VOOR DE
u
1
DE DUBBELE MAN
maam hst ■weeuscH van mao. m. uvhits
GEAUTORISEERDE VERTALING DOOR A. 1.
-
Ë-
Nou n
M
o
“33 UIT DE t
MOPPENTROMMEL
TWEEDE UARGANG
HUISKAMER
.Uw
zijn rechter zijde plaats neemt
bepaald onheilspellend te noemen.
was
l
naar schoo. ging - dat je ook
aangebracht van hetzelfde dikke krijgen, dat hij de oogen opende
haalde De jonge man las het briefje name dagen heen ti
Maar zeg
dat nog zoo gemakkeliik werken als dat
zijn
zei
in zijn bezit Heb je er nooit over na-
„Zou u het niet beter, vinden dat
nachten
de lucht blootgesteld.
.Het spijt mi] erg sprak Francisca
natuurlijk niets van I’
„Hier die bnet i
nik een vreeseiijken blik
overkomen kon
Dezte mededeeling beantwoordde
Frits met zulk een schaterend gelach
dat verschillens
ten weten dat Francisca terstond na
in tranen uitgebarsten
was en de grootste spijt over haar af
I er
niets van willen weten om Karei te la-
warmte t
koek en bood ede.moedig ook Kare
was
te veel.
vroeg mij, student in de scheikunde,
om raad en ik raadde hem een hond.
..Maar papa ik begrijp
gelijken I uwe familie was ook niet
van adel.’’
Je eens wat zien
Met deze woorden tastte Mallison
Mallison
„Neen
stuk drama voor mijn beroemden film
op komst Maar we kwamen hier van-
antwoordde GL
Waar denkt u dat u beat.
ONZE DIENSTBODEN.
Heer Voortaan moet je zorgen, da
„Ik ga ge ukkig met ver
ze op haar gemak m de kussens a h-
terover leunende
Waar gaat u heen juffrouw
.Een station verder
voor zijn teerhartig gemoed
„Maar Francisca sprak hij, „waar *IJk veearts omdat hij eens mijn pa-
Daar, in net taatste vertrek, vonden
ze wat ze zochten. In een hoek van
Tot eenig antwoord verborg Fran
zitten cisca haar hoofdje aan zijn borst
die den tweeden sleutel heeft dezen trouwde 7’
pas kort geleden moet gebruikt hebben
«ras daar nog heelemaal geen sprake
ran.’’
„Zeg. denk je nu dat ik heelemaal de zie
lachte de kleine
tn we hier een kop itoffle om wat op ons
verhaai te komen
Dienzelfden avond werd het ver<
lovingsfeest gevierd maar Karei
E»
meer neei
zou zeggen als ze ja bedoelde l
„Wel ik dacht dat ik in m’n slaap»
kamer op Chilstone Castle was," zei
Allison soeserig, „maar he schijnt,
dat ik in mijn slaap aan het wandelen
ben gegaan en In de onderaardsche
van de gang oevond
was er een groot verschil
namelijk een fraaie kamer, twintig
imaakt of denk je. dat ik kost et
loon betaal om zoo slecht te wordet
bediend
Dienstmaagd En ik verzoek mijn
heer voortaan een anderen toon aai
te slaan of denkt u soms, dat u tc
uwe echtgenoote spreekt
te brengen Zeg. Gilette. zou het niet
moge lijk zijn dat Don Argo Marrie een
atstammeling was van dien Spaan
Ik schen kapitein, die al die jaren geleden
van Chilstone C‘.L
Langzaam zette de trein zich weer
Haar medereizigster lachte zich in-
i over I'
SMART
Weduamaar (terugkeerend van
begrafenis zijner vrouw). Nu db
grap heeft me weer een hoop geld g»
Karei,1
echter dig.
„H%e' vriendelijk
om hun zegen te vragen sprak Karei een geheele maand lang, geen percent
vroolijk. „En ondertusschen drinken meer verloren.’’
parapluie recht boven zijn hoofd Zoo
loopt hij In het droge terwijl de beide
je,”’ sprak hij vrienden onder den drup wandelen.
Ik
rijk met koper beslagen, dat nu den pols.
