r
I
i
4
1
|l
j;
„ONS BLAD”
V
O
Os Gouddelvers.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
rtUILLtfUM.
Mo TL
«aah
Abonnementsprysa
Per kwartaal voor Alkmaar «- p--g f X—
Voor buiten Alkmaar f2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Kan alls abonné'a wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot
.O
Donderdag 29 Maart 1923. Me jaargang
BUITENLAND.
in. Nilp
een bedrag van 5OO,—, f 400,—, f 200,—, t 1OO,—f 60. f 35,—, f 15,-
Overheidswillekeur.
te
van
Administratie.
lijn,
_^Le|p u aan Sauaalila aanT*
(Wordt vervolgd.
(MIS
$SSï
AST.
ZIJ DIE ZICH MET 1 APRIL A.8. OP
DIT BLAD ABONNEEREN ONTVANGEN
DE VÓÓR DIEN TIJD VERSCHIJNENDE
NOS. ORATIS.
schrijven
litenland-
de
ADMINISTRATIE No, 43»
REDACTIE No. S3»
Om dunkt, dat het nu uit moet lijn met
dezen en dergeljjken provincialen willekeur.
Een overheidsbedrijf kan vér gaan in wil
lekeurige eigenmachtige handelingen,
doch ook hier zqn grenzen.
eer
over.
'.4
•H
i
I
■4
de kosten goed.
De cen*en waren reeds aan boord ge
sprongen en zelfs de neger, dien zij had
den meegenomen, eu die al de bagage op
een handkar had voortgekruid, was daar
mee met een vlug aanloopje reeds over de
planken. Alleen de laatste passagiers over
haastten ZKii niet.
„Mynheer de raadsheer, u komt zoo waar
achtig niet meeriep hem een van de
reed, aan boord zqudeu, namelijk de heer
Hufner, bezorgd toe. Doch de raadsheer
antwoordde met„ keek maar naar links en
rechts eu blies zijn tabakswolken zorgeloos
in de lucht.
„Af!” riep de kapitein den bootsman toe.
„als die man zooveel tijd heeft, gunnen we
hem zijn pieizier. Maar hakt,” vjel bij zich
zelf in de rede, „ginder komt nog iemand
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
indringers beschouwen Maar ik hei» u ge
waarschuwd, weet nu zelf wat u doet.”
Emil k likte glimlachend en ging nu terug
naar den dokter, die een zwijgend maar
belangstellend getuige van bet voorgevallene
was geweest. Voor hij hem echter bereikte,
kwam de Spanjaard hem tegemoet, vatte
zijn hand en zeide-
„Senortf ik dank u voor uw goeden dienst
ik zal u nooit vergelen en wee. verzekerd
dat uw £eld niet verloren ia. Ik wenschte
slechts dat ik u kon bewijzen hoe zeer
ik uw dienst op prijs stel."
„Dat kunt ge. waarde beer,” zeide Emil
op hartelijken toon, „en zonder veel moeite.”
„Waarmee F vroeg Don Alonso verwon-
I "fa?
gen, in dien tin een krachtige nota op
•tellen.
De eonuniaaie herinnert in deie nota de
Duiteche regeering aan de bepalingen van
art. 248 van het verdrag van Versailles, en
•egt vervolgens:
„Daar de Duitsche regeering geineend
heeft, dat zjj niet behoefde te verzoeken om
bij uitzondering ontheven te worden van de
bepalingen van dit artikel, tiet de Commis
sie vu Herstel zich genoodzaakt, zich ook
tegenover de inschrijvers op de leening haar
voorrechten voor te behouden, wat betreft
de fondsen welke door de Duiteche regeering
tot dekking vu den renttdienst en de aflos
sing vu de leaning mochten zqn aangewe
zen, vooral wanneer deze buitengewone
ontvangsten niet mochten worden aange
wend voor betaling der termijnen vu de
schadeloosstelling.”
De nota is onderteekend door Barthou en
Bradbury.
