1 „ONS BLAD" -1 tsirJNENLAND a No. 369 WOENSDAG 28 DECEMBER 1921 Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: Mr. roBisira s Kerstwettsch. BIMHENUIMUSUH NIEUWS. 14e JAARGANG NOORD-HOLLANDSCH Abonnementsprijs: Per kwartaal voor Alkmaarf 2. Voor buiten Alkmaar f 2 85 Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. ADMINISTRATIE No. 433 REDACTIE No. 633 Advertentieprijs: Van 15 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames per regel f 0.75: Ru wiek „Vraag en aanboo" bij vooi- uilbetaling pc: plaat ng f 0.60. Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—. f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 6Q,—f 35—, f 15,-y De S.Ü.A P. heeft ter viering van lïct Kerstfeest weer eens een congres gehouden. Het gaat er in zulke heilige lagen onder de roode broeders en zusters altijd heel stichtelijk toe, ge- lugie bijv. een uiting als deze. van den voorzitter, den heer Vliegen: „Vrede >p narde is nu al eeuwen en eeuwen is vu praatje geweest; de arbei- ging moet zorgen, dat die jijj nok eens vleesch wor- ucii ''inks enr echts, die het beiden op ;,terkwaaiti.0, n menscnen mei i üe omverwerping van den bestaanden zulk een mentaliteit, moderne heide-staatsvorm zouden hebben gemunt, "ncm- die voortdurend blijk geven Bij zulk een toestand ktgi inder- het wezen van het Christendom nieta l daad de nood .wetten breken, té begrijpen, nog altijd voortgaan u Maar in zulk een situatie verkeert nog-christelijk voelende massa tot zien -'and Goddank nog niet. En daar hij z,ch verplicht te \erkaren mag geen politiek onderonsje worden, mam moet 'steunen op het werkelijke le ven. Zij zou moeten zijn samenwer king tusschen de Katholieke en de socialistische arbeidersbeweging". Welnu, alleen hierom reeds is mr. Troelstra's opzet tot mislukking ge doemd. Ons land is gelukkig nog zoo gezond, dat er zich geen regeering behoeft te vestigen, bestaande uit de meer gematigde arbeiders vertegen woordigers om als stootblok te staan tusschen de woelzieke uilersten van te trekken! Verleden week wezen wij op de politieke rede van mr. Troelslra in de Tweede Kanier, waarmede hij de katholieken trachtte te lokken tot ■•ameusverking voor een nieuwe re- geeruig in 1922 en op het afwijzend mtwoord van mgr. Nolens. De roode leider laat echter niet los; op het Kerstcongres heeft hij een belangrijk -loei van zijn rede aan een eventueel samengaan van socialisten en katho lieken tot de vorming van een nieu we regeering gewijd. ■Mr. Troeistra heeft zich daarbij weèr den fantast en politieken weer haan als van ouds geLoond, Zijn laat ste hoop op den ministersteek is ge vestigd op den uitslag der aanstaande verkiezingen. Dat is duidelijk merk baar aan de manier, waarop de lei der der Ncderlandsche sociaal-demo cratie zich aan sLrooliaimeii vast klampt. Hij stelde het voor, alsof van „..alholiek-dembcratische" zijde in uit zicht was gesteld, dat samenwerking niet onhlogelijk was. Wanneer hij ech- ,er aan zijn auditorium had meege deeld, dat het katholieke Kamerlid, de heer Ivuijper, niets anders dan dit had gezegd:- Samengaan van katho- "tïèfcën erï sociaaldemocraten is niet altijd en onder alle omstandigheden uitgesloten (daarbij reageerend op een uiLlatkig van een ander Kd over de samenstelling van de Duitsclie Rijks- regeering); dat mgr. Molens nog eens uitdrukkelijk had verklaard: wij'Ken- tien geen arbeiders-, boeren- of mid- lensLandstafgevaardigden: wij kennen maar éé.ne Katholieke partij wanneer de heer Troelstra verder ter sprake .om voor ons de leus: streven naar een nieuwe, christelijke regeering, waarbij het Katholieke volk als één geheel ten strijde optrekt tegen so cialisme en liberalisme. Dat de minis- lersjas van mr. Troelstra dan nog lan ger aan