t
euro
BINNENLANr
X, Kassiers.
WOENSDAG 18 JANUA£1 1922
I en Markt
*"83} „Qg^S BLAD"
2- I Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: £ëS'f.T.BSI'E.
1
De crisis in Frvrmnjk.
-RHms&iuiMssëfs NIEUWS.
FEUILLETON.
De vondeling
yfo. 380
14« JAARGANG
ran iaden te
ïlm. a.-
plm. 9.11;
plnut.^qj
13 51/-
I27J/
«5
I031/,
104
IC3
X43J/
3
83/
81
-
78
-
iS*8/i
15 a1/*
Ï2Q
357
356
353
84
8 7*1.
87
398
40S
4-6
146-
146
145
43c
4291
43 7J/
101V.
61
9
-
-
-
24
24'
24
a73
270
27 aJ/
-—
-
en ^S/4
ion
-r.43
- y>lh
-21.1)71/f
It.49 sl>
-2.71*1
...^ntique. h^n ,1
:bber, die op de 10,-
;es lagen, geraakte in
or het voor de brand
[eilijk was, het vuur
rden. Na zeven uui
Ie de brandweer
iitbreiding van dei
'komen,
ordt geschat op vier
francs.
DNJUWEELEN.
16 fan. De corres-
e „Daily Chronicle"
dt, dat de Kroonju
usland zich thans il
ten van Hugo Stin
bekende Orloff-dia-
rde van 240.000 pnd.
:ijn bezit.
us- D
16 |an. Er is reedf
in de binnenwateren
ir zeilschepen is ge
QRIEP.
LM, 16 Jan. De in
een zoodanig ernstig
weden genomen, dat
de verdaging van ze-
beschikkingen heeft
tramverkeer is ba
telefoondienst Werkt
1.
ai, iu J ail. De aanlap- 1
.ren lieden onveranderd,
nigen.
a. Op de heden
aa'rkt waren aangevoerd. j
1.50 2e k\v. 1 öd—0.95
■0.70 per k.G.j'öO melk
450650, 79 graskal- I
0, 30 nuchlerv; kalve- j
109 schapen 1' 2055, al-
197 spek-varkens le kw. 1
kw. f 0 80—0 82, 3e kw,
t K.G. sch. gewicht.
l v i-ljNLN.
ij. NEDERLAND,
irtr. 14 Jan. v. Amster
nburg.
NEU'. STB. MIJ,
14 Jan. v. Duinkerker
14 Oef. v'. Amsterdam
'AMERIKA LIJN.
ASÏt-RDAM air. 14 Jan
•rk te Rotterdam.
W.-IND. MA1LD.
,ED. HÉNDRu\ (uitr-,
Dungeness,
iSEER vertr.A 8 Jan- Vi
Puerto Columbia.
)TT. LLOYD.
V. Sydney, n. Hamburg
Vlissingen v. Antwerpel
l vertr. 14 Jan. v- R'J
tavia.
JID-AMER1KA LIJN.
(thuisr.) arr. 13 Jan-
(thuisr.) vertr. 14 JM
Hamburm
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor bui'en Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
f 2 85
0 60 f hooger.
No. 433
633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elkeregel meer f 0 25; Reclames
per regel f 0.75; Ru niek „Vraag en aanbc bij v t.
uitbetaling pc. plaats ng 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—f 60,—, f 35,—, f 15,-y
Hel politieke spel, dal, op de bliksem
snelle wijze, welke hel monopolie lijkt van
het Fransche parlement, plotseling een einde
maakte aan het ministerie-Briaud, grijpt in
beteekenis, aanleiding en gevolgen veel
verder om zich heen dan gewoonlijk een
parlementaire crisis doel.
De heele wereld volgde met belangstel-
ling en zekere gerustheid wat er in Cannes
gebeurde. Na de gewone schermutselingen,
v welke aan de groole internationale confe
renties der laaisle jaren eigen zijn, scheen
er een zekere eenstemmigheid tusschen de
geallieerden bereikt te zijn; een financieel
consortium zou aan het herstel van midden-
en oost-Europa beginnen.; met de Duit-
schers zou worden gepraat over de beta
lingen, over uitstel en vermindering van
schuld; Frankrijk zou waarborgen krijgen
om bij een mogelijken nieuwen Duitschen
inval bescherming te vinden bij de bondge-
noolen van 1914; de grondslag voor de
groole Europeesche Conferentie te Genua
was gelegd. Zelfs de zeer gevoelige en
wanlrouwende Beurs, welke den laatsten
lijd na alle conferenliedesillusies niet meer
te prikkelen was, begon zich opnieuw voor
ra en-doen te inieressecen.
