ONS BLAD"
Melitks momenten.
BUITENLAND.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: JgSgffi^Jg-433
14e Jaargang.'
51
Abonnementsprijs:
Per tcw&rte&l voor Alknuuir f 2.—*
Voor buiten Alkmaar •••••••••f2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Advertentieprijs: j
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0.25; Reclaratf
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij vooé'
uitbetaling per nlaatsing f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60f 35,-
f 15,-i
De tijd van het R. K. Nationaal
Jeugdcóngres begint te naderen
nog slechts enkele dagen en de
leiders van het Katholiek Jeugd
werk komen samen, om onderling
het moei'.i;ke, maar allernoodzake
lijkste werk te bespreken: de vor
mins onzer R. K. rijpende en rij
pere jeugd.
Wij komen samen in het Eerste
stedelijk Gymnasium, Laan van
Meerdervoort te 's-Gravenhage,
vaar reeds in 1919, een Jeugdcón
gres met tentoonstelling werd ge
houden, door den „Bond ter be
hartiging van de belangen van het
kind", en waar toen 27 a 28000
personen, door een bezoek, hun
belangstelling hebben doen blij
ken.
Warneer wii de stellingen van
toen met onze stellingen verge
lijken, dan gevoelen wii aanstonds
dat de opzet en inhoud van een R.
K. Jeugdcóngres van dieper werk
g^riugt
1 rouwens a priori weten wij ka-
dio leken dat aan het opgroeiende
geslacht, in den tijd van opkomen
de hartstochten en drang naar
vriendschap, wii alleen het meest
intensief, kunnen werken.
W ij immers willen od de eerste
alaats, onze jonge menschen bren
gen tot den grooten Vriend, den
vriend bij uitnemendheid, den
Goddelijken Heiland, die den jon
geling Johannes tot het Apostolaat
riep, die den jongeling van
Naïm van den dood tot het leven
opwekte, die den rijekn jon-
geJng vriendelijk aanzag; maar
hem tegelijk tot het brengen van
groote oifers aanspoorde; die den
ver.oren jongeling wederom barm
hartig in zijn huis opnam.
Wii zullen de jonge menschen
brengen tot Christus bij zint berg-
prediking terwijl Hii de hoogste
ievenseischen: de zelfverlooche
ning en zelfopoffering afkondigt.
o,f die 't woord spreekt: „Wie 'de
hand aan den ploeg slaat en om
ziet, is niet geschikt voor het Rijk
der hemelen."
Wij'weten in één woord, dat het
hoofddoel der R. K. Jeugdbewe
ging is: de jonge menschen met
hart en ziel te binden aan den
Christus.
Wii willen door het uitbeelden
van den Christus onze rijpere
jeugd in een heilige begeestering
brengen, zoodat zi» Hem, als hun
leider willen volgen, niet alleen
met vreugde, maar ook 'uit diep
gevoeld plichtsbesef.
,9°k de niet christelijke jeugd
leiders willen bij het opgroeiende
geslacht een sterk enthousiasme
opwekken.
En zij .zoeken naar middelen otn
de vlam der begeestering te kun
nen ontsteken.
En zii vinden er enkele. Doch
meestaf zijn het dan nog slechts
middelen, die een vervliegende en
weinig beteekenende geestdrift op
wekken.
„Wat de jeugd boven den leer
plichtigen leeftijd vooral noodig
neeft, zijn momenten" zoo luid
de een der stellingen van het
jeugdcóngres in 1919. En die mo
menten zijn, zegt het verslagboek:
„het zien van het strand bii mid
dernacht, het wegstervend schijn
sel van het kampvuur, de uitrei-
Yan ,een troepvlag, het groot
saluut s ochtends vroeg of
's avonds laat bii £en vlaggepara-
de, een vroolïjk lied, verteluren
Dat alles mobiliseert de hoogste
en heiligste krachten in de jonge
menschen.
Of, zooaTs ik lees in het socialis
tisch jeugdblad: „Het jonge Volk"
van 14 Juli j.l. „Hebben wii in
onze arbeidersjeugd centrale (A.
