.ONS BLAD
No- 436.
Zaterdag 18 Maart 1922.
14e Jaargang.
De 8-uren-dag.
1ste kwaliteit Stof n
Nieuwste dessins Lafste prijzen
Vraagt sta'en. Ziet de alage's.
VERSPR 3D' R RICHTEN
jopgE sum
OIKSCIE BIGMAftlS
BMKER's Koffis en Thee
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
39
Abonnementsprijs: Advertentieprijs;
Per kwartaal voor Alkmaarf2— BlSfeaU* HOF 0 ALKMAAR. - TeSefOOfi: 433 Van 1-5 regels f 1.25; elkeregel meer f 0.25; Reclames
Voor buiten Alkmaarf 2 85 OUrBÖU. nvt MLr\liiHHiVi REDACTIE No. 633 per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor.
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. g uitbetaling per plaatsing f 0.60
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 2QO,—f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,—
Het was eigenlijk reeds vóór de
aanneming van de wet op den 8-uren
dag te voorzien, dat bij de prakti
sche doorvoering der nieuwe wet héél
wat onberekenbare factoren zich zou
den doen gelden.
In ieder tijdperk zou zulks het geval
';eweest zijn, stééds zouden we hij
toepassing van een zóó ingrijj enden
maatregel voor onvoorziene en met al
le berekening spottende uitkomsten
-ijn komen te staan, nog daargelaten
de speciaal Nederlandsche verduurde-
ring ten opzichte van het buitenland,
welke van een en ander gelijk wij
indertijd schreven het gevolg zou
moeten zijn, indien Nederland vrijwel
op eigen gelegenheid den 8-urendag
zou invoeren.
Vooral eehter in jaren als welke wij
•thans beleven, in welke de economi
sche strijd om het bestaan van alle
lauden zwaarder dan ooit is, moest de
8-urendag onvermoed groote, onver
moed-ernstige gevolgen hebben; te
meer waar tengevolge van de buiten-
landsciie valuta vrijwel alle Nederland
sche artikelen voor het buitenland te
duur en daardoor onverkoopbaar wor
den of geworden zijn.
Tot ontzettend groot nadeel van ban
del en industrie in Nederland, tot ver
lamming van ons economisch leven,
met als verschrikkelijke gevolgen: fi-
nantiëele onmacht der fabrikanten en
andere werkgevers, stopzetting of ver
minderde werking van bedrijven, werk
loosheid, ondersteuning van overheids
wege, armoede, leed.
Én dat alles in steeds noodlottiger
wisselwerking.
Want de moreele inzinking, welke
door al deze treurigheden veroorzaakt
wordt, moet ertoe bijdragen, dat onze
volkskracht gestadig afneemt, dat de
fabrikanten, en andere werkgevers
steeds onmachtiger worden, dat de
werkloozen gaan Vertwijfelen, en dat
de onberaden daden van ieder in nood
verkeerend volk ook hier niet uitblij
ven.
De Hemel moge ons ervoor sparen,
dat het verloop der economische toe
standen in ons land zóó treurig zal
worden als elders het geval is, wan-
leer een volk tot werkloosheid in het
Internationaal economisch leven ge-
ioemd wordt, doch, wanneer wij dit
van den Hémel afbidden, dan mag van
óns ook verlangd worden, dat wij
d.w.z. alle burgers van Nederland
ertoe zullen medewerken om het on
heil van ons af te wenden.
Moeten wij in dezé omstandigheden
het feit, dat het wetsontwerp van Mi
nister Aalberse tot invoering van den
8-urendag eenmaal werd aangenomen
betreuren'?
Geenszins!
Er is indertijd een groote en een
schoone daad gesteld; het leven
van den arbeider is rustiger en meer
verzekerd geworden; er is zeer uit
'Irukkelijk paal en perk gesteld aan
den arbeidsduur; de werkgever, die
„rueksichtlos" véél van zijn arbeiders
zou willen vergen, is aan banden ge
legd.
Er is véél bereikt, en het Neder-
landsche volk had zich gelukkig mo
gen prijzen, als het zónder zijn on
dergang' te bewerken de gevolgen
van den 8-urendag zich duurzaam had
kunnen laten voltrekken.
