ONS BLAD"
Briiien nt Frankrijk
"luTf E¥lamd7
SLACHTOFFER
No. 457.
tóe Jaargang.
KORTE BERiCHTEN
V.
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor bui en Alkmaar
Met Gei lustreerd Zondagsblad
Aan alle
f2.—
f 2 85
0 60 f hooger.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclame^
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij voor
uitbetaling per plaatsing f 0.60
II CVI W V vw .•WS,!.. UIIUVIUIIH^ piMULJll.j^ v.«v
abonné's wordt op aanvrage^ gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—f 35,—, f 15.
DE INVLOED DER VALUTA OP
- NALATENSCHAPPEN.
Belasting betalen behoort nu eenmaal
iot de onaarigrarmie verplichtingen in
bet menschelijk leven, maar in een tijd,
waarin de, om zijn 10e penning zoo ge
hate Alva, kans zou hebben als matig
belastingheffer met een hoeratje be
groet te worden, is men het over de
billijkheid i'd het algemeen eens. Het
geld moet er zijn en al moppert men
nevig, al komt men niet ten onrechte
wel cers op tegen het overmatige en
vaak onjuiste in de wjjze van beffing,
niemand zal belasting op zich zelf meer
!ets onrechtmatigs vindon.
Onrechtvaardig echter is wel een be-,
lastingtoepassing, gelijk zij kort gele
den iu den Elzas heeft plaats gevon
den; het valuta vraagstuk is er de. oor
zaak van eu het hier volgend staaltje,
dat mij ter oore kwam, toont ten dui
delijkste, Jat zelfs eeu juiste wetstoe
passing, onbillijkheid tengevolge kan
hebben. Wat is het geval?
Een arbeider, in den Elzas erft van
zijn broer 30CL francs en wordt ver
dicht daarvoor 872 francs successie
rechten te betalen.
Hij reclameert maar ziet zich in het
ongelijk gesteld. Zijn broeder was n.l.
in 15 gestorven en de erfenis be
droeg in dat jaar 10 duizend mark of
wel 12.500 francs. Hij had diens dood
aan het Russische front in die dagen
wel vernomen, maar was eerst in de
gelegenheid de erfenis in ontvangst te
nemen, toen déze 10.000 mark nog
slechts een waarde van 300 francs ver-
t( genwoordigde.
De fiscus houdt hiermede echter
geen rekening en beschouwt den sterf
dag als het wettelijk aangewezen
oogenblik om zijn berekeningen te ma
ken. De onbillijkheid ligt er duim dïk
op en het wordt meer dan tijd dat de
wetgever zijn oog slaat op de gewij
zigde omstandigheden tengevolge van
de koersdaling.
Die betaling van successierechten is
ook in andere gevallen vaak een reden,
tot financieele achteruitgang, ondanks
de erfenis die juist een verbetering
moest brengen. Een man wiens nala
tenschap bestaat uit een eigen huis of
andere vaste bezittingen en bij wiens
dood de verdiensten voor zijn gezin
ophouden, sterft onverwacht.
De fiscus daagt aanstonds op en vor
dert, taxeeren wij de waarde van het
huis op 5(1.000 francs, ongeveer 6000
francs. Gereed geld bezit de weduwe
niet en toch is zij verplicht te betalen.
Niets anders blijft haar over dan een
kostbare hypotheek te sluiten, in han
den van woekeraars te vallen of het
huis door gedwongen verkoop, tegen
veel te lagen prijs van de hand te moe
ten doen. Do wet eischt betaling en
laat geen anderen uitweg open en men
gevoelt dat hier een onbilliijkheid is,
voortspruitend uit de gelijkstelling van
een nalatenschap bestaande uit onroe
rend goed en vlottend kapitaal. Zeker,
voor geen belasting is zooveel te zeg
gen als voor- die op de successie, maar
of in sommige gevallen dit successie
recht bij erfenissen tusschen echtge-
nooten, niet al te bezwaarlijk is, vra
gen velen zich hier af. Van verrijking
is in dusdanige gevallen feitelijk geen
sprake, integendeel de achterblijvende
verarmt, ondanks de overschrijving op
hpar naam van een onroerend goed.
