1
„ONS BLAD"
-1
tsirJNENLAND
a
No. 369
WOENSDAG 28 DECEMBER
1921
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
Mr. roBisira s Kerstwettsch.
BIMHENUIMUSUH NIEUWS.
14e JAARGANG
NOORD-HOLLANDSCH
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaarf 2.
Voor buiten Alkmaar f 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
Advertentieprijs:
Van 15 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75: Ru wiek „Vraag en aanboo" bij vooi-
uilbetaling pc: plaat ng f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—. f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 6Q,—f 35—, f 15,-y
De S.Ü.A P. heeft ter viering van
lïct Kerstfeest weer eens een congres
gehouden. Het gaat er in zulke heilige
lagen onder de roode broeders en
zusters altijd heel stichtelijk toe, ge-
lugie bijv. een uiting als deze. van den
voorzitter, den heer Vliegen: „Vrede
>p narde is nu al eeuwen en eeuwen
is vu praatje geweest; de arbei-
ging moet zorgen, dat die
jijj nok eens vleesch wor-
ucii ''inks enr echts, die het beiden op
;,terkwaaiti.0, n menscnen mei i üe omverwerping van den bestaanden
zulk een mentaliteit, moderne heide-staatsvorm zouden hebben gemunt,
"ncm- die voortdurend blijk geven Bij zulk een toestand ktgi inder-
het wezen van het Christendom nieta l daad de nood .wetten breken,
té begrijpen, nog altijd voortgaan u Maar in zulk een situatie verkeert
nog-christelijk voelende massa tot zien -'and Goddank nog niet. En daar
hij z,ch verplicht te \erkaren mag
geen politiek onderonsje worden, mam
moet 'steunen op het werkelijke le
ven. Zij zou moeten zijn samenwer
king tusschen de Katholieke en de
socialistische arbeidersbeweging".
Welnu, alleen hierom reeds is mr.
Troelstra's opzet tot mislukking ge
doemd. Ons land is gelukkig nog zoo
gezond, dat er zich geen regeering
behoeft te vestigen, bestaande uit
de meer gematigde arbeiders vertegen
woordigers om als stootblok te staan
tusschen de woelzieke uilersten van
te trekken! Verleden week wezen wij
op de politieke rede van mr. Troelslra
in de Tweede Kanier, waarmede hij
de katholieken trachtte te lokken tot
■•ameusverking voor een nieuwe re-
geeruig in 1922 en op het afwijzend
mtwoord van mgr. Nolens. De roode
leider laat echter niet los; op het
Kerstcongres heeft hij een belangrijk
-loei van zijn rede aan een eventueel
samengaan van socialisten en katho
lieken tot de vorming van een nieu
we regeering gewijd.
■Mr. Troeistra heeft zich daarbij
weèr den fantast en politieken weer
haan als van ouds geLoond, Zijn laat
ste hoop op den ministersteek is ge
vestigd op den uitslag der aanstaande
verkiezingen. Dat is duidelijk merk
baar aan de manier, waarop de lei
der der Ncderlandsche sociaal-demo
cratie zich aan sLrooliaimeii vast
klampt. Hij stelde het voor, alsof van
„..alholiek-dembcratische" zijde in uit
zicht was gesteld, dat samenwerking
niet onhlogelijk was. Wanneer hij ech-
,er aan zijn auditorium had meege
deeld, dat het katholieke Kamerlid,
de heer Ivuijper, niets anders dan dit
had gezegd:- Samengaan van katho-
"tïèfcën erï sociaaldemocraten is niet
altijd en onder alle omstandigheden
uitgesloten (daarbij reageerend op een
uiLlatkig van een ander Kd over de
samenstelling van de Duitsclie Rijks-
regeering); dat mgr. Molens nog eens
uitdrukkelijk had verklaard: wij'Ken-
tien geen arbeiders-, boeren- of mid-
lensLandstafgevaardigden: wij kennen
maar éé.ne Katholieke partij wanneer
de heer Troelstra verder ter sprake
.om voor ons de leus: streven naar
een nieuwe, christelijke regeering,
waarbij het Katholieke volk als één
geheel ten strijde optrekt tegen so
cialisme en liberalisme. Dat de minis-
lersjas van mr. Troelstra dan nog lan
ger aan tien kapstok moet blijven han
gen. ^kan ons koud 1 'en
EEN MISLUKTE AANVAL.
