ART. IK. t! EIKIHG ia bestaan >111111. ï-P&ntalon ONS BLAD" (SIJZEN. BUITENLAND. 4 uur namiddag. 11 uur voormiddag, 4 uur namiddag, [eemskerk, FERS lage. FEUILLETON Ci itegjmfeet sell Woensdag 80 Augustus 1922. i4e Jaargang. elvaart iMIMHJI iek, tomst, 1933 ilon geven wij larant.e. Abonnementsprijs: Belangstelling in de bedrijfs organisatie geoorloofd VERSHïruDÏÏ BERICHTEN KORTE BERICHTEN lollandeche Maatschappij zich voor, ter gelegen- astelling ÏBER A.S., en daarvoor deelname kan geschieden Bureau Waaggebouw -3 uur. (Secretaris C. J. OOMS, |H.M. de Koningin der ISTUS 1922, des mor- Bergen, door da biding van Ds. W. VAN met medewerking van HET COMITÉ, de „Ruslende Jager". WAEKEN iMER SPAEREN a JEN NIETBTJER- 11)SCHE aiERKEN f ran het a als JfcKCJLAMiE ingelanden en be- ATERDAG 26 RDAG 2 SEPTEM- een Costume, Overjas HOLLANDSCH DAGBLAD •Per kwartaal voor Alkmaar 2.~ Voor buiten Alkmaar ..f2 85 ÏMet Geïllustreerd Zondagsblad 0 60J hooger. Aon allo abonné's "wórdt"öp aanvrage gratis esn polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—f 4Q0,—f 200,—, f 1QO,—f 60,—, f 35,--, f 15,- Advertentieprijs j Van 1—5 regels f 1.25; eikeregel meer f 0.25; Rectain# per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bij vo® uitbetaling per plaatsing f 0.60. I Enkele weken geleden is oen twee- ;al brochures verschenen, uitgegeven door de federatie van R. K. Werklie denbonden, te 's-Gravenhage. Daaron der bevindt zich de interessante over druk van artikelen in „het Roer", van de hand van Henri Hermans, onder den titel „het groote vraagstuk der be- ïrijfsorganisatie". Nauwelijks was 't boekje van de pers of het Vakbureau .0 Utrecht meldde in een communiqué niets met het geschrift van Henri Her mans te maken te hebben en geenerlei verantwoordelijkheid te dragen voor den inhoud. Het geval lijkt ons interessant ge- toeg, om er wat meer over te zeggen, daar de zaak ook met bedoelde ver- ilaring onzes inziens niet is afgedaan. Hoe groot de fout van den heer denri Hermans is om op eigen gele genheid artikelen te schrijven over «.en brandend sociaal vraagstuk en de- e .door de Federatie van Werklieden- rereenigingen te laten uitgeven, zon- ler contact met het Bureau van de K. ÉL Vakorganisatie, terwijl juist de vak jrganisatie zeer in het bijzonder bij dit 'raagstuk is betrokkenwij wagen. t niet dit te beoordeelen. De schrij ver is behalve leider van de Roomsche Ttandsorganisatie ook onder veel meer •id van de Tweede Kamer en heeft ach op sociaal terrein zoowel als spre- er als schrijver een uitstekenden raam verworven. Wij kunnen ons in denken, dat hij over dat aller belang rijkste vraagstuk van de bedrijfsorga nisatie iets te zeggen had. Welke func tie gaf hem daartoe verlof, welke be lette hem dit? Moeilijke vragen, waar op 't antwoord op de eerste plaats aan len betrokkene zelf blijft. Maar nu de brochure verschenen is, zouden wij willen zeggen: Vraag niet wie het zegl, maar wat er gezegd wordt. Eu wat Henri Hermans zegt, is in derdaad de moeite waard. Toen het Paaschmanifest van 1919 verschenen was, hebben wij over den frisschen durf, die er uit sprak en de solidari teit der standen, welke aan het plan der bedrijfsraden ten grondslag lag, mede onze waardeering uitgesproken, hoewel de zwakheid van enkele deelen als het in gedrang komen van den con sument tusschen ondernemer en werk nemer en de voorloopige uitsluiting van de met-katholieke vakgenooten, ons toen al niet ontgingen. Maar wij meenden, dat een proef met het ont worpen plan alleszins de moeite waard vas en dat de practijk wellicht de op lossing van de moeilijkheden zou bren gen. Glashelder toont Henii Hermans nu aan, dat de onvolkomenheden