Moderne Foto's,
ONS BLAD
W. SLOKKER.
ingezonden üiededeeiingen.
MO. 471
Zaterdag 29 April 1922.
14e Jaargang.
9S
39
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: SgSESFSTiS433
Theorie.
FEUILLETON
ZIJN SLACHTOFFER.
BUITENLAND.
Atelier ïïoof
Koorstraat 21.
VERSPREIDE BERICHTEN
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar f 2-
Voor buiten Alkmaar f 2 85
Met Gef.lustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Advertentieprijs:
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0.25; Reclame!
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij vooE
uilbetaling per plaatsing f 0.60
Aan alia abonné's wordt op aanvrage gratis
een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,
f 400,—, i 200,—, t 100,—, f 60,f 35,—, f 15.-
De Heer J. Smid, referendaris aan
het Departement van Landbouw heeft
een hrichnrp geschreven over ..Land
bouw en democratie
Evenals bij vroegere gelegenheden
heeft de schrijver ook thans zijn
physiocratische denkbeelden weer
•■pns ontwikkeld. En ik kan mij voor-
-tellen dat in deze dagen van geeste
lijke en economische verwarring zelfs
dergelijke indeeën nog ingang zouden
kun "n vinden.
Alles heeft zoo zijn tijd en wie nu
maar is tegen sociale wetten, hooge
loonen of beperkten arbeidsduur van
den arbeider, heeft werkelijk wel eenig
kans op succes.
Ook al is de redeneering waarop ge
bouwd wordt volmaakt onhoudbaar.
Ik zal nóg wel eens gelegenheid heb
ben nader op deze brochure in te gaan
maar ik wil alvast de lezers van dit
blad eens een enkel citaat voorleggen.
„Het fundament van de loonen
in alle beroepen is gelegen in de
hoeveelheid levensmiddelen, die de
arbeid in den landbouw oplevert
onder de ongunstigste omstandighe
den, waaronder gewerkt moet wor
den, om alle zich aanbiedende han
den werk te geven. In landen met
een dunne bevolking en rijken bo
dem is die hoeveelheid groot, zoo
dat de loonstandaard er in het al
gemeen hoog is. In landen met een
dichte bevolking is die hoeveelheid
klein, wat leidt tot een lager loon
standaard.
Als men dezen grondslag van
alle arbeidsloonen in het oog houdt,
weet men wel niet een verklaring te
gfven voor alle loonsverschillen, die
zich in onze samengestelde maat
schappij voordoen, maar men heeft
toch naai ik meen, de groote lijn
to pakken die men bij het bestudee-
ren van het loon vraagstuk noodig
heelt. En ééne zaak springt dan wel
duidelijk-in het oog, n.l. dat het een
dwaashpid is, het loon te willen
doen bepalep door de behoefte, zoo-
als zelfs door overigens ernstige
menschen wordt voorgestaan. Men
kan daardoor wel sommige groepen
van arbeiders bevoordeelen ten kos
te van andere groepen, of in zijn
najagen van een droombeeld het
geheele maatschappelijk Taderwerk
uit zijn verband rukken, maar tot
i-en betere maatschappij zal men
zoodoende nooit kunnen komen
Zooais met elke economische dwa
ling zit ook hierin natuurlijk een ge
deelte waarheid en in zooverre is de
Jeer S wel juist, dat er een verband
bestaat tussehen de wereld-landbouw
productie en de levensmiddelen die
:eder voor zich bij een gelijke ver
deeling zou kunnen ontvangen.
Maar dat de hoogste loonen zouden
verdiend worden bij een zeeT dunne
bevolking is m.i. onhoudbaar en ook
in strijd met de practijk.
Dat zou misschien waarheid kunnen
zijn, indieD we niets anders noodig
nadden dan levensmiddelen, doch we
veten zeer goed en iedere huis
vrouw zal dat grif erkennen dat de
tosten voor levensmiddelen maar een
- zij het belangrijk onderdeel van
Je totale behoeften zijn.
Er heeft ook ten opzichte van de
behoeftenbevrediging een voort
durende ruil van diensten plaats over
de geheele wereld en zoolang men
nog kunstmatig heele oogsten kan
vernietigen op een zelfde tijdstip, dat
een millioenen-volk van honger sterft
zoolang kunnen we gerust andere oor
zaken trachten op te sporen voor zul-
66.
