Gndbouw en Veeteelt
Brieyen uit iraiJa.
ELCK WAT WILS.
t>E KATHOLIEKE ORGANISATIE
.VAN DEN L. T. Bi
I.
Wij meenden niet al te onbeschei
den te zijn wanneer wij de gastvrij
heid van du orgaan nog eens inrie
pen om langs dezen weg een woord
te richten tot onze Katholieke tuin
ders en boeren in 't Noorden van
Holland,
En wij doen dit vooral hierom, wijl
er zich hier en daar symp-tonen voor
doen, die er op wijzen, dat de geest
die op 't oogenblik rond spookt door
de politieke wereld ook in ons
Roomsch organisatieleven 't heilloos
werk wil gaan verrichten.
De geest van on.evredenWeid waart
rond ook onder de onzen.
En al moge het nu waar zijn, dat
er hier en daar reden tot ontevreden
heid aanwezig is, dan zal toch in
ieder geval die reden tot ontevreden
he id en daarmede ook de ontevre
denheid zelve nooit of nimmer wor
den wc^gmomeii door dat uren de
rei gaat veriaten, mej a.w. doordat
mc-n de organisatie den rug toe
keert. de boncfs-contributie niet be
taalt en tenslotte de hoofden bij el
kaar s eek, 001 dan maar op „eigen
houije" te beginnen.
Neen dit alles zal niets baten, o-m
de eenvoudige reden, dat het louter
negatieve middelen zijn.
Het eenige middel dat Welpen zal
mi helpen moet is het positieve mid
del o. langs organisa-froris-chen weg
ie zaak in die banen te leiden, waarin
ohm ha_ar gaarne geleid zag.
Langs organisatorischfen weg.
Dat wil niet alleen zeggen, dat
men lid zij der organisatie, docli
dat men ook gebruik make van de
rechten en zelfs plichten om de ver
gaderingen te bezoeken en als er
klachten zijn daar te klagen. Dan
kan een plaatselijk bestuur die klach
ten overbrengen aan 't Hoofdbestuur
>f aan 'i Bestuur der vakgroep.
Dit is de juiste weg, wijl dit is de
weg der samenwerking. Samenwer
king wat is 't anders dan juist
door vereende krachten gezamenlijk
er naar t e streven om de moeilijkhe-
len uit den weg te ruimen en geza
menlijk1 de middei-en te behartigen
Je noodig zijn om 't doel te be
teiken.
En Wet doel is toch' niet anders
Jan door eenheid en samenwerking
It brengen tusschen de verschillende
deeien van het Land- Tuinbouw
bedrijf een degelijke plattelandsbevol
king te vormen.
Maar om dit doel te bereiken is
km ook noodig: samenwerking van
allen.
Dusgeen afscheiding, geen groeps
egoïsme, niet heengaan waardoor
men juist een breuk sjaat in de „een-
ïeicj en samenwerking"' maar naast
elkaar staan ajs één man. „wetend dat
door innige samenwerking alleen de
moeilijkheden kunnen en zullen over
wonnen worden.
In verband hiermede is 't werkelijk
Jan ook te betreuren, dat onze men-
Schen niet als één man naast elkaar
/staan en er nog zoovelen worden
jevonden die neutraal zijn georgani
*erd.
Katholieke boeren en tuinders en
^weekers, die (zooajs Mr. van Haas-
Irt onlangs schreef in „De Maas
bode") hun eigen organisatie ver
smadend de kracht der neutra-Ie ver
starren en tegelijkertijd medé ooi»
zaak zSjX dat de KatBo]ieke zicR niet
kan ontwikkelen zopais *t behfoort.
Men vindt ze in de beide Hollanden
waar zij door hun afzijdigheid den
groei en de innerlijke versterking
van den L'. T. R. tegenhouden, in
Gelderland. Overijssel, ja zelfs in t
Roomsch'e Brabant.
Tot zoover Mr. van Haastert.