fUndamenteele fouten waren. En zijn betoog, dat men de eenheid wilde bou wen op den grondslag van de schei ding, moge pijnlijk aanvoelen, daar om is het niet minder juist. De moder ne vakorganisatie is, zooals in de bro chure uiteengezet wordt, geboren uit de tegenstrijdigheid van belangen tus schen patroons en arbeiders. Laten wij zeggen, dat deze vorm noodzake lijk was, dat de scherpe kanten er in Roomsche en christelijke kringen zijn afgeveild, in wezen zijn het toch strijd organisaties, waarop moeilijk „het ge bouw der bedrijfsgemeenschap" is op te bouwen. En wie zal ontkennen, dat e schrijver hier juist zag, wanneer hij omtrent deze fundamenteele fout zegt: „Uit deze hoofdfout vloeide voort die andere fout, dat men als „bedrijfs organisatie beschouwde en leerde be- schouwen, wat feitelijk niets anders was dan een instituut tot regeling dei- arbeidsvoorwaarden, en zelfs dat niet eens, want de eigenlijke regeling bleef overgelaten aan de „partijen" in de vakvereenigingen. Toen het er dan ook op aankwam, toen het bedrijfsleven in ernstige moei lijkheden verkeerde, éénmaal bij de enorme prijsstijgingen en de noodzake lijkheid dientengevolge van loonsz-er- hooqinq, en een andermaal bij het ont staan en dieper doordringen van de algemeene malaise die loonsverlaging aan de orde stelde, toen het er dan ook op aan kwam, ging van de Be drijfsraden absoluut geen leiding uit. Op de vragen: of allo prijsstijgingen wel gerechtvaardigd waren en of eerst aan verhooging en later aan verlaging van loonen niet te ontkomen viel en op alle andere, hiermede verband hou dende vragen van eeonomischen aard, werd geen antwoord gegeven door de colleges, die men hiertoe mocht ge roepen achten, omdat zij zich hadden aangediend als „bedrijfsorganisatie", maar wèl door elk der ledengroepen van die colleges, en dan „natuurlijk" zóó verschillend dat er naar hartelust over gevochten werd! En zoo werd het mooie en groote beginsel der solidari teit publiek, tot een aanfluiting ge maakt". Harde waarheden? Ja, maar waar- hedenl Is nu de groote vraag zelf opgelost met het stelsel, dat Henri Hermans voor dat der bedrijfsraden in de plaats schuift. De schrijver der brochure zelf zal wel niet denken ten deze den steen der wijzen gevonden te hebben, al kan men hem niet een compliment ont houden voor de knapheid, waarmede hij uit het bedrijf zelf, uit de fabriek als kern, langs organischen weg tot een publiekrechtelijke bedrijfsregeling komt. Maar ook dit systeem heeft in zijn onderdeelen nog zwakke plekken juister ware misschien gezegd, dat men gaarne de uitwerking van belang rijke details zou willen zien om over de schoonheid van het geheel te kun nen oordeelen. Zoo lijkt ons b.v. de plaats van de tegenwoordige vakorga nisatie, welke volgens den schrijver voorloopig behouden moet blijven, in het eerste stadium van den groei niet erg duidelijk. Maar het proces als geheel genomen heeft veel aanlokkelijks, omdat er zulk een natuurlijke groei in zit, omdat er zoo weinig in wordt gedwongen en geforceerd, zoo weinig van boven af wordt „gemaszregelt." Intusschen, het is ons niet te doen om een oordeel, noch een aanprijzing, noch een veroordeeling uit te spreken- ?ou, minstens even gtoo- 'vrnanaeilhg als van den schrijver noodig zijn. Wij willen slechts betoo- gen, dat er te lang over het groote vraagstuk der bedrijfsorganisatie ge zwegen is en dat het nu hoog tijd wordt deze zaak minstens aan de orde te stellen, openlijk te bespreken, des noods openlijk uit te vechten. Maar dit laatste dan in een geest, zooals onder Christenen past, met ter zijdestelling van persoonlijke gevoelig heden, welke niet op het gezond ver stand maar op