VOOR DE Li 1 ggHiiimiiiiiiiitnHiiiHiiir iiiiiin iiiiitiimiiiiiiiiiiiiiiiHHiiiiiiitiiiniiiuiiiitin iiHiitiiiiiiHHHt Hiii iiiiiiiiiiih"iiimot DE DUBBELE MAN haa« wrr enoilsch vah mzo. m. whiti GEAUTORISEERDE VERTAUNG DOOR A. T. i Nd. n X 1 c ZD UIT DE - MOPPENTROMMEL I Is - -» e: aan HUISKAMER hand hield sn op een hoenderhok zat kensch.n werd overreden ^estoora zou worden Hij maakte tiet maakten bleek mij uit de tranen die naar daar dat onmogelijk V t 4 at en terwijl de bloedige touwen mij té* NEGENDE HOOFDSTUK van ten in het schip en toen de morgen Ik keerde van zijn tocht Het was al over vieren dek waar voordeel voor hem daar het elke ver- stand normaal was. dan had hij ze L. 4 leggen hij een kop bouillon nuttigde en daarop om de gi dergelljks voor een moordenaar hield Zonder hem deswege tegen te spre ken deed ik mijn best hem op te wek ken Hij liet mij ongestoord uitspreken „Uwe troostgronden zouden mij op beuren wanneer ik mijnen vijand het even had benomen „Doch voor mij is er geen troost geen ik heb mijn makkers, een Ik met met Matthews was aangesproken In elk geval zijn ze weg En ook aan mijn boter I» en -ETSTE JAAROANO gevoelde zoo ik dacht 2= gen avond een zeer uitvoerige beschrij- gegeven ik nu het beschrevene mij druppels de lippen en de tong bevoch tigden. t eersten slok, drukte het gansche gelaat een waarlijk kannibaalsche vreugde uit hij aldus voortging „Hoor nu wat TOESPELING Kassier (op de *jnrée van zijo pa troon tol diens dochter) Mijn idenal Dit zeggende tastte hi' naar mijn Tom Rowier toch op verre nand en toen ik hem die gegeven had zag ik hem aan terwijl hij mij voorbij wijl gij t ging t „Daarvoor beval hij den bootsman er mij dne dozijn te geven Ik viei in twee vrijwe' onbewegelijk Een boot met twee mi) zachtkens naast hem kunnen vragen wat er aan de hand was los Waarop? Ja ziet mijne heeren dat de hand en vroeg met alle mogelijke ik hem mee dienen kon ontgaan, dat hij aan een pijnlijken zich daarop tot mij keerde met do woor^ Nooit vergeet ik den woesten blik zelfstrijd ten prooi was Op eens om- den .daar ziet gfl nu wat de schoep»- God Daarop sloot hij de oogen voort weder, ea uit da beweging zijner lippen geleden? Mevrouw O, zeker, dokter, verbeeld u hij zeidr gisleren. dat mijn nieuwe hoed zoo goedkoop was; ik schrok aan een paar zljr.tf*. vrienden die dat zeker wel zouden^ willen riskeeren maar iemand in fifr was natuurlijk mogelijk/ schip ware geweest .Hei Rowler En zoo geweldig is het vermogen der ónmogelijk gesproken. ze ook de autoriteiten ter oors gij dat niet I Dra zal fit shrtmeren ia wenk zoo recht ah een kaam overeind het water stond. De kapitein lachte, dat bet mfl Hier zweeg Mj en 't bon niet door merg en been droog, ea toen hfi hammen weg die hii gretig opat waar na hij een 'ksche teug uit de flesch nam bescherming van willen meenemen. Allereerst was het echter noodig^ voor zijn veiligheid en een onderdak U zorgen en de aangename wetenschap^ dat er een bed was waarin hij kon sla pen en een stevig dak boven zijn Y." S* Hij vroeg zich ongeduldig ai noe lang weg te nemen en een aantai maters die mannen daar zouden blijven zitten uit het zilveren doosje en Er viel natuurlijk niet aan te denken, e in ’t landhuis eenig voedsel te zijn hoenderhok en Ik begreep dat dit zoo veel wou zeg- dende sprak hij „U bent toch de boo gen als daar is 't doe zelf de oogen ®pen.’ bn daar evenwel de mijne hoe wijd popend toch niets zagen wa pende ik ze met een i ontdekte ik in de richting