De beer Dresselliuys, aanvoerder ev
woordvoerder van den Vrijheidsbond, is
ook bij de algemeene beschouwingen over
de Staalsbegrooting verre van gelukkig
geweest.
Deze afgevaardigde meende als bezui-
iguigsman bij uitnemendheid, de regee-
ring verwijten te kunnen doen, maar het
bekwam hem slecht.
Eerst de heer Kolkman en daarna mi
nister de Geer namen 'hem geducht on
der handen.
En het ontbrak hun niet aan materiaal.
Mr. Kolkman somde een geheele trits
voorstellen uit de laatste jaren op, welke
d'_ -r mr. Dresselhuys waren verdedigd,
of waaraan «hij zijn slem gegeven had, en
die aan het land een meerdere jaarlijksche
uilgave van tiental-ten millioen'en guldens
zou- hebben- gekost.
Eb de minister van Financiën Tiiel-d'
hem o.m. het volgende voor:
„Wie nauwkeurig nagaat, waaraan de
ligd en Voor het geld moet de minister
van Financiën zorgen, öm dan in 1921,
nadat het inmmiddels; spaak geloopen is,
te zeggen: Ik zal voor geen belastingwet
stemmen, zoolang niet het gevolg van
mijn desiderata, het niet sluiten van de
begrooting, op andere wijze is opgeheven?
Is het niet te meer wonderlijk, wanneer
nog steeds als. bij de Pensioenwet
verlangens in dezelfde richting gekoes
terd blijven?"
Inderdaad, de heer Drrfeselhuys was
vérre van gelukkig niet zijn aanval op de
Regeering en zij® optreden als bezuini
gingskampioen.
Het geschut, waarvan hij zieh meende
te kunnen bedienen, werd zonder veel
moeite tegen hem zelf gekeerd, waarna
de schoten maar al te zeer doel troffen,
AMBTENAREN EN BEZUINI
GING.
Het vraagstuk der bezuiniging is bijna
in alle landen aan de orde en overal
zijn het de ambtenaren, die het moe-
ten ontgelden.
Zoo heeft dezer dagen een oud-minisr
ter van onderwijs, de Belgische socialist
Tn'es Destrée, in „Le Peunle," hét
lorgaan zijner partij, twee belang-
woidcende artikelen gewijd aan het Bel
gische ambtenarencorps. De oud-minister
erkent, dat de administratie, dank zij
haren tradities, welke niet met routine
mogen worden verward, een groote kracht
van Conservatisme is, noodzakelijk voor de
continuïteit in de maatschapppijmaar
hij voegt erbij, dat het rendement der
overheidsdiensten niet overeenstemt mét
den prijs, die er voor wordt betaald.
„De ambtenaren schrijft de heer
Destrée werken slecht of te weinig.
Het kader is overcompleet met onvoldoen
de en onbeduidende krachten, met amb
tenaren, die 6f te jong en zonder er
varing, óf te oud en zonder initiatief
zijn. Dat is de oorzaak, dat het aantal
ambtenaren steeds grooter wordt. Daal,
waar men met één goed ambtenaar zou
kunnen volstaan, zijn er twee, drie of
vier middelmat'ge. De consequentie daar-
.van? Vermenigvuldiging van sai.ariss-.-if,
van. duurtetaeslagen, der .benoodigdheden
van allerlei aard: papier, drukwerk, pen
nen, podlooden, meubelen, enz. Afzonder-
niet-sltritende begrooting en heel de im- beschouwd, zijn deze uitgaven on
beduidend, maar vermenigvuldigd dcor 't
aantal bureaux en eiken dag vernieuwd,
komt mén jaarlijks tot millioenen."
passé, waarin wij. geraakt zijn,' te wijten
is, kom' '«llcen-s weer lot de conclusie,
dal h- x:rnamelijk komt door de bij de
v\<opgelegde uitgaven.
