BUITENLAND'
-binhemlamdsch nieuws.
kunst m kennis.
KERK li SCHOOL.
^jn r
".Na een vriendelijk afscheid, van
me en arbeid.
Pagina na pagina werd onderzocht,
maar niet? gevonden een massa na-
mandel en nijverheid.
de CONFERENTIE Ti
WASHINGTON.
de conferentie te londen.
sli. buitenl. berichten.
it .WETSONTWERP WINKELSLUITING.
De Nederlandsche Bond van Winkeliers
in Koek, Banket, Chocolade en aanverwante
artikelen hoeft den Hoogen Raad van Ar
beid dank gezegd voor het aan den Minister
ivan Landbouw uitgebracht, naar de mee
ning van den Bond, voor de leden zijner
organisatie gunstig advies, over het voor-
Ontwerp winkelslu'hig.
De Bond vertrouwt, dat de Minister ge
volg zal geven aan de wenken en de be
doelde bedrijven wat betreft den avond- en
Zondagsverkoop ongemoeid zal laten.
Bedoelde Bond heeft zich deswege ook
gewend tot den Nijverheidsraad en dien
Raad steun verzocht. Hetzelfde verzoek
werd ook gericht tot de voornaamste Ne
derlandsche gemeenten.
WIJZIGING DER BEGROOTING 1921
POST EN TEL.
Blijkens het eindverslag over het wetsont
werp tot wijziging van de begrooling van in
komsten er. uitgaven van de Posterijen, de
Telegrafie en Telefonie vóór 1921, werden
nadere inlichtingen gevraagd omtrent de
noodzakelijkheid der aangevraagde verhoo-
giirgen, welke niet den indruk wekten, dat
daarbij rekening is gehouden met den ar
beid der bezuinigingscommissie.
Sommige leden vroegen waarom bij het
samenstellen van de oorspronkelijke be
grooting geen rekening is gehouden met de
verhoogingen welke in 1920 de beiooningen
van tijdelijk personeel hebben ondergaan.
Daardoor wordt de begrooting kunstmatig
laag gehouden, hetgeen aanleiding geeft tot
jupptetoire begroeting, waarbij de Slafcn-
Generaal voor een voldongen feit worden
gesteld en uilgaven moeten goedkeuren
welke reeds lang hebben plaats gehad.
Scheidsgerechten spoorwegpersoneel.
De directie van de Nederlandsche Spoor
wegen zal volgens de „N. R. C." den mi
nister van Waterstaat verzoeken het aan-
tai leden van de scheidsgerechten voor
spoorwegpersoneel te verminderen van vijf
Hot drie, n.l. één lid, tevens voorzitter, één
lid aan te wijzen door de directie en één
door appellant.
h.-K. Gemeenteraadsleden. Er worden,
naar verluidt, ernstige pogingen gedaan om
te komen tot oprichting van een bond van
R.-K. Gemeenteraadsleden, die instemmen
met de beginselen van 't R.-K. Gemeente
program.
Nadat in de 18 Kieskringen zooveel mo
gelijk afzonderlijke vereenigingen zullen zijn
opgericht, hoopt men daarin te vinden de
kern voor een algemeenen Bond voor ge
heel ons land.
ETGIëNE door eabrieks-
SCHOORSTEENEN.
Deae rookende monsters, die roet en
^alm in de longen stuiven, schijnen wei-
Inig geschikt om de hygiëne in een groote
stad te bevorderen. En toch word't thans
door een vakman, op grond van lang
durige ervaring, het voorstel gedaan, om
de f&brieksschoorsteenen in den dienst
(der gezondheid te stellen.
Alfred Pettern ontwikkelt in de „Mit-
teilungen der Deutscken Landwirt-
Behaftsgesellschaft" het denkbeeld om de
£choorsteenen te gebruiken als ventila
toren voor groote ruimten, waar men doosr
den aard van het bedrijf of door andere
oorzaken veel last van vocht heeft. Zoo
1 werd oen kaasmakerij, waar men veel
Binder had van schimmelwoekering, door
Ben buis aan een hoogeren rookvang aan
gesloten, met het gevolg dat spoedig een
aiormale temperatuur en een frissche
Tucht de dompige atmosfeer van vroeger
vervingen. De ventilatie werd zóó in
gericht, dat ze door afsluitingskleppen te
regelen was. Het gevolg was, dat de
geproduceerde kaas in qualiteit belang
rijk vooruit ging.
