Maandag 31 Juli 1922.
14e Jaargang.
Abonnementsprijs:
Advertentieprijs;
Brieven uit Frankrijk
FEUILLETÖÏ
vloek urn tiet yell
fefvoSr 25011
NO. 079.
Per kwartaal voor Alkmaar *''»■- 12.—
Voor buden Alkni:3r f 2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad O 60 f hooger.
Van I5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0.25; Reclame!
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij vooit
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Aan alia abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—, f 200,—, f 100,—, f 60,—, f 35,—, f 15,-
IN ELZAS-LOTHARINGEN.
Een verblijf in deze door Frank-
riik veroverde gebieden heeft mii
nog eens duidelijk doen zien, wel
ke groote moeilijkheden, welke in
grijpende vraagstukken vooral, 'n
dergelijke omkeer'in 's lands toe
standen, met zich meebrengt. Het
blinkt zoo eenvoudig, Elzas-Lotha
ringen behoort opnieuw aan
Frankrijk, alsof er in al die jaren
na 1870 niet een andere geest was
gaan heerschen, alles bii' het oude
was gebleven. Zeker, in Lotharin
gen waar de bevolking zoo goed
als geheel Fransch gezind was ge
bleven onder Duitsch regime,
werd vrij algemeen de terugkeer
':ot het oorspronkelijke moederland
met vreugde begroet, maar in den
Elzas vertoonden zich de toestan
den eenigszins anders. Ook daar
irkennen velen met blijdschap en
laakbaarheid dat zii onderdanen
rijn geworden van het Fransche
Rijk, er staat echter een niet te on
derschatten partij van Duitsch-ge-
unden tegenover, en een nog veel
invloedrijkere partij van hen, die
van den Elzas een op zichzelf
staand gebied willen maken.
Het is mij gebleken, hoe dat ver
langen, zelfstandigheid, eigen lands
organisatie, in één woord Elzas
voor de Elzassers, ver uit gaat
boven alle andere; zelfs overtreft
de tevredenheid der Franschgezin-
den, en de Duitsche sympathieën
door anderen gekoesterd. Terwijl
in Lotharingen steeds de Fransche
taal. hoewel niet de officieele, in
eere werd gehouden, verkreeg de
Duitsche in den Elzas verreweg de
overhand en is slechts een betrek
kelijk klein gedeelte der bevolking,
oeide talen machtig. Dit draagt er
veel toe bii den overgang niet te
vergemakkelijken en billijkt het
verlangen om in den Elzas naast
het Fransch ate officieele taal ook
de Duïtsdhe taal als zoodanig te
erkennen. Vergeten wii bovendien
niet dat de Elzassers door familie
banden zeer aan DuitsdhTand zijn
erbonden, dat zii in den grooten
oorlog voor het meerendeel "aan
Duitsche zijde hebben gestreden
en dat, wat zélfs door de vrien
den vrn Frankrijk erkend wordt,
Duitschland ontzaggelijk veel
heeft gedaan om Straatsburg groot
te maken en den vooruitgang op
ieder gebied te bevorderen.
Zoo heerscht er dan in deze ge
bieden ongetwijfeld een verschil
van meening, die slechts door den
loop £ter tijden, kan worden we.gr-
2£Uomen. Deze Duitsche >gzind-
aëid, die meer heimelijk dan in het
vpenbaar aan het 'licht treedt,
vordt nog gevoeld door velen, die
bij .gemis aan kennis der Fransche
laai, uit hlun ambt zijn ontzet, en
door hen die gelijk ik reeds zeide,
in het Duits ene leger hebben ge
diend. Toen de oorlog, uitbrak, wa
ren de Elzassers verplicht aan
Duitsche zijde te strijden, en de
meesten voldeden daaraan. Een
aantal1 echter, trouw gebleven aan
de 'liefde voor Frankrijk, over
schreed de grenzen en nam dienst
in het Fransche leger. Het spreekt
van zelf dat nu nog een zekere
naijver 'daarover is blijven bestaan
en tot uiting-komt, te sterker, waar
zio.die van den beginne af aam,
Frankrijk hebben gesteund, thans
op alle mogelijke wijzen worden
bevoordeeld.
