«-EXJ-a «t
over
MalUaon. zoolang Barros nog niet voor
PAPA PERAULT.
rite bleek» wan*en. terwffl ritn oneen ven
man zij ta Menton aan. in gezelschap meesje tor wereld moest zijn."
wan sir Manton Manley, die het heels
verhaal al te hoeren gekregen had, on
jBomt, want ik moet de wereld in het
gelaat kunnen zien, zonder de kans te
loepen, dat iemand er op zinspeelt,
dat toch wei niet alles heelemaal pluis
gal zijn geweest Dat ta noodzakelijk,
goowel ter wille van jou als van mij.”
„Dat weet ik ook wel.” zuchtte Peggy
^Je moet niet denken, dat ik zoo zalf- H>o,t
guchttg ben om alleen mijn eigen belang
te zien. En wat zal er met den armen
•uden man gebeuren f
•an (Mr gezet, of een gennffonnde man naar Enge’and omdat ze hem daar in kan
trad oa hem toe en vroeg, de hand op Frankrijk niet noodig hebben. Sir evurdAt
p°< 7
torugkeeren.'
„Moet je dat werkelijk
vroeg P«8<y .B«n J« dazrtoe ver
plicht? Het lijkt me verschrikkelijk,
dat je nogmaals naar dat akelige huis
pjoet torugkeeren."
J „Het zai i
l'ë hebben hem met on» meegenomen echMlerdm»; haai gebruind» getaateteek- mii niet dikwijls, dat ifc m|jn klant» teerd. HU mocht dus m bri dit groote
binnenkort weer heelemanl vrij zal Mi” Mer ta de wijk der vodd» kwam»
rijn. En dan moest ik maar een auto rap»» t*
h.™ M SM» Uwsre ÏXJ’ :?,3
waran
.Mmi da! tai ft nooW mat lief
sha rhoudsr eggend' .Mouw Ji
stamelde Barroe. .Die ben
gaan. U zult hier
an gaf rijn woord, dat hfl
Ik ben er van over
kerk hof
len «pot op.
on ten
„Best.'
grijnsde
den briefschrijver!"
en ik dacht:
terend.
Perrault een
„F. en algemeen graf of
daar aanhangen
ran
bewoners zat de geleerde man: hot wee tomend van.
int
hij weet naar tegenovergestelde rich- Mrn kwam ten «lotte ,o* rr**T'
Zij groep
om
■oo.
gewend
wijk tot oor strekte, want dat bfl rijn go-
bot was
HMMMMI
met baar magere land dd
- nog het aerai in ons
resten," ■eido rij mot om
schrijver.
«Ja. maar R la toch soo duidelijk a)a
de dag," echroepwdr vrouw Perrautt haat
toe
„Heb Je weer pün Jn Je til," vroeg 1*]
l de stiptheid van een man, wiens
leven rich door de dagelijks terugkoer*»
aan,
tfln
gebaren
De beambte tocht in rijn zwartleder»
.Naar -
de kinderen in koor.
moet met aan sterken drank worden weg-
geluk niet achterbil] rtn want, eet Mot
een der redenaars
woord „broederschap" is
r Ie kunnen
pakt» hem bij rijn
„Tk geloof dat het wel mf| af-e!oo»*n
HH keek haar spra’e.
een smarlcll<ke trek'
I ,.'t Is een aardig sommetje! t Óverkomt gen
gebruinde gelaatstrek- mü niet dikwfljs, dat ik mijn klanten teerd.
van de erfenis is vieren. Hot was een
saak van algemeen belaag geworden, die
slechts onder bot genot van brandewgn
on turen laadwfln behandeld kon tui dm
-l Franschen oorsprong rijn
woortUheid ran geest beroofde, scherpte P««' fT>n<'’ WJ" !<*"«-
-J maar ren
hier op deee
door «wtile» Heden van hun soort stunten hel
tje, waar
getocht met welker verkoop rfl hun le
vensonderhoud verdienden Nu kreeg hij
opeens een hoodwhap uit die buitenwe
reld »n hfl schrikte voor dat vreemde be-
deelen^ is niet geraskkeltjk op te wek borstelige wenkbrauw» samen trok.’
- ..Het tal Iets bitonders weren «n
- - 1 altijd toebebooren. Versta
eeuwen
bun reruoeiiehriHen opfestaid
De volgende winter was zeer sfreng en
vrouw Perrault werd hoe langer hoe
zwakker. Haar vroeger zoo energieke be,
wegingen werd» mal en de levradighcld
haar rimpelig gelast verdween zacht»
Haar gewone bezigheden vielra
goede’ i^Atate gehad haar zwaar; rij leed aan een kwellenden
- maar rij »elf en de gansebe buurt
beschouwde dat als een winlerkwaal; danft
te statiën
stadig cd -rite
schrikkelijke
zwoer kn
wanneer hem drieduizend francs ten deel
zoudsn rshen, hij lot aan den laat,ten den.'* i
ahriver besteden zoo om het land van het de hand
despotisme te bevrijden Msar deze holle
woorden werden overschreeuwd, omdat
men vreesde dat zfl de vreugd» van deze
drinkpartij zonden kunnen verstoren, De
meeste aanwezigen hiel-ten rooken «n
brandewijn drinken
Ztandige manier
en een kapitaal van drieduizend franes
op te maken Biot vien, begrippen wat
minder begrensd waren, beweerde In oen
rode, dat elk voddenraper zich verdien- een stroobos lag? in êen 'vMl flnnën doek hij op hot kerthof erakflkje wasjan,
rtrt'D moest maken voor zijn rfl de en hij werd genaaid en in een groenen kist re- nemen
was, gezien bad Rot
TVxta waren er ook In dit
eenige voorstanders der
revolutie en een van hen
bel algemeen» armengraf werd drieduizend francs
Toen kwam er een redenaar, veel teer- neergelaten en ik dacht «Daar ligt hfl knoP »»n "e" b---
7 I Niemand kende hem bij rijn leven, ten der belde begrafenissen, au
■en wiet dat hfl altijd bottin de vesting niemand kant hem na zfln dood Hier pestoor bet 4, J 7
Stride toot pape Perrault als hoofdvnd
denrsper aan te stellen: zulk een ion dan
van «te 1
riant rite betere prttaen te berilngen. Dit afval geleefd had;'maar toén hij daar graf vanaf den weg kon wortten gezien,
voorstel werd met groeten Mteal berroH dood voor mij lag, voelde ik dat ik van want dat bot vooreen lag twsaeh» era
b._i> j obelisk en een J?;-
den ouden man, maar hij bleef mee, toen hij begraven werd. Ik zag. boe voorts nog mede dot het overschot der
in bet algemeen» armengraf werd drieduizend francs L--'.-—f ~z~
-En daarop lullen niet anders
onze namen geschreven staan: ..Hier
-1 Jean Dfsirt Perrault en Odette
sat onzen ou-
M
-t. haar tranen drogende. „Het
vaas van me. dat voet ik wel,
middag van den volgenden dag kim- om te huilen als ik het gelukkigste soA terug
men zij te Merston aan. In gezelschap meisje ter wereld moest zijn." „Kom. ga
zooals bij In de buurt
Eau
uit de binnenplaatsjes prefect van Sceeuz heef!