Inderdaad- is dit zeer betreurens
waardig, wijl ook de andere woorden
uit datzelfde artikel van Mr. van
H. zoo waar zijn, woorden die wij
zelf al zoo dikwerf hebben neerge
schreven: „A|s alle. boeren (en tuin
ders en kweekers) principieel waren
georganiseerd, dan zou de econo
mische sterkte onzer boerenbonden
nog een heel stuk beter zijn dan
zij nu reeds is."
Derhalve geen afscheiding, niet
heengaan, maar uitbreiding onzer ge
lederen.
Niet zeggen, dat de Holl. Maat
schappij van Landbouw, de Neder).
Tuinfoouwraad en meer dergelijke
neutrale instellingen 't beter kun
nen dan wij. maar toonen dat wij 't
ook kunnen. En wel begrijpen, dat
wanneer de principiëele organisatie
in deze nog eens ten achter Dlijft dit
niej ligt aan de organisatie, maar
aan 't treurige feit dat velen onder
de Katholieken, ook op 't platteland
„neutraal georienteerd" zijn.
«Wij herhalen: dit is Hoogst betreu
renswaardig.
En dit niet alleen hierom, wijl door
dit kleinzielig gevrij met de neu-
ti ajiteit de kracht der eigen orga
nisatie wordt verzwakt, maar vooral
wijl hier wordit tekort gedaan aan
de kracht en ide macht der éigen
„Katholieke" organisatie.
Wij schreven boven {üt artikel:
de Katholieke organisatie van den
L. T. B. en wij haasten ons thans een
kleine rectificatie aan te brengen.
Toen wij hierboven schreven, dat
't doel was om door eenheid en sa
menwerking te brengen tusschen de
verschillende deelen van 't land- en
tuinbouwbedrijf, een degelijk en wel
varende plaatelandsbevotk'ing te vor
men toen hebben wij één zinsnede
weggelaten, die wij ons thans h'aasten
er bij te voegen, n.]. „op den grond
slag der Katholieke beginselen".
Wij adften 't zoo noodig dezen
grondslag der Katholieke beginselen
nog eens duidelijk te bespreken, .dat
wij hopen van de geachte Redactie
nog één keer gelegenheid te krijgen
hieraan een afzonderlijk artikel te wij
den.
Hebben wij in ons voorgaand
artikel aangedrongen op krachti
ge en sterke organisatie, wijl dit
noodig was om gezamenlijk de be
langen te behartigen van- en de
moeilijkheden uit den weg te rui
men voor een degelijke en welva
rende plattelandsbevolking, wij
willen thans in dit artikel tot
krachtiger organisatie aansporen
wifl hoogere Belangen in het spel
zijn.
Het is nu eenmaal' een onom
stootbare waarheid: de mensch
bestaat uit ziel en lichaam. Een li
chaam zonder ziel noemen wü $en
lijk, dat wij zij 't dan ook met
alle eerbied ten grave dragen.
F.n een ziel zonder lichaam bestaat
alleen aan de overzijde van 't graf.
De mensch, die staat in 't volle le
ven bestaat uit ziel en lichaam.
Is deze waarheid onomslootbaar
het is helaas te betreuren, da) er
een zeer groote massa is, die, haar
eenvoudig wegdoezelen. Die den
mensch zijn ontsterfelljke ïiël als
't ware afnemen, Kern wef iets hoo-
,ger stellen dan een dier, maar hem
toch het blijde vooruitzicht geven,
dat bij den dood alles ophoudt
Net precies als bij een Icoe en
een kalf!
Met het gevolg?
Dat men van ait léven, dat toch
ar niet te lang duurt, moet halen
wat er van te halen is. Alzoo: ge
nieten!
En aangezien de mensch geen
ziei "heeft, is er dus ook geen le
ven na dit leven en wordt er geen
rekenschap gevraagd van onze da
den.
Alweer: met het gevolg?
