t euro BINNENLANr X, Kassiers. WOENSDAG 18 JANUA£1 1922 I en Markt *"83} „Qg^S BLAD" 2- I Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: £ëS'f.T.BSI'E. 1 De crisis in Frvrmnjk. -RHms&iuiMssëfs NIEUWS. FEUILLETON. De vondeling yfo. 380 14« JAARGANG ran iaden te ïlm. a.- plm. 9.11; plnut.^qj 13 51/- I27J/ «5 I031/, 104 IC3 X43J/ 3 83/ 81 - 78 - iS*8/i 15 a1/* Ï2Q 357 356 353 84 8 7*1. 87 398 40S 4-6 146- 146 145 43c 4291 43 7J/ 101V. 61 9 - - - 24 24' 24 a73 270 27 aJ/ -— - en ^S/4 ion -r.43 - y>lh -21.1)71/f It.49 sl> -2.71*1 ...^ntique. h^n ,1 :bber, die op de 10,- ;es lagen, geraakte in or het voor de brand [eilijk was, het vuur rden. Na zeven uui Ie de brandweer iitbreiding van dei 'komen, ordt geschat op vier francs. DNJUWEELEN. 16 fan. De corres- e „Daily Chronicle" dt, dat de Kroonju usland zich thans il ten van Hugo Stin bekende Orloff-dia- rde van 240.000 pnd. :ijn bezit. us- D 16 |an. Er is reedf in de binnenwateren ir zeilschepen is ge QRIEP. LM, 16 Jan. De in een zoodanig ernstig weden genomen, dat de verdaging van ze- beschikkingen heeft tramverkeer is ba telefoondienst Werkt 1. ai, iu J ail. De aanlap- 1 .ren lieden onveranderd, nigen. a. Op de heden aa'rkt waren aangevoerd. j 1.50 2e k\v. 1 öd—0.95 ■0.70 per k.G.j'öO melk 450650, 79 graskal- I 0, 30 nuchlerv; kalve- j 109 schapen 1' 2055, al- 197 spek-varkens le kw. 1 kw. f 0 80—0 82, 3e kw, t K.G. sch. gewicht. l v i-ljNLN. ij. NEDERLAND, irtr. 14 Jan. v. Amster nburg. NEU'. STB. MIJ, 14 Jan. v. Duinkerker 14 Oef. v'. Amsterdam 'AMERIKA LIJN. ASÏt-RDAM air. 14 Jan •rk te Rotterdam. W.-IND. MA1LD. ,ED. HÉNDRu\ (uitr-, Dungeness, iSEER vertr.A 8 Jan- Vi Puerto Columbia. )TT. LLOYD. V. Sydney, n. Hamburg Vlissingen v. Antwerpel l vertr. 14 Jan. v- R'J tavia. JID-AMER1KA LIJN. (thuisr.) arr. 13 Jan- (thuisr.) vertr. 14 JM Hamburm NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD Abonnementsprijs: Per kwartaal voor Alkmaar Voor bui'en Alkmaar Met Geïllustreerd Zondagsblad f 2 85 0 60 f hooger. No. 433 633 Advertentieprijs: Van 1—5 regels f 1.25; elkeregel meer f 0 25; Reclames per regel f 0.75; Ru niek „Vraag en aanbc bij v t. uitbetaling pc. plaats ng 0.60. Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—f 60,—, f 35,—, f 15,-y Hel politieke spel, dal, op de bliksem snelle wijze, welke hel monopolie lijkt van het Fransche parlement, plotseling een einde maakte aan het ministerie-Briaud, grijpt in beteekenis, aanleiding en gevolgen veel verder om zich heen dan gewoonlijk een parlementaire crisis doel. De heele wereld volgde met belangstel- ling en zekere gerustheid wat er in Cannes gebeurde. Na de gewone schermutselingen, v welke aan de groole internationale confe renties der laaisle jaren eigen zijn, scheen er een zekere eenstemmigheid tusschen de geallieerden bereikt te zijn; een financieel consortium zou aan het herstel van midden- en oost-Europa beginnen.; met de Duit- schers zou worden gepraat over de beta lingen, over uitstel en vermindering van schuld; Frankrijk zou waarborgen krijgen om bij een mogelijken nieuwen Duitschen inval bescherming te vinden bij de bondge- noolen van 1914; de grondslag voor de groole Europeesche Conferentie te Genua was gelegd. Zelfs de zeer gevoelige en wanlrouwende Beurs, welke den laatsten lijd na alle conferenliedesillusies niet meer te prikkelen was, begon zich opnieuw voor ra en-doen te inieressecen. Maar, terwijl Lloyd George en Briand zich te Cannes met golfspel vermaakten, speelden zich achter de coulises der Fran sche