DON.
,OfêS BLAD
DE WILD
BUITENLAND.
FEUILLETON
BINNENLAND
Donderdag 6 Juli 1922.
i4e Jaargang
2 uur.
X uur.
ie lalhi.
s.
maehine
m
Advertentieprijs;
i
Abonnementsprijs:
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,-?
Brieven uit Duitschland
MSTERDAIVi,
ordeaux enz.,
No- 55b.
LISTENS.
r Eerw Zuster»
Mei beirefl.
ick bsni
i5 cent.
50 i. contant.
paou f,
H,
OOT.
ofgrtsi®.
aeon f O.SO
oon f O.S3
Alkmaar.
SRSKSK
is de vvdsch in
HOLLANDSCH DAGBLAD
Per kwartaal voor Alkmaar v i' f 2.
Voor buiten Alkmaar f 285 I "w* rtuatiie no. «33 i per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij v<
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. I uitbetaling per plaatsing f 0.60
Van 1—5 regels fj.25; eikeregel meer f0.25; Reclame
Berlijn, 29 Juni 1922.
EENE BETOOGING IN
LUSTGARTEN.
De groote betooging, die Zondag in
Lustgarten plaats had naar aanleiding
van den moord op Ra (hen au en waar
aan meer dan een half millioen men
schel) hebben deelgenomen, is geheel
ordelijk verloopen. Tegen half 11 kwa
men van alle zijden de socialistische en
communistische vereenigingen opzet
ten met hare roode banieren. De de
mocraten droegen de kleuren der Re
publiek: zwart-rood-goud. De leden
der centrumspartij vielen door geen
uiterlijke teekenen op, hoewel ze toch
aan deze betooging deelnamen: ook
het eentrum had, evenals de andere
partijen sprekers gezonden.
Bij zulke betoogingen houdt de poli
tie zich achteraf en laat de gebeele
enorme ruimte van Lustgarten vrij den
betoogers over.
Langzaam vult zieh het groote plein.
Het is intusschen wel de moeite waard,
al deze menschen, die evenmin als
hunne politieke tegenstanders vrij zijn
van politieke hartstochten eens goed
op te nemen, waartoe zich hier de ge
degenheid zoo goed aanbiedt, immers
men kan ze in de lange langzaam op
trekkende stoeten allen aan zich laten
voorbijgaan. De Meerderheidssocialis
ten onderscheiden zich zoomin als de
meer linksche „Unabhangige" in uiter
ljik en optreden bij deze betooging
?an de aanhangers der burgerlijke par
tijen.
Alleen hunne banieren en de roode
bloem in 't knoopsgat kenmerken hen
hier als socialist. Allen zien er welva
rend uit, goed gekleed en doorvoed en
het weeldeartikel tabak wordt alge-
m3en genoten. De tijden zjjn slecht en
in Berlijn wordt veei armoede geleden,
dat staat vast, maar de honderdduizen
den, die hier tezamen zijn kunnen dit
niet doen vermoeden. Een erfstuk van
den laatsten keizer wordt door zeer ve
len nog in eere gehouden: den op
staander» knevel, welke aan het gezicht
die onuitstaanbaar pedante uitdruk
king geeft.
De communisten, nu ook ordelijk en
rustig betoogend, wenden, voor zoover
ze niet tot het lompen-proletariaat be-
hooren alles aan om hun uiterlijk een
eigen eachet te geven. De mannen en
zeer vele opgeschoten jongens met lan
ge baren en als de haren niet willen
meewerken, een vreemdsoortigen deuk
hoed; verder Schillerkraag, een soort
sportbuisje en korte broek; de beenen
iloot en de bloote voeten in sandalen;
de vrouwen en meisjes met kortgeknip
te haren en. overigens gekleed als ha
re mannelijke partijgenooten plus rok
je en cape. Allen de Sovjet-ster op de
borst.
Zooals alle betoogers daar gaan, kan
men zeggen: hunne houding is waar
dig; de houding der leden eener Duit-
sche Zang- of Tooneelvereeniging in
optocht met banieren ter eere van een
jubilé kan niet waardiger zijn en, ik
zou zeggen ook niet gemoedelijker.
„maar", zooals de Rijkskanselier, na
deze orde geconstateerd te hebben,
Zondag in den Rijksdag uitriep, zich
richtend tot de Duitsch-Nationalen:
„bedriegt u zelf niet! onder deze orde
en discipline werkt een vulkaan, die,
als hij losbreekt voor u ontzettend
zijn kan."