Vu officieele zijde wordt naar aanleiding
hiervan opgemerkt, dat er voor den dienst
vu de goudleening geen bronnen vu uq-
sondere ontvangsten in aanmerking zqi ge
nomen, zoodat het protest der Commissie
vu Herstel, louter vu theoretischen aard is
Hen bevel.
De bezettingsoverheid heeft bet volgende
bevel uitgevaardigd: Met het oog op de aan
slagen vu politieken aard, die onlangs in
het bezette gebied hebben plaats gehad en
tot dusver ongestraft zijn gebleven, en met
bet oog op de gevolgen, die daaruit voor
de openbare orde en de veiligheid der troe
pen zouden kunnen voortspruiten, heeft de
bevelvoerende generaal als eerste sanctie,
het verkeer betreffende, bepaald:
Tot nader order is alle verkeer met auto
mobielen en motorfietsen tusschen 8 uur
avonds en 5 uur 's ochtends tussebeq het
bezette en het onbezette gebied voor Duit-
•chers verboden. De auto’s, die de arbeiders
vu en naar hun werk brengen mogen tus-
schen het bezette en het onbezette gebied
blijven rijden
„Monsieur Emjl,” zejde intusschen de res
taurateur tot den jongen man, ,je begint
domme «treken uit Ie naken. In 'plaats van
mjjn borden en gasten te ontzien, sla je
de eenen op de anderen stuk en slaat bo
vendien, naar ik vrees je geld stuk”
„Mon capHaine.” lachte de jonge man
luchthartig, „aan gaat en bord was weinig
verbeurd, wam beide waren even min, en
wat tnijn geld aangaat, geloof ik, dat ik
nog nooit honderd dollar beter besteed heb."
„Heel goed, dal ie uw zaak,” zeide de
kleine Franschman, de som op Emil's reke
ning boekend, „jndjen ge echter een goe
den raad wih aannemen, neem u dan voor
(lien speler te acht. Van vergelen of ver
geven ia bij dat soort volk nooit sprake en
in plaat* van u dankbaar voor het geld te
zijn, dat hij andere nooit gekregen zou heb
ben, vree, ik stellig, dat hij u nog een* een
leelijke poets speelt, wat me voor u spijten
aau
„Ik ben niet bang voor bom,” lachte bmU.
„Do* ie erger voor u.” zeide de Franscli-
man. „Dergelijk gespuis is altoos gevaarlijk,
waarbij komt, dat de Amerikanen hier de
buea zjjn en om vreemdelingen slechts als
„Waarmee F woeg Don Alonso
deed
„Indien u niet moer «peelt.” Jigdde bet
antwoord.
„Mijnbeer, u weet niet
„Ik weel dat u met dien schurk niet
met gelqke wapens strijdt,” viel de jonge
man hem fa» de rede. „Tegen valscbe kaar
ten en vatech spel, legen hun gladde kunst
grepen zijl gij niet bestand en het geld, dal
u op tafel legt, is reddeloos verloren.”
„Ik dank u.” antwoordde de Spanjaard,
„ik zal uw raad in zoover volgen, dat ik
vu nu af lieter zal toezien
„Dua toch spelen!”
Alonso antwoordde nu niet meer, maar
groette beleefd en bracht zijn dochter naar
het orkest.
die meer haast schijnt te hebben Ik bad
anders dien knul met zijn lange pijp graag
laten zitten.”
De man, die zoo in draf was komen
aauloopen, hield echter*. toen hij op het
bord las; „Naar Stockton”, zijn tred in.
„Nu Sir, mee naar de mijnenT' riep hem
de kapi êfn toe
DE FRANSCHEN ÉN BELGEN
IN HET ROERGEBIED.
20 jaar.
De spoorweg-inspecteur Gottfried te Lud
wigshafen, werd door den krijgsraad te Lan
dau tot 20 jaar dwangarbeid veroordeeld,
omdat hjj een spoorwegtransport in gevaar
heeft gebracht Hij bad namelijk van de
Fransche bnzettingsautoriteiten het bevel ont
vangen een diensjtelegrain naar een Fran-
schen trein op de lijn te zenden. Gottfried
bad dit geweigerd en ten gevolge vu deze
weigering derailleerde de teem.
De Duitsche goudleening.