De heer Dresselhuys heeft aan die wel-
nad gebracht wat door de voorWI- geving hard meegedaan, hij heeft er vaak
Iers der chrïstelijk-liistorisehé-, anti-
rcvolutionnaire- on katholieke Kamer
fracties en in zeer krasse termen door
len Roomsehen Minister-president
over de hechtheid der christelijke co
alitie en de mogelijkheid van haar
in standhouding is gezegd... dan
'.ou zijn gehoor over de verwach
tingen van zijn leider wel anders ge
dacht hebfr-
De fJ he-- j. ruelstra. die de hoop
dijkl- r maar niet kan laten varen
0111 vóór zijn dood nog den titel van
Evceilenlie te ontvangen, moet het
Ministerschap toch wel bijzonder aan
lokkelijk vinden. Hoe is liet anders
mogelijk, dat hij in het openbaar zoo
'iiidclijk uitdrukking kan geven aan
vurig -verlangen, als hij zelf de
«•chteode 5eïeu-rstelliiig wé' febi y&>--
ï'S'ifeffii. „SiMffikaawöiaag ts&se'heii
Room' hen en. rooden aldus zaq
nog een schepje op willen leggen, wat
hem'door de regeering is verhinderd.
Zelfs nu nog, nu het voor den blindsle
zie:.maar is 'geworden, welken, weg wij
opgaan, heeft hij bij de behandeling van
de pensioenwet amendementen mede-on-
derleekend lot opvoering van de uitgaven,
o.a. van den heer Bij'leveld bij art. 90,
dat enkele millioenen 's jaars zou gekost
hebb'en en zelfs van den heer Ter Hall
n. de spiksplinternieuwe gedachte, om
aan wie gepensionneerd wordt te vragen,
of hij zijn pensioen liever in andere dre
ven wil genieten en dan een gratis ver
huizing aan le bieden.
Die amendementen zijn onderteekend
door den heer Dressélhnys.
Ilc vrees daFik voor mijn ernstig be-
zuinigingsstreven in den geachten afge
vaardigde een zeer onzekeren steun mag
begroeten.
M, S&4, vaa rfl tó
reggeA straM Ai
-iaH voeler
De schrijver wijst ook do middelen aan,
om hierin verbetering te brengen: de
salarisschaal met periodieke verhoogingen
waardoor de beste ambtenaar, voor wat
de bezoldiging betreft, met den minder
waardigen op gelijken voet wordt gesteld,
moet worden afgeschaft. Gelijk in de
groote handels- en industrieele onderne
ming moeten ook de ambtenaren in over
heidsdienst naar hun praestatie worden
belaald. Bovendien moet de minister de
ongeschikte ambtenaren kunnen ontslaan.
Ziedaar het oordeel van een socialist,
die als'minister de ambtenaren van dicht
bij aan 't werk heeft gezien.
Nu willen wij niet veralgemeenenin
ons land zijn niet alle ambtenaren lijn
trekkers en geldverkwisters.
Maar met „de Tijd" mag men vragen,
of het wel voldoende is, dat de Regee-
ring geen nieuwe® ambtenaren aanstelt,
9®4 tq feüneii tet dé 009 -noodige bezui-
hig'iBt? Keu het niet nog beter zijn, dait
ee'i- de minderwaardige of ongeschikte
krachten uit ons ambtenaren-corps wer
den verwijderd en door bekwame elemen
ten werden vervangen?
Een weinig frisch bloed zal werke
lijk krachtig tot de genezing kunnen me
dewerken.