politiek een listig spel af. Het wan trouwen tegen den groolen tegenstander, Lloyd George, die opnieuw en met succes, de leiding in Europa hernomen had, werd gewek', en toen Briand Donderdagnacht door geruchten en telegrammen opgeschrikt, met den laatsten trein in Parijs arriveerde, zag hij, dat zijn zaak verloren was. Met een breed gebaar pleegde hij politieke zelf moord door zijn ontslag le nemen zonder ïi.jn tegenstanders gelegenheid te hebben ge geven hem in het openbaar le vonnissen en af te maken. De weg was dan eindelijk voor Poincaré geeffend en natuurlijk aanvaardde hij de opdracht tot vorming van een nieuw minis terie. En nu rijst de vraag: welke beteeke nis heeft deze bestuurswisseling in Frankrijk voor de zoo vurig verlangde restauratie van Europa? Zooals wij haar zien is zij een oogenblik- kelijke vertraging op den toch al langza- men weg tot herstel van den chaos, maar 'dan een vertraging, die wij als noodzakelijk heid hebben te aanvaarden, terwijl wij het misschien moeten toejuichen, dat zij zoo enel is gekomen. Poincaré immers is al sinds het optreden ran Briand openlijk gelijk hij het als president der republiek achter de schermen is geweest de leidende geest der onver- 70enlijken, die het dwaze Vredesverdrag van Versailles lot de laatste letter willen zien uitgevoerd, en daardoor het herstel van mid den Europa en dientengevolge van ons heele werelddeel tegenhouden. Het behoort echter lot het wezen der politiek om zijn bedoelingen achter mooie woorden en fraaie gebaren le verbergen. Die kunst heeft Poincaré ook steeds verstaan en hij meende bij zijn optreden als Minister-presi dent op dit moeilijke oogenblik, zich ook achter schijn te kunnen verbergen. Zijn leuze werd: een zijn geschriften en redevoeringen van het laatste jaar meende hij het Fransche volk voldoende overtuigd te hebben, dat er op nieuw is een nationaal gevaar evenals in 1914; dat er dus opnieuw moest komen een Godsvrede, een regeering boven de partijen en dus uit alle partijen. Was het hem ge lukt een dergelijke regeering in elkaar te zetten, dan zouden wij inderdaad groote reden om le treuren hebben; want dan was vooreerst een nieuwe opmarsch op den weg naar herstel niet te verwachten. Maar groote groepen van het Fransche parlement hebben hem in den steek gelaten, zoodat er van een ministerie van „natio nale eenheid" nleis kon komen. Er blijft dus voor Poincaré slechts over om óf wel te schipperen en den weg van Briand op te gaan; en dan is de geheele minister-crisis slechts een naamwisseling; óf wel vast te houden aan zijn politiek verleden en de overdreven Fransche eischcn door te zeilen dat do boterham, hot hoogste doel, meer materieele welstand 't hoog ste geluk van dsn menscli uitmaakte. Zij, dis zoo schreven, miskenden den waron aard van den mensch. Het dier, dat een gooden stal. heeft, goed gevoed en behandeld wordt, voelt zich gelukkig, maax de mensch heeft ook andere dan materieele behoeften. Geeft hem eer, roem, rijkdom en ge zondheid, en gij hebt nog .geen enkelen wanroorg aat hij tevreden en gelukkig is. J)o ontnu h;e ing van die materialisti sche wereldbeschouwing, waarvan 't rtp- eialisme vooral de banierdrager vras, is dan ook wel spoedig gekomen en in de laatste weken zien wij in ,,Het Volk" wanhopige pogingen om aan den eoeia- listischen strijd een i'cort religieuzen grondslag te geven. Welk een behoefte daaraan is, leert ons duidelijk een artikel v;to den heer Geertsma in dat blad, waar hij achrijft: ,Ik geloof niet, dat de socialistische