„ONS BLAD"
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
BINNENLAND.
Hef verdwenen meisje
MAANDAG 2 JANUARI 192i
14de JAARGANG
Steunregeling in tiet veen.
KERK EN SCHOOL
GEMENGD ¥EOWS.
Huizen.
EEN ERKENNING.
Kweekerij „De Dam ia"
No, 373
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
S" eaMSB
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaarf 2.
V^or buiten Alkmaar f 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elkeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Rtnriek „Vraag en aanboo" bij vooi-
uitbetaling pe: plaats'ng f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60—, f 35,—, f 15,-p
Er, circuleert omtrent bovenstaand
onderwerp een berichtje door de pers,
hetwelk zeer tendentieus is gesteld en
dus, zeker in algemeenen zin, onjuist
is.
Vooral nu allerwegen getracht wordt,
de noodlijdende gezinnen te hulp te
komen, is het weinig minder dan
kwaadaardig, dergelijke berichten te
lanceeren.
Het bericht zegt dan, dat een veen
arbeider die in dit jaar f 2650.ver
diende, waarvan hij dezer dagen nog
f 1450,ontving zich voor steun
aanmeldde het zegt voorts dat tvyee
arbeiders weigerden om voor f 20.—
per week te werken wijl zij, indien zij
niet werkten f 14.steun zouden ont
vangen daarnevens, dat er arbeiders
in de venen zijn, die de laatste jaren
zóóveel overhielden, dat zij wel een
jaartje van werkloosheid kunnen trot-
seeren.
En dan, als slot, dat deze dingen
„vermoedelijk" ook ter bevoegder
plaatse zijn opgemerkt, althans men
„begint" thans werkelijk onderscheid
te maken tusschen werklooze en nood
lijdende arbeiders.
Nu ook in deze streken blijkt, dat
men iets voor de noodlijdende ge
zinnen in de venen wil doen, kan een
dergelijk bericht slechts de zaak scha
den en zal het door velen gewaar
deerd worden te weten, dat hun of
fer niet aan onwaardigen wordt be
steed.
Het zou dwaasheid zijn om te be
weren, dat alle veenarbeiders even
brave menschen zijn en er dus onder
dezen niet waren, op wier hande
lingen veel is af te dingenevenmin
kan ik weten of er door een veen
arbeider die dan met zijn gezin
moet gewerkt hebben en anders is
iet onmogelijk dit jaar 2650.
's ontvangen maar wèl weet ik, en
kan ik weten, dat zeer veel arbeiders
dit jaar maar zeer kort hebben ge
werkt en dus in de allergrootste ar
moede verkeeren.
Ik kan weer niet weten, of er twee
arbeiders zijn, die liever f 14.steun
ontvangen, dan voor f 20.te gaan
werken wel weet ik, dat het over-
groote gedeelte géén werk kan krij
gen en f 14.steun'slechts kan ont
vangen worden, als iemand 5 kinde
ren zónder verdiensten heeft en zelf
ook niets verdient. In dat geval moet
van de f 13.75 eerst nog de contri
butie voor de werkloozen-kas betaald
worden, anders houdt hij op daarvan
lid te zijn Daardoor wordt de uit-
keering f 1.25 lager.
Dat er arbeiders zijn, die niet-nood-
lijdend zijn, kan worden toegegeven,
maar onwaar is het bericht, waar
het den schijn wekt, alsof dergelijke
personen van den openbaren of vrij-
willigen steun profiteeren. Daarom
trent is steeds een zoo scherp moge
lijke controle ingesteld, wat alweer
niet uitsluit, dat hier of daar iemand
de controle heeft kunnen misleiden.
