ONS BLAD
Het Conclaaf.
BUITENLAND
*UN SLACHTOFFER
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: ÊÊTctie
feuilleton
inleiding.
m een gelukkig paar.
WOÊNSDAG 1 FEBRUARI 1922 I4e JAARGANG
NOORD-HDLLANDSCH DAGBLAD
1 /vAie BB A nis
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
0 60 f
f 2.—
f 2 85
hooger.
95
sa.
ADMINISTRATIE No. 433
No. 633
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclames
per regel f 6.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
f tb,-.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een
polis verstrekt,"welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,-, f 400,-, f 200,-,T100,-, f 60, f 35,
X„ dagbladen en tijdschriften komt bo-
/enstaand vreemd woord herhaaldelijk voor,
wodra P^s gestorven is en men voor
de keuze komt te staan van zijn opvolger.
Beteekende het woord Conclaaf bij de
Latijnen een kamer, een womng, die mei
»n sleutel was af te sluiten, inonzen tijd
wordt onder Conclaaf volgens de definitie
van De Tiid" verstaan, zoowel de verga
dering der Kardinalen, die voor de keuze
TOn een nieuwen Paus zijn bijeengeroepen,
als de plaats zelve, waar deze plechtige bij
eenkomst wordt gehouden.
In de eerste tijden werd het Conclaaf in
die stad gehouden, welke hiertoe het meest
geschikt voorkwam; eerst Gregonus X en
andere Pausen na dezen, bevalen, dab de
keuze daar moest geschieden, waar bij den
dood van den Opper-priester, het Romem-
jche hof zijn verblijf hield. Te Rome werd
dus in den regel deze plechtigheid gevierd,
«n alleen gevallen van oorlog en opstand
jooals bijv. in 1800 gebeurde, bij de benoe
ming van Pius VII in Venetië maakten
Wop een uitzondering. De keuze van het
paleis, waar het Conclaaf moet gehouden
.worden, hangt af van de kardinalen. Tot
'jan Pius VI geschiedde dit meestal in het
(Waan, en enkele malen in het Quirinaal.
Pp dezelfde verdieping worden zoovele klei-
pe cellen of kamertjes afgeschoten als er
kiesgerechtigden zijn; ieder kamertje is in
tweeën gesplitst; het grootste gedeelte is
voor den kardinaal en het andere voor zijn
conclavisten. Het gevolg van iederen kardi
naal bestaat aldaar uit twee of drie perso
nen, van welke de een gewoonlijk een gees
telijke is en de twee anderen leeken zijn.
Aan dit ambt zijn vele voorrechten verbon
den; het geeft recht op het ridderschap en
het romeinsche burgerrecht, alsook op an
dere gunstige bepalingen.
Dat de keuze dezer couclavisten met veel
omzichtigheid geschiedt, Kgt in, den aaid
der zaak. Wanneer de kardinalen hun eer
ste intrede in het Concleaf gedaan hebben,
dan begeven zij zich naar de kapel, alwaar
jiet Scrutinium zal gehouden worden, en
bezweren opnieuw de kiesbullen, na die nog
tenmaal gelezen en vervolgens een gebed
.verricht te hebben. Zelfs dan nog hebben
zij de vrijheid naar huis terug te keeren,
maar op voorwaarde van des avonds op het
Conclaaf present te zijn.
Het corps diplomatique, de prelaten en
de hooge adel mogen nog bezoeken komen
afleggen, doch tegen middernacht moeten
alle vreemdelingen op een door den opper-
ceremoniemeester met de bel gegeven tee-
ken het-Conclaaf verlaten, hetwelk voorts
door dezen en den maarschalk van het pa-
Seis in tegenwoordigheid der kardinalen capi
d'ordine (eigenlijk hoofdcommissarissen
van orde), n.l. van den eersten kardinaal
bisschop, kardinaal-priester en kardinaal
diaken, op plechtige wijze gesloten wordt.
