mË
ONS BLAD
'J
j
I
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: SïiFKï433
De nieuwe Pans, yóóp hij het
conclaaf inging
^ëuiTÉlOm^
Vtf'ï hebben een Paus
Na de Paoskenze.
feuilleton
ZIIN SLACHTOFFER.
VERSPREIDE BERICHTEN.
.4iOl.se S-C.ïMksiiu A tffc
DAGB
J 'l
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar 7'~:-e f 2.
Voor buiten Alkmaarf 2 85
Met Geiilustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
II
li
let üeïiiusireeru /-unudgaumu m.w "vv5v'' b 1
T^p abnnné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,-, f 400,-, f 200,-, t 100,-, f 60,-, t 36,^1
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0.25; Reclames
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
15.-..
Nóg treurt de Roomsche wereld over
het smartelijk verlies van zijn heiligen,
liefdevollen opperherder Benedietus
XV, nóg huldigt men allerwegen
ook' in niet-Roomsche kringen de
nagedachtenis van den vredelievenden
den edelen, den invloedrijken, den ge
leerden. den mensch- en wereldkundi-
gen Paus, die van ons henen ging.
dewijl God Hem tot Zich riep; of
hóór: daar breekt in heilige ontroering
een jubeling uit over gansch de Katho
lieke wereld:
nadat de Kardinalen der heilige Room
sche Kerk drie dagen in conclaaf zijn
geweest, heeft de kardinaal-diaken Bis
leti gesproken:
„ik verkondig u eene groote vreug
de: wij hebben eenen Paus, Zijne Emi
nentie Kardinaal Aehille Ratti, die den
wam van Pius XI heeft aangenomen!"
Sinds het heilig afsterven van Z. H.
'sus Benedietus XV waren wij in
iroefheid gedompeld, wisten wij de
Kerk zónder den stuttenden Stedehou-
ler God's op aarde, gevoelden wij
ins zónder geliefden en liefhebbenden
/ader in Rome.
Toch werd geen enkel RoomscTi bart
bevangen van angst of vertwijfeling.
Te vaak immers luischt het tviom-
phanteliik door onze kerken; té
vaak booren wij 't ons telkens weer
voorspellen:
„Cujus regni non erit finis". ..En
Ziin rijk zal zijn zonder einde...."
Het geloof in Christus, bet onzicht
baar onnerhoofd der Kerk. Pie met
Haar' blijft tot aan de voleinding der
eeuwen, lieeft aan de kinderen der
Kerk de mst' zekerheid geschonken
dat bij iedere nieuwe Paus-verkiezing:
de H. Geest het H. College verlicht en
leidt. zóó. dat het kiest den Paus, die
in de bestaande en in de komende
tüdsomstandifrheden mag hceten de
Man der Goddelijke Voorzienigheid.
De Kerk van Christus op aarde
kreeg wederom een Paus, de kinde
ren dier Kerk. die een wijle als ver
weesd achterbleven kregen wederom
een Vader.
Een Paus. die de geliefde Kerk op
gezag van God zal regeeren, verster
ken tegen alle aanvallen van Godc-
vüandige machten op aarde en baar
zal brengen tot steeds sebooneren
bloei.
Een Vader, die de hem toevertrouw
de kinderen veilig geleiden en vóór
lichten zal op-hun moeizamen tocht
door het van ongeloof en twijfel ver
duisterde leven dezer werpld.
Keen, God verlaat de Zijnen niet!
Heeft Hij het niet voi speld aan de
-erste volgelingen: „Ik zal u niet als
woezeu achterlaten
Zooals steeds zal ook déze Paus we
derom de Vader blijken, welken wij,
Katholieken, juist in déze tijden be
hoeven, (ie Paus, wien de leiding
der Kerk juist in déze tijden het best
toevertrouwd is.
Godes raadsbesluiten zijn voor ons
ondoorgrondelijke geheimen, doch als
geloovige mensehen, wetend, dat
God iederen Paus zijn tijd en iederen
tijd zijn Paus geeft bedenken wij,
dat Paus Pius X, zaliger gedachtenis,
de vurige, geloofsijverige Paus het
..ignis aniens" moest wezen, dat de
thans ontslapen Paus Benedietus XV
in moeizame, doch voor da Kerk heil
zame jaren het goede zaad zaaien
moest op de akkers der „religio depo-
pulata", en dat, nu dit goede zaad
tot, ontkieming en wasdom kwam. een
nieuwe Paus, een Fans Pius (de Vro
me.) moest komen om in „onverschrok
ken geloof" („fides intrepida") den
ïiootcn, sehoonen oogst te leiden, een
deerlijke wereldbekeering zich te zien
voltrekken!
