ONS BLAD
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: £Bgf™SI.,EaSï433
BUITENLAND.
ZIJM SLAGKTOFFËR.
{{O- 462.
Woensdag 19 April 1922.
14a Jaargang.
R. K. LANDDAG.
De conferentie te genua
FEUILLETON
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
39
93
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaarf 2-
Voor bui en Alkmaarf 2 85
Met Qei.Iustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Advertentieprijs:
Van 1 5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0.25; Reclame»
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Aan alia abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—f 200,—, t 100,—, f 60,—f 35—, f 15.-
Gisterenmiddag te ruim 1 uur ving
te Utrecht in „Tivoli" de groote R. K.
politieke propaganda-vergadering aan
welke door het R. K. Centraal Propa
ganda Bureau belegd was met het oog
op de a.s. verkiezingen.
Onder de talrijke aanwezigen merk
ten wij o.m. op de Tweede Kamerle
den Mgr. dr. W. H. Nolens, mr. dr. D.
A. P. N. Kooien, A. Engels, A. Fles-
kéns, G. Bulten, J. B. van Dijk, Henri
Hermans, J. G. Suring, J. van Rijze-
wijk, C. J. 'Kuyper. Voorts prof. J. D.
.1 Aengenent, mr. Fr. Teulings, secre
taris van den Alg. Bond van R. K.
Rijkskieskringorganisaties, en ver
scheidene andere vooraanstaande per
soonjjjkbeden.
Mr. A. baron van Wijnbergen sprak
een inleidend openingswoord, waarin
hij o.a. zeide:
„En zoo hebben we II 't bijzonder
de laatste weken het moeten aanschou
wen, hoe in verschillende plaatsen
personen gevonden worden, die oor
deelden, dat tot dusverre een te een
zijdige politiek werd gedreven en daar
om in de toekomst een andere richting
ninpst worden ingeslagen.
Erkennende het vele goede, aan die
actie ten grondslag liggend, is het
Pmndsbestuur de zoodanigen met de
literste welwillendheid tegemoet ge
neden, heeft alle bevrediging geschon
ken en in uitzicht gesteld, die denk
baar was, slechts op één punt zich on
verzettelijk toonend, toen nl. aan het
Bnndsbestuur gevraagd werd, zelf me
de te werken tot verbreking der een
heid onzer Katholieke Staatspartij,
vrike eenheid te bewaren voor dat
oe'stuur juist geldt als eerste, dure
plirht.
Welnu, het zij met groote voldoe-
-tng en dankbaarheid erkend, dat de
overgroote meerderheid van hen, daar
toe gebracht niet het minst door het
loffelijk voorbeeld van hun leider, de
juistheid van hel standpunt van het
Bondsbestuur heeft ingezien, en zich
nu opmaakt en daarbij, wij verzekeren
het u gaarne, hartelijke medewerking
zal ondervinden om het goede, dat
men voorstaat, te bereiken binnen de
ééne Katholieke Staatspartij,terwijl,
mochten niet alle wenschen vervuld
worden, zij, evenals wij allen, zullen
hebben te onthouden, dat, waar het
voorgeslacht zulke groote offers wist
te brengen, om de ééne Katholieke
Staatspartij daar te stellen, haar in 't
telang van Kerk en Vaderland onge-
■ppt te bewaren.
Na mr. Baron A. van Wijnbergen,
.sprak de heer A. C. A. van Vuuren
.ijn rede uit, waaraan het volgende is
antieend.
„De verkiezingsstrijd,-dien wij tege
-joet gaan, stelt aan de voorbereiding
niet in het minst aan onze propagan
da, hoogere eischen dan eenige voor
afgaande.
Hij vraagt in de eerste plaats een
ongewone mate van beleid en tact met
het oog op den gemoedstoestand van
ns kiezerskorps, dat in zijn geheel on
•ustig, angstig en ontevreden zich ge-
foelt, als gevolg van de plotseling in
getreden malaise, die een geheel an
der karakter draagt dan de crisis tij
dens den oorlog.