De „Matin” meldt, dat de Commissie van
Herstel met algeineene stemmen besloten
heeft, dat Duitachland niet het recht had,
een leening te sluiten zonder de toestem
ming der Commissie. Dit besluit werd geno
men op verzoek van de Fransche regeering
die vu oordeel was, dat de Duitsche regee
ring had gehandeld in strijd met het vrede*
verdrag, door een leening uit M, i
vu 2lK) millioen goudmark in mi
sche deviezen, zonder daarvoor de toe
stemming der Commissie van Horstel te vra
gen.
Het blad vyegt er aan toe, dat de Com
missie in het volledige bezit blijft van haar
rechten op de eigendommen en inkomsten
vu den Duitschen staat Au de commissie
leden Bradbury en Delacroix werd opgedra-
Heilige belangen, welke aan nen waren toe-
veriroirwd, tegen een onrechtmatigen aanvM
ie verdedigen.”
De (rechtstelling mag niet plaats hebbeo,
alvoiens hiertoe door het centrale uitvoe
rende comité uitdrukkelijk last c gegevea.
Uit Warschau wordt in verbatai iijertnede
gemekt, dal de Sovjet-gezant Oboleuski aan
dan Pootecben minister-president Sjkoski
beeft medegedeeld, dal bet doodvonnis niet
zal worden voltrokken.
De Pooteche regeering heeft zich in ver-
binding gesteld me' den Pauselijken nuntius
Lauri, alsmede met alle builenlandsche di
plomatieke vertegenwoordigers te Warschau.
Her riot, de afgevaardigde voor het Rhöne-
depurtement in de Franecfae Kamer, heeft
een telegram gezonden aan Tajitsjerin, waar
in hij verklaart, de gevoelens der Fran-
«che democratie ie vertolken. In djt telegram
zegt hq„Ik dring er vuig bjj u op aati,
den aartsbisschop van Petrograd in het ievea
te laten.”
Het uitstel van de executie der ter dood
veroordeelde Katholieke geestelijken in Rus
land, wordt te Rome grootendeel» toegeschre
ven aan de etappen van den Paus, die saa
prof. Wahdz, het hoofd der Vaticaanmiszte
tot leniging van den nood in Rusland, of>
rdacht gaf, al het mogelijke te doen ten be
hoeve van de vervolgde geestelijken. Prof
Waths, die tevens lid is van de Amertkaan-
ache ReUef-commi>sje, slasagde er pi,
proces lal vu malen uitgesteld te knjgen.
Toen geen urtatei meer mogenjk was, werd
hem verzekerd, dat. ingeval een doodvon
nis mocht worden gevéld, dit niet zou wor»
den uitge voerd.
SLAVENHANDEL.
De herleving van den slavenhandel in
Afrika, welk onderwerp de Volkenbondever-
gadering in September as zal bespreken,
boezem* den regeeringen van Frankrijk en
Groot-kritannié eeneiige bezorgdheid jn. Dui
zenden «laven worden op de markten vaa
Abeesinié a«nagevoerd en de Franscben heb
ben kort geleden ontdekt, dat er uit de
haven van ladjouram maandelijks slaven
schepen vertrekken
DE TURKSCHE KWESTIE.
Men verwacht, dal de geallieerden van
daag een nota au Angora zullen zenden,
waarin verklaard wordt, dat de Turkache
vredesvoorstellen een geschikte basis vor
men voor besprekingen en dat de gealla
eerden bereid zijn de oiKlerhaiiddiiigen te
hervatten. Naar verluidt, zal Lausanne wor
den voorgeatekl als plaats der conferentie
en midden April als datum
WANORDELIJKHEDEN
De Japansche periemenlszitting van Dins
dag werd reeds vroeg in den morgen ver
daagd, te midden van een algemeen ge
vecht der afgevaardigden. Deze wanordelijk
heden waren uitat lokt door een voorstel
der oppositie, om de regeerjng in slaat vaa
beschuldiging te stellen Toen de voorzitter
de zitting gesloten verklaarde, vlogen tal
vu inktkokers en andere voorwerpen ate
projectielen door de zaal.
