ONS BLAD"
No. 287-
Zaterdag 9 December 1922.
lbe jaargang,
Sm
IM£
Advertentieprijs:
M lidmaatschap Tan Pro?. Staten
af Gemeenteraad ïereeniöbaar met
eea besiunrsfunctie in de Helereer.?
03 vioek m m gelig
BUITINLIS HO.
VERSPREIDE BERICHTEN.
£r'
0
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar 2.—
Voor bui'en Alkmaar ...••••••f2 85
Met Oef lusireerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Van I5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclats/
per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod" bq vcag
uitbetaling per plaatsing f 0.60
ftan a
:a abonné's wordt op aanvrage gratis een poiis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 4CO,—f 200,—, t 100,—, f 60,—f 35,—, f I5.J
(Ingezonden).
Nu de verkiezingen voor Prov.
Staten en Gemeenteraad meer en
meer in het naaste verschiet ko
men, komt zoo af en toe in verga
deringen van Kiesvereenigir.gen
in besprekin^de vraag pf het ge-
wensent is dat leden van genoem
de Colleges zitting hebben of blif-
ven houden in het Bestuur van
Prov. of Plaatselijke R. K. Kies-
vereenig.ngen. Deze zaak is zeker
waard bnaer de oogen te worden
gezien en zat zeer zeker in den
vóórverkiezingstiid veei worden
besproken. Natuurlijk is het niet
Joenliik vanaf deze plaats te be-
oordeelen waar dit wel en waar
dit" niet gewenscht is. Wii nemen
aan dat er gevallen zullen ziin
waar het om reden van plaatselii-
.en aard wel gewenscht zal wor
den geacht; doch een enkel, zelfs
meerdere gevallen bewijzen niet
dat dit standpunt overal dient te
worden ingenomen.
Naar onze bescheiden meening
verdient in het aigemeen een der
gelijk besluit geen navolging, om
dat er o.L meer tegen dan voor
te zeggen is en men veelal dit be-
siuit neemt zonder naast de voor
deden ook de nadeelen rijpelijk
te overwegen.
Wii willen daarom trachten de
nadeelen van het wezen van le
den van Prov. Stalen en van den
Gemeenteraad uit onze Kiesverec
cigingsbesturen laten wii ze
Partijbesturen noemen aan te
toonen, opdat in deze geen over
ijlde bes/uiten worden genomen.
Wij willen voorop stellen dat het
■en zeerste gewenscht is dat in
onze ook in plaatselijke Par
tijbesturen menschen zitten, die
niet alleen gezien, maar oo kge-
schikt zijn voor de taak die zii
ais üd.van het Bes-uur dienen te
vervullen. Vooral geldt dit voor
de functionarissen, speciaal voor
zitter en secretaris.
Het is werkelijk bedroevend hoe,
door gebrek aan ijver, of geschikt
heid van locale besturen, sommi
ge vei eenig.ngen buna niets pres-
teeren en hunne medewerking met
de centrale organisatie ver bene
den het gewenschte peil blijft. Er
is dus alles voor te zeggen, dal
de krach.en in de vereeniging, die
wel geschikt zijn en wel bewijzen
geven van ijver en medeleven in
de besturen gebracht worden en
in d.e besturen behouden blijven.
Even waar is het dat niet aiien,
die geschikt zijn en geroepen wor
den, zich beschikbaar stellen en
daarom ten slotte de leiding, maar
vooral het werk op de schouders
wordt gelegd van enkelen. Vooral
ten pla.teniande, maar niet alleen
daar, is het vaak zeer moeilijk een
bestuur te krijgen, dat voor zijn
taak berekend is, een voorzitter
die voldoende politieke en alge
mene ontwikkeling heeft om een
werkelijk goede leiding te geven,
een secretaris of andere functiona
ris, die weet zijn taak te beharti
gen.
En nu is het volstrekt geen
wonder, neen het ligt in de meeste
gevallen voor de hand, dat deze
personen die het vertrouwen kre
gen van de partijgenooten, ook
wo id en aangewezen in den Raad
Qt m de Staten. En het gevolg:
PHJILIPJON.
'Aaa» een verteUtnq^
183.