Indien te kiezen valt dr. Schaep
nan en de katholieken van zijn tijd
hebben vaak voor die keuze gestaan
en nooit geaarzeld tusschen als uit
slag van de verkiezingen: 80 katholie'
ken en 15 anti-revolutionnairen en
ehristelijk-historischen of 25 katholie-
sen en 30 anti-revolutionnairen en
bristelijk-historischen, zonder eenige
aarzeling de eerste behoorde te wor
den gekozen.
Spreker zou niet 'gaarne handelen te
gen zijn eigen vermaning om meer dan
ooit bij dez.e verkiezing voorzichtig te
zijn. Het kost hem trouwens geen
moeite mild te wezen in zijn oordeel
tegenover hen, wier optreden in de
laatste maanden beroering onder ons
bracht.®
Zachtzinnigheid tegenover personen
mag echter nooit worden zachtzinnig
heid tegenover het kwaad.
Indien men zegt dat de beweging in
zich goed was en goede resultaten af
wierp, dan kan hij dit alleen in zoo
verre toegeven als uit het kwaad in
zich goed kan voorkomen. Indien ech
ter met opzet was gehandeld zooals
gehandeld is dan zou, desondanks al
leen reeds om den tijd waarop en de
omstandigheden waaronder het ge
beurde, de daad zijn te brandmerken
als een schot in den rug, door de
eigen menschen afgevuurd, op hun
broeders, bezig de gelederen te slui
ten aan den vooravond van den op-
marsch tegen den tegenstander. Maar
daarvan afgescheiden kan hij het niet
anders dan een kwaad noemen, dat
men in de katholieke partij een vraag
stuk aan de .orde heeft gesteld, dat
geen vraagstuk zijn kan; haar eenheid
de ziel van de katholieke Staatspartij,
die, zoo deze haar verlaat, dood is en
alleen nog om een begrafenis vraagt.
Spreker zegt niet dat de katholieke
Staatspartij een volstrekte noodzake
lijkheid is in zioh, al is hij geneigd ze
voor Nederland in het licht der daar
mede verkregen resultaten een practi-
sehe noodzakelijkheid te noemen. In
dien en waar zulk een partij is, moet
zij een onderdak bieden aan alle ka
tholieken op straffe van niet te zijn,
omdat zij dan niet is katholiek.
Dat zonder eenheid er geen kracht
is, men moet, zegt spr. ziende blind
zijn om het niet waar te nemen.
Waar bij dezen strijd met onze een
heid het bestaan van de katholieke
Staatspartij in Nederland op het spel
staal, moeten op het behoud der een
heid alle krachten zijn gespannen. Let
tende op de belangen der zaak, los
van de personen, is het minder erg,
dat een vijftal zetels verloren gaat,
dan dat vijf zetels aan discidenten in
handen vailen.
En daarom zegt spreker, zooals de
zaken thans staan, zal de katholieke
partij rich meer overwinnaresse mo
gen gevoelen indien het kabinet ten
val wordt gebracht, de reehtsche meer
derheid verloren gaat, maar de een
heid ongerept blijft, dan zij overwin-
nares zal zijn, indien zij bij een red
ding van kabinet en meerderheid een
partijtje andersdenkenden naast zich
zou krijgen.
Onze kracht moeten wij zoeken in
het katholiek kiezerskorps, op wiens
trouw aan de partij, ondanks grieven
en critiek, zij die ons verlieten, de
hoofden te pietter moeten loopen, zoo
dat zoowel de lust om te herhalen als
die om na te volgen voor altijd tot bet
verleden behoort-
Indien dit geschiedt dan blijft het
geen gebeuid is een kwaad nog altijd,
maar kan met Gods genade en goed
heid, uit het kwaad ook hier het goe
de worden geboren. Met Gods goed
heid en genade, want de strijd is zoo
ernstig, dat hij verloren is indien wij
op eigen krachten zouden durven ver
trouwen. Naast werken met tact, ver
stand en liefde hebben wij te bidden
met volharding, eindigt spreker.
Vervolgens was het woord aan Mr.