Als we ten slotte nagaan, dat alle
Zeer Eerw. Heeren Pastoors in de
Drentsche venen zich hebben doen
opnemen in een steuncomité omdoor
giften van onze geloofsgenooten den
allerergsten nood" in hun parochie
.c r.Ui.i.en lenigen ciat Z. D. H. de
Aarts-Bisschop van Utrecht voor dat
doel reeds een gift zond van f 500.
dan zal iedereen toegeven, dat be
richtjes als door mij bedoeld een ver
keerden indruk vestigen en dus afbreuk
doen aan hetgeen voor vele veen
arbeiders toch zoo dringend noodig
is, n.l. hulp van hun medeburgers in
Nederland en kan m.i. het bericht, dat
waarschijnlijk gehcl onwaar is, doch
in elk geval slee ts op zeer e e'.e
uitzonderingsgevallen slaat nief van
kwaadwilligheid worden vrijgespro
ken en dat mogen dus ook de lezers
van dit blad wel weten.
Schoten, 28 Dec.
A. J. LOERAKKER.
EEN STRIJDSTER VAN 'T H. HART.
Den 28 December j.l. overleed te
Meerssen (L.) de Eerw. Moeder Thé-
rèse Joseph, Overste van de Zusters
der H.H. Harten aldaar. Moeder Thé-
rèse is een van die stille arbeidstere
van het H. Hart geweest, die, onbe
kend bij de menschen, toch ontzag
lijk veel goeds slichtte. Zij was in
den vollen zin des woo-rds een apostel
van het Werk der Intronisatie van
het H. Hartin de huisgezinnen: daar
voor werkte zij, daarvoor schreef zij,
daarvoor leed zij met blijdschap de
ongemakken van haar zeer langdurige,
slepende ziekte. Sedert meer dan een
jaar spande zij, met de Paters der
H.H. Harten, al haar krachten in om
de practische godsvrucht tot het H.
Hart aan de kinderen, vooral de
schooljeugd te leeren, door de ver
breiding van de „Kruistocht van het
H. Hart", vereeniging, die haar tegen-
woordi gen bloei in tal van scholen
niet weinig aan haar blakenden ijver
te danken heeft. Mogen alle vereerders
van Jezus' H. Hart deze zeer verdien
stelijke vrouw in Kun gebeden ge
denken en zich levens voe'.en aan
gespoord, den strijd voor het Rijk van
het H. Hart dapper voort te zetten,
dien zij, -ondanks, haar lichamelijke
zwakheid, zoo krachtdadig gestreden
heeft. R. I. P
.EEN ZWAAR WERK.
Het Mastbosc-h bij Breda, ruim 500
H.A. uitgestrekt, heeft bij den November
storm geducht geleden en volgens merle-
deeling zijn er niet (minder dan 8000 stuks
zoodat het op sommige plaatsen een ware
ruine is gerw ouden. Het hlijtkt geen ge
makkelijk werk te zijn deze hoornen, lig
gende tusschen en in nog staande hoo
rnen, te verwijderen. Eerst heeft men be
proefd met ossen <Lit geduchte werk uit
te voeren, maar bij een proef bleef het-
omdat het een ondoenlijk werkje, bleek:
met een zoogenaamde Jier" werd het
geprobeerd, maar dat schoot niet op.
Toen het allernieuwste op het gebied van
kraolïtwerktudgen, nj. een tractor, maar
die men bezigde bleek ook al niet ge-
gesohiki, omdat men niet meer dan cir
ca 20 boomen per dag kon wegwerken,
ten slotte een Renault-tank van 45 P.K.
Met een langen staaldraad worden de
boomen aan het werktuig bevestigd en,
zoodra de tractor in werking wordt ge
bracht, sleept hij de boomen met onweer
staanbare kracht voort cn zoo worden
er per dag ongeveer 100 exemplaren op
de plaats gebracht, van waar men ze ver
der kan transporleeren. Ondier de geval
len boomen zijn eojrte woudreuzen van
meer dan 25 M. lengte en daaraan even
redige middellijn in dikte.
EEN VREEMDE WERKVERSCHAFFING.
