)en:
•:edin6.
mm,
V
Tuberculoze
ad f 7.—
muil
mor onderzoek?
s inrichten.
Het verdwenen meisje
BINNENLAND©
DINSDAG 17 JANUARI 1922
14e JAARGANÖ
ken.
20 per H L.
60
isak al 14 jaren m«l
©gelijke ziekte te be-
I woekert: zij wordt
t het te laat is Vele
bsard aaa de
Holland,
TeS. 350,
ZIEKTEWET.
LAAG EN LAF.
FM NIJVERHEID.
Conflict in de Kleedingindnstrie?
n Administratie-
ar. Tel. Int 162
FEUILLETON
SUBJECTIEVE MEENINGEN
VAN ONDERGESCHIKTE
AMBTENAREN.
Dat verwekte ni
&ers*e soor»
et
NOORD - HOLLANDSCH DAGBLAD
iF „ONS BLAD" F
1 I J Advertentieprijs:
>nearre«rend« prijau
Handel.
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
Mn wnrdt op aanvrage gratis een
ie uitvoering meer praclisch en daarom
12— BursRU*. HOF 6, ALKMAAR. - TelefoonREDAcfiERNo.,Es33 433
f 2 85 a
0 60 f hooger.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elketegel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75: Ru ^riek „Vraag en aanboo" bij vooi-
uitbetaling pe. plaat» ng f 0.60.
polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f tOO,—f 60,—, f 35, f 15,-y
m
jiljci
achtend,
PIRAEH,
atergraafsmesr)
Jons Gen Heer
f 3.50
I| K.
KUSTERS.
der Eerw Zusiers
Bkhandei belrgft.
knippatronen,
aal.
'END
4.00 per ÜL.
2 50 ji
Hoewel liet aan ernstigen twijfel onder
hevig is, of de Zieklewet nog in deze wei
dende periode aan de orde zal komen
uit vrij verlrouwbare bron weten we van
njKl toch blijft menigeen hopen, dal deze
belangrijke, zoo niet belangrijksin sociale
wet spoedig een feit moge zijn
Met dezen zin, waarmede iedereen wel
vol omen zal kunnen inslemmen, begint de
heer W. Lucassen zijn interessant artikel
ovci de „Zieklewet" in de „Msb." (12 Jan.
Ocntendbl.l
Interessant, omdat hij nog eens scherp
belicht het groote belang in deze sociale wet
gelegen, die voor het respectabel aantal in
woners van ons land, n.l. 1.800.000 van di
rect nut zal zijn.
Maar de hoofdzaak loopt over „de bran
dende kwestie", n.l.: uitvoering van de wet
door de Rijksverzekeringsbank, ofwel uit
voering door en met de organisatie's van
Palroons en arbeiders (1) volgens het plan
„Posthuma-Kupers" en dan schaart W. L.
zich onverdeeld aan de zijde van de Bank.
Wat intusschen zijn goed recht is.
Als argumenten haalt de heer W. L.
voornamelijk aan: dat in de „proeve", door
werkgevers- en werknemers-organisatie^ in
het leven geroepen, te veel an
maalregelen van bestuur" wu o ,at
ten, dat de R. V. B. niet duurder n> ».i b
bezwaar van dure ambtenarij dus niet op
gaat en ten slotte: dat er van de medezeg
gingschap in het plan P.-K. niets overblijft,
ja. dat de arbeiders zeifs minder zullen te
zeggen hebben ais in den Raad van Arbeid,
wijl hun zeggingschap in „toekiiken" zou
beslaan.
Hoewel ook voor mij de hoofdzaak is.
dal deze „belangrijke sociale wet" nu maar
spoedig wordt behandeld is daarover al zóó
veel getheoretiseerd, dat ik het toch niet
zonder nut acht, in dit blad mijn inzicht
aat op practische ondervinding sieunt
eens kenbaar te ma», I; te meer, waar zoo-
vee ii - 7 i ,'ers van dit blad tot de „di-
reej' belanghebbenden" behooren en zij er
dus allen belang bij hebben hoe deze belang
rijke wet wordt uitgevoerd.
