ONS BLAD im SLACHTOFFER. BUITENLAND. No- 423. Zaterdag 4 Maart 1922- 99 99 Naar aanleiding Yan een „politiek" geval te Uitgeest l4eJaai-j«anfl NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD Abonnementsprijs: per kwartaal voor Alkmaar Voor buiten Alkmaar Met Geïllustreerd Zondagsblad f 285 l bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: redactie 0 60 f hooger ADMINISTRATIE No. 433 No. 633 - Advertentieprijs: Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0.25; Reclame! per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor. uitbetaling per plaatsing f 0.60 Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 2Q0,—f 100,—, f 60,—, f 35,—, f !5,— -:o:- Een van de kwestie's, welke zich in verband met de komende Kamerver kiezingen, meer bepaaldelijk in ver band met het Politiek Advies van den Bond van R. K. Kiesvereenigingen den laatsten tijd hebben geopenbaard het woord „kwestie" klinkt in de zen zin misschien wat erg voornaam! ishet „politiek" geval te Uit geest. Uit berichten, verslagen en ingezon den stukken hebben onze lezers reeds mimsehoots kennis kunnen nemen van het „geval", vandaar dat wij de gansche historie niet weder van voren af behoeven te gaan vertellen. 't Zij genoegj even te memoreeren, iat te Uitgeest een groep kiezers be- 'taat, welke le. in 't algemeen ontevreden is over het Politiek Advies, omdat het dus heet het te ondemokratisch tot stand zou zijn gekomen, omdai niet aan stonds een Roomsche vrouw een bete plaats bekwam, enz. en 2e. in 't. bijzonder malcontent is over jet feit; dat aan een plaatsgenoot, •len heer L. Zonneveld, geen goede plaats gegeven is tfp de lijst. De zaak is in haar bijzonderheid van vrijwel plaatselijke beteekenis, doch naar aanleiding van deze zaak voelen wij ons thans genoopt, een en ander in 't algemeen en in 't algemeen be lang naar voren te brengen. Gereedo aanleiding daartoe zijn ons twee ingezonden stukken, één van den ZeerEerw. heer Pastoor van Uitgeest <m één van den candidaat-in-kwestie, dc-n heer Zonneveld zelf. De ZeerEerw. heer Pastoor dan schrijft ons: DUS RECHT. Binnen enkele dagen zullen de kiesgerechtigden der beide tot een candidatenlijst verbonden kieskrin gen Ten Helder en Haarlem worden opgeroepen en in de gelegenheid gesteld, om keuze te doen uit de groslijst der candidate, WuöfiT „van üfi«ëï'nf!! Öoör de kiesvereenigingen der genoemde kieskringen werd sa mengesteld. Daar zal allicht een po litiek advies aan worden toegevoegd hetwelk door de besturen der kies kringen ontworpen en door de ver gadering van afgevaardigden te Utrecht blindelings werd goedge keurd. Dat dit politiek advies aan de kiesgerechtigden, in het bijzonder aan die van den kieskring Den Hel der, niet smaakt, is genoegzaam be kend. De redenen tot die ontevre denheid behoeven hier niet in den breede te worden uiteengezet; dat kan in de kiesvereenigingen zelve gevoegelijk geschieden. Te betreu ren blijft het evenwel, dat het be stuur van den kieskring geen ter men vond om eene vergadering te 6eleggen, zeg niet de voorzitters der kiesvereenigingen van den rijks kieskring. Wat zou de gelegenheid dan mooi zijn geweest om de motie ven te vermelden, welke bij de sa menstelling van het politiek advies hebben voorgezeten; waarom met de verlangens en wenschen van het kie zend volk geen of geen genoegza me rekening werd gehouden; waar om alzoo het bestuur van den kies kring met zijn politiek advies stof heeft gegeven tot allerlei gesputter. Maar dat alles is niet geschied; zoo als ik