„Da’s tenminste in zooverre in or-
riep hij uit. „Hij leett en voor
zoover ik op het oogenbllk kan zien,
is hij met gewond ook ik zou denken,
Fison er in met een der sleutels de zware dat hem een krachtig werkend veraoo-
blik te voorschijn
Frits knikte veelbeteekenend en
g'ng naar de wachtkamer om zijn zus
ter te roepen Karei zat mtusschgn pen en
r’ J- - J*'- --
wachtkamer te spionneeren of de jonge
man zijn zaakjes goed doen zou.
Alles ging uitmuntend
I „Hier Francisca riep Frits en hij
tomen is. Ik begin weer wat meer licht
te zien
„Hoe dan ook. Barree kent in elk het gewelf lag, op een hoop verrot
geval die onderaardsche holen,” zei stroo Allison, blijkbaar in diepen
Mailison. „Maar laten we nu verder slaap Hij was nog in avondtoilet
gaan.” dat m zeer wanordelijk uitzag, alsof
breeds, geplaveide gang, die van hij naar deze plek was gedragen,
boven af eenigszins verlicht werd, leidde wat dan ook hoogstwaarschijnlijk wel
naar een zwart eiken deur die wei iets het gevai zou zijn Gilette boog zich
In den gastheer een vriend
r i hoek van de coupé achterover leunen
ken: Kare haastte zich haar te hel Dat
Karei zat intusschgn pen en nam de gelegenheid waar om
ll achter de gordijnen van een andere tegenover haar plaats te nemen
„Dat brengt ons ten minste
frissche lucht hier in dien heeten cou
pé." sprak hij beleefd
In zijn zak.
„Luister tens Frits" sprak hij
„In dezen trein zijn geen dames-
eoupé s Zorg dat Francisca hier in de
gen coupé komt te zitten *11
tasch hier op deze boekplaats leggen Spoedig kwam er gelegenheid om het
zoo zuur I Als je gisterenavond ver
standig geweest was en ja gezegd had
„Ja. 't was hier wezenlijk ook al te zooals ie toch eigenlijk ook meende
vandaag als gelukkige ter. mevrouw Het
rel toe en
vrouw
Kare schudde het hoofd
„Uw verloofde dan 7'
Nogmaals neen.
Zij-wilde verder vragen maar juist kost
schonk hij op dit oogenblik hield de trein stil en
i de conducteur riep„Station Eis-
In koortsachtige haart begon de miJn* floeren *^ter worden schoot
Reeds zocht hij een kleine dame haar hoed en bagage te 8*1
beambten 'aloersch voorwendsel om tegenover dat vreem- verzamelen en verliet met een beleef-
omkeken naar emand die in het vroe- de dametje te gaan zitten en Francisca den groet den coupé om op het perron
ge morgenuur al reden had om zóó uit- door een buitengewoon onderhoudend door een talrijke familie verwelkomd
gelaten vroolijk te zijn gesprek te laten gevoelen wat ze in te worden.
„Lach je daarom kwajongen,” riep hem versmaadde Hij was de opge
■en e.1 >s iwini.g mijten m uen umuek
Maar geen tweede groot huis te vinden."
„Ja daar kon je wel gelijk in heb
i „Hij moet deze ge- op een kerk-ingang geleek Deze deur haastig over hem heen en voelde hem
was rijk met koper beslagen, dat nu den pols.
Coupé binnenwipte
Geen drie i-7.
trein zich in bewegu
c sca haar dierbaren Frits een laatsten man de dames vragen of ze hem het Besluiteloos keken ze elkander aan
•roet toe genot van een sigaar wilden toestaan Eindelijk hakte Karei den knoop door heer de professor, dat dacht mijn va-
Daar zaten ze nu tegenover elkander „Wat mij betreft gerust sprak de „Wanneer vertrekt de eerstvolgende der ook toen zijn kolenvoorraad drie
het jonge meisje geheel onvoorbereid dame met de kersen op den hoed „ik trein naar L,” vroeg hij aan een be- nachten aan
•n in haar verwarring niet wetende wat kan best tegen tabaksrook Als de ambte en noemde den naam van Fran- zelfs yt percent had verloren Hij
tpor houding ze moest aannemen,— juffrouw hier er geen bezwaar tegen cisca’s woonplaats.