Het bezwaar dan, hetwelk in de „proeve"
zou bestaan door het te veel regelen bij ai-
gemeenen maairegel van bestuur, kan men
verschillend beoordeeien; reeds meerdere
malen vernam ik dai b.v. de Invaliditeitswel
heel wal minder siram en éven deugdelijk
zou hebben gewerkt, indien wat minder bij
de wet en wat méér bij algem. maatregel
van bestuur was geregeld.
Hoe dat ook zij: mij lijkt dat toch waar
lijk geen crnslig bezwaar, nademaal de Mi
nister en Parlement alle bevoegdheden be
zitten om bij de wet te regelen wat eenigc
vastheid behoeft.
De „proeve" is dan toch ook maar een
„proeve" en geen wet, waaraan niemand tit
el of jota mag wijzigen.
Het tweede bezwaar is van méér belang.
Dr. Posthuma betoogt, dat uitvoering door
de organisaties van belanghebbenden verre
veg t goedkoopste is en gaf daarvoor cij
fers op het Sociaal Congres ie Utrecht. Die
cijfers zijn niet goed, betoogt de heer W.
Ij.; ongelijksoortige grootheden zijn verge
eken en hij betoogt op zijn beurt weer, dal
de cijfers uitwijzen ten gunste van ambtelij
ke uitvoering,
Hoe dat zit, kan ik niet zonder meer be
oordeeien; cijfers zijn goede bewijsstukken
maar men vergele niet, dat men voor bijna
elk bewijsstuk cijfers kan vinden.
De organisatie's mcenen in elk geval, dai
zelfs de warmste verdedigers van deze li
chamen zoo die er zijn zullen toch
wei bezwaarlijk kunnen beweren, dat zij een
plaats in ons volksleven hebben veroverd.
Trouwens: wat nog meer van die „medc-
zeggingschap" te zeggen? Is het niet een
klein beetje hoe zal ik het noemen?
„wonderlijk", dat juist, nu men allerwege
en zoo fèl de medezeggingschap voor de
arbeiders betwist, dat men nu juist van die
zijde de arbeiders verwijt, dat ze niet ge
noeg medezeggingschap opeischen?
De arbeiders zijn zoo zèlden tevreden, is
de jammerklacht onzer dagen en daar kan
misschien voor een deel waarheid in liggen;
maar nu zij eens tevreden zijn met het hun
toegewezen deel, nu is het alwéér niet goed.
Waarmede ik maar zeggen wil, dat we
wei goed mogen toezien, dat deze zaak niet
cioor persoonlijke liefhebberijtjes vertroe
beld wordt en dat het wellicht beter was.
dat beide groepen de handen ineensloegen
om Ie voorkomen, dat men op hen niet het
spreekwoord van die twee honden met het
been gaat toepassen.
Want ten slotte: er is nog gelegenheid te
over aan beide zijden om van hun inzicht
blijk te geven, maar het grooie practische
belang voor allen is, lat de wet er kómt.
Dat is voor honderdduizenden arbeiders
-* en voor hèn niet alléén van de aller-
gróótste beieekenis.
't Is natuurlijk beter eenige maanden ge
wacht, dan een geheel verkeerd systeem
gekozen, doch er is nu wel al voldoende ge
legenheid geweest om thans naar een of
andere zijde of misschien naar beide
een beslissing te nemen.
Schoten, 12 Jan. '22.
A. J. LOERAKKER.
ook goedkooper moet zijn bij nict-ambtelij-
ke uitvoering cn ik meen mij te mogen be
palen bij wat ik in de practijk daarvan zag.
En dan brengt mijn werkkring mij jaar
lijks in aanraking met heel wat personen,
die. door een ongeval getroffen, door de.
verzekering van de Patroons-organisatie s
hun uitkeering moeten ontvangen; maar nog
nooit, let wél: nog nooit kwam ook maar
één klacht daarover bij ons binnen.