Intusschen heeft zich de groote
ruimte geheel gevuld; de breede trap
pen van het Oude Museum en van den
Dom zijn dicht bezet, evenals de estra
des langs het oude Stadsslot, de resi
dentie van den laatsten keizer. Ook de
monumenten, waar zij maar een steun
punt bieden, zjjn bezet met banieren-
dragende betoogers. Boven op het
hooge Ruiterstandbeeld van Koning
Friedrich Wilhelm IV, den broeder en
voorganger van Keizer Wilhelm I, was
zelfs een man geklauterd, die staande
op 's Konings schouders vele vergeef-
sehe pogingen deed om boven op den
bepluimden steek te komen. Als 't hem
eindelijk toch gelukte en hij daar hoog
zat, zwaaiend de republiekeinsche vlag
ging er wajjuid applaus op. Welk eene
ergernis moet dit alles bereid hebben
aan de aanwezige aanhangers van de
Monarchie, die zich deze statige plaats
zoo gaarne voorstellen in het décor
van den ouden tijd!
De klok van het oude slot slaat met
mooi geluid 11 uur. Over hoevele too-
neelen heeft zij hare klanken doen gal
men, hoevele geslachten hebben ze ge
hoord! Als ik ze nu hoor, op dit oogen
blik en bij alles wat zich hier nu af
speelt, kan ik aan een zekere ontroe
ring niet ontkomen. Hoeveel grootheid
heeft hier geschitterd, die voorbij is
en ten gronde ging. Wat was eens, nog
zoo kort en schijnbaar zoo lang gele
den!Miliairen te voet en te paard
in de schitterendste uniformen hadden
dit plein bezet. Het groote vlak tus-
schen de breede Slotpoort en de trap
pen v. d. Oom waren vrijgelaten. De
zelfde oude klokslag 11 uur. Hoornge
schal kondigt de komst des Keizers
aan. Commando's klinken en onder de
schetterende tonen van de militaire
Kapel worden stram de wapens gepre
senteerd en zinken de vaandels voor
den Allergn&digsten Kaiser, König
und Herr, die daar trots- en met recht
trots lachend met zijn zes zonen voort
schrijdt, den Dom toe, terwijl het volk
van verre slechts de pluimen hunner
helmen ziet en toch hier-om reeds in
een luid gejubel uitbreekt.
Ook nu volgt na den elfden klokslag
een hoorngeschal. Het is het sein voor
de 25 redenaars, die zich op verschil-,
lende punten hadden opgesteld. Als
de spreker, dien ik mede aanhoorde
dén moord besprak op den edelen on-
baatzuchtigen man, die Rathenau was
en zijn ontzetting en afschuw daar
over uitsprak, stemde zijn gehoor in
met een driemaal krachtig uitgestoo-
ten kort „Pfui!" Als hij vroeg, of zoo
iets nog langer geduld moest worden,
stegen dreigende roepen op, enkelen
wilden zelfs nog dienzelfden dag velen
aan den want stellen en riepen beken
de namen. Maar de spreker met zijn
krachtig stemgeluid overstemde dit
geschreeuw: Neen, dat was niet noo-
dig, 't zou tot den chaos voeren, het
ééBe noodige is samenwerking aller
partijen tegen de reactie ter bescher
ming van de Republiek. „Eerst de
Republiek, dan de partij!"
Hjj eindigde zijn rede met een drie
werf „Nieder" op de reactie en een
driewerf „Hoch" op de Republiek,
waarmede zijn gehoor krachtig instem
de. Wanneer men hier niet had gehad
een keur van redenaars, kalm en be
zadigd als deze, wanneer deze sprekers
niet in staat zouden zijn geweest een
opkomend geloei om onmiddelijke
wraakneming te overstemmen met hun
rachtig kalmeerend stemgeluid, deze
monsteribetooging zou niet zoo vol
maakt ordelijk zijn verloopen als nu
het geval is.