Maar, terwijl Lloyd George en Briand
zich te Cannes met golfspel vermaakten,
speelden zich achter de coulises der Fran
sche politiek een listig spel af. Het wan
trouwen tegen den groolen tegenstander,
Lloyd George, die opnieuw en met succes,
de leiding in Europa hernomen had, werd
gewek', en toen Briand Donderdagnacht door
geruchten en telegrammen opgeschrikt, met
den laatsten trein in Parijs arriveerde, zag
hij, dat zijn zaak verloren was. Met een
breed gebaar pleegde hij politieke zelf
moord door zijn ontslag le nemen zonder
ïi.jn tegenstanders gelegenheid te hebben ge
geven hem in het openbaar le vonnissen en
af te maken.
De weg was dan eindelijk voor Poincaré
geeffend en natuurlijk aanvaardde hij de
opdracht tot vorming van een nieuw minis
terie. En nu rijst de vraag: welke beteeke
nis heeft deze bestuurswisseling in Frankrijk
voor de zoo vurig verlangde restauratie van
Europa?
Zooals wij haar zien is zij een oogenblik-
kelijke vertraging op den toch al langza-
men weg tot herstel van den chaos, maar
'dan een vertraging, die wij als noodzakelijk
heid hebben te aanvaarden, terwijl wij het
misschien moeten toejuichen, dat zij zoo
enel is gekomen.
Poincaré immers is al sinds het optreden
ran Briand openlijk gelijk hij het als
president der republiek achter de schermen
is geweest de leidende geest der onver-
70enlijken, die het dwaze Vredesverdrag van
Versailles lot de laatste letter willen zien
uitgevoerd, en daardoor het herstel van mid
den Europa en dientengevolge van ons
heele werelddeel tegenhouden. Het behoort
echter lot het wezen der politiek om zijn
bedoelingen achter mooie woorden en
fraaie gebaren le verbergen. Die kunst
heeft Poincaré ook steeds verstaan en hij
meende bij zijn optreden als Minister-presi
dent op dit moeilijke oogenblik, zich ook
achter schijn te kunnen verbergen. Zijn
leuze werd: een
zijn geschriften en redevoeringen van het
laatste jaar meende hij het Fransche volk
voldoende overtuigd te hebben, dat er op
nieuw is een nationaal gevaar evenals in
1914; dat er dus opnieuw moest komen een
Godsvrede, een regeering boven de partijen
en dus uit alle partijen. Was het hem ge
lukt een dergelijke regeering in elkaar te
zetten, dan zouden wij inderdaad groote
reden om le treuren hebben; want dan was
vooreerst een nieuwe opmarsch op den weg
naar herstel niet te verwachten.
Maar groote groepen van het Fransche
parlement hebben hem in den steek gelaten,
zoodat er van een ministerie van „natio
nale eenheid" nleis kon komen. Er blijft dus
voor Poincaré slechts over om óf wel te
schipperen en den weg van Briand op te
gaan; en dan is de geheele minister-crisis
slechts een naamwisseling; óf wel vast te
houden aan zijn politiek verleden en de
overdreven Fransche eischcn door te zeilen
dat do boterham, hot hoogste
doel, meer materieele welstand 't hoog
ste geluk van dsn menscli uitmaakte.
Zij, dis zoo schreven, miskenden den
waron aard van den mensch.
Het dier, dat een gooden stal. heeft,
goed gevoed en behandeld wordt, voelt
zich gelukkig, maax de mensch heeft
ook andere dan materieele behoeften.
Geeft hem eer, roem, rijkdom en ge
zondheid, en gij hebt nog .geen enkelen
wanroorg aat hij tevreden en gelukkig is.
J)o ontnu h;e ing van die materialisti
sche wereldbeschouwing, waarvan 't rtp-
eialisme vooral de banierdrager vras, is
dan ook wel spoedig gekomen en in de
laatste weken zien wij in ,,Het Volk"
wanhopige pogingen om aan den eoeia-
listischen strijd een i'cort religieuzen
grondslag te geven.
