„ONS BLAD” HUIUETOB Door de maon aan het licht gebracht Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: 4 Is* /orroao iMMx N«. I Fa. R. tiouwmo, - Kiem G 1. WBCI UKAAKABTIKBUW. a. BIMTENLAID. in moet men zulieV' Roomache Gemeentepolitiek u. Slot. ••Mia* M AarutwB 1M1, postgao imsm. iVe jraar<a»r Advertentieprijs. Van I9 regels f 1.25; elite regel meer f 0.25; per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod* b| voy uitbetaling per plaatsing f 0.60 Abonnementsprijs: Per kwartaal voor Alkmaar J*i< f 1— Ó6Óf‘hooger. Kan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600,—, f 400,-, f 200,-, f iQO,—,'f 60,—f 36.—. f 15.' DE SCHULDEN DER GEALLIEERDEN AAN DE VER. STATEN. r (o> de betrek- elkaar," ;e zaken dat links j mssr éven getracht aan de verplichting tpt uitbetaling der nieu- jkken. maar niet ver- ADMINtSTRATie No. 433 REDACT!» No. 333 mede. ken, dan wonen we pretig dicht One Roomsche beginsel ver» met den ouden liberalen sleur, ft DE FRANSCBEN EN BELGEN IN HET ROERGEBIED. De mijnwerkersbond heeft een zestal verga deringen der groepsbesturen in de verschil lende districten laten houden, ter bespreking van den toestand en de gedane voorstellen. Algemeen was men het eens met het beleid van het hoofdbestuur, in welks houding men vertrouwen uitsprak. Men was van meaning, dat het Iqaelqk verzet tegen de bezetting moet worden voortgezet en dat de regeling der schadevergoeding alleen krachtens we- derzqdsche onderbandelingen en niet door dwang tot stand moet komen. Niettemin wer den moties aangenomen, waarbij de regeering wordt aangeepoord geen enkele gelegenheid tot het openen van zulke onderhandelingen te laten voorbijgaan. Voorts verlangt men van de regeering maatregelen om de mjjnwer kers en hun gezinnen tegen honger en gebrek te vrijwaren. Ten slotte sprak men zich uit tegen wilde stakingen en lijdelijk verzet te gen de mijneigenaars, hoewel men bet in de verste verte niet eens waa met de voorstel len, van die zqde gedaan ten aanzien der loo- nen. Volgens berichten uit Dortmund hebben Franscben twee bedragen, een van 56 en een van 6 milliard mark, bestemd voor de uitbetaling van loonen der mijnwerkers in be slag genomen. Aan de Dortfeldmijn werd bovendien /ie kassier in hechtenis genomen. NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD ding door de Roomsche leden ingenomen wordt. Op de sociale week, het vorig tear te Eind hoven gehouden, werd de noodzakelijkheid van een R. K. Bond van Raadsleden bepleit, maar wat zou niet reeds veel gewonnen zqn indien overal gewestelijke orgariiaa|jss be stonden! OX van veel méér belang nog, omdat er zooveel verschil bestaat en de omstandig heden in groot*, of kleine gemeenten, in het eene of andere gewest van zoo uiteen loopen den aard zijn. Door onze Roomsche Raadsleden moet hier voor een offer gebracht worden; het aan vaarden van een zetel brengt toch ook on- tegenzeggeijjk den plicht mede, de middelen toe te passen waardoor zij in staat gesteld worden om op de beste wijze als vertegen woordigers van het Katholieke volk en als dragers der Roomsche beginselen in den Ge meenteraad op te treden. Het is eveneens volstrekt niet overbodig, dat onze kiesvereenigingen, die deze verte genwoordigers in den Raad hebben gebracht zich voor deze zaak interesseeren en niet meer dan billijk zoude het zijn, indien deze vereenigingen aan de organisatie een zooda- nigen steun zouden verstrekken, dat met het offer van tijd en moeite ook nog niet het offer van contribute en reiskosten aan de le den