Men behoeft slechts te denken aan
Halle, Darmstadt, Frankfurt a. Main,
Hamburg, waar het tot gewelddaden
kwam, waarbij dooden en gewonden
vielen. Dat de ergernis over den sluip
moord op Rathenau groot is, laat zich
begrijpen, zij wordt evenwel nog tot
woede en grooter afschuw opgevoerd
door het weerzinwekkend optreden
der fanatieken onder het rechtsradica-
le gespuis. Verdienen zij een anderen
naam die zelfs Rathenau's grijze Moe
der, door het verlies van haren eeni-
gen zoon reeds zoo smartelijk getrof
fen, in anonieme brieven en telefo
nisch nog op de allergemeenste wijze
beleedigen? Een ophitsende demago
gische pers, de felle redevoeringen der
Duitsch-nationale kopstukken, hebben
een deel van het volk, dat tot de eer
ste standen behoort zoo vergiftigd en
de zeden zoo verruwd, dat iets derge
lijks weerzinwekkends mogelijk is ge
worden bij overigens welopgevoede
menschen. Na den moord op Erzberger
vermaakte zich een Blad dezer rich
ting met de volgende woordspeling:
Gott erhalte, Ebert und Scheidemann;
Erzberger hat er schon erhalten!
En als daar de vulkaan uitbarst, wat
dan? Het zijn ernstige dagen voor
Duitschland en men moet eerbied en
bewondering hebben voot de mannen,
die onder zulke omstandigheden de re
geering in handen willen houden. Zelfs
de vurigste monarchisten moesten be
grijpen, dat hoe eer hier een toestand
van orde en rust heerscht, zij des te
eerder kunnen komen tot de vervul
ling hunner wenschen, als werkelijk
blijkt, dat het aantal hunner aanhan
gers zoo groot is als zij voorgeven.
Zal ooit een Land tot rust komen,
waar men den politieken tegenstander
zóó fel haat en waar voortdurend een
nóg feller haat gekweekt wordt tegen
den vreemden overweldiger?
Volgens de laatste berichten is één
der drie moordenaars van Rathenau
die allen bekend zjjn, in hechtenis ge
nomen. Hij heeft bekend. Zjj zijn be
klagenswaardige slachtoffers van hun
tijd; verblind en opgehitst door de kop
stukken der rechtsradicalen, meenen
zij nog een weldaad aan hun Land te
hebben bewezen!
H. L.
«MÜJ.'J'l1-
DE CONFERENTIE TE
's-GRAVENHAGE.
De president der niet-Russisohe com
missie heeft tot den heer Litwinof, voor
zitter der Russische delegatie, het vol
gende schrijven gericht.
„Mijnheer de President. In uw schrij
ven van dd. 27 Juni hebt gij mij ver
zocht u te doen weten of de Belgische
en Fransche regeeringen zich bereid
verklaard hebben, zonder voorbehoud
de zes clausules te aanvaarden, welke
op 18 Mei j.l. door de eerste commis
sie der Internationale Economische
Conferentie van Genua zijn aangeno
men, en den daarop volgenden dag in
de volledige zitting zijn goedgekeurd,
en of deze staten dientengevolge op
volkomen dezlfde voorwaarden als de
andere staten aan de niet-Russiscke
commissie deelnamen. Gij hebt verder
de vraag tot mij gericht, of deze zes
clausules de goedkeuring van Noor
wegen hebben verkregen.
„Ik heb de eer, onder uwe aandacht
te brengen, dat de drie bovengenoem
de regeeringen besloten hebben, deel
te nemen aan de werkzaamheden der
door de betreffende clausules ingestel
de commissie. Overeenkomstig de
processen-verbaal van Genua, worden
deze regeeringen dus geacht, de zes
clausules te hebben aanvaard en bijge
volg aan de niet-Russische commissie
deeL te nemen op geheel dezelfde voor
waarden als de andere staten."
DE IERSCHE KWESTIE.
De burgeroorlog.
De vrijstaters hebben het hoofdpost
kantoor in SackviRestreet stormender
hand veroverd en 30 man gevangen ge
nomen. Zij hebben de rebellen uit het
Hamman verdréven.
Er loopt een hardnekkig gerucht,
dat De Valera uit het Hammanhotel is
ontsnapt.
Volgens' een officieel bulletin heeft
het republikeinsche leger alle kazer
nes en militaire posten over een groo
te uitgestrektheid bezet. Groote gebie
den in Midden-Limerick zijn onder on
betwist gezag van de republikeinen.
Vliegende colonnes zijn de stad Lime
rick binnengerukt, waar zij sterke pun
ten bezet houden.
