„ONS BLAD»
1 1 -
Hoor de maan aan bet
licht gebracht
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
3
*04», postgiro 1SWKP KMM«ag AtfUtu lm K postgiro immi 17e /Mituf.
BUITENLAND.
Abonnementsprijs»
per kwartaal voor Alkmaar I f X—
Aan alle
abonnés wordt op aanvrage gratig eerv poli» verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,-
BRfEVEN UIT FRANKRIJK.
POSTGIRO 1M8*3-
te
met vertrouwen af te wachten.
7
Mr. P. a
len?”
Mohtigd waa, deelde KI
Wordt vervolga. j
voort.
A
ADMINTSTRATIB No. 4M
RKDACTW No. Ml
▼an den tjjd
.t de ouder»
lieden
straat]
ds I
tenter, ongel'
scherpen nad
Omi
Engi
gedi
bemin de natuur
▼Oor mjj niets. Bo
“1 on-
- en
ige lucht;
:om.”
door den
Meden af we
ll» vandaag
pond goede
geldigheid van
Met welk doel
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Parjjs, 45 Aug. 1923.
-o--
WEER MINISTERS-MOORD?
Een tegenspraak.
Het bericht betreffende de veroordeelrng
der ex-ministers van bet Bulgaarsche Kabi
netStamboelinski welk bericht ons aan-
Van I—5f
per regel f v-<^, t\uunt*
uitbetaling per plaatsing f 0.60.
f 400,—. f 200,—, f 1OO,—f 60,—, 1 35,—, f 15^
van het kleinste ornament, op iedere
;ens weer anders van teekening.
fe u ill ets k
*reth*> de oude dienstmaagd, die rijn
huishouden waarnam was metditbesluit in
kennis gesteld en had verklaard den ouden
heer te willen vergezellen. De makelaar was
hier zeer mede ingenomen, Margaretha ken
de zyn gewoonten, zy was een trouwe ver
trouwbare en spaarzame huishoudster en
had nooit beproefd den wil van haar mees
ter te weerstreven.
Ook was zjj de vertrouwelinge
laars, ten minste zy meende dil
ces zelf nog niet begonnen is.
Tot veroordeelingen als door ons ver
oordeeld! ie het dus nog niet gekomen.
„Hdbd.”
Wjj ontvangen nu zoowel van Reuter als
van het Wolffbureau een telegram uit Sofia,
blijkens hetwelk het door ons op 15 dezer
vermeide communisten proces wèl is afgeloo-
pen en waarin voor het overige dat bericht
wordt bevestigd.
Alleen wordt het aantal communisten, die
terechtstonden, opgegeven als te zqn ge
weest 85, van wie vier ter dood, twee tot le
venslange tuchthuisstraf, 70 tot straffen van
twee tot twaalf jaar werden veroordeeld en
negen werden vrijgesproken.
handschrift."
„Dan gelijkt bet er Inderdaad veel op.”
„Verrassend zelfs, en ik geloof, dat een
minder geoefend oog dan het mijne het er
voor zou hebben aangezien.”
„Heel goed, maar wat heb ik hier eigen
lijk mee te maken?” vroeg Kluge zoo on
verschillig mogelijk.
„U was de beste vriend des renteniers; ik
zou meenen, dat u er des te meer belang
ik moest stellen omdat ge de universeele erf
genaam van den overledene zjjt.”
De makelaar zag den calligraaf uitvor-
schend aan, een geheime angst sprak uit
zijn blik, en hoewel zyn uitwendige kalmte
dien angst poogde te verbergen, ontging
deze toch den schriftkundige niet, over
wiens gelaatstrekken een boosaardige glim
lach gleed.
„Wat heeft dit met
staan?” vroeg Kluge.
,41m., het testament zou juist zoo geschre
ven kunnen zjjn.”
„En als dit het geval ware?”
„Dan zou ieder bekwaam deskundige het
testament voor valsch verklaren.”
„Mijnheer."
„Maak u niet boos," vervolgde Fuchs met
tergende bedaardheid, „wü kunnen hierover
zoo kalm mogelijk met elkaar spreken.”