Dat de mensch in domme eigen
waan de meest dwaze theoriën is
gaan uitvinder n om van dit leven
nog te malcen wat er van te ma
ken viel.
En men moge het noemen: libe
ralisme of socialisme, hoe men 't
draait of keert, het komt ten slot
te hierop neer, dat men eenvoudig
predikt 't grofste materialisme.
Men kent niets anders dan alleen
de zorgen voor den „lichamelii-
ken" fnensch.
i n op dezen grondslag zijn dan
ock organriisa'ties opgericht, ook
op 't platte land, waarin zich ver-
ee gen, de boer, de tuinder en de
kv. eker.
i ardon, wü doen meer.
V/ij organiseeren daarin den ka
tholieken boer en den katholieken
tuinder en den Katholieken kwee-
ker.
Zeker ook in onze kctholieke or
ganisatie zullen de stoffelijke be-
angen niet worden vergetèn.
Maar de zorgen eener Katholieke
organisatie betreffen den geheelen
mensch, den mensch dus bestaande
uit ziel en lichaam.
Waarom?
Het antwoord hierop egeft ons
zoo duidelijk de Voorzitter van
den Christelijken Boeren- en Tuin-
dersbond: Prof. Mr. Diepenhorst:
„In 't economisch leven treedt
op de mensch, de volle mensch.
begiftigd met een onsterfelijke ziel.
Wij Christenen zoo schrijft de
Professor hebben er voor te
zorgen, dat het economisch leven
niet is een stuk apart, waar de
werking van hoogere beginselen
is buitengeslotenDaar is niet
een aparte economische, een apar
te politieke mensch naast een an
dere godsdienstige mensch".
Hieruit volgt dus onmiddellijk
welk een 'dwaze rol de katholiek
speelt, di ezich z.g. neutraal orga
niseert Zoo iemand schakelt in 't
organisatieleven eenvoudig. zi >n
eigen ziel uit. Erkent dus op dat
terrein zie hzelve niet als een
„geheelen" mensch. Alleen in de
Kerk, daar wordt als ik 't zoo mag
uitdrukken, de ziel weer naar bo
ven gehaald. En üod weet hoe 't
ding er dan uitziet!
Voor onze R. K. menschen ten
plattenlande is dus de L. T. B. de
aangewezen organisatie, zijnde die
organisatie waarin de aandacht
wordt gewijld aan den geheelen
mensch en als gevolg daarvan: 't
beginsel heerscht ook over 't eoo-
nomisch leven.
Of dit dan zoo noodig is
Maar wanneer de dwazen, die al
leen maar weten te zorgen voor
den lichamelijken mensch hun
theoriën verkonden op ieder ter
rein en juist en vooral op dat der
economié, zouden wij, de bevoor
rechtte kinderen Van Oods Kerke
dan onze princiepen alleen maar
bewaren voor de binnenkamer?
Wat wacht de samenleving, zoo
schreef de Ams'terdamsche Hoog-
Teeraar "Pater de Groot O.P. (H
wanneer de onchristelijke droom
beelden haar ooit regeeren? In 't
diepst hunner gedachten staat bij
onze vijanden het sloopen vast der
christelijke maatschappij. Wat zal
worden opgebouwd weet niemand
hunner; dat het Kruis moet ver-
)Vat wilt gij liever: werken on
der het juk van hen, die U gouden
bergen beloven en misschien eer
en aanzien, en die U toch niets an
ders kunnen geven dan wat gii
zelf aan uw beesten geeft, goed
voer en een warmen stal ni'aar
die ten opzichte van 't hoogere
in den mensch even arm zijn als
Uw beesten zelf?
Of wilt gij werken in de scha
duw van 't kruis, dat wel moeite
en offers vraagt en ontberingen
doch dat.bij 'slevens kommer en
's levens lasten, bij leven en bii
sterven, voor hier en hiernamaals
blijftspes unica, onze eenige
hoop?
Uw antwoord kennen wij.
