„ONS BLAD”
FEUILLETON
Door de maan aan het
licht gebracht.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
M» soa. Xatovéa* IS lifWu 1»»3. Mmno mw. I»e
poetgiro imsu.
f 15*
-
Fa. 1. 1. MOUWINfl,Mint C 7. I
Vlltgenkippei m Viltgenkastte. I
B V I T E N L I 0.
Geen
Koninginne-standbeeld
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar 1 f 2-—
Voor buiten Alkmaar 2 85
Het Oeflluztreerd Zondagsblad C 60 f hooger.
Aan alle
MOESTAFA KEMAL DICTATOR.
De Katholiekendag,
u.
Advertentieprijs
Van 1—5 regch f 1.25; elke regel meer f 0.25; VedMM
per regel t 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod" bfl vog
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
f 4OO,—f 200,—, f 1OO,—1 60,—, f 35,
abonné’8 wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,
welke de vrucht
raad.
het land
in
▼eld
voorleggen.
ingeslagen weg niets
en tedearatellingen
zeide bet meisje met
ik,'
ook
van
overijl
scheid
i op-
op
niets
slacht
waar-
DE FRANSCHEN EN BELGEN
IN HET ROERGEBIED.
In beslag genomen.
De Franschen hebben te Essen op straat
een kassiersbediende aangehouden en voor
5 miljard noodgeld van de stad Essen in be
slag genomen. Een anderen looper namen zfl
7 miljard noodgeld van een andere gemeente
af. Te Koblenu-I^ietzel hebben xjj op een
drukkerij miljard mark in beslag geno
men.
Benet.
De Franschen hebben te Duisburg twee
groote winkels beset om linnen goederen
▼oor het douane- en spoorwegpersoneel in
beslag te nemen. Daar deae goederen zee»
schaarsch zijn, sou dit dadelijk tot moeilijk
heden voor de bevolking aanleiding hebben
kunnen geven. Nadat hun daarop geweien
was, sagen de Franecben ten slotte van hun
plan at.
FUnJt gehandeld.
Twee Inwonen uft Duisburg, die voor hek
redden van verachlUende Belgische snidslew
van een dood door verdrinking 100 traakea
belooning hadden gekregen, hebben dit geld
teruggezonden met de dededeeling, dat zfl
slechts uit menscblievendheid gehandeld had
den. Zij verzochten echter de dwangmaatre
gelen, welke voor Duisburg zjjn afgekondigd
op te heffen.
III
Frederik Kluge had in Helena’s verzoek
aan baar vader om het huis van den ver
moorden rentenier aan te koopen niets be
vreemdends gevonden. Hare verklaring, dat
■ij voor hare verloofde bet huis, waarin hij
geboren en opgevoed werd, wilde behouden,
had hem gerustgesteld en den aanvankelijk
bü hem opgewekten argwaan doen verdwij
nen. Hij vond desen wensch seer verklaar
baar en het verheugde hem, too spoedig *n
kooper voor het huis te hebben ontdekt.
De makelaar wan voornemens de stad te
verlaten en zich voortaan in Zwitserland te
vestigen,
dat land
Ons land is arm aan standbeelden, arm
aan herinneringsmonumenten in het alge
meen.
’t Lijkt wel, of de Hollanders maar weinig
historie bezitten, welke voor het nageslacht
een boekstaving in monumenten'
dig is (geweest), 't lijkt wel, of de Hollan
ders de historisch-opvoedende, de aeetheti-
sche en de nationale waarde niet beseffen
van (mooie) monumenten, welke op een be
paalde plek herinneren aan een bepaald ge
beuren of welke de herinnering aan een der
grooten uit ons volksbestaan gróót in wélk
opzicht ook doen voortleven.
En dit des te krachtiger, waar de aan
schouwing nu eenmaal het sterkst spreekt
tot de verbeelding, ook tot de her-verbeel-
ding van bet verledene.