die de boot wat ik voor u doen kan." nam een voorwerp dat op de golven Daar trok de man mijn hand aan dobberde Een boot wa» t niet dodh zijn borst drukte ze innig en 't kwam nader en nu merkte ik pas dat en kuste ze de oogen Kennen en in 'zijr vaderland aan verlost zou galgenhout te sterven zijn noenderkooi zoo nam tijd niet gegund om daar verder op en nep Ik een stoei en «tte mij tegenover hem door te denken Een oogenbiik daar zaligheid Na verloop van een half uur ongeveer I I begon hij zich te verroeren sloeg de oogen open en wierp C„r. rTïn f". om zich heen Hoe watwaar hoorde 'k ham mompelen Waar bes k dan toch na wenkte hl) mij en sprak „Ga met heen blijf bij mij ik wil u ik meer gezien een wilden blik alles, vertellen hoe t zich heeft toege dragen zij mij de hand wilden leenen om hem van kant te helpen Zij wilden niet w vreesde verradef? te worden ver dorst heet en dorst is'Zoodra de eerste hield ik hem voor) in de rede en ver stopte des nachts de pompen boorde ga ‘i zekerde hem dat hij geslapen en ge 1 J'-2“ trilden al zijn 'eden en na den droomd had aanbrak zonken wij Ik zag mijn mak nep hij haastig kers de een voor de andere na verdrin achtereen en zag mij strak in t gezicht ken en dit alleen verblijdde mij, dat teln was een afschuwefifke dwingeland en zoo als rouw en schaamte en haastte mii des te doch 'k weet het we c_. neerlegden bleet meer om hem aan te kleeden geen verontschuldiging bij za' voor waren Toen ik gen jewor wat verkwikt pen waar zij den meer dan half dooden nam hij mijn hand bedekte ze met tra zorgvuldig in pakten Zoo werd hij op nen en sprak lang blijven zal „Eenige weken slechts, hernam ik „Neen neen neen zoodat Mallison waakzaam Hij wist precies waar hij wa» -<■* i de duisternis kon hij elk boekje van het groote atelier herkennen, maar, Hij huiverde terwijl hij dus sprak Zijne oogen stonden wild zijne lippen trilden _'t Duurde wel eenige minuten, eer rën én de "neus?" Nu, wie weel het? Kleine Frits. Om er een bril op te ik gedaan heb. Ik (jr.gen. voor een of ander misdrijf ondergaan ien naam van de brik en van den Kapi- te tein zal ik u later noemen de Kapi- dat strekt tot was slceds Afrika-reiziger le wonden. Dochter des huizes Zoo onre vroe- was en hij zich nu Gods troon ook als aanklager tegen mij gere kassiers reisden altijd naar optreden en wat ak tegen hem heb in Amerika. te brengen zal mij niet verontschuldi gen Bij de geringste aanleiding liet hij „Ik vrees Mijnheer dat ik hier niet mij en mij niet alleen aan de mast bin den Zelden ging er een dag om c_. er met een van ons bloedde Weinige "‘i is De oogen witte rotsen en de groene velden van mijn getuige <jat ik niets anders deed) wist ik even min als gij. Wanneer een minzaamheid of hi) ook iets verlangde, kapitein bevelen geeft is hij de onbe- en waar i' *- leefdste man op Gods wijden aardbol hammen en daarnaast een groote veld gelegenheid voor vond dekkend achtei flesch waarvan Mallison de oogen niet neggen of struiken tot hij eindelijk aan had hij kunnen ontsnappen op een goed gesloten waren en draaide daarow. kon afwenden Bovendien zag hij een het kleine riviertje kwam dat even be plek waar elke meter grond hem be een der electrische >ampen aan. H> doosje sigaretten liggen en vlak daar neden het dorp in de baai uitmondde kend was en dat had hij kunnen klaar had half verwacht, dat de accamuUtC /naast een doosje lucifers Zonder ook Daar tusschen de boomen vond hij de spelen opeen manier waardoor iedereen ren. die