)en: •:edin6. mm, V Tuberculoze ad f 7.— muil mor onderzoek? s inrichten. Het verdwenen meisje BINNENLAND© DINSDAG 17 JANUARI 1922 14e JAARGANÖ ken. 20 per H L. 60 isak al 14 jaren m«l ©gelijke ziekte te be- I woekert: zij wordt t het te laat is Vele bsard aaa de Holland, TeS. 350, ZIEKTEWET. LAAG EN LAF. FM NIJVERHEID. Conflict in de Kleedingindnstrie? n Administratie- ar. Tel. Int 162 FEUILLETON SUBJECTIEVE MEENINGEN VAN ONDERGESCHIKTE AMBTENAREN. Dat verwekte ni &ers*e soor» et NOORD - HOLLANDSCH DAGBLAD iF „ONS BLAD" F 1 I J Advertentieprijs: >nearre«rend« prijau Handel. Abonnementsprijs: Per kwartaal voor Alkmaar Voor buiten Alkmaar Met Geïllustreerd Zondagsblad Mn wnrdt op aanvrage gratis een ie uitvoering meer praclisch en daarom 12— BursRU*. HOF 6, ALKMAAR. - TelefoonREDAcfiERNo.,Es33 433 f 2 85 a 0 60 f hooger. Advertentieprijs: Van 1—5 regels f 1.25; elketegel meer f 0 25; Reclames per regel f 0.75: Ru ^riek „Vraag en aanboo" bij vooi- uitbetaling pe. plaat» ng f 0.60. polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f tOO,—f 60,—, f 35, f 15,-y m jiljci achtend, PIRAEH, atergraafsmesr) Jons Gen Heer f 3.50 I| K. KUSTERS. der Eerw Zusiers Bkhandei belrgft. knippatronen, aal. 'END 4.00 per ÜL. 2 50 ji Hoewel liet aan ernstigen twijfel onder hevig is, of de Zieklewet nog in deze wei dende periode aan de orde zal komen uit vrij verlrouwbare bron weten we van njKl toch blijft menigeen hopen, dal deze belangrijke, zoo niet belangrijksin sociale wet spoedig een feit moge zijn Met dezen zin, waarmede iedereen wel vol omen zal kunnen inslemmen, begint de heer W. Lucassen zijn interessant artikel ovci de „Zieklewet" in de „Msb." (12 Jan. Ocntendbl.l Interessant, omdat hij nog eens scherp belicht het groote belang in deze sociale wet gelegen, die voor het respectabel aantal in woners van ons land, n.l. 1.800.000 van di rect nut zal zijn. Maar de hoofdzaak loopt over „de bran dende kwestie", n.l.: uitvoering van de wet door de Rijksverzekeringsbank, ofwel uit voering door en met de organisatie's van Palroons en arbeiders (1) volgens het plan „Posthuma-Kupers" en dan schaart W. L. zich onverdeeld aan de zijde van de Bank. Wat intusschen zijn goed recht is. Als argumenten haalt de heer W. L. voornamelijk aan: dat in de „proeve", door werkgevers- en werknemers-organisatie^ in het leven geroepen, te veel an maalregelen van bestuur" wu o ,at ten, dat de R. V. B. niet duurder n> ».i b bezwaar van dure ambtenarij dus niet op gaat en ten slotte: dat er van de medezeg gingschap in het plan P.-K. niets overblijft, ja. dat de arbeiders zeifs minder zullen te zeggen hebben ais in den Raad van Arbeid, wijl hun zeggingschap in „toekiiken" zou beslaan. Hoewel ook voor mij de hoofdzaak is. dal deze „belangrijke sociale wet" nu maar spoedig wordt behandeld is daarover al zóó veel getheoretiseerd, dat ik het toch niet zonder nut acht, in dit blad mijn inzicht aat op practische ondervinding sieunt eens kenbaar te ma», I; te meer, waar zoo- vee ii - 7 i ,'ers van dit blad tot de „di- reej' belanghebbenden" behooren en zij er dus allen belang bij hebben hoe deze belang rijke wet wordt uitgevoerd. Het bezwaar dan, hetwelk in de „proeve" zou bestaan door het te veel regelen bij ai- gemeenen maairegel van bestuur, kan men verschillend beoordeeien; reeds meerdere malen vernam ik dai b.v. de Invaliditeitswel heel wal minder siram en éven deugdelijk zou hebben gewerkt, indien wat minder bij de wet en wat méér bij algem. maatregel van bestuur was geregeld. Hoe dat ook zij: mij lijkt dat toch waar lijk geen crnslig bezwaar, nademaal de Mi nister en Parlement alle bevoegdheden be zitten om bij de wet te regelen wat eenigc vastheid behoeft. De „proeve" is dan toch ook maar