TEGEN MR. ZIMMERMANN.
De hevige au vallen, die de leider der
S.D., Dr. Otto Bauer, in het huis van afge
vaardigden op den cumnijssaris-generaal Mr.
Zimmermann deed,, hebben m de in ver
band met de dezer dagen gepubliceerde
tweede inededeeling van Mr. Ziminei tnuua
au den Volkerenbond de auadacht van
breede kringen op de posjtje eu het op
treden van den commissaris-generaal geves
tigd De afgevaardjgde Dr Baue.r heeft ee*
wetsontwerp ingediend volgens hetwelk ieder
die den commissaris generaal of eenigett an
deren vertegenwoordiger van een buiten-
Landsche commissie inmenging in de binnen-
latjdjche aangelegenheden verzoekt of mede
deelingen me* dit doel doet, schuldig zal
worden verklaard aan landverraad en ge
straft zal kunnen worden met gevangenis
straf van IC tot 20 jaar
Een ongeval.
TuMCben Oberwsssl 8L Gear kwam
eu militaire trein in botsing met een
vrachtauto, die ds «po*whaan wilde overste
ken. Drie Duitschers werden gedood en 3
gewond. Daar de Duiteche baanwachters
hun arbeid hebben neergelegd, zullen de
Frusche autoriteiten voortau de wachters
bq de overwegen verantwoordelijk stellen.
Betoogingen.
Dinsdag hadden de eociaal-democratische
vrouwenorguisaties te Dortmund, Keulen
u EIberfeM groote betoogingen tegen de be
zetting vu het Roergebied georganiseerd.
Hieraan werd op groote schaal deelgenomen
door afdeelingen uit alle deelen vu het be
sefte gebied. Au de vrouwen vu alle be
schaafde volken werd een muifest gericht
Dit muifest besluit met de woorden: „De
Duiteche vrouwen wilden geen nieuwen oor
log, geen revanche, doch wilden in vrede en
in ernstigen arbeid met alle volken in de we
reld aan den wederopbouw en bet herstel
medewerken.
Vrijgesproken.
Het proces tegen de directeuren vu de
mijn Carolus Magnus, dr. Bellmun en
Heinz, beeft gisteren voor den krijgsraad te
Aken plaats gehad. Beide directeuren wer
den er vu beschuldigd, aanleiding te heb
ben gegeven tot de tweedaagsche staking.
Au dr. Bellmun wordt voorts nog ten
laste gelegd, dat hij reeds op 13 Februari,
in plaats vu op 15 Februari, de salarissen
aan het personeel heeft uitbetaald.
De beide verdedigers vroegen vrijspraak
waartoe ook door den krijgsraad na rijp be
raad werd besloten.
De krijgsraad veroordeelde den regee-
ringsambtenaar Gerbaulet te Mors wegens H
niet uitvoeren vu een bevel, hem gegeven
door kapitein Olivier, tot twee maanden ge-
vangenisstraf en zeshonderdduizend mark
boete.
„Verte* me eer», waarde baron,” sprak nu
de dokter tot den jongen man, „wut u
permitteert me tocb wel u vandaag zoo te
noemen, nu u al» kellner zoo mooi uil uw
rei gevallen bent. Bent u altijd gewoon
uw gaaien op die manier le bedjenenf Dan
ben ik wel verplicht naar een uder kosrt-
hu« uH Ie zien.”
Emü kreeg een kleur eu zeide: „U hebt
gelijk; ik had m* njet au dien gemeenen
kerel moeten vergrijpen, want daar w geen
n»ce te behalen; maar de gal liep me
en ik vergat me een oogenbitk.