Maar dan van nu af aan niet
meer gespeeld een dubbele rol,
niet meer gesteund een neutrale or
ganisatie, niet meer gesproken van
afscheiding, geen g oeps-egoisme,
geen wijfelende houding meer aan
genomen van: „zal ik mijn katholie
ke organisatie wel steunen, och
wat heb ik er aan" maar van nu
af aan, onder de schutse des krui-
ses opgetrokken als één man om
ook op 't gebied van het edono-
misch leven op te komen voor den
„geheelen" mensch, voor de be
langen en de rechten van den
mensch, die betsaat uit ziel' en li
chaam.
Het gaat inderdaad om hoogere
belangen.
Niemand mag zich onttrekken
aan den grooten plicht om ons ka
tholiek princiep door te voeren
op ieder terrein.
Al zijn er bezwaren, al hebben
wij moeilijkheden, al zijn er grie
ven, al sympathiseeren wij niet met
deze persoon of met die zaak
T o ch
Toch hebben wij den plicht onze
R. K. Oorganisatie van den L.T.B.
te steunen, omdat het leger van
R. K. boeren en tuinders en kwee
kers niet groot en niet sterk ge
noeg kan zijn om ons heerlijk
Roomsch „Credo" ook in den
strijd om 't stoffelijk bestaan het
leven in te dragen.
H. J. GANZEBOOM,
i Alkmaar.
(1) cfr.Levenswijding pag. 73.
VERKWISTING. -*
Verleden Maandag waren de Brazi-
liaansclie volks- of liever regeerings-
afgevaardjgden ter bujtengewone ver
gadering bijeengeroepen, om hunne
hooge goedkeuring te hechten aa-n hun
ne eigen veroordeeling. Wat toch was
er eebcurd? In December van het vo
rige jaar hadden de Kamers eene be
grooting voor 1922 opgemaakt en ge
stemd, waarbij de te maken uitgaven
300.000 conto's (d.. i. in Hollandscb
geld ongeveer 120 millioen guldens)
hooger gingen dan de verhoopte in
komsten. President Epittacis Pessöa
ging eens verder onderzoeken, waar
die 120 millioen gulden voor moesten
dienen en kwam tot de treurige ont
dekking, dat die „hooge" heeren een
voudigweg geofferd hadden aan de
meest ongehoorde versplilzucht én ver
kwisting, ten bate hunner kiezrrs, fa
milieleden en vrindjes. Aanstonds slin
gerde hij zijn veto naar deze schan
delijke, ongemotiveerde begrooting,
welke het arme land zeer zeker finan
cieel naar den afgrond zou gesleept
hebben, en riep de geweteniooze hee
ren" van de wetgevende macht in eene
"ujtengewone vergadering bijeen, om
de begrooting nog eens te herzien.
Op twee afgevaardigden na, die eigen
lijk meer tegen het uitgesproken veto
stemden, omdat zij den President het
recht daartoe ontzeggen, dan wel om
ae ongegrondheid van diens motieven,
heeft de heele Kamer haar vorig wan
gedrag erkend en toegegeven,-dat de
President groot gelijk had met de be
grooting van uitgaven niet te sano
tioneei'en. Een ieder begrijpt, dat hel
Braziliaansche Parlement door dit
lichtzinnig' omspringen met 's lands
financiën sterk in de achting van het
belastingbetalened publiek gedaald is
en er zelfs verschillende stemmen op
gaan lot afscnafling van dit gedemo
raliseerde regeeringslichaam. Altijd
heeft de Braziliaan in Europa den
naam eehad van verkwister en gsld-
verspilier, dit geven waarheidsllevende
couranten hier grif toe en dan wij
zen zij er op, noe de Parijzenaars
lachen om de Braziliaansche praal
zucht en geldverspilling, welke onze
jongens van rijken huize veel meer
geld laten uitgeven dan noodig is. En
dit geldt niet alleen voor particuliere
personen, doch ook voor de regeering.