de electriciteit leverden, leef maar een oogenbiik te aarzelen kroop veilige haven waarnaar hij zoo verlangd moest overtuigd zijn dat» hij veronge zouden zijn maar tot zijn groote vraugv hij naar voren en nam drie flinke boter had Het was een weinig gebruikte 'ukt was Dat was natuurlijk een groot de ging de 'amp aan Toen ging hij J - ,J j. J-- •--- weer naar buiten om er zich van tv massa str'oo lag waarin hij zich daar volging uitsloot Mallison zag dit zeer overtuigen dat het licht van bu’tei* BIJ DEN GENEESHEER. Knaap Moeder zendt mij om u mede te deelen, dat vader hedenmor gen gestorven is Geneesheer Zoo? Welke dokter heeft hem dan behandeld? Knaap Wjj hebben geen dokter ge had, vader is alleen gestorven. j OP SCHOOL. Onderwijzer Dus de oogen hebben we om te zien, de ooren om te hoo ien Hemei daar staat hij1 waarom ik mij onwillekeurig naar het punt het welk de strakziend^ oogen van den verstomde mij aanduidden ‘en stond Ik niet weinig verbaasd den Kapitein eene rilling voer mjj zien van wiens redding ik u strak; zitten ik begaf mij dus «reder naar het aoor ce 'ecen cou de man den dood verhaalde en die nu juist op 't dek wa; dek waar den man nog slapende n de zwijgende golven eenig en alleen gekomen Deze trad nader zag den mar vond Daar Ik hem gaarne een.' wilde ontkomen zijn om zijn euveldaad te be gadeslaan wanneer hij de oogen Kennen en m 'zijr vaderland aan t weder open doende zien verlost zou galgenhout te sterven Mn werd den z>ch een zwart geprikt kruis vertoonde zien van zijn noenderkooi zoo nam tijd niet gegund om laar verder op en nep uidkeels lachende bij mijne 1 dat is Tom Rowler I’ Ik Geneesheer Gelooft u zeker, me- dacht ook ai terstond dien kere heb vrouw, dat hel verstand van uw echt- Doch een tochtie op genoot door de taatste ziekte heeft een hoenderhok zou den besten we onkenbaar maken en de beste wa* na niet .Thans een paar schreden achterur „ïsdit'een schip en dat de Hemel i O trok hii mi) weder tot zich er ging gaande nep hij also' hij op zijn eiger van deze woorden, want als zijn ver- .Ik ben een stervende moordenaar ZEER OPI’ECHT. A Ge zegl mij dat het u zeer oo- aangennam is wanneer uw neef komt en ge schrijft hem, dat ge hem met open armen zult ontvangen B Natuurlijk, uil mijn open anneu kan hij gemnkkelijk weer verdwijnen. ENFANT TERRIBLE. Jane (tot hare gouvernante) Toe, juf, als ma vanmiddag vraagt of u nog een glaasje wijn wil hebben, zeg u dan eens ja Gouvernante Wel, Jane, waarom zou je willen, dat ik meer wijn dronk? Jane O juf. ik zou zoo graag eens zien hoe me dan keek! SPORADISCH. Dokter Ik heb je vriend ook hardhoorendheid genezen. Bekende Zoo! En heeft de kwaa) zich niet meer vertoond? Dokter Slechts eens toen ik om geld vroeg. OOK EEN UITVLUCHT. Dame Waarde professor, u za) ons toch ook de eer bewjjzen op onze soireé musicale te verschjjuen? Professor Wanneer zal dbze plaats vinden? Dame Heden over veertien dagen Professor Over veertien dagen? \ch, hoe jammer, dan kan ik onmoge lijk komen Dan wordt er juist een neef van mij begraven HET KENMERK. Geneesheer Gelooft bleef Mallison door de strui ken kijken nacr de mannen die zich tuiging stak hij nog een sigaret aan 't Het was bijna zes uur voor hi) stem drie minuten lag het schip maakte (k op dit Mj bad Ik zette zie m!J niet too medelijdend aan, doch stagen op *t mwiwAïon goteoonaanMfl, - en toen hij wijk ook niet van mijn zi)de^en beloof dat deze man die «enige nüauten ta man werd uitgezet en e«r ik nog had na eenige