ONS BLAD' BINNENLAND Verdachte beangste ling. No. 2 ZANDBLAD 10 cl. bleek dat pènkele van de ka_ VAM DER PUTT DE VLAM EEN POLITIEKE VOGELAAR. FEUILLET O N De vondeling ÜAHDEL EN NIJVERHEID. GEHÜEH&D ÜIEëWS. I ZATERDAG 28 JANUARI 1922 NOORD-HOLLANDSCH 14e JAARGANG Abonnementsprijs Per kwartaal voor Alkmaar Voor buiten Alkmaar85 Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger Aan alle abonné' De heer Treub, ui helt politieke in het private leven lerugget'eden 0111 zonder verantwoordelijkheid, als ad viseur Tan groot-liandel en industrie beier dt regeeringsdaden te kunnen becritiseeren, schijnt in deze zelf ge kozen taak al weer geen bevrediging te vinden. Tn plaats van zich n.m. met de wetgeving en bestuursmaatregelen, bezig te houden, welke direct of in direct op het bedrijfsleven van invloed zijn, is hij el weer eenigen lijd bezig :n zijn blad „De Vrijheidden zed> ■T wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, weike hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,-, f 400,-, f 200,-, t 100,-, f bO,-, t ó5,- Advertentieprijs: Van 1 5 regels'f 1.25; elkeregel méér f O 25; Reclatrrs per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor uitbetaling per plaatsinp- f 0.60 _Tl_. werknemers aangaf, dat de Pausen, en Katholieke sociologen helder de ver houding van staat en. individu hebben vastgesteld, dat de klassens.rijd b t wezen der sociaal democratie in de Katholieke Kerk scherp veroordeeld is en blijft, en het privaatbezit als een onaantas.baar recht blijft erkend; dat alles en meer, waaruit het groote ver schil tusschen Katholicisme en Soci alisme helder naai' voren treedt, wordt nimmer door critici als de heer Treub bekeken. Men hangt aan bij komstigheden en weet geen personen van zaken te onderscheiden. De Rerum Novanim weid allereerst mees er te apelen over de politie Ï3 voor de Katholieken geschreven.Wan neer de Paus dus toen den werkgevers en werknemers hun christelijke ver- jarlijen. In het laitste nummer van zijn or- taan heeft hij de Katholieke Sbu.tr- partij de eer van zijn belangstelling aangedaan. En over wat anders zou de heer Treub dnn schrijven dan oyer een dreigende scheuring in onze partij en een mogelijk samengaan van de geheele of een gedeeld diér partij uet de sociaal-democraten. Het schijnt niet te haten, of de leider der Katholieke Staajspa: t j in I het openbaai', in de Tweede Kamer, alle geestverwantschap met de soci aal-democraten afwijst en de Katho lieke pers voortdurend eenzelfde ge luid laat hooren, wetende, daarmede deugt est van het overgroote deel der {eloofsgenco'.en weer te geven. Toch schrijft de heer Treub: „De hog ietwat schuchtere ult- noodiging van Troelslra's bant aan de Katholieke Staatspartij 0111 de handen ineen te slaan en gezamen lijk het regeerkasteel te bezet' 1.51, werd weliswaar door. dene voorïoo- pig van de hand gewezen, maar, zegt de schrijver, „zij ligt zoo on miskenbaar in de lijn onzer poli tieke .ontwikkeling dat zij wat vroe ger of wat later, zij het ook met' zekeren schroom, zal worden aan vaard." Het 011de liedje clus weer! Wij mógen echter den heer Treub ien lof niet onthouden, dai hij dl thans Tracht eeoig. bewijs voor zijn bewe ring -bij te brengen, waai' anderen ga woon'ijk niels dan wat lossen praat' Pover dit onderwerp verkoppen. De heer Treub betoogt, dnt de 1 Aoomsch Katholieke Kerk zoolang mogelijk de arbeidersbeweging heeft itgcngehouden, maar, toen zij zag, dal t icze toch aan kracht en invloed won. I ook onder haar eigen kinderen, zij geleidelijk, zonder schokken, de ba kens