den postbeambte den meester van hef drie en twintigste amon
1 en diseement 1
We wezen met eitgestrektan vinger het huisje dut .'een Ddstef Perrzuh nog teef! het a
willen Juiat. dat de heele geschiedenis P“P“
xoo 7
■- -**- -- jij Pvrrauh?" vroeg de man van
iwau van den ambtenaar aankeek, «n 1
„Natuurlijk is hij dat en ik ben zijn Toen
vrouw," riep bet kleine vrouwtje met «ral
verbaaende rapheid van long en levendige francsr
woorden maar niet te konen begrijpen.
-Ja. hier staat het rwar! op wit! Ik het»
brievenlascb en haalde «w® groot» en re nooit een beter geschreven brief geleeea
loppe te voorschijn „Een aangeteekoide ik hei» er ondervinding van," aside
hrieT, zei hij, „kun je schijvenf"
,X«B brief voor mjj?" saompeute do
wddenniper.
wHij kan nist ihifrww.1* rtap www mtB oor« ker^w-ffl ei) met haar frbab
moeieltjk me tu doon wooderi^ die haar maa van zfln tegw Ue broer die gierigaard, die je nog niet
rozenstruik h een gebarsVm pot; hij mat
,,<U« IHW f-.—1
Langzamerhand »"Td de geherte to( w frjsache blaadjes en nieuwe knopa
b je er aan. of je buurt gewend aan de gedicht» van d«m ontiprot<^ Toen werd de rozen»
mooi graf ligt, als ««"koop van ero gral m eerdgee srrsken Trej vertoon op de «ereplaat*
geplant, daar namelijk waar papa Pen
raait naar alli waarachijnlifkhrid zou rue»
ten. Zoo was verwonderlijk genoeg bet
graf een middelpunt van belangstelling
geworden voor al die ruwe men schea; het*
gaf hun een voorsmaak van triomf aast
hel einde van hun aardsehe loopbaan.
Dikwijls vroegen de beide oudjes etkait»
der ef, wie van hen beiden den ander hl
het graf sou voorgaan. De vrtjow meende
del zij als vrouw die rer meest genieten,
maar Perrault, die eigenlijk niet mee»
wist of hff ouder was dan rijn vrouw»
beweerde dat wegen, zijn ouderdom hr-n
dat voorrecht teek wem en do -Moaffo»
tards" Vielen hem daarin bfj.
de toekomst des te gelukkiger door
11 m 1 m 11 we
Peggy keek glimlachend naar hem
op en toen ze net oog richtte op de
glinsterende, door de zomerzon be
schenen zee. zag ze daarin het beeld
Het was rneds zeer onregelmatig wat toekomst, zonnig en zchit-
hJJ nu deed, zei hi] per telefoon tot J
Sir Marston, en hij voegde eraan toe,
dat het eigenlijk zijn plicht was, Scot
land Yard te verwittigen, die dan Ray
mond Mallison onmiddelhjk weer zou
arresteeren. Als deze echter wilde be
loven onmiddeDiJk weer terug te gaan,
dan zou hij de zaak verder op haar be
loop laten.
Toen ze In Menton waren aangek o-
men. werd alles aan mevrouw Bond en ep’de «taus^ri» der
de verbas 'de meisjes verteld waarna btüadeurss. mms teel op binnenplaats)»» de» drempel
Raymond met Peggy den tuin Inging waar raetaa VM bemderwi, lompen ri de anderen bulten bleven steun,
en even later liepen zij in de richting pwpter zt> opgestepeid ai <ia uttwaanm. Achter eau tafel, Ar uwt evrriev bete
naar het huisje van Els! Dorida. gen van rottend» groente verpesten w keu m wat schrijfmateriaal bedekt sraa.
