iljül.srHïiüiiJ
1:
af
J
I
H
If
I
J
p* g Cf ~°°fj.5.
q: o ion P
- 1 <S o
I
*M£p-f•gjsrsgd
d-Bg --ET 5« I,®
q°TT B"1- ,5°"
3 B
2 A.
t* P.1
5'
ü?-
p
&-5
së
g-
<1>
<3 £-
<5
a: 3
Q
FX'
"I®
E'&S
fj<j>
I CO
3 I
3.1s-
"IS o-S-
p- 3 g
A>
CP 2
o
Co pr
fD
rE
5-fr
E-Ê?
jp O
S-ö
h—
H
et»
o Pp4
EÖ
o era
o 55.
en
CD
3-
aq
P
C3
JH MJ v_u
et er K
P o
p
p® g
p
2 P
P -i
p -
p P. INS
O 52 p®
E-
T 3
lofspraak verscheurde hem het hart. En beweging in de open lucht nemen." <men, noch de struiken spraken hem van Lord Archibald was dan eindelijk
lord Archibald, die heete tranen van Sir Bear voldeed aan dit verzoek t akelige tooneel, waarvan zij getuigen op het juiste punt waar men hem heb-
zijn wangen óp zijn handen voelde eq de lucht deed lord Archibald goed, waren geweest, toen Jean de Bureau ben wilde. Deze lange jaren van ver
vallen, begreep, aat hij schreide met maar wijl de. markies bleef zwijgen, had willen vluchten. De afgebroken borgen manoeuvres, van geheime tac-
zijn Ouden dienaar. nam sir Bear het woord ,,U weet nu, tak van den beuk had de herinnering tiek waren niet verloren geweest
„Ach," zei de markies fluisterend milord, waarom Jean u niet heeft op- van het bloedig verraad niet bewaard. Zonder te kunnen twijfelen aan de be
en met snikkende stem, „ik zou hem gezocht. Hij is hier ziek geworden, Er waren sedert zooveel verdorde bla- langeloosheid zijner familie, vroeg lord
van nabij willen zien, hem spreken, toen hij dezen zomer is gekomen." deren gevallen, dat zij het bloedig Archibald als een gunst de goedkeuring
v.*™ u;; „Dus," mompelde lord Archibald, spoor op den bodem van het ravijn van sir Bear voor een maatregel dien
„is hij toch gekomen, heeft hij naar hadden bedekt. deze, door de omstandigheden gehol-
hem Omhelzen,
herkennen.
Hij zou mij misschien
,Hij herkent niemand, zelfs Jacob mij geluisterd."
Sir Bear ging voort„De uitstekende pen, zelf had voorbereid.
niet. Maar spreek u tot hem," zei sir „Om mij te vragen, voor hem tus- dokter Baud, onze vriend u moet „Jean is zoo jong, ik wil niet wan-
Bear. „Laat echter een van ons'eerst schenbeide te komen bij u. Ik weet niet, vroeger wel van dezen beroemden hopen voor hem. Ik wanhoop niet
binnengaan, want zooveel vreemde of ik u moet zeggensprak sir Bear geneesheer te Londen hebben hooren sir Bear. Maar ik heb u goed beoor-
gezichten zouden hem misschien in de verder met hoog ernstig gelaat, dat spreken die geruimen tijd in onze deeld. De eerste indruk, die mij straks
war brengen en verontrusten. Wij zulk een schijn van waarheid aan zijn nabijheid is gebleven, heeft Jean be- zoo snel mijn testament heeft doen
hebben zijn luimen misschien te veel woorden gaf. handeld sedert de ergste faze van zijn veranderen, is een goede geweest,
toegegeven, maar u zult begrijpen, dat „Ja, ja, zeg alles." ziekte. Deze ziekte, volgens zijn mee- Het gezicht van mijn armen jongen
wij hem ontzien." Hij wilde mij verzoeken u te doen ning ongeneeslijk, had zich reeds doen heeft mij zoo getroffen, dat ik vreesde
Celia-Jane was bij hen gekomen v/eten, dat de overeenkomst met u kennen als het gevolg van een of an- op deze plaats te zullen sterven, zon-
zonder eenige verrassing te toonen, op den door u voorgestelden grondslag deren schok of val, en Jean had ons er der mijn nieuwe bedoelingen te hébben
dat haar domein zoo was ingenomen, onmogelijk was, dat hij zijn onafhanke- over gesproken.dat hij niet lang geleden uitgedrukt. Nadere overweging beves-
Zij bemoeide zich slechts met Jacob lijkheid wilde bewaren, zelfs in armoe- van zijn paard gestort was. tigt wat ik toen besloten was. Ik zal
die n<^ altijd schokte van ingehouden de, in afwachting dat..
