ART.
IK.
t!
EIKIHG
ia bestaan
>111111.
ï-P&ntalon
ONS BLAD"
(SIJZEN.
BUITENLAND.
4 uur namiddag.
11 uur voormiddag,
4 uur namiddag,
[eemskerk,
FERS
lage.
FEUILLETON
Ci itegjmfeet sell
Woensdag 80 Augustus 1922.
i4e Jaargang.
elvaart
iMIMHJI
iek,
tomst,
1933
ilon geven wij
larant.e.
Abonnementsprijs:
Belangstelling in de bedrijfs
organisatie geoorloofd
VERSHïruDÏÏ BERICHTEN
KORTE BERICHTEN
lollandeche Maatschappij
zich voor, ter gelegen-
astelling
ÏBER A.S., en daarvoor
deelname kan geschieden
Bureau Waaggebouw
-3 uur.
(Secretaris C. J. OOMS,
|H.M. de Koningin der
ISTUS 1922, des mor-
Bergen, door da
biding van Ds. W. VAN
met medewerking van
HET COMITÉ,
de „Ruslende Jager".
WAEKEN
iMER SPAEREN a
JEN NIETBTJER-
11)SCHE aiERKEN f
ran het
a
als JfcKCJLAMiE
ingelanden en be-
ATERDAG 26
RDAG 2 SEPTEM-
een Costume, Overjas
HOLLANDSCH DAGBLAD
•Per kwartaal voor Alkmaar 2.~
Voor buiten Alkmaar ..f2 85
ÏMet Geïllustreerd Zondagsblad 0 60J hooger.
Aon allo abonné's "wórdt"öp aanvrage gratis esn polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—f 4Q0,—f 200,—, f 1QO,—f 60,—, f 35,--, f 15,-
Advertentieprijs j
Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0.25; Rectain#
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij vo®
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
I
Enkele weken geleden is oen twee-
;al brochures verschenen, uitgegeven
door de federatie van R. K. Werklie
denbonden, te 's-Gravenhage. Daaron
der bevindt zich de interessante over
druk van artikelen in „het Roer", van
de hand van Henri Hermans, onder
den titel „het groote vraagstuk der be-
ïrijfsorganisatie". Nauwelijks was 't
boekje van de pers of het Vakbureau
.0 Utrecht meldde in een communiqué
niets met het geschrift van Henri Her
mans te maken te hebben en geenerlei
verantwoordelijkheid te dragen voor
den inhoud.
Het geval lijkt ons interessant ge-
toeg, om er wat meer over te zeggen,
daar de zaak ook met bedoelde ver-
ilaring onzes inziens niet is afgedaan.
Hoe groot de fout van den heer
denri Hermans is om op eigen gele
genheid artikelen te schrijven over
«.en brandend sociaal vraagstuk en de-
e .door de Federatie van Werklieden-
rereenigingen te laten uitgeven, zon-
ler contact met het Bureau van de K.
ÉL Vakorganisatie, terwijl juist de vak
jrganisatie zeer in het bijzonder bij dit
'raagstuk is betrokkenwij wagen.
t niet dit te beoordeelen. De schrij
ver is behalve leider van de Roomsche
Ttandsorganisatie ook onder veel meer
•id van de Tweede Kamer en heeft
ach op sociaal terrein zoowel als spre-
er als schrijver een uitstekenden
raam verworven. Wij kunnen ons in
denken, dat hij over dat aller belang
rijkste vraagstuk van de bedrijfsorga
nisatie iets te zeggen had. Welke func
tie gaf hem daartoe verlof, welke be
lette hem dit? Moeilijke vragen, waar
op 't antwoord op de eerste plaats aan
len betrokkene zelf blijft.
Maar nu de brochure verschenen is,
zouden wij willen zeggen: Vraag niet
wie het zegl, maar wat er gezegd
wordt.