een „proeve" en geen wet, waaraan niemand tit el of jota mag wijzigen. Het tweede bezwaar is van méér belang. Dr. Posthuma betoogt, dat uitvoering door de organisaties van belanghebbenden verre veg t goedkoopste is en gaf daarvoor cij fers op het Sociaal Congres ie Utrecht. Die cijfers zijn niet goed, betoogt de heer W. Ij.; ongelijksoortige grootheden zijn verge eken en hij betoogt op zijn beurt weer, dal de cijfers uitwijzen ten gunste van ambtelij ke uitvoering, Hoe dat zit, kan ik niet zonder meer be oordeeien; cijfers zijn goede bewijsstukken maar men vergele niet, dat men voor bijna elk bewijsstuk cijfers kan vinden. De organisatie's mcenen in elk geval, dai zelfs de warmste verdedigers van deze li chamen zoo die er zijn zullen toch wei bezwaarlijk kunnen beweren, dat zij een plaats in ons volksleven hebben veroverd. Trouwens: wat nog meer van die „medc- zeggingschap" te zeggen? Is het niet een klein beetje hoe zal ik het noemen? „wonderlijk", dat juist, nu men allerwege en zoo fèl de medezeggingschap voor de arbeiders betwist, dat men nu juist van die zijde de arbeiders verwijt, dat ze niet ge noeg medezeggingschap opeischen? De arbeiders zijn zoo zèlden tevreden, is de jammerklacht onzer dagen en daar kan misschien voor een deel waarheid in liggen; maar nu zij eens tevreden zijn met het hun toegewezen deel, nu is het alwéér niet goed. Waarmede ik maar zeggen wil, dat we wei goed mogen toezien, dat deze zaak niet cioor persoonlijke liefhebberijtjes vertroe beld wordt en dat het wellicht beter was. dat beide groepen de handen ineensloegen om Ie voorkomen, dat men op hen niet het spreekwoord van die twee honden met het been gaat toepassen. Want ten slotte: er is nog gelegenheid te over aan beide zijden om van hun inzicht blijk te geven, maar het grooie practische belang voor allen is, lat de wet er kómt. Dat is voor honderdduizenden arbeiders -* en voor hèn niet alléén van de aller- gróótste beieekenis. 't Is natuurlijk beter eenige maanden ge wacht, dan een geheel verkeerd systeem gekozen, doch er is nu wel al voldoende ge legenheid geweest om thans naar een of andere zijde of misschien naar beide een beslissing te nemen. Schoten, 12 Jan. '22. A. J. LOERAKKER. ook goedkooper moet zijn bij nict-ambtelij- ke uitvoering cn ik meen mij te mogen be palen bij wat ik in de practijk daarvan zag. En dan brengt mijn werkkring mij jaar lijks in aanraking met heel wat personen, die. door een ongeval getroffen, door de. verzekering van de Patroons-organisatie s hun uitkeering moeten ontvangen; maar nog nooit, let wél: nog nooit kwam ook maar één klacht daarover bij ons binnen. Maar in verhouding slechis weinigen van hen, met wien ik dagelijkseh moet omgaan, zijn werkzaam in verzekeringspiichtige be drijven. dus bij de Rijksverzekeringsbank en een deel bij particuliere Maatschappijen cn met beide categoriën ondervonden we meerdere malen moeilijkheden. Toeval? Het kan zijn; maar ik ben ook reeds eenige jaren lid van den Raad van Be roep voor de Onderlinge Ziekte- cn Ongeval lenverzekering van den L. T. B. en alweer: nog nooit heb ik „dienst" gehad. Alweer loeval? De beslissingen die ik zag, waren in ge woon Nederlandsch gesteld, zoodat iedereen re lezen kon; de beslissingen van de R. V B. daarentegen in ambtclijk-Nederlandsch, zoodat meerdere malen de menschen iwa- men vragen wat ,,'t nu eigenlijk bcteekende". 