VOOR DE r I I - I B'-'i I ^ciïiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifr]iniiiii:iiiiiiiiiiiiiiiiaiiiiiiiiiiiiE!iiiiiiiiiiiiiniii iiiiiiiiiiLimiu iii(juiiiiiiiiiiih.nniiiiii:::H 5 “ZZ3 UIT DE f- MOPPENTROMMEL H.' DE DUBBELE MAN E’; Bk I I EERSTE JAAKÜANG 1CCJ niiiiiiirir mmiiiix: Ja ‘Jt I Mo. 43 3 C S Tegen den avond bracht een wacht moet brengen Die zou wellicht hier wacht 16 Eenige oogenblikken later stond hij Het die gevangenis om te komen Allisoft spuit tijn rol. U bent zoo goed Nu hij eenmaal de juiste toedracht zijn kamer begaf Barros binnenkwam. vrees een uit. man „Welke vertrekken hebt u speciaal te wagen dan kan ik je we >ets gran» ros in elkaar gezet, met het doel Ray ook wel zijn meegevallen, dat hij u. mij wel eens. long als Ieder HH knabbelde aan het eras om eenige verfrisacning te genieten grap te beschouwen „Het kind heeft mij ontdekt,’’ fel trekken,’ vroeg Qzomwell scherp. De jonge man glimlachte bij deze vraag „Is het leven u dan waard vroeg hij opnieuw teren klop gehad in die ontmoeting s en ze zeg- over mei, da* de hi) te maar ONBEDACHT „Bij mijn schoondochter snoefde een zekere dame „is alles van goud en züver tAt .ma 3 wei zeggen, dat ik bereid ben alles te doen wat u van me verlangt.” „Ik weet nu best hoe ik mijn doe voor andere met HUISKAMER en einde ik het geld me verlies dat t) wellicht m de oteri) w*n op he' ot j welk ik koop als k dne gulden vind 11 je haast lee j de hand aan s de schuld irt ander man mij te Ik heb onteerd Cromwell wenkte de wachters hem alleen te laten Toen rees hij van zijn zetel op en I lei hij hem de sprak eenige vriendelijke v*jl het rood en bleek afwisselend de dekte die de oogen bijna niet durfde herhaalde tot de soldaten wat Gra ham haar voorzei „Dit is mijn gevangene en 1’- wou Ik 1 bloed te zullen storten voor den ko- C (lette keeK Ray mono Ma"fson vee biteekenend aan die glimlachend m** djk. een hoofdknikje antwoordde: „Daar wilde ik je juist over gespro ken hebben” zei Gilette „Je hebt je natuurlijk aan die afspraak gehouden nietwaar „Dat is te zeggen ik probeerde het vervolgde Stephen „maar het kantoor met me mee. Stephen Ik weet toevallig waar ik Marne zou ontmoeten was ge dat Barros op het oogenblik uit is. F *4 gage al naar het station gebracht was j zoodat mij niets anders overbleef dan drijf hoef jij niet op te komen. We zul- veroorzaken.” we hebben hem nu i Barros wilde Juist ®«n vriendelijk den hebben en als niet alles me bedriegt, j .u waarom onz# HAAR HtT CNML.CH VAR FRCO M WHITI GEAUTORISEERDE VERTAIING DOOR A. 1. eiken ochtend een paar uur opnamen te komen doen Als u misschien gasten »lf krijgsman werd. „Wie was dat Vertel het mij.’ pop er uit tien duren eer tk aansluiting met Exeter krijg maar k zal zoo spoedt iet slachtoffer was geworden van een of mogelijk terugkomen inderen misdadigen aanslag maar in de K- -d— Z_. 1. J6 jaar en dit zijn eerste ontmoeting was met de vijanden der konings Plotseling zonder een woord van waar schuwing. zonoet bnzondere vooraf gaande oefening was hi' medegesleept in een gevecht van man tegen man op leven en dood Hij lag daar uitgeput en versuft vol moed. Hij was door een zware be proeving gegaan maar hij wist dat den geest herstelde Toen hii nsliej was de zon nog ver van naar onder gong en top hi’ wakker werd kwam net licht weer aan den neme! Hii werd en haar haar schat terug zou geven Zè praatte voortdurend en haar on- „Met kind heeft mij ontdekt," ver- echuldk gekeuvel verkwikte den ar- klaarde Graham. „Betaal haar den uit men Graham. geloofden prijs en laat dan een ver bastee was terechtgekomen Een ogenblik dacht ik dat ik misschien IN VERLEGENHEID vanwaar krijg ik garen kan Cromwell zweeg en onderzocht de uitwerking van zijn woorden De kleur was geheel uit Graham’s W den koperen kete. 