Blikken.
VI
Monica had Jean weer gezien. Zij
Sedert den dood van onzen goeden dezen avond nog de acte, zooals zij nu
,In afwachting dat mijn dood hem Baud hebben wij geen anderen dokter is, bij mijn notaris brengen. Houd mij
Het was Jósiah, dien men op den de fortuin zou geven. Hij rekende er gehad, want het geheim, dat Jean ons niet terug, ik heb geen tijd te verliezen,
zieke afzond, zeker omdat de zachtheid op, dat m'n dood hem rijk zou maken." had toevertrouwd misschien een Ik zal trachten mij aan deze gedachte
van zijn stem en manieren hem minder „Dat is zoo.. Jean rekende daarop uitvloeisel van ziekelijke fantasie te gewennen, misschien zal ik nog be-
gevaar deed loopen de gevoelige zenu- en niemand hier zou hem dit als mis- konden wij zonder gewichtige reden proeven Jean weer te zien. Voor het
wen van zijn ongelukkigen neef te daad aangerekend hebben. Hij zou niet prijs geven. En ait is het tweede oogenblik echter kan ik dit niet. En,
prikkelen. later in het huwelijk treden.... en niet het minst belangrijke deel van sprak hij met een somber en vermoeid
Hij naderde Jean, die de ongewone „Als hij zijn aanzoek kon doen onder de mededeeling die ik u te doen heb. gelaat, „moet ik u nog zeggen, dat ik,
beweging in het kamertje van Celia- den naam van lord de Burgau," vol- Jean heeft zich in de laatste Iersche toen ik hier kwam, geen vrees voor dep
Jane niet had opgemerkt. tooide lord Archibald verbitterd. „En samenzwering gecompromitteerd. De dood had, terwijl ik nu liever...."
„Wel Jean, hoe gaat het vandaag," had hij geen woord van genegenheid zaak, die gelukkig in het vergeetboek
sprak Josiah op een toon van goed of berouw aan mijn adres?" geraakt scheen, zou opnieuw opgera-
gespeeld medelijden. „Zou je niet een „Helaas, mylord, de arme jongen keld worden, als zijn aanwezigheid in
paar boeken willen hebben?" was reeds krankzinnig., neen, dat Engeland bekend werd. Het gevolg o
Jean antwoordde niet, doch Josiah niet, niet meer dan nu maar hij had de zou minstens minstens, lord Archi- had toegegeven aan de dringende beden
hernam met de toegeeflijkheid, die kwaal reeds onder de leden, die hem bald geweest zijn de opneming van van den ouden Jacob en Celia Jane,
men toont voor een snikkend kind eenige uren later neerwierp." den ongelukkigen jongen in een krank- die een eenvoudig werktuig was, had
„Wat zou je er dan van zeggen, als ik Waarom hebt gij mij niet gewaar- zinnigengesticht. Ik beken, dat mij zich gebogen voor den wil van haar
•en partij schaak met je speelde schuwd," vroeg lord Archibald eens- de moed ontbrak een Burgau aan zulk echtgenoot. De zuster van liefde, die
Hij nam hem zijn werk af, zonder klaps. een vernedering bloot te stellen. Had in elke echte vrouw aanwezig is, had
dat Jean den minsten tegenstand bood. „Dat is moeilijk te zeggen, maar ik daarin ongelijk, dan beken ik schuld zich in Monica doen gelden tegenover
Vervolgens zette hij vlug de schaak- een van zijn laatste woorden was ge- en al mijn zoons met mij. Maar ik weet, deze beklagenswaardige geestelijke in-
stukken op, waarbij hij, door ze krach- weest ons dit te verbieden en het scheen dat u mij niet zult verwijten, dat ik de storting. Zij was overwonnen door den
tig neer te zetten, een vroolijk en uit- ons eerst onridderlijk tegen zijn wil wereld het gezicht van zijn verval heb edelen drang der liefde. Waarom zou
lokkend getik veroorzaakte alsof hij te handelen, het vertrouwen, door hem onthouden, dat ik den naam der fami- zij aan dezen ongelukkige den enkelen
door het geluid van een rammelaar de in ons gesteld, te verraden, terwijl hij lie heb gesteld boven de overwegingen lichtstraal onthouden, dien zij in zijn
aandacht van een jong kind zocht te zelf niets meer kon doen. Daarna heb- van alledaagsche voorzichtigheid. Tot stikdonkeren nacht kon aanbrengen
trekken. ben wij uit vrees u in uw ziekte te scha- nog toe is alles naar wensch gegaan, Waarom zou zij dit werk van barm-
