,ONS BLAD
RECLAME TABAK
j. r.
feuilleton
No, 588.
Vrijdag 4 Augustus 1922.
14e Jaargang;
39
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: 433
Imuïimm nocslzakeüjk.
Zat er iets achter
BUITENLAND.
ROOD IVSERfC
BLAUW MERK
GROEN §¥8ERK
ie Ask mbet geit!
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
W Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar 1 f 2.
Voor buiten Alkmaar ..f2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
T
Advertentieprijs!
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclamfl!
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij vooi»
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis
een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—,
f 400—, f 200,f 100,—, f 60,f 35,—, f 15,-ï
Hoe verheugend de schitterende
uitslag der verkiezingen ook mo-
;e zijn, en met hoeveel voldoening
net bericht, dat aan Z.Exc. Ruys
le Beerenbrouck de vorming van
het nieuwe kabinet is opgedragen,
begroet moge zijn geworden, deze
vreugde, deze voldoening is niet
onvermengd. Wij denken hierbij
aan de drukkende 'tijdsomstandig
heden, waaronder dit nieuwe ka
binet zal optreden. De economi
sche crisis neemt nog steeds scher
per vormen aan, de malaise breidt
zich nog steeds uit en knaagt
steeds dieper aan de welvaart van
ons volk. En niet alleen tast de
malaise onze volkswelvaart aan,
maar tevens oefent zij een ver-
lammenden invloed uit op den
geest des volks, welke zoo licht'
'ijk overslaat in uitingen van onte
vredenheid en verzet.
Er behoort in dezen zwaren tijd
moed toe om de verantwoordelijk
heid voor het landsbestuur op
zich te nemen.
Een feit is het, dat zeer velen in
den lande zich geen oordeel kun
nen'of willen vormen van de
zwaarte, waarmede die verant
woordelijkheid op degenen, die
haar aanvaarden, moet drukken.
Als men dit in het algemeen wilde
beseffen, zou de critische geest bij
velen niet altijd zoo vaardig zijn
en zou reeds daardoor dié taak
zeer verlicht worden.
Wij zijn ervan overtuigd dat de
nieuwe Chr. Regeering met meer
succes het hoofd zal bieden aan de
tegenslagen, veroorzaakt door de
economische crisis, met meer
vrucht in 't belang van het Ned.
volk zal kunnen arbeiden, indien
zii hierbij wordt gesteund door
de medewerking van alle klassen
en standen van het volk. -
En dan mag zulks op de aller
eerste plaats van ons, Katholieken,
gevraagd worden..
Vóór de verkiezingen is in al
le toonaarden het lied van bezui
niging gezongen en het waren
vooral de vrijzinnigen, die het bei
zuinigings-stokpaardje bereden.
Alsof wij niet wisten dat zii niet
beter dan anderen die bezuini
ging konden of zouden doorvoe
ren, alsof niet voor ieder glashel
der was, dat alle mogelijke bezuini
ging in ieder ge va 1 gebieden
de eiseh is. Reeds bii zijn optrede»
verklaarde Minister de Geer, dat
de grens der belastingheffing niet
peer overschreden mocht worden.
En zonder dat nog bekend is
aan wier beleid onze Min. de
partementen zullen worden toe
vertrouwd, mag de zekere ver
wachting worden uitgesproken dat
op alle mogelijke wijzen getracht
zal worden door bezuiniging het
dreigende deficit te voorkomen en
de lasten der staatsburgers te
verminderen.
De staatshuishouding mag ech-
ter niet worden stopgezet; daarom
is het bezuinigings-vraagstuk zoo
uiterst moeilijk en is het zoo nóo-
oig. dat ons volk bij de beoor-
oeehng van de daden der nieuwe
^ermg een redelijk standpunt
m te nemen, want niets is bii
j 1}1 e,en moeilijke zaak
zoo doodend als de critiek van
"en, die zich op een eenzijdig of
onredelijk standpunt plaatsen
vph°?r,r ,gr0°te economen is 'reeds
Upu ,aIs geneesmiddel voor
de doodzieke maatschappij voor
geschreven versobering.
