81
„ONS
BI
LA
O"
BINNENLAND.
Het verdwenen meisje
No. 380
T4e JAARGANG
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. -
Telefoon:
kunst m kennis.
handel m
„De Da.,iia"
Aanleg en onderhoud van
- - tuinen. - -
DAGBLID
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar f 2.
Voor buiten Alkmaarf 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f0 25; Reclames
per rpgei f 0.75; Ru riek „Vraag en aanboc" bij voot-
uitbetaling pc. plaat; ig 0.60
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—f 35,—, f 15,-*
brieven urr frankrijk,
DE STRIJD TEGEN DE WERKLOOS
HEID.
De werkeloosheid is gedurende de
laatste jaren meer en meer een permanent
■verschijnsel geworden, in de lange winter
maanden, niet alleen in Holland, maar
over geheel de wereld treffen wij ze aan.
die onvrijwillig lot rust gedoemden, met
werkkracht en ijver bezield, maar slacht
offers van droevige omstandigheden. Ar
moede en honger wordt er geleden ia
zooveel arbeidersgezinnen en wel hot
meest in die, welke huiverig zijn van de
publieke en bijzondere weldadigheid ge
bruik te maken. Ook Frankrijk gaat hier
onder gebukt al is in dit opzicht di-t land
er nog lang niet het slechtste aan toe-
Amerika telt dit jaar ongeveer 6 milü-oen
weTkloozcn, Engeland IK nvillioen en
daarbij vergeleken is het aantal van
600.000 in Frankrijk inderdaad niet bui
tensporig hoog. Evenwel verontrustend
blijft het en maatregelen dienen gelroffeD
om er verbetering in le brengen, althans
voor financieelen ondergaing, due buiten
hun schuld, behoeftigen te bewaren. Men
is er niet af, met le zeggen, dat velen
hunner 'behooren tot de minder ontwik
kelde arbeiders, dat de tijdsomstandighe
den -er de oorzaak vam zijn en dat ook
op ander gebied geldelijke verliezen wor
den geleden. Zeer zeker, een van de beste
middelen is de sociale wetgeving, de
Rijksverzekering legen werkloosheid,- de
toestand van de Framsche schatkist laat.
helaas niet toe dit middel ten spoedigste
aan te grijpen. De regeering hiervan over
tuigd, heeft, hoe ongaarne ook, schoor
voetend een dergelijk ontwerp uit de an
dere sociale wetsontwerpen moeten lich
ten. Het verzet van arbeiders-syndicaten
heeft niet gebaat en stuitte af op deze.
niet te weerspreken "en vooralsnog niet op
te lossen, grond, dat 's Rijks financiën die
zwanen last op dit oogenblik niet kunnen
dragen. Een dergelijke maatregel boven
dien is hier des te moeieiijiker in te voe
ren, waar het persoonlijke karakter der
^ranschen, over het algemeen, huiverig is
in te grijpen, in die reohten van het indi-
zidu.
Wat elders gemakkelijk gelijkt en oen
risch van dien tijd, wordt hier door een te
ver doorgevoerde traditie en een onrede
lijke vrees voor verandering, tegengehou
den. Van daar oen achterblijven op sociaal
gebied, dat wij dn Holland, een van de
meest vooruitstrevende landen, hoe klein
het ook is, niet kunnen begrijpen.