Jean maakte een beweging en zonder den, gezwegen." de schuilplaats van Jean is nooit ver- hartigheid weigeren, zij, die zooveel
dat het mogelijk was te onderscheiden „Ja," zei de oude lord, zijn hand op raden. De lieden die hem omringen medelijden had noodig gehad
of het onhandigheid of opzet van zijn de borst drukkend, „het heeft mij een zijn vertrouwde dienaren, even ver- De tijd naderde, dat haar vader op
kant v/as, stootte hij met zijn elleboog vreeselijken slag toegebracht." langend als wij om...." reis zou gaan. Meer dan ooit had zrj
het schaakbord weg, waarvan de stuk- „Maar deze overwegingen voldeden „Ja," zei lord Archibald met die er behoefte aan, de zorgen te vergeten,
ken over den vloer rolden. mij niet meer en ik stond op het punt zwakke doffe stem, die hem bijgeble- die haar omringden, door zich op te of-
„O, o," riep Josiah zonder eenige naar Burgau-House te vertrekken om ven was sedert zijn bezoek aan het pa- feren, meer dan ooit zocht zij de onrust
verlegenheid, „zijn wij in zoo'n slecht u dit en andere dingen te zeggen, die viljoen, „ja, ik ken Jacob, hij heeft te verdrijven, die het lot van haar va-
humeur, als onze neef Josiah ons goed u niet vermoedt, u op de hoogte te altijd met Jean gedweept. Ik ben zeer der haar veroorzaakte. Zij wist wel
nieuws komt brengen? Jean, luister brengen van wat wij hebben gedaan tevreden dat Jean den ouden Jacob dat Patrick O'Hava door zijn terugkeer
eens, mijn beste jongen," en hij sloeg voor zijn veiligheid en voor ons aller bij zich heeft." naar Ierland zijn leven ip de waag-
Jean met de hand op den schouder, eer." Hij dacht met aandoening aan de schaal stelde. Zij ontwaakte soms met
Deze aanraking scheen het lichaam Sir Bear deelde nu aan lord Archi- onloochenbare oprechtheid van de tra- het koude zweet op het voorhoofd na
van den zieke te electriceeren. Jean bald bijna in dezelfde termen de bi- nen, die Jacob over hem gestort had." te hebben gedroomd, dat hij was ge-
stond op, wankelend en zwaar met de zonderheden mede, die de oude Jacob „O, mijn arme jongen, zou hij beter vangen genomen en veroordeeld....
hand op de tafel steunende, greep eens aan Monica had verhaald. Al spre- kunnen zijn dan hier met den ouden En voor hem beteekende een oordeel
hij een der haardijzers, dat hij met kende scheen hij in de oogen van zijn Jacob Sir Bear, u heeft edelmoedig 't niets anders dan een veroordeeling.
een woedend gebaar ophief, doch steeds bloedverwant grooter te worden. Had beste besluit voor mij en mijn neef Zij was reeds voor de tweede maal
waggelend. lord Archibald het bedacht, dan had genomen. Gij hebt J ean onttrokken bij J ean geweest. Zij had den zieke bui-
josiah was reêds m het naaste ver- hij zich kunnen afvragen, waarom hij aan vernederingen en gevaren, die hem ten staat gevonden tot eenige oplet-
trek toen het ijzer neerviel, dat in zijn sir Bear zoo klein geacht had. Hij werd bedreigden. Het zou dwaas zijn zulk tendheid en onverschillig voor haar
val een meubelstuk verbrijzelde. groot in zijn oog, een man van gewicht, een wijze regeling af te keuren. Ik zal tegenwoordigheid. Of zij kwam, of
„Wilt u hem nog meer van nabij van verstand en wijsheid, meer dan alles doen wat u redelijk dunkt. Bepaal heenging, of zij sprak of zweeg, het ge
zien, hem omhelzen," vroeg sir Bear, lord Archibald ooit had gemeend. een cijfer voor het levensonderhoud laat van Jean drukte niets uit. Zijn
terwijl hij lord Archibald de plaats „Het gevaar is nu geweken," zei sir van mijn neef, vrees niet dit te hoog geest v/as zonder vrees en zonder
aanwees, die Josiah haastig verlaten Bear eindelijk. „Hij is niet krankzinnig, te stellen. Op hoeveel schat gij het vreugde, niets troostte of verlichtte
had. hij is niet idioot, hij is het ook niet ge- „Op niets," antwoordde sir Bear hem, hij scheen zelfs ongevoelig voor
„Laten wrj heengaan, het is vree- weest. Er is iets dood in hem; zooals koel. „De kosten die de aanwezigheid lichamelijke smart.