Bomans, die aanving met een kort
overzicht der Roomsche emancipatie
op velerlei terrein, daarbij enkele groo
te namen herdenkend. Hij vergeleek
den toestand van nu met dien van het
midden der vorige eeuw en schetste
kort den geweldigen vooruitgang.
Sprekende als propagandist tot de
propagandisten, behandelde spr. de
verschillende onderwerpen van den
dag, als een revue van vechtmateriaal
in deze dagen: de sociale wetgeving,
waarbij hij erkentelijkheid betuigde je
gens Aalberse, al wilde hij alle critiek
niet als ongemotiveerd terugwijzen;
de militaire kwestie, waarbij hü de
éénheid der fractie aantoonde, het
vrouwenvraagstuk, civiel en kiezers-
vraagstuk waarbij de verkiezing van
een vrouw in 1922 zekerheid genoemd
werd; de socialisatie en de materieele
communistische gedachte, die den
mensch doet afdalen tot het beest; de
benoemingen en de overheid van '18-
1922 als werkgeefster.
Wij vragen ons af: welke is de taak
het arbeidsveld der Roomsche pro
paganda? Niets minder dan de ver
breiding van het Rijk Gods. Deze Ci-
vitas Dei nu vraagt van de burgers
Christus te volgen. En bij deze imita-
tio Christi treden op politiek terrein
vooral naar voren: de éénheid, de
waarheid, de liefde.
Wij begrijpen niet alléén het be
staansrecht der ééne Roomsche Staats
partij, maar gevoelen, dat zij alléén de
natuurlijke politieke uitloopster der
Waarheid is, strevend in volkomen
harmonie met den socialen, economi-
schen ethischen en religieuzen mensch
met den completen mensch in één
woord, om het algemeen mensehelijk
einddoel deelachtig te worden, waar
van Christus, dat is de Waarheid, Ego
sum Veritas, gezegd heeft, dat het niet
op deze aarde ligt. Mijn Rijk is niet
van deze wereld.
Wanneer Paus Leo XIII allereerst
heil verwacht van de ruime uitstor
ting der Christelijke Liefde als bal
sem voor de sociale politieke wonde-
plekken onzer samenleving, dan zij
onze propaganda voor deze verheven
gedachte, voor deze wezenlijke red
ding, allereerst gelegen in ons eigen
voorbeeld, in ons hardnekkig pogen
om Christus na te volgen, juist in die
deugd der liefde, te veel vergeten in
do politiek, maar in welke arena toch
ook geen loon of vergiffenis te ver
krijgen is, indien wij niet allereerst
ons met onze broeders verzoenen. Zoo
wilde, zoo zeide het onze Meester.
Als op dit verheven plan de propa
ganda der Roomsche Staatspartij ge
voerd wordt, zal de aantrekking der
Roomsche Staatspartij zóó magnetisch
werken, dat de massa ons toevalt zelfs
over bergen van bezwaren, om te zwij
gen over de heuvelen van achturenar-
beidsdag en hooge belastingen, om te
zwijgen vooral over de molshoopen
van militaire kwesties, jachtwet, huis
slachting en plakken van zegels.
Propagandisten! Betreedt het oor
logspad! Al zouden wij alle mensdien
vrienden wenschen, onze vijanden
denken er anders over. In het volle he
wustzijn van zelfs nu het geböd hoog
te houden: Bemint uwe vijanden, zul
len wij de Waarheid verdedigen met
een geestdrift en kracht, die vriend en
vijand verbazen zal. Onze Partij zal
onverzwakt weerkeeren in 1922. Wij
transigeeren niet, dat spreken wij bij
voorbaat af.
Eén God erkennen wij als de Heer
der Wereld. Hij zegene Wilhelmina,
onze Koningin bij de Gratie Gods.
Eén Kerk beminnen wij, Haar Waar
heid en goedheid zij geloofd en ge
prezen, van Petrus tot Pius XI.
En in de liefde voor ons Vaderland
toont zich de onvervaarde getuigenis
voor onzen God en Kerk ter wille van
't waarachtig geluk onzer burgerij.
En het middel hebben wij en hou
den wij: de heerlijke, onverbreekbare,
ééne en machtige R. K. Staatspartij!