'oe.’T SUPERLATIEF A Zie eens die tweelingen daar men kan ze net van elkaar onderscheiden B Dat beteekent nog mets Ik heb twee tweelingbroeders gekend die zich zelven met elkaar verwisseld hebben. vroeg de man op ru- handelen op bevel van ,0 u kunt op mij rekenen hoor," J „vooral als de geschiedenis beetje aardig begint te worden." „Het hangt er maar van afzei Hij was natuurlijk „Ik ik begrijp u niet. Ik dacht dat u mijn vraag als niet gedaan beschouwt niet tegen op ziet om je leven nog eens die een krijgsman werd na zulk eei zwakheid als de mijne „Ja ik ken er een die in zijn eerst» We werken nu een groot daden betaald zetten _.i dat grootendeels in maar heef toevallig een oud kasteel speelt en het zou ons Raymond in de Slagmoor-gevan^sn.* heel vee' tijd en kosten uitsparen wan werd opgesloten. vroeg neer u ons zou willen veroorloven hier Cromwell luisterde naar het ver- 1 en toen de jonge gevangene alles verteld had rolde een traan over de Een half uur later traden de offi gerimpelde wang van den ouden man gespte hij lijn degen aan en drukte de kamp van den protector binnen. Ze ten slotte „het is beter ven mijnheer Ik mag niet meer leven ikDaar schoot iets in Gra- „Negentien pond.^^uprak dat waar ham's keel zijn stem weigerde en een rranen uit toen de gedachte aan haar dig personaadje blos van verlegenhetd-bedekte zijn wan „En hoeveel is daarbij voor de kos- gen ”d"eze ten' vroe8 Graham. „Luister nu eens goed mijnheer schap 2i gang- pen nington. Hi zag u voor uw broer aan „j- - - me, „w en daardoor heeft hij op de terecht Allison kalm „Weet u al, mijnheer laten we zeggen twee of dne dagen, zei. hij zitting gezworen, dat hij in den avond Marne dat ik een buitengewoon avon- eiken ochtend een paar uur opnamen een van den aanval Raymond in de gang, tuur_gehad heb?” vlak bij de deun der kamer van zijn meester, had gezien. I geheel te goeder trouw werkelijk de waarheid te spreken en zoo was het ook met de beide kennissen u te gaan roepen, was u nergens te van Raymond die u op straat zagen, vinden. Ik heb wel eens gehoord, dat dat hij vooral belang stelde in de onder- zoo mag ik je nu wel noemen hè? i maar we staan aan den vooravond van groo» ben en er zoo’n soort wet voor zichzelt hij hield het nog in te gebeurtenissen Als alles foed gaat. „In de eerste plaats de groote eet- is niet alleen mijn film tot in de kleinste J „En de schilderijen- bizonderheden klaar, maar zullen we pop haar weer voor den geest kwam. „Kijk eens ik zaï je een van c mooie zilveren knoopen van miin jas geven.” t“ zzz ...2 haar die aan i Het kind echter dat haar pop wilde hebben, wilde niet tevreden gesteld worden met een knoop en scheen te meenen dat de aanmoediging om haar I dlgheden zeer onredelfjk was.De jonge officier bood haar aan wat hij In zijn de’jo’hge officier zakken vond. Neen ze wilde haar pop hebben. Hij vermoedde dat vijandeiijke sol- kaim heer.' rend Cromwell