Gij moet die gedachten op zijde
zetten, zeide ik vast, dan is het beter
voor u om mij te vergezellen en .mij
ne zorgen te deelen. Als ik verpiicht
ben lang weg te blijven, zal ik u bjj
mij laten komen.
Die belofte stelde haar gerust, en
aioeder, die jenst binnen kwam, gaf
len andere wenaing aan het gesprek.
Toen Mary dien avond een oogen-
ölik voor ons naar onze kamer was
gegaan, deelde ik moeder mijne plan
nen mede.
Ik geloof, dat ik mijnbeer Wen-
ford op het spoor ben, zeide ik. Ik
rif uk het noodzakelijk, hem eerst op
te zoeken.
Misschien is het noodig, ant
woordde moeder, God alleen weet het,
u>ijn besteik weet het niet.
Ik zal heden morgen naar mijn
heer Sanderson gaan en mij op zijne
edelmoedigheid beroepen. Ik vrees
,fl?l_ik in den laatsten tijd mijn plioa-
de geschikte, de goede, vaak de
beste krarhien moeten uit het be
stuur verdwijnen, alleen omdat zii
een Raads- of Sfatenzete! aan
vaarden, waarop het vertrouwen
der partijgenooten hen gebracht
heeft.
En de vereeniging zal bei vaak
tot groot nadeel, met minder ge
schikte krachten moeten doen.
Door het zitting hebben in een
bestuur «xnvereenigbaar te ver-i
klaren met het liamaatschap van
Staten of Gemeenteraad wordt
verder bevorderd dat èn voor het
bestuur èn voor de fractie een
terrein wordt afgebakend, waarop
beiden zich niet mogen bewegen,
wat zeer gemakkehSc aanleiding,
kan geven tot oneemgheid. althans
gioot verschil van inzicht. Min
stens wordt hierdoor het zoo ge
wenschte contact tusschen beide
losser gemaakt.
Wii gelooven niet dat bij .de be
spreking van deze zaak goed
wordt overwogen welk voordeel
het is als er als 't ware een door-
ioopend contact bestaat door het
zitting hebben van een of meer
dere leden van Raad of Staten in
het plaatselijke of gewestelijke par
tijbestuur.
Niet altijd vermogen de bestuur-
deren evenmin als de leden te be-
oordeelen „wat aanleiding is ge
weest tot het nemen van beslissin
gen in genoemde colleges en
wordt niet voldoende begrepen
waar fn deze of gene maatregel,
dit of dat besluit is genomen. En
:n vele gevallen zal een toelich
ting in het bestuur door hen, die
meer van nabij een oordeel hier
over kunnen vellen, vele onaange
naamheden of verkeerde gevolg
trekkingen voorkomen?
Met den besten wil van de we
reld kunnen wij ons niet indt nken
welke zwaarwichtige redenen er
ziin om de onverenigbaarheid
van beide functies uit te spréken-.
Hoewel wii ook niet inzien het
nut hiervan, wanneer het leden der
Tweede Kamer geldt ten opzichte
van de RjikSideslcringen, kan hier
van aangevoerd woiden das Twee
de Kamerlid een bezoldigde of.liei
ver gehonoreerde tunctie is. Met
Staten- of Raadsleden is dit n
het geval en daarom moet toch
niet al te veel gevreesd worden
dat men zijn invloed, voor zelf-
propaganda zou gaan gebruiken,
t Is mogelijk dat zich eens een
enkele maai zoo'n geval zou voor
doen, hoewel ook buiten de bestu
ren geïntrigeerd kan worden. Men
beseffe echter dat en hiervan
zijn wii .overtuigd bij de candi
daten en vooral niet bii hen die
ais ijverige en vurige bestuurde-
ren bekend staan,(_,n.et voorz.t het
belust zijn op een overigens zeer
vaak weinig verlokkende zetel,
maar integendeel de lust om hun
capaciteiten beschikbaar te ste len
voor het algemeen belang en hel
belang van Kerk en Partij. En de
zulken hebben geen behoefte aan
zelfpropaganda, komen vanzelf wel
op den voorgrond en behoeven
daarom niet u.f de besturen te
worden geweerd.