Welk een behoefte daaraan is, leert
ons duidelijk een artikel v;to den heer
Geertsma in dat blad, waar hij achrijft:
,Ik geloof niet, dat de socialistische ide-
len koste van alles. Dit laatste was mis-alen ons een steun en ean troost zijln
schien nog het meest gewenschte. De loop
der zaken zou dan spoedig uitwijzen, dat
deze verderfelijke politiek uitloopt op een
totale isoleering van Frankrijk; hel volk zou
aan een dergelijke koers in laatste instantie
een einde maken; de chauvinisten hadden
nun tanden stuk gebeten en de toestand was
gezuiverd.
Do komende dagen zullen ten deze een
beslissing geven. Een enkele aanwijzing
hebben wij reeds. Poincaré had Zaterdag
een onderhoud met Lloyd George, op diens
doorreis van Cannes naar Londen. De
nieuwe Fransche Kabinetsformateur tracht
te den Britschcn premier een belofte le ont
lokken om de voorgestelde Fransch-Engel-
sce overeenkomst om te zetten in een mili
tair verbond tegen Duilschland ter hand
having en uitvoering van het Verdrag van
Versailles. Had Poincaré op dit punt ook
maar een halve toezegging bereikt, hij zou
de held van den dag in Frankrijk zijn ge
weest. Maar Lloyd George's lijfblad, de
„Daily Chronicle" wist reeds le melden,
dal Lloyd George had verklaard: geen enkele
Brilsche regeering kan verder gaan dan de
ie Cannes gedane voorstellen. Een bolle
weigering dus.
Poincaré heeft dus nu te schipperen of
te verdwijnen, tenzij, wat niet aannemelijk
is, liet Fransche volk in meerderheid wil
aansturen op een breuk met Engeland.
Uit een en ander blijkt intusscben wel,
dat dc ontwikkeling der Fransche politiek
van internationaal belang is en de grootste
aandacht verdient.
in de moeilijkste oogenblikken vaal het
leven. Laat ieder er zich eens inden
ken in die oogenblikken,, ais ae voor
hem gekomen zullen zijn: z'n vrouw
sterft, z'n kind raakt op den verkoer
den weg, hij zelf, eom-nigo daden van
zijn leven overdenkend, huivert terug
van zijn eigen persoonlijkheid, zou
den dan maatschappelijke toekomstbeel
den, hoe trouw hij er ook in gelooft,
de smart in hein p' :av®en?,.
Op welk een pijnlijke, Schrille wijze
wordt hier do .gsg3telijke armoede van
het socialisme blootgelegd.
Maar nog pijnlijker is het hulpeloos^ slotte tot volkomen corruptie leidt.
pogen van de partij om die arbeiden).
die nog iets religieus voelt, die nc>g aan
iets hoogers behoefte heeft, zooab partij
genoot Gearsxna, doe geen hopeloos werk
om deze twee uitersten te verbinden.
Voor hem is in de sociaal-democratie
geen plaats."
PE STAAT AAN HET KNOEIEN.
Het „Ulo-. DM." deelcbe dezer dagen het
volgende geval van te veel ambtelijken
ijver mede:
In de provincie Utrecht gaat een inge
zetene mot een ongezegelde volmacht naar
een ontvanger van de registratie om le
vragen of die volmacht niet gezegeld moet
worden.
De ontvanger gelooft het niet", maar
vraagt het Stok even te zien.
De burger geeft het stuk, waarop die
ontvanger verklaart:
Nu kunt ti hel ofleen terugkrijgen tegen
betaling van 25 boete plus zegelkosten.
Daarop krijgt de burger op dezeüfdie
wijze het stok weer inhamden.
De ori'tvanger doet aangifte bij de jus
titie wegens diefstal van een stok; waarop
oen hulp-officier van justitie den burger
raadde het stuk maar weer 'terug te geven,
daar hij andere voor don strafrechter zou
wetten gedaagd.
En de burger gaf hot stuk terug en be
taalde de boete.
