„ONS BLAD”
HUIUETOB
Door de maon aan het
licht gebracht
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
4 Is*
/orroao iMMx
N«.
I
Fa. R. tiouwmo, - Kiem G 1.
WBCI UKAAKABTIKBUW.
a.
BIMTENLAID.
in moet men
zulieV'
Roomache
Gemeentepolitiek
u.
Slot.
••Mia* M AarutwB 1M1, postgao imsm. iVe jraar<a»r
Advertentieprijs.
Van I9 regels f 1.25; elite regel meer f 0.25;
per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod* b| voy
uitbetaling per plaatsing f 0.60
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar J*i< f 1—
Ó6Óf‘hooger.
Kan alle
abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600,—, f 400,-, f 200,-, f iQO,—,'f 60,—f 36.—. f 15.'
DE SCHULDEN DER GEALLIEERDEN
AAN DE VER. STATEN.
r
(o>
de
betrek-
elkaar,"
;e zaken dat links
j mssr éven getracht
aan de verplichting tpt uitbetaling der nieu-
jkken.
maar
niet
ver-
ADMINtSTRATie No. 433
REDACT!» No. 333
mede.
ken, dan wonen we pretig dicht
One Roomsche beginsel ver»
met den ouden liberalen sleur,
ft
DE FRANSCBEN EN BELGEN IN
HET ROERGEBIED.
De mijnwerkersbond heeft een zestal verga
deringen der groepsbesturen in de verschil
lende districten laten houden, ter bespreking
van den toestand en de gedane voorstellen.
Algemeen was men het eens met het beleid
van het hoofdbestuur, in welks houding men
vertrouwen uitsprak. Men was van meaning,
dat het Iqaelqk verzet tegen de bezetting
moet worden voortgezet en dat de regeling
der schadevergoeding alleen krachtens we-
derzqdsche onderbandelingen en niet door
dwang tot stand moet komen. Niettemin wer
den moties aangenomen, waarbij de regeering
wordt aangeepoord geen enkele gelegenheid
tot het openen van zulke onderhandelingen
te laten voorbijgaan. Voorts verlangt men
van de regeering maatregelen om de mjjnwer
kers en hun gezinnen tegen honger en gebrek
te vrijwaren. Ten slotte sprak men zich uit
tegen wilde stakingen en lijdelijk verzet te
gen de mijneigenaars, hoewel men bet in de
verste verte niet eens waa met de voorstel
len, van die zqde gedaan ten aanzien der loo-
nen.
Volgens berichten uit Dortmund hebben
Franscben twee bedragen, een van 56 en
een van 6 milliard mark, bestemd voor de
uitbetaling van loonen der mijnwerkers in be
slag genomen.
Aan de Dortfeldmijn werd bovendien /ie
kassier in hechtenis genomen.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
ding door de Roomsche leden ingenomen
wordt.
Op de sociale week, het vorig tear te Eind
hoven gehouden, werd de noodzakelijkheid
van een R. K. Bond van Raadsleden bepleit,
maar wat zou niet reeds veel gewonnen zqn
indien overal gewestelijke orgariiaa|jss be
stonden!
OX van veel méér belang nog, omdat er
zooveel verschil bestaat en de omstandig
heden in groot*, of kleine gemeenten, in het
eene of andere gewest van zoo uiteen loopen
den aard zijn.
Door onze Roomsche Raadsleden moet hier
voor een offer gebracht worden; het aan
vaarden van een zetel brengt toch ook on-
tegenzeggeijjk den plicht mede, de middelen
toe te passen waardoor zij in staat gesteld
worden om op de beste wijze als vertegen
woordigers van het Katholieke volk en als
dragers der Roomsche beginselen in den Ge
meenteraad op te treden.
Het is eveneens volstrekt niet overbodig,
dat onze kiesvereenigingen, die deze verte
genwoordigers in den Raad hebben gebracht
zich voor deze zaak interesseeren en niet
meer dan billijk zoude het zijn, indien deze
vereenigingen aan de organisatie een zooda-
nigen steun zouden verstrekken, dat met het
offer van tijd en moeite ook nog niet het
offer van contribute en reiskosten aan de le
den wordt opgelegd.