Hetzelfde resultaat verkreeg men bij
Bpiritus-branderijen en in tabaks- en
aardappelachuren. Hier was de uitkomst
zelfs zóó opvallend, dat men er toe over-
iging, expres schoorsteenen te bouwen, of
schoon men ze overigens niet noodig had.
De conclusie ligt voor de hand, dat
toen hier een eenvoudig middel gevon
den heeft om uit fabrieksrn i mtsn de
slechte bedorven lucht te verwijderen,
■wat natuurlijk ook op den gezondheids
toestand der arbeiders gunstig zal kun
nen werken.
j YOOR DE R. K. UNIVERSITEIT.
1 De "opbrengst van de collecte voor de
IL K. Universiteit te Voorburg bedroeg
weet heel juist den naam Avondale.
Meester George heeft echter nooit naar
nicht Edith gevraagd."
„Maar heb jij ook nooit over haar
met mijn vader gesproken
„Eenmaal, mijn Engelkindje, één
enkele maaltoen was de oude meester
Zoo kwaad op mij. dat hij dreigde
Dina zou verkocht worden, als zij nog
eens van zijn nicht spreekt. Sindsdien
heeft de oude negervrouw gezwegen.
Niemand heeft ook nog iets gehoord
van meester Alfreds dochter."
„En je weet zeker, dat die plaats
Avondale heet?"
„Zeker honingduifjeheeft toch
[freule Edith zich gegeven heel veel
moeite om dien naam in te prenten
loude Dina in de zwarte, domme
(hersenen wijl zij hoopte, de neef
,4ou brief sturen en haar uitvinden,'
5aten en terughalen, maar dat is nooit
(gebeurd."
„Luister, Dinavolgens den wil
van vader moet ik het spoor van
Miicht Edith volgen en ik zal daarom
,-heel gauw naar Avondale reizen."
„Het is lang geleden en zij kan ge
storven zijn."
„Zij is gestorven, Dina, vader wist
met."
- „Gestorven, ver van haar huis
kind, hoe kon de meester zoo hard
4 Dikke tranen rolden over de zwarte
Jfangen ^er ou(je_
„Zij heeft een kind nagelaten en
iaarnaar zal ik zoeken, troostte
ifidith de trouwe ziel. „Met Gods bij-
•ïtaad zal ik het vinden."
f 3075.01; aan de jaarlijkache bijdragen
werd toegezonden f 649.53.
Voor de stichting eener R. K. Uni
versiteit is te Oolenborg door het plaat
selijk comité een bedrag van ruimt f 6000
oij eengebracht
Bij de ongeveer 200 parochianen der
R. K. parochie te Buren is voor de stich
ting eener R. K. Universiteit ïuiml f i400
gecollecteerd.
HET N J VERHEID SONDERWIJS.
Op den derden Kerstdag a.s. zal de
jonge R. K. Vereeniging van directea-
ren, directrices, leeraren en leeffattce-
sen bij het Nijverheidsonderwijs „St. Ber-
nardus" des voormiddags 11 uur in hotel
Noord-Brabant in Den Bosch hare eerste
algemeene vergadering houden sedert de
oprichting.
Krachtig en friach ontwikkelt zich deze
nieuwe organisatie, o.a. blijkende uit den
groei van het ledehtal en de reeds ver
schenen verschillende nummers van het
welverzorgde orgaan.
De R. K. leerkrachten bij de inrich
tingen van dat onderwijs in ons land
bogen thans op een eigen principi ;ele
organisatie die er inderdaad mag zijn en
die volkomen verdient gesteund te wor
den, nog door hen die er bij behooron,
maar het tot den moedigen stap tot
dusverre niet konden brengen en van
verre aanschouwen den arbeid der stoere
oprichters.
i.an'D bouwhui shoud-onder-
wijs.
De minister van O., K. en W. heeft
gisteren, Vrijdag 23 December, de verte
genwoord igere van landbouworganisaties,
welke meer speciaal het lamdbouw'nuis-
houd-onderwijs bevorderen, opgeroepen
tot een vergadering ter bespreking van
vraagstukken betreffende het bovenbe
doelde onderwijs.
Deze oproeping geschiedt op grond
van art. 64 der Nijverheidsonderwijswet,
waarvan de behandeling tot hiertoe plaats
vond aan het ministerie van landbouw,
nijverheid en handel.
De minister zal persoonlijk deze bijeen
komst openen en verder de leiding der
besprekingen overdragen aan den inspec
teur-generaal van het nijverheids-ondei-
wijs, den heer De Groot.