«h Karei die veinsde haar volstrekt heeft „Over een half uur
niet te kennen voor zijn beide mede- .Het spijt mi) erg," sprak Francisca „Welnu Francisca. dan rijden we die ferm beet, bij zijne .kolen te leggen,
reizigsters beleefd don hoed l*“7
Bende W hoofd pijn, als er in
Voor do beide loose dames, want nabijheid gerookt wordt”
de wachtkame’ verlaten 3tn daar Ou
ten op het perron met den kleinen
Frits te praten
„Zeg eens ongeluksktnd wat doen Zoo stil ais Francisca was even
Jelui hier zoo vroeg zoo luidde Ka spraakzaam bleek de andere Ze zette tegen
heel vreemd." zei gewelven van het kasteel ben terecht
- - ----- -I een gekomen Dat komt er nu van als e.
i „Ja dat is zoo’ zei Mallison „De
ging dat slot niet bewoners waren tot dat tijdstip be
gebeuren het eenige wat^we te doen ben u daarvoor zeer verplicht."
„Gaat u liever een oogenblikje zit»
zei Gilstte en luistert u eens
We staan goed naar wat ik u heb te zeggen.”
de gebeurtenissen en ik zie een heei woordde Allison met
„maar ik voel
hoofd 1'
gisteravond al heb Ik ook “en gevoel,
7 __j
slaapmiddel ingekro*
„Precies,” zei Gilette kortaf.
„Wel allemachtig! En wie heeft
Karei boos „vertel me liever eens hoe wektheid zelf en lachte vroolijk en op- in beweging. Karei kon nu op zijn
het komt dat Francisca zoo op stel en gewekt om iedere kleinigheid schijn- beurt óók uit 1...
«prong van huis gaat Gisterenavond baar zonder in het minst te vermoeden Maar hoe gevaarlijk dit op den duur WAT IS POLITIEK?
hoe zijn heldere lach het arme kind ook was voor de rustige werking m Een heer g**t in den je gen onder
dat daar zoo droevig zat te kijken door zijn halsspieren en hoe onderhoudend zl)n« parapluie op straat onderweeg#
J' sneed de brunette ook had zitten babbelen, ontmoet hij een vriend, die zijn regen-
oergens van weet lachte de kleine Om te begrijpen waardoor Karel’s zooals nu beviel het hem toch beter scherm vergeten heeft en die. om van
schelm wiens overmoed nu heelemaal stemming zoozeer veranderd en zijn al was de drukkende stilte in den coupé’ de weldaden der parapluie te gemeten,
niet meer te beteugelen was „'t Is vertrouwen weer zoo gestegen
gisterenavond b!) ons een spektakel had men slechts een blik behoeven te „Niet toegeven,’’ dacht hij, „houd Het gevolg daarvan is. dat beiden nat
van belang geweest Francisca heeft slaan in den brief dien zijn schoonva- je flink man I” worden Wat te doen denkt de ei-
«rg gehuild en papa was van morgen zoo der in spé hem geschreven had Deze Daar klonk het eensklaps op aarze- genaar der parapluie Hij wenkt een
boos als -k hem nog nooit gezien heb goede heer had hem zwart op wit la- lenden toon „Karei I” anderen vnend, die eveneens zonder
Pa heeft mij ook een brief meegegeven ten weten dat Francisca terstond na Hij wendde zich om regenscherm op’straat is. plaatst hem
„Wil je je sig*ar niet aansteken. aan zijne linker zijde en houdt nü de
klonk het zacht en weemoe- I
TtfEORIE EN PRACTIJK.