Het Congres der S. D. A. P.
Op eersten en tweeden Kerstdag heeft
de S. D. A. P. te Arnhem een congres
gehouden, dat in het teoken der Ver
kiezingen van 1822 stond.
Op dit Congres hield Mr. Troelstra
een rede, waarin hij o.m. de vraag van
deelneming door dé socialisten aan de
Regeoring behandelde: Indien, aldus spr.,
een sterke machtsontwikkeling van de
partij bij de vierkiezingen de tegenstan
ders zal overwinnen, zal 't inderdaad
de vraag zijn wat de consequenties daar
van zullen zijn. Reéde het verkieziilgs-
pxogram van 1918 heeft deelneming aan
de regeering niet uitgesloten verklaard
en slechts afhankelijk gesteld van de
constellatie. Van den strijd dien wij zul
len voeren, eh van het resultaat van
dien strijd zal het afhangen of de S. D.
A. P. deelneming aan de regeering kan
overwegen, en dan nqg zullen eerst al
lerlei zaken bezien en besproken moe
ten worden alvorens een werkprogram
kan worden vastgesteld. Van de zijde
van de Kat'a. democraten is samenwer
king in één regeering niet onmogelijk
genoemd, maar reeds hij voorbaat is als
eiaih gesteld samenwerking met de ge
heele katholieke' partij. Op hetzelfde
standpunt" ten aanzien van zich zelve
staat de S. D. A. P. tegenover de
uitgesproken eisch van de Katholieken
dat de eenheidsmotie over boord gewor
pen zou moeten worden.
Samenwerking, zei Mr. Troelstra nog,
zou niet mogen zijn een politiek onder
onsje, en moeten steunen op het wer
kelijke leven; zij zou moeten zijn samen
werking tusschen de katholieke arbeiders-
tèweging en de socialistische arbeidersbe
weging. Dat zou ook het eenige middel
zijn om op economisch gebied tot eenheid
te komen. Spreker herinnert aan zijn
rede in de Kamer, waarin hij wees op
de overmacht van. de regeering over de
Kamer. Zoolang die, overmacht bestaat
zon, 't zeker goed zijn, dat de soc. dem.
in de regeering vertegenwoordigd zijn.
't Vraagstuk is echter thans nog niet
acuut, en wordt het eerst dan als de partij
hij de verkiezingen een sterke machts
positie verovert, In dit verband wekt
spreker op tot strijd voor die verkiezin-'
gen.
Als conclusie van zijn hij den aanvang
van 't Congres gehouden verkiezingspro-
gram stelde do heer Troelstra de vol
gende motie voor:
Het congres ten opzichte van eventu-
eele deelneming aan de regecring ver
wijzende naar de in het verkiezingspro
gram 1918 gestelde voorwaarden, besluit,
indien de omstandigheden het vraagstuk
to eeniger tijd urgent kunnen maken,
de beslissing daaromtrent in handen te
leggen van een buitengewoon congres der
Partij, nadat aan de vakbeweging daar
omtrent gelegenheid tot overleg is ge
geven.
Bij de daaropvolgende discussies werd
druk over deze motie geredekaveld.
VOORKOMING VAN BRAND
GEVAAR.
Blijkens het Voorloopig Verslag (Tweede
Kamer) in-zake het wetsontwerp tot aan
vulling van het Wetboek van Strafrecht,
met eene bepaling ter voorkoming van
gevaar voor brand in gebouwen of getim
merten, hadden hoewel de gedachte,
die aan het wetsontwerp ten grondslag
ligt, algemeen werd toegejuicht vele
leden ernstig bezwaar tegen de wijze,
waarop die gedachte in het wetsontwerp
is uitgeweekt.
