HAAR VERJAARDAG. is A; 4 I 4 Veel te vroeg naar zijn zm zwam h!J ■Mj. dat ik niemand na. En zoo komt zoo erg niet hebben gevonden maar nu er gaan nog meer maken Maar zij bleef „en al voeren ze niet allemaal naar ei Gi had Maar hij was niet de man om „Er is iemand hier, men maar zij trok ze haastig en boos l *T m het geheel niet trouwen Had rig óp te nemen en had dan o> al Om een hoog en inzet „'t Is goed Francisca ver stond t het wel een paar avonden geleden hier aankwam scheen hij heeiem„ai mezelf in een spiegel zie of u een bloedverwant van nu bent of niet mijnheer maar de gelijkenis tus VIERENTWINTIGSTE HOOFDSTUK dat zal wei het beste zijn „Maar signorita." protesteerde Bar- me niet, dat je mevrouw aan tweelin gen het leven had geschonken Door ontmoeten.'* Elsie Dorida vouwde de handen In ga, soa M) voor ontmaskering m geheel met meer behoeven te vree- ik kan i me den laten avond voor de deur Hij was dien morgen ai vroej een en een groot stuk peperkoek. Plotseling schrikt de Jonge man op* we oogen blonde haren en een grov*en ea j was Het kleine gezelschap was al bijna den trein mist en leelijk ontnuchterd weer naar huls gaat' Maar zijn natuurlijk optimisme liet ons best doen u alle: duidelijk te ma ken zoodra u e n koud hoofdbad ge had hebt -■ plannen hij met zijn dochter had kan me in zijn macht en meende bovendien toestand haar Hier was hij met een Engelschman getrouwd te zijr sn hem om ye giffenis vroeg was nu de gelegenheid voo Barros Hij had aan de ontbijttafe gezeten •igenltjk bent." Gtlette fluisterde Mallison woorden in. waarop deze een groot ge deelte van zijn vermomming verwilder de Toen wendde hij zich weer tot Alli- ton en keek hem recht in het gelaat te wenden eenige dochter i noemt mij tweemaal in één Francisca en haar broertje I adem kinderachtig en wanneer hij 1‘ weest Wat precies zijn doel Intusschen had hij zich in Devonshire r van een voor gegeven omstandigheden ‘“‘t was i genomen waren. Wel kwam er eea onheilspellend» Verschrikt en verlegen zagen Karei herinnering op in zijn geest au een ,ou gaan opzoeken en dat BBHH I haar kinderen tot een gewi te maken En alles wat gebeurde, deed ze vergezeld gaan volkomen meesteres van en den toestand volmaakt had Barros bleek tot in de lippen geantwoord Hij begon te beseffen wat het voor hem zou be eekener wanneer Stephanie Marne ook maar een enke woord van dit onderhoud alles wat aan haar trotschen vader meedeelde bent daaraan evan schuldig als je me vrouw Je zult toch zeker wel weten dat je daarvoor gestraft kan worden 7' „Misschien wei,” riep Elsie uit, „maar al zou ik er al duizend maal voor k, dat er op een of andere manier be- Irog is gepleegd. Vertelt u mij eens s hij dood welling Barros die vraag in het gezicht alsof zij een wapen was 1'” even niet wetend wat te antwoorden Buiten de deur staande, verb-irgen achter «enige planten volgde Peggy Den volgenden morgen vinden w» „Doet er dat wel iets toe vroeghij bent,” zei Elsie doodbedaard had dat Inderijd ook wel kunnen be grijpen I- 2-12.2 mijn oude meester nooit zulk een koop zou hebben voorgesteld Je kwam vijf- en twintig jaar geleden met een leugen gedaan worden Met een snellen blik op de lippen tot me en dwaas die ik overtuigde hij zich dat er ook zonder neen dat "was Ik luisterde naar je zooals mijn hem genoeg dansers zöuden zijn hebt is een arme i zelf en den tweeden jongen hongerdood t i-22_... - het moeten begrijpen I" IVortft poorfpezri. me Frits drommels goed, dat Karei naalden een flikkering van toorn in Van de kinderen vier in getaltusschen belde kwam. „Neen Karei," hadden alleen de oudste en de longste zei ze „nu heb ik mijn voet bezeerd, wat bijzonders De laatste was op den ik zou onmogelijk de maat kunnen hou- ment, leeftijd die voor Jonge ..mannen" al den en wil dus niet meer dansen.” tijd een voorwerp van schrik en afschuw ii en de oudste nu dat was Fran dsca Daarmee was voor onzen jongen >gd an teven di uk bez^sk aan deze wonderen Francisca stond aan het prettige toekomstdroomen zoo heer- venster om de vertrekkend n na te lijk gedacht