naar
Den Haag overbrengen en aan alle rcgee-
rmgen der landen, welke aan den oorlog
hebben deelgenomen, verzoeken hun ar
chieven open te stellen en afgevaardigden
te zenden. De commissie beschikt nu al
over een omvangrijk materiaal, waarbij
zich stukken bevinden, welke tot dusver
nog niet zijn openbaar gemaakt.
HET NIEUWE BELGISCHE KABINET.
Twee nieuwe persoonlijkheden zijn tof
het zoojuist gevormde Ikabinet-Tlhounis
lijk verrastte.
in het begin wou ik hem natuurlijk
niet gelooven maar hij zei dat met
zooveel beslistheid en voerde zoo over
tuigende redenen aan, dat ik niet lan
ger twijfelen kon. Deze mededeelingen
hebben mij erg verontrust, mijn kind,
ik geloofde in dien nacht, dat ik moest
sterven."
„En dezelfde man, van wiens trou
weloosheid Mordaunt u wilde overtui
gen, waagde in den nacht zijn eigen
leven om het uwe te redden, vader
„En toch is hij trouweloos! Hoe
durft hij zich verstouten zijn oogen
naar jou op te heffen
„Vader, luister naar mij. Eerst voor
weinige dagen bekende BÏunt mij zijn
liefdemaar hoe Ongeveer zooais
men een heilige of een meesterwerk
vereering toedraagt, zichverheugt het te
mogen zien zonder de gedachte het te
bezitten. O, ais gij alles gehoord had,
vader, wat hij toen sprak, gij zoudt hem,
nog hooger achten dan vroeger. Hij
kent uw wenschen en eerbiedigt ze vol
komen i hij beteugelt zijn verlangens
en dwingt zijn hart tot ooffernigp, wijl
hij eer wil sterven, dan tegen uwen wil
handelen. Gij hebt nooit een waarach
tig trouweren vriend en dienaar be
zeten, dan hem
„Waarom dan heeft hij het niet
meer gewaagd onder mijn oogen te
komen Al sinds meerdere dagen
zie ik hem niet meer."
„Omdat wij allen uit uwe nabijheid
verbannen worden. De arts moet be
volen hebben, dat zonder uitdrukke
lijk verlof van mama niemand bij u
mag komen. Ik heb mii niettemin toe-
toage! reden? Eugene Hubert fen Moyen,
•oen.
De eerste, in «ie plaats van Deslrée, met
«ie portefeuille van Kunsten en Weten*
sdhappen belast, is vrij onverwacht op den
voorgrond getreden. Hij was Jeeraar in do
gesdhiodeniis aan het Koninklijk Atheneum
te Luilk, na zijn studies aan de lioogesohool
aldaar te hebben genoten. Hij 'heeft eennge
historische studies geschreven, o.a. over
Met Protestantisme in België, en werkte
gevoisnen tijd met Paul Fredéric sametn
Op aandringen vam den Koning zelf heeft
Hubert besloten zijn studiewerk anct het
kabinet vain den minister te v jrwfsselen.
Moyersoen, minister van arixjid ent
leveiïsm i (klei VOO rzienthig, was tot 1918
Kamerafevaardigde voor Aalst, en is juist
deze week tot senator gekozen. Hij 5s
advocaat, en heeft tijdens zijn zitting
schap dn de Kamer berihaaikjelijk dectgenou
men aan de debatten oviv sociale verze
kering.
Theunis, minister-president, is 48 jaar!
oud. Hij is de zoon van oen generaal, eik
heeft zijn opleiding aan die Krijsschool ge*
noten. Nadat hij als hoifenant den dienist
had verlaten werd hij de medewerker vani
baron Empain, en trad op finoncteete enl
dindiusiriëetl gebied zeer op 'dien voorgrond,;
In Augustus 1914 nam hij wederom dienst,
en was met groot succes werkzaam aan
liet Belgische bureau voor den aankoop
van iegemmatriaal tee Londen. Bij den
wapenstilstand bekleede hij den rang van'
kolonel, en trad op als Belgisch vertegen,
woordiiger in de Commissie van Herstel,
Van 1920 af was hij minister van finan*
ciëin in het kabiot-Cairton de Wiart.
De overige ministers Devèze. Ma'sson',
Berryer, Nejoan, Vandevijvere en Ruzette
hebben allen reeds van vorige ministeries
deel uitgemaakt.
