BUITENLAND
verdwenen meisje
...f2.—
f 2 85
0 60 f hooger.
Bureau: HOK 6, ALKMAAR. - Telefoon: 433
Bi CONFERENTIE Ti
WASHINGTON,
No. 37s
WOENSDAG 4 JANUARI 1922
14e JAARGANG
NOORD - HOLLANDSCH DAGBLAD
EB
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Advertentieprijs:
IVan 1 5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0 25; Reclames
per rpgeJ f 0 75: Ru riek „Vraag en aanbou" bij vooi
uitbetaling pe. piaat; ig f 0.60
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—f 100,—, f 60,—f 35,—, f 15.-
BRSIWËË HIT FRAMKRWK.
Uit Apachenland.
Aan misdadigers die hun vak ver
staan, hun afschuwelijk bedrijf uit
oefenen als gold het een geregeld
ambacht, ontöreekt het hier, helaas
niet. Als een Frigoli, die in een mini
mum van tijd zich onder allerlei
gedaanten wist voor te doen, kiest
oe bedendaagsche oplichter met een
nauwgezetheid, alsof hij in een too-
neelstuk een of andere rol heeft te
vervullen, zijn toilet, is hij „clean
shaved" of gebaard, naar mate de
omstandigheden het volgens hem,
eischen. De „apach" met gepomma-
deerde lokken, rooie das, geruiten
oet en fluweelen pantoffels raakt uit
de mode, de „gentleman"-misdadi-
ger heeft zijn intree gedaan. Nog
worden de plannen beraamd in de
geheimzinnige duisternis van obs
cure cafétjes in de schuilhoeken van
Parijs, nog trekken zij zich na „ge
el an en arbeid" terug in de achteraf
buurtjes van „Montmartre," maar
het terrein hunner werkzaamheden
beperkt zich niet meer tot de stille
en afgelegen stadswijken, en het
nachtelijke uur wordt niet meer uit
gekozen voor hun gewetenlooze da
den. Op de spoorwegen en in de ho
tels, in den vroegen morgen en mid
den op den dag, verrichten zij hun
werk en des avonds benutten zij,
als de gelegenheid het meebrengt.
De uitdrukking „daden die het dag
licht niet mogen zien," kan gevoege
lijk worden gewijzigd, want overal
en altijd liggen zij op de loer, die
parasieten der maatschappij, die mis
dadigers van de groote wereldstad.
Zij hebban geen eerbied voor godde
lijke, laat staan menschelijke wetten
de theorie dat eigendom diefstal is
achten zij hun levensspreuk en vin
den er een motief in, hun medemen-
schen van dat overtollige bezit te
ontdoen en zelfs schromen zij niet
een menschenleven op te offeren
om hun hebzucht t.e bevredigen,
Dezer dagen zocht de politie de hand
te leggen op zulk een oplichter en
al is dit geen zeldzaamheid, om de
eigenaardige wijze, waarop deze mees
ter in het vak opereert, wil ik iets
daarvan vertellen. „Clovis Curas"
is niet jong meer, hij heeft „Abraham"
al gesproken en weet beter dan wie
ook „waar deze den mosterd haalt."
Zijn haren grijzen reeds aan de sla
pen en zijn blauwe oogen kijken je
aan zoo vertrouwenwekkend, dat je
hem je laatsten stuiver zou geven. Hij
draagt zijn jaren met eere, zou in
dit verband wel wat vreemd klinken
dat hij de sporen van een misdadig
leven uiterlijk niet vertoont is juis
ter. Schijn bedriegt hier voor de zoo-
veelste maal want nauwelijks zes
maanden geleden, werden niet min
der dan 200 klachten tegen hem in
gediend en het aantal veroordeelin
gen door hem ondergaan, is op zijnf
manier, respectabel. Eenzijdig is
„Curas" allerminst, hij weet uït heei
wat vaatjes te tappen en het is al
leen zijn verregaande brutaliteit die
in niets gevaar ziet, welke hem nu
en dan verraadt. Soms doet hij zich
voor als geneesheer van den publie-
ken dienstmeldt zich aan bij de
concierge van een huurwoning en
verzoekt haar een van ue huuruers,
pas uit het ziekenhuis teruggekeerd,
bij hem te doen komen. Voldoet zij
aan zijn verzoek dan maakt hij vat.