minuten andermaal de oogen mij nu mijn geheim aan niemand voren, om recht op te zitten zteh aaa- ,1i opende en zich min of meer oprichtte me< te doelen. En toch, waarom zoudt mij moest vastklemmen m een oog- roeiden de twee matrozen er frisch op boog ik mij tot hem nam hem bij lAntwóord geven doet hij nooit t»* waarmede “hi) mi) aanstaarde en hoe klemde’ hi) mét kracht mijn arm, en tucht doet P tnöogt gij mf) geioovoia, hoogste een wenk of teeken of wat hi) mijn hand krampachtig tusschen drukte mijn rechterhand met de zijn» mijne hoeren, dat het mi) geen geringt I als wilde hij die vasthouden voor de moeite kostte het antwoord te owttar- bij 't eeuwigheid, hij richtte zich min »rf drukken thud meer op en fluisterde ..ik ben een Twee dagen daarna stierf Rowier ev moordenaar..-., een stervende moor- ik ontzag mi| niet, te beweren dat d» denaarDe Hemel za) barmhartig ruwheid van den kapitein de schuld wv was mijn ant heidneen de Hemel kan geen van zijn dood Toen wij den overledene, ik ben veeleer uw vriend die barmhartigheid hebben.... 't was in zee begraven hadden deelde ik aan honger uitgemergeld was hi) niet veel en dan zullen we hoop ik* beiden de dagen geleden (de alwetende God meer dan een geraamte T -- -•>--- a— jj. mat en dot. lagen diep in hun holten Engeland wederzien.' de opgbeenderen staken bijna door „Gij dat geve God de gele huid de lippen waren I als lood daarbij een iange baard men I verbeelden i Zijn eerste woord was de jongens uit het dorp D-1—-1- niemand is den omtrek te zien was bij elkaar en gingen zonder zich verder nu hij zich in deze welbekende omge- komen 1 maar een ‘..l. Mallison was blij toen hij hen op de voefde hi| toch het dwaze daarvan Maar groot gevaar r i:“ zich uitstrvkte op het grasveld waar de kon hij hen ver weg op het strand zien rein en vast besloten voor zijn vrijheid zelfs ia te vechten als het er op aankwam Hij i wilde niet meer terug naar de plaats toch zou"het noodig zijn licht te maken *an waar hij gekomen was en daarom streek hij heei voorzichtig Niet dat hij blind was voor de geva een der lucifers aan die hij uit bet dooa^ van eetwaren voorzien waren en op alle zou hij zich gemakkelijk kunnen ver mogelijkheden voorbereid Bijna een schuilen voor hij door hem gezien kon uur lang bleef Mallison door de strui worden en in deze geruststellende over midden van de mooie wilde natuur F- na eenigen tijd op het grasveld uit strekten van de boterhammen begon nen te eten en iets uit een flesch dron ken Het was er zoo stil dat hij telkens Hallo hoorde hu zeggen .er is gen tijd had hi) het beTeikt. Alles was een ontsnapten misdadiger, brokstukken kon booren van wat zij iemand hier geweest of heb jij soms er stil en donker alles duidde er op. dat T spraken en hij knarsetandde toen hii mijn sigaretten weggenomen Mathews) het niet bewoond was wat Mallison da vernam dat zijn ergste vrees bewaar Ik met antwoordde de man die trouwens ook wel verwacht had daar vjden wes zelfs als er misschien blikjef. heid zou worden met Matthews was aangesproken .ik hij wist dat de oude visscher en zijn van het een of ander van het vorig» Het bleek maar al te waarde beide ben heelemaal met aan )e sigaretten ge vrouw die 't hui» bewaakten er alleen iaar waren overgebleven zou dat voo» mannen waren voor een heelen dag uit weest Ik rook nog niet één van die overdag waren en s avonds naar hun Mallison toch zeker niet voldoende zij» gegaan Zij waren van Merston langs afschuwelijke dingen per maand