Tot Paus Pius XI verheffen zich
thans onze harten
Wij beloven Hem, dat Hjj in ons
steeds zal vinden trouwe en aanhan
kelijke kinderen
Wij beloven Hem, dat wij voor Hem
onze vurige gebeden zullen storten;
immers: er is moéd toe noodig niet
alleen om in déze dagen het Paus
schap te durven aanvaarden, er be
hoort ook kracht toe, kracht om te
volbrengen de geweldig-zware en ver
antwoordelijke taak, welke God Zijnen
nieuwen Stedehouder op aarde op de
schouderen legde.
Die kracht geve Hem God!
Tot beil Zijner Kerk.
Tot heil van gansch de Christen
heid.
De bijzondere correspondent van de
„Echo de Paris" te Rome, Charles Pi-
chon, heeft een onderhoud gehad met
kardinaal Ratti, even vóór hij het Con
clave inging.
Kardinaal Ratti, zegt de correspon
dent, is heel eenvoudig in een roodom-
zoomde zwarte toga gekleed. In de
kast zag men een grooten ceremonie-
mantel van violette wol, welken de
kardinaal draagt, als hij naar de Six-
tijnschp kapel gaat.
Ik zeide den Kardinaal vervolg
de de correspondent dat zijn naam
de eerste was, welke na den dood van
den Paus werd genoemd, en wellicht
het meest genoemd werd. De Kardi
naal ziet mij even aan en antwoordt
dan lachende: da, men heeft veel over
mij gesproken, gelukkig, want gü kent
het spreekwoord, dat nu meer dan
ooit van pas komt: „Wio als Paus het
conclaaf binnengaat, komt er als kar
dinaal uit." Men heeft zeer goed ge
daan op mij de aandacht te vestigen,
dat is een uitstekend voorbehoedmid
del.
Over Frankrijk zeide de kardinaal:
Ik heb velen vair uw landgenooten ge
kend, die mijn sympathie voor uw land
verlevendigd hebben. Ik behoef u geen
lange verklaringen af te leggen. Ik ben
een vriend van Frankrijk. Dat is vol
doende. Gij hebt. ging kardinaal Ratti
voort, een zeer goeden nuntius te Pa
rijs. Hij is een der beste diplomaten
van het Vaticaan. Wij zenden u het
beste, wat wij hebben. Ik ken Mgr.
Cerretti zeer goed, daar ik tijdens mijn
missie in Polen in voortdurend contact
met hem gestaan heb.
Over Polen zeide de kardinaal: Po
len is een echt christelijk land, dat na
werkelijk ongekende beproevingen
doorstaan 1e hebben zeker zal leven.
Het is natuurlijk, dat de Polen eenige
moeilijkheden ondervinden om zich te
organiseeren, maai ze zullen deze te
boven komen. Overigens spreekt men
altijd van een herrezen Polen; in wer
kelijkheid echter zijn het drie herreze-
nen, die in drie verschillende graven
zonder eenige verbinding lagen. Maar
met geduld en patriottisme zal de
staatseenheid, zeker tot stand komen.
Ik wensch het van ganseher harte.
Welke richting de Pauselijke poli
tiek zal volgen?
Pius XI zal het werk van zijn voor
ganger bevestigen. Hij heeft zich niet
lang vóór het Conclave hierover uit
drukkelijk uitgelaten, toen hij ver
klaarde: „Het zal goed zijn, dat de
geest van Benedietus XV in het werk
van de pacificatie van Europa voort
leeft. En deze pacifilicatie moet op hecli
te, ernstige, bestudeerde grondslagen
tot stand Iromen. De huidige toestand,
is voorloopig, kan zelfs niet lang voort
duren. Het zal noodzakelijk zijn, dat
de politiek der verschillende staten
duidelijk en positief georiënteerd
wordt."
Ongetwijfeld stellen onze lezers er
belang In, welk ceremonieel er ge
volgd wordt onmiddellijk nadat in het
conclaaf de nieuwe Paus, gekozen is.