die afwezigheid gebruik, te snuffe
len in haar laadjes en in te pikken
(meest een schamele oogst) wat hem
geldwaardig voorkomt. Parijsche con
cierges zijn echter, de goede niet te
na gesproken, over het algemeen,
weinig behulpzaam als niet een ver
zoek van een klinkenden handdruk
vergezeld gaat. In geval van weige
ring, tippelt Curas noodgedwongen,
zelf de trappen op en dient zich als
geneesheer bij den oud-patient
aan. Hij vraagt hem naar zijn gezond
heid, informeert of hij tevreden is
over het ziekenhuis, de medische be
handeling, de voeding, kortom over
alles, wat het daar "kort te voren,
geeindigde séjour betreft. Eindelijk
dringt hij aan nog eens een onderzoek
aan den lijve in te stellen. Hoewel
meestal schoorvoetend, voldoet de
oud-patient toch aan zijn verlangen.
Hij wordt betast en volgens alle rege
len der kunst door „Curas," die de
noodige instrumenten bij zich heeft
„geunsculteerd." Hij laat hem adem
halen, tot honderd tellen e,n net zoo
lang alle mogelijke manoeuvres uit
voeren, als het voor hem noodig is,
zich meester te maken van de bij het
ontkleeden, voor de hand liggende
voorwerpen. Zijn vingervlugheid staat
hem toe ook in de schuilhoeken van
jas en vest zijn slag te slaan. Dit
is een van zijn manieren. Soms geeft
hij zich uit voor „kolonel" in het
Fransche leger, daarbij gebruik ma
kend van de wetenschap gedurende
de oorlogsjaren opgedaan, in zijn
omgang met gemobiliseerden aanhet
front. Bij een dergelijk bezoek, meest
aan de ouders van een soldaat die ge
storven is en dien hij zegt gekend te
hebben, is hij gekleed in een zwarte
jas, en ontbreekt een duidelijk zicht
baar onderscheidingsteeken, legioen
van eer of oorlogskruis niet. Hij komt
om een geleende som terug te vragen,
zich gemaakte onkosten te laten ver
goeden en in de meeste gevallen zijn
z'n slachtoffers verheugd hem het
gevraagde ter hand te mogen stellen.
Op zijn tijd is hij ook handelaar in
juweelen, weet de adressen van per
sonen, die in geldverlegenheid zit
ten en gaarne voor een geringer be
drag dan de waarde is, hun sieraden
verkoopen, als het slechts geheim
blijft. Als de koop is gesloten, toont
hij de enveloppe met de benoodigde
bankbiljetten, maar weet op het oogen
blik van overreiken, door het laten
vallen van een geldstuk, de aandacht
zoodanig af te leiden, dat hij gelegen
heid heeft de enveloppe met bank
biljetten, tegen een tevoren gereed
gemaakte en niets dan krantenpa
piertjes bevattende, te verruilen.
De hiergenoemde zijn slechts enkele
van de pijlen die hij op zijn misdadi-
gen boog heeft. Hij doet in „hypothe
ken" en is „huwelijksmakelaar" en
zelfs het gewone zakkenrollen is hem
niet te min, bij wijze van afwisseling.
Dagelijks komen nieuwe klachten
over hem in en het is derhalve te ho
pen dat hij spoedig achter slot en gren
del onschadelijk wordt gemaakt.
De eenige is hij zeker niet, maar een
meester in zijn minderwaardig genre
ongetwijfeld en daarom heb ik bij uit
zondering eens over dezen oplichter
geschreven. De correct in rok of smo
king gekleede gentleman-dief, tie
avond aan avond in verschillende
„dancings" zijn vrouwelijke partners,
van overtollige en meest kostbare
ballast bevrijdde, en thans is gevat,
zou even merkwaardig zijn hier te
bespreken, maar men kan zelfs van
het goede, dus zeker van het kwade,
te veel krijgen. Derhalve.... basta.
Parijs, 18 Dec. '21. Mr. P. v. S.
