ONS BLAD'
BINNENLAND
Verdachte beangste ling.
No. 2 ZANDBLAD 10 cl. bleek dat pènkele van de ka_
VAM DER PUTT DE VLAM EEN POLITIEKE VOGELAAR.
FEUILLET O N
De vondeling
ÜAHDEL EN NIJVERHEID.
GEHÜEH&D ÜIEëWS.
I
ZATERDAG 28 JANUARI 1922
NOORD-HOLLANDSCH
14e JAARGANG
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger
Aan alle abonné'
De heer Treub, ui helt politieke in
het private leven lerugget'eden 0111
zonder verantwoordelijkheid, als ad
viseur Tan groot-liandel en industrie
beier dt regeeringsdaden te kunnen
becritiseeren, schijnt in deze zelf ge
kozen taak al weer geen bevrediging
te vinden. Tn plaats van zich n.m. met
de wetgeving en bestuursmaatregelen,
bezig te houden, welke direct of in
direct op het bedrijfsleven van invloed
zijn, is hij el weer eenigen lijd bezig
:n zijn blad „De Vrijheidden zed>
■T wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, weike hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,-, f 400,-, f 200,-, t 100,-, f bO,-, t ó5,-
Advertentieprijs:
Van 1 5 regels'f 1.25; elkeregel méér f O 25; Reclatrrs
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsinp- f 0.60
_Tl_.
werknemers aangaf, dat de Pausen, en
Katholieke sociologen helder de ver
houding van staat en. individu hebben
vastgesteld, dat de klassens.rijd b t
wezen der sociaal democratie in de
Katholieke Kerk scherp veroordeeld
is en blijft, en het privaatbezit als een
onaantas.baar recht blijft erkend; dat
alles en meer, waaruit het groote ver
schil tusschen Katholicisme en Soci
alisme helder naai' voren treedt,
wordt nimmer door critici als de heer
Treub bekeken. Men hangt aan bij
komstigheden en weet geen personen
van zaken te onderscheiden.
De Rerum Novanim weid allereerst
mees er te apelen over de politie Ï3 voor de Katholieken geschreven.Wan
neer de Paus dus toen den werkgevers
en werknemers hun christelijke ver-
jarlijen.
In het laitste nummer van zijn or-
taan heeft hij de Katholieke Sbu.tr-
partij de eer van zijn belangstelling
aangedaan. En over wat anders zou
de heer Treub dnn schrijven dan oyer
een dreigende scheuring in onze partij
en een mogelijk samengaan van de
geheele of een gedeeld diér partij
uet de sociaal-democraten.
Het schijnt niet te haten, of de
leider der Katholieke Staajspa: t j in
I het openbaai', in de Tweede Kamer,
alle geestverwantschap met de soci
aal-democraten afwijst en de Katho
lieke pers voortdurend eenzelfde ge
luid laat hooren, wetende, daarmede
deugt est van het overgroote deel der
{eloofsgenco'.en weer te geven.
Toch schrijft de heer Treub:
„De hog ietwat schuchtere ult-
noodiging van Troelslra's bant aan
de Katholieke Staatspartij 0111 de
handen ineen te slaan en gezamen
lijk het regeerkasteel te bezet' 1.51,
werd weliswaar door. dene voorïoo-
pig van de hand gewezen, maar,
zegt de schrijver, „zij ligt zoo on
miskenbaar in de lijn onzer poli
tieke .ontwikkeling dat zij wat vroe
ger of wat later, zij het ook met'
zekeren schroom, zal worden aan
vaard."
Het 011de liedje clus weer!
Wij mógen echter den heer Treub
ien lof niet onthouden, dai hij dl thans
Tracht eeoig. bewijs voor zijn bewe
ring -bij te brengen, waai' anderen
ga woon'ijk niels dan wat lossen praat'
Pover dit onderwerp verkoppen.
De heer Treub betoogt, dnt de
1 Aoomsch Katholieke Kerk zoolang
mogelijk de arbeidersbeweging heeft
itgcngehouden, maar, toen zij zag, dal
t icze toch aan kracht en invloed won.
I ook onder haar eigen kinderen, zij
geleidelijk, zonder schokken, de ba
kens heeft verzet en van conservatief
rood is geworden. De heer Treub
geeft dan een prognose vim de
verdere ontwikkeling der Katholieke
Staatspartij welke ten slotte tot een
„manage de raison" tusschen Roomseh
tn rood zal voeren.
