ONS BLAD
1
L
mm Ei mm®.
BINNENLAND
li
No. 3(f»
f>
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
DE BOERENSTAND, STEUN
VAN T GEZAG.
De werkloosheid.
Met geheim van
Bell.
DINSDAG 20 PFCF^PFP 1921
fie JAAt*
plm.«;3®
I"1/!
91V2
133
*39
33®
7«l/s
39S
*3SVs
438
*58
ioSi/j
v. Cray
KV,
IP
1
H
B|j|r
53
93
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaarf 2.
Voor buiten Alkmaarf 2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1 25; elke t eg ei meer f 0 25; Reclames
per regel f 0 5 3; Ru riek „Vraag en aanbot" ij ij vooi-
uitbetaling pe. plaat ïg 0.60
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600,—, f 400,—, f 200,—f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,-
miim ut FM'&Rtóc.
„WINTER EN GEEN WINTER."
Joii/sit op het oogenblik dat ik wil gaan
schrijven over den winter die is ineevaWen,
over de leege stoelen die je gapend aan
kijken, op de verlaten café-terrassen, zitten
wij al weer buiten op de straat als of het
October was. Het vuurtje op het terras
dal in de felle koude niet verlokkend ge
noeg was om zelfs de nieesl verstokte
openlucht-minnaars over te halen, hun
opérilaf of hun thee vóór de cate's te ge
bruiken, is nu zelfs overbodig, je overjas,
wat dichter toegeknoopf, is voldoende om
je beuia-gelijk le gevoelen en het Parijscihe
leven met genoegen van achter je glaasje,
gade te slaan. De oude vrouwtjes staan
niet meer bibberend ad iter hun kastanje-
polten, maar overreiken je ment een opge
wekt gezicht, hun gepofte waar. Deze
populaire lekkernij heeft wel wat te lijden
gehad, wat klandisie betreft, door de
duurte der lijden. Had't je vrorger voor
een paar .stuiver.» een voldoende versnape
ring, nu is het zakje dat je voor tien sous
wordt overhandigd, bijna voor een kip,
zooals zij in sommige streken van HoMamd
zeggen. Je behoeft heusdi geeen maag als
wijlen „Maous" van Justus van Maurik te
hebben om a! pratende en peuzelende voor
één franc heele kastanjes naar binnen te
is pelen en.dat is le thiur voor een on-
noodüge lekkernij, om populair te baiH^r
Niet graag zou ik ze missen op de hoeken
der straten, in dichtbevolkte en ook m stil
lere wijken, die zwart geblakerde kastanje-
branders, zij hooren bij Parijs en dragen
bij tot dat levendige en aantrekkelijke
sta-ds uiterlijk, waarom Parijs zoo bekend
is. De krantenverkoopsters niet meer, stil
weggedoken, verkleumd, achter in liun
ïiauwe kiosken, maar staan weer onver
moeid bij hun met kranten en tijdschriften
dicht bezaaide stalletjes. De chauffeurs
lezen hun verfrommeld sensatieblaadje...
een zelf gerolde sigaret tusschen de lip
pen.... zittend op den bok van hun vehi
kel, wachtend op een vrachtje, in plaats
van met gymnastische bewegingen naast
het voertuig, het door en door koude
lichaam wat le verwarmen. Zoo regeert
Jan de weinig minzame winterkoning niet
meer, zijn rijk is uit, evenals «da«t van zoo.