Uit de veeristreken. In de veenderij
te Nieuw Wesrd'.nge hebben de vaste
arbeiders van hunne werkgevers de toe
zegging verkregen, dat zij' het volgende
jaar hun woningen in gebruik kunnen
sadea.
Omtrent den veenarbeid echter hebben
de verveners nog geen vaste plannen.
De toestand is te onzeker.
HET N.A.S.
In het begin van 1922 zal het Nat.
Arbeidssecretariaat (N.A.S.) een buiten
gewoon congres houden, ten einde een
beslissing te nemen inzake aansluiting
bij de revolutionnaire vakvereeniging-
intornationale van Moskou en herziening
van de beginselverklaring merle in ver
band met het vraagstuk der socialisatie.
HET R. K. VAKBUREAU EN DE
WERKLOOSHEIDSVERZEKERING.
Woensdag 21 dezer vergaderde het
R. K. Vakbureau met de Besturen
van de aangesloten Vakbonden, ter
bespreking van de wijze, waarop de
Begeering in 1922 steun meent te
kunnen verleenen aan de werkloos-
beidskassen. welke tot uitdrukking
komt in een aan de gemeenten en
de Vakbonden gezonden circulaire.
De zeer druk bezochte vergadering
bleek weinig ingenomen met de aan
gegeven regeling, die, in velerlei op
zicht een verslechtering bevat van de
weinig gunstige regeling, die voor 1921
van kracht was.
Meerdere Vakbondsbestimen achtten
het moment gekomen, dat gebroken
moest worden met het aanvaarden
van regelingen, die eenvoudig worden
opgelegd.
Alhoewel de geheele regeling niets
aanlokkelijks bevat cn vooral de ver
laging van uitkeering aanleiding gal
tot groote ontstemming, meende de
vergadering zich te moeten bepalen
te trachten de regeling op die pun-
met het Bureaubestuur op te dragen,
ten te doen wijzigen, waarin de on-
tante Dina keerden de zusters huis
waarts.
Ernige dagen later reed in den na
middag een reiswagen door de plaats
Avondale en hield eindelijk stil voor
het locale weeshuis, dat op een klei
nen heuvel stond en door oeroude
olmen en ahörnboomen beschaduwd
werd.
Twee jongedames en een elegant
heertje met vuurrood hootdhaar stap
ten uit den wagen en verlangden aan
den inspecteur van het weeshuis voor
gesteld te worden.
Het waren de zusters Stillworth
en dokter Maas, die op den wensch
der dames de taak van beschermer
en reisgeleider gaarne bekleedde, na
dat hem het doel der reis was bekend
gemaakt. Om gemakkelijk te begrij
pen redenen had Edith de begelei
ding van RobertJMunt niet voor pas
send gehouden, De inspecteur was een
vriendelijke oude heer. Hij leende een
oplettend oor aan Edith s mededee-
lingen en zei daarop 1 „Onze pleeg
kinderen verlaten met hun zestiende
jaar de inrichting. Als zij dan niet
zelf met ons correspondeeren, wat
somtijds geschiedt, dan onttrekken
zij zich aan onze verdere belangstel
ling. Altijd door houden wij zuiver
boek van de namen en den ouderdom
onzer weezen, zoowel van hnn in-
als uitgaan hier."
Hij sloeg den grooten foliant op en
bladerde een poos daarin."
„Hier hebben wij 't," zei hij einde
lijk. „hier staat geschreven 1 op den
loen December van het jaar 1828 werd
In het weeshuis oneenomeaj Karei
billijkheid bet sterkst spreekt, at nam'
de volgende resolutie aan:
De gecombineerde Bestuursvergade
ring, van oordeel dat tegen, het aan
vaarden van de regeling betreffende
da werkloosheidsverzekering verschil
lende bezwaren rijn aan te voeren,
draagt het Bestuur op te bevorderen
dat; t
a. De bepaling betreffende het 78
dagen, werkzaam rijn „in het beroep*
wordt gewijzigd in „werkzapm is. ge-
iniaesf';
b. komt vast te staan, dat, aan
leden van werkloosheidskassen, die in
gemeenten w onen die de regeling niet
hebben aanvaard, een uitkeering wordt
gegarandeerd;
c. een nadere regeling wordt ge-
troïïen, betreffende de uitkeering Dij
.gedeeltelijke werkloosheid;
d. de contributie voor de verzeke
ring niet wordt verhoogd tegen den
wil van de Besturen van de Vak
bonden;
c. De Regeering maatregelen neemt
waardoor het derde lid van art. 3
van het werkloosheidsbesluit 1917
Wordt toegepast.
HET „GESCHIL."
