TWEEDE BLAD
Moord-Hollandsch
Dagblad
JX EJjff
ProvfïiGM Xisaws
GEMENGD NIEUWS
HOORN
Dinsdag 25 Mi .1922.
MOEDER.
Zy, die klachten hebben over te
late bezorging of niet-bezorging van
het Noord-Hollandsch Dagblad, geve
hiervan terstond kennis aan de direc
tie van genoemd blad. Wij zullen dan
trachten verbetering in de bezorging
te brengen.
De Directie.
Ondanks de hitte en de vermoei
de voeten liep zij al3 ®en wezel
over de binnenplaats en nam op the
vier trappen naar haar woning tel
kens twee treden tegelijk.
Kitsch daar scheurde de mouw
Van haar blouse aan ©cn splinter
van de oude leuning.
Grota lette er nauwelijks op. Zij
klopt» 3 keer luid achter elkaar
en toen zij den sloffendan trol dar
moeder in de gang' hoorde begon ze
te fluiten. Zij floot als een jongen.
Dat paste in het geheel niet bij
het ronde, week© gezichtje, bij liet
mooie kastanjebruine haar, het klei
ne, roede mondje, en do twee rijen
onberispelijke tandjes daarachter.
Ze floot, zeide daar tussohen door
gooien avond", toen de vrouw de
deur geopend had, en draaide in de
leuken eerst drie keer in het rond
voordat zij den hoed afzette.
Wel wat is er aan de hand,
Greta? Lieve hemel, ga toch eerst
eens zitten, je bant immers heelo-
maal buiten adem meisje.
Ik ken niet.... laat mij eerst
f eens aan het woord komen, moeder.
L Baad eens, Nee, je kunt het niet
raden. Nu luister. Ik heb vacantia
van Zondag a.s. af, vier weken moe
der. Nu, wat zeg je daarvan?
De oude zeide eerst niets. Zij
stond gebogen «i krom. kèek. haar
blozend kind aan en hield de magere
f- vingers over het keukenschort ge
itouwen. Toen .schudde zij met het
hoofd
En je krijgt je loon al dien
tijd dat je niets doet, Greta?
Nou, of ik, lachte zij. Dat zou
wat mooie zijn, als de oude dat niet
gaf. Ik ben bij den dokter van. het
ziekenhuis geweest, dié hóeft snij ten
a attest geschreven, dat' ik bleedar-
moade heb en mij ontspannen moet
minstens vier weken. En toen ben ik
direct naai- den chef gegaan. Altijd
driest er op los, zegt Trui Koelman
die hoeft ook vier waken vacantia
vanwoge een zwakke long.
Grota als hij je maar niet
achterna den dienst opzegt meeiida
angstig de moedor. En je bant nu
ztvo mooi aan 't verdienen....
Och kom. Hij mij opzeggen.
Greta knipte zelfbewust met de
Bierlijke vingers.
K Hij zegt mij den dienst niet op.
Ik Iran modelblouses snijden bij do
emen. Die maakt alles, zegt An
ten, als hij over mij spreekt. Ze bar-
ten haast allen van nijd, als zo
vit hoeren. En waarom zal ik mij
eens ontspannen, er uit weg
ver weg van Berlijn.
Ze strekte de amen uit als een
-Vlinder, die op het punt staat weg
te vTegen. Ze zag er daarbij alles
Behalve bloedarm uit.. Wei jong.
De oud© vrouw liep opgewonden
VHn den haard naar de tafel en van
de, tafel naar den haard. Zij zette
aardappelen ©n worst en de koffie-
td&n voor hare dochter neer.
j— Waar wil je heen?
i- Wat zeg je Greta? Uit Berlijn
.Het meisje lachte ondeugend eiti
wiegio zich daarbij behaaglijk op
naar stoel neen en weer.
Nu komt het moeder. Maar
Röbrix oun >g bemelswil niet als ie
naar de Oostzee.
Met Trui Koelman ga ik. We ma
ken ©en badreis.
'liJü 1?jC^ ÏÏe.z^e't' Ik spring in de
techt van bisschap. We hebben al-
idere Ki^lS-Pr0^enA Wöt *al ik bÜ
bler ln 3erlijn doen Nee
fs»"XTen&ë
dën JTterm aue mcL
ren maakt ik me zelf, en nou hét is
f° eILgeva' genoeg. Nu gaat hel
los. iWaj gaan in pension, in zoo'n
huis, waar nog andere vrouwen wo-
ja, ja, nee, nee, kijk maar niet
Iteo, alsof ze mij daar dadelijk zon
°Il€|:en' mii doet niemand leed.
