*■1 „OHS BLAB
1I Buraaui HOF 0, ALKMAAR. - Telefoon; redactie
'^ioMET^eM I
Het verdwenen meisje
S3
Abonnementsprijs:
Kerk en Schooi
mmEi m
kümstTOemmis,
FEUILLETON
No. 371
VRIJDAG 30 DECEMBER 1921
14e JAARGANG
NOORD-HOLLANDSCH
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaarf 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
ADMINISTRATIE No. 433
No. 633
Advertentieprijs:
Van 1 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclames
per regei f 75: Ru Tiek „Vraag en aanboo" bij voci-
uiibetaling pc. plaats ig f 0.60
Aan alle abonnérs wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,-. f 400,-, f 200,-, f 100,-, f 60, f 35, f 15,
verkondig u eenc groote
„Ziet, ik
vreugde."
Wederom, op het eind van dit donkere
jaaT, werd ze ons gebracht: de blijde
boodschap van den Kerstnacht, hoe Gods
Zoon nederdaalde o.p aarde om voor de
raenschen den Hemel bereikbaaT te ma
ken.
En dien nacht was het geen nacht.
Want over het geheele land waren de
kerken als lichtende bakens, waaruit liet
blijde feestlicht door de kleurrijke ramen
zijne gianzen rond-omme zond, beierden
de klokken hun roepstem over de hui
zen van stad en dorp, en gingen over de
wegen en door de straten de mannen,
vrouwen en kinderen met vluggen stap.
aiien dezelfde richting, nu.
Zoo was liet Kerstfeest feest, in v.ele
westelijke Janden.
En uil tiet Westen zijn er gegaan, hon
derden, duizenden, over de geheele we
reld. En vaar zij zich vestigden, daar
werd de boodschap des engels herhaald,
en werden de mensehen geroepen Ie ko
men tot liet Kindje, liggende in eene
kribbe, en slraalle in den nacht het
vrcugdelicht.
Doch de wijdheid van de wereld is ont
zaggelijk, en veelal was het als een een
zame flikkering in de duistere verte en de
verre duisterheid.
En zelfs in dien nacht lagen onder de
flonkering der sterren aan hel uitspansel
en te midden van de fosforesceerende
glanzing van de golvende zee, die landen
er als zwarte vlekken op Gods aarde.
i
De vorige week heeft onze Volksverte
genwoordiging in de Tweede Kamer zich
bezig gehouden met de Indische begroe
ting.
De bladen zijn censgeslemd geweest in
het constaieeren van het feit, dat de Ka-,
nier iu vacanlie-stemming was. En inhei
na een zeer vermoeiende zittingspe
riode zeer verklaarbare verlangen om
„huis toe" te gaan, is ze na eeuige atge-
nieene bescih-ou\,rj3lg.;xï, met eea- snellxeiix-
vaart door de vier ontwerpen van wet.
die twaalftallen afdeelingen en de hon
derdlallen onderafdeeling-en van deze be
grooting heen gesneld.
Toch mag Indië niet ontevreden zijn.
In afwijking van de gewoonte der vo
rige jaren om de Indische begïootkig in
een paar allerlaatste avondvergaderingen
af le raffelen, werden er nu ettelijke
middagziitingen aan gewijd, en lerwijl het
vorige jaar nog de goedkeuring ten-
gevolge van de meer dan sleehle op
komst der leden zonder hoofdelijke
stemming werd verleend, is ditmaal over
sommige posten en enkele amendementen
■evenals over d-e 4 wetsontwerpen behoor-
Jij'k gestemd.
De voorstanders van bezuiniging a
outrance hebben ook hier nog enkele po
gingen gedaan, o.m. om de inkomens der
Indische ambtenaren te beknibbelen door
indiening van een amendement, waarvan
de strekking was de duurtebijslagen op de
ambtenaren-traktementen aanzienlijk te
verminderen. Nadat het Katholieke Ka
merlid van Rijckevorsel en de Minister
van Koloniën zich krachtig le weer had
den gesteld tegen dit ruwe ingrijpen in een
tijd, dat van een verlaging van het le
venspeil in Indië haast nog geen sprake is,
■vent het amendement door den heer
Dresselhuijs ten slotte teruggenomen.
a' een geluk was. Want met de amb-
en-arenvoorziening zou de Indische Re
dan totaal in het moeras zijn ge-
ge ermg
raakt.
