VOOR DE u 1 DE DUBBELE MAN maam hst ■weeuscH van mao. m. uvhits GEAUTORISEERDE VERTALING DOOR A. 1. - Ë- Nou n M o “33 UIT DE t MOPPENTROMMEL TWEEDE UARGANG HUISKAMER .Uw zijn rechter zijde plaats neemt bepaald onheilspellend te noemen. was l naar schoo. ging - dat je ook aangebracht van hetzelfde dikke krijgen, dat hij de oogen opende haalde De jonge man las het briefje name dagen heen ti Maar zeg dat nog zoo gemakkeliik werken als dat zijn zei in zijn bezit Heb je er nooit over na- „Zou u het niet beter, vinden dat nachten de lucht blootgesteld. .Het spijt mi] erg sprak Francisca natuurlijk niets van I’ „Hier die bnet i nik een vreeseiijken blik overkomen kon Dezte mededeeling beantwoordde Frits met zulk een schaterend gelach dat verschillens ten weten dat Francisca terstond na in tranen uitgebarsten was en de grootste spijt over haar af I er niets van willen weten om Karei te la- warmte t koek en bood ede.moedig ook Kare was te veel. vroeg mij, student in de scheikunde, om raad en ik raadde hem een hond. ..Maar papa ik begrijp gelijken I uwe familie was ook niet van adel.’’ Je eens wat zien Met deze woorden tastte Mallison Mallison „Neen stuk drama voor mijn beroemden film op komst Maar we kwamen hier van- antwoordde GL Waar denkt u dat u beat. ONZE DIENSTBODEN. Heer Voortaan moet je zorgen, da „Ik ga ge ukkig met ver ze op haar gemak m de kussens a h- terover leunende Waar gaat u heen juffrouw .Een station verder voor zijn teerhartig gemoed „Maar Francisca sprak hij, „waar *IJk veearts omdat hij eens mijn pa- Daar, in net taatste vertrek, vonden ze wat ze zochten. In een hoek van Tot eenig antwoord verborg Fran zitten cisca haar hoofdje aan zijn borst die den tweeden sleutel heeft dezen trouwde 7’ pas kort geleden moet gebruikt hebben «ras daar nog heelemaal geen sprake ran.’’ „Zeg. denk je nu dat ik heelemaal de zie lachte de kleine tn we hier een kop itoffle om wat op ons verhaai te komen Dienzelfden avond werd het ver< lovingsfeest gevierd maar Karei E» meer neei zou zeggen als ze ja bedoelde l „Wel ik dacht dat ik in m’n slaap» kamer op Chilstone Castle was," zei Allison soeserig, „maar he schijnt, dat ik in mijn slaap aan het wandelen ben gegaan en In de onderaardsche van de gang oevond was er een groot verschil namelijk een fraaie kamer, twintig imaakt of denk je. dat ik kost et loon betaal om zoo slecht te wordet bediend Dienstmaagd En ik verzoek mijn heer voortaan een anderen toon aai te slaan of denkt u soms, dat u tc uwe echtgenoote spreekt te brengen Zeg. Gilette. zou het niet moge lijk zijn dat Don Argo Marrie een atstammeling was van dien Spaan Ik schen kapitein, die al die jaren geleden van Chilstone C‘.L Langzaam zette de trein zich weer Haar medereizigster lachte zich in- i over I' SMART Weduamaar (terugkeerend van begrafenis zijner vrouw). Nu db grap heeft me weer een hoop geld g» Karei,1 echter dig. „H%e' vriendelijk om hun zegen te vragen sprak Karei een geheele maand lang, geen percent vroolijk. „En ondertusschen drinken meer verloren.’’ parapluie recht boven zijn hoofd Zoo loopt hij In het droge terwijl de beide je,”’ sprak hij vrienden onder den drup wandelen. Ik rijk met koper beslagen, dat nu den pols. „Da’s tenminste in zooverre in or- riep hij uit. „Hij leett en voor zoover ik op het oogenbllk kan zien, is hij met gewond ook ik zou denken, Fison er in met een der sleutels de zware dat hem een krachtig werkend veraoo- blik te voorschijn Frits knikte veelbeteekenend en g'ng naar de wachtkamer om zijn zus ter te roepen Karei zat mtusschgn pen en r’ J- - J*'- -- wachtkamer te spionneeren of de jonge man zijn zaakjes goed doen zou. Alles ging uitmuntend I „Hier Francisca riep Frits en hij tomen is. Ik begin weer wat meer licht te zien „Hoe dan ook. Barree kent in elk het gewelf lag, op een hoop verrot geval die onderaardsche holen,” zei stroo Allison, blijkbaar in diepen Mailison. „Maar laten we nu verder slaap Hij was nog in avondtoilet gaan.” dat m zeer wanordelijk uitzag, alsof breeds, geplaveide gang, die van hij naar deze plek was gedragen, boven af eenigszins verlicht werd, leidde wat dan ook hoogstwaarschijnlijk wel naar een zwart eiken deur die wei iets het gevai zou zijn Gilette boog zich In den gastheer een vriend r i hoek van de coupé achterover leunen ken: Kare haastte zich haar te hel Dat Karei zat intusschgn pen en nam de gelegenheid waar om ll achter de gordijnen van een andere tegenover haar plaats te nemen „Dat brengt ons ten minste frissche lucht hier in dien heeten cou pé." sprak hij beleefd In zijn zak. „Luister tens Frits" sprak hij „In dezen trein zijn geen dames- eoupé s Zorg dat Francisca hier in de gen coupé komt te zitten *11 tasch hier op deze boekplaats leggen Spoedig kwam er gelegenheid om het zoo zuur I Als je gisterenavond ver standig geweest was en ja gezegd had „Ja. 't was hier wezenlijk ook al te zooals ie toch eigenlijk ook meende vandaag als gelukkige ter. mevrouw Het rel toe en vrouw Kare schudde het hoofd „Uw verloofde dan 7' Nogmaals neen. Zij-wilde verder vragen maar juist kost schonk hij op dit oogenblik hield de trein stil en i de conducteur riep„Station Eis- In koortsachtige haart begon de miJn* floeren *^ter worden schoot Reeds zocht hij een kleine dame haar hoed en bagage te 8*1 beambten 'aloersch voorwendsel om tegenover dat vreem- verzamelen en verliet met een beleef- omkeken naar emand die in het vroe- de dametje te gaan zitten en Francisca den groet den coupé om op het perron ge morgenuur al reden had om zóó uit- door een buitengewoon onderhoudend door een talrijke familie verwelkomd gelaten vroolijk te zijn gesprek te laten gevoelen wat ze in te worden. „Lach je daarom kwajongen,” riep hem versmaadde Hij was de opge ■en e.1 >s iwini.g mijten m uen umuek Maar geen tweede groot huis te vinden." „Ja daar kon je wel gelijk in heb i „Hij moet deze ge- op een kerk-ingang geleek Deze deur haastig over hem heen en voelde hem was rijk met koper beslagen, dat nu den pols. Coupé binnenwipte Geen drie i-7. trein zich in bewegu c sca haar dierbaren Frits een laatsten man de dames vragen of ze hem het Besluiteloos keken ze elkander aan •roet toe genot van een sigaar wilden toestaan Eindelijk hakte Karei den knoop door heer de professor, dat dacht mijn va- Daar zaten ze nu tegenover elkander „Wat mij betreft gerust sprak de „Wanneer vertrekt de eerstvolgende der ook toen zijn kolenvoorraad drie het jonge meisje geheel onvoorbereid dame met de kersen op den hoed „ik trein naar L,” vroeg hij aan een be- nachten aan •n in haar verwarring niet wetende wat kan best tegen tabaksrook Als de ambte en noemde den naam van Fran- zelfs yt percent had verloren Hij tpor houding ze moest aannemen,— juffrouw hier er geen