Maar ide oude vrouw was toch
ÖjO^v'ati sfreek', dat zij moest gaan
„r zto-o bang, 'Greta. Laai 't
UeverWeg van Berlijn? BedénkFtodi
SU» dat je geen mensc'n daarbuiten
■ent. Ga voor mijn part alle dagen
buiten, naar Panköw of 'naar
-inwalrf.,...
Oreta lachte.
n~ denk je aan, moeder.
fc5/fs wil]en naar de zee,
fieeriiij^V daar een lu-''t ia, zoo
™en den mond altijd
er nerf el in water' z0°veel is
Bosch cn arCfrS' E" bergen en
.(/Wtversclüilin- h Vs ook totaal
mooiste vind ik,
J - ®ek-Trip jeis; en alle dagen
vrij en lekken eten en jdrinken in liet:
pension.
Ja zeidie de oude vrouw lang
zaam. Als men maar gezond
Wat zegt de dokter
Greta lacJite. I i
Ach, hemel, die. Ikf ken hem
wel, hij heeft vroeger in Bet voor
huis gewoond. Je weet Jiet nog wel,
moeder. Zie je, ik ben eigenlijx' niet
zeo erg bloedarm, maar omdat ik er
graag een» uit wou, heeft haf vier
weken voorgeschreven, aardig hé?
En onze oude is verbazend lief. Hij
zeide dadelijk dat hét goed was. Zon
dag gaat hot ©r op los. Maar niu
moet je al mijn blouses sfijken, moe
der en de witte japon is ook vuil.
Wasch die vanavond nog uit, dan is
ie morgen droog en kan ie dadelijk
gestreken worden. Alles moet netjes
zijn. 1
De moeder knikte.
Nadat Greta gegeten, gedronken en
„goeden nacht" gezegd had, stond de
oude vrouw nog bij de waschioblie
en wiesch de lichte kleeren. Toen ging
zij tot middernacht zitten naaien en
zag daarbij in hare verbeelding baai-
mooi kind tusschen de rijke lui fla-
necreu, het als een dame. En later zag
ze, blauw en door gouden zomerzon
neschijn omstraald, en bosch en weid*1
mooier nog, dan het Tempelhofer Feld
eu het Grunewald. Wat zou dat heer
lijk zijn, alle qagen op deze weiden,
in oil bosch bij zooveel blauw wa
ter to zitten.
De oude vrouw kon zich dat ia
liet geheel niet voorstellen. Ze leende
zoo iets niet" in werkelijkheid.
De lamp begon te walmen, toen
Greta in de ©enige kamer uit een on-
rusligen sluimer op-schrikte en in hol
rona keek.
Daar zat de moeder over haar lin
nen en haar kanten ineengedoken, de
oogen gesloten.
Moeder! riep 'l meisje verschrikt.
De oude vrouw schrikte wakker, be
gon verward nog een paai' steken te
naaien en liet liet hoofd wper slaperig
zinken.
W il je niet naar bed j»aan, moe
der'?" vroeg Greta.
Jaja, meende de oude ge-
Iieimziuuig glimlachend.
Ze schoen iets bijzonder moois ge
droomd te hebben. Misschien van het
biauwe water en 't donkere bosch
Toen Greta den volgenden morgen
wakker werd, stond haar moeder in
de keuken te strijken. Zij stond diep
gebogen en zag er vermoeid uit, doch
Jiimlacnlt baar dochter Irotsoh legen
gil zeide. op de inooi gestreken blousen
w ijzend
Nou. Greta, bevallen ze jou?
Prachtig, moeder, zeide 't meis
je verheugd Maar nu moet u nog
allo ruches in orde maken en mijn
onderrokken striiken.
De oude vrouw knikte gehoorzaam.
Greta ging naar het atelier <en ont
moette op weg daarheen Trui Koel
man. haar oudere collega.
Nou, wat heeft je móeder van
onze reis gezegd? vroeg ze nieuws
gierig.
Grela richtte tier het hoofd op.
Wal zou ze zeggen. In het ge
heel niets. Het is immers füijn geld,
dat ik verreis
Ben je Wij'?
Grela knikte stralend.
01 Ui
De andore grootene neigde zich ver-
u'ouwelijk tot haar neer.