De bankier was niet thuis. Misschien
was hij op zijn kantoor. De markies
reed er heen en awel, Lantin was in
zijne kamer.
Toen men den markies d'Arbois
bij hein aandiende, liet hij zijne make
laars, wien hij juist voor de beurs be
velen gaf, vertrekken, en trad den
bezoeker met uitgestrekte hand tege
moet.
Brengt gij nieuws
De markies trad binnen, keek
naar de heeren, die haastig hun
papieren bij elkaar pakten, om
kunnen heengaan, en zei :„Straks,
als wij alleen zijn."
Toen het kantoor eindelijk vrij was,
sloot de bankier behoedzaam de deur,
en - vroeg Dus ge zijt nu vast be
sloten J
i,Er komt niets van, Mark wil niet
trouwen.
JTOe ciochte>- tjietjiti
ke wanverhoudingen dan de heer S.
ons aan de hand doet.
Als een andere Malthus vreest de
Heer S. niets méér als een toename
van de bevolking, wijl er voor ieder
Heeds een kleiner portie eten zal over
schieten.
Ook de heeT Westerdijk toont zich
in ziin praeadvies, voorkomende in
het 'üdsehrift van den Ned. Werldoos-
heidsraad, zeer bezorgd voor overbe
volking, een samentreffen waarover
we ons overigens niet te zeer kunnen
verwonderen.
Wij Katholieken hebben echter op
dat terrein geen economische les noo
dig en we hebben nog' wel iets meer
vertrouwen in Gods goedheid dan in
menschelijke berekeningen.
Het „laat maar vrij gebeuren" wat
de feitelijke ondergrond van 's Hee
ren S. ideeën vormt, zal uiteraard in
tijden van economische depressie me
nigeen niet onaangenaam in de ooren
klinken, maar zal ons nog verder van
huis brengen.
De dagen van de z.g. „vrijheid" lig
gen nog te versch in ons geheugen
clan dat we in die val kunnen loopen,
ook zij die van oordeel zijn, dat we
met onze hedendaagsehe wetgeving
wat vér gaan, kunnen toch moeilijk
terug willen naar het tijdvak van on
recht en willekeur.
Maar zelfs al zou men ook dat nog
willen, dan blijft dat toch theorie,
want redelijkerwijze is het niet denk
baar dat men de massa arbeiders in
afzienharen tijd een juk zou kunnen
opleggen als de Heer S. voor hen be
reid wil.
Want dat is het funeste van denk
beelden die niet te realiseeren zijn; het
goede wat men bedoelt te bereiken,
gaat verloren en het kwade wordt op
genomen
Vóór de algemeene verarming, wel
ke de wereldoorlog ons gebracht heeft
zou er nauwelijks aandacht geschon
ken zijn aan dergelijke redeneeringen,
doch nu door een onzinnige vernieti
ging zoowel van menschenlevene als
van kapitaalgoederen, benevens door
een bijna even waanzinnig „vredes
verdrag" de betrekkelijke welvaart is
weggenomen en heeft plaats gemaakt
voor een algemeen tekort, nu zijn er
altijd nog menschen, die zich door
zulke bespiegelingen van de wijs la
ten brengen.
Waarvoor niet de minste aanleiding
is. Nog nergens heb ik kunnen na
gaan, dat de bevolking van de wereld
sinds 1914 zóó sterk is toegenomen:
de bebouwbare oppervlakte is dezelf
de gebleven en toch zouden we ons
beangst moeten maken voor overbe
volking?
Maar nog eens: de tijden leenen zich
bij uitstek voor deze en soortgelijke
bespiegelingen en deze brochure toont
weer eens aan hoe weinig hoopvol het
leven zou zijn, als we de toekomst
slechts bezien door den bril van men
schelijke berekeningen.
A. J. L.
DE CONFERENTIE VAN GENUA.
Barthou naar Parijs.
Barthoa zal heden met Poincaré een
bespreking houden te Parijs. Hij zal
Woensdag naar Genua terugkeeren.
De houding der neutralen.