Zoodra uit een stemming in het Con
clave een Paus is voortgekomen,
wordt de deur der Sixtijnsche kapel
geopend. De secretaris van het con
claaf, de ceremoniemeester 'én de pas
toor van het Vaticaan worden bin
nengelaten. De Kardinaaldeken, ver
gezeld van den eersten-Kardinaal-pries
ter en Kardinaal-diaken, begeeft zich
naar den nieuwgekozene en vraagt
hem: „Acceptasne electionem de te in
Summum Pontificem?" (Neemt gij, uw
verkiezing tot Paus aan?) Antwoordt
de gekozene bevestigend, dan worden
onmiddellijk alle baldakijnen boven de
zetels der kardinalen, met uitzonde
ring van den gekozene, neergelaten.
De deken vraagt dan den gekozene,
welken naam hij wil aannemen, en de
ze antwoordt dan meestal met opgavo
der redenen, waarom hij dezen of ge
nen naam kiest. De secretrais van het
conclaaf stelt onmiddellijk de oorkon
de over de keuze en de aanvaarding
op.
Intusschen iaat men den conclavist
van den gekozene binnen, die den
nieuwen Paus met den ceremoniemees
ter en den seeretaris van het conclaaf
naar het kamertje vergezellen, waar
de Pauskleed eren gereed liggen.
De nieuw-gekozene doet witte kou
sen en een witte toga met het rochet
aan, waarover een rood manteltje
hangt hem een' roode met goud gestik-
hangt hem een rode meto goud gestik
te stola om en de nieuwe Paus keert
naar de kapel terug, waar Hij nu op
den voor het altaar opgerichten troon
plaats neemt.. De kardinalen brengen,
op de beurt den Paus hun eerste hul
de (adorazione). Op de knieën Tiggerd
kussen zij hem den voet/daarna de
hand en omhelzen hem dan. De nieu
we Paus geeft ten slotte van dit al
taar af zijn eersten Pauselrjken zegivn.
De afsluiting, van het conclaaf iV
tusschen opgeheven en de eerste kar
dinaal-diaken verschijnt op het mid-
denbalcon van de basiliek van St. Pie-
ter en verkondigt de wachtende me
nigteIk verkondig u een groote
vreugde: wij hebben een Paus, Zijn
Eminentie Kardinaal N., die den naam
N. aangenomen heeft,
De klokken van St. Pieter luiden en
met deze alle andere der Eeuwige
Stad. Spoedig daarop verschijnt de
nieuwe Paus en zegent voor de eerste
maal zijn volk.
•n'i 1
Plotseling viel Daar ocg op de roo-
viekken van haar japon. Zij slaakte
een vreesèfijken kreet, die tot den
uitersten hoek van het park.gehoord
moest worden.
Hare moeder nam haar in de armen
«n zeide smeekend„Mijn kind
Zij trachtte haar tot kalmte tc bren
gen, en het vreeselijke tooneel uit hare
gedachten te verdrijven, maar Chris
tine luisterde niet.
Zij rukte zich los tut de armen harer
moederen die .der vriendinnen en
snelde in de richting van het kasteel
met den kreet: „Paul! Ik wil Paul
zien 1"
Thans Herinnerde zij zich alles,
en t was, alsof zij'' het schot hoorde en
zij den jongen man opnieuw aan hare
zijde zag neerstorten.
WaarjWas hij? Was hij dood?
Voortdurend Paul roepende, liep
ILfrUu dat,hare moeder en.de
kandeiut-jp.:
H PIUS PIUS II
Over het leven van den nieuw ge
kozen Opperherder der Roomsch Ka
tholieke Kerk, Z. H. Paus Pius XI,
kunnen nog de volgende bijzonderhe
den vermeld worden.
Op 22-jarigen leeftijd promoveerde
Z. H. „summa cum laude" in de filo
sofie en theologie.
Als kardinaal maakte Z. H. o. a.
deel uit van de H. Congregatie der Sa
cramenten, van de H. Congregatie van
het H. Concilie, van do H. Congrega
tie van buitengewoon kerkelijke aan
gelegenheden en van de H. Congrega
tie der seminaries.
De nieuwe Heilige Vader is een man
van wetenschap, van onvermoeide
werkkracht en van prachtige gaven,
van wien ook menschelijkerwijze ge
sproken, ten volle verwacht kan wor
den, dat hij het program van den diep
betreurden Paus Benedietus z.g. 'en
dat van Diens voorganger Pius X z.g.,
die uiterlijk zoover uiteen schenen te
loopen en innetlijk toet SOS innig aan
elkaar aansloten en met elkaar ver
want waren, voort zal zetten en tot
verdere uitvoering zal brengen.