Volgens een communiqué der Vrij
staters is de kazerne van Milmount in
Drogheda, waarin een garnizoen onge
regelde troepen lag, gevallen na een
bombardement van de kust, gevolgd
door een beslissenden aanval.
Gravin MarJciewicz gevangen?
Naar gemeld wordt, bevindt zich on
der de rebellen, die gevangen gen-omen
zijn gravin Markievicz, de bekende
leidster, die naar het heet, het bevel
voert over vrouwelijke „snipers".
De republikeinen te Dublin hebben
zich overgegeven.
Het overschot van de ongeregelde
troepen, die deelnamen aan den strijd
in, Sackville-street, heeft zich gisteren
avond overgegeven. Onder hen bevindt
zieh Cathal Brugha, een van de voor
naamste volgelingen van De Valera.
Twee der hotels in SackviRe
street, die de ongeregelde troepen be
zetten, stonden in den namiddag in
brand en waren reeds zoo goed als leeg
gebrand. De belegerden hadden zich
naar de belendende perceelen terugge
trokken. Tegen den middag werd de
witte vlag ontplooid en rukte de brand
weer aan om het vuur te bekampen.
Plotseling werd de vlag weer inge
trokken en heropenden de ongeregel
de troepen het vuur, brandweerlieden
verwondend. De gevechten werden
toen hervat.
Een beroep op het land.
In antwoord op aanbiedingen tot
hulp van vele kanten heeft de Iersche
voorloopige regeering besloten van
daag door het heele land een oproep
te doen om naar de wanens te grijpen
DE MOORD OP RATHENAU.
Volgens een mededeeling der politie
autoriteiten werd op last van het Ber-
lijnsche Polizeipraosidiuin een jonge
man gearresteerd, op wien eimstige ver
denking rust, kennis te hebben gedra
gen van den aanslag op Rathenau.
Naar het „Allensteiner Volksblatt"
verneemt, is de gearresteerde een voor
rnalig officier, Von Oppen.
DE STAKING IN HET BER-
LIJNSCHE DRUKKERSBEDRIJF.
In de vergadering van de besturen
der stakende boekdrukkersorganisaties
wezen de vertegenwoordigers der soc.
dem. en der onafhankeljjken ernstig op
de ontzettende uitwerking van de sta
king, welke door het niet-verschijnen
der soc. bladen de republiek op het
oogenblik van het grootste gevaar
blind en stom heeft gemaakt. Dat kon
toch niet de wensch der drukkers zijn!
verklaarden zij.
Toen ook een der stakende typogra
fen krachtig pleitte voor het weder
verschijnen der drie soe. bladen Vor-
warts, Freiheit en Rote Fahne, werd
hiertoe besloten.
De vakvereenigingen hebben de uit
gave van het „Nachrichtenblatt der
Berliner Arbeiterschaft" weder ge
staakt.
Bij de burgerlijke bladen blijft het
personeel staken. De toestand is on
veranderd.
DE AANSLAG OP MAX
HARDEN.
De voornaamste dader bij den aan
slag op Max Harden, de ex-luitenant
Be «leek van list mat
(Naar eene Engelsche vertelling.)
EERSTE HOOFDSTUK.
1.
Jaren zijn verloopen sedert het be
gin van ons verhad.
Het was op eenen zomeravond, op
hei einde van Juni IS...
Mijne goede moedei- en ik zaten
te zamen ia ons klein woonvertrek,
aan de tafel.
Hel was Zondagavond en wij speel
den smousjas.
TVij bewoonden, met mijne zuster
Ellen, een klein bovenvertrek^ in de
wijk Kerniugton, te Londen; wij had
den daar niet altijd gewoond; tegen
spoed had ons genoodzaakt tot het zoe
ken van een goedkoop verblijf,
Mijne zuster was uitgegaan,
p urende de gansclie week was ik
aa:l1i ah teekc-naar, bij een bouw-
ha .o v' mijne lieve zuster hel
bijdroeg om oaze ^.iuge inkom
sten tc vermeerderen, door lessen te
geven in de muziek.