heeft verzet en van conservatief rood is geworden. De heer Treub geeft dan een prognose vim de verdere ontwikkeling der Katholieke Staatspartij welke ten slotte tot een „manage de raison" tusschen Roomseh tn rood zal voeren. Deze geestesgesteldheid van den heer Treub bestaat niet alleen bij dezen oud-minister. Dat gelcide'ijk ver- .vorden van zwart lot rood onder den drang van de omstandigheden,wordtin de Hóopisch Katholieken beurtelings /afgekeurd en toegejuicht met een hal- starrigheid, welke bijna doet wanho pen aan de goede trouw dergenen, die altijd maar weer dezelfde vnlsche fc-roorstelling blijven géven. Dat Leo XIII al tientallen jaren S geleden de leer der Kerk óver tto 1 verhouding tusschen werkgevers en te - plichlingen inscherpte, wist hij, dat er vele liberaljseerende patroons en vele tot het socialisme geneigde ar beiders waren. Anders was zijn woord overbodig geweest. Wanneer nu de Roomsche leiders in het politieke en sociale leven trach ten de onderscheiden standen tot el kander te brengen en hun werk slechts langzaam zien vorderen, omdat libe rale en socialistische invloeden zoo maar niet op eens zijn geneutraliseerd, is het' dwaas aan die leiding een „roo- de evolutie" te verwijten, waar niet anders gebeurt dan een terugbrengen der maatschappij lot het oude, chric.fi> lijke solidariteilsidee. En wanneer wij de officieele so ciaal-democratie in de politiek overal zien verwateren tot een zuiver demo cratische parlij, die de uitwerking van Marx' princiepen maar liever aan de communisten overlaat en wij zien dan de leiders dier beweging „graag op baantjes" de handen uitstrekken naai de sterkste politieke parlij in Neder land. hopend met haar en door haar aan de iiegeèring te komen, is het dan billijk aan de Katholieke Staatspartij fe blijven verwijten, aat zij in roode richting slunrfc, ook, wanneer haar voormannen den klasscstrijd en alle gemeenschap mst de S.D.AP blijven afwijzen en de krachtigste verdedigers zijn van de christelijke coalitie? 't Word! toch eindelijk tijd, di t dc heer Treub en zijn volgelingen de zaak ook eens vim dezen kant gaan beschouwen, willen wij in hun goede trouw blijven gel00ven. P- Een socialistisch wethouder en de waarheid. Wanneer er sprake is van „Het Liegt" dan weten we allen onmiddel lijk wélk blad en welke redactie daar mede bedoeld wordt. Maar zoo zegt de „Maasbode" sedert gerui- men tijd reeds is de aanduiding „Hij Liegt" niet minder duidelijk. Hetblad schrijft dan onder Amsterdam: „Uet loopt nu met het optreden van Wethouder de Miranda loch wer kelijk de spuigaten uit. Men zendt hem geen brieven meer dan alleen „nangeteekend": men spreekt' niet meer met hem dim in het bijzijn Van derden 0111 gelirigen te bezitten: men moet de door hem in oi'ficiee'e voor drachten gegeven cijfers narekenen tn keer op keer blijkt nu, dat men zijn *t -« ry a fkTTViTO* «n ja en van de grootspraak waar is en het thölielce instellingen een tiental tot de afnemers behoorden. Een en kele maal, iir crisisLijd of als een particuliere zaak eens niet met voor raden zat, hebben ze wel eens van den officieelen dienst betrokken. Ze waren zoo goed als alle verontwaar digd onder de afnemers der gemeente gerekend te worden. Zoo dient men officieel do waar- beid in Amsterdam FIMTSK'&ïïï-H IK: oud-minister Treub, stichter .eer t LirtUIlUVÜ-n. Tan den Eeonomischen Bond en daarna van den Vrijheidsbond, en die bet daar- woorden in don Raad eenvoudig met deod T00rkomon alsof de katho- meer verbouwen kan. liaken zich in die organisaties perfect Me herinneren