De „Prov. Gron. O.", die aanwijzingen
heeft, dat dit geval juist is, moent dat dit
optreden van den bedoelden ontvanger
niet door den beugel kan. De overheid ge
bruikte hier een siinksehen streek om e>en
overtreding te conslateeren. En ails men
dat over zijn kant laat gaan, openit men de
deur voor ©en machtsmisbruik, dat ten
den aard van het werk, volgens de vol
gende regelen
a. is het werk van eenvoudigen aard,
zoodat het kan worden verricht door amb
tenaren tot on met den rang van klerk,
dan bedraagt de vergoeding f 0.75 per
uur en voor de le'dera f 1.25 per uur.
b. Kan het werk slechts worden ver
richt door geschoold personeel, zoodat
daarvoor vakkennis is vereischt, dan be
draagt de vergooding f 1.per uur en
voor de leiders f 1.50 per uur.
Indien wordt besloten tot betaling van
overwerk, dan wordt hiervoor door den
betrokken minister een met reden om
kleed© beschikking genomen, waarin te
vens de betaling volgens de vorenstaande
regelen wordt bepaald.
In ieder geval zal de uitbetaling van
overwerk slechte kunnen geschieden, als
daarvoor geld op de begrooting is uit-
Nu is in de voorstelling van hel „Utr.
die nu merken hoo zij steenen voor i Dagblad" het bed-rog in het Ulrechlsdhe
brood ontvingen, in de Kuidlga gees'ce- j- g«wd buitengewoon apert, -waar niet alleen
trtiiniLrni'lz zt.nmon !„l wriArrlil voti B Kil 7-dzir-C
GODSDIENST EN SOCIALISME.
In onzen tijd valt onder alle groepen
der bevolking een zeker dringen to be
speuren naar de voldoening van meer
geestelijke bevrediging.
Die drang is zelfs zóó sterk geworden,
dat <T« partij, voor wie het hRtorisdh
materialisme de hoogste levensbeschou
wing was geworden, thans tot erkenning
moet komen, dat de materie alleen, niet
in staat is in de menschelijke behoeften
te voorzien.
»yanneer dit vroeger in de Kath. Pers
geschreven werd, dan heetten dit baker
praatjes, noodig om de menschen zoet
werd: een „nationaal" ministerie. In 1 houden™werd den
lijke crisis te hulp te komen.
De hoofdredactie probeert heli 11'n
hoofdartikel van Zaterdagavond, maar zij
zal zelf niet durven erkennen, hierlra
ook maar eenigermate te .zijn gedaagd.
En de andere- partijgcnoo'.en, die in
de laatste weken over dit onderwerp
het woord hebben gevoerd, zullen- zelf,
deeersten zijn om tos te geven, dat
ook zij den steen der wijzen niet heb
ben gevonden.
Verwonderen kan ons dit allerminst,
zegt de „Besb." en vervolgt dan:
„Het socialisme, dat het materialisti
sche Kaïnstoeken als een moedervlek met
zich ronddraagt, kan geen compromis
sluiten mei den godsdienst, die de gees
telijke behoeften voorop stelt.
Dit laatste kan en wil het socialisme
niet en ook dit blijkt duidelijk in de
jongste polemiek.
Schrijvende over de geuite critiekover
den inhoud van het Kerstnummer van
„De Notenkraker", schrijft de redactie
dat ieder Christen, Jood of Heidon in
het Kerstnummer voor zijn sooialistüsch
strijdershai-t volkomen bevrediging heeft
moeten kunnen vinden.
Wie het niet vond of zich ergerde,
was eerst christen of jood en daarna
socialist, en dezulken dienen zich te ver
beteren.
Een dergelijke wartaal, volgens welke
het hoogere ondergeschikt moot worden
gemaakt aan het lagere, zegt duidelij
ker dan wij kunnen aaratoonon, hoe so
cialisme en christendom twee elkaar
vijandige begrippen zijn, waarvan geen
overbrugging mogelijk is.
Christendom en socialisme verdragen
elkander als water en vuur, en de mensch
misbruik gemaakt wordt van 's burgers
plain om raad te vragen, doch ook uit
drukkelijk gelogen wordt om het stuk in
handen -te krijgen. En dus hoopt de „Prov.
Gron. Gt." dat dit geval van hoogeriiand
ernstige duidelijke en openbare afkeuring
zal vinden.
CENTRALE RAAD DER K. S. A.
Te Utrecht beeft Maandag plaats gehad
een vergadering van den Cenïralen Raad
der K S. A. in Nederland, Als voorzitter
fungeerde voor de eerste maal prof. L. v.
Aken. Het Diocesaan Comité van Haarlem
was vertegenwoordigd door mr. Kropman.