BIk moet haar even opzoeken.” zei guwoontijk du atmosfeer _>_i w
hij. „Ik Wil haar overt tugen. dat er ziel asen b«i aan. dat rij op de laagste te den tetteriljkee zin. sear groote gvsriete- beriTte trite Varta til/'
niets met ml) gebeurd ts en dat tk «port staan van bet maatsAappri^k te- tlgbeid. Onder zijn vmhleekte grooae muts waardige echtpew ten
gijn rechters stond, zoo gemakkelfjk -w’ hebben een venchrikkelijken tijd noodaakeHjkm stap verhaal «ter oude
mogelfjk te maken. Het was een ver- L
baxingwekkend geval, maar de mi-
Bister kon toch geen gronden vinden zuljen zijn,
om van de wet af te wijken en raadde
Mallison ten sterkste aan. zonder ver
wijl naar Slagmoor terug te koeren en
gfchzelf aan te geven.
g»en stuiver bezat is dood, cn hij hoeft
je drieduiirnd francs nagelaten, begrijp je
bet nu? Drieduizend frsnes!"
over de leden gaan. Hl) keek om zien over lou gesproken en wat er op unii- »an dee beambte «m bet biad bleef rus- Rn verklaring kracht MJ te
heen. Oi er zich ook een kans mocht Stone Castle gebeurd IS en toen ik «t- teekende papa Perrauit met moeite «*1en, tie< zjj haar rechterduim Me tei-
voordoen om te ontsnappen, maar gaf scheid van bom nam. zei hij het kasteel eau t 7 1
het denkbeeld daarvan onmiddoHijk gnutg eens te willen zien. Het ts immers hij nu mx het tamelijk lange
op, toen hij zag dat de politie commia- voor IB„.,7 7 -7
•ans voistrekt niet all|jen was en hi! schimt er wel wat voor te voelen. ’w “yJ-
„Best.” zei hij met vaste item. „Ik zijn verdere levensdagen daar door te
zal met o meegaan. Maar er is nog een brengen Ook zet hit te hopen dat we
oude heer hier aan boord...." spoedig zullen trouwen en dan hier
I „0, Don Argo Marne bedoelt iT' zullen komen zoo vaak mijn werk
zei de commissaris. „Die is al aan land mij toelaat van Londen weg te gaan,
gegaan. Om hem hoeft u je niet be- Kom laten we nu een oogenbiikje
sorgd te maken, want er zai uitste- naar Elsie gaan, voor ik naar Slag-
ker.d voor hem gezorgd worden." moor terugkeer Vooruit, zet nou niet
Een uur later, toen Barros veilig zoo n gezicht. Peggy. 4>et te maar voor
achter de gesloten deur van de kieme korten tijd.”
elaatselijke gevangenis zat. waren Gi- „Ik zat probeerun dapper te zfjn.
lette en zijn vrienden reeds weer op zw Peggy
weg naar Engeland. Laat in dea na- erg dw
- --- r -- Toefc Ondertusicbtei bleelde het stekje groai
Hjk !»v<m boeremro hm» geen beten» te. „I aJt(|d toeb«hoonm Versta Je? W*T<1 n* «eniften «Jd bel p*ao bek«d op het kerkhof all een tuin door de zorg»
daar rij arifl hei eenvoa«H<st be»r«p van Voor altijd. Voor eeuwen voor altijd de „Mouffetardi" naman dat bericht 11.1 ri verpleging zijner toekomstige bo*
zelfverheffing niet beblwn en niet in staat au gedurende al de vozende eeuwen zul- m*’ ongeloorig lartje, later met «- ttj „trTO nochtans niet de eenh
rijn rich een edelen werkkring len de menschen omen naatn lenen en l®1 ■P<,t °P’ m**r de onTerschillifheid roor
over ons sprAen." ging hij nog steed, V»n het oude echtpaar voor dte snijdende „broeders teverdse bQdrageW
1 L„J
algemeene vroolijkheid en de spottere kwa- T()n(J op „|,erea nacht een weggeworpeai
men tot hef ontmoedigende bewvririjn,
„Maar man, ben Je krankrinnig gewor- dal zij bun kruit nutteloos lersrhoten mee Mar hujs verpleegde hea*|
_J“," riep zij nogmaals sn hief dreigend hadden. L
-1 op. „Wal heb Je er aan of je huurt gewend aan de gedachte ren den
na je dood ta «en -fc“
je je in je leven afsloven njoet?" «r self, over met warmte Werd er ge-
„Wat je daaraan hebt." riep de oude «PO*. <f»n rwee« h»!»* Ferrautt. maar bij
------ betuiging ren rrmpethte kwam rfln
tong los Riot was de eenge. die hef plan
_omei welwiRenifbeid begroette an dus ta
om bef leven te genieten schande. Herinner Je Je Totta? Ik ban het vertrouwen genomen werd Op ueke-
mee geweest op rijn begrafenis In rijn te- lw*m hl' lerog ro
besluiten Zijn rtond begreep bij. dat voor bef ta
moaw en ter-
hem meesleep ie, hield hij den (riten
waaraan
-wi aan
sou kunnen voldoen. Daarom
rijn rteA weer op on verzocht beiden nsot
heen naar du secretarie te gaan 0n«W
wandeling richtte de priester zijne
raadgevingen over de belegging van het
---J man te versuft
om iets te begrijpen. Op de secre
tarie bepaalden de beambten ar rich spoe.
flg toe vrouw Perrault te ondervragen'
bHIkbaar hielden rij den «reden man voor *W
halven idioot Ook weigerde hij hardnA-
1 pee ontvangen brief tegen mh
ambtaiijk ontvangbewijs af te geven, ons
baan tof overgave van bet kostbare docu
ment te bewegtn waren A meeat spitw
vondlge redanaeringaa an A tteftiftae vw-
stljvu knieën A staarde met zonderlingen genoot» aan het nageslacht bekend te ma Hef volgenA dient als voorbeeld van
kan Toen haar fantaste eenmaal was op- hetgeen men al soo voorstelde: „Hier rust
otn rende gelaat drukte A „Drtedulrend francs!” riep vrouw Per- een ril reran theelepeltje «n «ens. toen hQ
wrhazing uit. Achter hem aan raulL naar ,<iem snakkend uit, „wie beeft een zilveren voA ta eee vuilnishoop ge-
jen klein vrouwtje geioopen, ooit zooiet, geboord: drieduizend francs!" vonden had met de daarvoor ontvau-
”o, die zal niet vergeten worden, srier groote bruine oogen duw en vinnig Is eet» aardig sommetje! 't Overkóm! gen bclooning rijn vrienden had getrae-
van voddenraper tatoefont
bericht gencwmiten Perrault.