zooals eigen huisje aan het strand terugkeer om van te leven Een cogenblik Jcwarx^ het strand naar den rotsrand aan den ie wel weet den En in elk geval zou het nog wei de wanhopige gedachte in hem op, om voet van den heuvel gekomen waar In elk geval zijn ze weg antwoord een paar weken duren alvorens de schil midden in den nacht naar buiten zooveel groote baars moest zitten die de de andere En ook aan mijn boter der zelf voor de zomermaanden naar sluipen en ergens in een der naburiget ze wilden vangen maar zoover als hammen hebben ze gezeten, ik had er zijn geliefd Merston kwam huisjes een brood te stelen, maar dat: Mallison was eindelijk binnen het hek zou natuurlijk ontdekt worden en me» L-.’ zou naar den dief gaan zoeken Dr - - - t hofl yj ln aanrakfiw Even later opende hi) een der zou kunnen komen met iemand di« getij af te wachten en na zich versterkt me m’n jas even aan a vensters van het groote atelier en klom naar hem toe zou willen komen met eef. te hebben wilden zij hun geluk opnieuw r-- gaan beproeven Er zat niets anders op tweede visscher „Zit er wat van waar- eten vond dan zou hij het hier wel een .Alleen maar mijn portefeuille met d ze de ander droogjes 1'.: heb niet lang meer of onze boot had den die bet onze matrozen kostte en i aan het strand terugkeer antwoord een paar weken duren alvorens de schil vangen i Mallison kon zien hadden ze tot dusver hier minstens nog vijf laten liggen En hadden voor het oogenbiik met visschen den Kijk nou toch die -- - -. t huis een dag of twee, drie kunnen ver*l r r Z- tzz i-z: r.:.ti ten gevolge van zijn algeheele uitput- kunnen blijven als hij er geen voedsel!, tlng, spoedig in vond en dat leek hem buiten kwestie» Toen hij weer wakker werd was het Ook was hij zich er wel van bewust, datf pikdonker Hi) luisterde een poosje of hij den raad van Baillie opvolgen en/ hij geen klok hoorde slaan om te weten zijn aanwezigheid in Merston voor do* want zoolang^ dat het geval was was zonder er over na te denken wat er zou de klok van de oude Normandische moest Hi] zag wel in. dat. wanneer die —1.x i_.„ spoedi alles goed gegaan Door het toeval Hij zag, dat de zware pluche gordi’r.ur kon afwenden Bovendien zag hij een het kleine riviertje kwam dat even be plek waar elke meter grond hem be doosje sigaretten liggen en vlak daar neden het dorp in de baai uitmondde kend was en dat had hij kunnen klaar had half verwacht, dat de accamuUtg het wezen mag dat u even wijs iaat ais zijn knokige vingeren drukte Vervol te voren Op mfjn vragen strekte de gens bracht hi) zijn gelaat dicht t kapitein den arm en den wijsvinger uit mijne en langzaam het hoofd schud ze vijand niet zeg „Neen beste man -w— woord verrekijker Nu t goed met u meent. Zeg mij slecht* immers wraak.... wraak vergeeft de de gezamenlijke passagiers mede, wat hij schuur op den zolder waarvan een die grog van whtsky bevatte Vijf minu nij in al zijn leden pijn voelde dankbaar goed in Maar aan den anderen kant niet te zien was en eenmaa I zeker da/ ten later voelde Mallison zich een gehee uitstrekte Tal <ran malen had hij als hij was heelemaa1 alleen zonder eenige ar in dat opzicht geen gevaar was t< ander mensch Hij aarzelde nu ook niet longen in deze schuur gespeeld’en hij kans om met ztjh vrienden in aanraking duchten ging hij terug en draaide X in het minst meer, om ook de sigaretten vreesde niet in het minst, dat hii hier te komen en al zou hij zich in het land- aroot» plafo«d-lamg> aaa. V A W Q - ---. WW wwvw