?eel werkelijke vorsten, alleen zijn kans,
(en in dit opzicht ben ik anti-monarchaal)
is grooter, plotseling weer in volle macht
£ijn intree le -d-oen. Sleahis de liefhebbers
van de schaats, diie al plannen hadden ge
maakt eens flink onder ie binden, hebben
hem niet leeide oogen den aftocht zien
tsazen, IJswinters van beleekenis zijn hier
zeldzaam en het stond er <lit maijl zoo
zeldzaam mooi voor. Het is al net als in
>ns lieve vaderland. Als hier de banen in
liet Bois de Boulogne geneed zijn om een
ijs feest aan te kondigen, dan valt, het is
bijna spreekwoordelijk, de dooi in. Was
jarenlang, de mededeeling van een avond-
leest op de Amsteixlamsche ijsclub, niet
bijna hetzelfde als voorspellen dat het uit
zou zijn met de vorst? Gelukkig is eT een
middel voor de ware liefhebbers die
bovendien over een flinke porlemonnade
beschikken, hun liart ook bij dooi weer,
aan schaatsenrijden, in het „Palais de
Ld ace" op te halen. Het is wel binnenshuis
en de frissche wind die de wangen rood
Kleurt en je ifa afloop van het baantje
rijden, naar een H ollandsohe erwtensoep
„met alles ei- in", doel verlangen, speelt je
wei niet om de oo-ren maar ijs, zij het dun
iok kunstijs, is er en 'n baan, glad als een
spiegel. Surrogaten zijn meestal maar een
half genoegen, in dit geval zijn de korst
jes van pasteien bij gebrek aan brood, niet
ie versmaden. Het is ook een genoegen als
voe.vchouwer de paartjes over het kunstijs
te zien zwieren, sierlijke dansen op de
maat van welluidende muziek te bewonde
ren en bij wijze van afwisseling, de vak
mannen. de profesoren op sohaalsgebied,
hun evoluties ten bes-Ie te zien geven. Al
leen het krukkenbaanlje ontbreekt en die
«ich wat zwak gevoelt om nu te deinen in
die schaar vail meest uitnemende rijders
en elegante rijdsters, doet het best, de
stille morgenuren uit te kiezen, om zich
die kunst eigen te maken.
's Middags tusschen vijf en zeven uur, is
bet te vol om de eerste stappen op hel
gladde .vlak te zetten en moeten de leerlin
gen zich maar te weden stellen mei den
boer, in dit geval de Parisiennes, de kunst
af te kijken.
De entreeprijs is wel wo/t 'hoog, 5 francs
zonder de tegenwoordig onmisbare thee,
om dit ijspaleis tot een volkspaleis te ma
ken en dus behoort, jammer genoeg, dit
onschuldige en gezonde vermaak, tot do
uitspanningen der betrekkelijk weinige be
voorrechten.
Het zou niet kwaad zijn indien een on
dernemend man iets dergelijiks ook voor
bescheidener beurzen zou inrichten. Een
bioscoop minder en een ijspaleis je meer,
zou waarlijk geen -kwaad kunnen. De luxe
van het thans bestaande, aan den zijweg
van Ciliamps Elyssées in een plaisoen ge
legen, is niet nooddg om de werkelijke
liefhebbers van schaatsenrijden, te trek
ken. Heel wat minder is nog ruim vol
doende, als de ondergrond maar goed is
en de schaatsen zijn geslepen. Zooals het
nu is en de pracht auto's dlie in een lange
reeks voor het gebouw in het middaguur
buiten staan te wachten, bewijzen het ons,
is het daar binnen „geen spekje voor
ieders bekje." Heel wat HoMand-ers heb ik
naast bekende Paxijsche grootheden, hun
proeven van bekwaamheid zien afleggen
en het was niet omdat het bloed kruipt
waar het niet gaan kan, dat ik met vreug
de mocht constateeren, dat zij lang niet
de minsten der broeders en zusters waren.
Wij hebben du-s op het oogen blik geen
winter en toch ijs, bijna kerstmis en vvêer
dal eerder aan een vroege Pa.schen doet
denken, dus voor December zoo ongeveer
een omgekeerde wereld. Te verwo-ntderen
valt dit echter alles behalve, staat de heele
wereld niet haast letterlijk op zijn kop en
waarom zou de na uur die van ouds om
haar grillen beroemd is, daar niet aan mee
doen?
Mr. P. v. S.
Parijs, 14: December 1921.
DE HOUDING VAN HET
R.K. VAKBUREAU.
In een stuk van den heer de Bruiin
in de „R.K, Vakbeweging" over de on
vaste leiding bii de R.K. Werkgevers,
kwam o.m. deze passage voor:
De sehriiver van ket Patroonsblad- arti
kel (Mr. Kortenhorst?) deelt mee, dat
de voorzitter en de secretaris van het
Vakbureau, elk afzonderlijk, zouden ver
klaard hebben, dat „het Vakbureau den
R.K. Metaalbewerkerslond geen stern zou
verleenen wanneer die onderhandelingen
eventueel niet tot eenig resultaat zou
den g'eleid hebben". Wij' gevoelen geen
behoefte krass© dingen te zeggen,
doch men moet toch over heel wat fan
tasie en moed beschikken, om iets der
gelijks te durven beweren".