Eveneens behoeft de vrees te
bestaan dat er „onderonsjes" wor
den gehouden of dat de leden niet
genoeg kunnen uitoefenen op de
candidaafsteliing en wat daaraan
vastzit, wanneer in het bestuur der
vereeniging een of meer „zittende
leden" vertegenwoordigd zijn.
Er is geen partij, waarin de zeg-
girjgsscnaD van elk gewoon t!d zoo
ten als deelgenoot slecht vervul.
Waarom schrijft gij niet aan Jo-
zet, vroeg moeder.
Aan Jozef!
Ik had hem bjjna vergeten in den
maalstroom van gebeurtenissen die
mij medesleepte. Onze wegen liepen
zoozeer uiteen, alle onze bemoeiingen
waren zoo verschillend, dat ik sedert
ons laatste afscheid ter nauwernood
een oogenblik aan hem had gedacht.
Hij heeft nu geen zaken meer in
het hoofd en slechts weinig te doen,
vervolgde moeder; ik ben overtuigd,
dat hij om onzentwille gaarne het
noodige onderzoek in Londen zal
doen en u veel last en moeite zal
kunnen sparen. Hij was altijd zoo ver
standig, als gij u wel herinnert, mijn
jongen.
Arme moeder!
Ik had haar het vertrouwen op de
eerlijkheid en de knapheid van haren
eerstgeborene niet ontnomen; ik had
hem de eerste plaats in haar hart ge
gund, en de bekentenis zijner laag
hartigheid trouw verborgen gehou
den voor haar, die zióh in hare moe
derlijke liefde een afgod uit zulk een
onedel voorwerp had" gbhiadkt.
Zij had altijd de schratidèrheid be-
wij zouden haast zeggen angstval
lig. geregeld is als in onze kiesver-
eenigingen. Een ieder kan in de
algemeene vergadering zijn mee-
nmg naar voren brengen, een ieder
heeft recht zijn candioaat naar vo
ren te brengen, er wordt gestemd
over de groslijst en niemand is
h'erplicht een aftredende als can-
didaat opnieuw te stemmen. Zeker
er ontbreekt wel eens wat. Er ziin
plaatsen waar niet of niet op tijd
vergaderd wordt waar niet altijd
gestemd wordt zooals is voorge
schreven. Aan de fe-rien hierin ver
andering te brengen als het be
stuur in deze aan zijn plicht te
kort schiet. Meestal gebeurt dit
echter niet in plaatsen, waar op
den voorgrond getreden personen
de functiën waarnemen.
Tenslotte het argument: Ai is
de stemtechniek nog zoo in orde,
zii^iie in de besturen zitten, heb
ben den meesten invloed door hun
woord. Ja, meestal wef.
Maar door wien ziin zij in het
bestuur gekomen? Niet vanzelf
maar omdat de leden zelf hen er
in gekozen hebben. Conclusie
hierop is voor ieder duidelijk.
Hei is goed, de vraag, of het lid
maatschap van Raad of Staten ver-
eenigbaar is met een functie in 't
bestuur der Kiezersoiganisatie,
grondig onder de oogen te zien.
wij hopen echter te hebben aange
toond dat de nadeelen of vermeen
de nadeelen niet tegen de voordee-
len opwegen.
O.
(o)
DE CONFERENTIE VAN
LAUSANNE.
In de subcommissie voor de juridi
sche capitulaties, gepresideerd door
Sir Horace Rumboldt, waren voor den
eersten keer Spanje, Nederland, de
drie Sc andiiiafisc.be landen en België?
aanwezig. In tegenstelling met den
Sjjanjaard, die op handhaving der car
pitulaties stond, maakte de rede van
jhr. Van Panhuys, die bet woord „ca
pitulaties" vermeed, op de Turken 'n
zeer gunstigen indruk. De heer Van
Panhuys wees op de sedert eeuwen
ononderbroken vriendschap tot Tur-
kjje en sprak de hoop uit, dat het zoo
zou kunnen blijven.
De Turken constateerden in hun
antwoord, dat zij bereid waren den
vreemdelingen vrijheid van verblijf
en handeldrijven te verzekeren, mits
zjj zich onderwerpen aan de Turksche
wetten.
De Amerikaansehe delegatie heeft
geprotesteerd tegen het denkbeeld
van Turkjje omtrent de repratrieering
der' Grieksehe inwoners van Konstan-
tinopel.