broeder Armand LAon Perrault voor «•-
beambte oen vd binnaw- nige wA»n gestorven te es» hum aan aom
1 ran drieduixend francs hoeft nagelaten!” gondbuid vr-r~~ P-
door ecbrueuwoiA „Zoo. eoo. vriend, vvroorioof ml) dte het dea te gretiger »ano»w 'om At
I wua eau atark- mijn beate wenechen aan te Meden." be- gyy Mk koo grtnkm Er
ha eau grijua klai, wtest sloot A schrijver, df» aan beleefA ver- me) nndrok voteeboaAn. At htj da atada-
,__r_ A been» m«n grwvn«1 was Maar papa Preraeft wijk tot aar strekte, want At bjj rijn go-
HewshunmolA schoen» rel- Neef sprakeloos keek «ten mnn ver- verdtenA M» herinnerde rich hou
tooi«l» lijn ktee«f!ng Het «toor grauw- suft aan hfl bij twuu geleg»b«d» a»a, toen h|
- baar
kwam
Mt
Marston heeft roor een goede verpie-
Ums Btrrca it'tst' ct pos 7' ging in een instelling gezorgd Het de
wUja,” stamelde Barros. „Die bun heeft een heei tijdje geduurd, vóór wan^rou
ft 0 t" hij begreep wie ik was en dat mijn moe-
„Dan zal !k n moeten arresteeren. der niet meer in leven was. maar toen
Er" zijn verschillende aank achten te- het eindelijk tot hem was dóórgedron
gen u Ingediend. mijnh»r u ztejt dus gen. begon hij te huilen ais «n kind,
zeker we. met me mee aan tand willen zichzelf beschuldigend van alle moge-
gaan. U zult hier in de gevangena lijke dingen. En wat wel zonderling is,
worden opgesloten, tot de autoriteiten van dat oogenblik schijnt hij veel
te Londen hun getuige hierheen hebben beter te zijn. Hf) a natuurlijk heel
gejtuur-!. Loopt het onderzoek gunstig oud en zwak maar heeft een volkomen
■f. dan zuit u worden vrijgelaten, held» verstand Ik heb een lang ge
wordt echter het noodzak» like bewijs sprei met hem gehad, ai nel het. me p»n^u-t ip« kaar sehrite «««an"*'D« sw- óe rechterhand op A vtekke linker sloeg,
voor uw i_L_
na*r Engeland worden uftgeieverd.
_v_ „Kom ouwe, baast Je wat; ft wordl
wat voorrichtiger up. bang gewor- besliste At er tu» turken aowd» ko- tlfd om te gaan weA».' aai hfl op»**
Dtenrefftten rrond zot het echtpuar «ten voor A heftige uitbarsting ran baar om A opschrift» beter tot hun wAL
voor d» hasrd met hun tared Mfdor man. h» do» kom» De vorm der lettere „Beste maa. Ik fel°of Mat, At ik van»
tussebm b» Ssneri»» vodden lag» ever- „Daar heb Je gvfljk ta," antwoord A onderwerp van menig rumoerig nacht zal kunnen weit».' anlwoordda
at In A kamer verapreld, want pupa Per- haar man, -
reuk wierp niet aRes wet hij vond, door meer reden om na mijn dood eens netjes Perrault
elkander maar bracht bet eerst nur begrav» I
1 Perrault wild» ta e» grooteren
kring vereeuwigd woró» dan In dl» van r,rt w bekeA haar Ingreonk» wangs*,
“_j eogro ontmoetten elkander. Pure
gg
Meeker Hij Het haar'houd tea, terwft hf
„Tk ben sterk, B kan voeg
door net van rimpels zulke aangename tijdlij» tan vporie-
a»." aai A aehrijvar
De »A man rwaeg aog altijd keet
terwijl hi; deo man met het d«-n gcleer te met rijn ronA bril ten glas»
rijn golvend» baard verbluft aan.
mompelde h(j „Zegt a bet oog
Drieduizend francs! Drieduiz»d
HIJ scheen A beteekanis dier
men om
recht te do» kooi». Da vorm der letters
bet» ju gelijk ta," antwoord A e» onderwerp ven tnvnlg rumoerig nacht
„daarom heb B zooveel te onder boud Het meerendvet, met vrouw zij bedrukt
T aan but hoofd, hechtte meer Hij bleef e» oogenblik pul riwra.'sf”t
r->»n«w. te worAut Kijk, ta het alge- waarde aan versierlngvn knrflrn Papa van verbazing; toen trad hjj «nai cp haat
hëiZ. waar hij het sorteerde om hef afzon, meen» graf nl Jfl daar liggen Ik hier" Perranlt wenschte fhnkn eenvoudige let-
deriRk te vertonnen. Ventrleken Ml m«- hij we» naar tercnovergrelride rich- ’em Men kwam ten Rotte tot een over-
nigven zijner gfldebroedere was hij «en ttngvn „maar ta ons ei««m graf rullen wij eenkomtt De nemen eouden ta rierlettere geileed, lerwtfl hij haar met een blik van
- zijn Iedereen zal kanna gebeiteld worden, maar het woord „vod- onbestemde vrees aenkeA.