Hiertegenover wordt door de R.K.
Werkgeversvereeniging ten stelligste vol
gehouden, dat de Voorzitter en Secre
taris van het R.K. Vakbureau namens
bun organisatie de pertinente belofte
hebben afgelegd, dat zoo de R.K.
werkgevers bereid zouden zijn alsnog
overleg te plegen, bet vakbureau den
R.K. Metaalbewerkerstond bij een even-
tueelen strijd niet zou steunen.
Ten bewijze biervan wordt aangevoerd:
le. een sehrifteliike verklaring van
Prof. J. D. J. Aengenent te Warmond
d.d. 2 December 1921 luidende:
„Zeker weet ik, dat. van Eijzewijk en-
De Bruyn mij hebben - gezegd, dat de
reden, waarom bet 'Vakbureau aeiler de
stakers wilde gaan staan, gelegen was
in bet feit, dat er geen overleg wa*
gepleegd en dat genoemd Bureau
zich zou terugtrekken, als er overleg
gepleegd werd".
2e. toen Prei'. Aergenent bovenstaande
mededeeling reeds vroeger mondeling als
argument gebruikte om de R.K. werk
gevers te bewegen alsnog de onder
handelingen te Openen, hebben de werk
gevers het zeer betwijfeld, of Prof.
Aengenent de uitlatingen van den beer
v. Rijzewijk en de Bruijn wel goed bad
begrepen.
Zit hebben daarom in tweo conferen
ties I03 van elkander door hun
voorzitter, secretaris, g e lelijk Ad i e .ir
en een bestuurslid uit den mond zelf
van den beer de Bruijn, secretaris van
het Vakbureau, de bevestiging willen
vernemen. Inderdaad bleek P-rof. Aenge
nent de Jtieening volkomen juist te
hebben vertolkt.
3e De voorstelling van zaken van *t
Vakbureau, als zou gezegd zijn.... wan
neer de R.K. Mctaalbewerkersbond geen
overleg zou willen dus het standpunt
van de Katholieke Werkgevers zon inne
men dan kan dat voor ons Bestuur
aanleiding zijn de Bestuursvergadering
voor te stellen geen finaucieelen steun
te verleenoe," is niet alleen in strijd
met de evidente waarheid, doch. boven
dien absurd, omdat:
a. deze mededosling zoo ormcozel zoi
geweest ziin, dat het niet als argument
had kunnen dienen, om do werkgevers
tot het plegen van overleg te brengen-
,b. deze mededeeling afgescheiden
van het feit, dat zij niet ter zake die
nende geweest zou zijn vanzelfspre
kend was, zoodat het niet noo-
dig=. zou geweest zijn, de juistheid er
van te verifieeren, gelijk door het be
stuur der Werkgeversvereeniging is ge
schied.
Het is te betreuren juist nu Prof.
Aengenent een poging doet, om het con
flict bii te leggen dat de dubbelzinnige
houding van Kot Vakbureau deze pogin
gen dreigt illusoir te maken, 't Spreekt
immers van zelf, dat de werkgevers vóór
alles omtrent de houding van het Vak
bureau klaarheid wenschen.
KUNST EN KENNIS.
GAMILL ESAINT SAëNE. t
De 86-jarige Camilla Saint-Saens, <Ie be
roemde musicus, -die 4 December in Al
giers was aangekomen om een voorstelling
van „Lakmé" bij «te wonen, is 's avonds in
zijn kamer van Hotel des Oases plotseling
overleden.
De kunstcommissie voor Venetië. De
Minister van O., K. en W. beeft ter ver
vanging van -de in 1914 ingestelde speciale
commissie ter behartiging van «de belangen
der Nederiaradsche kunstenaars te Venetië,
een commissie benoemd met een meer uit-
gebrei'dien werkkring, n.l. een Comité voor
Nederlandsche Kunsttentoonstellingen in
het Buitenland.
Dit comité beslaat uit de volgende
lieeren:
Voorzitter Willy Marlens, kunstschilder
te 's-Gravenliage; léden: mr. dr. R. S.