„Mijne heeren. zoo begon een pro
fessor In de scheikunde zijne voor-
1 wanneer zij
een sleutel in „Laten we daar nu op het oogenblik
Een kleine ijzeren maar met over spreken maar ik ben
7er zoo góed als zeker van dat ik er
tegels bevloerden achter ben Maar ik ben erg benieuwd
O - - - A - _.aAa«» LaA D A A a AAA. O AA.1aA— -J
de zoldering welke gesloten achter het bestaan van die gewelven vertoeven ontbrak het in deze ka
glasplaten gekomen /olgens jouw zeggen is mFrs ln geen enlwi opzicht aan comfort
ode duizende de eemge man tr ::t:
voeten’dle er In de kelders van het kas twee laar geleden gestorven
teei boven hen over hadden geloopen niet eens gehoord hebben
Nou wat zeg je daar van vroeg laatste eigenaar van het kasteel
Mallison -c7-
„Heel interessant," antwoordde Gi- dat het geslacht stamt uit den tijd
lette „Het ruikt hier waarachtig naar van de Spaansche Armada
de sprookjes uit de Duizend-en-een
nacht Maar zeg ging dat slot niet bewoners waren tot dat tijdstip be
bizonder gemakkelijk open Hoe kon trekkelijk arm maar het verhaal gaat.
A. A_ A --A 1» U A 1 a A vt* A A 1 A ƒ4 o N a, A* 1» A A A A It a a -* a A - I
het'al die jaren niet gebruikt was?”
Terwijl hij dit zei streek Gilette een kapitein
lucifer aan en bekeek het slot nauw
keurig
SARCASTISCH.
Op eene soirée stelt iemand aan den
voor „Mijn
heer D veearts ..Par don.” zegt
deze. „Ik ben doctor in de medicijnen,
maar mijn vriend noemt mij gewoon-
wat om maak Je je zelf en mij het leven toch L«nt is geweest
VERKEERD OPGEVAT
Oude heer Is dit werkelijk uwe doch-
is haast ongeioof-
eene tweelingzuster
heldere, opgewekte, aan het jonge meis- de droevige gebeurtenis zoo vroolijk
a Je maar al te goed bekende stemriep: op- en onbezorgd grappen kon i
xij jongeheerl” en juist nog op tijd den maken i
Haar medereizigster lachte zich in- - .~.6- r- - -• -- -
seconden later zette de tusschen tranen over Karel’s dwaze volgende oogenblik stond het jonge het is hier*noch de plaats, noch de
7. _wt en wierp Fran- invallen Eindelijk durfde de jonge paar op het perron tijd om grappen te verkoopen, het is
haar dierbaren Frits een laatsten man de dames vragen of ze hem het Besluiteloos keken ze elkander aan een ernstige zaak.” .Zeker mijn*
ttond al in den bewusten coupé om de warm,” sprak het meisje dan zaten we
7‘ .1 „Een zeer verstandige gedachte van verloofden bij je ouders in de huiska
u om wat lucht te maken.” ging Ka- mer naast elkander en behoefden geen
geen dameacoupé,*’ vroeg rel voort. beiden naar Schrobeck te gaan
Da Jonge dame keek hem gevleid zonder er zin in te hebben
aan en presenteerde hem een stuk
woord, en het volgende oogenbllk had peperkoek
„Misschien zult u het wel niet lus- „Ja en
nam op ten. de heeren houden in den regel niet over de inrichting van ons huisje kon beeft zoo.... niets leugdigs over zich!
lijk I Ik dacht,
van u te zien
Mama (ten hoogste gevleid) En
toch verzeker ik u. mijnhber dat zij
Francisca lachte door haar tranen mijne dochter is.
