ONS BLAD"
g rat's
Zaterdag 16 December 1922.
16e jaargang.
S3
Abonnementsprijs:
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: 4M
Zij, die zich met ingang
vai l Januari op dit biad
abonneeren ontvangen de
tot dien datum verschijnende
nummers
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
BUITEüLIiö.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
9e vloek eau tiet geld
no- Z89.
Per kwartaal voor Alkmaar f 2.
Voor buiien Alkmaar .f2 85
iVset Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
-r-4
Advertentieprijs.
Van t—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Reclaffl
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bfl vo
udbetaling per plaatsing f 0.60
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—f 200,—, t 100,—, f 60,—f 35,—, f 15 J
ADMINISTRATIE.
HET SEMINARIE ST. SULPICE
TERUG TOT ZIJN OUDE
BESTEMMING.
De teruggave van het „Semina
rie St. Suipice", door de scheiding
aan zijn verheven doel onttrokken,
staat op.het punt werkelijkheid te
worden.
Een huurcontract voor den tijd
van 30 jaren is den 24 November
l.l. gesloten tusschen den Aarts
bisschop van Parijs, Kardinaal Du
bois en den vertegenwoordiger van
den Franschen staat. De huurprijs
is daarbij op 50.000 francs vast-
esteld. Een wetsontwerp ,is door
^e regeering bij de Kamer inge
diend om dezen maatregel goed
te keuren en haar tevens een cre-
diet van 30 miljoen te verleenen,
noodig om het oude seminarie te
ontruimen en naar een nieuw ge
bouw de daarin gevestigde dien
sten over te brengen/
Voor dit nieuwe gebouw heeft
de regeering het oog laten vallen
op een inrichting in gebruik bij de
„Ereres de la Doctrine Chretien-
ne." De regeering heeft hen ge
vraagd welke schadevergoeding
zij verlangden, doch de overste gai
ten antwoord: „Sta ons toe een
nieuwe school te Neuilly te ope
nen en daaraan een noviciaat te
verbinden, wij zullen voor de rest
zorgdragen."
Le oilicieele toestemming, een
noviciaat te stichten is, naar mij
uit zeer betrouwbare bron is ver
zekerd ,inderdaad verleend. De
groote beteëfteriis van deze twee
ieiten is duidelijk: de teruggave
ven St. Suipice en het verleenen
van dit noviciaatsverlof, zijp de dui
deiijke bewijzen dat de rransche
regiering een nieuwen koers uit
wil, wenscht te breken met een
regiem dat zoozeer afbreuk heeti
gedaan aan den luister van Frank
rijk, in binnen- en buitenland, de
geestelijke belangen vooral,, zoo
zeer tot nadeel heeft verstrekt.
Met groote vreugde is dan ook
deze mededeefing in Katholieke
kringen ontvangen, niet het minst
in het tegenwoordige seminarie St.
Suipice zelf, waar verschillende
professoren zoo welwillend waren,
met mij hierover van gedachten te
wisselen. Zij ontveinsden zich niét,
dat ter linkerzijde door de radicaal
socialisten een heftige strijd te
gen dit wetsontwerp, zal worden
gevoerd. Wij weten maar al te
goed, zeide mij een hunner, hoe
de bestrijders van God en gods
dienst met onvermoeiden ijver
zich blijven verzetten tegen alïes
wat inbreuk kan maken op de voor
hen onschendbare scheidingswet-
ten.
Tal v&n persorganen geven dag
in, dag uit, uiting aan hun onge
wijzigd anti-clericalisme; enkele le
den der financieele commissie uit
den Senaat met het vooronderzoek
van dit wetsontwerp belast, heb
ben reeds hun stem er tegen ver
heven, maar wij weten ook dat de
Regeering, waarin drie practisee-
rende Katholieken zitting hebben,
vrtf. zeker rekenen kan. oo ^en
meerderheid in de Kamer en onge
twijfeld op de gunstige gezindheid
van het meerendeel der bevolking
daarbuiten. Zeker, zeide mij de
eminente Historieschrijver, Prof.