IJvervol en onverpoosd arbeidde ik
elkexi dag; dan ook wanneer mijn
meester mijne diensten niet noodig had
en zelfs thuis maakte ik bestekken en
plannen, in de hoop, toch eens bouw
meester voor eigen rekening te zijn.
ei,d er ergens een prijs uitgeloofd
voor het opmaken van een plan voor
et een or ander gebouw, dan be
ijverde ik mij telkens met eene vlijt,
die aJeen door warme moederliefde
kon ingeboezemd worden, om de over
winning op de medekampers te be
halen.
Elke maal en dit was reeds zeer
dikwijls geweest was ik echter mis
lukt.
Mijne moeder en mijne zuster waren
aan die telkens terugkeerende misluk
kingen gewoon geraakt; zelfs zoodanig,
dat zij mij met onverschillig oog mijne
scheisgu eq teekeningen zagen verzen
den, .waarop toch nooit een antwoord
kwam.
Zes maanden ongeveer voor den
heuglijken avond, waarmede ik dit ver
haal begin, had ik nogmaals een plan
opgezonden, in antwoord op eene Drijs-
vraag, die uitgeschreven was door eene
rijke vrouw uil Cumberland en welke
verlangde een nieuw en prachtig kas
teel te bouwen.
De bouwmeester, wiens plan aan
genomen zou worden, was een loon
van twee-honderd-vijftig pond toege
zegd.
Dal was voor ons geringe lieden
eene verbazende som; ik bouwde
er mij voortdurende luchtkasteelen
mede; doch mijne huisgenooten waren
ook ditmaal volkomen vergeten dat ik,
ook daar, meegedongen had naar den
prijs.
En ditmaal kwam de verwachte for
tuin.
Ja, zij kwam, en die blijde bood
schap werd door mijne zuster Ellen,
mijne goede lieftallige engel, gebracht.
Ik had in den brief, die mijn plan
begeleidde, hel adres opgegeven van
het kantoor mijns broeders Jozef, in
de CiLy,' Newton Street 118, mei de
naamletters C. G
Ik had gedacht, dat eenp verande
ring in het adres misschien ook de
kans ten mijnen gunste kon doen kee-
ren. Wat denkt men al niet als men te
gelukken poogt?
Terwijl ik en mijne moeder onze
kaarten op tafel wierpen, stiet Ellen
eensklaps de deur der kamer open en
riep, terwijl zij als 't ware kwam bin
nengestormd
Mijn beste, goede Canut, hier is
eindelijk goed© tijding voor u! Ja, moe
derlief, die tijding is goed!
En zij wierp een brief op den
.„derden" van harten aas, dien ik juist
zegevierend had getoond.
Goede hemel, lieve Ellen, zeide
moeder, terwijl zij haren bril vaster
zette, hoe komt gij op zulk 'n gedachte
Zij Jegde hare kaarten open op tafel
er was geen enkele troef in haar
spel!
Ik nam den brief op, en Ellen las
luid, over mijne schouders heen, het
adres:
„C. G. 118. Newton Street."
Wat zegt ge daarvan, Canut?
ging zij voort; Jozef kon er niet uit
wijs worden en zou den brief gewei
gerd hebben, als ik hem van dein brief
drager niet had aangenomen en hem
gezegd had, dat het adres goed was.
iGij zijt dus mijn plan niet ver
geten, meisjelief? vroeg ik,
Ik herinner mij zeer goed, zeide
Ellen aarzelend, dat gij Jozef verleden
iaar verzoent hebt, de brieven te ont-
Ankermann heeft getracht met behulp
van andere personen geld te verkrijgen
en een voertuig om Berlijn te kunnen
verlaten. Zijn pogingen waren echter
vruchteloos.
Ankermann en de gearresteerde Wei
chert- zijn landgenooten en kenden el
kaar reeds geruimen tijd. Zij woonden
te ChaTlottenburg bij elkaar. Geen van
beiden had zich bq de politie laten in
schrijven. Zij brachten hun tijd gewoon
lijk door met kleine uitstapjes, tot hun
geld opraakte. Zij behooren waarschijn
lijk beiden tot de 0. C,
Gisterenmorgen werd te Berlijn het
gerucht verspreid, dat Barden was
overleden. Het gerucht is onjuist ge
bleken. Harden is herstellende.
DE JAARLIJKSCHE PAUS-
MEDAILLE.
In tegenwoordigheid van den edel
smid Aurelio Mietruzzi heeft kardinaal
staatssecretaris Gasparri het eerste
exemplaar van de Paus-medaille van
dit jaar, waarop de leden van het H.