Maar in verhouding slechis weinigen van
hen, met wien ik dagelijkseh moet omgaan,
zijn werkzaam in verzekeringspiichtige be
drijven. dus bij de Rijksverzekeringsbank
en een deel bij particuliere Maatschappijen
cn met beide categoriën ondervonden we
meerdere malen moeilijkheden.
Toeval? Het kan zijn; maar ik ben ook
reeds eenige jaren lid van den Raad van Be
roep voor de Onderlinge Ziekte- cn Ongeval
lenverzekering van den L. T. B. en alweer:
nog nooit heb ik „dienst" gehad.
Alweer loeval?
De beslissingen die ik zag, waren in ge
woon Nederlandsch gesteld, zoodat iedereen
re lezen kon; de beslissingen van de R. V B.
daarentegen in ambtclijk-Nederlandsch,
zoodat meerdere malen de menschen iwa-
men vragen wat ,,'t nu eigenlijk bcteekende".
't Is allebei Nederlandsch, maar het is toch
wel wat waard als men 't zóó stelt, dat ge-
en het goed kunnen begrijpen,
K al bedoelt dit dan geen argument van
doorslaande beteekenis te zijn.
En nu die fameuze medezeggingschap.
P-ar is m.i. wat raar mee gehaspeld;
maar vast staat in elk geval dat er een
„wet" moet komen, dat willen beide
groepen en dat de arbeider zijn recht
moet ontleenen aan die wet en dan staat hij
voor wat de uitvoering van die wet betreft I (1) Als ik bij deze spreek over arbei-
voor de keus: óf de medezeggingschap hem I dersorganisatie's, zijn het G. N. V, en het
gegeven in den Raad van Arbeid, óf het N. A. S. daaronder niet begrepen.
loekijken" volgens den heer L. bij het plan
Ppsfhuma-Kupers, dat intusschen, waar
noodig, nog voor verbetering vatbaar zou
zijn.
Voor dit dilemma geplaatst, kunnen de
arbeiders ioch waarlijk moeilijk met bun
sympathie naar de Raden van Arbeid over
hangen, waarin zij „als 't puntje bij 't paal
tje komt", van het inzicht van de „Beslis
sende voorzitlcrsstem" afhankelijk zijn. tiet
is voorls niet mijn bedoeling om ook maar
nis onaangenaams van die instellingen le
zeggen, die op ander terrein nog te veel het
volle vertrouwen van alle groepen moeten
bezitten, om hun taak goed te kunnen ver
vullen; maar het paritelisch beginsel van
deze instellingen wordt m.i. door genoemde
voorzittersstem voor een deel illusoir ge
maakt. Juist wanneer ernstige zaken aan
de orde zijn. Ook zijn de bevoegdheden van
genoemden Raad betrekkelijk zeer beperkt.
Omtrent de verkiezing van die lichamen
kunnen we nog iets zeggen; maar hoe die
ook zijn moge: het contact van de gekozen
leden met de organisaties zal zeer waar
schijnlijk om niet te zeggen uiteraard
veel slapper zijn; de gekozenen veel minder
verantwoordelijk zijn tegenover die organi-
salie's van hèn, die bij het plan Posthuma-
Kupers daarvoor worden aangewezen.
Panleit gelijke vertegenwoordiging
van palroons en arbeiders zegt wel véél,
maar zegt lang niet alles; cn de structuur
van het betrekkelijke lichaam zal beslissend
zijn over het feit of ondanks pariteit die
feitelijk bij den Raad van Arbeid niet tot
uiting komt wel bevrediging zal worden
verkregen.
Ook de „Kamers van Arbeid" zijn vol
komen volgens pariteit samengesteld, maar
gen tegenover de beide ambtenaren, die U
onlangs bezochten inneemt ten aanzien van
de Arbeidswet, geen termen aanwezig acht
U de gevraagde overwerkvergunning te ver-
leenen."
Wanneer dit inderdaad aldus is geschied,
dan gelooven wij, dat zeer verkeerd is ge
handeld, schrijft het „0. D." met reden.
„Ten eerste omdat de opvatting van een
werkgever over de wet met zoo'n vergun
ning niets te maken kan of moet hebben.