„Maar bovendien wat gaat het u aan?"
antwoordde Kluge, die in groote opgewon
denheid sjjn kaassc on en neer liep. _wv»
vaardigheid wilde doen berusten en dien
men geleidelijk van zijn grondslag zou laten
wegzakken, zal echter in nig sterker mate
wankel zijn. Laat ons dus het vredesverdrag
niet aantasten, laat ons de verstandigste, re
delijkste en vreedzaamste partij kiezen en
de aangegane verplichtingen respecteeren
en doen respecteeren.
EEN BOERENOPSTAND IN
RUSLAND.
In de provincie Bokhara en Ferghana Is hl
boerenopstand tegen de Sovjets uitgebroken.
De leider van den opstand is een voormalig
Turksch officier, Selim asja, die een oproep
heeft gericht tot de geheele Mohammedaan-
sche bevolking van Rusland, waarin hij haar
opwekt onder de banieren van den Islam te
strijden om „Bokhara, Khiwa, Turkestan en
Transkaukasié te bevrijden van bet juk der
Russische communisten en den heiligen oor
log tegen de communisten uit te roepen.”
DE VALERA.
De Valera is naar Dublin overgebracht.
De lenche republikeinen hebben een be
roep gedaan op den Paus om tusschenkoms
ten gunste van de Valera
Kardinaal Gasparri, de secretaris van staai
heeft geantwoord, dat het Vaticaan niet of
fleieel kan tussebenbeide komen, maar dar
de Paus hoopt, dat de vrede in Ierland spoe
dig zal zijn hersteld en dat de Valera onpar
tijdig zal worden berecht
DE TROEBELEN IN TSAO8JI.
Het blijkt na, dat de twee iersche katho
lieke priesters, omtrent wier lot men beducht
was, uit Tsaosji zjjn ontsnapt Zjj hadden
zich vermomd in Chlneesche kleeren en
hielden zich schuil in een Chlneesche wo
ning, waarin zjj onverlet bleven. Men ge
looft, dat roevers die tweehonderd Ohinee-
sche gevangenen meevoerden nog in den om
trek vqn Tsaoji zijn.
LENIN.
Volgens mededeeling van den Sovjet-eom-
missaris van Openbare Gezondheid is de ge
zondheidstoestand van Lenin iets verbeterd.
Blijkbaar hebben berichtgevers te Sofia
twee verschillende processen met elkander
verward, immers aldus lezen wij in hét
Op de mjjn Rhein-Elbe te Gelsenkirchen
zjjn 19 brandweermannen door de Fran-
schen gearresteerd, waaronder verscheide-
nen, die in 1910 aan het reddingswerk bjj
de groote mijnramp te Oourrièree hebben
deelgenomen.
Te Werden is de plaatsvervangende
postdirecteur gearresteerd, omdat hij gewei
gerd had, aan de Franschen postzegels te ver
koopen.
De Franschen hebben te Essen een wjjk
afgezet en een daarin gelegen pakhuis van
kachels en haarden geheel leeggehaald.
Te Duisburg zjjn 112 en te Muelheim
126 spoorwegmannen met hun gezinnen uiu
gezet.
Bet Franscbe antwoord.
hnlkent het Fransehe antwoord aan de
^elsche regeering kan nog worden mede
leeld, dat daarin onder meer wordt ver
klaard, dat, iudien het lijdelijk verzet op
houdt, de bezetting onmiddellijk zal wor
den gewijzigd. Zoodra bet onnoodig wordt
de koïen-stations, de spoorwegen, enz. te be
waken, kan het getal der bzettingstroepen
aanmerkelijk worden verminderd. De inge-
nieurs-commissie te Essen wordt dan uitslui
tend een oontrole-commissie, ia plaats van
de exploitatie van de mijnen en de fabrieken
zelf in handen te nemen. Ook de verbannen
mijnwerkers zouden dan mogen terugkeeren
terwijl de handel met onbezet Duitschland
vrq »al worden gegeven.
Het Fransche antwoord is een zeer lijvig
stuk, aangézisn Poincaré daarin punt voor
punt de argumenten behandelt in de Engel-
•che nota opgttsomd.