De indrukken van Lord Riddelh
Lord Riddell, die aan het hoofd heeft ge
staan van den officieelen persdienst der
Washinglonsche conferentie, is in Engeland
teruggekeerd en heeft zijn indrukken weer
gegeven in een onderhoud met een mede
werker van de „Times". Na uiting te heb
ben gegeven aan zijn optimistische gevoe
lens wat betreft het welslagen der confe
rentie, wees hij er, op, dat men er zich in
Engeland van bewust dient te zijn, dat de
Vereenig de Staten een nieuw tijdperk in
hun handelspolitiek ziin ingetreden. De Ame
rikaansche regeering en de Amerikaansche
'zakenlieden meenen dat de tijd is gekomen
waarop Amerika krachtige pogingen moet
doen om zijn buitenlandschen handel uit te
breiden. Om deze reden stellen de Ver.
Staten zooveel belang in China. Hun wensch
lot uitbreiding van dezen handel echter
strekt zich verder dan tot China uit, en En
geland heeft niet meer dan eenige andere
natie reden om dezen wensch euvel te dui
den. Het geldt een vriendschappelijke!! wed
ijver, doch een wedijver niettemin. Engeland
is geneigd te vergeten dat, hoe groot en
belangwekkend Amerika ook is, het nog
een jong land is, en dat, ook al zijn enkele
van zijn jongste uitstapjes op het gebied
van den buitenlandschen handel niet zeer ge
slaagd geweest, de continuïteit van zijn ac
tie het de noodige kennis en ondervinding
zal bijbrengen.
Xn Amerika bestaat het gevoelen, dat de
oude wereld in verval verkeert, en dat de
Ver. Staten bestemd zijn om het financieel,
commercieel, wetenschappelijk, artistiek en
literair centrum der wereld te worden. Dit
geloofde Lord Riddell echter niet aan
stonds
De ontwikkeling van den vliegdienst.
De te Was gton tot stand gekomen
overeenkomst in zake de tonnenmaat van
moederschepen voor vliegtuigen, wijkt aan
zienlijk af. van de oorspronkelijke voorstel
len van Hughes. Het oorspronkelijk plan
was dat aan de Ver. Staten en Groot-Brit-
tannië elk 80.000 ton en aan Japan 48.000
ton zouden worden toegewezen. Na ampele
beraadslaging echter werd besloten, dat de
Ver. Staten en Groot Brittannië elk 135.000
ton en Japan 81.000 ton zullen krijgen. Bo
vendien zijn, naar men weet, de moeder
schepen vrijgesteld van de beperkingen van
de „vacantie" van tien jaar; elke mogend
heid staat het vrij tót haar maximum-ton
nenmaat aan te bouwen, terwijl de versle
ten tonnage mag worden geschrapt en ver
vangen.
Het denkbeeld, hetwelk aan het afwijken
van het oorspronkelijk plan ten grondslag
ligt, is dat het stopzetten van den bouw van
moederschepen gedurende tien jaren elke
mogelijkheid tot verdere ontwikkeling er
van te niet zou doen. Marine-officieren ach
ten de mogelijkheid van Oen samenwerking
van den vliegdienst met de vloot van groot
gewicht en daarom een ontwikkeling der
moederschepen een eerste vereischle.
De onthullingen van de re
geering van Tsjiia.
Naar aanleiding van de uit Fransche en
Japansche officieele bron openhaar gemaak
te tegenspraak op de onthullingen over een
geheimfe Fransch-Japansche overeenkomst
in zake Siberië, hebben de vertegenwoordi
gers van de regeering van Tsjita te Was
hington verklaard, dat de komst van de
overblijfselen van Wrangel's en Denikin's
troepen in Wladiwostock, welke door de
Japanners tot een aanval op de troepen van
republiek van het Verre Oosten georga
niseerd zijn, de in de onthulde documenten
Vervatte beweringen bevestigd.
De „Manchester Guardian" bevat even
eens een uitvoerig telegram van zijn Was
sing tonsclien correspondent over de beken-
je onthullingen van de regeering van Tsjita.