tien kapstok moet blijven han gen. ^kan ons koud 1 'en EEN MISLUKTE AANVAL. De beer Dresselliuys, aanvoerder ev woordvoerder van den Vrijheidsbond, is ook bij de algemeene beschouwingen over de Staalsbegrooting verre van gelukkig geweest. Deze afgevaardigde meende als bezui- iguigsman bij uitnemendheid, de regee- ring verwijten te kunnen doen, maar het bekwam hem slecht. Eerst de heer Kolkman en daarna mi nister de Geer namen 'hem geducht on der handen. En het ontbrak hun niet aan materiaal. Mr. Kolkman somde een geheele trits voorstellen uit de laatste jaren op, welke d'_ -r mr. Dresselhuys waren verdedigd, of waaraan «hij zijn slem gegeven had, en die aan het land een meerdere jaarlijksche uilgave van tiental-ten millioen'en guldens zou- hebben- gekost. Eb de minister van Financiën Tiiel-d' hem o.m. het volgende voor: „Wie nauwkeurig nagaat, waaraan de ligd en Voor het geld moet de minister van Financiën zorgen, öm dan in 1921, nadat het inmmiddels; spaak geloopen is, te zeggen: Ik zal voor geen belastingwet stemmen, zoolang niet het gevolg van mijn desiderata, het niet sluiten van de begrooting, op andere wijze is opgeheven? Is het niet te meer wonderlijk, wanneer nog steeds als. bij de Pensioenwet verlangens in dezelfde richting gekoes terd blijven?" Inderdaad, de heer Drrfeselhuys was vérre van gelukkig niet zijn aanval op de Regeering en zij® optreden als bezuini gingskampioen. Het geschut, waarvan hij zieh meende te kunnen bedienen, werd zonder veel moeite tegen hem zelf gekeerd, waarna de schoten maar al te zeer doel troffen, AMBTENAREN EN BEZUINI GING. Het vraagstuk der bezuiniging is bijna in alle landen aan de orde en overal zijn het de ambtenaren, die het moe- ten ontgelden. Zoo heeft dezer dagen een oud-minisr ter van onderwijs, de Belgische socialist Tn'es Destrée, in „Le Peunle," hét lorgaan zijner partij, twee belang- woidcende artikelen gewijd aan het Bel gische ambtenarencorps. De oud-minister erkent, dat de administratie, dank zij haren tradities, welke niet met routine mogen worden verward, een groote kracht van Conservatisme is, noodzakelijk voor de continuïteit in de maatschapppijmaar hij voegt erbij, dat het rendement der overheidsdiensten niet overeenstemt mét den prijs, die er voor wordt betaald. „De ambtenaren schrijft de heer Destrée werken slecht of te weinig. Het kader is overcompleet met onvoldoen de en onbeduidende krachten, met amb tenaren, die 6f te jong en zonder er varing, óf te oud en zonder initiatief zijn. Dat is de oorzaak, dat het aantal ambtenaren steeds grooter wordt. Daal, waar men met één goed ambtenaar zou kunnen volstaan, zijn er twee, drie of vier middelmat'ge. De consequentie daar- .van? Vermenigvuldiging van sai.ariss-.-if, van. duurtetaeslagen, der .benoodigdheden van allerlei aard: papier, drukwerk, pen nen, podlooden, meubelen, enz. Afzonder- niet-sltritende begrooting en heel de im- beschouwd, zijn deze uitgaven on beduidend, maar vermenigvuldigd dcor 't aantal bureaux en eiken dag vernieuwd, komt mén jaarlijks tot millioenen." passé, waarin wij. geraakt zijn,' te wijten is, kom' '«llcen-s weer lot de conclusie, dal h- x:rnamelijk komt door de bij de v\<opgelegde uitgaven. De heer Dresselhuys heeft aan die wel- nad gebracht wat door de voorWI- geving hard meegedaan, hij heeft er vaak Iers der chrïstelijk-liistorisehé-, anti- rcvolutionnaire- on katholieke Kamer fracties en in zeer krasse termen door len Roomsehen Minister-president over de hechtheid der christelijke co alitie en de mogelijkheid van haar in standhouding is gezegd... dan '.ou zijn gehoor over de verwach tingen van zijn leider wel anders ge dacht hebfr- De fJ he-- j. ruelstra. die de hoop dijkl- r maar niet kan laten varen 0111 vóór