ONS BLAD Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: £Bgf™SI.,EaSï433 BUITENLAND. ZIJM SLAGKTOFFËR. {{O- 462. Woensdag 19 April 1922. 14a Jaargang. R. K. LANDDAG. De conferentie te genua FEUILLETON NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD 39 93 Abonnementsprijs: Per kwartaal voor Alkmaarf 2- Voor bui en Alkmaarf 2 85 Met Qei.Iustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. Advertentieprijs: Van 1 5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0.25; Reclame» per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor uitbetaling per plaatsing f 0.60 Aan alia abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—f 200,—, t 100,—, f 60,—f 35—, f 15.- Gisterenmiddag te ruim 1 uur ving te Utrecht in „Tivoli" de groote R. K. politieke propaganda-vergadering aan welke door het R. K. Centraal Propa ganda Bureau belegd was met het oog op de a.s. verkiezingen. Onder de talrijke aanwezigen merk ten wij o.m. op de Tweede Kamerle den Mgr. dr. W. H. Nolens, mr. dr. D. A. P. N. Kooien, A. Engels, A. Fles- kéns, G. Bulten, J. B. van Dijk, Henri Hermans, J. G. Suring, J. van Rijze- wijk, C. J. 'Kuyper. Voorts prof. J. D. .1 Aengenent, mr. Fr. Teulings, secre taris van den Alg. Bond van R. K. Rijkskieskringorganisaties, en ver scheidene andere vooraanstaande per soonjjjkbeden. Mr. A. baron van Wijnbergen sprak een inleidend openingswoord, waarin hij o.a. zeide: „En zoo hebben we II 't bijzonder de laatste weken het moeten aanschou wen, hoe in verschillende plaatsen personen gevonden worden, die oor deelden, dat tot dusverre een te een zijdige politiek werd gedreven en daar om in de toekomst een andere richting ninpst worden ingeslagen. Erkennende het vele goede, aan die actie ten grondslag liggend, is het Pmndsbestuur de zoodanigen met de literste welwillendheid tegemoet ge neden, heeft alle bevrediging geschon ken en in uitzicht gesteld, die denk baar was, slechts op één punt zich on verzettelijk toonend, toen nl. aan het Bnndsbestuur gevraagd werd, zelf me de te werken tot verbreking der een heid onzer Katholieke Staatspartij, vrike eenheid te bewaren voor dat oe'stuur juist geldt als eerste, dure plirht. Welnu, het zij met groote voldoe- -tng en dankbaarheid erkend, dat de overgroote meerderheid van hen, daar toe gebracht niet het minst door het loffelijk voorbeeld van hun leider, de juistheid van hel standpunt van het Bondsbestuur heeft ingezien, en zich nu opmaakt en daarbij, wij verzekeren het u gaarne, hartelijke medewerking zal ondervinden om het goede, dat men voorstaat, te bereiken binnen de ééne Katholieke Staatspartij,terwijl, mochten niet alle wenschen vervuld worden, zij, evenals wij allen, zullen hebben te onthouden, dat, waar het voorgeslacht zulke groote offers wist te brengen, om de ééne Katholieke Staatspartij daar te stellen, haar in 't telang van Kerk en Vaderland onge- ■ppt te bewaren. Na mr. Baron A. van Wijnbergen, .sprak de heer A. C. A. van Vuuren .ijn rede uit, waaraan het volgende is antieend. „De verkiezingsstrijd,-dien wij tege -joet gaan, stelt aan de voorbereiding niet in het minst aan onze propagan da, hoogere eischen dan eenige voor afgaande. Hij vraagt in de eerste plaats een ongewone mate van beleid en tact met het oog op den gemoedstoestand van ns kiezerskorps, dat in zijn geheel on •ustig, angstig en ontevreden zich ge- foelt, als gevolg van de plotseling in getreden malaise, die een geheel an der karakter draagt dan de crisis tij dens den oorlog. Indien te kiezen valt dr. Schaep nan en de katholieken van zijn tijd hebben vaak voor die keuze gestaan en nooit geaarzeld tusschen als uit slag van de verkiezingen: 80 katholie' ken en 15 anti-revolutionnairen en ehristelijk-historischen of 25 katholie- sen en 30 anti-revolutionnairen en bristelijk-historischen, zonder eenige aarzeling de eerste behoorde te wor den gekozen. Spreker zou niet 'gaarne handelen te gen zijn eigen vermaning om meer dan ooit bij dez.e verkiezing voorzichtig te zijn. Het kost hem trouwens geen moeite mild te wezen in zijn oordeel tegenover hen, wier optreden in de laatste maanden beroering onder ons bracht.