Men meldt aan de L. Ct„ dat een be
sluit van den gemeenteraad van Woikmn
(Fricsl.) om ter wille van de werkver
schaffing de boomen in die stad te rooien-
vrij wat beroering heeft gebracht. Een
groole proteslvergadering is gehouden,
uilgeschreven door de vereeniging Plaat
selijk belang. De zaal was stampvol. Tal
van sprekers lieten hun protest hooreii.
Besloten werd een adres te lichten lot
dien raad om op hun besluit terug te ko
men, terwijl ooik aan Ged. Slalen zal ver
zocht worden het besluit niet goed le
keuren.
DE FRAUDE TE GENDRINGEN.
Uit Gendringen wordt aan het N. v. d.
D. gemeld:
De afwikkeling van de financieel© ope
ralies van den voormadigen burgemeester
van Gendringen is thans zoover gevordtefd'.
dat dank zij het stellen van borgen de ge
meente gisteren weer in het bezit Is ge,
komen van de 45 aandleelen ad f 1000
der Geldersche Stoomtram. Het nadeel der
gemeente bepaalt zich thans nog tot de
15.000 van het Ievensmiddelenbedrijf en
de f 1830 van de brands loffenccmmlssie
die de burgemeester ten eigen bate moet
hebben aangewend en voor welke bedra
gen zich lot heden nog niemand borg
heeft willen stellen.
SCHAPEN VERSCHEURENDE
HONDEN.
't Schijnt dat dc honden in de laatste
dagen al heel erg op schapen gebeten zijn.
Nu- heeft weer een landbouwer uit Sloter-
dijk aangifte gedaan, dat een hond van
een buurman een i8-tal schapen, die aan
liem toebehoorden in een sloot heeft ge
jaagd en op zoodanige wijze er drie gebe
ten heeft, dat één berweak en twee afge
maakt moesten -worden.
DE MELKKWESTIE TE AMSTER
DAM.
Vrijdagmorgen vergader-den dé neutrale
Bond van Melkveehouders en de R. K,
Bond van Melkveehouders ter bespreking
van den toestand in d'en melkhandel. Me
degedeeld werd, dat in een vergadering
van mcikproucenten en den melkhandel,
onder leiding van Dr. van Raalte besloien
was, dat de prijs van de melk thans fran
co stad zal zijn 14 ets. Mocht de prijs nog
verder gedrukt worden, en kan men dan
niet tót overeenstemming 'met den melk
handel komen, dan zullen de boeren de
melk zelf gaan "itventen of verwerken tot
boter of kaas.
Leo schrijft in de „Tel.'':
De opperman, een achterlijk en oucter-
wetsch burger, pruimde.
Hij zat op een omgekeerden kruiwagen,
in de nabijheid van de teekenüoods, achter
welker doezelige ramen vage gedaanten
zichtbaar waren, en blauwe vellen papier
zïlih uitrolden op groote tafels.
De opperman kauwde op zijn pruim als
een rund.
Zijn kaken schovend knarsend, malend,
wrijvend over elkaar, en telkens ging' de
mond een beetje open, weer dicht, weer
open.
De pruim was groot 'en nieuw.
Adh'ter en naast den opperman was de
rommelige -veelhdd van roodgeschilderde
raamposten, steenstapels, bruinrood en
grauw, planken, blankgeel, kalklroggen.
Voor hem was een heuveltje, waarin
een man met trage bewegingen kalk aan
maakte.
De opperman pluisde een paar 'brood
kruimels pit zijn warrigen, grijzen baard,
en wrong de sterke, eeltige handen stijf
ineen op de knieën.
Hij keek naar het halfafgebouwdc huis,
dat voor hem oprees, en waarin de vloer
balken rechte lijnen trokken.
Een metselaar, zijn laatste tha.p brood
besmakkend, naderde.
ICijk-ie naar, Teunisse? vroeg hij,
met vollen mond. Bi-je bang dat de boe]
inzakt?