van den aanvang voorspelde, wordt ons een politiek advies ver- FEUILLETON 20 Zij geloofde echter niet, dat hij zulk eene boosheid zou durven be gaan. Herhaaldelijk was dit punt besproken door Christine, hare moeder en den dokter. De barones de Mézière had het kaartje genomen, dat haar door den bediende werd .ter hand gesteld. „De heer Lantin," prevelde zij, „ik ken dien heer niet." „Hij heeft mij verzocht," zei de bediende, „aan mevrouw de barones te zeggen dat hij uit naam komt van de dokter, „om te weten," wat de heer d' Arbois verlangt. Wij zullen ons be ter kunnen verdedigen, als wij het ge vaar kennen, dat ons bedreigt." „Ja moeder," zei Christine, „wij moeten weten, dat die man wil? De barones richtte zich tot de dienstbodes „Laat dien heer binnen pmen," zei ze. L Allen zwegen. Noch Christine, poch. strekt, dat niet „van onder af", uit den boezem der kiezers is opgeko men, maar „van boven af" gepoogd wordt ons op te dringen. Dat alles stemt tot ontevreden' heid, en brengt onder de kiezers eene gesteldheid teweeg, welke straks, als de beslissende strijd moet worden gestieden, hare noodlottige gevolgen nog openbaren zal. En toch, katholieken, blijft het voor ons een plicht om, bij de officieele verkiezing, op no. 1 te stemmen van de roomsche lijst. Maar dit zal u ge makkelijk vallen, indien gij thans gebruik maakt van uw recht, om van het politiek advies af te wijken en uit de groslijst dat tiental van mannen en vrouwen uitkiest en in die volgorde plaatst, welke, naar uw meening voor onzen kieskring het beste is,en het meest gewenseht. Daardoor doet gij niets anders dan gebruik maken van uw recht, het welk niemand u ontnemen kan en zélfs door het reglement onzer orga nisatie u wordt aan de hand gedaan. De tijd, dat een Wertheim te Amster dam en hij alleen bepaalde, wie in den raad der gemeente of in de Sta ten der provincie zou zitting nemen, is lang voorbij; dat enkele liberale groot-kiezers indertijd te Rotterdam hetzelfde deden, is bekend. Dat alles is, bjj de tegenwoordige ontwikke ling op politiek gebied, thans onmo gelijk geworden; zelfs met een po litiek advies kan men zich in den lande gij weet het kwalijk ver eenigen. Ik ga dan ook geheel ac- coord met hetgeen de heer Stultiens dezer dagen in dit Dagblad vroeg, om alle politiek advies achterwege te laten. Laten de kiezers zelve over de candidaten-lijst zieh uitspreken, dan blijkt tevens, of het bestuur van den kieskring volgens den geest en de inzichten der kiesgerechtigden met zijn politiek advies zou gehan deld hebben. Intusschen, geachte lezers, het blijft straks uw plicht op no. 1 te steinrpen van de roomsche lijst, maar thans heeft u het recht de Cahdicrft- tenlijsf Sftnreir te stellen, zooals gij zelf dat verlangt, met voorbijgaan van alle. politiek advies Handelt dan zoo, mits onder de duizenden straks eensgezindheid mag wonen; dan zijn wij uit het moeras gehaald, waar in een goedgemeend politiek advies ons had gebracht, en zullen wij, die met ons stembiljet even zelfstandig als wettig gehandeld hebben, elkan der straks terugvinden op dien bree den weg, welke naar wij hopen tot eene overwinning voor onze katholieke staatspartij leiden zal. Uitgeest. J. C. VAN DER LOOS, Pastoor. En de heer Zonneveld schrijft: Mijnheer de Redacteur! Vergun mij s.v.p., naar aanleiding vaif het verslag van de bestuursver gadering der Rijkskieskringorgani- satie den Helder, gehouden op Za terdag 25 Februari, en opgenomen in uw blad van Maandag 27 Fe bruari, een plaatsje in uw veelgele