® Zachtzinnigheid tegenover personen mag echter nooit worden zachtzinnig heid tegenover het kwaad. Indien men zegt dat de beweging in zich goed was en goede resultaten af wierp, dan kan hij dit alleen in zoo verre toegeven als uit het kwaad in zich goed kan voorkomen. Indien ech ter met opzet was gehandeld zooals gehandeld is dan zou, desondanks al leen reeds om den tijd waarop en de omstandigheden waaronder het ge beurde, de daad zijn te brandmerken als een schot in den rug, door de eigen menschen afgevuurd, op hun broeders, bezig de gelederen te slui ten aan den vooravond van den op- marsch tegen den tegenstander. Maar daarvan afgescheiden kan hij het niet anders dan een kwaad noemen, dat men in de katholieke partij een vraag stuk aan de .orde heeft gesteld, dat geen vraagstuk zijn kan; haar eenheid de ziel van de katholieke Staatspartij, die, zoo deze haar verlaat, dood is en alleen nog om een begrafenis vraagt. Spreker zegt niet dat de katholieke Staatspartij een volstrekte noodzake lijkheid is in zioh, al is hij geneigd ze voor Nederland in het licht der daar mede verkregen resultaten een practi- sehe noodzakelijkheid te noemen. In dien en waar zulk een partij is, moet zij een onderdak bieden aan alle ka tholieken op straffe van niet te zijn, omdat zij dan niet is katholiek. Dat zonder eenheid er geen kracht is, men moet, zegt spr. ziende blind zijn om het niet waar te nemen. Waar bij dezen strijd met onze een heid het bestaan van de katholieke Staatspartij in Nederland op het spel staal, moeten op het behoud der een heid alle krachten zijn gespannen. Let tende op de belangen der zaak, los van de personen, is het minder erg, dat een vijftal zetels verloren gaat, dan dat vijf zetels aan discidenten in handen vailen. En daarom zegt spreker, zooals de zaken thans staan, zal de katholieke partij rich meer overwinnaresse mo gen gevoelen indien het kabinet ten val wordt gebracht, de reehtsche meer derheid verloren gaat, maar de een heid ongerept blijft, dan zij overwin- nares zal zijn, indien zij bij een red ding van kabinet en meerderheid een partijtje andersdenkenden naast zich zou krijgen. Onze kracht moeten wij zoeken in het katholiek kiezerskorps, op wiens trouw aan de partij, ondanks grieven en critiek, zij die ons verlieten, de hoofden te pietter moeten loopen, zoo dat zoowel de lust om te herhalen als die om na te volgen voor altijd tot bet verleden behoort- Indien dit geschiedt dan blijft het geen gebeuid is een kwaad nog altijd, maar kan met Gods genade en goed heid, uit het kwaad ook hier het goe de worden geboren. Met Gods goed heid en genade, want de strijd is zoo ernstig, dat hij verloren is indien wij op eigen krachten zouden durven ver trouwen. Naast werken met tact, ver stand en liefde hebben wij te bidden met volharding, eindigt spreker. Vervolgens was het woord aan Mr. Bomans, die aanving met een kort overzicht der Roomsche emancipatie op velerlei terrein, daarbij enkele groo te namen herdenkend. Hij vergeleek den toestand van nu met dien van het midden der vorige eeuw en schetste kort den geweldigen vooruitgang. Sprekende als propagandist tot de propagandisten, behandelde spr. de verschillende onderwerpen van den dag, als een revue van vechtmateriaal in deze dagen: de sociale wetgeving, waarbij hij erkentelijkheid betuigde je gens Aalberse, al wilde hij alle critiek niet als ongemotiveerd terugwijzen; de militaire kwestie, waarbij hü de éénheid der fractie aantoonde, het vrouwenvraagstuk, civiel en kiezers- vraagstuk waarbij de verkiezing van een vrouw in 1922 zekerheid genoemd werd; de socialisatie en de materieele communistische gedachte, die den mensch doet afdalen tot het beest; de benoemingen en de overheid van '18- 1922 als werkgeefster. Wij vragen ons af: welke is de taak het arbeidsveld der Roomsche pro paganda? Niets minder dan de ver breiding van het Rijk Gods. Deze Ci- vitas Dei nu vraagt van de burgers Christus te volgen. En bij deze