„ONS
BLAD"
a Stand
RECLAMETABAKS
J. R. KEUSS
BUITENLAND.
Het verdwenen meisje
VRIJDAG 13 JANUARI 1922
Ï4e JAARGANG
Bericht.
*mmm
•:n van briand.
lei. 66b
ma.
-v. RUK
\m
Bureau: HOF 6, ALKÜAAR.
Telefoon:
ei Markt
raitsjuespousme.
f „In 't najaar van 1917, aldus dealde ie
heei van Beresteyn aan Het Vaderland
•mede, kwam aan de orde het groote ere
ctie» voor de levensmiddelen Ik werd We
vallig voorzitter der Commissi- van rap
porteurs van dit Wetsontwerp en vond
daarin aanleiding mij in deze geheeie
kwestie nog eens terdege in te werken.
Indische kroniek.
FEUILLETON
SIOOO MERK
BLAUW MERK
GROEN MERK
FRSMA KWALITEIT
BILLIJKE PRIJZEN
LAAT A 125 - ALKMAAR
DE CONFERENTIE TE C1NNES.
S R,l|,h vol«d«
K „Uwé bevele InJlentredende 'aan.
«tript uitgevoerdheb ik
Kweekenj „De Ua.nia'
J. GROEN.
if! 1 I F?'
Eeïnder PeerïS-
Eestsvaar. i
<1. van Herman
[arijtje Geusebroek"
van Ctornelis van
itje Anna Schinkel.
WD:
en öuzanna Kriiijt
endrika Geertrukla
M.l-Vt
gehuWd met Jan
/wakke tot inatl-
rdelijke richtingen,
kt, weinig of geen
nig sneeuw,, zelfde
ion onder 4.12 n.m.
Maan onder 7,19
maan 2.56 n.m1.
E KABINET.
De „Echo de Pa
lende mede omtrent
van het nieuwe Mi
ni ve het premier-
ding van het Mi-
:nlandsche Zaken op
resident van de Be-
van de Kamer
Minister van Binen-
financieele ra.ppor-
er Lasteyrie, Mi-
ën, Maginot Minister
jttor Jean Durand
ie.
ünisterie zullen Le
van Arbeid, Be-
Onderwijs, en welt
er van Handel in
erie zitting hebben
ordt wellicht ver-
oegere Minister van
kabinet Millerand
hour in het kabinet
imen staat nog niet
log genoemd Reihe1'
Lugol, den tegen-
itssecreiaris voor de
i. De berichten uit
ilding van den die-
het a. treden van
deelnemers van de
gemaakt. Het be-
ijf uur 's middags
de vestibule van
verzamelde jour-
ieeid. iegeiijlkeitijd
dat hij 's avonds-
terug'keeren
lien" meldt, dat de
den, nadat de Fran«
en hun instructies
tot verdaging zal
jen van Duitschland
leeft Lloyd George
f-gesteld de geheeie
.om missie van Her»
Daar deze toch tij-
mi n i s tercris is niet
erp van zooveel be
vissen, is jnet een
g rekening te hk u-
,en der Brixsche ge-
L verklaart, dat o.»
Beorge zijn vertrek
vastgesteld, het imor
et vertrek op ver
rijk zal worden uit-
ln de „Echo de Pa-
ing, dat de algemee-
It het werk van den-
voortgezet zal wor-
kabine.swisseling iin
le jioodige snejhetó
jering van
ld met Sted. j
gelijks aan
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
jVtot nPïiiiictreerri Zondagsblad 060 fbo^e M.
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 633
Advertentieprijs:
Van 1 5 regels f 1 25; elkeregel meer f 0 25; Reclame^
per regel f075: R') riek „Vraag en aanbot" Dij voor
uitbetaling p-.-. piaatt 'g f 0 60
-fp-ratis een Dolis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500—, f 400,—, f 200,—f 100,—, f 60,—f 35,—, f 15,-y
Aan alle abonne's wordt op aanvi<*^ K - J
r. nnviin vvll npi Tlipf er n! - r. i -• w g* 3 - ...iv W - t.vt r»vi r-ctri.1 i'Ti% il rii* ilnlt ii n li fc/ Iftfö A Qk I Kis i
13 Jail. 04 öUüpelS.
Jie-n. Kleine Fabriek?
|f 53 z. m. f 43. Oom
f50.—. Kleine Boe
merk f 48. Cbtnmis-
j)4. Handel ma ig.
