Modems foto's, ONS BLAD zijn slachtoffer; No. 48tf 14e Jaargang.' 5J 39 Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: ffiSSFSKfr433 Openingswoord In& ezoncLen MecLedeelingen. D£ BANÉC VAN WISSELü® UIT DE PERS. Tirades en phrasen. BUITENLAND. j Portretten, Grospsr Kinileropnaien. alkmaar. Zaterdag 13 Mei 1922. JOLLANDSGH DAGBLAD Abonnementsprijs: Per kwartaal voor Alkmaar ....««.f 2. Voor buiien Alkmaar f2 85 Met Gei lustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. Advertentieprijs: Van 1 5 regels f 1.25; elke regel meer f 0 25; Reclame» per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij vooe uitbetaling per plaatsing f 0.60 Aan "a"T abonné's wordt do aanvrage gratis een poiis verstrekt, weike hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, t 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,- van Mr. A. Saron van Wijnbergen t«r AEgemeene Bondsvergaderina welke heden (Zaterdag 13 Mei 1923) te Utrecht wordt gehouden Slechts weinige weken nog scheiden ons van de verkiezingen, waarbij ook net Katholieke k ezerskorps zal wor den opgeroepen, teneinde een aan zijn gUalslerkte evenredig aantal leden aan ie wijze') voor de Tweede Kamer der Slalcri-Generaal. Mei het oog daarop werd maanden lang reeds door zoovelen verdienste lijke arbeid verricht, en wel met goed resultaat, dc lijsten werden vastge steld, de propaganda krachtig ter hand genomen, aan hel program gaat aan stonds de laatste hand worden gelegd. Bliitl derttalve nog slechts de taak allen, tot de laatste vrouw en tot den taatslen man toe, te overtuigen, dat liet plicht is zijn stem straks uit te brengen op de katholieke lijst, en, naar de regelen van goede partij-dis cipline, op no. één van die lijst. Zal ik daarloe wijzen op al heigeen onder rechlsch bewjnd gedurende de laatste vier jaren is verkregen of be houden? 0 zeker, reden te over blijkl, bij de overweging daarvan, aanwezig te zijn. om met han en ziel er naar te stre ven, dal een reehtsch bewind ook in de toekomst kunne blijven gehandhaafd 1 ast mij uit het vele slechts twee zaken in uw geheugen terugroeiden. Naast God is net ongetwijfeld te danken aan het krachtig, energiek, lieieiüvol aandelen onzer Regeering, dat ons vaderland voor den ramp der revolutie uleef bewaard, dat wij gespaard oieven niet alleen voor dc inalericelc, maar bovenal voor de mo- i-eele ellende daaraan verbonden, dal ooit hier niet lailoozen in lijden en rouw jjedomiMdd zijn. Wordt hel op heden niet al te zeer vergeten? Er is grond te. meenen van wél En handelen degenen, die zich hel recht meen en te mogen aanmatigen destijds genomen maatregelen thans scherp te becritiseeren en ze blijkbaar niet vvensc.hen te bezien in hel licht der toenmalige omstandigheden, niet even onbillijk als hij, die in stede van dankbaar te wezen, later verwijten ging richten wegens aangebrachte water schade tegen hen, die, door hem zelf geroei>en, met de grootste moeite en met de grootste opoffering juist zijn percee.en tegen dreigend brandgevaar hadden beschermd In de tweede plaats zij gewezen op het verkrijgen in deze vierjarige peri ode van datgene, wal tienlallen jaren lang vóór alles op politiek terrein door ons werd nagestreefd zij gewezen op de be eindiging van den school strijd, wat het Lager Onderwijs betreft, op eeue beëindiging met volkomen zegepraal, op eene beëindiging, waar bij het ideaal, dat ons steeds voor den geest zweefde: „hel katholieke kind op de katholieke school", len volle verwezenlijkt