Hoe men echter in Elzas-Lotha-
iii
(Naar aene Engclsche vertelling.)
Gif zijt mijn goede engel ge
vY,ee®t> 'naar men plaagt ons van
alle kanten, en er valt tegenwoor
dig met veel te verdienen. Straks
tergde cixe ellendige Wenford mii
nog, en voorspelde mij een armen-
begratetus; ik kan die gedachte
maar niet verwijderen. Ik wensch
hem naar den drommel! groimde
-r ,Z€£r..h.et mii toch altijd recht
uit als gij iets noodïg hebt, sprak
mevrouw Zitman niet zooveel
yVj11"' tia*. zd ér van kleurde. Die
mos gaf aan haar gelaat een eigen
Waarvoor
kwiWnA' hier anders mijn
aandt v^i vjet -val1 bedelfen,
lagpe yrouw Ray; uw broeder,
ringen ook over deze punten idenkt
aan welk land men ook den voor
keur geeft, in het Katholieke kamp
is men het hierover algemeen.eens
dat men eensgezind waken 'moet
tegen de invoering der Fransche
wetgeving., waar deze de kerkeliji-
ke belangen der bevrijde gebieden
betreft. Zeer belangrijk was het
onderhoud dat ik hieromtrent met
den katholieken leider te Metz, den
onverdacht Fransch,gezinden Abbé
Ritz, mocht hebben.
Duitschland, zeide hij, heeft na
1870, de wetten in stand gehouden,'
die de confessioneeie school waar
borgden en de rechten der kerk
erkenden, de Fransche wetgeving,
die hier uiterlijk 1924 moet zijn in
gevoerd, l'evert gevaar op dat deze
heilige rechten worden aangetast,
en de strijd om daartegen te wa
ken dient nu reeds aangebonden.
Er is alle reden, ging hit voort,
te vertrouwen dat de Fransche Re
geering die in de laatste tijden
reeds blfeek heeft gegeven, minder
vijandelijk te staan tegenover den
katholieken godsdienst rekening zal
houden met den uitgesproken
wensch, van Elzas-Lotharingen.
Maar toch, wit kunnen niet ge
noeg er op wijzen, dat het behoud
der confessioneele school een
rechtmatige en gebiedende eisch
is. Niet slechts het geestelijk be
lang van Elzas-Lotharingen is er
mee gemoeid, ook voor de gunsti
ge gezondheid tegenover Frank
rijk, is dit vraagstuk van de hoog
ste beteekenis: de invoering der
anti-godsdienstige Fransche wet
geving zou ongetwijfeld de sympa
thieën naar Duitsche zijde doen
overslaan en een gevaar voor ons
moederland opleveren.
Zij, die dan ook aandringen op
een spoedige gelijkstelling yan
Frankrijk en deze gebieden in
wettelijk opzicht, zijn voor het
grootste gedeelte de heimelijke
vrienden van Duitschland. Zij wen
schen niets liever dan verdeeldheid
te zaaien en op deze wijze in de
kaart der Duitschers "te spelen.
Bedriegen wii ons niet door hun
uiterlijk mom1, hun innerlijke ge
zindheid is slechts al te doorzich
tig. Dit vraagstuk is, ondanks de
vele economische die eveneens eén
groote rol spelen, verreweg het
meest belangrijke en houdt de
gemoederen het meest bezig. Een
zeilde meening werd mij door
meerderen in deze gebieden ver
kondigd en duidelijk bleek mii
hoe deze katholieke bevolking
boven de materieele belangen steR
het geestelijk belang en "de rechts-
E>sitie der kerk in haar landstreek.
aarnaast neemt ook de invoering
van het Fransche wetboek van
koophandel een voorname plaats
in; zijn de valuta moeilijkheden
van groote beteekenis, daar zeer
velen de nadeehge gevolgen op fi
nancieel gebied door den over
gang naar Frankrijk ondervinden,
maar zij wegen niet op tegen de
vrees dat de Katholieke belangen
eventueel zouden worden aange
tast. Over deze valuta nog een
enkel woord.