Gelijk vele geneesmiddelen,
schijnt dit drankje echter ontzet
tend moeilijk in te nemen. En
toch is voor een ieder te begrij
pen, dat van dit middel het meest
mogeliike heil te verwachten is.
Wil kunnende staatshuishouding
vergelijken met een gewoon gezin.
Wanneer in een gezin de inkom
sten verminderen, dan wordt so
berheid een gebiedende eisch. Dan
kan niet worden gedacht aan ver
mindering van uitgaven, die voor
het noodzakelijk levensonderhoud
en de noodzakelijke kleeding van
de gezinsleden noodig zijn. Maar
dan onthoudt men zich van zaken,
die, zonder luxe te zijn, niet tot de
eerstnoodige levensbehoeften be
boeren.
Wanneer er tijden zijn, dat iets
dergelijks in het gewone gezin
moet geschieden, dan gebéurt dit
ook, al gaat het ook niet van harte
Zóó is het ook met den Staat.
En wii gelooven dat in den te-
genvvoordigen tijd ieder verplicht
is, staatsambtenaar zoowel als
belastingbetaler, hieraan naar
best vermogen mede te werken.
Men moet weten te begrijpen, dat
het ondanks de zware tijden niet
aangaat de - staatshuishouding het
noodzakelijkste te onthouden, niet
aangaat, (om eens een voorbeeld
te noemen), de sociale wetgeving
geheel stop te zetten, massa's
staatsambtenaren ondoordacht aan
den dijk te zetten, maar wèl
gaat het aan, datgene weg te ne
men, te versoberen, te vereenvou
digen wat naar eenige luxe
zweemt of wat gemist zou kunnen
worden. Wii kunnen moeilijk aan
nemen dat dit niet zal worden
beseft door degenen, die aan
stonds tot landsbestuurders zullen
geroepen worden en ook uit de
Troonrede, hoe kort en sober ook,
is op ondubbelzinnige wijze ge
bleken, dat het de gewenscnte rich
ting uit zal gaan.
Maar dan mag ook van ons en
vooral van ons, Katholieken, ge-
ëisoht worden, dat wij de Regee
ring welwillend tegemoet treden.
Wii moeten bij de beoordeeling
van haar daden weten te onder
scheiden en niet terstond den staf
over haar breken, indien een of
ander besluit, handhaving; van een
ot andere zaak in ons oog" over
bodig of minder gewenscht lijkt.
Bij het doorworstelen van een
crisis, als nooit te voren gekend,
is aller medewerking noodzake-
kelijk en door een versobering,
waarbij ieder voor zich minder
hooge eischen aan het leven
stelt zullen wij hetzelfde met
des te meer recht van de Regee
ring kunnen vragen.
De belangstelling voor de poli
tiek leeft in onze kringen gelukkig
op. Wij kunnen ons daarover
slechts verheugen.
Al een is het merkwaardig1 dat
die belangstelling zich over 'tal-
gemeen openbaart ten aanzien der
lands- en der gemeente-politiek.
Over de provinciale poli trek hoort
men zelden iets en toch is die
vooral in Noord-Holland onze
aandacht overwaard. Wanneer dan
ook eenmaal de studieclubs in on
ze R. K. Kiesvereenigingen zulten
zijn opgericht, mogen zij niet ver
zuimen een ruime plaats aan de
politiek der provincie Noord-Hol
land in te ruimen. Die provinciale
politiek met haar Electriciteits- en
Waterleidingbedrijven, haar krank
zinnigengestichten, haar uitge
breid subsidiestelsel, biedt toch
stot voor overweging in verschil
lende opzichten. Geen enkele pro
vincie welke er zoo' veel eti zoo
uitgebreide overheidsbemoeiingen
op na houdt als de provincie
Noord-Holland. Als gij het nog
niet wist, dan voelt git het wel uit
uw belastingbiljet.
Over deze algemeene gedachten
wilden wij het echter ditmaal niet
verder hebben; we wilden liever
de aandacht trekken op een be
paald punt van provinciaal' beleid.