Na uitvoerig de wettigheid van de Roer-
bezetting te hebben verdedigd en aan de ver
schillende tekortkomingen van Duitschland
£e hebben herinnerd, verklaart Poincaré, dat
Frankrijk bereid zou zjjn zich uit ’t Roerge
bied terug te trekken, indien men het de
betaling van de Franscbe vordering op
Duitschland absoluut zou verzekeren. Frank
rijk kan geen geuaegen nemen met een re
ductie van de 26 milliard goudmark, die het
uit hoofde van de obligaties A en B tpeko-
men. Wat de obligaties C betreft, zou Frank
rijk alleen in een reductie kunnen toestem
men naar gelang de andere crediteuren hun
vorderingen zouden redueeeren.
Indien Engeland de betaling van hetgeen
Duitschland aan Frankrijk verschuldigd is,
zou kunnen garandeeren, zou de Franscbe
regeering bereid zjjn het Roergebied te ont
ruimen. doch het zou noodzakeljjk zjjn, dat
deze waarborg volkomen zekerheid geeft en
als een vaststaande betaling beschouwd zou
kunnen worden, zoodat met deze garantie de
schuld betaald geacht kan worden. Het Roer
gebied is slechts een pand, en een middel, om
pressie op Duitschland uit te oefenen.
DE TOESTAND IN DUITSCHLAND.
De zoogenaamde verkeenr^eputatite, de
commissie voor verkeerszaken' te Berlijn,
heeft goedgekeurd, dat de ritten op de Ber-
lynsehe» tram van heden af op 100.000 en
150.000 mark zullen komen. Voor het overi
ge heeft de verkeersdeputatie het merkwaar
dige advies uitgebracht om de geheele tram-
exploitatie te staken. Het personeel van de
tram zou dan met een opzeggingstermijn van
14 dagen worden ontslagen.
De gemeenteraad moet zich over dit ad
vies nog uitspreken.
De gasfabriek maakt bekend, dat de prjjs
van 200.000 mark per kub. M. gas en
300.000 mark per kilowattuur voor electrici-
teit veel te gering ia om de kosten van de
exploitatie te dekken, maar dat nochtans nog
eenigen tjjd deze prjjzen zullen worden ge
handhaafd.
De prijs van bet brood is van
der 260.000 mark, boter koe
1.300.060 mark per porxj, een
worst 2 milli oen mark.
FRANKRIJK—ENGELAND.
Poincaré heeft te Charleville ter gelegen
heid van de onthulling van een monument
AUerjei.
Bij Lflnen zijn twee Franscbe rechercheurs
gedood. Bijzonderheden omtrent het misdrijf
zjjn niet te krjjgen.
De stations Kastrop en Merklinde zjjn
door de Franschen ontruimd. Te Dusseldorf
is de verkeersstremming opgeheven, zoodat
ook de tram weer rjjdt
Te Dahjem had een communistisch lei
der een vergadering uitgeroepen en met bet
toonen van een Franscb papier verklaard,
dat de bezettingsoverheid toestemming had
gegeven. Het Franscbe stuk bqyattc echter
een bevel om de -wapens in te leveren. Toen
de Duitsche politie verscheen om de verga
dering uiteen te jagen,, vielen de betoogers
haar aan en werd zjj gedwongen naar de wa
pens te grijpen, tengevolge waarvan 3 com
munisten gedood werden en 8 gewond.
Een te Hamm gehouden vergadering van
vertegenwoordigers der vakbonden uit het
bezette gebied heeft een motie van protest
tegen de verlenging der stremming van het
verkeer met het onbezette gbied aangeno
men.
leiding was, in ons blad van Vrjjdag in een
hoofdartikel onder bovenstaand opschrift
een en ander in bet midden te brengen
wordt door de Bulgaarsche legatie te Ber
lijn tegengesproken, met de bijvoeging, dat
tegen de ex-ministers wei de instructie ge
opend en aan den gang is, doch dat bet pro-
schrillen klank der huisbel; Margaretha ver
liet het yertrek om te gaan opendoen en*
keerde weldra terug, vergezeld van een
klein, pokdalig heer.