De diplomatieke medewerker van de
„Daily Telegraph" waarschuwt tegen
een mogelijke crisis tussehen de gealli
eerden en de neutralen, na de huidige
crisis. De medewerker schrijft: „De
mogelijkheid van een crisis wordt aan
geduid door de bijeenkomst der neutra
len onder voorzitterschap van den be
kwamen Nederlandsehe minister van
Karnebeek, waar openlijk critiek werd
geoefend op het geheele gedTag der
conferentie en waar de houding der
neutralen werd besproken tegenover
de verschillende ontwerpen van een
verdrag van non-agressie, waar met
geen woord met de neutralen over ge
sproken werd.
De positie van Poincaré.
„l'Oeuvre" schrijft ironisch:
„Poincaré voelt zelf wel dat hij zijn
onverzettelijkheid niet zal kunnen
handhaven en hij zal toegeven. Hij zal
naar Genua gaan, maar hij zal te laat
gaan, als hij daartoe gedwongen is."
Rechts vreest men inderdaad ook
wel een beetje, dat de flinkheid van
den Fransehen premier niet duren zal
en daarom wordt hij daar nog gedurig
aangepord en wordt zijn eigenliefde ge
prikkeld. Het felst is Tardieu, die be
toogt, dat Poincaré zelf oorzaak is
van de moeilijkheden, waarin Frank
rijk zich door de voorstellen van Lloyd
George bevindt."
Van alle kanten groeit de oppositie
tegen Poincaré en hij zal een moeilijke
taak hebben zijn politiek te verdedi
gen, als de Kamerleden bijeenkomen.
ferentie van Genua te hebben deelge
nomen, zeide Rathenau.
Duitschers en Russen.
De Russische delegatie had Donder
dagavond een aantal le^en der Duit
sche delegatie ten avendeten genoo-
digd.
Tsjitsjerin, begroette de gasten ais
vertegenwoordigers var het bevriende
Duitsche rijk en van dn eersten groo-
ten staat, die op grondf'ag van vriend
schappelijke samenwerking met sov
jet-Rusland een verdrag gesloten had.
Rijkskanselier Wirth legde in zijn toast
die het Russische volk gold, den na
druk op het economische karakter van
het verdrag.
De eischen ten opzichte van Rusland
Gisteren een critieke dag. In den
namiddag was er een vergadering der
politieke subcommissie, ter vaststelling
van het definitieve programma ten op
zichte van Rusland. Er was een
Fransch en een Engelsch project. De
Engelschen zijn verdergaand, ten op
zichte der schuldenerkenning en van
den privaateigendom.
naars is onmogelijk; 2o. de verliezen
door de vreemde eigenaars en aandeel
houders geleden, kunnen slechts langs
indirecten weg worden vergoed; 3o.
de schade, veroorzaakt door de revo
lutionaire gebeurtenissen wordt in
geen geval vergoed; 4o. de sovjet-re
geering oordeelt, dat de delegatie te
Genua alles moet doen om een breuk
te vermijden.
Verder zou de sovjet-regeering uit
propaganda-oogpunt de delegatie heb
ben aanbevolen, vooral de belangen
van de kleinere patroons, die voor den
oorlog in Rusland gevestigd waren, te
ontzien.
DE IERSCHE KWESTIE.
De dreigende burgeroorlog.
De correspondent in Ierland van de
„Daily News" schrijft, dat Collins
meent, dat het te laat is om een gewa
pende botsing te voorkomen, Griffith
is vrijwel dezelfde opvatting toege
daan, ofschoon hij van meening is, dat
de Valera door den rebellen zijn mo-
reelen steun te ontzeggen, het ergste
zou kunnen voorkomen.
De twee voornaamste voorstellen
voor de verdaagde „vredesconferentie''
zijn: ten eerste, dat de regeering wordt
Rathenau over Lloyd George's rede.
In een persgesprek heeft Rathenau
hulde gebracht aan de door Lloyd Ge
orge afgelegde verklaringen.
Indien het denkbeeld van Lloyd Ge
orge wordt gevolgd door een politieke
actie, zal deze ten doel hebben het
totstandbrengen van een duurzamen
vrede, waarbij alle volken zich ver
plichten zich van elke agressie te ont
houden
Duitsche voorstellen verworpen.
De economische sub-commissie, afd.
vreemdelingenkwesties, verwierp het
voorstel der Duitschers, strekkende tot
het. instellen van een stelsel van vol
strekte wederkeerigheid voor alle
vreemdelingen.