Wees blij, dal je eens van, je
moeder at komt. Zoo'n oude vrouw,
die altiio met een keukenschort door
liet luns loopt, is vrcoselijk. Dat geneert
iemand geweldig. Telkens wordt op
alles gelet, altijd word er geredeneerd,
Als wij eerst buiten zijn, is dat uit.
Greta antwoordde er niets op. Zij moest
er eensklaps aan denken, hoe weinig
haar moedei' eigenlijk redeneerde. Zij
sprak mei haar vriendin alles over die
reis verder al en ging naar 'haat' werk.
Wat gemakkelijk viel haai- 't werf'
vandaag. Wat was zij blij.
Toen zij 's middags over de groote
binnenplaats der fabriek naai- huis
wilde gaan zag zij naast haar een
oude schoolvriendin, die ook in die
fabriek werkzaam was, in rouwklee-
ren. Onder den zwarten, eenvoudigen
strooüoed keken oen paar besclrreide
o o «en weg.
Zeg, wie is er gestorven? vroeg
Greta, met de d®ur in hui3 vallend,
terwijl zy dient naast hel meisje kwam
te loepen.
Moeder, zeide zij snikkend.
Lieve hemeldaar weet ik in
t geheel niets van. Hoe kwam dal?
En waar woon j© nu?
De andere antwoordde niet- iJada-
l'jk. Zij snikte en snikte en hield
liet hoofd djep gebogen.
Komaan, Anneke, trachtte G^Q
ta te troosten, Vroeger was Je toch
niet zoo. Ban je dan zoo ongeluk
kig. Vroeger heb -je altijd oip je
moeder gescholden, weet je- 't niet
meer? Zr J
was zoo streng, aoo
Kij hield eensklaps op.
Anneke had hartstochtelijk m©t het
hoofd geschud.
Nee, dat
is niet
waar. Zie
strenêj' .Moedor was'goed
lk zelf was altijd zoo slecht Ik
heb haar geërgerd en geplaagd cm
ben Zondags uitgegaan en heb haar
alleen gelaten met haar smart. En
z© heeft altijd voor jnij gteflwóegd
en ik heb mij als een prinses la
ten bedienen, als ik van liet ate-
lier kwam. Ne-.-.... tnoöder .was goed
Greta liep vlak naast haar vrien
djn door de middaghitte en wist
geen woord te antwoorden. Ten slot
te, toen Anneke zachtjes begon te
schreien, weende ook' zij.
Wat heeft haar gescheeld, dat ze
zoo gauw
f- *W..«3Nc en .altijd dog'
vermoeid. En altijd moest zij boven
in d© keuken zitten waeschen, naaien
en voor anderen nog strijkien, dat
was te veel voor ©en oud© vrouw
hoeft de dokter gezegd. Ze had er
eens uit moeten gaan, in een andere
lucht meende hij. Die dokter kan goed
praten, hoe kom je aan geld voor
aoo wat? Enop een goeden
is ae niet opgestaan en was di
rect dood.
i— Direct.^ dood, herhaalde Gre
ta, terwijl een rilling haar lichaam
•schokte. Nu woon je zeker bdj je
gehuwde zuster?.
Anna küohte.
i— Die beeft al genoeg met haat
vier kinderen. Enen jnoeder was
ook veel netter, dat wordt men ©erst
gewaar, ais men.... als men aa niet
meer hoeft.... Greta, wat mag je
blij wezen dat je móeder nog leeft
en gezond is
Greta was echter niet blij. Zij
kon dat niet zijn.
De viendin in haar muvvkleercn
was reeds lang een anderen weg' pip-
gegaan, de zen danste lustig over
de Steenen onder haar voeten en de
hemel was prachtig blauw.
En altijd in de heete keuken zit
ten v/asschen, naaien en voor an
deren strijken. Zij' hoorde het nog
aitijd door. En dan: Ze had er eens
uit moeten gaan in andere lucht,
had de dokter gezegd.
Greta liep eensklaps alsof ze ach
tervolgd werd Heur haar lag in voch
tige strengen over het jonge voor
hoofd. i
Toen zij thuis op moeders deur
geklopt had en de bekende sloffende
voetstappen hoorde, kwam er een
ongewone t/iilende vreugde over het
meisje. Reeds in de gang moest zij
eensklaps de magere hand der oude
vrouw vatten en haar drukken en
schudden, alsoiv zij haar in maanden
niet gezien had.