wordt opgelegd. Van harte willen wq hopen, dat in de volgende zittingsperiode vooruitgang op dit gebied te constateeren zal zijn, en vooral in ons gewest. Immers is hier meer dan ergens uoodig dat een dam opgeworpen wordt tegen het botte materialisme, wat in de meeste gen» en ten, zoo niet geprotegeerd dan toch als van zelfsprekend gevolg van de anti-christelqke neutraliteit van de meerderheid des volks, wordt toegepast. Onze Katholieke Raadsleden dienen bet zich tot plicht te rekenen niets te ve. rui men wat zou kunnen strekken aan de hand van maatregelen of verordenir.sreii om het geloof en de goede zeden te bescher men tegen den chaos van verwUdering <-p godsdienstig en moreel gebied in onze dagen. Hierin mogen zij hunne groots veran.woor deljjkbeid niet onderschatten. deden drie pogingen, de Mooreh schuilplaatsen te verdrijven. Toen deze tenslotte te voorschijn kwamen, vielen zq de Spanjaarden aan met knotsen. De Spaansche colonne werd teruggedreven met een verlies van 260 man, terwjjl, naar verluidt, de Mooren meer dan 500 dooden op bet slagveld achterliewu^ De Spaansche gouverneur durft geen ver sterkingen uit Tehuan over zee te zenden, daar deze route gevaarlijk wordt geacht. Het „Journal" verneemt uit Madrid: Do hooge commissaris in Marokko deelt mede, dat een harka een aanval heeft gedaan op Ajot Er werden 70 Spanjaarden gedood en gewond. u Volgens berichten uit Marokko is eetrVueg machine achter het vyandeiyke front in de buurt van Tirarauit neergekomen. Naar gemeld wordt zqn de beide Inzitten den, twee officieren, daarbq omgekomen Nadere bijzonderheden ontbreken echter nog. De „Diario Universal” meent te weten, dat de ministers in een heden gehouden minis terraad besloten hebben tot nieuwe opera ties in Marokko, en een zoo ver mogelyken optnarsch met bezetting van verder vooruit geschoven stellingen. DE TENTOONSTELLING TE MO8KOU. De opening van de tentoonstelling te Mos kou, welke een week geleden werd uitgesteld beeft thans plaats gehad. De Sovjetregeering spant zich in. deze tentoonstelling tot een succes te maken. Tsjitsjerin heeft bjj de ope ning een rede gehouden, waarin hq boog og- gaf van de vredelievendheid der Sovjet-regeo ring. Voorts verklaarde hq, dat de Sovjet-re- geering door deze tentoonstelling haar eco nomische macht toont De Turksche gezant sprak namens de bui ten landscbe diplomaten, terwql vertegenwoor digers van drie Chineesehe provincies een roode vlag aanboden met een opschrift in de Chineesehe taal. u^— Marie haalde zwijgend de schouders op. „Komaan spreek eens op," verzocht Hele na, „ge zult er toch wel reden voor neb be»*” „Natuurlijk.” „Welnu zeg mq die dan eens?” „Ge zult ze niet willen aannemen. „Waarom niet, als ze gegrond zijn?” „Dat is het hem juist; wat de eene grond noemt vindt de andere soms tw achtig. Gelooft, ge aan spoken?” Een medelijdend lachje speelde om Hele na’s Iip;>en. „Dus dit is het?" vroeg Helena. „Neen aan spoken geloof ik niet!” „Dan zult ge ook mqn reden niet erken nen” ,Jk kan ze wel raden. Neen ik neem z4 niet aan.” „Ook niet wanneer Ik je zeg, dat het In het huis wezenlijk en waarachtig spookt?” vroe«r Marie. „Wezenlijk en waarachtig?" vroeg Helena half schertsend half spottend. „Mqn waar de vriendin uwe verbeelding zal u een her- scbenschim hebben voorgespiegeld „Geenszins, Helena, ik heb het met eigen oogen gezien." „Wat? Het spook?" „Spot niet, met zulke niet schertsen of den Spot Wordt vervolgd „Waaruit meent u dit te mogen beslui ten?” vroeg Kluge kalm. „Uit de haast die