Wij ontkenen er nog aan, dat de delegatie
dezer regeering te Washington heeft ver
klaard, dat zij met de publicatie der docu
menten niet ten doel heeft wrok tusschen de
rerschillende naties te verwekken. De ge
beurtenissen der laatste vier jaren in het
lussische Verre Oosten, de gruwelijke
vreedheden, welke de Japansche interven
es ten gevolge lieeft gehad, nopen de ver-
pgenwoordigers van het Russische volk in
iet Verre Oosten er voor te waken dat alle
nlichtingen worden verstrekt, die licht kun-
inen werpen op de plannen van vijanden,
zoowel als vrienden.
De tekst van het protocol, dat den 12en
Maart 1921 te Parijs is geteekend, luidt:
„In geval van de bevrijding van het Si
berische grondgebied van bolsjewieken, ver
krijgt Japan het volledige gezag in Siberië;
de Russische regecring, de Russische auto
riteiten en de Russische militaire strijd
krachten zullen onder Japansch toezicht
staan; alle concessies behooren aan de Ja
panners; de Japansche regeering bezit liet
benige privilegie om concessies aan andere
naties te verkenen; de Mangfj oer ij sche
spoorweg wordt den Russischén autoriteiten
toegewezen; Japan heeft het recht de ge-
heele lijn te koopen, wanneer de Russen
haar wenschen te verkoopen, ondanks liet
huidige contract, hetwelk bepaalt, dat de
verkoop slechts na 24. jaar veroorloofd is;
Japan heeft het recht voldoende troepen in
plaatsen van strategisch gewicht te hand
haven."
De a.s. Conferentie te Cannes.
Ook Ttathenau naar Cannes.
Zooais mot groote stelligheid verluidt,
zal o<& dr. Walter Ratihenau aan dien al-
gemeenera uittocht naar Cannes deelne
men. Hij reist niet met denzelfden mid
dagtrein als de Fransche ministers, maar
iij ten la teren avondtrein nemen.
Briand's wenschen.
In een interview jnet den Parijschen
correspondent van de „Daily Mail" heeft
Briand, naar een telegram van R. B. D.
meldt, er op gewezen, dal de kern van
■den geiheelen toestand is de veiligheid van
Frsuilirijk.Een bondgenootschappelijk ver
drag lussohren Frankrijk en Engeland, een
verdrag, waarom wij gevraagd hebben.
maaT hetwelk wij niet verkregen," zou het
beste bewijs zijn, dat ons maritiem pro
gram niet is en nooit kan gericht zijn te
gen onze Engelsche vrienden. Zulk een
verdrag zou den besten grondslag kunnen
vormen voor een afdoende en duurzame
reconstructie van Europa.
De Iersche kwestie.
De vergadering van de Dail Eireann.
Het wordt,,, blijkens een draadloos N.
T. A.-beridht, waarschijn! ijlk geacht, dót
het d-eha-t over <le ratificaties van het ver
drag, dat bedien te Dublin zal worden her
vat, tot htet eind der week zal duren.
Volgens de bladten móeten nog vijftig le
den van de D ail Ei rearm het woord voe
ren. NaaT gemeld wordt, heeft tijdens het
reces de leider der anli-ratificaliieparlij
onderhandeld met de gevolmachtigden en
•hun voornaamste aanhangers en had men
gehoopt tot overeenstemming te komen,
zoodat het verdrag met algemeene stem
men zou worden geratificeerd. Thans
wordt evenwel gemeld, dat -die pogingen
zijn mislukt, zoodat de Dail voor <lc
keuze staat van ratificatie of verwerping.
Het kabinet van de Dail Eireann heeft in
het geheel honderd resoluties ontvangen,
dlie alle op twee na vóór de regeling zijn.
DE FINANCIEELS TOESTAND IN
ENGELAND.
Blijkens de opgaven van liet departe
ment van financiën 'hebben iin de laatste
wegen maanden van het jaar het dienst
jaar loopt dn Engelaind van 1 Apriil lot 31
Maart de uitgaven de inkomsten met
ruim 63 mlfilioen pond overtroffen, terwijl
er oen jaar geileden voor dalzelfde tijdperk
nog een overschot was van ruim 46 mil-
lioen. Drie maanden geleden was het te
kort 41 miliiioen; het is dus de laatste drie
maanden aanzienlijk toegenomen, dn weer
wil van het feit, dat de inkomsten zeer
zijn vermeerderd en de uitgaven merkbaar
verminderd. De oorzaak -hiervan is, dal de
„excess profits duty" schier nde't's meer
beteeikent. In de laatste drie maanden
heeft deze belasting op de buitengewone
winsten slechts 2.650.000 pd.st. opge
bracht. De opbrengst van deze b elas l ong
was voor het tot 31 Maart loop-ende be-
gTootkigsjaar geraamd op 120 millioen;
tol dusver is sleefmls 29.714.000 pd.st.
ontvangen en het is niet te verwachten,
•dat er de laatste drie maanden nog veel
zal bijkomen De hoogere ontvangsten van
de drie laatste maanden van 1921 wijzen
op een verlevendiging van den hainde).