-o denraner" dat hier e» verheeriftklng
„Det ton wei aardig wenen sei vrouw het gilde betrof zou In reik» groo. antwoordde e».
zfln geboortedorp vertlet Perrauil zachtjes Een gevoel van verba letters k«wnen te staan. At het leder, loos aan, terwHI
over thn gezicht ♦loog. „Dat Is niet
waar." zei hij ruw. ’e bent al’ca m»*tv
soostterid van deugd HU wee In Sceeuz te ramen
gehuwd, kort voorAt hij mrt zfln hroe- weten, dat wij man vrouw rijn!"
dur. den gierigaard In twist geraakte, -1 -1
are erdoor hij 1
Slechts zelden dronk
slechts op nationale feest Haren nam htj
I en waarover
Au zou hR ‘s Tonde», rijn» met groent»!" dan zee tk At het feheoie gDA daardoor
De 00A man stoof op. „Loop naar A oenrien wint!"
In kleine geeelertiupp» werkt verschil
Too tk tn die ran meraing aanetekelljk; Blot vond hier
zomerhitte gaan spilt»? Dat nooit! Dan daar aanhangers Era zekere trots arbeid» aangebrok» was, hing papa Per«
'gned uoeh ven arteurin» «enig M!W maar nog Heser mijn tegwoordige beroep; sp1«elde zich af ta A bHkk» A hou- «<J» d*' schouder. Hg
rijn vrouw, wte dte laatvte roorrla* wel dat ken fk tot ta te puntjes! Kom fk Mj ding «ter „Monftetards". die rijn muentag beset
bevtet bemerkte opeens een diep rood een vuflnishoop, dan behoef fk hem maar doeld» het plan ven Perraaft bewon- I--- - -
rijn htert» wang», terwffl rite ooevn ven aan te sten om te wa» wat ik er ta Ard» Tegra d» tijd At m» over do de berighedra met A nauwkeurigheid vaa
•ra zonderling vuur erfritterden De gu- vinden nl En «Kkwfjli vind fk mera dan «ritvnering van dra grafotera beotlanra era slinger beweegt Vroee Perrault gzba
doekte kwam bfl haar 00. «tel haar oude B dacht!" moert werd de» tuk era punt ven alge- tor hteef ang naart het vuur staan.
•M, aan ener bijzonder phrn bad. „Hut is era Vut werk," martin zijn helang voor A gebeete wftk Men
vrouw 1
voordoen om to ontsnappen maar gaf scheid ram bom nam. zet bij bat kasteel
hem gekocht met zijn eigen geld ,tnk ’’f” hen«ter stond, momoetde t»q
„„tl.-. 1 xfMXFm*«le* Fnm Kr4dh/ VgWM» WkH,* msm kfi
draaide A enveloppe mts» in sten
om.
een spook
Sinds veertig Jaren bestond A wereld
buiten de Rue Mouffetard voor hem
slechts in ‘p aantal vullnishoopra. hij en
rijn stouw met de mand op dra rag w
met era lantaarn en een lang» haak in m
A hand «wo hond htj zich Ad dra
darr. sHe nachten vodden been» nit-
wroctend, als L_.
Het uuA erttpear maakte dra Mgta jjjn m»est
dra dag era g*hehnrinn1ge wanAHng near gy ofachooo er nao’
je krankrinnig grwordra. Per- het kerkhof Pkre Laehafse. Tij h»»l«lra kerkenneB val< werden rij toch eenparig
TOOr teven vtetrouwe afbeeldingen .vet*
loofd» tractetie rijner gildebroeders Neef k]aar(j ft
he, pape Perrault .stom als era rioeh. Toeh Ondertussch» bloeide hel stukje groai
voor altijd A „Mouffetards” namen jiat bertebt eerst vuldige verpleging zijner toekomstige be«
_2j eeuwen
neem lenen
A on verschilt ighrid
dra grond dte sd aangekocht
1 was op A tweed»
- 2 -Hl
onderen attee opkoonra ta echtelijk toe, dat hij hert zijn leven ta ver klaarte met lewradlge grbaren. At het
- _-.J geleefd had. maar toon hij daar fr»1 dra weg kon wortes» gerira.
lugd ton voelde ik ft hlert” En hij doeg
Maar voor dra eersten keer brscM A
...j aan rijn graf g»n vroMIjkam
trek ep sita gelaat Hij hield ban» haai
regenachti» w«er In tegrasteI1li< met dtt waarop het rijn kop ophief, mei vragende de heele zaak
voorwitziebt op roet goed voedsel was oog» zijn baa, aankeek ra met rijn ba- P»pa F.-
7 1
Zoo praatten zij door lot dtep hl den de geleerden, en h(J beslist» At dte spreuk Hun «ogen c_l2
nacht Voor de eerste maal vergaten zij er er in zijn moedertaal op aou wordra gu- rauWa toch al bleek gelaat werd
Pope Perrault zweeg not altiid. maar op uil te gaan Papa Perrault kreeg ein pieatst. I' - - -
^jt sraa niet meer het zwijgen der dom delijk de toestemming zijner vrouw, wat Na deze nlt»raak ging het guaelsrtap herhaalde: „Tk 1
heid HH greep met zlta handen naar zfin betreft rijn wennch om haar als zijn echt- orer tot het vaststellen van bet opschrift tw» werken!" En alleen ging bf Ml
rita nachlelljke wandeling.
