Uit de hand te koop. der Firma KRAAK e SCHARWGÜOE. Aanvaarding naar overeenkomst. RECLAMETABAK EN SPEL vertentiën uwburg Harmorud BGkt ea BetaaEd „ONS BLAD" p-*— - J. R. KEUSS eup§ X, Kassiers, del en Markt ag 25 en baandag v 26 December t hun 8ucc°sstuk Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: gSSBSRS'-4* TABAKSFABRIEK „DE WAKENDE LEEUW" ROOD MERiC BLAUW MERK GROENS MERK LAAT A 125 - ALKMAAR Indische kroniek. Booinkweekerij „De Dahlia" Groenbfijvende Lugistrum I 680EN Telef. 14 - St. P&ncras FEUILLETON. Het geheim van Cozy DelL B1NSÜENL&MDSGR NIEUWS. rs ran leden tc plm. a.- 110V2 Sg'/. '33Vs 134 3?8jA 383 I37JA 4I3VÏ Io6 26 3r9 269 3 79 en 41/E ►ro' urs- oerv Men '9X*5X ai.6c -30.70 c—o.tr *1-43 12.72 plm. 3.15 7* 13'V» us .«sy2 77 38? 138 413 26j/« plm.a.3c "=Vl 89 *33 1331/f 3aS 75 38r 137 4*3 '53 a6s/t 269 379 VOETBAL. f g speelden op het AIc- rejn de verlegenwoor- en van H. B. S. en Han- 1 voetbalwedstrijd. Van i waren verschillende n aanwezig, n hevigen wind werd er g spel te zien gegeven,, as het nog een blanco) ast wisten de Handels* emaal te doelpunten eir wedstrijd te winnen, elftallen zitten verschil- xle spelers, zoo b.v. zijn; gingen uiterst solide, en ril van de Handelsschool rtij voethal. LM, 22 Dec. De aardap*. varen lieden onveranderd, dingen. Dec. Op de Kaasmarkt aangevoerd: Kleine f57, 60.—, Fabriek f57.50. pels, wegende 11,046 K.Glf Alkmaar. hilmhs eelspel in 4 bedrijven, door R HORA BbOM, door CHR. LAURENTIUS. dit stuk behaalde „Da Wil-i door het geheele land een* succee. ée fISO, fl.00 en I, plus rechten. een te bespreken van 1012 •5, op Vrijdag, Zaterdag en a.s. Mht VRIJDAG 23 DECEMBER 1921 14e JAARGANG NOORD- Abonnementsprijs Per kwartaal voor Alkmaarf 2. Voor buiten Alkmaarf 2 85 Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. Advertentieprijs: Van 15 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames per regel f 0 75: Rmriek „Vraag en aanboo" bij vooi- uitbetaling pe: piaat! ng f 0.60 Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 4-00,—. f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,-y Zij, die zich met l Januari a.s. abonneeren op dit blad ontvangen, de tot dien datum verschijnende nummers, gratis. DE ADMINISTRATIE. BRIEVEN UI? FRANKRIJK. 'rstel van de betrekkingen lot tiet Vaticaon. De debatten in den Senaat, die achter ons liggen, hebben het duidelijkste bewijs geleverd, hoe er een kentering is gekomen in veler nieening en dat het bewustzijn meer en meer doordringt, dat een nieuwe koers moet worden gevolgd. De interpel latie van Hery, is aanleiding geworden een blik te slaan in het gedachtenleven vaD katholieke en niet-katbolieke Franschan: de debatten over het herstel van Frank- rijks betrekkingen met het Vaticaan zijn de proef op de'som gewordien, dat men breken wil met een regime van anli-cleri- calisme, dat zich zelf heeft overleefd. De „union sacrée" waarover men de taai ste jaren den monid vol had en die in den - oorlogstijd en daarna van katholieke zijde, o.p alle wijze werd bevorderd om gemeen schappelijk de overwinning Ie behalen en den vrede te verzekeren, is sterker uit de tedacbtenwisseling in den senaat te voor schijn gelreden. Het is daarom dat wil een zeker gevoel vain dankbaarheid koes- leren tegen den onverbeteriijken anti-pa pist, Hery, die de gelegenheid heeft ge schapen, dit tot uiting te doen komen. Hii