Och! Ook in Holland is er wel zoo’n beetje
gestandbeeld en zoo’n beetje gemonument:
Den Haag heeft er niet buiten gekund, oen
santal vorstelijke en staatkundige personen
uit het verleden te eeren in standbeeld. Rot
terdam beeft z(jn Erasmus, Haarlem zijn
laurens Coster. Amsterdam zijn Rembrandt
zjjn Vondel, enz.
Bovendien had Amsterdam vroeger zijn
„Naatje op den Dam”!
Bespottelijke: gedachtenis!
Doch met dit al is bet een feit, dat de
Hollanders slechts ’n heel klein beetje van
hun rijke en veelal ook roem-rijke historie
in monumenten ter herinnering hebben vast
gelegd, voor tijdgenoot en nazaat, voor bur
ger en vreemdeling.
En dat is jammert
Om dat „naar waarde” jammer te kunnen
vinden moet men in andere landen waarge
nomen hebben, hoe dAAr de geschiedenis van
in van de streek alom gebeiteld en
gebeeldhouwd te aanschouwen is.
Tot opwekkende herinnering, tot aesthe
tisch genot.
Vaak hebben wjj dAAr gevoeld, hoeveel
w|j in Holland missen.
kan ieder
klom Haar-
woonplaats
wijzigingen op de conclusies indienen bij den
voorzitter der betrokken afdeeling, die daar
van terstond kennis geeft aan het Hoofdbe
stuur”.
Om verder het gevaar te keeren, dat bij
bet bebat alle richtsnoer zou gemist worden
en de besprekingen in het honderd zouden
loopen, bepaalt het Reglement nog in
art. 16: „alleen over de te voren bekend ge
maakte conclusion en wijzigingen kan in de
afdeelingsvergaderingen beraadslaagd wor
den”.
Aan de beraadslaging en stemming mogen
alleen Katholieken deelnemen, behoorende
tot het Bisdom Haarlem.”
De inleider heeft al zoo de taak de oninge-
wijden in bet onderwerp op de hoogte te bron
gen: het debat is er, om betwi-'i.are stellin
gen te toetsen en te komen tot fle conclusies
ADMIMSTRATW N«a 433
REDACTS No, 333
Nu kwam dezer dagen uit onze Weet bet
bericht, dat blijkens mededeeiing van een te
Paramaribo zetelend comité „tot oprichting
van een standbeeld van de Koningin ter ge
legenheid van haar zilveren regeeringsjubi
leum”, dit standbeeld op 81 Augustus aa.
onthuld zal worden op het Gou vernements-
plein te Paramaribo.
Dat trof onsl
Onze West behoeft nu juist niet over te
vloeien van dankbaarheid voor wat men in
het moederland voor hetzelve óver heeft,
doch zie: men richt er een standbeeld van
H. M. de Koningin op, men beseft dAAr
de beteekenis van een dergelijk nationaal
monument, gesticht bij een bepaalde gelegen
heid.
Voor zoover ons bekend is, heeft men in
Nederland aan een dergelijk denkbeeld nog
geen aandacht gewijd: de Kerk te Delft
wordt hersteld (een buldigingsdaad, waarover
de meeningen tamelijk verdeeld zijn), er
wordt een prachtig regeei ingsjubileumboek
samengesteld, er worden gelden ingezameld
voor versieringen, voor feesten, en de open
bare klassen openen zich, doch van datgene
wat voor ganseb het volk toch eigenlijk de
meest treffende blijvende herinnering aan
dit jubileum zou kunnen wezen de op
richting van een groot nationaal Koninginne-
standbeeld wordt niet gewaagd.
Waarschijnlijk, doordat wij, Hollanders, nu
eenmaal niet erg standbeeid-aebtig, zijn,
door welke eigenaardigheid wij voor de mas
sa alreeds zoo ontzettend veel schoone, nati
onale herinnering verzinken lieten in 't niet
Wat zal er in den geest van ons volk van
dit Koninklijk jubileum blijven voortbestAan
wanneer de ingezamelde gelden zijn op-ge-
feest, wanneer de versieringen zjjn ver
lept en verregend en op den vuilnisbelt ge
smeten, wanneer de Kerk in Delft zal
zijn hersteld, iets wat doodgewoon al tong
gebeurd had beboeren te zfln, en wanneer
ten slotte bet jubileum-gedenkboek bfl enke
le oultunr-menschen in de boekenkast pre
ken zal om zelden of nooit ingezien te wor
den?