Er beslaat een soort zuinigheid, waar
mede de wijsheid wel eens wordt bedro
gen.
Het komt wel eens voor ik wil dat
onmiddellijk toegeven dat zuinigheid
en wijsheid broederlijk samen op den loop
zijn.
De volgende, bijna ongeloof ei ijke ge
schiedenis neem ik uit „de Mataram"
over.
Zooals bekend mag verondersteld, moet
door diensttakken als bijv. gevangeniswe
zen, steeds vroegtijdig worden opgegeven
wat benoodigd zal zijn voor het volgende
jaar. Dit geschiedt natuurlijk getrouw.
Door de leiding van de Djocjasche gevan
genis werden dn Holland op „Eisch 1915"
verschillende machines en materialen aan
gevraagd.
Welke natuurlijk niet kwamen, want
het was oorlogstijd.
Op cisoh 1916 delelfde aanvraag, welke
ook niet uitgevoerd kon worden.
L'hisloire se répèle, Daar nooit iels uit
kwam, werd steeds maar door aange
vraagd tot en met eisch 1920.
Totdat nu in het begin November is
aangekomen al -het gevraagde van alle
eischen.
De inkoops-commissie in Holland, ver
moedelijk van het Koloniaal Etablisse
ment te Amsterdam, vindt het natuurlijk
niet noodig na le rekenen of dat wel
klopt, op zes eischen dezelfde aanvragen,
en vraagt niet aan Indië: Kijk eens, jelui
hebt natuurlijk iu den oorlogstijd links en
rechts gekocht wat je noodig had, in hoe
verre zijn jelui titans voorzien, wat heb
je nog noodig?
Dat was logisch geweest en daarom
gebeurt het niet.
Na deze laatste bittere opmerking zegt
het blad natuurlijk, dat het noodig is, dat
de autoriteiten aan dit geval van geldver
spilling hun aandacht geven.
Ik apprecieer de bedoeling van „de Ma
taram", en daarom heb ik ihier het ver
haal overgenomen.
Zal het helpen?
Ook dit jaar is bij d© behandeling van
do Indisch© begrooting gesproken over
do noodzakelijkheid van wijziging van
artikel 123 van het Reglement op het
beleid der Regeering in Ned.-Indië.
Nu liet löicll 1 aat aanztiwu, xlcvb vlirk-atr—
tikel ook onderwerp van beschouwing zal
wezen, wanneer de wijziging van het
Katholieke Staatsprogram voor da ver
kiezingen van 1922 wordt aangevat, en
de Roomsche kiezers er hun oordeel
over zullen uitspreken, meen ik goed
te doen, -liet bestaande artikel, eens door
het Kamerlid Bogaardt het muilband
artikel genoemd hier in zijn geheel af
te drukken.
Het luidt als volgt:
Do Christen-leeraars, priesters en zen
delingen moeten zijn van eone
door of namens do c.onverneur-Generdal
te verleenen bijzondere toelating, om hun
dienstwerk .in eenig bepaald gedeelte van
Nederlandsch-Indië te mogen verrichten.
Wanneer die toelating schadelijk wordt
bevonden, of de voorwaarden daarvan niet
worden nageleefd, kan zij dooi- den Gou
verneur-Generaal worden ingetrokken.
Toezeggingen tot wijiziging van dit arti
kel, dat aldus van af 1855 bestaal, zijn
TCed-s meermalen gedaan. Do-oli tot heden
is het slechts bij toezeggingen gebleven; en
de heer Van V-uuren heeft gelijk, dat hij
hardnekkig elk jaar vraagt, hoe het met
de desbetreffende plannen der Indische
Riegeering staat. Niettegenstaande dat de
antireveluti-on-nair Dr. Scflieurer hem op
sympathieke wijze bijviel, kreeg hij ook
ditmaal niet meer los, dan eene vage be
lofte. De Minister h-oopte spoedig een
wetsontwerp te kunnen indienen.