't Is allebei Nederlandsch, maar het is toch wel wat waard als men 't zóó stelt, dat ge- en het goed kunnen begrijpen, K al bedoelt dit dan geen argument van doorslaande beteekenis te zijn. En nu die fameuze medezeggingschap. P-ar is m.i. wat raar mee gehaspeld; maar vast staat in elk geval dat er een „wet" moet komen, dat willen beide groepen en dat de arbeider zijn recht moet ontleenen aan die wet en dan staat hij voor wat de uitvoering van die wet betreft I (1) Als ik bij deze spreek over arbei- voor de keus: óf de medezeggingschap hem I dersorganisatie's, zijn het G. N. V, en het gegeven in den Raad van Arbeid, óf het N. A. S. daaronder niet begrepen. loekijken" volgens den heer L. bij het plan Ppsfhuma-Kupers, dat intusschen, waar noodig, nog voor verbetering vatbaar zou zijn. Voor dit dilemma geplaatst, kunnen de arbeiders ioch waarlijk moeilijk met bun sympathie naar de Raden van Arbeid over hangen, waarin zij „als 't puntje bij 't paal tje komt", van het inzicht van de „Beslis sende voorzitlcrsstem" afhankelijk zijn. tiet is voorls niet mijn bedoeling om ook maar nis onaangenaams van die instellingen le zeggen, die op ander terrein nog te veel het volle vertrouwen van alle groepen moeten bezitten, om hun taak goed te kunnen ver vullen; maar het paritelisch beginsel van deze instellingen wordt m.i. door genoemde voorzittersstem voor een deel illusoir ge maakt. Juist wanneer ernstige zaken aan de orde zijn. Ook zijn de bevoegdheden van genoemden Raad betrekkelijk zeer beperkt. Omtrent de verkiezing van die lichamen kunnen we nog iets zeggen; maar hoe die ook zijn moge: het contact van de gekozen leden met de organisaties zal zeer waar schijnlijk om niet te zeggen uiteraard veel slapper zijn; de gekozenen veel minder verantwoordelijk zijn tegenover die organi- salie's van hèn, die bij het plan Posthuma- Kupers daarvoor worden aangewezen. Panleit gelijke vertegenwoordiging van palroons en arbeiders zegt wel véél, maar zegt lang niet alles; cn de structuur van het betrekkelijke lichaam zal beslissend zijn over het feit of ondanks pariteit die feitelijk bij den Raad van Arbeid niet tot uiting komt wel bevrediging zal worden verkregen. Ook de „Kamers van Arbeid" zijn vol komen volgens pariteit samengesteld, maar gen tegenover de beide ambtenaren, die U onlangs bezochten inneemt ten aanzien van de Arbeidswet, geen termen aanwezig acht U de gevraagde overwerkvergunning te ver- leenen." Wanneer dit inderdaad aldus is geschied, dan gelooven wij, dat zeer verkeerd is ge handeld, schrijft het „0. D." met reden. „Ten eerste omdat de opvatting van een werkgever over de wet met zoo'n vergun ning niets te maken kan of moet hebben. Maar voorts is het van het grootste belang, dat, vooral tegenwoordig nu de malaise de werkgevers prikkelbaar maakt, geen noode- Iooze ontstemming wordt gewekt en dat die sociale voorzieningen niet noodeloos meer onpopulair worden gemaakl. Wie het goed meent met het ware arbeidersbelang, mag niet vergeten, dat juist bij wettelijke maat regelen die ingrijpen in de bedrijfsvrijheid, de gulden regel suaviter in modo, forliter in re, van zeer groote waarde is." Men kan de zaak zelf krachtig voorstaan en tegelijk in de wijze van optreden zacht en verdraagzaam zijn. Dat is politiek en sociale wijsheid tege- lija. „De „Het Volk" zal ons wel vertellen, dat Jordaan's teekening symbolisch ijs be doeld. Maar wanneer morgen een werk- looze, die geen zin heeft voor symboliek, misleid door do valsohe voorstelling in de roode pei-3 van de oorzaken dor werkloosheid en opgehitst door het af schuwelijk prentje in do „Notekraker" het bewijs levert, dat zijn vermagerde arm „nog raak kan slaan" en ook dezo arbeider wegens manslag voor Bet ge recht wordt gedaagd, dan zullen do laf aards in „Het Volk" en „Voorwaarts!' ook dit slachtoffer huuner misdadige propaganda rangschikken onder do ..ge vaarlijke domooren". En do heeren tee kenaars en schrijvers van de roode orga nen zullen ook dan weer trachten met verontwaardiging a'Ie aansprakelijkhe.d voor zulk een misdaad van zich af te schuiven. Zulk gedoe is laag