Mussolini verklaarde zich in een
kort oponthoud te Lausanne zeer on
tevreden over het verloop der confe
rentie, in verbant} met de tegenwer
king der Turken.
Inzake de kwestie der Grieken te
Konstantinopel schijnen de Turken
bereid te zijn de oude Grieksehe in
woners te willen laten blijvep, maar
zij staan op het vertrek dergenen, die
in de laatste jaren zijn aangekomen Zjj
eischen ook het vertrek van het pa
triarchaat.
De Turken zijn verplicht hun tegen
voorstel inzake de Dardanellen op te
stellen zonder het oordeel van Angora
over het voorstel der geallieerden te
kennen. Zij beklagen zich bitter over
de keuze van Lausanne, waarbeen een
telegrafisch antwoord van Angora vijf
dagen duurt.
In hun voorstel wordt het geallieer
de voorstel aanvaard als basis der be
sprekingen, doch worden reserves ge
maakt.
De Russen verklaarden, dat het
voorstel der Turken voor hen een ver
rassing was. Zij blijven staan op den
eiBch van sluiting der engten voor al
le oorlogsschepen.
In verband met het gebeurde te Kus
fendil heeft de Bulsraarsche regeering
aan het hoofd der Bulgaarsche delega
tie opdraeht gegeven om lui de con-
fprentie stappen te doen r v>nar te
wijzen op de noodzakelii id om
verplichtend militairen dienst in Bul-
gariift te hebben.
Het Turksche antwoord op het in-
tergeallieerde voorstel bevat, wat de
hoofdzaak betreft, drie reserves:
lo. ten aanzien van de demilitarisa-
tie van de aan de zeeëngten gfènzen-
<ie zones, 2o. ten aanzien van den door
tocht van oorlogsschepen, 3o. ten aan
zien van de bescherming van Konstan
tinopel. Geen dezer reserves tast het
intergeallieerde voorstel aan.
In de zitting van de commissie voor
territoriale aangelegenheden heeft
Tsjitsjerin verzocht te mogen deelne
men aan de particuliere besprekingen
welke zullen plaats hebben tusschen
de geallieerde en Turksche deskundi
gen ten einde de standpunten der bei
de partijen tot elkaar te brengen. Te
genover het verzet der geallieerden
droDg Tsjitsjerin niet verder aan, doch
deelde mede ten opzichte van dit in
cident een schriftelijke conclusie te
zullen geven.
De geallieerde en Turksche deskun
digen zullen hedenochtend zonder de
Russen bijeenkomen.
De economische en financieele com
missie kwam gistermiddag om 3 uur
bijeen om kennis te nemen van het rap
port der subcommissie voor de ver
bindingswegen en het transportwezen.
Under voorbehoud van drie artikelen,
die naar de sub-commissie werden ver
wezen, heeft de commissie met alge-
-,'ieeue stemmen de voorstellen, welke
haar waren voorgelegd, goedgekeurd.
Naar wordt medegedeeld zal met
het oog op den weusch van Curzon
en verschillende gevolmachtigden om
met Kerstmis in het vaderland terug
te zijn, de conferentie vau 28 Dec. tot
2 Januari worden geschorst.
De deskundigen zulien echter hun
werkzaamheden voortzetten. Do confe
rentie zal haar zittingen Blechts her
vatten om de tot stand gekomen over
eeukom8ten goed te keuren, en tot het
teekenen van den vrede over te gaan
DE NOTA VAN DEN GEZAN-
TENRAAD AAN DUITSCH-
LAND.
De „Vorwarts" meldt, dat de Duit-
8che rijksregeering voornemens is om
niet alleen de geëisebte moreele ge
noegdoening te geven, maar ook aan
den eisch betreffende het betalen van
een boete van 1 millioen goudmark te
voldoen. De rijksregeering wil hier
door in de eerste plaats de belangen
van het Rijnland beschermen, welks
lot door het weigeren der genoegdoe
ning in de eerste plaats bedreigd zou
zijn.
Ook in het Ruhrgebied, dat evenals
het Rijnland door de Fransche plan
nen wordt bedreigd, zijn in de laat
ste dagen door alle partijschakeerin-
gen vergaderingen gehouden, waarin
met nadruk zoowel tegen de afschei
ding van het Rijnland van het rijk als
tegen de uitbreiding der bezetting in
het Ruhrgebied werd geprotesteerd.