Hq heeft het lesje dubbel en dwars ver
diend
Mooi waarachtig mooi,” antwoordde de
arts hoofdschuddend, „dat zqn dus de vruch
ten van uw drie maanden, of near uw tijd-
rekeróng, drie jaren ondervinding in Cali-
lorraêl Uw leven geeft u au een vech-
terabaas en uw geld aan een speler in han
den; zoo blijft u niets anders over dan uw
hart en mag ik weten waar u dat inlua-
■eben beb* gedeponeerd 1 Toch zeker waar
bet goed bewaard ia, njet waar F
Emü werd vuurrood en wilde te*a ant
woorden, toen Monsieur Rigault hem riep
De dokter stond op. betaaMe asm een an-
«Wen kellner zijn vertering en vertrok, on»
zijn zieke te beeoeken t
VOGELPERSPECTIEF
Met bet aannreken van den dag «tak een
I ling” veroordeeld werden tot betaling
I een dure gulden „boete”, dan zqn wq op
dat moment eigenlijk nog absoluut niet ach
terstallig.
Altham niet tot het bedrag, dat vu one
gevorderd wordt
Men heft dus boete liefst een schude-
Iqk hooge boete voor de niet-betaling vu
een bedrag, dat.... nog niet verschuldigd
ie!
Ku het brutaler?
Wanneer het een particulieren leverende»
betrof, zouden wq ons haasten, een anderen
leverancier te nemen!
De provincie echter meent one wel op de
ze wijze te mogen ringelocren, omdat zq
iederen anderen leverancieruitgescha
keld beeft!
Waartoe sQ zichzelf nu eenmaal het recht
toekende.
Wat zal er nu gebeuren, ale men weigert,
deze oJL onrechtmatige „boete” te betalen?
Kunnen wq geruchten gelooven, du heb
ben ook hier de brutalen de halve wereld
en „vergeet” men heel lakoniek de gulden
boete te innen, wuneer de „delinquent” ab
soluut weigerachtig is; terwql de gul
dens der goedgeloovige, tamme gemeente
gretig opgestreken worden.
Een handelwijze, welke vooral voor een
overheidsbedrijf onwaardig moet heeten.
I> oh dit ter zqde gelaten wat zal
er gebeuren, wuneer men algemeen weigert
zich aan dezen provincialen willekeur te on
derwerpen? Wanneer men weigert zqn gul
den ..boete” te betaleu?
„Du snijden wq bq den weigerachtigen
klut zonder pardon de waterleiding af”,
hooren wq den heer vu Oldenborgh al zeg
gen.
Maar du vragen w(j:
hoe is zulks te rijmen met de verplichte
ausluiting in meeruere gemeenten? zal de
provincie allerzotste willekeur! nu
gaan weigeren dktgene te leveren, tot de
ontvangst waarvu zjj haar „kluten” nota
bene verpUchii zal de provincie nu zelf
gaan zondigen tegen verordeningen, welke
om harentwille in ’t leven geroepen zijn?
Advertentieprijs
Vin I5 regel* f 125elke regel meer t0.2>; Veelal
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bfl vo<
uitbetaling per plaatsing f 0 60
Een protest.
Door den te Coblenz gevestigden Rjjks- en
Pruisischen staatecommissaris voor de bezet
te gebieden in bet Rqnlaad, is aan Je inter-
geallieerde Rijnlaudcomintesie een protest
gezonden, waarin er op wordt gewezen,
dat, door de vaststelling door de intergealli-
eerde Rqnludcommissie van een nieuwe
regeling der te leveren hoeveelheden kolen,
waar uitrent genoemde commissie in haar
schrijven vu 1 Maart jJ. de bevoegdheid
voor zich opeischt, de inw .’geallieerde Rqn-
landscommissie het verdrag vu Versailles
en de Rijnland-o vereen komst beeft geschon
den. De Duitsche regeering protesteert daar
tegen op juridische gronden.
Jesper en Mussolini.
De „Popolo d’ltalia het hoofdorgaan der
fascisten en het Ijjforgaan vu Mussolini,
verklaart nadrukkeljjk, dat bet bezoek vu
Jaspar aan den Italiauscben premier niet
van te voren werd geregeld. Jaspar kwam
naar Milaan voor familie-aangelegenbeden
en het was natuurlijk, dat hq de aanwezig
heid vu Mussolini heeft benut om hem te
bezoeken. De beide ministers hebben een al
gemeen gesprek gehad over den internatio
nalen toestand, maar de „Popolo d’ltalia”
beweert, dat er geen bijzondere beteekenis
aan moet worden gehecht.