is. Ik vraag het u nogmaals: Is er, wanneer wij sleehis letten op deze heide zaken, niet reden tot groole dankbaarheid? Toch zal jk op dezen weg niet voortgaan, want, al zoude ik, o. a. door verwijzing naar hetgeen van het in 1918 samengestelde program werd ten uitvoer gelegd, u aanloonen, hoeveel goeds de zoozeer te prijzen werkzaam heid onzer Regeering ons heeft ge bracht, daartegenover zouden anderen stellig een aantal ai of niet gegronde grieven en tekortkomingen meenen tc mogen aanvoeren. Ook djtmaal toch blijft ons volk, ook ons katholieke volk, der traditie getrouw, om aan liet eind eener vierjarige periode ge makshalve alle kwade posten te stel len op rekening der Regeering. Maar ook om andere reden zal ik niet in de eerste plaats, teneinde u te overtuigen, katholiek te stemmen, u ■vijzen op hetgeen daarvoor onmid- lcj ijk zou kunnen woiden terugontvan gen, en wel nierom niet, wijl wij sleeds, naar zeker nu, onze actie hebben te mengen op hooger plan, ons zelf heb ben in herinnering te brengen, dat we op principieele gronden hebben te streven naar een rechtsche meerder heid en daardoor naar een rechtsdi Kabinet. Plicht is het voor ons, nu op heden m onze jnoe-geslreden, afgetobde we reld, de internationale bijeenkomsten 'elk ns toonen, dat de Christelijke ge- lachte nog niet vermag te zegevie- eu nu telkens blijkl, dat de geest van menschelijken hoogmoed de over hand behoudt cp dien van Christe lijke berusting en onderwerping te iracriten althans hier te lande op open baar terrein te doen beleven het prak- :isch Christendom. Plicht is het voor ons, voor zoover zulks in dezen tijd nog mogelijk is, ie trachten zoo dicht mogelijk te be naderen het ideaal van den Christe- lijken Slaat, waaraan waar geluk en welvaart zoo nauw verbonden zijn, ge lijk net ons zoo met nadruk in her innering werd gebracht in de Vredes- Encycliek van Paus Benedictus XV, waar immers juist het loslaten der Christelijke beginselen in het Slaats- otsluur als een der grondoorzaken der huidige wereld-ellende wordt genoemd. IMet dat doel voor oogen gaan wij tegemoet den verkiezingsstrijd, om te handhaven en steeds tot verdere ont wikkeling te brengen de Christelijke Slaalkunde, een doel, naar het ver- leden leerde, voor ons bereikbaar in samenwerking met de Anti-Revolutio naire en Christelijk-Hislorische Partij, een samenwerking, ook door het huidig Kabinet meermalen verklaard te we zen in 's lands belang, en derhalve door ons, als goede vaderlanders, vol- garrne in stand gehouden. En in 't bizonder in de komende jaren, waarin, naar verwacht moei worden, zulke groole problemen zich zuilen opdringen, is meer dan ooit noodig, wil de orde niet verstoord wor den, dat èn Regeering èn Volksverte genwoordiging èn Volk zich klaar voor den geest brengen en houden, wat de Christelijke beginselen hen voorschrij ven te doen en te verdragen. Zeker, het zij volkomen toegegeven, wij hebben noodig in onze vertegen woordigende lichamen personen, op- geawssen tegen de vele en velerlei gè- wichtige vraagstukken, daar aan de orde komend, op heden met name die van finaneieelen en economischen aard De opmerking, nu van verschillende zijden gemaakt, dat wij dan loch in onze rijen menschen hebben, heel wal meer geschikt voor die taak dan en kelen dergenen, door de kiezers thans op de lijsten gebracht, kan niet als ten eenenmale onjuist worden terzijde gesteld. Maar wanneer dan straks een beroep gedaan zal worden op aller medewerking, teneinde