De christenleeraars, priesters en zende
lingen blijven d-us voorlootpig in het bij
zonder, en in tegenstelling met alle andere
burgers, de men-schen, die de Regeering
om onrust ie .voorkomen, zooats het heet
in een of ander gebied bij voorbaat
uitsluiten kan van de ontwikkelingsarbeid
ten bate van de dnlandsche 'bevolking.
Hoe lang nog zal het -donker blijven in
de zonnelanden van Indië?
S.
DRIEKONINGEN GEEN 0-NTHOUD1NG5-
DAG.
De „Msb." meldt, dat pp den feestdag
vain Epiphanie (.Vrijdag der volgende
week) volgens canon 1252 van den nieu
wen Codex hete gebruik van vleesch is
toegestaan.
De zaak der handwerlronderivijzeressen.
Door enkele bestuursleden der Alg. Neti.
Vrouwemorg. (Nine Mirnema, J. Bruyn-
steen van IJseldijk en H. Luy-ks) werden
besprekingen gehouden met verschillende
kamerleden aangaande het niet salarieeren
van gegeven handwerklessen. Van verschil
lende kamerleden, beboerende tot ver
schillende fracties werd toezegging ont
vangen, om de zaak der handwerk-onder-
wijz-eressen te steunen. Grootc kan-s be
slaat, dat, indien -de minister niet een nood-
regeling maakt, vanuit de Kamer een ini
tiatief voorstel zal tomen.
Geen schoolhoofden. De Bond van
Nederl. Onderwijzers heeft met 145 tegen
114 stemmen besloten, saho-ollKKrfden niet
tot den Bond toe le laten.
DIRECTORIUM VOOR LEEKEN.
M-oèst in 1921 wegens exploitatie-
moeilijkheden de uitgave van liet :.Di-
recLorium voor Jeekeu" achterwege
blijven, voor 1922 is, dank zij de
energie van den, bekenden liturgischen
uitgever, den. heer* E. D. Baarda, le
Amsterdam, het boekje weer ter perse.
Het zal den vroegeren gebruikers weer
goed doen zulks le vernemen en met
graagte zullen zij het, en nu voor
mindere kosten, -weer aanschaffen.
Het gemak daarvan bij het gebruiken
van een Misboek hebben ze leeren
kennen. Het is ongetwijfeld een ge
schikt hulpmiddel tot een meer juist
volgen van hetgeen de priester aan
liet altaar Uuet. tot ecu hooger mee
leven dus met den liturgischen dienst
der kex-k.
Van 1922 af wordt gebruik gemaakt
van den nieuwen kalender der paters
Franciscanen.
C. FLOOR, pastoor.
Stompwijk.
DE HANDELSBEWEGING IN NOVEMBER
1921.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek
deelt mede, dat de waarde van den invoer
in November 1921 heeft bedragen (zonder-
goud en zilver) 176 mitlioen gld. die van
den uitvoer 107 -mitlioen gld. In October
1921 was de invoer 179 millioen gld. en de
uitvoer 115 millioen gld. In November 1920
de invoel- 271 millioen gld. en de uitvoer
157 millioen gld. De vermindering in invoer
bedroeg dus tegenover October» 1921: 3.
tegenover November 1920: 95 millioen gld.
de uitvoer van November 1921 is tegenover
dien van October 1921 verminderd met 8
millioen gld. en tegenover dien van Novem
ber 1920 met 50 millioen gld.
Het invoersnldo bedroeg iri Januari 98,
in Februari 49, in Maart 107, in April 87,
in Mei 74, in Juni 67, in Juli 66, in Augus
tus 44, in September 61, in October 64 en
m November 1921 69 millioen gld.