Wat de houding der mijnwerkers aan
gaat, de meerderheid van hen sprak
zich tegen een algemeene staking uit.
DE SCHADELOOSSTELLING.
De „Berliner Borsenzeitung" meldt,
dat de Duitsche voorstellen met be
trekking tot de kwestie van het her
stel naar alle waarsehijnlü'-heid als
volgt zullen worden geformuleerd:
1. De vaststelling van een bepaalde
som voor het herstel, bij de bereke
ning waarvan de tegenwoordige pres
tatie-mogelijkheid van Duitschland in
aanmerking wordt genomen, ondeT
goedsohrijving der reeds door Duitsch
land gedane betalingen, voortvloeien
de uit de verplichting tot herstel. Het
bedrag, dat moet worden afgptrokken
van de Duitsche schadevergoedings-
sehuld, is indertijd op 20 milliard in
goud gesteld.
2. De verleening van een morato
rium gedurende eenige jaren.
3. De uitgifte van een binnenland-
Bche goudleening, waarvan bet be
drag niet wordt vastgesteld en die
wanneer de financieele teestaDd van
bet Duitsche rijk verbetert, grooter
wordt. De leening zal in de eerste
plaats dienen voor betaling van de
rente op de uitgestelde schadeloosstel
lingsschuld en het mogelijk maken
Frankrijk in baar geld te betalen.
4. Plaatsing van een buitenlandsche
leening met bet doel het bedrag van
de totale schadeloosstellingsschuld
onmiddellijk vrij te maken en de op
brengst over Frankrijk en Duitsch
land te verdeelen.
De Duitsche nota zal vermoedelijk
vandaag of morgen worden overhan
digd.
DE BESCHERMING VAN DEN
HONGAARSCHEN STAAT.
Uit Boedapest wordt gemeld, dat
de minister van binnenl. zaken door
middel van een wetsontwerp alle ver
ordeningen, die zijn uitgevaardigd ter
bescherming van den Staat, tot poli
tieverordeningen heeft gemaakt.
De regeering beeft bet recht de
controle te gelasten van brieven, te
legrammen en telefoongesprekken.
Voor het oprichten van nieuwe dag
bladen is de goedkeuring van den
minister-president noodzakelijk. De
minister van binnenlandsche zaken is
bevoegd bladen voor bepaalden of
onbepaalden tijd te verbieden.
DE MALAISE IN DE HONGAAR-
SCHE ZAKENWERELD.
Uit Boedapest wordt gemeld, dat
aldaar tengevolge van de groote krach
in den goederenhandel een ernstige
stilte in de zakenwereld heerscht. De
kooplieden hebben den minister van
financiën verzocht, hen in den kritie
ken tijd te steunen. De minister heeft
zich bereid verklaard de ijst der aan
luxebelasting onderworpen artikaleu
te herzier
DE MINISTERCRISIS IN
SPANJE.
Markies Alkucemas heeft een libe
raal Spaansche ministerie gevormd.
Het bevat de volgende personen:
Alhucemas, minister-president; Alba,
buitenlandsche zaken; Almafovar, bin
nenlandsche zaken; Petrogal, finan
ciën; Romanones, justitie; Alcala Za-
mara, oorlog; Syvola, marine? Salvar
tella, onderwijs; Gasset, arbeid.
ONTEVREDENHEID IN SLO
WAKIJE.
Het blad „Slovak" meldt, dat de af
gevaardigden en senatoren der Slo-
waaksche volkspartij president Masa-
rjjk een memorandum hebben overhan
digd, waarin zü verklaren, dat men
in Slowakije in ellende verkeert en
teleurgesteld is en hetwelk eindigt
met de bedreiging, dat de Slowaken
besloten zijn zoo noodig ook zonder
de Tsjechische natie te leven.
DE BESPREKINGEN TE
LONDEN.
Theunip, de Belgische minister-pre
sident, is gislerenochiend, vergezeld
or Jaspar, minister van buitenland
sche zaken en een aanta] deskundigen,
te Londen aangekomen voor de inlei
dende besprekingen met de Britsche,
Fransche en I tal iannscbe[>re miers over
het vraagstuk der D-iitsohe schadever
goedingen, dat het onderwerp der voor
gestelde conferentie te Brussel zal uit
maken.