De „Tablet" van 2 Juli j.l. wijdde
een uitvoerig artikel aan den toenma-
ligen kardinaal Ratti, waarin naast
verschillende geestelijke kwaliteiten
van den kerkvorst ook diens bijzonde
re eigenschappen als bergbeklimmer
werden besproken.
Het blad vergeleek den kardinaal
met St. Carolus Boromaeus, die bij het
visiteeren van zijn uitgestrekt diocees
dat zich in dien tijd tot in Zwitserland
uitstrekte, gewoon was om vaak te
voet in de meest ontoegankelijke ge
huchten door te driugen, waarbij hij
dikwijls genoodzaakt was op handen en
voeten omhoog te klauteren, blootge
steld aan al de guurheid van het Al
penklimaat.
In moeilijke oogenblikken en zelfs
in gevallen, die op een crisis geleken,
toonde hij een majestueuze kalmte en
volmaakte onbewogenheid en helder
heid van geest.
Een dergelijk geval deed zich voor,
toen bij een beklimming van de Tribo-
lazione, beneden den top van de Gran
Paradiso, het koord, waarmee de berg
beklimmers worden vastgebonden,
plotseling wegschoot. Nadat kardinaal
Ratti eenige oogenblikken op den uit
stekenden rand van een afgrond had
gebalanceerd, wist hij het touw op han
dige -wijze te grijpen en zich uit het ge
vaar te redden.
We lateiv hieronder een opgave vol
gen van de verschillende tijdperken,
waarin een Paus, die den naam van
Pius droeg, het bestuur der Kerk in
handen heeft gehad:
Pius I regeerde van het jaar 158 tot
167.
Pius II van 1458 tot 1464.
Pius III 1503 heeft slechts 26 dagen
geregeerd.
Pius IV 1559 tot 1565. -
Pius V 1556 tot 1572.
Pius VI 1775 tot 1799.
-Pius VII 1800 tot 1823.
Pius VIII 1829 tot 1830,
Pius IX 1846 tot 1878.
Pius X 1903 tot 1914.
Prins Chigi, de maarschalk van het
Conclaaf heeft in opdracht van den
secretaris van het Conclaaf aan het
Italiaansch persagentschap het volgen
de communiqué verstrekt:
Zijne Heiligheid Paus Pius XI heeft
onder voorbehoud van alle onschend
bare rechten van de Kerk en den Hei
ligen Stoel, welke Hij gezworen heeft
te bewaken en te verdedigen, Zijn eer
sten zegen gegeven van het buitenste
balcon van de St. Pieter, met de bjj-
zondèré bedoeling, dat deze zegen ge
richt zou zijn niet alleen tot de aanwe
zigen op het plein van de St. Pieter,
niet alleen tot Rome en Italië, maar
tot alle naties en alle volken, met den
wensch, dat do algemeene vrede, waar
naar allen zoo vurig haken, spoedig
zal komen.
De Haagsche redacteur van de „Msb"
had een onderhoud met Mgr. Vlcenti-
ni, die twee redenen aangaf, waarom,
naar hij meende, de nieuwe Paus den
naam van Pius heeft aangenomen.
Op de eerste plaats om een histori
sche reden. Zijn Eminente Kardinaal
Ratti was aartsbisschop van Milaan,
nadat Hij daar vroeger ook als gewoon
priester had gearbeid. Pius IV, de oom
van den H. Carolus Borromaeus, was
uit Milaan geboortig" en uit piëteit
voor dezen grooten Paus zou Pius XI
diens naam hebben aangenomen. Ver
der is er nog een persoonlijke reden,
n.l. deze, dat mgr. Ratti door Pius X
zeer goed geacht en Zijn werk door de
zen Paus zeer werd gewaardeerd. Door
den naam van Pius aan te nemen beer?
de nie«™£ Prrus ook Pius X z.g. wil
len eeren.
DE STAKING IN BERLIJN.
De verontwaardiging over de sta
king der stedelijke arbeiders, is alge
meen.