bezwaar tegen cisca’s woonplaats. «h Karei die veinsde haar volstrekt heeft „Over een half uur niet te kennen voor zijn beide mede- .Het spijt mi) erg," sprak Francisca „Welnu Francisca. dan rijden we die ferm beet, bij zijne .kolen te leggen, reizigsters beleefd don hoed l*“7 Bende W hoofd pijn, als er in Voor do beide loose dames, want nabijheid gerookt wordt” de wachtkame’ verlaten 3tn daar Ou ten op het perron met den kleinen Frits te praten „Zeg eens ongeluksktnd wat doen Zoo stil ais Francisca was even Jelui hier zoo vroeg zoo luidde Ka spraakzaam bleek de andere Ze zette tegen heel vreemd." zei gewelven van het kasteel ben terecht - - ----- -I een gekomen Dat komt er nu van als e. i „Ja dat is zoo’ zei Mallison „De ging dat slot niet bewoners waren tot dat tijdstip be gebeuren het eenige wat^we te doen ben u daarvoor zeer verplicht." „Gaat u liever een oogenblikje zit» zei Gilstte en luistert u eens We staan goed naar wat ik u heb te zeggen.” de gebeurtenissen en ik zie een heei woordde Allison met „maar ik voel hoofd 1' gisteravond al heb Ik ook “en gevoel, 7 __j slaapmiddel ingekro* „Precies,” zei Gilette kortaf. „Wel allemachtig! En wie heeft Karei boos „vertel me liever eens hoe wektheid zelf en lachte vroolijk en op- in beweging. Karei kon nu op zijn het komt dat Francisca zoo op stel en gewekt om iedere kleinigheid schijn- beurt óók uit 1... «prong van huis gaat Gisterenavond baar zonder in het minst te vermoeden Maar hoe gevaarlijk dit op den duur WAT IS POLITIEK? hoe zijn heldere lach het arme kind ook was voor de rustige werking m Een heer g**t in den je gen onder dat daar zoo droevig zat te kijken door zijn halsspieren en hoe onderhoudend zl)n« parapluie op straat onderweeg# J' sneed de brunette ook had zitten babbelen, ontmoet hij een vriend, die zijn regen- oergens van weet lachte de kleine Om te begrijpen waardoor Karel’s zooals nu beviel het hem toch beter scherm vergeten heeft en die. om van schelm wiens overmoed nu heelemaal stemming zoozeer veranderd en zijn al was de drukkende stilte in den coupé’ de weldaden der parapluie te gemeten, niet meer te beteugelen was „'t Is vertrouwen weer zoo gestegen gisterenavond b!) ons een spektakel had men slechts een blik behoeven te „Niet toegeven,’’ dacht hij, „houd Het gevolg daarvan is. dat beiden nat van belang geweest Francisca heeft slaan in den brief dien zijn schoonva- je flink man I” worden Wat te doen denkt de ei- «rg gehuild en papa was van morgen zoo der in spé hem geschreven had Deze Daar klonk het eensklaps op aarze- genaar der parapluie Hij wenkt een boos als -k hem nog nooit gezien heb goede heer had hem zwart op wit la- lenden toon „Karei I” anderen vnend, die eveneens zonder Pa heeft mij ook een brief meegegeven ten weten dat Francisca terstond na Hij wendde zich om regenscherm op’straat is. plaatst hem „Wil je je sig*ar niet aansteken. aan zijne linker zijde en houdt nü de klonk het zacht en weemoe- I TtfEORIE EN PRACTIJK. „Mijne heeren. zoo begon een pro fessor In de scheikunde zijne voor- 1 wanneer zij een sleutel in „Laten we daar nu op het oogenblik Een kleine ijzeren maar met over spreken maar ik ben 7er zoo góed als zeker van dat ik er tegels bevloerden achter ben Maar ik ben erg benieuwd O - - - A - _.aAa«» LaA D A A a AAA. O AA.1aA— -J de zoldering welke gesloten achter het bestaan van die gewelven