u beeft met het buis te verkoopen en uit den wensch, de gansche koopsom aanstonds en volledig te ontvan gen.” „Ik ben inderdaad van plan in een andere stad te gaan wonen, wellicht in de residen tie,” antwoordde de makelaar bedaard, „in- tusschen ben ik het omtrent de keuze met mq zelven nog niet eens. Er kunnen nog maanden over heen gaan. Welken archi tect denkt u met de schatting te belasten, mijnheer Schneider?” „Den architect Schulz; hq is met mq be vriend.” „Als ik mjj niet vergis, woont hq over het huis.” „Dat is zoo.” „Welnu dan zal hq n wellicht zijn bevin ding kunnen meedeelen, zonder vooraf het huis te moeten bezichtigen.” zal vandaag nog naar hem tbe gaan en hem verzoeken aan uw verlangen gevolg te geven," zeide Helena, wie de honende glimlach niet ontging, die den makelaar bq het afscheid nemen om de lippen speelde. „Daar steekt wat achter,” vervolgde zq, toen Kluge zich verwqderd had. „Deze groo te haast moet een bqzonder gewichtige ro den hebben.,.." „Wat gaat het ons eigenft aan, dat h| de stad wil verlaten en daarom bet buis zoo 22. „Ik hoop bet." *oude“ we morgenmiddag de no tarieels koopacte wel kunnen teekenen?" Verwonderd blikten Helena en haar va der den makelaar aan. „Ge zit er waarlijk met dé zweep achter!” sprak Schneider. „Het sluiten van den koon heeft toch wel tqd tot overmorgen.” „Zou u de koopsom terstond betalen?" p yanwaar deze vraag? Hierover kunnen wq het wel eens worden, als ik het oordeel van den architect heb gehoord.” „Het ware my aangenaam dit reeds thans te weten.” „Welnu als ik daar voordeel bq zou kun nen hebben, betaal ik u de volle som uit.” het huis vqfhonderd thaler goedkooper geven.” »»Daar ben ik mee tevreden.” dus terstond betalen?" DE REIS VAN CUNO NAAR AMERIKA. Volgens het „Hamburger Fremdenblatt” heeft Cuno inderdaad het plan, naar Ameri ka te gaan. Hq zal zich daar echter niet met eenige politieke opdracht heen begeven, doch uitsluitend wegens zqn vriendschappe- iqke betrekkingen met Harriman. Het blad acht het niet uitgesloten, dat Cuno weer op een of andere wqze met de Hapag in verbin ding treedt, hoewel niet als directeur-gena- raal. Een beslissing te die» opzichte is nog niet genomen. APP0NY1 OVER DEN NOODTOESTAND DER INTELLECTUEELEN. Graaf Albert Appouyi, de bekende Hon- gaarsche staatsman, is Maandagmorgen te Berlqn aangekomen en is dienzelfden dag nog vertrokken na eerst een onderhoud te hebben gehad met den voormalige» minister van Ee- redienst Schmidt-Ott, ten einde zich inlich tingen te doen verschaffen omtrent de „Not- geroeinschaft” der Duitscbe intellectueelen. Apponyi heeft in Hongarije een soortgeiq- ke instelling in het leven geroepen, zoodat bq in Amerika eeiTbeeld zal kunnen geven van den nood der Europqteche wetenschap. Apponyi is nameiqk door de Harvard Uni- versiteit in Amerika alsmede door een reeks andere universiteiten uitgenoodigd, lezingen te houden over de toestanden in Europa Uit Dusseldorf wordt gemeld, dat de Fran sche bezettingsoverheid in verband met den aanslag op een Franscben wachtpost in ’t be gin van deze maand, 13 leidende influstriee- len heeft uitgezet, wier families binnen en kele dagen het bezette gebied moeten verla ten. DE CRISIS IN DUITSCHLAND. Inyrijprnde maalrt gelen in eruxjgen. Het Rykskabinet hield onder voorzitter schap win Rqkspresident Ebert een zitting, waarin werd besloten voeling te houden met de partqieiders tot het nemen van ingrijpende maatregelen «ter opheffing van den noodtoe stand. Door vertegenwoordigers van de Saksi sche