Poincaré en Mussolini kwamen gis
terenavond aan.
Bonar Law, de Britsche premier, zal
de besprekingen presideeren, welke
vandaag in Downingslreet beginner^,
Alverens Parijs te verlaten beeft
Mussolini in een onderhoud met jour-
nalieten verklaard, dat hij naar Lon
den ging in de hoop, dat de geallieer
den van woorden tol daden zullen
overgaan en tot overeenstemming zul
len komen. Italië, dat evenals Frank
rijk heeft geleden en zijn puinhoo-
pen weer opbouwen moet, isA^el rijk
genoeg om edelmoedige ges>... uken
aan Duitschland te geven.
Mussolini besloot met te zeggen:
„De Duitsche regeermg kan betalen,
fk hen er zeker van."
DE 1EIISCHE KWESTIE.
Bory O'Connor en Lia-ra Mellowes,
twee der bekendste Iersche rebellén-
leiders, zijn, evenals nog twee andere
leiders, gisterenmorgen te Dublin ge-
executeerd.
Officieel wordt gemeld, dat de te
Dublin uitgevoerde executies represail
les vyaren wegens den moord op Ha
les, en een ernstige waarschuwing aan
degenen, die tegen het volk van Ier
land conspirceren.
Klaarblijkelijk aU maatregel vaa
weerwraak tegenover de terechtstellin
gen ^ier rebellenleiders, drongen gis
teren^ een ige mannen het hospitaal te
Dublin binnen en «cboten een te bed
liggend soldaat dood. Zij ontkwamen
na de zusters met revolvers te heb
ben bedreigd.
De republikeinen hebben gisteren
een 'manifest uitgevaardigd, waarin
zij den gouverneur-generaal Heaiy een
aartsvijand der natie noemen en ver
klaren De etrijd wordt voortgezet zoo
lang er mannen in Ierland zijn. Er zat
een strijd op leven en dood worden
gevoerd, en er zal geen andere vrede
dan een vrede van vrijbeid zjju,
EEN MASSAVERGADERING VA»
BOOSDOENERS.
De correspondent van de „Times"
te Milaan vertelt, dat in den laatsten
t}jd te Alessajtdra in Piemont, zoo
veel diefstallen en andere misdrijven
voorkwamen, dat de fascisti ter plaat
se, die geen vertrouwen hadden in de
doeltreffendheid der politie, besloten
de zaak zelve ter hand te nemen. Na
dat bun leider of consul van de poli
tie de namen der misdadigers met de
door hen gepleegde misdrijven en on
dergane gevangenisstraffen had gekre
gen, richtte hij een rondschrijven tot
de dieven, waarin zij werden uitgenoo
digd tot een vergadering op Zondag
avond, te 9 uur, terwijl strenge straf
fen werden bedreigd tegen hen, die
niet aanwezig zouden zijn. Zij ver
schenen allen op den vastgestelden
tijd; het was een merkwaardig gezel
schap van ongeveer tweehonderd die
ven, zakkenrollers, inbrekers en op
lichters, jong en oud, sommigen met
een woest voorkomen, anderen netjes
gekleed en voor het meerendeel „ge
vangenis-veteranen". Zij waren veront
rust door die buitengewone oproeping
en niemand kon raden wat er.de betee
kenis van was, „tenzij", zooals een
oude inbreker opmerkte, „ze willen
hebben, dat we een bond van nacht
arbeiders vormen". De consul, om
ringd door een dozijn „zwarthemden'
w-'i uerd om er geen anderen naam
aan te geven die Jozef tot een en
rijkaard had gemaakt en die hem aan
kei hoofd der familie bad geplaatst;
ik zorgde dat hij die plaats behield,
en zong zelfs zijn lof om de eerlijke
ziel een bittere teleurstelling te be
sparen.
Moeder had in den laatsten tjjd veel
beproevingen geleden en was zeer ver
ouderd; het was de oude moeder van
vroeger niet meer, die hare kinderen
in weinige uren rond zich ion verza
melen, en die hare laatste levensda
gen zoo kalm en rustig mocht slijten
als God wilde, en ik ze maken konl
Ik hield mjj alsof ik vergeten had,
hoe verstandig Jozef toch eigenlijk
was; ik beloofde hem op te zoeken
en om raad te vragen.