vertoeven ontbrak het in deze ka glasplaten gekomen /olgens jouw zeggen is mFrs ln geen enlwi opzicht aan comfort ode duizende de eemge man tr ::t: voeten’dle er In de kelders van het kas twee laar geleden gestorven teei boven hen over hadden geloopen niet eens gehoord hebben Nou wat zeg je daar van vroeg laatste eigenaar van het kasteel Mallison -c7- „Heel interessant," antwoordde Gi- dat het geslacht stamt uit den tijd lette „Het ruikt hier waarachtig naar van de Spaansche Armada de sprookjes uit de Duizend-en-een nacht Maar zeg ging dat slot niet bewoners waren tot dat tijdstip be bizonder gemakkelijk open Hoe kon trekkelijk arm maar het verhaal gaat. A. A_ A --A 1» U A 1 a A vt* A A 1 A ƒ4 o N a, A* 1» A A A A It a a -* a A - I het'al die jaren niet gebruikt was?” Terwijl hij dit zei streek Gilette een kapitein lucifer aan en bekeek het slot nauw keurig SARCASTISCH. Op eene soirée stelt iemand aan den voor „Mijn heer D veearts ..Par don.” zegt deze. „Ik ben doctor in de medicijnen, maar mijn vriend noemt mij gewoon- wat om maak Je je zelf en mij het leven toch L«nt is geweest VERKEERD OPGEVAT Oude heer Is dit werkelijk uwe doch- is haast ongeioof- eene tweelingzuster heldere, opgewekte, aan het jonge meis- de droevige gebeurtenis zoo vroolijk a Je maar al te goed bekende stemriep: op- en onbezorgd grappen kon i xij jongeheerl” en juist nog op tijd den maken i Haar medereizigster lachte zich in- - .~.6- r- - -• -- - seconden later zette de tusschen tranen over Karel’s dwaze volgende oogenblik stond het jonge het is hier*noch de plaats, noch de 7. _wt en wierp Fran- invallen Eindelijk durfde de jonge paar op het perron tijd om grappen te verkoopen, het is haar dierbaren Frits een laatsten man de dames vragen of ze hem het Besluiteloos keken ze elkander aan een ernstige zaak.” .Zeker mijn* ttond al in den bewusten coupé om de warm,” sprak het meisje dan zaten we 7‘ .1 „Een zeer verstandige gedachte van verloofden bij je ouders in de huiska u om wat lucht te maken.” ging Ka- mer naast elkander en behoefden geen geen dameacoupé,*’ vroeg rel voort. beiden naar Schrobeck te gaan Da Jonge dame keek hem gevleid zonder er zin in te hebben aan en presenteerde hem een stuk woord, en het volgende oogenbllk had peperkoek „Misschien zult u het wel niet lus- „Ja en nam op ten. de heeren houden in den regel niet over de inrichting van ons huisje kon beeft zoo.... niets leugdigs over zich! lijk I Ik dacht, van u te zien Mama (ten hoogste gevleid) En toch verzeker ik u. mijnhber dat zij Francisca lachte door haar tranen mijne dochter is. heen Oude Heer Wel wel l ik zag haar „Ja en terwijl wij al heel gezellig bepaald voor uwe zuster aan zij en kom pas op het allerlaatste oogen- dametje met de kersen op den hoed j--- - ki.L. den d(enst bewijzen Ze trachtte te- haar zakdoek voor de oogen vergeefs het portiervenster open te ma Giiette was blijkbaar niet ver van zei Mallison „Wejieb Het was een groot vertrek met een de waarheid, want^et kostte hem en kunnen zien dat Stephen gebeeldhouwde steenen zoldering in Mallison vrij wat tijd en moeite aivo* Een Allison’s komst hier voor Barros een het midden waarvan een soort .antaam rens zij den ongelukkige zoover konden uiterst onaangename verrassing was was aangebracht van hetzelfde dikke krijgen, dat hij de oogen opende wat toonde hij Gilette echter een Het is misschien