Komaan, wat heb je nu weer?
vroegi zij, verwonderd over de on
gewone liefkoozing.
Grela antwoordde niet onmiddellijk
Zij stond Schuw en verlegen in de
keuken en zag haar moeder voor
de eerste maal opmerkzaam aan. Zij
zag den kromm en, door de jaren
en hard werken gebogen rug:, zag
de sporen van leea in haar rimpelig
gezicht en de vermoeide oogen. O
zij zag zooveel, eensklaps de moeder
rijke offervaardigheid begrijpend.
Onder het middageten wierp zij
eensklaps den lepel op zij en kwam
lieci dicht bij do oude vrouw zitten.
Zij snikte en stotterde bij elk woor.
Ikheb het antlers over-
legtij m|et mijia vacantia. Hert....
het is veel te duur in ejn pension,
enen als men z/eilf kiookt moe
der en ergens in eten klein hiuisjo
woont zouden.... zouden -van mijn
geld twee gloed kunnen leven, niet-,
waar? En.... reisgeld: is er ook voor
twee
Zij stokte van verlegenheid :en op
gewondenheid.
De oude vrouw at rustig haar
soep door.
Met wie wil je dan weg.
Met u moeder.
Klets, daar lag de lepel midden
in het soepbord. De oude vingers
trilden eensklaps zóó hevig, dat zij
zich aan den rand dier tafel moest
vasthouden.
Ikik zou mee naar het
gïoote water.... mee naar het bosch
Greta?
Het meisje knikte. Het was haar
net, als of liet vandaag Zondag was
alsof de klokken buiten luidden en
zij haar besten japon aan had.
Wil je niet, moedor? Alle da
gen in het groen, aan het blauwe
water zitten, en niets doen dan roo-
<i© wangen krijgen, en de oud© pij
nen uit de beenen kwijt wordsn?
Eer3t knikte de oude vrouw, dan
echter schudde zij met het hoofd.
Nee, nee, Greta, ik heb immers
geen mooie japon. De mensöhen
zouden ons aankijkenen jij zoudt.
je niet amuseeren.
Greta werd donkerrood. Zij schaam
de zich dat haar moeder nog pre
cies wist, waarom haar kind des
Zondags nooit gezegd had: „Kom
mee, moeder we gaan vandaag sa
men wandelen".
Langzaam stond ziij van haar stoel
op enlegde de jonge sterke armen
om de gebogen schouders der oud®
vrouw.
Zeker, moodier, je gaat miae
Dan alleen amuseer ik' me, inloteder
Als je niet wilt blijf ik ook hier
en ik' heb in het geheel niets aan
mijn verlof. Nu moedertje, wil je?
De arme vrouw relde eensklaps
©en groote traan over het magere
zicht. Om haar ontroering te bedwin
gen, nam zij eerst haastig den lepel
at zwijgend en bevend een poosje
en zeide even met een verlicht hart:
Dan zal ik me nog een paar
mooie schotten maken. Greta, m'n
goed, m'n braaf kind! N. K.
gerukt was,tot den grond afbrand
den. Van de inboedels is stecfits wei
nig gered. 30.000 piond Kooi js verlo
ren gegaan en een aantal vrucih'ilboo-
men, .waaraan aptpels gekraden wer
den. hebben zeer veel geleden.
BROEDERTWIST.
De beide broers V- H. te 's-Her-
tojgenbosdh' kregen filet in de Zus
ters van Oriüenpioiort nadat ton
vïiouwen al een tijdje aan tt kijven
waren geweest, .met eiklaar aan den
stok. waarbij de een den ander met
een mes acuter tt oor stale De ver
wonding is zóó ernstig, dat de dok
ter hét toedienen der laatste H.H.
Sacramenten noodig oordeelde. De
gewioude is daarna naar h'et zieken
huis vervoerd. De dader Weeft zich
zelf aangegeven,
ERNSTIG ONGELUK!.
Den Wêer Höieninger burgemees
ter van Arnemuiden overkwam1 op
den Puttenscfifen weg een ernstig on
geluk'. Pér motorfiets rijdende kwam
hij ddtbr Wet te kort nemen van een
kromming vian den weg in aanra
king met een toom. Hij zelf, alsmede
zijn duo-rijdster, mej. Hoogeveen, on
derwijzeres alhier, .werden bewuste
loos opgenomen. De Weer Horninger
werd zeer zwaar gewond 'te mijl ook
inej. H. Kaar arm gebroken had. Per
auto werden zij naar Nijkerk Ver
voerd.