Eu wat Henri Hermans zegt, is in
derdaad de moeite waard. Toen het
Paaschmanifest van 1919 verschenen
was, hebben wij over den frisschen
durf, die er uit sprak en de solidari
teit der standen, welke aan het plan
der bedrijfsraden ten grondslag lag,
mede onze waardeering uitgesproken,
hoewel de zwakheid van enkele deelen
als het in gedrang komen van den con
sument tusschen ondernemer en werk
nemer en de voorloopige uitsluiting
van de met-katholieke vakgenooten,
ons toen al niet ontgingen. Maar wij
meenden, dat een proef met het ont
worpen plan alleszins de moeite waard
vas en dat de practijk wellicht de op
lossing van de moeilijkheden zou bren
gen.
Glashelder toont Henii Hermans nu
aan, dat de onvolkomenheden
fUndamenteele fouten waren. En zijn
betoog, dat men de eenheid wilde bou
wen op den grondslag van de schei
ding, moge pijnlijk aanvoelen, daar
om is het niet minder juist. De moder
ne vakorganisatie is, zooals in de bro
chure uiteengezet wordt, geboren uit
de tegenstrijdigheid van belangen tus
schen patroons en arbeiders. Laten
wij zeggen, dat deze vorm noodzake
lijk was, dat de scherpe kanten er in
Roomsche en christelijke kringen zijn
afgeveild, in wezen zijn het toch strijd
organisaties, waarop moeilijk „het ge
bouw der bedrijfsgemeenschap" is op
te bouwen. En wie zal ontkennen, dat
e schrijver hier juist zag, wanneer hij
omtrent deze fundamenteele fout zegt:
„Uit deze hoofdfout vloeide voort
die andere fout, dat men als „bedrijfs
organisatie beschouwde en leerde be-
schouwen, wat feitelijk niets anders
was dan een instituut tot regeling dei-
arbeidsvoorwaarden, en zelfs dat niet
eens, want de eigenlijke regeling bleef
overgelaten aan de „partijen" in de
vakvereenigingen.
Toen het er dan ook op aankwam,
toen het bedrijfsleven in ernstige moei
lijkheden verkeerde, éénmaal bij de
enorme prijsstijgingen en de noodzake
lijkheid dientengevolge van loonsz-er-
hooqinq, en een andermaal bij het ont
staan en dieper doordringen van de
algemeene malaise die loonsverlaging
aan de orde stelde, toen het er dan
ook op aan kwam, ging van de Be
drijfsraden absoluut geen leiding uit.
Op de vragen: of allo prijsstijgingen
wel gerechtvaardigd waren en of eerst
aan verhooging en later aan verlaging
van loonen niet te ontkomen viel en
op alle andere, hiermede verband hou
dende vragen van eeonomischen aard,
werd geen antwoord gegeven door de
colleges, die men hiertoe mocht ge
roepen achten, omdat zij zich hadden
aangediend als „bedrijfsorganisatie",
maar wèl door elk der ledengroepen
van die colleges, en dan „natuurlijk"
zóó verschillend dat er naar hartelust
over gevochten werd! En zoo werd het
mooie en groote beginsel der solidari
teit publiek, tot een aanfluiting ge
maakt".
Harde waarheden? Ja, maar waar-
hedenl
Is nu de groote vraag zelf opgelost
met het stelsel, dat Henri Hermans
voor dat der bedrijfsraden in de plaats
schuift.
De schrijver der brochure zelf zal
wel niet denken ten deze den steen
der wijzen gevonden te hebben, al
kan men hem niet een compliment ont
houden voor de knapheid, waarmede
hij uit het bedrijf zelf, uit de fabriek
als kern, langs organischen weg tot
een publiekrechtelijke bedrijfsregeling
komt. Maar ook dit systeem heeft in
zijn onderdeelen nog zwakke plekken
juister ware misschien gezegd, dat
men gaarne de uitwerking van belang
rijke details zou willen zien om over
de schoonheid van het geheel te kun
nen oordeelen. Zoo lijkt ons b.v. de
plaats van de tegenwoordige vakorga
nisatie, welke volgens den schrijver
voorloopig behouden moet blijven, in
het eerste stadium van den groei niet
erg duidelijk.