had. kwam hem nu onge zien en de jonge man kwam door zellig en akelig voor Het was hem te wroeging en liefde gedreven tot het moede als iemand die om een prettig wijze van dezen of genen schudde veelbeteekenend over de naar zijn oordee' onbedachte ders wordt het te laat woorden van een minister Daar stond Karei op en i Zijn vrouw zat altijd in den hoek smeekénd of het niet nog een oogen van de sofa kaarsrechtop wat ze ook blikje lijden kon De pijn in i haar kinderen tot een gewoonte zocht was verdwenen en hij wilde graag nog En na een laatsten groet aan de fa gang naar I in de kamer een toertje met Francisca dansen. milie stormd’ hij de trap af en stond zelf en toen op Frits wees, terwijl B2 i van Juist wilde de moeder haar toestem daar nu buiten afziende van zijn hij tegelijk met het hoofd schuddend het welluidend geklappet harer brei- ming geven toen het jonge meisje met lust om door een geduch en smak met op Francisca duidde begreep de slim-' i J zx a n a rs J a t s <-l 1 Va 11 rw At 11* n no zxa n c *-*— a E*Xa 1 a J a sprak Karei zijn zuster op de aanwezigheid v-n I W.‘d» „Ziezoo kinderen, nu is het genoeg," je zich weer afwendde en haar gelaat maken legde deze goed zichtba i --*n den achtergrond terug I avond bleven ze elkaar uit den weg en zijn maar het kan jou niet meer spij- treinen naar Schrobeck wachten. Hij k rut maar zóó. elk woord wat daarbinnen werd ge sproken. Zelfs kon zij door een kier een blik slaan op het bleeke gelaat van Barros, waarin de oogen zich samen knepen doen is vergeten wat u gezegd hebt,' 1 op een smalenden toon, hij beheerde alle eigendommen L J,_. J hem tot zijn gevolmachtigde te benoe men Toen kwam de brief waarin de dood van Stephanie Mallison werd bericht Dit schrijven werd den vader niet onthouden Deze las bet, zonder een mij te vragen uw woord te spreken verscheurde den Ik kan niet anders brief langzaam on lag een oogenblik mijn leven heeft geworpen weer goed zeggen dan dat ik datalseen compli maken En u kunt het nu misschien ment beschouw We' raden de man dien u Marne noemt „Vrijwel het grootste compliment is de oorzaak van alles en hem moeten dat een man een vrouw kan maken,' we voor den rechter brengen." mevrouw had gedaan om zich hield zich toen alsof hij viel stiet een van een dans Ik kan niet later terug- schap," dacht hij i den tweeden jongen van den luiden smartkreet uit en zonk op een komen om te vragen of je je nog be- De eenige ondi redden. O. we hadden stoel neer schrikt om hem heen maar Francisca Oezen trotschen man J was hij heei tevreden geweest met zijn die betrekking en 2_ er aan het reus Ie beide vrienden me heldere achtige to tuin van zijn patroon ten dat hij van dit oogenblik at eigen bate aan te wenden vóórdat ter meer had zag Barros Don Argo s waren den Don aï langvergaten -de dat ^rzwijgen w.rd het geld -onder valsche voorspiegelingen ver ;nster zitten en dacht er somber elkaar de hand en laat alles In orde doen zonder opzien te baren, jn Een ongeveer veertienjarige knaap, '”'t „Neen ik wil niet," riep het jonge met heel wat pakjes beladen geyoc d schuldig ge meisje snikkende, „eerst komt hij veel door een jonge dame met mooie biau» ache lucht en het koele water een won t derlijke uitwerking op Allison hadden ondergeschikt- t Hij droogde zijn druipend gezicht ai oogenblik dacht hij en keek de •ogen aan „Ik voel me nu weer heei goed ze Don Argo s eenige dochter na 1 hij „En nu wilt u zeker wel zoo goed studie-|a en. uit Parijs terugkwam Het meisje was altijd vriendelijk zooals zij tegen in den brief dien Marne aan zijn dochter grijns op het gelaat voor Élsie Dorida ‘t waaraan neer en keek naar den •Ind gehad toen ze veronderstelde dat Barros op weg was naar buisje aan den voet van •n als ze, terwijl hij daar i glln gezicht had kunnen zien heeft toen hij vernam Wit ze gedaan voltallig toen hij binhentrad Maar hij het hoofd op, en na een kort snijdend eenige. -dat niet te ver uit de buurt had Maar hij was niet de man om zag dadelijk da$ zijn uitverkorene niet „neen" wendde ze zich weer af en be- Ir- haatdragend