Deze geestesgesteldheid van den
heer Treub bestaat niet alleen bij
dezen oud-minister. Dat gelcide'ijk ver-
.vorden van zwart lot rood onder den
drang van de omstandigheden,wordtin
de Hóopisch Katholieken beurtelings
/afgekeurd en toegejuicht met een hal-
starrigheid, welke bijna doet wanho
pen aan de goede trouw dergenen, die
altijd maar weer dezelfde vnlsche
fc-roorstelling blijven géven.
Dat Leo XIII al tientallen jaren
S geleden de leer der Kerk óver tto
1 verhouding tusschen werkgevers en
te -
plichlingen inscherpte, wist hij, dat
er vele liberaljseerende patroons en
vele tot het socialisme geneigde ar
beiders waren. Anders was zijn woord
overbodig geweest.
Wanneer nu de Roomsche leiders
in het politieke en sociale leven trach
ten de onderscheiden standen tot el
kander te brengen en hun werk slechts
langzaam zien vorderen, omdat libe
rale en socialistische invloeden zoo
maar niet op eens zijn geneutraliseerd,
is het' dwaas aan die leiding een „roo-
de evolutie" te verwijten, waar niet
anders gebeurt dan een terugbrengen
der maatschappij lot het oude, chric.fi>
lijke solidariteilsidee.
En wanneer wij de officieele so
ciaal-democratie in de politiek overal
zien verwateren tot een zuiver demo
cratische parlij, die de uitwerking van
Marx' princiepen maar liever aan de
communisten overlaat en wij zien dan
de leiders dier beweging „graag op
baantjes" de handen uitstrekken naai
de sterkste politieke parlij in Neder
land. hopend met haar en door haar
aan de iiegeèring te komen, is het dan
billijk aan de Katholieke Staatspartij
fe blijven verwijten, aat zij in roode
richting slunrfc, ook, wanneer haar
voormannen den klasscstrijd en alle
gemeenschap mst de S.D.AP blijven
afwijzen en de krachtigste verdedigers
zijn van de christelijke coalitie?
't Word! toch eindelijk tijd, di t dc
heer Treub en zijn volgelingen de
zaak ook eens vim dezen kant gaan
beschouwen, willen wij in hun goede
trouw blijven gel00ven.
P-
Een socialistisch wethouder
en de waarheid.
Wanneer er sprake is van „Het
Liegt" dan weten we allen onmiddel
lijk wélk blad en welke redactie daar
mede bedoeld wordt. Maar zoo
zegt de „Maasbode" sedert gerui-
men tijd reeds is de aanduiding „Hij
Liegt" niet minder duidelijk. Hetblad
schrijft dan onder Amsterdam:
„Uet loopt nu met het optreden
van Wethouder de Miranda loch wer
kelijk de spuigaten uit. Men zendt
hem geen brieven meer dan alleen
„nangeteekend": men spreekt' niet
meer met hem dim in het bijzijn Van
derden 0111 gelirigen te bezitten: men
moet de door hem in oi'ficiee'e voor
drachten gegeven cijfers narekenen tn
keer op keer blijkt nu, dat men zijn
*t -« ry a fkTTViTO* «n ja en van de grootspraak waar is en het
thölielce instellingen een tiental
tot de afnemers behoorden. Een en
kele maal, iir crisisLijd of als een
particuliere zaak eens niet met voor
raden zat, hebben ze wel eens van
den officieelen dienst betrokken. Ze
waren zoo goed als alle verontwaar
digd onder de afnemers der gemeente
gerekend te worden.
Zoo dient men officieel do waar-
beid in Amsterdam
FIMTSK'&ïïï-H IK: oud-minister Treub, stichter .eer t
LirtUIlUVÜ-n. Tan den Eeonomischen Bond en daarna
van den Vrijheidsbond, en die bet daar-
woorden in don Raad eenvoudig met deod T00rkomon alsof de katho-
meer verbouwen kan. liaken zich in die organisaties perfect
Me herinneren aan het onlangs }nm gemak zouden gevoelen is thans
door ons gepubliceerde inzake den weer ^zig alarm to blazen tegen ons.