J. C.) momenten Laten wif er en
kele aanhalen van ons Pinkster
feest: In de eerste plaats onze
belofte van trouw aan onze mocfie
nieuwe vlag, dat vond ik 'n tref
fend moment. Dan de bijeenkomst
in de Heidekuil. Daar zaten een
800 jonge menschen te luisteren
naar wat onze oude jonge vriend
Gerhard te vertelien had. Ook her
inner ik mij, hoe daar op het sta
tion te Utrecht „Morgenrood" ten
gehoore werd gebrachtdart
voel' je, dan dringt het tot je door,
dat het mogelijk is, een betere en
nieuwere samenleving .te stichten,
waar ieder mensch tot zijn recht
komt. Dat zijn van die momenten,
waarbij je, zonder iets te zeggen,
je zelf een voelt met allen."
Arme stakkers met slechts zul
ke momenten.
Dan hebben wii in onze katho
lieke jeugdbeweging geheel ande
re momenten, welke zijn die mo
menten
Wanneer de R. K. Jeugdbewe
ging de naar waarheid zoekende,
naar kracht en leven strevende
jonge menschen in een bewuste
verhouding tot Christus brengt,
hen Christus leert begrijpen en
liefhebben.
Wij hebben momenten, als de
jonge menschen gaan inzien, dat
Christus het groote Tconlbee.dl
is, het groote ideaal, waarnaar
edele en naar omhoog strevende
jonge menschen verlangen, en dien
zij zich dikwijls in deze jaren in
hunne verbeelding brengen, over
Wien zii zelfs droomen, gelijk een
kind droomen kan van zijn goéde
moeder.
Wi. nebben momenten: wan
neer de jonge menschen door 'n
heilige begeestering worden aange
grepen, zoo dikwijls zij zich den
Christus voorstellen in Zijne ver
hevenheid en goedheid, in Zijne
kracht en reinheid.
Wii hebben momenten: die het
absolute eigendom zijn van de
katholieke jeugdbeweging, wan
neer wij Christus de centrale
kracht zien worden van de leden
der jeugdorganisatie wanneer wij
onze jonge menschen zien neer
knielen aan de Communiebank, en
zich met hart en ziel zien vereeni
gen met den levenden Christus.
Alleen het R. K. jeugdwerk kan
voor een geheel land dit grootsche
moment te aanschouwen geven
dat een toekomstig geslacht zich
voedt en versterkt aan de Bron
des levens.
Ik wilde dan ook door dit artikel
de leiders der Katholieke Jeugd
organisaties in Nederland, herinne
ren aan het eerste punt van het
programmaboek van het a.s. Jeugd
congres.
„Op Zondag 30 Juli, zal ihet
congres geopend worden met een
algemeene H. Communie over het
geheele land, door alle leden en
bestuurderen van de R. K. Jeugd
organisaties."
G. J. SUETENS, R. K. Pr.
Secr. van het Jeugdcóngres
DE CONFERENTIE TE
's-GRAVENHAGE.
Communiqué 55.
De niet-Russische commissie is gis
termiddag in voltallige vergadering in
het Vredespaleis, bijeengekomen om
4.30 uur, onder voorzitterschap van
den beer Patijn.
Baron Romano Avezzana stelt uit
naam van de delegaties van Italië,
Groot-Britannië, Frankrijk, België, Ja
pan, Nederland, Roemenië; Polen,
Tjeeho-Slowakije, het Koninkrijk der
Serviërs, Croaten en Slovenen, Grie
kenland, Letland, Esthonië en Finland
de volgende resolutie voor:
„De niet-Russische commissie-
doet haar werkzaamheden eindigen
op het punt waarop is aangeland de
gedachtenwisseling, die te 's-Graven
hage zijn gevoerd met de Russische
commissie, en die is vastgelegd in
de door de drie sub-commissies
voorbereide en goedgekeurde rap
porten en neemt met voldoening
kennis van het voorstel der Russi
sche delegatie om haar regeering
voor te leggen hetgeen vervat is in
de door den heer Litvinof in de vol
tallige vergadering van 19 Juli voor
legde verklaring.