Niet alleen in de Fransche wetgeving,
ook elders komt een dergelijke onrede
lijkheid voor. De valuta-kwestie doet
zich op het gebied der nalatenschap
pen sterk gevoelen, afgezien van de
vele moeilijkheden die tegenwoordig
zich hier voordoen voor vreemdelingen
om in het bezit van het hun wettelijk
toekomende gesteld te worden.
Dezer dagen nog werd tot mij uit
Holland het verzoek gericht, een onder
zoek in te stellen omtrent een nalaten
schap, eenige jaren geleden opengeval
len. De erflater had Duitsche en Neder
landsche erfgenamen. De Fransche
staat had beslag gelegd op de gelden,
gedeeltelijk van Duitsche zijde afkom
stig. Een speciale rechtbank is aange
wezen over dit soort van zaken uit
spraak te doen en de procesvoering
eischt een langdurig tijdsverloop. Na
onderzoek bleek mij dat in eerste in
stantie deze erfeniszaak wis behan
deld, doch dat hooger beroep was aan-
geteekend, zoodat nog geruimen tijd
zal voorbijgaan eer de zaak is geregeld
Het merkwaardige hierbij is, dat deze
Hollandsche erfeniskwestie de eerste is
die in behandeling komt en derhalve
de uitspraak door velen zeer belang
stellend wordt tegemoet gezien, daar
deze beslissing pver de gerèquestreer-
de goederen, ook voor anderen in het
vervolg zal gelden.
Pogingen een spi&diger verloop te
bevorderen, hebben wenig kans van
slagen en hoogstens kan, gelijk een der
daarbij betrokken Fransche advocaten
mij verzekerde, een verzoek van den
Nederlandschen consul, van eenige be-
teekenis zijn. Dit mij bekende geval
staat niet op zich zelf, er zijn zeer ve
len die in dezelfde omstandigheden
verkeeren. Het ergste hierbij is dat
door de schommelingen in den wissel
koers, het oorspronkelijke bedrag vaak
aan belangrijke vermindering van
waarde onderhevig is. De franc stijgt
thans voortduren 4, voor 100 gulden
krijgt men op dit moment 410 francs
terwijl men 450 slechts enkele maan
den geleden daar voor in ontvangst
kon nemen, maar ook het omgekeerde
kan zich morgen weer voordoen. Over
de oorzaken van die momenteele stij
ging zou nog menig woordje zijn te
zeggen, doch behoud ik mij dit vóór 'n
ander maal voor.
Vast staat dat de belangen van de
Franschen in dit opzicht geheel an
ders zijn dan die der in Frankrijk wo
nende Nederlanders, Engelschen en
Amerikanen. Wje voor zijn levens
standaard rekening heeft gehouden
met den wisselkoers van een half jaar
geleden, komt thans reeds bedrogen
uit, maar zal vreemd staan te Éijken
indien de stijging nog verderen voort
gang heeft.
Hield met die stijging gelijken tred,
een herstel van de normale prijzen, 'n
even snelle daling van de duurte der
levensmiddelen, men zou niet anders-
dan met vreugde die stijging begroe
ten. Dit is echter niet het geval en
daarom ieder praat voor zijn eigen pa
rochie, heeft de vermeerdering van de
franc voor velen, zij het dan ook wat
egoïstisch, een bitter bijsmaakje.
En toch zooals thans de valutatoe
standen zijn, kan het niet blijven, de
wereld is uit het evenwicht gerukt en
hoe eerder dit is hersteld, des te beter
zal het zijn. Persoonlijke overwegin
gen, afgezien van het feit, dat zij toch
geen invloed hebben, moeten daarbij
buiten spel blijven. Het algemeen be
lang gaat ver uit boven een persoon
lek voordeeltje.
Mr. P. v. S.
Parijs, 19 April 1922.
DE CONFERENTIE VAN GENUA.
Aan Facta is een protestnota der
Fransche delegatie overhandigd.
Rathenau begaf zich, na een bespre
king met Wirth, naar Facta om in ver
band met de bewoordingen der nota
naar de echtheid van den tekst te in-
formeeren. Verder richtte Wirth tot
Facta een schrijven, waarin hij mede
deelde, dat, indien werkelijk zulke be-
leedigende uitdrukkingen waren ge
bruikt als 'b.v. „leugenachtige toe
spelingen", hij daartegen ernstig
moest protesteeren.