Meer in 't bijzonder wordt omtrent som
mige goederen-groepen het volgende opge-
merki:
Bij vergelijking van de totAlen over
Octobei' en November 1921 van de 15 goe
deren-groepen die. de .naamlijst onderscheidt,
valt bij 13 goederen vermindering van in
voerwaarde op te merken; de belangrijkste
daaronder zijn; mineralen, metalen en
fabrikaten daarvan, in Oct. 33, in November
29 millioen gld., garens, louw en touwwerk,
weefsels en modewaren, in Oct. 24, in Nov.
21 millioen gld.; meel en meelfabrikaten,
in Oct. 5, in Nov. 3 millioen gld.
Meerdere invoerwaarden hadden: plant
aardige voortbrengselen, in Oct. 46, in Nov.
51 millioen gld.; Hout en fabrikaten van
tont ene. in Oct. 11, in Nov. 13 millioen
gld,; Voedings- en genolmiddelen, niet ge
noemd 111 groepen I, II, IV en VI, in Oct.
11, in Nov. 12 millioen gld.
De uitvoer, iu dezelfde groepeering .on
derscheiden vertoont voor bijna alle groe
pen een geringe vermindering, van plant
aardige voortbrengselen is zij belangrijker
terwijl daarbij het gewicht gestegen is: in
Oct. 276 millioen K.G. voor 22 millioen gld.
in Nov. 303 millioen K.G. voor 19 millioen
gld. Minder werden ook uitgevoerd: Voe
dings- ën genotmiddelen, in Oct. 13 millioen
gicE, 111 Nov. 10 inillioén gld.
Een vermeerdering valt op te merken bij:
goederen niet genoemd onder groepen I
t/m XIV, in alg. machinerieën en derg. in
Oct. 6 millioen gld. in Nov. 8 millioen gld.
Mr. VISSERING OVER DE GELD
KWESTIE IN" OOSTENRIJK.V
In de „Nouo Ereio Brease" van 25
December begint mr. Vissering; Presi
dent der Nederl. Bank, een beschou
wing over het geldvraagstuk in Oosten
rijk. In het eerste artikel bespreekt hij
de gevolgen van de ontwrichting der va
luta. Hij wijst op do concurrentie, die
de landen met slechte valuta het bui
tenland kunnen aandoen. Mr. Vissering
stelt in 't licht dat de staten van Osn-
traal-Eurora ondanks de schijnbare win
sten bij dezen export zelf voortdurend
aan vermogen inboeten. Immers zullen
zij tegen den tijd, dat nieuwe grondstof
fen enz. in het buitenland moeten wor
den aangekocht, in hun eigen landsmunt
grootére bedragen moeien neer 0 Ier, dan
zij bij. den verkoop hunner producten in
het buitenland hadden ontvangen. Gedu
rende egnigen tijd kon dit minderscherp,
toi-iüiting konten tengevolge van de da
ling, die in delanden met betere va
luta op de goederenmarkt is ingetreden.
Op den duur doet de voortdurende waar-
de-vermindering der centrale valuta's
echter duidelijk haar invloed gevoelen.
De verkoopers in doze lauden wapenen
zich hiertegen, doordien zij in Marken
en Kronen eteed3 hooger prijzen voor
hun goederen verlangen, teneinde geen
schade te lijden bij de omrekening in
buitenlandsche valuta. Dit heeft qpliter
het hoogst merkwaardige gevolg, dat
Marken en Kronen in 't verkeer met
het buitenland, wel nog schijnbaar als
waardemeter blijven fungeeren, doch dat
dit in werkelijkheid niet het geval is.
Waardemeter worden meer en meer de
dollar, do gulden, de frank ën het pond
sterling, waarin de binnenlandsche prij
zen eenvoudig worden omgerekend.
De heer Vissering wijst er op, dat
deze gang van zaken volkomen zijn vroe
ger uitgesproken meoning bevestigt, dat
de eischen van het verkeer met het bui
tenland noodzakelijkerwijze ei' toe zon
den leiden, dat naast de voortdurend wis
selende waarde van de mark en do kroon
een andere waardemeter van meer con
stant karakter in gebruik zou moeten
worden genomen, als hoedanig hij voor
Oostenrijk een export-kroon had bepleit.