Bin 'k nc; antwoordde de opperman
zeer bedaard. Ken geen stand houwe
peskalk, peshout en pessteene.afijn.
Over tien jaar leit 't heele zaakie teuges
"de vlakte. Dat zeit Teunisse en die
weet wat steenë benne. Dit benne geen
sleene 'benne peperneute
Hij nam een steen, d5e onder zijn be
reik lag, wierp hem omhoog.
De steen viel op een andere, brak.
De opperman molens leende met zijn
breede kakerr.
-Enne die menier om fe bouwen,
teugensfwoordig.is dat 'n huis Drage
die. ballekies,? Noem jij dat 'n muur?
Mo hemd. is dikker.muur van niks.,
enne die rame die ram© benne veuls
te groot... enne die kezjjntjes benno to
smal,...j.
Ga 't zegge an de annomor Teu
nisse! grapte de metselaar. Of an de ar-
sitekt.
Ja Mo hak. Beduvel je zuster. Ze
zelle na Teunisse luistere. Afijn. Mar
al dat moois houdt geen stand, bestaat
niet.fijn om teugen an te kijke,
mar niet om in to wone. Stikkodomker
op de purtaaltjes, enne kleine kokkies
van kamertjes.
Hij liefkoosde zijn pruim, liet zijn
lichtblauwe oogen gaan over de aehterzrj
van een rij huizen, die bijna klaar wa
ren.
Daar, op een derde verdieping, flap
perden baaien rokken, stond een bezem,
.-iruilde een verveloos duivenkohjo, op 'n
smalle waranda, waarvan de leuning nog
gemaakt moest worden.
Nou vraag ik je nou vraag
ik je afijn of dat bar is. De boel is
niet eens af en ze stoppen d'r mense in.
Wie z'n poot op de veranda zet, lata-
felt d'r meteen af. Geen leuning en
niks en d'r wonen minse.... afijn.
Welis van den woningnood ge
hoord, Teunisse? spotte do metselaar.
t— Ja Me laars.
Er verscheen voorzichtig een man op
de waranda, die een iel touwtje te span
nen begon, tusschen de twee houten zij
schotten.
Dat was de leuning. '.iaf!' L
Do opperman stond 03.
Het leek of hij kraakte.
Hij kreeg een timmermansjong in 't
oog, dat lui te kauwen' stond, leunend
tegen een der nieuwe buizen, fraai rood,
en blank, en helder.
Ga mit je pens van dat huis ,af,
jonge! beval hij stunrsch. Zoo meteen
douw je 't afijn van se plaasNee,
Dan mijn tijd, dan mijn tijd.
'n Bel klonk.
Allo, manne, sprak de opperman.
Maak die mooie luzzovoi-sdoosjss mar es
,fafijn.
EEN GEMEENE DAAD.
Toen Dinsdagmorgen met de werkzaam
heden der in aanbouw zijnde scholen te
Oss (N. B.) zou begonnen worden, (kwam
men tot de ontdekking, «lat gedurende de
Kerstdagen de steigertouwen waren door
gesneden. Gelukkig kwamen mog geen p«T-
soonilijke ongelukken voor. Men brengt
deze gemeene daad in verband met de
onlangs uitgebroken staking -bij de firma
wed. Broks aldaar, door wie dit werk 5s
aangenomen. De politie heeft die zaak in
onderzoek.
HAAGSCHE HUISEIGENAREN EN
DELFLAND'S SLUISGELD.
Haagsche huiseigenaren hebben dezer
dagen een aanslagbiljet ontvangen tol het
belalen van Siu-isgeld voor het hoogheem
raadschap Delfland. Iets geheet nieuws.
Maar deze nieuwe belasting schijnt ge
rechtvaardigd.