Maar het proces als geheel genomen
heeft veel aanlokkelijks, omdat er zulk
een natuurlijke groei in zit, omdat er
zoo weinig in wordt gedwongen en
geforceerd, zoo weinig van boven af
wordt „gemaszregelt."
Intusschen, het is ons niet te doen
om een oordeel, noch een aanprijzing,
noch een veroordeeling uit te spreken-
?ou, minstens even gtoo-
'vrnanaeilhg als van den schrijver
noodig zijn. Wij willen slechts betoo-
gen, dat er te lang over het groote
vraagstuk der bedrijfsorganisatie ge
zwegen is en dat het nu hoog tijd
wordt deze zaak minstens aan de orde
te stellen, openlijk te bespreken, des
noods openlijk uit te vechten.
Maar dit laatste dan in een geest,
zooals onder Christenen past, met ter
zijdestelling van persoonlijke gevoelig
heden, welke niet op het gezond ver
stand maar op ijdelo „Rechthaberei"
gegrond zijn; met terzijdestelling, met
opoffering desnoods van alles, wat niet
rechtstreeks met het groote vraagstuk
verband houdt.
En voor zulk een zakelijk debat
geeft de brochure-Hermans zeker een
schoone gelegenheid.
DE IERSCHE KWESTIE,
Officieel wordt gemeld, dat gisteren
middag in de haven van Valencia een
boot verscheen met een afdeeling re-
publikeinsche ongeregelde troepen, die
voornemens waren de transatlantische
kabels door te snijden. Dit was hun
reeds met een kabel gelukt toen troe
pen van den Vrijstaat verschenen,
waarop de ongeregelde troepen ver
trokken.
EEN GESCHENK VOOR Z. H.
DEN PAUS.
De leden der Mont-Everest-expeditie
hebbên Z. H. Paus Pius XI een stuk
steen gezonden, dat zij op 8328 meter
hoogte van de rots hadden gehakt.
De Paus, die zeer erkentelijk was
voor deze hulde, zond den leider der
expeditie een gouden medaille en een
eigenhandig geschreven dankbetuiging
DE COMMISSIE VAN HERSTEL.
Tegen morgen is de Fransche minis
terraad bijeengeroepen. Hieruit blijkt
dus, dat de Fransche regeering niet zal
toelaten dat de Commissie van Herstel
nog later dan. vanavond een besluit
neemt.
Men is van oordeel, dat de Commis
sie van Herstel door haar besluit over
haar eigen lot zal beslissen, want het
gezag en het bestaansrecht van dit li
chaam zullen voor goed weg zijn, in
dien het geen aannemelijke oplossing
vindt.
Het voorstel van België heeft bij de
Britsche en Italiaansehe gedelegeerden
instemming gevonden. Echter meent
het Fransche gouvernement, dat het
betalen aan België door middel van
wissels geen enkele oplossing brengt,
maar integendeel de kwestie der Duit-
sche betalingen ingewikkelder maakt.
De "Fransche regeering daarentegen
zou het voorstel Bradbury aannemen:
Hl. OIÏI 6UlL PUT 111 nlgPXO to Ijcai-OCxrxaoxa
voor controle op de Duitsche finanti
ën met het recht van absoluut veto op
de uitgaven. Maar zij wijst van de
hand om in deze commissie neutralen
toe te laten. Deze commissie moet in-
tergeallieerd zijn. De weigering van dr.
Wirth om Fransche oontrole-ambtenar
ren toe te laten, zou een bespreking
van het voorstel Bradbury onmoge
lijk maken.