Het meest misdadige in deze staking
is, dat de waterverzorging ook in de
ziekenhuizen de ernstigste belemme
ring ondervindt. De stakers hebben
toegezegd, de noodige nooddiensten te
verrichten en in het bijzonder te zor
gen voor de watervoorziening der
ziekenhuizen en nog enkele inrichtin
gen. In werkelijkheid is daarvan wei
nig terecht gekomen. Op een enkel
ziekenhuis na, dat over een eigen wa
terleiding beschikt, lijden alle zieken
huizen gebrek, ook die, waarin kleine
kinderen en zuigelingen zijn opgeno
men. In het groote Kaiser und Kaise-
rin Friedrich kinderziekenhuis was
licht noch water. In dit ziekenhuis be
vinden zich honderden zieke kinderen
en pas geborenen, voor wie niet eens
gekookt kon worden, zoodat de zui
gelingen met koude melk- moesten ge
voed worden. Over het geheel kan
men zeggen, dat de arbeiders hun be
lofte, de nocdwerken uit te voeren,
zoo goed als niet zijn nagekomen.
Het telefoonverkeer heeft Zondag
ook aanzienlijke vertraging en storing
rndervonden tengevolge van gebrek
aan stroom. Een gedeelte van Berlijn
was telefonisch geheel geisoleerd.
De communisten builen de staking
der stedelijke werklieden uit om een
ongebreidelde actie voor een algemee
ne staking te ontwikkelen. Het lijdt
geen twijfel, dat zij de zuiver econo
mische in een politieke actie pogen
om te zetten en een ernstige beweging
zullen beginnen om zich van de regee-
ringsmacht meester te maken.
Vele ziekenhuizen hebben een aan
tal zieken naar huis moeten sturen.
Door het te werk stellen der techni
sche noodhulp is men er Maandag in
geslaagd, de watervoorziening, zij 't
in beperkten omvang, gaande te hou
den. Ook- het electriciteitsbedrijf
hoopte men met de technische nood
hulp eenigermate te hervatten.
Daar een groot deel der Berlijnsche
arbeiders en employé's, ingevolge het
gebrek aan verkeersmiddelen niet in
staat is de fabrieken te bereiken, heeft
een deel der Berlijnsche fabrieken zich
genoodzaakt gezien het bedrijf stop te
zetten.
Tengevolge van de staking loopt de
broodvoorziening der hoofdstad groot
gevaar. De broodfabrieken hebben
geen kolen meer en door het stopzet
ten der watervoorzieing wordt ook de
deegbereiding een onmogelijkheid. De
kleine bakkerijen kunnen nog slechts
zeer beperkte voorraden brood leveren
Ten gevolge van het gebrek aan ko
len zijn Maandagochtend de meeste
scholen van groot-Berlijn gesloten.
In verband met de staking der wa
tervoorziening heeft de directie van
de brandweer allen Berlijnscben thea
ters het geven van opvoeringen ver
boden.
De Maandag gehouden stemming
onder de arbeiders van den Hochbahn
had tot resultaat, dat een groote meer
derheid zich tegen de afkondiging van
een staking verklaarde.
DE SPOORWEGSTAKING IN
DUITSCHLAND.
De rijksminister van verkeer heeft
aan de spoorwegdirecties opgedragen
door middel van aanplakbiljetten den
arbeiders en beambten aan te zeggen,
onmiddellijk weer in dienst te treden.
Wie hieraan geen gevolg geeft moet
zich als ontslagen beschouwen,
Te Berlijn is de toestand in het al
gemeen onveranderd.
De melkverzorgjB^ 7-5 Sehwerin
l&bpi gevaar. Ook in Bremen is de
toestand verscherpt, aangezien de
hulpkrachten van het spoorwegperso
iiaie._riijgeuu en geneel uuueu' adem
bereikte zij het kasteel. Met loshan
gende haren en angstig starende
oogen maakte zij volkomen den indruk
van een krankzinnige.
Op den drempel van den hoofd
ingang stuitte zij op eenige gasten,
(de fluisterend- met elkander stond n
te praten. Toen deze haar herkenden,
kon niemand een beweging van innig
medelijden weerhouden"
Zonder op iets te letten, vroeg zij,
terwijl de anderen plaats voor haar
maakten „Waar is Paul
De dokter, die haar gehoord had,
verscheen in de gang. Diep ontroerd
maar hoogst ernstig hield hij fiaar
eerbiedig tegen. Ze wilde doorgaan
en zeide op bijna woesten toon
„Ik wil Paul zien!"