sel'ijk.„ zei de oude lord met afgrij- u zelf hebt kunnen oordeelen, is hij van Jean meebrengt, zijn onbeteeke- Volgens den wensch van Jacob had
zen. volkomen gevoelloos. Hij gehoorzaamt nend. Ik zal u nietzij beproefd eenige variatie te brengen
Met een zekere haast en drukte nauwkeurig, met een soort vlijt, be- „Maar ik tel en waardeer den dienst, in den eentonigen arbeid, die de uren
verlieten zij het vertrek, wat de aan- halve wanneer de woede hem aan- dien gij mij bewezen hebt."
dacht van Jean scheen te trekken, grijpt. Ik moet zeggen, dat ik hem „Ik heet ook Burgau, mylord."
Leefde er iets op in zijn beneveld ver- nooit zoo lastig..
van Jean vulde. Zij was zeer bekwaam
in het stroo vlechten. Aan het klooster,
„En de zorg voor dien naam is u waar zij was opgevoed, was een wees
stand Hij stond nog rechtop, met ja- „Zeg maar gevaarlijk," viel de oude dierbaar, evenals mij. Geloof mij, huis verbonden, waar men dit hand-
gende neusvleugels, als een dier dat lord hem in de rede. dat ik uw belangeloosheid op hoogen werk grondig onderwees. En gedurende
een vijand ruikt en keerde zich met „Zoo gevaarlijk heb gezien als van- prijs stel. Gij zijt rijk genoeg om niet haar eenzame vacantie had Monica
moeite naar het getraliede venster, daag," voltooide sir Bear volgzaam op kosten te zien. Geld ontbreekt u zich vertrouwd gemaakt met al de fi-
Het geluid der senreden verzwakte „In gewonen tijd is zijn verstand als immers niet, sir Bear?" nesses van het vlechten. Haar pogingen
echter reeds en achter een weggeno- een lamp, die zeer laag brandt en die Er was een bijna onmerkbare pauze, om Jean belangstelling in te boezemen
men tip Yan het gordijn zag hij slechts noch verhelderen, noch uitdooven kan. „Neen, mylord," antwoordde sir waren bij de eerste twee bezoeken ge-
het gebogen hoofd van Josiah, die een Hij hoort, hij ziet,. hij spreekt, maar Bear. heel vruchteloos gebleven,
laatsten blik in de kamer van Jean met even weinig resultaat alsof hij doof, Toen hernam lord Archibald met Bij een derde gelegenheid bracht zij
wierp alvorens de anderen te volgeh. stom en blind tegelijk was. Hij spreekt waardigheid ,,U heeft u tegenover 't een album mede, waarin zij sedert
Toen lord Archibald zich weer in geen wartaal, maar ook geen verstandi- hoofd van uw familie goed gedragen, haar komst op Blackhorn verscheidene
de kamer van sir Bear bevond, viel hij ge taal; hij heeft den schijn vaneen Gij hebt mijn neef opgenomen en ge- landschappen geteekend had. Tever-
op een stoel neer en bleef lang met zijn leven dat hij niet bezit." voed en gij brengt alle verzachtingen geefs sloeg zij voor den zieke blad voor
•hoofd in de handen zitten. Toen hij Lord Archibald was blijven staan in zijn lot, die mogelijk zijn. Weiger blad om. Hij toonde haar niet alleen
het hoofd weer ophief, nam hij een pen op het punt waar men de geheele hel- mij den troost niet u mijn dankbaar- geen zweem van belangstelling, maar
en schreef eenige regels op het blad, ling van Blackhorn kon zien. De mar- heid te bewijzen. In den maatregel wendde zelfs zijn glazigen blik af.
dat hij sir Bear had laten zien. Daarna kies onderscheidde het hek, de zwakke dien ik ten uwen opzichte denk te ne- Monica voelde de teleurstelling haar
vouwde hij het papier weer dicht grijze lijn, door de borstwering ge- men, moet gij niets anders zien dan overmeesteren. Een der groote open
haalde diep en met moeite adem en zei vormd, maar noch het grasveld, noch een bewijs van gehechtheid en dit moet slaande deuren stond open, doch Jean
Ik ban oi*t wel. Laten wij een beetje de steenen van het ravijn, noch de boo- gij niet afwijzen.' had van de aldus aangeboden gelegen-
tr co
S.
T>f <p' f.»
1 1 I I
©BÊs-f. 3.