te zijn en daarom denk bepaald in een verjaardagsstemming gon op de ruiten te trommelen. „Goeden avond, Kareisprak ze en de ouders der zwaar beloedigde Jon zekere tante Amelie, die om dezen tijd vluchtig en met een verdnetigen trek ge dame elkaar aan „Laat mi) een van het jaar gewoonlijk te Schrobeck Zij slingerde men plotselinge op- op haar gelaat Je komt precies een oogenblik met haar alleen." smeekte was maar llchtzinnig-weg troostte hij - uur later dan ik je gevraagd had Wij Karei „ik zal de zaak wel met haar in zich met de mogelijkheid dat die b»- Hij aarzelde hadden al lang met de muziek kunnen orde maken.' minnelijke oude dame alweer vertrob» u.jj— De oude luj jcijgngn b|jj te Xjjn ken zou zijn of misschien dat jaar hoe- ze het hem voorloopig konden over- lemaal niet te Schrobeck gekomen kind toe en zag dat haar oogen ról R. „Ik meisje zich door een geleiden en Karei met een tamelijk vin Ik had moeten weten dat nig ..ik ben al voorzien' afscheejfte Daarover zou hij wraak nemen! Direct na het souper zou er een dansje te ug leugen gedaan worden Met een snellen blik „Denk er om." ging hij voort, „bet slaperig uitziende handelsreizigers en -u., j-.-l j.„ nten jat je zooeven uitgesproken een dame met een schreiend kind. „Da hem genoeg dansers zöuden zijn hebt, is een heel ander dan het afslaan Hemel beware mil voor zulk gezel- ‘j bij zichzelf De eenige onder al de wachtende dacht hebt En je weet ook dat Ik dat reizigers, die zijn aandacht trok, waa Het heele gezelschap drong ver- niet doen zou Franciscd I' een kleine, aardige brunette, die een Maar het meisje bleef hardnekkig zwart hoedje droeg met kersen er op* bleef op een afstand staan en telde de zwijgen en Karei zag zich wel genood- zóó natuurlijk nagebootst dat de blaadjes van de roos die ze op haar zaakt, aan haar ouders te zeggen „Ik spreeuwen er wel verlekkerd op m^ea» blouse droeg. Dat verbitterde hem tot kan niets bij haar uitrichten ze is al te ten raken, óndanks het vroege uur zag het uiterste, hij verklaarde zijn voet kinderachtig ze er/merkwaardig opgewekt en te- verstuikt te hebben en onmogelijk te Toen werd de oude heer boos en op vreden uit en ze smulde dapper vaa Hij- hield den knop van de huisdeur kunnen dansen Hij wou dan ook maar barschen toon sprak hij„Zeg eens een gend of hij om het gevoel dat hem be valide die op een danspartij niets te te laten loopen alleen om de een of Daar zag hij-in den spiegel twee gestal- heerschte krachtige uitd ukking te maken had naar huis stuurde andere dwaze kleinigheid die jelui ten wier verschijning den weinig man geven de deur met donderend geweld Daarvan wilde natuurlijk niemand misschien met elkaar gehad hebt I nelijken wensch in hem deed opko- achter zich dicht zou trekken I' _t eens hier Karei vertelt ons zooeven morgenochtend vroeg naar Schrobeck.'* Ook Franciscia zag er dien avond bij- dat hij je graag tot vrouw zou'willen Schrobeck was een kleine, druk be- iaar altijd zou blijven liefhebben en zonder netjes uit en de bloem die zij hebben Heb Je daar wel eens over ge- zochte badplaats, waar de menschen vertroetelen. Zeker, ik begrijp dat hij n het haar droeg nu hij moest zich dacht Nu meisje spreek op nu, uit de provincie dikwijls eea Zondag* teleurgesteld was. ik weet welke groote al sterk vergissen als die met uit zijn wil je Karel's vrouw worden ja of uitstapje heen maakten Voor een j ,i---u-y jongmensch was er echter niet zoo heel Daar richtte ze plotseling trotsch veel aan, maar 't was nu eenmaal het als vroeger en meer en het meisje en de zijn ondergeschikten. Hij liquideerde reden, die hem tot dit bezoek aanspoor de. Hier liep toch niet de Barros dien zij kende met de man met den weiwillen den glimla h om d Hpp n en met het kalme goedmoedige uiterlijk dat. al Nu stond zijn gelaat ernstig en angstig-; in zijn oogen 'ag duidelijk speeld gegd 'J ulien Barros was tiang voor dat hij er niet eens over had nagedacht enkele maatregelen thans ulterlijk. een zijner kenmerken hart was hij weer aan zijn werk gegaan gevestigd als eigenaar was verloren te