Het R. K. Vakbureau verzoekt ons bet
volgende te willen melden:
Naar aanleiding van een vraag, ge
steld aan den ZeerEerw. Pater Mick-
limghoff betreffende „bet geschil" met
de leiding van de Katholieke werkgevers-
vereeniging in de metaalnijverheid, ont
vingen wij het volgende antwoord:
Gij vraagt mij, of ik de woorden,
staande in „Het Patrooncblad" van 7
December j.l.„Zoo de R. K. Werkge-
versvereeniging bereid zoude zijn, om
de loonsverlaging thans niet uit te voe
ren, en eerst daarover te onderbandelen,
zou het R. K. Vakbureau den R. K.
Metaalbewerkersbond geen steun verlee
nen, wanneer die onderhandelingen even
tueel niet tot eenig resultaat zouden go-
leid hebben..." kan onderschrijven.
Deze stellige verzekering werd.... 26
October in het bijzijn o.a. van den Z.E.
Geestelijken Adviseur van den R. K.
Metaalbewerkersbond herhaald".
Gij vraagt mij, of ik die woorden
kan onderschrijven.
Niet dan ongaarne geef ik daarop ant
woord.
Vooreerst: Ik heb die conferentie mede
gemaakt ten bate der algemeene belan
gen van onzen katholieken socialen op
touw. Ik achtte het beter door ge
meenschappelijk overleg te trachten tot
eerlijke onderhandelingen te komen. Zul
ke conferenties dragen uiteraard eeu ver
trouwelijk karakter, men notuleert niet,
en let niet zoo op het juiste en vol
ledig woord. Reeds hierom moet men
zich niet op dergelijke besprekingen be
roepen.
Vervolgens, omdat niets genotuleerd i3
en ik niet kon vermoeden, alles woorde
lijk te moeten onthouden, is het nu
ondoenlijks een stenografisch verslag té
i'econstrueeren.
Maar: mijn goed geheugen eerlijk raad
plegende, durf ik verklaren, dat de for
muleering van „Het Patroonsblad," ten
opzichte van de conferentie die ik mede-
maakte, niet juist is.
De nadruk werd gelegd op den rechts
grond der staking n.l. dat zonder eeni-
ge serieuze onderhandeling de loonsver
laging was opgelegd en dat men door
dez9 daad. zonder meer te aanvaarden
terugkeerde tot een tijdperk, dat men
voor goed afgesloten waande.
Mr. Kórtenhorst zeide enkele malen,
dat de heeren wel moesten begrijpen,
dat de loonsverlaging nu niet van de
baan was, waarop de heer De Bruyn
antwoordde, dit volkomen te beseffen.
De heer Verheyen ik herinner mij
dat zeer levendig begon toen reeds
de noodzakelijkheid van loonsverlaging
te verdedigen.
Hierop 'werd geantwoord, dat dit nu
niet aan de orde was.
Maar vroeg men toen wanneer
wij de absolute noodzakelijkheid aantoo-
nen Dan antwoordde de heer de
Bruyn loopen wij niet met den kop
tegen don muur en zou het Vakbureau
zeker met de resultaten rekening hou
den.
Recapituleerend is mijn besluit, dat
Melville, vijf jaar oud, Florentine Mel
ville, twee en een half jaar oud over
gegeven door Edith Melville."
„Zij zijn het ongetwijfeld," riep
Edith verheugd uit.
„Maar het eischt toch nog verdere
opheldering," merkte Ida op. „Kun
nen er niet meerdere Melvilles zijn
„Hoelang leefde de bewuste me
vrouw Melville in Avondale," vroeg
nu dokter Maas.
„Vier tot vijf jaar."
„Dan moeten de kinderen hier ge
boren zijn en als zij gedoopt werden,
vinden we nadere vermelding van hen
in 't doopregister van den pastoor
hier."
„Dank, beste dokter Maas," zei
Edith, „dat is een goede raad."
„Het hoofd van dezen heer zal de
dames bepaald meer van nut zijn dan
onze oude boeken," lachte de inspec
teur.
Verlegen keek Maas hem aan
hij vreesde, dat de oude heer zich vroo-
lijk maakte over zijn haartooi, maar
overtuigde zich weldra, dat die woor
den ernstig gemeend waren. Men be
dankte nu den inspecteur voor zijn
welwillendheid en reed direct naar
Avondale terug.
De pastoor ontving het bezoek ui
terst vriendelijk maar was niet in staat
iets bepaalds uit zijn herinnering mee
te deelen, daar hij eerst 'n jaar of tien
als zielzorger in Avondale werkte.