Tevens wijst de heer Vissering er op,
dat in het binnenland de oude reken-
T&B&§€SF&BflIES£
,DE LEEUW
S1Ö©D> MERK
BLUyW MERK
GROEN MERK
munt nog lang gehandhaafd zal -moe
ten worden.
De Staat moet noodzakelijkerwijze zoo
lang geen andere oplossing is gevonden,
marken of kronen gebruiken voor beta
ling van rente op de staatsschulden.
Spoorwegen, posterijen, gioote arbeidsge-
vers enz. hebben eveneens geen andere
keus. De handelskringen hebben echter1,
zooale gezegd; feitelijk do marken en
kronen reeds als waardemeter opgegeven,
doordien zij hun prijzen omrekenen in
die, welke op de stabiele buitenland
sche munt worden gebaseerd.
üitvoer van stro"lioeden. Do Ne-
derlandsche Kamer van Koophandel voor
Duitschland deelt mede, dat zij van
haar kantoor te Frankfort a. Main be
richt ontving, dat het Duitsche Uitvoer
bureau voorstroohoeden'het besluit, dat
voor alle oude contracten verhoogde gul
den-prijzen te vragen waren, ingetrokken
heeft, zoodat uitvoer der oude contrac
ten mogelijk gemaakt is.
Voor ou«q contracten moeten de
Duitsche markenprijzen in guldens wor
den omgerekend en wel voor elke 40
mark 1 gulden.
OPLEVENÜE HANDEL. 1
Uit Oudenbosch wordt gemeld, dat
de handel in de kweekerijen naar
Noord-Frankrijk opleeft. Groote be
stellingen komen binnen. Dezer dagen
gingen een aantal wagons olmcnboo*
men naar Frankrijk, bestemd voor de
verwoeste streken.
Kef Es thans de beste fSjd om uw
vrucht» en andere boomssi 5e Sales;
snoeien deer
Kweekerij „De Dahlia'1
Si. Pancras. Telefoon 14
UNDBOÏiW Ei ÏISSSHEStM.
WET OP DE BINNENVISSCHERIJ.
In verband met klachten van be-
rocpsvisschers over het visschen met
levend aas door hengelaars is dc re
geering voornemens de wet op de
Binnienvisscherij zoodanig te wijzigen
dat a. voortaan geen hengel zal mo
gen worden gebruikt, geaasd met le
vend aas om te visschen in openbare
wateren of b. een geheel verbod van
het visschen met den hengel, geaasd
met levend aas wordt uitgevaardigd
of e, het hengelen m-et levend aas
alleen wordt toegestaan, van 1 Juli
tot 31 October 'aan hengelaars, die
snoek, baars of snoekbaars hengelen
en daartoe in het bezit mogen zijn
van ten hoogste 50 levende ruisch-
of blankvoorns beneden den vaslge-
stelden maat van 15 c.M. Na 31 Oc
tober zou moeten worden gehengeld
met levend aas van 15 c.M. of grea
ter.
De regsering zou geneigd zijn hel
visschen met ondermaatsche visch
toe te staan in eigen water
of wel in water, waartoe door den
pachter vergunning wordt gegeven,
doch zou dan het hengelen met le
vend aas verbieden.
In een vergadering van den Vis-
schefijraad zal deze zaak nader wor
den overwogen." („N. R. Crt
Liiizenbestrijding. In een opstel iD
liet N-e-derlandsoh Tijdschrift voor Gen-ces
kunde vestigt arts L. Heyermans, direc
teur van den Gemeentelijken Geneeskun
dige Dienst te Amsterdam, de aandacht
op „Aolters Hygienic Comb" een insfcru
ment dat volgens de ervaring in dc <jua-
rantaine-iurichling „Zeeburg" zeer ge
schikt is voor -het gebruik in ziskeninrieh-
l-ingen voor opgenomen patiënten. Met dit
instrument is het mogelijk de meeste
mensohen in drie kwartier geheel te be
vrijden zoowel van levende hoofdlnizen
als van neten., zonder dat eena'g nadoel
aan de patiënten wordt toegebracht. Bii
poliklinisch gebruik en de zoogenaamde
badkamerverzorgiing van op te nemen
patiënten vormt echter dn den regel deze
tijdsduur een ernstig bezwaar.