awwwB. nog niet veel vischjes verschalkt Zij m’n veldflesch is verdacht licht gewor J dat den tuin omgaf en zich nu zeker hadden voor het oogenbiik met visschen den Kijk nou toch die was nog niet voelend begon hij flinker door te stap- hoofdzaak opgehouden om de wisseling van het half leeg Atoen we hier weg gingen. Geef pen T - --- --..w» uwiivi nivm naai uoill LUC ^wu wmuu numvu mui Wat wil je met je jas vroeg de naar binnen Als hij nu maar wat te stel kleeren en wat geld, en hem onde» duisternis zow dan te wachten tot de mannen klaar de in paar dagen kunnen uithouden, waren met eten en Mallison schatte dat .Alleen maar mijn portefeuille met het ongeveer drie uur was voor zij hun geld" ze de ander droogjes Ik heb hengels weer opnamen en weggingen verleden week m’n zakboekje al hier naar de rivier alles behalve hun hen op de rotsen verloren dus nuo, gels achterlatend dat is tenminste in orde de portefeuille Tvrintig minuten later waren de tou is er nog In elk geval is het geen gerou- risten uit het gezicht verborgen achter tineerde diei geweest een strook 'eisteen en na zich er nog maals van ve-zekerd te hebben dat er Van treurspel tot blijspel. Mallison ademde verlicht op, toen hoofd gaf reeds een groote getustj zeker een van hij de zwarejjordijnen voor het atelier steking Het1- raam achter zich gesloten had Hij kreeg dat de oude huisbewaarders den volJ De beide mannen pakten hun boeltje nu de sensatie volkomen veilig te zijn genden morgen in het landhuis zouden 2' --j i. - begon Malluon aan het laatste gedeelte over den djfistai druk te maken verder ving bevond maar een oogenbiik later moest blijven Doch dat achtte hij^eev toen hij m»t een zucht van verlichting helling zag verdwijnen en even later m elk geval was hij nu op bekend ter jassen en -de lunchmandjes der beide <oopen in de richting naar Merston visschers lagen' Hij zou er voorbij ge Toen volgde hij hen heel voorzichtig toopen zijn als de bekoring hem niet te tot hij zelf odk aan den voet van de Sterk geweest was maar boven op een rots was waarna hij met loome stappen der jassen lag een geopend pakje boter verderging zich overal waar hij er maar ren die voor hem lagen Tot dusver |e van een der visschers genomen hadi hammen en daarnaast een groote veld gelegenheid voor vond dekkend achter was r .Gij dat blauw wenscht hernam hi) doch ik nooit zwarte nooit Ik heb straks mijn armen vader om kan zich niets akeliger gezien dien zij ten grave droegen toen hem te voet hij schopte mij van zich s 'k nog een jongen was en de booze vij af en terwijl de bloedige touwen mij water water om s Hemels wil wa and heeft mij gekweld en heische gees den rug ontvelden stond hij naast mi). ter I" en daarbij verzeker ik u hoorde ten hebben mij met vuur en schorpioe te fluiten jnen de longen kraken Een zeer mat! nen getuchtigd- Gij mijn goede heer jVan dat oogenbiik zwoer ik hem ge hoeveelheid werd hem ingegoten hebt de hellegeesten verdreven doch wraak Ik polste mijn makkers eens of tusschen de lippen, die veel te hard wa zij zullen dra wederkomen en mi) met ren dan dat hij ke had kunnen openen de schorpioenen dood geeselen I’ en daar zag men nu eerst wat eigenlijk „Ik vtei den ijlhoofdige^ (Want daar zekerde hem. dat hij geslapen en ge het voor hem beslist onmogelijk om ook kunnen gebeuren nog maar het kleinste stukje verdyr te gras liggen om een kwartier ian^ te worden wat natuurlijk zijn geheele had moeten ontberen Hij wist i - - onderneming zou doen mislukken Hi) niemand hem van achteren kon naderen naar buiten Geen sterveling was er te niet verder bekend worden dan aan zijn v.ai—-A._i.