Van harte willen wq hopen, dat in de
volgende zittingsperiode vooruitgang op dit
gebied te constateeren zal zijn, en vooral in
ons gewest.
Immers is hier meer dan ergens uoodig
dat een dam opgeworpen wordt tegen het
botte materialisme, wat in de meeste gen» en
ten, zoo niet geprotegeerd dan toch als van
zelfsprekend gevolg van de anti-christelqke
neutraliteit van de meerderheid des volks,
wordt toegepast.
Onze Katholieke Raadsleden dienen bet
zich tot plicht te rekenen niets te ve. rui
men wat zou kunnen strekken aan de
hand van maatregelen of verordenir.sreii
om het geloof en de goede zeden te bescher
men tegen den chaos van verwUdering <-p
godsdienstig en moreel gebied in onze dagen.
Hierin mogen zij hunne groots veran.woor
deljjkbeid niet onderschatten.
deden drie pogingen, de Mooreh
schuilplaatsen te verdrijven.
Toen deze tenslotte te voorschijn kwamen,
vielen zq de Spanjaarden aan met knotsen.
De Spaansche colonne werd teruggedreven
met een verlies van 260 man, terwjjl, naar
verluidt, de Mooren meer dan 500 dooden op
bet slagveld achterliewu^
De Spaansche gouverneur durft geen ver
sterkingen uit Tehuan over zee te zenden,
daar deze route gevaarlijk wordt geacht.
Het „Journal" verneemt uit Madrid: Do
hooge commissaris in Marokko deelt mede,
dat een harka een aanval heeft gedaan op
Ajot Er werden 70 Spanjaarden gedood en
gewond. u
Volgens berichten uit Marokko is eetrVueg
machine achter het vyandeiyke front in de
buurt van Tirarauit neergekomen.
Naar gemeld wordt zqn de beide Inzitten
den, twee officieren, daarbq omgekomen
Nadere bijzonderheden ontbreken echter
nog.
De „Diario Universal” meent te weten, dat
de ministers in een heden gehouden minis
terraad besloten hebben tot nieuwe opera
ties in Marokko, en een zoo ver mogelyken
optnarsch met bezetting van verder vooruit
geschoven stellingen.
DE TENTOONSTELLING TE MO8KOU.
De opening van de tentoonstelling te Mos
kou, welke een week geleden werd uitgesteld
beeft thans plaats gehad. De Sovjetregeering
spant zich in. deze tentoonstelling tot een
succes te maken. Tsjitsjerin heeft bjj de ope
ning een rede gehouden, waarin hq boog og-
gaf van de vredelievendheid der Sovjet-regeo
ring. Voorts verklaarde hq, dat de Sovjet-re-
geering door deze tentoonstelling haar eco
nomische macht toont
De Turksche gezant sprak namens de bui
ten landscbe diplomaten, terwql vertegenwoor
digers van drie Chineesehe provincies een
roode vlag aanboden met een opschrift in de
Chineesehe taal.
u^—
Marie haalde zwijgend de schouders op.
„Komaan spreek eens op," verzocht Hele
na, „ge zult er toch wel reden voor neb
be»*”
„Natuurlijk.”
„Welnu zeg mq die dan eens?”
„Ge zult ze niet willen aannemen.
„Waarom niet, als ze gegrond zijn?”
„Dat is het hem juist; wat de eene
grond noemt vindt de andere soms tw
achtig. Gelooft, ge aan spoken?”
Een medelijdend lachje speelde om Hele
na’s Iip;>en.
„Dus dit is het?" vroeg Helena. „Neen
aan spoken geloof ik niet!”
„Dan zult ge ook mqn reden niet erken
nen”
,Jk kan ze wel raden. Neen ik neem z4
niet aan.”
„Ook niet wanneer Ik je zeg, dat het In
het huis wezenlijk en waarachtig spookt?”
vroe«r Marie.
