ONS BLAD
im SLACHTOFFER.
BUITENLAND.
No- 423.
Zaterdag 4 Maart 1922-
99
99
Naar aanleiding Yan een
„politiek" geval te Uitgeest
l4eJaai-j«anfl
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Abonnementsprijs:
per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
f 285 l bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: redactie
0 60 f hooger
ADMINISTRATIE No. 433
No. 633
- Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0.25; Reclame!
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor.
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 2Q0,—f 100,—, f 60,—, f 35,—, f !5,—
-:o:-
Een van de kwestie's, welke zich in
verband met de komende Kamerver
kiezingen, meer bepaaldelijk in ver
band met het Politiek Advies van den
Bond van R. K. Kiesvereenigingen
den laatsten tijd hebben geopenbaard
het woord „kwestie" klinkt in de
zen zin misschien wat erg voornaam!
ishet „politiek" geval te Uit
geest.
Uit berichten, verslagen en ingezon
den stukken hebben onze lezers reeds
mimsehoots kennis kunnen nemen van
het „geval", vandaar dat wij de
gansche historie niet weder van voren
af behoeven te gaan vertellen.
't Zij genoegj even te memoreeren,
iat te Uitgeest een groep kiezers be-
'taat, welke
le. in 't algemeen ontevreden is over
het Politiek Advies, omdat het dus
heet het te ondemokratisch tot stand
zou zijn gekomen, omdai niet aan
stonds een Roomsche vrouw een bete
plaats bekwam, enz. en
2e. in 't. bijzonder malcontent is over
jet feit; dat aan een plaatsgenoot,
•len heer L. Zonneveld, geen goede
plaats gegeven is tfp de lijst.
De zaak is in haar bijzonderheid van
vrijwel plaatselijke beteekenis, doch
naar aanleiding van deze zaak voelen
wij ons thans genoopt, een en ander
in 't algemeen en in 't algemeen be
lang naar voren te brengen.
Gereedo aanleiding daartoe zijn ons
twee ingezonden stukken, één van den
ZeerEerw. heer Pastoor van Uitgeest
<m één van den candidaat-in-kwestie,
dc-n heer Zonneveld zelf.
De ZeerEerw. heer Pastoor dan
schrijft ons:
DUS RECHT.
Binnen enkele dagen zullen de
kiesgerechtigden der beide tot een
candidatenlijst verbonden kieskrin
gen Ten Helder en Haarlem worden
opgeroepen en in de gelegenheid
gesteld, om keuze te doen uit de
groslijst der candidate, WuöfiT „van
üfi«ëï'nf!! Öoör de kiesvereenigingen
der genoemde kieskringen werd sa
mengesteld. Daar zal allicht een po
litiek advies aan worden toegevoegd
hetwelk door de besturen der kies
kringen ontworpen en door de ver
gadering van afgevaardigden te
Utrecht blindelings werd goedge
keurd.
Dat dit politiek advies aan de
kiesgerechtigden, in het bijzonder
aan die van den kieskring Den Hel
der, niet smaakt, is genoegzaam be
kend. De redenen tot die ontevre
denheid behoeven hier niet in den
breede te worden uiteengezet; dat
kan in de kiesvereenigingen zelve
gevoegelijk geschieden. Te betreu
ren blijft het evenwel, dat het be
stuur van den kieskring geen ter
men vond om eene vergadering te
6eleggen, zeg niet de voorzitters
der kiesvereenigingen van den rijks
kieskring. Wat zou de gelegenheid
dan mooi zijn geweest om de motie
ven te vermelden, welke bij de sa
menstelling van het politiek advies
hebben voorgezeten; waarom met de
verlangens en wenschen van het kie
zend volk geen of geen genoegza
me rekening werd gehouden; waar
om alzoo het bestuur van den kies
kring met zijn politiek advies stof
heeft gegeven tot allerlei gesputter.
Maar dat alles is niet geschied; zoo
als ik van den aanvang voorspelde,
wordt ons een politiek advies ver-
FEUILLETON
20
Zij geloofde echter niet, dat hij
zulk eene boosheid zou durven be
gaan. Herhaaldelijk was dit punt
besproken door Christine, hare moeder
en den dokter.