Maar voorts is het van het grootste belang,
dat, vooral tegenwoordig nu de malaise de
werkgevers prikkelbaar maakt, geen noode-
Iooze ontstemming wordt gewekt en dat die
sociale voorzieningen niet noodeloos meer
onpopulair worden gemaakl. Wie het goed
meent met het ware arbeidersbelang, mag
niet vergeten, dat juist bij wettelijke maat
regelen die ingrijpen in de bedrijfsvrijheid,
de gulden regel suaviter in modo, forliter
in re, van zeer groote waarde is."
Men kan de zaak zelf krachtig voorstaan
en tegelijk in de wijze van optreden zacht
en verdraagzaam zijn.
Dat is politiek en sociale wijsheid tege-
lija.
„De
„Het Volk" zal ons wel vertellen, dat
Jordaan's teekening symbolisch ijs be
doeld. Maar wanneer morgen een werk-
looze, die geen zin heeft voor symboliek,
misleid door do valsohe voorstelling in
de roode pei-3 van de oorzaken dor
werkloosheid en opgehitst door het af
schuwelijk prentje in do „Notekraker"
het bewijs levert, dat zijn vermagerde
arm „nog raak kan slaan" en ook dezo
arbeider wegens manslag voor Bet ge
recht wordt gedaagd, dan zullen do laf
aards in „Het Volk" en „Voorwaarts!'
ook dit slachtoffer huuner misdadige
propaganda rangschikken onder do ..ge
vaarlijke domooren". En do heeren tee
kenaars en schrijvers van de roode orga
nen zullen ook dan weer trachten met
verontwaardiging a'Ie aansprakelijkhe.d
voor zulk een misdaad van zich af te
schuiven.
Zulk gedoe is laag en laf. Het ligt
vei' beneden de waardigheid van een po
litieke groep, die als regeeringspartij
zich bij de kiezers aandient.
BINMENLANDSeH NIEBWS»
VOOR DE HELDEN DER ZEE.
Zaterdagmiddag kwam Prins Hendrik,
vergezeld van den commissaris der Ko
ningin in Zeeland, jhr, mr. J. W.
Quarles van Ufford, per tarpedoboot te
Vlissingen aan, komende uit Terneuzsn.
Ter begroeting was aanwezig de burge
meester van Vlissingen, de heer 0. A.
van Weelderee, Er werd door hot ge
zelschap naar het stadhuis gereden,
waar in de burgemeesterskamer door
Z.K.H. namens H.M. de Koningin en
de regeering aan de bemanning van de
reddingsboot „M. 0. Blankenheim" die
op 8 November de bemanning van het
Engelsche vissehepsvaartuig „Irifi, low
942", welk schip bij Wes&apelle in
Onder dit opschrift lezen we in
Tijd"
Enkele bladen hebben er op gewezen,
dat da S. D. A. Pf. door haar revolution-
naire propaganda mede aansprakelijk is
voor den bomaanslag in Den Haag. De
vaststelling van dit feit heeft in de
roode - persorganen verontwaardiging ge
wekt. Een der daders, vroeger lid van
de S.D.A.P., wordt nu door de „Voor
waarts" vcoir .gevaarlijken domoor" ge-
schelden. Het blad geeft tevens hoog op
van eigen onschuld:
„Het beginsel der S.D.A.P. is revolu-
tionnair ten opzichte van den grondslag
der maatschappij. Het wil den privaat
eigendom omzetten in den communislti-
schen. Het™ richt zich niet tegen per- nood verkeerde, heeft gered, de medaille
Men meldt ons, dat er ernstige conflic
ten dreigen te ontstaan bij het afsluiten van
een nieuw collectief arbeidscontract in het
heerenkleedingbedrijf omtrent 15 Februari.
Een stopzetten der bedrijven wordt stellig
verwacht.
Invoer van tabak en sigaren in Zweden
verboden. De afdeeling handel, van het
Departement van Landbouw, Nijverheid en
Handel 5'estigt er de aandacht op, dat vol
gens telegrafisch bericht van Hr. Ms. ge
zant te Stockholm met ingang van 9 dezer
de invoer van tabak en sigaren in Zweden
is verboden.