„Wezenlijk en waarachtig?" vroeg Helena
half schertsend half spottend. „Mqn waar
de vriendin uwe verbeelding zal u een her-
scbenschim hebben voorgespiegeld
„Geenszins, Helena, ik heb het met eigen
oogen gezien."
„Wat? Het spook?"
„Spot niet, met zulke
niet schertsen of den Spot
Wordt vervolgd
„Waaruit meent u dit te mogen beslui
ten?” vroeg Kluge kalm.
„Uit de haast die u beeft met het buis te
verkoopen en uit den wensch, de gansche
koopsom aanstonds en volledig te ontvan
gen.”
„Ik ben inderdaad van plan in een andere
stad te gaan wonen, wellicht in de residen
tie,” antwoordde de makelaar bedaard, „in-
tusschen ben ik het omtrent de keuze met
mq zelven nog niet eens. Er kunnen nog
maanden over heen gaan. Welken archi
tect denkt u met de schatting te belasten,
mijnheer Schneider?”
„Den architect Schulz; hq is met mq be
vriend.”
„Als ik mjj niet vergis, woont hq over
het huis.”
„Dat is zoo.”
„Welnu dan zal hq n wellicht zijn bevin
ding kunnen meedeelen, zonder vooraf het
huis te moeten bezichtigen.”
zal vandaag nog naar hem tbe gaan
en hem verzoeken aan uw verlangen gevolg
te geven," zeide Helena, wie de honende
glimlach niet ontging, die den makelaar bq
het afscheid nemen om de lippen speelde.
„Daar steekt wat achter,” vervolgde zq,
toen Kluge zich verwqderd had. „Deze groo
te haast moet een bqzonder gewichtige ro
den hebben.,.."
„Wat gaat het ons eigenft aan, dat h| de
stad wil verlaten en daarom bet buis zoo
22.
„Ik hoop bet."
*oude“ we morgenmiddag de no
tarieels koopacte wel kunnen teekenen?"
Verwonderd blikten Helena en haar va
der den makelaar aan.
„Ge zit er waarlijk met dé zweep achter!”
sprak Schneider. „Het sluiten van den koon
heeft toch wel tqd tot overmorgen.”
„Zou u de koopsom terstond betalen?"
p yanwaar deze vraag? Hierover kunnen
wq het wel eens worden, als ik het oordeel
van den architect heb gehoord.”
„Het ware my aangenaam dit reeds thans
te weten.”
„Welnu als ik daar voordeel bq zou kun
nen hebben, betaal ik u de volle som uit.”
het huis vqfhonderd thaler
goedkooper geven.”
»»Daar ben ik mee tevreden.”
dus terstond betalen?"
DE REIS VAN CUNO NAAR AMERIKA.
Volgens het „Hamburger Fremdenblatt”
heeft Cuno inderdaad het plan, naar Ameri
ka te gaan. Hq zal zich daar echter niet
met eenige politieke opdracht heen begeven,
doch uitsluitend wegens zqn vriendschappe-
iqke betrekkingen met Harriman. Het blad
acht het niet uitgesloten, dat Cuno weer op
een of andere wqze met de Hapag in verbin
ding treedt, hoewel niet als directeur-gena-
raal. Een beslissing te die» opzichte is nog
niet genomen.
APP0NY1 OVER DEN NOODTOESTAND
DER INTELLECTUEELEN.
Graaf Albert Appouyi, de bekende Hon-
gaarsche staatsman, is Maandagmorgen te
Berlqn aangekomen en is dienzelfden dag nog
vertrokken na eerst een onderhoud te hebben
gehad met den voormalige» minister van Ee-
redienst Schmidt-Ott, ten einde zich inlich
tingen te doen verschaffen omtrent de „Not-
geroeinschaft” der Duitscbe intellectueelen.
Apponyi heeft in Hongarije een soortgeiq-
ke instelling in het leven geroepen, zoodat bq
in Amerika eeiTbeeld zal kunnen geven van
den nood der Europqteche wetenschap.