hebben oogenblik in de hand, nog overwe- liever toezien tenzij men hem als in- wat scheelt je om Karei een blauwtje uitd ukking te maken had naar huis stuurde andere dwaze kleinigheid die jelui ten wier verschijning den weinig man- 1 Daarvan wilde natuurlijk niemand misschien met elkaar gehad hebt I nelijken wensch in hem deed opko- Maar iets hooren en Karei bleef dan ook Geef terstond een behoorlijke reden men. zich onder de tafel te v«rbe ver» het verstand zegevierde, de t ornige maar dansen deed hij niet Hij ging in op voor Je weigering of nog beter geeft wat hij toch intusschen moeilijk kon afscheidsgroet aan het jonge meisje een daarboven bleef achterwege en hij over stond op straat Onwillekeurig bekeek hij het huis dat hij zooeven verlaten had van bo- vroeg haar vergeving vragen dat ik je verjaar de door een listig lachje dat hij ds zaak zijn voet zegt Goeden avond!' eerst.op den zooeven geopenden uit- milie stormd' hij de trap af en stond zelf IIW MSVIMU1QI9 gVC'A, U«M> ucht te geven. hem alleen wilde spreken, en een oogen- 1 naar het loge- blik later verklaarde het Jongemensch, zijn paard in den stal op den meest kalmen toon aan zijn Jat hij vast een goede plaat* r"zou gaan opzoeken en dat zijn verhit gelaat de zware regendrop- zij Francisca maar rustig moest bl|J* ntead, die daar JsuUan op straat stond de een vóór, de ander na afscheid. Dat weersbui naar omlaag zond. Het jonge meisje knikte met bed het verleden en dan herinner ik me Don Argo Marne als een goedhartigen Jnan een van L. ig naar prachtigen t zóó groot en mooi r dan aan denk dan komt hot me iedereen hem verbaasd nagekeken had ”1 da I zijn «enig kind heeft kunnen hartelijkheid ontvangen en hij werd verrassing ~r was een uitgenoodigd om dien avond ook van onbewegelijk struin alsof de heeie ge* den 'hemel van een gelukkig huwe* vinger kon de partij te zijn —Toen hl), voor hij schiedenis haar niets aanging lljks'even, men kan het toch wel goed „Francisc- riep eindelijk haar va- hebben Ik ga nu tenminste op reia, ook bij. gel bekeek I ek hij zichzelf bijna mooi der half vroolijk half ojitroerd „kom breek er twee of drie dagen uit en ga des huizes zat in zijn grooten stoel beter danste dan al de anderen en r j meer courant te lezen gaf van tijd tot ijd dat hij vanavond niet wilde want van stemming niet bedorven 1' -- --- *■--*-J - - 7U- ut „’t Is goed Francisca" niets op drogen toon terwijl het Jonge meis- den jongen - man opmerkzaam „Ik ben v.nger op de 'ippen en Fnt*. uta later verlamd aan Barros' voeten. Hij stierf echter niet zooals de schurk ge hoopt en verwacht had, maar bleet voortleven als een vroegtijds ouden gebroken man. Langzamerhand week de verlamming hif herkreeg zijn spraak en het gebruik zijner ledematen maar bleef absoluut onverschillig voor - „_t er om hem heen gebeurde Als bij maar voedsel kreeg en een dak Peggy had het wei bij het rechte zegd nog altijd met dien smalendeh hem koud Een prachtige gelegenheid nH aaharl va gtlimiarh dfl Hnnfln Maur n vurnapt i/nnr Rarrrsw I Al «fi. het kleine blijkbaar den afstand tusschen zoo voortliep den wat u vandaag tegen mij gezegd den. meenden trouwens dat hij dood *re88n zooals de wet dat noemt, en Jij .1 zou ze hebt dan zouden de gevolgen daarvan was Vandaar dat het Barros gemakke ook wei iets geraden hebben van de voor u niet al te aangenaam zijn zooals lijk viel, ai zijn plannen ten uitvoer te u zelf wel zult inzien Als u verstandig brengen Niet dat hij van plan was, bent zwijgt u nu verder en dan kunt den ouden man geheel te verlaten, dat u er op rekenen dat ik het gebeurde zou wel wat al te gevaarlijk zijn ge „maar ai zou ik er ai auizena maai voor geheim zal houden. weest Wat precies zijn doel was, zullen gwtraft zijn, dan zou ik hetzelfde nog weer doen. Het was een afschuwelljk en vernederend aanbod, dat mevrouw groot Mallison gedaan werd en u had er u Marne zelf. 9V#nz«er voor moeten schamen als de m,n stuurde Maar misschien Als nog heeft hij u wel heelemaal niet gestuurd-U „Wat wil Je daarmee zoggaa 7' vroeg riep beginnen als we niet op