„De niet-Russische commissie kan
in de termen van deze verklaring
zelf geen grondslag voor een over
eenkomst vinden, maar zij consta
teert, dat de in deze verklaring aan
gegeven gedragslijn indien zij aan
vaard wordt door de Russische re
geering en indien op loyale wijze
gevolgd, kan medewerken tot het
herstel van vertrouwen, dat noodig
is voor medewerking van Europa
aan het herstel van Rusland.
„De niet-Russische commissie eon
stateert bovendien, dat deze verkla
ring kan dienen om een gunstige at
mospheer te scheppen voor alle late
re onderhandelingen, die gewenscht
geacht zouden kunnen worden door
de hier vertegenwordigde regeerin
gen."
De resolutie wordt goedgekeurd.
De heer Cattier stelt voor, dat mor
gen een voltallige vergadering van de
niet-Russische commissie gehouden
zal worden, waarin o.a. het rapport
zal worden besproken van de werk
zaamheden verricht na den 17en Juli,
datum waarop de rapporten der drie
sub-commissies zijn vastgesteld.
Spreker stelt voor den heer Hilton
Young tot rapporteur te benoemen.
Aldus wordt besloten.
De vergadering is om half zes n.m.
gesloten na de mededeeling van den
President, dat de voltallige vergade
ring van de niet-Russische commissie
heden om 3 uur n.m. zal bijeenkomen
De tekst van de resolutie zal wor
den medegedeeld aan de Russische de
legatie.
Eet einde.
De resolutie, aangenomen door de
niet-Russische commissie beteekent 't
einde der conferentie. De Fransche de
legatie heeft zich met kracht verzet te
gen een voortzetting van de conferen
tie. Hedenmiddag zal een slotzitting ge
houden worden.
Eet vertrek.
De heer Litvinof deelde mede, dat
de Russische delegatie vermoedelijk
Vrijdag zal vertrekken.
DE IERSCHE KWESTIE.
De burgeroorlog.
De strijd om Limerick duurt voort.
Be plaatselijke bladen te Cork staan
onder strenge censuur der republikei
nen. Het heet, dat hoofdcensor is miss
Mac Swinev, de zuster van wijlen den
burgemeester van Cork.
Nadere berichten uit Ierland over
den toestand in het Westen melden,
dat de republikeinen volledig uit. Sli-
go zjjn verdreven. Twee burgers wer
den bij de gevechten gedood. De re-
hellen vielen de Vrijstaatsche kazerne
van Manor Hamilton aan, doch werden
teruggeslagen. Drie rebellen werden
gedood.
De vrjjstaters namen tot nu toe twee
duizend man gevangen. De toestand
te Limerick is tragisch; negen van de
loopgraven zijn van mijnen voorzien.
De stad is gelijk een versterkt kamp.
Elke groote straat heeft een versterkt
steunpunt. Er wordt veel geweervuur
afgegeven, dat zich soms ontwikkelt
tot hevige fusilades. Vele bewoners
zijn naar het land gevlucht, andere
loopen langs de ontredderde straten,
op zoek naar een schuilplaats.
Een lafhartige daad.
Tijdens de begrafenis van een Vrij-
staat.soldaat, die in een hinderlaag ge
dood werd, werden de rouwdragers,
waaronder de familieleden en zes on
gewapende kameraden van den doode
door ongeregelde troepen overvallen.
Een der kameraden werd gedood.
Vredesonderhandelingen.
Een niet-bevestigd bericht doet in
Dublin de ronde, dat de republikeinen
te Cork een gedelegeerde naar het
hoofdkwartier der Vrijstaters hebben
gezonden om over den vrede te onder
handelen.
DE MOORDENAARS VAN
RATHENAU.