Dus werd het doopregister om raad
gevraagd.
da heer De Bruyn In mijn Bijzijn niet
gesproken heeft, als zou hij met zekere
Bchijn-onderhandelingen tevreden zijn ge-
(w. g.) H. J. MIOKLINGHOHP, OJ\
Wij zijn den ZeerEerw. Pater Mick-
lïnghoff dankbaar voor de bereidvaardig
heid, waarmede hij ons deze inlichtingen
verstrekte, ofschoon wij begrijpen, dat Z -
Eerw. het ongaarne deed.
Wij mee«nen goed te doen, voor bet
oogenblik niet verder op de zaak in te
gaan, omdat de onderhandelingen over
arbitrage loopende zijn en bijkomstige,
formeele excepties de oplossing slechts
(moeilijker maken.
DE HANDELSPOLITIEK.
Naar de „NXr-t^ -verneemt, zal het
hoofdbestuur der Ned. Maatschappij voor
Nijverheid en Handel de departementen
en de donateurs der Maatschappij uitnoo
djgen tot een buitengewone algemeene
vergadering op *31 Januari a.s. te Utrecht,
ter bespreking vain het vraagstuk der han
delspolitiek.
De duikbootenkwestie.
Het standpunt der Britten, die zich ver
zetten tegen het gebruik van duikbooten,
is gisterenmiddag voorgelegd aan een vol
tallige conferentie van de maritieme com
missie. Er ontwikkelde zich een algemee
ne bespreking. Lord Lee hield een betoog
voor de algeheele afschaffing van de
duikbooten, Sarrant (Frankrijk), onder
steund door Sehamer (Italië), verzette
zich tegen de afschaffing. Japan nam.
praotisch gesproken dezelfde houding aan,
ofschoon zijm gedelegeerden den Duit-
schen duikbooloorlog als barbaarsch be
schouwden. De Ameriikaansohe dellegatie
wilde zich voor het oogenblik noch vóór.
noch tegen de duikbooten uitspreken-
dooh zeide toe, -de verklaringen der Brit
ten en van de andere mogendheden in
overweging te zullen nemen.
Vernamen wordt, dat lord Lee de zaak
van Brittannië zeer openhartig heeft
voorgedragen en de duikboot heeft voor
gesteld als ©en bedreiging van de Brit-
sche scheepvaart, terwijl hij ook wees op
den huinamtairen kant van het probleem.
De ervaring van den oorlog, zoo zeide hij.
had den Briitlen de overtuiging geschon
ken, dat de duikboot slechts werd aange
wend tegen, niiet-gewapende en niet-ge
pantserde koopvaardijschepen. De Britten
konden daarom niet inzien, waarom de
duikboot noodzakelijk zou zijn voor de
verdediging van de zwakke landen. IndieD
afschaffing van de duikboot niet moge
lijk was. dan zou Brittannië vanzelf-spre-
kend zijn voor het vaststellen van regelen
die (het gebruik en zoo mogelijk de groot-
doch de ervaring in den oorlog had we-
te van deze schepen zouden beheerschen.
derom duidelijk bewezen, dat wanneer
landen stonden voor vloeiken als de oor
log voortbracht, zij moeilijk de verleiding
konden weerstaan regelen te schenden,
wanneer de vraag van het nationaal be
slaan in het geding kwam.
In antwoord op het betoog van Brittan
nië, ten gunste van de algeheele afschaffing
van de duikbooten, herinnerde Sarraut er
aan, dat de algemeene meening van de
Vredesconferentie en den Volkenbond ge
porteerd was vóór handhaven van de duik
boot, die niet voldoende was om de zee te
beheerschen, doch een verdedigingsmiddel
bij uitnemendheid vormde. Hij was het
eens met de andere gedelegeerden, die het
barbaarscbe gebruik, dat in den laatsten oor
log van de duikboot is gemaakt, afkeurden
en sprak zich daarom uit ten gunste van
een gebruik van de duikbooten volgens voor
schriften, die in overeenstemming waren
met eer en menschelijkheid. Sarraut be
toogde dat in verband met den eerbied voor
de wetten der humaniteit desgelijks de voor
keur moest worden gegeven aan groote
duikbooten, in het bijzonder met het oog
op het opnemen van de bemanningen van
getorpedeerde schepen. De verdediging der
veraf gelegen koloniën maakte duikbooten
noodig met groote werkingssfeer. Tenslot
te diende 't aantal duikbooten in venhou
ding te staan tot de behoefte van de na
tionale verdediging.
men werden ontdekt, maar niet de ge
zochte.