heen Oude Heer Wel wel l ik zag haar
„Ja en terwijl wij al heel gezellig bepaald voor uwe zuster aan zij
en kom pas op het allerlaatste oogen- dametje met de kersen op den hoed j--- -
ki.L. den d(enst bewijzen Ze trachtte te- haar zakdoek voor de oogen
vergeefs het portiervenster open te ma
Giiette was blijkbaar niet ver van
zei Mallison „Wejieb Het was een groot vertrek met een de waarheid, want^et kostte hem en
kunnen zien dat Stephen gebeeldhouwde steenen zoldering in Mallison vrij wat tijd en moeite aivo*
Een Allison’s komst hier voor Barros een het midden waarvan een soort .antaam rens zij den ongelukkige zoover konden
uiterst onaangename verrassing was was aangebracht van hetzelfde dikke krijgen, dat hij de oogen opende wat
toonde hij Gilette echter een Het is misschien mogelijk dat hij nu ondoorzichtige glas dat zich ook in de hem eerst gelukte, nadat zij hem met
van de onderaardsche gewelven ge- soldering van de gang bevond Maar ‘geweid opgencht en hem genoodzaakt
met bruik gemaakt heeft om mijn broer overigens was ei een groot verschil hadden door hen beiden gesteund tien,
r was namelijk een fraaie kamer, twintig maa het vertrek op en neer
dat Barros heelemaal keung afgewerkt en schoon gehouden te loopen Toen keek hij slaperig op
J toen hij het de vloer op onbekrompen wijze met en sprak met een afwezige stem:
„Wat beteekent dat Wat doen
ui met me Waarom kan je me met
nog eens vroeg, zou Je dan weer percent van haar gewicht Dit komt
door de inwerking der alcalische be-
standdeelen van....” „Wanneer er
echter een hond bij de kolen ligt, mijn-
„Schrobeck.” klonk het nu half ver- heer de professor viel hem een der
staanbaar langs de coupé’s en het toehoorders, in de rede. „Mijnheer
bagage van het jonge meisje in het net
te bergen.
„Is er
Francisca vóór ze instapte.
„In dezen trein niet was het ant
>lg<
Frits zijn zuster al
plaatsje geïnstalleerd
het venster kijken.
Maar hoe gevaarlijk dit op den duur
L...o> m «z- --
hoe onderhoudend z*)ne parapluie op straat onderweeg#
beviel het hem toch beter scherm vergeten heeft en die. om
zijn al was de drukkende stilte in den coupé’ de weldaden der parapluie te genieten,
7aan zijn rechter zijde plaats neemt
„Niet toegeven.dacht hij, „houd Het gevolg daarvan is, dat beiden nat
Francisca heeft slaan in den brief dien zijn schoonva- je flink man I” 7: 7.7 2-..L. 7.
Daar klonk het eensklaps op aarze- g®naar der parapluie Hfj wenkt
„Daar zijn zei” nep hij uit. „Ik „hij dacht
dacht wel dat ze er nog zouden liggen. En waaracnng i ik geiooi aai ik er ï)Ch sen tweede kamer, waann een Weer sleepten ze Allison voort hem
Er zijn er vier in het geheel En nu zal ben Wat n ezel dat ik daar niet eer modern ledikant was geplaatst waarop noodzakend te loopen totdat het ten
Ia aaa. —La- oan AAA ^-„aLa.a. >4a.a_aa a— a ^a-;-
lijk heldere laKens agen blijkbaar
hier in gereedheid gebracht
bewoner wien men bet aan
niets wilde laten ontbreken. Behalve
dan cat ze siecbts scha mei licht ont
vingen en dat ze den bewoner het ge
voel rpoesten geven in een gevangenis
moede hoofd en Kare! kon ongemerkt vlak naast Francisca zat het mefsje F
m-t de kersen op haar hoed dat in de zijn ergernis hierover vergat
I noodiga
ken had trachten w
Zoo stil als Francisca was even „Vroeger kon je er toch hee best heeft” als „huwelijksvoorwaarde'
lliet hfj zich ontsnappen maar steld. dat Francisca nooit meer
dadelijk haar hoed at klaagde over de beet zich terstond op de lippen
nette de ooren spitste en Francisca
diep blozend alweer het venster uit
Dat was een beetje gejokt en
t Karet
voorzichtigheid te be-
wachtkamer Karel’s aandacht getrok- de
Daar zaten ze nu tegenover elkander
•n in haar verwarring niet wetende wat kan best tegen tabaksrook
«h^Karér dTe 'veinsde haar volstrekt heeft „Over een half uur.