Men hecht eenige beteekenis aan 't
feit, dat de officieuze Amerikaansche
vertegenwoordiger thans deelneemt
aan de bespre'lüttKen tusschen dj ledsh
tier Commissie van Herstel. Naar éch
ter vernomen wordt, wijst de regeering
van Washington het denkbeeld af
eener deelneming aan een intergealli-
eerde controle-commissie op de Duit
sche financiën en zou er alleen in toe
stemmen een financieel adviseur naar
Berlijn te zenden ais de regeering
van Duitschland dit vroeg en als
deze er in toestemde, dat die adviseur
ook door de geallieerden er mee zou
worden belast om mede te werken tot
het weder in orde brengen der Duit
sche financiën.
DE CONFERENTIE VAN
DUITSCHE MINISTERS.
De conferentie der Duitsche minister
presidenten en ministers van buiten-
landsche zaken van de bondsstaten
over den eeonomischen noodtoestand
van Duitschland en de maatregelen ter
bestrijding van de duurte zou volgens
het oorspronkelijke plan slechts één
dag duren. De beraadslagingen kon
den echter Maandag niet ten einde
worden gevoerd.
het rijkskabinet in een slotzitting defi
nitief de wettelijke maatregelen kun
nen vaststellen, waardoor de economi
sche toestand in Duitschland moet wor
den verbeterd. A.s. Maandag zal te
Hamburg nog een bijzondere conferen
tie van de ministers van voedselvoor
ziening worden gehouden, en tegen
morgenavond heeft de Rijkskanselier
de leiders van alle Rijksdagfracties tot
een bespreking uitgenoodigd, tenein
de hen zoowel omtrent den tegenwoor-
digen stand der buitenlands che poli
tiek als omtrent de maatregelen tegen
de duurte in te lichten.
DE KLEINE ENTENTE.
De conferentie te Praag is gisteren
geëindigd. In het officieel© communi
qué, dat gepubliceerd werd, wordt
verklaard, dat omtrent alle politieke
vraagstukken welke door de deelne
mende landen werden besproken, vol
komen eenstemmigheid bleek te be
staan.
Op de aanstaande Volkerbondsver
gadering zullen de vier staten, die
aan de conferentie deelnamen, in het
nauwste contact met elkaar optreden.
Vooral wat de Oostenrjjksehe en Mid-
den-Europeesohe vraagstukken betreft
zullen zij hetzelfde standpunt innemen
Van een uitbreiding der Kleine En
tente door de toetreding van Polen
wordt in het communiqué niet gerept.
DE STAKING TE HAVRE.
De „Confédération Generale du Tra
vail Réformiste" spoort in een manifest
de Fransche arbeiders aan, om ieder
het loon van één dag te storten en een
groote protestmeeting te organiseeren
tegen 2 of 3 September.
Te Rouen is in een vergadering der
syndicalisten besloten tot een staking
van 24 uur. Er zijn echter maatregelen
genomen, om verstoring van de open
bare orde te voorkomen.
De algemeene proteststaking is ge
heel bedwongen. Alle bladen zijn ver
schenen, zolfs de communistische „Hu-
manité"-- Eo F«iwn,t.ia van Transporb-
aioofllers besloot aan het werk te
gaan, behalve enkele afdeelingen.
Een hulpdienst van burgers stond
gereed om in geval van staking op de
publieke diensten het werk aan den
gang te houden.
Een Havas-telegram meldt nog dat
te Parijs alles zijn gewonen gang ging
behalve enkele strubbelingen in een
paar metaalfabrieken en werven.
De communistische vakbond in het
Noorderdepartement heeft alle arbei
ders, ook de niet-georganiseeiden, uit-
genocdjgi om mee doen aan de 24-
algemeene staking uit solidari
teit met de stakers te Havre.
Nader meldt men:
Van de 26.000 man tTansportperso-
neel staakten er slechts 260; van de
2500 electriciens 100, maar van de
chauffeurs der taxi-auto's staakte 60
pCt, Gisterenmiddag werden er
slechts weinig incidenten gemeld; er
hadden geen arrestaties plaats.
Een vliegtuig der politie vloog bo-
von Parijs en de voorsteden. Wagens
van den draaclloozen dienst stonden
gereed om zoo noodig road te rilden
en in werking te treden.