Verder werd verworpen het voor
stel der Duitschers tot het schrappen
van art. 279 van het verdrag van Ver
sailles nopens de benoeming van con
suls en consulaire agenten in het bui
tenland.
Duitschland en het Europeesch
pact.
Naar het „Berl. Tagebl." verneemt,
moet het zeker zijn, dat Lloyd George
Genua niet wil verlaten zonder iets be
reikt te hebben.
Wat het door Lloyd George op touw
gezette plan tot verzekering van den
vrede onder de volken betreft, hoopt
Rathenau dat dit plan bijval zal vinden
bij alle naties.
Duitschland zal helpen dit plan te
doen slagen. Wanneer het gelukt een
dergelijk plan uit te voeren, dan zul
len wij ons gelukkig achten aan de con
Ret memorandum, betreffende
Rusland.
De samenkomst der Russische des
kundigen, die gisteren plaats zou heb
ben, is verdaagd op het laatste oogen
blik, omdat van Poincaré eeD verkla
ring was ingekomen, dat hjj het niet
eens was met het door de deskundigen
voorgestelde antwoord en dat hij vast
hield aan de erkenning der niet-gere-
duceerde schulden en volle vergoeding
van de vreemde eigendommen. De con
ferentie zal heden plaats vinden.
's Avonds werd bjj Lloyd George
weer een bijeenkomst gehouden. Maar
de Franschen en Belgen verschenen
niet. Men besloot, trots den passieven
wederstand dezer beiden, een nieuw
memorandum op te stellen, dat de ge
meenschappelijke opvatting van Enge
land en Italië weergaf en in de plaats
van het memorandum van Londen ko
men moet.
Een uitlating van Lloyd George.
Lloyd George heeft in een gesprek
met de Zwitsersche gedelegeerde, Mot
ta, gezegd, dat hij niet zender positief
resultaat betreffende de internationale
verstandhouding en zonder een over
eenkomst met Rusland uit Genua wil
vertrekken.
Nieuwe instructies uit Moscou.
Volgens een telegram uit Moskou
aan de „Information", zou de raad van
commissarissen een nieuwe instructie
aan de delegatie te Genua hebben ge
zonden op de volgende grondslagen:
lo. De teruggave van de industrieele
ondernemingen aan de vroegere eige
övergenomen door een comité voor de
openbare veiligheid, waarin Labour
met de politieke en militaire anti- en
proverdragsleiders de verantwoorde
lijkheid zou deelen; het comité zou
staan onder Dail Eireann; ten tweede,
dat een plebisciet zou gehouden wor
den, vóór de algemeene verkiezing,
over het verdrag zooals dit wordt ge
ïnterpreteerd in de binnenkort bekend
te maken grondwet.
De verkiezingen.
De graafschapsraad van Cork heeft
geweigerd stembureaus te vestigen
voor de aanstaande verkiezingen.
De strijd in Mullingar.
De strijd te Mullingar was het ge
volg van het ultimatum aan den rebel
len-commandant, om de stad te ontrui
men.
Een officier was naar de kazerne ge
zonden, waar geregelde troepen gevan
gen zaten met een boodschap, dat in
dien de gevangenen niet binnen een
kwartier werden vrijgelaten, de kazer
ne bestormd zou worden. Op den bood
schap per werd gevuurd, waarop on
middellijk schoten gewisseld werden,
die zich tot in de verscheiden deelen
der stad voortplantten. De chauffeur
van een motorlorrie met vijf-en-twintig
muiters werd doodgeschoten en de
muiters werden gevangen genomen.
Tenslotte werden de gevangenen uit
gewisseld.
De kritieke toestand
President Griffith heeft in de Dail
Eireann met nadruk gewezen op den
ernst van den toestand, die het nood-
to. h. Postkantoor.
ALK1UAB.
zakelijk maakte de Dailzittingen elke
week te houden. De jongste moorden
te Dnnmanway en de bezetting der
douanebureaux te Clonnel eischen, dat
de Dail haar gezag krachtig doet gel
den.
De Valera zeide, dat de vereende
krachten van alle Dailleden noodig.
zouden zijn om aan den toestand het
hoofd te bieden.
Gisternacht zijn in de buurt van Bal
lineen vijf personen doodgeschoten. Ge
wapende menschen traden de huizen
binnen en schoten de bewoners neer.