Aan inkomstenbelasting werd i-n -de laat
ste negen maanden van 1921 174.660.000
pd.st. ontvangen, een vermeerdering van
17.818.000 pd.st. vergeleken bij hetzelfde
tijdsverloop van 1920. De totale ontvang
sten uit dezen hoofde werden door den
kaaiseüier der schatkist geraamd op
410.500.000 pd.st en daar de meeste in
komstenbelasting in de laatste drie maan
den van het dienstjaar werd geind, wordt
verwacht, dat liet geraamde cijfer bereikt
zal worden.
De vemindering d-w inkomsten was
door den kanselier -er schatkist ge
raamd op 209 miJUioen, vergeleken bij
hetzelfde tijdsverloop van 1920/21. Die
vermindering bedraagt drie niillióen meer
•dasi hij verwachtte,'maar men 'heeft goede
verwachtingen, da-t de drie laatste maan
den vair het, dienstjaar nog veel zullen
g-oed maken.
Wat de uitga-ven betreft, deze wijzen op
aanzienlijke bezuiniging. Zij waren n.l. on
geveer 740 millioen of 102% mïllioen min
der dan- iin dezelfde negen maanden van
1920.
De vlottende schuld bedroeg op 31
Dec. 1.259.840.090 pd.st. Rij het begin van
April bedroeg zij 1,275.330.000, pdst. een
vermindering dus van 15.490.000 pd.st.
DE ONAFHANKELIJKHEIDSBEWEGING
I'N EGYPTE.
Mevrouw Zaghloel, die in Egypte is
achtergebleven (men weet dat haar man
naar Geyloin is gedeporteerd, doch dat zij
er die voorkeur aan heeft gegeven het land
niet te verlaten teneinde in het belang
van het Egyptische volk werkzaam te
zijn, heeft een opriep tot de Egyptische
matte gericht, waarin zij zegt: „Weest
verstandig, vastberaden en eensgezind im
uwe rangen! Legt u zeiven een strenge
tucht opl Laat u niet in met' Engeland, en
werk er niet nice samen. Ik verzoek eiken
man en el;ke vrouw bij zijn of haar ont
waken het votgende gebed te zeggen:
„Almachtige God, geeft onze geliefde uit
gewezenen aan hun land terug. Mogen zij
-het stralend terugvinden onder de zon der
oma f hamkelij kh ei d
DE LOONEN BIJ DEN LANDBOUW IN
ENGELAND.
De nationale laiid'bouwersh-ond heeft
een verklaring gepubliceerd betreffende
zijn bouding inzake de lamdarbedderloonen.
Daarin wordt gezegd, dat volgens "t offi
cieele indexcijfer van de. gemiddelde waar-
Betrekt uw benoodigde
boomen direct uit de kweekerij
geen tuss:hen handel.
Kweekerij „De Dahlia"
de der landbouwproducten, gepubliceerd
door het ministerie van landbouw, de
ontvangsten der boeren in November 21
beneden het peil van 1918 waren. Het loop
van 46 shilling in December 1920 staat
gelijk met 34 shitting thans. Als den arfj-ei
ders thans 30 shilling wordt aangeboden,
wordt hun dus gevraagd een verlaging te
aanvaarden van slechts 4 shilling. In het
zelfde tijdperk is de waarde der landbouw
producten 110 gedaald. De toestand in
het bedrijf is thans zoodanig, dat in een
groot aantal gevallen de banken en niet
de landbouwers de betaling der loonen te
handen hebben.
De bemdddefliings-coimmi'ssie in Hampshire
heeft zich ve-reeni'gd met een loon van 32
shilling en een 48-urige werkweek tot het
eiind van Maart.