ide- len koste van alles. Dit laatste was mis-alen ons een steun en ean troost zijln schien nog het meest gewenschte. De loop der zaken zou dan spoedig uitwijzen, dat deze verderfelijke politiek uitloopt op een totale isoleering van Frankrijk; hel volk zou aan een dergelijke koers in laatste instantie een einde maken; de chauvinisten hadden nun tanden stuk gebeten en de toestand was gezuiverd. Do komende dagen zullen ten deze een beslissing geven. Een enkele aanwijzing hebben wij reeds. Poincaré had Zaterdag een onderhoud met Lloyd George, op diens doorreis van Cannes naar Londen. De nieuwe Fransche Kabinetsformateur tracht te den Britschcn premier een belofte le ont lokken om de voorgestelde Fransch-Engel- sce overeenkomst om te zetten in een mili tair verbond tegen Duilschland ter hand having en uitvoering van het Verdrag van Versailles. Had Poincaré op dit punt ook maar een halve toezegging bereikt, hij zou de held van den dag in Frankrijk zijn ge weest. Maar Lloyd George's lijfblad, de „Daily Chronicle" wist reeds le melden, dal Lloyd George had verklaard: geen enkele Brilsche regeering kan verder gaan dan de ie Cannes gedane voorstellen. Een bolle weigering dus. Poincaré heeft dus nu te schipperen of te verdwijnen, tenzij, wat niet aannemelijk is, liet Fransche volk in meerderheid wil aansturen op een breuk met Engeland. Uit een en ander blijkt intusscben wel, dat dc ontwikkeling der Fransche politiek van internationaal belang is en de grootste aandacht verdient. in de moeilijkste oogenblikken vaal het leven. Laat ieder er zich eens inden ken in die oogenblikken,, ais ae voor hem gekomen zullen zijn: z'n vrouw sterft, z'n kind raakt op den verkoer den weg, hij zelf, eom-nigo daden van zijn leven overdenkend, huivert terug van zijn eigen persoonlijkheid, zou den dan maatschappelijke toekomstbeel den, hoe trouw hij er ook in gelooft, de smart in hein p' :av®en?,. Op welk een pijnlijke, Schrille wijze wordt hier do .gsg3telijke armoede van het socialisme blootgelegd. Maar nog pijnlijker is het hulpeloos^ slotte tot volkomen corruptie leidt. pogen van de partij om die arbeiden). die nog iets religieus voelt, die nc>g aan iets hoogers behoefte heeft, zooab partij genoot Gearsxna, doe geen hopeloos werk om deze twee uitersten te verbinden. Voor hem is in de sociaal-democratie geen plaats." PE STAAT AAN HET KNOEIEN. Het „Ulo-. DM." deelcbe dezer dagen het volgende geval van te veel ambtelijken ijver mede: In de provincie Utrecht gaat een inge zetene mot een ongezegelde volmacht naar een ontvanger van de registratie om le vragen of die volmacht niet gezegeld moet worden. De ontvanger gelooft het niet", maar vraagt het Stok even te zien. De burger geeft het stuk, waarop die ontvanger verklaart: Nu kunt ti hel ofleen terugkrijgen tegen betaling van 25 boete plus zegelkosten. Daarop krijgt de burger op dezeüfdie wijze het stok weer inhamden. De ori'tvanger doet aangifte bij de jus titie wegens diefstal van een stok; waarop oen hulp-officier van justitie den burger raadde het stuk maar weer 'terug te geven, daar hij andere voor don strafrechter zou wetten gedaagd. En de burger gaf hot stuk terug en be taalde de boete. De „Prov. Gron. O.", die aanwijzingen heeft, dat dit geval juist is, moent dat dit optreden van den bedoelden ontvanger niet door den beugel kan. De overheid ge bruikte hier een siinksehen streek om e>en overtreding te conslateeren. En ails men dat over zijn kant laat gaan, openit men de deur voor ©en machtsmisbruik, dat ten den