De barones de Mézière had het
kaartje genomen, dat haar door den
bediende werd .ter hand gesteld.
„De heer Lantin," prevelde zij, „ik
ken dien heer niet."
„Hij heeft mij verzocht," zei de
bediende, „aan mevrouw de barones
te zeggen dat hij uit naam komt van
de dokter, „om te weten," wat de heer
d' Arbois verlangt. Wij zullen ons be
ter kunnen verdedigen, als wij het ge
vaar kennen, dat ons bedreigt."
„Ja moeder," zei Christine, „wij
moeten weten, dat die man wil?
De barones richtte zich tot de
dienstbodes „Laat dien heer binnen
pmen," zei ze.
L Allen zwegen. Noch Christine, poch.
strekt, dat niet „van onder af", uit
den boezem der kiezers is opgeko
men, maar „van boven af" gepoogd
wordt ons op te dringen.
Dat alles stemt tot ontevreden'
heid, en brengt onder de kiezers
eene gesteldheid teweeg, welke
straks, als de beslissende strijd moet
worden gestieden, hare noodlottige
gevolgen nog openbaren zal. En
toch, katholieken, blijft het voor
ons een plicht om, bij de officieele
verkiezing, op no. 1 te stemmen van
de roomsche lijst. Maar dit zal u ge
makkelijk vallen, indien gij thans
gebruik maakt van uw recht, om
van het politiek advies af te wijken
en uit de groslijst dat tiental van
mannen en vrouwen uitkiest en in
die volgorde plaatst, welke, naar uw
meening voor onzen kieskring het
beste is,en het meest gewenseht.
Daardoor doet gij niets anders dan
gebruik maken van uw recht, het
welk niemand u ontnemen kan en
zélfs door het reglement onzer orga
nisatie u wordt aan de hand gedaan.
De tijd, dat een Wertheim te Amster
dam en hij alleen bepaalde, wie in
den raad der gemeente of in de Sta
ten der provincie zou zitting nemen,
is lang voorbij; dat enkele liberale
groot-kiezers indertijd te Rotterdam
hetzelfde deden, is bekend. Dat alles
is, bjj de tegenwoordige ontwikke
ling op politiek gebied, thans onmo
gelijk geworden; zelfs met een po
litiek advies kan men zich in den
lande gij weet het kwalijk ver
eenigen. Ik ga dan ook geheel ac-
coord met hetgeen de heer Stultiens
dezer dagen in dit Dagblad vroeg,
om alle politiek advies achterwege
te laten. Laten de kiezers zelve over
de candidaten-lijst zieh uitspreken,
dan blijkt tevens, of het bestuur van
den kieskring volgens den geest en
de inzichten der kiesgerechtigden
met zijn politiek advies zou gehan
deld hebben.
Intusschen, geachte lezers, het
blijft straks uw plicht op no. 1 te
steinrpen van de roomsche lijst, maar
thans heeft u het recht de Cahdicrft-
tenlijsf Sftnreir te stellen, zooals gij
zelf dat verlangt, met voorbijgaan
van alle. politiek advies Handelt dan
zoo, mits onder de duizenden straks
eensgezindheid mag wonen; dan
zijn wij uit het moeras gehaald, waar
in een goedgemeend politiek advies
ons had gebracht, en zullen wij, die
met ons stembiljet even zelfstandig
als wettig gehandeld hebben, elkan
der straks terugvinden op dien bree
den weg, welke naar wij hopen
tot eene overwinning voor onze
katholieke staatspartij leiden zal.
Uitgeest.
J. C. VAN DER LOOS,
Pastoor.
En de heer Zonneveld schrijft:
Mijnheer de Redacteur!
Vergun mij s.v.p., naar aanleiding
vaif het verslag van de bestuursver
gadering der Rijkskieskringorgani-
satie den Helder, gehouden op Za
terdag 25 Februari, en opgenomen
in uw blad van Maandag 27 Fe
bruari, een plaatsje in uw veelgele
zen blad.