Het instrument is klein en te vergelij
ken met een fijne hekel-kaïn; de eene zijde
is licht gebogen, er moet gekamd wor
den met de ho'sle zijde naar bóven. Hel
beste is het baar vooraf goed nat te ma
ken mei zeepwater of een gewone sodn-
optoss-ing. Het Instrument kan in de
laseti van iedere wijk- of schoolverpleeg-
ster worden geplaatst en'in elke vacah-
tdekolonie, ziekenhuis, of badkamer goede
dienstén bewijzen.
DE KATHOLIEKE ILLUSTRATIE
bevat deze week bet volgende:
P li 10 'sAan iederen lezer Zalig
Nieuwjaar. Een vreemde eend in de
bijt. De opening van bet Roomaeho
Sportpark Kralingen. Een ballonop
stijging. De HoogEerw. Heer Mgr.
J. J. Hopstaken. Do HoogEerw. Heer
H. E. J. Rikmenspoel. Uit het Va-
ticaan (5 foto's). - Slechte lectuur op
den brandstapel (2 foto's). Inwijding
der nieuwe kerk te Dordrecht (3 foto's).
Vijf en zeventig-jarig jubiló van het
St. Aloyeius-gestiebt te Rotterdam.
De eerste medische cursus voor roissiicna-
risscn in Nederland. Eoto's vail eon
treinbrand in Amerika ,(2 foto's). De
schipbreuk van een oncbrzeeir. -Het
haringseizoen in Schotland (3 foto's).
Uw eigen tuin (2 foto's). Zoekplaatje.
T e k s t: In do verdrukking, Histori-
seho roman door J. R. v. d. Lans.
0de aan een communist, door Maks.
Uit het Vaticaan, door Avis Romanus.
Nieuwjaarsmorgen, door Henriëtte.
Zijn eerste begrafenis, door D. Strater.
Aan den vroegtrein, door KoSleijfèr.
Uw eigen tuin, door Philadelpkus.
Uit de blikken trommel.
ui
Terwijl Hendrik Meerveldt door
het kleine palmboschje reed, welks
zoom bijkans de lage slavenhutten
van Bellecourhouse raakte, zag hij
een lichte gestalte van de veranda
van het heerenhuis afdalen. Deze
was geheel in het wit gekleed. Alleen
de breedgerande stroohoed, die haar
aangezicht voor de brandende zonne
stralen beschermde, was geelachtig.
Als een sylphide zweefde zij voort.
Duidelijk hoorde hij haar „Juno"
roepen, doch de toon harer stem maak
te een onaangenamen indruk op hem.
Deze had een allesbehalve weliui-
denden klank. Hij geleek meer het
krassen van een schorren raaf. Zelfs
vooreen hond gelijk Meerveldt ver
moedde klonk het roepen te barsch.
^Langzaam reed hij nader; doch 011-
(willekeurig poogde hij zich te ver
schuilen om niet gezien te worden.
)Hij zag het van drift en kwaadheid
gekleurde gelaat. Was dit op zich
zelve reeds op een afstand niet schoon
te noemen, het scheen hem op dit
oogenblik zelfs zeer leelijk toe. Zijne
aogen zochten het dier, dat den toorn
der meesteres opgewekt had. Met
Ichrik werd hij zijn dwaling gewaar
iHjj.zag de,zweepslagen^ twee menj
scheiijke ruggen nedervallen, daarbij
nog op dien van een kind. Juist wil
de hij zich vertoonen om aan deze
onmenschelijke mishandeling eeii ein
de te maken, toen hij het bevel tot
ophouden hoorde geven.