Moeder kende zijn adres; hjj had
haar eens naar Borrowdale geschre
ven, om tijding van Ellen te vragen;
en voor dat bewijs van belangstelling
in zijne vroegere lievelinge, vergaf ik
Jozef alle zijne misslagen.
„Ik verzoek u, zoo schreef hjj,
om, als gij iets van Ellen gehooid
hebt, als gij of Canut iets, al is bet
ook zoo weinig, dat haar betreft ver
neemt, het men onmiddellijk mee te
deelen."
Moeder had hem eenige weken ge
leden geschreven, en hem bericht, dat
zij niet in staat was, hem iets over
hare dochter mede te deelen, verder
had z;j hem de ziekte van mijne
vrouw en mijne neerslachtigheid ge
meld, en sedert hadden zij niets meer
van Jozef Gear vernomen.
Ik legde zijn adres in mijn zakboek
je, en volgde daarna mijne vrouw
naar onze kamer. Ik begaf mjj den vol
genden dag nogmaals naar Nettle-
wood, na eerst mijnen deelgenoot be
zocht en hem oprecht mijn ongeschikt
heid tot den arbeid bekend te hebben
Ik kan u zeer goed missen, mijn
jongen, luidde zjjn edelmoedig ant
woord: gij zoudt injj ook vrij laten,
als ik eene dierbare verloren had, of
als zioh een mijner geliefden in ge
vaar bevond, en ik ben zeker, dat gij
niet morren zoudt over het dubbele
werk.
Dat geloof ik ook niet.
Moge God uwe pogingen zege
nen, Gear.
Met zijnen zegenwenseh gewapend
begaf ik mij dan op weg, om mijn
onderzoek voort te zetten.
Later, toen wij weer te zanten ar
beidden, vertelde hij mij, dat hjj des
tijds weinig goeds van mijne ondeme
ming verwachtte.
Ik reisde spoedig door Nettlewood
en Horley, naar Quirkett's Hoeve en
Triesdale; ik ging de Triesdale-engte
door en begaf mij naar de herberg
waar ik het eerst het spoor van Bai-
nes en Wenford ontdekt had.
Van daar zette ik mijne reis verder
voort; ik werd dikwijls teleurgesteld
maar nooit verslagen.
Hier en da.w ontdekte ik iets
soms waren het onbeteekenende bewij
zen, maar toch altijd bewijzen, dat
beide mannen te samen hunnen weg
vervolgd hadden, zonder nog door
eene derde vergezeld te worden, die
zich wellicht later bij hen had ver
voegd, op eene plaats waar men haar
moeiljjk zou ontdekken.
Ik kwam ze eindelijk na veel in
spanning op het spoor, of verbeeldde
mij dit ten minste, en bevond dat ze
in een spoortrein naar Liverpool wa
ren vertrokken.
Ik begaf mjj daarli i en las alle
mogelijke dagbladen, tot ik ontdekte
welke schepen ia die week de Mersey
verlaten hadden,, en waarheen het doel
hunner reis was geweest.
Doch nu werd mijne taak vee1
moeilijker, en ik wist niet recht meei.
hoe ik verder moest handelen; ik be
gon reeds te twijfelen of alle mijne
moeite wel ergens toe dienen zou.
Na cenig beraad ging ik echter ver
der; met veel moeite verschafte ik
mjj de namen der schepen, die naar
alle kanten der wereld waren uitge-
zelid, op den dag en den daarop vol
genden dag, toen Wenford en Barnes
aldaar waren aangekomen.
Eene stoomboot was van Welling
ton Doek naar Canada vertrokken:
eene ndere stoomboot naar Gibraltar,
Genua, en Livorno, eene andere naat
Rotterdam; van Nelson Dock was er
eene naar de Westkust van Afrik?
vertrokken; eene stoomboot naar New
York was nog diezeF.'.o week var
Huskisson Doek gevaren, te gelijk
met een aantal kleinere stoombooter
naar dc havens van Ierland, Schot
land, Wales en Engelnd.
Wordt vervolgd.