Gewezen werd er op, dat de aanleiding
tot de indiening van het wetsontwerp ge
legen is in een, door onvoorzichtig op
treden van loodgieters ontstanen brand in
de Groole Kerk te Delft. Op grond daar1
van wordt thans voorgesteld de Regee
ring zonder eenige beperking bevoegd te
verklaren lot het uitvaardigen van bin
dende voorschriften Ier vóorkming van
gevaar voor brand in gebouwen of getim
merten. Deze voorschriften zullen zich
derhalve niet behoeven te bepalen tot
maatregelen ter bescherming van monu
mentale gebouwen, doch zullen alle ge
bouwen of getimmerten kunnen betreffen.
Zij kunnen zich verder niet alleen richten
tegen onvoorzichtige werkw.ijaen van lood
gieters, doch in het algemeen tegen brand
gevaar-bevorderende gedragingen van
wien ooik. Ook voorschriften omlrent de
constructie van gebouwen, omtrent de be
lending daarvan, omlrent het daarin be
waren van brandbare stoffen, omtrent be
waking der gebouwen ene., zullen binnen
het kader van -den hierbedoekiVn a'lgemee-
nci: maatregel van bestuur vallen.
Waar de in dit wetsonlwerp bedoelde
•voorziening een zoo algemeen karalklet
draagt, vroegen deze leden zich af, of de
zorg daarvoor wel lot den werkkring van
den Minister va® O., K. en W. zou be-
hooren. Ook meenden zij,.dat indien men
een zoo verreikend onderwerp wil rege
len, in .de wel zelf dc grondslagen moeten
worden vastgelegd, waaraan de uit te
vaardigen algemeene maatregel van. l>e-
sttiur gebonden zal -zijn, zooals ook ge
schiedt in de Veiligheidswet.
Ook tegen <le -sfrafredhtelijkfi ittklceding
van .liet wetsontwerp hadden deze leden
ernstig bezwaar.
Andere 'leden konden zich met deze be
schouwingen niet ten vollq veireenigen.
Sommigen hunner waren van gevoelen,
dal, waar het wetsontwerp blijkens de
Memorie van Toelichting in het hijzonder
de bescherming van bouw-monumenten
tegen brandgevaa|:, ten doe 1 heeft, zulks
ook in hét wetsontwerp tot uitdrukking
behoorde të komen.
Enkele leden vestigden de aandacht van
de "Regeerhig opeen -door den beer
Hermans, technisch ambtenaar bij de ge
meentewerken te 's-Herlogenbosc-h, on
langs lot'.de Regeering gericht betoog om
lrent maatregelen, ter voorkoming van
brandgevaar bij loodgielerswerkzaamlie-
den, waarin, naar zij raeenen, verschillen
de practische wenken dienaangaande wor
den gegeven.
WIJZIGING EN AANVULLING VAN DE
STOOMWET.
Volgens het Voorloopig Verstag Twee-
do Kamer, in zake het wetsontwerp lo*
wijziging en aanvulling van de Stoomwe!
meenden verschillende leden zich tegen
den voorgestel den maatregel te moeten
verzetten omdat de toestan-d van de nij
verheid in dezen tijd allerminst gedoogt,
da t haar steeds'nieuwe lasten worden op
gelegd.
Eenige leden, die tegen een flinke be
las ling van de winsten der bedrijven geen
bezwaar hadden, keurden de in dit wets
ontwerp gevolgde methode van heffing
af, wijl hier met de uitkomsten van hei
bedrijf in het geheel geen rekening wordt
gehouden.
Tegenover deze beaehouwhigefl werd
van ander© zijde Uiteengezet, dat liet
Kweekerij „De Dahia"
St- Pancras. Telefoon 14
Roode Witte en .Zwarte Bessen
Alleen de beste soerten.
Beleefd aanbevelend J. QROEN
geenszins onbillijk is van de gebruikers
een retributie te heffen. Intusschen
wensehten ook deze leden de vraag te
stelten of liet thans wel het geschikte
oogenblik is voor het opleggen van de
zen nieuwen last aan de nijverheid. Weer
andere leden gaven als hun oordeel te
kennen, dat de last. welke door dit wets
ontwerp op de industrie wordt gelegd,
niet van zoo buitengewone beteekenis is.