zelf heeft niet veel genoegen van zijn breed opgezette en op niets uilloopeniV rede beleefd. Zelfs de partijbladen die r.iels anders konden, hebben hem schuch ter de hand boven het hoofd gehouden en zijn woorden onpractisch en op dit oo-g-en- blik „inopportun" genoemd. Bijna de ge heele pers is eenstemmig in haar oordeel dat niet alleen hij, maar ook de meening die hij -verdedigt, heeft afgedaan. Als een uit «en ver en* droevig verleden itouS.'zijn woord; als een beschimmeld* nagalm van het rampzalige combisme. De godsdienststrijd is voor Frankrijk geweest een bron vam ellende, een ontketening van hartstochten die den vooruitgang tegen hield en trachtte te vernietigen wat als het edelste en mooiste leefde in het Fransen» volk. Genezen helaas zijn al die wenden, door Waldeck Rousseau, Combes en zoo vele andere geslagen, nog niet geheeld zijn zij vooT een groot gedeelte en des te ge vaarlijker is hij die den treurigen moed heeft opnieuw deze wonden open te rijten en de genezing te beletten. Hery heeft het getracht, maar zijn pogen js smadelijk mis. lukt, men heeft ten volle den invloed er kend van de Puselijkc macht, de nood zakelijkheid ingezien ook Frankrijk hij den Heiligen Stoei vertegenwoordigd te zien waar 24 landen hun afgevaardigden bezit ten. Dit aantal gegroeid van 14 voor deD oorlog tot 24 op heden, toont op zich zelf ,-eeds, welk een waarde ,de geheele wereld over, aan dat centrum van katholiek leven te Rome, wordt geschonken. Wij hebben ens afgevraagd bij het luisteren naar He- v "s felle rede of hij dan alleen niets heeft eleerd in de jaren van ellende die achter s liggen? Heeft hij niet gezien hoe eens gezind de katholieke geeslelijkhej'd mede is opgetrokken om het vaderland te ver dedigen, hoeveten hunner zelfs, die ver toeven waren uit het eigen land, zijn te ruggekeerd om uiting te geven aan hun onverflauwde vaderlandsliefde? Begreep De stam van Indië. Duidelijk, steeds duidelijker klinkt op. Eeuwen lang heeft ze gezwegen, al thans werd ze niet gehoord in Ne derland. Neen. wc weten het wel,, .lij dan niet, als zijn innerlijke overtuigingschrijvers als Multatuli hebben geen het hem niet vertelde, dat een gevoel va» eerbeid en fatsoen, hem moest dwingen- niet langer de congregaties te vervolgen, liet katholicisme met zijn giftige pijlen te wiilen treffen. Blijkbaar niet, verstokt als hij is in zijn ten Hemel schreiend anti papisme, onverzoenlijk als zijn. voorgan gers in het begin van deze eeuw. Zijn te genstanders en niet alleen de katholieken in merg en been, hebben bet hem duide lijk gemaakt en hem de laatste illusie- god zij dank, ontnomen. Zij hebben ge wezen met een welsprekendheid, die uit het hart kwam, op Èlzas-Lolharingen dat opnieuw deel uitmaakt van liet moeder land en dat men niet ontvangen mag met voorschriften die strijdig zijn met de in nig kathglieke opvattingen die daar leven Het zou onverantwoordelijk zijn die pro vincies te doen breken met een heilige tra ditie, door ze dichter bij Frankrijk, ver- alles dierbaar is. Briand die geroepe» was het herstel der betrekkingen bij het Vaticaan tegenover Hery te verdedigen, heeft dit gedaan op krachtige en zake lijke wijze. Zelden hebben wij hem zoo overtuigend hooren spreken, zich niet la tende gaan in een stroom van welspre kendheid en holle klanken, die, hoe aan genaam ook voor liet oor, zoo vaak door uiterlijke