College, die van het corps diplomati
que en de andere hoogwaardigheidsbe
kleeders van het Vaticaau recht heb
ben. aan den H. Vader overhandigd.
Aan den eenen_kant vertoont de me
daille een goedgetroffen beeld van
Pius XI. Aan den anderen kant ziet
men de Goddelijke Verlosser afge
beeld Die de rechterhand omhoog heft,
om de Hem omringende Apostelen er
op te wijzen het christendom in de
wereld tc verkondigen.
KOTO ZICHTEN
Ebert en Wirth kwamen bij een
uitvoerige bespreking van den politie
ken toestand eenparig tot de overtui
ging, dat de aanneming van de wet
ter bescherming der republiek door
den Rijksdag voor den staat een drin
gende noodzakelijkheid is.
De Duitsehe rijksdag heeft het
verdrag van Rapallo in tweede en der
de lezing aangenomen.
Naar uit Munchen wordt gemeld,
is het Munchener „Volkshaus" door
een bomaanslag ernstig beschadigd.
De bom was blijkbaar- in het closet
neergelegd. De schade wordt op
100.000 mark geschat.
Menschenlevens zijn niet te betreu
ren.
Blijkens mededeeling van de post
administratie is de dienst met West- en
Zuid-Ierland hersteld, doch is er nog
aanzienlijke vertraging.
Te Turijn hebben ontevreden pen
sioentrekkenden met faeisten een be
tooging gehonden tegen Giolitti, die
op een doorreis de stad passeerde, en
wel omdat hij weigerde als particulier
persoon een delegatie te ontvangen,
zoo meldt een radiogram uit Berlijn.
De politie arresteerde verscheidene
personen.
Ingevolge de door het kabinet
goedgekeurde plannen zal het Japan-
sche leger met 56000 man worden ver
minderd.
De Engelsche minister van Oor
log verklaarde in het Lagerhuis, dat
het Duitsehe leger is teruggebracht tot
de sterkte, welke in het verdrag van
Versailles is vastgesteld en dat Duitseh
land, wat oorlogsmateriaal betreft, af
doende is ontwapend.
Door de Sovjet-rechtbanken zijn
dezer dagen opnieuw 4 personen ter
dood veroordeeld, die er van werden
beschuldigd, kerkschatten aan de re-
quisitie te hebben onttrokken.
Bij de in de plaats Singer gehou
den demonstratie voor de republiek
werd door een majoor op dj deraon-
streerende menigte geschoten, waar
door eenige personen ernstig werden
gewond. De menigte ontstak hierover
in woede. Bq het tumult, dat daarop
vangen, die aan het adres van Ct Gt
bij hefni besteld zoud©n worden. Weet
gij niet meer, dat gij lachend zeidet,
dat een nieuw adres u wellicht nieuwe
kans zou geven om te gelukken en
hoe zelfs hij daarover in eenen lach
schoot?
Ik herinnerde mij alles, ja ook dien
lach op het ge}aal van Jozef ik
had nooit iets dergelijks bij mijnen
broeder bespeurd. Zijne wereldbe
schouwing was te somber en hij nam
liet leven al te ernstig op om er ge
noegen uit te kunnen putten. Ik had
hem hierover al meermalen ge
waarschuwd en hem geraden alles niet
zoo zwaar tc wegen. Die neiging
maakte moeder dikwijls ongerust.
Gij denkt dus dat deze brief mij
geluk zal brengen? vroeg ik; welnu,
wij zullen hel hopen.
Wel Canut, wa. is er tocli gaan
de? vroeg moeder geheel onthutst.
Er is antwoord gekomen op mijn
plan voor Neülewood op de teeke-
niug voor de villa, die daar gebouwd
zou worden en waarvoor eene premie
van twee-honderd-vijftig pond aan den
vtrv aardiger van het beste plan werd
uitgeloofd. Maar, moeder, zijt gij dat
dan zoo gansch vergeten? vroeg ik,
ontstond, werd de majoor doodgescho
ten.
In den D.-trein tusschen Dort
mund en Frankfort a.d. M. is aan een
Afrikaan een portefeuiDe met onge
veer 200 dollar, een credietbrief voor
25000 dollar en een credietbrief voor
10.000 dollar ontstolen. De daders, een
Frauseh-sprekende dame en twee hee-
ren, zijn nog niet gevonden.