beschouwde nog steeds den zoo vlug zwijgend het gelaat van den (evangene »>o weinig dec? Heef' hij u ets ontvreemdt - Bankier Neen maai na afloop vaa „Ik had reeds vroeger moeten ster rijd kon he' wellicht te laat zijn. EEN GOEDE VERKLARING. A Wat is nu eigenlijk spiritisme? B Spir tisme’ Spiritisme is spint» me tppelmoes <s hei met' EEN OPRECHTE BEKENTENIS. Van P,e keren za eerstdaags m het hu- een paai *on beschikt „Denk haar om het geld neem, zei ings to' een vnend „al bezat :en 'on dan huwde -k haar ook. schil derachtige figuur als langdurige gevangenisstraf zou onder maar na eenige oogenblikken drong „Wilt u mij een paar minuten ver- hoofdpersoon. Ik begrijp dat dit alle- gaan. Begrijpt u nu, welk een duivel- het tot me door, dat Ik op de een of or.tschuldigen,” zei hij. „Ik moet even maal Spaansch voor je is mlar herin. SCHERP Gast Kellner vanwaar knjgt uw pa croon dezen wijnï Keltaei Van Bordeaux, mijnheer Gast Zoo, nu dien kan hij ook hier la ten maken dan spaar' hij nog de vracht GELIJK GELUID Mevrouw Mietje de hond krabt wee aan de tuindeur Mietje Vr'excuus, mevrouw, t s d keukenmeid die aan haar vrijer schrijft* BLOEMEN TAAL Patroon Mijnheer Kwabbelmeier, ga - J - - -_r- pelhoven en zeg hem. als hi) morgen met betaalt, dat ik hem zal laten vervolgen, Kwabbelmeier Zat weinig helpen, mijnheer waarvan zal die man betalen? Hij verdient even weinig ala ik. AFGUNSTIG. Louse Vindt u met, dokter dat i| veel op mama gelijk? Manu.' Foei, Lotuse wees toch met zot De gedachte aat er tenminste nogVouwd man haar naar htls brengen emand was die hem niet verachtte Als gij mijn woord niet Laat tot verontschuldiging var den richtte hem op en hii was besloten de derzoek dan deze papier,in jongen ofticier nier dadelijk worder pop te krijgen al moest hij met een do bijgevoegd dai nij niet ouder wa.' dan zijn mannen om haar bezit strijden geslacht ven krijgslieden waarvan hij de afstammeling was In snelle opeen volging kwamen deze beelden hem voor den geest en zijn voorvaderen schenen hem met toornige veront waardiging te beschouwen De grootte Van zijn misdaad van lafhartigheid ver oletterde hem en met een kreet van rertwijfel'ng sloeg hij de handen voor het gelaat-en snikte. Zoo zat hij daar geruimen tijd. „Hebben ze jou ook je pop afgeno men?*', De jonge man hief het hoofd op en bemerkte dat de vraag hem gedaan was door een liet aanvallig kind van van vier ot vijf ,aar. K „Hebben ze jou ook Je pop afgeno men”, vroeg ze weer en de toon van haar stem verried ingehouden tranen. „De mijne Wel.’ „Kom hier, lief ktnd.” zei hij, blij 1e stem van een kind te hooren Ze naderde hem onbevreesd en ver telde van haar verdriet Hij streek haar over het krullend haar en meende dat ze op een zijner iongere zusters geleek i „Stoute mannen zijn er gekomen 'grootvader en grootmoeder schreiden en de stoute manpen willen mij den pop niet laten houden mijn eigen hef poppetje De stoute mannen haalden ahe dingen van grootvader naar buitfK|' „En waar is |e vader lieve kind?' „O. die is gaan vechten." Daarop barstte het kind weer in ling wel moest volgen. Het was boven te vervullen. Maar blijkbaar...." dien nog een meevaller voor Barros, „Geen kwestie van; protesteerde dat Raymond met Pennington on- Stephen. „Ik zei o ai, dat ik een avon- antwoord geven toen de deur geopend dan weel ik nu ook waarom on*z« eenigheid