In de laatste zitting der Staten
is besloten Ged. Staten te mach
tigen tot het huren van het ledig
komende Rijkskrankzinnigenge
sticht te Medemblik.
Alles werd zoo vaag; en zoo
mooi tevens voorgesteld, dat het
voorstel met groote meerderheid
van stemmen werd aangenomen.
Voor mij heeft dat voorstel geen
andere befeekenis, dan dat het aan
tal provinciale krankzinnigenge
stichten weer met een is uitge
breid, van 2 op 3 is gebracht.
De beide bestaande gestichten
zijn ieder op zich een nnancieele
strop voor de provincie; ik heb
geen enkele reden aan te nemen,
dat de provincie zich met dit derde
gesticht geen nieuwen strop om
den hals zal hebben gehaald.
Wanneer ik zag met welk een
warmte dit voorstel door het lid
van Ged, Staten, den heer Michels,
en zijn vrienden werd verdedigd,
dan schreef ik dit toe aan dén
ijver der roode heeren voor de uit
breiding van overheidsbemoeiing.
Nu rijst echter bij. mij .de vraag
ot ik de heeren niet te gunstig
beoordeeld heb en of er niet wat
anders achter schuilde, n.l. ee
anti-papisüsch addertie!
De heer Michels schrijft in „Het
Volk" van 31 Juli een artikel over
het Provinciale Ziekenhuis te Mee-
'renberg; een vlijmscherp artikel,
hoofdzakelijk tegen het Katholie
ke Statenlid Diercks gericht. Ook
scheldt de heer Michels dapper op
onze Roomsche zusters die zich in
onze krankzinnigengestichten zoo
laten afbeulen en krijt hij onze
Roomsche inrichtingen voor min
derwaardig uit.
Ik vergeef dit den heer Michels
van gar.scher harte, hij moet al
iets doen om bij zijn menschen
niet geheel en al in ongenade te
komen.
Alleen treft mij een tirade in het
stuk van den Gedeputeerde Mi
chels. Ik geef haar hier woorde
lijk weer:
„Tenslotte vraagt de heer Die-
„ricks, wat ik met die Roomsche
„plannen omtrent Medemblik be
doelde. Och, wat een naieve
„vraag toch van dit onnoozele Sta
tenlid. Het was bijna een publiek
„geheim, dat de katholieken dit
„gesticht heel graag, maar ook op
„een koopje voor zich hadden wil-
„len hebben.
„Als nu de Staten het hadden
„verworpen, zouden zij wei zoo
„goed zijn geweest, naar hun par-
„tijgenoot Ruys toe te gaan. die
dan misschien wel handzaam was
„geworden, omdat het Rijk nu
„eenmaal mei dat gesticht zat.
„Thans is dit verijdeld"
iWaar de verdediger van het
voorstel namens Ged. Staten, in
„Het Volk" thans zóó spreekt,
meende ik nu gerechtigd te zijn
tot de vraag, of er achter dit voor
stel niets anders schuilde dan
liefde voor de overheidsbemoeiin
gen, of hier niet veel meer gold:
Antipathie tegen Rome!
MICHIELS,EN.
DE IERSCHE KWESTIE.
De houding
der rebellen.
De rebellen ontruimden Cahir. Het
verluidt, dat zij onwillig zijn te vech
ten of stand te houden in plaatse»,
waar dit van lien wordt verwacnt,
ten einde oen opmarsch der Vrijsta-
ters naar Cork tegen te houden. De
Valera is bedrijvig in Clonwel. Hij
wenscht het te laten aankomen op een
beslissenden slag, maar ae berichten
wijzen er op, dat de manschapfien ont
moedigd zijn en ongenegen zich als
schapen ter slachtbank te laten voeren.
De verdrijv ing
der rebellen.
De nationale troepen zijn van uit zee
in de nabijheid van Fennit geland,
aldus de renellen verrassend, wier po
ging om de ontscheping te verijdelen,
volkomen mislukte.