Nog niet lang geleden schreef een
Noorweegsche journalist en vriend van
Brazilië, een open brief aan de „Oor-
rtjo da Manka", om ons volk te "wijzen
op de verkwisting onzer regeering.
,,'t Is wei treurig voor mij, die zoo
veel van Brazilië houdt zoo schrijft
deze beer te hooren zeggen, niet
enkel in Noorwegen, maar ook in an
dere Europeesclie landen, die ik door
reisd neb, dat Brazilië zijne inkomsten
verkwist en wegsmijt, ondanks den cri-
tjeken socialen toestand. Om u een
voorbeeld te noemen, is het voldoende
er aan te herinneren, dat de Brazili
aansche Minister, d;e hier in Onris-
liania, 'n betrekkelijk kleine stad,
woont, maandelijks 10 conto's krijgt
n conto is tegenwoordig in Hollandsen
geld 'n goede 400 gulden) en daaren
boven nog 'n 500 gulden voor huis
huur, terwijl hjer in Noorwegen de
Minister-presdient slecnts 2 conto's (dus
viermaal minder) per maand verdient,
e)n onze Minister in Rio de Janeiro,
'n groo)ie wereldstad, maar ruim 3
conto's (dus driemaal minder) krijgt
Over hel algemeen betaalt Brazilië
zijne vertegenwoordiging in het bui
tenland driemaal duurder dan de an
dere landen. Toen ik in Parijs ver
toefde, maakte de weelderige wijze,
waarop de Braziliaansche diplomaten
leefden, op mij een pijnlijken indruk
en w;e daarnaar ziet, kan niet geloo-
ven, dal dit land een zoo formidabele
crisis doormaakt. Brazilië weet onge
lukkiglijk niet te bezuinigen, terwijl
de omstandigheden het to ah daartoe
van alle kanten dringen.
Om te demonslreeren, wat ik zeg,
stuur ik U hierbij twee banknoten,
een van 2 Noorweegsche kronen en
'n ander van 1 mil Braziliaansche reis,
opdat U het papier, waarop ze gedrukt
zijn, zoudt kunnen vergelijken.
Hét Braziliaansche papicrSï^ïff Vflh
allerlaagste waarde is gedrukt op pa
pier,, dat ini andere landen slechts
in aanmerking komV voor de hoogste
geldwaarden. Dit is zooveel te meer
opmerkenswaardig, omdat Noorwegen
zelf papier fabriceert en" uitvoert, ter
wijl Brazilië dit handelsartikel alleen
invoert. Nog wat anders baart ons
verwondering, n.l. dat geen enkele Eu-
ropeesche courant in formaat kan wed
ijveren met bijv. de Braziliaansche
,,Jornal do Commereis" of „Handel»
bladZoo is bijv. de „Matin", een
Fransche courant, in afmeting gelijl
aan het kleine Rio'sche krantje „A
Rica" of „De Straat".
Tot zoover de Noorweegscbr
vriend, die bij zijne beoordeeling van
het courantenformaat op één echt-Bra-
zihaansche eigenaardigheid niet gelet
heeft, n.l. op bel feit, dat onze dag
bladen niet zoozeer leven van ad
vertenties dan wel van de. poli
tiek. Onmetelijke sommen worden hier
door de regeeringsmannen uitgegeven,
om hunne daden, hoe verkeerd ook,
dagelij les te zien prijzen of goedpraten
door de schandelijk-omkoopbare dag
bladpers. Alle regeeringspersonen, goe
de zoowel als kwade, schijnen aar
deze ziekte te lijden. Dat zijn zoo
republikeinsche "gebruiken, waarvoor
de, goede. God ons dierbare Holland
aitijd moge behoeden! Zoo zegt „men",
dat zelfs de lang niet slechte Dr,
Arthur Bernardes, op den len Maai
j.i. met flinke meerderheid gekozen
President voor 19221926, maar even
tjes 30.000 conto's of 'n kleine 1F
millioen guldens uit Minas' schatkist
heeft gestolen (z'n vrienden zullen mis
schien zeggen „geleend"), om zijne
candidatuur te doen zegevieren met
behulp van „goed-gespekte" dagbladen.