had gehad. En het zal hem tuur beleefd heb. Ziet u. het gebeurt werd en een bediende binnenkwam met vindingrijke vriend zooveel geld be- z” Jz* dat ik in mijn slaap wan- een blad waarop een telegram lag. dat steed heeft aan de meubileering van Stephen, kón gebruiken voor zijn doel, del en toen ik vanmorgen wakker werd. Barros aannam. Haastig scheurde hij het groote onderaardsche gewelf May Hij wist immers, dat hij u over een lag ik, nog altijd in mijn avondtoilet het open en een vreemd licht kwam in dat zeg ik op het oogenblik nog nieL -uren zou hebben meegenomen, gekleed, op een hoop stroo in een soort zijn oogen toen hij de enkele woorden Het zou me wat waard zijn om mija iet land uit en dat, jaren voor u hier middeleeuwsche onderaardsche gevan- las. Toen wierp hij het papier onacht- laatste opnamen hier te kunnen me ken weer zou temgkeeren. Raymond een genis. Eerst' begreep ik er niets van, zaam op de tafel en stond op. met een schilderachtige figuur als „Wilt u mij een paar minuten ver- hoofdpersoon. Ik begrijp dat dit alle- VOOR ELK GEVAL Banhei (to' comm.ssans van polite). Mijnheer wees zoo goed en laat mijn kasster irresteeren Commissaris Ja maai om welke re- „Zoo ziet u. mijnheer zei| Graham - „l-. voor sterven Ik ben een lafaard mijn naam en mijn familie r heb mijn eed gebrokep mijn eens met de quitantie naar den heer Pap- „Sta daar niet te lachen." sprak hij ning Bij de eerste worsteling vluchtte tot een soldaat, „breng mij bij uw ka- ik weg I” In een oogenblik waren haar tranen pitem.’ je bent niet de eerste en Je zult gedroogd en ze was blij .omdat haar De officier der rondhoofden keek »n piet de laatste zijn denk ik Luister 1 cavalier de stoute mannen zou straffen geloovig en scheen het geval als een Zou iemand mijn moed soms in twi]-- de diepste vrijheid De jonge man bewoog zich niet. „Wat nu nog.’ vroeg Cromwell „Het huisraad de prijs op mijn ge- „Cromwell is aangekome^ bid dus vangenneming diende om dat terug te maar want ie leven duurt geen vier koopen.' zei hij- „ik wenschte dat en twintig uur meer We hebben gis- dit gebeurde v«n ioofd viel het kind haar in de rede teren klop gehad in die ontmoeting „Daar is voor gezorgd Het eenige „Stil liefje je moet mijnheer niet zoo met de mannen des konlngs en ze zeg- ding dat uit het huis verdween is de gen dat de protector niet best te spre- pop die de jonge dame bepaald hier willen de pop terughebben ^®n is- Daar komt de officier van de wilde laten en die ge voor mij terug j,- _ia-2cht moet brengen Die zou wellicht hier „Volg mij.” sprak de officier tot den wegraken en ik wil dit verlies niet op vroeg hij g«vangene mijn geweten hebben 1’ Het Eenige ^ogenblikken later stond hij En met een vriendeiijken afscheids- Ons voor den protector Het wap de eerste groet ontsloeg Cromwell den jongen Mjjn maal dat hij Cromwell zag en niet zon officier die uit het voorval geleerd j der eenige zenuwachtigheid staarde had dat ook geweldenaars een goed well te strijden Grootvader is gevallen hÜ °P l4Jn strange gelaatstrekken oogenlik kunnen hebben. „Zoo gij zet uw leven ap het spei ten zonder geld want er was niemand voor een P°P door ik Is net dan zo om het werk op ons boerderijtje te weinig waard Geen wonder dat e ii-j— a.- i--rbor konin die we niet kunnen Karel ?even als ziJ er zoc wéinig waar betalen Hier komen wij aan het huis de aan hechten En toch u is nog te riep de jonge Graham. 