Behalve andere incidenten overvie
len rebellen de Ierscoe nationale troe
pen van uit een hinderlaag bij Swean-
ford, doch zij werden afgeslagen. Vijf
rebellen werden gevangen genomen.
Twee man werden gedood, waaronder
de aanvoerder der nationale troepen.
terwijl achtt werden gewond.
DE SPOORWEGSTAKING IN
AMERIKA.
De conferentie van stakingsleiders
steinne vóór het aannemen van de door
president H arding gedane voorstellen
tot liet heëindigen van de spoorwegsta
king en benoemde een commissie om
den tekst van üen brief, waarin de
aanvaarding wordt neergelegd, op te
stellen en het scnrijven onverwijld aan
president Harding toe te zenden. Later
maakte zich eenige oppositie tégen de
aanvaarding van de voorstellen ken
baar. Op het antwoord zal door meer
dan hónderd arbeidersleiders een amen
dement worden ingediend, alvorens het
naar den preisaent wordt gezonden,
POINCARE's PLAN.
Millet geeft in de „Petit Parisian"
een uiteenzetting van het plan, dat
naar alle waarscliijnlijkheid Poincaré
betreffende de schadevergoedingen te
Londen ontwikkelen zal. Dit zal be
staan uit twee onderdeeleu: a. defini
tieve vaststelling van de Duitsche-
schuld, vereenden met een eveutueele
regeling der geïnterallieerde schulden;
en b. controle-maatregelen. Wat aan
gaat de vaststelling van de Duitsche
verplichtingen 'zal Poincaré voorstellen
die te beperken tot die eerste vijftig
milliards der bons A en B op voor
waarde namelijk, dat Duilschland die
vijftig milliard eerst lieelemaal afbe
taalt en de geïnterallieerde scnulden
vernietigd woroen
Volgens dit plan zou Frankrijk zeg
gen: Ik bepaal mijn eischen aan
Duilschland lot Hetgeen noodig' ii om
de mateiiéele stnaaj te herstellen en
zal ook mijn vorderingen op de andere
bondgenooten met opvragen indien mij
zelf kwijtschelding gegeven wordt van
de scüulden aan Amerika en Enge
land.
Omtrent het tweede punt de cou,-
tröle, zegt Millet, dat Frankrijk drie
soorten van maatregelen zal vragen-
primo, Duilschland moet zijn munt sla-
biliseeren en ojïhouden marken te druk
ken; secunde, het garantiecomité moet
meer bevoegdheid krijgen van toezicht
op de Duitsche douane-opbrengsten, die
bij dat comité moeten worden gestort
ter dekking der reparaiies, terwijl ook
een deel van de buitenlandsche de vie
zen, die uit Duitsche uitvoeren voort
vloeien, ter beschikking van 't comité
moeten worden gesteld; tertio, als waar
borg voor zijn betalingen, zal Duilsch
land een vast te stellen fractie van
het kapittaal zijner industrieele onder
nemingen, bijvoorbeeld 25 procent, ter
beschikking van de allies moeten stel
len, hetwelk dan zou moeten dienen
hetzij als onderpand voor reparalie-
leeningen, hetzij alleen om de mark
te stabiliseeren.
VERKLARING VAN LLOYD GEORGE.
In ,h| et Engelsehe Lagerhuis heeft
Lloyd George gisteren o.a. het volgende
verklaard
De feiten moeten onder de oogen
worden gezien. Een aaarvan is, dat er
niet wondt onderhandeld tusschert de
Britsche regeering en Duitschland,
maar tusschen de geallieerden: Frank
rijk, België, Italië, Japan en wij. Het
moest komen tot een vergelijk of een
breuk. De Britsche regeering moest
met haar geallieerden d© beste schik
king trclfen, waartoe zij in staat was.
Indien wij tol onze bondgenooten had
den gezegd: indien gij niet instant
met onze poiitiek, verlaten wij de con
ferentie, dan zou dit liet einde van
de alliantie hebben beteekend.