aan het onlangs }nm gemak zouden gevoelen is thans door ons gepubliceerde inzake den weer ^zig alarm to blazen tegen ons. verkoop van bevroren ArgenÜjnsch De Eeehtscho coalitie moet uit elkaar vleescli. De. wpthöuder ontkende zoo en b]-j de ckpjgtelijk-historisaliien en anti- beslist mogelijk, dat de gemeente con- TOTOiuti0nnairen een „heilzame' afkoer tractueel verbonden zon zijn tot de ingeboezemd van de samenwerking met afname vim een bepaalde hoeveel- de kathoHeken. lieid van dat vleeseh en liet con- q Ia het oude recept der anticlericalo tract blijkt wel degelijk te bestaan." politiek) dool. mr. Treub in de „Vrij heid" voor deze gelegenheid, als volgt Nu brengt de Middenstandsgids geformuleerd: het orgaan van de R.K. Middenstands- vereeniging, een nieuwe, en niet min- Het ongezonde nu ;a ,ie politieke ren der interessante bijdrage tot het on- Etellatie in ons land bestaat hierin dat derwerp: „Wethouder de Miranda ca niettegenstaande de antirevelutionnairen Waarheid 6U de christelijk-historisahien in 't gees- We citceren liet blad: telijke het vrije onderzoek belijden en de tusschenkomst van den priester tus- „Bij het debat over een vooidracht de individuen en God verwerpen van en W. tot wijziging van den eil in het wereldlijke het gevaar van Centralen Dienst voor de levensöndde- j^et gemeenschappelijk drijven van soc.- lenvoorziening werd dcor liet raadsl u. e]a katholieken even goéd inzien Mevrouw Crielars, opgemerkt, dat de als de le(len van den Vrijheidsbond, zij gestichten niet hadden gemerkt van -^óch gemeené zaak maken met het kra h.- eenig voordeel van een Centralen tigste deel der belagers van de persoon- dienst; integendeel was wel van ii (l;el j^ke vrijheid, die zij liefbobben en daar- gebleken, en nogal belangrijk nadeel mede in" de gegeven omstandigheden on- ook. danks henzelven handlanger diensten be- In antwoord hierop ze;de da heer lijzen cok aan de gociaaiAlemocratie. De Miranda (Gem.blad afd. 2 pagi na 1920):. Veel meer volgt er nog, maar dit en- „■Merkwaardig is, dat deJnsteilui- ke|c citaat zegt al génoeg, zegt het geil, welke niet verplicht zijn,, haar Centrum." leverantie door middel vau den d'enst te betrekken, zeer tevreden zijn." Als-de antt-revolutmnnairon en chris- „Er zijn 43 belangrijke instellingen.télijk-historischea zich. nu maar met den die niet verplicht zijn, haar waren van Vrijheidsbond in eenzelfde schuitje wil den levensmuMelSttdienst te betrekklQU len begeven is de zaak verder in-orde die het echter doen en die voor deze en bet doel bereikt! ved lof hebben. laaien een instelling D;e kan trouwens wel eenigen vrij is, moet zij loeh voerdeel bij de Ie- .steilu en versterking gebruiken, verrng door de Gemeente hebben, anders ion ze haar benoodsgdSieden wel va® een Maar of die komen zal in den vorm anderen leverancier betrekken," Van een bondgenootschap met de beide De wethouder noemde Irerbij de na- genoemde Rechtsche partijen is een men op der instellingen, d'.e met den. vraag, waarop hot bevestigend antwoord centralen dienst relaties onderhouden! zich, zacht gesproken, nog wel eenigen Dit lij si je va,u naman werd als nooit- tijd ,zal laten wachten.... van bet verslag opgenomen en staat ver meid on pagina 19-33. ÜHMiMlMSOH ÏJ2ESJW3, In onze bestuursvergadering werd MEBR INGELEGD DAN TERUGBETAALD deze zaak onder, het oog gezien: men Rl December is bij de Rijkspostspaar- ergerde zich geweld g -aan liet feit, bank bijna 4 Ion meer ingelegd dun te- dat zoovele particuliere instellingen, rugbetaald. waaronder ook Roomsch-Katholieke. i met