'on8 om te sterven.’ De lieden die de kar voilaadden hielden op „Zet neer dien stoel.” sprak hl) op gezaghebbenden toon „Mijn pop mijn pop riep het kind en ze wees naar haar speelpop waar het hoofd boven de opgeladen cier v’n hetgeen van mij af te smeeken en hebben hel zig waren en wij misten haar niet tot sing voor hem zijn Zijn llfhartig ge offerde haar pop als de prijs voor je nu een halt uur geleden en ze r—- J—- d~*~*“ *-’j- -■■ het kind bij de hand. „We waren erg wanhoop x t n ongerust vervolgde zij „maar groot Tos=„ gewekt door het schelle kraaien van vader zal blij zijn als hij de kleine te- een' kruik water zen haan. Voor eenige oogenblikken rugziet.' wist hij niet waar hij was en toen hi „Deze vriendelijke mijnheer zal mijn bc-on te beseffen noe hij daar gekomen pop terechtbrengen hij heeft het be was. overviel hem een siddennj v«n joofd vtel het kind haar In de rede angst bij de gedachte aan zijn lafheid tijn huis, ziin moeder en het dappere astig vallen Ik zal met die plunderaars spreken.’ zei Graham „Zijn het mannen van den koning of van Cromwell „Geen van beide mijnheer zijn de mannen van den sheriff huisraad zal verkocht worden man ts weg om in het leger van Crom ii a.^ r' --.a. .j__ i. en heeft zijn been gebroken en wii zit waar ik Marne zou ontmoeten was ge dat Barros op het oogenblik uit is. sloten en na eenigen tijd op de deur Laten we dus naar boven in het kasteel gebonsd te hebben liep ik weer de straat gaan, dan kan je op je kamer je kleeren bazing af op en telefoneerde naar Barros in diens verwisselen voor andere hotel of liever aan Marne want dat^was overeenstemming zijn met den tijd uit zijn gevangenis, de naam onder welken ik hem kende r~ 1" Aan het hote zeiden ze mij dat hij el in de bibliotheek En jij. Raymond gebracht Maar hoe dan ook hij was .Het >aatste bedrijf van het drama ders was gaan dineeren en dat zijn ba deed het best ais je weer naar m'n rij nu hier en blijkbaar vatte hij -liet begint Misschien zou u het wel mte» gage al naar het station gebracht was dende woning terugging in dit be avontuur luchtig op niet wetend hoe ressant vinden om met me mee te gaan zoodat mij niets anders overbleef dan drijf hoef jij niet op te komen. We zul- ,- -J i mijn eigen bagage te gaan halen en mij ten Barros ,-die natuurlijk verrukt zal 1 L a. V Afl e r-» ,te voegen En den volgenden dag sta Stephen, wel een mooi verhaal op- te vatten en den toestand ka m en ZESENTWINTIGSTE HOOFDCTUIt (ken we van wal.’ .disschen en het zou me leelijk tegen vastberaden onder de oogen te l „Ja dat weet ik Nu nog een vraag vallen wanneer we niet een heel inte »n dan ben ik vrijwel klaar: Toen u ressant half uurtje doorbrachten’’ ia dat kantoor in Rutland’s Inn ge- Even later was Raymond Mallison zal Joten te hebben gevonden de gang op weg naar den woonwagen terwijl teer doorliep om de straat te bereiken ebt u daar toen iemand ontmoet die ts tegen u zei Srwonderd „een man blijkbaar een terwijl Stephen Mallison zich ongezien gezelschap werkt naar zijn - kamer begaf *- --- - daar ik Gilette bedaard naar de bibliotheek hier gisteravond eenige films op te ne graag ook het zijne er toe bijdragen 6-.1 den persoon had Daar voegde later Stephen zich bij men en ik zou wel graag nog iets me« zijn zoozeer verongelijkten broer tz