Het onderzoek van de beide lijken
der moordenaars van Rathenau 'heeft
aangetoond, dat speciaal op het li
chaam van Knauer talrijke eerst half
geheelde hagelsohoten aanwezig wa
xen. Men schrijft dit hieraan toe, dat
Knauer en Fischer bij hun vlucht waar
schijnlijk levensmiddelen gestolen heb
ben, en daarbij verrast en aangescho
ten werden. Aan geld hadden ze sa
men nog ca. 3000 Mark bij zich. Fiet
sen bezaten zij niet meer, daarentegen
verschillende wegenkaarten van Nrd.-
Duitschland, eenige levensmiddelen en
twee flesschen bier. Hun papieren had
den zij niet bij zich. Zij hebben zich
echter twee nieuwe pakken weten te
verschaffen. Er werden paketten met
twee costuums en een overjas gevon
den. De politie tracht te weten te ko
men, wie hun deze kleedingstukken
heeft verschaft.
Het onderzoek der Berlijnsche politie
is nog niet gestaakt, doch wordt op
uitgebreide wijze voortgezet. De be
woner van de burcht, de schrijver dr.
Stein en zijn vrouw zijn in Bad Kösen
in hechtenis genomen en naar Berlijn
gebracht. Dr. Stein moet met de moor
denaars op de een of andere wijze in
verbinding hebben gestaan, want deze
hebben zich met zijn sleutel toegang
tot de burcht verschaft. Na den zelf
moord der beide daders keerde Stein
weder in de burcht terug en beweerde
absoluut niet te hebben geweten, wat
gebeurd was. Het is de Berlijnsche po
litie thans gelukt, vast te stellen, dat
de moordenaars de eerste drie dagen
voor hun vlucht zich bij een tante van
Knauer in Schöneberg, die intusschen
ook in hechtenis is genomen, verbor
gen hebben gehouden. De politie
tracht thans uit te visschen, waar de
moordenaars zich daarna hebben op
gehouden.
Bij den schouw der lijken van Fi
scher en Knauer is het vermoeden ont
staan, dat Fischer eerst Knauer dood
geschoten en daarna zichzelf een ko
gel door bet hoofd heeft gejaagd.
Toen de ambtenaren der politieke
poiltie de slaapkamer binnentraden,
lag Knauer te bed, tot de borst toege
dekt, de handen over de borst gevou
wen; Fischer lag er naast; heiden wa
ren reeds dood en bloedden uit een
hoofdwonde.
Bij een nader onderzoek bleek, dat
een ruit in het raam der slaapkamer
was stukgeschoten en dat zich aan
den waiwl bloedsporen bevonden. Men
maakt daaruit op, dat het schot, het
welk een ambtenaar der recherche uit
Halle op het venster had gelost, Knau
er in het hoofd had getroffen en ge
dood. Fischer, die zich op dat oogen-
blik in dezelfde kamer bevond, lieeft
waarschijnlijk den doodelijk gewonde
te bed gelegd en getracht het bloed te
stelpen met water, waarvan men later
ook de sporen vond. Toen hij evenwel
bemerkte, dat Knauer reeds dood was
pleegde hjj zelfmoord.
Later is ook gebleken; dat Knauer
niet is gedood door een sehot uit. een
revolver, maar door een schot uit een
karabijn.
HET DUITSCHE RIJKSPRESI
DENTSCHAP.
De Duitsche rijkspresident heeft bjj
herhaling verzocht nieuwe verkiezin
gen voor het rijkspresidentschap te
doen houden, daar hiertegen geen be
zwaren meer bestaan, nu het aan
Duitschland blijvend gedeelte van Op-
per-Silezië ontruimd is. Daar de Rijks
dag den datum der verkiezing moet
'bepalen, heeft dr. Wirth de kwestie
uitvoerig met de partijleiders bespro
ken, die algemeen van' opinie waren,
dat het niet wenschelijk zou zijn den
dag der verkiezing nog vóór het uit
eengaan van den Rijksdag vast te stel
len, maar dat dit zoo spoedig moge
lijk na het weder bijeenkomen van 'i
Parlement in October moet geschieden
Dientengevolge zal de verkiezing ver
moedelijk in December of Januari
plaats hebben.
EHRHARDT RECHTVAARDIGT
ZICH.