aard van het werk, volgens de vol gende regelen a. is het werk van eenvoudigen aard, zoodat het kan worden verricht door amb tenaren tot on met den rang van klerk, dan bedraagt de vergoeding f 0.75 per uur en voor de le'dera f 1.25 per uur. b. Kan het werk slechts worden ver richt door geschoold personeel, zoodat daarvoor vakkennis is vereischt, dan be draagt de vergooding f 1.per uur en voor de leiders f 1.50 per uur. Indien wordt besloten tot betaling van overwerk, dan wordt hiervoor door den betrokken minister een met reden om kleed© beschikking genomen, waarin te vens de betaling volgens de vorenstaande regelen wordt bepaald. In ieder geval zal de uitbetaling van overwerk slechte kunnen geschieden, als daarvoor geld op de begrooting is uit- Nu is in de voorstelling van hel „Utr. die nu merken hoo zij steenen voor i Dagblad" het bed-rog in het Ulrechlsdhe brood ontvingen, in de Kuidlga gees'ce- j- g«wd buitengewoon apert, -waar niet alleen trtiiniLrni'lz zt.nmon !„l wriArrlil voti B Kil 7-dzir-C GODSDIENST EN SOCIALISME. In onzen tijd valt onder alle groepen der bevolking een zeker dringen to be speuren naar de voldoening van meer geestelijke bevrediging. Die drang is zelfs zóó sterk geworden, dat <T« partij, voor wie het hRtorisdh materialisme de hoogste levensbeschou wing was geworden, thans tot erkenning moet komen, dat de materie alleen, niet in staat is in de menschelijke behoeften te voorzien. »yanneer dit vroeger in de Kath. Pers geschreven werd, dan heetten dit baker praatjes, noodig om de menschen zoet werd: een „nationaal" ministerie. In 1 houden™werd den lijke crisis te hulp te komen. De hoofdredactie probeert heli 11'n hoofdartikel van Zaterdagavond, maar zij zal zelf niet durven erkennen, hierlra ook maar eenigermate te .zijn gedaagd. En de andere- partijgcnoo'.en, die in de laatste weken over dit onderwerp het woord hebben gevoerd, zullen- zelf, deeersten zijn om tos te geven, dat ook zij den steen der wijzen niet heb ben gevonden. Verwonderen kan ons dit allerminst, zegt de „Besb." en vervolgt dan: „Het socialisme, dat het materialisti sche Kaïnstoeken als een moedervlek met zich ronddraagt, kan geen compromis sluiten mei den godsdienst, die de gees telijke behoeften voorop stelt. Dit laatste kan en wil het socialisme niet en ook dit blijkt duidelijk in de jongste polemiek. Schrijvende over de geuite critiekover den inhoud van het Kerstnummer van „De Notenkraker", schrijft de redactie dat ieder Christen, Jood of Heidon in het Kerstnummer voor zijn sooialistüsch strijdershai-t volkomen bevrediging heeft moeten kunnen vinden. Wie het niet vond of zich ergerde, was eerst christen of jood en daarna socialist, en dezulken dienen zich te ver beteren. Een dergelijke wartaal, volgens welke het hoogere ondergeschikt moot worden gemaakt aan het lagere, zegt duidelij ker dan wij kunnen aaratoonon, hoe so cialisme en christendom twee elkaar vijandige begrippen zijn, waarvan geen overbrugging mogelijk is. Christendom en socialisme verdragen elkander als water en vuur, en de mensch misbruik gemaakt wordt van 's burgers plain om raad te vragen, doch ook uit drukkelijk gelogen wordt om het stuk in handen -te krijgen. En dus hoopt de „Prov. Gron. Gt." dat dit geval van hoogeriiand ernstige duidelijke en openbare afkeuring zal vinden. CENTRALE RAAD DER K. S. A. Te Utrecht beeft Maandag plaats gehad een vergadering van den Cenïralen Raad der K S. A. in Nederland, Als voorzitter fungeerde voor de eerste maal prof. L. v. Aken. Het Diocesaan Comité van Haarlem was vertegenwoordigd door mr. Kropman. OVERWERK DOOR RIJKSPER SONEEL. Van 1 dezer af geldt, naar de ,N. R>. 