Italië heeft reeds in 1919 een wet met
dwingende kracht, op de werkloosheid
gemaakt; Oostenrijk, een land dat ge
kromd gaat onder de grootste geldelijke
zorgen, deed heizelfde in 1920; België
handelde in denzelfden geest en Enge
land gaf in 1911 in dit opzicht het voor
beeld. Het heeft door meerdere wetten op
die eerste gevolgd, oen geheel nieuw
systeem geschapen, waardoor miliioemen
zijn beschermd tegen finar.cieelen onder
gang door werkloosheid. Het heft
tevens door die sociale verzekering het
iioofd weten te bieden aan innerlijke on
lusten, d)ie op ongeregelde tijden dre\*den
de rust en de veijigihoid van dat land te
versloren. Zoover is men hier nog niet en
geiijk ik zeidie, in de naaste toekomst is
een dergelijke regeling r/og niet te ver
wachten. Wel heeft men syndiicaatskas^en
tegen werkloosheid, die gedeeltelijk door
den Siaat worden gesteund, cn 30 a 40
van het bedrag door dat syndicaat ge-
sIc-rt, ontvangen, maar een verplichte ver
zekering is verre te z-o-eiken. Hoe nuttig
hun werking ook is, het blijft een doekje
voor hel bloeden en vertoont dit bezwaar
dat slechts een klein gedeelte der werk-
loozen er bij is aangesloten. Als men dus
niet heeft, wat men wil, in dit geval een
sociale wet, moet men genoegen nemen
mot wat er is. Het zijn naast die syndii-
caatskassen, de organisaties tot het plaat
sen van arbeiders, die nuttigen ai-beid
verrichten. Nederland kent deze ook in
den voxtm van anheidersbeurzen en ge
durende de oorlogsjaren hebben zij hun
reden van bestaan ten volle geloond. Hier
spelen zij een voornamen rol, brengen
werkgevers en werknemers uit alle oorden
des lands, door gemeentelijk en departe
mentaal bestuur, met elkaar in aanraking
en oefenen tevens een controle uit op het
gehalte der wenkloozen. Slechts de goed
willende arbeider dient geholpen, want
evenmin als een sociale verzekering,
geldt deze werkverschaffing voor minder
waardigen en door eigen schuld van ar
beid versloikenen. In 1920 bedroeg het
aantal plaatsingen één millioeri 78 dui
zend. wel een bewijs hoe ingeburgerd d£t
systeem is en hoe nuttig hét werkt.
Het zou mij te ver voeren over dit be
langrijke onderwerp uitgebreider te schrij
ven, want niet alleen deze maatregelen,
as de mood aan den man is, maar voorn de
preventieve als voorbereidende vakstudie,
het op touw zetten van groote werken om
arbeid te verschaffen, zijn waard in ver
bond met dit onderwerp bekeken te wor
den. De Fransche regeering, die thans
voor zoovee] ingrijpende hervormingen op
sociaal gebied staat, schenkt, zeker niet
het minst, de aandacht aan dit vraagstuk,
dat zoo nauw het volksbelang betreft.
De sociale verzekering is, ten slotte,
ook volgens haar meenang, da eendge goe
de oplossing, maar al klinkt het wat on
eerbiedig, „pluk eens een kip, waar geen
veeren op zitten".
Goudien eieren zijn noodig om de kos
ten te bestrijden, de kip te vinden die ze
legt ,,'tlhat is 'the question."
Mr.P. v. S.
Parijs, 4 Januari 1022.
De herdenking van Molière in Amster
dam en Den Haag. Ter iherdien/kdng van
Molière's geboortedag, drie eeuwen gele-,
den, zal de Koninklijke Vereeniging „Het
Ncdertainidsch Tooncel", directeur Dr.
W.iBiean Royaardis, Maandag )6 Januari
a,s. een gïüa-voorsitelling geven van „De
Aldsanthroop'", comédie in 5 bedrijven.
Aan de opvoering gaat vooraf een confé
rence over Molière door Mr. G. L. de
Vries Feyens, secretaris van de Alliance
Fran^aise.
De Fransche Gezant, de heer Charles
Benods't, met het geheele personeel der
legatie en de consul te Amsterdam, Baron
Pafflu de la Barrière met het personeel
van het consulaat, zullen de voorstelling
bijwonen, daartoe ui.tgenoodigd door de
Kon. Ver. „Het ■Nedertendsch Tooueel."
I[
•De N.V. Hot Schoiuwiooneel, directie
Adr. van der Horst en Jan Muscli, die
reeds vroeger de blijspelen „Belachelijke
ii'Oofsche Juffers" (Les Précieuses Ridicu
les) en „Dokter tegen wil en dank" (Le
Médecin moigré lui) op het repertoire
nam, zal ter gelegenheid van de herden
king van Molière's geboortedag op 13
Januari in den Koninklijken Schouwburg
1e 's-Gravenhage vertoonen., De ingebeel
de zieke" (Le Malade Imaginaire), blijspel
in drie bedrijven, gevolgd door „De Cere
monie", met huldiging ■viaai dten «doMer
volgens de tradlitie van ide Goméd&e Fran
chise. De Firamscihe Gezant mi eok diezen
avond tegenwoordig zijn.