II III I I II I I 11 11 lillik I°tI
M i 111 i ii 111 it i 11111 i! i g1 i
U* H
M I bi j*. OI
tO I U> O» H
TT
i i in i!" a. B
i i i lil i,
hela geen gebruik gemaakt. Monica een zweem van aandoening op zijn zingen betreffende het beheer der na- lijk leven leidden, en ieder die maar
trad naar buiten op het terras, dat een onbeweeglijk gelaat te bespeuren was. latenschap tot den dag, waarop J ean onder hun bereik kwam beroofden en
prachtig gezicht op de zee bood. Het Met een mengeling van angst en zijn dertigste jaar zou bereiken. Daarop plunderden. Iedereen had ons afgera-
was de eerste maal dat Monica zich boosheid riep zij „O, je wilt dus niet I" zweeg de man der wet. Lord Archibald den dezen weg te kiezen, maar daar
hier waagde. Zij kon zich rekenschap En zij ging heen, terwijl zij de deur had dus slechts een clausule aan zijn deze de kortste was en de minste kan
geven van de inrichting van het pavil- hard achter zich dichtsloeg. oorspronkelijk testament toegevoegd, sen gaf van vijandelijke afdéelingen te
joen De aanwezigen gingen uiteen, de ontmoeten, hadden wij dezen genomen.
Jean gebruikte slechts de beneden- Hoewel lord Archibald zijn neven Burgau's van Blackhorn hadden door Om beurten reden wij voor en we over-
verdieping en Monica kende alleen het zeer verzwakt en lijdend had töege- hun onberispelijke houding getoond, tuigden ons, dat onze karabijnen goed in
vertrekje van Celia-Jane en het salon schenen, klonk de tijding van zijn dood dat zij de erfenis van Burgau-House orde waren. Tegen dat de zon Op zijn
waar Jean zich altijd ophield. Het was op Blackhorn toch als een donderslag waardig zouden geweest zijn, als het hoogst stond galoppeerden wij het
een afzonderlijk gebouw, nog meer bij helderen hemel. lot hun die had toegewezen. bosch in en een heerlijke koelte die ons
dan het overige van Blackhorn tus- De dood van den ouden Jacob, die Sir Bear drukte den notaris de hand. tegemoet kwam verkwikte ons dermate,
schen de rotsen verborgen, die het be- denzelfden dag voorviel, werd daardoor Deze verklaarde, dat zijn betreurde
schermden tegen de windvlagen, waar- bijna niet opgemerkt. cliënt, gedrongen door den dood, die
door het paviljoen ook in den winter Na een kort verblijf te Londen was hem bedreigde, zijn beschikkingen had
bewoonbaar was. Een sterk luik, dat de oude lord te Burgau-House slechts gewijzigd door toevoeging van de
men binnen kon neerlaten, sloot den teruggekeerd om er den laatsten adem laatste paragraaf van zijn testament Zoolang wij in het zadel zaten, voelden
voorgevel met de vensters af bij de uit te blazen. Had hij nog den tijd ge- en dat hij volstrekt geweigerd had naar wij geen vermoeienis of pijn, doch wan-
l""' had om zijn laatste wilsbeschikkingen de opwerpingen van zijn raadsman te neer wij er af sprongen, waren wij zoo
wettelijk te doen veranderen? Dat luisteren. stijf en stram, d^t wij ons aan de riemen
was de vraag, die de heeren van Black- Vervolgens drukte de notaris de en leidsels vast moesten houden om
horn niet stelden, wijl zij te veel hoop uit Jean de Burgau in Engeland niet te vallen. Door het bosch, nu ds
dat wij besloten niet te gaan rusten
maar zoo vlug mogelijk door te rijden.
Wij waren door de dagen die wij al
gereden hadden zeer vermoeid, maar
hevige stormen, alleen het allernood
zakelijkste licht doorlatende. Het terras,
dat aan drie zijden ingesloten was,
had slechts uitzicht op de zee. Aan
den voet van een wonderlijk door- lieden van goeden toon waren om zulk te zien terugkeeren en hun nauwkeurig barre zon ons niet meer blakerde,
korven rotsmuur sloegen de steeds schui- een ondergeschikt punt op een derge- de wenschen van zijn oom te zien ver
mende golven terug op de klippen. In lijk tijdstip te berde te brengen. vullen.
een goed beschutten hoek hadden zich Sir Bear en zijn vier zonen woonden „Dat zal hij zonder twijfel doen,"
eenige dwergachtige heesters vast- plichtmatig de begrafenis van hun ou- sprak 4a kwijnende stem van Josiah
gehecht en groeide een weinig gras. den bloedverwant bij. Zij vertoonden (Wordt vervolgd).