en laf. Het ligt vei' beneden de waardigheid van een po litieke groep, die als regeeringspartij zich bij de kiezers aandient. BINMENLANDSeH NIEBWS» VOOR DE HELDEN DER ZEE. Zaterdagmiddag kwam Prins Hendrik, vergezeld van den commissaris der Ko ningin in Zeeland, jhr, mr. J. W. Quarles van Ufford, per tarpedoboot te Vlissingen aan, komende uit Terneuzsn. Ter begroeting was aanwezig de burge meester van Vlissingen, de heer 0. A. van Weelderee, Er werd door hot ge zelschap naar het stadhuis gereden, waar in de burgemeesterskamer door Z.K.H. namens H.M. de Koningin en de regeering aan de bemanning van de reddingsboot „M. 0. Blankenheim" die op 8 November de bemanning van het Engelsche vissehepsvaartuig „Irifi, low 942", welk schip bij Wes&apelle in Onder dit opschrift lezen we in Tijd" Enkele bladen hebben er op gewezen, dat da S. D. A. Pf. door haar revolution- naire propaganda mede aansprakelijk is voor den bomaanslag in Den Haag. De vaststelling van dit feit heeft in de roode - persorganen verontwaardiging ge wekt. Een der daders, vroeger lid van de S.D.A.P., wordt nu door de „Voor waarts" vcoir .gevaarlijken domoor" ge- schelden. Het blad geeft tevens hoog op van eigen onschuld: „Het beginsel der S.D.A.P. is revolu- tionnair ten opzichte van den grondslag der maatschappij. Het wil den privaat eigendom omzetten in den communislti- schen. Het™ richt zich niet tegen per- nood verkeerde, heeft gered, de medaille Men meldt ons, dat er ernstige conflic ten dreigen te ontstaan bij het afsluiten van een nieuw collectief arbeidscontract in het heerenkleedingbedrijf omtrent 15 Februari. Een stopzetten der bedrijven wordt stellig verwacht. Invoer van tabak en sigaren in Zweden verboden. De afdeeling handel, van het Departement van Landbouw, Nijverheid en Handel 5'estigt er de aandacht op, dat vol gens telegrafisch bericht van Hr. Ms. ge zant te Stockholm met ingang van 9 dezer de invoer van tabak en sigaren in Zweden is verboden. Hg. Daar riep de moeder, die zich weder eenigszins hersteld had, met matte stem :„Wat vraagt gij toch Dat kan niemand anders zijn dan onze ver lorene Rudi." „Rudi?" riepen allen als uit een mond. „Waarom heeft Tura echter niet FmC;iteVen °f het Rudi is." sprak tmihe wrevelig. vi'rw34 n°ed ze niethei"nam haar u naam staat met haar eigen ■briefje8»dit nog verzegelde schiin hil,|iaaIc(e het briefje te voor- iwibl w F!pen er naar. Ieder nfwhet,eerst de verzekering lezen, ofhetwerkeiijk Rudi was. 8 oó'Sr nep„de vader- »Er staat Van den hC"/ ^ag eerst na het lezen [vader mie 00r vader of groot- ïaarom3'1"" geopend worden. Kom ffl&ar «.11 -naar de zaa'. vader, i Beid» w'j.het eerst openen," Wen «cILimwiJ<ierden zich- De kin- ter%«thH»nioidmfüw.aarQp.i,fefj^ Het valt niet te ontkennen, en het zou verkeerd zijn het over het hoofd te zien, dat er in ons land een grooie ontstemming heerscht tegen wat men kortheidshalve de Slaatsarbeidsbemoeiing noemt. In de libe rale bladen vooral v.olgt het eene ingezon den stuk op het andere, tegen minister Aal- berse en zijn sociale voorzieningen, tegen den secretaris-generaal Zaalberg, en ook tegen de arbeidsinspecties, vooral ook in verband met het verieenen van overwerkver gunning. Dezer dagen nog schreef een „werkgever" onder het opschrift „Corruptie en Staafs- arbeidsbemoeiing." Hij komt vooral op tegen de „subjectieve meeningen van on dergeschikte ambtenaren," waarvan de ver- gunningverleening afhangt. De inzender geeft een geval van weige ring als volgt (letterlijk) gemotiveerd: „Als antwoord op uw schrijven van. deel ik U mede, dat ik, in verband met f.et standpunt dat U blijkens uwe uitlatin- 'sonen, maar tegen toastanden. Het steunt niet pp een schrikbewind van een kleine minderheid, maar oo