Uitgennodiiigid zijn de ministers v>n O.,
K en W. en thet gemeentebestuur van
Den Haag. De Alliance Frangaiise en f*c
Yereeniiigiinig Niedeidand-Franikrijik liebiben
met deze ptanen bun inslemimng be
tuigd.
feuilleto
_a_
ED. VERKADE IN FINANGIEELEN
NOOD.
Ed. Verkade bespeelt met zijn gezel
schap „de Haghesipelers" den Kon.
Schouwburg te 's-Gravenhage, maar het
gaat hem financieel niet erg goed. Onder
die buitengewone omstandigheden, dlie
daarvan oorzaak zijn, noemt Verkade in
oen adres aan dien Gemeenteraad in de
eerste plaats het ongewone schoone
weder gedurende de maanden September
en October en in de tweede plaats de
algemeene economische malaise.
■Daardoor heeft hij in de maanden Sept.
Oct. en Nov. slechts f 34.000 aan bruto
recettes ontvangen en daarvan moest hij
22.000 aan de gemeente als. huur som
geven.
Nu vraagt Verkad'e 15.000 restitutie
op de huursotn.
NEDERLANDSCH FABRIKAAT.
In de aflevering van 5 Januari treffen
wij als eerste bijdrage aan een artikel van
den heer Ir. J. van Dusseldorp, voorzitter
der Vereeniging „Terugblik", waarin de
schrijver wijst op het groote algemeen na
tionaal belang dat door de vereeniging wordt
nagestreefd.
De schrijver besluit zijn artikel als volgt:
„Maar al le veel wordt tegenwoordig de
natie in groepen verdeeld, die zich sterk
maken om andere groepen te bekampen.
Maar al te veel staart men zich blind op
eigen belangen en belangetjes.
Maar al te weinig beseft men dat wel
vaart slechts verkregen kan worden door
productie.
Maar al te weinig wordt acht geslagen
op de belangen van de natie in haar geheel
Die belangen dient men door de voorkeur
te geven aan Ncderlandsch fabrikaat."
De secretaris der vereeniging, de heer
H. F. R. Snoek geeft een bijdrage: Bestel
lingen van den Staat in het buitenland,
waarin wordt besproken de inhoud van
een gelijknamig artikel van de hand van
Prof. van Ghijn, verschenen in Economisch
Statische Berichten, waarin de schrijver
betoogt dat in tijden als deze het noodza
kelijk is, dat algemeen wordt beseft, dal
een voorbijgaan der Nedertandsche indu
strie lot gevolg heeft een algemeen econo
mische Inzinking, terwijl daarnaast de N«-
derlandsche industrie, evengoed als de Ne-
derlandsche handel, moet begrijpen dat
slechts door onderlinge samenwerking, die
veelal slechts gepaard zal kunnen gaan
met het brengen van offers en het terzijde
stellen van eigen belangen, met kans op
succes aan de tegenwoordige moeilijk
heden het hoofd kan worden geboden.
De heer G. de Clercq geeft een vervolg
op zijn beschouwing omtrent de belemme
ringen van handel cn nijverheid en neemt
dilmaal den kostprijs onderhanden waarbij
de schrijver tot het besluit komt dat ge
streefd moet worden naar het verkrijgen
van Iageren kostprijs door onze nationale
nijverheid, wal tengevolge moet hebben een
daling der prijzen in den klein-handel.
In de bijdrage: De Nederlandsche win
kelier en het Ncderlandsch fabrikaat, be
handelt de schrijver van deze geregeld
voorkomende rubriek ditmaal de calculatie,
waarin in weinig woorden veel wordt ver
klaard wat voor het oningewijd publiek een
raadsel is.
„Langs de Zeeuwsche stroomen" bevat
een van talrijke afbeeldingen voorzien be
langwekkend overzicht omtrent de nijver
heid en wat daarmede verband houdt, die
men in Zpeland aantreft.
De heer van der Poel behandelt hel on
derwerp: „De Statistiek van de voortbren
ging en het verbruik der Nederlandsche
nijverheid", waarin het groote belang van
een degelijke nijverheidsstatistiek en de ver
richtingen van het Centraal Bureau voor de
Statistiek wordt uiteengezet.