OVERWERK DOOR RIJKSPER
SONEEL.
Van 1 dezer af geldt, naar de ,N. R>.
0." bericht, de volgende uniforme rege
ling voor alle departementen en rijks
instellingen voor het verrichten en beta
len van overwerk.
Betalingen van overwerk zal slechts mo
gen plaats hebben, wanneer de volgende
omstandigheden zich voordoen: a. aan
wezig moet zijn een aanwijsbare oorzaak
voor buitengewone werkzaamheden; b. de
buitengewone werkzaamhodon, door die
oorzaak in het loven geroepen, moeten
een tijdelijk karakter dragen; c. de werk
zaamheden moeten van aanmerkelijken
omvang zijn; d het .werk zal binnen een
bepaalden korten tijd gereed moeien zijn.
Hieruit volgt, dat wanneer de gewone
werkzaamheden tijdelijk toenemen, dit
werk niet als overwerk zal zijn aan te
merken en ook buiten de gewone bu
reau-uren, door de daarmede belaste amb
tenaren, zonder extra-betaling verricht
moet worden. Wordt op vorens-taande
grondslagen tot betaling van overwerk
besloten, dan geschiedt dezo betaling naar
ONTBREEKT ER IETS AAN DE
LEIDING?
Naar „Het Centrum" vernam van o n
zijde, die hst weten kan, zal het R. K.
Kringbestuur vóór Zaterdag 21 Januari
niet vergaderen.
Dientenge;olge zullen de afgevaardig
den van den Kieskring, die te Utrecht
moeten medewerken aan de samen telling
van het Algemeen Advies, niet de min te
aanwijzing hebben omtrent hetgeen men
'to Amsterdam wil. Er zijn aan het
Kringbestuur 26 namen van Candida en
opgegeven, van welke er eonigon hebben
verzocht, hun naam op de lijst te schrap
pen. Dat zijn tot heden een 6-tal, zco-
dat er 20 overblijven, van wie er ech
ter noodzakelijk minstens 10 zuRen moe
ten afvallen, aangenomen, dat men met
een volle lijst wil uitkomen.
Toch wordt ter vergadering te Utrecht
ondersteld, dat zij die daar komen al
thans een voorloopige beslissing van hun
leden medebrengen ter onderlinge verge
lijking.
Het blad levert een vrij scherpe cri-
tiek op dit gebrek aan leiding, dat in
derdaad ook zonderling aandoet. „Er
schijnt iets te ontbreken aan de politieke
leiding te Amsterdam," besluit het.
De eonige troost is, dat men ook tot
heden in andere kieskringen niet veel
vei "er is gekomen omdat er soms locale
moeilijkheden zijn. Maar voor Amsterdam
kunnen deze bezwaarlijk gel'en.
Ede eenige verklaring d e voor de
makkelij ice houding van liec It. K. Kring
bestuur is te geven, zal misschien dezo
zijn, dat men in den kieskring natuur
lijk algemeen e fe end Ka erïid, den
heer Van Dijk, No. 1 van de lijst zal
maken en dat het er voor het overige
niet op aankomt, wie daar verder op zal
staan.
Maar het gaat dan toch voor het aller
minst om den plaatsvervanger, zouden wij
denken, aldus schrijft ',Do Tijd".
Binnen een week zou de fout nog her
steld kunnen worden.
RIJKS KIESKRING UTREOHT.
Op Zaterdag 4 Februari wondt te Utrecht
een algemeen© vergadering gehouden der
R. K. Rij-kslkieskreng-organisatie. GeniLr.
'Minister van Karnebeek. Minister van
Karnebedk heeft zijn werkzaamheden aam
het Departement van Builenlandsohe Za
ken hervat.
DE VRIJHEIDSBOND.
In de huishoudelijke zitting van ften Vrij-
hei'disbond stelde, n-aa-r d-e „Tel." meldt,
het hoofdbestuur ten aanzien van de
Tweede Kamerverkiezingen van 1922 aan
de algeuicene vergadering voor, uit te ko
men met vijf lijsten, welke als volgt ron
den worden gegroepeerd
1. Utrecht, Middelburg, Tffiburg, 's-Her-
togenbosch en Maastricht.
2. Dordrecht, Rotteixkam, "s-Gravenbag-c
en Leiden.