„Zou dat Melanie, Beliecour's doch
ter zijn vroeg hij zich af. „E11 als
zij het isHij waagde het niet de
gevolgtrekking daarvan uit te spre
ken, ja, ternauwernood te denken.
Wie anders echter kon het zijn dan
de meesteres van Bellecourhouse
Wie anders dan zij kon en mocht hier
zoo onbeperkt bevelen
Zijn verontwaardiging over het
zoo even plaats gehad hebbende
tooneel was zoo groot, dat hij ver
scheidene minuten noodig had om
weder bedaard te worden. In het eer
ste oogenblik kwam de gedachte bij
hem op dadelijk om te keeren en van
de naaste plaats een brief aan Belle
cour te zenden met onbewimpelde
ongave der reden, die hem weg
gedreven had. Maar even zoo snel
verwierp hij weder deze gedachte.
„Ik wil gaan en mijn zachtzinnig
bruidje nog nader leeren kennen,"
sprak hij bitter. Daarop wenefde hij
zijn paard en zocht den hoofdingang
op, die hem tot voor den drempel
van het heerenhuis voerde. Haastig
stapte hij af. Een vlugge, kroeshari
ge neger kwam toespringen en nam
het paard in ontvangst. Onwille
keurig keek Meerveldt naar de zijde,
waar de strafoefening zoo even had
plaats gehad. De arme moeder lag
op de knieën en sloot haar bloedend
kind.jp. hare,jipg. van pijn trillende
armen. Zij iette echter niet op hare
eigene smarten, zij zag slechts de
wonden van haar kind.
„Schrei niet, mijn duifje," zeide zij
sussend. „Moeder wascht Juno's won
den en legt er heelende kruiden op,
Juno moet echter ook gehoorzamer
zijn. Missis goed, zeer goed is. Missis
Juno lekkers geeft. O slechte Pom-
pejus zoo hard sloeg. Pompejus zeer,
zeer slecht is. Missis echter zeide
„Genoeg PompejusToen moest
Pompejus ophouden."
Nu stond de vrouw op en voerde
het nog steeds jammerende kind in
de hut.
Hendrik Meerveldt had elk woord
der slavin verstaan. Hij verwonderde
zich over de onbeschaafde vrouw,
die geen haat tegen de meesteres
bij haar kind wilde laten opkomen.
Hij gaf aan een anderen jongen
slaaf, die zich aan hem als huisbedien
de voorstelde, zijn kaartje over en
liet zich aanmelden. In plaats van
antwoord verscheen de heer des hui
zes zelf en ontving den zoon van zijn
vriend recht hartelijk. Hij voerde
hem in de ons reeds bekende zaal.
Melanie had die nog niet weder be
treden zij mokte nog tegen haar
vader en had zich naar haar kamer
begeven. 1
De heer Bellecour zag" den jonk
man met welgevallen aan. Eindelijk
zeide hij voorkomend „Het verheugt
mij zeer u welbehoüden hier te zien.
Zoowel ik als inzonderheid mijn doch
ter hebben u reikhalzend verwacht.
Uw aanblik voert mij den tijd ih het
geheugen.terug, toen. ik voor het eerst
in gezelschap uws vaders hier aan
kwam. Gij zijt zijn volkomen even
beeld. Dezelfde gestalte, hetzelfde
haar, ook dezelfde gelaatstrekken
erfdet gij van hem. Zoo zag hij er uit,
toen wij elkander leerden kennen
Zelfs zijn mannelijke ernst schijnt op
u overgegaan te zijn," voegde hij
ef glimlachend bij.
Meerveldt dankte met een buiging.
Hij poogde eveneens te glimlachen,
maar het was hem niet mogelijk. Als
een drukkende centenaarslast lag de
gedachte aan een gegeeselde slavin
op hem.
„Maar wat sta ik hier te babbelen
riep plotseling de heer Bellecour uit.
„Ge zijt stellig van de reis vermoeid
en hebt rust noodig. Ik zal u uw ver
trekken laten aanwijzen."