-„k.-..„ij (jiar onmogelijk was links van bekennen en geen geluld te hooren toen beste vrienden die hem zeker zoude i als “deze mannen echte visch-lief hem was een klein baekje waarvan het hij over de brug sloop en de korte dorps helpen al zouden ze dan ook, wat d» *--- - J--- 1 J tot hij aan een pad wet noemde medeplichtig zijn aan «Ji kunnen gebeuren, dat zij daar in de voortklaterde en daar achter was l weer een dicht boschje Als iemand naar rots voerde Hij was het nu volkomen Malïbon dacht i en De kapitein liet dert man op een matras En daar ik nu voort wou gaan met ook de Kapitein verdwenen was Doch leggen en bulten de zonnehitte op 't hem tot bedaren te brengen trok hii met de anderen staat hijGod in achterdek önder de tent brengen waar mij tot zich en fluisterde mij in t oor den Hemei daar staat hij '..„.2. hij een kop bouillon nuttigde en daarop Ik wil t u bekennen terstond in een vasten slaap viel Nadat sterven moet ik ben een moordenaar Nar bevel was gegeven om hem met te Daarop het hii mijn hand os storen gingen we aan tafei Het gezel zonk achterover op de matras schap bleef mij wat te iang bij de flesch Kom er voor uit t„_. o Zitten ik begaf mij dus «reder naar het door de 'eden Zou de man den dood verhaalde en die nu juist op 't dek den man nog slapende n de zwijgende golven eenig n t gezicht stroopte diens hemds mouw op tot ha'verweg den arm waai zich zoo behagelijk mogelijk en sliep, bergen hij zou er op den duur n.'ctl ting, spoedig in pikdonker Hij luisterde een poosje of hij den raad van Baillie opvolgen erw hl) geen klok hoorde slaan om te weten zijn aanwezigheid in Merston voor be ging toen hoe laat het was en na eenigen tijd sloeg bewoners van het dorp geheim houden'? achterover in het kerk tien uur Hij wist dat op dat uur eenmaa) daar bekend was ze spoedi» >g te het geheele dorp al sliep alleen In genoeg ook verder bekend zou worden, gaan, zonder da kans te ioopen gezien genieten van de tabak die hij zoo Tang den tijd van de haringvangst was men tot 2. jat m Merston wel eens later op Hij ging kwam Vóór alles moest zijn redding onderneming zou doen mislukken Hij niemand hem van achteren kon naderen naar buiten Geen sterveling was er te niet verder bekend worden dan aan zijn had nog eenige uren daglicht voor zich daar dat onmogelijk was links van bekennen en geen geluld te hooren toen beste vrienden die hem zeker zoude i en als deze mannen echte visch-lief hem was een klein baekle waarvan het hij over de brug sloop en de korte dorps helpen al zouden ze dan ook, wat d» hebbers waren, dan zou het wel eens water over een aantal groote steenen straat doorliep tot hij aan een pad wet noemde medeplichtig zijn aan Mn> kwam dat recht naar een lange platte misdaad en dus eveneens strafbaars buurt bleven tot de duisternis Inviel weer een dicht boschle Als iemand naar rots voerde Hii was ynlfrAmon u«lli^« -u..U Het zag er naar uit dat ze behoorlijk de plek mocht komen waar hij lag dan met zichzelf eens wat hij wilde doen ging regelrecht op zijn doel af Op den top van die rots stond, te Marston Manley's positie zou dat be- t s|ljt joen p9 beroemd» het weelderige >aijdhuis dat Sir Marston schilder zou hem ongetwijfeld helpen, Manley daar een laar of vijfentwintig zoolang hi) dat op een wettige maniet men hoorde en onmiddellijk zocht bil geleden had 'aten bouwen Daarheen