Mourret, Poincaré wordt bij deze
maatregelen niet gedreven door 'n
Katholieken geest, door liefde tot
een godsdienst, die de zijne niet
meer is, maar kiest de Voorzienig
heid niet vaak de profane wegen
om tot een verheven doel te lei
den, kunnen politieke overwegin
gen niet dikwijls voeren tot heil
van de Kerk, waar het belang van
den Staat in de allereerste plaats
voorzit? De teruggave van het
seminarie St. Suipice zal er een
voorbeeld van zijn. De Fransche
Regeering begrijpt dat in het bui
tenland de sympathie voor Frank
rijk dient herwonnen en dat her
stel van den ouden luister, die eens
van dit seminarie over geheel de
wereld uitging, er toe zal kunnen
bijdragen, het aanzien van het Ka
tholieke Frankrijk in den vreemde
te verhoogen.
Met welk een enthousiasme heeft
Prof. Mourret mij gesproken over die
dagen van het verleden, toen van wijd
en zijd de leerlingen toestroomden om
t,e Parijs bun opleiding tot geestelijke
herders te ontvangen; toen dagelijks
de jeugdige seminaristen in grooten
getale, door hun tegenwoordigheid en
deelname, aan de kerkelijke plechtig
heden in de nabij gelegen kerk St. Sui
pice, luister kwamen bijzetten.-Die da
gen, ging hij voort, zullen weer herle
ven, als wij zijn teruggekeerd in ons
oude, dierbare Seminarie.
Reeds komen de aanvragen uit alle
landen, de roepingen in Frankrijk zelf
nemen met den dag toe en de plaats
ruimte, die in ons tegenwoordig ver
blijf, (slechts 65 kunnen er onderdak
vinden) ontbreekt, zal daar, waar 800
hun intrek kunnen nemen, ruimschoots
aanwezig zijn. Voeg daarbij het semi
narie te „Issy les Moulineaux", waar
eveneens plaats is voor 300 leerlingen
en zonder bezorgdheid kunnen wij de
toekomst te gemoet gaan, om Frankrijk
de geestelijke leiders te geven, die het
zoozeer behoeft.
Inderdaad Frankrijk, is op den goe
den weg, dit was de grondtoon van
de verschillende gesprekken, die ik 't
voorrecht had in het huidige seminarie
te voeren. Men bracht mij in herinne
ring hoe onlangs feestelijk de offici-
eele terugkeer der Paters Dominicanen
in de Faubourg St. Honoré is gevierd
De Carmelieten mogen wederom hun
heilzamen arbeid te Parijs en te Fon-
tainebleau uitoefenen, zij het dan ook
onder den naam van „Missionarissen
van het Oosten", om kleinzielige tegen
standers niet te prikkelen en al dra
gen zij tot nu toe, althans in Parijs, uit
voorzichtigheid het kleed hunner orde
alleen binnenshuis. Het noviciaat aan
de Broeders der Christelijke scholen
verleend, maakt een einde aan den
twijfel of ook aan andere geestelijke
orden binnenkort zal worden toege
staan, opleidingsscholen in het leven
te roepen. Hoe men in den Elzas prijs
stelt op het behoud der confessioneele
scholen, op 'het onderwijs der zusters,
mocht ik persoonlijk dezen Zomer on
dervinden; hoe ook van niet katholie
ke zijde op dit behoud wordt aange
drongen, bleek dézer dagen in de ka
mer, toen een protestantsch predikant
de verdediging op zich nam. Hoe de
Regeering daaromtrent denkt, sprak
uit het antwoord van den minister Col-
rat, toen hij zeide: „de onderwijs ge
vende zusters in den Elzas. kunnen on
bezorgd zijn."
Al deze teekenen, met nog meerde
re aan te vullen, wijzen er op, dat de
Fransche regeering de bakens wil ver
zetten. De teruggave van St. Suipice
is wel een van de meest sprekende.
Met groot vertrouwen wordt de be
handeling van het wetsontwerp te ge-
moet gezien, al blijft de vrees bestaan
dat de vijanden van ons H. Geloof, het
anti-clericalisme in het algemeen én
de strikte handhaving der onrechtvaar
dige scheidingswetten in het bijzonder,
opnieuw als verkiezingsleuze zullen
aanwenden.