verkoop van bevroren ArgenÜjnsch De Eeehtscho coalitie moet uit elkaar
vleescli. De. wpthöuder ontkende zoo en b]-j de ckpjgtelijk-historisaliien en anti-
beslist mogelijk, dat de gemeente con- TOTOiuti0nnairen een „heilzame' afkoer
tractueel verbonden zon zijn tot de ingeboezemd van de samenwerking met
afname vim een bepaalde hoeveel- de kathoHeken.
lieid van dat vleeseh en liet con- q Ia het oude recept der anticlericalo
tract blijkt wel degelijk te bestaan." politiek) dool.
mr. Treub in de „Vrij
heid" voor deze gelegenheid, als volgt
Nu brengt de Middenstandsgids geformuleerd:
het orgaan van de R.K. Middenstands-
vereeniging, een nieuwe, en niet min- Het ongezonde nu ;a ,ie politieke ren
der interessante bijdrage tot het on- Etellatie in ons land bestaat hierin dat
derwerp: „Wethouder de Miranda ca niettegenstaande de antirevelutionnairen
Waarheid 6U de christelijk-historisahien in 't gees-
We citceren liet blad: telijke het vrije onderzoek belijden en
de tusschenkomst van den priester tus-
„Bij het debat over een vooidracht de individuen en God verwerpen
van en W. tot wijziging van den eil in het wereldlijke het gevaar van
Centralen Dienst voor de levensöndde- j^et gemeenschappelijk drijven van soc.-
lenvoorziening werd dcor liet raadsl u. e]a katholieken even goéd inzien
Mevrouw Crielars, opgemerkt, dat de als de le(len van den Vrijheidsbond, zij
gestichten niet hadden gemerkt van -^óch gemeené zaak maken met het kra h.-
eenig voordeel van een Centralen tigste deel der belagers van de persoon-
dienst; integendeel was wel van ii (l;el j^ke vrijheid, die zij liefbobben en daar-
gebleken, en nogal belangrijk nadeel mede in" de gegeven omstandigheden on-
ook. danks henzelven handlanger diensten be-
In antwoord hierop ze;de da heer lijzen cok aan de gociaaiAlemocratie.
De Miranda (Gem.blad afd. 2 pagi
na 1920):. Veel meer volgt er nog, maar dit en-
„■Merkwaardig is, dat deJnsteilui- ke|c citaat zegt al génoeg, zegt het
geil, welke niet verplicht zijn,, haar Centrum."
leverantie door middel vau den d'enst
te betrekken, zeer tevreden zijn." Als-de antt-revolutmnnairon en chris-
„Er zijn 43 belangrijke instellingen.télijk-historischea zich. nu maar met den
die niet verplicht zijn, haar waren van Vrijheidsbond in eenzelfde schuitje wil
den levensmuMelSttdienst te betrekklQU len begeven is de zaak verder in-orde
die het echter doen en die voor deze en bet doel bereikt!
ved lof hebben. laaien een instelling D;e kan trouwens wel eenigen
vrij is, moet zij loeh voerdeel bij de Ie- .steilu en versterking gebruiken,
verrng door de Gemeente hebben, anders
ion ze haar benoodsgdSieden wel va® een Maar of die komen zal in den vorm
anderen leverancier betrekken," Van een bondgenootschap met de beide
De wethouder noemde Irerbij de na- genoemde Rechtsche partijen is een
men op der instellingen, d'.e met den. vraag, waarop hot bevestigend antwoord
centralen dienst relaties onderhouden! zich, zacht gesproken, nog wel eenigen
Dit lij si je va,u naman werd als nooit- tijd ,zal laten wachten....
van bet verslag opgenomen en staat ver
meid on pagina 19-33. ÜHMiMlMSOH ÏJ2ESJW3,
In onze bestuursvergadering werd MEBR INGELEGD DAN TERUGBETAALD
deze zaak onder, het oog gezien: men Rl December is bij de Rijkspostspaar-
ergerde zich geweld g -aan liet feit, bank bijna 4 Ion meer ingelegd dun te-
dat zoovele particuliere instellingen, rugbetaald.
waaronder ook Roomsch-Katholieke. i
met voorbijgaan van den liandcldrii-
venden stand zicli wendden (ot dezen
gemeentelijken dienst. Van andere zijde
werd betoogd, dat men goed zou doen
de uitlating van wethouder De Miran
da meer als grootspraak dan als zui
vere weergave der feiten te hleilchoü-
wcn."