De maarschalk (wiens betrekking erfelijk
is, en vroeger in het bezit van de familie
Savelli was, doch sedert Clemens IX over
gegaan is in de familie Chigi( en een gou
verneur, maar die prelaat moet wezen, aan
vaarden nu de bewaking van het Conclaaf,
en laten alle toegangen en vensters op zoo
danige wijze ommuren, dat slechts één
leur openblijft, welke van binnen op andere
Wijze gesloten wordt dan van buiten; de
Sieutel voor het binnenslof wordt door den
gouverneur, die voor het buitenslot door
den opper-ceremoniemeester bewaard en gc-
Mgeld. Boven aan de deur is een klein
huister en in de daaraan grenzende muren
lijn vier openingen aangebracht, in welke
Hch draaikastjes bevinden, waardoor de
Spijzen voor de kardinalen in het Conclaaf
kerschaft en ieder ander geoorloofd verkeer
bewerkstelligd wordt; over de vollrokken
afsluiting van het Conclaaf wordt een akte
opgemaakt. Nog denzelfden avond maakt de
kardinaal-deken en de kardinaal-kamerling
een ronde, om te zien of alles volgens het
Voorschrift opgevolgd is.
De eerste dag na de s!uilj;;g van het Coü-
rfaaf is bepaald voor audiëntiën; de afge
vaardigden der kardinalen ontvangen voor
aet spreekvenstertje de gezanten der vreem
de mogendheden en de voornaamste ambte
naren.
Den tweeden dag leest de kardinaal-deken
van den H. Geest, waarbij alle
ardtnalen communiceeren. Op den derden
ag beginnen de eigenlijke kiesvergaderin-
jenenwel wanneer het Conclaaf in het
Vaticaan gehouden wordt in de Sixtijn-
sche Kapel.
De verkiezing van den Paus kan op drie
erlei wijze geschieden: de eerste en meest
gebruikelijke wijze bestaat in de stemming
der kardinalen, het Scrutinium in engere
beteekenis, gepaard met de keuze door ac
cessus; de tweede door compromis of „ver
drag",, de derde door „inspiratie" of inge
ving van hooger hand. Slechts in zeer zeld
zame gevallen heeft deze laatste wijze van
verkiezing plaats, die daarin bestaat, dat
de kardinalen een uit hun midden tot Paus
uitroepen, en hem dadelijk als zoodanig
huldigen, zooals b.v. bij de benoeming van
Adriaan VI in 1522 geschied is. Bij die ge
legenheid boezemde de door geleerdheid en
karakter uitmuntende kardinaal Cajetanus
het H. College zooveel vertrouwen -in, dat
op hem dadelijk de meeste stemmen werden
uitgebracht. Ook in 1670 werd Clemens X
op dezelfde wijze gekozen; er verhieven
zich, toen de kardinalen eenmaal het Scru
tinium verlieten, zooveel stemmen te zijnen
voordeele, onder den uitroep van: „Alli Pa
pa", dat hij door allen tot Paus erkend
werd.
Een keuze door compromis of „verdrag"
geschiedt dan, wanneer de kardinalen eeni-
gen uit hun midden kiezen, om dengene
tot Paus te benoemen, die in hun oog hiertoe
het waardigste is.
Direct na de plechtige bijzetling van het
stoffelijk overschot des Pausen beginnen de
negendaagsche treurnonen, d.w.z. de telkens
door een kardinaal, in tegenwoordigheid
der anderen gehouden zielediensten. Na af
loop van iedere plechtigheid vereenigen de
kardinalen zich tot congregatiën, waar zij
zich met alle voorzorgen, betreffende de
tucht en het ceremonieel van het te hou
den conclaaf, bezighouden. Men begint met
de bullen voor te lezen, die door Alexander
III, Gregorius X, Clemens V en VI, Julius
II, maar vooral die door Pius V (15%) en
Clemens XII voor de Pauskeuze zijn afge
kondigd. De voornaamste punten dezer Bul
len zijn de volgende;
Tien dagen na den dood van den Paus
moet met de keuze van een opvolger een
aanvang gemaakt worden door de aanwezig
zijnde kardinalen, zonder langer op de af
wezigen te wachten. De laatsten moeten ech
ter bepaaldelijk opgeroepen worden. Geen
enkele kerkelijke eensuur kan een kardinaal
van zijn stemrecht berooven, zelfs de kerke
lijke ban is hiervoor geen beletsel.