De houding van Engeland.
In het Engelsche Lagerhuis is gisteren
wederom de Roerkwestie ter sprake geko
men.
Aangezien Bonar Law wegens ongesteld
heid niet aanwezig was. antwoordde Bald
win namens de regeering. Hq zeide, dat de
kern der moeilijkheid deze was: Sedert de
laatste twee maanden bestaat er tusschen
Engelud en zjjn bondgenooten een ernstig
verschil van opvatting aangaande de
Fransche politiek. De Fruschen beweren
dat, door te doen wat zjj deden, zjj slechts
hebben gedaan wat Engeland 2 jaar geleden
eveneens dreigde te doen. Dit is een vraag,
die zeer moeilijk te beantwoorden valt In
elk geval hebben de Fruschen zich builen
gewoon ongeneigd getoond om bemidde
ling vu welken aard dan ook te auvaar-
den, en die houding vu Frankrijk, en zjjn
medestanders had tengevolge, dat de deur
niet alleen toe doch ook afgesloten en ge
grendeld was tegen alle andere gebruikelij
ke wjjzen vu toenadering, die tot een ver
gelijk zouden kunnen voeren. De poging
om het geschil voor den Volkenbond te bren
gen was evenzeer geprobeerd als welke u-
dere uitweg du ook. Sprekend over de
vrees, dat de strjjd niet zou eindigen, voor
een der partijen er onder gebracht was, zei
de Baldwin, dat zulk een resultaat voor Eu
ropa en voor de wereld noodlottig zou zqn.
Voortgaude zeide hq te gelooven, dat er
een oogenblik zal komen, dat onze diensten
vu onschatbare waarde zullen zqn voor de
beide partijen, doch als wij onze gedragslijn
zoo inrichten, dat wq een kans verlieïen of
onze bondgenooten den indruk geven, te
recht of ten onrechte, dat wq een vjjande-
Iqke houding tegenover haar innemen, dan
is spr. er zeker vu, dat onze invloed, die
straks van groote beteekenis zal zqn, be-
lugrijk zal verminderen.
HET PR(K2ES TE MOSKOU.
De terdood veroordeel in g vu den aarts
bisschop Cieptak en den bjsschop Baike-
witaj, benevens de veroordeeling vu de
overige katholieke geestelijken, heeft op hel
Vaticaan groote emotie teweeggebracht.
Kardinaal Bourne, de aartsbisschop van
Westminster, heeft een verklaring gepubli
ceerd, waarin de protesten tegen de terdood-
veroordeeling van den aartsbisschop Cieptak
en den bisschop Batkewitsj worden onder
steund. In de verklaring wordt voorts ge
zegd: „De actie vu de Sovjet-regeering,
welke ongerechtvaaardigd js, zou een storm
van ontwaardiging wekken in de geheele
beschaafde wereld. De veroordeelden be
gingen geen mFdaed; zij trachtten slechts de
Vederom voelen wq om geroepen, £n
Opmerking te maken, over de gestie vu
Provinciaal Watérleidingbódrjjf.
De opmerking betreft slechte een betrek-
kelijk klein onderdeel vu bet bedrijf, doch
is op zich zelf zóó gemotiveerd en in het
algemeen zóó kenmerkend voor de wijze,
waarop genoemd overheidsbedrijf, ons,
noodgedwongen kluten, wel meent te mo
ven behandelen, dat het om goed dunkt, de
epmerkh'.g ook bitïr te doen horren.
Ook hier!
Gndoi de noodgedwongen kluten vu
het Waterleidingbedrijf toch is de opmer
king al vaak uitgesproken.
Or.^e opmerking geldt het boete-stelsel,
dat Je directie van het bedrijf er op na
toudt voor degenen, die bun waterleidings-
.ekeuing niet op tijd (i) betalen.
Sinds wq het genoegen beleefden, onze
waterleiding te zien overgaan in overheid»-,
in provinciaal beheer, zqn we op boete ver
plicht vnze kwitantie op tqd te voldoen.