gelijkgezindheid -beid der meerderheid. „Die de S.D.A.P. verantwoordelijk stelt vof.e den Haagschen aanslag, de geschie denis en het werken van onze partij bewijzen het, heeft behoefte aan volks bedrog. „En maakt zich zelf tot leugenaar". Is het schuldbesef, dat de heeren zoo woedend maakt? Wat denkt de verontwaardigd® „Voor waarts" van 't volgende: Br zijn in cms land, evenals in andere landen, enkele tienduizenden werklcozen, die uit den aard der zaak het niet breed hebben. In de „Notenkraker", het geïllustreerde weekblad van „Het Volk" (7 Jamj i), teekent Jordaau onder het hoo.dje „Werkloozendemonstratie" een minister in pelsjas en daarnaast 'n mageren, doch krachtig doende arbeider, hemdsmouwen opgestroopt en met gebalde vuist vol gens hot onderschrift dreigend: „Ook 'n door honger vermagerde arm kan nog raak slaan, excellentie". Do leiders der S.D.A.P- weten natuur lijk, dat (Je excellenties" in ons land geeu de minste schuld hebben aan do heerschende werkloosheid, gevolg van de algemeene malaise. Zij weten, dat de regeering het moge- gelijke doet can do werkloozen voor honger te behoeden. Zij weten bovendien, dat er in ons land in dit opzicht evenveel, ja méér wordt gedaan dan in andere landen, waar sociaal-democraten mede he he- wind in handen hadden of hebben. Dit alles is bij de interpellatie-Van den Tempel gebleken. Maar toch warden de arbeiders dooi' bedoelde teekening tegen de ministers, tegen de Overheid opgehitst. Het ia laag. En laf bovendien. die ondeugende Tura er dat zoo ge heimzinnig op geschreven De moeder zat intusschen, aan een marmeren beeld gelijk, op haar stoel, doch hare lippen bewogen zich in een vurig gebed. Het kwartieruurs, dat vader en grootvader wegbleven, duurde den kinderen een halve eeuwigheid. Ein delijk klapte Blandina in de handen en riep :„Zij komen zij komen Hendriks lippen beefden van in wendige ontroering, toen hij op zijn echtgenoote toetrad met het geopende briefje in de hand. Hij boog zich over haar heen en terwijl hij een kus op haar voorhoofd drukte, fluisterde hij „Uw moederlijk voorgevoel heeft u niet bedrogen. Uw oudste kind zal u teruggegeven worden. Hier staat reeds haar eigen handschrift. En hij las de weinige gewichtige woorden :„Uwe u innig liefhebbende dochter, kleindoch ter en zuster Gertrudis Meerveldt." De moeder nam het briefje en be dekte het met kussen. De kinderen verdrongen zich om haar heen. Ook' zij wilden het schrift hunner onbe kende zuster zien. Inzonderheid Hugo beschouwde het niet groote opmerK- zaamheid. Plotseling riep hij uit i,.Dat heeft Tura zelve geschreven." voor menschlievend hulpbetoon werd uit gereikt. Do bedoslde bemanning van de reddingboot bestaat uit: den schipper- kwartiermeester H. W. Pietera, den machinisit-mOiOrist P. Btruijk en H. D. Streefkerk, A. Mommaas, E. Oruoq en Oh. Grucq. Na afloop der eenvoudige plechtigheid begaf de Prins zich naar Middelburg, waar ten huize van den commüearia het middagmaal werd gebruikt. Om kwart over zes keerde hij met den sneltrein naar de residentie terug. DE MARECHAUSSEE EN DE WERK LOOZEN. De heer Wijnkoop heeft aan den Mi nister van Binnenlandjsche Zaken de vol gende vragen gericht, Is het den Minister bekend, dat een groep menschen van ongeveer 250 man die na afloop van een werkloozenverga- dering op 6 Januarii j.l. in de groot ste kalmte en orde langs hot Stadska naal huiswaarts trokken, plotseling door sabelende marechausseee te paard, miifc- gaders door rijks- en gemeenteveldwach ters, uiteen werden gedreven, waarbij zelfs enkele menschen in het kanaal werden gedrongen? Heeft de Regeering tot een derge lijk optreden direct of indirect order ge geven en, zoo neen, keurt da Regeering zulk optreden dan goed? Is de Regeering niet van