Biina alle inwoners van den El
zas hebben hun kapitaal belegd
m Duitsche fondsen en ondervin
den daarvan door aansluiting bij
Frankrijk, den financieelfen achter-
Wel heeft Clemenceau in
1918 bii den wapenstilstand, met
een al' te breed gebaar van enthou
siasme, de toenmalige marken-be
zitters, deze vergoed tegen een
waarde van 1.25 fr., waardoor de
mijnheer Vaughan, verwijt mij, dat
ik u te dikwijls lastig val en dat de
zuster van uw overleden echtge
noot misbruik vaii uwe lie fdadig-
fieid maakt.
Mevrouw Zitman had'hare beurs
yLV0;°rsch!in gehaald, en speelde
et üeraeiver gumden ringen, terwijl
wum» v- h,are Bewegingen van
tcrzijiue ^aidesloeg.
(Jij behoeft nooit enïens ere-
Zij opende juist hare beurs fo,en
Letty weer binnenkwam. Deze ver
gat in haren, ijver mijne tegenwoor
digiheid, en den eerbied 'dien zii
aan hare aanzienlijke gast verschu]
dig was; zii drong tusschen den
stoel' harer moeder en mevrouw
Zitman door, en stiet de beurs ruw
op zii.
.Wii hebben geen gelid noodig,
mevrouw Zitman, riep^ij hartstoch
lelijk uit; wii; lijden geen gebrek.
Wii! hebben integendeel geld uit
staan, Wij, Rays, zullen wel 'bit u
komen bedelen als wii nood heb
ben, maar ook geen oogenblïk eer-
de,f- Verneder ons niet giet uw
milddadigheid'!
Fransche schatkist ëen aderlating
van 5 milliard onderging, maar dc
bezitters van fondsen zijn er niet
door gebaat Bovendien moest
deze wijze van schadevergoeding
al spoedig een einde nemen, bi?
gebrek aan de noodige gelden.
Nog onderzoekt men voortdurend
hoe het mogelijk zal zijn een gun
stige oplossing te vinden, maar
tot nu toe is men daarin niet ge
slaagd. Zeer sterk'doet deze kapi
taalsvernietiging zich gevoelen en
zijn de sporen er van in het za
kenleven duidelijk 'te bespeuren.
Als overal 'ter wereld zijn het
sltedhts enkelen en lang niet altijd
de besten, die geprofiteerd hebben
van de door Clemenceau in het
leven geroepen, overgangsmaatre
gel!. Tot troost, zii net dan ook
een schrale, kan dienen dat ook,
als de Elzas Duits ch was gebleven,
de bezitters van Duitsche fondsen,
de droeve gpvofgen van de mark
daling hadden ondervonden. Een
minder schrale, dat hét feven in El
zas-Lotharingen, hoewel zeer duur
en duurder aan in het oude Frank
rijk, todh steeds nog billijker is en
minder verontrustend 'dan in het
Duitsche Rijk.
Vat ik in enkele woorden samen
de stemming geKjk zii thans in
de heroverde gebieden heerscht en
zii 'mij duidelijk bleek uit de ge
voerde gesprekken met bekende
persoonlijkheden, dan is zij deze:
In Lotharingen is men gelukkig,
bijna zondier uitzondering; bevrijd
te zijn van het Duitsche juk; in
den Elzas zijn de meerlingen ver
deeld en komt vooral 'de begeerte
tot uiting, eigen meesier te zijn
op eigen geoied. Zit Ontveinzen
zich echter niet dat dit verlangen
wel tot de vrome wenschen zai
blijken behooren.
Een volgende maal over het land
zelf, de wonderschoone natuur, de
belangrijke steden Metz en Straats
burg! met him eeuwen oude Kathe
dralen die getuigen van den Katho
heken geest die in deze landstre
ken heerscht.
Parijs, 26 Jufi, 1922.
Mr. P. v. SI-
DE IERSCHE KWESTIE.
De strijd om Tipperary.
De rebellen houden nog steeds Tip
perary bezet, waar de fabrieken baar
porten sluiten, dó werkloosheid toe
neemt en de voedselvoorraden opra
ken en de nieuwsbladen hebben opge
houden te verschijnen. Een groot deel
van Tipperary's vele verbindingen zijn
verbroken, waardoor de stad geïso
leerd is.