ijdelo „Rechthaberei" gegrond zijn; met terzijdestelling, met opoffering desnoods van alles, wat niet rechtstreeks met het groote vraagstuk verband houdt. En voor zulk een zakelijk debat geeft de brochure-Hermans zeker een schoone gelegenheid. DE IERSCHE KWESTIE, Officieel wordt gemeld, dat gisteren middag in de haven van Valencia een boot verscheen met een afdeeling re- publikeinsche ongeregelde troepen, die voornemens waren de transatlantische kabels door te snijden. Dit was hun reeds met een kabel gelukt toen troe pen van den Vrijstaat verschenen, waarop de ongeregelde troepen ver trokken. EEN GESCHENK VOOR Z. H. DEN PAUS. De leden der Mont-Everest-expeditie hebbên Z. H. Paus Pius XI een stuk steen gezonden, dat zij op 8328 meter hoogte van de rots hadden gehakt. De Paus, die zeer erkentelijk was voor deze hulde, zond den leider der expeditie een gouden medaille en een eigenhandig geschreven dankbetuiging DE COMMISSIE VAN HERSTEL. Tegen morgen is de Fransche minis terraad bijeengeroepen. Hieruit blijkt dus, dat de Fransche regeering niet zal toelaten dat de Commissie van Herstel nog later dan. vanavond een besluit neemt. Men is van oordeel, dat de Commis sie van Herstel door haar besluit over haar eigen lot zal beslissen, want het gezag en het bestaansrecht van dit li chaam zullen voor goed weg zijn, in dien het geen aannemelijke oplossing vindt. Het voorstel van België heeft bij de Britsche en Italiaansehe gedelegeerden instemming gevonden. Echter meent het Fransche gouvernement, dat het betalen aan België door middel van wissels geen enkele oplossing brengt, maar integendeel de kwestie der Duit- sche betalingen ingewikkelder maakt. De "Fransche regeering daarentegen zou het voorstel Bradbury aannemen: Hl. OIÏI 6UlL PUT 111 nlgPXO to Ijcai-OCxrxaoxa voor controle op de Duitsche finanti ën met het recht van absoluut veto op de uitgaven. Maar zij wijst van de hand om in deze commissie neutralen toe te laten. Deze commissie moet in- tergeallieerd zijn. De weigering van dr. Wirth om Fransche oontrole-ambtenar ren toe te laten, zou een bespreking van het voorstel Bradbury onmoge lijk maken. Men hecht eenige beteekenis aan 't feit, dat de officieuze Amerikaansche vertegenwoordiger thans deelneemt aan de bespre'lüttKen tusschen dj ledsh tier Commissie van Herstel. Naar éch ter vernomen wordt, wijst de regeering van Washington het denkbeeld af eener deelneming aan een intergealli- eerde controle-commissie op de Duit sche financiën en zou er alleen in toe stemmen een financieel adviseur naar Berlijn te zenden ais de regeering van Duitschland dit vroeg en als deze er in toestemde, dat die adviseur ook door de geallieerden er mee zou worden belast om mede te werken tot het weder in orde brengen der Duit sche financiën. DE CONFERENTIE VAN DUITSCHE MINISTERS. De conferentie der Duitsche minister presidenten en ministers van buiten- landsche zaken van de bondsstaten over den eeonomischen noodtoestand van Duitschland en de maatregelen ter bestrijding van de duurte zou volgens het oorspronkelijke plan slechts één dag duren. De beraadslagingen kon den echter Maandag niet ten einde worden gevoerd. het rijkskabinet in een slotzitting defi nitief de wettelijke maatregelen kun nen vaststellen, waardoor de economi sche toestand in Duitschland moet wor den verbeterd. A.s. Maandag zal te Hamburg nog een bijzondere conferen tie van de ministers van voedselvoor ziening worden gehouden, en tegen morgenavond heeft de Rijkskanselier de leiders van alle Rijksdagfracties tot een bespreking uitgenoodigd, tenein de hen zoowel omtrent den tegenwoor- digen stand der buitenlands che poli tiek als omtrent de maatregelen