Een loon voot Januari van acht pence
per uur, aangeboden door leden van den
Luudtbouwersboind, is gisteren in Hertford»
shire aanvaard door de vertegenwoordigers
der landarbeiders.
GEM. BUITENL ÜERISHTEM,
KOFER IN MAROKKO?
Volgens <le „Philadelphia Public Led
ger" zou de Amerikaansche ingenieur
Frank Gardner in Marokko uitgebreide
koperjagen onMekt hebben; de waarde
daarvan zou voldoende zijn onï alle Fran
sche oorlogssöbuMien te betalen.
Het schijnt vooralsnog gewensebt nade
re berichten af te wachten over deze
Amerikaansche ontdekking.
- Een Amerikaansche geschiedenis 1
Miss ShotweH, een zeer bekende film
speelster, liep twaalf jaar geledien dooi
New-York's straten en raakte in gesprek
met een zeer armoedig uitziende vrouw.
Deze toevallige ontmoeting was het begin
eener nauwe vriendschap. En alhoewel
■tte vrouw, wier naam Mary Pierson was
nimmer haar vriendin van haar behoefti
ge omstandigheden in kennis stelde, bf
merkte mejuffrouw, Sliolwell duidelijk da
deze zeer arm was.
Vele jaren achtereen lcwam Ma-ry Pier
son bij de filmactrice aan huis, -die vrijwel
alles voor haar betaalde. Pas eenige we
ken geleden, toen Mary P-ierson ziek was,
betrad mej. 'Shotweil voor het eerst het
schamele interieur van haar vriendin. Zij
diecd al bet mogelijke om de zieke te red
den, die evenwel eenige dagen later stierf.
Toen het testament werd geopend bleek,
dat Mary Pierson „aan de eenige vrouw,
welke zich ooit onbaatzuchtig hulpvaardig
ha-ti betoond" een aantal fondsen ter
waarde van 144.000 dollar had nagelaten.
De koopman Lockner uit Londen
heefï in den D-treïn op Beiersch gebied
een groot vermogen verloren. De verlo
ren portefeuille bevatte een cheque van
de Roemeensche 'bank in Boekarest voor
150.000 lei, een deposito-bewijs van d'e
„Liinderbank" voor 5.6 millioen kronen,
een -wissel van de Londensche Bank vcor
250 pond sterling en een cheque van 1376
pd. st., een cheque van de crediietbank in
Parijs voor 88 pd. st. en andere bankbil
jetten.
Hel eiland Thanet, aan den mond
van de Theems, is blijkbaar de gezondste
streek van Engeland. Er zijn n..I niet
minder dan vier honderdjarige vrouwen,
twee le Margate, een te Ramsgatc en een
te Minster.
Volgens een officieele verklaring is
het treinverkeer in Berlijn en het overige
Duitschland thans weer normaal.
FEUILLETON
Toen acht dagen later Datura af
scheid nam, hing zij bijzonder lang
aan den hals der trouwe pleegmoeder.
Het viel haar oneindig zwaar, zich
van deze te scheiden. „Gij blijft
echter altijd nog mijn moedertje,"
zetde zij onder tranen vleiende.
„Gewis, mijn lieve kind Als doch
ter heb ik je in mijn huis gevoerd
als dochter scheidt ge thans. Miin
moederlijke liefde blijft je ook in
de verte."
„Moet ik dan werkelijk van hier
weg
„Het is beter voor je.
hier bleef, zouden
Als je
wij natuurlijk
een goeden uitzet voor je vastgesteld
hebben, maar als dochter van den heer
omstandigheden?"'" de schitterendste
ff „Ik zie daar gaarne van af als
<ik slechts altijd bij zijn kon'_»
„Goed! want de rijkdom maakt
op zich zelve niet gelukkig! Maar ie
aanvaardt eene taak, die juist ge_
.schikt is om je gelukkig te maken."
Datura zette groote oogen op.'