Hg.
Daar riep de moeder, die zich weder
eenigszins hersteld had, met matte
stem :„Wat vraagt gij toch Dat kan
niemand anders zijn dan onze ver
lorene Rudi."
„Rudi?" riepen allen als uit een
mond.
„Waarom heeft Tura echter niet
FmC;iteVen °f het Rudi is." sprak
tmihe wrevelig.
vi'rw34 n°ed ze niethei"nam haar
u naam staat met haar eigen
■briefje8»dit nog verzegelde
schiin hil,|iaaIc(e het briefje te voor-
iwibl w F!pen er naar. Ieder
nfwhet,eerst de verzekering lezen,
ofhetwerkeiijk Rudi was. 8
oó'Sr nep„de vader- »Er staat
Van den hC"/ ^ag eerst na het lezen
[vader mie 00r vader of groot-
ïaarom3'1"" geopend worden. Kom
ffl&ar «.11 -naar de zaa'. vader,
i Beid» w'j.het eerst openen,"
Wen «cILimwiJ<ierden zich- De kin-
ter%«thH»nioidmfüw.aarQp.i,fefj^
Het valt niet te ontkennen, en het zou
verkeerd zijn het over het hoofd te zien,
dat er in ons land een grooie ontstemming
heerscht tegen wat men kortheidshalve de
Slaatsarbeidsbemoeiing noemt. In de libe
rale bladen vooral v.olgt het eene ingezon
den stuk op het andere, tegen minister Aal-
berse en zijn sociale voorzieningen, tegen
den secretaris-generaal Zaalberg, en ook
tegen de arbeidsinspecties, vooral ook in
verband met het verieenen van overwerkver
gunning.
Dezer dagen nog schreef een „werkgever"
onder het opschrift „Corruptie en Staafs-
arbeidsbemoeiing." Hij komt vooral op
tegen de „subjectieve meeningen van on
dergeschikte ambtenaren," waarvan de ver-
gunningverleening afhangt.
De inzender geeft een geval van weige
ring als volgt (letterlijk) gemotiveerd:
„Als antwoord op uw schrijven van.
deel ik U mede, dat ik, in verband met
f.et standpunt dat U blijkens uwe uitlatin-
'sonen, maar tegen toastanden. Het steunt
niet pp een schrikbewind van een kleine
minderheid, maar oo gelijkgezindheid
-beid der meerderheid.
„Die de S.D.A.P. verantwoordelijk stelt
vof.e den Haagschen aanslag, de geschie
denis en het werken van onze partij
bewijzen het, heeft behoefte aan volks
bedrog.
„En maakt zich zelf tot leugenaar".
Is het schuldbesef, dat de heeren zoo
woedend maakt?
Wat denkt de verontwaardigd® „Voor
waarts" van 't volgende: Br zijn in cms
land, evenals in andere landen, enkele
tienduizenden werklcozen, die uit den
aard der zaak het niet breed hebben.
In de „Notenkraker", het geïllustreerde
weekblad van „Het Volk" (7 Jamj i),
teekent Jordaau onder het hoo.dje
„Werkloozendemonstratie" een minister
in pelsjas en daarnaast 'n mageren, doch
krachtig doende arbeider, hemdsmouwen
opgestroopt en met gebalde vuist vol
gens hot onderschrift dreigend: „Ook 'n
door honger vermagerde arm kan nog
raak slaan, excellentie".
Do leiders der S.D.A.P- weten natuur
lijk, dat (Je excellenties" in ons land
geeu de minste schuld hebben aan do
heerschende werkloosheid, gevolg van de
algemeene malaise.
Zij weten, dat de regeering het moge-
gelijke doet can do werkloozen voor
honger te behoeden.
Zij weten bovendien, dat er in ons
land in dit opzicht evenveel, ja méér
wordt gedaan dan in andere landen,
waar sociaal-democraten mede he he-
wind in handen hadden of hebben.