zijn dood nog den titel van Evceilenlie te ontvangen, moet het Ministerschap toch wel bijzonder aan lokkelijk vinden. Hoe is liet anders mogelijk, dat hij in het openbaar zoo 'iiidclijk uitdrukking kan geven aan vurig -verlangen, als hij zelf de «•chteode 5eïeu-rstelliiig wé' febi y&>-- ï'S'ifeffii. „SiMffikaawöiaag ts&se'heii Room' hen en. rooden aldus zaq nog een schepje op willen leggen, wat hem'door de regeering is verhinderd. Zelfs nu nog, nu het voor den blindsle zie:.maar is 'geworden, welken, weg wij opgaan, heeft hij bij de behandeling van de pensioenwet amendementen mede-on- derleekend lot opvoering van de uitgaven, o.a. van den heer Bij'leveld bij art. 90, dat enkele millioenen 's jaars zou gekost hebb'en en zelfs van den heer Ter Hall n. de spiksplinternieuwe gedachte, om aan wie gepensionneerd wordt te vragen, of hij zijn pensioen liever in andere dre ven wil genieten en dan een gratis ver huizing aan le bieden. Die amendementen zijn onderteekend door den heer Dressélhnys. Ilc vrees daFik voor mijn ernstig be- zuinigingsstreven in den geachten afge vaardigde een zeer onzekeren steun mag begroeten. M, S&4, vaa rfl tó reggeA straM Ai -iaH voeler De schrijver wijst ook do middelen aan, om hierin verbetering te brengen: de salarisschaal met periodieke verhoogingen waardoor de beste ambtenaar, voor wat de bezoldiging betreft, met den minder waardigen op gelijken voet wordt gesteld, moet worden afgeschaft. Gelijk in de groote handels- en industrieele onderne ming moeten ook de ambtenaren in over heidsdienst naar hun praestatie worden belaald. Bovendien moet de minister de ongeschikte ambtenaren kunnen ontslaan. Ziedaar het oordeel van een socialist, die als'minister de ambtenaren van dicht bij aan 't werk heeft gezien. Nu willen wij niet veralgemeenenin ons land zijn niet alle ambtenaren lijn trekkers en geldverkwisters. Maar met „de Tijd" mag men vragen, of het wel voldoende is, dat de Regee- ring geen nieuwe® ambtenaren aanstelt, 9®4 tq feüneii tet dé 009 -noodige bezui- hig'iBt? Keu het niet nog beter zijn, dait ee'i- de minderwaardige of ongeschikte krachten uit ons ambtenaren-corps wer den verwijderd en door bekwame elemen ten werden vervangen? Een weinig frisch bloed zal werke lijk krachtig tot de genezing kunnen me dewerken. Het Congres der S. D. A. P. Op eersten en tweeden Kerstdag heeft de S. D. A. P. te Arnhem een congres gehouden, dat in het teoken der Ver kiezingen van 1822 stond. Op dit Congres hield Mr. Troelstra een rede, waarin hij o.m. de vraag van deelneming door dé socialisten aan de Regeoring behandelde: Indien, aldus spr., een sterke machtsontwikkeling van de partij bij de vierkiezingen de tegenstan ders zal overwinnen, zal 't inderdaad de vraag zijn wat de consequenties daar van zullen zijn. Reéde het verkieziilgs- pxogram van 1918 heeft deelneming aan de regeering niet uitgesloten verklaard en slechts afhankelijk gesteld van de constellatie. Van den strijd dien wij zul len voeren, eh van het resultaat van dien strijd zal het afhangen of de S. D. A. P. deelneming aan de regeering kan overwegen, en dan nqg zullen eerst al lerlei zaken bezien en besproken moe ten worden alvorens een werkprogram kan worden vastgesteld. Van de zijde van de Kat'a. democraten is samenwer king in één regeering niet onmogelijk genoemd, maar reeds hij voorbaat is als eiaih gesteld samenwerking met de ge heele katholieke' partij. Op hetzelfde standpunt" ten aanzien van zich zelve staat de S. D. A. P. tegenover de uitgesproken eisch van de Katholieken dat de eenheidsmotie over boord gewor pen zou moeten worden. Samenwerking, zei Mr. Troelstra nog, zou niet mogen zijn een politiek onder onsje, en moeten steunen op het wer kelijke leven; zij zou moeten zijn samen werking tusschen de katholieke arbeiders- tèweging en de socialistische arbeidersbe weging. Dat zou ook het eenige middel zijn om op economisch gebied tot eenheid te komen. Spreker herinnert aan zijn rede in de Kamer, waarin hij wees op de overmacht van. de regeering over de Kamer. Zoolang die, overmacht bestaat zon, 't zeker goed zijn, dat de soc. dem. in de regeering vertegenwoordigd zijn. 