zen blad. Alhoewel een weinig bevreesd te veel plaatsruimte vail u te vragen, zoo meen ik toch, tot goed begrip zoo van het een als van het ander, wat uitvoerig te moeten zijn. Toen door de beide kieskringorganisaties van den Helder en Haarlem was be sloten, met een gczamelijke lijst uit te komen, werd op de bestuursver gadering van de kieskringorganisa tie den Helder helaas bepaald, dat het dagelijksch bestuur van .den haar moeder, noch de dokter durfden elkander deelgenoot te maken van de gedachten, die hen bestormden, de vrees, welke bij hen oprees. Zij wacht ten. Christine was als verplet door schrik, nu zij bemerkte dat de markies de vijandelijkheden zou openen, niette genstaande al hetgeen zij wist. Na verloop van en oogenblik, werd de deur geopend en de heer Lantin verscheen. Het was een man tusschen de vijf en veertig, vijftig jaar, met een beenig, geel gelaat, en lange bakke baarden. De oogen schenen geheel wit te zijn, hetgeen steeds iets valsch aan den blik gafdunne lippen, een spitsen neus, voorzien van een lorgnet. Onder den arm hield hij een zware portefeuille, welke gevuld scheen te zijn met papieren. Op den drempel van het vertrek bleef hij staan, groette links en rechts en stante daarop met goote vrijinoe- dighe'd naar voren, zeggende: „Ik wenschte mevrouw de markiezin d' Arbois te spreken." Christine, was opgerezen om haar ontroering beter te kunnen bedwin gen en deed een schrede vooruit. „Dat ben ik, mijnheer,!? kring, vrij mandaat zou hebben in het onderling overleg, dat met het dagelijksch bestuur van den kies kring Haarlem plaats moest hebben over het tiental, dat geplaatst zou worden op het politiek advies, wat later ter goedkeuring aan de verga dering van afgevaardigden te Utrecht zou worden voorgelegd. Na die besprekingen welke te Haarlem gehouden waren, vergader de het bestuur van den kieskring den Helder opnieuw en werden de namen, en de volgorde dier namen aan de vergadering bekend ge maakt. Toen bleek dat, hoewel de kieskring den Helder duizenden kie zers meer telt dan de kieskring Haarlem, toch aan een Haarlem- schen candidaat. no. 1 op het poli tiek advies was toegekend, en ver volgens ook no. 3, 5, 7 en 9, terwijl den Helder kreeg, 2, 4, 6, 8 en 10. Volgens het oordeel van onze te Haarlem vergaderde bestuursleden, was op de groslijst van den Helder met zijn 20 candidaten, niemand te vinden bekwaam of waardig genoeg om op no. 10 te staan van het poli tiek advies, en daarom werd ook deze plaats nog maar aau een Haar- lemschen candidaat afgestaan. -Dit besluit brcht ontstemming onder -sommige bestuursleden van den kies kring den Helder, te meer omdat ook op de volgorde der candidaten kritiek werd uitgeoefend. Volgens den voorzitter, was evenwel dit ad vies met zooveel moeite in elkander gezet en zou een wijziging met zoo veel bezwaren gepaard gaan, dat ten slotte de ontevreden bestuursle den, met de samenstelling noodge dwongen accoord gingen. Al spoedig bleek mij daarna, dat verschillende kiezers en. bestuursle den van den locale kiesvereenigin gen met dit voorioopig politiek ad vies niet tevreden waren. Ut heb .mij toen persoonlijk naar den secre: taris van den rijkskieskring den Hel der, den heer Veltmgji be-wevéif, èn h&Si g»Wftiirsclnrvvd, dat er iets broei de onder onze katholieke kiezers. De heer Veltman vroeg mij toen, of de kiezers tevreden zouden zijn, als de heer Chr. Jansen, de Haarlem- sclie candidaat van liet advies werd afgevoerd, en ondergetee.ken.de, een Heldersclie candidaat op 110. 