Alhoewel een weinig bevreesd te
veel plaatsruimte vail u te vragen,
zoo meen ik toch, tot goed begrip
zoo van het een als van het ander,
wat uitvoerig te moeten zijn. Toen
door de beide kieskringorganisaties
van den Helder en Haarlem was be
sloten, met een gczamelijke lijst uit
te komen, werd op de bestuursver
gadering van de kieskringorganisa
tie den Helder helaas bepaald, dat
het dagelijksch bestuur van .den
haar moeder, noch de dokter durfden
elkander deelgenoot te maken van de
gedachten, die hen bestormden, de
vrees, welke bij hen oprees. Zij wacht
ten. Christine was als verplet door
schrik, nu zij bemerkte dat de markies
de vijandelijkheden zou openen, niette
genstaande al hetgeen zij wist.
Na verloop van en oogenblik, werd
de deur geopend en de heer Lantin
verscheen. Het was een man tusschen
de vijf en veertig, vijftig jaar, met een
beenig, geel gelaat, en lange bakke
baarden. De oogen schenen geheel
wit te zijn, hetgeen steeds iets valsch
aan den blik gafdunne lippen, een
spitsen neus, voorzien van een lorgnet.
Onder den arm hield hij een zware
portefeuille, welke gevuld scheen te
zijn met papieren.
Op den drempel van het vertrek
bleef hij staan, groette links en rechts
en stante daarop met goote vrijinoe-
dighe'd naar voren, zeggende: „Ik
wenschte mevrouw de markiezin d'
Arbois te spreken."
Christine, was opgerezen om haar
ontroering beter te kunnen bedwin
gen en deed een schrede vooruit.
„Dat ben ik, mijnheer,!?
kring, vrij mandaat zou hebben in
het onderling overleg, dat met het
dagelijksch bestuur van den kies
kring Haarlem plaats moest hebben
over het tiental, dat geplaatst zou
worden op het politiek advies, wat
later ter goedkeuring aan de verga
dering van afgevaardigden te
Utrecht zou worden voorgelegd.
Na die besprekingen welke te
Haarlem gehouden waren, vergader
de het bestuur van den kieskring
den Helder opnieuw en werden de
namen, en de volgorde dier namen
aan de vergadering bekend ge
maakt. Toen bleek dat, hoewel de
kieskring den Helder duizenden kie
zers meer telt dan de kieskring
Haarlem, toch aan een Haarlem-
schen candidaat. no. 1 op het poli
tiek advies was toegekend, en ver
volgens ook no. 3, 5, 7 en 9, terwijl
den Helder kreeg, 2, 4, 6, 8 en 10.
Volgens het oordeel van onze te
Haarlem vergaderde bestuursleden,
was op de groslijst van den Helder
met zijn 20 candidaten, niemand te
vinden bekwaam of waardig genoeg
om op no. 10 te staan van het poli
tiek advies, en daarom werd ook
deze plaats nog maar aau een Haar-
lemschen candidaat afgestaan. -Dit
besluit brcht ontstemming onder
-sommige bestuursleden van den kies
kring den Helder, te meer omdat
ook op de volgorde der candidaten
kritiek werd uitgeoefend. Volgens
den voorzitter, was evenwel dit ad
vies met zooveel moeite in elkander
gezet en zou een wijziging met zoo
veel bezwaren gepaard gaan, dat
ten slotte de ontevreden bestuursle
den, met de samenstelling noodge
dwongen accoord gingen.
Al spoedig bleek mij daarna, dat
verschillende kiezers en. bestuursle
den van den locale kiesvereenigin
gen met dit voorioopig politiek ad
vies niet tevreden waren. Ut heb
.mij toen persoonlijk naar den secre:
taris van den rijkskieskring den Hel
der, den heer Veltmgji be-wevéif, èn
h&Si g»Wftiirsclnrvvd, dat er iets broei
de onder onze katholieke kiezers.