't Heeft tot onzen en tot vèler spijt
niet zoo mogen wezen.
't Ware tè schoon geweest!
De internationale verhoudingen
dwingen tot een herziening van het
eenmaal met zooveel enthousiasme ge
nomen besluit.
Om wille van het volksbestaan, om
wille èn van fabrikanten en andere
werkgevers èn van arbeiders moeten
er maatregelen getroffen worden, wel
ke offers eischen.
Welke die offers voor de arbeiders
zijn, blijkt uit het door ons reeds ge
publiceerde voorstel van- Minister
Aalberse tot wijziging der Arbeidswet
1919.
Wij aarzelen niet, hier van „offers"
te -spreken
Doch zijn die offers den inzet een
beter mogelijke voortzetting van ons
economisch leven niet waard?
Zal iémand zieli daaraan willen ont
trekken, wanneer aller heil op het
spel staat?
Neen, onze arbeiders zijn tè goed,
dan dat zij zich tegenover de gemeen
schap en vooral ook tegenover zich
zelf zóó onwelwillend zouden wil
len toonen.
Daarvan houden wij ons overtuigd
En als men ons de vraag stelt, wélk
middel tot verbetering van de econo
mische omstandigheden ons nog het
minst tegen de borst stuit: arbeidsver-
lenging of loonsverlaging, dan aarze
len wij niet, aan arbeidsverlenging de
voorkeur te geven: daardoor'wordt
liet levenspeil der arbeiders althans
niet directelijk verlaagd, daardoor krij
gen vrouw en kinderen het niet min
der
Véél wordt in deze dagen opge
merkt, dat het allereerst de arbeiders
zijn, die nu de nood nijpt de of
fors moeten brengen.
Iu 't algemeen is deze opmerking
niet juist: wie zal het zeggen, hoe
gróóte offers tallooze werkgevers niet
alreeds gebracht hebben en nog
steeds brengen om met inachtne
ming van den 8-urendag nijverheid en
handel in stand en de arbeiders aan
het werk te houden!
Doch die offers worden veelal ge
bracht in stilte.
Voorts mag nimmer vergeten wor
den, dat het kapitaal, door middel
waarvan de arbeiders hun loon win
nen, toch het eigendom der werkge
vers is: het eigendomsrecht een
der noodzakelijkste steunpilaren voor
de goede instandhouding der maat-
scchappij blijft bij ons, katholieken,
als een paal boven water staan!
Wat inmiddels in deze dagen wèl op
gemerkt mag worden, is, dat thans
méér dan ooit betreurd moet worden,
hoe in het iaatste jaar het schoone be
drijfsraden-ideaal, waarin werkge
ver en werknemer zich zoo vriend
schappelijk en solidair hadden kun
nen vinden op den achtergrond is
geraakt.
Zéker: „het rijsje moet groeien",
doch als het rijsje minder belemme
ring had ondervonden van meerdere
zijden, dan zou het thans reeds veel
krachtiger ópgekomen zijn, dan had
er thans reeds meer algemeen een be
ter wederzijdsch begrip kunnen be
staan, dan was er meer voeling ge
houden, dan waren de arbeiders nog
dieper doordrongen geweest van de
noodzakelijkheid der thans door Mi
nister Aalberse voorgestelde Arbeids
wetswijzigingen.
Wij hopen en vertrouwen, dat de ar
beiders deze noodzakelijkheid thans
tóch wel zullen inzien, doch tevens
hopen en vertrouwen wij ook, dat de
Roomsche werkg'evers tegenover de
hier door de arbeiders te brengen of
fers in deze tijden aanleiding zul
len vinden om met meer welwillend
heid hun aandacht te wijden aan de
oplossing der sociale kwestie zij
het dan ook min of meer in den
Fa C 8A8EUÜG, Sentismsns Tailors
Fnidsen 50, t.o. de Nieuwstraat.
en
geest der bedrijfsraden, in ieder ge
val: in den geest van verbroedering
solidariteit!
ttUITERLANl).
DE ONLUSTEN AAN DEN RAND.