Apponyi is nameiqk door de Harvard Uni-
versiteit in Amerika alsmede door een reeks
andere universiteiten uitgenoodigd, lezingen
te houden over de toestanden in Europa
Uit Dusseldorf wordt gemeld, dat de Fran
sche bezettingsoverheid in verband met den
aanslag op een Franscben wachtpost in ’t be
gin van deze maand, 13 leidende influstriee-
len heeft uitgezet, wier families binnen en
kele dagen het bezette gebied moeten verla
ten.
DE CRISIS IN DUITSCHLAND.
Inyrijprnde maalrt gelen in eruxjgen.
Het Rykskabinet hield onder voorzitter
schap win Rqkspresident Ebert een zitting,
waarin werd besloten voeling te houden met
de partqieiders tot het nemen van ingrijpende
maatregelen «ter opheffing van den noodtoe
stand.
Door vertegenwoordigers van de Saksi
sche industrie is bq den Saksischen minister
van Arbeid er overdat het onmo-
gelyk is de dezer dagen vastgestelde loonen
aan de arbeiders ate-4e betalen, daar de noo-
dige eredieten daartoe speciaal door de Rqks-
bank, niet worden verstrekt. De Saksische mi
nister van Arbeid heeft zich dan ook reeds
gewend tot den Ryksminister van Economi
sche Zaken met het verzoek, dat bq alle ere-
dietinstellingen, speciaal bq de Ryksbank, er
met den meesten nadruk op zal worden aan
gedrongen, den niet-kapitaalkrachtigen fir
ma's de noodige credieten tot volledige uit
betaling deri oonen te verstrekken, ten ein
de een herhaling van de onlusten te voorko
men. Onder de arbeiders in de Saksische in
dustrie heerscht thans reeds groote onrust,
daar zy de vrees koesteren, dat de Saksische
industrie langs dezen weg zal trachten, zich
rj--
we loonen te onttrel
Duitschland wacht in deze dagen ,op
maatregelen, waardoor de regeering over de
vraag beslissen zal, of er voor de Duitscbe
i industrie redding mogelyk is. De reeds door
het kabinet genomen besluiten zqn, behou
dens enkele kleine wqzigingen, die bq de be
sprekingen met de partqleiders zullen wor
den aangebracht, definitief. De publicatie de
zer besluiten kan morgen worden tegemoet
gezien en de te nemen maatregelen zullen on-
middellqk van toepassing worden.
De groote verhaasting dezer regeerings-ac-
•tie is door de verscherping van de economi
sche moeilqkheden noodzakelijk geworden.
De verbetering van de Mark, welke bq de wis
seling van de regeering intrad, heeft teer snel
voor een grootere inzinking moeten plaats
make.»
Moeilyker echter, dan het vraagstuk der in
flatie, zal voor de regeering zqn het vraag
stuk van de dreigende werkloosheid.
Al is de kern van de Duitscbe industrie tot
nu toe van werkloosheid verschoond geble-
JAPANSCHE ONDERZEEËR GEZONKEN.
85 man van de equipage vermist.
Een onlangs algebouwde duikboot is op
een, proeftocht bq Kobe gezonken. Elf man
van de opvarenden zim gered, doch vqf en
tachtig worden nog vermist
AMUNDSEN’S PLANNEN.
Amundsen is te Nome Zondagavond aan
gekomen. Hq zegt het volgend jaar te willen
beproeven om van Spitsbergen uit over de
Noordpool ie vliegen.
VLIEGONGELUK IN SPANJE.
Een militaire ballon is in de bergen bq Si-
guenza neergestort Drie officieren zqn ern
stig gewond.
DE STRIJD IN MAROKKO.