schoonheid, innerlijke leegte verbergen. Was hij de man, die de wet op de scheiding van kerk en staat, eenige jaren geleden moest helpen doorvoeren, al heeft hij ook nu zijn meeding niet verloochend en het herstel veTdedjgd op zuiver poli tieke gronden? Onze bewondering voor dezen president van den ministerraad is niet bijzonder groot, maar eerlijkheids halve dient gezegd dat hij ditmaal de ka tholieke belangen, zij bet dan uit andere overwegingen dan wij het zouden wën- schen, uitstekend heeft gediend1. Het oude fabeltje dat de katholieken geen goede vaderlanders zouden zijn, is, zoo noodig-, door de oorlogsjaren uit de wereld gelloi pen, de vaderlandsche driekleur boven dien die naast het kruis in ongeveer alle kerken van Frankrijk prijlct, is het beste bewijs, van het tegendeel en een teeken dat niet tegengesproken kan worden. De eer ste slap pp den weg die n:.verbetering voert is gezet; Frankrijk, het katholieke land bij uitstek, de oudste en veelgeliefde, dochter van de Roomsche kerk, heeft op nieuw de banden aangeknoopt, die dooi het fe] anti-papisme en haat tegen de Godsdienst waren verbroken. Een moeilijke taak is voor dit zwaar geteisterde land weggelegd, financieele zorgen moeten overwonnen. Wat ver woest is moet hersteld en meer dan te vo ren zal een krachtige arbeid noodig zijn, om Frankrijk weer de plaats te doen in nemen die liet toekomt. Maar meer dan deze materieele moeielijkheden, zijn liet de geestelijke verbeteringen die dit land ncodig heeft. Zonder te optimistisch ge stemd te zijn, mogen wij zeggen, dal dit herstel van het gezantschap bij den Paus, een nieuwen dageraad beduidt. Na de duisternis van godsdienststrijd, het licht van den godsdienstvrede, een union sacrée die geen doode letter, maar een levende werkelijkheid is. Mr. P. v. S. Parijs, 38 Dec. 1921. PRIMA KWALITEIT BILLIJKE PRIJ1EN waarheid geschreven, de Javaan werd en wordt niet mishandeld. Maar toch... heeft men niet eeuwen lang gedaan, alsof de Javaan, de Inlander niet be stond, heeft men niet eeuwen lang in Ipdië de, zaken ja vooral de zaken! geregeld, alsof er geen volk was van tientallen miUioenen. mensclieu met een onsterfelijke ziel. Men sprak wel van een volk van veertig millioen zielen, doch wie dacht hierbij aan de werkelijke beteekenis. de eiudeloozie beteekenis, van dat woord, wat men. gebruikte om een getal aan te dui den. „Men", dat is hier de Netlerland- sche gemeenschap. de Nederlandei's) als volk. Want we welen het er zijn in al dié eeuwen steeds enkelen geweest, die anders hebben gedaan. Maar we weten ook. hoe de Nederland- sche gemeenschap de stem dier enke len heeft gesmoord, het werk dier enkelen heeft onder den voet geloo- pen, terwijl de zwaar geladen zakken met Indische rijkdommen werden weg gedragen. Sinds het oogenblik, dat de roem ruchte mannen der „Vercenigde Oost- Indische Compagnie" het apostel-werk van Franeiseus Xnverius vernietigden dat was drie eeuwen terug tot op de tijden, dat het stelsel was ,jpm alle hervormingen te toetsen aan de behoeften der Nederlandsche schat kist" dat is nog geen vijftig jaar geleden, is er in Indiê veel en hard gewerkt.... ten bate van de Neder- landsclie gemeenschap. Zeker, we zijn nu een heel eind ver wijderd van den tijd der „batige slo ten" van de Indische begrooling en Nederland neemt nu welwillend het „voogdijschap" waar. Doch de stem van zijn Indische pupil beluisteren, met aandacht, ook al klinkt ze zwak, doet het dat? Ik lees zoo juist, dat dc Minfctler van Koloniën in Me Memorie van' Ant woord op het Voorloopig Verslag der Tweede Kanier schrijft: „Over het ge heel genomen acht de'* Regeering den politiek®}, toestand in Indië gunstig." 