Jan. Graanmarkt.
Il721 zakken 533 z.
p.50. 61 z. rogge fl?
f 14—14.50. 828 -0.
14.50. p-aardeboonen
rie beonen f 3040.
88—42. witte boones
groene kt. f 2i>. idem
In grauwe f 38. Alles
Het parlementaire stelsel is al sinds veie
jaren in opspraak. Vóór 1917 heette hel.
dat de kiezers geen voldoenden invloed ni
liet parlement konden doen gelden: hun
aantal was beperkt en in ieder district be
sliste de helft plus één der stemmen ovei
cle verkiezing van den candidaat. Door de
invoering van algemeen mennen- en vrou
venstemrecht en zelfs kiesdwang, benevens
eer. evenredige vertegenwoordiging, waande
men een dorado nabij te zomen. Doch
spoedig kwamen nieuwe na.ieelen voor ien
dag, waarvan wij ennél willet memomrec
ren, de moeilijkheid van bet samenstellen
ever lijsten en het gelaten recht van voor
keurstemmen. Het was duidelijk, dat door
de onvermijdelijke leiding door partijbe
sturen aan de verkiezingen te geven, de be
slissing over de te benoemen candi.laten
vteT meer dan vroeger. naap die partijbest'i-
rei werd verplaatst, een bezwaar, dat no.»
veel grooler is geworden nu het recht vau
voorkeurstemmen onlangs danig is ver
zwakt.
Maar, hoe men de zaak ook wende of
"keere, een volmaakt of zelfs maar aige
meen bevredigend stelsel zal wel nimmer
uitgevonden worden, omdat het persoon
lijk element hierbij altijd steiK op den v >r
grond treedt en in de polihek de mensen
z;ch nu eenmaal niet van zijn best^ zijde
laat zien. Wanneer in de parhjen zelf steeds
uitsluitend het algemeer of althans liet z-i'
vere partijbelang op oen voorgrond slon i
zouden de meeste moeilijkheden niet voor
komen.
Een slerk staaltje van 01.verkwikkelijk
personenpoliliek heeft dezer dagen weer
he geval-Van Beresteyn geleverd Men he^it
gelezen, hoe dit 2de Kamerlid uit de vrij
zinnig-democratische partij is getreden op
grond van een conflict met jen leider van
zuil partij en voorzitter zijner Kamerfr.u-
he. mr Marchant, In Je daarbij gopubli
ceerde feiten wordt een tipje cpgeliehl ovtr.
hei doen en laten *aa Kamerfracties en
handelingen van parriibesiuren, waardoor
rei vertrouwen in de belangeloosheid der
heeren politici zeker niet wordt versterkt
Mr. van Beresteyn oeeft meegedeeld h?-e
hij bij de laatste Kamerverkiezingen her
kozen werd.
„Ik heb den indruk dat mijn arbeid den
heeren Limburg en Maichani niet erg aan
stond, zoodat de vernouding in die dagen
niet te best was. Toen nu cle verkiezingen
voor de deur kwamen werd afgesproken
dal de aftredende kamerleden naar anciën
niteit op de lijsten zouden worden geplaatst.
Deze anciënniteit was als yolgt: Ketelaar
{1897), Marchant (1900). Limburg (1905)
Teenstra (1909), Roodenburg (1913), Kos
ter (1915), v. Beresteijn (1916), Oud (19i7).
Ik kon mij zeer goed me' een dergelijke
candidaatstelling vereenigen, omdat het het
mogelijk advies is dat. een Hoofdbe-
;,luur aan de leden kal geven, wil net niet
vervallen in een persoonlijke waardeering
der aftredende leden, waardoor niet anders
dan onaangenaamheden kunnen onlstaan.