0." bericht, de volgende uniforme rege ling voor alle departementen en rijks instellingen voor het verrichten en beta len van overwerk. Betalingen van overwerk zal slechts mo gen plaats hebben, wanneer de volgende omstandigheden zich voordoen: a. aan wezig moet zijn een aanwijsbare oorzaak voor buitengewone werkzaamheden; b. de buitengewone werkzaamhodon, door die oorzaak in het loven geroepen, moeten een tijdelijk karakter dragen; c. de werk zaamheden moeten van aanmerkelijken omvang zijn; d het .werk zal binnen een bepaalden korten tijd gereed moeien zijn. Hieruit volgt, dat wanneer de gewone werkzaamheden tijdelijk toenemen, dit werk niet als overwerk zal zijn aan te merken en ook buiten de gewone bu reau-uren, door de daarmede belaste amb tenaren, zonder extra-betaling verricht moet worden. Wordt op vorens-taande grondslagen tot betaling van overwerk besloten, dan geschiedt dezo betaling naar ONTBREEKT ER IETS AAN DE LEIDING? Naar „Het Centrum" vernam van o n zijde, die hst weten kan, zal het R. K. Kringbestuur vóór Zaterdag 21 Januari niet vergaderen. Dientenge;olge zullen de afgevaardig den van den Kieskring, die te Utrecht moeten medewerken aan de samen telling van het Algemeen Advies, niet de min te aanwijzing hebben omtrent hetgeen men 'to Amsterdam wil. Er zijn aan het Kringbestuur 26 namen van Candida en opgegeven, van welke er eonigon hebben verzocht, hun naam op de lijst te schrap pen. Dat zijn tot heden een 6-tal, zco- dat er 20 overblijven, van wie er ech ter noodzakelijk minstens 10 zuRen moe ten afvallen, aangenomen, dat men met een volle lijst wil uitkomen. Toch wordt ter vergadering te Utrecht ondersteld, dat zij die daar komen al thans een voorloopige beslissing van hun leden medebrengen ter onderlinge verge lijking. Het blad levert een vrij scherpe cri- tiek op dit gebrek aan leiding, dat in derdaad ook zonderling aandoet. „Er schijnt iets te ontbreken aan de politieke leiding te Amsterdam," besluit het. De eonige troost is, dat men ook tot heden in andere kieskringen niet veel vei "er is gekomen omdat er soms locale moeilijkheden zijn. Maar voor Amsterdam kunnen deze bezwaarlijk gel'en. Ede eenige verklaring d e voor de makkelij ice houding van liec It. K. Kring bestuur is te geven, zal misschien dezo zijn, dat men in den kieskring natuur lijk algemeen e fe end Ka erïid, den heer Van Dijk, No. 1 van de lijst zal maken en dat het er voor het overige niet op aankomt, wie daar verder op zal staan. Maar het gaat dan toch voor het aller minst om den plaatsvervanger, zouden wij denken, aldus schrijft ',Do Tijd". Binnen een week zou de fout nog her steld kunnen worden. RIJKS KIESKRING UTREOHT. Op Zaterdag 4 Februari wondt te Utrecht een algemeen© vergadering gehouden der R. K. Rij-kslkieskreng-organisatie. GeniLr. 'Minister van Karnebeek. Minister van Karnebedk heeft zijn werkzaamheden aam het Departement van Builenlandsohe Za ken hervat. DE VRIJHEIDSBOND. In de huishoudelijke zitting van ften Vrij- hei'disbond stelde, n-aa-r d-e „Tel." meldt, het hoofdbestuur ten aanzien van de Tweede Kamerverkiezingen van 1922 aan de algeuicene vergadering voor, uit te ko men met vijf lijsten, welke als volgt ron den worden gegroepeerd 1. Utrecht, Middelburg, Tffiburg, 's-Her- togenbosch en Maastricht. 2. Dordrecht, Rotteixkam, "s-Gravenbag-c en Leiden. 3 Amsterdam en Haarlem. 4. Den Helder, Leeuwarden, Groningen en Assen. 