'Wel. blijmoedig optimisme is lieden ten dage le schaarsch om niet op hoogett prijs gesteld le worden. Gródtew voorraad Zeer voordeelig door eigen kweekerij. Maar ik zou met meer genoegen kr*" geluisterd hebben naar die .jgaustige" uitspraak, indien uitgesto ten ware, dat bij deze beoordeeling het criterium vooral gezocht is in de vei ligheid der Nederlandsche „belan gen"! in Indië. Dé niet-oimoozele lezer zal weten, -wat ik daarmede bedoel. Evenwel, er zijn verheugende ver schijnselen waar te nemen. In 't bijzonder in het Katholieke kamp. De groote Missie-beweging, zoo krachtig doorgezet over heel Neder land, heeft ook.de aandacht gevestigd op dat deel van het wereld-missie gebied, 'dat aan élö speciale zorgen van de Nederlandsche missionarissen is toevertrouwd. Priesters en ldeken vinden we onvermoeid bezig aan de propaganda voor de zaak onzer Kolo niën, en steeds meer wordt er plaats: ingeruimd voor de behartiging der In dische belangen. Als een belangrijk feit mag ik zeker wel noemen, dat een der besten onder de Indische Katholieken, gelegenhe d heelt gekregen oni op de Katholieke Sociale Week te spreken over een In disch onderwerp. Het groote verband, waarin deze verhandeling werd opgenomen, èn het onderwerp, „Solidarismc in Indië", èn de persoon. Dr. J Schmutzer, hebben dit feit gemaakt tot een van groote beteekenis. Do lezer mijne!' Kronieken, heeft van de, rods van Dr. Sohmutzar uis ilo pers verslagen reeds 'kennis kunnen nemen, ÉS»!: Zakenhuis aw aeuttat eén bespreking da-iivan hier over bodig, is. En dit te meer, omdat het Ti!e' alleen to doen was om den groei der belangstelling vcor Iötii e'.ro aange legenheden te dêmonsireci enalthans voor ben, die bet nog noodig hebben dit gedemonstreerd te krijgen. En belaas, dat zijn er nog" velen on der ons, Katholieken. En bet blijft waar, dat allen moeten worden gewonnen voor de Indische zaak. Enkele dagen geleien werd ons in de pers de stichting gemeld van het co mité „Nieuw Indië", hetwelk zich ten doel Stelt: „de Volksvertegenwoordiging telkens wanneer Indische' vraagstukken biertoe aanleiding geven." Ook hier zijn het verhand, de naam van het comité en. de personen, "die daarin zitting hebben genomen, veelzeg gend. Veelzeggend, vooral om hetgeen niet is uitgesproken. Want de heeren mogen nu wel ver klaren, dat het hun to doen is om de „bevordering wan de snjl'.e ontwikkeling van Indië in democratische richting" maar dan valt het toch op, dat do in het comité opgenomen personen naar hun politieke gezindheid ingedeeld kunnen worden bii' de „linksche" partijen hier te lande in alle sohakeoringen tussehen socialist en liberaal. De heeren zullen natuurlijk niet toegeven willen, dat ze daarmede allerminst een democrati sche" scheidingslijn tussehen hen en de anderen hebben getrokken,en nog min der, dat de voorlichting, die van hun .groepje .moet komen, noodzakelijkerwijs éénziidig,' ensterk eenzijdig moet zijn, en we zullen ook niets,, ook niet het allerminste doen, om hen tot andere, ge dachten te brengen. h Maar het optreden van dit gemengd ensemble strakke ons tot waarschuwing. Tot waarschuwing om te zorgen, dat Nederlanders behoorlijk Katholieke, dus algemeens voorlichting krijgen o.er, In dische aangelegenheden. Tot waarschuwing ook, 0111 o i-.