Het personeel van de „Métro" en
van de Nord-Sud heeft gisteren in
het geheel niet gestaakt. De telegraaf-
en telefoondienst werkten normaal,
evenals de postdienst in de verschillen
de wijken. Aan het hoofdpostkantoor
had op de binnenplaats een kleine be
tooging plaats van de bestellers van
drukwerken, waardoor in het centrum
van Parijs de bestelling twee uur ver
traging had.
Ook in het Noorder-departement is
weinig gevolg gegeven aan het bevel
Eerst na afloop dezer conferentie zal in zake een algemeene staking.
EEN INTERGEAL-
LIEERDE BEZETTING VAN
OOSTENRIJK?
Voor eenige dagen bespraken Fran
sche bladen de mogelijkheid, dat zoo
noodig aan een intergeallieerde gendar
merie de handhaving der orde in Oos
tenrijk zou worden opgedragen. Naar
thans de Romeinsche correspondent v,
het „Berl. Tageblatt" verneemt, is de
gedeeltelijke bezetting van Oostenrijk
door geallieerde troepen zeer waar
schijnlijk geworden.
Volgens berichten uit Italië vreest
men voor een opmarseb van Tsjechi
sche en Zuid-Slavische troepen naar
Oostenrijk ale antwoord op een eventu
eel Oostenrijksch-ïtaliaanseh vergelijk
op do gisteren gehouden conferentie
in ihet dept. van financiën te Rome.
De bladen te Boedapest maken zich
zeer ongerust over de gevolgen der
Oostenrijksche crisis voor Hongarije,
EEN BELANGRIJKE VERKLA
RING VAN BRADBURY.
Met het oog op de urgentie en den
ernst van den tegenwoordigen toe
stand heeft Sir John Bradbury, de
Britsche gedelegeerde in de Commissie
van Herstel, die zich niet vaak in het
publiek uit, de volgende belangrijke
verklaring aan de „Times" gedaan:
„Er kan geen twijfel bestaan bij den
onpartijdigen waarnemer, die met alle
factoren rekening houdt, dat de toe
stand van Duitschland van dien aard
is, dat de Geallieerden, indien zij den
ernstigen wensch koesteren, betaling
van de schadevergoedingen te krijgen,
verplicht zijn, aan de Duitsche regee
ring een zeker vertrouwen en respijt
te gunnen en er naar te streven een
toestand te verkrijgen, waardoor zich
het Duitsche crediet kan herstellen.
„Ik heb steeds gehandeld in het be
lang van Frankrijk, evenals in dat van
Groot-Brittannië. Ik heb de stellige
overtuiging, dat 6leohts twee wegen
mogelijk zijn. De eene is, Duitschland
don tijd voor herstel toe te staan. Dit
zou de eenige kans zijn om enkele van
UnnV -vOSwl^w-i-n^yaTl- jfyp, T^ll jEepTn M.TIid t,ft
realiseeren. De andere weg is, met
driegementen te werken en ten slotte
drastisch op te treden. Dit zou zeker
lijk tot resultaat hebben, dat alle hoop
op schadevergoeding de bodem zou
worden ingeslagen.