Zij meenden dat, in dit geval hoogstens
sprake kan zijn van afschaffing van
een voorrecht en verklaarden gaarne hun
stem aan het wetsontwerp te zuilen geven
Véle leden gaven als hunne meening te
kennen, dat, als men de kosten van hel
toezicht voor rekening van de gebruiker®
brengt, aan dezen ook een zeker recht
van medezeggenschap bij de inrichting
en uitoefening van den dienst moet wor
den gegeven.
Eenige leden spraken de vrees uit, dal
de toch reeds betrekkelijk geringe op
brengst van dc in 't ontwerp bedoelde
retributie door 'de kosten der inning voor
een zeer belangrijk deel weer voor
'sRijiks sohalkis! verloren zal gaan.
En len slol le werd nog de vraag gesteld
of stoomketels Vtm een halve atmosfeer
drukking en daar beneden onder het hier
bedoelde te-V'cht vallen, dan wel of voor
■deze ketels de uitzonderingsbepaling van
hét St-oombesludt van krach! blijft.
FERNSO DE MAGALHaES COM
MISSIE.
Men meldt ons dat het werk va® cle
Magalh&es Commissie, ingesteld tot her-
denking van het feit, dat het 400 jaar
geleden is, dat Eernao de Magalhdes de
doorvaart naar Oost-Indie ontdekte, thans
zoover gevorderd is, dat de geschenken
binnenkort zullen worden aangeboden.
Do commissie ondervond in den loop
van het jaar een groote tegenslag, door
dien de bakende schilder Hogerwaard,
aan wien de opdracht was verstrekt tot
het vervaardigen va® het s 'h'lderij dat
aangeboden zou warden aan het Kon.
Aardr. Gen; te Madrid, .plotseling over
leed zonder zijn werk, te .hebben kunnen
afmaken.
De kunstschilder John Ruys heeft zich
daarna bereid verklaard een nieuw ont
werp te vervaardigen en heelt na be
komen opdracht van de commissie, zijn
schilderij deze week aan de commissie
ter hand gesteld.
Bshalve dit schilderij biedt de com
missie aan het Aardr. Gen. te Lissa
bon aa® een raam van gebrand glas in
lood, vervaardigd door de firma Bogtman
te Haarlem, geschilderd en ontworpen
door den kunstschilder Toorop. Beide
kunstwerken zullen in den loop van de
maand Januari te Amsterdam en te
's-Gravenhage tentoongesteld worden te
gen entrée. 't Is de bedoeling van de com
missie de dan inkomende ge'dcn over te
dragen aan 't Ned. Roode Kruis, zoodat
ook in dit opzicht de Ntderl. belan
gen behartigd worden. Bij de geschen
ken zal worden aangeboden een album
vervaardigd door den Nederlandschen cal-
Ijgraaf Luit ngh, zoodat alleen zuiver Ne-
Jerlandsch kunstwerk aan het buitenland
wordt aangeboden.
FE DILL ETON
geheim ?an
Cozy lioIL
„Hoe moet gij ons nu wel beschou-
ven, Alfred," zei ze, „wat van ons
denken, van 't kind van den man
die u alle rechten ontnomen heeft
die uwe moeder schandelijk bedrogen
en van haar eigendom verjaagd, in
ellende gestort en door zijn wreedheid
haar dood veroorzaakt heeft Hoe
moet je ons verachten Maar wees
er van overtuigd, dat wij alles zullen
doen om u weer in uw rechten te
herstellen. Weliswaar is dat slechts
een klein deel der groote schuld die
Wij hebben af te lossen, want geen
rijkdom ter wereld kan vergoeden
wat uw arme moeder geleden heeft."
„Edith, die schuld is uitgeboet
door het diepe, ontzaglijke berouw
van uw vader, die mijn weldoener
was."