Natuurlijk ontbreken in deze aflevering
ook niet de steeds zoo belangwekkende ru
brieken „Van alles wat" en „Van en voor
de Vrouw."
Zooals men ziet een aflevering die lal
van uiteenloopende onderwerpen van alge
meen belang bevat.
ALS ER OOIT SOCIALISATIE
KWAM.
Voor cerjigtsn lijd heeft de ohri'S'uelijik-
•hisloriiisohe ^Nederla-mder1" een poiemüek
ge werd niet dien sodaal-democraat Wi-
ba*ul o-ver de vraag, wat er bij de socia-
'lisali-e, dlie kernen meet, zal terecht ko
men van de geestelijke vrijheid. Het blad
■meende, dat bij grond so cialisatie aan *ker-
'keri of christelijke scholen gro-nd onilhou-
den zon kunnen worden, Wd-baut Irach't-
te te sussen met een beroep op de erva
ring en niet de verzekering, diait de so-
ciaail-democraten zich aHereerstkaan-
pdo-bmen voor de geestelijke vrijheid ge
voelen!
bl.T.ar aanleidting daarvan vestig!' nu de
anti-revolutioninaiTO „RiO'ltexdatmnier" de
aandacht op de volgende „oiiiihulliing'1 van
dent IcatiioJii-èk Slntemeijer -in den Rotter-
diao?£cJhen gemeenteraad
welke kans heeft uien gegeven aan
de particuliere bouwnijverheid? Het is
zoover gekomen met de bevoorrechting,
da! we he't voor de poorten der hel moes
ten weghalen om grond le krijgen voor
kerk of school. Ik heb het mcegctmaakl,
dat een kerkbestuur, dat cm grond vroeg,
ten /intwoord kreeg: .,dtie •erireiiiiien zijn
toegezegd aan een Woiinimgbouwveroeni-
gingf. (Geroep: schande). Stel u voor,
doit dlie Woniingibouwvereencgiingen (die
werken met ge2d van de gemeente en
rijik) uitmaken waar of onize kerken ano-
gen, komen. Ik ken een wondnigibouwver-
eenag'Jig, die twee jaar met aille mogelijke
machinatie den bouw van een kerk belet
heeft:'
HET POLITIEK ADVIES.
Naur men weet, zal <le vergadering van
den Algemcenen Bond van R. K. Kies
kring-Organisaties in Nederland ('R. K.
Staatspartij), bijeengeroepen lot liet uit
brengen van hel Politiek Advies 1922, ge
hóuden wonden op Zaterdag- 21 Januari
a.s. Ze vangt reed.s aan des voormiddags
om 10 uur, in bet Gebouw Kunsten en
Wetenschappen, Mariaplaats Utrecht.
In verband1 met de besliste noodzake
lijkheid zoo zegt 'liet bestuur om
dieze vergadering in den vóórmidd-ag tij
dig ie doen aanvangen, ter bevordering
van een rustige bespreking der groslijsten,
■is liet begin der vergadering gesteld op
10 uur des voormiddags.
Wed zullen daarvoor vele afgevaardig
den, om tijdig aanwezig te kunnen zijn.
daags te voren reeds te Utrecht moeten
aankomen. Het Dagelijikscih Bestuur meen
de echter, wegens het groote gewicht dór
vergadering, dit bezwaar niet le kunnen
ontgaan.
Voor lien, die reeds op Vrijdag in
Utrecht aanwezig zijn, wordt des Vrij
dagsavonds vanaf 8.30 uur «en réunie ge
houden in Hotel Noord-Brabant, lot deel
neming waarvan het Dageüjikscli Bestuur
allen uilnoodigt.
De vergadering op Zaterdag zal uitslui
tend toegankelijk zijn voor de officieele
afgevaardigden (of hunne plaatsvervan
gers), de leden van het Bondlsbesfuur en
de R. K. Pers (van ieder Katholiek blad'
één vertegenwoordigerop vertoom van
een toegangskaart op naam, welke tijdig
inet een overziclit der 'ingediende gros
lijsten der 18 Kieskring-Organisaties zal
worden toegezonden.
MGR. ROBERTO VIGENTINI.