Tw,auto's buitgemaakt.
De correspondent van de „Star"
meldt gisteren uit Dublin, dat gewa
pende republikeinen den onderkoning
van Ierland, lord Fitzzalan, twee au
to's afhandig wisten te maken.
HET CONFLICT IN HET ENGEL-
SCHE MACHINEBEDRIJF.
De regeering heeft aan Sir William
Mackenzie, president van de Industrial
Court, opgedragen door dit hof een on
derzoek te doen instellen naar het ge
schil in het machinebedrijf.
De werkgevers in dit bedrijf beslo
ten om Woensdag a.s. de werkplaats
sen open te stellen voor alle arbeiders,
die bereid zijn het werk te hervatten
op de voorwaarden, waaromtrent de
vereenigingen tot dusver niet tot over
eenstemming konden komen.
PAUL DESCHANEL t
Paul Deschanel is gisteren om half
zes overleden.
Na een kortstondige ziekte is Paul
Deschanel, oud-president van de Re
publiek, oud-voorzitter van de Fran-
sehe Kamer, overleden
Toen in het jaar 1920 de zevenjari
ge termijn van president Poincaré ten
einde was geloopen, was de algemee
ne verwachting, dat Clemenceau, de
redder des vaderlands, tot loon voor
hetgeen hij voor Frankrijk had ge
daan, naar het Elysée zou worden ge
zonden.
Het liep echter anders.
De stemming in die dagen wijzigde
zich.
En op 17 Januari 1920 werd De
schanel met 724 van de 889 stemmen
gekozen tot president van de republiek
als bekroning van een altijd fortuinlij
ke loopbaan.
EEN AANSLAG OP EEN D-TREIN.
Donderdagavond werd op den D-
treln tussehen Dusseldorf en Duisburg,
kort vóór de aankomst te Duisburg,
een aanslag gepleegd.
Bandieten hadden het signaal op on
veilig gezet en daardoor den trein,
doen stoppen. Door do tegenwoordig
heid van geest van een beambte kon
de aanslag worden verijdeld. De toe
gesnelde politie werd in een vuurge-
vpcht met de bandieten gewikkeld,
welke taaiste onder achterlating van
ep,n zwaargewonde op de vlucht gin
gen en voor een deel konden worden
gearresteerd.
DE BF.ZETTINGSKOSTEN.
De „D. Allg. Ztg." publiceert een
overzicht van alle bezetlingskosten,
waaruit blijkt, dat de bezetlingskosten
voor net Rijnland maandelijks, alles
inbegrepen, 628 millioen papiermark
„Hij wil in 't geheel niet huwen.
Dat is juist hetzelfde."
„Dus is het uit aardigheid, dat hij
juffrouw d'Olne zulke lieve lonkjes
toewerpt," antwoordde Lantin, zijn
bezoeker strak aanziende.
Deze maakte een gebaar van ver
bazing.
„Juffrouw d'Olne Wie is dat Ik
begrijp u niet.
„Dat is een heel lief meisje. Olga
kent haar en zegt, dat zij op graaf
d'Arbois doodelijk verliefd is."
„Dat is de eerstemaal, dat ik het
hoor," zei de ma kies werkelijk ver
baasd.
„Heeft de graaf u er dan niets van
verteld
„In 't geheel niets."
„Dat is een bewijs, dat het geen
praatjes zijn. Reeds sedert verschei
dene dagen spreekt men er over."
„Mark heeft er mij niets van ge
zegd."
„Het is mogelijk dat hij juffrouw
d'Olne nog niet lief heeft, maar zij is
op hem werkelijk dol verliefd. Zij is
trotsch op hare liefde, en al spreekt
zij er niet over, haar gefjee) mterliik
\zegt genoeg,';?
jjiJeACiL V» Lei i.v aliC maal niets van,"
mompelde de markies."
„Nu, mijne dochter verfoeit dat
meisje. Zij zou liever sterven, dan
haar gravin d'Arbois te zien w< r len,
en ik waarschuw u, dat zij alles zal
doen om hunne liefde tegen te wer
ken."
De markies keek wanhopig rond.