Men was reeds tot aan het laatste
blad van het jaar 1828 gekomen daar
eindelijk, geheel onderaan stond ge
schreven
„Geboren s Alfred Melville, op 6
Juni, 1828; gedoopt in deze parochie
kerk op 7 Juni 1828."
„Eindelijk, den Hemel zij dank,
eindelijk," riepen beide zusters als
uit één mond. „Nu is er geen twijfel
meer, wij moeten hier te doen hebben
met het laatstgeboren kind van onze
arme bloedverwante, dat zij in dien
Kerstnacht mee naar Cozy Dell ge
nomen heeft."
Wat was er echter van dat kleine
wezen geworden En waarom ston
den die beide anderen niet hier te
boek
Deze vragen bleven nog in het duis
ter gehuld. Dokter Maas zocht verder,
nu in 't doodenregister en vond 't
volgende t
„Karei Melville, gestorven in De
cember van het jaar 1828, begraven
drie dagen later, op den 9en van de
zelfde maand."
Buiten deze opgave was geen ver
dere oplossing in een der beide regis
ters te vinden.
„De eerstgeborene droeg blijkbaar
den naam van den vader," merkte
Ida ten slotte op „in 't register van
het weeshuis staatKarei Melville,
vijf jaar oud."
„Zeer juist, maar hoe het verdere te
ontdekken
„Ik geloof, dat we nog wel iets
over het lot der familie zouden kunnen
Dc gedelegeerden van Japan en ftalïe en
de technische raadslieden van Amerika ver
klaarden zich eveneens "4fegen afschaffing
van de duikbooten.
Oorlogsregeïen.
De commissie inzake de oorlogsregeïen is,
naar men verneemt, tot het besluit gekomen,
dat het niet doenlijk is bindende regelen op
te stellen met het oog op het feit, dat zoo
vele landen niet ter conferentie vertegen
woordigd zijn. Gemeld wordt, dat de com
missie zal voorstellen een stelselmatige be
werking te doen plaats hebben van alle
landen tot het verkrijgen van een eensge
zinde meening, zoodat regelen zouden kun
nen worden opgesteld, die den algemeenen
steun van de beschaafde wereld zouden
hebben.
Gezegd wordt, dat ook de besprekingen
van de commissie voor den gasoorlog op
het doode punt zouden zijn gekomen. De
Amerikaansche commissie van advies be
val -de afschaffing van giftig gas in den
oorlog aan, doch andere Amerikaansche des
kundigen verklaarden dat het gebruik van
gas feitelijk humaner was dan aanvallen met
bommen en machinegeweren. De deskun
digen der andere delegaties bleven zich
krachtig verzetten tegen het gebruik van gas
in eiken vorm.
- De meerderth'edld1 -der deskundigen achtte
een voorstel om gasaairvaiLlen strikt ie be
perken bot militaire gebieden onuitvoer
baar; zij betoogde, dat bet gas zidh
zekerlijk orwder de burgerb ev-olking zou
verspreiden en wed met vreeselijke gevol
gen, daar de bewolking vaai.de aanwezig-
beid van bet gas niet tijdig genoeg op de
hoogte zou zijm oan te ontsnappen.
EEN ECONOMISCHE CONFERENTIE?
Senator France, «vertegenwoordiger van
Maryland, beeft bij den Amerikaansclhen
Senaat een resolutie ingediend, een aan
sporing aan president Harding behelzende
oan een vijf tig landen uil te noodigen om
deel te nemen aan een economische con
ferentie te Washington, in Maart van het
vo'Lgend jaar, tof bet plegen van overleg
betreffende de vorming van een zoo vode-
imaakt mogelijken algemeenen bond,, bet
verschaffen van algemeen recht en van de
verzekering van algemeen welzijn, en de
oplossing van de ernstige financieele en
economische problemen, die hel gevolg
zijn van den oorlog. Het ligt in de bedoe
ling, ook Oostenrijk, Duitschland, Ierland
en Eu s/land uit te noodigen.