Verschillende garnizoenen kregen order ver-
sterkingstroepen naar Melilla te zenden. De
ministerraad kwam overeen alle militaire
maatregelen te nemen, welke door den ab-
normalen toestand te Melilla zouden worden
vereischL De minister van Binnenlandsche
Zaken verklaarde, dat de toestand in Marok
ko niet ernstig is. doch de geheele aandacht
van de regeering vraagt
Familieleden van Spaansche militairen in
Marokko hebben brieven ontvangen, waarin
een levendige beschrijving wordt gegeven
van de hevige gevechten van man tegen man
nabq Farha aan het Melilla-front waar drie
Spaansche colonnes met i proviand vanuit een
hinderlaag werden aai i. vallen. De Mooren
lagen verscholen tusscóen de rotsen en lie
ten de Spaansche patrouilles passeeren. om
terstond daarna onder hevig geweervuur de
hoofdcolonne, die de belegerde posten kwam
ontzetten, aan te vallen. De Spaansche tr'oo-
inlegioen
uit hun
spoedig mogelyk wil verkoopen?” onder
brak Schneider haar. „Ik geef toe, dat deze
haast opvallend en bevreemdend is,
iets verontrustends steekt er voor mq
in. Hq mag gerust vertrekken, de stad
liest aan ham niets.”
Helena schudde bedenkeiqk het hoofd. ,Jk
zal Maria Schuiz gaan bezoeken en met haar
vader over de bezichtiging van het buis spre
ken,” hernam zq. „Wy moeterr den koop
zoolang mogelyk uitstellen en ik hoop, dat
wy dit kunnen. Het voorwendsel, dat zich
reeds verschillende kooplustigen hebben aan
gemeld, is het eenige....”
„Waarvan ik volstrekt niets geloof,” ant
woordde de koopman. „Trouwens spyt bet
mq, dat ik in zekeren zin zedelyk verplicht
ben het huis te koopen, ik zou gaarne wil
len, dat Kluge ee^nder vond.”
Na deze op wr^ligen toon uitgesproken
woorden verliet hq het vertrek en kort daar
op vedwqderde Helena zich eveneens, om
haar voornemen ten uitvoer t£ brengen. De
avond begon reeds te vallfen, toen het
meisje de woning van den architect, met
wiens dochter zq bevriend was, binnentrad.
Marie bevond zich alleen in de huiskamer,
Helena nam tegenover haar aan het venster
plaats en deelde haar de reden barer komst
bet huls eenmaal ons eigendom te,
wq bet wellicht easi
zich niet
zich ook
in het bestuur van land en gemeente wil ont
houden van beperking der (ongebonden) vrq
beid van het individu, evenmin als met de
socialistische idee, die hoewel op maat-
sehappelqk gebied van de liberale afwykeud
dit met haar gemeen heeft, dat Staat en
gemeente zich volgens haar zoo weinig mo-
gelyk aan bescherming van geloof en zeden
„i zxii oestryding van volksmisbruiken moet
laten gelegen liggen.
Hoevele malen komt het niet voor soms
in oogenschynlyk nietig)
in het geweer komt, als
wordt, die ongebonden vrybeid door maat
regelen of verordeningen te beteugelen
Hoe wordt er dan vaak geschamperd, hoe
gaat er dan vaak een hoongelach op, wan
neer byv. op maatregelen wordt gezonnen
om het schrikbarend zedenbederf van onze
dagen aan de hand van de wet den kop in
te drukken, Of om een ander voorbeeld
te noemen, boe eensgezind waren de linksche
broeders niet bq de bestrijding van voorstel
len, welke een verbod tot misbruik van Gods
H. Naam inhielden, en hoe gemoedelyk werd
dan niet byna altqd het vloeken als een groot
kwaad bestempeld.wat men echter niet
met wettige maatregelen moest tegengaan,
omdat zoo moeilyi uit te maken te, wat vloe
ken is.
Hoe dieptreurig deed bet dan vaak aan,
dat onze Roomsche Raadsleden bq dergeiq-
ke gelegenheden zwegen of erger nog om
dat zq biqkbaar de porteé van de zaak niet
begrepen door woord of stem te kennen
gaven, deze opvattingen te deelen.