Overeenkomstig het verdrag tusschen
Dulschland en Rusland, doen beide
landen wederkeerig afstand van alle
aanspraken, die uit den tijd van vóór
den oorlog dateeren. Dienovereenkom
stig doet Rusland ook afstand van de
rechten, die in hel verdrag van Ver
sailles in art. 1116 tegenover Duitsch-
land waren vastgesteld.
Voorts herstelt het verdrag de nor
male diplomatieke betrekkingen, terwijl
Dujtschland afziet van de schadever
goeding, voortvloeiend uit de maat
regelen der Sovjets inzake de sociali
satie, onder voorbehoud dat Rusland
aan andere staten niet dergelijke scha
devergoedingen toestaat
Aan de commissie voor den wis
selkoers is een Britsch amendement
op het memorandum1 van Londen voor
gesteld, strekkende om de banken der
centrale landen op te dragen voorra
den van buitenlandsohe munt te vor
men. De valuta-operaties zouden naar
den geest van dit amendement worden
geassimileerd met de operaties in han
delspapieren.
De Turksdhe gezant te Rome heeft
geprotesteerd tegen het feit, dat Tur
kije niet is uitgenoodjgd om aan de
conferentie deel te riemcu en namens
zijn regeering verklaard, dat de be
sluiten der conferentie voor Turkije
niet eindend zijn, wanneer aan dit
land niet wordt toegestaan zijn ge
rechtvaardigde belangen op de confe
rentie te vertegenwoordigen.
ftok heeft een deputatie van de ver
bannen socialistische regeering van
Georgië geprotesteerd 'tegen het feit,
dal zij niet op de conferentie wordt
toegelaten.
In Frankrijk heerstin ontzaglijke
verbazing en hevige verontwaardiging
over hel Duitsch-Russische verdrag;
rechts hoopt men, dat dit het einde
der conferentie zal zijn, met het odium
op Rusland en Duiteohland..
Aan Lloyd George wordt het voor
nemen toegeschreven, in den herfst
een nieuwe conferentie bijeen te roe
pen inzake de ooriogsechulden, waar
dat tevens over de schadevergoedingen
zou worden gesproken.
Als hü het plan uitvoert, zullen de
Vereenigde Staten deelnemen aan deze
internationale conferentie. Zoowel Lon
den als Den Haag zijn als plaats van
samenkomst genoemd.
Dinsdagmorgen even na midder
nacht werd officieel bekend gemaakt,
dat besloten is den arbeid der con
ventie in zijn geheel op te schorten,
totdat de kwestie van liet Rus&isch-
Duiisch verdrag js opgelost.
In den loop van de bijeenkomst
der geallieerden oefende Barthou
scherpe critiek up op. de dubbelzin
nige houding der Duitsche en Russi
sche delegaties, die tijdens de confe
rentie de coup van Brest-Litowsk heb
ben herhaald, op het oogenblik, dat
alle Europeesolie mogendheden wer
ken aan het economisch herstel van
Europa. Barthou verklaarde, dat hij
voortaan zal weigeren te zanxen met
(le Russen pan de offieieele zittingen
deel te nemen. Hij voegde erbij, aan
Parijs om instructies te hebben ge
vraagd, daar bet zijn plicht is, zijn
regeeriug to consulteeren in geval er
zich iets onvoorziens zou voordoen.
Het comité van deskundigen der
subcommissie voor de valuta heeft een
uitvoerig rapport over zijn besprekin
gen ingediend, dat van de beide vol
gende algemeene beschouwingen uit
gaat:
1, Er moet onderscheid worden ge
maakt tusschen twee verschillende ca
tegorieën van landen, namelijk landen,
waar wel inflatie bestaat, die echter
reeds vermindert, en landen, waar de
inflatie toeneemt. Alles moet in het
werk worden gesteld om de landen
der tweede categorie naar de eerste
te doen overgaan.
2, Ieder land paoet de depreciatie
van zijn geld volgens zijn eigen in
zicht en zijn eigen behoeften bestrij
den.