Het verdrag van Versailles is bet
resultaat van een. schikking tusschen
de geallieerden. Er waren twee facto
ren, die waren aanvaard, n.l. Xo. het
bedrag oer schade en 2o. Duitscn-
land's belalingscapaciteit. Het was toen
onmogelijk een dezer beide vast te stel
len. Indien men de schade had vast
gesteld als zijnde gelijk aan de kos
ten om 'ze te herstellen en de schade
zou zijn bepaald in een tijd, toen de
prijzen door de inflatie waren be
ïnvloed, had Duitschlandtwee en een
half maal zooveel moeten betalen als
thans de kosten zijn Was dat de weg
om Duilschland te hulp te komen en
te redden van het bankroet?
Duitschland werd uitgenoodigd een
aanbod te doen, nadat het vredesver
drag was geteekend, doch het deed
dit nimmer. Daarom moest er een or
gaan zijn om de Commissie van Her
stel. dat de gestelde eischen zou on
derzoeken en vooral ook tijd geven
voor het kalmeeren der nartstochter
en van de oorlogszucht, waarna zij in
een kalmer atmosfeer tusschen de ver
schillende partijen kon bemiddelen.
Indien de geallieerden Duilschland
te nard aanpakken, zouden zij mis
schien niets krijgen en ook bestond
het gevaar, dat Duitschland tot wan
hoop zou worden gebracht en zich zou
werpen in de handen der reactionai
ren of communisten. Indien dat ge
beurde, zou er van schadevergoeding
niets komen. Een revolutionair Duitsch
land in het hartje van Europa zou heel
iets anders zijn dan een revolutionair
Rusland. Hel zou beteekeiten een revo
lutie in een goed georganiseerd land
met eetl uitstekend geschoolde en intel
ligente bevolking.
In de bijeenkomst op Maandag a.s
zou Lloyd George, naar hij verklaar
de, ingaan tegen alle voorstellen, die
uilsluitteiid ten gevolge zouden liebben
dat zij de ontbinding van Europa nog
zouden doen toenemen, zonder dat zij
eenig nut zoutten opleveren voor En
geland.
Wij hebben onze eischen, aldus spr.,
Frankrijk, België en Italië hebben de
hunne, maar wij moeten ons als vol
komen gelijken beschouwen en wat er
ook zou worden besloten, de vermin
dering moet plaats hebben over de
TABAKSFABRIEK
,DE WAKENDE LEEUW"
PRIMA KWALITEIT
BILLIJKE PRIJZEN
LAAT A 125 -
ALKMAAR
heele linie. i
Wat er ook geschiedde, hij hoopte,
dat zij in staat zouden zijn samen te
gaan. De Britsche regeering zou alia
eischen, die worden ingediend door het
verwoeste Frankrijk, België en Italië
in redelijke en welwillende overwe
ging nemen. Men moest fair zijn tegen
over Duitschland, rechtvaardig jegens
Frankrijk, maar rechtvaardig ook je
gens het volk van ons eigen land.
EEN STAKING VAN WAGEN
BESTUURDERS.
Volgens bericht uit Cnicago zijn de
transportdiensten der stad Dinsdag
plotseling geneel stopgezet door de sta
king van 6000 wagenbestuurders, die
weigerden de loonsverlagingen te aan
vaarden, welke dc autoriteiten hadden
ingevoerd. Ondanks het feit, dat alle
mogelijke persoonlijke vervoermiddelen
ill dienst werden gesteld, heersent er,
volgens den correspondent van de Dai
ly Telegraph", groote verwarring.
DE STAKING IN ITALIë.
„Patria" meldt uit Milaan: Woens
dagmorgen hebben een 100-tal fascisten
de tramremise bezet om ©en geregelden
dienst te verzekeren. De eerste, tram
wagen, dié afreed, werd door een fas
cistisch afgevaardigde bestuurd.
Facta publiceerde een rondschrijven,
waarin hij aanspoorde tot het bewaren
van den vrede en de medewerking
inroept van de partijleiders.