Mogen zij ook althans om practische
redenen gaan inzien, indien de stem
uit de eeuwige stad niet tot ben door
dringt, dat ieder volk dat onderling
verdeeld is, een kern van ondergang in
zich draagt.
Het werkelijk belang van Frankrijk
eischt een herstel van wat onrechtma
tig werd vernietigd; de eenheid van
bet Fransche volk kan slechts behou
den worden, indien de godsdienststrijd
tot het verleden behoort, de Union Sa-
creé zal blijken geen ijdel woord te zijn
maar een innerlijk verlangen, beves
tigd door eensgezinde daden.
Kerk en Staat zullen er wei bij va
ren, indien als van ouds, de priesters
van St. Suipice in breede scharen in
Frankrijk en daar buiten, het woord
Gods kunnen gaan verkondigen.
Wjj hopen hen spoedig in hun nieu
we, oude gebouw, te mogen begroeten.
Parijs, 13 December 1922.
Mr. P. v. S.
EEN INTERNATIONALE LEENINt
AAN DUITSCHLAND?
Gemeld wordt, dat de Aioerikaa -
sche gezant te Londen Harvey naar f.
Ver. Staten terugkeert.
Men gelooft, dat Harvey za! com
reeren met Harding, Hughes en arU ajj Albaneesehe regeering zal gelei-
persoonlijkheden, in hei bijzonder ov 14 •ifeijjk de Moslims overbrengen naar de
onderwerpen aangaande de betrekkin- - - - - - - -
gen tusschen Amerika met Engeland
en Europa.
ka zou doen verminderen. Het is voor
dat doel, dat de Amerikaansche .gezant
te Londen door staatssecretaris Hu
ghes naar Washington is ontboden.
De plannen beoogen, aan Duitseh-
land een crediet te doen verleenen van
1500 millioen dollar door een syndi
caat van internationale bankiers.
Naar verluidt, is het de bedoeling
om van die leening de helft of twee
derden voor publieke inschrijving in
Amerika open te stellen en het restee-
rende volgens een schaal over de an
dere naties te verdeelen.
Voorts wordt gemeld, dat het Ameri
kaansche plan beoogt, als waarborg
voor de leening een hypotheek op alle
Duitsche bronnen van staatsinkomsten
te nemen, met inbegrip van de invoer
en uitvoerrechten. Daardoor zouden de
geallieerde regeeringen moeten afzien
van haar rechten op die Duitsche in
komsten, voor zoover deze noodig zijn
om te voldoen aan de eischen der in
ternationale bankiers, die de leening
zuilen garandeeren.
Het voornemen schijnt te bestaan om
de rente dezer leening in den een of
anderen vorm te laten garandeeren
door de Amerikaansche, Britsche en
Fransche regeeringen, terwijl de Inter
nationale bankiers, die deel uitmaken
van het syndicaat, zullen samenwer
ken met de Commissie van Herstel
voor de regeling van de Duitsche stor
tingen in een fonds tot aflossing van
de leening binnen een termijn van om
streeks tien jaar.
EEN OVEREENKOMST TUS
SCHEN TURKIJE EN ALBANIë.
Volgens een telegram uit Rome is te
Konstantinopel een evereenkomst ge
sloten tusschen Angora en Albanië,
waarbij Angora belooft de Albaneesehe
nationale verlangens moreel en mate
rieel te steunen. De Albaneesehe regee
ring zal binnen een jaar een leger van
drie divisies vormen, hetwelk zal wor
den geoefend door een militaire missie
uit Angóra.
Indien de regeering van Washington
onder de huidige omstandigheden een
weg zou vinden waardoor men zou
kunnen geraken uit de moeilijkheden
in verband met de kwestie der schade
loosstelling, zal aan Harvey waarschijn
lijk opdracht worden gegeven om de
opinie van Europa te polsen, voordat
Amerika eenig formeel voorstel aau
de hand doet.
In sommige kringen gelooft men dat
het bezoek van Harvey een belangrij
ke stap zal blijken te zijn naar de op
lossing van de kwestie der schadeloos
stelling.