Lloyd George heeft naar verluidt,
Maandagavond in een pers-interview
met greolen nadruk ontkend, dot de
Franscue delegatie naar huis zal gaan.
Hij voegde eraan toe, dat de houding
der geallieerden nog niet definitief was
vastgesteld Irilusschen was hij zeer
hoopvol gestemd.
Minister Van Karnebeek beeft een
eerste onderhoud toegestaan aan de
Hoilandsche journalisten, waarin hij
met. betrekking^ tot het Duitsch-Rus-
sisch verdrag verklaarde, dat dit d*
atmosfeex' van de conferentie zal be
ïnvloeden, doch geenszins fataal voor
de conferentie zal zijn, indien de kalm
te bewaard blijft en er geen overhaaste
besluiten worden genomen.
Maandagavond heeft de Nederland-
solie delegatie aan de sub-commissie
van de politieke commissie een memo
randum doen toekomen, hetwelk eeti
aantal opmerkingen van technecium
aard op hel Londensche Memorandum
inzake Rusland bevat
De Brilsene en Italiaansche gede
legeerden wenschen, dat, wat de Duit-
schers en bolsjewikl ook mogen doen
of laten, 'de conferentie voortgang te
doen nebben
De geallieerde deskundigen zijn tot
de conclusie gekomen, dat het Rus-
sisch-Duilsclie verdrag niet onvereenig-
baar is met het verdrag van Versailles.
De Poolsche delegatie bereidt eert
afzonderlijke protestnota tegen het
Duitscii-Russische verdrag voor, op
grond dat een aanzienlijk deel van de
Duitsche schadeloosstelling, die even
tueel aan Rusland zou moeten worden
betaald krachtens art. 116 van het
verdrag van Versailles bestemd was
voor den wederopbouw van het ver
woeste gebied in den nieuwen Pool-
schen staat.
De Duitsch-Russische overeenkomst
werd gisteren in de villa van den Ita-
liaanschen premier besproken door dc
vertegenwooi-diaers van de uitnoodj-
ueride mogendheden, nl. Engjeland,
Frankrijk, België, Italië en Japan, met
de vertegenwoordigers der Kleine En
tente, t. w. Tsjecho-Slowakije, Joego
slavië, Roemenië en Polen. Het resul
taat-van deze besprekingen was, dat
de negen mogendheden een nota
richtten tot de Duitsche delegatie, waar
in o.a. gezegd woxdt:
Onder deze omstandigheden achten
de ondergetekenden het niet billijk
meer, dat Dujtschland, na zijn eigen
afspraak met Rusland te hebben ge
maakt, ook nog zou deelnemen aan de
discussies omtrent de bepalingen van
een overeenkomst tusschen Rusland eai
de andere landen en nemen zij der
halve aan, dat de Duitsche gedelegeer
den thans zullen afzjen van verdere
deelneming aant de besprekingen om
trent de bepalingen van een overeen
komst tusschen Rusland en de verschil-
lende landen op de conferentie ver-
legenwooi-digd.
De Fransehe delegatie te Genua
heeft order gekregen den eisch te stel
len, dat het verdrag van Rapalle weer
zal worden geannuleerd. t
In Genua is tusschen Du;tschlana
en Polen ook onderhandeld over de
laatste geschilpunten omtrent Opper-
Sjlezië, de bescherming der minder
heden in rechten en de taalkwestie.
Er werd overeenstemming bereikt, zoo
dat de scheidsrechterlijke u'tspraaJc van
Calender niet nood g is,
DE IERSCHE KWESTIE.
Collins verklaarde in een interview,
te meenen, dal de aanvallers de be
doeling hadden zijn gezelschap gevan
gen le nemen, niet te dooden.
O'Connor ontkende in een interview,
dat eeniserlei poging was gedaan om
Collina te dooden.
Te Belfast zijn wj.Ten lui'ze.tl ju
brand gestoken. Verscheidene ervan
zijn erna Lig beschadigd.