Ik bemoeide mij in het geheel niet met do
candidaatstelling, daar ik geen lid van t
Partijbestuur was en vertrouwde er op dat
mijn politieke vrienden ok voor mijne be
langen zouden waken. Hoe t»wam i* bciro-
gen uit toen ik in de ,Vrijz:nnig Democraat'
van Zaterdagochtend 2 Marrt 1918 moest
vernemen, dat de afspraak met was nag^\"-
mer. en de Kamerleden die invloed hadden
op de volgorde op betere plaatsen stonden
dan b.v. Roodenburg en ik."
De partijbestuurders hadden n.m. tegen
de afspraak in twee tijsten ontworpen, één
voor de westelijke, één voor de oostebjke
greep en daarop mr. Marchant, die volgens
het convenant No. 2 moest staan, No. 1 op
de beste lijst geplaatst.
Verder werd aan ten heer Roodenburg,
die volgens anciënniteit de brie plaats moes'
hebben, de achtste toegekend en aan mr.
Van Beresteyn, wien de zeverde plaats toe
kwam, de tiende. Deze laatste zou dan ook
ver was gedrongen.
„Ik had het gevoel van in slaap te zijn
vermoord door mijn polb'eke collega s
schrijft de heer van Beresteyn dan ook
weinig vriendelijk.
Zie daarnaast hoe-het in de Kamerfrac
tie toeging, de heer van Beresteyn laat zich
nis spreker inschrijven, maar krijgt van
zijn voorzitter, den Ver Mai chant, een ul
timatum thuis: laat a vóói kwart na elf ah
spreker schrappen, of ik laat door den Ka
mervoorzitter meedeelen, da' gij geen deel
meer uitmaakt van de vrijzinnig-democra'.i
scire Kamerfractiel La inert sans phrase
dus'.
Nu weten wij wel, <-'at er in elke organ"
satiC discipline behoort te bestaan en h'
ook in de politiek leiding behoort te zijn.
Maar er*is toch nog ?oo iets als een recht
van verdediging en beroep en een algemee
ne vergadering der. partij, welke in hoogste
instantie uitspraak dient te aoen, wanneer
er onder partijgenooten eer meeningsv^r
schil uitbreekt. Het geval-van Beresteyn doet
iaarom verbijsterend aan. te meer, waar
zoc iels voorkomt in een zich noemende
vrijzinnig-democratische partij. Waar tic'
hoefdbestuur bij het opstellen der lijsten
de leider bij een ondiscipbnaire daad op
traden als despoten, als hier is geschied,
moet het den vrijzinnig democratiseren
kiezers toch wel benauwd om het hart
worden!
Ons parlementarie leven kan, na alles
wat de laatste jaren geschied is, niet vee'
schokken meer verdragen, tvlen klaagt over
l.oe langer hoe meer afnemende belang
stelling bij de kiezers in .de politiek". Js
het wonder, als de rieeren die de politiek
moeien maken, aldus in politieke zedan
voorgaan?
zooals het
zijn moet.
tjjeuwjaar 1922.
Dit is dan het Holland
naar zijn vermaardheid
Vaderlandsche lezer, vergeef me dat
ik ditmaal met een weer-praatje kom,
maar het is me te bar. Deze lage,
somber-f?r:ize luchten met groezelige,
snel-voortjj.
loeiende wind, zwiepend door de
schrale takken der docde boomen,deze
kille regen, die neerdreinst op de
limmende straten,op de zich spoeden
de menschen, het gelaat weggedoken
houdend in de hoog-opgeslagen hals-
'-ra^en.
En de eene rrauwe dag volnend op
r'en anderen grauwen dn", in droevige,
'ichtelooze, vreu^delooze rij....
Dit is dan het Holland, zooals we
^et terimzanen, toen we terugkeer
den na een tienjarig verblijf in het ver
re zonneland.