Kapitein Ehrhardt heeft uit Wee-
ne'ii een uitvoerige verklaring gezon
den aan de „Miuichener N. Nachrich
ten" over de organisatie C. Daarin)
wijtst hij de beschuldiging af, dat de
organisatie, die trouwens ontbonden is,
iets te maken heeft met de politieke
moorden. Hij herinnert aan de ver
diensten van de organisatie, die ge
vormd was uit de Ehrhardt-bri iade,
bij de onlusten te Berlijn, in Midden-
Duitsohland en later bij de onder
steuning van de huidige regcermg in
Opper-Silezië, Het is ondank, indien
thans van bevoegde zijde zulke be
schuldigingen de organisatie worden
aangewreven, ofschoon men weet, dat
zij in het geheel niet meer bestaat
en dal de Duitsche Bond, die eenigei
leden van de vroegere organisatie C
telt, zich openlijk heeft aangegeven en
zijn doel: bestrijding van het bolsje
wisme in eiken vorin, niet verbergt
Ook de organisatie C heeft geen an
der doel gehad dan het bestrijden van
rcgeering&vijandig geweld.
DE DUITSCH-NAT10NALE
FRACTIE.
Het kort na den moord op Rathenau
in de pers verspreide bericht, dat een
aantal leden der D.-nat. rijksdagfractie
onder leiding van prof. Duhringer hun
partij den rug wilden toekeeren, werd
tot dusver niet bevestigd. Thans deelt
de „Vorwarts" mede, dat prof. Duh
ringer in een schrijven aan den rijks
dagpresident Löbe officieel zijn uittre
ding uit de D.-nat. fractie heeft mede
gedeeld. Het blad trekt daaruit de
conclusie, dat het prof. Duhringer niet
gelukt is ook andere leden te bewegen
de fractie te verlaten. Hij verwacht
evenwel, dat nog dezen zomer vele af
ge vaardigden, waaronder prof. Hdtsoi?
en mevr. Behrn, de partij vaarwel zul
len zeggen.
KABINETSCRISIS IN ITALIë.
Het kabinet Facta is, daar uitgezon
derd de rechts-nationaiisten alle par-
tijen, ook de fascisten, voor de motie
van wantrouwen stemden, in de min
derheid gebleven en heeft daarom zijn
ontslag aangeboden.
DEEXCESSEN DER FASCISTEN.
Volgens een bericht uit Milaan is
de strijd tusschen fascisten en sociar
listen in de provincie opnieuw ont
brand. De proteststaking te No vara
breidde zich, naar andere steden uit,
waaronder Paria en Turijn. Bij de bot
singen werden verscheidene personen
gedood en gewond.
Uit verschillende districten worden
nieuwe ordeverstoringen gemeld. To-
lentino bjj Ancona is door 700 fascis
ten bezet, die zich meester maakten
van de gemeenteljfke gebouwen en het
oorlogsmonument vernielden, dat was
opgericht door de liga van het prole
tariaat, waarbij het tot botsingen
kwam met de communisten. Eén per
soon werd gedood en verschillende
werden gewond.
Ook is er een algemeene staking te
Novara, waar drie personen zijn ge
dood, vier stervend zjjn en verschil
lende andere werden gewond.
Te Grosseto had een botsing plaats
tusschen popolari en fascisti. Eén
vrouw werd gedood en een andere ge
wond. Te Ginghano bjj Napels werd
een communist gedood, terwijl ver
schillende voorbjjgangers werden ge
wond.
DUURTEBETOOGINGEN TE
WEENEN.
Het met sprongen omhoog gaan der
prijzen leidde gisteren tot roerige too
neelen op de markten en bjj de bakke
rjjen in de voorsteden van Weenen. De
vrouwen, die haar inkoopen gingen
doen, wilden geen genoegen nemen
met den prijs van 2170 kronen voor
een brood. Er moest een sterke politie
macht worden ontboden ter handha
ving der orde.