De keuze moet in het Conclaaf geschie
den en de nadere bepalingen over de in
richting van het Conclaaf moeten vastec-
steld worden. De gekozene moet tweederden
van de stemmen op zich vercenigd hebben;
wanneer dit getal niet bereikt is, dan moet
men het door toetreden (per accessum)
trachten te bereiken; geschiedt de keuze
door scheidsrechters, dan mag geen dezer
voor zich, zeiven stemmen. De nieuwbe
noemde wordt, wanneer hij nog geen bis
schop is, eerst door den kardinaal-deken
(die bisschop van Oslia is) tot bisschop ge
wijd. Hij wordt door niemand bevestigd,
omdat hij zijn opperste en algemeene macht
over de kerk van geen mensch, maar on
middellijk van Christus ontvangt. Hem
wordt de driedubbele kroon opgezet als een
zinnebeeld van het geloof der Katholieke
Kerk aan het geheim der H. Drievuldigheid,
alsmede van de hoogste macht, de eer en
het rechterlijk gezag in geestelijke zaken
over de gclieele kerk en in de wereldlijke
over de Kerkelijke Stalen.
Het voorlezen dezer Bullen en hare plech
tige bezwering door de aanwezige kardi
nalen vormen het eerste gedeelte van de
voorbereiding tot de keuze. Onmiddellijk
.daarna laat de kardinaal-kamerling den
door hem verzegelden ring in het zegel van
den overleden Paus door den eersten cere
moniemeester verbreken, en neemt de sup-
plieken en het buüenkistje in bewaring, na
afloop waarvan twee geleerde prelaten ge
kozen worden, de een om lijkrede te hou
den, de andere om de inleidende rede ter
Pauskeuze te ontwerpen en voor -j
Vervolgens words twee fcrdinalen gekozen
die met hei oppertoezicht over het te houden
Conclaaf belast worden. Acht congregatiën
houden zich bezig met de bevestiging der
jtaatsambtenaren in hunne respectievelijke
betrekkingen; met de benoeming van de
Uvee voor het Conclaaf bestemde genees-
heeren, van den heelmeester, den apotheker,
den biechtvader en zes ceremoniemeesters
en van de bedienden van minderen rang;
voorts met de benoeming van den biecht
vader der kardinalen en met de verloting
Z. H. Paus Benedictus op het praalbed.
Naar fotografische gegevens geïeekend.
der cellen in het Conclaaf, waarbij de jong
ste kardinaal-diaken de loten trekt; verder
met het opmaken van een register van alle
vreemde personen, die als noodig bij het
Conclaaf mede worden binnengesloten en
van de Conclavisten, en eindelijk met de
verkiezing van drie kardinalen, die in 't
bijzonder toezicht nioeten houden over het
sluiten en de inwendige niaterieele werk
zaamheden van het Conclaaf. Bij deze con
gregatiën worden ook de gezanten der bui-
tenlandsche mogendheden en de eventu-
eele deputation in audiëntie ontvangen; de
toespraken worden meestal door den kardi
naal-deken beantwoord.
Na afloop der exequiën en congregatiën
op den tienden dag, leest de kardinaal-de
ken in den St. Pieler de H. Mis van den H.
Geest voor de nieuwe Pauskeuze, en houdt
bovenbedoelde vooraf gekozen prelaat de
rede: „de eligendo Summo Pontifice".
Na de sluiting dezer godsdienstoefening
volgt in plechtige processie de intocht in
het Conclaaf.
Uitstel van Conferenties.
De verdaging van de bespreking der Oos-
tersclie kwestie gaf Maandagmiddag aan
leiding tot een gedachten wisseling tusschen
de Fransche, Engelsche en Italiaansche kan
selarijen. Het a.s. onderhoud zal waar
schijnlijk niet voor 9 Februari plaats heb
ben. In den tusschentijd zullen de drie re
geeringen elkaar nauwkeurig op de hoogte
brengen van de resp. inzichten.
De .Commissie van Herstel laat de regee
ringen, aan wie zij de memorie van Wirth
heeft ter hand gesteld, vrij, hetzij om zich
recdulattroeks uit te spréken over de Duit-
sche voorstellen, heizij om het onderzoek
ervan op te dragen aan de commissie.
Aangaande de conferentie te Genua gaat
mien in 'dipkmnailiielke kringen meer en meer
overhellen tot de veronderstelling, dat deze
uitgesteld zal worden, daar Italië een zeer
zware taak heeft met het onder dak brenffen
van zoovele- gisten, Engeland, zoo verzelTert
men, zou in zulk een verdaging geen nadeel
zien, aangezien zoodoende de conferentie
beter zou kunnen worden voorbereid en al
dus grooter kans op succes zou hebben. Van
Fransche zijde zou men, naar het schijnt,
liever zien dat de verschillende tusschen de
geallieerden hangende kwesties van onmid
dellijk^ belang geregeld werden, alvorens
men zich zette aan het geweldige toekomst-
werk van het herstel van Europa.