Bak éls; idem te 's-Gravenhage; N. Baslert,
idem te Loenen aan den Vecht; G. H.
B-reitner, idem te Amsterdam; H. J. Haver
man, idem te 's-Gravenha&e; W. A. van
Konijnenberg, idem, idem; A. L. Koster,
idem te Haarlem; Willy Sluiter, idem te
's-Gravenhage; Jan Sluyters, idem te Am
sterdam; J. G. Veldheer, grafisch kunste
naar te Blaricum; Tjiipke Visser, beeldhou
wer te Bergen (N.-H.)
Vrijdagmiddag is hel comité in het ge
bouw van hel Ministerie van B'lnnenJand.
sdhc Zaken geïnstalleerd door Minister de
Visser, in Jegenwoordiigheid van jhr. mr.
FeiMï, secretaris-generaal van 'i depar
tement en mr. M. I. Duparc, chef der af-'
•deeling kunsten en wetenschappen.
„Vrijheid". De burgemeester van Den
'Kaag beeft nader aan de directie van hel
Schouw loon eel medegedeeld, dat tegen op
voering van het stuik „Vrijheid" naet danger
bezwaar wordt gemaakt, mits de door hem
aangegeven coupures worden in acht geno
men.
Naar de Haagtsdhe bladen vernemen, is
deze gewijzigde houding hiervan het ge
volg, dat bij het aanvankelijk verbod er
van uilgegaan ós, dat ook te Amsterdam en
le Rotterdam de opvoering zou worden
verboden. Nu te Rotterdam het verbod is
opgeheven én te Amsterdam tegen de op
voering geen bezwaar meer wordt ge
maakt, en daardoor het belang, dal in de
groóte steden bij 'hel, ten tooneele brengen
van een dergelijk stuk eenheid van optre
den bestaat, niet wordt verwezenflijkt, zou
een verl>od voor 's-Gravenhage alleen van
dit stuk weinig zin meer hebben.
OPVOERING VERBODEN.
De opvoering van het to-ön&élspel
;,Landrn" is in Leiden verboden.
De boer is geen -werkmateriaal voor
socialisten, communisten, anarchisten,
bölsjewiki en hoe al die wereldhervor
mers ook mogen heelen.
En omdat „voedselvoorziening" ook
ito den meest modernen staat de basis van
'l gcmeenlebest zal zijn en de boeren aan
gewezen blijven als voedselproducenten,
zal er van al die sociale luchtkasteelen
:?iets terecht komen, omdat de boer niet
3Vii en niet kan.
Wat de boer wel is: oen stuk volks
kracht. Matig in zijn eischen, eenvoudig
in levensopvatting. Van jongsaf leert de
boer zuinig zijn, spaarzaam. Hij mag
eens bij feestelijke gelegenheden oasen
jn 't tamelijk eenvoudig landelpven „de
Memmetjes builen zetten", in zijn dage-
Ttfksche leven is de boer, is 't boerengezin,
ingetogen, weinig eiselien aan 't leven
stellend. De 'boer js gehecht aan de streek,
waar hij leeft; bij heeft nog een „heim"
dat de stedeling niet meer kent.
De boer is ordelievend; verandert niet
vau richting voor hij terdege weet dal
vera tiering verbetering zal zijn; op avon
tuur gaat bij niet uit. Een land met een
gezonde boerenbevolking, gezond ook in
economischen zin, staat hechter dan elk
ander. En daarom is 't noodig, dat door
de Regeering vee] zorg wordt besteed aan
't platteland, aan de boerenbevolking.
Zander een krachtigen onderbouw de
plattelandsbevolking is de bovenbouw
de groole stad niet bestaanbaar.
SiiiilLIlPS§ü NIEUWS.
EEN AESÖHEID.