de juiste methode te vinden, die waarborg biedt, dat ook in de toekomst de Katholieke Staatspartij in het Parlement haar pres tige zal handhaven, zal kunnen blijven volbrengen de gewichtige taak, haar daar toevertrouwd, dan mag nu reeds gevraagd, dat die medewerking dan ook door allen zal worden geschon ken, in 't bjzonder door hen, die thans het luidst hun woord van kritiek mee nen te moeten doen hooren. Bij voorbaat zij er echter reeds nu met nadruk op gewezen, dat ook van de meest bekwamen, van de jn fi- iiancieele en economische vraagstuk ken het meest doorkneeden, de arbeid vruchteloos, ja zelfs schadelijk zou blij ken te wezen, indien zij, zoekend de oplossing dier problemen, nagaand de eischen der economische wetten, zich onttrokken aan de leiding der Chrisr lelijke beginselen, uit 't oog verloren, wat gevorderd wordt door de wetten van Christelijke liefde en Christelijke rechtvaardigheid. Of is het vermetel te stellen, dat alle pogingen, tot dus verre onder de natiën aangewend, om tot vrede en rust te komen, vrijwel schipbreuk leden hjerom, wijl vergeten werd, dat vóór alles de mensch zich zelf moet verbeteren, zjch weer moet richten naar de lessen van het Evan gelie, weer moet worden, niet slechts scnijnbaar, maar in werkelijkheid, van goeden wil? Is het vermetel te stel- lejQ, dat van de verschillende Ier- nationale bijeenkomsten en m- 'ies het resultaat tot dusverre zoozeer beneden de verwachting bleef, hierom, .vijl de Christelijke geest de beraad slagingen niet bezielde, wijl de mensch /.elf alleen de wereld meende Ie kun hen herstellen, en niet wilde erkennen uaarvoor vóór alles hulp, s; un en voorlichting van Boven te behoeven, ■lie dan ook nederig behoorde te wor den afgesmeekt? Welnu, waar zóó de zaken staan, hebben wij met groole zorg te waken, d.-i in ons vaderland onze Katholieke l ..rtij, opgetrokken op principieelen, retigieusen grondslag, zjch daarop ook hsndhave. Ging men" op katholiek terrein zich splitsen naar verschil van opvatting over financieele en economische vraag stukken, onze clfhheid was gebroken, verloren was een kostbaar stuk apolo sier het was gedaan met onze een heid, op het behoud waarvan onze Kerkelijke Overheid zoo herhaaldelijk heeft aangedrongen en die wij allen ook ongetwijfeld als duren plicht be schouwen in het belang van de Kerk en in het belang van het Vaderland, ongerept te bewaren. Of dan niet het zal kunnen voor komen, dat, staande op denzelTden principieelen oodem, men verschlilend antwoord zal kunnen en zal meenen te moeten geven op vragen van fi naneieelen en economischen aard, en of 2ulbe niet vooral in onze verarmde wereld in de komende jaren ook bin nen onze partij tot scherpe tegenstel lingen zal kunnen leiden? Zeker, die kans bestaat, maar juist daarom moei de eenheid steviger dan ooit beves tigd, moet het beginsel meer dan ooit naar voren gebracht, opdat bij al hei geen zou kunnen verdeelen, de ze gepraal aan hetgeen vereent, bij voor baat DnUit-g-ïC gewaarborgd zij. Juist, wint het houden'-cd, behooren thans a spreking met B. en vertegenwoordi- gv'kwest e_ m©t de Bergd te worden •'w foo paprotwaamteid en -iocpnsA ajeuoijEU ap •a van beginsel- u-c ...eer dan tot dus- verrei'vragen zich gaan op doen, waarbij de belangenstrijd hevig dreigt te ontbranden, hebben we in onze vertegenwoordigende lichamen personen noodig, die zjch daarboven weten te plaatsen, niet zich richten naar hetgeen bepaalde groepen van tien speciaal mochten verwachten, maar