Aan het „Hbld." wordt hieromtrent na
der uit Parijs geseind:
De verdaging van de bijeenkomst voor
de Oostersche kwesties is door Londen te
Rome voorgesteld, zonder Parijs daarin te
kennen. Dit heeft hier verbazing en onte
vredenheid gewekt. Londen voert als voor
wendsel aan de noodzakelijkheid van te
voren het Italiaansche memorandum te be-
studeereh, maar men tracht daar vooral tijd
te winnen, teneindè lot een volledige over
eenkomst te geraken -met Rome over be
langrijke punten, waarin Londen en Rome
van inzicht verschillen, inzonderheid de
nieuwe grenzen van Turkije, Smyrna en de
militaire waarborgen tegen Turkije, waarin
Parijs weigert toe te stemmen. Men rekent
er hier nu op, _dat de. bijeenkomst 9 Febr.
kan plaats hebben, maar deze datum is door
Londen nog niet aanvaard-. Deze verdaging
wekt hier het verlangen te antwoorden met
een andere verdaging. Men zegt hier n.l.,
dat de datum van 8 Maart voor de confe
rentie van Genua voorbarig is, aangezien
het onmogelijk is de voorloopige bespre
kingen te beëindigen, welke noodig zijn
vooral tusschen Frankrijk en Engeland. Te
vens is het, zoo heet het verder, voor Frank
rijk onmogelijk nuttig werk te Genua te
verrichten, indien de diepgaande geschillen
tusschen beide landen de Entente blijven
ondermijnen.
Een incident te Konstanlinopel vermeer
dert de hier bestaande ontevredenheid. De
Engelsche en Italiaansche hooge commis
sarissen hebben n.l. geweigerd een H. Mis
voor den Paus, op initiatief van den Fran-
schen lioogen commissaris gecelebreerd, bij
te wonen, onder voorwendsel, dat Frankrijk
zijn prolecloraatsrechlen over de Oostersche
katholieken heeft verloren en tevens het
recht hun godsdienstig leven te leiden.
Te Parijs zegt men, dat dit incident van
invloed zou kunnen zijn op de houding van
het Conclave, daar de Fransche kardinalen
op raad van Parijs de voorkeur eraan zou
den kunnen geven te stemmen op den Nc-
derlandschen kardinaal, liever dan op een
Italiaan. Niettemin acht men de kansen van
kardinaal van Rossuin gering, omdat de
Italianen met de Spanjaarden en Dm^llers
de meerderheid in Jtët Conclave hebben.
De Washingfonsche Conferentie,
De nieuwe conferentie inzake
de wijze van oorlogvoering.
Reeds is gemeld, dat na de conferentie
van Washington een nieuwe coiniferenlie
zal worden gehouden inzake de wijze van
ooriogvoerkig. De bewapeningscommissie
der conferentie van Washington heeft in
baar daartoe strekkende resolutie udlige-
sproken. dat <ie oorlogsregclen, betrekking
hebbend op de aanvallen door onderzeeërs
en andere middelen van offensieve oorlog
voering te land en ter zee zuilen worden
herzien.- Een commissie van deskundigen
op het gebied van het interna lion ale recht
zal beginnen met de regelen der oorlogvoe
ring te henz/ien. Dan zal den regieringen
der wereld worden gevraagd haar conclu
sies te aanvaarden of te verwerpen. Zijn
zij het er mee eens, dan zullen diploiina-
lieke stappen worden gedaan om de rege
len algemeen aanvaard te krijgen.
De nieuwe conferentie is een recht
streek. s<sh gevolg der conferentie van Was
hington en was in de oógen der interna
tionale deskundigen noodig doordat de
qüaesbie der onderzeeërs op het 'do ode
punt was gekomen.
De versterkingen in de
Stille Zuidzee.
Er is overeenstemming bereikt over het
status quo der versteikingen in die Stille
Zuidzee. Japan stemt er in toe om in de
zóne, waarvoor geldt dat de fortificaties
niet zullen worden uitgebreid, op te nemen
de KoeriJen, de Bonin, de Loetsjoe en de
Pescadores eilanden, Aniamio-sjima en
Formosa
Engeland neemt er Hongkong en andere
eiland-bezittingen in op, behalve Singg^
pore, dat eigenlijk niet in de Stille Zuidzee
ligt en zondert er eveneens van uit he
elhuiden bij de kust van Canada, A uf tralie
en Nie uw-Zee ianid.