jou hadden moeten wachten Nu was Karei een opperbeste jon- laten Karei trad op het eigenzinnige was. gen maar verbazend gauw uit zijn hu LI .2 meur Hij werd nog rooder dan zelfs tranen stonden tegenover zijn Francisca noodig was „Francisca" sprak hij hartelijk sprak korte woorden en trok zich op „wees nu niet kinderachtig l Ik weet Karei ia een grijs reisoóstuum en met Den heelen dat je reden hebt om boos op mi) te een tasch bij zich op een der vroeg-' Ik weet nu wat voor een schurk je het kwam zelfs zoover dat het jonge ten dan mij dat we het van avond zoo zat in de wachtkamer met zijn --ander aan tafel liet slecht met elkaar hebben kunnen vin- naar den ingang gekeerd euxz den vergeef mij I’ dat hij in een tegenover hem hangenden Hij wilde haar hand m de zijne ne- spiegel alle binnentredenden kon zien* Tot dusver had hij nog niet veel an ders zien binnenkomen dan een paar door een toestemmend gebrom zijn de pijn aan zijn voet geloofde ze terecht instemming te kennen met de handel J- vorst of het hoofd riep eindelijk de vrouw des huizes, „an in haar zakdoek verborg dwaas geweest en kan je slechts om heusch niet van de domsten was toiyj- dagsstemming bedorven heb. zooals je begrepen had Nog sterkertoen Karei 7 i eerst.op den zooeven geopenden uit- En na een laatsten groet aan de fa- gang naar het perron daarna op zich WW. kjw ■•*-r „„.f en tssvu 1HL4 WCO—, IOI IJ, Juist wilde de moeder haar toestem daar nu buiten afziende van zijn hij tegelijk met het hoofd schuddend de oogen de deur zijn slecht humeur nog eens Ir*" 1 iwaI-* **»a«— Hij ging langzaam naar het loge- blik later verklaarde het Jongemensch waar r”~ J en voelde toen hij naar huis zuster da, -Karei beet op zijn lippen, maar zdt reed, met een zekere verlichting op voor haar geen woord. 7, Het werd laat en de gasten namen pels neerkomen die een hevige on- ven wachten. Daar i op ge-'olgd die Barros tot sterv nsuur zou heug n I" itan zou hem misschien tot vergevensge /oordeel waren, de verrukkelijke dag zindheid gebracht hebben. Barros - - -- p- - j - - i -X fl C O wei w w vei A w ca lxTf—J. matte goed begon te begrijpen Ver alleen zijn met het mooie meisje in besloot toen den grooten stap te doen slechts nu en dan is het me mogeïijk baasd keek hij onderwijl Gilette ver de eetkamer van de hacienda waar naar Engeland te gaan en zich van het iets te zien. Maar mijn geheugen is nog even goed als vroeger en ik herken uw stem. De laatste maal dat ik u ge- Barros was zich volkomen bewust Allison een stap achterui ze hem aankeek Zij was koel van tafel terug tn een villa in het hart van het spreken dêzë7 woorden „Wat ter wereld beter kent dat nu opgestaan - -x- weer?" riep hij uit „Het isme alsof ik zichzelf en den toestand volmaakt naar leidde niemand ontving en zelfs hij Ik weet met beheerschend een anderen naam aannam. T „Me dunkt dat het beste wat ik kan ging langzamerhand alles door Barros handen •chen ons is verbazingwekkend en als zei ze zacht U geen Allison heet dan had u toch die hij a een beleediging voelde „Ja •oo moeten heeten „En toch heet ik zoo niet.’ zei Malii- •on glimlachend „Ik heet Mallison en ros. „begrijpt u wel goed wat ik vraag?”, als u alles wist zou u weten dat u ook „O volkomen had het meisje ge Mallison heet U bent namelijk mijn antwoord „het is mij vrijwel onmoge tweelingbroer waarde heer en met uw tijk uw bedoeling verkeerd te begrijpen hu p zullen wij een onrecht dat sedert U doet mij de eer •en tweetai jaren een zware wolk over vrouw te worden son „Kom h«eren flt weet we’ niet tegenover onzichtbare krachten en h!) als hfj hao gewonnen Hl) wi« u bent maar het Komt me voor were ei des te moei dooi ver ntruat overtuigd i dat tk met vrienden te doen heb Maar daar hij met het flauwste vermoeden zou houden Vertelt u me eens vervolgde hij als of eenf plotselinge gedachte m hem op kwam' „Heeft die grap som: ets uit te staan met onzen vriend U weet dat natuurlijk niet maar toen -n ik gisteren vond of misschien was over verhitte verbeelding J had hij zijn plannen voorbereid had er met het grootste