„Maar kunt gij al de vernederingen
vergeven, die ik u zelf heb aangedaan
„Van ganscher harte!"
Hij blikte haar daarbij ernstig en
onderzoekend aan en het scheen,
dat hij nog wat zeggen wilde. Maar
hij bedwong zich en ging naar het
venster. Hij was zijn voornemen
om nooit weer van zijn liefde met haar
te spreken, ook nu getrouw geble
ven. Zij begreep hem zeer goed. Maar
nok haar sloot een edele trots de
flippen. Had aimers niet de beor. ct-
[denking in zijn ziel kunnen sluipen,
1 dat zij nu wel den rijkèh erfgenaam
wilde schenken, wat zij den armen
secretaris geweigerd had -Neen,
Neen neen, zij moest zwijgen, moest
zwijgend lijden, als tot nu toe.
Na een poos riep zij haar neef
weer aan haar zijde en reikte hem met
kloppend hart den zwaarverzegelden
brief haars vaders, die slechts voor
den zoon zijner gestorven -nicht be
stemd was en ook door dezen alleen
gelezen mocht worden,
Zwijgend nam hij hem uit haar
hand, zette zich er mee bij 't venster,
verbrak het zegel en las,
Edith volgde ieder zijner bewegin
gen. Zij had hem, zooals zij meende,
reeds de hoofdzaak van het geheim
medegedeeld en was nu verbaasd te
zien hoezeer Alfred door d^n inhoud
van den brief aangegrepen werd.
Edith's vader bekende daarin, dat
geen ongelukkig toeval den dood zijner
nicht 'veroorzaakte, maar dat hij,
overweldigd door zijn toorn met
eigen hand haar den doodelijken slag
had toegebrachtdat zij nog in laat-
sten doodsstrijd het afhangende
touw gegrepen en de klok geluid had,
die klok, wier klank hem toen zijn
geheele leven lang vervolgde bij
dagen nacht. Hij bezwoer ten slotte
zijn bloedverwant met roerende woor
den, dat hij Edith en Ida nooit de
gruwelijke misdaad van haar vader
zou laten weten en zich zelf met 't
grootste vertrouwen tot den secreta
ris Robert Blunt zou wenden. Deze,
dien hij innig bemind had en die hem
altijd met de grootste toewijding
had gediend, zou hem kunnen over
tuigen van de waarheid, hoezeer hij,
de laatste Stillworth, onder de ver
wijten van zijn schuldbewust gewe
ten, had geleden.
In dit eigenhandig schrijven was
ook nog een ander, onverzegeld do
cument ingesloten. Met bevende hand
nam Alfred Melville het op en las
het door.
Toen hij de beide stukken gelezen
had, liet hij het hoofd in de hand rus
ten en dacht na.
Als hij deze inhoudrijke documenten
vernietigde, dan was de bekentenis
van de misdaad aan 't oog van iede-
ren sterveling ontrukt en bleef het
aandenken van George Stillworth
voor schande bewaard.
Maar met de vernietiging van deze
geschriften ging tev-ens het krachtig
ste bewijs voor Alfred's rechten op
de rijke erfenis van Cozy Dell ten
grondewant wat koster Blunt ge
schreven had, was slechts eên onder
steunend, maar zeker geen afdoend
bewijsmiddel, als Alfred eenmaal
zijn aanspraken op de erfenis voor
't gerecht zou willen laten gelden.
De gewezen secretaris Robert Blunt
had zijn weldoener George Still
worth plechtig beloofd de eer van zijn
naam te reddenzelfs de dochters
zouden nooit met de schuld van hun
vader in haar geheelen omvang be
kend worden.. Het geheim van Co
zy Dell mocht tot niemands oor door
dringen.
En langzaam stond hij nu op en
rustig ging hij met de napieren naar
den haard. Daar stak hij 'n lucifer
aan in 't volgend oogenblik brand
de de schriftelijke bekentenis van
den laatsten Stii
den laatsten Stillworth in lichte laaie.