-e actie ten bate van Indië niat te doen ver slappen, doch met steeds toenemende kracht te gaan voeren. De Katholieken in Nederland zijn he ter in staat dan anderen om te geven wat Indië en Indies vólk noolig heeft. Daar is vooreerst eene negatieve re den. De „Zakelijke" belangen, die zij in Indië hebben, zijn niet groot, deze zijn althans in vergelijking met die van an deren zoo gering, dat zij veel meer dan deze anderen, onhevoorcorde.il kunnen staan tegenover d; ontwikkeling van In dië in eigen richting. Doch daarnevens zijn de Katholieken het mooie woord is, meen ik, van Leon Blois geestelijke million airs, en kunnen méér dan wie ook, uit hun overvloed afstaan aan het Indische volk, dat nog zoo ontzettend behöhftig is. Zij kunnen zoo ontzaggelijk veel doen, als zij het willen. Als zij het allen willen! Zullen zij dat stem van Indië luisteren naar de S. Frank Mordaunt was op een stoel gezonken,* en had zijn gezicht met beide handen bedekt. Nu stond zijn zuster op en vroeg de vreemde op strengen toon „Wie zijt ge, en met welk recht durft ge zoo te spreken „Eens heette ik Florentine Mel ville," sprak de jonge vrouw.... „Florentine Melville," viel Blunt haar met zoo vroolijke opgewonden heid in de rede, dat alle aanwezigen verbaasd hun blikken op hein rich ten. „Ja, zoo heette ik als meisje," luid de het antwoord. „En kent ge dan Robert Blunt, den universiteitsvriend van uw broer niet meer," vroeg de secretaris innig, en strekte beide handen naar haar uit. „Dank dank, Robert, voor alles wat je ooit voor me gedaan hebt 1 Wie had, toen we elkaar den laatsten keer zagen, gedacht, onder welke treu rige omstandigheden wij elkaar weer ontmoeten zouden 1" „Ik dank God, dat ik is eindelijk gevonden heb 1 Maar zeg me nu onder welken naam is deze man hier hij wees op Mordaunt, die gebroken en bewegingloos in de na bijheid zat uw echtgenoot gewor den nHij gaf voor George Aesscher te heeten en een Engelscltman te zijn." „Dat is gelogen," riep Allan Morris, die intusschen tijd gevonden had zich van zijn eersten schrik te her stellen. „Men heeft deze komedie opgevoerd om mijn vriend van zijn rechten te berooven. Wees op uwe hoede, freule Ida Stillworth, om uw spel nog verder te drijven Intusschen was ook de erfgename van Cozy Dell in den salon versche nen en liep langzaam en geruischloos over het fluweelen tapijt op Morris toe. „Bedenk u, mijnheer," begon zij ernstig, „wat gij zegt. Hier staat Frank Mordaunt's rechtmatige echt- genoote." „Neen, neen, slechts een indring ster, die men waarschijnlijk opgestookt heeft om ons te misleiden," riep Mor ris met goed gespeelde verontwaardi ging. „Wij verlangen bewijzen, rechts geldige bewijzen „Slechts enkele oogenblikken ge duld Met deze woorden snelde Blunt tuit den salon. „Er ontbreekt in deze tamelijk goed ingestudeerde komedie nog maar een ondergeschoven trouwbewijs," spotte Morrismaar zijn stem klonk gemaakt en zijn blik was onvast. Niemand antwoordde en er heerschte een diepe stilte in den salon tot Blunt weer binnentrad. Aller blikken rich ten zich op hem. Blunt ontvouwde nu de copic van een brief en hield die Frank Mordaunt onder de oogen met de woorden „Op uw woord als edelman kent gij dit hier „Wat is dat," viel Morris in, „nog een vervalsching meer?" „Neen," antwoordde de secretaris rustig, „het is alleen maar het af schrift van een brief, die zich in het bezit van den broer dezer dame be vindt." „Ja," zei Mordaunt, nadat hij I-iet blad vluchtig bekeken had - „ik heb dezen brief geschreven." En nu stond hij op en ging op zijn vriend toe. „Het kwaad, dat ik, jou slechten raad volgend, begaan heb, heeft nu lang genoeg geduurd. Jij waart het, die mij mijn vrouw ver laten liet, nadat ik haar tevoren schan delijk bedrogen had. Jij leerde mij in spel en wijn het mooi geluk ver geten, dat ik in haar oprechte toe wijding gevonden had. Jij wierp voortdurend je strikken om mij heen, tot ik, geheel machteloos, geen ande ren wil meer kende dan den jouwen. En dan bewoog je mij om je oneerlijk verkregen vermogen te verzekeren, met jou naar Amerika terug te kee- ren en je hier overal als mijn vriend in de hooge kringen binnen te leiden' Zoo maakte jij je tot mijn meester en onbeperkten gebieder; maar eens, in een onbewaakt oogenblik, toen de wijn uit je sprak, verried je mij je geheim en liet mij 'n blik slaan in den vreeselijken afgrpnd van je mis dadig verleden. Je zette mij aan tot een huwelijk met de rijke ergename van Cozy Dell, waarmee ik door zulk een misdaad een nrooi van je hebzucht zou worden. Ja, ik ben diep, vreese- iijk diep gezonken, maar nog heeft God mij niet geheel verlaten. Nog kan ik een eerlijke daad voltrekken. En zoo verklaar ik bier, voor dit hooggeacht gezelschap, dat deze da me niet mijn gemalin voorstelt, maar liet werkelijk is. Ik leerde haar .in Duitschland kennen en liefhebben Zij heette Fiorentine Melville en ik trouwde met haar onder den naam van George Aesscher. Zij is mijn wet tige echtgenoote. En nu, Louis Galle, verlaat dit huis, verlaat het land Wij beiden zijn gescheiden voor al tijd „Nog niet," riep de ontmaskerde valsclie speler, bleek van woede. „Betaal eerst wat je me schuldig bent, of de geheele voorname wereld zal van je schandelijk verleden hooren „Geen cent meer," antwoordde Mordaunt beslist. „Je hebt mij reeds geld genoeg afgeperst en in schulden gestoken. Waag niet mij te dreigen of ooit weer mijn pad te kruisen, anders vertel ik den strafrechter van mijn vriend, die een dief en falsaris is." „Mordaunt," knarste Allan Morris. „Ga weg van hier Ik zal je effecten in het hotel laten brengen en morgen vroeg met den eersten trein verdwijn je voor immer." Met een half onderdrukten vloek verliet Louis Galle den salon. 't Was reeds schemeravond, tóen Mordaunt met zijn zuster naar Mor- daunthal terugreed. Hij keerde als een beter mensch terug. Hij had de vergiffenis van Edith en zijn zwaar gekrenkte jonge vrouw verkregen en was nu vast besloten haar ais zijn gemalin in de voorname wereld bin nen te leiden, zoo gauw hij deze aan gelegenheid met zijn Ouders geregeld had. Intusschen echter bleef mevrouw Mordaunt als gast op Cozy Deli, Het lijden en de lotgevallen der zwaarbeproefden vormden dezen a- vond liet onderwerp van 't gesprek bij 't flakkerend haardvuur in de roode kamer. Na haar bruiloft had Florentine met haar gemaal in Baden-Baden nelukkige dagen beleefd. Het jong geluk was echter van kor ten duur. Op een dag verklaarde de valsche George Aesscher zijn ge malin, dat dringende familieaange legenheden hem naar