De bespreking van vertegenwoordi
gers* der Groote en Kleine Entente over
het schrijven van Barthou heeft plaats
gehad.
De zitting duurde van 4 tot 6 uur en
had naar een der Duitsche correspon
denten meldt een zeer stormachtig ver
loop. Lloyd George zou het nog al ern
stig met Barthou aan den stok hebben
gehad.
Lloyd George en Sc-hanzer hebben
verklaard, dat zij niet op de hoogte ge
bracht zijn van de plannen der Duit-
schers om een verdrag te sluiten met
Rusland.
Lloyd George verklaarde, dat men
het incident zoo spoedig mogelijk be
hoorde te behandelen en het werk te
hervatten. En driftig voegde hij er aan
toe: „Indien de conferentie moet wor
den beëindigd, moet men ook weten
waarom en op initiatief van zien
daaromtrent zou ik mijn parlement de
noodige inlichtingen geven."
Daarmede verklaarde Barthou het
eens te zijn.
Verder zeide Lloyd George o.a.:
Als Engeland zou moeten gaan vree
zen dat de samenwerking met de geal
lieerden zou leiden tot het voortbe
staan in Europa van vijandschap en
tot belemmering van den vrede? zou
het zijn standpunt moeten herzien. Ik
acht mij tegenover het volk dat ik ver
tegenwoordig verplicht dat duidelijk te
Zeggen. Het Britsche Rijk wenscht vre
de en is vastbesloten over alle hinder
palen, die den vrede in den -weg staan
heen te stappen.
De delegaties der geallieerden be
sloten tot een nieuwe nota aan Duitseh
land, waarvan het voornaamste punt is
dat de regeeringen der staten, die deze
nota onderteekenen, zich het recht
voorbehouden, die zinsneden van het
Duitsch-Russische verdrag van nul en
geener waarde te verklaren, die be
schouwd moeten worden als te zijn in
strijd met bestaande verdragen.
Te Parijs is men over de conferentie
slechter dan ooit te spreken. Maar
vooral is men verbolgen tegeneen En
gelschen premier, die heel wat hooren
moet over de vernederingen, die hij
Frankrijk doet ondergaan.
Nader bericht men, dat Duitschland
niet zal antwoorden op de nieuwe ge
allieerde nota en zich aansluit bij het
Italiaansehe standpunt, dat het inci
dent gesloten is.
De Fransche delegatie verklaart, dat
het optreden van Barthou tegen Duit-
ischers en Russen de atmosfeer heeft
gezuiverd, zoodat de conferentie haar
werk op normale wijze kan voortzet
ten.
Tegenover de beweringen van de
Engelsohe bladen, dat Duitschland en
Rusland afzonderlijke militaire afspra
ken hebben gemaakt, wordt van offi-
cieele Duitsche zijde nadrukkelijk ver
klaard, dat zulke geheime afspraken
niet bestaan en dat alle documenten,
om het tegendeel te bewijzen, brutale
vervalschingen zijn.
De uitnoodigehde mogendheden na
men het initiatief tot een bespreking
tusschen de statén-schuldeischers van
Oostenrijk. De besprekingen beoogen
allereerst het bereiken van een over
eenstemming, aangaande de schorsing
voor 20 jaar van de prioriteitsrechten
aan bedoelde staten toekomend.
Er heeft een bespreking plaats ge-
liad te Genua tusschen de Rus&iscne
gedelegeerden en de geallieerdén aan
gaande de juiste beteekenis van den
zin in den brieT van Tchitcherin in
zake het verslag der Londensche des
kundigen. De Russen hebben beweerd,
dat toen zij de bepaling maakten, dat
de Russische oorlogaschuldesn era ach
terstallige rente moesten worden
..written down", zij inderdaad nedoel-
den geannuleerd en niet, zooels de ge
allieerden met meer juistheid uitlegden
verminderd. De geallieerden zijn oe-
reijd in overeenstemming met hunne
uitlegging te handelen, maar kunnen
blijkbaar niet de uitlegging aanvaar
den, die de Bolsjewisten aan den zin
willen geven. Het gaat dus om de
kwestie der schulden van de gealli
eerden tegenover elkaar*.