Naar de Rest), verneemt, is omtrent den
datum van het vertrek vain Mgr. Vioen-
■Inmi injog niets definitiefs bekend. Mon
seigneur zal nog eenige weken in ons land
vertoeven voor andere dan zuiver diplo
matieke zaken. Zoo zal hij een bezoek
brengen aan de verschillende bisschop
pen im ons land, oni zich op de hoogte
te stellen van. de kerkelijke toeslamden in
hun bisdommen. In verband daarmede
gaat Mgr. morgen naar Breda vóór een
bezoek aan Mgr. Hopmans.
Na afhandeling dezer zaken vertrekt hij
naar Rome, om Z. H. den Paus verslag
uit te brengen. Na een verblijf van eenii-
ge weken ón de Eeuwige Stad zal hij naar
■nieuwen post le Gonstanitinopeil vertrek
ken.
Onze dure kleeding.
Hot „Hbld." had dezer dagen geschre
ven over den invloed, welke hot Iqon der
kleermakersgezellen heeft op de prijzen
van afgewerkte Weeding. De looncijfers,
welke het noemde, betroffen uitsluitend
die, welke in eerste-klas-zaken worden
betaald.
Het bestuur van den Bond in de Klee-
dingindustrie wijst het blad er op, dat
do hooge loonen, waarvan hier sprake
was, slechts door een klein aantal werk
gevers worden betaald. Zij betreffen de
hoogste loonen in de eersto gemeente
klasse.
Het uurloon is in die eerste klasse
voor atelierkleermakers 87 cent. In elke
der visr volgende gem9entoklassen daalt
bet telkens met 5 cent; tot 67 cent dus
in de vijfde gemeenteklasse. De huiswór-
kers ontvangen in allo klassen 3 cent
minder per uur.
Voor liet maken van maatwerk zijn
uren vastgesteld. Hier geldt dus prac-
tiseh stuk-werk, berekend volgens uur
loon. Het „Hbld." noemde, als voor
beeld, voor een colbertjasje 30 uren.
Echter zijn er rijf verschillende tarie
ven. Die 30 uren gelden voor het hoog
ste tarief (tarief V). Het laagste tarief
voor een colbertje (tarief I) is slechts
151/»- uran. en vérder tarief II, III en
IV, respectievelijk 18, 21 en 24 uren.
De hooge loonen nu (30 uren voor
een colbert), aldus do voorzitter van den
Bond in de ldeedingindustrio, v. yrlen
slechts in een klein aantal eerste-klasse
maatzaken betaald. Niet moer dan 6 pöt.
van de werknemers vinden in die zaken
emplooi. Overigens worden vrijwel nooit
de hoogo tarieven betaald, ook echter
niet vaak do laagste in do groote zaken,
waar naast maatgoed, ook confectie wordt
verkocht, is tarief III bet meest gang
bare voor maatkleeding.
Een compleet colbertpak nu (met vest
en broek dus) kost aan maakloon vol
gens tarief V f 43.75, volgens tarief IV
f 35.02, tarief III f 30.23, tarief IV
f 25.85, tarief I f 21.75.
Hierbij is uitsluitend met atelierwerk
gerekend. Maar verreweg het grootste
gedeelte der gezellen zijn thuiswerkers.
Deze kosten den werkgever niet alleen
3 cent minder per uur, maar zij ver
lagen ook do exploitatiekosten van het
bedrijf. Immers, het werken op ateliers
kost den werkgevers licht, vuur, schoon
houden cn ook huur.
Daar nu, vooral in de groot9 maat-
confectiezaken in verhouding uiterst wei
nig atelierwerk wordt verricht, cn nooit
het hoogste tarief wordt betaald, is hot
duidelijk, dat daar het loon ook niet
zooveel invloed kan hebben op de ver
koopsprijzen. En toch worden ook in die
Telefoon f4
Kweekerij
Si. Fancras
Eegrooilng, teeketsttsg en adv.es
gratis bij opdraobS van hei werk.
zaken voor costumes vaak zeer hooge prij
zen gevraagd.
Het bestuur van den Bond in de klec-
dinginduetrie heeft een uitg. r.id on
derzoek ingesteld naar do tarieven welko
worden betaald. Uit dit onderzoek is ge
bleken, dat voor maatkleeding, uit prima
stoffen, welke, wat de kwaliteit "betreft,
waard zijn met do meeste zorg te wor
den behande'd, volgens tarief III wordt
betaald. Het publiek, dat zulke kleeding
koopt, verkeert in den waan, dat de
hoogste maakkosten er aan zijn besteed
en betaalt daar ook voor.