„U zult my welicht kennen, ik ben de
calligraaf Fuchs,” nam deze het woord _pp,
nadat de huishoudster zich verwijderd had.
„Ja, ik heb de eer,” antwoordde de make
laar. „de roem, dien ge u verworven hebt..
„Laat ons dit maar laten rusten,” vervolg
de Fuchs, hem onderbrekend. „U weet, dat
ik meermalen word aangezocht, handschrif
ten te beoordeelen of vervalschingen in do
cumenten te eonstateeren. Dit is een zeer
moeilijke en onaangename taak, en de vol-
doenipg, dat men voor alle vervalschers ’n
gevreesd persoon is, vrijwaart mij intus-
schen niet voor de onaangenaamheden, wel
ke uit mijn bevinding vaak joortspruiten.
Om u eens een voorbeeld te geven, hoe
moeilijk het is, een handschrift juist te be
oordeelen, zie hier."
Hjj nam uit zjjn portefeuille een klein,
smal strookje papier, dat hjj den makelaar
overhandigde. Nauwelijks had deze er een
blik op geworpen, of hjj sprong ontsteld
van zjjn stoel op.
„Dit is de hand van mjjn vriend," riep
Kluge verrast; zoo geheel de schrijfwijze
van dén rentenier Heinrich Stahlschmidtf
„De schrijfwijze van den vermoorden ren-
leid,” ging de calligraaf met
geenszins zjjn
heeft u dit briefje gegeven?”
„Een jonge dame?’
„Juffrouw Schneider?1'
„Kijk, raadt ge den naam reeds r Des te
beter.”
,Jk raad dien, omdat deze dame alleen
er belang bjj kan hebben de
het testament te betwisten.
gaf zjj u dit papiertje?”
„Zij gaf mij verscheidene blaadjes, met
het verzoek, het karakter van den schrijver
te willen beoordeelen."
„Kendet gy het handschrift?”
„Ja, ik stond met den overleden rente
nier in betrekking en heb indertijd ver
scheidene brieven van hem gekregen-”
Kluge baalde minachtend de schouders
op.
„Wie deze regelen geschreven heeft, weet
ik niet,” zeide nij; „wat het testament be
treft, ik heb naast den rentenier gestaan,
toen hjj het neerschreef”.
„Maar als nu een deskundige....”
,.Mijn waarde vriend ik weet niet wat ge
eigenlijk wilt. Als ge er belang bjj hebt, het
testament te onderzoeken, dan wil ik u dit
genoegen niet ontzeggen. Gijzelt mij intus-
senen toegeven, 4?t in den loop
ieders handschrift verandert, dat
dom en....*
▼oor de geeneuvelden een rede gehouden,
waarin hjj herinnerde aan het offensief in
den herft van 1918, dat tot de bevryding vast
de bezette departementen leidde Toen scheen
het, aldus de premier, dat de geallieerden,
die zoo nauw met elkaar samen werkten en
zich zoozeer bewust waren van de solidari
teit en de wederzijde bewenen diensten, te ta
rnen in vredestijd bet werk zouden voltooien
dat zij in den oorlog waren begonnen.
Waar de samenwerking het leven van
Frankrijk en dus van eiken geallieerde in t
bijzonder redde, is het niet mogeljjk, dat de
ze samenwerking nutteloos is geworden, nu
het leven gered is. Frankrijk beschouwde el
ke handeling en elk wooru, dat deze samen
werking zou kunnen vertroebelen, of versto
ren, als een misdaad en Frankrijk is steeds
bereid om te zameu met zijn geallieerden
naar de middelen te zoeken, die de moeilijk
heden, waarmee de geallieerde landen te
strijden hebben, kunnen verminderen.
Wq zijn van oordeel dat de Britsche regee
ring zich vergist wanneer zij zegt, dat de be
zetting van het Roergebied de directe of in
directe oorzaak is van de werkloosheid in
Engeland. Deze werkloosheid, zoo merkte
Poincaré op, was in het afgeloopen jaar nog
grooter en toen was het Roergebied nog niet
bezet.