't Vraagstuk is echter thans nog niet acuut, en wordt het eerst dan als de partij hij de verkiezingen een sterke machts positie verovert, In dit verband wekt spreker op tot strijd voor die verkiezin-' gen. Als conclusie van zijn hij den aanvang van 't Congres gehouden verkiezingspro- gram stelde do heer Troelstra de vol gende motie voor: Het congres ten opzichte van eventu- eele deelneming aan de regecring ver wijzende naar de in het verkiezingspro gram 1918 gestelde voorwaarden, besluit, indien de omstandigheden het vraagstuk to eeniger tijd urgent kunnen maken, de beslissing daaromtrent in handen te leggen van een buitengewoon congres der Partij, nadat aan de vakbeweging daar omtrent gelegenheid tot overleg is ge geven. Bij de daaropvolgende discussies werd druk over deze motie geredekaveld. VOORKOMING VAN BRAND GEVAAR. Blijkens het Voorloopig Verslag (Tweede Kamer) in-zake het wetsontwerp tot aan vulling van het Wetboek van Strafrecht, met eene bepaling ter voorkoming van gevaar voor brand in gebouwen of getim merten, hadden hoewel de gedachte, die aan het wetsontwerp ten grondslag ligt, algemeen werd toegejuicht vele leden ernstig bezwaar tegen de wijze, waarop die gedachte in het wetsontwerp is uitgeweekt. Gewezen werd er op, dat de aanleiding tot de indiening van het wetsontwerp ge legen is in een, door onvoorzichtig op treden van loodgieters ontstanen brand in de Groole Kerk te Delft. Op grond daar1 van wordt thans voorgesteld de Regee ring zonder eenige beperking bevoegd te verklaren lot het uitvaardigen van bin dende voorschriften Ier vóorkming van gevaar voor brand in gebouwen of getim merten. Deze voorschriften zullen zich derhalve niet behoeven te bepalen tot maatregelen ter bescherming van monu mentale gebouwen, doch zullen alle ge bouwen of getimmerten kunnen betreffen. Zij kunnen zich verder niet alleen richten tegen onvoorzichtige werkw.ijaen van lood gieters, doch in het algemeen tegen brand gevaar-bevorderende gedragingen van wien ooik. Ook voorschriften omlrent de constructie van gebouwen, omtrent de be lending daarvan, omlrent het daarin be waren van brandbare stoffen, omtrent be waking der gebouwen ene., zullen binnen het kader van -den hierbedoekiVn a'lgemee- nci: maatregel van bestuur vallen. Waar de in dit wetsonlwerp bedoelde •voorziening een zoo algemeen karalklet draagt, vroegen deze leden zich af, of de zorg daarvoor wel lot den werkkring van den Minister va® O., K. en W. zou be- hooren. Ook meenden zij,.dat indien men een zoo verreikend onderwerp wil rege len, in .de wel zelf dc grondslagen moeten worden vastgelegd, waaraan de uit te vaardigen algemeene maatregel van. l>e- sttiur gebonden zal -zijn, zooals ook ge schiedt in de Veiligheidswet. Ook tegen <le -sfrafredhtelijkfi ittklceding van .liet wetsontwerp hadden deze leden ernstig bezwaar. Andere 'leden konden zich met deze be schouwingen niet ten vollq veireenigen. Sommigen hunner waren van gevoelen, dal, waar het wetsontwerp blijkens de Memorie van Toelichting in het hijzonder de bescherming van bouw-monumenten tegen brandgevaa|:, ten doe 1 heeft, zulks ook in hét wetsontwerp tot uitdrukking behoorde të komen. Enkele leden vestigden de aandacht van de "Regeerhig opeen -door den beer Hermans, technisch ambtenaar bij de ge meentewerken te 's-Herlogenbosc-h, on langs