alleen zich afvragen, wat Chris tenplicht hen in 't algemeen belang gebiedt te doen. De zoodanigen zullen ook bij die strschjllende vragen, waarop met vol komen inaentneming onzer beginselen, meer dan één antwoord is te geven, over en weer oflers weten te brengen, zullen begrijpen, dat de eenheid vóór alles door allen moet bewaard worden, dat die eenheid voor allen eenzelfde waarde bezit, weshalve door alien in geüjue mate toegegeven wor den moet zullen overleg weten te plegen in liefde, dus toonend dat op politiek terrein ten volle te verwezeu- ijken is, jujst krachtens onze begin selen, de gedachte der Christelijke soli dariteit. Moge in de komende weken die geesi meer en meer in ons volk worden aan- ifckweekt, en mogen zij, die door iH raclitige, eendrachtige samenwerking inzi t »..zirs straks zullen gezonden worden naar 's lands vergaderzaal, al- laèr met Gods hulp in dien geesl werkzaam zijn en zoo aan de nog deeds zoekende wereld toonen, dal mze oude, nooit verouderde kathol ieke beginselen kracht en leiding geven op elk terrein des levens, kracht en leiding geven ook in onze hoogst moeilijke tijden op het Staatkundig Anno 188Ö. Volgestort kapitaal f 1.000.006.—. Reservefonds f 270.004. opent rekening-courant en chèque-rekenmgen met eene rentev«r#oedln^ van 3 incasseert en disconteert bandelsoapler op binnen- en bollenland, verleent bedrljfscredleten aan Landbouw, Handel en Nijverheid, belast zlcb met den aan- en verkoop van effecten voor geldbelegging, neemt gelden in deposito tegen de navolgende rente: mot 1 dag opz^aning*) 3 voor 1 maand ast 3</4 3 3* 6,, 4 1 jaar 4i£ BVragen tot f25.000 zijn desgewenscht direct opvraag baar, mits de opvraging geschiedt op de kasuren der Nederland- sche Bank arbeidsveld, lot heil en zegen van het Vad erland. verhuurt in hare zwaar gecon strueerde ondergrondsche Safe- Deposit loketten, waarvan do huur bedraagt: Model A per jaar 9 B C 0 De Vrijheidsbond begint ook in de verkiezingspropaganda de al lures van den als een nachtkaars uitgeganen Economischen Bond over te nemen, aldus het „Dagblad van Noord-Brabant". De fami'ie-erfelijkheid is er zoo maar in-eens niet uit Men kent ze nog wet de adver tenties, die bulkten van verkiezings zucht en alles behelsden wat maar kiezers verlokken kon. Daar is nu ook weer de Vrij heidsbond mee begonnen. Middelmatige strook-adverfenti- met een inhooid van 'n manusje van-alles. Zoo wordt er o.m. in gezegd: „De Vrijheidsbond strijdt voor 'n belastingpolitiek, die de algemee- ne welvaart niet schaadt en de ver meerdering van het nationaal ver mogen mogelijk maakt." wie en weike partij doet dat niet? De advertenties zijn er blijkbaar op berekend om alle mogelijke we gen ter vrijheid van afwijking open te laten. Dat heeft echter een zeer beden kelijke zijde, en vooral wanneer moeilijk verkregen regelingen door de water- en melk tirades worden aangetast Zoo luidt een andere spreuk: „De Vrijneidsoond wenscht bezui niging door onin.ddeilijke herzie ning van de JVet op het Lager Underwits. Nu mag worden vooropgezet, dat we met het Lager Onderwijs niet een ai te weUderig leven moe ten gaan ie.den. Van katholieke zijde js daar meer dan eens op ge wezen. Maar vast staat ook, dat de j. lijks.elhng en de eindelijk na j. ren langen strijd verkregen vri heids- en gelijkheidsrechten ook bij en om een noodige en door a. ten voorgestane bezuiniging, niet in het gedrang jnogen komen. Dat is echter bij den Vrijueids- bond ais linksch en in grond en