industrie is bq den Saksischen minister van Arbeid er overdat het onmo- gelyk is de dezer dagen vastgestelde loonen aan de arbeiders ate-4e betalen, daar de noo- dige eredieten daartoe speciaal door de Rqks- bank, niet worden verstrekt. De Saksische mi nister van Arbeid heeft zich dan ook reeds gewend tot den Ryksminister van Economi sche Zaken met het verzoek, dat bq alle ere- dietinstellingen, speciaal bq de Ryksbank, er met den meesten nadruk op zal worden aan gedrongen, den niet-kapitaalkrachtigen fir ma's de noodige credieten tot volledige uit betaling deri oonen te verstrekken, ten ein de een herhaling van de onlusten te voorko men. Onder de arbeiders in de Saksische in dustrie heerscht thans reeds groote onrust, daar zy de vrees koesteren, dat de Saksische industrie langs dezen weg zal trachten, zich rj-- we loonen te onttrel Duitschland wacht in deze dagen ,op maatregelen, waardoor de regeering over de vraag beslissen zal, of er voor de Duitscbe i industrie redding mogelyk is. De reeds door het kabinet genomen besluiten zqn, behou dens enkele kleine wqzigingen, die bq de be sprekingen met de partqleiders zullen wor den aangebracht, definitief. De publicatie de zer besluiten kan morgen worden tegemoet gezien en de te nemen maatregelen zullen on- middellqk van toepassing worden. De groote verhaasting dezer regeerings-ac- •tie is door de verscherping van de economi sche moeilqkheden noodzakelijk geworden. De verbetering van de Mark, welke bq de wis seling van de regeering intrad, heeft teer snel voor een grootere inzinking moeten plaats make.» Moeilyker echter, dan het vraagstuk der in flatie, zal voor de regeering zqn het vraag stuk van de dreigende werkloosheid. Al is de kern van de Duitscbe industrie tot nu toe van werkloosheid verschoond geble- JAPANSCHE ONDERZEEËR GEZONKEN. 85 man van de equipage vermist. Een onlangs algebouwde duikboot is op een, proeftocht bq Kobe gezonken. Elf man van de opvarenden zim gered, doch vqf en tachtig worden nog vermist AMUNDSEN’S PLANNEN. Amundsen is te Nome Zondagavond aan gekomen. Hq zegt het volgend jaar te willen beproeven om van Spitsbergen uit over de Noordpool ie vliegen. VLIEGONGELUK IN SPANJE. Een militaire ballon is in de bergen bq Si- guenza neergestort Drie officieren zqn ern stig gewond. DE STRIJD IN MAROKKO. Verschillende garnizoenen kregen order ver- sterkingstroepen naar Melilla te zenden. De ministerraad kwam overeen alle militaire maatregelen te nemen, welke door den ab- normalen toestand te Melilla zouden worden vereischL De minister van Binnenlandsche Zaken verklaarde, dat de toestand in Marok ko niet ernstig is. doch de geheele aandacht van de regeering vraagt Familieleden van Spaansche militairen in Marokko hebben brieven ontvangen, waarin een levendige beschrijving wordt gegeven van de hevige gevechten van man tegen man nabq Farha aan het Melilla-front waar drie Spaansche colonnes met i proviand vanuit een hinderlaag werden aai i. vallen. De Mooren lagen verscholen tusscóen de rotsen en lie ten de Spaansche patrouilles passeeren. om terstond daarna onder hevig geweervuur de hoofdcolonne, die de belegerde posten kwam ontzetten, aan te vallen. De Spaansche tr'oo- inlegioen uit hun spoedig mogelyk wil verkoopen?” onder brak Schneider haar. „Ik geef toe, dat deze haast opvallend en bevreemdend is, iets verontrustends steekt er voor mq in. Hq mag gerust vertrekken, de stad liest aan ham niets.” Helena schudde bedenkeiqk het hoofd. ,Jk zal Maria Schuiz gaan bezoeken en met haar vader over