imita- tio Christi treden op politiek terrein vooral naar voren: de éénheid, de waarheid, de liefde. Wij begrijpen niet alléén het be staansrecht der ééne Roomsche Staats partij, maar gevoelen, dat zij alléén de natuurlijke politieke uitloopster der Waarheid is, strevend in volkomen harmonie met den socialen, economi- schen ethischen en religieuzen mensch met den completen mensch in één woord, om het algemeen mensehelijk einddoel deelachtig te worden, waar van Christus, dat is de Waarheid, Ego sum Veritas, gezegd heeft, dat het niet op deze aarde ligt. Mijn Rijk is niet van deze wereld. Wanneer Paus Leo XIII allereerst heil verwacht van de ruime uitstor ting der Christelijke Liefde als bal sem voor de sociale politieke wonde- plekken onzer samenleving, dan zij onze propaganda voor deze verheven gedachte, voor deze wezenlijke red ding, allereerst gelegen in ons eigen voorbeeld, in ons hardnekkig pogen om Christus na te volgen, juist in die deugd der liefde, te veel vergeten in do politiek, maar in welke arena toch ook geen loon of vergiffenis te ver krijgen is, indien wij niet allereerst ons met onze broeders verzoenen. Zoo wilde, zoo zeide het onze Meester. Als op dit verheven plan de propa ganda der Roomsche Staatspartij ge voerd wordt, zal de aantrekking der Roomsche Staatspartij zóó magnetisch werken, dat de massa ons toevalt zelfs over bergen van bezwaren, om te zwij gen over de heuvelen van achturenar- beidsdag en hooge belastingen, om te zwijgen vooral over de molshoopen van militaire kwesties, jachtwet, huis slachting en plakken van zegels. Propagandisten! Betreedt het oor logspad! Al zouden wij alle mensdien vrienden wenschen, onze vijanden denken er anders over. In het volle he wustzijn van zelfs nu het geböd hoog te houden: Bemint uwe vijanden, zul len wij de Waarheid verdedigen met een geestdrift en kracht, die vriend en vijand verbazen zal. Onze Partij zal onverzwakt weerkeeren in 1922. Wij transigeeren niet, dat spreken wij bij voorbaat af. Eén God erkennen wij als de Heer der Wereld. Hij zegene Wilhelmina, onze Koningin bij de Gratie Gods. Eén Kerk beminnen wij, Haar Waar heid en goedheid zij geloofd en ge prezen, van Petrus tot Pius XI. En in de liefde voor ons Vaderland toont zich de onvervaarde getuigenis voor onzen God en Kerk ter wille van 't waarachtig geluk onzer burgerij. En het middel hebben wij en hou den wij: de heerlijke, onverbreekbare, ééne en machtige R. K. Staatspartij! Overeenkomstig het verdrag tusschen Dulschland en Rusland, doen beide landen wederkeerig afstand van alle aanspraken, die uit den tijd van vóór den oorlog dateeren. Dienovereenkom stig doet Rusland ook afstand van de rechten, die in hel verdrag van Ver sailles in art. 1116 tegenover Duitsch- land waren vastgesteld. Voorts herstelt het verdrag de nor male diplomatieke betrekkingen, terwijl Dujtschland afziet van de schadever goeding, voortvloeiend uit de maat regelen der Sovjets inzake de sociali satie, onder voorbehoud dat Rusland aan andere staten niet dergelijke scha devergoedingen toestaat Aan de commissie voor den wis selkoers is een Britsch amendement op het memorandum1 van Londen voor gesteld, strekkende om de banken der centrale landen op te dragen voorra den van buitenlandsohe munt te vor men. De valuta-operaties zouden naar den geest van dit amendement worden geassimileerd met de operaties in han delspapieren. De Turksdhe gezant te Rome heeft geprotesteerd tegen het feit, dat Tur kije niet is uitgenoodjgd om aan de conferentie deel te riemcu en namens zijn regeering verklaard, dat de be sluiten der conferentie voor Turkije niet eindend zijn, wanneer aan dit land niet wordt toegestaan zijn ge rechtvaardigde belangen op de confe rentie te vertegenwoordigen. ftok heeft een deputatie van de ver bannen socialistische regeering van Georgië geprotesteerd 'tegen het feit, dal zij niet op de conferentie wordt toegelaten. In Frankrijk heerstin ontzaglijke verbazing en hevige verontwaardiging over hel Duitsch-Russische verdrag; rechts hoopt men, dat dit het