In aansluiting met bet bovenstaande
ontleent bet „Hbl." aan een telegram van
den New-Yonksoben correspondent van de
„Times" de tmededeeiing dat, zoo zich
geen onvoorziene omstandigheden voor
doen, een internationale financieele con
ferentie naar alle waarschijnlijkheid zeer
spoedig »te verwachten is, waarin Amerika
een actieve -rol zal kunnen spelen. De cor
respondent legde bij deze mededeeling den
nadruk op de woorden „zal kunnen" omdat
men in de bestingelichte Amerikaansche
kringen van meening is, dat een zooda
nige conferentie praematuur een ondoel
treffend zou zijn, indien zij zou plaats
hebben zoolang de Europeesche crediteu
ren van Dui tschland de schadeloosstellingen
niet helbben teruggebracht tot een hoogte,
waarop zij tastbaar uitvoerbaar zijn. Zoo
lang bel aan twijfel onderhevig blijft, of
het feit dat DuitschJand in gebreke blijft
'te betalen ihet gevolg is van onmacht dan
wel onwil, zal er, naar men meent, een
onoverkomelijke hinderpaal blijven be
slaan voor bet slagen van een financieele
conferentie. In dit verband slaat men in
Amerika de besprekingen, die te Londen
tnssdheD Ul'Oyd George en Briand plaats
hebben, met groote belangstelling gade.
De Iersche kwestie.
De beraadslagingen van de Dail Eireann.
De Graafschapsraad van Clare, waar
van do Valera een der vertegenwoordi
gers is in do Dail Eireann heeft met
zeventien tegen vijf stemmen een reso
lutie aangenomen, waarin verklaard
wordt, dat do bevolking van Clare sterk
voor ratificatie van het verdrag is. Er
wordt bij de Valera op aangedrongen ge
bruik te maken van zijn grooten invloed
om de eenheid des lands to verkrijgen
voor dat doel. De aanneming eener der
gelijke resolutie door do eigen kiezers
van de Valera draagt er veel toe bij,
zijn bewering te niet te doen, 'dat de
gedelegeerden, dio voor ratificatie zijn,
niet den wil des volks vertegenwoordigen.
Briand en Loucheur zijn to Parijs te
ruggekeerd. Bij aankomst te Boulogne
verklaarde Briand dat Lloyd George en
hij in beginsel tot overeenstemming wa
ren gekomen om te streven naar een
vernemen van de getuigen bij den
doop van den kleinen Alfred of van
zijn peters," wierp dokter Maas na
even gedacht te hebben, op.
„Ja waarlijk, een beteren raad kon-
det gij ons niet geven, beste dokter,"
riep Ida uit en Edith voegde er vlei
end aan toe: „Ik moet uwe scherp
zinnigheid bewonderen, die telkens
weer het juiste te treffen en het beste
te raden weet
Nogmaals werd 't doopregister na
geslagen en daar stonden werkelijk
drie personen als doopgetuigen opge-
teekend, wier men bij het eerste onder
zoek geen aandacht had geschonken.
Over dezen kon, zooals de vriendelijke
pastoor opmerkte, de oude kosters
vrouw om zoo te zeggen een levend
register den besten uitleg geven.
Na de verkregen uittreksels uit het
doop- en doodenregister genoteerd te
hebben, verliet het voorname gezel
schap met hartelijke dankbetuigin
gen de bescheiden pastorie en begaf
zich naar de oude kosteres, wie een
goudstuk ook spoedig de mededeeling
ontlokte, dat van de gevraagde drie
getuigen nog slechts de weduwe N.
leefde. Deze werd aanstonds in haar
woning opgezocht en was niet weinig
verbaasd, dat haar arm petekind zoo
ijverig werd nagespoord.
„Kent u mevrouw Melville," vroeg
zij met eenige terughouding.
„Ja, wij zijn bloedverwanten en
zouden graag iets naders vernemen
omtrent haar verblijf te Avondale en
het lot van haar kind. Gij herinnert
t u toch
„Of ik mij haar herinner 1 0, jk
gfémoai^tobairpoIïjK opfretten der bettte
landen. I
DE REIS VAN DEN PRINS VAN
.WALES.
De prins van Wales is uit Nepal to
Patna aangekomen. Wegens het procla-
meeren van do staking bevonden zich
niet voel menschen in de straten.
Volgens berichten uit Calcutta, waar
do prins Zaterdag aankomt, stellen do
extremisten krachtige pogingen in het
work om bun volgelingen te overreden
niet deel te nemen aan dp verwelko
ming van don prins door do bevolking
maar het wordt zeker goaebt, dat zii
weinig succes zullen bobben, evenals in
Bombay. Niettemin nemen, volgens de
..Times", de autoriteiten alle mogelijk»
voorzorgsmaatregelen o. te voorkomen
dat bet nederlcggen van bet werk, dooi
do extremisten gelast, zich niet zal ont
wikkelen tot onwettige toestanden. Er zijn
troepenversterkingen aangekomen en de
onder-koning beeft bit de ontvangdt
eener Indische deputatie duidelijk ge
maakt, dat overtreding der wet niet zon
worden geduld. Men hoopt, dat ziin na-
drukkeliike verlaring zal maen, dat de
extremisten inbinden.