Na een viifweeksche vaart over
"ceanen en binnenzeeën onder bijna
onnetemrerde zonneluchten.waren we
-ekomen in de kilte van het Engelsche
'■anaal. Een ondoordringbare mist.
die on viiftin meter afstand golven en
hemel we"vaa"de in één priize ondoor
zichtigheid. Fn zich or> het groote
schin in versloomde vaart te voelen
"oortciijden zonder te kunnen gewaar
worden waarheen, en de stoomfluit
•"et korte tusschennoozen ziin door-
drjncend bromgeluid te hooren ui+-
rtooten, om somtüds uit den ondcor-
dripgbaren nevel als zwakke echo het
waarschuwend antwoord te wekken,
dat alles werd een beklemming voor
"ns, passagier*, in wier geest alle ooit
gebeurde en gelezen verbalen van aan-
■■aringen in den mist als voor ons op-
süzeude mpge'übheden levendig wa-
ren geworden. En in den nacht bielden
de peh'idsemen onzen slaap door vage
rsvcrci f(»n p TI rustic
De ochtend bracht een eind aan die
beklemming, en hii onzen eersten
stan on het dek was het gezicht op de
nppn zee als een bevrüding.
Doch de zee was wild van witbe-
■whT-imde golven, een strakke bries
jg-g 'augs den bemel.de grauwe wolke"
"arden e*1 hrven de smalle gelestreen
waar we de duinen vermoedden, hin-
"en de wolkenbanken als een lood-
"P'ze last.
En ons aller gedachte vond uitdruk
king in den promoten uitroep yan een
onzer
,,Vranneer ie die lucht daar ziet, hoef
'e niet te vragen waar we zijn."
Het zou dwaas zijn tr b 'veren, d-t
het in de tronische landen minder re
cent dan in dit land van „gematig'd"
klimaat.
Het aantal zonnedagen is er zeker
beduidend grooter dan hier, doch de
hoeveelheid regen, welke er gemiddeld
oer iaar valt,is ook vijfmaal zoo groo\
Wanneer na een hitte-dag, dat de
zon loodrecht boven het land heeft
"estaan, de snel opgekomen wolken
gevaarten zich ontlasten van hun wa
ter, dan is de regen als een watervloed,
ruischend op het gebladerte der hoo
rnen,trommelend op de daken der hui
zen, knetterend op de wegen, zoo dat
ieder, die zonder beschutting is, in
enkele oogenblikken met doorweekte
kleeren staat.
Doch we blijven er gespaard voor de
troostelooze in somberheid aan een
geregen dagen, die het Hollandsche
klimaat ons geeft.
Ook de wind is er niet zoo'n koppige
klant, als men hier hem kent.
groote verschillen en schommelingen
aan, die ons hier voortdurend op het
"laasje doet tikken om te zien of de
wijzer voor of achteruit schokt.
'in den drogen tijd doet de ongelijke
temperatuur van zee en land in den
middag een flinke bries ontstaan,
doch cle nacht is doorgaans wind
stil. En de korte rukwinden, die een
donderbui voorafgaan, zijn spoedig
Uitgewoed, de regendruppels komen
gewoonlijk in loodrechten val neer.
en druipend onder de gestadigen regen
bangt het zware gebladerte zwaar om
laag.
Een enkel maal breekt een felle stoor
'Ms de gelijkmatigheid van het weer.
Een donkere, bijna zwarte lucht, die
zich geluidloos over de aarde heeft uit
gespannen, laat enkele druppels val
len. De natuur is bedrukt stil geworden
Daar breekt de wervelwind los.
En in een oogenblik zijn de boo
men geworden "als zwaaiende reuze-
nluimen. Met ziin geweld smakt de
windhoos naar links en naar rechts de
stammen tenen de grond, wringt er
de daken der armelijke huisjes uit
elkaar, sliert de nannen bii rissen van
4e steviger gebouwde daken, slin
gert de platen der zinken dakbedek-
1 iogen als bordpapieren door de lucht
smüt de telefoon-draadgeleidingen
met palen en al in dwaze wanorde
dooreen en schudt over dat alles het
regenwater in stroomen.
Doch na een enkel uur is de wild
heid uitgewoed, en Imt over het cord
rr verwoesting de stilte der tropische
luchten, waarin dan levendig opklin
ken de stemmen der bedrijvige men
schen, die in de weer komen voor het
onruimingswerk.