einde der conferentie zal zijn, met het odium op Rusland en Duiteohland.. Aan Lloyd George wordt het voor nemen toegeschreven, in den herfst een nieuwe conferentie bijeen te roe pen inzake de ooriogsechulden, waar dat tevens over de schadevergoedingen zou worden gesproken. Als hü het plan uitvoert, zullen de Vereenigde Staten deelnemen aan deze internationale conferentie. Zoowel Lon den als Den Haag zijn als plaats van samenkomst genoemd. Dinsdagmorgen even na midder nacht werd officieel bekend gemaakt, dat besloten is den arbeid der con ventie in zijn geheel op te schorten, totdat de kwestie van liet Rus&isch- Duiisch verdrag js opgelost. In den loop van de bijeenkomst der geallieerden oefende Barthou scherpe critiek up op. de dubbelzin nige houding der Duitsche en Russi sche delegaties, die tijdens de confe rentie de coup van Brest-Litowsk heb ben herhaald, op het oogenblik, dat alle Europeesolie mogendheden wer ken aan het economisch herstel van Europa. Barthou verklaarde, dat hij voortaan zal weigeren te zanxen met (le Russen pan de offieieele zittingen deel te nemen. Hij voegde erbij, aan Parijs om instructies te hebben ge vraagd, daar bet zijn plicht is, zijn regeeriug to consulteeren in geval er zich iets onvoorziens zou voordoen. Het comité van deskundigen der subcommissie voor de valuta heeft een uitvoerig rapport over zijn besprekin gen ingediend, dat van de beide vol gende algemeene beschouwingen uit gaat: 1, Er moet onderscheid worden ge maakt tusschen twee verschillende ca tegorieën van landen, namelijk landen, waar wel inflatie bestaat, die echter reeds vermindert, en landen, waar de inflatie toeneemt. Alles moet in het werk worden gesteld om de landen der tweede categorie naar de eerste te doen overgaan. 2, Ieder land paoet de depreciatie van zijn geld volgens zijn eigen in zicht en zijn eigen behoeften bestrij den. Lloyd George heeft naar verluidt, Maandagavond in een pers-interview met greolen nadruk ontkend, dot de Franscue delegatie naar huis zal gaan. Hij voegde eraan toe, dat de houding der geallieerden nog niet definitief was vastgesteld Irilusschen was hij zeer hoopvol gestemd. Minister Van Karnebeek beeft een eerste onderhoud toegestaan aan de Hoilandsche journalisten, waarin hij met. betrekking^ tot het Duitsch-Rus- sisch verdrag verklaarde, dat dit d* atmosfeex' van de conferentie zal be ïnvloeden, doch geenszins fataal voor de conferentie zal zijn, indien de kalm te bewaard blijft en er geen overhaaste besluiten worden genomen. Maandagavond heeft de Nederland- solie delegatie aan de sub-commissie van de politieke commissie een memo randum doen toekomen, hetwelk eeti aantal opmerkingen van technecium aard op hel Londensche Memorandum inzake Rusland bevat De Brilsene en Italiaansche gede legeerden wenschen, dat, wat de Duit- schers en bolsjewikl ook mogen doen of laten, 'de conferentie voortgang te doen nebben De geallieerde deskundigen zijn tot de conclusie gekomen, dat het Rus- sisch-Duilsclie verdrag niet onvereenig- baar is met het verdrag van Versailles. De Poolsche delegatie bereidt eert afzonderlijke protestnota tegen het Duitscii-Russische verdrag voor, op grond dat een aanzienlijk deel van de Duitsche schadeloosstelling, die even tueel aan Rusland zou moeten worden betaald krachtens art. 116 van het verdrag van Versailles bestemd was voor den wederopbouw van het ver woeste gebied in den nieuwen Pool- schen staat. De Duitsch-Russische overeenkomst werd gisteren in de villa van den Ita- liaanschen premier besproken door dc vertegenwooi-diaers van de uitnoodj- ueride mogendheden, nl. Engjeland, Frankrijk, België, Italië en Japan, met de vertegenwoordigers der Kleine En tente, t. w. Tsjecho-Slowakije, Joego slavië, Roemenië en Polen. Het resul taat-van deze besprekingen was, dat de negen mogendheden een nota richtten tot de Duitsche delegatie, waar in o.a. gezegd woxdt: Onder deze omstandigheden achten de ondergetekenden het niet billijk meer, dat Dujtschland, na zijn eigen afspraak met Rusland te hebben ge maakt, ook nog