5. Zwolle, Arnhem en Nijmegen. EEN GOED VOORBEELD. Commissarissen der GeMersoh-Over. ijscfsohe Stoomtram-Mij. hebben besloten bij den aanvang van den zomerdienst de tarieven voor het vervoer van passagiers te verlagen. Een goed voorbeeld voor de N«d. Spoor wegen. SIG AR EN IN DUSTR IE EN TABAKS- HANDEL. In „DiMigentia", te VGravenhago, heeft dc Eerste N-ed. Bond voor K'einfabrikan ten in de Sigaremndu s trie samen met de Nederla-ndsohe Vereeniging van Tabaks handelaren een nationale protestvergade- ring gehouden legen de ondermijning de? Kiern-industrie, ais gevolg van de inwer kingtreding van de Tabakswet. DE VERHOOGDE SPOORWEG TARIEVEN. Ook de Kamer van Koophandel te Vlis singen besloot zich tot den minister van Waterstaat te wenden met een adres waarin wordt aangedrongen op billijkel spoorweg'irieven voor de afgelegen dee- len van het land, inzonderheid door he» weder invoeren van de kilometerkaarten. Er zal daarbij gewezen worden op het t' verwachten minder reizen, op bet gaan reizen van velen in een lagere klasse er op het feit, dat de dure werken door den staat aangelegd, veel minder tot hun reel/ zullen kotnen. DE KAMERVERKIEZINGEN, De rjrostijsï voor Overijsel. In een Zaterdagmorgen te Almelo gehouden vergadering van den Provin cialen. Bond van R. K. Kiesvereenir gingen in Overijsel werd de bespre king gehouden over de candidalen der groslijst van de Tweede Kamerver kiezing. De vergadering sprak zich uit voor het plaatsen, van zes candidate? op de definitieve lijst. De vergade ring was eenstemmig van meendnt dat het aftredend lid de heer A. H. J. Engels, als no. 1 op de lijst moest voorkomen. Van de overige 19 candidaten moe ten voor een plaats op de definitieve groslijst naar het oordeel der verga dering in aanmerking komen mr. P, J. M. Aalberse, prof. J Veraart, Chr. M. Jansen, mr, L. baron van Voorsft tot Voorst, mr. A. C B Arts en L. J. M. Feber. Omtrent de volgorde van de tweede tot en met de zesde plaats werd niets bepaalds besloten. De lieerschende meening der vergadering was, dat mr. Aalberse. die ia een van de afdeelin- gen geeandideerd is, als no. 2 moet worden geplaatst. Men meldt uit Maastricht: Zondag heeft in de verschillende of-deelingen de eerste stemming plaats gehad over de 77 candidalen der voor loopige groslijst. De volgende 10 personen behaalden het hoogste aantal stemmen: Jhr. mr. Ruys de Beereiibrouck, Mgr. dr. Nolens, H. G M. Hsrmansij M. C. E Bongaerls, C J Janssen, Den Haag, mr. M. A M Waszink/ J. M. J II Lambooy, A. A. II, 'W., König, mr. Aalberse, A. J. H Hagdorn. (Naar Louise de la Ramé) i, Een top der lage heuvelketen welke tusschen de Val d'Arno en de Val de Pisa ligt, heet Pian' di Cerri, en beneden den Pian' di Cerri ligt een dorp, Mosciano, niet een miraculeus Mariabeeld, waar vele zieken gene zing vonden. Evenais het dorp wordt ook de opgaande reeks der met dennen bedekte hoogten, waarvan de eene boven de andere uitsteekt, Mosciano genoemdde heuvelen zijn door klei ne dalen van elkaar gescheiden, en in de verte in het glinsterende Westen, naast de toppen van Carrara, een zilveren streep de zee aan. Niemand uit de groote wereld zet «foto 00 ein voet> Reizigers weten niets van deze romantische plek af Vf>nr°r,nWir °°kigeen langstelling voor opvattenkunstenaars, die er hebbed orV00r ?