De overmeestering van Fordsburg,
de zuidelijke voorstad van Johannes
burg, door de regeeringstroepen, schijnt
de laatste krachten der rebellen te
hebben gebroken. Er is weliswaar nog
werk le verrichten, daar geïsoleerde
troepjes opstandelingen nog zouden
bunnen beproeven verzet te bieden,
dochV.de strijdkrachten, welke ter be
schikking der regeering slaan, zijn te
talrijk om een lan.gdurigen tegenstand
mogelijk te maken.
Er is nog niet bekend gemaakt wat
de regeering der Unie voornemens is
met de dujzenden gevangen genomen
rebellen te doen.
Bij den strijd rondom Benoni is met
ongekende verwoedheid gestreden. De
staat van beleg was aigekondjgd, doch
ten gevolge van een botsing tusschen
een blanke en een inboorling ont-
stond een hevig gevecht, waarbij de
politic van alle zijden door de „roo-
den" werd aangevallen. De politie
drong eenige huizen binnen, waaruit
werd gescholen, en nam zestig man
gevangen. Daaronder bevond zich een
Rus, die geen woord Nederlandsch of
Engelsch kende. Hij was goed gewa
pend en verklaarde einde Januari in
het Randgebied te zijn aangekomen.
Zondagnacht werden in Benoni ware
orgiën gehouden. Woonhuizen en win
kels werden leeggeplunderd en in
brand gestoken. De „rooden" vuurden
op elkeen, die in hun bereik kwam
en dr. Dalston, de directeur van het
hospitaal, moest om bescherming vra
gen, daar de rebellen dreigden de ge
wonden te zullen afmaken.
Pracht-toes tanden
DE IERSCHE KWESTIE.
Een congres, dat in Ierland gehou
den zou worden, waarin getracht zou
worden het lersche leger te onttrekken
aan de centrale regeering, gekozen
door het volk, namelijk <le Dail Fire-
ann, is door den Engelschen Minister
van Verdediging verboden
De Valera heeft gezegd, dat Ierland
slechts door oorlog zijn onafhankelijk
heid kon verkrijgen. Het was onjuist
te zeggen, dal het leger bet verdrag
wenschte. De Ieren moeten vólgens
hem vechten voor hun rechten.
De „Evening Standard" meldt nog
omtrent bet doodschieten of zwaar
verwonden iu hu nbed van drie zieke
politiebeambten in een hospitaal te
Galway door gemaskérde mannen, dat
dit laaghartig misdrijf door vier man
nen werd gepleegd, die van de gelegen
heid gebruik maakten, dat de verpleeg
sters baar avondeten nuttigden. Kort
tevoren waren drie gemaskerden oen
ander ziekenhuis binnengedrongen en
hadden er een landbouwer doodge
schoten, die verpleegd werd voor won
den, bij een aanval in zijn woning
opgedaan.
Patrouilles van het lersche repu-
blikeinscho leger en mannen der
Royal Irish Constabulary zochten te-
'feuill-eton
ZUH SLACHTOFFER
35.
De heer Bernau keek haar aan
alsof hij zijne ooren niet vertrouwde.
Hij begreep er niets van.
,,0, speel maar niet de Verbaasde,"
Zei de stervende. „Zij is hier. Ik heb
haar gezien."
„Wie?"
„Christine, mijne dochter."
„Christine en waar was ze dan
„Hier aan het voeteinde van mijn
ped. Zij heeft mij omhelsd. Ik heb
haar in mijne armen gedrukt. Ik zal
niet sterven zonder haar teruggezien
te hebben. Ze loopt toch geen gevaar,
dokter
De dokter begon er iets van te be
grijpen. De arme vrouw, wier hersenen
Verzwakt waren, had eene zinsbe
goocheling gehad. Zij dacht zooveel
Pan hare dochter, dat zij haar werkelijk
haast het bed gezien had. Hij dankte
den hemel, haar deze gunst geschon
ken te hebben. De arme moecjer de
kaarheid_ zeggent zou ecu wreedheid
geweest zijn. Hij zeide :„Welnu, ja,
zij is in staat geweest een oogenblik
later te komen. Maar Vertel 't niet,
zeg t aan niemand. Niemand heeft
haar gezien."