Wat zal er daamA in den geest van ons
volk van dit Koninklijk jubileum blflven
voortbestaan?
rins dunkt, dat het West-Tndische Parama
Hbo ons een voorbeeld geeft, ons het mid
del aan de hand doet om het op handen zijn
de jubileum van waarlijk nationale beteeke
nis te doen blijven.
daar de natuurschoonheden
bem bijzonder mui trokken.
Wordt va
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
moet zjjn, weten we
IK en beoefent de buf-
wellilg F Waarom
roepen zoovele duizenden om die edele naaa
teliefde, welke alle wrangheid verzoet, alle
hardheid verzacht, al het moeitevolle verlicht
en waarom vinden zij dat niet? Koude bere
kening, eigenbelang en eigendunk voeren
den schepter en eischen alle heerschappij
voor zich op. Daarom zijn er zooveel <?"izen-
den, die rammelen aan de ijzeren kettingen
welke de nood hen aanbond en zij eischen
gerechtigheid en liefde de klove wordt im
mer breeder en altijd dieper. Men wedt de
zwaarden, waar de broederliefde slechts olie
en balsem moest bereiden, om elkander te
dienen zooals de Verlosser ons gediend beeft
Van uit zijn H. Hart wil de grootmacht der
liefde opnieuw uitgaan en de volkeren-chaos
en ook den ieuwe wereld veroveren, zooals
zij vroeger de oude wereld overwonnen beeft
De geschiedenis der Apostelen teekent de
eerste christengemeente als „één hart en één
ziel”. De helpende liefde was bén levens-
daar en levenskracht niet een medelijden
van het toeval. maar stelselmatig beoefenen
de liefdadigheid, reddende mildheid, vergeven
de inschikkelijkheid, stille onbekende vrijge
vigheid.
De liefde, door den Verlosser aan den
mensch geleerd, gold allen een leder: armen
vervolgden, zwakken, zieken, zondaars, wee-
zen, weduwen, werkloozen, verbannenen, ver
oordeelden, gevangenen.
De aa. Katholiekendag kan ons leeren
naasteliefde bij bet denken: een onderdruk
ken van wraakzuchtige, harde gedachten m
aanvechtingen al dat twisten en die ruzie
in z’n gedachten verbittert het gemoed. Naas
teliefde bij het spreken: toegevigheid en min
zaamheid in z’n oordeel, verontschuldiging
bij vergissingen en misverstand, welwillende
hebben wij een veld gewonnen, waarop
wij....”
„Mijn waarde juffrouw, al deze ve-wach-
tiugen txte s nen niets,” antwoordde de ad
vocaai mix warme deelneming. „Ik begrijp
uw verdriet en uw vurige wensch, den ver
oordeelde te bevrijden, strekt u tot eer;
maar als ge dien wensch enkel en alleen
wilt vervullen door bewijzen voor zijn on
schuld te zoeken, dan zult ge bet beoogde
Toenemend optimisme.
Gisterenavond is het Fransche antwoord
naar Brussel gezonden. Het Belgische wordt
spoedig te Parijs verwacht. Of het Fransche
antwoord Maandagavond of Dinsdagmorgen
naar Londen gaat, is nog onzeker.
De ontspanning te Parijs heeft ernstige
gronden. Het Fransche antwoord zal trach
ten positief werk te doen, en slaat practische
middelen voor, in onderling overleg de kwes
ties van bet herstel en de intergeallieerde
schulden op te lossen.
De officieele pers geeft zich moeite in al
le variaties te verklaren, dat men het eens
kan worden; en dat dit wenschelijk is. Men
uit de hoop dat men met positieve voorstel
len tot positieve resultaten kan komen, en
dat nuttelooze polemieken tot het verleden
behooren.