Dea volgraAa dag koa vroaw Pen
man, terwijl hij zich met ontzagwekkmde
hiet-ten rooken ra energie tot zijn vrouw wradde „Tk zal
voor te «enige ver het je zeggen Het rigemeene graf is
a Herinner je je Tofta? Tk
mee geweesl op rijn befrefenR In rijn -
V» was hij mij onverschillig geweest, verteMe aan zftn kamera dra, dte ta Ml-
maar lore ik zag hoe hij onbewegelijk op «-hoTs gaarkeuken vmameld waren, det
rtefk moert mek» roer rijn gRde. en hfj werd genaaid en in een groenen kist go-
legd. loen voelde ik ft hier!” En hij d«x« "*v fmrira bed Ref wus
op zijn borst „Het scheen mij niet ver- umdat te eerste te duu» wue.
had; meer tora hij daar Zr,f ra»ref^ dra weg kon wnrtem^^”*^-
pvrsmtte RIJ deelde
koortsuchtig» glass schitterde tn d» hem gebood» hsd Ea daarom ging ik
Een
oogen ren I
3»rert<TO<tend ra art wf»A hjj
1 bests md was voor aan-
irrsfmonoment de kos-
1 At do
rgvM te bewaring g»om»
srerk» rondrwierf dan met hand» vol staat noch rijn naam. noch o» raket hed. „Tk vind," berioot Blot terwijl hfl T*n
bloemen thuiskwam. Hij beweerde daf als herinneringsteek» aan hem. Tora set fk met de vuist op te teM Roeit -D
hij drieteisrad francs bezat hfl zijn be- tot mij self: „Perrault, Perrault het al dat Perrault «en 4,--
roep niet umwt zoo vrfflra uitoefenen, hfl gemeens graf is «ra schender heeft, torn hfl dit graf kocht Het is niet “°*ro
■OU dan een hulste koopea ssn te and*- „F.en sip--neen graf of e» ander At alleen de verruWing van zijn wensch, maar »,~i_
re «*M» der reetingmmw met era tuin Is mij hetzrifde." beweerd» vrouw PerraoR wanneer era voddenraper ta era moM mr*c °P
«r bfl om kool ra boonen te kunnen plan- met bitteren nadrak „Ik reriung wut g». graf ligt, op «ra pteats dte iedere» tn het kendbeid T”T,'1“ “el Cet
Zoo sou pupa Perrault ook moeten mak ta dit levm. b.v. era klein» tuin <^f ’"erover iedere» aprertt, “Mur Zij bleef dus aan haar wmt.
doen ra ten «ra hfl 's Zondags zijne met groenten!" dan set ft At haf gaheeie <D«te daardoor De lente kwam en de erocuss» begeri»
vrirtrtten winrtra uftnoo«Bgen om bfl hem De oude man stoof op. „Loop naar te eenrlra wint!" aen op het gral'te bloei* maar bet MM
ren «te bwflantncht te genieten maan met Je groratewtuin! Ik wil Jouw 1» kleine gesdsrteppen werkt verschfl moedertje joelde zich nog steent zwa» es
Pa» Perrautt pafte aan rfln pflp kool ra boonentuin niet Zon ft ta die r” meening aanetekelljk: Blot vond hier °P zekeren avond, toen het nrjrna
grinnikte geheim zinnig: hfl gaf nnrt van
J Bever mijn te
wte «fle hiatvte voorstag wet dat ken fk tot In de
1 hartige- van gemoed dan zijn gezel!»: nol
en
gen, die voor verfraaiing zorgden; vege
ons aprekra." ring hfj nog steeds T»n h«* echtpaar voor <ne sntjoraoa vakbroeders leverden bfldragem
voort, zonder zijn vrouw aan te zien. Hij spotternij» werkte als era domper op de den TonB yyy wortels ra zaden. Bio<
7”2-t en wreef met zijn band» over
een hoogdravende rade. At, tjjne knieën
tot hef ontmoedigente bewustzijn.
schu’d ge.evurd, dan xult u ook eunigsxiru
-»»--*-*ƒ begrijpen. Mtar
Dat alien klonk »eer correct en be- tuigd. dat hfj. na een maandje goed Aar r«Trt»nd hter dan
leefd, maar de toon waarop het gezegd verpieegd te xijn. wei weer betrekke teek» neer, een kruis,
werd, deed Barroz een koude rilling lijk goed aal worden Ik heb hem ook plaats," beval hfl. En erwiji de vinger
de leden gaan. Hl) keek om zich over iou geeproken en wat er op Chil- "n den beumbte op het Mad bleef
kruis .terwijl rijn hand hevig beef >“A Aweging mak» op de linkerAnd.
Haar raergie «chera op den oud» maa
e**n -J*. J*, drteduirrad franca,"
k[j herhaalde hfl nogmaals sterktu«lijk, zon-
rem ra der dat rijn blik Alderder werd Hfl bleef
lerwiü zijn gelaat vertrok els eng hij P"1 op zijn plaats staan w verroerd» zich
niet, maar era slimme geduchte schoot
rijn vrouw door bet hoofd. Het geld
mortt niet tn huis komen rij vrveste
voor dies» en wees wantrousrig de d»«zs-
•t® va" den schrijver af, die zirt aaa-
bood om de som in ontvangst te nemen
-1 naar de spaarbank te brengen Zfl
greep haar min bfl zijn kid en sprak At
roornem» uit naar dra pastoor te gaan.
Era zenuwachtige beweging van dra ou-
<fen man toonde, At een straal van bo-
grip over het onverwachte geluk nu ta
rijn Ard hoofd was binnengedrongen.
Vrouw Perrault was niet blijven staan
om de buiten wachten te nieuwsgierig»
het nieuws te vertellen; zfl Iddde haar
man haastig en rechtstreeks naar de paa-
«**T?J hrt r”ra’ "t" te gaan, maar keerde
1 aanstonds ta buis terug om naar hut
vrouw te luisteren. Ter-
-_l ont
vangst nemen der erfenis aekere formaü-
vervuld snuiten moeten wortten,
«At aondrrtinge paar wanneer
rich self werd orergelaten. niet
srtt» bfl
m«e naar l
Zij dwong haar lippen tot een glim- riep vrouw Perrault, terwijl zfl baar jalt
lach en Mallison legde zijn arm om dichtknoopte.