mogelijk dat hij nu ondoorzichtige glas dat zich ook in de hem eerst gelukte, nadat zij hem met van de onderaardsche gewelven ge- soldering van de gang bevond Maar ‘geweid opgencht en hem genoodzaakt met bruik gemaakt heeft om mijn broer overigens was ei een groot verschil hadden door hen beiden gesteund tien, r was namelijk een fraaie kamer, twintig maa het vertrek op en neer dat Barros heelemaal keung afgewerkt en schoon gehouden te loopen Toen keek hij slaperig op J toen hij het de vloer op onbekrompen wijze met en sprak met een afwezige stem: „Wat beteekent dat Wat doen ui met me Waarom kan je me met nog eens vroeg, zou Je dan weer percent van haar gewicht Dit komt door de inwerking der alcalische be- standdeelen van....” „Wanneer er echter een hond bij de kolen ligt, mijn- „Schrobeck.” klonk het nu half ver- heer de professor viel hem een der staanbaar langs de coupé’s en het toehoorders, in de rede. „Mijnheer bagage van het jonge meisje in het net te bergen. „Is er Francisca vóór ze instapte. „In dezen trein niet was het ant >lg< Frits zijn zuster al plaatsje geïnstalleerd het venster kijken. Maar hoe gevaarlijk dit op den duur L...o> m «z- -- hoe onderhoudend z*)ne parapluie op straat onderweeg# beviel het hem toch beter scherm vergeten heeft en die. om zijn al was de drukkende stilte in den coupé’ de weldaden der parapluie te genieten, 7aan zijn rechter zijde plaats neemt „Niet toegeven.dacht hij, „houd Het gevolg daarvan is, dat beiden nat Francisca heeft slaan in den brief dien zijn schoonva- je flink man I” 7: 7.7 2-..L. 7. Daar klonk het eensklaps op aarze- g®naar der parapluie Hfj wenkt „Daar zijn zei” nep hij uit. „Ik „hij dacht dacht wel dat ze er nog zouden liggen. En waaracnng i ik geiooi aai ik er ï)Ch sen tweede kamer, waann een Weer sleepten ze Allison voort hem Er zijn er vier in het geheel En nu zal ben Wat n ezel dat ik daar niet eer modern ledikant was geplaatst waarop noodzakend te loopen totdat het ten Ia aaa. —La- oan AAA ^-„aLa.a. >4a.a_aa a— a ^a-;- lijk heldere laKens agen blijkbaar hier in gereedheid gebracht bewoner wien men bet aan niets wilde laten ontbreken. Behalve dan cat ze siecbts scha mei licht ont vingen en dat ze den bewoner het ge voel rpoesten geven in een gevangenis moede hoofd en Kare! kon ongemerkt vlak naast Francisca zat het mefsje F m-t de kersen op haar hoed dat in de zijn ergernis hierover vergat I noodiga ken had trachten w Zoo stil als Francisca was even „Vroeger kon je er toch hee best heeft” als „huwelijksvoorwaarde' lliet hfj zich ontsnappen maar steld. dat Francisca nooit meer dadelijk haar hoed at klaagde over de beet zich terstond op de lippen nette de ooren spitste en Francisca diep blozend alweer het venster uit Dat was een beetje gejokt en t Karet voorzichtigheid te be- wachtkamer Karel’s aandacht getrok- de Daar zaten ze nu tegenover elkander •n in haar verwarring niet wetende wat kan best tegen tabaksrook «h^Karér dTe 'veinsde haar volstrekt heeft „Over een half uur. „Het spijt mi) ergsprak Francisca „Welnu F afne- op ijskouden toon „maar ik krijg ai* ovèr een half uur naar je ouders terug Na dien tijd hebben onze kolen, reeds mijn ’s nachts binnen en waren dan van bui- geleid, dit kasteel te koopen en ik zo Zoo me al zeer erg moeten vergissen gelost worden Maar vooruit nu ik dicht in de buurt vonden, heb je nog heel