Dat deze centen zuur-verdiende belas-
tingpenningen zijn (van de arbeidzame
.volksvrienden" wordt niet geacht Als
zij maar de regeering-in handen krij
gen Iaat hen dit alls koud. Is 't volk
er ook niet oni hèn. en niet omge
keerd? Leve de atheïstische republiek'.!
Dezelide Dr. Arthur Bernadres heeft
intusschen gezegd, dat hij, eenmaal
President van Brazilië zijnde, iets
doen zou voor de regeneratie van onze
administratieve en politieke zeden, om
dat de politieke ontaarding ons ergste
kwaad is
Laten we hopen, dat deze heer voor
al door zijn voorbeeld ook on.
volkje wat zuinigheid leert want wan
neer men de lering niet naar de nering
zet, krijgt de nering de lering. Welnu,
de nering is hel afgeloopen jaar niet
te best geweest voor Brazilië. Alle
voornaamste uitvoerartikelen maken
thans eene ernstige crisis door: voor
eerst de koifie, het voornaamste uit
voerartikel, welke met staatshulp op
prijs moet genouden worden, de rub
ber, welks uitvoer tot op de helft
verminderd is en nu als uitvoerartikel!
gelijk staal met tabak, thee; rijst en
huiden, de veeteelt, welke zich be
klaagt over de Noord-Amerikaansche
concurrentie. De vette jaren van on
middellijk na den wereldoorlog, waar
in Brazilië's ujtvoer 120 millioen pon
den sterling opbracht, zijn voorbij, en
uok voed djt moderne Egypte zijn
magere tijden aangebroken, waardooi
algemeene bezuiniging het eenige red
middel is. Moge een nieuwe Jozef on
Land voo-r den eoonomischen onder
gang behoeden en overal op de hoogt
regeeringsgebouwen laten schilderen:
„Bezuiniging ol misschien nog beter:
„Gij zuiL niet stelen."
frei CONSTANCIO VAN EIJK,
-O. F.M.
KINDERVERZORGING-
ET zijn moeders, die veel werk hebben
en het wasschen van hun kindje zoo
noodzakelijk niet vinden. Moeders, al hebt
ge nog veel te doen, iederen dag zoudt ge
teek oêfl kwarlierken moeten vinden om
uw kindje te veraiiveren. Ge moet het
rlie "dagen wasschen, geheel zijn li
chaampje, en wat nog beter is, in een
lauw badje steken. Dat is de gezondheid
van het kind; ge zult er zelf bij winnen,
iwsnt 't kind zal veel beter rusten. Ge moet
tlat doen voor zijn tweeden maaltijd, vóór
0 uur, dan hebt ge ook best den tijd. Als
de grootste kinderen naar school zijn,
kunt ge toch eenigen tijd aan uw kleinste
kindje besteden. Als het goed gewasschen
Sc en zijn buikste vol heeft, zal het u met
rust laten tot den middag.
AU ge uw kindje een bad wil geven,
moet ge op de volgende wijze te werk
gaan: Vooreerst mag het'kind in 3 uur
tij ris niets meer gebruikt hebben. Gij zet
een badkuiipje of een halven emmer lauw
water gereed van 35 gr. en een grooten
ir,».lddoe,k, die moet dienen om 't kind af
te drogen. Ge kleedt het "tfit en ge wascht
het good, van het hoofd tot de voeten, en
ge zet het in 't water tot aa-n de kin. Ge
moet niet bang zijn het kindje te verdrin
ken. Ais het nog klein is, neemt ge zijn
halsje tusschen den wijsvinger en den
middenvinger. Ge houdt dus zijn hoofdje
In uw hand vast. Is -het kindje wat
groolcr, dan doet ge uw linkenhand onder
zijn oksel en Iaat ge zijn hoofdje op uw
ju-m-r. rusten. Laat het kind 5 h 10 mi-
.tiuleo in het water liggen; als de klei-ne
ïiet gewoon wordt, zal hij 'nooit schreeu-
jwen en heeft hij het zeUs gaarn». De
igronle zaak is het kind goed af te drogen.