ONGELUK.
Bij filet eten van een wortel Wad
hét 4-jarig zoontje van den Weer K
Nierop te Andijk Wet ongeluk, dat
een klein stukje in de luohtp%> ge
raakte. Het knaapje werd naar Ain-
terdam vervoerd, waar 't een ern
stige operatie moeit ondergaan.
Naar men verneemt is den toestand
hoewel ernstig, van dien aard dat
men op «ten goeden uitslag Koopt
Mfcamiiiii ir mil in-"V
WESTWOUD.
WESTWOUD. Raadsvergadering,
Afwezig met kennisgeving de heer
J. Groot. I
Na opening en lezing en goedkeu
ring der notulen behandelde men
de vaststelling der noodige verorde
ningen ter uitvoering van de Vleesch-
keuiingswet waarbij de Voorzitter de
opmerking maakte dat deze verorde
ning was ontworpen door Enkhui
zen waarbij deze gemeente wat dit
i unt aangaat, ingedeeld was. Vele wij-
zigingen zouden niet kunnen worden
aangebracht, daar de verordeningen
der zeven gemeenten tot den kruing
EnkKuizen behoorend zooveel moge
lijk gelijk-luidend moeten rijn.
't Regende o,p- en aanmerkingen
solmtaiifge minder liefelijk tegen de
v'leesciikeuringswet waaraan elk
raadsleden deelnamen. Zij werd een
strop vioor den veehouder, onprak
tisch' en onzinnig genoemd. Verschil
lende leemten werden in de verorde
ning opgemerkt Zoo kleurde de keur
meester niet op Zondag. Dieren, niet
:r dan 7 dagen ..mogen niet ge
slacht worden. De koeien zullen Ke
ver in den grond worden gestopt,
dan ze naar de noodsiachtplaats te
Hoogfcarspel <e vervoeren. Er moest
een request naar de regeering ge
zonden worden, enz. enz.
De heer Klaver meent, dat geen
enkele gemeenteraad deze verorde
ning zal aannemen.
De Secretaris wijst er op. dammen
de tOmlmissje vertrouwen imoet Schen
ken en dat men bij niet-aanneining
't met Ged, Staten aan den stok zal
HEVIGE BRAND TE SCHEL-
LUINEN.
In Scfiei'Iuinen nabij Gorindhem ont
stond gisterenmiddag een hevige
brand, d.oorcfat kinderen vuurtje -stook
ten. waardoor een hooiberg werd aan
getast. De vlammen sloegen over
naar liét Kuis bewoond door en eigen
dom van G. v. d. Zouwe. Spoedig
stond ook de belendende boerderij
van C, cleh Brave in lichte laaie. Bei
de gehouwen met de schuren waren
met riet gedekt, ztoiodat hét Vuur zoo
véél voedsel had .dat beide boerde-
rijen, nqg vóór een brandweer aan-
De heer Klaver- wit nu geen be
sluit nemen maar afwachten, wat de
andere gemeenteraden zuilen doen.
De Secretaris weerlegt de meening
van den héér Bakker, dat de kosten
zeer 'hoog zullen zijn. De bereke
ning der tarieven is zoodanig, .dat
het bedrijf zich zal kunnen bedruipen.
De Keeren Bakker en vian der Meer
zien geen anderen weg dan de ver-
oiden-ing aan te nemen nu de veearts
zich niet beschikbaar stelt. De overige
leden zijh vioor verdaging tot een
volgende vergadering: waartoe beslo
ten werd.
2. B. eu W|. bieden den Raad een
voordracht aan voor de verkiezing
van twee leden voor hét College van
Zetters van 's Rij'ks Dir. Belastingen.
De voordracht luidt: 1. J. Groot.
2 J. Bakkér; 1. C. Poscfi. 2. G. Laan.
De beide aftredenden C. Posch' en
J. Groot worden herbenoemd.
3. Nog wordt vastgesteld een ver
ordening op hét Correspondentschap
der arbeidsbemiddeling en een in
structie v'oor den correspondent hét
geen doior hét Rijk v'erlangd wordt
om in 't genot gesteld te worden
van de 40 pCf. Rijkssubsidie voor de
werkloozenkas
4. Met de P, E. N. werden de on
derhandelingen voortgezet over de
ov'ername van de beide transfbrma-
torh'uisjes, die 'toch eigendom der
gemeente zijn. De P. E. N. had gun
stiger voorwaarden nu dan in 1917.