Dit is op zich zelf niet» bijzonders;
ieder fatsoenlijk mensch behoort op tqd te
betalen, en verzuimt men zijn belastingau-
slagen binnen bepaalde termijnen te vol
doen, dan krijgt men waarschuwingen en
aanwijzingen thuis gestuurd, waarau even-
ééns kosten (vroeger van 5 en 10 ets, nu
van 15 en 25 ets.) verbonden zijn.
Hier geldt dus ook een soort boete-stel-
•eL én ummud denkt eraan, hierin eenige
onbillijkheid te zien, niemand denkt er
aan, hierover eenige opmerking te ujaken.
Waarom wjj dan wél een opmerking ma
ken over het boete-etehel vu het Bloemen-
dackch Waterleidingbedrijf?
Om verschillende redenen.
Allereerst omdat het bedrag der geheven
boeée ”oorai voor kleine bedragen vu
vater-rek'Wiingen schandelijk hoog moet
heeler.
Wanneer inca naar don zin der Bloetnen-
daalsche directie zqn rekening te laat be
taalt, ran i« men veroordeeld tot betaling
van een gulden boete, geen cent minder, al
beloopt de drisn-aAndelijkscbe rekening ook
maar enkele honderden centen, óók al
beloopt de rekening vele honderden gul
dens.
Alle verhouding is hier zoek.
Beschouwt men het geheven bedrtg als ad
•nli-istratiekosten. dan is een boete van een
uiden woekerig hoog; beschouwt men
net bedrag als vergoeding van gederfde ren
te, du is d* boete óf nóg te hoog, of....
te laag; maar van dit laatste kan zoo-
i., hieronder blijken zal geen sprake
zqn.
Het moet den indruk maken, dat bet Wa-
»e-leidingbedrqf een finutieel voordeeltje
-ril iJaan uit een i veelal on willek eu ig) ver
-mHj der aangeslotenen bq de Waterleiding.
Waarom heft men anders ook hier geen
vaarschu wings- en aanmanings-bedragen
«in b.v. 15 e” 25 ets?
Waarom moet men direct een heele gul
den in de wacht sleeper,?
Deze gestie van het Waterleidingbedrijf
lijkt ons hoezeer men aan dit bedrijf wel
licht ook geld noodig heeft! allesbehalve
rpmpainiek
t Is bovendien echter de vraag, of die ges
tie wette.lijk wel geoorloofd is.
Bq het nazien vu onze eigen kwitantie
toch ervaren wq, dat wq ona w„ter gele
verd krijgen bq.... vooruitbetaling.
Wuneer wq derhalve wegens „wanbeta-
kleine Moomnoot, de Goudvïsch", met een
aantal passagiers van de zoogenaamde luge
werf vu San Francisco vu wal
Het wa_, een boot, d«e wat langzaam ging
en daarom vroeger afvoer, ten einde met
peesegiers, die haast hadden, de andere
vaartuigen iele voor te zqn. Dat zij du ge
fopt waren, merkten zij eerst als zij on
derweg door de later vertrokkenen werden
ingehaald. Nauwelijks was de boot afgeva
ren, ^>en de voor San Joaquin bestemde
„Goklen Gate” aankwam en de bel luidde
Een magere lange man, die een tamelijke
zwaarte onder zqn mantel scheen te dragen
kwam md raasche scbrêden de werf op,
bleef aan de brug van de boot een pooo
rondzien en gma toen dadelijk aan boord
Weinige oogenblikken later luidde de '•••-
■te bel en de boot zou juist vu wal ste
ken, toen een Jroepje DuiUcbers de werf
optiolde en reeds Van verre met doeken
wuifde om nog aan boord te worden op
genomen. Het waren lieden vu verschil
lenden leeftijd, allen in de grootste haast.
Eéa slechts legde bet kalmer aan. Bedaard,
met een lange pijp in den mond, volgde hq
de anderen en keek zóó zeker en zelfbe
wust, als wist hij dal de boot op hem moest
wachten
De kapitein «topte natuurlijk; wut, waar
.destijds de overtocht naar Stockton, 16 W
20 uur varens, dertig dollar per hoofd kost
te, maakte alleen dat half dozijn passagiers