De Washingtonsche correspondent
van de „World" meldt, dat algemeen
geloofd wordt dat het bezoek van Mor
gans aan Hughes Woensdag verband
houdt met de mogelijkheid van een uit
gebreide internationale leening aan
Duitschland, vooropgesteld dat Frank
rijk toestemt in een bepaalde vereffe
ning der schadevergoeding. De corres
pondent voegt erbij, dat het bedrag
der leening volgens regeeringskringen
anderhalf milliard dollar beloopt. De
„Herald" meldt eveneens, dat de lee
ning anderhalf milliard bedraagt, wel
ke door internationale bankiers wordt
overwogen, en dat bankiers en de
Amerikaansche regeering er aan mee
doen.
Het Amerikaansche kabinet kwam
gisteren bijeen.
Naar verluidt, werd gesproken over
een wereldactie, welke Europa zou
helpen en de ontevredenheid in Ameri
gebieden van Albanië, waar de Grie
ken de meerderheid vormen, terwijl po
gingen zullen worden gedaan de ver
kiezing van een Moslim als Albaneesch
vorst te verzekeren, alsmede om een
deel der Moslimsche vertegenwoordi
gers in het Albaneesch parlement te
vermeerderen.
GEEN GEBREK AAN BROOD.
De Duitsche minister van volksvoe
ding dr. Luther, heeft meegedeeld, dat
het eerste derde deel van het distribü-
tiegraan behoorlijk is ingeleverd en dat
zelfs de vastgestelde hoeveelheid is
overschreden. Bij inspanning van alle
krachten is geen broodgebrek dezen
winter te wachten.
DE AANRANDERS VAN MAX
HARDEN.
Gisteren heeft de jury uitspraak ge
daan. De vraag, of de beklaagden
schuldig waren aan poging tot moord
en aanstichting tot moord werd ont
kennend beantwoord. De jury beant
woordde alleen bevestigend de vraag,
of de beklaagden schuldig waren aan
medeplichtigheid bij bet toebrengen
van zwaar lichamelijk letsel.
Weiehardt en Grenz werden veroor
deeld resp. tot twee jaar en negen
maanden gevangenisstraf, met aftrek
van twee maanden preventieve hechte
nis.
De beklaagden verklaarden, dat zjj
in dit vonnis berusten.
De laatste dag van het prooes bracht
verschillende onverwachte momenten.
Het hoogtepunt werd bereikt, toen Har
den het woord kreeg. Hij schilderde
(laarbij zijn levensloop, kwam ook de
zijn Jodendom en legde er den nadruk
op, dat hij reeds veertig jaar geleden
uit overtuiging Katholiek geworden
was.
EEN OPROEP AAN DE ARTSEN.
In het gebouw der Berlijnsehe uni
versiteit is gisteren een groote betoo
ging der Duitsche geneesheeren gehou
den, waaraan talrijke organisaties, ver
schillende ministers, de Amerikaansche
gezant en Amerikaansche hulporgani
saties deelnamen.
Gesproken werd over het groote nieu
we gevaar, waaraan het Duitsche volk
tengevolge van den slechten toestand
reeds is blootgesteld.
Een resolutie werd aangenomen,
welke er- toe strekt, om tot de artsen
over de geheele wereld, een oproep te
richten, waarin wordt uiteengezet, wei
ke gevolgen de ondervoeding thans we
der het. Duitsche volk heeft.
Geconstateerd wordt, dat de onder
voeding opnieuw toeneemt, evenals
alle daarmee samenhangende ziekten,
vooral bij de kinderen.
Het kwaad heeft zich in zooverre uit
gebreid, dat kleine middelen niet meer
kunnen helpen-. Een groote hervorming
waarbij artsen over de geheele wereld
hulp zullen moeten verleenen, is nood
zakelijk.
HET PROCES TEGEN
EHRHARDT.
Naar de „Voss. Ztg." over het voor
onderzoek tegen den corvetten-kapitein
Ehrhardt meldt, blijft de beklaagde ont
kennen, zich aan eenige strafbare daad
schuldig te hebben gemaakt. Het blad
wijst er voorts op, dat Ehrhardt's deel
nemen aan den Kapp-Putsch onder de
algemeene amnestie valt
Intusschen wordt het onderzoek
voortgezet.
De aanvang van het proces is niet
voor einde Februari te verwachten.