tegen de duurte in te lichten. DE KLEINE ENTENTE. De conferentie te Praag is gisteren geëindigd. In het officieel© communi qué, dat gepubliceerd werd, wordt verklaard, dat omtrent alle politieke vraagstukken welke door de deelne mende landen werden besproken, vol komen eenstemmigheid bleek te be staan. Op de aanstaande Volkerbondsver gadering zullen de vier staten, die aan de conferentie deelnamen, in het nauwste contact met elkaar optreden. Vooral wat de Oostenrjjksehe en Mid- den-Europeesohe vraagstukken betreft zullen zij hetzelfde standpunt innemen Van een uitbreiding der Kleine En tente door de toetreding van Polen wordt in het communiqué niet gerept. DE STAKING TE HAVRE. De „Confédération Generale du Tra vail Réformiste" spoort in een manifest de Fransche arbeiders aan, om ieder het loon van één dag te storten en een groote protestmeeting te organiseeren tegen 2 of 3 September. Te Rouen is in een vergadering der syndicalisten besloten tot een staking van 24 uur. Er zijn echter maatregelen genomen, om verstoring van de open bare orde te voorkomen. De algemeene proteststaking is ge heel bedwongen. Alle bladen zijn ver schenen, zolfs de communistische „Hu- manité"-- Eo F«iwn,t.ia van Transporb- aioofllers besloot aan het werk te gaan, behalve enkele afdeelingen. Een hulpdienst van burgers stond gereed om in geval van staking op de publieke diensten het werk aan den gang te houden. Een Havas-telegram meldt nog dat te Parijs alles zijn gewonen gang ging behalve enkele strubbelingen in een paar metaalfabrieken en werven. De communistische vakbond in het Noorderdepartement heeft alle arbei ders, ook de niet-georganiseeiden, uit- genocdjgi om mee doen aan de 24- algemeene staking uit solidari teit met de stakers te Havre. Nader meldt men: Van de 26.000 man tTansportperso- neel staakten er slechts 260; van de 2500 electriciens 100, maar van de chauffeurs der taxi-auto's staakte 60 pCt, Gisterenmiddag werden er slechts weinig incidenten gemeld; er hadden geen arrestaties plaats. Een vliegtuig der politie vloog bo- von Parijs en de voorsteden. Wagens van den draaclloozen dienst stonden gereed om zoo noodig road te rilden en in werking te treden. Het personeel van de „Métro" en van de Nord-Sud heeft gisteren in het geheel niet gestaakt. De telegraaf- en telefoondienst werkten normaal, evenals de postdienst in de verschillen de wijken. Aan het hoofdpostkantoor had op de binnenplaats een kleine be tooging plaats van de bestellers van drukwerken, waardoor in het centrum van Parijs de bestelling twee uur ver traging had. Ook in het Noorder-departement is weinig gevolg gegeven aan het bevel Eerst na afloop dezer conferentie zal in zake een algemeene staking. EEN INTERGEAL- LIEERDE BEZETTING VAN OOSTENRIJK? Voor eenige dagen bespraken Fran sche bladen de mogelijkheid, dat zoo noodig aan een intergeallieerde gendar merie de handhaving der orde in Oos tenrijk zou worden opgedragen. Naar thans de Romeinsche correspondent v, het „Berl. Tageblatt" verneemt, is de gedeeltelijke bezetting van Oostenrijk door geallieerde troepen zeer waar schijnlijk geworden. Volgens berichten uit Italië vreest men voor een opmarseb van Tsjechi sche en Zuid-Slavische troepen naar Oostenrijk ale antwoord op een eventu eel Oostenrijksch-ïtaliaanseh vergelijk op do gisteren gehouden conferentie in ihet dept. van financiën te Rome. De bladen te Boedapest maken zich zeer ongerust over de gevolgen der Oostenrijksche crisis voor Hongarije, EEN BELANGRIJKE VERKLA RING VAN BRADBURY. Met het oog op de urgentie en den ernst van den tegenwoordigen toe stand heeft Sir John Bradbury, de Britsche gedelegeerde in de Commissie van Herstel, die