(Als ge het kind uit het bad meent, moet gij
Ihet dinect in oen handdoek wikkelen, dien
tgij van te voren gercei gelegd hebt en
Jn-o-'t vt geen verkoudheid vrcezien. Het
<io - r« Vmderen zoo goed, alle dage® een
!'"J la Ur' gen. Probeer het eens moeders,
zv't l-et zdif ondervinden; ze slapen
c d i-e't-r, ze zijn geruster, hebben meer
r.rlbüt en grpoicn veel teler op.
Op vete plaatsen besinsl er ee« vooroor
deel easgaande het vissclvcn van het
fticwfdje van een khasi Het mag niet ge-
fwasw-lwu wvden- z--gt men, en de „peile-
lies" die het dan n&'uurliik krijgt, dat
knoei iaI ga. t vanzelf weg; als ge ze
ï)dU weg i,--blw&. kernen ze van zelf torus.
kinderen met een dikke laag op het hoofd,
die ze ook lteelijk maakt en die tot schuil
plaats dient aan ongedierte.
Moeders, die „peilekes", gelijk gij dat
noemt, dat is vuiligheid en anders niets,
en ats ge uw kinderen alie dagen goed
wasc >t, gebeurt dat niet. lik heb dat zelfs
aangetroffen bij moeders, die zeer goed
hun kindje verzorgden; dde waren bank 't
hoofdje aan te raken, om-dat daar boven,
waar de beenderen nog niet aangegroeid
zijn, een gevoelige plaats is. Daar moet
ge niet bang voor zijn; ge moet natuurlijk
geen gewetd gebruiken, maar het hoofd
kan een goede wrijving uitstaan, zonder
dat het 'kindje pijn gevoelt
Als ge de kinderen wasaht, moet ge ook
bijzonder oppassen op huidplooien; ge
moet ze vooral goed afdrogen. Wanneer
door het gedurig njtliggen, of door
slechten afgang, er ontsteking der huid
ontslaat, moet ge het kind dikwijls losma
ken, zelfs desnoods meermalen daags, en
het telkens wasschen en goed afdrogen. Ge
kunt een weinig poeder gebruiken, maar
het wasschen is het beste geneesmiddel.
Als ge ahso-luut poeder wilt nemen, moogt
ge geen stijfsel of ook geen bloem of aard
appelmeel gebruiken; dat zijn organische
stoffen, die zuur worden en ook te zeer
klonteren. Ge moet talkpoeder nemen; dat
is anorganische stof, die niet zuur wordt.
DE GALANTE BEDIENDE.
De schoenenverkooper moest een be
diende hebben en sprak met een sollici
tant.
Veronderstel, sei hij, dat er een
dame in den winkel kwam en tegen je
zei: „Denkt u niet, dat mijn eene voet
grooter is dan de andere?' wat zou je
dan antwoorden?
Zondagsruiter; Dat dit versrlAckta .KaasLx
,2—.a -bj
Integendeel mevrouw, uw andere
voet is kleiner dan uw eene.
DE MEDELIJDENDE OUDE DAME.
Hij was geen gewone bedelaar. Hij was
een listig man, die zijn klantjes kende.
En toen de oude dame, die alleen in een
klein huisje woonde, op zijn bellen de
deur opende, stond hij dan ook niet dee
moedig, met uitgestoken hand te wachten,
maar lag hij met verwilderde blikken in
het grasperkje, gras te eten.
De oude dame had een gevoelig hart,
dat bij het zien van zoo grooten honger
diep bewogen werd.