De burgemeester van Hilversum nam
dezer dagen afscheid van den Raad en
zeide daarbij;
„Levendig zijn mij in de laatste we
ken weder voor den geest gekomen de
woorden, eens door nu wijlen den
vroegeren gemeentesecretaris tot mij' ge
sproken: „Wie een vooraanstaande plaats
in den dienst der gemeente Hilversum
inneemt, wordt vroeger of later door
haar uitgezogen als een vlieg door een
spin". Naar mijn ervaring ligt in die
woorden, al mogen zij, uitgesproken in
een gedrukten gemoedstoestand, wat
sterk gekleurd zijn, 'n kern van waar
heid; Ik voor mii heb tegenwoordig het
gevoel, dat ik maar juist bijtijds uit
het net van de spin bon losgeraakt om
te voorkomen, dat een £b<t!e reputatie,
gegrond op een lengen en eervollen ar
beid in dienst der gemeenschap, hier
door dom gekanker en sohampsre eritiek
langzaam maar zeker werd uiteenge
rafeld.
PAUSELIJKE ONHERSOHEIDING.
Het was Vrijdagmorgen een gedenk
waardige dag voor den R.K. Onderoffi-
cierenbond „St. Martinus". Dien dag
kwam te Amersfoort in maandelijksche
vergadering het Hoofdbestuur bijeen van
dien zeer 'verdienstelijken Bond.
De boofd-aalinoézenier, kolonel Evers
had beloofd deze vergadering te zullen
bezoeken om officieel over te brengen
den Rauseliiken zegen voor den bond,
die Zijn ZeerEerw. den 12en November
in particuliere audiëntie bii den H. Va
der voor „St. Martinus" had gevraagd.
Na het welkom door den Bonds-voorzit-
ter den heer J. J, M. v. 't Walder-
veen, verhaalde de kolonel-hoofdaalmoe
zenier van zijn bezoek aan Z.H. den
Paus en hoe Z.H. „uit geheel zijn hart"
op zijn verzoek den R.K, Bond van on
derofficieren zegende.
Daarop wees hji op het feit, dut de
oprichter van den Bond, de heer van 't
Walderveen .reéds langer dan 10 jaren
als voorzitter aan 't hoofd er van ge
staan had en den Bond met veel moei
ten, zorgen en tegenkanting tot bloei
had weten te brengen.
Ter waardeeiing van dit allee had
Z.H. de Paus den voorzitter Van 't Wal
derveen het gouden eere-kruis „Pro Ec
clesia et Pontifice" verleend, dat hem
thans in het bijzijn van bet geheele
Hoofdbestuur vele afgevaardigden der
afdeelingen en leien van Amersfoort op
de borst werd gehecht.
De Begeering gaat door met
de stemiregelingDe uit te
keerern steunregeling.
In een uitvoerige circulaire heeft de
Minister van Binne la d c' e 7a' en aan
de gemeente-besluren meege e 11, dat
bii besloten hèoft de steunverleening der
■werkloozen ook na 3 1 Dcc. voort te
zetten.
De werkloozen zijn te onderscheiden
in:
a. „Uifgetrokkenen". Dit zijn de uit-
getrokkenen van eene vanwege het De
partement van Arbeid gesubsidieerde
werkloozenkas, die nog niet gedurende
bet door mij behaalde aantal weken
steun hebben genoten
b. „dubbel-uitgetrokkenen", t.w. die
getrekkenen voor eene hiervoor bedoelde
werkloozenkas, die ook reeds gedurende
het bepaalde aantal weken steun hebben
genoten volgens de door mii getroffen
Tegeling:
c. „reglementair" no^. niet rechtheb
benden op de uitkeering uit de werk
loozenkas
d. „ongeorganiseerden". Hiertoe wor
den gerekend te behooren diegenen, die
geen lid zijn van een werkloozenkas als
hiervoor bedoeld.
Do kosten van ondersteuning van de
groep „a" komen in den regel voor de
helft, die van de groepen b, o, en d in
den regel .geheel ten laste der ge
meenten.
Ue steunverl.ejing vopr de uugeirqk-
kenen treedt in werking den ien Janu
ari 1822.