Amerika zondert ervan uit de eilanden
bij de kust der Vereenigde Staten, Alaska,
de Panama-kanaal-zone en de eilanden
groep van Hawaï.
Nu aldus de laatste hinderpaal voor het
vlootverdrag is uit den weg geruimd, is
■het schier zeker, dial dlit verdrag heden
aan de openbare vergadering der confe
rentie zal worden voorgelegd.
De Sjantoeng-quaestie.
De Ghineesche en Japansche gedelegeer
den zijn lol overeenstemming gekomen ten
aanzien van alle beginselen, betrokken bij
dien terugkeer van Sjantoeng tot Ghana.
Naar gemeld wordt, moeten alleen tkkj
eenij6 OT^krueelen en de bewoordingen
Van het verdrag worhen uitgewerkt.
DE NIEUWE KOLENPRIJZEN IN
DU 1TSC HLAND
De nieuwe verhoogung van den kolen-
prijs in Duitschland, is thans vastgesteld.
In de vergadering van den rijkskolenraad
van verleden Zaterdag is een venhooging
van 50 mark per ton steenkolen, zonder
belasting, voor het Rijnsch-Westfaalsche
kolenisyjidicaat goedgekeurd. Het rijksini-
nisterie van economie heeft reeds zijn toe
stemming gegeven. Voor het Neder-Silezi-
sche syndicaat bedraagt de prijsverboo-
ging 59.80 mark per ton en voor het Sak
sische syndicaat G0.25 per ton. De nieuwe
prijken gelden van 1 Februari af.
GERS. BUITENL. BERIGHÏEN.
DE RAMP IN DEN BIOSCOOP.
Uit nadere telegrafische berichten ia
dc Engelsche bladien blijkt, hoe ontzet-
tend de ramp in den Knickerbocker-bios
coop te Washington is geweest. De
schouwburg, die plaatsruimte voor 2000
personen biedt, was gelukkigerwijze
slechts schaars Wet, waar weinigen het
haddien gewaagd d'en geweldigen sneeuw-.
9lorm te trotseeren.
Om negen uur 's avonds had het onge
luk plaats. Geheel onverwachts begon het
dolk orader de dikke sneeuwlaag te zwich
ten ren stortte het zonder veel geraas naar
onnlaaig. Er ontstond een hevige paniek,
en in het gedeelte van dien schouwburg,
dat intact was gebleven, verdrongen <te
nienschen elkaar. Het duurde vele uren.
eer het eerste slachtoffer uit de puinhoo-:
pen te voorscnijn kon worden gehaald:
Bij verschillende, -persanien moest een arir.
of heen worden fgeampuleerd, alvoren* zi,
uit hun benanue positie konóen worder
bevrijd. Behalve de brandweer en yoiilte
hieJp'en ook d'e padvinders bij het red
dingswerk. Eendge der kleinere jongens
diaajden zoo nu en dan in een of andere
opemiing der puinhoopen neer, om de ge
wonden in afwachting hunner red'ding vam
water of voedsel 1e vooralen.
VITRIOOLWERPERS.
Den laatsten tijd zijn er in Parijs weer
individuen bezig vitriool op dameskleede-,
hen te werpen.
Niettegenstaande honderden detectives,
als vrouw verkleed, het „slagveld1' en om
geving voortdurend bewaken, gaan de
vitrdoolwerpers lustig hun gang. Zondag
hebben zich weer zeven slachtoffers bij
de politie gemeld; de vrouwen verklaar
den, dat zij Zaterdagmiddag door hun ge
heimzinnige bdlagers moeten zijn be
stookt; de enlkel van een der dames was
zeifs lichtelijk gebrand. De meeste slacht--
offers waren er zeker van, dat de aanval
plaats m-oet hebben gehad in de rue de la
Chaussie dAutin of wei in de rue Gedut
de Miauroy, die twee straten, waarin de
vitrioolwerpers hun slag slaan. De politie
spant den mdsdadagers initus-schen een hin
derlaag. De kleeren n.l. der als dames uit
gedoste detectives worden besmeerd met
een chemisch preparaat, hetwelk dacküü:
een geweldige rookwolk doet ontstaan
zood'ra het met vitriool in aanraking
komt. Men hoopt door. dit alarmsein de
daders te ontmaskeren.
i
Dc nieuwe minister van lamlboüW,
H'erery Cheron, in Frankrijk, heeft een
camj>agne aangekondigd legen dé hooge
vleesoliprijzen. Reedis heeft hij dc noodige
stappen gedaan om den broodprijs te Pa
rijs naar beneden te krijgen.