In plaats van een dispuut te beginnen over
de wettigheid van de Roerbezetting zouden
wjj beter doen naar een practische oplossing
van de problemen te zoeken, die ons allen
interesseeren.
Frankrijk vraagt niets anders en Engeland
kan niets anders willen. Wij moeten ten
slotte dus wel tot overeenstemming komen.
Mogen onze vrienden, die aan onze zijde
hebben gestreden, zich de les herinneren, die
de geschiedenis heeft gegeven, nl. dat een
vrede, welke gebaseerd is op onrecht, steeds
wankel ia. De wede, dien men op de recht-
DE „MONT ST. MICHEL.”
Als een spookjesland van ongekende
schoonheid leek ons de Mont St. Michel van
uit de verte, beschenen door de ondergaande
zon, weerkaatsend in de kalme zee, die dezen
berg omspoeli-
Een spookjesland is het gebleven, nadat
’rij de drie dubbele poorten zjjn binnenge
trokken, zjjn doorgedrongen in dat karakte
ristieke viaachersdorp, de heerlijkheid hebben
loeren kennen v. dat grootsche natuurmonu
ment, waarop kunstenaarshanden in een ver
verleden de schoonste bouwwerken hebben
doen verrijzen
Wij begrijpen den lof door de eeuwen heen
toegezwaaid aan dezen heiligen berg, en ver
wonderen ons niet dat zoo velen hun litteraire
on historische beschouwingen in onuitputtelij
ke reeksen er aan hebben gewijd. De schoon
heid der natuur paart zich hier tan de
scheppingen der kloosterlingen, die op den
meer dan 60 meter hooge rots een Abdjj en
een Basiliek hebben gebouwd van onvergete-
Ujke bekoring.
Godsdienstige, vaderlandslievende en his
torische herinneringen gaan hier hand in
hand, Ieder plekje spreekt nog over lang
vervlogen eeuwen en men behoeft over geen
al te rijke phantasie te beschikken, om in
zjjn gedachten, monniken, edelen en krjjgs-
t—i zich te zien bewegen in de nauwe
aatjes van dit visschersdorp, waar duizen-
pelgrims heen trokken om bet heiligdom
van den aanvoerder der Hemelscbe leger
scharen te bezoeken.
Helaas, hier en daar hebben de moderne
bouwmeesters bun scheppingen niet aange
past aan de oude geveltjes en de grootsche
gebouwen, die den berg een wereldvermaard
heid hebben gegeven.
Zij hebben meer gedacht aan de al te prak
tische eischen van onzen tjjd, dan aan het
zuiver bewaren van het historisch karakter
Maar zooveel schoons valt er te be wou de
ren, bet verleden doet zich zooveel sterker
geiden dan het heden, dat het ouvolkomene
«reg valt niet alleen, maar ons oog des te
meer doet genieten van de werkelijke schoon
beid.
Volgen wjj den stellen en ouden dorps
weg, eeuwenlang betreden door zooveel be
roemde bedevaartgangers uit alle oorden
der wereld; door de. Fransche en Engelsche
koningen, de Hertogen van Nonnandié en
Bretagne. Hoog op den top verheft zich de
Basiliek, waarheen zjj allen optrekken om
8l Michels hulp af te smeeken.
Die tijden liggen ver achter ons. Zjj zjjn
gevolgd door lange jaren, waarin de Mont
Bt. Michel slechts voor heel enkelen een oord
van bedevaart is gebleven en de meeeten
er heen gingen, louter om hun schoonheids
zin of nieuwsgierigheid te bevredigen.
Sedert kort is daarin wederom een veran
dering ten voede gekomen.
De Abdijkerk is teruggegeven aan den Ka
tholieken eeredienst; de liturgische gezangen
mo£en weuerom weerklinken door de breede
gewelven van de Basiliek en bjj plechtige ge
legenbeden worden de H. Diensten weder-
om opgedragen in dit heiligdom meerdere ma
len verwoest door menschenhanden, en tel
kens weer in dezelfde schoonheid herbouwd
En dit zoo verheugende feit heeft opnieuw
den bedevaartgang naar St. Michel in cere
hersteld.