Ln antwoord op het verzoek van
Lloyd George, om naar Genua des
kundigen te zenden inzake landbouw
werktuigen, heelt het Engelsebe de
partement van handel thans aangewe
zen den heer Robeon, directeur eener
firma te Lincoln.
De Duitsche berichten uit Genua
ccnslateeren, dat de Duitsche delega
tie definitief heeft afgezien van ver
dere wisseling van nota's oven het
incident, geschapen door het Duitsch-
Russische verdrag, hetwelk volledig ge
handhaafd blijft Duitschland blijft
deelnemen aan de beraadslagingen over
Russische kwestie's, zooals in hetDuii-
sche antwoord op de eerste nota der
uitnoodigende mogendheden uiteenge-
■zel werd. De rechtsgeleerden, wier
oordeel men gevraagd had, konden
geen strijdigheid vinden tusschen de
verdragen van Rapaldo en Versailles.
De bijzondere berichtgever van de
„VosBische 2tg." bericht uit Genua, dat
loyd George Zondagnacht den Ita i-
aahschen minister-president Facta me
dedeelde, dat hij tegen het ©inde
dezer week Genua verlaten moest, om
liet bezoek van het Engelsche konings
paar in België bij te wonen. Na eene
langdurige bespreking zou men zijn
overeengekomen, de conferentie offici
eel op 2 Hei met eene zeer plech
tige slotzitting te eindigen en de rest
van heL aanwezige materiaal door bij
zondere commissiën buiten Geaxna te
laten afhandelen In de slotzitting zou
de eenstemmige opvatting der uitnoo
digende en uitgenoodigde mogendhe
den verkondigd worden, dat eera aan
val van eene mogendheid op eene
andere in het vervolg als in strijd met
den geest van Cannes eu Genua door
de geheele wereld zou worden gegispt-
en afgekeurd.
Uit Genua wordt niet officieel be
nent, dat de Russen onderhandelen
over een geheim verdrag met Honga
rije, waarbij de staten elkaar we der-
zijdschen steun beloven tegen Roe
menië en de kleine Entente.
DE TOESTAND IN CHINA.
Men verwacht dat de actie der Sjan
toeng-troepen, die Woe Pei Foe steu
nen en de spoorlijn Tientsin-Poekof
over een lengte van drie mijl hebben
verwoest, alsmede de twijfelachtige
houding der provincie Tsje-Kiang, in
vloed zullen uitoefenen op Tsjang-tso
lin, den opperbevelhebber van Moek-
den, bij het verhaasten der vijandelijk
heden.
Tsjang-tso-lin heeft een verklaring
uitgegeven, waarin hij zijn voornemen
te kennen geeft Peking te bezetten, al
leen om den vrede en de veiligheid dei-
stad te verzekeren, en de taak der na
tionale hereeniging te vergemakkelij
ken.
Naar verluidt, heeft Sun-Yat-Sen, het
hoofd van "de regeering van Kanton,
Tsjen-tsji-sun van het -ministerschap,
het burgerlijk gouverneurschap over
Kwantoeng en het hevel over de troe
pen ontslagen. Sun zelf heeft het com
mando over leger en vloot op zich ge
nomen, terwijl Woe-ting-fang tot bur
gerlijk gouverneur is benoemd.
HET NABIJE OOSTEN.
Uit Konstantinopel wordt vernomen,
dat het antwoord van Angora op de
geallieerde nota eischt dat de ontrui
ming van Klein-Azië door de Grieken
tegelijk met een wapenstilstand zal be
ginnen, maar vorstelt de afgevaardig
den der geallieerden in Ismidt te ont-
moeten yoor de voorbereidende bespre
kingen en de onmiddellijke vredeson
derhandeling, indien de grondslag voor
het vergelijk wordt gevonden.
FIUME.
Zanella heeft een telegram tot Fac
ta gericht, waarin hij dezen er van in
kennis stelt, dat noch de wettelijke
Constituante van Fiume, noch zijn re
geering iemand gemachtigd hebben in
hun naam en ten koste van Fiume te
onderhandelen, en nog veel minder om
verdragen te sluiten, die betrekking
hebben op het gebied en het haven- of
spoorwegwezen van Fiume. Fiume be
schouwt elk accoord, dat tot stand
gekomen, zonder deelneming der wet
tige regeering, van nul en geen waarde
DE IERSCHE KWESTIE.