De heer Veltman vroeg mij toen, of
de kiezers tevreden zouden zijn, als
de heer Chr. Jansen, de Haarlem-
sclie candidaat van liet advies werd
afgevoerd, en ondergetee.ken.de, een
Heldersclie candidaat op 110. 10 werd
geplaatst. Ik heb den heer Veltman
toen geantwoord, dat ik geen recla
me kwam maken voor mjjn eigen
persoon, doch dat ik hem als secre
taris wilde waarschuwen, voor den
geest welke onder do katholieke
kiezers heeischl. Toen gaf ik hem
als mijn oordeel te kennen, dat de
kiezers in den omtrek tevreden zou
den zijn, den zijn, wanneer ik als
Heldersche candidaat op no. 10 te
staan kwam, waarop de heer Velt
man verklaarde, dat hij zou trach
ten dit gedaan te krijgen, eerst bij
den voorzitter der kieskringorgani
satie den Helder, en als dit niet ge
lukte, dan op de politiek advies ver
gadering te Utrecht. Of dit laatste
gebeurd is, betwijfel ik sterk. De
heer Veltman zou mij den uitslag
melden, doch ik ontving taal noch
teeken. Toen nu ons voorioopig po
litiek advies te Utrecht zonder wij
ziging werd overgenomen, ontstond
onder de kiezers ontstemming. Ver
schillende kiesvereenigingen vroe
gen mij voor hare leden op te tre
den, waartoe ik als staande op de
groslijst meende gerechtigd te zijn.
Ik bezocht dan ook verschillende
kiesvereenigingen, en heb nog ver
scheidene uitnoodigingen in mijn
bezit. Nu wordt mij op de bestuurs
vergadering der Rijkskieskringorga-
nisatie den Helder op Zaterdag 25
Februari, een verwijt gemaakt, als
zou ik in mjjn lezingen, het politiek
advies hebben afgekamd. Ik durf
evenwel verklaren dat ik dit advies
nooit heb aangêroerd, ja zelfs de af
tredende kamerleden heb aanbevo
len. Volgens de heer Barnhoorn van
Assendelft zou ik volgens een ver
slag in het „N. H. Dagblad, in mijn
lezing gevraagd hebben om een
plaats tusschen no. 3 en no. 10, ik
verklaar nogmaals, dat dit een per
tinente onwaarheid is, en zou gaar
ne willen weten in welk nummer
van genoemd blad deze mededeeling
te vinden is. Had men mij te Alk
maar gevraagd, of ik mijn eigen can
didatuur heb aanbevolen, ik zou dit
niet hebben ontkend. Mij werd nu
de keuze gelaten, of als bestuurslii
der Rijkskieskring te bedanken, of
mijn actie stop te zetten. Ik meende
aanvankelijk het eerste te moeten
doen, zooais de voorzitter ook weet.
Andere bestuursleden ontraaddeD mij
dit, en gaarne volgde ik dien raad,
in de meening verkeerende, dat ik
de eenigste landbouwer ben, die' in
dit bestuur zitting heeft. Ik koos dan
mijn actie stop te zetten, uit organi
satorisch oogpunt mijn eigen candi-
datuur niet langer aan te bevelen. In
de kiesvereeniging te Limmen zal ik
nog een spreekbeurt houden, omdat
de convocatie's reeds waren rondge
zonden. Het politiek advies, waar
mede ik persoonlijk en naar ik weet
meerdere bestuursleden der Rijks-
kieskringorganisatie den Helder niet
dweep, zal alleen uit organisatorisch
oogpunt door mij worden aanbevo
len.
Aan de kiesgerechtigden van de
zen kieskring meen ik verder het ant
woord op mijn handelwijze te moe
ten overlaten.
L. ZONNEVELD,
Uitgeéstf
28 Februari 1922.
Nu in dit stadium van de verkiezings
voorbereiding in het stuk van den
ZeerEerw. heer Pastoor rondweg wordt
te kennen gegeven, dat het Politiek
Advies slechts te beschouwen zou zijn
als een vodje papier, nu men te Uit
geest blijkbaar op eigen gelegenheid
een nieuw politiek advies wil geven,
en nu de heer Zonneveld niet alleen
ook zijn ontevredenheid betuigt over
de totstandkoming van het advies
HaarlemHelder, doch tevens erkent,
zijn eigen candidatuur te hebben aan
bevolen nu zien wij ons gedwongen
tot het uitspreken van een eerlijke en
vaststaande meening.
Dat er hier en daar ontstemming be
staat over het Politiek Advies wij
hebben niet geschroomd, zulks reeds
aanstonds te erkennen, wij hebben
zelfs de verklaring van een en ander
blootgelegd en daaraan recht doen
wedervaren, voor zoover ons zulks in
verband met het algemeen belang ge
oorloofd en goed vóórkwam dat
er hier en daar ontstemming bestaat
over het Politiek Advies, behoeft nie
mand te verwonderen; in een groote
gemeenschap toch kan men 't niet een
ieder naar den zin maken.