„Is 't niet zoo, dat zij een oogenblik
geleden hier geweest is?"
De dokter knikte met het hoofd.
„Als ge eens wisr, wat ze mij ge
zegd heeftWat heeft ze mij lief.
Zij wil mij niet Veriaten. Zij zal mij
met zich medenemen, zoodra ik mij
iets beter gevoel. Het schijnt, dat
de kleine Mark 't uitmuntend maakt
zijn. Nooit zal men hent vinden. Hij
wordt door soldaten bewaakt. Chris
tine ook, zij heeft niets meer te vree
zen."
De arme vrouw ijlde. De dokter
trachtte haar tot kalmte te brengen.
„Ja, ja," zei hij, „maar spreek niet
zooveelDat verzwakt u en ge zult
minder snel beter worden."
„Zoudt ge mij niet toestaan te Ver
trekken
„Jawel, als ge verstandig zijt."
„En er is werkelijk niets meer te
vrsezen
„Neen, niets."
„Dus die soldaten
„Ja, ja, die bewaken Christine,
slaap nu echter, als ge weder op
krachten wilt komen."
De barones legde het hoofd op het
kussen en scheen in te slapen. Haar
gelaat was kalm en zacht en er speeicle
zelfs een glimlach om hare lippen,
't Was het zooeven gesmaakte geluk,
dat haar zoo stemde.'De dokter be
schouwde haar gedurende eenige
oogenblikken en hij prevelde met een
teederen bIik„Arme vrouw
Vervolgens ging hij naast het bed
zitten in een gemakkelijken stoel,
waar hij steeds gewoon was te waken.
De ademhaling van de zieke werd
zwakker en zwakkeren als zij thans
kon sterven, dacht hij, zou zij gelukkig
heengaan met het beeld harer dochter
voor oogen.
Diepe stilte heerschte in het ver
trek. Men hoorde buiten den herfst
wind, die door de boonten huilde en
de takken van de laatste bladeren
beroofde. De dokter had een boek en
keek het door. Zijn geest was elders.
Hij dacht aan het ongeluk, dat Chris
tine bedreigde, door het verlies der
vrouw, die zij beiden zoo noode misten.
Van tji,cj_tpt_tij(j keek h'i met sp_an-
vergeefs naar de moordenaars.
De „Manchester Guardian" maakt
melding van een gerechtelijk onder
zoek in Downpatriek (Ulster) naar het
overlijden van zekeren Gilmore. Gil
more bereed een motorfiets en hoorde
blijkbaar het bevel om halt te houden
niet. Een der specials, de 19-jarige
Nederlander Vanel, die sedert meer
dan een jaar in Ierland is en als
palroulle-commandant optrad, loste
daarop een schot met de bedoeling
net rijwiel te raken en het tot staan te
brengén, doch in plaats daarvan dood
de dc kogel Gibnore. De jury besliste,
dat dc wonde was toegebracht door
een patrouille „specjales" in de uit
oefening van haar taak.
Het op touw gezette congres van het
lersche republikeinsolie leger had ton
doel een „uitvoerend comité van het
leger" in te stellen. De voorloopige
regeering beschouwde dit als een po
ging om een militaire regeering tegen
over haar zelf te stellen.
DE TOESTAND IN BRITSCH-
INDIE.
Het spoorwegpersoneel te Tundla,
waar de staking van den Oost-Indi-
schen spoorweg was begonnen, heeft
het wérk hervat op de door de maat
schappij gestelde voorwaarden. Elders
is de arbeid echter nog niet alge
meen hervat.
Dc Zaklta Kliel, een der meest in
vloedrijke, zoowel ais rumoerige stam
men der Afridi's, hebben z;cli neer
gelegd bij de voorwaarden, w.lko de
Indische regeering hun heeft opgelegd
wegens nun aandeel in den Afghaan-
sehen oorlog van 1919, en in verschil
lende overvallen, wapendiefsfallen enz.
Wat beduidt, dat hier weer een stam
onderworpen werd
Volgens den correspondent van de
-,;D Express" iu Britseh-tndiö heeft
dé rus van den prints van Wales
den Laesland aldaar niet verbéterd.