Desteun bedneagt ten hoogstel in ge
meenten I klasse a: voor gehuwden 'en
ongehuwde koriwhmers f 13.50 p. w.,
benevens f ÜSlteeaBi*!g:ezinslid bpvon -d«
twee personen, Kotsten, maximum van
10 personen; b.: voor"*ïbstgai"®ers f IQ
p. w. Voor gemeenten lie klasse zijn
deze bedragen resp. f 12, fl.35 en f 5
t>. w. en voor gemeenten Ille klasse
reap, f 11, f 1.23 en f 8 p. w. De in-
deeling der gemeenten is overeenkom
stig de indeeling, geregeld -bii het Be
zoldigingsbesluit voor Burgerlijke Rijks
ambtenaren 1920. j
Van de inkomsten, zoo van den uit-
getrokkene zelf als van de leden van
diens gezin, wordt twee-derde in min
dering gebracht op zijn steun, vastge
steld volgens de in art. 6 vermelde nor
men. Deze in minderingbrenging van
twee-derde heeft echter niet plaats voor
de bedragen van werkgeverszijde uitge
keerd tot verbooging van den steun,
echter slechts tot een maximum van 15.
pOt. van het steunbedrag.
De steun aan gehuwden en ongehuw
de kostwinners mag nimmer meer be-
dragen dan 65 pOt. en aan kostgangers
niet meer dan 60 pOt. van het loon,
dat gelijksoortige arbeiders gedurende de
laatste zes volle weken van 45-urigen
arbeid gemiddeld per week verdienden.
Voor de 'reglementair nog niet recht
hebbenden, de dubbel jritgetrokkenen én
de ongeorganiseerden geldt he' volgen le
Ten opzicht© van deze groepen wordf^
indien in de kosten van ondersteuning
van die personen door den minister n
biidrage is toegezegd, met ingang van 1
Januari 1922 toegepast het tarief van
ondersteuning geldend voor de „uitg©-
trekkenen" woonachtig -in één klas la
gere gemeenten. In gemeenten 3e klas
wordt het navolgende tarief toegepast.
De steun bedraagt ten hoogste: a.:
voor gehuwden en ongehuwde kostwifl-
ners f 10 per week, vermeerderd met
f 1.05 per gezinslid boven de twee per
sonen, tot een maximum van 10 perso
nen; b.: voor kostgangers f7 per week.
De steun aan gehuwden en augehuw»1
de kostwinners mag nimmer meer be-
dragen dan 60 pöt., en aan kostgangers
niet meer dan 55 pöt. van het loony'"
dat gelijksoortige arbeiders gedurende de
laatste zes volle weken n 45-urigén
arbeid gemiddeld ner week verdienden.5'
De o.crige bepalingen der steanre-
geling voor uitgetrokkenen zijn voor zoo-
ver mogelijk ook op deze personen van
toepassing. Ter voorkoming van ajle mis-
verstand worde er hier op gewezen, dat
het voor de veenarbeiders in het bijzon
der vastgestelde tarief blijft gehandhaafd.
HET TE KORT OP DE SPOORWEGEN;
Zijdelijk verzet der Ned. Vereeniging.
Te Utrecht heeft Zaterdag j.l. in oen
huishoudelijke vergadering van do Nod.
Tereeniging van Spoor- en Tramweg-
perscnesl, het overgroots deel der afdee-
licgsafgevaardigden zich uitgesproken
voor eventueel daadwerkelijk verzet te
gen de ur.igeude versleihieringen, waar
van de vorm van leidelijk verzet het
meest geschikt werd geacht.
Het nemen van maatregelen hiertoe,
de" voorbereiding en het tijdstip vau toe
passing werd aan het hoofdbestuur over
gelaten.
FEU l LLETO N.
Toen het stoffelijk omhulsel van
Jen slotheer van Cozy Dell onder
de aarde rustte, had op de voorge
schreven wijze de opening van het
testament piaats.
Zoowel zijn weduwe als eik zijner
dochters had de gestorvene als le
gaat een kapitaal uitgezet, dat haar
op ruime wijze een bestaan volgens
haar stand verzekerde. Het slot Cozy
Dell echter met den inventaris en alle
daartoe behoorende landerijen ver
viel aan Edith, doch niet als vrij
eigendom, maar onder de bepaling
dat Edith niet deze familiegoederen
naar den bijzonderen wil van haar
vader handelen moest.
Bij de testamentoorkonde lag een
verzegeld stuk, dat alleen aan Edith
gericht was en dat haar dan ook door
den voltrekker van het testament
werd overgegeven.