Maar erkend moet daarbij tevens
worden, dat de persoonlijke, de sub
jectieve meeningen in kwestie's als de
ze dienen te wijken voor de organisa
torische, objectieve gedachte.
Thans dreigt er naar onze over
tuiging gevaar, wanneer men in zijn
critiek en in zijn ontstemming te vér
gaat en de beteekenis en de waarde
van het Politiek Advies ontkent of te
gering waardeert.
Men moet niet vergeten, dat het ad
vies tot stand kwam door samenwer
king van de door de kiezers zélf ge
kozen vertrouwensmannen, en dat de
volgorde der candidaten op de lijst
zéker voor wat betreft de eigenlijk
in aanmerking komende candidaten
inderdaad een beeld geeft van de aan
tallen candidaatstellingen, welke die
verschillende candidaten in Haarlem-
Helder erlangden.
Inderdaad kreeg Mr. Bomans méér
candidaatstellingen dan de heer v. d.
Bilt, de heer van de Bilt méér dan
Mr. Paul Reijmer, Mr. Paul Reijmer
méér dan Mevr. BronsveldVitringa.
Ten opzichte dezer volgorde is der
halve indien men waarljjk demokra
tisch wil zijn alle ontstemming min
der juist geplaatst.
Een andere vraag is, of men niet ge
lukkiger geweest'was in Urtecht, wan
neer men daar direkt een meer alge
meen bevredigende oplossing had kun
nen vinden van de vrouwen-vraag, van
de Van Best-kwestie, enz.
Doch dit alles ontneemt aan het Po
litiek Advies voor Haarlem-Helder
niets van zijn waarde en beteekenis.
Het blijkt, dat de Roomsche kiezers
in Haarlem-Helder de bovengenoemde
volgorde zelf gewild hebben, en nu
gaat het o.i. bezwaarlijk aan, met een
beroep op de demokratie dien wil weg
te cijferen, en een an.deren wil daar
voor in de plaats te stellen.
Met allen aandrang en in volle over
tuiging raden wij daarom alle Room
sche kiezers aan:
Stemt liet politiek Advies!
Wij raden dit met te grooteren aan
drang- aan, nu wjj de overtuiging ge
kregen hebben, dat aan het verlangen
ten opzichte van een Roomsche vrouw j
in de Kaïner voldoening geschonken I
zal worden, hetzij door verbinding van
de Amsterdamsche lijst waarop
Mevr. BronsveldYitringa nr. 2 staat
neet de Ltstdsche lijst, hetzij door
bedanking van Mr. Paul Reijmer als
Kamerlid.
Wij stemmen van ganscker harte in
met den wenseh van den eerwaarden
schrijver, dat wij d.w.z. alle katho
lieke kiezers elkander mogen vin
den straks op dien breedeifweg, wel
ke leiden zal tot eene overwinning
voor onze katholieke staatspartij, doch
dan gelooven wij ook, dat in dit stadi
um van de voorbereiding nu geble
ken is, dat inderdaad de kiezers de
bovengenoemde volgorde hebben ge
wild, en nu de overtuiging bestaat, dat
aan den wenseh een Roomsche
vrouw in de Kamer voldaan zal wor
den nu gelooven wij ook, dat het
Politiek Advies zonder meer erkend
moet worden.
Er is nu absoluut geen reden meer
in Haarlem-Helder om alsnog aan
het Politiek Advies te willen rukken
en trekken.
Dus óók niet ten opzichte van de
candidatuurZonneveld.
Het moet ons van het hart, dat het
ons zeer onaangenaam stemt, den hr.
Zonneveld zélf te hooren verklaren,
dat hij zijn eigen candidatuur heeft
aanbevolen.