hem en samen zaten ze daar heel op van uw vriendelijkheid gebruik ma- helpen Hij brandde van verlangen om hun gemak toen de deur werd open- ken mijnheer Marne Het zou me Barros te helpen ontmaskeren. D>*n spaken twee andere mannen mij aan gegooid en Barros binnenkwam. hoogst aangenaam zijn wanneer u ons man die alles gedaan had wat in zi n De sombere uitdrukking op zijn ge- zou willen toestaan morgen en over vermogen was om hem van zijp naam iaat maakte plaats voor een van ver- morgen te beschikken te willen geven te berooven en hem had blootgeste'd -J toen ^*1 over uw salons om daar nog een beetje aan de grootste gevaren wilde hij z: n geschiedenh compleet." riep Gilette daar Mallison vond zitten in gezel- te filmen We werken nu een groot daden betaald zetten Het was toch uit „Luister nu eens goed mijnheer schap van iemand die hem geheel film-drama uit dat grootendeels in maar heel toevallig dat niet hij. maar Stephen De man die u in de tegenkwam, was de bediende van zien „Dat is zeker een merkwaardig ver haal zei hij geforceerd lachend „Ik u zoolang u hier nog blijft s nachts Stephen Allison, of liever Ma’.’.!:en- g naar den woonwagen terwijl n uw kamer moeten opsluiten Maar keek Gilette vol verwachting aan de twee anderen naar boven klauterden wie is uw vriend daar Er hing een atmosfeer van avonturen en door den tuin van het kasteel op „Ik mag me misschien zelf wel even en geheimzinnigheden en Ma ’ison de voordeur toeliepen. Zij liepen bru- voorstellen.’ zei Gilette „Ik behoor pas teruggevonden broer was niet dj „Ja’zeker” zei Stephen eemgszins taai naar binnen, zonder te bellen en tot de firma die hier met haar film man om zich daarvan af te wenden. Srwonderd „een man blijkbaar een terwijl Stephen Mallison zich ongezien gezelschap werkt U bent zoo goed Nu hij eenmaal de juiste toedracht trilende die mij noemde bij een naam naar zijn kamer begat slenterde geweest mijn wenschen toe te staan der dingen had begrepen wilde hij in ik niet verstond maar dcht. dat hij zich in v<gist liep ik zonder te antwoorden <kfr. Toen ik daarna op straat kwam u ts me alle- olku».ei> -aide l antwoordde Stephen, „en ik wv bemerkte dat die gelukkig met gesloten was Dat is nog niet ang geleden ge beurd en tk had het geluk m^n kamer terug te vinden zonder door een der be bereiken moet.” zei Gilette, „maar ik dienden gezien L211. 1- zal eerst Barros het vuur nog een poos best begrijpen dat u nieuwsgierig je na aan de schenen leggen Ga nu was te weten wat er met mij gebéurd ag 1 was" Met open naar dit alles Hij vroeg zich met ver J 1... die meer in had klaargespeeld om vrij te komen optreden getuigde van groot zelfver- 1 oowaar hij hem na trouwen toen hij op Stephen Maliisca van den dag kom daarna dan bij me hem bedwe'md te hebben had heen toekomend dezen toevoegde in de bibliotheek En jij. Raymond eebracht Maar hoe dan ook hij was deed het best als je weer naar m'n rij dende woning terugging in dit be doen dan ik alleen Nu zijn ze om de i'«den zijn die hun leven v| pacht gekotpen „Hola ho.' vertrouwt on en hij a nam een aantal documenien uit den gevecht viel gplijk gij en tocb ëm binnenzak van zijn uniform - „Die zijn in orde Ik kan je aangifte .L'.en t' zoodra ze het paar in het oog kreeg vijf en twintig pond (driehonderd haastig op hen afkwam. .Marjory waar ben i „Moeder deze soldaat zal mij mijn pop terug laten geven r De vrouw gioette beleefd toen ze zocht hen te volgen.