geduld aan ge in de war te zijn Ee t beweerde hij werk’ mis,ukking was om zoo te bezoek van Stephanie aan mij nooit vroeger gezien te hebben zeggen ónmogelijk En tot zeer >nlangs vanwaar spoedig de briei aan haar maar later tapte hij uit een ander vaatje, scheen het ook dat alles precies zoo vader kwam waarin zij hem meedeelde Misschien wi- hij me om de een of gmg als hlj'het had gehoopt en voor andere reden kwijt wezen zien Hl) was teruggegaan tot den tijd „U hebt het met vei mis ei Gi toen hij nog een ongen n dienst trad •tte droogjes „Maar vooruit we zullen van Don Argo Marne op een tijdstip waarop hij er nog nooit op had durver toen Don Argo Marne den brief las Hij was er natuurlijk al 'ang achter, hopen ooit iets meer te zullen verkrij- die de vernietiging inhield van zijn gekomen lat hij om den tuin geleid gen dan een verantwo rde'ijke positie vungsten wensch Hl) 7- ---- Zij gingen naar buiten waar de fris- bij dezen trotschen rnan Jarenlang geweest van de uitbarsting van woede triaar één kind had gebracht terwijl er op vo-gde en op handige wijze er twee geweest waren Maar nu wilde geen had hij het vuur aangewakkerd En hij haar gaan opzoeken om van haar toen de vader ten Motte verklaarde zelf de waarheid te hooren zoodat hij geen doch met beter resultaat het dreigende ge- vóórdat ter meer had zag Barros de zoozeer vaar onder het oog ou kunnen zien, haar begeerde gelegenheid om zich te wre Hij trad op de hem eigen ongegeneer- i ken duidelijk voor zibh de manier het huisje binnen en bleef Hij wist natuurlijk al wat er stond met op elkaar geperste lippen en een »li met wie zij in contact schreef en met groote onbeschaamdheid staan Zij legde het handwerk had hij alle antwoorden die nu en dan zij bezig was - - uit de oude wereld inkwa-tnen achter indringer op lk^ droomde, dat ik uit te verkrijgen Zijn i del heid deed hem gehouden Hij wist wel dat hij dit vei- „Er is iemand hier." zei ze i dat achter den vriendelljken ig doen kon en een glimlach kwam op u wel bijna met zien. mAar als u het meisje zijn gelaat toen de laatste brief kwam, wilt zeggen, wat u bij mij komt doen „Dat zal ik je gauw genoeg vertel en," antwoordde Barros. „Maar eerst wou ik wei, dat je eens een jaar of i terugging. wij elkaar EWe stond op en bleef iriak voor bwm tn zoo aotnoere gemoedsatem ming. eea- Karei ah intiem vriend der familie staan voudig alles gezegd en tevens ook de nog bleef kon natuurlijk niemand ver thuis De woning di hij zich m zijn „ia oen een alleenstaande oude oorzaak van zijn dt uk bez^k i2 vrouw." zei ze, „en er gaan dagen voor- gastvrije familie verklaard t En op dezen dag Francisca's acht het. dat ik wei «ens over allerle dingen tienden verjaardag stond hij nu be zit na te denken Ik denk wei eens aan vend van toorn en schaamte daar in kolossale waagstuk op dit ongelegen reisje te maken naar het station gaat, oogenblik bi) Francisca's ouders aan zoeft te doen om haar hand de beste meesters, die de stkd gereden met een prachtigen Hé. eindelijk was het er uit God- ooit een vrouw gehad heeft En ais ik bouquet zóó groot en mooi dat dank I Hij wierp steelsgewijze eea blik hem toch ook nu niet in den steek, daar dan aan denk dan komt het me iedereen hem verbaasd nagekeken had naar het venster als om te zien of het „Wacht maar c* j bijna ónmogelijk voo da hij tegen Het meisje had hem met de grootste jonge meisje geen beweging van blijde treinen." riep hij haast uitdagend,— over zijn eenig kind heeft kunnen hartelijkheid ontvangen en hij werd verrassing zou i handelen, zooals hij deed. Er was een uitgenoodigd om dien avond ook van onbewegelijk struin alsof de heeie ge* den 'hemel tijd, dat zij hem om haa t winden dat haar geringste woord wet naar haar toe ging zich in den spie voor hem was. Ja en ik wa er .oen haar moeder stierf en haar vader toe zóó had hij zich opgeknapt sijn stervende vrouw bezwoer dat hij G rêrtroêtelen. Zeker," ik begrijp dat hij n het haar droeg nu hij moest zich dacht Nu meisje spreek op nu, uit de provincie dikwijls een Zondag* j, vrouw - - ■- - - - neen 1 en