3 Amsterdam en Haarlem.
4. Den Helder, Leeuwarden, Groningen
en Assen.
5. Zwolle, Arnhem en Nijmegen.
EEN GOED VOORBEELD.
Commissarissen der GeMersoh-Over.
ijscfsohe Stoomtram-Mij. hebben besloten
bij den aanvang van den zomerdienst de
tarieven voor het vervoer van passagiers te
verlagen.
Een goed voorbeeld voor de N«d. Spoor
wegen.
SIG AR EN IN DUSTR IE EN TABAKS-
HANDEL.
In „DiMigentia", te VGravenhago, heeft
dc Eerste N-ed. Bond voor K'einfabrikan
ten in de Sigaremndu s trie samen met de
Nederla-ndsohe Vereeniging van Tabaks
handelaren een nationale protestvergade-
ring gehouden legen de ondermijning de?
Kiern-industrie, ais gevolg van de inwer
kingtreding van de Tabakswet.
DE VERHOOGDE SPOORWEG
TARIEVEN.
Ook de Kamer van Koophandel te Vlis
singen besloot zich tot den minister van
Waterstaat te wenden met een adres
waarin wordt aangedrongen op billijkel
spoorweg'irieven voor de afgelegen dee-
len van het land, inzonderheid door he»
weder invoeren van de kilometerkaarten.
Er zal daarbij gewezen worden op het t'
verwachten minder reizen, op bet gaan
reizen van velen in een lagere klasse er
op het feit, dat de dure werken door den
staat aangelegd, veel minder tot hun reel/
zullen kotnen.
DE KAMERVERKIEZINGEN,
De rjrostijsï voor Overijsel.
In een Zaterdagmorgen te Almelo
gehouden vergadering van den Provin
cialen. Bond van R. K. Kiesvereenir
gingen in Overijsel werd de bespre
king gehouden over de candidalen der
groslijst van de Tweede Kamerver
kiezing.
De vergadering sprak zich uit
voor het plaatsen, van zes candidate?
op de definitieve lijst. De vergade
ring was eenstemmig van meendnt
dat het aftredend lid de heer A. H.
J. Engels, als no. 1 op de lijst moest
voorkomen.
Van de overige 19 candidaten moe
ten voor een plaats op de definitieve
groslijst naar het oordeel der verga
dering in aanmerking komen mr. P,
J. M. Aalberse, prof. J Veraart, Chr.
M. Jansen, mr, L. baron van Voorsft
tot Voorst, mr. A. C B Arts en L. J.
M. Feber.
Omtrent de volgorde van de tweede
tot en met de zesde plaats werd niets
bepaalds besloten. De lieerschende
meening der vergadering was, dat mr.
Aalberse. die ia een van de afdeelin-
gen geeandideerd is, als no. 2 moet
worden geplaatst.
Men meldt uit Maastricht:
Zondag heeft in de verschillende
of-deelingen de eerste stemming plaats
gehad over de 77 candidalen der voor
loopige groslijst.
De volgende 10 personen behaalden
het hoogste aantal stemmen:
Jhr. mr. Ruys de Beereiibrouck,
Mgr. dr. Nolens, H. G M. Hsrmansij
M. C. E Bongaerls, C J Janssen,
Den Haag, mr. M. A M Waszink/
J. M. J II Lambooy, A. A. II, 'W.,
König, mr. Aalberse, A. J. H Hagdorn.
(Naar Louise de la Ramé)
i,
Een top der lage heuvelketen welke
tusschen de Val d'Arno en de Val
de Pisa ligt, heet Pian' di Cerri, en
beneden den Pian' di Cerri ligt een
dorp, Mosciano, niet een miraculeus
Mariabeeld, waar vele zieken gene
zing vonden. Evenais het dorp wordt
ook de opgaande reeks der met dennen
bedekte hoogten, waarvan de eene
boven de andere uitsteekt, Mosciano
genoemdde heuvelen zijn door klei
ne dalen van elkaar gescheiden, en
in de verte in het glinsterende Westen,
naast de toppen van Carrara,
een zilveren streep de zee aan.