En het komt voor, dat in een an
der gedeelte der stad de lucht helder
en kalm is gebleven, en niemand er
vermoeden kan, hoe in de onmiddelijke
nabiiheid de elementen hun woeste
'-recht hebben bot gevierd.
De November-bladen hebben uit
fava ook nu weer berichten gebracht
v<m zulke stoornissen.
Te Soerabaia werd on een der avon
den een geheeie wijk in het donker
"ezet. doordat een windhoos de zin
ken dakbedekking van een der electri-
scbe centralen voor een groot gedeel
te had losgerukt, en dientengevolge de
stagregen de machine-hal kon inun-
TABAKSFABRIEK
,DE WAKEN0E LEEUW"
en winterrijkdom, doch soms p'.o'seling
uitbarstend met ontembare kracht.
En het landvolk is geestelijk daar
naar gevormd.
Zorgeloos aanvaardt het de milde
zegening, zonder zich druk te maken
of de opbrengst van den akker door
betere bewering en nauwgezetter zorg
niet belangrijk zou kunnen worden
verhoogd. Weerloos, in zijn onwetend
heid en fatalistische berusting, onder
gaat het de rampen, die over het ko
men.
Welke Westersche geleerdheid zal
het beter maken
S.
Engeland en het verbond met
Frankrijk.
De ontwikkeling van den politieleen toe-
sland, die Briand's haastigen terugkeer uil
Cannes naar Frankrijk noodzakelijk heeft
gemaakt, wordt met groote belangstelling
door de Engelsche pers verbreid en van alle
kanten hoopt men, dat Briand opdracht zal
kriigen, naar Cannes terug te keeren en de
d'eeren en de m^hinës bult^weS
stellen.
Van een andere plaats op Java werd
eveneens het ontreden van een ver
nielenden wervelwind neseind.
Daar was de verwoesting nog groo
ter.
Eenige honderden boomen werden
ontworteld of afgeknapt. Het eigen
aardige verschijnsel deed zich voor,
dat tusschen twee erven, waar de
wervelwind groote verwoestingen had
aangericht, een ander erf wonderlijk
"espaard bleef. Een tachtigtal in-
landsche woningen werd omver gewor
pen, het zelfde lot ondergingen vier
uit steen opgetrokken loodsen. Ten
slotte bleek ook nog, dat onder de be
woners der huizen enkelen het slacht
offer waren geworden van den ramp,
door de neerstortende huizen en boo
men werd één hunner gedood en een
achttal gewond.
Zoo is de natuur in Indië, overvloe
dig in hare zegening van zonneweelde
tooien met het volste vertrouwen van zijn
lend achter zich.
In de pers wordt een in het oog loopende
plaats gegeven aan de memorie van Lloyd
George, waarin de voorwaarden zijn neer
gelegd. waarop Engeland de overeenkomst
zou sluiten. Het is een lang stuk en, naar
verluidt, is het in Briand's handen gesteld
voor de conferentie te Cannes.
Eindelooze of voorloopige gedachtenwis-
selingen, zoo wordt gezegd, zouden vrij
wel als een fiasco beschouwd moeten wor
den en ongetwijfeld het verschil tusschen
de Fransche en Engelsche opvatting ver
scherpen.
Europa, z"o heet het verder, zou zulk een
gevolg met mishagen zien.
Na met klem verklaard te hebben, dat
liet Britsche rijk en Frankrijk even stand
vastig tezamen behooren te staan in de ge
schilpunten des vredes als in het oordeel des
oorlogs, gaat de memorie in weiwillenden
geest de voornaamste redenen voor bezorgd
heid .van Frankrijk na de vergoeding en
de toekomstige veiligheid. De memorie han
delt dan over de zorgen en ontevredenheid
van Engeland dat van zijn uitvoer leeft.
1Zijn handel is even vreeselijk verwoest ais
ken snrak H1 nudrter toekij-
ii de c°mmandant.
„Ik trof hen toevallig boven on
de rots bij den wachtpost aan, waar
Tneüaa> if sc,).ePen wilde uitzien.