„De gevolgen, voortvloeiend uit den
eisoh van betaling in contanten op dit
oogenblik, of uit de vraag naai waar
borgen, welke Duitschland onmogelijk
kan verstrekken, en uit het toepassen
van sancties tot het afdwingen van
zulke betalingen en waarborgen, zul
len niet slechts noodlottig voor
Duitschland kunnen blijken, doch zul-
1 vrinden. Fulgiinzio Borla, 35 jaar oud
sedert 2 'jaar weduwnaar doodde,
waarschijnlijk' in een aanval van waan
zin drie zijner kinderen in den slaap
door hun met een scheermes den
hals af te snijden. Daarna nam hij
een geweer en doodde zijn oom;
vervolgens trachtte hij zichzelf om
het leven te brengen, waarbij hij
zich ernstig verwondde. Hij werd
ontwapend en gearresteerd. De drie
gedoode kinderen waren van 4 tot
8 jaar oud. Het laatste kind, 5 jaar
oud, Reeft kunnen vluchten. De dienst
blode, die in de naburige woningi
sliep-, is eveneens behouden geble
ven. De moordenaar toonde sinds
eenigen tijd verkeerde neigingen. Hij
wilde rijn schoonzuster huwen, doc;h
rijn schoonvader was hiertegen. Over
gebracht naar het ziekenhuis te Men-
rissio en ondervraagd, verklaarde
Borla, dal hij het aantal zijner kin
deren had willen verminderen, daar
dit een huwelijk met rijn schoonzus
ter in den weg stond.
AUTOBAUDIETEN.
Uit Lethbridge in Alberta (Ca
nada) wondt gemeld, dat vijf auto-
)bandieten de' stad binnenkwamen,-
de beambten der Union Bank bon
den en hen proppen in den mond
stopten en er vervolgens avn door
gingen met 12.000 dollars aan
geld en 72.000 dollars aan effec
ten. De bandieten hadden te voren
die telefoon- en telegraafdraden
doorgesneden en aldus de stad ge
ïsoleerd en hun ontsnapping ver
gemakkelijkt.
EEN ERNSTIGE SCHEEPS
RAMP.
Het aan een Chileensche scheep-
vaart-maatsdhappii toebehoorende
stoomschip „itata" heeft schip
breuk geleden.
Het schip is vergaan nabii Co-
guimbo in Chili allen, die
zidh 'aan boord, bevonden, om het
leven ziin gekomen. De beman
ning van net schip bestona uit /z
koppen, terwijl zich aan boord 160
passagiers bevonden.
iètt ÖÖK öBmiudëüijk hun uitwerking
in andere lauden doen gevoelen.
„De economische en financieele toe
stand der wereld is van dien aard, dat
zij geen verdere schokken kan verdra
gen. Mijn functies stellen mij in staat
den toestand alleen van den financi-
eelen en eeonomischen kant te bezien
en ik meen dat ik als iemand, die
het vraagstuk der schadevergoedingen
zorgvuldig beeft bestudeerd, thans ver
plicht ben, de waarschuwing te laten
hooren, dat de eenige weg om iets van
Duitschland te krijgen is, het een res
pijt te gunnen en geen hinderpalen te
leggen op den weg van het herstel van
zijn crediet, terwijl de weg om niemen
dal te krijgen stellig is, te handelen
zonder rekening te houden met de
geweldige reactie, die de kracht, die
thans voor de deur staat, zullen verge
zellen en volgen."
EEN DRAMA.
In hét dorp Medegiia bij Lugano
h'eeit Maandag: een drama plaats ge-
EEN SPOORWEGRAMP.
Gisteren reed te Nikolai in het
district Pless een goederentrein op
een passagierstrein in, doordien
de goederentrein door het onvei
lig signaal heengereden was. Dei
botsing was zoo hevig, dat de bei
de locomotieven en tien goed "ren
wagens totaal vernield werden.
Tot nu toe zijn tien dooden en
aölit gewonden gemeld. De materi
eele schade ïs zeer groot.
- .Uit Tetouan wordt aan de bla
den gemeld, dal de groot-vizier Bella-
rus op aandringen van den Spaao-
schen Hoogen. Commissaris is gear
resteerd en vervangen door Side Er-
kama.
Bij de besprekingen in het Duit
sche Rijksminisleric van Arbeid heb
ben dc vertegenwoordigers der mijn
werkers en d-e besturen der vakver
eenigingen zich bereid vferklaajd a-an
de uitvoering der leveringsverdragen
mede Je werken.
Gisteren is te Biberach, de ge
boorteplaats van Erzberger, een graf
tombe voor den vermoorden oud-mi
nister onthuld. Rijkskanselier Wirth
legde een krans op het graf.