„Wat doe je, Alfred," riep Edith
verschrikt.
„Ik vernietig allee n de bekentenis
van uw vaders schuld jegens mijn moe
der," antwoordde hij, zonder den
blik van het brandende papier af te
wenden.
Hierop stak hij een tweede geschrift
in brand met de woorden
„En hier is het echte testament
van mijn grootvader Alfred Still
worth, dat mijn neef voor een valsch
verwisseld had."
Hij doofde de nog gloeiende ascli
met den voet en wendde zich tot zijn
nicht
Edith, hier ziet gij 't bewijs van de
belangloosheid, waarmee ik u ben
toegec aa
De zo iier kwam en ging, en ook
de herfst trok voorbij, zonder dat
zich dat van gewicht op Cozy Dell
voordeed.
Reeds lang had Frank Mordaunt,
nadat hij, weer genezen was, zijn lie
ve, trouwe gemalin Florentine open-
Hik, met inwilliging van zijn ouders
als zoodanig erkend en hij leefde
voortaan als een echte goede«edelman.
Karei Melville was een geziene gast
op Cozy Dell en de geheele buurt
schap wist, dat freule Ida Stillworth
de magneet was, die het hart van den
jongen dichter onweerstaanbaar aan
trok en dta beiden al gauw een bruids
paar zouden worden.
Slechts tusschen Edith Stillworth
en Alfred Melville was het nog toe geen
besliste verklaring gekomen. Hem
vervolgde rusteloos liet spook van
den argwaan, dat, als hij nu om Edith's
hand vroeg, hij aileen daarom aan
genomen zou worden, omdat het ge
heim van zijn afkomst onthuld was.
Hij wilde om zich zelf geacht en be
mind zijn en zijn trots verhief zich
hoog bij de minste gedachte, dat
zijn rang en rijkdom een beslissenden
invloed op Edith konden uitoefenen
Daarentegen sjoot echt vrouwelijke
schaamte den mond van Edith.
Zoo kwelden zij zich met verbor
gen harteleed. Eindelijk was de vier-
en-twintigste December gekomen en
met hem de herinnering aan den op
windenden Kerstavond van het vo
rige jaar. Edith en Alfred zaten al
leen in de roode kamer bijeen, daar
Ida en Karei Melville een bezoek af
legden op Mordaunthal.
Buiten dwarrelde de sneeuw in
dichte, witte vlokken, maar treurig
knapte het haardvuur in de roode
kamer. Er heerschte diepe stilte,
slechts de kostbare klok tikte een
tonig.
Het was een plechtig uur, waarin
de geest der jonge lieden de gedach
ten hunner gestorven ouders vierde.
E11 toen brak ook de ijskorst, waar
mee een valsclie trots het hart van
Alfred omgeven had. Het spook van
den argwaan week en nu vond hij hel
bevredigende woord voor zijn innig-,
ste gevoelens. En toen hij het blijde
ja" van Edith ontvangen had, toen
drone een korte., schrille klank de
kamer binnen, zoodat de verloofden
verschrikt opsprongen. Het was de
onheilspellende, oude klok.
Alfred verliet.de kamer om de oor
zaak van dien éénen klokslag op te
sporen. Vreesachtig wachtte Edith
op zijn terugkomst en toen hij en
oogenblik later weer binnentrad,
liep ze hem angstig tegemoet. Maar
zijn gelaat was kalm hij leidde haar
naar den stoel bij den schoorsteen,
ging tegenover haar zitten en streek
haar zijige haren van haar blank
voorhoofd.
,,'t Was wel een voorteeken, Edith,"
glimlachte hij, „maar een goed. De
oude klok is zoo juist naar beneden
gevallen en ligt in stukken in 't por
taal van de kerk."
„Dan zij God gedankt," fluisterde
Edith.
„Eindelijk is de vloek van ons huis
geweken."
De derde klokkeslagVerzoening
en vrede.
EINDE