Toen Monica den grootschen eenzamen bij deze gelegenheid zulke sombere
horizon beschouwde, moest zij met gezichten, dat niemand kon twijfelen SffiisssEHEsagsgasESHSBzasesaaEBEaaft eten geheel klaar bij ons hadden ea
de eene hand haar sluier vasthouden, aan de oprechtheid van hun rouw. En i MIJN LAATSTE TROEF I wij deze alleen behoefden te verwar-
dien de wind haar betwistte. Terwijl deze was ook werkelijk oprecht, doch men- Wij bonden de paarden vast ea
1i. 1. A rvm rliam Kofor a... xl „.'«i 1 J A V. V. o 1 ^1 KT o A 1 i. J.V*7
konden wij nog wel eenigen tijd door
rijden en zoo vervolgden wij onzen weg.
Mijm horloge wees zes uur en nu beslo
ten wij om een vuurtje aan te leggen,
ea ons eten te warmen, hetgeen zeer
gemakkelijk was daar wij bussen met
zij het hoofd boog om dien beter te trof nu juist niet lord Archibald. Na de
•s aan de rouwplechtigheid Zoodra ik de academie had verlaten jjet fi}nk vlamde, hingen wij onze g».
in het salon en meende tevens de stem door hun houding te hebben gesticht den officiersrang, kreeg^ik bevel 0pen(je bussen er boven. Wij overleg-
maakten spoedig een vuurtje. Zoodra
weerstaan, wierp zij toevallig een blik deelnemers
in het salon en meende tevens de_stem door hun h^0t _r™...j .„6~
van Jessy te vernemen. En werkelijk en na een enkelen blik te hebben ge- mij Per eerste mail naar Inaie te bege- den ^at, als de een sliep, de ander zou
miss de Burgau stond midden in het worpen op de pracht van Burgau- ven- 'k werd naar het oproerigste en waken en het lot wees mij heteersteaao
salon en sprak tot J ean met een bezie- House, gingen zij naar Londen om 'ook meest gevaarlijke gedeelte gezonden, slapen.
ling, die Monica verstomd deed staan, den notaris te stichten en de weelde- juist waar toen een binnenlandsche Joost hield zich wakker door een si-
Gij moet trachten u wakker te rige inrichting te bewonderen van oorlog woedde. gaar te rooken of af en toe eens aan eea
schudden, neef. Ik ben er zeker van, wijlen lord Archibald's huis in die stad. Ten spoedigste vertrok ik en al viel flgiftje met heel scherp vocht te rui»
dat gij beter zoudt worden, als je je Aan wien zou deze opeenhooping mij het afscheid zwaar, het nieuwe van ken, wat den slaap verdreefdit droeg
maar moeite wilde geven. Ik geloof niet van rijkdommen te beurt yallen Aan mijn onbekende toekomst was toch jjjj altijd bij zich, daar het in deze stro-
wat die oude dwaas van een dokter wien zouden de boerderijen,'de weiden, -voor mijn karakter aantrekkelijk, en -
Baud zei. En ik heb het hem niet eens de bosschen, de kunstvoorwerpen, de spoedig lachte en zong ik met mijn
zelf hooren zeggen, wijl ik nog niet wist vorstelijke zalen van Burgau-House tochtgenooten als had ik voor 3 4 uur
dat je hier was. Van onverschilligheid behooren Wien zouden de talrijke geen aandoenlijk afscheid genomen. ren om jpest maakte mij wakker,
kan je mij dus niet beschuldigen. Mijn dienstboden voortaan moeten gehoor- Onze overtocht was behalve een enkele daar het nu zijn beurt was. Opeens
vader had er niets tegen dat ik je be- zamen Wie zou beschikken over het zeeziekte allergezelligst ons een Z6er sterjCei ZOote lucht op,
zocht, als ik er den moed toe had. Hij huis in Londen, waarvan de antieke Toen wij eindelijk Indië s eerste ha- Er jeekj yan de hoornen af te druppen,
kent mij, hij weet dat nooit een schoonheid, die aan oude huizen eigen venplaats bereikt hadden, moest ik en j003t> die Juist naar boven keek,
woord van mij je schaden zal. Ik geloof js.Jzich vereenigde met deze ontplooiing van daar uit mij direct naar mijn aan- zag tusschen de bladeren een gezicht,
echter in het geheel niet meer aan die Van moderne luxe Het was in dit huis, gewezen standplaats begeven. Ternau dat zich sne[ terugtrok, toen het zich
Iersche geschiedenis ;Jiet komt mij voor dat volgens het verlangen van den wernood aan wal gestapt, kwam een ontdekt zag, en tevens zag hij een paar
dat, als je wat beter was, de koningin overledene het testament zou worden luitenant mij afhalen, toevallig een handen iets neer beneden werpen,
je terstond zou begenadigen. Toe, voorgelezen voor sir Bear, zijn vier dien ik van de academie wel kende, Hij maakte er mij attent op en wij wil-
ken dikwijls noodig is, dat er gewaakt
wordt
De twee uren, die ik zou slapen, wa
ken. J e verstaat mij toch
„Ja," antwoordde Jean met
klanklooze stem.