Des voormiddags trokken vele dui
zenden arbeiders naar het Parlement
om tegen den te hoogen broodprijs te
protesteeren. De banken en kooplie
den sloten in allerijl hun zaken, daar
zij een herhaling der plunderingen
van verleden jaar vreesden en er over
dreven geruchten omtrent onlusten de
ronde deden. Ook marcheerden er troe
pen in volle uitrusting door de hoofd
straten, doch de autoriteiten verklaar
den, dat men hier slechts met een oefe
ningsmarsch te doen had, die met de
demonstratie geenszins in verband
stond.
Om 1 uur was de betooging zoo goed
als afgeloopen.
VERSPREIDE BERICHTEN
DE ARMOEDE VAN
OOSTENRIJK.
Een treffend staaltje van de toe
standen in Oostenrijk komt voor
m het politie rapp o rt van het
Weensche commissariaat Ost
Bahnhof. In den sneltrein naar
Boedapest constateerden de met
de controle aan de grens belaste
beambten, dat een Amerikaan in
zijn portefeuille 1.200.000 kronen
had. Er op opmerkzaam gemaakt,
dat het maximum-bedrag,, dat
mocht worden uitgevoerd, was
vastgesteld op 200.000 kronen,
stak de burger der Vereenigde Sta
ten 4 biljetten van 50.000 kra-
Naar eene Evnclsche vertelling.)
i3.
Dien avond laat nadat ik in eene
herberg wat gecten had, daalde ik de
heuvelen at" en begal' mij naar den
oever van bet beroemde meer. Ik was
gejaagd en opgewonden, en kon dien
avond niet tot kalmte komen.
Mijnheer Wenford ot liever de ver
halen van dien heer hadden mijne
gemoedsrust gestoord.
Immers hij had mijn© aanstaande
icesleres ais een luimige hardvochtige
cesteres afgeschilderd, mij geraden,
I dan61 -naar Londen terug te kceren
a mijne reis voort te zetten.
wiern oa2e!ierheid mijner toekomst
hesluiteuSmI.cr?10eid' maar kon nieti
ruaaji wa, 1 er rU5t le begevende
om (rek VanP8sl1ezen en ik bleef 11611
aa het schilderachtig oord.
'onddvvajén.
liet gezicht van het schoone land
schap kon mij dien avond niet bekno
ren; mijne toekomst was te duister;
het was mij, alsof d© vrienden, die
in Londen had achtergelaten, zeer
vaa..mij verwijderd waren, en het
(->.,rl'lUSUl'|nvan dl6n afstand gaf mij
it HJahike gewaarwording.
iPn fhjegelend meer aan mijne voe-
daarin verspr^'"dPP?
zoo l)ewo Ikt' 1 vau ^ht toch
zoo bevolkt en nevelachtig voorkwa
men, verdreven den somheren loop
mijner gedachten niet P
Ik was wel onder den indruk van
het heerlijk natuurtooneel, en gevoelde
er de verrassende schoonheid van
maar de nieuwe omgeving schonk mii
g°on genoegen, deed geenen vréde da
len in mijn hart.
Aan den o©ver van hel meer in de
nabijheid van Bowuess, stonden'eentee
banken, om de talrijke bezoekers dezer
neerlijkc plek gelegenheid tot rusten
te gfeven. Op ééue dier banken zaten
dien avond twee mannen, beide met
het gelaat naar' liet meer en den rug
naar den .weg gekeerd dien ik volgde
Ze waren in een ernstig gesprek en
keerden zich niet om, toen ik voorbij
ging.
Mijnheel' Wenford was de eene, men
kon zich in hem niet vergissen; de
ander© was blijkbaar een jonger man,
veel tengerder en kleiner van gestalte.
Beid© mannen rookten sigaren.
Ik bewonder uwe handelwijze
niet, hoorde ik den jongste zeggen.
Ik heb hem, vb 1 geus mijne ge
woonte, een poets gespeeld, luidde het
snoevend antwoord.
"Welnu, boe bevalt hij u? vroeg
de jongere spreker op ongeduldigen
loon.
Ik vrees dat hij ons lastig en
gevaarlijk zal zijn.