Loopt zooiets in verband met de
hier geboden kieschheid in ieder geval
al de spuigaten uit, nog erger wordt
het, wanneer men het doet voorkomen,
alsof hij qua landbouwer in de Kamer
zou moeten komen: de heer Groen
van Z.-Scharwoude heeft in ons blad
alreeds voldoende aangetoond wat
trouwens een ieder weten kan dat
do Roomsche Kamerfractie aan land-
bouwspecialiteiten allerminst nog be
hoefde heeft, en bovendien: wjj, ka
tholieken, wij ijveren toch zeker niet
voor standenvertegenwoordiging?
j Ten slotte zjj den heer Zonneveld er
nog eens op gewezen, dat er vnor het
Kamerlidmaatschap capaciteiten ver-
eiseht worden, waarvan de meeste bur
gers mij zij dan ook wethouder in
een plattelandsgemeente geen ver
moeden hebben.
Op den man af zouden wij den heer
Zonneveld willen vragen: acht gij u
zelf een geschikt persoon ter vervul
ling van het Kamerlidmaatschap?
Eenigen tijd geleden hebben wij het
een en ander geschreven over „een
verstandig man", die aan een kiesver
eeniging, welke hem wilde candidee-
ren zélf mededeelde, dat hij zich niet
als een geschikt Kamercandidaat be
schouwde.
W;j hebben dien „verstandigen
man" oprechte hulde gebracht, dank
baar, dat wjj een zoo leerzaam geval
mochten vermelden.
Inmiddels vragen we ons af, of het
geval wel leerzaam genoeg geweest
is
REVOLUTIONAIRE ALGEMEENE
STAKING IN PORTUGAL?
Reizigers, die uit Portugal komen,
verzekeren, dat de equipages van de
handelsschepen, de officieren daaron
der begrepen, in staking zijn gegaan,
waarbij zij gesteund worden door de
havenarbeiders. In geheel Portugal is
de revolutionaire algemeene staking
i gebroken of staat op het punt om
uit te breken. In Lissabon steunt de
republiekeinscbe garde de opstandige
•beweging.
In officieele kringen te Madrid is
terzake niets vernomen.
NIEUWE MOEILIJKHEDEN TUS
SCHEN LONDEN EN PARIJS?
Men vreest te Parijs, dat de veront
rustende belichten van het Grieksch-
Turksehe front nieuwe moeilijkheden
zullen scheppen tusschen Londen en
Parijs. Het Grieksehe leger, dat En
gels ch legermateriaal zou ontvangen
hebben, bereidt zieh voor het offensief
te hervatten, zonder de conferentie der
geallieerde ministers af te wachten,
welke het -conflict in Klein-Azië moet
oplossen. Het Türksche leger neemt
voorzorgmaatregelen tegen onverwach
te aanvallen, doch de regegring van
Angora vraagt diplomatieken s ..an,
daarbij bewerend, dat Griekenland het
offensief hervat op advies uit Britsche
koloniale kringen ten einde zijn posi
tie te verbeteren vóór deze conferen
tie en aldus druk te kunnen oefenen
op de houding dier conferentie en ha
re besluiten.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
De gedachtenwisseling over den da
tum van de conferentie van Genua zou
aldus wordt uit Parijs aan het „Hdbld."
geseind, wel eens kunnen leiden tot
een nieuw uitstel van een maand, daar
Italië van oordeel is, dat het conferee-
ren te Genua gedurende de Paasch-
week moeilijkheden zou kunnen geven
en een slechten indruk zou kunnen
maken op de openbare meening van
katholieke landen; maar Lloyd George
heeft Poincaré meegedeeld, dat hij tus
schen 20 April en vier Mei te Londen
moet zijn voor de behandeling van de
Britsche begrooting. Een dergelijk uit
stel zou in de lijn vallen van de Fran-
sche regeering, die voldoenden tijd wil
geven aan de geallieerde deskundigen
en diplomaten om den conferentiear-
beid voor te bereiden. Toch vreest men
te Parijs, dat een dergelijk nieuw uit
stel voor de Sovjetregeering aanlei
ding zal zijn nieuwe uittartingen van
„Ik kom als afgezant," zei de man.
„Van de zijde van mijn echtgenoot?'
„Ja mevrouw."
„Er kan niets gemeens meer zijn
tusschen den lieer d' Arbois en mij.
Dat weet hij zeer goed. Het verbaast
mij, dat hij mij noodzaakt, het nog
maals te herhalen."