Collins wees er in een rede op dat
volgens het verdrag niet één penny
van de in Ierland geheven belastingen
ten voordeele van de Britsche regee
ring zal strekken. Hjj besloot met te
zfeggen dat een overgangstijdperk zoo
als Ierland thans doormaakt, een groo
te moeilijkheid voor een land is.
De Valera, die in Galway sprak, zei
de dat wanneer de Ieren het verdrag
aanvaarden de slagboom tegenover de
onafhankelijkheid in de toekomst vrij
wel onoverkomelijk zal zijn.
De correspondent van de „Westmin
ster Gazette" verneemt dat er overeen
stemming is bereikt tusschen de mili
taire aanvoerden? van de republikein-
sohe en Vrijstaatstrijdkrachten, het
geen de pogingen ten gunste van een
vrede in Zuid-Ierland ten zeerste bein-
vloeden zal.
Zondagavond is te Belfast een bom
geworpen op het voorplein eener
Roomsche kerk, vóór den aanvang van
den dienst. Een vrouw werd gedod,
een konstabel gewond. Er volgden
schietpartijen; de kerkdienst moest op
geheven worden.
5 De algemeene staking van een dag,
van de Arbeiderspartij in den Ier-
schen Vrijstaat uitgegaan, als eene de
monstratie van afkeuring van milita
risme en anarchie, is van een indruk-
wekkenden aard geweest. Alle open
bare diensten, met inbegrip van trein,
telegraaf en post zijn gistermorgen van
af 6 uur geschorst Oafé's en restau
rants en winkels waren gesloten en de
diensten in de hotels hielden op na
het ontbijt. Zelfs de sport was ont
moedigd. De golfclubs hebben hunne
terreinen vrijwillig voor een dag ge
sloten. Alle klassen hebben een actief
deel genomen aan of hunne sympathie
betuigd met de demonstratie.
Drie mannen, die te Belfast een
huurophaler hadden beroofd, werden
door politie van het Iersche republir
lteinsche leger gearresteerd en veroor
deeld om te worden geteerd en mef
veeren beplakt Men voerde hen toen
op eera afstand van een mijl mede
voorzien van het opschrift: Plunder
aars en dieven, neem a in aeht,
I. R. A." (Irish Republican Army).
Daarna liet men hen loopen.
EEN REDE VAN POINCARé.
In een rede, welke hij te Bar-le-Due
heeft gehouden, zei Poincaré, dat
Frankrijk, indien eenigszins mogelijk
met zijn alliés, maar anders alleen, <h
noodige maatregelen zal nemen, indien
Duitschland op 31 Mei zijn verplichtin
gen niet is nagekomen.
Frankrijk zal alleen dan optreden,
indien blijkt, dat Duitschland opzette
lijk de opgelegde verplichtingen niet
nakomt.
Frankrjjk denkt er niet aan verove
ringen te doen. De krachtmaatregeleD
zullen alleen middel, nooit doel zijn.
DE ONRUST IN BRITSOH-INDIë.
Er wordt melding gemaakt van een
ernstig geval van insubordinatie der
Indische inlanösche troepen. Tet eerste
regiment Imperial Service lanciers was
ontevreden over de uitbetaalde soldij,
en de manschappen weigerden, hun uni
formen aan te trekken. Daarop gelast
te de Nizam, dat alle dienstweigeraars
uit den dienst zouden worden ontsla
gen. Toen dit bevel werd uitgevoerd,
weigerden 190 man van het tweede re
giment lanciers op het appèl te verschij
nen. Dientengevolge werden de 25Ó
man van het eerste regiment lanciers
en meer dan honderd man van het
tweede regiment uit den dienst ont-
GAAT FRANKRIJK MOBILISEE-
REN?
De correspondent van het „8 Uhr
Abendbl." spreekt van een a.s. bijeen
komst van minister Maginot en den
Belgischen minister van oorlog te Co-
blenz.
Men zou van deze bijeenkomst een
groote politieke demonstratie willen
maken, waarmee Frankrijk en België
het zeer eens zouden zijn.
De besprekingen zouden aldaar ge
voerd worden met den opperbevelheb
ber der Amerikaansehe bezettings
troepen.