De „Haagsche Post" noemt haar een
vc r-r! «xïigi-ng s belas tin gHet Hoogheemraad
schap Delfland, dat oen gebied omvat van
bijna 33,000 H.A. heeft behalve de zorg
voor enkele wegen, 11 sluizen en 38 brug
gen het onderhoud van den „gemcenen
boezem" van 77 polders, van een groote
uitgestrektheid dijk en van 17.070 meter
zeewering. Afvoering van het overtollige
water en wering van het watergeweld van
buiten, ziehier de eerste taak van een wa
terschap. Hebben de Hagenaars daarmede
niets Ie maken als er van die duizenden
meters zeewering 6560 meters op het
grondgebied van hun gemeente Iiggen7 Er
waar moet het water heen uit de potter
tjes aan den Oost- en Westkant van de
stad als de „gemeente boezem" vam Delf
land het niet opneemt en door zijn slui
zen doet wegsfroomen?
De stelregel voor het oud-Holland-sche
dijkrecht: „Wlen water deert, die water
keert", is ten ■votl-e toepasselijk op eiken
eigenaar van onroerend goed, dóe binnen
de palen van Delfland veilig leeft en dus
meebetalen anoet.
Terwijl in Rijnland-, het waterschap
waarvan Leiden het middelpunt vormt,
ihet boezem-onderbouid' het duurst komt, Is
In Delfland de zeewering het kost'baarst-
En daarvan trekt de Hagenaar op meer
dan ééne wijze profijt. Als wij alleen maar
hedentken, dat er ai een heel dort» Söhe-
veningen, sedert den grooten vloed van
1470, een paar mijilen ver ,in de Noordzee
ligt, en dat het meermalen ging als «en
halve eeuw laler, .-in 't jaeT 1530, op. dien
vijfden November, 's morgens ten 8 «aren
toen een grooten storm uytten N. Westen
haestetyc o-pgeresen bet zeewaeler, seer
hoog v'loeyende, alles in korten stonde
deed wegruckcn, dreygendie Söhevellnge
met eenen algemeenen ondergnngh."
In „De Strijd," het blad van het
N. V. V., wordt gesproken over de
werkloosheids-interpellatie. Van do Re-
geering wordt gezegd, dat zij steunt op
de R, Kath. on Christelijke Arbeidersbe
weging. Daarom doet zij niet genoeg.
Maar even verder staat in hetzelfde
artikel.
Hot is wadr, zooals vanwege da Re-
geering werd betoogd, dat in ons land
meer op dit gebied wordt gedaan dan
in andere landen.
Ook wat inzake werkverruiming ge-
St. Pancras. Telefoon 14
Biedt aan
BSaBiaanseSie P©pisiier
Aanbevelend J. GROEN
daan wordt, is „niet van geringe betes-
kenis."
Het gaat dus nog wel met die Itegee-
ring, die ,jsteunt op de R. K. en Chris
telijke Arbeidersbeweging." Zij deed cn
doet meer dan de Regeeringen in an
dere landen, waar de „Moderne" Arbei
dersbeweging over veel invloed beschik!
en waar zelfs sociaal-democraten in het
Kabinet zijn of waren opgenomen.
Maar dat wil de schrijver in „De
Strijd" natuurlijk niet erkennen. Immers
noemt hij het vele, dat hier te .lande
geschiedde, „een bewijs ten gunste van
de strijdmiddelen en den invloed van
onze d.i. de Moderne Arbeiders
beweging."
Nu zijn wij er precies, teekent „Patri
monium" hierbij aan
Wat er goeds in Nederland gebeurt'
op sociaal gebied danken wij aan de
Modernen."
En dat er ook nog kwaad geschiedt-
is te wijten aan de Christelijke Arbei
dersbeweging.
Hot is heel duidelijk.
Maar..... wie gelooft het?
De leiders van het N. V. V. gsloove®
het. zelf nist!
iiiiiiLiieiüM mmw$.