Dit alles is bij de interpellatie-Van
den Tempel gebleken.
Maar toch warden de arbeiders dooi'
bedoelde teekening tegen de ministers,
tegen de Overheid opgehitst.
Het ia laag.
En laf bovendien.
die ondeugende Tura er dat zoo ge
heimzinnig op geschreven
De moeder zat intusschen, aan een
marmeren beeld gelijk, op haar stoel,
doch hare lippen bewogen zich in een
vurig gebed.
Het kwartieruurs, dat vader en
grootvader wegbleven, duurde den
kinderen een halve eeuwigheid. Ein
delijk klapte Blandina in de handen
en riep :„Zij komen zij komen
Hendriks lippen beefden van in
wendige ontroering, toen hij op zijn
echtgenoote toetrad met het geopende
briefje in de hand. Hij boog zich over
haar heen en terwijl hij een kus op
haar voorhoofd drukte, fluisterde hij
„Uw moederlijk voorgevoel heeft u
niet bedrogen. Uw oudste kind zal u
teruggegeven worden. Hier staat reeds
haar eigen handschrift. En hij las de
weinige gewichtige woorden :„Uwe u
innig liefhebbende dochter, kleindoch
ter en zuster Gertrudis Meerveldt."
De moeder nam het briefje en be
dekte het met kussen. De kinderen
verdrongen zich om haar heen. Ook'
zij wilden het schrift hunner onbe
kende zuster zien. Inzonderheid Hugo
beschouwde het niet groote opmerK-
zaamheid. Plotseling riep hij uit i,.Dat
heeft Tura zelve geschreven."
voor menschlievend hulpbetoon werd uit
gereikt. Do bedoslde bemanning van de
reddingboot bestaat uit: den schipper-
kwartiermeester H. W. Pietera, den
machinisit-mOiOrist P. Btruijk en H. D.
Streefkerk, A. Mommaas, E. Oruoq en
Oh. Grucq.
Na afloop der eenvoudige plechtigheid
begaf de Prins zich naar Middelburg,
waar ten huize van den commüearia het
middagmaal werd gebruikt. Om kwart
over zes keerde hij met den sneltrein
naar de residentie terug.
DE MARECHAUSSEE EN DE WERK
LOOZEN.
De heer Wijnkoop heeft aan den Mi
nister van Binnenlandjsche Zaken de vol
gende vragen gericht,
Is het den Minister bekend, dat een
groep menschen van ongeveer 250 man
die na afloop van een werkloozenverga-
dering op 6 Januarii j.l. in de groot
ste kalmte en orde langs hot Stadska
naal huiswaarts trokken, plotseling door
sabelende marechausseee te paard, miifc-
gaders door rijks- en gemeenteveldwach
ters, uiteen werden gedreven, waarbij
zelfs enkele menschen in het kanaal
werden gedrongen?
Heeft de Regeering tot een derge
lijk optreden direct of indirect order ge
geven en, zoo neen, keurt da Regeering
zulk optreden dan goed?
Is de Regeering niet van oordeel, dat
door zulk optreden tegen menschen, die
daartoe geen aanleiding gaven, en in
de omstandigheden, zooals die in de
noordelijke venen op het oogenhlik be
staan, wanhoopsdaden worden geprovo
ceerd, waarvan het toch de plicht der
autoriteiten is, ze niet uit te lokken?
Indien de Regeering dit optreden niet
goedkeurt, wat is de Minister dan van
plan te doen, om den verantwoordelijken
burgemeester zulks voortaan te belet
ten?
HHgskreid ssrt.menS
£io3iR-ssr- en dakheesiera.
Kweekeril „?So Dahlia"
Toiefoon 14 SU fssterss
j. moE&a
De heer Schaper stelde de volgende
vragen aan den Minister van Justitie:
1. Heeft de Minister reeds een onder
zoek ingesteld naar het optreden van de
marechaussee op Donderdag S J anuari
j.l. te Stads-Musselkanaal in do gemeen
te Onstwedde en op Vrijdag 6 Januari
te Hoogeveen tegen den stoat werk-
«_oo neen, wil de Minister onderzoe
ken en mededeelen, waarom, de werk
loozen werden uiteengeslagen en wat de
marechaussee reden gaf om aldus op te
treden?