oordeel, dat door zulk optreden tegen menschen, die daartoe geen aanleiding gaven, en in de omstandigheden, zooals die in de noordelijke venen op het oogenhlik be staan, wanhoopsdaden worden geprovo ceerd, waarvan het toch de plicht der autoriteiten is, ze niet uit te lokken? Indien de Regeering dit optreden niet goedkeurt, wat is de Minister dan van plan te doen, om den verantwoordelijken burgemeester zulks voortaan te belet ten? HHgskreid ssrt.menS £io3iR-ssr- en dakheesiera. Kweekeril „?So Dahlia" Toiefoon 14 SU fssterss j. moE&a De heer Schaper stelde de volgende vragen aan den Minister van Justitie: 1. Heeft de Minister reeds een onder zoek ingesteld naar het optreden van de marechaussee op Donderdag S J anuari j.l. te Stads-Musselkanaal in do gemeen te Onstwedde en op Vrijdag 6 Januari te Hoogeveen tegen den stoat werk- «_oo neen, wil de Minister onderzoe ken en mededeelen, waarom, de werk loozen werden uiteengeslagen en wat de marechaussee reden gaf om aldus op te treden? 3. Wil de Minister maatregelen tref fen, opdat niet mailnen en vrouweai, die op vreedzame wijze den weg betreden, om levensonderhoud te bekomen, door politie- of militair gezag met geweld worden bej egend Een leening van 20 millioen. De Staatsspoor geeft een 6 pCt. leening van 20 millioen gulden uit tegen den koers" van 99 pet. DE VRIJHEIDSBOND. Te Amsterdam is Zaterdag een alge'-i meene vergadering vam den Vrijheidsbond gehouden. Mr. Dresselhuys hield de openingsrede. Ook prof. Treub was tegen woordig. De Vrijheidsbond tett tliane 30.000 leden. D« vergadering was druk! bezoekt. DE HEER ENGELS EN DE A.S. KAMERVERKIEZINGEN. Naar wij uit goede brom vernemen, heeft de beer A. H. J. Engels, alg. secr. van den L. T. B. in het bisdom Haarlem, besloten om, Indien hij in dein kieskring Overijsel herkozen wordt, zijn functie als secretaris van bvengenoemde organisatie neer te leggen. INKOOPSPRIJS VAN DE MELK. In de Vrijdagmorgen te Amsterdam et* houden vergadering van dem N. HoBandv schen Bond van Melkveehouders en van den R. K. Bond vam Melkveehouders werd medegedeeld, dat er overeenstem ming was verkregen tusschen de vcehou- dersorganisaties en den melkhandel, wal betreft den verkoopprijs van de melk. Tot 1 April zou de prijs worden gehand haafd van 14 eent per L. franco stad. Al leen bijzondere omstandigheden zouden hierin wijziging kunnen brengen cn dan eerst na georganiseerd overleg. Met da ting of wijziging van de boler, kaas Of andere zuivelproducten zou geen rekening worden gehouden. (N. v. d. D.j BEZUINIGING BIJ LANDS- GEBOUWEN. Zooals reeds is medegedeeld, werd kor ten tijd geleden in den Ministerraad be sloten de afdeeling gebouwen bij het De partement van Financiën aan te wijzen als centraal-punt waar allo gegevens om trent de tegenwoordige bestemming van Rijks- en door het Rijk gehuurde gebou wen zullen worden verzameld on waar aanvragen naar ruimte zullen worden ont vangen, beoordeeld en beantwoording. Thans is beslot2n in beginsel alle aan bouw, verbouw aankoop of nieuwe huur op te schorten, ook indien de benoo- digde gelden daarvoor^ reeds zijn toege staan. Acht eenig departement opschor- sing onmogelijk zoo wordt" dit ter ken nis gebracht van het Departement van Financiën, dat binnen een bepaalden ter mijn van advies dient. Wanneer met het advies niet kan worden ingestemd, be- list de Ministerraad. Deze regeling geldt, zoolang omtrent eene meer volledige cen tralisatie van den Gebouwendienst niet is beslist. doch allen waren het spoedig met hem eens. „Nu eerst begrijp ik het zonderlinge gevoel, dat mij reeds bij den eersten aanblik van het verlaten kind over meesterde," zeide de moeder. „Thans begrijp ik waarom het mij zoo hard viel van haar te scheiden, toén wij haar aan den heer Bellecour afstonden. Ja, ik geloof het, Datura is onze Rudi." „Gij hebt gelijk, lieve dochter," sprak de grootvader, „wij allen hadden het kind van den beginne af lief. Maar ook zij vergoedt het met gelijke liefde. De stem der natuur, door God in de harten van ouders en kinderen gA lcgd, verloochent zich niet." Hierop werd beraadslaagd hoe men het beste en spoedigste de reis naar Florida maken kon. Men besloot een eigen stoomboot te huren en Hendrik besluit HÏÜSJÊaflïSn. 