zou deelnemen aan de discussies omtrent de bepalingen van een overeenkomst tusschen Rusland eai de andere landen en nemen zij der halve aan, dat de Duitsche gedelegeer den thans zullen afzjen van verdere deelneming aant de besprekingen om trent de bepalingen van een overeen komst tusschen Rusland en de verschil- lende landen op de conferentie ver- legenwooi-digd. De Fransehe delegatie te Genua heeft order gekregen den eisch te stel len, dat het verdrag van Rapalle weer zal worden geannuleerd. t In Genua is tusschen Du;tschlana en Polen ook onderhandeld over de laatste geschilpunten omtrent Opper- Sjlezië, de bescherming der minder heden in rechten en de taalkwestie. Er werd overeenstemming bereikt, zoo dat de scheidsrechterlijke u'tspraaJc van Calender niet nood g is, DE IERSCHE KWESTIE. Collins verklaarde in een interview, te meenen, dal de aanvallers de be doeling hadden zijn gezelschap gevan gen le nemen, niet te dooden. O'Connor ontkende in een interview, dat eeniserlei poging was gedaan om Collina te dooden. Te Belfast zijn wj.Ten lui'ze.tl ju brand gestoken. Verscheidene ervan zijn erna Lig beschadigd. In een ingezonden stuk in de „Times' komt het l;d van het parle ment van Noord-Ierland, Will am Grant voorzitter der scheepsbouwvereen'gin te Belfast, op tegen de bewering, dit de katholieke arbe ders van de seheeus werven zijn verdreven, omdat zij ka tholieken zijn. De correspondent van de „Evening Standard" te Dublin meldt nog het een en ander over de spreekbeurt van Griffith te Sliöo Gtneraai-majoor Mc Iteown had ka mers betrokken in een w'nkel, uitziend op het plein, waar Griffith sprak. Hij was omringd door zijn lijfw.- e'it. Bijna een uur lang duurde de bijeenkomst zonder onderbreking voort. Tevoren waren er schoten gewisseld tusschen versterkingen van don Vrijstaat u t Du blin en republ keitteii, die twee hotels bezet hielden. Hierbij werd een repu blikein ernstig en werden ecu tweede republikein en een burger ficht ge wond Vóór de vergadering lep generaal Mc Kcown onbevreesd voor het oog der rcpubfike'nen op straat heen en weer. Daar de telegraaf- en telefoon- dradtn waren doorgesneden, moesten de journalisten z;ch per auto naar Cair.ck-on-Sliannon begeven, be schermd door een pantserauto en een afdeebng troepen van den Vrijstaat. KAPP Maandagmiddag is Kapp met, de veerboot uit Zweden te Sassnitz aange komen. Het Reichsgericht was reeds voor eenige dagen van een zijde, waarom trent nog niet vaststaat of zij met Kapp relaties heeft, ingelicht, dat Kapp voornemens was op den twee den Paaschdag de Duitsche grens te overschrijden. Daarop werd een re chercheur naar Bassnitz gezonden, die Kapp bij het verlaten der veerboot op grond van het in Maart 1820 tegen hem uitgevaardigde bevel tot arresta tie in hechtenis nam. Hij werd met den D-trein naar Leipzig gevoerd, waar hjj in den afgeioopen,nacht aan kwam en in het huis van bewaring van hst Reichsgerecht werd opgeslo ten EEN POLITIEKE MOORD. Gisterennacht is te Berlijn een twee tal Turken, nl. de vroeger gouver neur-generaal van Trebizonde Djemal Asmi beij, die in het westen van Ber lijn woonde, en de vroegere professo Baha Eddin Chakir, doodgeschoten. 1 58. Den volgenden morgen begaf zij zich andermaal naar het huis op den boulevard Malesherbes. tZij had een onr-ustigen, slapeloozen lacht doorgebracht en het was haat ten ware verlichting, toen de dag indelijk aanbrak. Het huis scheen nog in diepe rust, Je gordijnen waren alle gesloten, en niets was op de binnenplaats te zien. Tegen acht uur eerst verscheen dc portier, met een werkboezelaar voor en een gieter in de hand, en langza merhand kwamen ook de andere be dienden opdagen. De zonneblinden werden opgetrokken en tegen negen uur zag Christine twee schoon opge tuigde rijpaarden voorbrengen, die 'langzaam door twee staljongens ge leid, heen en weer stapten. Het waren «fiachtige paarden, zü schudden de manen heen en weer, knabbelden- op de bitten, waarvan het schuim in dichte vlokken afviel, en stampten ongeduldig met hunne fijne pooten op het