De Romeinsciie correspondent van
de „Matin" seinde op 2 Aug., dat de
staking in het algemeen ewiuig succes
heeft. Op de spoorwegen is zij maar
partieel, dc voornaamste treinen loo-
pen. Post, telegraaf en telefoon functi-
oneeren grootendeels. De typografen
liebben te Rome het verschijnen der
bladen belet, maar er kwamen couran
ten uit Napel,s Milaan en Turijn.
Door het optreden van de fascisten
gaat te Rome vrij wel ailes geregeld.
Alleen ziet men er alLerlei bijzondere
vehikels, karren en equipages, daar de
publieke vervoermiddelen staken.
Gisteren werd gemeldDe staking
duurt gedeeltelijk voort. In verschil
lende steden is de toestand verhelen!,
In Triest wierpen de fascisten eeu wa
gen in zee, welke exemplaren van een
communistisch blad vervoerde. Te Fo-
ligno werd een communist gedood. In
Milaan was de staking te middernacht
geëindigd.
De Italiaansche minister van bin-
nenl zaken, deelde gisteren mede, dat
de algemeene stalling om 12 uur was
geëindigd.
(Naar eene Engelsehe vertelling.)
26.
Waarom loopt gij op dit uur van
den dag uit? Het zal pikdonker zijn
eer gij honderd stappen verder zijt.
Gij hebt u gisterenavond als een© ra
zende aangesteld en u met eene haast
uit de voelen gemaakt, waaraan nie
mand uitleg kon geven. Ben ik nier
lang genoeg alleen geweest?
Goed, goed
Ik vind het zeer slecht, ik voe]
uwe onheusche bejegening diep, en lijd
er door. Letty, gij zijt mij een vloek!
Met deze goddeloozen ontboezeming
besloot de oude vrouw voor het
oogenhlik haar sermoen
mf te^dfen11/61 hebl gij V00r
ioën Neen' kunt uiets «or mij
Zeer goed.
J%_jleb it m niet gezegd dat hef
niet zeer goed is? snauwde de moeder.
Nu volgde er een lange stilte; ik
was overtuigd uat moeder en doenter
op dial oogenblik hare geliefkoosde
loudins hij het haardvuur hadden her
nomen.
m.Af0Wtl llel jaargetijde nog niet
naarr]1*1?"1 naar <lcn hoek van den
toch milr. ZOO schoof ik
voor mii wa St°el het vuur> dat
al sDoedin' »ntaa^elegli- ondervond
spoedig dat de avonden te Nettle-
wood vroegtijdig guvtr wordene tle"
Het was donker en ik zat vóór het
vuur half ingesluimerd, toen °k de
veerbel aan de overkant van hm wat
ter hoorde luiden.
Ik sprong overeind en ijlde naar
het venster, vanwaar men aan den
ecnen kant op het veer uitzag.
Het was zoo donker dat men onmo
gelijk iets kon onderscheiden, maar ik
hoorde in dc verte stemman en geroep
en ik zag een vrouwelijke gestalte,
met een sjaal over het hoofd, voorbij
het venster loopen, het grasperk over
en door het kleine zijpoortje op den
grooten weg gaan. Ik zag, dat zij niet
naar toet veer ging, maar links afsloeg
waar men in de duisternis duidelijk
een dunne streep onderscheidde, die
den weg naar het dorp aanwees.
Daar ik zelf geen raad met mijn
lijd wist, greep ik mijnen noed en
spoedde mij de voordeur uit. In de
gang liep ik tegen vrouw Ray, die
zich langzaam maar sprakeloos in de
zelfde richting voortsleepte.
Het zou een gevaarlijke botsing heb
ben kunnen zijn, als de waardin haar
lange armen niet tiad uitgestrekt ©n
zich aan beide zijden van den muur
had vastgehouden.
Wie is dat? vroeg zij.
Dat oen ik, vrouw Ray, ik hoop
dat ik u niet bezeerd heb.
Neen neen niet erg. Maar
gij zoudt mij toch hebben kunnen doo-
den. Zij kon niet nalaten, zelfs op het
oogenblik dat zij plaats maakte om
mij voorbij te laten gaan, mij een bits
woord toe te snauwen, hetgeen de uit
werking "had die zij' verlangde.