|Hij kuste het kind kind terugbracht. a j- .Dank u vriendelijk mijnheer Ze ellende blijkbaar vatte na hij er aan toe geweest was ellendig en het einde van de geschiedenis tj in die gevangenis om t* komen Dit te wonen.’ in het station bij Marne of Barros wezen je na je avontuur terug te zien, begrijpende begon Barros weer moed I een mooi verhaal op- te vatten en den toestand ka m en ZESENTWINTIGSTE HOOFD-*UI* mar daar ik ze niet kende antwoordde ik ook hen niet.” „Mu hebben we dan toch de heele bazing, gemengd met van iemand vreemd was. „Jij hier. Allison?" riep hij „Ja waarom zou ik niet?" Allison kalm. zitting gëzaóren. dat hij 'in den avond Marne dat ik een buitengewoon avon- „Een avontuur?" stamelde Barros, verwacht dan spreekt het vanzelf dat Gilette „wat°je aardig noemt Als je er hij meende u was weggegaan U kwam vanmorgen niet aan het ontbijt en toen ik vroeg op het oog vroeg Barros. pigs beloven iets waar humor in z.t. Gilette stond op het punt te zeggen Kijk eens hier Stephen nut weer. De heele zaak was natuurlijk door Bar tooneelspelera een vrije opvatting heb grondsche gangen en gewelven ros in elkaar gezet, met het doel Ray ben en er zoo’n soort wet voor zichzelt hij hield het nog in mond er in te laten loopen Door zijn op na houden en ik veronderstelde, toedoen was het zoo klaarblijkelijk, dat u, de ingeving van het oogenblikzaal zei hij u dat Raymond Mallison uit Pennington’s volgend, maar was vertrokken, zonder galerij. Wij bullen u niet in het minst ook Barros dwingep er een mooie scène kamer was gekomen, dat zijn veroordee de formaliteit van het afscheid nemen, storen en ook uw personeel geen last voor te leveren Met andere woorden, ling wel moest volgen. Het was boven te vervullen. Maar blijkbaar..veroorzaken.” we hebben hem nu waar we hem wil» dien nog een meevaller voor Barros. Ze waren nog niet ver gegaan toen ze in de verte een vrouw zagen die niet langer in twijfel trekken gulden) zullen veilig met het kind staat ie geweest aan haar ouders worden gebracht.' “l Twee soldaten kwamen op een wenk van hun kapitein en Greham werd ver Een lange rit zeven uur in den zadel den rang van den man zag. die haar en verliet de tent r had hem doooeliik vermoeid en kind terugbracht Nu Kwam Mn andere periode hij viel in een aiepen rustigen slaap „Dank u vriendelijk mijnheer Ze ellende Niet dat hij vreesde 1 u et gelaat geweken en zijn lippen beefden. Beiden zagen elkaar in de oogen de geharde krijgsman en de jonge offi van het hoofd boven de opgeladen cier toen sloeg Graham de oogen neer meubelen uitstak voor den doordringenden blik van den „Geef die pop hier.” zei hij tot den protector man op de kar „Ik ben blij dat ik ga steijven mijn „Wie ben je.” vroeg de man op ru- heer.’ antwoordde hij bijha fluiste- wen toon „We 1 den sheriff „Je zult die dingen al als je maar kan of ik z ren maken en hij slod zijn degen „Hoe groot] Uit het huis kwam 4 die deze vraag beantwoordde. aarX m. „Dat is onze zaak niet de uwe.” Graham stapte op de kar toe sprong jongen man naderend er de pop er uit lief’ „Nu mannen geen nonsens I Afladen i® verdriet want je hebt gelfeden. Dat „Niet vóór wij geld zien.” zei de man spreekt uit je gelaat.’’ tranen te drogen onder zulke omstan die het hoofd van den troep scheen Wonderlijk is de kracht van een Vagebond Drommels dlgheden zeer onredelijk was.De jonge „Dat zai je hebben," antwoordde vriendelijk woord en vooraj als het ik nu dr e centen opda r komt van iemand van wien men het koopen om mijne zakken e repareeren, inderen misdadigen aanslag maar in de Met deze woorden verliet Darirca wintigste eeuw gebeuren zulke dingen het vertrek en sloot de deur achter zich, latuurlijk niet meer zoodat k dat Zonder ook maar in het minst te aar» uit m’n hoofd zette Ik zag een deur en zelen 'iep Gilette op de groote tafel toe en het telegram opaemen^, Icj hij dat op zijn gemak Het was maar een kort te’egram ven Parijs waarin werd meegedeeid dat te worden Ik kan me het jacht dat Barros verwachtte in de dat u nieuwsgierig haven van Brest aan de Fransche kurt j en dat het wel wenschelijk was, dat hij zoo spoedig moge!ijk over- t mond luisterde Barros kwam t Er kwam een eigenaardige grmm!» hoe Stephen Mailison het ge glimlach om Gilette's lippen en zi;i» hij hem na trouwen toen hij op Stephen Maliisca de vroeg de ,onge man begeerig „Olivier Cromwell die nu voor j« -- en zich niet schaamt dit te be kennen Ga nu neen ie bent vrij maar ga op uw terugweg in de kleine boerderij aan om den ouden man noj eens te zien Daar ts ook sen jong» dame die een woord met u wil spre ken Ze zijn hier geweest om uw vrijheid K „LAami u vnenuenjK mijnneer 4e ellende Niet dat hij vreesde hetgeen van mij af te imeeken en hebben het die het evenwicht van het ichaam en |jep weg toen wij met de mannen be hem dreigde De dood zou een verlos geld teruggebracht De jonge damt nu een hall uur geleden.' en ze nam drag drukte hem neer In vervolgde zij „maar groot en hij trok er een af en bood zel de man op den wagen. den weiük 'reden me' een onge weduwe dn r ten op met behulp van het wiel en trok hand op den schouder „Kom longen- n.*, sprak Hij vriendelijk „(vertel mij „slót spreekt uit je gelaat.” Wonderlijk is de kracht van en vooral „Wie zal dat betalen niet verwacht. De vernederende ge -Cromwell.” sprak de jonge man schiedenis die woest geweld nauwe i en hij bloosde toen hij aan zijn lijks over Graham's lippen had kun- daten een ot ander huis in de nabijheid welgevulde beurs dacht, die onder zijn n®n brengen kwam er nu uit hortend hadden geplunderd Vreemd verschijn- zadel verborgen was Hij trad het huis en stootend maar spoedig geregeld ter- sel, de jonge man die daags te voren binnen en sprak eenige vriendelijke v*jl het rood en bleek afwisselend de zoo laf gehandeld had voelde zich toen woorden tot den ouden man die nu wangen van den jongen officier be- vol moed. Hij was door een zware be op den vloer ,ag proeving gegaan maar hij wist dat „Kom Marjory we zullen het geld opslaan, een nog zwaardere hem wachtte als gaan halen en de jonge Graham en C. hij een verklaring moest geven van het kleine meisje die haar pop stevig haal zijn gedrag. Hi) twijfelde er niet aan vasthield gingen samen heen of de geheele troep was.getuige geweest E_ l._. 1_1__ 1 2. van zijn lafhartig gedrag Vastberaden cier en zijn'kleine gezellin het leger tanden op elkaar „Wijs mij de mannen die je pop heb ben afgenomen” sprak hij tot het kind en haar eenige antwoord was dat mijn belooning hebben I” zij haar handje in de zijne legde en - hém meevoerde

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1923 | | pagina 8