Niemand uit de groote wereld zet
«foto 00 ein voet> Reizigers weten
niets van deze romantische plek af
Vf>nr°r,nWir °°kigeen langstelling
voor opvattenkunstenaars, die er
hebbed orV00r ?+oucien 'nteresseeren,
nebben er nooit van gehoord de
k st niPhandWeg',.WeIke tusschen de
kastanjeboomen kronkelt of door het
ezel van°Sfi Trk dient den muil-
Van u nn0Uthakkef of den OS
felste^^2kA0pp<?' Te mi'dden der
Steeds iwül i 2 jn deze heuveIs
Water E T n°ek 0lld«grondsch
de b°omen en iaat een
s?
Weelderige bloemenpracht op de berg-
!es f oeien en bloeien. Daar staan
.m feagis iiaiimmsshe
dennen en kreupelbosschen van ei
ken tusschen het paarse heidekruid
en de goudkleurige stekelbrem. Een
balsemgeur vervult dat bosschage,
en men verneemt bijna geen ander
geluid dan het slaan met de bijl,
want jammer genoeg, vernielen en
sloopen de Italianen deze bosschen.
De kleine dalen zien er uit als vogel
nesten onder boombladeren verscho
len. Wanneer de zon achter den Mon
te Aibano ondergaat, wordt er over
al het Angelus geluid beneden in de
vlakte en van de kerktorens op deze
hoogten, welke de uitloopers der
Apennijnen zijn.
De menschen brengen hier heel
hun leven door, zonder zich om de
dwaze wereld en haar grootheid te
bekommeren zij weten niets van het
woeden der oorlogen of van het wis
selen der kronen zij hebben hun tijd
rekening volgens hun oogst en vol
gen den eentonigen loop hunner ja
ren in vrede, slechts verontrust door
den schadelijken kever, de muskieten
en de graanbelasting. Eveneens weet
niemand iets van hen, de groote we
reld hecht geloof aan het zoo vaak
geschilderde Italië met zijn bouw
vallen, zijn roovers en zijn saffraan-
kleurigen hemelzij weet niets van
deze koele woudhoekjes, dit huiselijk
herdersleven en van deze eenzaam
heid, waar de berghaas rent en de
blauwe lijster zingt, waar de sneeuw-
uil de bonte vogeltjes najaagt en het
blanke kwikstaartje in de beek plast,
waaromheen de viooltjes In de lente
zóó dicht staan, dat heel de gras-
vlilsii ïf jin paajsi Uöt_do.or_I«U2t.
„Och Houdt ge zóóveel van dat
kleine onkruid zeggen de vrouwen
met een medelijdend "lachje en pluk
ken de viooltjes voor u, alsof zij de
dwaze wenschen van een ziekelijk
kind willen bevredigen.
Umilta plukte ze op zekeren dag
voor mij, en daardoor vern m ik
haar levensgeschiedenis.
Umiltó was een zoo mooie vrouw,
als men maar zou kunnen wenschen
te ziengroot, slank en evenredig
gebouwd, met volmaakte trekken
en het „roode Venetiaansche goud"
in heur haar, iets, wat in Toskane
niet ongewoon ishaar gang en de
houding van heur hoofd en haar be
vallige gestalte waren fier, ongedwon
gen en majestueus. Wanneer zij op
een der heuvels van haar geboorte
grond stond, waar een hooge den zijn
donkere twijgen over haar uitspreidde
en de glans van de ondergaande zon
haar omstraalde, dan geleek Umilta
een schilderij van Titiaan.
Het was een feestdagzij droeg
heur parelen halssnoer twee naalden
van koraal waren door de glanzige
vlechten van heur haar gestoken
een doek van buigzame gele zijde om
gaf haar prachtige schouders 5 de
tegenstelling der kleur verhoogde de
schoonheid van haar warme, perzik-
kleurige tintzij had een bosje kam-
:ïi
perfoelie voor haar borst bevestigd
een goudlokkig jongetje zette naast
haar zijn onbeholpen schreden en
droeg kersen in de handjes.
„ja, ja," zei een gebruinde vrouw
naast mij, „dat is Umiltó. Wie zou
dejJtta., m j^Lm_j&^sluiee Js
en in 't tuchthuis gezeten heeft
„Zal je dat dan nooit vergeten
vroeg een man, terwijl hij de door
de zon verbrande vrouw een stomp
gaf. „Vrouwen kunnen niet nalaten
oude koeien uit de sloot te halen"
bromde hij, zich tot mij keerend.
„Hier hindert het trouwens niet
iedereen weet het."