Processies met vlaggen en banieren be
wegen zich als vroeger door de straten, '■nt
nemen bet al. te wereldsche karakter aan de
zen berg door toeristen en zakeljjk aangeleg
de exploitanten in de latere jaren gegeven
De Mont St. Michel moet om in volle
schoonheid tot ons te spreken, het volkomen
karakter van genadeoord weer aannemen;
de bedevaartstemming past bjj een bezoek
kan dit meesterwerk uit het grijs verleden.
Bewonder die eeuwenoude Abdjj, haar on
geëvenaarde kruisgang, het refectorium, een
juweeltje van bouwkunst, de vreemdelingen
Gelukkig.
Misschien mogen we ook een gelukkig
voortreken zien in het feit, dat de Berljjn-
sche legatie van Bulgarqe het de moeite
waard vindt, het onjuiste bericht tegen
spreken.
Beteekent dit, dat de Bulgaren er prjjs op
stellen, niet voor minister-moordenaars te
worden aangezien?
Dan is er alle reden om de gebeurtenissen
Advertentioprijsi
via f 1.25; elke regel meer f 0.25; Yeda*
75; Rubriek „Vraag en aanbod" b| vof
zaal, de onderaardsche gangen, dat allee
heeft eerst voor ons zjjn volkomen waarae
indien wjj in onze gedachten de monniken
en hun godgevallig werk zien verrichten
Zal die Abdjj nog eens bevolkt worden?
Wjj weten bet niet, Wjj weten echter wel
dat bet eenvoudige visachersvolk aan den
voet van den berg, voor wie de Roomsche
traditie boven alles heilig is, verlangend
naar dat oogenblik uitziet
Even verlangend wellicht als het oude Eg-
mond en zjjn bevolking naar den herbouw
van die niet minder beroemde Benedikttjner-
Abdjj in bet sehoone Kennemerland. Droomt
Egmond van een herrijzen op de oude puin-
hoopen, de Mont St. Michel hoopt op den te-
rugkeer der monniken, wier woning gereed
is. En welk een woning.
Een gevoel van ontzaglijke bewondering
en eerbied bevangt ons, als wjj de Abdjj be
treden. Wjj begrijpen niet dat eenvoudige
menschenhanden dit kunstwerk hebben ge
wrochten met de eenvoudige en primitieve
middelen van bun tjjd.
Wjj staan versteld over de verscheiden
heid van beeldhouwwerk, de minitieuse af
werking i
zuil, telki
Een Blankheid van Ijjnen, een schijnbare
lichtheid van zuilenbouw, die hun draag
kracht onverklaarbaar maken,- maar de
schoonheid verboogen.
Hoe onaantastbaar ligt daar die Abdjj, be
veiligd door de omspoelende zee, ingesloten-
door muren, omringd door borstweringen.
Wist zjj niet in de grootste gevaren, toen
de stad door den vyand werd ingenomen,
volkomen weerstand te bieden?
Alleen het vuur bleek een mociljjker te
weerstreven vyand. De gotische Abdijkerk
in 1020 begonnen en in 1130 voltooid, is niet
minder dan drie malen door brand geteisterd
telkens met groote schade gepaard gaande.
Het laatst in 1834, waarbij het gebeeldhouw
de houtwerk uit de kerk een prooi der vlam
men werd.
Welk een geduld sa welk een vertrouwen
hebben de monniken niet moeten bezielen,
om ondanks al die tegenslagen, opnieuw die
kerk haar spits ten Hemel te laten verhef
fen.
De Basiliek va» den Ment St. Micbel moge
al niet die eenheid bezitten, welke het ken
merk is van zoovele andere kathedralen in
Frankrijk, de vergelijking niet kunnen door
staan met die van Chartres en Ronaan, wat
sculpturalen rijkdom betreft, geen komt haar
gelijk in heerlijkheid van ligging en devoten
eenvoud.
Onze tjjd is beperkt, nog een kort bezoek
aan^et bezienswaardige museum, een rbnd-
gang langs de borstweringen, een genieten
van het wondere uitzicht en wjj dalen de 600
treden af met een bedroefd hart en het ze
kere verlangen ze nog meerdere malen te
mogen bestijgen.