DE ACTIE IN MAROKKO.
Bij de thans hervatte actie in Ma
rokko hebben de Spanjaarden aan de
Kcrlrivjer voor het eerst tanks ge
bruikt tegen de Kabylen.
DE CONFERENTIE VAN GENUA.
Het Kopenbaagsche blad „Politiken"
meldt uit Stockholm, dat de conferen
tie der neutrale staten, waartoe de
Zweedsche regeering uitnoodigingen
heeft verzonden, thans a.s. Zaterdag
in Stockholm zal beginnen.
Do Zweedsche regeering heeft de
volgende landen uitgenoodig'd: Noor
wegen, Denemarken, Nederland, Span
je en Zwitserland.
Het staat nog niet vast, of dr. Wirth
dan wel dr. Rathenau als leider der
Duitsche delegatie naar Genua zal
gaan. De beslissing hieromtrent zal
afhankelijk worden gesteld van de
vraag', of de minister-president van
Engeland en Frankrijk persoonlijk al
of niet aanwezig zullen zijn.
In de betrokken kringen is men van
opinie, dat Lloyd George onvoorwaar
delijk zelf aan de onderhandelingen
zal deelnemen en dat dientengevolge
ook Poincaré er niet van zal afzien
de conferentie persoonlijk bij te wo
nen.
DE TOESTAND TE FIUME.
Uit Sussak wordt gemeld, dat het
bevel oveT het revolutionaire leger is
toevertrouwd aan den fascist Kabroe-
ni. Het rev. comité gaf last tot de bij
eenroeping van een Constituante bin
nen 24 uur. Kabroeni nam de dicta
tuur op zich. Te Fiume is de staat van
ning naar het gelaat der barones,
dat even wit was als de kussens, waar
op het rustte.
De dienstbode opende zacht de
deur. „Heeft dokter onsniet meer
noodig
„Voor het oogenblik niet. Ge kunt
naar bed gaan. Ge zult wel behoefte
hebben aan slaap."
„O, daarom is 't niet."
„Zeker, ga maar naar bed. Als ik
een van u beiden noodig heb, zal ik
bellen."
„Arme mevrouw," prevelde de
dienstbode. Daarop wenschte zij den
dokter goeden nacht en Verwijderde
zich onhoorbaar.
De heer Bernau nam zijn boek
weder ter hand en opnieuw werd het
doodstil. De barones sliep voortdu
rend, maar hare ademhaling werd
meer fluitend, meer benauwd.
De dokter stond op. Over de zieke
gejbogen, volgde hij Vol onrust de
Verschijnselen. Plotseling trilde hij
hevig. Een uitroep ontsnapte hem
„O, mijn God, dat is het einde
In hetzelfde oogenblik maakte de
barones eene beweging, zij opende de
.oogen, stak.de §rpien uit. en lispelde
beleg afgekondigd. De fascisten heb
ben de stad Sussak uitgenoodigd om
zich aan hun gezag te ondeTwerpen.
De bevolking van Fiume eischt onder
drukking van de militaire dictatuur
der fascisten.
HET SCHRIKBEWIND TEGEN
DE SOCIAAL-REVOLUTIONAIREN
IN RUSLAND.
De arbeidersleider Henderson heeft
van de Russische delegatie in het
buitenland telegrammen ontvangen,
behelzende de mededeeling, dat de Sov
jet-regeering besloten heeft haar poli
tiek van terrorisme tegenover de so
ciaal-revolutionaire partij te hervat
ten. Gemeld wordt dat de leiders der
sociaal-revolutionaire partij, die drie
jaar in de gevangenis hebben gezeten
20 Maart zuilen terechtstaan, en ook
dat de Sovjet voornemens is, hen te
executeércn. De telegrammen dringen
aan op de tusschenkomst van de so
cialisten der geheele wereld.
DE KATHOLIEKE PERS IN
AMERIKA.
Kipa meldt, dat de bisschop van
Belleville, mgr. Althoff, aan zijri gees
telijkheid een rondschrijven heeft ge
zonden, waarin hij klaagt over de kort
zichtigheid van vele Katholieken in
Amerika, die nog maar niet het gewei
dige belang der Katholieke pers kun
nen inzien, en niet voelen, dat ze den
plicht hebben haar'te steunen.