Wq noemden slechts een paar kleine voor
beelden op go<isdienstig gebied, maar hoeve
le malen is men er ook getuige van, dat
wanneer bq voorstellen en besprekingen soci
ale vraagstukken naar voren komen,
Roorruiche Raadsleden een standpunt inne
men, abaoluut afwykend van dat, wat door
ieder onzer moet worden ingeuoanen.
Men beschouwe dit nu niet als louter eri-
tiek, wq weten maar al te goed, dat de om
standigheden vaak moeilyk zqn en dat veel
al zoo'n standpunt, uit onwetendheid ten op
zichte van het aanhangige onderwerp, wordt
ingenomen.
Maar dit brengt ons iutet op wat wq als
conclusie van dit artikel zouden willen stel
len: Er moet door onze Roomsche Raadsle
den naar meer ontwikkeling worden gestreefd
zq moeten de vragen en onderwerpen, waar
voor zq worden geplaatst, onder de knie
hebben.
In de afgeloopen periode te onze invloed
versterkt, heeft men in verschillende gemeen
ten kunnen constateeren, dat de chruteiqke
beginselen meer in onze besturen zqn binnen
gedrogen, maar ’t te noodtg, dat ia de
nieuwe periode die invloed grooter wordt
en de Hoomsche gedachte meer wórdt ver
breid, meer wordt verdedigd en daardoor
ook meer tot uiting komt entot haar
recht!
Hiertoe iqkt ons een krachtige organisatie
van Katholieke Raadsleden het noodzakelq-
ke middel.
Reeds bestonden gewestelqke organisaties
en deden verdienstelqk werk. Maar het waren
nog slechts de pioniers, die hieraan practtech
medewerkten.
■«Eigeniqk moest alk Katholiek Raadslid het
zich tot een plicht rekenen een levendig aan
deel te nemen aan de verrichtingen en be
sprekingen van deze organisatie. Want be
halve tot het bq brengen van de noodige de
ontwikkeling te die organisatie zoo noodig "eet
omdat door het bezoeken van de vergade-/
ringen en bet deelnemen aan de besprekingen
bevorderd wordt, dat in alle Raden ten op
zichte van principieels punten eenzelfde hou
ven, toch dreigt ook zq bq de thans heerschen
de inflatie op groote schaal arbeiders te zui
len moeten ontslaan. De vooneekenen van
dezen onvermqdeiqk komenden toestand zqn
reeds bemerkbaar.
Zq staan in verband met den overgang van
het economische leven op waardevaste basis.
Het blykt thans, dat het grootste gedeelte van
het ondernemend om in Duitschland, betzq
zeer moeilyk, betzq in bet geheel niet in
staat te, de loonen op goudbasis te betalen.
Voor de eerstvolgende weken moet er echter
rekening mede gehouden worden, dat een
groot aantal handelsondernetningen, welks
hun ontstaan uitsluitend te danken hebben
aar de inflatie, failliet zullen gaan. Alleen
te Berlqn zqn, sedert de inflatie van de Mark,
niet minder dan vierhonderd nieuwe firma’s
opgericht. Het noodzkkeiqk gevolg hiervan
zal zjja, dat een groot aantal werklieden en
bedienden werkloos zullen worden.
Tot de bedryven, welke het meest onder
deze crisis zullen hebben te Ijjden, behoort in
de eerste plaats het uitgeversbedrijf.
De boekdrukkers van Opper-Silezié hebben
besloten, eenparig de uitbetaling der loonen
op goudbasis te weigeren en er bovendien bq
de regeering op aan te dringen, het uitgevers
bedrijf van de lasten der nieuwe belastingen
en der goudleening te ontheffen.
Interessant te ook, dat verschillende thea
ters voor de hooge rangen de prijzen op goud
basis berekenen. Deze prijzen staan slechts
aangegeven tot een derde van de vredes-prq-
zen, terwql de vermenigvuldigingsfactor iede
ren avond wordt bekend gemaakt
De Opper-Silezteche drukkers patroons ver
klaren, dat de nieuwe tariefloonen tot het
sluiten van alle bedoven moeten leiden. Zq
weigeren eenparig de tariefloonen te betalen
en eischen een loonregeling welke net boek
druk kersbedrqf voor een volledigen onder
gang bewaart en den bedienden een inkomen
verzekert.