Engeland zijn voorgegeven vaderland, riepen maar hij zou spoedig terugkeeren. Floren tine was argeloos en geloofde hem. Hij liet haar geld achter en reisde af. Toen echter dag na dag verliep en zij den beloofden brief niet ont ving, begaf haar de moed eindelijk ging zij naar het postkantoor om te vragen of er nog geen brief voor me vrouw Florentine Aesscher aangeko men was. „Voor mevrouw Aèsscher niet," was 't antwoord, „maar wel voor mijnheer George Aesscherhier is hij 1" De jonge vrouw scheurde sidderend het couvert open, het om sloot een tweede met 't opschrift: „Aan Frank Mordaunt, per adres den heer Gautief, Parijs, Rue de St> Honroé, 20." In koortsachtige opgewondenheid -Ferleiering van den Dam in dë Hoofd stad. Hét Hagolijfcseb Bostuuv van den Bond Heemschut^ Beeft' inzake liet ont werp tot liet verbeteren vaii den Dam, een adres tót den Gemeenteraad van Amsterdam gericht. Dit 'oii't-sverp bedoelt, zegt „Ileomseliut", de treden, die Jacob Van Campen voor den ingang van liet voorma'ig Ftidhuis ordonneerde'' té doen verdwijnen en te doen vervangen door een terras met opritten aan weerszijden. Daar door zul'c een torras de schoon hei! van het gedenkteeken ernstige schade zou lijden en een meesterstuk onzer ze ventiende eeuwsche bouwkunst dat toch al, van binnen, door de verande ringen, in 1808 gemankt, bedorven werd zonder eenige noodzakelijkheid ook van buiten zou ivol'den gesehonden, ver- zee't „He ems'hut" den Raad, met don meesten aandrang, dit terras niet te deren aanbrengen. Ontslag van tijdelijke belastinginspec teurs en kulpcommiezen. Naar het „Hbl." verneemt, is door den Minister, van Financiën bepaal 1, dat de tijdelije inspecteurs, thans nog werkzaam op vele inspecties der belastingen, in den loop van het volgende jaar, en in ieder ge val op 31 December 1922 ontslagen zul len worden. Ook het aantal hulpkomie- zen zal binnenkort belangrijk worden in gekrompen - in dien zin, dat de posten, welke -niet noodzakelijkerwijze moeten d reisde Fiorentine naar Parijs, von Gautier, maakte zich bekend en ver" zocht hem dringend haar bij de na sporing behulpzaam te zijn. In 't begin was hij weliswaar buitengewoon verwonderd over deze onverwachte mededeelingen en wilde haar geen ge loof schenken, maar eindelijk bood hij toch de verlatene raad en bijstand aan. Zij vernam nu den waren naam en het geboorteland van haar man en kon niet langer twijfelen of zij was het slachtoffer van ec-n afschuwelijk bedrog geworden. Zij besloot nu tot de rfis naar Amerika en kwant na vele moeilijkheden eindelijk naar Mordauntlial. Daar zij echter met recht vreesde, dat haar verblijfin een hotel spoedig ruchtbaar zou wor den, hield zij zich in den omtrek van Mordauntlial verborgen. Daar vernam zij tot hare ontzet ting, dat Mordaunt met de erfgename van Cozy Dell verloofd was. Om zich van de waarheid van dit gerucht te overtuigen, begaf zij zich te voet naar Cozy Dell. Hare geldmiddelen waren geheel uitgeput. Zielelijden, lichame lijke overspanning en ontberingen hadden haar krachten geroofd. En toen zij in de nabijheid van Cozy Dell kwam, weigerden haar de voeten hun dienst en zij leunde half onmach tig tegen een boomstam. Zoo werd zij door de oude negerin Dina gevonden, die in haar hut de vreemde vrouw barmhartigheid en een zorgzanie verg pleginff bewees. .(Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1