kon doen maar daaronder was ailu- zijn schuilplaats op richtte Mallison zijn schreden Na eem minst te verstaan het beschermen'van Hallo hoorde hij zeggen „er is gen tijd had hij het bereikt. Alles was een ontsnanten misdadiger Hemel nooit nooit.... nooit I’’ mij”had ontdekt Zoo kwam 't al het „Gij zult mij gaarne gelooven mijne scheepsvolk ter oore. en het lot van den hartelijk heeren, wanneer ik zeg dat ik niets on kapitein was gedurende het overige Op datzelfde oogenbiik beproefd liet om den armen man te van de reis ganseb niet benijdenswaar- het een mensch was die een doek tn de zag ik den hofmeester over het dek gaan doen bedaren Ook «ras ik om de waar dig Niemand die meer met hem ver hand hield «n op een hoenderhok zat 'k nep hem en liet mij een van mijn held te zeggen meer dan half overt keerde of slechts tot hem sprak, en la- Gerechte Hemel' dacht ik mets dan hemden en'n paar andere kleedmgstuk tuigd dat hij ijlde en zich misschien ter heb ik toevallig gelezen dat hij. aan de diepte der zee onder en het luchtge ken halen die ik meende dat de man om de jevolgen eener vechtpartij of iets den drank verslaafd geraakt in dron- welf boven den ongelukkige.... een noodig had De hofmeester had het hoenderhok zijn eenige oase in die veei te druk met het gezelschap aan waterwoestenfj en zelfs daar een ge tafel dan dat ik van hem vorderen kon vangene des doods i Al de ellende eener om mi) bij t uit-en aankleeden van schipbreuk ontrolde zjch voor mijn den ongelukkige te helpen Ik deed verbeelding bij 't zien van dien man en dat dus alléén ofschoon niet zonder en dat hij ook ’Werkelijk naar mij luister dit waarschijnlijk moeite want hoe gaarne de man 't mij de en dat mijn woorden indruk op hem te' meer daar wij den kapitein van een ook gemakkelijk «rilde maken hij was oorlogsschip aan boord hadden dien nauwelijks m staat om zich op te hem langs de wangen rolden Zoodra ik kort geleden hetzelfde onheil had ge richten en zijn kleeder^n middelerwijl zweeg zag hij mij aan en sprak troffen en die. na een ganschen dag in gedroogd waren stijf van het zeezout J volle,zee op een paar planken te hebben Toen ik hem den rug ontblootte merk rondgedreven eergisteren door een te ik dat die erg verwond nog de spo koopvaarder was opgevischt gisteren ren droeg dier afschuwelijkste aller tot ons was overgekomen om mede straftuigen de kat met negen staarten vergiffenis naar Engeland terug te keeren en mij 'Wanneer ik hem op sommige plaatsen aantal mijner makkers heb ik vermoord van zijn doorgestane angsten den vort- toevallig aanraakte dan kromp hij in een. ving had gegeven „Doet het u zeer vroeg ik Daar zag ik nu het beschrevene mij „Vreeselfjk vreeseliik I" was zijn werkelijk voorgesteld 1 t Duurde «rel antwoord niet lang meer of onze boot had den. Daar ik niet anders vermoeden kon •chlpbreukeling bereikt doch de inspan of hij had die gruwzame tuchtiving diende op een brik onder een Kapitein ning die bet onze matrozen kostte voor een of ander misdrijf onder J-J om hem in hun boot te brengen bewees hield 'k zijn vreeselijk vreeselijk ook dat het hoog tijd was geweest “De gelijk voor eene uitdrukking van be man kon niet meer staan c_-L de matrozen hem hi) liggen Toen zij vlak bij ons werden bun kabels en dekens toegi pen waar zij den meer dan half dc ’t dek geheschen Gij kunt u bezwaar lijk een denkbeeld maken van den toe •tand van dien ongelukkige i Door den

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1923 | | pagina 4