3. Wil de Minister maatregelen tref
fen, opdat niet mailnen en vrouweai, die
op vreedzame wijze den weg betreden,
om levensonderhoud te bekomen, door
politie- of militair gezag met geweld
worden bej egend
Een leening van 20 millioen. De
Staatsspoor geeft een 6 pCt. leening van 20
millioen gulden uit tegen den koers" van
99 pet.
DE VRIJHEIDSBOND.
Te Amsterdam is Zaterdag een alge'-i
meene vergadering vam den Vrijheidsbond
gehouden. Mr. Dresselhuys hield de
openingsrede. Ook prof. Treub was tegen
woordig. De Vrijheidsbond tett tliane
30.000 leden. D« vergadering was druk!
bezoekt.
DE HEER ENGELS EN DE A.S.
KAMERVERKIEZINGEN.
Naar wij uit goede brom vernemen,
heeft de beer A. H. J. Engels, alg. secr.
van den L. T. B. in het bisdom Haarlem,
besloten om, Indien hij in dein kieskring
Overijsel herkozen wordt, zijn functie als
secretaris van bvengenoemde organisatie
neer te leggen.
INKOOPSPRIJS VAN DE MELK.
In de Vrijdagmorgen te Amsterdam et*
houden vergadering van dem N. HoBandv
schen Bond van Melkveehouders en van
den R. K. Bond vam Melkveehouders
werd medegedeeld, dat er overeenstem
ming was verkregen tusschen de vcehou-
dersorganisaties en den melkhandel, wal
betreft den verkoopprijs van de melk.
Tot 1 April zou de prijs worden gehand
haafd van 14 eent per L. franco stad. Al
leen bijzondere omstandigheden zouden
hierin wijziging kunnen brengen cn dan
eerst na georganiseerd overleg. Met da
ting of wijziging van de boler, kaas Of
andere zuivelproducten zou geen rekening
worden gehouden. (N. v. d. D.j
BEZUINIGING BIJ LANDS-
GEBOUWEN.
Zooals reeds is medegedeeld, werd kor
ten tijd geleden in den Ministerraad be
sloten de afdeeling gebouwen bij het De
partement van Financiën aan te wijzen
als centraal-punt waar allo gegevens om
trent de tegenwoordige bestemming van
Rijks- en door het Rijk gehuurde gebou
wen zullen worden verzameld on waar
aanvragen naar ruimte zullen worden ont
vangen, beoordeeld en beantwoording.
Thans is beslot2n in beginsel alle aan
bouw, verbouw aankoop of nieuwe huur
op te schorten, ook indien de benoo-
digde gelden daarvoor^ reeds zijn toege
staan. Acht eenig departement opschor-
sing onmogelijk zoo wordt" dit ter ken
nis gebracht van het Departement van
Financiën, dat binnen een bepaalden ter
mijn van advies dient. Wanneer met het
advies niet kan worden ingestemd, be-
list de Ministerraad. Deze regeling geldt,
zoolang omtrent eene meer volledige cen
tralisatie van den Gebouwendienst niet is
beslist.
doch allen waren het spoedig met
hem eens.
„Nu eerst begrijp ik het zonderlinge
gevoel, dat mij reeds bij den eersten
aanblik van het verlaten kind over
meesterde," zeide de moeder. „Thans
begrijp ik waarom het mij zoo hard
viel van haar te scheiden, toén wij haar
aan den heer Bellecour afstonden. Ja,
ik geloof het, Datura is onze Rudi."
„Gij hebt gelijk, lieve dochter,"
sprak de grootvader, „wij allen hadden
het kind van den beginne af lief. Maar
ook zij vergoedt het met gelijke liefde.
De stem der natuur, door God in de
harten van ouders en kinderen gA
lcgd, verloochent zich niet."