.e" hf" daarover onderhield,
aan anderen tot muiterij
v®rdient natuurlijk een voor-
Ibee dige straf," sprak ce commandant
M. „i>och wat deden de anderen
ronkten." in het rontl en
comma„HChaiterend ge|ach van den
„Ig'j met welk een ernst
Smiine afwl"U^an Tom Jankins
dus wendïe 'iceid het bevel voert'"
tot Ral n. commandant zich
lbtae„,nb,Velhtbb'!' «n de
P© kaDiteiii^f dus sprak
„Een groote mé' a"twoordde deze.
delen, dkT,L eKi Ievensmid-
fijn, bracht ui "??a"den toereikend
fceb ik" 'k hierheen. Te gelijk
Vangst gedaan -gebeel ^ii°ndere
„Het schoonste jonge meisje, dat
ik ooit gezien heb."
„Hoe kwaamt gij aan haar?"
vorschte de kapitein.
John Aiwai verhaalde omstandig
de toedracht.
„Wat hebt gij met de slaven aan
gevangen
„Den oudste, Cesar geheeten, liet
ik aan het dametje tot bediening,
de beide anderen, twee jonge, krach
tige borsten, moesten de "matrozen
in den .arbeid behulpzaam zijn."
Een oogenblik verzonk de kapi-
in gepeins, terwijl Ralph den
St. Fancras - Telefoon 14
Standplaats, Zaterdags op het
hof naast Café
Het wapen van Haarlem
de bodem van Frankrijk. De gevolgen aan
menschelijk lijden en ontberen zijn zeer ern
stig. Er zijn bijkans twee millioen Britsche
werkioozen uit den arbeidenden stand cd
hun onderhoud kost bijna 2 millioen pd. st.
in de week.
„De last drukt op een gemeenschap, die
zwaarder belast is dan eenige andere ter
wereld en harder getroffen dan Frankrijk
door de economische gevolgen van den oor-
lag. Frankrijk is er in dit opzicht gunstiger
aan toe dan andere Europeesche landen, ten
deeie omdat een groot percentage van zijn
bevolking van het land leeft.
„In Italië en België is de werkloosheid
ook ernstig. In Centraal-, Oost en Ziuid-
Europa komen de ineenstorting en versto
ring van 4e normale economische proces
sen nog duidelijker uit. Miilioenen leven in
omstandigheden van bittere ontbering en el
lende."
Gewag wordt ooik gemaaikt vam Rus-
land's nood en de vraag aangeroerd van
de wijze waarop de verschillende proble
men tassohen Engeland en Fnrnkrijk ge
regeld moeten worden. Deze problemen
moeten in hun geheet onder de oogen ge
zien worden. Frankrijkks zorgen worden
ten volle erkend, maai' ^Engeland", zegt
oe memorie, „kan er geen vrede mee heb
ben, het vraagstuk van den wederopbouw
van Europa uit te stellen, terwijl het aam
Franikrijik's wenschen maar vergoeding en
veiligheid tegemoet komt.'° De Engelsche
regeering, zoo heet het verder, is bereid
zich ten aanzien van de vergoedingen ie
houden aan de regelingen die te Londen
getroffen zijn, volgens weike Frankrijk
aanmerkelijke voordeelen zat krijgen en
Engeland aanmerkelijke offers zat bren
gen.
„Het Britsche voJik begrijpt de aan
spraak van Franikrijlk op waarborgen
tegen een inval, maar het is niet bereid
zich tot militaire verplichtingen te laten
binden voor vredesverstoring elders en
tot deelneming aan militaire ondernemin
gen in Midden- en Oost-Europa. Het voor
gestelde ontwerp van het tractaat is in
dien vorm van een verbintenis, die er het
best op berekend is, om de gemeenschap
pelijke belangen van beide mogendheden
vam West-Europa te beschermen."
De memorie behandelt dan het voorstel
oan de internationale economische confe
rentie bijeen te roepen, waarmee de con
ferentie van Cannes zich sedert dien ver-
eenigd heeft en eenige problemen, die
binnen het gebied van zulk een conferen
tie zouden vallen, worden aangevoerd.
Nadruk wordt gelegd op het belang van
een herstel van den Europeesohen han
del en in dit verband wordt toegegeven
dat zekere zekerheden en waarborgen on
misbaar zijin voor de hervatting van den
handel met Rusland.