„Het spijt mi) ergsprak Francisca „Welnu F
afne- op ijskouden toon „maar ik krijg ai* ovèr een half uur naar je ouders terug Na dien tijd hebben onze kolen, reeds
mijn
’s nachts binnen en waren dan van bui- geleid, dit kasteel te koopen en ik zo
Zoo me al zeer erg moeten vergissen
gelost worden Maar vooruit nu ik dicht in de buurt vonden,
heb je nog heel wat te laten zien.”
t een der rijkste galjoenen van ko
ning Philips hier stiiandde en dat de
van-
later met de dochter des konings trouw
de. De schatten, die van het wrak ge
„KÏ)k eens riep hfj Uit „het is pas :ed werden, waren groot genoeg om
geolied Er moet nog een tweede sleutel het oude geslacht tot nieuwen luister
**2la| Aa Laaa^waa 7aa /^iIa**» La* n laV
„Dat heb ik ,)e toch gepgS."
zoo bedoel Ik het niet
wil alleen maar zeggen dat degeen de erfgename
A.,)
'DaTzou heel best mogelijk zijn,” en het l”kt me ook lan ?een ik misschien
m.. rsrx nor Fairi a ai nia hvaaI/4a Kva* miaA aaa LaLL.a i
je wel vertellen, dat ik ook aan iets voor hem bestemd is. We zullen hier
:7 mettertijd heel wat kostbaarder wild
'*ïk6ben~"er FMaar' het "is ook mogelijk, kunnen vinden. Kom. laten we ook de dat gedaan?"
hi» vnnrnuders vain Don Aroo Mat Twee van de overige drie kamers
i liet hij zich ontsnappen maar steld, dat Francisca nooit
t j van
nam een hap van haar peper verlegenheid toen hij zag hoe de bru
ral’s vriendelijke morgengroet
„Wel. zus gaat naar Schrobeck
klonk ’t vroolijk
„Naar Schrobeck herhaalde de «n Francisca >eder een stuk aan
Jonge man op doffen toon .Dacht ik .Ik ga ge ukkig met ver” sprak keek
het niet En waarom nu juist di&r ze op haar gemak m de kussens a h- De kenenjuffrouw kon zich niet
heen terover leunende .ik moet naar Eis- langer bedwingen Ze boog naar Ka
„O Francisca gaat daar een tante dorl Waar gaat u heen juffrouw?’ rel toe en vroeg fluisterend:
van ons bezoeken ik breng haar „Een station verder naar Schro vrouw
maar even op den trein voordat ik beek antwoordde Francisca op doffen
naar schooi ga,” verklaarde Frits op toon
boogen toon Karei had intusschen on zijn gemak
„En ik ga óók naar Schrobeck.” zijn reistasch opgeborgen en zijn hoed
sprak Karei op zói somberen toon naast zich gelegd en nu i
•sof dat nu wel hw «rgst was dat hem schijnbaar van Francisca niet de min
ste notitie nemende aan de levendige dorff’
brunette zijn voile aandacht I
De wreedaard
Zoo duurde het gesprek nog een
en zou Francisca van schen maar voortdurend uit het ven- niet dat ik het doen zal. maar als ik »sn de !uchj worden blootgesteld. 1Ó
het gezelschap haars broeders voorloo- ster te staren Hoe was het mogelijk je nu i
pig moeten afzien toen plotseling eer. dat Karei nauwelijks twaalf uren na heel stijfhoofdig neen zeggen
droevige gi
onbezorgd
„Koiossaa, I’ nep Giiette un....
„"Dat had ik nooit verwacht
ga voort kerel aan zoo n gids als jij
bent, vertrouw Ik me blindelings toe ben," zei Gilette
JLie Je nu hoe de smokkelaars te welven voor het een of ander noodig
werk gingen De schepen kwamen hier hebben die gewelven hebben hem ertoe door dén tijd en door het zeewater ver-
weerd was. Ook hier bleek weer duidelijk de,
ten af absoluut niet meer té zien Zoo me al zeer erg moeten vergissen wan dat het slot eerst kort geleden was na
kon de smokke.waar dus gemakkelijk neer we je tweelingbroer hier niet heel gezien. Met eenige moeite slaagde Mal
ABaIaaA A./»«*4aA KE A A a „„AA.A..Za A z4a ,»X^A/-IaA A ..A J.. aIa..Aa«a J— A...AAA
„Maar Barros kan het kasteel toch deur te openen en voorafgegaan door vingsmiddei is ingegeven.