De groote klok van Mosciano weer
galmde uit den open klokkentoren
beneden in het ravijn, waar het dorp
stond de mooie vrouw met het rui
kertje kamperfoelie ging door het
dennenbosch ter H. Mis de knaap
strompelde en rolde over den weg,
als een jong hondje, en verloor de
eene kers na de andere zij tilde hem
op, om hem te dragen, en hij hing
een paar kersen op een van heur haar
naalden. Het kraaiende lachen van
het kind klonk vroolijk door de zon
nige luchtbeiden waren weldra uit
onze oogen verdwenen, tusschen de
hooge paarse bloesems van het heide
kruid.
„Zij is de mooiste vrouw uit deze
streek," zei de houthakker tot mij,
„en daarom vergeten de vrouwen
nimmer, dat zij in de gevangenis ge
zeten heeft. "Wat dat voor een ge
schiedenis is Och, ik ben geen knap
verteller. Mijnheer pastoor zal u dat
beter kunnen verhalen dan ik.
Nochtans niet van den priester,
maar van Umiltó zelve en van haar
man vernam ik haar geschiedenis
in heur huisje onder de dennen.
Heel In de vroegte op een zomer-
schen morgen werd op de trappen
J'2^lS-d0Ctr «o nacht
wacht een pasgeboren kind gevonden.
Het kwam in he „Innocenti" (von
delingenhuis) niemand deed navraag
naar de kleine, en er was geen spoor
van de ouders te ontdekken.
In het innocenti werd het met vele
andere onbekende stervelingen op
gevoed en genoemd naar de heilige
Humilitas (Nederigheid), een naam,
zeer passend voor een vondeling.
Alhoewel zij niemand toebehoorde
en geen hart voor haar met iiefde
klopte, wies Umilta voorspoedig
op en werd zulk een lief kind, als
ooit binnen de oude muren er een had
gewoond zij was vrij groot, krachtig,
gezond, flink, aanhankelijk en verstan
dig, evenwel weerbarstig en werd vaak
bestraft. Op veertienjarigen leeftijd
was zij om zoo te zeggen volwassen,
en daar men haar oud genoeg achtte
om zelf heur brood te verdienen,
kwam zij als dienstbode bij een gees
telijke in het gebergte van Mosciano.
Umiltó was nog nooit buiten het
Innocenti geweest of had op haar af
gemeten, kleine wandelingetjes bui
ten de aangrenzende straten mogen
komen, en toen zij nu op den breeden,
steilen weg tusschen de tarwevelden,
wijnbergen en qfijfboscbjes reed en
in zonneglans het liefelijke dorpje,
door bergen ingesloten, bereikte,
was zij als het ware verblind.
„Is dat de hemel vroeg zij zacht-
kens, verschrikt en vreesachtig, al
hoewel zij een stoutmoedig kind was.
De menschen lachtenniemand
kon haar zeggen, dat de oorspronke
lijke schoonheid van het land een stuk
je paradijs Is, wanneer men slechts
zijn zegeningen en verhevenheiü weet
te verstaan. Zij had veel over het pa
radijs gemijmerd, als zij, op de stee
nen van de sombere kapel neerge
knield, naar de woorden van den
prediker luisterde, maar er was al
tijd tegen haar gezegd, dat zij niet
mocht hopen, daar te komen, wijl zij
steeds zoo stout was.
Toen zij den eersten avond te Mos
ciano in haar klein dakkamertje
ging slapen, rook liet op heel den
zolder walgelijk naar de zijdewormen,
want het was in de maand Mei, maar
Umilta meende desniettemin in den
hemel te zijn. De sterren fonkelden
aan den hoogen, schoonen hemel
en bijna in elke heidestruik zong een
nachtegaal. Zij had tot dusverre al
tijd geslapen tusschen vier gewitte
muren en nooit een ander avondge
zang gehoord dan het Onze Vader
maar nu gevoelde zij wis en zeker,
dat de heiligen haar in een paradijs
gebracht hadden, hoewel zij stout
was.
Van dat oogenblik had Umiltè
de dennenheuvels van Mosciano lief.
Voorheen had zij nooit iets of iemand
bemind, uitgezonderd een kleine ver
boden muis, welke men haar afgeno
men had en in een emmer water ver
dronken toen was zij vreeselijk te
keer gegaan en had als een bezetene
gegild en gesnikt.
(Wordt vervolgd).