1XX Hl Bijna téfielfder tijd fégdèjr fwêe stoombooten aan Pine-island aan de eene kwam van New-Orleans, de andere van New-York. Uit ieder daar van stapte een familie in een boot, om naar de monding van de Bacas- sasslkreek te veren, De booten na- vriên-, delijke toeroepen over en weder. Nu legden de booten aan en de reizigers stapten aan wal. Daar stond Belle- cour met Datura aan de hand. „Uwe dochter Gertrudis," sprak hij zacht. Meer woorden kon hij niet uitbrengen. Datura lag in de armen harer moeder. De geheele familie omringde haar. „Uw zoon Karei," dus wendde zich Robert tot den heer Bellecour, „met vrouw en kinderen, waarvan ik het geluk heb de oudste te zijn „En dat wist gij reeds lang sprak de gelukkige vader op verwij tenden toon. „Eerst bij mijn laatste aankomst op Bellecourhouse, maar toen was er geen tijd te verliezen Datura moest gered worden." „Van heden af heet ik «Set meer Datura, maar Gertrudis, of Rudi, als deze verkorting u feeterjj|yalt," l i v RofM'IHÖ daarna SWsft~jJê'Htra- shipman, die de vluchtelingen bij de vervolging door de zeeroovers naar de oorlogstoomboot had overgebracht, ingevolge «en «itnoodiging van Robert eenigedageji oo Bellecourhovm, vHst zeeschuimersnest is geheel verwoest," herhaalde hij. „Jack heeft woord ge houden. Onder zijne leiding drongen onze mariniers het met groote be kwaamheid aangelegde en bevestig de rotshol binnen. Het was een hard nekkige strijd van man tegen man. Gevangenen werden niet gemaakt. Als een razende vocht de kapitein der bende aan zijn zijde stond* een oude zeerob. Deze beiden zou men gaarne levend in handen gekregen hebben, maar dat was niet mogelijk. Daarop velde hen een goed gericht salvo. Nauwelijks echter waren zij gevallen, of een vreeselijke ontplof fing verwoestte het geheele nest. Bij geluk hebben wij slechts weinig na deel daardoor geleden." „Hebt gij niets van Ralph Barn- field gehoord vroeg Robert. „Hij bevond zicfe op de brigantijn, die ons vervolgde." „Dat schip ging wein% tijds na onzen strijd met man en muis naar den grond." „Deze bende is gelukkig uitgeroeid,' zeide Robert. „Hoe lang zal het ech ter duren, dan scharen zich weder eenige koene booswichten bijeen en nemen het oude handwerk weer op." „t>at wordt voorkomen," hernam l de midsMpmasK ^.Up hij- 1 na in het midden van het Florida-rif, is men reeds bezig een sterk fort aan te leggen, om elk nieuw opduiken van zeeschuimers in den kiem te verstikken." Feesten aan feesten volgden el kander nu op Bellecourhouse op en onbeschrijfelijke jubel heerschte in de groote familie. Het zou moeilijk geweest zijn te zeggen, wie de geluk kigste onder deze gelukkigen was. Waren het de beide grootvaders, die op hun hoogen leeftijd de voor vele jaren gewisselde belofte in hunne kleinkinderen vervuld zagen was het de familie Meerveldt, die een ver loren dochter, kleindochter en zuster teruggekregen had was liet de heer Schönhof, die zich met zijn fa milie aan den ouden vader terugge schonken had of was het het jonge echtpaar, Datura voornamelijk, die hare ouders, grootouders en broers en zusters gevonden en ten slotte in haar wakkeren redder een liefheb- bend echtgenoot gevonden had EINDE-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1922 | | pagina 1