10 werd geplaatst. Ik heb den heer Veltman toen geantwoord, dat ik geen recla me kwam maken voor mjjn eigen persoon, doch dat ik hem als secre taris wilde waarschuwen, voor den geest welke onder do katholieke kiezers heeischl. Toen gaf ik hem als mijn oordeel te kennen, dat de kiezers in den omtrek tevreden zou den zijn, den zijn, wanneer ik als Heldersche candidaat op no. 10 te staan kwam, waarop de heer Velt man verklaarde, dat hij zou trach ten dit gedaan te krijgen, eerst bij den voorzitter der kieskringorgani satie den Helder, en als dit niet ge lukte, dan op de politiek advies ver gadering te Utrecht. Of dit laatste gebeurd is, betwijfel ik sterk. De heer Veltman zou mij den uitslag melden, doch ik ontving taal noch teeken. Toen nu ons voorioopig po litiek advies te Utrecht zonder wij ziging werd overgenomen, ontstond onder de kiezers ontstemming. Ver schillende kiesvereenigingen vroe gen mij voor hare leden op te tre den, waartoe ik als staande op de groslijst meende gerechtigd te zijn. Ik bezocht dan ook verschillende kiesvereenigingen, en heb nog ver scheidene uitnoodigingen in mijn bezit. Nu wordt mij op de bestuurs vergadering der Rijkskieskringorga- nisatie den Helder op Zaterdag 25 Februari, een verwijt gemaakt, als zou ik in mjjn lezingen, het politiek advies hebben afgekamd. Ik durf evenwel verklaren dat ik dit advies nooit heb aangêroerd, ja zelfs de af tredende kamerleden heb aanbevo len. Volgens de heer Barnhoorn van Assendelft zou ik volgens een ver slag in het „N. H. Dagblad, in mijn lezing gevraagd hebben om een plaats tusschen no. 3 en no. 10, ik verklaar nogmaals, dat dit een per tinente onwaarheid is, en zou gaar ne willen weten in welk nummer van genoemd blad deze mededeeling te vinden is. Had men mij te Alk maar gevraagd, of ik mijn eigen can didatuur heb aanbevolen, ik zou dit niet hebben ontkend. Mij werd nu de keuze gelaten, of als bestuurslii der Rijkskieskring te bedanken, of mijn actie stop te zetten. Ik meende aanvankelijk het eerste te moeten doen, zooais de voorzitter ook weet. Andere bestuursleden ontraaddeD mij dit, en gaarne volgde ik dien raad, in de meening verkeerende, dat ik de eenigste landbouwer ben, die' in dit bestuur zitting heeft. Ik koos dan mijn actie stop te zetten, uit organi satorisch oogpunt mijn eigen candi- datuur niet langer aan te bevelen. In de kiesvereeniging te Limmen zal ik nog een spreekbeurt houden, omdat de convocatie's reeds waren rondge zonden. Het politiek advies, waar mede ik persoonlijk en naar ik weet meerdere bestuursleden der Rijks- kieskringorganisatie den Helder niet dweep, zal alleen uit organisatorisch oogpunt door mij worden aanbevo len. Aan de kiesgerechtigden van de zen kieskring meen ik verder het ant woord op mijn handelwijze te moe ten overlaten. L. ZONNEVELD, Uitgeéstf 28 Februari 1922. Nu in dit stadium van de verkiezings voorbereiding in het stuk van den ZeerEerw. heer Pastoor rondweg wordt te kennen gegeven, dat het Politiek Advies slechts te beschouwen zou zijn als een vodje papier, nu men te Uit geest blijkbaar op eigen gelegenheid een nieuw politiek advies wil geven, en nu de heer Zonneveld niet alleen ook zijn ontevredenheid betuigt over de totstandkoming van het advies HaarlemHelder, doch tevens erkent, zijn eigen candidatuur te hebben aan bevolen nu zien wij ons gedwongen tot het uitspreken van een eerlijke en vaststaande meening. Dat er hier en daar ontstemming be staat over het Politiek Advies wij hebben niet geschroomd, zulks reeds