De Vrijstatera veroverden twee be
langrijke steden, met name Tobercur-
ry, in het graafschap Sligo, en Bruree
in het graafschap Limerick. Te Bruree
namen zjj de geheele bezetting der re
bellen met hun wapens gevangen.
De Vrij staters joegen de rebellen in
een gevecht te Thurlos, in het graaf
schap Tipperary, op de vlucht.
De Valera.
De „Times" verneemt uit New York
dat De Valera spoedig in Amerika ver
wacht wordt, ten einde de republikein-
sche agitatie voor Ierland te hervat
ten. De „vrienden van den Ierschen
Vrijstaat", een organisatie van Ieren,,
•die na de onderteekening van het ver
etappen te doen om de hernieuwing
van de activiteit der Iersche agitators
te voorkomen.
Volgens eenige New-Yorksche bla
den heeft De Valera Ierland reeds in
het geheim verlaten en passage geno
men naar Amerika.
DE CONFERENTIE VAN POIN-
CARé EN LLOYD GEORGE.
Het schijnt, dat de formeele strijd
tusschen Parijs en Londen, wie nu op
het oogenblïk wat van zich moest la
ten hooren omdat de nota van Balfour
todh eigenlijk geen formeel antwoord
geweest was, thans beëindigd is door
een mededeeling, door Poincaré tot
Londen gericht, dat het naar zijn mee
ning beter is, de bijeenkomst te hou
den vóór 15 Augustus. Te Parijs ver
wacht men, dat Lloyd George, van
wien men met verbazing constateert
dat hij thans tegen zijn gewoonte voor
uitstel ls van een onderhout! voor dien
aandrang zal zwichten en dat de con
ferentie dus binnen enkele dagen zal
kunnen plaats hebben. Niettemin ziet
men ook in dat het Lloyd George moei
Rjk zal vallen, inzake do geinterallieer
de schulden eendgerlei toezegging te
doen, alvorens tusschen Engeland en
Amerika daarover overeenstemming is
bereikt.
HET PROCES TE MOSKOU.
Na 81 zittingen heeft het revolution
naire tdibunaal de bewijsvoering In 't
proces tegen de eociaal-revolutionnai-
ren te Moskou gesloten. De zitting van
27 Juli werd geopend met het requisi
toir. Het eerst kwam aan het woord de
openbare aanklager, de volkscommis
saris van Onderwijs LoenatsjarSki. Met
•het oog op de onbuigzame politieke
houding der beklaagden voor de recht
bank eisebte het centrale comité der
Russische communistische partij voor
de beklaagden de doodstraf.
EEN GRENSINCIDENT.
De „Indépendance beige" meldt, dat
^Vrijdagmorgen om zes uur een ernstig
incident plaats had tusschen Duitsche
douane-ambtenaren en enkele smok
kelaars van onbekende nationaliteit.
Twee smokkelaars, achtervolgd door
Duitschers, staken een bruggetje oveT
de Moezel over en konden niet worden
ingehaald. De douane-ambtenaren
schoten zonder den Duitschen oever te
veriaten op de smokkelaars en troffen
Luxemburgeche boeren, die in hun
wijngaarden bezig waren. Eén hunner
werd door een kogel gedood. Het inci
dent heeft groote beroering in de
streek gewekt. Men verwacht, dat een
diplomatieke stap zal volgen.
EEN INCIDENT.
Officieren der intergeall. controle
commissie, die de politiekazerne te
Stettin inspecteerden, werden door een
aantal gewapende agenten verdreven,
omdat zij er op aandrongen, te wor
den toegelaten tot een lokaal, waar
•den volgenden dag versche sporen
werden ontdekt van oorlogsmateriaal,
dat was weggevoerd. Men verwacht,
dat de commissie strenge en onver
wijlde maatregelen zal eisohen.
DE DUITSCHE COMPENSATIEBE
TALINGEN.
Het antwoord der Fransche regee
ring op het verzoek der Duitsche rijks
regeering om uitstel der compensatie
betalingen maakte Zaterdag bet onder
werp van bespreking uit in een bespre
king van afdeelingschefs in de rijks
kanselarij, waaraan behalve dr. Wirth
ook deelnamen de rijksminister van
financiën Hermes, vertegenwoordigers
van het rijksdept. van buitenl. zaken,
en die van wederopbouw en economie.