Nadat Edith het voor haar bestem
de document in ontvangst genomen
had, ging zij nie^t Ida in haar kamel
en verbrak het zegei. Zij vond nu een
open brief van haar vader en buiten
dien een insgelijks verzegeld pakje,
dat tot opschrift droeg„Aan het
kind van Edith Melville. Slechts deze
alleen mag dit schrijven openen en
lezen. Zou toch het genoemde, zwaar
benadeelde kind tijdens het leven
mijner dochters in 't geheel niet ge
vonden kunnen worden, dan moet
na haar dood dit pakje ongeopend ver
nietigd worden."
Nu las Edith het open schrijven.
Het behelsde de dringende vermaning
om haar plechtige gelofte getrouw
gestand te doen en geen middel on
gebruikt te laten om het verdwenen
kina zijner nicht den rechtmatigen
erfgenaam van Cozy Dell terug te
vinden. Hij liet 't aan haaf over ook
Ida in vertrouwen te nemen maar
in elk geval moest de jongere zuster
den piicht, den erfgenaan van Cozy
Dell op te sporen, overnemen, wanneer
Edith tot aan 't einde haars levens
de gegeven opdracht niet had kunnen
uitvoeren.
Sprakeloos van verbazing zag Ida
haar zuster aan, toen ook zij het
schrijven-van haar vader gelezen had
Zij verstond den inhoud nog niet
en vreesde dat haars vaders geest
niet helder was toen hij deze blad
zijden schreef. Maar met welk een
angstige spanning luisterde zij dan
naar de woorden van Edith, toen
deze, het aandenken van haar vader
liefdevol verschoonend, zijn schuld
en wroeging onthuldeEn ten
slotte, toen Edith verhaalde van
haar eed om nooit beneden haar
stand te trouwen, toen zij sprak van
't offer, dat zij haar vader gebracht
had, van den geliefde haars harten
te verloochenen en haar hand te rei
ken aan Frank Mordaunt, dien zij
niet beminnen kon toen omhelsde
Ida weenend haar zuster en riep in
overweldigend meetevoel.,0, Lii
groote, edele zielDat offer van je
hart zal je bespaard blijven. Bij God.
Ik zal alles doen om je voor Frank
Mordaunt te beveiligen
Robert Blunt zat in zijn kamer
en schreef aan zijn vriend Arthur
Lane, die eveneens onmiddellijk na
den dood van den slotheer afgereisd
was. Blunt had hem moeten beloven,
hem zoo spoedig mogelijk te berich
ten, of hij na het afsterven van 't
hoofd der Stillworthsche familie nog
langer op Cozy Dell blijven, dan wel
een aan zijn bekwaamheden beant
woordende betrekking zoeken zou.
Maar Blunt was op dit uur nog tot
geen enkel besluit gekomen, want
dit hing 't meest hiervan af, hoe zijn
verhouding tot de nieuwe meesteres
van Cozy Dell zou zijn en of Edith
nog langer op zijn diensten in betrek
king tot 't beheer van haar bezittin
gen aanspraak zou maken. O, in den
grond van zijn hart wenschte hij vu
rig van het slot, dat hem een lief te
huis geworden was, niet te moeten
scheiden.
Terwijl hij dit alles aan het papier
toevertrouwde, herinnerde hij zich
plotseling ook de belofte om zijn
vriend in diens nasporingen naar de
verdwenen zuster te ondersteunen.
Zoo.veel donkere gedachten waren
iu den laatsten tijd door zijn hoofd
gegaan, dat hij zijn geheugen 'n beetje
opfrisschen moest, om zich die aan
gelegenheid weer duidelijk te maken.
Hij nam daarom zijn notitieboekje
ter hand, las het daarin weergegeven
afschrift van Florentine's trouwbe
wijs en nam nu uit zijtt brieftasch
den secuur door hem nagebootsten
brief van Aesscher. Ook dezen las
hij en dan trof hem opeens het
handschrift. Waar had hij toch dit
opvallend schrift gezien Ja, nog
pas Hij sloot de oogen, peinsde
en zon.
Vergeefs
Mismoedig sprong hij van den stoel,
op en ging met de hand over 't voor
hoofd strijkend, de kamer op en neer.