„Bedenk mevrouw, dat hij uw
echtgenoot is. Gij beiden hebt een
zoon."
„Ik, ik heb een zoon."
„Daarvan weet de wet niets. Het
kind draagt den naam van den mar
kies. Mijn meester kan hem niet aan
z'n'lot overlaten, zonder te weten wat
zijne toekomst zal zijn, en welke
middelen van bestaan hij heeft. Gij
hebt met mijn meester vele belangen
gemeen; en ik ben overtuigd, dat als
het mij toegestaan werd, u eenige
oogenblikken onder vier oogen te spre
ken
Dit zeggende wierp de heer Lantin
een zijdelingsclien blik op de barones
en den dokter.
„O, gekunt spreken in tegenwoordig
heid van mijne moeder en dokter Ber-
nau. Dat is een vriend, voor wien wij
geen geheimen hebben.'J,,
De afgezant boog. „spreek," zeide
Christine met koortsachtig ongeduld.
„Maar haast u een weinig 1 Wat ver
langt ge, of liever, wat verlangt mijn
echtgenoot
„Ik zal de eer hebben het u te zeg
gen," antwoordde de man met de
zoetsappigste stem op uiterst bedaar
den toon.
Daarop ging hij zitten, opende de
portefeuille en haalde er een stuk
papier uit, waarop hij eenige aan-
teekeningen gemaakt had.
„Mijnheer de markies verlangt," be
gon hij, dat gij het gemeenschappelijk
leven zult hernemen."
Christine maakte een heftig gebaar.
„O, dat nooit
„Ge kunt den markies niets ernstigs
verwijten." gg
Christine hief de armen ten hemel,
alsof zij dezen tot getuige wilde roe
pen. Niets ernstigs
„Hij heeft van zijn kant tegen u
geen enkele grief, waardoor eene schei
ding gewettigd zou zijn. Ge hebt met
u beiden eene eenigszins lievige woor
denwisseling gehad, maar waar is het
huishouden te vinden, waar zoo iets nu
en dan niet gebeurt'?'.,
„Hij heeft u dus niets gezegd," riep
Christine.
„Alles, mevrouw ik weet alles, w t
mevrouw de markiezin aan markies
d' Arbois kan verwijten."
„Alles. En gelooft gij, dat ik de te
genwoordigheid, de blikken van dien
man nog langer kan verdragen
„Ik zie niet, wat daarmede in strijd
is, mevrouw de markiezin."
„Dan," zeide Christine, „dan weet
gij niets."
„Misschien.
Zij kruiste de armen over de borst
en terwijl zij zich vlak tegenover den
bezoeker plaatste, zeide ze met de
grootste minachting„En als ik wei
ger met mijn kind naar zijn kast: e'
terug te keeren
„Dan zal de markies zich ongelukki-
grwijze verplicht zU streng op te
treden. Hoe gaarne hij ook zou willen
vermijden, toch zal hij met strengheid
handelen, als alle middelen tot ver
zoening uitgeput zijn. De markies
heeft u lief."
„Hij is wel goed," antwoordde zij
op bitteren toon.
„De markies, ging de man voort,
ponder acht te slaan op dejti spottenden
«toon van de jonge vrouw, de markies
1 heeft u zeker lief. Uit liefde liêêft hij
u gehuwd. Gij zult hem in zooverre
récht m eten doen, dat ge erkent,
dat hij zich tegenover u van al zijn
beloften gekweten heeft. Gij hadt geen
fortuinuw toestand was zeer be
denkelijkuw zoon
„Genoeg, mijnheer," riep zij driftig,
wanhopig wordend door al die zoetsap
pige praatjes. „Ik weet wat ik moet
denken van den heer d'Arbois en zijne
handelingen."
„Wij zullen dus maar aannemen dat
elke poging tot verzoening nutteloos
is gebleken."
Juist volkomen nutteloos."
„Dan blijft markies d'Arbois geen
p '--re keuze, dan zijne rechten te
e i gelden, en hij is voornemens, des-
ik.,_,s tot liet uiterste te gaan."
„En wat|zijn die zoogenaamde rech
ten, vroeg Christine 'nog steeds op
dreigenden toon<
^'(WoriÏÏ vjrvolgdJi