Algemeen werd de meening geuit,
nota onaannemelijk
drag van Londen in Amerika is ge
vormd. heeft een brief aan burgemees- dat de Fransche
ter Hylan geschreven met het verzoek was. De redenen, die de Duitsche re
geering indertijd noopten om bet mo
ratorium te verzoeken, zijn niet alleen
blijven bestaan, maar zijn nog verer
gerd, Daar in de antwoordnota van de
Duitsche regeering uiterlijk op 4 Aug.
een verklaring wordt geëisoht, of het
Duitsche compensatieoomité het be
drag van twee millioen pond sterling
denkt te betalen, zal het antwoord wel
reeds in het begin dezer week worden
gegeven.
DE MOORDENAARS VAN RATHE-
NAU EN HUN HELPERS.
Men rekent er te bevoegder plaatse
op, dat hot proces tegen Techow en
de andore voornaamste schuldigen aan
den moord op Rathenau begin Septem
ber voor het Staategerechtshof ter be
scherming der Republiek plaats zal
vinden. Verder wordt medegedeeld,
dat dr. Stein, de eigenaar van de
Burg Saaleck, die bereids uit de hech
tenis ontslagen was opnieuw op bevel
van den Procureur-generaal in hechte
nis is genomen. Bovendien heeft de
Procureur-Generaal een bevel tot in
hechtenisneming uitgevaardigd tegen
den kapitein Woiga/ng Dietrich, die
eveneens reeds was vrijgelaten. Die
trich wordt ervan beschuldigd, don
voortvluohti'gen moordenaars nieuwe
kleeren te hebben bezorgd.
DE VOORBEREIDE AANSLAG OP
POINCARé.
Om het zoeken naar allerlei verkeer
de sporen te voorkomen, zoo schrijft
het „Journal", hechtte de Fransche re
geering er gewicht aan, mede te dee-
len dat het nieuwe complot tegen Poin
caré ontdekt is door een der geallieer
de regeeringen, die bijzonder goed in
de gelegenheid was om zich inlichtin
gen te verschaffen. Deze regeering is
in het bezit van een geheel volledig
dossier, waaruit blijkt dat de leiders
van den aanslag tot de geheime orgar
nisatie „Oonsul" behooren, die ook
Erzberger en Rathenau heeft laten ver
moorden. Het „Journal" meente te we
ten, dat de Belgische regeering de
-waarschuwing heeft gegeven. De Fran
sche regeering achtte het onder de ge
geven omstandigheden bet best, het
volle licht der openbaarheid op de
zaak te laten vallen. Dat belet niet, in
tusschen alle mogelijke voorzorgsmaat
regelen te nemen. Poincaré heeft daar
over een conferentie gehad met de hh.
Naudin, prefect van politie, Maréehal,
chef der stedelijke politie en Maunou-
ry, den minister van Binnenlandsche
Zaken.
De Berlijnsche vertegenwoordiger
van de „Petit Parisien" had een on-
deihoud met den staatscommissaris
voor de openbare orde in Pruisenè, dr.
Weissmann over de samenzwering der
Duitscbe monarchisten tegen Poinca
ré. Dr. Weissmann verklaarde, dat het
onderzoek naar de actie der organisa
tie C geen bewijzen ervoor heeft opge
leverd, dat deze organisatie zich ook
buiten Duibschland zou bewegen. Dr.
Weissmann wees er voorts op, dat een
dergelijke aanslag zooder medewer
king van onderdanen van het betreffen
de land onmogelijk uitvoerbaar zou
zijn. De staatscommissaris sprak de
hoop uit, dat de geallieerde regeering
die te Parijs de gegevens omtrent de
samenzwering heeft verstrekt, alle do
cumenten zal overleggen en inlichtin
gen zzal geven, welke een onderzoek
van Duitsche zijde mogelijk zouden
kunnen maken.
DE AANVALSPLANNEN OP KON-
STANTINOPEL.