DE NIEUWE HONGERSNOOD IN
RUSLAND
Uit Nieolajef aan de Zwarte Zee
wordt gemeld, dat de honger in deze
streken verder toeneemt. Tal van kin
deren lijden opnieuw aan de honger
ziekte, en in vele gevallen is (de dood
er reeds op gevolgd. De toestand
wordt aan de oevers van de Zwarte
Zee als zeer ernstig Wischouwd.
DE CONFERENTIE VAN
LAUSANNE.
De regeering van Angora heeft Is-
met pasja instructie gezonden om er
bij de geallieerden op aan te dringen
zoo spoedig mogelijk te Lausanne een
vcorloopige regeling der nog hangende
kwesties te treffen, opdat geen onder
breking der conferentie gedurende de
Kerstdagen noodig is.
VERSPREIDt BERICHTEN.
MILLIOEN EN SOLDATEN.
Vol ge us oIiiCKtie «ingeRoite gege
vens zou de huidige vredessterkle van
do legers der verschillende randen als
volgt zijnOostenrijk 30000 man, Bel
gië 118.0000, Bulgarije 33^000, Tsjeciio-
•Slowakije 150.000, Denemarken 33.000,
lis! Mand 16.000, Finland 121.1500,
Frankrijk 736.261, Duiischtand 100000,
Hongarije 35 000. Italië 210.000, Japan
2301)00, netland 25 000, Litauen 13.0000.
Nederland 29100, Noorwegen
00000, Polen 275 000, Portugal 40 000.
Roemenië 200.00Ó, Rusland 1.300.000,
Siarn 18.130, Joegoslavië 191)000, Span
je 215.949, Zweden 120.900, Zwitser
land 1 (JÜ.OOO, de V 114 000 (slaand
leger) en 162,0000 (National Guard).
KORTE BERICHTEN.
Donderdag heeft de nieuwe presi
dent der Poolsche republiek zijn func
tie aanvaard. Na de plechtigheid bood
de minister-president het ontslag van
iiet kabinet aan.
De Japansche ex-minister van
Ruïtenlandsche Zaken Hanihara volgt
Shidehara op als gezant te Washing
ton.
Newton diende bij het Amerikaan
sche Representantenhuis een resolutie
in ten behoeve van een crediet van
zeventig millioén dollar voor het ver
lichten van den nood in Oostenrijk en
Duitschland.
De Britsche vrachtboot „Orteric"
ia op de rotsen, ongeveer 70 mijlen ten
Noorden van San Francisco gestrand.
Door den storm en den daaraan ge
paard gaanden kevigen golfslag, is het
schip in tweeënr gebroken. De 12-kop-
pige bemanning werd gered.
De Spaansche Staatscourant pu
bliceert een decreet, waarbij de zittin
gen van het parlement voor de icst
van de tegenwoordige legislatieve pe
riode worden opgeheven.
Te Milaan hebben incidenten
plaat3 gehad tusschen fascisten en le-
gionnairen van Fiume. Er zijn vier ge
wonden.
Het Reichsdisziplinarhof te Pa
rijs heeft bjj het uitspreken van een
vonnis principieel het stakingsrecht
der ambtenaren ontkend.
In verband met Bergmann's her
stel-bemoeiingen wordt meegedeeld:
dat partijleiders, industrieelen en des
kundigen nu zullen worden geraad
pleegd over de uitbreiding van Duitseh
lands reparatie-voorstellen.
De „N. Fr. Pr." meldt uit Belgra
do, dat ook de derde poging van Pas-
jitsj om een Zuid-Slavisch kabinet te
vormen mislukt is.
Het Belgrader blad „Nowosi"
meldt, dat in de nieuwe in voorberei
ding zjjnde defensiewet voor Zuid-Sla-
vié in geval van oorlog een militaire
dienstplicht tot 60 jaar is voorzien en
een algemeene arbeidsplicht voor vrov
wen.
Gisterenmorgen is het Fransch-
Canadeesche handelsverdrag geteekend
Naar uit Praag wordt gemeld,
zijn de beklaagden in de spionagezaak
te Brunn tot tuchthuisstraffen van drie
tot acht jaar veroordeeld,
Chili heeft Mexico uitgenoodigd
deel te nemen aan de pan-Amerikaan-
sehe conferentie, in Maart te Santiago
te houden.