voorbijgaan van den liandcldrii- venden stand zicli wendden (ot dezen gemeentelijken dienst. Van andere zijde werd betoogd, dat men goed zou doen de uitlating van wethouder De Miran da meer als grootspraak dan als zui vere weergave der feiten te hleilchoü- wcn." Hel bestuur besloot na te gaan wat BEZUINIGING? Een ambtenaar schrijft aan d« Msb. Nu allerwegen wordt aangedrongen o-p bezuiniging iii d-e Staa-t- cn genieCn-lohuis- ■lio-ud-ing, w-oirdt mol begrijpelijke belang stelling uitgezien of werkelijk aan dien wenscih gevolg wordt gegeven en op wel ke wijze dit geschiedt. Eén der instellingen, welke zijn ont slaan aan de bezuiniging te danken heeft is ongetwijfeld bet Rijksinkoop-burcau, ge vestigde te VGravenhag-e in het pand Laan van Meerdervoort 104. Wanneer men cohter op deze wijze door gaat met bezumigen, dan zal -hier van niet veel terecht komen. Meent men het ernsiig mot de bezuini ging dat men dan begint met de ophef fing van het Rijksaiikoopbureau. On-der het motto „Bezuiniging'' is ons land weder een Rijksinstelling rijker ge worden, welke nimmer tot bezuiniging kan leiden. De opzet en de geheele papierwinkel uitgaande van ddt bureau waarmede de verschillende Rijksinstellingen wórden overstelpt, toonen d'it duidelijk aan. Is er ooit voor één der Kamerleden re den tot het stellen van vragen aan de re- geering d-an zeker in dit geval. DE VERKOOP VAN KLEEREN AAN POLEN. Naar aanleiding van de berichten betref fende den verkoop aan Polen vail de klee. deren, afkomstig van de Rijfekleeding- voorzieniliig heeft het Ned. Core-Bureau van den heer Hertzoergcir, vroeger direc teur der Rijkskleeddngvooraening, o. m. het volgende vernomen De g-oederen worden verkócht v-oor ciirca 19 imiili'O-en gulden. Een groot -dcei is aan de republiek Polen verkocht, waarvoor, na daartoe verkregen machtiging van dien minister, de IkjuidaituT de contracten lee- kende en als betalingsc-ondólié aanvaardde, voor het te blijken factuurbedrag, vijf procent rentedragende scihatkisbiljeU-en in Hollan-dsehe gulden-waarde uitgedrukt, vervallende 2 Januari 1922, waardoor bet totaal bedrag der schatkistbiljetten, door Polen verstrekt, bedroeg circa 17 milliocn gulden. Aan den directeur is behalve bovenge noemd afk-oopbcdirag noo-it eenigo com missie of proviae van st-a-aitswege voor liquidatieverkoopen verstrekt, terwijl hij uitdrukkelijk verklaarde nimimer cenige commissie of provisie'in verband met de R. K. V. verkoo-pen van iemand te hebben ontvangen, n-ocih hierover in ibesprek-ing te zijn geweest. -Wat de betaling der Poolsohe schaftoist- bil jetten betreft, die zooals hierboven bleak 2 Januari 1922 vervielen, zöö zegt' het be richt verder,'heeft de Poolsc.be rcjfering eenigen tijd vóór den vervaldag onderhan delingen geopend met de Nedèrlamdsdhe regeering oim in verband roet de zeer be langrijke daling van-de Pool-sehe mark in den laatslen tijd, haar de betaling te ver gemakkelijken. Deze onderhandelingen zijn nog aan den gang. Daaruit is edhler voortgevloeid, dat de betaling op 2 Januari niet geschied is. Onze gezant in Polen, baron Van As- beok, die mede in verband met deze aan gelegenheid korten lijd in Den Haag heeft vertoefd, is naar zijn post te Warschau teruggekeerd. - EEN LEENING VAN 50 MILLTOF-N. In den Amsterdamschen Raad is Don- der-dag, de voordracht van B. en W. tot sluiting eener ieening van io millioen, met 24 legen 2 stemmen (die der commu nisten) aangenomen. DE KONINGIN NAAR SCANDINAVIË. Naar de „N.lt.Ct." verneemt, ligt het in bet voornémen van de Koningin, in Juni a.s, gevolg