wat te laten zien.” t een der rijkste galjoenen van ko ning Philips hier stiiandde en dat de van- later met de dochter des konings trouw de. De schatten, die van het wrak ge „KÏ)k eens riep hfj Uit „het is pas :ed werden, waren groot genoeg om geolied Er moet nog een tweede sleutel het oude geslacht tot nieuwen luister **2la| Aa Laaa^waa 7aa /^iIa**» La* n laV „Dat heb ik ,)e toch gepgS." zoo bedoel Ik het niet wil alleen maar zeggen dat degeen de erfgename A.,) 'DaTzou heel best mogelijk zijn,” en het l”kt me ook lan ?een ik misschien m.. rsrx nor Fairi a ai nia hvaaI/4a Kva* miaA aaa LaLL.a i je wel vertellen, dat ik ook aan iets voor hem bestemd is. We zullen hier :7 mettertijd heel wat kostbaarder wild '*ïk6ben~"er FMaar' het "is ook mogelijk, kunnen vinden. Kom. laten we ook de dat gedaan?" hi» vnnrnuders vain Don Aroo Mat Twee van de overige drie kamers i liet hij zich ontsnappen maar steld, dat Francisca nooit t j van nam een hap van haar peper verlegenheid toen hij zag hoe de bru ral’s vriendelijke morgengroet „Wel. zus gaat naar Schrobeck klonk ’t vroolijk „Naar Schrobeck herhaalde de «n Francisca >eder een stuk aan Jonge man op doffen toon .Dacht ik .Ik ga ge ukkig met ver” sprak keek het niet En waarom nu juist di&r ze op haar gemak m de kussens a h- De kenenjuffrouw kon zich niet heen terover leunende .ik moet naar Eis- langer bedwingen Ze boog naar Ka „O Francisca gaat daar een tante dorl Waar gaat u heen juffrouw?’ rel toe en vroeg fluisterend: van ons bezoeken ik breng haar „Een station verder naar Schro vrouw maar even op den trein voordat ik beek antwoordde Francisca op doffen naar schooi ga,” verklaarde Frits op toon boogen toon Karei had intusschen on zijn gemak „En ik ga óók naar Schrobeck.” zijn reistasch opgeborgen en zijn hoed sprak Karei op zói somberen toon naast zich gelegd en nu i •sof dat nu wel hw «rgst was dat hem schijnbaar van Francisca niet de min ste notitie nemende aan de levendige dorff’ brunette zijn voile aandacht I De wreedaard Zoo duurde het gesprek nog een en zou Francisca van schen maar voortdurend uit het ven- niet dat ik het doen zal. maar als ik »sn de !uchj worden blootgesteld. 1Ó het gezelschap haars broeders voorloo- ster te staren Hoe was het mogelijk je nu i pig moeten afzien toen plotseling eer. dat Karei nauwelijks twaalf uren na heel stijfhoofdig neen zeggen droevige gi onbezorgd „Koiossaa, I’ nep Giiette un.... „"Dat had ik nooit verwacht ga voort kerel aan zoo n gids als jij bent, vertrouw Ik me blindelings toe ben," zei Gilette JLie Je nu hoe de smokkelaars te welven voor het een of ander noodig werk gingen De schepen kwamen hier hebben die gewelven hebben hem ertoe door dén tijd en door het zeewater ver- weerd was. Ook hier bleek weer duidelijk de, ten af absoluut niet meer té zien Zoo me al zeer erg moeten vergissen wan dat het slot eerst kort geleden was na kon de smokke.waar dus gemakkelijk neer we je tweelingbroer hier niet heel gezien. Met eenige moeite slaagde Mal ABaIaaA A./»«*4aA KE A A a „„AA.A..Za A z4a ,»X^A/-IaA A ..A J.. aIa..Aa«a J— A...AAA „Maar Barros kan het kasteel toch deur te openen en voorafgegaan door vingsmiddei is ingegeven. Mallison liep verder over een groote niet gekocht hebben om hem uit den Gilette stapte hij naar binnen zandvlakte totdat hij vlak voor den weg te ruimen zei Mallison „We .heb Het was een