Gisterennacht is de onafhankelij
ke rijksdagafgevaardigde Ernst Dau-
mig, die omstreeks drie weken geleden
tijdens een rijksdagzitting door een be
roerte werd getroffen, overleden.
Te Wiesbaden had na de ontbin
ding van een optoeht van betoogers in
de hoofdstraat der stad een botsing
plaats. De politie maakte gebruik van
haar vuurwapens. Zeven personen wer
den gewond.
Kinderen ontdekten in de buurt
van Plauen in Saksen, onder den
grond verborgen een kist met 42 revol
vers en 1400 patronen.
Een Fransch sergeant en twee ja
gers werden in de kraits Gross-Stréh-
iitz aangevallen door een tiental jonge
Duitschers, die hen uitschudden. De
sergeant werd door een bajonetsteek
aan het hoofd gewond.
De Berlijnsche vrouwenmoorde
naar Grossmann heeft zich gisteren
morgen in zijn ecl opgehangen.
Daar de eisehen der gemeente-ar
beiders te Boedapest die een loonsver
hooging vroegen, verworpen zijn door
den gemeenteraad, hebben ongeveer
2000 gemeentewerklieden de staking
geproclameerd.
De Duitsehe communisten willen
onder bedreiging met algemeene sta
king een ultimatum tot de regeering
richten, waarin zq aandringen op
„rueksichtslose" uitvoering der vatvcr-
eenigingseisehen.
Gisterennacht is een oproerige be
weging uitgebraken te Rio de Janeiro.
Zij was echter niet ernstig en werd on
middellijk onderdrukt. De regecring is
meester van den toestand. De bevol
king is rustig.
UIT EEN B.ELANGRIJKE REDE
VAN BARON VAN WIJNBERGEN.
Dinsdagavond hidd de heer mr. Ba
ron van Wijnbergen in den tuin van de
N. K. Harmonie te Tilburg (de zaal
was veel te klein voor de ongeveer
2000 bclangstellend&n) een rede, waarin
hij naast een opwekking om to stem
men op de Roomsche lijst, de zaak
schetste van tfet Kabinet, dat als re
sultaat van deze verklaringen zal op
treden.
Verder behandelde hij de N. K.
Partij en de beweging, uitgelokt door
den heer Van Cranenburgli. Spr. ver
klaart, dat het resultaat van de onder
handelingen is, dat de leiders overtuigd
zijn, dal, wat zij willen bereiken, vol
komen bereikt kan worden binnen de
Katholieke Staatspartij. Spr. erkent, dat
hun grieven ten deele gegrond zijn en
dat hun eisehen tot op zekere hoogten
gesteund moeten worden.
Spr. verklaart hun nadrukkelijk, dat
in de Katnolieke Staatspartij mét hun:
wenschen rekening zal worden gehou
den.
Spr. keurt het ten sterkste af, dat
een groepje van hen toont niet te be
grepen, wal het zeggen wil als Katho
liek loyaal zich te onderwerpen aan!
een wensch vail hun Bisschoppen. i
«enigszins geraakt.
Nu herinnerde moeder zich einde-1
lijk ook hoe druk ik het vorig jaar
aan een plan voor eene villa te Neüle
wood gearbeid had. i
NetUewood in Cumberland, zieide
zij, wel zeker, nu herinner ik mij alles.
Wie weef, viel Ellen in, of de
brief mei het plan niet ter uwer be
schikking is en men het u niet terug
wil zenden, indien gij de vracht be-;
taalt.
Maar, lieve Ellen, riep ik uit,
nu maakt gij het waarlijk te erg!
Zij had hare armen reeds om mijn
hals geslagen en hare lippen op mijn
wang gedrukt. Ik had schertsend ge
sproken, maar zij voelde zoo fijn eh
vatte reeds dat zij mij gegriefd hadj
Vergeef mij, Can, smeekte zij, ik
vreesde dat gij u te zeer vleidet en dat
uw teleurstelling dan erger zou zijn
wanneer gij uw mislukken moest lezen.
Ik zegde het uit bezorgdheid; gij zijt
toch niet boos op mij, niet waar? t
Ik, iieve zuster. Hoe kunt gij
dat denken?
Is hij ooit in zijn leven boos
wcesl, Ellen? .vroeg moeder.
(Wordt vervolgd^