+oucien 'nteresseeren, nebben er nooit van gehoord de k st niPhandWeg',.WeIke tusschen de kastanjeboomen kronkelt of door het ezel van°Sfi Trk dient den muil- Van u nn0Uthakkef of den OS felste^^2kA0pp<?' Te mi'dden der Steeds iwül i 2 jn deze heuveIs Water E T n°ek 0lld«grondsch de b°omen en iaat een s? Weelderige bloemenpracht op de berg- !es f oeien en bloeien. Daar staan .m feagis iiaiimmsshe dennen en kreupelbosschen van ei ken tusschen het paarse heidekruid en de goudkleurige stekelbrem. Een balsemgeur vervult dat bosschage, en men verneemt bijna geen ander geluid dan het slaan met de bijl, want jammer genoeg, vernielen en sloopen de Italianen deze bosschen. De kleine dalen zien er uit als vogel nesten onder boombladeren verscho len. Wanneer de zon achter den Mon te Aibano ondergaat, wordt er over al het Angelus geluid beneden in de vlakte en van de kerktorens op deze hoogten, welke de uitloopers der Apennijnen zijn. De menschen brengen hier heel hun leven door, zonder zich om de dwaze wereld en haar grootheid te bekommeren zij weten niets van het woeden der oorlogen of van het wis selen der kronen zij hebben hun tijd rekening volgens hun oogst en vol gen den eentonigen loop hunner ja ren in vrede, slechts verontrust door den schadelijken kever, de muskieten en de graanbelasting. Eveneens weet niemand iets van hen, de groote we reld hecht geloof aan het zoo vaak geschilderde Italië met zijn bouw vallen, zijn roovers en zijn saffraan- kleurigen hemelzij weet niets van deze koele woudhoekjes, dit huiselijk herdersleven en van deze eenzaam heid, waar de berghaas rent en de blauwe lijster zingt, waar de sneeuw- uil de bonte vogeltjes najaagt en het blanke kwikstaartje in de beek plast, waaromheen de viooltjes In de lente zóó dicht staan, dat heel de gras- vlilsii ïf jin paajsi Uöt_do.or_I«U2t. „Och Houdt ge zóóveel van dat kleine onkruid zeggen de vrouwen met een medelijdend "lachje en pluk ken de viooltjes voor u, alsof zij de dwaze wenschen van een ziekelijk kind willen bevredigen. Umilta plukte ze op zekeren dag voor mij, en daardoor vern m ik haar levensgeschiedenis. Umiltó was een zoo mooie vrouw, als men maar zou kunnen wenschen te ziengroot, slank en evenredig gebouwd, met volmaakte trekken en het „roode Venetiaansche goud" in heur haar, iets, wat in Toskane niet ongewoon ishaar gang en de houding van heur hoofd en haar be vallige gestalte waren fier, ongedwon gen en majestueus. Wanneer zij op een der heuvels van haar geboorte grond stond, waar een hooge den zijn donkere twijgen over haar uitspreidde en de glans van de ondergaande zon haar omstraalde, dan geleek Umilta een schilderij van Titiaan. Het was een feestdagzij droeg heur parelen halssnoer twee naalden van koraal waren door de glanzige vlechten van heur haar gestoken een doek van buigzame gele zijde om gaf haar prachtige schouders 5 de tegenstelling der kleur verhoogde de schoonheid van haar warme, perzik- kleurige tintzij had een bosje kam- :ïi perfoelie voor haar borst bevestigd een goudlokkig jongetje zette naast haar zijn onbeholpen schreden en droeg kersen in de handjes. „ja, ja," zei een gebruinde vrouw naast mij, „dat is Umiltó. Wie zou dejJtta., m j^Lm_j&^sluiee Js en in 't tuchthuis gezeten heeft „Zal je dat dan nooit vergeten vroeg een man, terwijl hij de door de zon verbrande vrouw een stomp gaf. „Vrouwen kunnen niet nalaten oude koeien uit de sloot te halen" bromde hij, zich tot mij keerend. „Hier hindert het trouwens niet iedereen weet het." De groote klok van Mosciano weer galmde uit den open klokkentoren beneden in het ravijn, waar het dorp stond de mooie vrouw met het rui kertje kamperfoelie ging door het dennenbosch ter H. Mis de knaap strompelde en rolde