BHOODBAKKERSARBEID MET
KERSTMIS. NIEUWJAAR EN
DRIEKONINGEN.
De Minister van Arbeid heeft aan
hoofden of bestuurders van broodbak-
bevijen in alle gemeenten des rijka ver
gunning verleend op Dinsdag 26 Pee.
1922, Dinsdag 2 Jan. en Maandag 8
Jan. 1923, deeg of brood, dat na 8
uur des namiddags van den vorigen
dag gebakken of opgewarmd is, om
?i/2 uur des v.m. of uit het gebouw
met nanhoorigbeden, waarin zioh de
brood bakkerij bevindt, wordt ver
voerd, alsmede, dat deeg of zulk brood
van laatstgemeld uur af wordt ver
kocht of afgeleverd.
Behalve deze afwijkingen, betreffen
de vervoer en verkoop, heeft de Mi
nister met het oog op de komende
feestdagen (met inbegrip van Drieko
ningen) ook afwijkingen van de Ar
beidswet voor broodbakkerijen ver
gund, voor zoover betreft den arbeid
zelf in de broodbakkerijen.
HET W1T-GELE KRUIS-
Te Haarlem hield de R. K. Dioce
sane Federatie van het Wit-Gele Kruis
in het Bisdom Haarlem een algemeene
vergadering, onder leiding van dr. W,
Canoy, uil Bovemkarspel.
De statuten en net huishoudelijk re
glement werden goedgekeurd.
een Enpelscke vertelling*.
'Naai
188.
De sneltrein zette zich in beweging.
Jozef s gelaat straalde van vreugde
toen hiT zag dat hij van mij zou ont
slagen worden; dat las ik duidelijk, bij
het licht der spoorhal, op zijn gezicht
Vaarwel, herhaalde ik.
Vaarwel, Canut, zeide hjj; doe
aw best te Nettlewood; blijf kalm en
houd goeden moed. Wij zullen hem
Overwinnen, dat verzeker ik u!
Hjj vertrok, vertrouwend en vol
moed.
De uitdrukking op dat verwelkte ge
iaat, toen het uit het licht der spoorhal
hi de duisternis verdween, beviel mij
niet; weer voelde ik mij van hem ver-
Vreemd, niettegenstaande wij denzelf
den wensch en dezelfde g/dachte koes
ierden en wij kinderen van ééne zelf
de moeder waren, die thans weduwe
was,
HL
De tijd verliep, maar de ontknoo-
ï>mg van het geheim kwam niet.
Er .verliepen dagen, weken on maan
den: de lente maakte plaats voor den
zomer, de zomer voor den herfst:
maar er kwam geene tijding van Ellen
en van haar schuilplaats vernamen wjj
niets.
Ik was naar Barrowdale en Nettle
wood teruggekeerd.
Ter wille van mijnen deelgenoot
had ik mijn uiterste best gedaan om
mij weer bedaard aan den arbeid te
begeven; in mijne onstuimig6te buien
begaf ik mü tweemaal per week naar
de Gaps en doorzocht ijverig en onver
moeid alle plaatsen, of het mij niet ge
lukken mocht een nader spoor te ont
dekken van het treurspel, dat daar ge
speeld was.
Ik vond niets dan een stuk gereed
schap van eenen mijnwerker, als men
dat eene ontdekking mag noemen.
Kortom de tijd verstreek- en de zo-
merbladeren vielen weer van de hoo
rnen.
Het geheim bleef even ondoorgron
delijk en wierp eene donkere schaduw
over mij en de mijnen.
Wij zouden ten volle gelukkig zijn
geweest, in ons stil huiselijk léven te
Barrowdale, als de herinnering aan El
len ons niet menig uur verbitterd had.
Er was ons een kind geboren en mil
ne vrouw was weer gezond en sterk
als vroeger.
Niets stoorde de rust in onzen klei
nen gezelligen kring; het engelenkop
je van onzen eersteling verspreidde
eenen lichtglans om ons heen en hei
ligde en zuiverde de huiselijke lucht.
Wij doopten ons kindje met den
naam van Ellen, ter herinnering aan
haar, die wij voor altijd verloren waan
den en moeder sehreidde bittere tranen
als zij het aan haar hart drukte en
God bad dat het kind ons ten zegen
moeht zijn zooals Ellen dat in hare
jeugd voor haar was geweest.