Zij wilde de beide gebouwtjes met in
ventaris overnemen voor f 3675.51.
Voor Kuur zat de gemeente gedu
rende de le 11 jaar per jaar betalen
f 521.39. daarna 14 jaar per jaar
f 323.49 en na 25 jaar per jaarf 124.05
Voor onderhoud enz. is daar een ze-
kei- bedrag in begrepen. Voor uitbrei
ding en vernieling zal de gem. een
zeker risico moeten dragen. Daar in
't concept-huurcontract niet duidelijk
omschreven was wat onder vernieu
wing verstaan werd. besloot men om
trent dit punt aan de P. E. N. in
lichtingen te vragen alvorens de voor
waarden aan te nemen.
Ingekomen Was de rekéning v'an 'de
JBurgiemaicK! ojvér 1921 sluitende met
'eeu Oatig saloo van f 9.289. Ontvan
gen f 190.99 uitgaven f lfri.70.
De Keer Bakker maakte aanmer
king op sommige posten die nogal
hdog in zijn oog waren, waarop de
Secretaris hem toelichtte „waarmede
de heer Bakkér genoegen nam.
Deze rekkéning was vergezeld van
een verzoek om de jaari. subsidie
van f 25 te verhoogen tot 'f 50 daar
hef Rijk 'de subsidie vioor den aan
koop v:an prijzen voor wedstrijden
hiad ingetrokken.
De heer Klaver wü de subsidie
geheel intrekkén.
De Keer Bakkér had nimmer eenig
nut vian de burgerwacht gezien. Hij
verwachtte er geen vruchten van.
De Secretaris merkte op. dat net
rijk subsidie gaf en de bui-gerwatih-
ten dus niet uit den booze achtte.
Om de animo er in te Houden werden
nu en dan wedstrijden oim prijsjes
gehouden.
De heer Bakker bleef bij zijn mee
ning. Schieten leerde men in dienst
Het leger zou revolutionaire woelin
gen wel kunnen bedwingen. Hij was
er van overtuigd dat ons volk kialm
is. Voor Wijnkoop was fiSj; niet bang
te meer daar de verkiezingen aan
toonden dat zijin aanhang niet toenam.
De héér v'. <L Meer stelde voor
de sulsidie weder op t 25 te be-
pmen.
Het voorstel van Be en Wl om
f 50 subsidie te geven kwam in
stemming. De stemmen staakten:
Vóór Schouten, Laan en Koopman;
tégen Bakker. Klaver en v. d. Meer.
Le b.vissing werd verdaagd tolt eeu
volgende vergadering:
Goedgekeurd werd de af- en over
schrijving van een bedrag van f28.095
uit den post van onvoorzien die nu
neg f 1187.95% bedraagt.
Ingekomen was het rapport Van
kascpname vian den gemeente-ointVui-
gei op Juni 1922 In kas was
en moest zijn een bedrag van
t 17733.40.
Le rijksbijdrage over 1922 was
bepaald op t 5374 80. Voor een nood-
uitkeering kwam de gemeente niet
in aanmerking
Medegedeeld werd dat Hoogfcar-
spei en WervershöoT voldaan Klad
den aan het verzoek van Bet bestuur
dezer gemeente om een voorschot
te geven in de kosten van onder-
Kcud van gebouwen en leermiddelen
voer de leerlingen uit deze gemeente
die de scholen te Wéstwoud bezoe
ken. Van NibKïxwiOud was niets Ver
nemen.
Goedgekeurd werd een Voorstel om
een gedeelte vian de polderkade langs
den wijkend aan hét Groot-Slag te
Verkcopen voor f 420.
Nog was ingekomen een v'erzoek
van het Hoofdbestuur Van de Wijfc-
legjng: Van het Wt-Kruis om een
subsidie toe te kennen aan de Wijk
verpleging' van de 'Classis Hoorn.
Dé Piov. had subsidie toegekend
«n de Wijkverpleging vaat het W"-
Kruis olm daarmede de Verschillende
afdeeingen der classis te steunen.