Te Parijs zijn eenige dames opge
merkt met een paraptue -met knop, vyaarop
dc kop van Landru is afgebeeld!
Zouden zij er een talisman in zien en-
van de kennismaking met een dergelijk
heerschap als de Blauwbaard van Gam.
bais bevrijd te blijven? Moderne dwaas
heid
De legatie van Mexico te Parijs
heeft aan het consulaat-generaal van
Mexico te Amsterdam meegedeeld', d'at
hol Mexicaansche ministerie van huilen-
landische zaken in een telegram het be
richt over een oorlogstoestand tussohen
Mexico en Guatemala absoluut onjuist
noemt.
De „DaRy MaiT' meldt dat een syn
dicaat, waarin twee Amerikaansche mil-
liomnairs betrokken zijn voor een milEoen
pond sterling gekocht hebben een terrein
te Londen, waarop een reusaobtig gebouw
zal worden opgetrokken voor tentoonstel
ling en anlderzins. De bouw zal ook nog
een miüioen pond vorderen. Het gebouw
zal plaats bieden voor meer dan 50.000
personen en nog eenige duizenden meer,
wanneer liet arena gevuld is met stoelen,
die men er <ioor een nieuw stelsel binnen
lcorlen tijd in kan brengen. Een kleinere
zaal in bet gebouw zal zitplaats geven aan
3200 personen.
Bij «en bezoek aan Rijssel beeft
maarschalk Foch een d'epulalie ontvangen
t Was feest op het fraaie slot der
barones de Mézièrede heerlijke
Jag spoedde ten einde en de gasten
Ff,",elstvierenden> uitgelokt door
ietlijkheden van den Augustusavond,
Verheten de zaal en richtten zich
naar het park,dat baadde in een zee
Van licht en koelte bood onder het
iware geboomte.
't Was inderdaad een- heuglijk
/eest geweest't mocht een dier da
ten heetën, waarin zorg noch kom
mer schijnen te bestaan en de uren
/oorbij snellen in hemelsche zalig-
„2Te*Jeu&dige kaften, brandend
fan liefde, waren dien dag door den
oeibgste der banden verbonden,
triiru had Plec,1tig het huwelijk ge-
™r.d,van paul d'Ormessan, luite-
Ki. zee' en Christina de Mézière,
dochter van de barones.
Zoodra de genoodigden de zaal
verlaten hadden, had hij met een uit
drukking van zalig geluk den arm
zijner jeugdige ec'htgenoote geno
men en haar meegetroond naar een
stii plekje. Terwijl de gasten zich
door de lanen verspreidden, fluister
de hij haar toe: „Eindelijk alleen,
0 wat ben ik gelukkig. En gij, Chris
tina
Zacht vlijde zij haar hoofd aan zijn
schouder, terwijl het zilveren maan
licht haar met een tooverglans om
hulde. En hare oogen straalden van
oneindig geluk, als zij den man aan
zag die heel haar zieleleven vervulde.
Verscheidene jaren reeds hadden
ze elkander liefdie liefde dagtee-
kende van het tijdstip, dat Paul
d'Ormessan tot herstel van gezond
heid zijn verlof was komen door
brengen bij zijn oom, den ouden dok
ter Bernau, den geneesheer van baro
nes de Mézière.
Eens, toen deze ongesteld was,
iiad de dokter Paul met zich medege
nomen. Terwijl de dokter zijn bezoek
aflegde, was Paul op 't voorplein
in het rijtuig gebleven. Met de teu
gels 111 de eene, de zween in de andere
hand, zat hij droomerig het kasteel
aan te staren, toen eensklaps aan een
der vensters het allerbekoorlijkste
meisjeskopje verscheen.
Paul kon eene beweging van ver
bazing en bewondering niet onder
drukken.