In een brochure van het „Nat. Cath.
Welf Council", aldus mgr. Althoff,
staat, dat het meerendeel der Katholie
ken in de Ver. Staten geen Katholieke
bladen lezen. En dit is een onomstoo-
telijk feit. Van de bijna 20 milïioeu
Katholieken is nog geen millioen op
Katholieke kranten geabonneerd. Ge
middeld 5 personen maken in Ameri
ka een gezin uit. Derhalve komt in één
millioen slechts van de vier millioen
katholieke huisgezinnen een katholiek
blad.
Ten slotte wijst Z. D. H. erop, dat
He Pausen steeds hebben verklaard,
dat de Katholieke pers tegenwoordig
een gewichtige en heilige zending te
vervullen heeft en dat derhalve ieder
Katholiek den plicht heeft de Katho
lieke pers te steunen, en spoort de
geestelijkheid aan, in verband met de
reeds -begonnen persmaand, om met
behulp der Katholieke vereenigingen
een systematische campagne op touw
te zetten, zoodat in 't vervolg elk Ka
tholiek gezin op minstens één Katho
liek blad is geabonneerd.
BEDROGEN WERKLOOZEN.
Een menigte van 6000 man, voor het
meerendeel uit vreemdelingen bestaan
■de, en elk van „werkbrief jes" voorzien
hebben dezer dagen het arbeidsbureau
van Ford's hoogovenwerken in Spring
well bestormd.
De werkbriefjes bleken vervalseht
te zijn. Zij droegen de nagemaakte
handteekening van Henry Ford, en
waren door de mannen van een onbe
kend persoon voor vijf tot vijftig dol
lar gekocht.
Toen de vervalsching aan het licht
kwam, ontstond er groot tumult onder
de. werkloozen, die hun geld van de
Ford-onderneming terugeischten.
EEN LEEGE URN.
Dezer dagen is te Straatsburg het
standbeeld afgebroken van Keizer Wil
helm I, op de vroegere Kaiserplatz,
thans de Place de la République.
Toen in 1911 de eerste steen werd
gelegd, deelden de Duitsche bladen
mede, dat onder het beeld een urn
met muntstukken, dragende de beelte
nis van den overleden keizer, was be
graven.
Deze urn is ook werkelijk te voor-
„Christine, mijne dochter 1"
Hare lippen maakten het geluid
Van een vurigen kus, daarop viel zij
weder achterover. Zij was dood Dood,
dacht de dokter, in de armen van hare
dochter, hoewel deze afwezig was.
Hij dankte den hemel, dat zij op
die wijze gestorven was. Hij ging naar
den schoorsteen, trok aan de schel
koord en eenige minuten later snelde
de dienstbode toe. De heer Bérnau
wees naar hare meesteresAlles is
geëindigd," zei hij,
De vrouw viel op hare knieën en
barstte in snikken los.
De tijding van den dood der barones
verspreidde zich spoedig in den om
trek en kwam ter oore van markies
d'Arbois. Hij ontbood dadelijk zijnen
zaakgelastigde, den heer Lantin.
„Welnu," zei hij, mijn schoonmoe
der is dood."
„Ik weet het, mijnheer de markies."
„En hare dochter is niet Versche
nen
„Ik begrijp er niets Van. Die men-
schen zijn sterker dan ik dacht. Maar
zij kan toch niet nalaten bij de be
grafenis te komen. Als zij niet komt,
.zullen wij een anderen weg inslaan^
zegt tegen
Ik gebruik nooit anders dan
want dan heeft men BESLIST het BESTE.
Eerste Alkmaarsche Eiecfrische
Koffiebranderij en Theehandel.
schijn gekomen, maar de munstukken
ontbraken. Een politieonderzoek heeft
uitgewezen, dat hier van diefstal geen
sprake kan zijn, zoodat indertijd een
ledige urn moet zijn begraven.
HET DUITSCHE KIND TE NANCY.