Hel bestuur besloot na te gaan wat
BEZUINIGING?
Een ambtenaar schrijft aan d« Msb.
Nu allerwegen wordt aangedrongen o-p
bezuiniging iii d-e Staa-t- cn genieCn-lohuis-
■lio-ud-ing, w-oirdt mol begrijpelijke belang
stelling uitgezien of werkelijk aan dien
wenscih gevolg wordt gegeven en op wel
ke wijze dit geschiedt.
Eén der instellingen, welke zijn ont
slaan aan de bezuiniging te danken heeft
is ongetwijfeld bet Rijksinkoop-burcau, ge
vestigde te VGravenhag-e in het pand Laan
van Meerdervoort 104.
Wanneer men cohter op deze wijze
door gaat met bezumigen, dan zal -hier
van niet veel terecht komen.
Meent men het ernsiig mot de bezuini
ging dat men dan begint met de ophef
fing van het Rijksaiikoopbureau.
On-der het motto „Bezuiniging'' is ons
land weder een Rijksinstelling rijker ge
worden, welke nimmer tot bezuiniging
kan leiden.
De opzet en de geheele papierwinkel
uitgaande van ddt bureau waarmede de
verschillende Rijksinstellingen wórden
overstelpt, toonen d'it duidelijk aan.
Is er ooit voor één der Kamerleden re
den tot het stellen van vragen aan de re-
geering d-an zeker in dit geval.
DE VERKOOP VAN KLEEREN AAN
POLEN.
Naar aanleiding van de berichten betref
fende den verkoop aan Polen vail de klee.
deren, afkomstig van de Rijfekleeding-
voorzieniliig heeft het Ned. Core-Bureau
van den heer Hertzoergcir, vroeger direc
teur der Rijkskleeddngvooraening, o. m.
het volgende vernomen
De g-oederen worden verkócht v-oor ciirca
19 imiili'O-en gulden. Een groot -dcei is aan
de republiek Polen verkocht, waarvoor,
na daartoe verkregen machtiging van dien
minister, de IkjuidaituT de contracten lee-
kende en als betalingsc-ondólié aanvaardde,
voor het te blijken factuurbedrag, vijf
procent rentedragende scihatkisbiljeU-en in
Hollan-dsehe gulden-waarde uitgedrukt,
vervallende 2 Januari 1922, waardoor bet
totaal bedrag der schatkistbiljetten, door
Polen verstrekt, bedroeg circa 17 milliocn
gulden.
Aan den directeur is behalve bovenge
noemd afk-oopbcdirag noo-it eenigo com
missie of proviae van st-a-aitswege voor
liquidatieverkoopen verstrekt, terwijl hij
uitdrukkelijk verklaarde nimimer cenige
commissie of provisie'in verband met de
R. K. V. verkoo-pen van iemand te hebben
ontvangen, n-ocih hierover in ibesprek-ing te
zijn geweest.
-Wat de betaling der Poolsohe schaftoist-
bil jetten betreft, die zooals hierboven bleak
2 Januari 1922 vervielen, zöö zegt' het be
richt verder,'heeft de Poolsc.be rcjfering
eenigen tijd vóór den vervaldag onderhan
delingen geopend met de Nedèrlamdsdhe
regeering oim in verband roet de zeer be
langrijke daling van-de Pool-sehe mark in
den laatslen tijd, haar de betaling te ver
gemakkelijken.
Deze onderhandelingen zijn nog aan den
gang. Daaruit is edhler voortgevloeid, dat
de betaling op 2 Januari niet geschied is.
Onze gezant in Polen, baron Van As-
beok, die mede in verband met deze aan
gelegenheid korten lijd in Den Haag heeft
vertoefd, is naar zijn post te Warschau
teruggekeerd. -
EEN LEENING VAN 50 MILLTOF-N.
In den Amsterdamschen Raad is Don-
der-dag, de voordracht van B. en W. tot
sluiting eener ieening van io millioen,
met 24 legen 2 stemmen (die der commu
nisten) aangenomen.
DE KONINGIN NAAR
SCANDINAVIË.