„Je vergezelt een door verdriet
en smart diep gebogen grijsaard,
ue zult bij hem zijn verloren kinde
ken vervangen en zijne laatste levens
dagen opvroolijken. Doch hij is een
,/cel te verstandig man, dan dat hij
eer Yan je zou verlangen, dan waar
jtoe je in staat bent. Draag hem de
zelfde liefde toe, die je ons toegedra
gen hebt. Je zal dan ondervinden
dat elk woord, hetwelk zijn tevreden
heid uitdrukt, elke lach waarmede
hij je dankt, je hart met geluk en
vreugde zal vervullen."
„Ik wil hem een liefdevolle en ge
hoorzame dochter zijn," lispelde het
meisje.
„Daarvan ben ik overtuigd mijne
Datura kan niet anders handelen.
En zoo ga dan onder de hoede van den
Almachtige en de begeleiding van je
bewaarengel."
Datura was op de knieën gevallen
en ontving den moederlijken zegen.
Ook Hendrik en diens vader waren
nader getreden om het kind te zege
nen. Daarop namen de pleegouders
het bij de hand en voerden het voor
Bellecour.
„Indien Datura onze eigene doch
ter was," sprak Hendrik ernstig,
„kon het ons niet zwaarder vallen,
haar van ons te zien wegtrekken."
„Zij zal altijd uwe dochter blijven,"
antwoordde Bellecour. „Ik maak al
leen aanspraak op den titel van groot
vader waardoor ik niemand, zelfs
niet it, mijn ouden vriend, te na treed,
dus wendde hij zich tot Hendrik's
vader „En gij, Datura, neemt gij
mij ook als .grootvader aan vroeg
hij het meisje glimlachende.
„Ik zal u altijd als grootvader
beminnen en eeren," antwoordde Da
tura bescheiden.
Alien vergezelden de vertrekkenden
tot aan de deir. Hier wachtte een
rijtuig, dat hen snel medevoerde.
Bellecour was niet voornemens
terstond naar Florida terug te kee-
ren. Hij wilde Datura eerst nauwer
aan zich hechten en achtte daartoe
een lange reis het beste geschikt.
Daarom richte hij zijn reis het eerst
naar Buffalo. Van hieruit bezochten
zij den- Niagara-waterval. Op een
stoomboot voeren zij in de lengte
over bet Erie-meer en reisden dan
naar het zich dagelijks uitbreidende
Chicago. Weldra ging het echter
naar Sint Louis, de koningin van het
Westen, gelijk de Amerikaan trotsch
deze stad noemt. Hier werd eenige
weken rust gehouden, want de ver
moeienissen der reis hadden Datu
ra's gezondheid geschokt. Eiken dag
dien zij met elkander sleten, bracht
grootvader en kleindochter nader
-ct elkanderBellecour ontdekte niet
eiken dag nieuwe hoedanigheden aan
het meisje, die haar hem dierbaarder
maakten, en Datura leerde den edelen
man steeds hooger schatten. Met
hetzelfde vertrouwen sloot zij zich
bij hem aan. Dit verhinderde haar
evenwel niet voor de familie Meer-
veldt de grootste dankbaarheid te
blijven koesteren. Ja, in de laatste
dagen bekroop haar zelfs een licht
heimwee naar de verlaten familie
en mocht dit wellicht storender op
hare gezondheid gewerkt hebben dan
het reizen. Maar Datura was een
sterk meisje. Met kracht verzette
zij zich tegen de haar overweldigende
droevige gedachten en poogde ze te
verdrijven. Zij riep hare nieuwe plich
ten te hulp en zoo gelukte het haar
zich zelve te overwinnen. Hare ge
zondheid keerde derhalve dan ook
spoedig terug en daarmede begonnen
de heilzame "uitwerking van het rei
zen en de aanhoudende Lichtverande
ring zich aan haar te doen waarne
men. Hare gestalte werd steeds krach
tiger en schooner en het was dus geen
wonder, dat de fashionable zonen
der koningin van het Westen haar
omstuwden en haar slechts de Fran-
$aise noemden, daar zij zich meestal
in de Fransche taal met baar groot
vader o" '"'hield. Doch zij sprak
ook eve v ei nd EngeLc'i en Duitsch
Datura 'was nog te veel kind en
onbevangen, om in de hulde, die haar
in zulk een ruime mate ten deel viel,
behagen te vinden zij hinderde baar
integendeel. Zij verlangde er derhal -
ve naar om te vertrekken en 11a wei
nige dagen werd de reis dan ook
hervat. Een trotsche stoomer nam
hen op om hen naar New-Orleans te
voeren. Verscheidene uren reeds zwom
men zij op den Mississippi. Vriende
lijke dorpen, door bloeiende akkers
omgeven, wisselden in snelle opeen
volging af inet uitgestrekte door
dicht riet bedekte moerassen 'of met
groote streken oerbosch, waarin nog
nooit de bijlslagen van den farmer
geklonken hadden. Men kwam lang
zaam voortdrijvende houtvlotten
voorbij of ontmoette groote, stroom
opwaarts varende stoombooten. Ieder
oogenblik veranderde het tooneel en
bracht iets nieuws te voorschijn,
Datura hield het niet lang in de ka
juit uitzij begaf zich naar het dek.