KRASSE MAATREGELEN IN DE
VER. STATEN.
Daugheriy, 'de procuTeur-generaal te
Washington, gaf last tot bet instellen
van een onderzoek naar de kleinhandel-
prijzen van levensmiddelen, brandstof,
schoeisel en kleodingstukken in alle dee
len des lands. Deze lastgeving is het
resultaat van overal vernomen klachten
dat de kleinhandel ongerechtvaardigde
prijz-en vraagt.
DE VOORUITZICHTEN DER ENGEL.
SCHE INDUSTRIE.
De „Daily Telegraph" bevat een artikel
van den minister van arbeid Macnamara,
over de vooruitzichten der industrie. Hij
legt dien nadruk op het gezond verstand
van vele werkgevers en werknemers, dat
hen er toe bracht minnelijke schikkingen
te treffen voor een regeling der Iconen,
ten einde de productiekosten te vermin
deren. De minister gelooft, dat ofschoon
wij nog in de schaduwzijde zijn, er ge
gronde zekerheid bestaat, dat wij weer
in den zonneschijn zullen komen.
EEN GESCHENK VAN DEN PAUS.
De Paus heeft aan de Duitsdhe bis
schoppen als ICerstgave voor de noodlij
denden van den Duitschen middenstand
500.000 lire doen toeikomen.
DE INVLOED VAN DEN BIOSCOOP.
Een 18-jarig jongmensch, een zekere
Fred Poller, heeft onder den invloed van
wat hij in den bioscoop had gezien. Dins
dag bij Port Newark een passagiers trein
doen ontsporen door het onklaar maken
van den wissel. De locomotief, de kolen
wagen en de eerste personenwagen vielen
onderstboven, doch niemand bekwam let
sel. Polier verklaarde aan de detectives,
die hem arresteerden, dat hij Op een een
zaam deel van 't spoor den wissel had
omgezet en in 't verbindingsspoor twee
ijzeren bouten had geplaatst om te voor
komen, dat het spoor weer in normalen
stand zsou komen. Toen de wielen van de
locomotief op de bouten terechtkwamen,
liepen zij uit de rails, met het bovenver
melde gevolg.
Negen gewapende mannen drongen
gisteren de Hibernian Bank te Dublin
binnen, sloten het personeel en de klan
ten in een kamer op en gingen ervan
door met 1600 pond. Zij kwamen eien
voor een binnen en overvielen op een af
gesproken teeken het personeel.
Te Shercock, in het graafschap Cavan,
wisten gewapende mannen, die met auto's
gekomen waren, op een dergelijke wijze
in de Hibernian Bank 300 p.st. te stelen.
Wederom heeft in een hotel te Lan
den een dief zijn slag geslagen. Ten na-
deele eener dame, logeerende in Garland's
Hotel is voor 1000 p. st. aan juweelen ge
stolen. De verdenking is gevallen op een
hotelgast, die kort voor de diefstal werd
ontdekt, verdwenen is zonder zijn reke
ning te betalen en met achterlating zijner
bagage, die intusschen van weinig waarde
bleek te zijm.
weet 't nog, alsof 't gisteren was, hoe
die jonggetrouwde lui hier kwamen in
onze gemeente, ofschoon 't reeds twin
tig jaar geleden is. Van hieruit kunt
u de plaats zien, waar hun huisje ge
staan heeft. Het was een klein gebouw
tje, van één verdieping, met een
tuintje er om heen en niet dat grooti
statige huis, dat hier nu sinds acht
jaren gebouwd is. Daar leefde het echt
paar in stille vrede. Zij, de vrouw, had
een voornaam voorkomen, was slant
en lieftallig, met schoone trekken, met
bleeke wangen en groote treurig'
oogen. In 't begin ging 't hun heel
goed. De man was een beeldhouwer en
had van buitenaf een menigte bestel
lingen meegebrachtmaar al gauw
staakten de verdiensten. De menschen
in 't dorp hadden spoedig gevoeld,
dat Melville's vrouw een veel betere
opvoeding genoten had dan zij zeil
en hun eigen vrouwen. Dat was d<
eerste aanleiding tot minachtend
schouderophelan en liefdeloos gefluis
ter. 't Is waar, mevrouw Melville was
stil en hield weinig omgang met de bur
gervrouwen van deze plaats, zij wa?
een dame van 't hoofd tot de voeten
[Wordt vervolgd.)