De jacht in Noord-Holland. De jaeht
op alle waterwild in dc provincie Noord-
Holland zal worden gesloten op Dinsdag 3t
Januari 1922 met zonsondergang. Het wei-
spel van kwartelen met steekgaren of vlieg
net zal mogen worden uilgeoefend van 1
Mei lot en mei 15 Juli 1922.
Vergoeding. Voortaan zal ook voor
adviezen, verstrekt door don voorlich
tingsdienst ten behoeve van do Nijver
heid, een zekere vergooding in rekening
worden gebracht.
HET VETGEHALTEONDERZOEK
DER MELK. 1
Vanwege den Algemeenen Nederïand-
landschen Zuivelfcond, is eene commissie
ingesteld, welke zal hebben na te gaan
aan welke ©ischen van nauwkeurigheid
en samenstelling het door den hond aan
zijne aangesloten fabrieken te leveren
glaswerk en chemicaliën voor melkonder-
zoek zullen hebben te voldoen. Deze ar
tikelen worden reeds sedert jaren uit
sluitend onder controle van het schei
kundig laboratorium te Leeuwarden af
geleverd, doeh in den loop der jaren en
vooral tengevolge van de achter ons lig
gende crisisjaren, is het noodig geble
ken, dat de eischsn waaraan deze hulp
middelen hebben te voldoen opnieuw wor
den geformuleerd en vastgesteld. Dat
met dit onderzoek groote Belangen voor
den boerenstand gepaard gaan, zal dui
delijk zijn, wanneer men weet dat op
het vetgehalte-onderzoek der melk hot
geheele betalingssysteem van de meeste
coöperatieve zuivelfabrieken berust.
De commissie, welke zich met het on
derzoek heeft heiast, bestaat uit de hee
ren prof. B. van der Burg L.i., J. H.
Aberson, heiden hoogieeraar aan do Land-
bonwhoogeschool te Wageningen, Ir. H.
W. de Kruijff, directeur van den Keu
ringsdienst te Zutphen* en dr. L. O.
Janse, scheikundige van den Bond van
Coöp. Zuivelfabrieken in Friesland te
Leeuwarden.
FEUILLETON
Op dit oogejnblik ging de deur open
en een vreemde kwam naar buiten.
Hendrik trad hem in den weg.
„Halt! wie zijt gij?" vroeg hij
naastig.
„Aha mijnheer Meerveldtant
woordde deze, staan blijvende. Hij
scheen te óverleggen wat hij verder
antwoorden zou.
Wederom ging de deur open en de
portier, een oude, trouwe dienaar
des huizes, verscheen met een licht
in de hand op den drempel. Hij had
ce stem van zijn jongen meester
herkend.
„God zij gedankt, dat gij hier zijt
nep hij, en trok zijn heer in. huis.
,,uia Godswil, wat is er gebeurd
vroeg Hendrik verschrikt.
verloren "8erUSt' n°g 'S all° ll00p niet
„Wat is er dan spreekIs
vrouw pl™s
„Neen,beiden zijn nog tamelijk wel
„Maar spreek dan toch 1 jé foltert
nte met je achterhoudendheid."
De trouwe dienaar verkeerde in
de grootste verlegenheid. Hij wist
niet hoe hij hetgeen voorgevallen was,
aan zijn lieer zou mededeeleii. Deze
drong echter aan en wilde nu zelf naar
boven naar zijn vertrekken snellen.
De bediende hield hem vast.
„Gij moogt niet zoo eensklaps voor
de bedroefde moeder verschijnen 1"
sprak hij treurig.