- Uit Keulen wordt gemeld, dat
aldaar een nieuwe politie-verordening
omtrent de beperking van den ver
koop aan buitenlanders in werking
is getreden. Het 'verbod heeft betrek
king op alle voorwerpen van dage-
v„n.-. Tir— - ■.^.^f||T|TrBM|||)|
tJNaar eene Enqelsche vertelling.)
Die vrouw is zoover buiten mijn
hereik en zoozeer boven mijn ann-
zalige eerzucht verheven, als de ster-
ren aan den hemel boven onze hoof
den, zeide ik; zij beweegt zien in
eene gansch andere wereld dan die
waarin ik thuis behoor en mijne ge-
achten zijn niet zoo vermetèl, haar
fearheen te volgen, er haar met mijue
'Jdele eerzucht af te schrikken.
vrnuu n3r' mijilheer— mijnheer ving
vrouw Ray op heftigen toon aan, zij
rallen M door mij tot armoede ver-
liaar U i? Üet m ml-inc macht stond
dis, vrouwRay. de
keeft u die verteld?
I D !i broeder.
gehaast6 èen^onov8 ^®ft Zich daa Wiel
Paa! tusschen m IT1'''1'6 hind^r-
';e stellen m-mt m et t01'telduifje
ucn, pi uttelde zij. Hij heeft u nog
mf?.r .meegedeeld: hij heeft u .waar
schijnlijk verteld, welke kans ik en de
mijnen hebben als zij sterft of ber-
llrouwt. Welnu, dat is alles waar tot
e laalste letter toe is het waar ©n
a nel geld mij toebehoorde, zou ik
als wii^n8 Vr haar ziJn- WiJ beiden
schien verstaan, kunnen mis-
HopvppI f 0lls fortuin maken.
ver aidTdw zoudt &i van mij
werkina óm mf -5 voor rnede-
herstci en? n \U miine rechten te
Hersteken Denk er oVer ik bid
u denk er over. jongeling! Zie rnijne
armoede en mijne lompen, en bedenk
welk een gezegend^ ouden dS "k
zou kunnen nebben. Denk aaQ uw
mgen geluk en het rampzalig leven
dier vrouw die door een zelfzuch-
Ugen broeder .wordt doodgemartteld.
gij scnrikt reeds daarvan: ziit
al verliefd op Mary Zitman!
Verlaat de kamer, vrouw! riep ik
mb terwijl ik opsprong; gij beted/gl
mij met uwe armzalige bekoring
GlJ redt haar het levm als <rii
met haar trouwt. Ik zweer u,' dat
kranazmnig zal sterven, dat zi razend
zal -worden van angst, als gij baar
met redt. Ga zitlten 0, |aJ weev
zaten en vertrouw u aan mii! Ik
ben eene oude vrouw, en kan ee11
vrouwenhart doorgronden een ver
standig man doorziet het spoedig.
- Vrouw Ray, ik gebied u. ,u te
verwijderen!
Eene scnoone -wereld ligt voor
ons, zij lacht u en mij toe. mijnheer,
wijkunnen elkander van grooten
dienst zijn en ,wederkeerig ons lot ver
beteren. Ik beloof u al wat gij wilt,
als gij het plan om hare liefde te
winnen, waarover ik zoolang heb na
gedacht, .wilt beproeven. Ga nog eens
zitten, beste mijnheer Gear!
Ik schudde üet noofd.
-. Als gij niet heengaat, dwingt gij
mij naar boven te gaan. Ik kan, ik .wil
dit niet dulden! riep ik stampvoetend
uit.
Gij hebt geen medelijden rrfet een
oude vrouw. Gij wilt niet luisteren.