Uit bet bovenstaande blijkt dus, dat
de kleermakers niet zooveel loon maken
als de eijfer3 uit de eerste klas zaken
zouden doen vermoeden. Het systeem van
stukwerk naar uurloon verplaatst boven
dien het risico grootendeels naar da werk
nemers. Een jong krachtig gezel kan
soms het costuum in eon paar uur min
der afmaken, dan bet tarief vaststelt
maar oudere arbeiders moeten vaak lan
ger werken.
Daarbij komt dat er veel seizoenwerk
is, zoodat in somrnigo tijden baast geen
werk komt. Esn verzoek om tenminste
38 uren werk per woek te garandeeren,
hebben de patroons niet willen inwil
ligen, wat dus, zoo zoido men, bowijst,
dat er wal weken zijn, dat minder dan
38 uren loon wordt gemaakt. En vooral ia
dat bet geval in dezen tijd van malaise.
Er wordt heelweinig Meeding gekocht,
cn do bezuiniging treft vooral de eerste
klaezaken, want de mindergegoedon, dio
meestal s'eehts een minimum aantal pak
ken hébben, kunnen weinig minder daa
gewoonlijk kcopen. Hoeveel minder bij
eerste klas iiima's omgaat, bewijze wel
het volgende:
Een oorlogswinstmaker kocht in één
jaar 43 colbertpakken, acht rokcostuums
en nog de noodige jassen. Zulko klanten
zijn er niet meer, integendeel, niemand
koopt meer dan het strict noodige. De
werkgevers ondervinden daarvan de na-
deslen, maar vooral ook do gezellen, die
nooit aan een volle werkweek komen.
Al lijken dan ook de uurloonen hoog,
de verdiensten zijn dat thans niet.
Ten slotte zeide do bondsvoorzitter nog,
dat men, om voor het hoogste tarief
in aanmerking te komon aan strenge
eischen van bekwaamheid moet voldoen.
Er zijn klanten, dio buitengewoon las
tig zijn, zoo erg, dat de gezellen, dio
hun costumes maken halve zenuwpat; te-
ten worden. Dat de leveranoiers van zulko
klanten inderdaad op hooge loonkosten zit
ten, wil do bondsvoorzitter niet ont
kennen, maar in dc gemiddelde maat-
confectiezaken zijn, zoide hij, do loonen
fcouscli niet de eenige oorzaak, welke do
kleeding duur houden.
Hij wees er on3 op, dat in Engeland,
Zwitserland en Duitechland, waar een
zelfde soort contract in het bedrijf be
staat als bier, voor do tariofborekening
een kooger aantal uren wordt aange
nomen.
De stoep voor het Koninklijk Paleis te
Amsterdam. Met zeer verdeelde instem
ming beeft de Vereeniging „Hentlrick de
Keyzer'1' zoo schrijft zij in een adres
aan den Aansterdanischen Comeenteraad
XVI.
De stoomboot legde in de haven van
St. Marks aan. Hier verlieten haar de
meeste passagiersook de vrijbuiter
en Ralph stegen uit. Robert hield bei
den in het oog. Zoodra zij aan land
gestapt waren, naderde hen een beiaar
de matroos, die hun een boodschap
scheen over te brengen. Beiden volgden
hem.
Zij stapten in eene kleine boot,
me hen in weinige minuten naar een
,ii!!ntr1bracllti die rustig aan den
mtgang der haven lag.
of !riiUnn!ii!P !?5dden ziJc,ien betreden
te 7PP f e apl-L^6 Z1in° ZeiIen en Stak
iten wimnoi ^eesch hiJ ee" bloedroo-
nen wimpel m top
„De Vos, de Vos!" riepen verschei-
SkPkcn w"' die hem opmerkzaam
tef d m A u" gedacht hebben
dat dit het beruchte zeeschuimersvaar-
tuig was
Onwillekeurig somber gestemd be
gaf Robert zich terstond öp weg naaf
alahassee. Daar het bijna middèr-j
nacht was, toen hjj daar aankwam^
nam lnj zijn intrek in een logement
Des morgens stond bij zijn ontwaken-
Ha/y !!,,:,eedis„ '\00g aan den hemel
Haastig kleedde hij zich en ging na een
'lkmfiaH-'fn zii" vriend Wil-
viiajJuQayfieljl .Hü tiolrtez®
in een geweldige gemoedsbeweging
aan.