Zij sloeg de handen ineen en de oogen
ten hemel en zeide, met het innigste
medelijden in haar stem:
Arme man, waarom ga je niet hier
naast, daar is het gras veel langer.
ZOEK MAAR UIT.
Een Europeaan, die in Amerika reisde,
wilde een plaats bespreken in een slaap
wagen en iniormeerde ernaar welke bed
den bet hoogst in prijs waren, de onder
ste of de er boven gelegen slaapplaatsen.
De ambtenaar legde bet hem uit als volgt:
De lage zijn hooger dan de hooge,
de hoogste prijs is voor de lage.
De reiziger, die niet graag een hoogen
prijs betaalde, keek bedenkelijk, waarop
de ambténaar vervolgde:
Als u het lager wilt, moet u het
hoogere nemen, we verhuren de lage
hooger dan de hooge. De meeste men
schen houden niet van de hooge, hoewel
die lager zijn en alleen maar dit nadeel
hebben dat ze hooger zijn,
DE GELUKKIGSTE DAG,
Karei zou gaan trouwen. Alle voorbe
reidingen waren getroffen en het huwe
lijksfeest beloofde schitterend te worden.
Onder de genoodigden was ook een oom,
die den dag te voren zou komen, daar hij
anders wegens slechte treinverbinding
niet tijdig bij de feestelijkheid zou kunnen
tegenwoordig zijn.
Oom kwam en hij liep dadelijk op den
bruidegom toe en schudde hem hartelijk
de hand.
„Laat ik je eens de hand schudden,
Karei, want vandaag is het een van de
gelukkigste dagen van je levenl"
„U vergist zich oom, eerst morgen i
trouw ik."
„Dat is wat ik zeg. Vandaag is het dus
nog een van de gelukkigste dagen in je
leven," hernam de oom hartelijk.
EEN COMPLIMENT!
Mevrouw (tot bedelaar): En heett het je vandaag nog al gesmaakt?
Bedelaan Ik moet zeggen, u begint bet al aardig te leeren!
Weet ge^._.
WEET GE....
goed er mee uitborstelen en met
schoon water naspoelen.
Weet ge.
dat ge hij blikgroenten kunt nagaan
of de gecondenseerde groenten nog
goed is aan den stand van het dek
sel. Staat hel bol, dan is het Inge
legde meestal niet meer goed, staat
het hol, dan is alles in orde.
Weet ge.
dat ge bij koude, door diep- adem
te halen door de neus en met ge
sloten mond, een verhoogde warm-
tetoename kunt waarnemen.
Weet ge..
dat ge roestvlekken in een rijwiel
cf11 daff in petroleum moet laten
staan, can de roest afvagen en met
lijn scijuurlinncn bewerken,
Wt»! ge
dat ge worteltjes kunt sghooaaia-
ken door ze goed te wrijven tus
schen een schoonen witten dosk
waarop men zout heeft gestrooid,
^Daarna goed wasschen.
Ammoniak kunt gebruiken, op
iederen halven emmer water een
theekopje Ammoniak. Men werkt
met een doek met water na; het;
gaat veel vlugger en het houtwerk
blinkt mooier.
STAMPPOT VAN APPELEN OP
PEREN.
Een aangename afwisseling bij alia
koolefamppotten. Schil y9 Kilo zure en
Vz kilo zoete appelen en verwijder da
klol.hunsö. Een kilo geschilde aardap-
j-elva wordt onder in de pan gelegd met,
11/4 ö.L. water en 5 gram zout. Voeg
daarbij eerst do zoete en dan de zura,
appeioo. Men laat dit tezamen gedu-1
rende drie kwartier of een unr zacht-
r*o gaarkoken. Is het zoover, dan wor
den aardappelen an spoelen goed ieew-,
c-on geeternpt; a*n doet er om 40
boter doorheen. Bé i»
neemt s«r. «raneai $m**a tb
lSP. 51* pet