Het Fransche antwoord moet een krachti
ge werking hebben. Met optimisme ziet men
deze tegemoet
Ook de geruchten uit Engelsche bron, om
trent een spoedige bijeenkomst van Poincaré
met Curzon worden als gunstige voorteeke-
nen beschouwd.
DE COMMUNISTISCHE ACTIE IN
DUITSCHLAND.
Ia Keulen zelf is alles rustig. Op het plat
teland in de omgeving echter worden door
de arbeiders ware strooptochten gehouden
en bem verzoeken ons bet tesuunent, dat
bij hem gedeponeerd is, voor te legg m,
hernam hij, toen beiden bet buis vertatou
hadden, „de klerk van den vrederechter is
zeer ervaren in het’ beoordeelen van hand
schriften, hij zal ons gaarne willen udienten.
„En wanneer hij verklaart dat het te. a-
ment valsch is, zouden we dan bet recht
hebben, Kluge’s inhechtenisneming te
eischen?” vroeg Helena, wier hoop door
den twijfel van den advocaat eer versterkt
dan verzwakt was.
Men zou dan alleen de echtheid van hel
testament kunnen bestrijden,” antwoordde
de advocaat kalm.
Ia dat alles?”
ja. Het zou intusschen eerst
•lijken, of bet testament, dan
geheim wil
doel hoogstwaarschijnlijk nooit bereiken.0 Ik
zou u myn raad en bijstand aan bieden, als
er ook slechts eenige grond voor de waar
schijnlijkheid uwer verdenking aanwezig
was, doch onder de gegeven omstandighe
den moet ik u bescheiden raden aan deze
verdenking niet verder gevolg te geven.
Kluge zou een dergelijk gerucht niet stilzwjj
gend aannemen, daar kunt ge staat op ma
ken.”
„U weigert mfl dus uw bijstand?” vroeg
Helena ontsteld.
„Ik kan niet anders, hoezeer ik dit ook
betreur.”
r/ou u mij ook niet de goedheid willen
bewijzen, het testament....*
„Welaan, kom dan maar mee; we zullen
weldra tot de overtuiging komen, dat uwe
verdenking geheel en al ongegrond is.”
De advocaat had bij deze woorden zijn
hoed genomen en de blaadjes bij zich ge
stoken.
„We zullen naar den vrederechter gaan
nnflftngnnama gevolgen kUIHlöU hebben.”
„Lk zal u om raad komen vragen, alvo
rens ik den beslissenden slag sla”, antwoord
de Helena; „ik hoop dat u mijn bijstand niet
zal weigeren, wanneer ik u bewijzen kan
voorleggen.”
„Neen, volstrekt niet, doch ik vrees, dat
ge op den ingeslagen weg niets anders dan
misleiding en teleurstellingen ontmoeten
zult.”
„De tijd zal leeren wie gelijk heeft, u of
ik,” zeide bet meisje met kalme gelaten
heid, „thans verzoek ik u slechts te zwij
gen en mijnen bemoeiingen niet in den weg
te treden.5
h r.a gevoelde zich hierdoor geenszins ont-
moeuigd.
„Zou u meenen, dat ik er mjj nu bij zal
moeten neerleggen en mijn verdenking la
ten varen?” vroeg zij den advocaat, toen
beiden zich weer op straal bevonden.
„Natuurlijk juffrouw, bet ware een dwaas
heid, als ge er nog langer aan wildet vast
houden.”
„En toch kan ik niet anders. Ik vermag
de stem in mijn binnenste niet tot zwijgen
te brengen-, onophoudelijk zegt ze mm dat
die man de moordenaar moet wezen.”
De overtuiging waarmede Helena deze
woorden sprak, de natuurlijke kalmte, wel
ke in beur gansche wezen doorstraalde en
de bescheiden standvastigheid, waarmede
zjj hare zienswijze staande nield, misten
hare uitwerking niet.