„O God mijn kind riep Hendrik
uit en zonk op een zetel neder. Daarna
sprong hij weder op, greep den dienaar,
wien dikke tranen over de wangen
biggelden, vast, schudde hem en riep
„Waar s mijn kind? Welk onheii
is mijn Rudi bejegend
„Wij weten het zelf nog niet,"
antwoordde de dienaar bevende. „Gis
teren verdween het plotseling uit het
huis. Hoe dit mogelijk zijn kan, is
ons allen onverklaarbaar, daar zij
bijna geen oogenblik buiten toezicht
was. Daardoor werd hare verdwijning
ook aanstonds bemerkt. Het geheele
huis geraakte in opschudding. Wij
zochten haar overal er was nergens
eenig spoor van te vinden. Eindelijk
ontdekten wij hier voor de voordeur
een klein zijden doekje, dat zij dien
dag om den hals gedragen had. Dit
verwekte het vermoeden, dat zij ge
roofd zijn moest. De goede grootvader
ijlde terstond naar de politie en smeek
te den commissaris al het mogelijke
in het werk te stellen, om het kind
terug te bekomen. Om de politie
agenten aan te vuren, loofde hij een
groote belooning uit. Tegelijk verzocht
hij van uur tot uur 'bericht omtrent de
stappen, die men ter nasporing gedaan
had. Zooeven verliet weder een bode
het huis. Hij wist niets anders te zeg
gen, dan dat ondanks de zorgvuldigste
nasporingen, er nog niet het geringste
spoor gevonden was, waar het kind
gebleven kon zijn."
De ongelukkige vader had in stom
me smart toegeluisterd. Nu stond hij
van zijn stoel op en wankelde als eeen
slaapwandelaar uit het portierskamer
tje naar zijn vertrekken.
Luid jammerende wierp zich de ar
me moeder in de armen haars echtge-
noots.
„Ik weet alles!" sprak hij smarte
lijk, toen zijne vrouw onder een vloed
van tranen beproefde hem het voor
gevallene mede te deeien.
Ook de ontroerde grootvader reikte
hem stom de hand. De smart over de
verloren kleindochter had in dien en
kelen nacht zijn haar veel witter doen
worden.
Den daaropvolgenden oudejaars
dag ontving de p anter Bellecour in
Florida uit New-ljork den volgenden
brief
Eindelijk.is de aanslag gelukt.
Het kind is tn zekerheid. Het kostte
veel moeite. De politie is geweldig
in de weer. Een belooning van duizend
dollars is voor de terugvinding van
het kin'd uitgeloofd. Het gevaar voor
mij ware zeer groot, had ik niet met
slimme berekening de betrekking van
geheim politie-agent verzocht en ge
kregen. Niemand vermoedt derhalve
waar zicli het kind bevindt, want ik
houd de ge'neele politie-bende op een
valsch spoor. Maar dat kost mij veel,
zeer veel geld. Ik zie derhalve een
verdere ondersteuning tegemoet, die
tegen de uitgeloofde premie opwegen
kan.
Pierre Renardv"
VI.
Mevrouw Belly Meerveidt had ach
tereenvolgens haren echtgenoot drie
lieve kinderen, een fikschen jongen en
twee allerliefste meisjes geschonken.
Hoe liefdevol haar moederhart ook
voor deze drie spruiten van haren
gelukkigen echt klopte, kon zij toch
de eerste vrucht daarvan, haar aan
vallige Rudi, niet vergeten. Met diepe
droefheid kwamen steeds de vragen
bij haar op „Waar is het kind geble
ven Wat is er van haar geworden
Had zij de zekerheid bekomen, dat
het kind gestorven of zelfs gedood wa
re, dan zou hare smart niet grooter
geweest zijn. Nu echter stelde zij
het zich dikwijls voor in lompen ge
huld, gebre.. en ontberingen lijdende,
wellicht door gewetenlooze lieden mis
handeld of tot een slechten levens
wandel opgeleid. Dit onderhield in
haar een staat van voortdurende ze
nuwachtigheid, zoodat hare gezond
heid sterk daaronder leed. Haar man
had zijne navorschingen naar het kind
jarenlang voortgezet en zelfs thans
rustte hij nog niet, hoewel hij reeds
sinds lang alle hoop opgegeven had,
het ooit terug te zullen vinden. Zijn
eerste verdenking was op Bellecour als
aanstoker van 'den roof gevallen.