De opperbevelhebber der geallieer
de bezettingstroepen publiceert het vol
gende officieele communiqué:
Naar aanleiding van de geruchten
omtrent een eventueele schending van
de neutraliteit der bezette gebieden,
meent de opperbevelhebber er op te
-!*>:■» ,tx. tin, f .«umks»
moeten vijzen, dat hij, aangezien be
doelde gebieden onder militaire bezet
ting der geallieerden zijn, vaslbeslo-
ten is om eike poging tot bet ver
oorzaken van wanordelijkheden en
elke met de neutraliteit in strijd zijnde
daad, onverschillig in welk gedeelte
van het bezette gebied, met geweld zal
onderdrukken
De opperbevelhebber van het gealli
eerde bezettingsleger hoeft den Sene-
galeeschen en Fransdhen troepen or
der gegeven den sector van Tsjakaldja
te bezetten ten einde zich te verrellen
tegen elke poging om op Konstantiiio-
pet aan te trekken, welke de Grie
ken zouden kunnen beproeven.
Vernomen wordt, dat het tweede ba
taljon van het Sussex-regiment last
heeft gekregen zich naar Konstanti-
nopei te begeven.
De „Temps" geeft de essentieele
passage uit de Grieksche nota, gericht
aan Frankrijk, Groot-Brilannië en Ita
lië, waaruit blijkt, dat'Griekenland een
conferentie inzake den vrede in bet
Naije Oosten wenscht Het verklaart
dat het zijn vrijneld herneemt, doch
intusscheii bereid blijft, vredesvoor
stellen van den kant der Entente te
onderzoeken. Het zegt echter, dat geen
vrede kan worden gesloten dan indien
met geweld aan de Turken opgelegd.
Het voorstel bleek voor Frankrijk
en Italië onaannemelijk en de Fransch©
regeering gaf aan liet departement van
Buitenlandsche Zaken als zijn meening
te kennen, dat een aanval tegen Kon-
stantinopel niet mocht worden geduld
en met geweld moest worden onder
drukt. Italië was het met deze op
vatting eens Frankrijk verwittigde
Athene van zijn meening, waarbij de
Britsche regeering zich eveneens aan
sloot.
De Grieksche regeering heeft aan
de geallieerde negeeringen doen weten
dat zij geenszins de bedoeling had
haar troepen de neutrale zone te doen
binnenvallen en dat zij zich heeft be
perkt tot het reorganiseer*® van d
posities van haar leger voor het geva.
de geallieerden haar zoude.it machtigen
naar Konstantinopel op te rukken.
Deze machtiging is overigens niet ge
vraagd
De Grieksche bladen publiceeren he
den den tekst vain de twee nota'B, die
de Grieksche regeering aan de gealli
eerden heeft gericht. In die stukken
verklaart de Grieksche regeering, dat
zij de bezetting van Constantinopel ate
het eenige middel beschouwt om het
Bluiten van den vrede te bespoedi
gen. Zij verzoekt daarom den gealli
eerden, aan de bezettingstroepen op
dracht te geven, zich niet te verzetten
tegen een notie van het Griekseb
leger.
De Grieksche zaakgelastigde te Pa
rijs bezocht den directeur van politie
ke zaken, en gaf hem te kennen, dat
de Grieksche regeering, hoewel ver
langend in overeenstemming met de
geallieerden te handelen, machtiging
wenscht om in de neutrale zone door
te dringen.
Hem werd geantwoord, dat de Fran
sche regeering beslist tegen ieder ini
tiatief tot een dergelijke actie is. Blijk
baar zijn dezelfde stappen ook te Lon
den en Rome gedaan.
De ontschepingen van Grieksche
troepen te Rodosto duren voort Men
schat de aan land gezette troepen
macht op 25000 man. Een Grieksche
patrouille, die zich in de neutrale zo
ne waagde, werd na een kort vuurge
vecht door Turksche gendarmes terug
gedreven.
De Britsche zaakgelastigde te Athe
ne heeft bij de Grieksche regeering
stappen gedaan tegen een Griekschen
opmarseh naar Constantinopel.
Mevrouw Zitman stak 'hare
beurs weer weg; terwijl zii [het op
gewonden meisje bedaard aanzag.
Ik Ineende aan uwe moeder
te bemerken, dat een kleine onder
steuning haar niet onwelkom zou
zijn, Letty.