„Zoo het beter," fluisterde hfl. n<* sl«»di der brief stond te bekijk».
gehad, maar me dunkt dat we er in «chijnAar
rrouw p-*
Wrtjl
brief aan rijn btw-rt gedrukt En gevolgd
vreemd wndeed. Du gaart»kan
van kflrtei sraa eg feestdagen A versa-
mdplaata Ar voddenrapers hierbe»
Op sater» ochtend ontstond er e» tafel legA. Hfl keek, «ver stjn bril h«* 'om bet' r^7htie "feit
„1^—Am Drara Unn/Ut.»U Ara^.w knd weram Km» nwnml -- 17
I gg s^/ssrerj» BB» va- asaew svwsessv raa sa -wv m*a aww rara xuiig 4S> a. a»S mt»I s.w vy
niet VOGT -a.lg zijn, ant- ongrwone frit, dat er een postbeambteta A arg»e hridjes Aar vAAg Am v»
Boordde Raymond. „Een week, hoog- Itru' kwam Hfl bod «wn brief voor brak laiurraam het segri.
Stens veertien dagen. En can zal Üt _pepe Perrault" sooals hfl ta A buurt Zijn welluidende stem beefde e» wel-
.weer vrij xijn om bij je terug te komen genoemd werd. E» scheur Avuloow ufg. terwijl hfl luidop roorius. „De onder Onitaaks hun '*Fran«-An oorroron? rijn
*en in de toekomst zullen we niets meer kinderen kwam uit de bmoraplaatsjes prefort van Reretrz heeft run den burgw a JfouffetarA" Met erg apraaksaam-
te vreezen hebben Zie je. hoe meer aangrioop» osn dra postbeambte dra meester van het drie es» twintigste arren MaT M wreiira hun roerig» besprekin-'
er over deze geschiedenis gesproken weg te wijzen. ZH draafden naast hem en «üsuement ren an hr*’*"’ g» met zuft asn overdaad vsn «voord»
WOrdt, des to beter ts het voor ons We W»ra m«< Uitgestreken vinger het huisje At Jann D#«W Pemuft nog toeft ra bat krachtterm» gevoerd. At m» m.
7-•«■-«- -1 Perrault aan. tarwtj m az>- beroep ren voddenraper uitoef»t Hfl d<wr g, mft—1 terngkrerrade t*s,
Uitvoerig mogelijk in 'de kranten «toru troep b» voortat grwrtd w« om bericht ^rT’n,t„ At rijn uwt hta ra. «rmterlerour kon
•- i - dai <mmMo naa M waarschuwen, broeder Arnniid Léon Perrsutt roor rer^t^ïm,
Tom d» beambte e» rvfl binna»- weten fMtorren te M haa aan som jn^mn, R-
plaats» opstapte, kwam Am ara gebogen ran driedtazend franc, harft na<ri»tenr ParTwH g^lronkam,
gestalte tefemoet, door tchroeuwende -ïoo. ®oo, mend, eeroorloof mfj d|e bet dee te gretiger aannam, omdat hfl
ktadra» rergemdd. Hat wua ara stark mijn heste wensch»^ aan te Meden." be- mif oog kra drinken Er wurd
gebouw» man 1
A overal gtaapto broek om
Oaddartta I---
Perrautt
„Tk zal een afbeeklfug van onze mand m«t hetrekkhig tot d» betertenls
Art a*n drinkretarevi geleld als hfl werd ra onzen hsak op de (trafzert laten hel
door bet ralscb» begrto Al bfl feeetvi» telen." begon A oude opnieuw
r» drank AAord» Bfl rolke griegvnhe- „Wfl zouden er den hond ook kunnen teekenta.
d» wei hfl aftfld ta koddig ernstig* 1«1» opzetlen," meende rijn vrouw
«rmretag 1 „Dat ia waar ook, die schalm! Hfj loopt Ad van den steenhouwer ara „Requim- rtjne. Man. ft zal
Zfjn vrouw rerioor «k* tn «Troomerijw met ons mee, als was hij irtf een vod- eat In pare" ar bfl te zettaai ara groote moolu graf
ever «en groen» en tuin, rtk» dag soep Anraper." r-f P—__a« «u •>-«
era vriendeftjken Uk gsf. Roede uitwerking hebban ra gaf aan J‘
voornum cn«Art Maar gedacht»
hfl brand«*wfln: zing kwam over haar hij dit vreemde plan. <P* lezen kon. h» het oog moert vallen,
onze mand met betrekking tot de beturtenls run
dat woord scheen hert het verdere deel Wlf moe ra h,b< r„^ noodt-. Maar Ik
van het grafschrift van onderavechikt» A- fk Ab sterk en kan wel voor twrt
Voor vrouw PerrauH «1 voor werken!"
- niet wrtnigen mei Aar scheen het san-
„Dat is waar ook, die schelm! Hij loopt Ad van
ent in
zai Perrautt, terwfli >fl At aantrek ktngskraeht te Aritten. Latijn sou doffen Ritmisch,
met versebe groenten en ara onderdak bij slapende dier
regenachtig weer 1
h»r zigeunerleven Mn bittere aaneenseha veloos staartje kwispelde,
keflng van worstel» tenen snljd»d»
wind ra doordringend» regen.
doen 7’ *to“r recbtraardlgen, maar era vw rtukk» ra rag met Mn «keten blft, (ft, Aar
te zijn; rijn sronw tenminste bemerkte.