te geven aan een uitnoo- diging van bet Deensche Koninklijk paar, om een bezoek te bren-gen aan Denemar ken. Wellicht zal dit bezoek gevolgd wor den door een uitstapje naar Noorwegen. (Jit onze Oost. GEESTDRIJVERIJ OP JAVA. Uit Kediri werd aan da „Loc." ga- meld dat de assistent-resident van ïos- loengagoong, S-cb'lling, op snelle en kor date wijze eon einde heeft gemaakt aan (Maar Louise de la R.amé) Den volgenden morgen verzocht Netta haar vader verlof om naar Florence te gaan. De goede man ver- tchrikte. De meisjes in dc bergen tienken er evenmin aan naar de stad ie rijden, als de dennen er over prak te jezeeren, zichzelf te ontwortelen. Vóór haar huwelijk rijden de meisjes "gewoonlijk éénmaal naar dc stad om -. Jikoopen te doen, maar anders komt ffl'ttlk een gedachte niet bij haar op. i,Oost, West, thuis best" 'is een Tos- Jcaansche spreuk, en moeders cn meis jes moeten thuis blijven, aan den ei- wen haard. Maar Netta was de ■iieve- jing van den ouden man en diens irots. Zij vertelde hem ettelijke leu- jentjes over dingen, welke zij nood- jakelijk moest hebben, en over het- jeen zij gaarne zou willen bezitten, p daar liet juist marktdag was, I jacht hij haar terstond naar de stad tiet Serafine, de tachtigjarige, doove uishoudster van den pastoor, die haar 'nder haar hoede zou nemen. In de jlad gekomen verzocht Netta aan de jttde vrouw, bonte doeken in een faam uit te zoeken, terwijl zij naar fn openbaren briefschrijver bp de jarkt liep. j Schrijf een paar regeltjes voor mij IMisterdf -Zii. den l iniocliacn schrijver achter zijn lessenaar toe en dicteer de hem „Uw mooie Umiita heeft een paarlen halssnoer gestolen en zit in de gevangenis: Een welmee- nende wenscht u geluk met de wei gering van uw aanzoek." „Anders niet vroeg de schrijver met zekere teleurstellinghij' hield zich gaarne onledig met zinnen van anderhalven voet "lang, bloemrijke wendLgen en eindelooze wijdlopig heid, zonder het voornaamste punt aan te raken, want hij was een ver- loopen genie. „Anders niet," zei Toinetta, en haar onrustig gelaat werd rood, tot in dc wortels van haar krullend haar „doe nu het blad in een goeden, ste- vigen omslag ik zal je er goed voor betalen en schrijf duidelijk het adres: „Aan Signor Virginio Donaïdi, onderofficier in het leger des Konings, bij het regimeijt der bersaglieri "te Turijn. Zoo De schrijver deed wat Netta hem beval cn zij snelde zelf met den brief naar liet postkantoor. Nu eindelijk smaakte zij het zoete van de wraak, want zij wist, dat hij het aan de weet zou komen. „Wanneer komt de brief te Turijn aan?" vroeg zij koortsachtig gejaagd op 't postkantoor. Toen nten haar antwoordde: „Mor gen had zij het bijna luid uitge schreeuwd van boosaardig plezier. Morgen zou hij liet vernemen Zij rende, danste en huppelde als gek langs de straatde doove, oude Serafine trok haar. gramstorig bii of je in de kerk waart. Kijk eens, wat 'n mooie winkels Maar Netta sloeg in haar zegepraal nauwelijks acht op al die heerlijk heden. Mórgen zou hij het vernemen E11 noch hij, noch'iemand anders kon bewijzen, dat de brief van haa afkomstig washij was niet onder teekend, door een openbaar brief schrijver geschreven, en de bijziende huishoudster van den pastoor had haar niet naar den schrijver én ook niet naar het postkantoor zien gaan. Zij kocht een triooien halsdoek met alle kleuren van den regenboog, waar op een Chinees en een pauw tusschen gele rozen waren afgebeeld, en drong Serafine dat geschen kop. De oude vrouw was vol loftuitingen over het meisje toen zij weer den vader ont