„Wek hem niet, hij ritst," zeide dc
heer Bernau.
„Is hij niet dood O mijn God, gij
zult hem redden, niet waar I" ging zij
voort, „en zich vervolgens oprichtende
ging zij op bevelenden toon voort
„Ik wil hem zien,7 en smeekend de
handen opheffend vroeg zij: „van verre
slechts., ik zal niet met hem. spreken."
arm. „Dat is onmogelijk," zeide hij.
„Waarom? Omdat hij slaapt? Ik
zal geen woord spreken, geen bewe
ging maken. Werkelijk, als ik hem
slechts even mag zien."
Dedokter bleef uiterlijk bedaard,
maar in werkelijkheid werd hij gemar
teld door de grootste smart, welke
een mensch kan treffen. Hij schudde
het hoofd „Neen
Christine wierp zich aan zijne voe
ten en hief, op de kniën liggend, de
handen smeekend naar hem "op „Ik
bid er u 01111"
„Dadelijk, mijn kind, dadelijk,
maar nu niet," cn het meisje onder
de armen nemend om haar op te
heffen, ging hij voort: „Sta op, en
blijf bedaard."
Maar zij herhaalde! „Ik wil hem
zien."
En opnieuw wilde zij doorgaan.
Zij wierp zich op de deur, die door
den dokter verdedigd werd. Op dit
oogenblik verscheen mevrouw de Mé-
zière.
„Christine," riep zij, „Christine,
wees verstandig, luister naar den dok-
ter."
JierliaaLde
het meisje: „Ik w.l hem zien."
Men omringde haar, trachtte haar
weg te leiden en velen gingen voor
de deur staan.
Toen drong de waarheidfzich met
onmeedoogend geweld aan" haar op
en een gii ontsnapte haar„Paul is
dood
En met bovenmenschelijke krachts
inspanning wierp zij plotseling ieder
een die haar in den weg stond, ter zijde,
opende de deur en trad binnen. "Uit
het midden van de tegenstanders
ging een kreet op van schrik en mede
lijden. Mevrouw de Mézière_ viel op
de knieën.
IV. ARME MOEDER
Geholpen door twee gasten, had d.e
dokter het lijk op een rustbank ge
legd, die door de dienstboden inder
haast was ingericht als bed. Het
kleine zaaltje, waar de gasten zich
nog eenige oogenblikken geleden vroo-
lijk onderhielden, was nog vol bloemen.
Men had de kaarsen op de kandelaars
uitgedoofd en er slechts twee laten
branden,!die naast het hoofd van den
doodtDsïtQndT'
Le zaal was in een bogwe„k veran
derd in een rouwvertrek, waarover
het flauwe maanlicht een droevige
tintf" verspreidde.
Daar lag Paul met het hoofd op een
kussen, verlicht door de kaarsen,
zijne ineengevouwen h'anden op de
witte lakens, de oogen gesloten en
reeds eenigermate ingevallen. Zijne
trekken waren rustig en kalm. Hij
scheen te slapen. Op het laken dat hem
bedekte had de dokter een groot
kruis gelegd, dat hij van den wand
genomen had.
Het was in de aldus ingerichte ka
mer, dat Christine, toen zij zich
plotseling losrukte uit de handen, die
haar tegen wilden houden, binnentrad.
Zij wierp zich neer aan het voet
einde van het bed, de" handen smee
kend opheffend. „Paul," snikte zij,
„Paul, mijn innig beminde Paul
ik ben hetantwoord mij., zeg
me, dat ge me kentNoem mij den
naam van uw moordenaar."
De dokter en de moeder waren
naar binnen getreden en snelden thans
toe 0111 te trachten, haar tot kalmte
te brengen. ,t
«wed**
neel geen kolentreinen meer willen be
dienen, waardoor het noodverkeer vol
komen werd stilgelegd.
Uit Hannover wordt eveneens een
uitbreiding der staking gemeld.
De bij de Duitsche vakvereeni-
ging aangesloten organisaties in Baden
hebben een protest uitgebracht tegen
de afkondiging welke heeft plaats ge-
bad ingevolge een met 36 tegen 35 st.
aangenomen resolutie van de rijksvak
vereeniging. De arbeiders van eerstge
noemde vakvereeniging worden aan
gespoord, geen deel te nemen aan de
stakingsbeweging.