om naar die wonderen van de natuur
en de menschelijke vlijt uit te zien.
Zij verlustigde zich zeer aan ,de voort
durende afwisseling, waarin haar nu
eens dit, dan weder dat punt bijzonder
boeide. Juist bruiste een groote stoom
boot met volle kracht stroomopwaarts
voorbijde zwarte rookwolken, die
uit den lagen schoorsteen golfde",
met vlekken witten waterdamp, uit
de watermachine vermengd, dwarrel
den torenhoog in de reine, blauwe
lucht omhoog, dan bogen zij eerst
om, breidden zich, een wolkstreep
vormende, uit en losten zich van lie
verlede op. Tegen een afsluitketting
der verschansing leunende, keek Da
tura naar dit spel van rook en stoom
en sloeg de menigvuldige verandezin-
gen daarvan gade. Zij werd niet ge
waar, dat slechts weinige schrc-den van
haar af een jong mensch stond, oogen-
schijnlijk een student, die in haar
aanblik geheel verzonken scheen.
Plotseling kreeg het vaartuig een ge
weldigen stoot, zoodat zijne planken
kraakten. Flet was tegen een retts-
achtigen boomstam aangevaren, waar
van er velen, door den stroom uitge
spoeld en medegevoerd, voor de sche
pen dikwerf noodlottig worden. Da
tura werd door den schok tegen den
ketting gesmeten ;deze vloog los ert
met een luiden angstkreet stortte zij
voorover in den bruisenden vloed,
glechts zeer weinigen bemerkten den
val van het meisje, want de zoo on
verwachte stoot had een algemeene
verwarring in het schip veroorzaakt.
Allen ijlden naar het dek, want in de
kajuiten klonk het geroep, dat de
ketel gesprongen was en het schip
begon tezinken.Het kostte den scheepc
1 bevelhebber ontzaglijke moeite de ver
schrikte passagiers weder gerust te
stellen.
Datura ware reddeloos verloren
geweest, wanneer niet de jonge stu
dent haar bijna in hetzelfde oogenblik
nagesprongen was. Hij was zoo ge
lukkig haar terstond te bereiken. Een
geoefend zwemmer zijnde, kon hij haar
met het hoofd boven water houden.
Doch liet gevaar was nog niet voorbij.
Het schip, welks machine eenige se
conden „gestopt" had, begon weder
zijn snellen loop door den zeer breeden
stroom.
Het was onmogelijk den oever te be
reiken, want den koenen zwemmer
begonnen de krachten weldra te be
geven. Zich zeiven had hij nog kunnen
redden. Maar liever wilde hij met het
meisje in de diepte wegzinken dan het
aan de golven prijsgeven. Verlangend
keek hij herhaaldelijk naar het schip.
Om niet al te snel zijne laatste krach
ten uit te putten, liet hij zich rustig
drijven.
„Datura, die den uiterst bederke-
1 ijken toestand, waarin de jonkman
om harentwege verkeerde, duidelijk
inzag fluisterde dezen toe
„Laat mij los en red it zeiven, anders
gaan wij beiden ten gronde."
„Nooit of nimmer!" verklaarde hij
beslist. „Beiden...."
„Men komt ons te hulp 1" riep zij
haastig.
Juist stiet een boot van het schip
af, die, door vier krachtige roeiers ge
dreven, hen beiden stroomopwaarts
ter redding te gemoet kwam. In het
midden stond Bellecour en spoorde de