moette, en het drietal stapte in den wrakken omnibus, 0111 tot aan de Vingore-brug mee te rijden, van waar zij den langen weg naar buis te voet moesten afleggen. Netta kon 'den heelen nacht niet slapen, maar verheugde zich over haar slimme manier van handelen en over de tijding, welke Virginio 's-morgens zou ontvangen. Het was niets geweest, voor en aleer zij wist, dat hij het te weten zou konien De brief werd Virginio Donaidi ter hand gesteld, toen hij in een der zalen van de kazerne zijn sabel poet ste. Hij had geen tijd om een brief te lezen, stak hem in zijn zak en zette ziiiT_ arheid_ voorf.vervotoens 'iet de mouw en pruttelde: „Dat is niet, hij zijn soldaten excrceeren en mar- fatsoenlijk. je moet je gedragen, als-j cheeren en keek niet eerder het schrij ven in, dan toen hij 's-avonds vrij van dienst voor een koffiehtt zat en een glas limonade dronk. Na den korten brief gelezen te hebben, sprong hij toornig op en ging regelrecht naar den bevelvoerenden officier, wien hij om verlof vroeg. „je bent pas drie maanden geleden met verlof geweest. Is de reden van dringenden aard vroeg de com mandant, die hem „mijn zoon" noem de, met „jij en jou" aansprak en hem -genegen was. Het gelaat van Virginio werd don kerrood. „Zóó dringend, dat, als uwe excel lentie mij liet verlof niet verleent, ik zonder dat verlof heenga en het er op waag, om doodgeschoten te worden wegens desertie," antwoord de hij met vlammenden blik. De commandant glimlachte. Hij was een m die zijn soldaten zijn kinderen noemde, ten z owel toege vend als streng t rd zijn. „Aangezien wij onder vier bogen zijn, zal k zulk een taal door de vingers zien. Je kunt drie dagen ver lof krijgen." Virginio snelde naar het station van den spoorweg. De nachtsnel- trein stond op 't punt, naar het zui den te vertrekken. Om vijf uur 's- morgens kwam de trein teFlorence aan. Om zeven uur klopte een sol daat met golvende groene pluim aan de poort der pretura in Lastra-a-Sig- bor n L Ent dUnsinie;sie _\vas bezie jle gerechtszaal aan te vegen, de vogels zongen buiten in het klimop, de hoofdcommissaris van politic kwam juist met een mandje vol peren en een bundel geurige olijven uit den tuin. Zij keken den soldaat aan, alsof hij een spook was. „U kunt mijnheer thans onmogelijk spreken," zei het kleine meisje en strooide zand op den vloer. „Onmogelijk," zei de commissa ris, terwijl hij aan zijn olijven rook. Ik ken het woord onmogelijk niet," antwoordde Virginio, die zeer bleek was, „Ga, zeg hem, dat ik hem in 's Hemelsnaam smeek, mij onmiddelijk gehoor te verleenen en dat ik hem anders met mijn sabel uit 't bed zal halen." „Zoo, zoomompelde de com missaris, „past zulk een taal in den tempel der gerechtigheid „Ik kom om gerechtigheid te ver langen," zei Virginio ernstig. „Mijn sabel heeft er reeds voor gevochten. Ga Hij bereikte zijn doelhij werd naar den pretore geleid, die aan 't ontbijt zatdeze glimlachte om het denkbeeld, dat een soldaat hem met de sabel uit het bed wilde Halen en was getroffen door de opgewonden heid en vastberadenheid in de trek ken van den jonkman. „Zij ge er zeker an Kat het meis je onschuldig is vroeg hij bij het einde van httn onderhoud. „Ik wil met mijn leven daarvoor borg staan." Go.rej. maar .s/ij hjMreeeh Jbewi's." de geestdrijverij van een moeder met drie volwassen zoons, die van plan ha ren het oude en machtige rijlr van Mataram weder te g.ondveston. De heer Schilling, op de ho g„e gesteld van het gedoe der vrouw, dto reeds do afdeelingen 'Jocloongagoeug, Blitnr en het regentschap Trenggalek aan haar 3 