zich niet vaak in het publiek uit, de volgende belangrijke verklaring aan de „Times" gedaan: „Er kan geen twijfel bestaan bij den onpartijdigen waarnemer, die met alle factoren rekening houdt, dat de toe stand van Duitschland van dien aard is, dat de Geallieerden, indien zij den ernstigen wensch koesteren, betaling van de schadevergoedingen te krijgen, verplicht zijn, aan de Duitsche regee ring een zeker vertrouwen en respijt te gunnen en er naar te streven een toestand te verkrijgen, waardoor zich het Duitsche crediet kan herstellen. „Ik heb steeds gehandeld in het be lang van Frankrijk, evenals in dat van Groot-Brittannië. Ik heb de stellige overtuiging, dat 6leohts twee wegen mogelijk zijn. De eene is, Duitschland don tijd voor herstel toe te staan. Dit zou de eenige kans zijn om enkele van UnnV -vOSwl^w-i-n^yaTl- jfyp, T^ll jEepTn M.TIid t,ft realiseeren. De andere weg is, met driegementen te werken en ten slotte drastisch op te treden. Dit zou zeker lijk tot resultaat hebben, dat alle hoop op schadevergoeding de bodem zou worden ingeslagen. „De gevolgen, voortvloeiend uit den eisoh van betaling in contanten op dit oogenblik, of uit de vraag naai waar borgen, welke Duitschland onmogelijk kan verstrekken, en uit het toepassen van sancties tot het afdwingen van zulke betalingen en waarborgen, zul len niet slechts noodlottig voor Duitschland kunnen blijken, doch zul- 1 vrinden. Fulgiinzio Borla, 35 jaar oud sedert 2 'jaar weduwnaar doodde, waarschijnlijk' in een aanval van waan zin drie zijner kinderen in den slaap door hun met een scheermes den hals af te snijden. Daarna nam hij een geweer en doodde zijn oom; vervolgens trachtte hij zichzelf om het leven te brengen, waarbij hij zich ernstig verwondde. Hij werd ontwapend en gearresteerd. De drie gedoode kinderen waren van 4 tot 8 jaar oud. Het laatste kind, 5 jaar oud, Reeft kunnen vluchten. De dienst blode, die in de naburige woningi sliep-, is eveneens behouden geble ven. De moordenaar toonde sinds eenigen tijd verkeerde neigingen. Hij wilde rijn schoonzuster huwen, doc;h rijn schoonvader was hiertegen. Over gebracht naar het ziekenhuis te Men- rissio en ondervraagd, verklaarde Borla, dal hij het aantal zijner kin deren had willen verminderen, daar dit een huwelijk met rijn schoonzus ter in den weg stond. AUTOBAUDIETEN. Uit Lethbridge in Alberta (Ca nada) wondt gemeld, dat vijf auto- )bandieten de' stad binnenkwamen,- de beambten der Union Bank bon den en hen proppen in den mond stopten en er vervolgens avn door gingen met 12.000 dollars aan geld en 72.000 dollars aan effec ten. De bandieten hadden te voren die telefoon- en telegraafdraden doorgesneden en aldus de stad ge ïsoleerd en hun ontsnapping ver gemakkelijkt. EEN ERNSTIGE SCHEEPS RAMP. Het aan een Chileensche scheep- vaart-maatsdhappii toebehoorende stoomschip „itata" heeft schip breuk geleden. Het schip is vergaan nabii Co- guimbo in Chili allen, die zidh 'aan boord, bevonden, om het leven ziin gekomen. De beman ning van net schip bestona uit /z koppen, terwijl zich aan boord 160 passagiers bevonden. iètt ÖÖK öBmiudëüijk hun uitwerking in andere lauden doen gevoelen. „De economische en financieele toe stand der wereld is van dien aard, dat zij geen verdere schokken kan verdra gen. Mijn functies stellen mij in staat den toestand alleen van den financi- eelen en eeonomischen kant te bezien en ik meen dat ik als iemand, die het vraagstuk der schadevergoedingen zorgvuldig beeft bestudeerd, thans ver plicht ben, de waarschuwing te laten hooren, dat de eenige weg om iets van Duitschland te krijgen is, het een res pijt te gunnen en geen hinderpalen te leggen op den weg van het herstel