„En begrijp je me?"
Hij antwoordde niet.
beproef beter te worden, tracht te den- zonen en de voornaamste dienaren van al was hij eerder geslaagd dan ik. den auehej opspringen, maar tever-
lord Archibald. WiJ' sloten spoedig vrindschap en na geefs, we waren zoo moe en mat en die
zijn De notaris liet zijn blik gaan over °ns verfrischt te hebben, besloot Joost Zoete geur benevelde ons geheel,
degenen, die hem omringden, vouwde de Varden, zoo heette mijn vriend, opeens herinnerde ik mij deze lucht
het document open dat hij in bewaring eerst even de zaken, waarvoor wij hier ge^en te hebben in het hospitaal,
jhad en begon op luiden toon te lezen, waren, af te handelen. Wij begaven ons waar jjj indertijd lag en waar men
„O mijn God, maar het ls vreeselijk Hij somde de legaten op van lord Bur- naar den commandant, die ons elk een mij er mee verdoofd had. Ik wilde dit
te denken dat je mij verstaat, dat je mij gau aan zijn dienaren, gleed licht over depêche gaf, alle twee gelijkluidend en aBn j00st zeggen maar mijn stem begaf
antwoordt en dat toch je verstand deze en andere bizonderheden heen en in geheimschrift gesteld. Wij staken raij en hjj lag reeds geheel bewusteloos
weg is. Dat isdat is alsof een doode begon toen met langzame en duidelijke ze bij ons en hij verzocht ons er voor --
tot mij spreekt." stem de voornaamste passage „Mijn te waken, daar het van het grootste
Zij deed twee stappen achteruit, neef Jean de Burgau zal in het bezit belang was, dat ze spoedig zoo
Monica bemerkte, dat Jessy bleek Van mijn fortuin treden op den dag, geheim mogelijk werden overgebracht,
was van angst en van het hoofd tot de waarop hij zijn dertigste jaar zal berei- »,Ik geef ieder uwer er een, opdat,
voeten beefde. Maar Jessy, die-de ener- ken, onder voorwaarde, dat hij op dien zoo de een door onvoorziene omstan-
gie van een Burgau had in haar tenger datum gehuwd zal zijn. Als hij weigert digheden het kamp niet bereikt, de
persoontje, dwong zich voor Jean te aan deze voorwaarde te voldoen vóór ander door kan reizen."
blijven staan en terwijl zij hem aankeek den vastgestelden tijd, zullen al mijn Ik was in 't geheel niet onthutst iiiwi ooji gl„„LC r ui
met haar zwarte oogen, die zoo vreemd goederen dienen tot stichting van een over deze onverwachte en blijkbaar huti duidelijk waarnemen kon ik het
afstaken bij haar matte gelaatskleur museum te Burgau-House op de grond- gevaarlijke zending, t Leek mij wel Joost lag eenige meters van mij
ging zij met een aandrang, die op woe- slagen van het plan, aan dit testament interessant om e^n avontuur te beleven. vandaan. Mijn handen en voeten waren
naast mij. Ik worstelde tegen den
slaap en de loomheid die mij overviel,
mijn karabijn lag naast mij, doch ik
kon hem niet grijpen, daar Lk mij niet
meer bewegen kon eindelijk werd mij
alles wazig en dof voor de oogen.
'Toen ik weer bij kwam, lag ik op een
bos takken in een afgesloten ruimte.
Het leek meer een groote kamer of
de leek, voort„Waarom zet je je in toegevoegd.
het hoofd, ziek te zijn 't Is je eigen Dat was het nauwkeurig testament,
schuld. Vertrouw op mij, wordt wak- waarvan lord Archibald de copie op
ker. Als je genezen bent, zal ik je trou- Blackhorn gebracht had en de naam
wen en wij zullen de geheele nalaten- van Bear de Burgau was er niet in
schap van Burgau-House hebben. Mal- vermeld.
Mijn vriend had al voor paarden ge- gebonden en miin jas geheel losgemaakt
rrrwctrt ar» -r r\rs innrran Ttrn r' art \rr\ I rron rion
colm en Josiah zullen woedend zijn.