De rechtsgeleerde was nadenkend gewor
den; hij vroeg zich zelven af, of bet wel mo-
gcljjk kon zfln, dat voor een zoo ontzet
tend en toch zeer verklaarbaar vermoeden
niet de minste grond bestond. En hoewel
ook thans nog de kalmte en standvastigheid
van het meisje, tegenover zoovele doorslaan
de bewijzen, hem m zekeren zin als een psy
chologiscb raadsel voorkwamen, kon hfl
zulks toch niet uitsluitend aan een ideéfixe
toeschrijven.
„Wat ge ook doen r
■jling,” sprak hij toen
1 de hand reikte,
19.
„Ik heb hem mijn vermoedens nog niet
kenbiar gemaakt, omdat ik ze
houd»f> totdat een gunstige uitslag mfln
bemoeir g„n bekroont.”
„Hadt gjj zelf onbevooroordeeld deze
blaadjes onderzocht, dan zoudt ge waar
schijnlijk tot de overtuiging gekomen zijn,
dat uwe vermoedens eiken grond missen, ik
vind geen verschil in de beide handschrif
ten.”
„Ditzelfde heeft mij ook de calligraaf
Fuchs gezegd.”
^ïjt ge reeds bjj bem geweest?”
„Ja.
„Zulks was niet zeer verstandig van u.”
„Het ware beter geweest, dat ik dezen
stap niet gedaan had; intusschen heb ik den
calligraaf geen woord van bet geheim ver-
„Welnu, als hij u dit gezegd heeft, dan
®oet ge dat aannemen, want hij is als beoor
deeler van vreemde handschriften beroemd.”
«loch zou ik weuschen dat deze blaad-
het testament vergeleken werden,”
zeide Helena, terwijl zjj opstond. „Gelukt
het ons de vervaisching te bewijzen, dan
en alles, wat eetbaar is. wordt van de velden
geroofd. Het groote nadeel hiervan is. dat
men hierbjj het te velde staande gewas, dat
nog niet rgp is, uitnikt en de kleine planten
vertrapt.
De boeren staan hier machteloos tegen
over. De Keulsche politie heeft in enkele ge
vallen tegen dergelijke benden kunnen
treden, doch de strooperijen geschieden
zoovele plaatsen, dat men er feiteljft i
tegen doen kan.
In Ehrenfeld is men weer aan het werk ge
gaan.
Er heerseht groote opwinding onder de
bevolking van Gross-Gerau en Russelsheim,
waar talrijke onruststokers uit omliggende
plaatsen zijn samengekomen. Ook een ge
wapende afdeeling boeren is te Russelsheim
aangekomen. Dit Mainz zijn in vrachtauto’s
politie-agenten te Russelsheiii. aangekomen.
Men vreest troebelen.
De Nationale Vergadering van Angora zal
reeds heden een aanvang maken met het
debat over het verdrag van Lausanne, het
welk reeds ter beoordeeling aan de com
missie van buitenlandscbe aangelegenheden
is toegezonden. Men verwacht dat de stem
ming over de bekrachtiging van dit verdrag
op 23 Augustus a.8. zal plaats hebben Dit ia
althans bet voornemen van Moestafa KemaL
den nieuwen voorzitter der Nationale Ver
gadering. Er gaan echter reed» stem men-op
tegen de groote macht, door hem uitge
oefend. Er wordt op gewezen, dat bij de mi-
nistersverkieaing alle afgevaardigden bun
stem eenparig op de .gestelde eandidaten uit
brachten, blijkbaar op instructie van Moesta
fa Kemal.
HET BANDITISME IN CHINA.
De plaats Tsao Sji is door Cbineesche roo-
ver» aangevallen. Zjj staken het ziekenhuis
der Loadeuaehe zending in de buitenland-
sche w(jk en ook de Katholieke kerk in
brand en plunderden de stad. Er bestaat on
gerustheid over hel lot van twee lerscbe
priesters, die de eenige vrecn>delingen
het stadje waren gedurende den aanval.
Tweederde der huizen is verbrand. Het gar
nizoen van de stad, bestaande uit honderd-
twintig man, had acht dooden, de reet ver
liet de stad onder leiding van den comman
dant
CAN ADEESCH-AM ERIKAANSCH
INCIDENT.