„Verbeeld ie," riep deze hem in
plaats van een welkomsgroet toe, „miss
Datura is verdwenen. Voor een uur
keerde mijn bode, dien ik gisteren met
een vernieuwde uitnoodiging naar
Bellecourhouse gezonden had, terug
en bracht deze treurige tijding mede."
Robert werd bij deze onverwachte
tijding doodsbleek. Doch hij herstelde
zich dadelijk weder en vroeg
„Kan ie me iets naders mededeelen?
„Slechts zeer weinig," antwoordde
William. „De bode berichtte, dat zij
eenige dagen geleden door meerdere
slaven vergezeld met haar gondel in
de baai, die de bezitting haars groot
vaders bespoelt, had rondgevaren,
maar des namiddags niet terugge
keerd was. Haar grootvader liet de ge-
geheele baai zoowel als de kleine haar
aan de zeezijde begrenzende kleine
eilanden afzoeken, zonder eenig spoor
van de gondel of van de daarin gezeten
hebbende personen te ontdekken."
Robert bezon zich niet lang.
„Ik inoet terstond naar Bellecour
house," zeide hij gelaagd.
„Geef mij een paard, het vlugste, dat
>e bezit. Óf wees mij behulpzaam ér
dadelijk een te bekomen."
„Wil ie dart niet ons ieèst van heden
bijwonen?"
i>Dat is mij hu onmogelijk!"
"Ahais het zóo gesteld riep
Wriliam uit. „Ik heb dus eën medingeV
uitgenoodigd Ik had het wel ikunnen
denken, daar ie iuist van haar kwaamt
toen wij elkaar ontmoetten. Om ie
SSktejt Ie. he wijzen. dij geea af
gunst bij mij verwekt, zal ik ie mijn
lievelingspaard, een prachtigen Se-
minoolschen draver, toevertrouwen,
die ie er als op vleugels heenbrengt."
Onverwijld gaf William last het
bedoelde paard gezadeld voor te bren
gen. Eer er een kwartier verloopen was,
had Robert reeds de stad achter den
rug. Toen hij voor Bellecourhouse af
stapte, kwam iuist Juno naar buiten.
Hem ziende, kwam zij naar hem toe
en begon hevig te schreien.
„0, mister bchof," riep zij, „groot
ongeluk is gebeurd. Ooede miss Dat
weg is, en Cesar, en Ulyssus en Ach-
les.allen weg."
„Heeft men nog geen spoor van hen
ontdekt
„Niets in het geheel nietsWeet
niét waar gebleven."
„Wanneer gebeurde het ongeluk
Juno scheen na te denken. „Een,
twee, drieo veel dagen ant
woordde zij snikkende.
Waar vind ik mijnheer Bellecour
„Mister in de zaalis treurig, zeer
treurig."
„Miseer in de zaalis treurig, zee-
treurig,"
Robert ging in huis, Hij vond den
grijsaard ill diepe verslagenheid. Met
stomme droefheid reikte de oude man
hem de ijand'; opk Robert kon geen
woqrd uitbreng^i. ijje grijsaard her
kreeg het eerst zijne bedaardheid,
..Wagféfheug-t liet mij, li te zien/'
spfttR Jgj, „U>v/ onverdachte verschij
ning konft mij v'oór als ee'n gunstig
teek'en, dat fk'nog niêf alle hoop op
geven moet, mijn geliefde kleindochter
t/rtig je Vjndej), Peedsjepqiaal derjit
gij haar redder in het grootste gevaar,
geve God, dat hetzelfde deel u ook
nogmaals beschoren zij. Maar ver
gun mij de vraag wat voerde u
zoo plotseling hierheen
De jongeling bloosde. Met weinige
woorden deelde hij zijne uitnoodiging
tot het ontworpen feest in Talahassee
mede, waaraan hij gevoig gegeven
had. Hier echter had hij van het on
geluk gehoord, hetwelk miss Datura
getroffen had. In de hoop iets tot hare
opsporing te kunnen bijdragen of
ten minste eenige troostwoorden tot
hem, den gebogen grootvader te
kunnen richten, was hij terstond her
waarts gereden.