Naar de „N.lt.Ct." verneemt, ligt het
in bet voornémen van de Koningin, in
Juni a.s, gevolg te geven aan een uitnoo-
diging van bet Deensche Koninklijk paar,
om een bezoek te bren-gen aan Denemar
ken. Wellicht zal dit bezoek gevolgd wor
den door een uitstapje naar Noorwegen.
(Jit onze Oost.
GEESTDRIJVERIJ OP JAVA.
Uit Kediri werd aan da „Loc." ga-
meld dat de assistent-resident van ïos-
loengagoong, S-cb'lling, op snelle en kor
date wijze eon einde heeft gemaakt aan
(Maar Louise de la R.amé)
Den volgenden morgen verzocht
Netta haar vader verlof om naar
Florence te gaan. De goede man ver-
tchrikte. De meisjes in dc bergen
tienken er evenmin aan naar de stad
ie rijden, als de dennen er over prak
te jezeeren, zichzelf te ontwortelen.
Vóór haar huwelijk rijden de meisjes
"gewoonlijk éénmaal naar dc stad om
-. Jikoopen te doen, maar anders komt
ffl'ttlk een gedachte niet bij haar op.
i,Oost, West, thuis best" 'is een Tos-
Jcaansche spreuk, en moeders cn meis
jes moeten thuis blijven, aan den ei-
wen haard. Maar Netta was de ■iieve-
jing van den ouden man en diens
irots. Zij vertelde hem ettelijke leu-
jentjes over dingen, welke zij nood-
jakelijk moest hebben, en over het-
jeen zij gaarne zou willen bezitten,
p daar liet juist marktdag was,
I jacht hij haar terstond naar de stad
tiet Serafine, de tachtigjarige, doove
uishoudster van den pastoor, die haar
'nder haar hoede zou nemen. In de
jlad gekomen verzocht Netta aan de
jttde vrouw, bonte doeken in een
faam uit te zoeken, terwijl zij naar
fn openbaren briefschrijver bp de
jarkt liep.
j Schrijf een paar regeltjes voor mij
IMisterdf -Zii. den l iniocliacn schrijver
achter zijn lessenaar toe en dicteer
de hem „Uw mooie Umiita heeft
een paarlen halssnoer gestolen en
zit in de gevangenis: Een welmee-
nende wenscht u geluk met de wei
gering van uw aanzoek."
„Anders niet vroeg de schrijver
met zekere teleurstellinghij' hield
zich gaarne onledig met zinnen van
anderhalven voet "lang, bloemrijke
wendLgen en eindelooze wijdlopig
heid, zonder het voornaamste punt
aan te raken, want hij was een ver-
loopen genie.
„Anders niet," zei Toinetta, en
haar onrustig gelaat werd rood, tot
in dc wortels van haar krullend haar
„doe nu het blad in een goeden, ste-
vigen omslag ik zal je er goed voor
betalen en schrijf duidelijk het
adres: „Aan Signor Virginio Donaïdi,
onderofficier in het leger des Konings,
bij het regimeijt der bersaglieri "te
Turijn. Zoo
De schrijver deed wat Netta hem
beval cn zij snelde zelf met den brief
naar liet postkantoor. Nu eindelijk
smaakte zij het zoete van de wraak,
want zij wist, dat hij het aan de weet
zou komen.
„Wanneer komt de brief te Turijn
aan?" vroeg zij koortsachtig gejaagd
op 't postkantoor.
Toen nten haar antwoordde: „Mor
gen had zij het bijna luid uitge
schreeuwd van boosaardig plezier.
Morgen zou hij liet vernemen
Zij rende, danste en huppelde als
gek langs de straatde doove, oude
Serafine trok haar. gramstorig bii
of je in de kerk waart. Kijk eens,
wat 'n mooie winkels
Maar Netta sloeg in haar zegepraal
nauwelijks acht op al die heerlijk
heden. Mórgen zou hij het vernemen
E11 noch hij, noch'iemand anders
kon bewijzen, dat de brief van haa
afkomstig washij was niet onder
teekend, door een openbaar brief
schrijver geschreven, en de bijziende
huishoudster van den pastoor had
haar niet naar den schrijver én ook
niet naar het postkantoor zien gaan.
Zij kocht een triooien halsdoek met
alle kleuren van den regenboog, waar
op een Chinees en een pauw tusschen
gele rozen waren afgebeeld, en drong
Serafine dat geschen kop. De oude
vrouw was vol loftuitingen over het
meisje toen zij weer den vader ont
moette, en het drietal stapte in den
wrakken omnibus, 0111 tot aan de
Vingore-brug mee te rijden, van waar
zij den langen weg naar buis te voet
moesten afleggen.