Omtrent de aangelegenheid van een
Duitsch kind dat te Naney werd
vastgehouden in verband met een
schuld van een Duitsche aan een
Fransche familie wordt medege
deeld, dat de Duitsche legatie te Pa
rijs er in geslaagd is de zaak te rege
len. De gevraagde som gelds wordt
door de Duitsche legatie voorgescho
ten en bij de politie te Nancy gedepo
neerd.
EEN VONNIS.
Een arbeider, Klingier, die op de
markt te Dinkelsbuhl in den Nieuw
jaarsnacht een bom wierp, waardoor
25 personen zwaar werden gewond, is
tot negen jaar tuchthuisstraf en vijf
jaar eerverlies veroordeeld. Hij beken
do de daad te hebben gepleegd omda'
zijn makker niet uit de hechtenis ont
slagen werd.
HANDIG GEDAAN.
Dezer dagen werd een Russisch por
tretschilder Georg Loukinsky in een
achterbuurt van Mentone overvallen
en beroofd. Toen hij weer van de ont
vangen slagen was bijgekomen, liep
liij naar eèn politiebureau om bet ge
beurde aan te geven. Hij vroeg papiei
en potlood, maakte snel een schets van
zijn aanvaller: twee politie-agenten
gingen erop uit, gewapend met dit sig
nalement, en binnen een half uur wat
de 'dader gearresteerd.
KuRTt BüRiCHTEN-
In een zitting van de Spaansohe
Kamer heeft de socialistische afge
vaardigde Saborit den minister van
Publieke Werken verzocht om te itn-
termedieeren in de mijnwerkcrsslaking
te Perarubia.
De directie der fabrieken van
Krupp deelt mede, dat tot 15 Februari
1850 geëmployeerden, van wie 500 ar
beiders, voor meer dan 23 m.llioen
mark aandeelen hebben getcökend.
Volgens een bericht uit Ham
burg is daar de Hausa-Kenaalvereeni-
ging opgericht, die ten doel lieeft da
drie llausasteden, Hamburg, Bremen
en Liibeck, door een gToot kanaal te
verbinden.
Na den dierentuin te Hamburg
zal thans ook die te München we
gens gebrek aan middelen tot onder
houd worden gesloten.
Gemeld wordt, dat de Tsjecho-
Slawaaksche communisten de algemee-
ne staking voor de landarbeiders heb
ben afgekondigd. Slechts 600 namen
daaraan deel.
Talrijke choleragevallen in de
Oekrajine worden gemeld.
Do Duitsche Reiohspost kondigt
nieuwe tariefverhoogineng aan, welke
echter nog niet op 1 April in wer
king zullen treden.
Een wetsontwerp is verschenen
!ot redeling van den aanvoer, de dis
tributie en de prijzen van couranten-
paier en de grondstoffen daarvoor in
Duitschland.
De Raad van den Volkenbond
zal 3 April bijeenkomen.
Die duivelsche dokter houdt ons voor
den gek. Hij alleen onderhoudt brief
wisseling met mevrouw de markiezin,
en hij is in staat geweest om voor
haar de ziekte harer moeder te ver
bergen, maar hij kan toch onmogelijk
verhelen, dat zij dood is. Ge zult zien,
dat alles naar wensch zal gaan."
In strijd met de verwachtingen Van
den heer Lantin verscheen Christine
niet bij de begrafenis harer moeder.
De eenige rouwdragende was dok
ter Bernau, en eerst den dag na de
begrafenis schreef deze aan Christine
om haar de smartelijke gebeurtenis
mede te deelen. Hij vertelde aan de
jonge vrouw de laatste oogenblikken
der barones, die stierf in de meening,
dat zij haar omhelsde. Hij zeide haar
dat de barones er in toegestemd had,
voor haar kind te verbergen hoe ziek
zij was, uitvrees dat deze hare schuil»
plaats zou verlaten en de onvoorzich
tigheid zou begaan, op het kasteel
te komen, waar zij dadelijk overvallen
zou zijn geworden. Om Mark te redden,"
had de barones zich deze opoffering-
getroost en om die reden moest hare"
dochter zich er ook kalm bij neer-
i leggen, -..Wofdi; ver vol vd, 4