van zijn crediet, terwijl de weg om niemen dal te krijgen stellig is, te handelen zonder rekening te houden met de geweldige reactie, die de kracht, die thans voor de deur staat, zullen verge zellen en volgen." EEN DRAMA. In hét dorp Medegiia bij Lugano h'eeit Maandag: een drama plaats ge- EEN SPOORWEGRAMP. Gisteren reed te Nikolai in het district Pless een goederentrein op een passagierstrein in, doordien de goederentrein door het onvei lig signaal heengereden was. Dei botsing was zoo hevig, dat de bei de locomotieven en tien goed "ren wagens totaal vernield werden. Tot nu toe zijn tien dooden en aölit gewonden gemeld. De materi eele schade ïs zeer groot. - .Uit Tetouan wordt aan de bla den gemeld, dal de groot-vizier Bella- rus op aandringen van den Spaao- schen Hoogen. Commissaris is gear resteerd en vervangen door Side Er- kama. Bij de besprekingen in het Duit sche Rijksminisleric van Arbeid heb ben dc vertegenwoordigers der mijn werkers en d-e besturen der vakver eenigingen zich bereid vferklaajd a-an de uitvoering der leveringsverdragen mede Je werken. Gisteren is te Biberach, de ge boorteplaats van Erzberger, een graf tombe voor den vermoorden oud-mi nister onthuld. Rijkskanselier Wirth legde een krans op het graf. - Uit Keulen wordt gemeld, dat aldaar een nieuwe politie-verordening omtrent de beperking van den ver koop aan buitenlanders in werking is getreden. Het 'verbod heeft betrek king op alle voorwerpen van dage- v„n.-. Tir— - ■.^.^f||T|TrBM|||)| tJNaar eene Enqelsche vertelling.) Die vrouw is zoover buiten mijn hereik en zoozeer boven mijn ann- zalige eerzucht verheven, als de ster- ren aan den hemel boven onze hoof den, zeide ik; zij beweegt zien in eene gansch andere wereld dan die waarin ik thuis behoor en mijne ge- achten zijn niet zoo vermetèl, haar fearheen te volgen, er haar met mijue 'Jdele eerzucht af te schrikken. vrnuu n3r' mijilheer— mijnheer ving vrouw Ray op heftigen toon aan, zij rallen M door mij tot armoede ver- liaar U i? Üet m ml-inc macht stond dis, vrouwRay. de keeft u die verteld? I D !i broeder. gehaast6 èen^onov8 ^®ft Zich daa Wiel Paa! tusschen m IT1'''1'6 hind^r- ';e stellen m-mt m et t01'telduifje ucn, pi uttelde zij. Hij heeft u nog mf?.r .meegedeeld: hij heeft u .waar schijnlijk verteld, welke kans ik en de mijnen hebben als zij sterft of ber- llrouwt. Welnu, dat is alles waar tot e laalste letter toe is het waar ©n a nel geld mij toebehoorde, zou ik als wii^n8 Vr haar ziJn- WiJ beiden schien verstaan, kunnen mis- HopvppI f 0lls fortuin maken. ver aidTdw zoudt &i van mij werkina óm mf -5 voor rnede- herstci en? n \U miine rechten te Hersteken Denk er oVer ik bid u denk er over. jongeling! Zie rnijne armoede en mijne lompen, en bedenk welk een gezegend^ ouden dS "k zou kunnen nebben. Denk aaQ uw mgen geluk en het rampzalig leven dier vrouw die door een zelfzuch- Ugen broeder .wordt doodgemartteld. gij scnrikt reeds daarvan: ziit al verliefd op Mary Zitman! Verlaat de kamer, vrouw! riep ik mb terwijl ik opsprong; gij beted/gl mij met uwe armzalige bekoring GlJ redt haar het levm als <rii met haar trouwt. Ik zweer u,' dat kranazmnig zal sterven, dat zi razend zal -worden van angst, als gij baar met redt. Ga zitlten 0, |aJ weev zaten en vertrouw u aan mii! Ik ben eene oude vrouw, en kan ee11 vrouwenhart doorgronden een ver standig man doorziet het spoedig. - Vrouw Ray, ik gebied u. ,u te verwijderen! Eene scnoone -wereld ligt voor ons, zij lacht u en mij toe. mijnheer, wijkunnen elkander van grooten dienst zijn en ,wederkeerig ons lot ver beteren. Ik beloof u al wat gij wilt, als gij het plan om hare liefde te winnen, waarover ik zoolang heb na