aanstonds te erkennen, wij hebben zelfs de verklaring van een en ander blootgelegd en daaraan recht doen wedervaren, voor zoover ons zulks in verband met het algemeen belang ge oorloofd en goed vóórkwam dat er hier en daar ontstemming bestaat over het Politiek Advies, behoeft nie mand te verwonderen; in een groote gemeenschap toch kan men 't niet een ieder naar den zin maken. Maar erkend moet daarbij tevens worden, dat de persoonlijke, de sub jectieve meeningen in kwestie's als de ze dienen te wijken voor de organisa torische, objectieve gedachte. Thans dreigt er naar onze over tuiging gevaar, wanneer men in zijn critiek en in zijn ontstemming te vér gaat en de beteekenis en de waarde van het Politiek Advies ontkent of te gering waardeert. Men moet niet vergeten, dat het ad vies tot stand kwam door samenwer king van de door de kiezers zélf ge kozen vertrouwensmannen, en dat de volgorde der candidaten op de lijst zéker voor wat betreft de eigenlijk in aanmerking komende candidaten inderdaad een beeld geeft van de aan tallen candidaatstellingen, welke die verschillende candidaten in Haarlem- Helder erlangden. Inderdaad kreeg Mr. Bomans méér candidaatstellingen dan de heer v. d. Bilt, de heer van de Bilt méér dan Mr. Paul Reijmer, Mr. Paul Reijmer méér dan Mevr. BronsveldVitringa. Ten opzichte dezer volgorde is der halve indien men waarljjk demokra tisch wil zijn alle ontstemming min der juist geplaatst. Een andere vraag is, of men niet ge lukkiger geweest'was in Urtecht, wan neer men daar direkt een meer alge meen bevredigende oplossing had kun nen vinden van de vrouwen-vraag, van de Van Best-kwestie, enz. Doch dit alles ontneemt aan het Po litiek Advies voor Haarlem-Helder niets van zijn waarde en beteekenis. Het blijkt, dat de Roomsche kiezers in Haarlem-Helder de bovengenoemde volgorde zelf gewild hebben, en nu gaat het o.i. bezwaarlijk aan, met een beroep op de demokratie dien wil weg te cijferen, en een an.deren wil daar voor in de plaats te stellen. Met allen aandrang en in volle over tuiging raden wij daarom alle Room sche kiezers aan: Stemt liet politiek Advies! Wij raden dit met te grooteren aan drang- aan, nu wjj de overtuiging ge kregen hebben, dat aan het verlangen ten opzichte van een Roomsche vrouw j in de Kaïner voldoening geschonken I zal worden, hetzij door verbinding van de Amsterdamsche lijst waarop Mevr. BronsveldYitringa nr. 2 staat neet de Ltstdsche lijst, hetzij door bedanking van Mr. Paul Reijmer als Kamerlid. Wij stemmen van ganscker harte in met den wenseh van den eerwaarden schrijver, dat wij d.w.z. alle katho lieke kiezers elkander mogen vin den straks op dien breedeifweg, wel ke leiden zal tot eene overwinning voor onze katholieke staatspartij, doch dan gelooven wij ook, dat in dit stadi um van de voorbereiding nu geble ken is, dat inderdaad de kiezers de bovengenoemde volgorde hebben ge wild, en nu de overtuiging bestaat, dat aan den wenseh een Roomsche vrouw in de Kamer voldaan zal wor den nu gelooven wij ook, dat het Politiek Advies zonder meer erkend moet worden. Er is nu absoluut geen reden meer in Haarlem-Helder om alsnog aan het Politiek Advies te willen rukken en trekken. Dus óók niet ten opzichte van de candidatuurZonneveld. Het moet ons van het hart, dat het ons zeer onaangenaam stemt, den hr. Zonneveld zélf te hooren verklaren, dat hij zijn eigen candidatuur heeft aanbevolen. Loopt zooiets in verband met de hier geboden kieschheid in ieder geval al de spuigaten uit, nog erger wordt het, wanneer men het doet voorkomen, alsof hij qua landbouwer in de Kamer zou moeten komen: de heer Groen van Z.