*fl «ten weg ta naar een houten srtnk«d
een uithangbord het beroep wan
An bewoner vrrkondtgA Voor bet lezen
van «ra brief vroeg hfj An tot twintig
ernttmee; roor het schrijven, el near de r
rootte, vijftigof vijfenzeventig ««time, AarT
of «en franc Zijn beroep Ad wrt eeniife v-h«rn
overeenkomst met At van den barbier
«ter middrieeuwra. Hij k«A al A aan-
gelegenhedra van al A bewonen van
ta een «ter armoeiRg» voorsteden aan dene wijk, langer An era kwart eeuw Ad
de ztaAijA van Parijs ligt «ra straat, die hij hun liefde» en rouwbrieven grachre- kt- d<B
op An middag onder A beider» stralen ven An venoekschriften opgestold
der son Alien. Met erg aantrekkelijk ta. Psps Perrauit en zfjn stouw kenden den
Hot te w dw buttengewooa» stil; nero gcwichtigen man van gericht; zfl betre-
op A drrenpeis «ter den echter nu a* toot A eerste maal
Raymond met Peggy An tuin inging 7Z» Ara-Awv temp» jTd» anA^Xtt^ "rte“SrijZ^ a’ Z^TZm’iSLseAn
an even later liepen Zij ia de richting papter sflz» opgestepeid A Uitwesmnm- A «tater era tafel, dte met «rota» beo- at.1 AAnziJn AreXT oto£ aL
gen vuu rottenA groente vorpeeten ar k» «n wut arAflfm.terie.l bedekt wak hH .teuwtj. van A «rfunn uraAgw
‘1 en bet genacht daarvan waa aldoor
--7--- tora het eerbied-
rijn vertteekte groene muts waerrflg» «cbtpear tera«k«erA De beate
«prarram» AertJ» te Uek tn oproer, terwijl pep. p_.
dra» straat te de _B» Mouf vooreehfln terwijl zfln volte Aard rijn mBW ploten, ta achting acAen r i isiu
■a. .1 I! te- akmae naobt raa t 1 te te «rai - an K
terwfll rij overdag slapen bete» dikwijls gavw Hij Ad snrl kennis van geertre- «ht hfl met «en mtlst1 behandeld wvri
Aap die nog ai eena afhangt van dra dat het een gewichtig document waa, hei
meer of minder groot» inAod Ar bran- weft pope Perrault Ara overreftte. ter-
Awfjnfleech. TroBZ_T’ rt*B’eBnWm**tifk op A gtag ook pape Perrault, meegetroond
oploop tn A Rue Mouffetard Aor bet van bet nauwkeurig geschreven adres op
g»M gewekT, bonwA zij In Haaf rerfieel-flng ïenn DJsirfl PerrauW, vodtrenrapflt', Ito
op dit feest „Het doen," zeide bij plotseling. „Wij zullen het evenals haar man, huu gezamenlijk graf veertig jaren lang ta afval heeft gearbeid
leugen, als gebruiken om «en tuin te koop-n dat monument op. De snaar was grtroffen, na hier rust in deemoedige hoop ep
bet geluk raa era der leden niei bei go- wei. maar niet om er groenten op te die ta beiA harten eenselfdan» toon deed een land, waag geen vuilnis Astaai!" DÜ
lak vaa ailee lal* Vrouw Perrault achter, planten, slechts bloemen ra graaP trillen. De beiA oudjes, dte ta hun hu- en nog andere werden verworpen ea raam
wier soo duidelijk gebleken scherpzinnig- „Wat voor tuin ral At dan worden," wel ijk steven ar o «erzetvig geweest waren, besloot op de zerk van vrouw Perrault tg
heid nu den vorm van voorzichtigheid vroeg zijn vrouw. werden nu babbelziek Zij vertrouwd» vragen om een traan en op dte van pap*
Ad aangenomen gaf niet veel hoop op „Een lap grond op het kerkhof," snt- elkander de gedachten lot, die rich ta bun Perrault om een gebed.
vervulling van deaen wensch. „Goed geld woordA hfl Aofden verdrongen ra rij voelden rieh „Wat kan men den dood» anders geven
Zfln vrouw keek Am met doordringen ,o< *ft»nAr aangetrokkén, evenals ta A dan tranen en gebed," vroeg Perrault met
gewon» zachtmoedigheid. „Zelfs de
1 M zijn niet ta staat meer ta
!4
De heele bonrt wal verrukt over 'd<
voorrtell» der Aide versleten mand» aal
het portret van Mfdor, An hond Op dg
werk ren rijn meester stond hfl afgebeeld,-
wroctend, als bezig met zijn werk; op.
iteres lag hfl alaprade
■irelijks era hond ia ta
•rttar sebera omgeven A A zfl. dat hfl zijn rerwauj verlor» Ad. Assehen
-Ik zal een moeien grafsteen laten ma-
beweerA zij. Pap» Perrautt de, wantrouwende blikkjn aan, als vrees- cctte bruidsdagen, toen zfl met elkander (fln
van Scram gingen wande- rijkste
atmosfeer van hartelijkheid «it rijn droo- „ft xa| aoaitn grafstera laten m ,en De R1»"» T*n b<* haardvuur ver- doen!"
stengen tnestaad te ontwaken; hfl knikte ken," giiq bfl voort, want nu zfln long Brhtte hun rimpelige gericht» ra cmvat-
gaf zfln woord. At hfl era heetan eenmaal los waa, sprak bfl door tonder le brtAn in een «elfden stralenkrans,
tetris d or roor A Acts tie zijner gild»- «srtelen. „En daarop luiten Met and«wa
beoeders offeren zou wanneer hem het dan onze namen geschreven staan: „Hier H-
geld sou worden eitbetaald No werd dit rusten
feest Af ondera-rp van alle gesprekken Céfetfine, zfln --^'g— rtia."
De „Mouffetiirds" doen niet aan poN derdom
ttek. De geestdrift van dte mannen, die _B«
riertts lompen en vodden kunnen beoor- ranlt," vroeg ziin vrouw terwiR ril haar vooralsnog hun Man geheim. Bfl de be-
<s_i_ 1- _ira L- __a. v v j,
ken V«"randeringen In het mssfwhsppo-
riseh.