Mijn, God! waarom luistert gij niet
naar mij 7
i= Gij verraadt u zeiven en uwe
snoode begeerlijkheid naar het for
tuin van mevrouw Zitman. Gij belee-
digt mij diep. 1i us-l
IWaaromï I i 1 I i
.Gij zoudt mij willen bewegen de
genegenheid dier arme vrouw: te win
nen; gij zoudt mij', als ik het toeliet.
willen toonen hot ik haar het best
verraden kan en hoe ik haar tot het
la,ge standpunt der snoode natuur, die
gij mij toeschrijft, zou kunnen doen
neerdalen. Als ik hier ooit nog iels
dergelijks hoor moet ik u onmiddellijk
verlaten.
- O, lieve hemel!
Ik ging naar de deur. 1 i":
Vrouw Ray stond op en deed een
sprong naar mij toe.
Ik geloof dat, indien ik niet naar
buiten was gevlucht, zij voor mij op dc
knieën gevaUen zou zijn en mij ge
beden zou hebben hare goddeioóze
plannen aan te hooren; doch ik ont
snapte en .wandelde den rijweg op,
innig dankbaar, dat geen lokstem tot
bekoring van die verwelkte lippen tol
mijn hart .was doorgedrongen, dat
de schaduw van Zitinan's geld geen
oogenblüi de reinheid mijner liefd®
voor Zitinan's .weduwe beneveld had.
Ik keerde naar het kasteel terug,
om, mijne eerste nachtwaak te houden.
Alles .was zoo stil en doodsch als
het graf, ia .welks sombere diepten
een Hefde zooals de mijne, voor geu-
wig begraven moest worden
•VI.
Ik ging minstens eenmaal per avond
naar het kasteel en koos daartoe ^ge-
woonlijk een laat uur, het geschiktste
voor boosdoeners.
De gedaente dal ik haar beschermde
gaf mij kracht, zoodat geen slcclR
weder of welke hinderpalen dan ook
mij' van die taak konden afschrikken.
Eenmaal in de week legde ik ©en Le-
zoek hij haar af en dit meestal 's mor
gens, om verslag van liet werk te
eevcn en wissels te ontvangen om de
werklieden te betalen.
De opzichter maakte zijne rekening
voor het werkloon des Vrijdags namid
dags, zoodat ik meestal Zaterdagsmor
gens verslag aan mevrouw Zitman
deed en de wissels van haar ontving.
De opzienter kreeg dan dc wissels
en betaalde zijne onderhoorigcu, zoo-
da! .wij de hulp van den heer "Wcn-
l'ora, om het geld op de wissels te
ontvangen, hetgeen Herbert Vaughan
voor zijn verLrek had aanbevolen, niet
behoefden.
Er verliep eene maand cn nog was
Herbert Vaughan niet te Neltlewood
weergekeerd.
Het October- en later liet Nov^mber-
weder maakte dat wij: weinig met biet
gebouw vorderden; 't vroor nu dagen
achtereen en het sverk stond daardoor
natuurlijk slil.
Op zekeren dag, dat de felste Noord
oostenwind woei, die dit jaar de vallei
geteisterd had, kwam mevrouw Zitman
tot mijne verbazing de werken nazien.
Het had drie dagen achtereen ge
vroren en de werklieden waren dien
morgen te Henlock gebleven, Het rij
tuig van mevrouw Zitman hield voor
het gebouw slil, toen ik daar lusteloos
heen en weer wandeld», en den ver
loren lijd betreurde.
Het raampje van het rijtuig werd
neergelaten en ik aanschouwde hel
bevallige jeugdige gelaat. Ik haastte
mij naar tc naderen.
Ik heb het wel gevreesd, mijnbeer
Gear, zeide zij. met een treurigen blik
op liet stilstaande werk; wat zal er
van mijne boop geworden om vóór
Nieuwjaar het huis te betrekken gn.
een nieuw leven ta beginnen?
Ik geloof dat er dooi^gaat komen.
i— Als hel dooide zouden de werk
lieden hedenmiddeg nog van Henlock
kunnen komen. Ik zal dadelijk naar
Henlock rijden om met den opzichter,
te spreken, zeide rij ongeduldig,
OVprdi .vervolgd)'