Dan liep hij naar 't venster en keek
gedachteloos naar buiten in de linde
laan, waar de wind zijn spel dreef
met de dorre, afgevallen bladeren
En plotseling verlevendigde zich
zijn blik. Het door den wind voort
gejaagde loover herinnerde item aan
't brieffragment, dat hij laatst in
de lindelaan gevonden, toen weer
aan den wind overgelaten en eindelijk
toch bij zich gestoken had. Vlug greep
hij in zijn jaszak, trok het vodje er
uit en met één sprong stond hij
voor zijn schrijftafel en vergeleek
't schrift van George Aesscher's brief
met dat van 't fragment, dat als on-
dertéekening slechts de letters A. M.
droeg.
Het raadsel scheen opgelost te zijn
fragment en brief vertoonden on:
loochenbaar hetzelfde handschrift.
„Allan Morris en George Aesscher.
een en dezelfde persoon mompelde
Blunt en haaide diep adem.
TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Sinds drie weken rustte, het lijk
va» den laatste» Stillwoith in het
graf. In Cozy Dell was 't stiller dan
ooit. V/ant mevrouw Stillworth
had in somberen wrok spoedig na
de opening van het testament het
slot verlaten. Zij wilde niet langer
in een huis wonen, waar de gehate
stiefdochter gebiedster was geworden
Voor Edith's verzoek om te blijven,
was zij doof geweest. Zij mocht ook
verder in het slot handelen en heer-
schen naar believen, maar Jat wilde
zij niet. En de clausule in het testa
ment, waarbij de Stillworthsche be
zittingen niet tot Edith's vrij eigen
dom werden verklaard, noemde zij
een contedie om haar te misleiden.
Zij volhardde zoo hardnekkig in haa.
meening, dat men haar 't geheim
van haar gestorven echtgenoot en
zijn schuld niet durfde mededeelen.
Toen had Ida besloten, <3at zij haat-
moeder alleen zou laten vertrekken
en bij Edith zou blijven. Beide doch
ters vleiden zich met de hoop, dat
mevrouw Stillworth na eenigen tijd
meer verzoeningsgezind zou zijn en
dan aan haar verèenigd verzoek naar
Cozy Dell terug te keeren, wel gehoor
zou schenken.
Voor 't overige ging alles zijn ge
wonen gangwant Robert Blunt
had aan Edith's wensch om ook ver
der 't beheer der goederen in zijn
bekwame handen te houden, graag
voldaan. Zoo stonden dc zaken in
iict slot, als op 'n dag Arthur Lane
daar binnentrad. Blunt had hem na
melijk zijn ontdekking betreffende
de identiteit van Allan Morris met
George Aesscher meegedeeld en hem
aangespoord naar Cozy Dell te ko
men om de verdere maatregelen ge
meenschappelijk te treffen.
De jonge dichter was in zijn storm
achtige vreugde maar 't liefst zonder
uitstel naar Mordaunthal gereden om
met baron Frank over zijn nietswaar-
digen vriend Allan Mordaunt te spre
ken. Blunt echter bekoelde zijn vu
righeid met de rustige vraag; „Waar
hebt ge het bewijs voor onze meening,
dat Jlan Morris en George Aesscher
(jezelfde persoon is
"„Kom! Je vraagtenaar 't bewijs!
Is Aesscher's brief en het gevonden
fragment niet ontwijfelbaar door de
zelfde hand geschreven Wat wil
ntcn nog meer
„Wij beiden mogen -.aarvan hee-
lemaal overtuigd zijn, maar wat doe
je, als ze 't brutaalweg ontkennen
Vergissen is immers aitijd mogelijk
en wij hebben met slimme tegenstan
ders "te doen. Daarom mogen we
slee! met de grootste voorzichtig
heid optreden. Ik geloof, dat we goed
doen met freule Ida in ons geheim
te betrekken."
Bleek en ontsteld staarde Allan
Morris voor zich uit, maar dan perste
hij met moeite'de lippen op elkaar en
sprak met groote moeite de woorden
uit„Ik ken niemand van dien naam,
freule, uw spook jaagt mij geen vree?
aan."
Op dit oogenblik verscheen r.dirh
in de deur der kamer en verzocht
Ida bij haar te komen.
4 vi li
•v .(Wordt vervotgdj j
V «li:! ,'KS
..ilïiatr