Gesteund mócht worden tot een
bedrag gelijkstaande met de Helft
van de subsidie, die door dé burgerl.
gemeente aan de wijkvérpleging1 ver
leend werd
't Vorig jaar was een gelijk Ver
zoek afgewezen. Een gelijke aanvra
ge was nu Van Het W|t-Gele Kriis
te wachten, waardoor de Voorzitter
voorstelde een subsidie Van f 100
te verleenen, welk bedrag de Heer
Klaver wat Koog vond.
Met alg'tmeene sfemtnen werd dit
v tooi stel aangenomen.
Hierna sluiting.
SPOOR "WEGVEREENlGlNG
„ST. PAULUS."
Tea lokale van den bóer J. Vlaai-
had Zondagmiddag een openbar© ver-
gjadering van genoemde vei-eenlgiing
plaats, waar de heer A. 'J. Koster Jz.,
hoofdbesluiirslid van „St. Raphael", op
trad met het onderwierp: „Wat staat
ons te doenf'
De voorzitter, de lieer Kramer, opent
de vergadering, heet allen welkom en
geeft het woord aan d©n spreker van
dezen middag.
Spreker zet m©t een ruim en zakelijk
betoog den huldigen algemeenen toe
stand heden ten dag© uiteen en toomt
aan dat de verhoudingen tussehen werk
gever en werknemer zooals zij tot nu
beslaan hebben, niet de juiste zijn ge
weest en daarom ook lot heden geen
juiste oplossing hebben ge
schonken. De intusscihen ingetreden
werkloosheid en hel productie-vraag
stuk maakt het er voor de arbeiders
over het algemeen niet beter op. Va.u
den eeiiiiiii kant wil men do productie
opvoeren en is dit noodzakelijk, ter
wijl van den andereu kant de lage
valuta en minder kooplust een beletsel
vormen. De gevoerde oorlog is hier
van één der grootste oorzaken.
Spr. schetst in verband hiermede don
bedrijfsloestand in Rusland en toonde
aan hoe door verschillende omstandig
heden dit land, hetwelk rijk is aan bos-
sohen, korenvelden, mijnen en petro-
leumbronnen, thans in totale armoede
verkeert.
Dat dergelijke toestanden voor de
arbeiders over het algemeen minder
gunstig zijn, valt niet te betwijfelen.
Reeds vanaf hel heidendom tijdens
het slaventijdperk tot nu toe is d,e
loonstrijd steeds ©en dev meest be
langrijke sociale problemen geweest en
tot nu toe nog niet opgelost
Zelfs in Den Haag, waar een com
missie zeteld© ter oplossing van liet
arbeidersvraagstuk, had men |er
niet eens aan gedacht dit vraagstuk)
te behandelen, totdat eeu jong nieuw
lid aan die commisse bijgevoegd, deze
vraag ter tafel bracht. De commissi©
nam dezelve nu in behandeling, doch
heeft tot nu toe dit vraagstuk niet
opgelost.
Het liberale stelsel, dat jaren ge
regeerd heeft, bracht den arbeider niet
veel heil, daar zijn arbeid slechts koop
waar was en wanneer hij totaal of ten
deeie ongeschikt was geworden voor
zijn functie werd hij botweg op straat
gezet.
Gok liet communisme of de leer
van Marx bracht evenmin voor de ar
beiders de gewenschte oplosssing. De
toestanden welke thans in den gezegen-
den staat in Rusland heersohen, zdjni
voor de arbeiders méér dan treurig en
blijkt ook nier weer dat het com
munisme evenmin voor den arbeider
de gewenschte oplossing bracht.
En wanneer we dan toestand dei-
arbeiders in Duitscliland eu Oostenrijk
vergelijken mét de toestanden hier in
Nederland, dan zijn onze toestanden
vrij wat beter.
En nu is het gemakkelijk om, zoo
als de Alg. Ned. Spoorwegvereeiiiging,
overal op te ageeren, hooge woorden
te voeren en plaAien te beramen, doch
de practyk zelve te stellen en ter hand
te nemen, is moeilijker.
pok in onze organisatie, zegt spr.,
is de ioonkwestie ©en urgent punt,
dat ons steeds bezig houdt.
Wij stellen ons echter op eeu ander
standpunt en trachten deze oplossing!
te vinden langs principieel en weg, n.L
lang$ den weg der liefde. Want waar
voordeel behaald kan worden langs
den weg van „haat", daar kan 'het niet
uitblijven of deze voordeelen zullen
slechts van tijdelijken aard zijn eM
ouze tcgenparty zal bij d® eerste de
beste gelegenheid niet schromen om
ook ons aan te vallen.