Troepenverhuizingen of -bewegingen
zijn niet geconstateerd.
De „Libre Belgique" spreekt het be
richt tegen, waarin het blad mededeel
de, dat te Brussel en te Parijs het ge
rucht liep, dat Frankrijk aan het mo-
biliseeren was en dat een actie in het
Roergebied aanstaande was.
HET VATICAAN EN RUSLAND.
De correspondent van 't Exchange-
agentschap bevestigt het bericht van
een hooge persoonlijkheid uit Vatieaan
sche kringen, dat er tusschen het Va
tieaan en de sovjet-regeering een con
cordaat is tot stand gekomen, waarbij
de R. K. Kerk gemachtigd wordt, ter
stond missionarissen en liefdezusters
naar Rusland te zenden.
In de vergadering der Bremer
„Bürgerschaft"- werd aangenomen een
wetsontwerp tot opheffing van den len
Mei a.s. als officieelen feestdag.
Reuter meldt, -dat Lord Leopold
Mountbatten, zoon van prinses Henry
Batfenberg, is overleden. Lord Leo
pold is de broeder van dc Koningin
van Spanje. Hij is 33 jaar oud ge
worden.
Hughes, dc eerste-minister van
Australië, heeft verklaard, aal de
300.000 inwoners van West-Australië
totaal onvoldoende zijn en dat deze
staat er zoo spoedig mogei-rjk 3.000.0C8
moet hebben. De regeering van het
1 gemeeneoest zal den staat helpen de
S menschcn te krijgen en ze te vestigen.
FEUILLETON
Ft
62.
„Sc! elm," zei hij tusschen de tan
den, „waarom hebt ge mij' die paple
ren niet ter hand gesteld
„Ha, dat stond niet in onze voor
waarden. Ik had alleen maar dokter
Bernau uit den weg te ruimen. Heb
ik dat gedaan of niet
„Toch hadt ge niet het recht die
geschriften te behouden. Ik heb u
goed beloond, niet waar
„O jawel, daar hebt ge gelijk ln."
„Heb Ik u niet gegeven, wat ge mij
hebt gevraagd w
V „Dat is zoo."
fl „Nu, en
„En die papieren hadden er niets
mede te maken."
„Ha Nu wordt 't mij duidelijk,
ge wilt daarvoor een afzonderlijke
*om hebben Waar zijn ze
„Op een veilige plaats."
„Ge Jt ge ze mij, wanneer ik uw
AVeiiojk. inwillig
„Neen."
„Hoe Neen
„Wel, natuurlijk niet. Ziet ge mij
voor zoo dom aan Wanneer ge ze
eenmaal in uw bezit hebt, laat ge
mij de deur uitgooien, dat voorzie
ik wel."
„Wat denkt ge dan te doen
„Ik behoud ze. Ze zijn mijn wapen
tegen u. Ge durft me immers niets
te doen of wegjagen
„Maar als ge uw plichten verzuimt
of u slecht gedraagt Wat moet ik
dan beginnen Ge wilt me op die ma
nier geld afpersen. Neen, er komt
niets van."
Eendenbek keerde zich om.
,'t Is goed, ik zal gaan."
Dit zeggende, wierp hij Lantin
zulk een dreigenden blik toen dat
deze over 't geheelee lichaam bevende,
hem terug hield met de woorden
„Blijf, en zeg me wat ge wilt."
De schurk ging weer naar de schrijf
tafel, en zich genoegelijk in de handen
wrijvende, zei hij glimlachend
„Ziet ge wel, ik wist wel dat we
't ééns zouden worden
f
- I
LANTIN BIJ DEN MARKIES.
Eendenbek liet zich, nu hij van zijn
zaak zeker was, in een fiuweelen leu
ningstoel neervallen,- met een gebaar,
of hij zich volkomen thuis voelde.
Lantin daarentegen was blijven
staan en leek wel de smeekeling,
Bemerkende, met welke vergenoegde
blikken de landlooper zat rond te
kijken, zei hij op ongeduldigen toon
„Vooruit, wat hebt ge te zeggen
Gauw, want ge weet, dat mijn tijd
kostbaar is."