Mallison liep verder over een groote niet gekocht hebben om hem uit den Gilette stapte hij naar binnen
zandvlakte totdat hij vlak voor den weg te ruimen zei Mallison „We .heb Het was een groot vertrek met een de waarheid, want,
rotswand kwam staan waar blijkbaar ben zelf kunnen zien dat Stephen gebeeldhouwde steenen zoldering
elk verdpr gaan onmogelijk was F
zwaar gordijn van zeewier opzij du
wend
trap dié leidde naar een natuurlijk ge
welf dat licht ontving door een i
spinrag half verduisterd gat in de zol te doen verwijderen! maar ik ben er Hier
dering Achter in’t gewelf stak hij zijn vrijwel zeker van
arm ineen kleine opening in het gesteent met aan'Allison dacht
en tnomfantelijk toonde hij Gilette kasteel kocht.'
•en bos roestige sleutels „Daar heb je gelijk in zei Gilette
J ‘t aan heel iemand anders
nog zouden liggen. En waarachtig l ik geloof dat ik er l)ch Mn tweede kamer.
aan gedacht heb
„Wat denk je nu weer vroeg Mal
in het half duister voor zich uit en even Hson
daarna hoorde Gilette
een slot knarsen
deur werd opengeworpen en de mannen
betraden een met t-„—
gang die licht ontving door ronde ope om te weten hoe Barros een Spanjaard
ningen in
waren met dikke
mat geworden door
s gekomen Volgens jouw zeggen
die er iets van wist
Kan ik
dat de
I van
Spaansche afkomst was Is het tuist
dien rit je brengen moest als ik terug zijn vertrek
naar schoO' ging dat je ook naar i
Schrobeck zoud' gaan, daar wist papa wijzing getoond had Ze had
-- -van J_. _r-
riep Kare' met ten terugroepen en daarom had haar kortaf en spoedig vlogen de blauwe Dat is politiek I
GEGRONDE OORZAAK.
Ie eerste onaange- Er gingen weer verscheidene minu- ^en bankier, die eerst sedert kort
Als Karei ten voorbij zonder dat er een woord *n ^en adeb and verheven is. tot zijn
door een trek van blijde verras het na afloop van dezen üJtNMjg eens gesproken werd Karei overlegde in toon ..Het is wat moois I toen Ik
»ing kwam op zijn gelaat en met een wilde beproeven zou hij Frafreu^a welke bewoordingen hij zijn meisjezoo oud was als jij verteerde ik niet
tnumfeerend lachje stak hij het stuk zeker uit een hoogst pijnlijken toe^~
in zijn zak. stand verlossen
Onze jonge vriend wist dus nu
waaraan hij zich te houden had
Van het voordeel dat hij op Fran
De Zoon
terwijl wij al heel gezellig bepaald
netjes In een hoek
l en iwf
de tredf van den waggon staande nog erg van zoet lachte ze den zitten praten' Francisca bloo» Tableau!
«I die opdrachten In ontvangst die „O maar door zoo schoone handen de telkens weer„gaan we als halve
een vertrekkend reizigster op het aangeboden, smaakt alles heerlijk landloopers aan het rondzwerven ais-
laatste oogenblik nog te doen pleegt durfde de vleier zeggen of het woord huiselijkheid voor ons
te hebben. 0 Zoo duurde het gesprek nog een niet meer bestond
Reeds sloegen de conducteurs de poos voort Francisca zat ondertus- „Welnu.” vroeg Karei als ik zeg dracht, „kolen verliezen
portieren toe
dat zelfs vader besloten haar voor een week rookwolkjes naar bulten over de vel-
Fr'ts een beetje kalmeerde en min of naar haar tante te Schrobeck te zen- den.