Hij zond derhalve een geheim-politic^,
agent, die hem als zeer bekwaam
aanbevolen was, naar Florida. Maar
ongelukkigerwijze had de keuze den
werkelijken roover Pierre Renard ge
troffen. Deze keerde na eenigen tijd
terug en verzekerde dat de heer Belle
cour in ieder geval aan den kinderroof
geheel vreemd was...
Het was een vriendelijke lentedag.
Voor het eerst na lange, sombere win
termaanden ?ond de zon hare stralen
weder verwarmend en met een nieuw
leven bezielend op de aarde. Wie
slechts kon, verliet de enge wanden
zijner woning om de heerlijke buiten
lucht te gaan inademen. Ook Hendrik
noodigde zijn vrouw tot een kleine
wandeling uit. Zij kozen den weg naar
de haven naar een kant, die slechts
door weinigen bezocht werd. Hier
vonden zij een klein meisje van om
streeks tien jaar, dat stil stond te
schreien. Ondanks de sterk ontstoken
oogen mogelijk wel van het vele
schreien had het een allerliefst ge
zichtje. Haar kastanjebruin haar hing
in twee eenvoudige vlechten op haar
rug af. Hare kleeding was armoedig,
maar zeer proper. Onwillekeurig voel
de mevrouw Meerveldt zich tot de klei
ne aangetrokken, en ook op haar man
maakte het schreiende kind een die
pen indruk. Beiden hadden waarschijn
lijk dezelfde gedachte dat hun ver
loren kind, dat van derizelfden leeftijd
was ais dit, plicht even hulpeloos
en verlaten Ms.
Beden bleven voor het kind staan.
Het meisje keek weemoedig naar hen
op. In haar oogopslag lag diep leed.
„Wat deert je, mijn kind, dat je
hier zoo alleen staat te weenen
vroeg Hendrik's vrouw deelnemend.
Daar het kind met het antwoord
talmde, voegde zij er bij„Vrees niet,
kleine, wij meenen liet goed met je."
„Moeder is gestorven, en vader
heeft mij het huis uitgejaagd," ant
woordde het kintf.ivet bevende stem.
„Hij zcide, dat ik niet meer zijn kind
was en kon gaan waar ik verkoos."
En opnieuw begon het luid te schrei
en.
Hoe zacht het ook gesproken had
lag er toch ondanks de diepe smart
een zoete welluidendheid in hare stem.
„Hoe heet je vader en waar woont
hij vroeg Hendrik.
Het kind drong haar tranen met ge
weld terug. Daarna antwoordde liet
„Vader sloot het huis en ging naar
zee. Hij zal in langen tijd niet meer
terugkeeren."
De bescheidenheid, waarmede liet
kind sprak, trok de beide echtelieden
steeds meer aan. Na veelvuldige vra
gen, die zij tot haar richtten, verna
men zij, dat haar moeder eerst daags
te voren begraven was na iang gesuk
keld te hebben. De liefde en eerbied,
waarmede de dochter van haar sprak,
bewezen, dat het een zeer verstandige
en brave vrouw geweest móest zijn,
die in menig opzicht ver boven de ge
wone zeemansvrouwen gestaan had.
Als matroos was de vader dikwijls
maanden lang aftyezig. Ook hij had
zijn kind zeer liefgehad. Hij bracht
het telkens van zijn reizen speelgoed
mede. Als hij te huis was, moest het
altijd bij hem zijn; hij speelde en stoei
de er mede. Dikwijls voer hij met haar
in een boot de haven rond ecnige
keeren nam hij haar z.elfs medé naar
zijn schip en schommelde haar lachend
in een hangmat. Pas echter was de
moeder tot .een beter leven overgegaan,
of hij werd eensklaps geheel anders.
Hij zag het kind niet meer aan en stiet
het van .zich af, als het zich tegen ''cm
'v -<r
------
mmm