over den weg, als een jong hondje, en verloor de eene kers na de andere zij tilde hem op, om hem te dragen, en hij hing een paar kersen op een van heur haar naalden. Het kraaiende lachen van het kind klonk vroolijk door de zon nige luchtbeiden waren weldra uit onze oogen verdwenen, tusschen de hooge paarse bloesems van het heide kruid. „Zij is de mooiste vrouw uit deze streek," zei de houthakker tot mij, „en daarom vergeten de vrouwen nimmer, dat zij in de gevangenis ge zeten heeft. "Wat dat voor een ge schiedenis is Och, ik ben geen knap verteller. Mijnheer pastoor zal u dat beter kunnen verhalen dan ik. Nochtans niet van den priester, maar van Umiltó zelve en van haar man vernam ik haar geschiedenis in heur huisje onder de dennen. Heel In de vroegte op een zomer- schen morgen werd op de trappen J'2^lS-d0Ctr «o nacht wacht een pasgeboren kind gevonden. Het kwam in he „Innocenti" (von delingenhuis) niemand deed navraag naar de kleine, en er was geen spoor van de ouders te ontdekken. In het innocenti werd het met vele andere onbekende stervelingen op gevoed en genoemd naar de heilige Humilitas (Nederigheid), een naam, zeer passend voor een vondeling. Alhoewel zij niemand toebehoorde en geen hart voor haar met iiefde klopte, wies Umilta voorspoedig op en werd zulk een lief kind, als ooit binnen de oude muren er een had gewoond zij was vrij groot, krachtig, gezond, flink, aanhankelijk en verstan dig, evenwel weerbarstig en werd vaak bestraft. Op veertienjarigen leeftijd was zij om zoo te zeggen volwassen, en daar men haar oud genoeg achtte om zelf heur brood te verdienen, kwam zij als dienstbode bij een gees telijke in het gebergte van Mosciano. Umiltó was nog nooit buiten het Innocenti geweest of had op haar af gemeten, kleine wandelingetjes bui ten de aangrenzende straten mogen komen, en toen zij nu op den breeden, steilen weg tusschen de tarwevelden, wijnbergen en qfijfboscbjes reed en in zonneglans het liefelijke dorpje, door bergen ingesloten, bereikte, was zij als het ware verblind. „Is dat de hemel vroeg zij zacht- kens, verschrikt en vreesachtig, al hoewel zij een stoutmoedig kind was. De menschen lachtenniemand kon haar zeggen, dat de oorspronke lijke schoonheid van het land een stuk je paradijs Is, wanneer men slechts zijn zegeningen en verhevenheiü weet te verstaan. Zij had veel over het pa radijs gemijmerd, als zij, op de stee nen van de sombere kapel neerge knield, naar de woorden van den prediker luisterde, maar er was al tijd tegen haar gezegd, dat zij niet mocht hopen, daar te komen, wijl zij steeds zoo stout was. Toen zij den eersten avond te Mos ciano in haar klein dakkamertje ging slapen, rook liet op heel den zolder walgelijk naar de zijdewormen, want het was in de maand Mei, maar Umilta meende desniettemin in den hemel te zijn. De sterren fonkelden aan den hoogen, schoonen hemel en bijna in elke heidestruik zong een nachtegaal. Zij had tot dusverre al tijd geslapen tusschen vier gewitte muren en nooit een ander avondge zang gehoord dan het Onze Vader maar nu gevoelde zij wis en zeker, dat de heiligen haar in een paradijs gebracht hadden, hoewel zij stout was. Van dat oogenblik had Umiltè de dennenheuvels van Mosciano lief. Voorheen had zij nooit iets of iemand bemind, uitgezonderd een kleine ver boden muis, welke men haar afgeno men had en in een emmer water ver dronken toen was zij vreeselijk te keer gegaan en had als een bezetene gegild en gesnikt. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1922 | | pagina 1