De voorwaarden, die moodig zouden zijn
voor het herstel van het gevoel van vei
ligheid worden kort aangestipt en ook
wordt de dringende noodzaak erkend van
het scheppen van behoorlijke ruilmidde
len.
De Britsche regeering zou ook de twee
voegende beginselen widen neerleggen, In
de eerste plaats moeten alle naties zich
verbinden, oin zich te onthouden van 'het
voeren van propaganda tot omverwerping
van de orde en 't gevestigde stelsel van
andere landen. Ten tweede moeten alile
landen zich aansluiten bij de verbintenis,
om zich van aanvallen op hun buren te
onthouden. De hoop van Engeland is,
deze verbintenis van alle naties van
Europa zoder uitzondering te verkrijgen.
tein
onderstuurman intusschen een glas
wijn reikte. Eensklaps v oeg de ka-
pite n weder„Wat bewoog u het
meisje tegen onze gewoonte op te
lichten
„Ik dacht u een vriendelijke ge
zelschapsjuffrouw of dienstbode te
verschaffen en wanneer dit niet ging,
aan Joch voor haar uitlevering een
aanzienlijk losgeld te bedingen."
„Beide laten zich hooren. Om ech-
ter een beslissing te nemen, moet ik
eerst het meisje zien. Waar hebt gij
haar 6 3
„Zij wacht buiten op uwe bevelen."
„Breng haar hier
„De onderstuurman opende de
deur en Datura kwam binnen.
Een luide uitroep van bewondering
ontsnapte aan Ralph's lippen. Ook
de kapitein zag de binnentredende met
welgevallen aan. Tom Jankins ech
ter staarde het meisje een oogenblik
aan en riep toen uit„Zie eens aan,
mijn geliefd dochtertje Jij bent dus
J-ae geprezen schoonheid- die John
Aiwai opving
„Verbaasd keken de anderen hem
aan.
„Het is zoo als ik zeg, mijn dochter
Datura," bevestige hij.
Het meisje ging naar hem toe.
„Vader," zeide zij, „ik hoop, dat gij
mij beschermen en weder naar mijn
edelen weldoener terugvoeren zult.
Daarvoor beloof ik u dat hij levens
lang voor u zorgen zal en het u aan
niets zal laten ontbreken."
Een oogenblik scheen de matroos
geroerd doch bijna terstond trok
er een duistere wolk over zijn aange
zicht. Hij slingerde Datura's hand,
die de zijne gevat had, van zich af
en sprak driftig: „Lang genoeg heb
ik mij door mijn vrouw laten mis
leiden, dat ik jou voor mijn eigen
kind hield. Eerst de naderende dood
opende de lippen van de vrome huiche
laarster. Toen bekende zij mij, dat
mijn kind aan de mazelen gestorven
was. Ik had het zoo lief. Dat wist
zij. Zij vreesde en misschien niet
ten onrechte dat ik, als ik haar
verlies vernam, mogelijk een ondoor
dachte da.ad zou plegen. Daar hielp
haar gelijk zij zeide het toeval.
Zij kwam in de matrozenherberg en
vond de waardin in de grootste woede.
Haar man had haar den vorigen
avond een kind van twee jaren ge
bracht, hetwelk hij voor dat van zijn
overleden zuster uitgaf. Hij beval
het haar dringend, aan. Dit verwekte
haar ijverzucht. Zij wilde het in geen
geval behouden en dreigde het, wan
neer zij het op geen andere wijze kon
kwijtraken, te zullen dooden. Daarom
verzocht er mijn vrouw om. Zij kon
het nu zonder vrees voor ontdekking
voor het mijne uitgeven.
Met stijgende spanning hoorde de
kapitein het verhaal aan.
Eindelijk riep hij „Hoe heette de
waardin, van wie je vrouw het kind
ontving
„Het was vrouw Mary in...."
„Aha mijn vrouw. Na zestien jaar
verneem ik dan toch eindelijk waar
het kind bleef. Die nietswaardige
Als zij nog leefde, zou ik haar voor de
tweede maal verworgen."