lot'.de Regeering gericht betoog om lrent maatregelen, ter voorkoming van brandgevaar bij loodgielerswerkzaamlie- den, waarin, naar zij raeenen, verschillen de practische wenken dienaangaande wor den gegeven. WIJZIGING EN AANVULLING VAN DE STOOMWET. Volgens het Voorloopig Verstag Twee- do Kamer, in zake het wetsontwerp lo* wijziging en aanvulling van de Stoomwe! meenden verschillende leden zich tegen den voorgestel den maatregel te moeten verzetten omdat de toestan-d van de nij verheid in dezen tijd allerminst gedoogt, da t haar steeds'nieuwe lasten worden op gelegd. Eenige leden, die tegen een flinke be las ling van de winsten der bedrijven geen bezwaar hadden, keurden de in dit wets ontwerp gevolgde methode van heffing af, wijl hier met de uitkomsten van hei bedrijf in het geheel geen rekening wordt gehouden. Tegenover deze beaehouwhigefl werd van ander© zijde Uiteengezet, dat liet Kweekerij „De Dahia" St- Pancras. Telefoon 14 Roode Witte en .Zwarte Bessen Alleen de beste soerten. Beleefd aanbevelend J. QROEN geenszins onbillijk is van de gebruikers een retributie te heffen. Intusschen wensehten ook deze leden de vraag te stelten of liet thans wel het geschikte oogenblik is voor het opleggen van de zen nieuwen last aan de nijverheid. Weer andere leden gaven als hun oordeel te kennen, dat de last. welke door dit wets ontwerp op de industrie wordt gelegd, niet van zoo buitengewone beteekenis is. Zij meenden dat, in dit geval hoogstens sprake kan zijn van afschaffing van een voorrecht en verklaarden gaarne hun stem aan het wetsontwerp te zuilen geven Véle leden gaven als hunne meening te kennen, dat, als men de kosten van hel toezicht voor rekening van de gebruiker® brengt, aan dezen ook een zeker recht van medezeggenschap bij de inrichting en uitoefening van den dienst moet wor den gegeven. Eenige leden spraken de vrees uit, dal de toch reeds betrekkelijk geringe op brengst van dc in 't ontwerp bedoelde retributie door 'de kosten der inning voor een zeer belangrijk deel weer voor 'sRijiks sohalkis! verloren zal gaan. En len slol le werd nog de vraag gesteld of stoomketels Vtm een halve atmosfeer drukking en daar beneden onder het hier bedoelde te-V'cht vallen, dan wel of voor ■deze ketels de uitzonderingsbepaling van hét St-oombesludt van krach! blijft. FERNSO DE MAGALHaES COM MISSIE. Men meldt ons dat het werk va® cle Magalh&es Commissie, ingesteld tot her- denking van het feit, dat het 400 jaar geleden is, dat Eernao de Magalhdes de doorvaart naar Oost-Indie ontdekte, thans zoover gevorderd is, dat de geschenken binnenkort zullen worden aangeboden. Do commissie ondervond in den loop van het jaar een groote tegenslag, door dien de bakende schilder Hogerwaard, aan wien de opdracht was verstrekt tot het vervaardigen va® het s 'h'lderij dat aangeboden zou warden aan het Kon. Aardr. Gen; te Madrid, .plotseling over leed zonder zijn werk, te .hebben kunnen afmaken. De kunstschilder John Ruys heeft zich daarna bereid verklaard een nieuw ont werp te vervaardigen en heelt na be komen opdracht van de commissie, zijn schilderij deze week aan de commissie ter hand gesteld. Bshalve dit schilderij biedt de com missie aan het Aardr. Gen. te Lissa bon aa® een raam van gebrand glas in lood, vervaardigd door de firma Bogtman te Haarlem, geschilderd en ontworpen door den kunstschilder Toorop. Beide kunstwerken zullen in den loop van de maand Januari te Amsterdam en te 's-Gravenhage tentoongesteld worden te gen entrée. 