In een verklaring aan den minister van
Financiën en aan de hoofd organisaties, ver-
klaren de Opper~Silezibehe drukkerspatroons
niet in staat te zqn, de dd. 26 Augustus van
kracht wordende belastingen te dragen en
verzoeken de onmiddelljjke bekendmaking
bq de belastingkantoren, dat van de heffing
op do drukkerijen wordt afgesien.
NIEUWE GELDSTUKKEN.
Naar de „Vossteche Zeilung” mededeelt, is
door de rqksregeering besloten, nieuwe geld
stukken ter waarde van 100.000, 200.000 en
500 000 mark uit te geven. Die van 100.000
mark zullen het formaat hebben van het te
genwoordige 200 markstuk, van 200.000
mark een iets grooter formaat, zullen krqgen.
BLOEDIGE BOTSINGEN TUSSCHEN
PLUNDERAARS EN BOEREN.
In den afgeloopen nacht werd in de omge
ving van Keulen een groep boeren, die op
hun velden de wacht hielden, door een bende
werkloozen overvallen en ernstig met qzeren
stangen mishandeld. Twee boeren stierven
aan de bekomen verwondingen. Later viel
een gedeelte der bende in handen van da
politie.
De ^merikaansche minister van financiën
Mellon is zooals reeds gemeld te Washing
ton van zqn reis in Europa teruggekeerd. Hq
te pessimistisch over de mogeiqkheid, dat in
de naaste toekomst de schulden der Europee
sche landen aan Amerika zouden kunnen
worden gefundeerd.
Mellon ziet de toestanden in Europa som
ber in, zoomede de politieke als de oecono-
mische toestanden. Hq weet echter niet, hoe
Amerika steun zou kunnen geven.
FINANCIEELE STEUN UIT MOSKOU.
Volgens een telegram uit Moskou beeft de
executieve der Derde Internationale, na een
bespreking van den toestand, in Duitschland
besloten, aan het Duitsche proletariaat 1 mil-
lioen goudmark te zenden, vergezeld van een
verklaring, dat de arbeiders der wereld ach
ter de Duitsche arbeiders staan.
besloot zq hare mededeelingen. „In ’t ver
volg zult gq u dus niet over mq te bekla
gen hebben, ik zal je dikwyls komen bezoe
ken, dan wonen we prettig dicht bq elkaar,*
u misschien wel niet altqd wezen, het verle
den drukt nog te zwaar op mqn gemoed-
maar ik hoop, dat er weldra een andere tyd
zal aanbreken en de gelukzon weer voor
mq zal opgaan.”
Angst, verbazing en ontzeting hadden
zich, zonder dat Helena zulks iir levendig
heid van haar gesprek bemerkt had, beurte
lings op Maria s gelaat afgeteekend.
„Zyt gq dan werkeiqk besloten bet huis
te koopen?” vroeg deze op een toon, die de
grootste verwondering verried, zooaat He
lena verrast opkeek. „Dat begrqp ik niet;
ik zou liever vandaag dan morgen onze wo
ning verlaten, alleen omdat....”
„Mqn waarde vriendin,” onderbrak Hele
na, „wanneer men ieder huis, waarin een
misdaad gepleegd te, moest mqden, zou on-
getwqfeld menig palete onbewoond wezen.”
„Ach als het de moord alleen ware, daar
zou men zich ten slotte nog wei overheen
kunnen zetten, ofschoon bat nu juist niet
aangenaam te, een kamer te bewonen, waar
bet lyk van een vermoorde gelegen heeft.”
„Nu als het de moord niet te, wat kan u
dan afschrikkenZ” vroeg Helena. „Het huis
te mooi, voortreMeiqk ingericht en van alle
gemakken voorzien; waarom zoudt ge het
da» niet willen bewonen.”