De schelm strekte zijn beenen, die
ternauwernood door de lompen be
dekt waren, naar het vuur uit, en het
hoofd op de handen latende rusten,
zei hij„Ik zoek..ik zoek..
Toen, of hij werkelijk over iets na
dacht, vervolgde hij, als tot zichzelf
„Ja, wat zou ik eigenlijk kunnen
uitvoeren Schrijfwerk verrichten
Maar ik zet letters als hanenpooten.
Rekenen dan 't Zal ook niet gaan,
de tafels van vermenigvuldiging heb
ik nooit kunnen leeren. Zoodra ik
bij zes kom, moet ik op mijn vingers
tellen. Neen, dat zal ook niet lukken."
Lantyi kookte inwendig. Zjjn vuis
ten balden zich onwillekeurig en hij
had moeite om niet aan zijn toorn
iucht te geven. Hoe gaarna had hij
den onbeschaamden landlooper uit
het venster op de straat geworpen.
Maar hij was in de macht van d£ÏT
schurk, en moest, of hij wilde of niet,
zich onderwerpen en geduldig toe
luisteren.
Ongeduldig wordende voegde hij
hem toe„Ga dan toch voort 1 Ge
martelt mij en bovendien, ik heb mijn
tijd noodig. Doe wat ge wilt, wat
gaat 't mij aanIk heb u immers
nooit noodig gehad om mijn zaak te
doen bloeien. Wat geef ik om uw werk.'
Hoe minder ik u zie, des te liever zal
't mij zijn."
„Ik denk er niet zoo over," zei
Eendenbek met gemaakte vriende
lijkheid.
Het-zweet gutste den aangesproke
ne van het hoofd, zijn polsen joegen
als in hevige koorts.
„Ik geloof," zei eindelijk de scha
mele bezoeker, „dat opzichter geen
kwaad baantje voor mij zou zijn. Ik
heb nog al een goed oog voor alles."
„Wat Opzichter
„Ja, ik kan uj£ hjji bjwaken, ik
loop zoo af en aan, UT haar dat 't mij
goeddunkt. Ik houd u op de hoogte
van alles wat er gebeurt. Ge zult in
mij u zelf terugvinden en zoo zal ik
u dientsen bewijzen, zonder dat
iemand het weet. Ik zal stipt nagaan,
hoe uwe bedienden en klerken over
u denken."
Lantin sidderde.
„Ja waarlijk," mompelde hij, „dat
zou mij van groot nut kunnen zijn."
„O, daarvan hebt ge maar een flauw
begrip."
„Maar dan moet ik op u kunnen
rekenen."
„Heb ik u ooit bedrogen
„Neen, dat is waar."
De bankier opende een lade vol
bankpapier
„Hier," zei hij, „ga u in de kleeren
steken en kom morgen in dienst."
„Welk loon krijg ik
„Dat zal afhangen van het werk dat
ge doet."
„In orde," antwoordde Eendenbek.
Den volgenden morgen verscheen
hij in zijn nieuwe betrekking. Hij
was nauwelijks te herkennen. Hij
droeg nette kleeren, had zijn haar
iaisa kjjipp^n, ?Ün,MarlMe!> ««he
ren, en zag er zooals hij gewenscht
had, als een heer uit. Hij werd met
een zekere plechtigheid aan het perso
neel voorgesteld en begon zijn kleine
werkzaamhedenvan welken aard
die waren bleef den lieeren en bedien
den van het kantoor ten eeuwigen
dage duister.
De eerste dagen was het Laritits
een ware pijniging, den man oin zich
heen te zien, die zijn verleden kende,
doch langzamerhand werd hem deze,
die goed zijn plicht deed, een onmis
bare bediende.
Na dit voorval kwam niets meer c!e
rust van den ouden zaakwaarnemer
van markies d'Arbois storen, en zijn
fortuin werd grooter en grooter. Iets
echter hinderde hem. Met den rijk
dom waren de eerbewijzen tot dus
verre niet gekomen. Zonder dat men
er zich rekenschap van gaf, beschouw
de men Lantin steeds met een soort
minachting. Er liepen te Parijs ver
halen onrtrent enkele zijner hande
lingen, en daarom meed men hem
altijd eenigszins. De Lantins werden
door de meestg families op een afstand,
gehMdeiV v
Wor<U veroplgdi