Hierop werd beraadslaagd hoe men
het beste en spoedigste de reis naar
Florida maken kon. Men besloot een
eigen stoomboot te huren en Hendrik
besluit HÏÜSJÊaflïSn.
1XX Hl
Bijna téfielfder tijd fégdèjr fwêe
stoombooten aan Pine-island aan
de eene kwam van New-Orleans, de
andere van New-York. Uit ieder daar
van stapte een familie in een boot,
om naar de monding van de Bacas-
sasslkreek te veren, De booten na-
vriên-,
delijke toeroepen over en weder. Nu
legden de booten aan en de reizigers
stapten aan wal. Daar stond Belle-
cour met Datura aan de hand.
„Uwe dochter Gertrudis," sprak
hij zacht. Meer woorden kon hij niet
uitbrengen. Datura lag in de armen
harer moeder. De geheele familie
omringde haar.
„Uw zoon Karei," dus wendde
zich Robert tot den heer Bellecour,
„met vrouw en kinderen, waarvan
ik het geluk heb de oudste te zijn
„En dat wist gij reeds lang
sprak de gelukkige vader op verwij
tenden toon.
„Eerst bij mijn laatste aankomst
op Bellecourhouse, maar toen was
er geen tijd te verliezen Datura
moest gered worden."
„Van heden af heet ik «Set meer
Datura, maar Gertrudis, of Rudi,
als deze verkorting u feeterjj|yalt,"
l i v
RofM'IHÖ daarna SWsft~jJê'Htra-
shipman, die de vluchtelingen bij de
vervolging door de zeeroovers naar
de oorlogstoomboot had overgebracht,
ingevolge «en «itnoodiging van Robert
eenigedageji oo Bellecourhovm, vHst
zeeschuimersnest is geheel verwoest,"
herhaalde hij. „Jack heeft woord ge
houden. Onder zijne leiding drongen
onze mariniers het met groote be
kwaamheid aangelegde en bevestig
de rotshol binnen. Het was een hard
nekkige strijd van man tegen man.
Gevangenen werden niet gemaakt.
Als een razende vocht de kapitein
der bende aan zijn zijde stond* een
oude zeerob. Deze beiden zou men
gaarne levend in handen gekregen
hebben, maar dat was niet mogelijk.
Daarop velde hen een goed gericht
salvo. Nauwelijks echter waren zij
gevallen, of een vreeselijke ontplof
fing verwoestte het geheele nest. Bij
geluk hebben wij slechts weinig na
deel daardoor geleden."
„Hebt gij niets van Ralph Barn-
field gehoord vroeg Robert. „Hij
bevond zicfe op de brigantijn, die ons
vervolgde."
„Dat schip ging wein% tijds na
onzen strijd met man en muis naar
den grond."
„Deze bende is gelukkig uitgeroeid,'
zeide Robert. „Hoe lang zal het ech
ter duren, dan scharen zich weder
eenige koene booswichten bijeen en
nemen het oude handwerk weer op."
„t>at wordt voorkomen," hernam l
de midsMpmasK ^.Up hij- 1
na in het midden van het Florida-rif,
is men reeds bezig een sterk fort aan
te leggen, om elk nieuw opduiken
van zeeschuimers in den kiem te
verstikken."
Feesten aan feesten volgden el
kander nu op Bellecourhouse op en
onbeschrijfelijke jubel heerschte in
de groote familie. Het zou moeilijk
geweest zijn te zeggen, wie de geluk
kigste onder deze gelukkigen was.
Waren het de beide grootvaders,
die op hun hoogen leeftijd de voor
vele jaren gewisselde belofte in hunne
kleinkinderen vervuld zagen was
het de familie Meerveldt, die een ver
loren dochter, kleindochter en zuster
teruggekregen had was liet de
heer Schönhof, die zich met zijn fa
milie aan den ouden vader terugge
schonken had of was het het jonge
echtpaar, Datura voornamelijk, die
hare ouders, grootouders en broers
en zusters gevonden en ten slotte
in haar wakkeren redder een liefheb-
bend echtgenoot gevonden had
EINDE-