't Is de bedoeling van de com missie de dan inkomende ge'dcn over te dragen aan 't Ned. Roode Kruis, zoodat ook in dit opzicht de Ntderl. belan gen behartigd worden. Bij de geschen ken zal worden aangeboden een album vervaardigd door den Nederlandschen cal- Ijgraaf Luit ngh, zoodat alleen zuiver Ne- Jerlandsch kunstwerk aan het buitenland wordt aangeboden. FE DILL ETON geheim ?an Cozy lioIL „Hoe moet gij ons nu wel beschou- ven, Alfred," zei ze, „wat van ons denken, van 't kind van den man die u alle rechten ontnomen heeft die uwe moeder schandelijk bedrogen en van haar eigendom verjaagd, in ellende gestort en door zijn wreedheid haar dood veroorzaakt heeft Hoe moet je ons verachten Maar wees er van overtuigd, dat wij alles zullen doen om u weer in uw rechten te herstellen. Weliswaar is dat slechts een klein deel der groote schuld die Wij hebben af te lossen, want geen rijkdom ter wereld kan vergoeden wat uw arme moeder geleden heeft." „Edith, die schuld is uitgeboet door het diepe, ontzaglijke berouw van uw vader, die mijn weldoener was." „Maar kunt gij al de vernederingen vergeven, die ik u zelf heb aangedaan „Van ganscher harte!" Hij blikte haar daarbij ernstig en onderzoekend aan en het scheen, dat hij nog wat zeggen wilde. Maar hij bedwong zich en ging naar het venster. Hij was zijn voornemen om nooit weer van zijn liefde met haar te spreken, ook nu getrouw geble ven. Zij begreep hem zeer goed. Maar nok haar sloot een edele trots de flippen. Had aimers niet de beor. ct- [denking in zijn ziel kunnen sluipen, 1 dat zij nu wel den rijkèh erfgenaam wilde schenken, wat zij den armen secretaris geweigerd had -Neen, Neen neen, zij moest zwijgen, moest zwijgend lijden, als tot nu toe. Na een poos riep zij haar neef weer aan haar zijde en reikte hem met kloppend hart den zwaarverzegelden brief haars vaders, die slechts voor den zoon zijner gestorven -nicht be stemd was en ook door dezen alleen gelezen mocht worden, Zwijgend nam hij hem uit haar hand, zette zich er mee bij 't venster, verbrak het zegel en las, Edith volgde ieder zijner bewegin gen. Zij had hem, zooals zij meende, reeds de hoofdzaak van het geheim medegedeeld en was nu verbaasd te zien hoezeer Alfred door d^n inhoud van den brief aangegrepen werd. Edith's vader bekende daarin, dat geen ongelukkig toeval den dood zijner nicht 'veroorzaakte, maar dat hij, overweldigd door zijn toorn met eigen hand haar den doodelijken slag had toegebrachtdat zij nog in laat- sten doodsstrijd het afhangende touw gegrepen en de klok geluid had, die klok, wier klank hem toen zijn geheele leven lang vervolgde bij dagen nacht. Hij bezwoer ten slotte zijn bloedverwant met roerende woor den, dat hij Edith en Ida nooit de gruwelijke misdaad van haar vader zou laten weten en zich zelf met 't grootste vertrouwen tot den secreta ris Robert Blunt zou wenden. Deze, dien hij innig bemind had en die hem altijd met de grootste toewijding had gediend, zou hem kunnen over tuigen van de waarheid, hoezeer hij, de laatste Stillworth, onder de ver wijten van zijn schuldbewust gewe ten, had geleden. In dit eigenhandig schrijven was ook nog een ander, onverzegeld do cument ingesloten. Met bevende hand nam Alfred Melville het op en las het door. Toen hij de beide stukken gelezen had, liet hij het hoofd in de hand rus ten en dacht na. Als hij deze inhoudrijke documenten vernietigde, dan was de bekentenis van de misdaad aan 't oog van iede- ren sterveling ontrukt en bleef het aandenken van George Stillworth voor schande bewaard. Maar met de vernietiging van deze geschriften ging tev-ens het krachtig ste bewijs voor Alfred's rechten op de rijke erfenis van Cozy Dell ten grondewant wat koster Blunt ge schreven had, was slechts eên onder steunend, maar zeker geen afdoend bewijsmiddel, als Alfred eenmaal zijn aanspraken op de erfenis voor 't gerecht zou willen laten gelden. De gewezen secretaris Robert Blunt had zijn weldoener George Still worth plechtig beloofd de eer van zijn naam te