In een ingezonden stuk in de
„Times' komt het l;d van het parle
ment van Noord-Ierland, Will am Grant
voorzitter der scheepsbouwvereen'gin
te Belfast, op tegen de bewering, dit
de katholieke arbe ders van de seheeus
werven zijn verdreven, omdat zij ka
tholieken zijn.
De correspondent van de „Evening
Standard" te Dublin meldt nog het een
en ander over de spreekbeurt van
Griffith te Sliöo
Gtneraai-majoor Mc Iteown had ka
mers betrokken in een w'nkel, uitziend
op het plein, waar Griffith sprak. Hij
was omringd door zijn lijfw.- e'it. Bijna
een uur lang duurde de bijeenkomst
zonder onderbreking voort. Tevoren
waren er schoten gewisseld tusschen
versterkingen van don Vrijstaat u t Du
blin en republ keitteii, die twee hotels
bezet hielden. Hierbij werd een repu
blikein ernstig en werden ecu tweede
republikein en een burger ficht ge
wond
Vóór de vergadering lep generaal
Mc Kcown onbevreesd voor het oog
der rcpubfike'nen op straat heen en
weer. Daar de telegraaf- en telefoon-
dradtn waren doorgesneden, moesten
de journalisten z;ch per auto naar
Cair.ck-on-Sliannon begeven, be
schermd door een pantserauto en een
afdeebng troepen van den Vrijstaat.
KAPP
Maandagmiddag is Kapp met, de
veerboot uit Zweden te Sassnitz aange
komen.
Het Reichsgericht was reeds voor
eenige dagen van een zijde, waarom
trent nog niet vaststaat of zij met
Kapp relaties heeft, ingelicht, dat
Kapp voornemens was op den twee
den Paaschdag de Duitsche grens te
overschrijden. Daarop werd een re
chercheur naar Bassnitz gezonden, die
Kapp bij het verlaten der veerboot op
grond van het in Maart 1820 tegen
hem uitgevaardigde bevel tot arresta
tie in hechtenis nam. Hij werd met
den D-trein naar Leipzig gevoerd,
waar hjj in den afgeioopen,nacht aan
kwam en in het huis van bewaring
van hst Reichsgerecht werd opgeslo
ten
EEN POLITIEKE MOORD.
Gisterennacht is te Berlijn een twee
tal Turken, nl. de vroeger gouver
neur-generaal van Trebizonde Djemal
Asmi beij, die in het westen van Ber
lijn woonde, en de vroegere professo
Baha Eddin Chakir, doodgeschoten.
1 58.
Den volgenden morgen begaf zij
zich andermaal naar het huis op den
boulevard Malesherbes.
tZij had een onr-ustigen, slapeloozen
lacht doorgebracht en het was haat
ten ware verlichting, toen de dag
indelijk aanbrak.
Het huis scheen nog in diepe rust,
Je gordijnen waren alle gesloten, en
niets was op de binnenplaats te zien.
Tegen acht uur eerst verscheen dc
portier, met een werkboezelaar voor
en een gieter in de hand, en langza
merhand kwamen ook de andere be
dienden opdagen. De zonneblinden
werden opgetrokken en tegen negen
uur zag Christine twee schoon opge
tuigde rijpaarden voorbrengen, die
'langzaam door twee staljongens ge
leid, heen en weer stapten. Het waren
«fiachtige paarden, zü schudden de
manen heen en weer, knabbelden- op
de bitten, waarvan het schuim in
dichte vlokken afviel, en stampten
ongeduldig met hunne fijne pooten op
het plaveisel der binnenplaats.
Die beide heerlijke dieren waren
ongetwijfeld voor den markies en
zijn zoon.
Christine kon zich bijna niet meer
staande houden. Haar hart klopte
zoo wild en onstuimig als ooit te
voren, zij had moeite het heftige sid
deren te bedwingen, dat haar tenger
lichaam schokte. Om niet te vallen,
leunde zij tegen een der boomen op
den Boulevard, en keek, zonder den
blik af te wenden, naar de deur waar
uit zonder twijfel, de markies en haar
zoon zoo aanstonds naar buiten zou
den treden.