ik mooien bouquet afkomstig voorstel! n wat hij gezegd Ik mij niets Wilt u zeggen werkelijk gebeura is „Hoe zou u anders hier gekomen eindelijk had hij het alle voorzichtig Sijn 7 vroeg Gi,ette. heid in den wind sl and gewaagd „Geel me liever «en gemakkeüjker om vrijelijk zijn hoop uit te spreken raadseltje op Ik zou graag van u eenige •pheldenng hebben ik luister Gilette begon na hem eerst geheim houding opgelegd te hebben Z"' over allerle dingen n te ’ichten Het voordeel waren, de verrukkelijke dag duurde vrij lang voor de jonge man maar in haar oude blinde oogen lag iets als strijdlust weerspiegeld „Ik ben oud en zwak," zei ze. „en baasd keek hij onderwijl Gilette ver de eetkamer van de hacienda waar naar Engeland te gaan en zich van het iets te zien, telde van den een naar den ander hl) met haar had geluncht Maar de kind meester te maken. En dat deed „En zeHs nu snap ik'er nog met vee- woorden waren nauwelijks over zijn hij werkelijk waarna hij naar Argenti -ii------ “77-- -i vergissing Hij zag dat hij in haar loop der gebeurtenissen af te wachten. Hij bemerkte bij zijn terugkeer, dat me, was er van gele dat Stephanie haar woord net i maar niettemin zwoer hij zen had van welken kant de aanval geko bij zich zelf zich te zullen wreken En nu. Juut op net oogenblik dat hij men was M er dan en: had hij ge Zoo waren twee ~*en voorbij gegaan meende alles geheel in handen tehebbea, racht zichzeli er van te overtuigen aren waarin zij vormelijk beleefd tegen gebeu-den er dingen die hem deden Marne dat er hoegenaamd geen gevaa: was elkaar waren en Barros van zijn kant sidderen Ais hij die dingen maar 'I nk dat hij het slachtoffer was van zijn voortdurend uitzag naar een gelegen onder de oogen had kunnen zien en ze j Jarenlang heid om zijn wraak te koelen Dat hij had kunnen bestrijden dan zou hl) het ‘d hij ten slotte zou zegevieren daarvan was zoo erg niet hebben gevonden maar nu hij volkomen zeker Toen volgde het ze zoo als vanzelfsprekend achter elkaar Enge and. kwamen spontaan zonder dat hij er ook maar m het minst op verdacht was verontrustten ze hem zeer en tn de nachten die zonder hem een verkwtk- Daar kenden slaap te geven' voorbijgingen, vroeg hij zich voortdurend af wat er nu weer voor zonderlings zou gebeuren Hij was er natuurlijk al iang van 1 wa: getuigr was toen de oude kindermed hem •<jn me eenige opheldering te geven. 1' Ik herinner me dat ik gisteravond tegen hem geweest ©f liever vanmorgen vroeg na nog een iedereen was glas met m'n gastheer gedronken te kwam maar Barros vond in die vnen hebben naar bed ben gegaan en daar delijkheid aanleiding te trachten meer na droomde L bed gesleept en door iemand een lange denken trap afgedragen werd verder herinner glimlach op het gelaat van l dat dat en haar vriendschappeiijken handdruk waarin de dood van Stephanie's echt meer stak dan er werkelijk in lag en genoot en de aanstaande geboorte van een kind werd meegedeeld Het was maar goed dacht hij dat die brief vijfentwintig in je geheugen t m zijn handen gevallen was want in Het is niet de eerste maal, dat wij eÜ was echter een ontgoocheling den laatsten tijd had Don Argo teeke ontmoeten." t aan zijn nen van berouw getoond en de weten Z7._ 2 Hij had ge schap, dat hem een kleinkind wachtte, haar schoot. Haar gelaat stond kalm, Allison dacht dat alle omstandigheden in zijr 1- t voordeel waren, de verrukkelijke dag zindheid gebracht hebben.” I de de afwezigheid van Don Argo en zijn dacht een poosje over de zaak de eetkamer van de hacienda hij met haar had geluncht ‘ii ▼an 1 k weet nog niet e ns wie u beiden lippen gekomen of hij besefte zijn nié terugkeerde jtn daar verder het ver sproken heb was in London.” k‘““* vergissing Hij zag dat hij in haar loop der gebeurtenissen al te wachten. „Precies," zei Barros, e kwam bfl eenige oogen niet meer was dan een betaalde Hij bemerkte bij zijn terugkeer dat me, om een kind aan mijn zorgen toe bediende en dat zij even fier was als zijn patroon niet meer dezelfde was te vertrouwen, het kind van majoor haar vader als vroeger en meer