wezen anti-clericale partij niet vei lig- DE CONFERENTIE VAN GENUA. De conferentie wordt voortgezet. De conferentie wordt voortgezet. Dit is de boodschap, die LlOyd George na kennisneming van het Russische ant woord aan de pers beeft laten geven. Lloyd GeuTge trachtte spoedig een uiting van Barthou te verkrijgen. Deze liet Lioyd George zeggen, dat hij persoonlijk niet meende in het Rus sische antwoord een aanleiding vooi zijn vertrek te moeten zien, maar dat hij instructies uit Parijs moest afwach ten. Lloyd George wachtte de aan komst van deze instructies niet af maar verkondigde: de eonferentie wordt voortgezet. Het duidelijkst is tot nu toe bet Ita- liaansche standpunt geformuleerd, waarin gezegd wordt, dat Italië niet afkeerig is van de vorming van een bijzondere commissie tot gemakkelij ker oplossing van de gecompliceerde vraagstukken van den eigendom en van de andere Russische kwesties, on der voorwaarde, dat de taak van deze commissie en haar bewegingsvrijheid van te voren zoo nauwkeurig mogelijk wordt vastgelegd. Eet Russische antwoord. Alle delegaties hebben bet Russische antwoord in studie genomen. Barthou, Llovd George en Schanzei hadden een langdurig onderhoud. De eerste indruk is, dat het a voord onbevredigend is. Het oordeel der Engelsche pers ovei het Russische antwoord is in het alge meen ongunstig. AtoUW co Ie klas werk. ^Qorstfsst t.o. b. Postkantoor. FEUILLETON Zooals wij gezien hebben, had Chris tine, toen zij hem zag, zich opgericht. Een kreet ontsnapte aan hare lippen, en als de markies haar aan hare stem nog niet herkend had, zou hij haar dadelijk herkend hebben aan de ont roering, aan hare blikken, aan den afschuw, die zich op haar gelaat af- teekende, toen zij hem zag. Zonder den tijd te hebben om na te denken, stond zij in dit beslissend oogenblik plotseling tegenover den man, die haar herinnerde aan een ge heel leven van martelingen en onge hoorde beproevingen. Dadelijk aan vaardde zij den strijd. „Ha, schurk," kreet zij, „eindelijk gelukt 't mij dus u. te bereiken I Ik kan dtts al den haat, al de vervloekin gen, die ge verdiend hebt, over u uitstorten 7" Zij wendde zich tot Mark, die met een gezicht, waaruit bleek dat hij had naar die krasse begroeting. Zij ging voort „Ge ziet dien man hij heeft uw vader vermoord Den avond van onze thuiskomst na de huwelijksreis, toen wij door den tuin wandelden arm in arm, heeft hij hem lafhartig, verra derlijk een kogel door het hart ge jaagd 1" Mark sloeg de oogen op naar den man, dien hij als een vader beschouw de. De markies had geen beweging gemaakt. Hij bleef uiterst kalm, met een trek vol minachting om de lippen. „0, hij zal 't niej ontkennen," ging Christine voort. „Hij kan 't niet ontkennen Hij zelf heeft mij alles bekend I God alleen weet, met welk een woede, alleen om mij te martelen. Ja, ja, ik ben het, heeft hij mij toe geschreeuwd, ik ben het, die hem ver moord heb En toen, door een soort van bovenaardsche ingeving, heb ik in zijn oogen gelezen, zag ik het op zijn voorhoofd, dat hij 't wasToen heeft een vreeselijke afschuw zich van mij meester gemaakt. Ik heb dien man, bezoedeld met het bloed van mijn eersten gemaal, het bloed van «i uiccn. uai hij iiujii eersten gemaal, net Dioea van nact vm - fiieL U!iiieo_jt6ttuKiejK .