Netta kon 'den heelen nacht niet
slapen, maar verheugde zich over
haar slimme manier van handelen
en over de tijding, welke Virginio
's-morgens zou ontvangen. Het was
niets geweest, voor en aleer zij wist,
dat hij het te weten zou konien
De brief werd Virginio Donaidi
ter hand gesteld, toen hij in een der
zalen van de kazerne zijn sabel poet
ste. Hij had geen tijd om een brief
te lezen, stak hem in zijn zak en zette
ziiiT_ arheid_ voorf.vervotoens 'iet
de mouw en pruttelde: „Dat is niet, hij zijn soldaten excrceeren en mar-
fatsoenlijk. je moet je gedragen, als-j cheeren en keek niet eerder het schrij
ven in, dan toen hij 's-avonds vrij van
dienst voor een koffiehtt zat en een
glas limonade dronk. Na den korten
brief gelezen te hebben, sprong hij
toornig op en ging regelrecht naar den
bevelvoerenden officier, wien hij om
verlof vroeg.
„je bent pas drie maanden geleden
met verlof geweest. Is de reden van
dringenden aard vroeg de com
mandant, die hem „mijn zoon" noem
de, met „jij en jou" aansprak en hem
-genegen was.
Het gelaat van Virginio werd don
kerrood.
„Zóó dringend, dat, als uwe excel
lentie mij liet verlof niet verleent,
ik zonder dat verlof heenga en het
er op waag, om doodgeschoten te
worden wegens desertie," antwoord
de hij met vlammenden blik.
De commandant glimlachte. Hij
was een m die zijn soldaten zijn
kinderen noemde, ten z owel toege
vend als streng t rd zijn.
„Aangezien wij onder vier bogen
zijn, zal k zulk een taal door de
vingers zien. Je kunt drie dagen ver
lof krijgen."
Virginio snelde naar het station
van den spoorweg. De nachtsnel-
trein stond op 't punt, naar het zui
den te vertrekken. Om vijf uur 's-
morgens kwam de trein teFlorence
aan. Om zeven uur klopte een sol
daat met golvende groene pluim aan
de poort der pretura in Lastra-a-Sig- bor
n L Ent dUnsinie;sie _\vas bezie jle
gerechtszaal aan te vegen, de vogels
zongen buiten in het klimop, de
hoofdcommissaris van politic kwam
juist met een mandje vol peren en een
bundel geurige olijven uit den tuin.
Zij keken den soldaat aan, alsof hij
een spook was.
„U kunt mijnheer thans onmogelijk
spreken," zei het kleine meisje en
strooide zand op den vloer.
„Onmogelijk," zei de commissa
ris, terwijl hij aan zijn olijven rook.
Ik ken het woord onmogelijk niet,"
antwoordde Virginio, die zeer bleek
was, „Ga, zeg hem, dat ik hem in 's
Hemelsnaam smeek, mij onmiddelijk
gehoor te verleenen en dat ik hem
anders met mijn sabel uit 't bed zal
halen."
„Zoo, zoomompelde de com
missaris, „past zulk een taal in den
tempel der gerechtigheid
„Ik kom om gerechtigheid te ver
langen," zei Virginio ernstig. „Mijn
sabel heeft er reeds voor gevochten.
Ga
Hij bereikte zijn doelhij werd
naar den pretore geleid, die aan 't
ontbijt zatdeze glimlachte om het
denkbeeld, dat een soldaat hem met
de sabel uit het bed wilde Halen en
was getroffen door de opgewonden
heid en vastberadenheid in de trek
ken van den jonkman.
„Zij ge er zeker an Kat het meis
je onschuldig is vroeg hij bij het
einde van httn onderhoud.
„Ik wil met mijn leven daarvoor
borg staan."
Go.rej. maar .s/ij hjMreeeh Jbewi's."
de geestdrijverij van een moeder met
drie volwassen zoons, die van plan ha
ren het oude en machtige rijlr van
Mataram weder te g.ondveston.