-Scharwoude heeft in ons blad alreeds voldoende aangetoond wat trouwens een ieder weten kan dat do Roomsche Kamerfractie aan land- bouwspecialiteiten allerminst nog be hoefde heeft, en bovendien: wjj, ka tholieken, wij ijveren toch zeker niet voor standenvertegenwoordiging? j Ten slotte zjj den heer Zonneveld er nog eens op gewezen, dat er vnor het Kamerlidmaatschap capaciteiten ver- eiseht worden, waarvan de meeste bur gers mij zij dan ook wethouder in een plattelandsgemeente geen ver moeden hebben. Op den man af zouden wij den heer Zonneveld willen vragen: acht gij u zelf een geschikt persoon ter vervul ling van het Kamerlidmaatschap? Eenigen tijd geleden hebben wij het een en ander geschreven over „een verstandig man", die aan een kiesver eeniging, welke hem wilde candidee- ren zélf mededeelde, dat hij zich niet als een geschikt Kamercandidaat be schouwde. W;j hebben dien „verstandigen man" oprechte hulde gebracht, dank baar, dat wjj een zoo leerzaam geval mochten vermelden. Inmiddels vragen we ons af, of het geval wel leerzaam genoeg geweest is REVOLUTIONAIRE ALGEMEENE STAKING IN PORTUGAL? Reizigers, die uit Portugal komen, verzekeren, dat de equipages van de handelsschepen, de officieren daaron der begrepen, in staking zijn gegaan, waarbij zij gesteund worden door de havenarbeiders. In geheel Portugal is de revolutionaire algemeene staking i gebroken of staat op het punt om uit te breken. In Lissabon steunt de republiekeinscbe garde de opstandige •beweging. In officieele kringen te Madrid is terzake niets vernomen. NIEUWE MOEILIJKHEDEN TUS SCHEN LONDEN EN PARIJS? Men vreest te Parijs, dat de veront rustende belichten van het Grieksch- Turksehe front nieuwe moeilijkheden zullen scheppen tusschen Londen en Parijs. Het Grieksehe leger, dat En gels ch legermateriaal zou ontvangen hebben, bereidt zieh voor het offensief te hervatten, zonder de conferentie der geallieerde ministers af te wachten, welke het -conflict in Klein-Azië moet oplossen. Het Türksche leger neemt voorzorgmaatregelen tegen onverwach te aanvallen, doch de regegring van Angora vraagt diplomatieken s ..an, daarbij bewerend, dat Griekenland het offensief hervat op advies uit Britsche koloniale kringen ten einde zijn posi tie te verbeteren vóór deze conferen tie en aldus druk te kunnen oefenen op de houding dier conferentie en ha re besluiten. DE CONFERENTIE TE GENUA. De gedachtenwisseling over den da tum van de conferentie van Genua zou aldus wordt uit Parijs aan het „Hdbld." geseind, wel eens kunnen leiden tot een nieuw uitstel van een maand, daar Italië van oordeel is, dat het conferee- ren te Genua gedurende de Paasch- week moeilijkheden zou kunnen geven en een slechten indruk zou kunnen maken op de openbare meening van katholieke landen; maar Lloyd George heeft Poincaré meegedeeld, dat hij tus schen 20 April en vier Mei te Londen moet zijn voor de behandeling van de Britsche begrooting. Een dergelijk uit stel zou in de lijn vallen van de Fran- sche regeering, die voldoenden tijd wil geven aan de geallieerde deskundigen en diplomaten om den conferentiear- beid voor te bereiden. Toch vreest men te Parijs, dat een dergelijk nieuw uit stel voor de Sovjetregeering aanlei ding zal zijn nieuwe uittartingen van „Ik kom als afgezant," zei de man. „Van de zijde van mijn echtgenoot?' „Ja mevrouw." „Er kan niets gemeens meer zijn tusschen den lieer d' Arbois en mij. Dat