Wy aanvaarden den terugtocht, na onze
gastvrouw, de vermaarde veuve Poulard”
een laatste groet te hebben gebracht.
De poorten sluiten zich achter ons en door
het sehoone boseb van Andaine, zetten wjj
onze auto-reis voort naar bet schilderachti
ge Bagnolee de l'ornee, brengen een kort
bezoek aan de Koninklijke kapel van de
Hertogen van Orleans te Druix, om einde
lijk Parjjs wederom te bereiken.
Rijk aan herinneringen zyn wjj terugge
keerd. De allerschoonste echter zal blijven,
die aan den Mont St. Miche', een land van
beloften voor de onbekenden, een oord van
blijvende heerlijkheid voor hen, die er eens
zjjn binnengetreden.
„Daar bekommer ik mjj niets om,” gaf de
makelaar onverschillig ten antwoord; „hjj
moet zelf maar ondervinden', of het kapi
taal hem renten zal opleveren.”
„Om het te verhuren, of weer te verkoo-
pen?" vervolgde de huishoudster naden
kend; „dat kan ik niet aannemen, en hot
zelf te gaan bewonen zou toch een zonder
linge liefhebberij zyn.”
,,’t Is my hetzelfde!” viel de makelaar
haar in de rede. ,Jk zal er me het hoofd
niet om breken, en het ijzer smeden, terwjj)
het' heet te. Ik verlang er naar, dit kleine
stadje te verlaten; lang genoeg heb ik ge
werkt en onder moeiten en zorgen opge-
sjmard wat ik slechts overleggen kon; thans
wil ik het overige mijns levens in stille be-
haaglykheid sljjten.”
„Maar waarom moet het daarjuist Zwit-
tczicrLij Margaretha. „Ik
aan een residentie geven,
dagelijks wat nieuws, en al
duurder, men kan er toch
„Verschil van opvatting,” vervoigde Klu
ge schouderophalend; „ik t3
het woelige stadsleven la .1
vèndfen gevoel ik mjj sinds eenigen tjjd
gesteld, ik heb slapelooss nachten
schrjjf dit toe aan de zware, doi
ik moet zorgen, dat ik hier wc
Het onderhoud werd
DE FRANSCHEN EN BELGEN IN
HET ROERGEBIED.
Een nteuwe verordening.
Generaal Degoutte heeft een verordening
uitgevaardigd, krachtens welke op straffe
van een boete van ten hoogste 500.000 goud
mark of een gevangenisstraf van ten hoog
ste 20 jaar, elke vernieling, wegvoering of
wijziging van de installatie in de fabrieken,
die voor leveringen in natnra in aanmerking
komen en waardoor ja?k productie-vermogen
verminderd of de der producten
veranderd sou worden. verboden wordt.
De verordening behaalt ook straffen voor
degenen, die aan het bezoek van controleurs
der geallieerde missie voor het toezicht op
>le mjjnen en fabrieken moeilijkheden in den
weg zouden leggen.
Ken onderhoud tusschen Poincaré
en Baldwin.
Naar de „Echo de Paris” meldt, is Bald
win zeer verlangend tjjdens zjjn as. verblijf
te Parjjs een onderhoud met Poincaré te heb
ben. Er zjjn momenteel besprekingen gaande
omtrent de regeling van een eventueele ont
moeting.
uit te
Uok was zy de vertrouwelinge des make
laars, ten minste zjj meende dit te wezen
want menig geheim had haar meester haar
toevertrouwd en meer dan eens werden ha
re raadgevingen opgevolgd, ook zelfs wan
neer Kluge er niet geheel en al mee instem-
oe.
“B<1*t het des renteniers be-
Bcntjgd was, deelde Kluge aan zjjn huis
houdster mede, dat hjj bereids een kooper
gevonden ha^en, zoodra de koopacte gealo
M»r>U de reis dacht te aanvaarden.
MMU, b-l.ak.u k
J!bt. koopmM Schneiders hel heb
de erfenis
«Maar
serland wezen?” bemerkte
zou de voorkeur
daar heeft men
is het leven er
bok jes te meer genot van hebben.”
schouderophalend;