Het Amerikaansch dept, van marine heeft
bericht ontvangen, dat een kanonneerboot
met marine-reservisten uit den Staat Ohio
aan boord, in een Canadeesche grensplaats
aan de ketting is gelegd door Canadeesche
autoriteiten, omdat zjj een sluis van bet Wel-
landkanaal had beschadigd. De Amerikaan-
sche reservisten waren verscheidene uren
vaetgehouden op last van de Canadeesche
autoriteiten, doch tenslotte werden zjj weer
losgelaten.
Het plaatseljjke Amerikaansche consulaat
doet moeite om ook de vrijlating van de ka
nonneerboot te verkrijgen.
DREIGENDE STAKING.
Tegen Maandag a_s. is voor geheel Tsje-
cho-Slowakije de algemeene staking in den
mgnbouw afgekondigd. Hierbjj zullen 110000
mijnwerkers betrokken zjjn. De mijneige
naars wenschen den steenkoolprijs te verla
gen met het oog op de concurrentie van de
Poolsche steenkooL Om deze reden eischten
zjj, dat de arbeiders genoegen zouden nemen
met een loonsverlaging van 30 pCt. De ar
beiders weigeren echter iedere loonsverla
ging te accepteeren.
moogt wacht u voor
•en 1 meisje tot af
hand reikte, .deae zou hoogst
„Voorloop
nog moeten -
wel of het schrift van de bewuste blaadjes
valsch is.”
De verwachting van het meisje zou jam
merlijk teleurgesteld worden.
De klerk onderwierp de bem voorgelegde
stukken bereidwillig aan een nauwkeurig
en zeer gestreng onderzoek. Zjjn oordeel
luidde, dat het schrift van het testament en
de losse blaadjes juist dezelfde was, en hoe
wel hier en daar een kleine afwykmg viel
te bespeuren, kon deze toch nog ongetwijfeld
en als volkomen in overeenstemming met t
karakter van het handschrift beschouwd
W DReIwas een beslissend oordeel, doch He-
HET KARAKTER.
Het karakter van dra Kathofekendag, is
in den loop der jaren wel wat gewjjzigd. In
het beginstadium was m-n, n^g niet tot het
inzicht gekomen, d«t een zakeljjk ge.anni-
meerd debat niet zelden meer practisch re
sultaat oplevert, dan vele on lange redevoe
ringen, of en dit is misschien wel de voor
naamste reden, men vreesde, dat er nog
niet geschoolde debaters zouden zjjn voor de
nderlinge bespreking van een onderwerp.
Um den beschikbaren tjjd goed te besteden
en de toehoorders aangenaam en nuttig bezig
te bonden, liet men maar twee, drie sprekers
het woord voeren.
Gaandeweg kwam men echter tot de over
tuiging, vooral bjj de vlucht van het ver-
eenigingsleven, waar meerderen getraind wer
den in bet openbaar spreken dat men wel
van tactiek kon veranderen.
Men ging bet aantal sprekers beperken,
om meer tijdruimte te krjjgen voor bet debat.
Het werd regel dat maar één inleider optrad
en de overige tjjd werd vrjj gelaten voor be
spreking van de practische maatregelen wel
ke voorgesteld werden.
Men merkte nog een andere on volledigheid
Het werd duidelijk, dat voor een geregeld en
vruchtbaar debat meer ic-odig ia, dan alleen
geoefendheid in bet spreken.
De debater moet zjjn onderwerp machtig
zjjn Dan moet bjj ook in de gelegenheid ge
steld worden het vooraf te bestnilecren Zoo
deed rich vanzelf de noodsakeljik gevoelen
om eenige weken vóór den Katholiekendag
de vooruaamste punten, door den inleider te
verdedigen, in der. vorm van beknopte „con
clusies” in de Nieuwsbladen bekend te ma
ken.