plaveisel der binnenplaats. Die beide heerlijke dieren waren ongetwijfeld voor den markies en zijn zoon. Christine kon zich bijna niet meer staande houden. Haar hart klopte zoo wild en onstuimig als ooit te voren, zij had moeite het heftige sid deren te bedwingen, dat haar tenger lichaam schokte. Om niet te vallen, leunde zij tegen een der boomen op den Boulevard, en keek, zonder den blik af te wenden, naar de deur waar uit zonder twijfel, de markies en haar zoon zoo aanstonds naar buiten zou den treden. Eindelijk werd ze geopend en trad een man naar buiten, dien zij dadelijk als den markies herkende. Hij was eer verouderd en vermagerd, droeg een spierwitten knevel en zijn per kamentachtig, bleek gelaat met de schitterende oogen droeg den stempel van trots. Hij was gekleed in eet» gesloten, zwarte jas, noogen hoed en had rijhandschoenen aan. Langzaam en werktuigelijk stapte hij de stoep af, nam de teugels en sprong in den zadel, met een gemak kelijkheid, welke Christine in de hoog ste mate verbaasde. De ongelukkige vrouw volgde al zijne bewegingen met onmiskenbare blijken van afkeer en schrik. Hare oogen schoten bliksemstralen en ble ven onafgewend gericht op haren vijand; den man die haar zoo onuit sprekelijk had doen lijden en haar alles had ontnomen, wat haar lief was. Plotseling werd hare aandacht af geleid door de verschijning van een jong, bevallig man, met schitterende, trotsche oogen. Zij bedroog zich .niet 't Was haar zoon, 't was Mark. Hoe sprekend geleek hij op Paul, slechts de uitdrukking zijner oogen verschilde hemelsbreed mét die van haar eersten man. Hij was frisch, bevallig en met dezelfde netheid ge kleed als de markies. Zij wilde op hem toesnellen, de ar men uitbreiden, hem roepen! -Haar hart klopte tot barstens toe. Zij scheen krankzinnig. Hij was het, naar wien zij reeds lang gesmacht had daar stond hij voor haarHet was voor haar of zijn verschijning het huis en den geheelen omtrek met bovenaard- schen glans had verlicht en wanneer zij een engel in al zijn heerlijkheid ge zien had, had zij niet meer verrukt kunnen zijn. Zij sloot de oogen, als voor een verblindenden bovenna- tuuriijken aanblik. III VADER EN ZOON. Mark was met een vluggen, veer- krachtigen stap de stoep afgesneld en groette den markies met een vrien delijken glimlach, waarin Christine een eerbiedige liefde meende te lezen en die haar de zucht ontlokte „Die man, dien ge toelacht, is uws vaders moordenaar, die man is mijn beul. Hij verdient niets dan uw haat en uwe verachting." Haar blik bleef als in geestvervoe ring op den jongeling rusten, op dien zoon, die op haar geleek en dien zij zoo liefhad. Onbewegelijk stond zij .gar, angstig starend, om toch maar genoeg van haar kind te zien. Bij zijn paard gekomen, zei Mark tot den markies„Ik heb u toch niet laten wachten V Dan maak ik mijn verontschuldiging," en meteen sprong hij in den zadel. Nauwelijks zat hij in den zadel of het vurig ros steigerde, en Christine slaakte een kreet van schrik doch zonder een spier te vertrekken, bracht de jonge ruiter zijn paard met een paar flinke karwatsslagen tot zijn plicht. Met bewondering aanschouw de zij, hoe onbevreesd en koen hij was, en ondanks haarzelve ontsnapte haar de kreet: „Hoe schoon is hij! Ach ik kan begrijpen, dat men hein lief heeft Het hek werd geopend. De markies reed er door, geVolgd door Mark, toen Christine, door een onweerstaanb-aren aandrang, op het voetpad snelde, om haar zoon te zien, hem te raken, zijn adem te voeten. Juist op dit oogenolik naderde het ros, dat hem droeg ver schrikt door die 'sombere gedaante stond het een oogenbiik op dé achter- pooten en rende toen sneller dan woor den 't kunnen weergeven, de straat op. Mark had de vrouw gezien, en in een opwelling van toorn de karwats opheffend, riep hij uit„Wees toet niet zoo stom, vrouw, ga uit den weg.' In een oogwenk was hij uit bet ge zicht en de markies,-zijn paard de sporen gevende, had hein weldra in gehaald. IVcrdt pcrVfitgd),

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1922 | | pagina 1