Ik zal niet beproeven hier eene be
schrijving te geven van mijn liefde
voor of van de hartstochtelijke ge
hechtheid mijner vrouw aan dat kind;
er zijn genoeg jonge trotsche moeders
en vaders die dezelfde gevoelens ge
koesterd hebben en even als ik weten,
dat ze te kiesoh en te innig zijn om
er op eene plaats als deze een juiste
beschrijving van te kunnen geven.
Het was in den beginne der maand
November; wij waren allen gezond en
gevoelden ons gelukkig; ik herinnerde
mij niet, dat mijn vrouw er ooit beter
en sterker had uitgezien en de toe
komst blijmoediger tegemoet had ge
blikt.
- Een schepseltje dat mij lief heeft
en op mij betrouwt, Canut, zeide zij,
terwijl zij bet kindje op haren arm
wiegde; de schaduwen van het verle
den wijken allengs meer op den ach
tergrond.
Weinig dacht ik toen dat onverdien
de schande en smaad, die niet af te
wenden waren, ons met rassehe schre
den zouden naderen.
Ik was gedurende den tijd die se
dert mijne ontmoeting met Jozef ver-
loopen was, niet stil gebleven, maar ik
bad mijn onderzoek in alle mogelijke
richtingen voortgezet en allerlei kleine
ontdekkingen gedaan, die al stonden
ze niet rechtstreeks in verband tot het
groote doel dat ik beoogde, mij toch
misschien eens den sleutel tot het ge
heim zouden verschaffen.
Toen alle nasporing van Ellen vruch
teloos bleef, poogde ik de lotgevallen
v. Edmond Wenfbrd nauwkeurig na te
gaan, en ik bevond, dat bij, na lang
een lichtzinnig en losbandig leyen ge
leid te hebben, zieh eindelijk totaal
geruïneerd bad.
Ik leerde zijne geschiedenis grooten
deels kennen; hij was geboren in het
groote huis. dat nu ledig stond- en
was in de vallei zeer wel bekend.
Ieder dorpeling wist een verhaal op
te dissehen van hem en van zijne
eigenaardigheden.
Ik merkte op, dat de meest bejaar
den degenen die hem het langst ge
kend hadden met de meeste welwil
lendheid van hem spraken; het seheen
wel, dat degenen die hem in zijne
jeugd gekend hadden, aangenamer her
inneringen van hem hadden behouden
dan zijne kennissen van lateren leef
tijd.
Men kon hem bijna van stap tot stap
zien dalen, als men zijn geschiedenis
volgde, en opmerken, hoe het hem aan
goeden raad ontbroken bad en hoe hij
zonder een enkelen trouwen vriend te
bezitten steeds dieper en dieper ge
zonken was.
Zijn vader en zijne moeder waren
beiden jong gestorven en hadden hem
geheel alleen achtergelaten, als erfge
naam eener groote fortuin.
Ach! het was de oude, oude goschie
denis geweest, jong, vrij, rijk en zon
der toezicht, hoe menigeen is die ver
zoeking te sterk!
Ik verbeeldde mij dat die man niet
door en door bedorven vyas; als ik
hei» slechts kon vinden en mij op zij
ne edelmoedigheid durfde beroepen,
om mij op het spoor van Ellen te bren
gen.
Ik schreef tweemaal aan Jozef en
kreeg eerst op mijnen Iaatsten brief
een antwoord op de ernstige vraag: of
er nieuws was?
Er is geen nieuws van eenig be
lang, antwoordde hij, maar ik bewaak
hem zorgvuldig. Houd hem op uwe
beurt in het oog, als hij te Nettlewood
mocht komen.
Maar zij kwamen niet.
De dienstboden van het oude kasteel
en in het nieuwe gebouw waarvan ik
bet plan voor mijne vrouw had opge
maakt, en dat zij aan mevrouw Ray
had afgestaan, kregen kost en loon
vergoed; alleen de komst van den tucu
wen bewoner met zijne familië in liet
huis van Wenford, bracht eenige be
weging in het stille dorp.
iWo-rdt vervolgd.