„Wat wilt ge dan, dat ik doen zal
Ik sta er zeer op, dat mijne dochter
den graaf trouwe, want voor haar Is 't
eene zaak van leven en dood, en zij
zal van jaloezie en woede sterven, als
hij haar medeminnares tot vrouw
vraagt."
De bankier zweeg een oogenblik,
keek den markies strak aan en ver
volgde :„Zijt ge nu overtuigd, dat ge
u haasten moet
„Ik kan mijn zoon niet dwingen,"
riep de markies uithij sidderde van
woede en beleedigden trots, „ik kan
hem niet naar het altaar sleepen."
Lantin zag hem doordringend aan
en op een toon, d e geen weerspraak
duldde, zei hij :„En toch zal het ge
beuren
De markies beefde en antwoordde
\niet. Indien hij op dit opgeitbljkjien.
revolver bij de hand had gehad, hij
zou zonder aarzelen den ellendeling de
hersepan verbrijzeld hebben, den
schurk,J die hem door de vroegere mis
daden in zijne macht had 1
VIII.
DETWEE VERLIEFDE DOCHTERJ
De omstandigheden dwongen den
markies spoed te maken. Zooals Lantin
hem had gezegd, had Olga voor den
jongen graaf eene hartstochtelijke,
bijna krankzinnige liefde opgevat, die
des te heviger was, omdat zij tot dus
verre nog voor niemand haar hart
had voelen kloppen. Zij woonde niet
ver van Mark, dien zij zoo gaarne altijd
dicht bij had gehad en toen haar vader
binnentrad riep zij uit :„Vader 1 vader
ik heb hem zoo liefAls ik zijne vrouw
niet word, sterf ik nog."
En hij, zeker van zijne zaak, over
tuigd dat de markies en natuurlijk
ook de graaf zouden toestemmen,
zeide haar :„Kalm, Olga, ge zult zijne
vrouw worden, ik beloof het u, ja,
ik zweer het u."
Na deze beloften gaf Olga zich
geheel aan hare droomen over.
liriiisschet^ hgd si] iets gehoord,
dat haar met angst en vrees vervulde.
Zij had eene mededingster, een jong
meisje dat zij kende, Jeanne d'Olne,
die ook door de schoone oogen van
Mark d'Arbois was verliefd geraakt.
Olga was woedend en dacht met
schrik, hoeveel schooner en lieftalliger
Jeanne was. Zij had wel is waar geen
geld, maar 't kon toch heel goed ge
beuren, dat de graaf haar lief had.
Hij bemoeide zich nooit met Olga en
wie weet, of hij Jeanne niet had opge
merkt
Bij die gedachte scheen 't haar of
haar hoofd zou bersten O, als de
graaf Jeanne beminde en zij zelf, de
sch t' jke, eenige dochter, haar lucht
kasteel in rook zag opgaan
Snel liep zij naar 't kantoor van
haren vader en vertelde hem alles.
Lantin zag haar met een gerust
stellenden glimlach aan.
Olga werd door de besliste manier
waarop hij sprak, gerustgesteld. Toch
wilde zij niets liever dan hare vijandin
den oorlog verklaren en op zekeren
middag troonde zij hare moeder mede
naar de familie d'Olne.
De beide meisjes kenden elkaar
genoeg otn elkan.der,Pii.en dap eens te
bezoeken. Jeanne was nog bleek en
hare roode en gezwollen oogen zeiden
duidelijk dat zij geweend had. Olga
voelde eene groote genoegdoening,
want dat bedroefde uiterlijk was een
bewijs, dat de liefde van het jonge
meisje niet beantwoord werd. Zij
leed dus, dacht Olga en haar hart
trilde van vreugde en trots. Door een
aanmatigenden toon trachtte zij hare
zachte en lieflijke mededingster te
overbluffen. Zij droeg een opzichtige
japon en hare oogen glinsterden met
buitengewonen glans, want haat ver
mengd met de heerlijkste verwach
tingen lagen er in uitgedrukt.
Op handige wijze wist zij het gesprek
op graaf d'Arbois te brengen, en ter
wijl zij zijn lof uitbazuinde en hem een
edelman in den waren zin des woords
verklaarde, sloeg ze aandachtig Jean
ne's gelaat gade. Het jonge meisje was
zoo in de war, dat zij niet kon spreken,
Zjj vreesde hare gevoelens te verraden.
'WöFK vervolgd.