groot vertrek met een de waarheid, want, rotswand kwam staan waar blijkbaar ben zelf kunnen zien dat Stephen gebeeldhouwde steenen zoldering elk verdpr gaan onmogelijk was F zwaar gordijn van zeewier opzij du wend trap dié leidde naar een natuurlijk ge welf dat licht ontving door een i spinrag half verduisterd gat in de zol te doen verwijderen! maar ik ben er Hier dering Achter in’t gewelf stak hij zijn vrijwel zeker van arm ineen kleine opening in het gesteent met aan'Allison dacht en tnomfantelijk toonde hij Gilette kasteel kocht.' •en bos roestige sleutels „Daar heb je gelijk in zei Gilette J ‘t aan heel iemand anders nog zouden liggen. En waarachtig l ik geloof dat ik er l)ch Mn tweede kamer. aan gedacht heb „Wat denk je nu weer vroeg Mal in het half duister voor zich uit en even Hson daarna hoorde Gilette een slot knarsen deur werd opengeworpen en de mannen betraden een met t-„— gang die licht ontving door ronde ope om te weten hoe Barros een Spanjaard ningen in waren met dikke mat geworden door s gekomen Volgens jouw zeggen die er iets van wist Kan ik dat de I van Spaansche afkomst was Is het tuist dien rit je brengen moest als ik terug zijn vertrek naar schoO' ging dat je ook naar i Schrobeck zoud' gaan, daar wist papa wijzing getoond had Ze had -- -van J_. _r- riep Kare' met ten terugroepen en daarom had haar kortaf en spoedig vlogen de blauwe Dat is politiek I GEGRONDE OORZAAK. Ie eerste onaange- Er gingen weer verscheidene minu- ^en bankier, die eerst sedert kort Als Karei ten voorbij zonder dat er een woord *n ^en adeb and verheven is. tot zijn door een trek van blijde verras het na afloop van dezen üJtNMjg eens gesproken werd Karei overlegde in toon ..Het is wat moois I toen Ik »ing kwam op zijn gelaat en met een wilde beproeven zou hij Frafreu^a welke bewoordingen hij zijn meisjezoo oud was als jij verteerde ik niet tnumfeerend lachje stak hij het stuk zeker uit een hoogst pijnlijken toe^~ in zijn zak. stand verlossen Onze jonge vriend wist dus nu waaraan hij zich te houden had Van het voordeel dat hij op Fran De Zoon terwijl wij al heel gezellig bepaald netjes In een hoek l en iwf de tredf van den waggon staande nog erg van zoet lachte ze den zitten praten' Francisca bloo» Tableau! «I die opdrachten In ontvangst die „O maar door zoo schoone handen de telkens weer„gaan we als halve een vertrekkend reizigster op het aangeboden, smaakt alles heerlijk landloopers aan het rondzwerven ais- laatste oogenblik nog te doen pleegt durfde de vleier zeggen of het woord huiselijkheid voor ons te hebben. 0 Zoo duurde het gesprek nog een niet meer bestond Reeds sloegen de conducteurs de poos voort Francisca zat ondertus- „Welnu.” vroeg Karei als ik zeg dracht, „kolen verliezen portieren toe dat zelfs vader besloten haar voor een week rookwolkjes naar bulten over de vel- Fr'ts een beetje kalmeerde en min of naar haar tante te Schrobeck te zen- den. meer schuw het episte> te voorschijn den om haar over de eerste onaange- Er gingen weer verscheidene minu- haalde De jonge man las het briefje name dagen heen tV^WjiQi. Als Karei ten voorbij zonder dat er een t door een trek van blijde verras het na afloop van dezen tljtNMjg eens gesproken werd Karei overlegde in >*<it dat was ze toch eigenlijk haar 100 veel geld I grilligheid het best onder het oog zou Oe Zoon -,r brengen maar terwijl hij nog