DE VOLKSSTEMMING TE OEDENBURG.
Volgens een bericht uit Weenen is liet'
voorloopige resultaat der stemming ia;
Oedcnhurg, dat zich van de 13000 uiige*
bracJhte stommen bijna 10.500 voor Hon*
gariie en de overigen voor Oostenrijk'
vebkiaard hebben. Het kan dus als zeker
worden geacht, dat Oderiburg hij Hon
garije zat blijven.
MAARSCHALK EOOH.
locli, thans met Viviani op weg naai
I ranlii iik, is door een Indianenstam Hu
ron benoemd tot hoofd van dezen stam,
Ziin naam in deze qualiteit is Stateion-
nantia d.w.z. „Hij heeft wel gedaan".
Meer dan duizend geschenken noemt
hii .uit Amerika naar huis mee, van 'i
meest verschillende karakter, van een
Indianeneostuum tot een wilde kat toe!
Het laatste geschenk was een eere
sabel, aangeboden door do kinderen uifc
Pensylvania; elk kind gaf een dubbel
tje; het opgehaalde bedrag was eenigo
duizenden dollars.
President Harding heeft Poch aan
het afscheidsdiner dit telegram gezon
den: „Het bezoek van maarschalk Fooh
heeft veel gedaan om de banden vaa
onvergankelijke vriendschap, die al se
dert langen tijd het Fransche en het
Amerikaansche volk verbinden, nog nau-
wor to maken."
EEN ERNSTXG-E BRAND.
Te Sheffield ontstond Dinsdagavond
j.l. door het vlam vatten van 0elloluid,
waarvan de heften gemaakt worden,
brand in een messenfabriek te Shef
field. De brand Ontstond juist op het
oogenblik dat de werklieden, ongeveer,
honderd in aantal, naar huis zonden,
gaan. Het vuur greep snel om zich heen
en aangezien er slechts twee uitgangen
waren vele fabrieken to Sheffield zijn
nog bedroevend slecht ingericht tegen
brandgevaar ontstond er een paniek
in de nauwe gangen en op de trappen,
zoodat vele werklieden zich 6lechts kon
den redden door uit de ramen te sprin
gen of te vluchten naar de daken der
aangrenzende perceelan. Velen werden
door de brandweer gered. Drie mannen
en een meisje werden dood in het ge
bouw gevonden.
Te Boulogne aan de Seine hebben
drie personen 's avonds de ruiten van
een juwelierszaak gebroken en juweelen
ter waarde van 80.000 frs. gestolen.
De werkloosheid in België begint
te verminderen; in September waren er
132.204 werkloozen, in October waren
nog 102.079, dus 31.125 personen min
der, zonder werk.
Een draadloos bericht uit Boeka
rest meldt, dat vele treinen niet loo-
pen, wegens zwaren sneeuwval.
gang verschaft, ik moest u zieiT"f J*
„En waarom dan dat verbod van
den dokter
„Gij moet absolute rust hebben."
„ja, ja, rustik behoef rust voor
de kwelling van mijn geweten. Hoor,
alweer die "klok Ach, "dat ik die toch
nooit hoefde te hooren
Edith haastte zich het gesprek een
andere wending te geven.
„En v/ilt ge nu gelooven, dat Biunt
een trouwe, toegewijde vriend is
„Ik moet hem zelf zien en spreken.
Stuur hem hierheen, vannacht nog, ik
kan wellicht morgen niet meer in
staat zijn hem te ontvangen," gebood
de grijsaard.
„En nu, vader, wenscht gij ook nu
nog, dat ik Frank Mordaunt mijn hand
geef
Ja, als je mij liefhebtNeem 't als
een Godsoordeel op je schouders, kind
om mijnentwil, ter wille van mijn rust!',
„Dan geschiedde het en God moge
mij genadig zijn 1"
Edith stond op en wilde 't vertrek
verlaten. Haar vader strekte zijn
sidderende hand naar haar uit enzei
met zwakke stem „Gedenk de groote
schuld van uw vader en je zult je eigen
leed gemakkelijker dragen."
Edith schudde zuchtend het hoofd.
Hij hield haar hand vast in de zijne
en er heerschte een drukkend zwijgen
in het vertrek slechts de roode vlam
men in den haard knetterden en een
uitgebrande kool zonk bijwijlen in de
asch.
Het was een afbeelding der gevoe
lens van vader en dochter.
v Iffiordt vervolgd.)