Eindelijk werd ze geopend en trad
een man naar buiten, dien zij dadelijk
als den markies herkende. Hij was
eer verouderd en vermagerd, droeg
een spierwitten knevel en zijn per
kamentachtig, bleek gelaat met de
schitterende oogen droeg den stempel
van trots. Hij was gekleed in eet»
gesloten, zwarte jas, noogen hoed en
had rijhandschoenen aan.
Langzaam en werktuigelijk stapte
hij de stoep af, nam de teugels en
sprong in den zadel, met een gemak
kelijkheid, welke Christine in de hoog
ste mate verbaasde.
De ongelukkige vrouw volgde al
zijne bewegingen met onmiskenbare
blijken van afkeer en schrik. Hare
oogen schoten bliksemstralen en ble
ven onafgewend gericht op haren
vijand; den man die haar zoo onuit
sprekelijk had doen lijden en haar
alles had ontnomen, wat haar lief was.
Plotseling werd hare aandacht af
geleid door de verschijning van een
jong, bevallig man, met schitterende,
trotsche oogen. Zij bedroog zich .niet
't Was haar zoon, 't was Mark.
Hoe sprekend geleek hij op Paul,
slechts de uitdrukking zijner oogen
verschilde hemelsbreed mét die van
haar eersten man. Hij was frisch,
bevallig en met dezelfde netheid ge
kleed als de markies.
Zij wilde op hem toesnellen, de ar
men uitbreiden, hem roepen! -Haar
hart klopte tot barstens toe. Zij scheen
krankzinnig. Hij was het, naar wien
zij reeds lang gesmacht had daar
stond hij voor haarHet was voor
haar of zijn verschijning het huis en
den geheelen omtrek met bovenaard-
schen glans had verlicht en wanneer
zij een engel in al zijn heerlijkheid ge
zien had, had zij niet meer verrukt
kunnen zijn. Zij sloot de oogen, als
voor een verblindenden bovenna-
tuuriijken aanblik.
III
VADER EN ZOON.
Mark was met een vluggen, veer-
krachtigen stap de stoep afgesneld
en groette den markies met een vrien
delijken glimlach, waarin Christine
een eerbiedige liefde meende te lezen
en die haar de zucht ontlokte „Die
man, dien ge toelacht, is uws vaders
moordenaar, die man is mijn beul.
Hij verdient niets dan uw haat en
uwe verachting."
Haar blik bleef als in geestvervoe
ring op den jongeling rusten, op dien
zoon, die op haar geleek en dien zij
zoo liefhad. Onbewegelijk stond zij
.gar, angstig starend, om toch maar
genoeg van haar kind te zien.
Bij zijn paard gekomen, zei Mark
tot den markies„Ik heb u toch niet
laten wachten V Dan maak ik mijn
verontschuldiging," en meteen sprong
hij in den zadel.
Nauwelijks zat hij in den zadel of
het vurig ros steigerde, en Christine
slaakte een kreet van schrik doch
zonder een spier te vertrekken, bracht
de jonge ruiter zijn paard met een
paar flinke karwatsslagen tot zijn
plicht. Met bewondering aanschouw
de zij, hoe onbevreesd en koen hij was,
en ondanks haarzelve ontsnapte haar
de kreet: „Hoe schoon is hij! Ach
ik kan begrijpen, dat men hein lief
heeft
Het hek werd geopend. De markies
reed er door, geVolgd door Mark, toen
Christine, door een onweerstaanb-aren
aandrang, op het voetpad snelde, om
haar zoon te zien, hem te raken, zijn
adem te voeten. Juist op dit oogenolik
naderde het ros, dat hem droeg ver
schrikt door die 'sombere gedaante
stond het een oogenbiik op dé achter-
pooten en rende toen sneller dan woor
den 't kunnen weergeven, de straat op.
Mark had de vrouw gezien, en in
een opwelling van toorn de karwats
opheffend, riep hij uit„Wees toet
niet zoo stom, vrouw, ga uit den weg.'
In een oogwenk was hij uit bet ge
zicht en de markies,-zijn paard de
sporen gevende, had hein weldra in
gehaald.
IVcrdt pcrVfitgd),