druk ook n,et. hoe ge u met mij kunt ver- naar den meest géschikten vorm aan 1 het zoeken was bereikte plotseling k zal mijn cisca had maakte hij duchtig gebruik het geluid van een zacht snikken zijn t oor Hij keek om en zag Francisca met dikke taputen belegd, fraai gemeubeld en zelfs met eenige schilderijen aan de steenen wanden Daarachter bevond aten slapen waann een Weer sleepten ze Allison voort, hem een prachtig donzen bed en onbenspe- ,jotte flauwtjes tot hem doordrong, I t Ir LaIaaaa IaItamaa a «-»aa L1»»LLaaa er iets ongewoons met hem gebeurd was alles hier in gereedheid gebracht was voor een bewoner w.en men bet aan u toch r h(J bent u en wat doet u in mijn slaap* kamer Hoe heb ik het nou Waar is mijn slaapkamer gebleven Moet dat soms een grap voorstellen, die jelui B m^rs in geen enkei opzicht aan comfort ^'^oJstrekt'^n'iet en luxe lette dwk „W»t zeg je daar nu van 7' vroeg mijnheer"An’lson"?” Malhson ,lk ben ettelijke malen in deze gewelven geweest maar altijd waren ze zoo onherbergzaam als <e maar denken kunt ^Er stond hier toen met het allergeringste meubelstuk.” „Het is zeker t Gilette. „maar ik heb er toch wel t vermoeden van, wat dit alles te betee- “ast hebt van slaapwandelen Ze heb* kenen hoeft Het hoeft geen nut te ben me natuurlijk gemijt en u u.t» •het schip, die gered werd ?aan specuieeren op wat er zal gaan gestuurd om me te gaan zoeken. Ik I-Lail-1-- A- gfthAHPAn - hftt AAnigA U/at UZA tA Haro t# waaw M hebben is. onze oogen ope/ te houden en te zorgen dat we hier ïyn, wanneer ten.” er werkelijk wat gebeurt aan den vooravond van belangwekken „Dat wil ik wel probeeren’” ant» en flauw lachje, dien Spaan stuk drama voor mijn beroemden film ,maar ik voel me erg raar in m’n _:„„i °P kornst Maar we kwamen hier van hoofd ik heb toch niets gedronken Castle middag meer m het bizonder om Alli gisteravond al heb ik ook .en gevoeL son te zoeken. Hh is blijkbaar met hier alsof ik te veel gehad heb of zou |,<M (KV, K ,,,w* KW. 1 UWWO11 „U-C, „W nww. 660 anders zou het slot niet zoo flink in de antwoordde Gilette peinzend. „Ik wi. onderhevig.^Mt ^^die geelde hier niet genjiebbenj olie zitten.” je wel vertellen, dat ik ook aan iets „Ja waarschijnlijk heeft Barros ze dergelijks dacht, toen ik zooeven zei in zijn bezit Heb je er nooit over na- „7. 1 -- -, gedacht, dat Barros er een goede reden dat onze Spanjaard hier vrienden had, overige vertrekken even gaan bekijken. afgelegen deel van de wereld te be- ne kunnen zijn. Als dat zoo is, dan is waren absoluut leeg, maar op den |UCht stelde Mallison voor. Wan- graven Het is toch zeker niet het ver- er geen reden waarom de Don niet vlocr *ó6r den mgang tot de derde lag nMr W9 onzen vriend ergens brengen, blijf dat een* gefortuneerd man die alles van de gewelven onder Chilstone ®en platgetrapt eindje sigaret. waar hy Xjjn g;J.jCht en Zjjn hoofd in xich uit zijn zaken terugtrekt zich zou Castle kon hebben geweten. En kende Gilette wees er met een veelbeteeke- frisch zeewater kan dompelen zal dat kiezen vooral niet als hij nog de am- hij het bestaan ervan, dan is het be nenden glimlach op, toen Mallison dunkt me heel goed voor hem zijn.” bitie heeft, in de wereld een rol te spe- ^rijpelijk, dat ook Barros v achter ge- de deur ooenda. „Dat is oen oracht-idee," zeé AIll»

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1923 | | pagina 8