Het lieve kopje was reeds weder
verdwenen, doch toen de dokter zich
weer bij hem in 't rijtuig voegde,
haastte zich Paul te vragen „Wel
oom, wat voor een jonge dame woont
er in dat oude kasteel
„Ja een allerliefst meisje is de
dochter der barones."
„Allerliefst, zeg lieber een buiten
gewone schoonheid. En gij hebt mij
er niets van gezegd, dat zij er was.'
„Waarom zou ik dat gedaan heb
ben
„Omdat ik dan niet overvallen
zon zijn. Dan had ik tijd gehad haar
beter op te nemen."
„Hebt ge haar dan gezien
„Ja. Aan een venster."
„Ha, ha," lachte de dokter, „En
zijt nu reeds ge verliefd
„Nu oom, ik zou wel een slechter
keuze kunnen doen.", - 1
,,Dat geloof ik.'ty
De barones de Mézière, sedert
vijftien jaren weduwe, leefde uiterst
stil en teruggetrokken op het kasteel,
zich geheel wijdende "aan de opvoe
ding harer dochter.
„En hoe oud is 't jonge meisje?"
vroeg Paul.
„Ongeveer negentien jaar, geloof
ik."
Er verliepen na dit gesprek eenige
dagen.
De dokter sprak er niet van, nog
maals naar het kasteel te gaan en
Paul durfde het onderwerp niet meer
aanroeren, dat hem voortdurend be
zig hield.
Op een ochtend, toen de dokter
deed inspannen om de bezoeken te
gaan afleggen, waagde hij 't de op
merking te maken „Wel oom, gaat
ge in 't geheel niet meef naar het
kasteel
„Neen, hoe vraagt ge dat zoo
„Ach, zoo maar. Is de barones her
steld
„Ik hoop van ja. Men zal mij roe
pen, als men mij noodig heeft, en
daar men mij niet ontboden heeft"
De dokter voltooide den zin niet,
maar Jeeek den iongen man strak aan.
„Ha, ha," zeide hij, ,,'t komt mij zoo
voor, dat ge zeer veel denkt aan het
kasteel de Mézière. Het is dan ook
werkelijk zeer belangwekkend en be
hoort tot de beroemde oudheden.
Als ge wilt zullen wij het dezer dagen
eens. gaan zien. Ik wil gaarne een
bezoek brengen aan de barones, een
allerliefste vrouw. Dezen keer zou 't
een beleefdheidsbezoek zijn."
„En zoudt ge mij willen medene-
men vroeg de zeeman dadelijk.
„Als ge wilt, zeker. Zijt ge er op
gesteld, dan zal ik u zelfs aan de da
mes voorstellen."
Paul antwoordde niet, hij was te
ontroerd om te spreken, maar zijne
oogen spraken voor hem.
De lang verwachte dag brak ein
delijk aan. De dokter had zich, zoo
als hij zeide, er op aangekleed.
Dokter Bernau was toen ruim vjjf-
tig jaar. Hij was ongehuwd gebleven.
Hij leefde uiterst stil met twee dienst
boden, een huishoudster Brigitte en
een mannelijk bediende, Batist ge-
heeten.
De dokter ontving nooit gasten,
niet uit gierigheid, want hij was veel
eer verkwistend, maar omdat 't hem
volkomen onverschillig was en bo
vendien was hij niet rijk, daar hij
niet de kunst verstond, zich zijne
bezoeken te doen betalen. Zonder
Brigitte, die er zich mede bemoeide
en de klanten deed betalen, welke
er de middelen toe hadden, zou de
familie van honger omgekomen zijn
want de dokter had geen fortuin.
„Hij zit altoos met den neus in
de boeken," zeide zij, van baar mees.
ter sprekende, „hoe zou hij aan iets
anders kunnen denken? Hij weet
zelfs niet, dat hij moet eten .Als ik
het geld niet ontving, zouden wij ver
hongeren.
Dokter Bernau was een flink, zwaar
gebouwd man, geheel glad gescho
ren, vuurrood van gelaatstrekken
en 'met spierwitte haren, hoewel
hij nog niét erg oud was.
Paul hield zeer veel van hem en
was altijd gaarne in zijn gezelschap.
Toen de dag waarop het bezoek zou
herhaald worden, eindelijk gekomen
was, kleedde Paul zich met meer
zorg dan gewoonlijk, niet dat hij ïjciet
was, maar hij wilde op de freule een
zoo gunstig inogelijken indruk maker?,
(Wordt vervolgdj