Datura stond als vernietigd. Dat
zij de dochter van een armen matroos
was, had haar nooit gespeten. Thans
echter hoorde zij dat zij de dochter
der zuster van een vermetelen zee
schuimer was.
„Mijn vrouw heeft mij door het
weggeven van dat kind schandelijk
benadeeld. Zij had echter gelijk met
te denken dat het niet van mijne
zuster was."
Datura keek verrast op.
„Nu, wiens kind was het dan ei
genlijk vorschte Ralph.
„Het ware een lange, hoewel juist
niet vervelende geschiedenis als ik
u ailes vertellen wilde. Daarom zij
u dit genoeg „De heer Bellecour van
Bellecourhouse achtte zich door den
koopman Meerveldt in New-ljork,
zijn langjarigen vriend, diep belee-
digd. Hij wilde zich op hem wreken
en droeg mij op diens kleindochter,
destijds nog het eenige kind van den
jongen Meerveldt, te rooven. Na vele
vergeefsche pogingen gelukte het mij
eindelijk. Ik ontving een riike beloo
ning. Maar het bezit van het kind
zou voor mij een onuitputtelijke bron
van geldafpersingen geworden zijn,
indien mijn vrouw zich had laten over
reden het te behouden. Terwijl ik
alle mogelijke middelen in het werk
stélde, om alle verdenking van mij
verwijderd te houden, deed zij het
verdwijnen en was niet te bewegen
op te geven, waar zij het gebracht
had. Zij heeft haar loon daarvoor
hekomen. !ou Datura, Tom Jankins,
is derh: ve de cudste dochter van den
rijken kuapman Hendrik Meerveldt
te New-York."
Een luide gil deed allen schrikken.
Datura zonk bewusteloos op den
grond. De vreugde, de eigen dochter
te zijn van hare hoogvereerde pleeg
ouders was te sterk voor hare reeds
sterk overspannen zenuwen.
Toen Datura weder tot bewustzijn
kwam, lag zij in een klein vertrek
op een eenvoudig bed. Aan hare zijde
zat Cesar.
„Miss Dat is nog niet dood," pre
velde hij halfluid, toen zij zich be
woog.
„Hoe kwam ik hier?" vroeg zij
hem.
„West nietgaf hij ten antwoord.
Nu herinnerde zij zich wat er voor
gevallen was. Een zalige lach verhel
derde haar gelaat. Zij verzonk in
een diep nadenken, dat echter weldra
voor een zachte sluimering week. Toen
zij in den vroegen ochtend ontwaak
te, zag zij Cesar voor haar bed op
den grond liggen slapen. Zonder hem
te wekken, stond zij op en keek naar
buiten.
„Robert!" zuchtte zij, „als gij
wist dat ik hier was, zoudt gij zelfs
in dit roovershol dringen om mij te
bevrijden."
XIX.
Hoewel Robert vernomen had, dat
de grootvader reeds de binnenha
ven cn de naburige eilanden had laten
doorzoeken, wilde hij toch zich zei
ven overtuigen of er dan in het ge
heel geen spoor van de vermiste te
vinden zou zijn. Hij nam derhalve
de grootste boot der plantage, beman
de die met acht roeiers en een be
kwaam stuurman en voer weg. Hi)
liet de boot naar alle richtingen stu
ren en keek overal uit of er geen spoot
van de verongelukte gondel te vin
den was. Tot zijn groote geruststel
ling was al zijne moeite vergeefsch,
want dit versterkte hem in zijn over
tuiging, dat Datura nog in het leven
kon zijn. Vruchteloos werd het Pine-
island afgezocht en Robert liet de
boot naar de andere key sturen, toen
hij bemerkte, dat een lichte kano er
van afstak. Oogenblikkelijk liet hij
er jacht op maken en had ze spoedig
ingehaald. Robert verzocht den Se-
minool want zulk een was de be
zitter der kano b ij hem te komen,
daar zijn vaartuig te klein was om
twee mannen te dragen. Gewillig
gehoorzaamde deze.
„Vaar je wel meermalen naar de
key's vroeg Robert
$y_ordt vervolgd.