Dat moet ëen misverstand
zijn; wees zoo goed het daarvoor
te houden.-
Mevrouw Zitman boog toestem
mend, en verwijderde zich van den
haard.
Ik wilde ook juist heengaan,
toen zii in de giang mii 'snel voor-
bii ging, zeggende
Laat ik u niet storen mijnheer
Gear.
Zit was reeds in haar rijtuig' ge
stegen, en ik hoorde het over de
straat wegrijden eer Ik haar had
kunnen inhalen om het portier te
openen.
Ik bleef een o,ogenblik aan de
deur van het veerhuis staanmaar
er was niets meer te zien.
Het uithangbord boven inifn
höofdi kraakte vreesetijk, en een
hevige windvlaag sloeg! mil den re
gen in het aangezicht.
Ik sloot cfe deur, en keerde naar
vrouw
de warme zitkamer van
Ray terug.
Moeder en dochter krakeelden
toen ik binnenkwamde geldkwes
tie was in mijn afwezig iteid be
handeld, en vrouw Ray had hare
dochter zeer streng haar ongepas
te tusschenkomst verweten.
Zii is rijk, en kan zeer goed
eenige ponden missen, hoorde ik
haar zeggen.
ik Kan dat aanhoudend bede
lfen bii de Zitmans niet uitstaan.
De valsche rol die gi» speelt om
haar af te zetten is onuitstaanbaar,
en vernedert ons!
Wat zijt gü trotsch! Ildefheid
en hoogmoed 'hebben menige zot
tin, zooals gij, ten val gebracht!
Zwijg toch, moeder. Daar
komt de vreemdeling aan.
Ik zal voor u zwijgen, snauw
de de moeder; ik ben wel oud en
zwak, maar ik wil mij nog .niet
door u laten overheerschen. AI
ben ik half dlood, mijn gevoet is
nog. juetverstoinpt
Ik 'zal mijn best doen, u te
verdragen. Ja, ik' zal er mijln best
Vioor doen prevelde de dochter.
Zn zette zich pp een gtoeltie
naast hare moeder neer, terwijl zii
haar hoofd met hare groote doch
welgevormde hand ondersteunde;
zin staarde onafgebroken in den
haard.
De moeder spreidde haar oude,
gerimpelde handen weer voor het
vuur uit.
Er heerschte een lange stilte.
Ik ging naar het boekenplankje
dat boven een klein kastje hing
en nam er een van de weinige ha-
velooze boekdeeltjes af.
Het was een zonderlinge biblio.-
theek. Oude geschiedenissen van
Engeland, gezang- en psalmboe
ken, bijbels, eenige ingebonden
verhalen, die twintig jaren gele
den uitgegeven, gelezen en verge
ten waren.
Weet gii wel, mijnheer, riep
vrouw Ray mii op eens toe, dat gii
hier alles kunt bekomen wat gi>
wilt? Wii hebben hier goeden
voorraad van alierlet dranken.
Ik maakte mij den wenk van me
vrouw Ray ten nutte, en antwoord
de:
Ik' zou uwe Cumberlandsche
ale wel eens willen proeven.
Ik had bii' het middaglmaal thee
genomen.
Letty, mijnheer verlangt ale,
zeide zij.
Jabez is te huis, antwoordde
Letty droomeng.
Jabez! riep vrouw Ray.
Jabez verscheen, ontving de be
stelling, en kwam een oogenblik
■later met een kruik ale terug. Hit
zag eenigszins bezorgd naar zijn
Zondagsch vest, toen hii het
schenkbord op de tafel zette, als
scheen hii te vreezen, dat ik het
aan tafel 'bemorst had.
Ik was zoo vrii de gezondheid
van vrouw Ray en hare dochter
voor te stellen. Vrouw Ray be
dacht zich even, hoe zii mijne be
leefdheid op zou nemen, en be
dankte mij toen. Hare dochter was
zoozeer in gedachten verdiept, dat
zit mii niet verstaan had.
Denkt gij hier eenigen tijd te
vertoeven vroeg de oude vrouw.
Dat hangt er van af, hoelang
mevrouw Zitman mij noodig heeft.
or dl vervolgd.)