Ik vervolgde mijnen weg langs een
duister pad, dat van liet meer afweek.
'liet was mij alsof ik droomde.
Wie zou tol last zijn? wie was
er gevaarlijk?
Ik keerde langs een anderen weg
linsaf naar Bowness terug en ont
moette W'enford dien avond niet meer.
Ik huiverde voor eene ontmoeting
met dien man.
Was het wiel mogelijk en met ge
zond vers tand'overeen te brengen, dat
W'enford gn zijn gezel mij bedoeld
hadden
Dat was onmogelijk. Ik Jjeslreed
dan ook dien ongegronden argwaan
en overwon die gedachten.
Niemand immers kon denken dat
mijne komst last of gevaar veroorzaken
zou.
II.
De vroolijke en spraakzame waax-din
gaf mij den volgenden morgen nadere
inlichtingen over de Cumberlandschz
wegen en volgens deze opgaven maakte
ik mijn verdere plannen.
Ik besloot om met de stoombboot
het meer op te varen tot Ambleside,
en van daar mijn© reis met de post
koets naar Keswick voort te zetten;,
waar ik mijn' valies kon achterlaten
om het mij, oij d© eerste goede gedegen
heid, naar NetUewood te doen nazen
den, terwijl ik mijnen weg door Borro-
dale, langs den rijweg en het bergpad,
naar hel huis van mevrouw Zitman
zou voorteelten.
Ik zou aldus een groot gedeelte van
den omtrek zien, mijne krachten als
voetganger beproeven, die door gebrek
aan oefeningen verminderd waren en
tegen den avond de plaats mijner be
stemming bereiken.
Ik .was volstrekt niet. bang om te
verdwalen, want ik had den vorigen
dag, oer ik Euslon Square verliet, voor
matigen prijs ©en zakatlas gekocht.
Het morgenlicht had mijne sombere
stemming geheel verdreven; door den
slaap verkwikt, zag ik alles uit een
ander oogpunt en de wereld scheen
mij niet meer een doolhof van allerlei
kronkelpaden.
Ik ging vroeg op reis en vertrok
met de eerste stoomboot, welke dien
morgen het weer afvoer, naar Am
bleside.
Het was een heerlijk weder; ik ver
beeldde mij dat het standvastig zou
zijn, al voorspeld© een mijner mede
reizigers dan ook regen en wind.
De zon soheen helder en de hemel
was onbewolkt de bergen aan de
overzqde van het meer lagen in groene
en purpere schaduwen gehuld.
Ilc ademd© op dien heerlijken mor
gen met gretige teugen de buitenlucht
in; bet was mij alsof een nieuw leven
mijne borst doorstroomde.
Het landschap om mij heen was
schilderachtig, bij elke kromming van
het meer verrezen nieuwe tooneelen
vol pracht en schonheid voor mijne
verrukt© blikken. De eene bergenrij
levterde een jiog verrassende schouw
spel op dan n©t andere; de sombere
droomen, die mij nog zoo onlangs ge
kweld hadden, weken voor het licht
en h©t leven, waarin ik mij baadde.
Ik kwam intijds aan om mijne reis
in de postkoets naar Keswick te ver-
voxgen; ik nam plaats boven op het
rijtuig en genoot daar ojmieuw naar
hartelust. Wij kwam.cn voor twaalf ure
te Keswick aan.
Er verliep een kwartier met liet
nemen van de noodige maatregelen tot
verzending van mijn valies naar Nctlle-
wood en' to©u begon ik mijne voetreis,
gewapend met een f linken wandelslok
en mijn zakatlas. Ik dacht stellig dat
ik mijn weg zeer goed zou vindenl
en de vallei van Nettlewood hereiken
langs het bergpad, dat in mijn atlas
door oenigc stipjes was aangegeven!
Dit was toch waarschijnlijk een pad
waarin niemand zich vergissen kon,.
Onder h©t zingen van Ellen's geliefc
koosde liedjes bereikte ik de hoogte
van Derwvntwater-Meer.
/Wordt yervolgdj^