&4<ien midden in den nacht, onder een stort regen, ben ik met u, aan mijn hart gedrukt, gevlucht Ik heb het kasteel van dien man verlaten, om er niet meer terug te keeren 1" Opnieuw keek Mark den markies aan. Deze stond daar met gekruiste armen en bewaarde zijn onverstoor bare kalmte. De jonge man kon niet nalaten te zeggen „Antwoordt ge niet I Komt ge er niet tegen op De heer d'Arbois haalde de schou ders op. „Er tegen opkomen," zei Christine, „antwoorden Wat wilt ge, dat hij antwoorde Alles is waar Die man is een moordenaar I Hij heeft alle mogelijke laagheden en alle misdaden gepleegd. Hij is van het hoofd tot de voeten bezoedeld met het slijk der schande. Is hij 't niet, die u vervol gens aan mijn armen is komen ont rukken, die mij in een krankzinnigen gesticht heeft doen opsluiten, om mijne aanklacht en mijne lufde be schuldigingen te verstikken die des nachts door gehuurde ellendelingen ^ulg.eft jQiae>Mk dim rswmt- den, die u en mij lief had, dokter Bernau. Want hij is 't, die hem heeft doen vermoorden, hii is 't." Tegenover deze nieuwe beschuldi ging, werd Mark angstig te moede, hoeveel vertrouwen hij ook in den markies stelde. Was al hetgeen hij hoorde waar heid Droomde hij niet Was hij niet de speelbal van een ontzettende nachtmerrie De markies had nog steeds geen enkele beweging gemaakt. Hij had de vrouw, die hem van al die misdaden beschuldigde, niet aan gegrepen, om haar den mond te_slui- ten, om haar de lastertaal weder te doen inslikken 1 Neen. Met een bovenmenschelijkt koelbloedigheid, eene bewonderens waardige tegenwoordigheid van geest had de markies, bedacht op alle mo gelijke beschuldigingen, toegeluisterd, zonder een spier van zijn gezicht te vertrekken. Hij glimlachte zöfs en wendde zich tot Mark. „Ik moet u waarschuwen," zei hij, „dat uwe moeder verscheidene jaren m «es A&UÊL foeeB. doorgebracht en dat zij er uit ont snapt is, zonder genezen te zijn." Christine maakt een heftig gebaar. „KrankzinnigZoudt ge mij nu nog voor krankzinnig willen doen doorgaan Ha, schurkge wist wel, dat ik niet krankzinnig was, toen ge mij hebt doen opsluiten, toen ge mij ontrukt hebt aan alles wat mij dierbaar was Neen, ik was niet krank zinnig en dat wist ge „Inderdaad," zei de markies op den kalmsten toon ter wereld. „Ik heb 't nooit geloofd, 't Zijn de ge- neesheeren." „De genceshecren "Hij die u onderzocht heeft. Onge lukkigerwijze bemerk ik vandaag, dat hij wel eenigermate gelijk had." „Gelijk heeft hij in uw oog, omdat ik u al uwe misdaden voor dc voeten werp." „Omdat ge eene zeer overspannen verbeeldingskracht hebt. Indien alles wat ge zegt, waarheid was, zou ik de ellendigste van alle schurken ziin," „Als 't niet waar is," zei Christine, dan bea ik, uwe moeder, de ellendige lasteraaszter, die den dood verdient, mrst feta atfeétoïïSkÉöSkeJafc?1 tertaai bedacht, om u van dien man los te maken Ik weet niet wat te denken of te gelooven," stotterde Mark. De jonge man viel op de knieën: „Mijn vader, mijn waarachtige vader!" Christine slaakte een vreeselijken kreet. Bij dit tooneel was zij als krank zinnig van schrik. „O, mijn God," zei ze, „ik ben 't, die door hem veroordeeld wordt Een leven van smarten en tranen heeft den hemel dus nog niet verzoend 1 En ik heb voor hem alle martelin' en, 'alle ellende geleden. Twintig jaren heb ik geweend, heb ik zijn naam hon derden malen per dag herhaald, en nu ik hem terugvindMijn God! mijn God 1" De ongelukkige kon niets meer zeggen. Zij barstte 1c.. Zij was geen meesteresse meer over zichzelve. Te midden harer sni'" en, hoerde men nog dezen uitroei „En ik, die hem zoo liefheb, die hem zee aai

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1922 | | pagina 1