en meer geneigd en mevrouw Mallison en tk was ver- Hij zag den verachtelijken gjimlach scheen al zijn zaken over te laten aan tegenwoordige: van Don Argo Marne.” op het gelaat van het meisje en de zijn ondergeschikten. Hij liquideerde Barros was zich volkomen bewust Met een kreet van verbazing deinsde uitdrukking van minachting waarmee zijn huis in Buenos Ayros, en trok zich van het gevaar, dat er lag in het uit- -r- - -- op nog geen land, waar hij het ’even van een kluize mijl afstand van het oude kasteel waar naar leidde niemand ontving en zelfs hij voor Marne zei doorging. Maar een anderen naam aannam. En zoo hij achtte deze oude vrouw volkomen 2 _2._“v7 J Hij teekende alle cheques, dat haar gebrekkige i en had ongevaarlijk maakte, er Don Argo zelfs toe weten te brengen, zeker van zijn zaak. „Gaat u voort," zei Elsie, «enigszins uitdagend. „Ik zal het heusch niet ontkennen. Ik kwam met den jongen naar Londen en gaf hem aan u over, omdat dat deel uitmaakte van de ge troffen beschikking. Mijn mevrouw was door haar armoede wel genood zaakt toe te stemmen in Iets wat veel op een misdaad geleek. Maar dat weet u natuurlijk zelf ook wel." „Je goede mevrouw deed heel ver standig," antwoordde Barros. „Ze had haar vader doodelijk beleedigd en daarom was ze natuurlijk wat blij, dat ze zich in ruil voor den Jongen, een goed inkomen kon verzekeren Maar uw ou reu uw* dat is nlet allas- Waarom heb je me „Zeker dat geloof ik had zij ge boven het hoofd had. liet ai het overige t0<n b#dro?*ft Waarom vertelde je aJ az-a aaax J.ii_ i r- T. ma niat Haf la max/rnnw aan fmoll. glimlach om de ’ippen .Maar u vergeet voor Barros Al zijn vroegere vrienden U1Z1UU Jaa aZ-4.-1 X-1 J ons -J V-x de rotsen Als mijn vader ook maar kon vermoe meeste menschen, die hem gekend had hebt dan zouden de gevolgen daarvan was Vandaar dat het Barros gemakke Niet dat hij van plan was, op rekenen dat ik het gebeurde zou wel wat al te gevaarlijk zijn weest Wat precies zijn doel was, Met deze woorden wenkte zij hem, we later zien- dat hij gaan kon en met woede in het in 't gevoel van om 'n hoogen inzet ge kasteel en doorgaand ‘1 «n verloren te hebben Toch wat in de wantrouwen te lezen Want eerlijk ge -was zijn passie echt geweest zóó echt niet bizonder gevaarlijk J 11 aa i i i -aa—j__a_x i^vtwsv óe eerste mui in zijn leven stond hij wat Don Argo wel gezegd zou bobben die du bijna geheel tea uit voor waren Barzóê, sn wi ver na hoe geheel anders hij zich de zijn zenyévond had voorgesteld Eigenlijk was hij nu toch ook r*-- weest wat hoefde hij dadelijk zoo te laat dan is hij zoo onbeleefd tegen ven tot onder hij had er zooveel pret uit zijn humeur te geraken Was het dan me als maar mogelijk is bederft mijn hoed op die echter de beschreide c tlge maanden doorgebracht wanne >r hij niet waar geweest dat hij een uur te heelen verjaardag door niet te willen niet geheel verbergen konhet waren van uit zijn klein ’andgoed even bui- laat gekomen was en dat nog wel op dansen noemt mij tweemaal in één Francisca en haar broertje I ten de stad, zijn vrienden hier kwam haar verjaardag’ adem kinderachtig en wanneer hij Het Jonge meisje lette niet op haar bezoeken HIJ stond op eri ging nog eenigs dan tot slot van zoo’n heerlijken avond omgeving, ze ging met het hoofd in de Het tooneeltje daar m de gezellige zins moeilijk loopend om in zijn rol te heel genadig komt vertellen dat hij mi) hand zittan en zag somber voor zich huiskamer waar hij zoo gaarne placht blijven weer naar de dansenden kij "«1 tot vrouw zou willen hebben zou uit Frits echter liet natuurlijk niet na, te zitten was altijd hetzelfde De heer ken Francisca wist heel goed dat hij ik ja noeten zeggen Ik doe het niet allen en alles in de zaal eens nauwkeu* 1 i* m het geheel niet trouwen Had rig óp te nemen en had dan o< al hl) Hever mijn heer’IJke verjaardags- spoedig onzen vriend Karei onU„*t. Maar op hetzelfde oogenblik, dai *»s| onder het rooken van zijn lange pijp de daarom hinderde het haar nog

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1923 | | pagina 7