weet hij zeer goed. Het verbaast mij, dat hij mij noodzaakt, het nog maals te herhalen." „Bedenk mevrouw, dat hij uw echtgenoot is. Gij beiden hebt een zoon." „Ik, ik heb een zoon." „Daarvan weet de wet niets. Het kind draagt den naam van den mar kies. Mijn meester kan hem niet aan z'n'lot overlaten, zonder te weten wat zijne toekomst zal zijn, en welke middelen van bestaan hij heeft. Gij hebt met mijn meester vele belangen gemeen; en ik ben overtuigd, dat als het mij toegestaan werd, u eenige oogenblikken onder vier oogen te spre ken Dit zeggende wierp de heer Lantin een zijdelingsclien blik op de barones en den dokter. „O, gekunt spreken in tegenwoordig heid van mijne moeder en dokter Ber- nau. Dat is een vriend, voor wien wij geen geheimen hebben.'J,, De afgezant boog. „spreek," zeide Christine met koortsachtig ongeduld. „Maar haast u een weinig 1 Wat ver langt ge, of liever, wat verlangt mijn echtgenoot „Ik zal de eer hebben het u te zeg gen," antwoordde de man met de zoetsappigste stem op uiterst bedaar den toon. Daarop ging hij zitten, opende de portefeuille en haalde er een stuk papier uit, waarop hij eenige aan- teekeningen gemaakt had. „Mijnheer de markies verlangt," be gon hij, dat gij het gemeenschappelijk leven zult hernemen." Christine maakte een heftig gebaar. „O, dat nooit „Ge kunt den markies niets ernstigs verwijten." gg Christine hief de armen ten hemel, alsof zij dezen tot getuige wilde roe pen. Niets ernstigs „Hij heeft van zijn kant tegen u geen enkele grief, waardoor eene schei ding gewettigd zou zijn. Ge hebt met u beiden eene eenigszins lievige woor denwisseling gehad, maar waar is het huishouden te vinden, waar zoo iets nu en dan niet gebeurt'?'., „Hij heeft u dus niets gezegd," riep Christine. „Alles, mevrouw ik weet alles, w t mevrouw de markiezin aan markies d' Arbois kan verwijten." „Alles. En gelooft gij, dat ik de te genwoordigheid, de blikken van dien man nog langer kan verdragen „Ik zie niet, wat daarmede in strijd is, mevrouw de markiezin." „Dan," zeide Christine, „dan weet gij niets." „Misschien. Zij kruiste de armen over de borst en terwijl zij zich vlak tegenover den bezoeker plaatste, zeide ze met de grootste minachting„En als ik wei ger met mijn kind naar zijn kast: e' terug te keeren „Dan zal de markies zich ongelukki- grwijze verplicht zU streng op te treden. Hoe gaarne hij ook zou willen vermijden, toch zal hij met strengheid handelen, als alle middelen tot ver zoening uitgeput zijn. De markies heeft u lief." „Hij is wel goed," antwoordde zij op bitteren toon. „De markies, ging de man voort, ponder acht te slaan op dejti spottenden «toon van de jonge vrouw, de markies 1 heeft u zeker lief. Uit liefde liêêft hij u gehuwd. Gij zult hem in zooverre récht m eten doen, dat ge erkent, dat hij zich tegenover u van al zijn beloften gekweten heeft. Gij hadt geen fortuinuw toestand was zeer be denkelijkuw zoon „Genoeg, mijnheer," riep zij driftig, wanhopig wordend door al die zoetsap pige praatjes. „Ik weet wat ik moet denken van den heer d'Arbois en zijne handelingen." „Wij zullen dus maar aannemen dat elke poging tot verzoening nutteloos is gebleken." Juist volkomen nutteloos." „Dan blijft markies d'Arbois geen p '--re keuze, dan zijne rechten te e i gelden, en hij is voornemens, des- ik.,_,s tot liet uiterste te gaan." „En wat|zijn die zoogenaamde rech ten, vroeg Christine 'nog steeds op dreigenden toon< ^'(WoriÏÏ vjrvolgdJi

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1922 | | pagina 1