gedacht, .wilt beproeven. Ga nog eens zitten, beste mijnheer Gear! Ik schudde üet noofd. -. Als gij niet heengaat, dwingt gij mij naar boven te gaan. Ik kan, ik .wil dit niet dulden! riep ik stampvoetend uit. Gij hebt geen medelijden rrfet een oude vrouw. Gij wilt niet luisteren. Mijn, God! waarom luistert gij niet naar mij 7 i= Gij verraadt u zeiven en uwe snoode begeerlijkheid naar het for tuin van mevrouw Zitman. Gij belee- digt mij diep. 1i us-l IWaaromï I i 1 I i .Gij zoudt mij willen bewegen de genegenheid dier arme vrouw: te win nen; gij zoudt mij', als ik het toeliet. willen toonen hot ik haar het best verraden kan en hoe ik haar tot het la,ge standpunt der snoode natuur, die gij mij toeschrijft, zou kunnen doen neerdalen. Als ik hier ooit nog iels dergelijks hoor moet ik u onmiddellijk verlaten. - O, lieve hemel! Ik ging naar de deur. 1 i": Vrouw Ray stond op en deed een sprong naar mij toe. Ik geloof dat, indien ik niet naar buiten was gevlucht, zij voor mij op dc knieën gevaUen zou zijn en mij ge beden zou hebben hare goddeioóze plannen aan te hooren; doch ik ont snapte en .wandelde den rijweg op, innig dankbaar, dat geen lokstem tot bekoring van die verwelkte lippen tol mijn hart .was doorgedrongen, dat de schaduw van Zitinan's geld geen oogenblüi de reinheid mijner liefd® voor Zitinan's .weduwe beneveld had. Ik keerde naar het kasteel terug, om, mijne eerste nachtwaak te houden. Alles .was zoo stil en doodsch als het graf, ia .welks sombere diepten een Hefde zooals de mijne, voor geu- wig begraven moest worden •VI. Ik ging minstens eenmaal per avond naar het kasteel en koos daartoe ^ge- woonlijk een laat uur, het geschiktste voor boosdoeners. De gedaente dal ik haar beschermde gaf mij kracht, zoodat geen slcclR weder of welke hinderpalen dan ook mij' van die taak konden afschrikken. Eenmaal in de week legde ik ©en Le- zoek hij haar af en dit meestal 's mor gens, om verslag van liet werk te eevcn en wissels te ontvangen om de werklieden te betalen. De opzichter maakte zijne rekening voor het werkloon des Vrijdags namid dags, zoodat ik meestal Zaterdagsmor gens verslag aan mevrouw Zitman deed en de wissels van haar ontving. De opzienter kreeg dan dc wissels en betaalde zijne onderhoorigcu, zoo- da! .wij de hulp van den heer "Wcn- l'ora, om het geld op de wissels te ontvangen, hetgeen Herbert Vaughan voor zijn verLrek had aanbevolen, niet behoefden. Er verliep eene maand cn nog was Herbert Vaughan niet te Neltlewood weergekeerd. Het October- en later liet Nov^mber- weder maakte dat wij: weinig met biet gebouw vorderden; 't vroor nu dagen achtereen en het sverk stond daardoor natuurlijk slil. Op zekeren dag, dat de felste Noord oostenwind woei, die dit jaar de vallei geteisterd had, kwam mevrouw Zitman tot mijne verbazing de werken nazien. Het had drie dagen achtereen ge vroren en de werklieden waren dien morgen te Henlock gebleven, Het rij tuig van mevrouw Zitman hield voor het gebouw slil, toen ik daar lusteloos heen en weer wandeld», en den ver loren lijd betreurde. Het raampje van het rijtuig werd neergelaten en ik aanschouwde hel bevallige jeugdige gelaat. Ik haastte mij naar tc naderen. Ik heb het wel gevreesd, mijnbeer Gear, zeide zij. met een treurigen blik op liet stilstaande werk; wat zal er van mijne boop geworden om vóór Nieuwjaar het huis te betrekken gn. een nieuw leven ta beginnen? Ik geloof dat er dooi^gaat komen. i— Als hel dooide zouden de werk lieden hedenmiddeg nog van Henlock kunnen komen. Ik zal dadelijk naar Henlock rijden om met den opzichter, te spreken, zeide rij ongeduldig, OVprdi .vervolgd)'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1922 | | pagina 1