Wij zullen hun wat geven, want zie je,
het is niet rechtvaardig, dat jij ons
alles ontneemt. Lord Archibald was
er wel van overtuigd toen hij laatst
Het was warm in deze zaal, het zweet
parelde op het kale hoofd van sir Bear
de notaris ging voort: „Ik voeg aan
deze voorwaarde toe, dat mijn neef
Jean de Burgau gezond van geest moet
zorgd en zoo vingen wij den volgenden
dag onzen tocht aan. Eerst volgden wij
een zeer mooien weg rijk beschaduwd
met een schitterend uitzicht van weers
kanten hier en daar bereikten wij een
hoogte waar eenige kampongs bij el
kaar gelegen waren. Wanneer de zon
op zijn hoogst stond hiel en wij halt
en begaven ons dan ter ruste. Doch
zoodra de hitte aan het afnemen was,
mijn zakken open en binnenste buiten
gekeerd. Ik dacht aan mijn dépêche
en wil !e wel, dat ik kon constateeren
of seze zi no" t ssc en de voering
van mijn b' is bevon maar welke
moeite ik ook aanwen e om mij los te
werken al ue koor en waren veel te
stijf toegehaald. Na eenigen tijd werd
de deur opengeworpen en stroomde het
pas opgekomen zonlicht naar binnen. Ik
hier was. Hij is daar gekomen, bij Ce- zijn op den dag, dat hij geroepen zal sprongen wij weer in het zadel en reden keek nieuwsgierig toe wie er verscheen
lia-Jane, hij heeft je gezien en had er WOrden, mijn nalatenschap te aanvaar- spoorslags verder. Joost kende het eer- in bangen twijfel wat ze met ons aan
groot verdriet van. Je had er geen ver- den. Bij gebreke daarvan zal sir Bear ste gedeelte van onzen weg precies, zouden vangen. De eerste was een lan-
--W-» AA/1 am ««am A 1m a 1 i* ft A1 11r V* A tv» i fTV-» O O T Uflvlfli' Tv\ AflcJ-ö*» tiv TT tfll Otl H A TT Kl1_
de Burgau en na hem zijn erfgena- maar verder moesten wij inlanders hu
1 MA— df - .li. - W U/1 /-I A A
men belast zijn met de zorg en de
bewaking van mijn neef en met zijn
voogdij. Sir Bear zal mijn goederen
beheeren, waarvan hij de inkomsten
ren, die ons vooruit gingen. Wij hadden
reeds twee dagen gereden toen wij in
het z.g. „zwarte land" kwamen. Hier
konden wij, voor hoeveel wij ook boden,
ge man met zwarten baard en valsche
oogen. Hij trad op een der zijwanden
toe en trok twee luiken weg, waardoor
de hut hel verlicht werd. Tusschen de
twee ramen stond een groote, ruw go-
zal genieten. Bij den dood van Jean geen gids bekomen en om niet meer zaagde tafel en er omheen kleine bank-
11"JI1U A A. T VA »»1 ia-ren koelrtJar» Yirii TOlf (MMfCtl T-A i
moeden van. Als je wilt, zal ik hem
schrijven, of wel als het moet, zal ik
tot hem gaan. Ik zal hem zeggen
„Jean wil genezen, hij is genezen;
ik zal zijn vrouw worden." O, wat zal
ik blij zijn, als ik lady Burgau ben.ualllr
riep zij met een kinderlijk genoegen, zai hij ontvangen ter mijner gedachte- tijd te verliezen, besloten wij zelf orajen Degene die binnen wa#, ri»p In het
dat het ongepaste van haar woorden nis en als belooning voor zijn diensten weg te zoeken. Eerst gingen wij door Maleisch, met toch een kenbaar Duitsch
wegnam, „Burgau-House te bezitten een som van twee honderd duizend een eenzame grasvlakte, dan door een accent er in, dat zij die buften waren,
en al het overigeen., en jou, Jean, francs, het overblijvende van mijn for- dichtbegroeid woud. Het z.g. zwarte binnen zouden komen. Daarna
al ik maar niet zoo bang voor je tuin, na de stichting van het museum land werd «aveilig gemaakt door ban- volgde een tweede, vervolgens een der-
was." bovengenoemd." dieten, die overal uit de maatschappij de en deze, met valsche grijze oogen
Jean hoorde haar aan, zonder dat Hierna volgden nog eenicje aanwij- geweerd wïren en hies hun avontuur- bf1 ropd haar w>0(V achtrooverstjrge,