Hij trok aan het schelkoord. De
zelfde slaaf, die Meerveldt aangediend
had, verscheen.
„Cesar, geleid mijnheer naar de
groene kamer en breng er zijn bagage
heen. Blijf dan in de. voorkamer èn
wacht op zijne bevelen." Zich daarop
tot Meerveldt wendende, voegde hij
er in het Fransch bij„De slaaf is
een eerlijke jongen. Gij kunt u vol
komen op zijn trouw verlaten."
Meerveldt volgde den slaaf en be
trad de hem aangewezen vertrekken.
Zij bestonden uit een zitkamer, een
slaapcabinet en een bibliotheek. Deze
bevatte de beste werken over het
aanleggen, bewerken en productief
maken van plantages. Maar ook de
beste dichters en novellisten van
Frankrijk, Engeland en Duitschland
ontferakeiiynitt.. Zoo was. voorver
rijking en veredeling van verstand en
hart genoegzame stof geleverd. De
jonkman vermoedde zelfs eeniger-
mate, dat de geheele inrichting dezer
vertrekken met het oog op zijne komst
had piaats gevonden.
Na van kieeding verwisseld te heb
ben, keerde Meerveldt naar de zaal
terug. Nauwelijks was hij er binnen
getreden of ook Melanie verscheen.
Ofschoon zij haar witte huisjapon
met een parelgrijs zijden kleed ver
wisseld had en de geelachtige hoed
haar lang zwart haar, dat in sierlijke
krullen het hoofd omlijstte, niet meer
bedekte, herkende hij haar toch dade
lijk. Met een hoogrooden blos reikte
zij hem de kleine sneeuwwitte hand.
„Wees welkom, mijnheer Meerveldt,
lispelde zij, bijkans schuchter. Daar
bij sloeg zij de zwarte oogen neder.
Hendrik Meerveldt zou er bijkans
aan getwijfeld hebben, dat dit be
scheiden meisje dezelfde hardvoch
tige persoon was, die het onmensche
lijke bevel tot geeselen gegeven had.
'Maar ondanks de tegenwoordige zach
te klank was het toch dezelfde stem.
Ook de gestalte was dezelfde klein
en schraal, eerder aan een meisje
van twaalf jaar passende- dan aan een
van negentien. Hij moest zich ge
weld aandoen om vriendelijk te .chij-
nen.
Weldra waren de drie personen
in een druk onderhoud gewikkeld..
Zoo dikwijls de jonkman met den!
vader sprak en hem aankeek, voelde),
hij dat de dochter hem bijkans met f
de. oogen. verslond. Eindelijk, begaf!
hij zich, vermoeidheid voorwennende,
naar zijn kamer.
Nauwelijks had hij de zaal verlaten,
of het meisje riep uit„Welk een
knap, schoon jonkman
Spottend antwoordde de vader:
„Doch nooit of nimmer wordt ge
zijne echtgenoote."
„Hij bevalt mij uitmuntend en
hijmoetmijnechtge
noot,... worden," b&otste. zij luid
lachend haar vroegere tartende woor
den 11a.
„Hoe echter als ge hem niet bevalt
vorschte de vader.
Hoogmoedig trok zij haafffëuéje
op en antwoordde„Daar ben ik
niet bevreesd voorIk zal alles in
het werk stellen om hem te boeien."
Gedurende de veertien dagen, die
Hendrik Meerveldt op Bellecourhouse
doorbrengen moest, stelden vader en
dochter inderdaad alles in het werk
om hem te boeien. Wat zij echter
ook deden, het maakte weinig in
druk op hem. Den ten toon gesprei-
den rijkdom telde hij niethij bezat
fortuin in overvloed. De groote menig
te slaven verwekte zijn innigste me
delijden hij dacht aan dc hen regee-
rende zweep. Het genot van menig
vuldige elkander opvolgende genoe
gens boezemde hem afkeer inhij
was aan een werkzaam, streng ge
regeld leven gewoon. Het eenige,
wat in zijn smaak viel, was de jacht.
(War dl vctvotga.}