Naar de spoorwegdirectie mee
deelt, is' sinds Zondag ook in Baden
het spoorwegverkeer stop gezet. Dien
tengevolge gaan de D.-treinen nog
slechts tot Hochst a. Main.
Naar de „Koln. Ztg." uit Frank
fort a. M. verneemt, zijn daar verschil
lende daden van sabotage van den
kant der stakende spoorwegmannen
voorgekomen. Men liet den waterto
ren leegloopen om te voorkomen, dat
de locomotieven gevuld werden. Tal
rijke locomotieven werden door bet ver
wijdéren van essentieele déelen on
bruikbaar gemaakt. Er is met steenen
naar rijdende machines geworpen en
met geweld zijn deze tot. staan ge
bracht om to verhinderen dat levens
middelen naar de stad werden gevoerd
Ook in de spoorwegwerkplaatsen
zijn beschadigingen aangericht, talrij
ke drijfriemen zijn verdwenen.
DE CONFERENTIE TE
WASHINGTON.
De slotzitting van de conferentie
werd door meer personen bijgewoond
dan welke vorige zitting ook.
Toen Hughes de onderteekening van
het Chineeseh-Japansche Shantoeng-
verdrag aankondigde, werd krachtig
geapplaudisseerd. Ook de onderteeke
ning der vier andere verdragen werd
krachtig toegejuicht.
In zijn rede over de resultaten van
de conferentie zeide Harding, dat de
beschouwing van het verrichte werk
de hoogste voldoening van zijn leven
was.
De conferentie is sindsdien verdaagd*
SNEEUWSTORMEN. 1
Sneeuwstormen en: noodweer heer-
schen sinds Zaterdag over bijna geheel
Engeland. Te Londen woei Zondag
een droge scherpe wind en het vroor
middean op den dag. Uit verschillende
streken worden overstroomingen, aard
stortingen en verzakken van spoordij'-
ken gemeld In liet Engelsch kanaal en
langs do kust. bij Liverpool hebben
verschillende schepen van het nood
weer geleden, zoodat de reddingsboo
ten moesten uitvaren.
MISLUKTE AANSLAG OP EEN.
TREIN
In een voorstad van Johannesburg
heeft men een weloveriegde poging
aangewend oin een trein te laten de-
railleeren. Steenen waren ter hoogte
van 2 voet op de lijn gelegd. Gelukkig
ontdekte een spoorwegarbeider de ver
sperring en gaf een waars chuwings-
teeken.
Gelijk thans gebleken is, heeft men,
met een georganiseerde beweging ie
doen. 4000 man hebben ook gepoogd
de telefoondraden door te snijden, maar
de waakzaamheid der politie verhin
derde zulks.
TREINMOORD.
Te Faugèrcs in den tunnel van P&
lafy is een treinmoord ontdekt, waar
van de onderchef van het slation,
Bezières, die juist van verlof terug
keerde, het slachtoffer is geworden.
De ongelukkige o-ör- oei} revolver
schot gedood en daarna door den qan-
valler of de aanvallers op de baan
geworpen, schrijft de „Msb".
Er werd onmiddellijk een onderzoek
in het oor: „Wij moeien haar v^eg
zien te krijgen. Zij zou op die manier
krankzinnig worden."
De barones ging naar haar toe.
„Luister naar mij, Christine. Ben ik
uwe moeder dan niet meer Ge denkt'
niet aan mij. Ik blijf u immers toch
over. Ik zal over hein met 11 spreken,'
Wij zuilen hem te zamen beweenen
Sta nu op en wees kalm. We zijn niet
alleen en anderen luisteren. Ge liadt
hem wel zeer lief. Hij is gegaan
in de overtuiging, dat ge hem innig
bemindet. Dat moet een tróosj: voor
u zijn." -v l
„Niets zal mij troosten, moeder.'
'Niets zal mij doen vergeten, dat hij
nog een oogenblik van te voren in
mijn nabijheid was. Hij keek mij aan.
Zijne oogen fonkelden van liefde cn
nu is alles uitgedoofdZijn mond is
verstomd Niets beweegt meer aan
hem. Hij dood, moeder, bij is dood..
Begrijpt ge," vroeg de jonge vrouw,
met een laatsten snik.
Daarop ging zij voort„Hij is dood,
en men zal hem mij ontnemen:
Men veilde het reeds doen, en ik zal
hem Rooit terugziennooit
V LWor-ól - ve wojgi'