De heer Schilling, op de ho g„e gesteld
van het gedoe der vrouw, dto reeds do
afdeelingen 'Jocloongagoeug, Blitnr en
het regentschap Trenggalek aan haar 3
zfions had „vergeven", om die uit naam.
van den vorst van Mataram, die nog
komen zou, besturen, gaf z.ch in den
nacht - van ^.nsdag 13 December j.I.
naar do woning dier vrouw, vergezeld
van eenige politiemannen to;n de heer
S. do poort naderde, zag hij eenige in
witte kieeren uitgedoste gedaanten naar
zich toesnellen, onder uitroepen van:
„daar komen zijVermoedelijk hadden
zij dus reeds politiebezoek verwacht.
Al dadelijk constateerde de assistent
resident dat de lieden, een drietal, on
gewapend waren, wat hun niet beletto
onmiddellijk tot den aanval over to
gaan. Zij 6tormden op de omheining toe,
waarvoor de .heer S. kalm bleef staan
om hen af to wachten, in den rug ge
dekt door de politie.
Met de handen braken de godsdienst
waanzinnigen de bamboelatten van de
omheining door. De eerste, die er in
slaagde door to breken, werd door den
heer S. gegrepen. Het was een der
zoons van de uitverkoren vropwde po
litie was hem gauw moester. Toen
stormde de moeder op den A.R. af; aan
dit menseh had hij een heele kluif. Als
dol verzette zij zich, sloeg, kneep en
krabde den heer S„ die er echter
spoedig in slaagde de furie te over
meesteren. De derde was een andere
zoon, een robuste kerel.
In het handgemeen mot dezen vent
kreeg do heer S. een paar gevoelige
ribbenstootende kerel hal een reuzen
kracht, nog versterkt door de geestver
voering wellicht, waarin hij verkeerde.
Met zijn vijven hadden de politiemannen
werk om hem eindelijk te overmannen
en té binden.
HET PRIJSTARIEE IN DE TYPO-?
.Grafie.'
Woensdagavond heeft te Amsterdam da
conferentie plaats gehad tusschen de
hoofdbesturen van do patroons- en van
da arbeidersorganisaties in het drukkers-
bedrijf.
Door de patroons was mregedoeid, dat
zij bereid waren het tarief te vérlagen
met 20°/o,' mits de arbeidersorganisaties
genoegen namen met een loonsverlaging
van 10% ea oen arbeidsverlenging van
3 uur per week.
Do patroons zien anders geen weg om.
tot tarieiverlaging te komen.
Van werk ri'merszijdo werd medege-
gedeeid, dat men do patroonsvoorstellen
wel wil overwegen, maar van aannemen
ervan wat voor de werknemers een
verslechtering van 17% zou zijn zal
wel niets komen.
korhoenderplaag
Op de Veluwe komen in dezen winter
zooveel korhoenders voor,, dat zij nadoel
toebrengen aan het veld.
Vooral aanpiantingen van kleine den
nenboompjes en jonge winterrogge bobben
veel van het wild te lij len.
Reeds zijn buitengewone machtigingen
tot het schieten van die vogels verleend
vcor enkele oTginningei. (u. d.)
„Neen, ik heb geen bewijs, ik be"
hoef er geen
„Het gerecht is niet zoo gemakke
lijk tevreden gesteld, mijn vriend.
Veroorloof mij één vraag. Is de be
schuldigde uw verloofde
„Neen."
„Maar dan toch uw beminde
„Neen." Virginio aarzelde een oogen
blik en voegde er dan schielijk bij
„Ik bemin haar, maar zij wil niets
van mij weten. Zij heeft mij platweg
afgewezen."
„ZooDan zijt gij zeer edelmoedig
en uw woord heeft dubbele waarde.
Wenscht ge haar te spreken Dat
zou ik u kunnen toestaan, achter de
tralies kunt gij haar ondervragen."
„Ik wil haar niet ondervragen,"
antwoordde Virginio, „maar ik wil
haar zeggen, dat ik haar voor on
schuldig houd, als u mij ?ie groote
gunst wil bewijzen."
De pretore -knikte, riep den com
missaris door de openstaande deur
en gaf hem zijn bevelen.
„Wacht een oogenblik," zeide hij
vervolgens tot Virginio. „Bestaat
er soms een reden, waaruit de aan-
kla gster ik ben haar naam ver-
reeten een wrok tegen het beschul
digde meisje kon ko.e^Jren
^VóVat vervolgd.