meer schuw het episte> te voorschijn den om haar over de eerste onaange- Er gingen weer verscheidene minu-
haalde De jonge man las het briefje name dagen heen tV^WjiQi. Als Karei ten voorbij zonder dat er een t
door een trek van blijde verras het na afloop van dezen tljtNMjg eens gesproken werd Karei overlegde in
>*<it dat was ze toch eigenlijk haar 100 veel geld I
grilligheid het best onder het oog zou Oe Zoon -,r
brengen maar terwijl hij nog druk ook n,et. hoe ge u met mij kunt ver-
naar den meest géschikten vorm aan 1
het zoeken was bereikte plotseling
k zal mijn cisca had maakte hij duchtig gebruik het geluid van een zacht snikken zijn
t oor
Hij keek om en zag Francisca met
dikke taputen belegd, fraai gemeubeld
en zelfs met eenige schilderijen aan de
steenen wanden Daarachter bevond aten slapen
waann een Weer sleepten ze Allison voort, hem
een prachtig donzen bed en onbenspe- ,jotte flauwtjes tot hem doordrong,
I t Ir LaIaaaa IaItamaa a «-»aa L1»»LLaaa
er iets ongewoons met hem gebeurd
was alles hier in gereedheid gebracht was
voor een bewoner w.en men bet aan u toch r h(J
bent u en wat doet u in mijn slaap*
kamer Hoe heb ik het nou Waar
is mijn slaapkamer gebleven Moet
dat soms een grap voorstellen, die jelui
B m^rs in geen enkei opzicht aan comfort ^'^oJstrekt'^n'iet
en luxe lette dwk
„W»t zeg je daar nu van 7' vroeg mijnheer"An’lson"?”
Malhson ,lk ben ettelijke malen in deze
gewelven geweest maar altijd waren
ze zoo onherbergzaam als <e maar
denken kunt ^Er stond hier toen met
het allergeringste meubelstuk.”
„Het is zeker t
Gilette. „maar ik heb er toch wel t
vermoeden van, wat dit alles te betee- “ast hebt van slaapwandelen Ze heb*
kenen hoeft Het hoeft geen nut te ben me natuurlijk gemijt en u u.t»
•het schip, die gered werd ?aan specuieeren op wat er zal gaan gestuurd om me te gaan zoeken. Ik
I-Lail-1-- A- gfthAHPAn - hftt AAnigA U/at UZA tA Haro t# waaw M
hebben is. onze oogen ope/ te houden
en te zorgen dat we hier ïyn, wanneer ten.”
er werkelijk wat gebeurt
aan den vooravond van belangwekken „Dat wil ik wel probeeren’” ant»
en flauw lachje,
dien Spaan stuk drama voor mijn beroemden film ,maar ik voel me erg raar in m’n
_:„„i °P kornst Maar we kwamen hier van hoofd ik heb toch niets gedronken
Castle middag meer m het bizonder om Alli gisteravond al heb ik ook .en gevoeL
son te zoeken. Hh is blijkbaar met hier alsof ik te veel gehad heb of zou
|,<M (KV, K ,,,w* KW. 1 UWWO11 „U-C, „W nww. 660
anders zou het slot niet zoo flink in de antwoordde Gilette peinzend. „Ik wi. onderhevig.^Mt ^^die geelde hier niet genjiebbenj
olie zitten.” je wel vertellen, dat ik ook aan iets
„Ja waarschijnlijk heeft Barros ze dergelijks dacht, toen ik zooeven zei
in zijn bezit Heb je er nooit over na- „7. 1 -- -,
gedacht, dat Barros er een goede reden dat onze Spanjaard hier vrienden had, overige vertrekken even gaan bekijken.
afgelegen deel van de wereld te be- ne kunnen zijn. Als dat zoo is, dan is waren absoluut leeg, maar op den |UCht stelde Mallison voor. Wan-
graven Het is toch zeker niet het ver- er geen reden waarom de Don niet vlocr *ó6r den mgang tot de derde lag nMr W9 onzen vriend ergens brengen,
blijf dat een* gefortuneerd man die alles van de gewelven onder Chilstone ®en platgetrapt eindje sigaret. waar hy Xjjn g;J.jCht en Zjjn hoofd in
xich uit zijn zaken terugtrekt zich zou Castle kon hebben geweten. En kende Gilette wees er met een veelbeteeke- frisch zeewater kan dompelen zal dat
kiezen vooral niet als hij nog de am- hij het bestaan ervan, dan is het be nenden glimlach op, toen Mallison dunkt me heel goed voor hem zijn.”
bitie heeft, in de wereld een rol te spe- ^rijpelijk, dat ook Barros v achter ge- de deur ooenda. „Dat is oen oracht-idee," zeé AIll»