zfions had „vergeven", om die uit naam. van den vorst van Mataram, die nog komen zou, besturen, gaf z.ch in den nacht - van ^.nsdag 13 December j.I. naar do woning dier vrouw, vergezeld van eenige politiemannen to;n de heer S. do poort naderde, zag hij eenige in witte kieeren uitgedoste gedaanten naar zich toesnellen, onder uitroepen van: „daar komen zijVermoedelijk hadden zij dus reeds politiebezoek verwacht. Al dadelijk constateerde de assistent resident dat de lieden, een drietal, on gewapend waren, wat hun niet beletto onmiddellijk tot den aanval over to gaan. Zij 6tormden op de omheining toe, waarvoor de .heer S. kalm bleef staan om hen af to wachten, in den rug ge dekt door de politie. Met de handen braken de godsdienst waanzinnigen de bamboelatten van de omheining door. De eerste, die er in slaagde door to breken, werd door den heer S. gegrepen. Het was een der zoons van de uitverkoren vropwde po litie was hem gauw moester. Toen stormde de moeder op den A.R. af; aan dit menseh had hij een heele kluif. Als dol verzette zij zich, sloeg, kneep en krabde den heer S„ die er echter spoedig in slaagde de furie te over meesteren. De derde was een andere zoon, een robuste kerel. In het handgemeen mot dezen vent kreeg do heer S. een paar gevoelige ribbenstootende kerel hal een reuzen kracht, nog versterkt door de geestver voering wellicht, waarin hij verkeerde. Met zijn vijven hadden de politiemannen werk om hem eindelijk te overmannen en té binden. HET PRIJSTARIEE IN DE TYPO-? .Grafie.' Woensdagavond heeft te Amsterdam da conferentie plaats gehad tusschen de hoofdbesturen van do patroons- en van da arbeidersorganisaties in het drukkers- bedrijf. Door de patroons was mregedoeid, dat zij bereid waren het tarief te vérlagen met 20°/o,' mits de arbeidersorganisaties genoegen namen met een loonsverlaging van 10% ea oen arbeidsverlenging van 3 uur per week. Do patroons zien anders geen weg om. tot tarieiverlaging te komen. Van werk ri'merszijdo werd medege- gedeeid, dat men do patroonsvoorstellen wel wil overwegen, maar van aannemen ervan wat voor de werknemers een verslechtering van 17% zou zijn zal wel niets komen. korhoenderplaag Op de Veluwe komen in dezen winter zooveel korhoenders voor,, dat zij nadoel toebrengen aan het veld. Vooral aanpiantingen van kleine den nenboompjes en jonge winterrogge bobben veel van het wild te lij len. Reeds zijn buitengewone machtigingen tot het schieten van die vogels verleend vcor enkele oTginningei. (u. d.) „Neen, ik heb geen bewijs, ik be" hoef er geen „Het gerecht is niet zoo gemakke lijk tevreden gesteld, mijn vriend. Veroorloof mij één vraag. Is de be schuldigde uw verloofde „Neen." „Maar dan toch uw beminde „Neen." Virginio aarzelde een oogen blik en voegde er dan schielijk bij „Ik bemin haar, maar zij wil niets van mij weten. Zij heeft mij platweg afgewezen." „ZooDan zijt gij zeer edelmoedig en uw woord heeft dubbele waarde. Wenscht ge haar te spreken Dat zou ik u kunnen toestaan, achter de tralies kunt gij haar ondervragen." „Ik wil haar niet ondervragen," antwoordde Virginio, „maar ik wil haar zeggen, dat ik haar voor on schuldig houd, als u mij ?ie groote gunst wil bewijzen." De pretore -knikte, riep den com missaris door de openstaande deur en gaf hem zijn bevelen. „Wacht een oogenblik," zeide hij vervolgens tot Virginio. „Bestaat er soms een reden, waaruit de aan- kla gster ik ben haar naam ver- reeten een wrok tegen het beschul digde meisje kon ko.e^Jren ^VóVat vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1922 | | pagina 1