„Ik dank u voor uw groote deel
neming," sprak de grijsaard „Zij
is mij zeer verklaarbaar, want
Datura heeft mij openhartig verklaard,
dat zij in u meer dan haar redder
vereert."
Wederom bloosde de jonkman. Hij
boog zich over den grijsaard en fluis
terde „Gij waart dus niet ongenegen
mij uw lieve kleindochter voor dit
leven toe te vertrouwen
De grijsaard trok hem naar zich
toe, omhelsde hem en sprak met
weemoedigen ernstIk ken nie
mand, wie'n ik mijn kleinood liever
zou hebben toevertrouwd-."
Eén oogenblik vergat Robert dat
Datitra verloren was. Hij omarmde
den grijsaard ên riep uit„Groot
vaderik''I Hij zwëe'g plotse
ling stik,
„Ja, noem mij altijd bij dezen
naam," ging de oude man voort.
Ei! ÏBi.^Atuta_.vmtr3itiid v/rj
loren zijn, dan.... mag ik hopen,
dat gij ook dan een trouwe kleinzoon
voor mij blijven zult
„Van ganscher harte blijf ik dat
voor u," riep Robert met geestdrift
uit. „Maar nu," ging hij bedaarder
voort, „wil ik mij haasten eenig spoor
van Datura te ontdekken. Ik kan geen
rust vinden voor ik weet, waar zij is,
öf op den bodem der baai, of, wat
ik nog altijd hoop, hier of daar in
diepen rouw levend."
„Ja, mijn zoon, beschik over mijn
geheele vermogen schuw geen uit
gaven. Als gij haar terugbrengt, zal
zij onverwijld aan uw voortdurende
hoede worden toevertrouwd."
Robert vorschte nu nog na hoe
en waar zij verdwenen was. Hij ver
nam echter- niets anders, clan wat
zijn vriend William hem reeds me
degedeeld had.
XVII.
Keeren wij tot Datura terug. Het
was een heerlijke dag. De zuidelijke
bijkans tropische hemel glansde in
het donkerblauw. Had niet de nabij
heid der zee verkoelend gewerkt, dan
ware de hitte ondraaglijk geweest
zoo echter was zij niet drukkend.
Datura maakte bijzonder gaarne met
haar sierlijken gondel een watertocht
van de Bromrnys- en Bacacassi-
kreek gevormde binnenhaven. Zij
was bovendien door Pine-island en
een ander, met dennen bewassen,
die haar aan de zeezijde afsloten,
voor alle winden beschermd. Al werd
dé geheele Mexicaaiische golf
woedende stormen opgezweept, hier
dansten slechts kleine golfjes, die
zelfs een visschersboot niet in gevaar
konden brengen. Dit was den heer
Bellecour uit langjarige oudervinding
bekend. Daarom weigerde hij Datura
ook nooit verlof tot haar kleine tocht
jes dien dag was er minder dan ooit
grond, om haar dit te weigeren. O.
Datura's last maakte Cesar den gondci
gereed en riep Ulyssus en Achillea
twee joitge krachtige slaven, als
roeiers. Beiden waren in het roeien
geoefend en Cesar kon uitmuntend
sturen. Ditmaal echter vatte Datura
zelf het roer zij stuurde de gondel
regelrecht op het Pine-island aan.
„Pas op vermaande Cesar, ciit
ziende. „Pine-key heeft zandbanken,
die werpen gondel om én miss pat
en Cesar en allen in het water."
„Ik weet het," antwoordde liet
meisje, „ik heb evenwel vandaag
geen zin in een bad. Zoodra wij ze
naderen, waarschuw je, dan wend
ik en zoek een andere doorvaart."
Een poos ging de vaart voortref
felijk. Cesar sloeg met onderzoekend
oog de voor hem liggende spiegel
gladde watervlakte gade. Reeds wa
ren zij het eiland tot op een kwart
mijl genaderd. Daar bemerkte hij
weinige voeten voor de gondel eeni-
zïcl
es.
ge zfch krullende en "schuimende
golfje:
„Stop K/ riep hij met snijdende,
stem;
A
.(Wordt vervolgd.)