Dat zien wij heden ten dage, 'nu voor
de geheele maats cl Lappij een tijdperk
van malaise en werkloosheid is aan
gebroken. Hoe thans, nu de arbeider
economisch zwaai' staal, de werkgevers
langs alle kanten trachten af te brok
kelen wat eens verkregen werd.
Hoe thans de „reactie" hoogtij viert
en tracht een toestand als voorheen
in üet liberale tijdperk in het leven
le roepen.
Dat thans door hen aan den acht-
urendag getornd wordt, ia eensdeels de
schuld der arbeiders zelve, di» on
danks den achturendag slecht of min
der producceren. Gewezen is hen daar
op by de inwerking stelling van d®zear
werktijd, vóóral tijdens deze werk
periode van acht uur, productief te
zijn. Men lieeft ©venwel deze verma
ning overboord geworpen ea le ver
wonderen valt het ni©t, dat thans aller-
wege gepoogd wordt, d®n werktijd te
verlengen
Te verwonderen valt dit nipt. Waar
betere iofstoestanden of verbeteringen
worden afgedwongen en niet langs dein
weg der liefde geschonken worden,
loan het niet uitblijven of dóór wordt
onverschilligheid gekweekt. Li©fde voor
het vak, noch voor de onderneming,
bestaat niet meer en zal dit zijn in
vloed doen geiden op de werkzaam
heden en productie.
Ook bij de Nederl. Maatschappij dei-
Spoorwegen neemt men thans de „re
actie" waar en tracht ook dit lictiaam
langs allernande wegen z.g. „bezuini
gingen" in te voeren ten kosle der
arbeiders, verwonderen doet hel center
dat juist pp de „arbeiders" bezuinigd
moet worden, terwijl langs andei'icu
weg met geld „gesmeten" wordt én
onnoodige uitglaven worden gevoteerd.
Daartegenover moetén wij slotting
nemen, doen niet met gebeld. Door én
langs ons principe geleid, moeten wij
langs vriendschappeiijken weg deze
problemen oplossen ©n zal hét Wijken,
dat dergelijke overeenkomsten van
duurzamen aard zijn. Niet echter al
leen de werklieden, doch ook de werk
gevers moeten met dezelfde gedachte
en gevoelens bezield zijn. Dan pas zal
vnor den arbeider de arbeid niet lot
last en misnoegen strekken, doch eeu
zonae worden ih zijn leren en bestaan
eu hem met liefde en ijver voor zijn
arbeid vervullen.
Zelfs de leider van het C. N. V.,
de heer Stenhuis, heeft verklaard, dat
de tot nu toe gevolgd® gedragslijn de
arbeiders geen blijvend resultaat beeft
geschonken, noch zal schenken.
Daarom, leden dor afd. Hoorn, moet
gij krachtig uw hoofdbestuur ter zijde
staan, moet gij hen steunen bij hun'
werkzaamheden ter verkrijging of
handhaving van betere toestanden. Wij
zidlen uit den aard der zaak meti
liefde onze zaak verdedigen en behar
tigen, doch deze behartiging zal voor
ons minder zwaar, ja zelfs licht toe
schijnen, wanneer wij de overtuiging
medenemen, dat wij gerugsteund wor
den door alle R. K. spoor- cn tram-
mannen.
Met een opwekking om allen trouwe
leden van „St, Raphael" te blijven,
sloot spr. zijn prachtig geslyleercle,
kernachtige en zak.tiijke rede
Tot het stellen van vragen werd
gelegenheid gegeven, waarvan door één
der aanwezigen, een lid van den Alg.
Bond van Nederl. Spoorwegpersoneel,
gebruik werd gemaakl. Daar deze, vra-
g'enstclling ten slotte zou overhellen
naar een debat en hiertoe gbeu ge
legenheid was gegeven, werd de vrager
op gepaste wijze door spr. hierop ge
wezen cn op deze kwestie niet verder'
ingegaan.
De Voorzitter sloot na een woord
van dank aan den spreker en aan d,e
leden dei' vereeniging en de aanwezi
gen van den Neutr. Bond van Spoor
wegpersoneel deze vergadering, welke
bovendien nog was bezocht door lpd^n
uit omliggende gemeenten en ging men
hierna over tol c-en huishoudelijke ver
gadering. ''"V' v v y'vVi'