Gij zult een anderen keer wel
doen, mijnheer, als gij door dezen don-
keien gang komt sluipen, eerst ©ens
rond te zien of gij op geen arme
gebrekkige vrouw trapt. Gaat gij naar
het veer, mijnheer? vroeg zij op be-
leefderen toon.
fc- Dat denk ik toch.
s= Wilt Bii miin Ortaard kind ver
zoeken naar huis te komen, ik heb
haar dadelijk noodig. Het is onver-
klaaroaar dat het meisje niet gerust
thuis kan blijven, om mij in mijnen
ouden nag gezelschap te houden.
Hare .oogen schenen sterker dan de
mijne, of de gewoonte had ze gescherpt,
want, toen ik mijn gezicht aan de
duisternis poogde te gewennen, noorde
ik haar reeds zeggen:
Jabez heelt George tot hulp bij
zich. Ik denk dat dejonker wordt
overgezet.
Ik ging de poort door en daalde
den straatweg af naar het veer. Ik
zag juist een tweede boot van wal
stooien cn net gelaat van Jabcz werd
door het licht van de lantaarn op de
bank verschenen. Ik wandelde heen en
weer langs den oever, om de boot
over het water te zien glijden en luis
terde naar het gcmummel van stem
men aan den overkant, die de wind
nu en dan tot mij bracht.
Eensklaps greep iemand mij bij den
arm en mij omkeerende, zag ik dat
de oude waardin uit de herberg mij
naar de landingsplaats was jiageström-
peld.
Daar komt bii aan. mijnheer.
«- Wie*
De jonker. De broeder van uwe
sehoone meesteres,
Zijt gij wel zeker dal hij het is?
Ik vergis mij nooit in mijn voor
gevoelen. Ik lees dagen, soms jaren
vooruit in de toekomst, wat mij zal
wedervaren. Neem mij nip.t kwalijk,
dat ik op uwen arm leun, mijnheer,
ik ben overspannen door deze wan
deling, en kan bijna niet meer voort.
Zij leunde zwaar tegen mij aan.
De oude looverkol verveelde mij
meer dan ooit. Ik voorzag, dal ik
evenveel afkeer voor haar zou hebben
alsWenford. Het verwonderde mij niet
meer dat men baar niet lijden kon.
Zij stenen van wal, zeide zij met
krassende stem; nu komen ze hier
heen. Als zij nat zijn, zullen zij bran
dewijn hestellen. God geve dat hunne
kieereil druipend nat zijn! Ik zou wel
eens willen weten waar mijne jonge
wilde kat heengeloopen is.
De oude kat keek eenige malen
vruchteloos in het rond, totdat de aan
komst van de veerboot hare gansclie
aandacht trok,
Ziet gij hem wel? fluisterde zij.
Ik zie iemand rechtstaan in de
boot, bij houdt twee paarden bij den
teugel
Dat is de knecht, zeide zij grim
mig; zie links van den man, daar!
zit iemand op de bank
Ja, nu zie ik hem.
Hij naderde ons als liet Noodlot,
krastie zij. Hij nadert en komt ons
beider leven verwoesten Gij weel niet
wat er in toet hoofd van dien man
omgaat
Kwaads of fgoeds, wat bedoeld!;
gij? vroeg ik lachend.
Dat weel ik nietï 1
Ik was verwonderd over den op
gewonden toon van liaar antwoordl,
voor den ernsligen klank van haro
stem, over haar met moeite bedwon
gen aandoening, die zoo sterk was,
dat mijn arm, dien zij stevig vast.
greep, mij pijn deed.
Hij Dadert ons in het Noodlot!
herhaalde zij, toen de boot aanlegd^
en de bemanning aau wal stapte.
Jabez's gezel lichtte niet de lantaarn,
den Jonker voor een oogenolit
later zette deze <len voet aan wal.
Welkom hier, mijnheer, zei vrotjn,
Ray, diep. neigende^
(Wordt vervolgd,0