Het Reglement voor de diocesane Katho
liekendagen in bet Bisdom Haarlem bepaalt
dan ook in art. 12: „H®t Hoofdbestuur noo-
digt de sprekers of inleiders voor de afdee-
lingsvergaderingen uit en verzoekt dezen hun
conclusion twee maanden vóór den Katboliie
kendag in te zenden.
Het stelt de conclusion vast in overleg met
de betrokken afdeeiingsvoorzitters. De vast
gestelde conclusion worden uite lijk vijf
maanden vóór het houden van den Katho
liekendag bekend gemaakt”. Art. 18 voegt
hier nog bjj: „Uitenjjk drie weken vóór bet
houden van den Katholiekendag
Katholiek, woonachtig in bet BI
lem. onder opgaaf van naam en
verdediging van hen, die niet aanwezig zjjn.
^aar de zaak een scherp woord eischt zul
len de personen ontzien worden.
Naasteliefde bfl het booren: rustig en ge
duldig luisteren naar wat *n zieke, *n kinder
lijk gemoed, een oude man voor den tienden
keer vertelt; liefdevol acht slaan op de sim
pele levensherinneringen van een onde
vrouw en bet met vriendelflk gezicht opno
men.
Naasteliefde bfl het troosten: het h toch
al zoo hard, om troost te moeten bedelen;
*t is zoo stootend in een leerling van den
Gekruiste, zich niet te bekommeren osn het
kruis van een huisgenoot.
Levende naastenliefde tegenover kleinen
en grooten, tegenover zwakken en sterken
tegenover gelukkigen en ongelukkigen,
tegenover allen, zooals ook God zfln zon
laat opgaan over allen.
De Katholiekendag van Hoorn beeft ons
nog veel te leerenl
Fr. Deodatus VERGEER OJJi.
Nieuwe Niedorp.
Het debat Is derhalve geenszins zonder
waarde of practisch nut; het dient om de ver
schillende zflden van het onderwerp to het
licht te stellen, om de duistere punten op
te helderen en de vage begrippen scherp te
omlflnen, om de Slgemeene beginselen pas
klaar te maken voor de practjjk. alsook om
de aldus duidelflk omschreven denkbeelden
gemakkel jjker en dieper to den geest en het
geheugen te prenten.
Hooge bespiegelingen en veleerde betoo-
gen van een welsprekend inleider, hoe mees
terlijk ook ineengezet en voorgedragen, mo
gen een tjjd lang boeien, tenslotte vermoeien
ze toch ook den aandachtigsten toehoorder
en gaat er jammerlijk veel van dat moois
over de hoofden heen.
Debat houdt de aandacht meer gespannen
ook bfl trage, hinder speculatieve denk
vermogens, debat doet de meest abstracte
denkbeelden, nu ze to populairen trant voor
gedragen en door voorbeelden uit het dage-
Iflksch leven aanschouwelijk worden voorge
steld en geïllustreerd, gretig en geleidelijk
ingang vinden.
Debat wordt echter alleen toegestaan in
de sectie-vergadertogen, die gewoonlflk om
trent den middag gehouden worden en wel
in verschillende lokaliteiten tegelijk. Van
wat behandeld en besloten is op deze verga
dering, wordt mededeeiing gedaan op de
hoofdvergadering. ^De Conclusion, welke in
de afdeelingsvergaderingen zjjn aangenomen
worden door den secretaris van het uitvoe
rend Comité in de algemeene vergadering
bekend gemaakt^ Art 19. Bfl de alge
meene vergadering, die in den namiddag ge
houden wordt en welke men het glanspunt
van den Katholiekendag mag noemen, is de
bat niet toe"estaan, want de slot-vergade-
ring draagt meer een officieel karakter.
De inleiders of sprekers op den a.s. Ka
tholiekendag hebben als onderwerp te behan
delen: de naastenliefde, en de aanwezigen
zullen de gelegenheid hebben daaromtrent
vragen te stellen, inlichtingen te geven, raad
ook critiek uit te oefenen ep de
middelen hen aanuw
Dat er naaatenli
•Hen. Peen V
diere wereld haar