reddenzelfs de dochters zouden nooit met de schuld van hun vader in haar geheelen omvang be kend worden.. Het geheim van Co zy Dell mocht tot niemands oor door dringen. En langzaam stond hij nu op en rustig ging hij met de napieren naar den haard. Daar stak hij 'n lucifer aan in 't volgend oogenblik brand de de schriftelijke bekentenis van den laatsten Stii den laatsten Stillworth in lichte laaie. „Wat doe je, Alfred," riep Edith verschrikt. „Ik vernietig allee n de bekentenis van uw vaders schuld jegens mijn moe der," antwoordde hij, zonder den blik van het brandende papier af te wenden. Hierop stak hij een tweede geschrift in brand met de woorden „En hier is het echte testament van mijn grootvader Alfred Still worth, dat mijn neef voor een valsch verwisseld had." Hij doofde de nog gloeiende ascli met den voet en wendde zich tot zijn nicht Edith, hier ziet gij 't bewijs van de belangloosheid, waarmee ik u ben toegec aa De zo iier kwam en ging, en ook de herfst trok voorbij, zonder dat zich dat van gewicht op Cozy Dell voordeed. Reeds lang had Frank Mordaunt, nadat hij, weer genezen was, zijn lie ve, trouwe gemalin Florentine open- Hik, met inwilliging van zijn ouders als zoodanig erkend en hij leefde voortaan als een echte goede«edelman. Karei Melville was een geziene gast op Cozy Dell en de geheele buurt schap wist, dat freule Ida Stillworth de magneet was, die het hart van den jongen dichter onweerstaanbaar aan trok en dta beiden al gauw een bruids paar zouden worden. Slechts tusschen Edith Stillworth en Alfred Melville was het nog toe geen besliste verklaring gekomen. Hem vervolgde rusteloos liet spook van den argwaan, dat, als hij nu om Edith's hand vroeg, hij aileen daarom aan genomen zou worden, omdat het ge heim van zijn afkomst onthuld was. Hij wilde om zich zelf geacht en be mind zijn en zijn trots verhief zich hoog bij de minste gedachte, dat zijn rang en rijkdom een beslissenden invloed op Edith konden uitoefenen Daarentegen sjoot echt vrouwelijke schaamte den mond van Edith. Zoo kwelden zij zich met verbor gen harteleed. Eindelijk was de vier- en-twintigste December gekomen en met hem de herinnering aan den op windenden Kerstavond van het vo rige jaar. Edith en Alfred zaten al leen in de roode kamer bijeen, daar Ida en Karei Melville een bezoek af legden op Mordaunthal. Buiten dwarrelde de sneeuw in dichte, witte vlokken, maar treurig knapte het haardvuur in de roode kamer. Er heerschte diepe stilte, slechts de kostbare klok tikte een tonig. Het was een plechtig uur, waarin de geest der jonge lieden de gedach ten hunner gestorven ouders vierde. E11 toen brak ook de ijskorst, waar mee een valsclie trots het hart van Alfred omgeven had. Het spook van den argwaan week en nu vond hij hel bevredigende woord voor zijn innig-, ste gevoelens. En toen hij het blijde ja" van Edith ontvangen had, toen drone een korte., schrille klank de kamer binnen, zoodat de verloofden verschrikt opsprongen. Het was de onheilspellende, oude klok. Alfred verliet.de kamer om de oor zaak van dien éénen klokslag op te sporen. Vreesachtig wachtte Edith op zijn terugkomst en toen hij en oogenblik later weer binnentrad, liep ze hem angstig tegemoet. Maar zijn gelaat was kalm hij leidde haar naar den stoel bij den schoorsteen, ging tegenover haar zitten en streek haar zijige haren van haar blank voorhoofd. ,,'t Was wel een voorteeken, Edith," glimlachte hij, „maar een goed. De oude klok is zoo juist naar beneden gevallen en ligt in stukken in 't por taal van de kerk." „Dan zij God gedankt," fluisterde Edith. „Eindelijk is de vloek van ons huis geweken." De derde klokkeslagVerzoening en vrede. EINDE

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1921 | | pagina 1