de bezichtiging van het buis spre ken,” hernam zq. „Wy moeterr den koop zoolang mogelyk uitstellen en ik hoop, dat wy dit kunnen. Het voorwendsel, dat zich reeds verschillende kooplustigen hebben aan gemeld, is het eenige....” „Waarvan ik volstrekt niets geloof,” ant woordde de koopman. „Trouwens spyt bet mq, dat ik in zekeren zin zedelyk verplicht ben het huis te koopen, ik zou gaarne wil len, dat Kluge ee^nder vond.” Na deze op wr^ligen toon uitgesproken woorden verliet hq het vertrek en kort daar op vedwqderde Helena zich eveneens, om haar voornemen ten uitvoer t£ brengen. De avond begon reeds te vallfen, toen het meisje de woning van den architect, met wiens dochter zq bevriend was, binnentrad. Marie bevond zich alleen in de huiskamer, Helena nam tegenover haar aan het venster plaats en deelde haar de reden barer komst bet huls eenmaal ons eigendom te, wq bet wellicht easi zich niet zich ook in het bestuur van land en gemeente wil ont houden van beperking der (ongebonden) vrq beid van het individu, evenmin als met de socialistische idee, die hoewel op maat- sehappelqk gebied van de liberale afwykeud dit met haar gemeen heeft, dat Staat en gemeente zich volgens haar zoo weinig mo- gelyk aan bescherming van geloof en zeden „i zxii oestryding van volksmisbruiken moet laten gelegen liggen. Hoevele malen komt het niet voor soms in oogenschynlyk nietig) in het geweer komt, als wordt, die ongebonden vrybeid door maat regelen of verordeningen te beteugelen Hoe wordt er dan vaak geschamperd, hoe gaat er dan vaak een hoongelach op, wan neer byv. op maatregelen wordt gezonnen om het schrikbarend zedenbederf van onze dagen aan de hand van de wet den kop in te drukken, Of om een ander voorbeeld te noemen, boe eensgezind waren de linksche broeders niet bq de bestrijding van voorstel len, welke een verbod tot misbruik van Gods H. Naam inhielden, en hoe gemoedelyk werd dan niet byna altqd het vloeken als een groot kwaad bestempeld.wat men echter niet met wettige maatregelen moest tegengaan, omdat zoo moeilyi uit te maken te, wat vloe ken is. Hoe dieptreurig deed bet dan vaak aan, dat onze Roomsche Raadsleden bq dergeiq- ke gelegenheden zwegen of erger nog om dat zq biqkbaar de porteé van de zaak niet begrepen door woord of stem te kennen gaven, deze opvattingen te deelen. Wq noemden slechts een paar kleine voor beelden op go<isdienstig gebied, maar hoeve le malen is men er ook getuige van, dat wanneer bq voorstellen en besprekingen soci ale vraagstukken naar voren komen, Roorruiche Raadsleden een standpunt inne men, abaoluut afwykend van dat, wat door ieder onzer moet worden ingeuoanen. Men beschouwe dit nu niet als louter eri- tiek, wq weten maar al te goed, dat de om standigheden vaak moeilyk zqn en dat veel al zoo'n standpunt, uit onwetendheid ten op zichte van het aanhangige onderwerp, wordt ingenomen. Maar dit brengt ons iutet op wat wq als conclusie van dit artikel zouden willen stel len: Er moet door onze Roomsche Raadsle den naar meer ontwikkeling worden gestreefd zq moeten de vragen en onderwerpen, waar voor zq worden geplaatst, onder de knie hebben. In de afgeloopen periode te onze invloed versterkt, heeft men in verschillende gemeen ten kunnen constateeren, dat de chruteiqke beginselen meer in onze besturen zqn binnen gedrogen, maar ’t te noodtg, dat ia de nieuwe periode die invloed grooter wordt en de Hoomsche gedachte meer wórdt ver breid, meer wordt verdedigd en daardoor ook meer tot uiting komt entot haar recht! Hiertoe iqkt ons een krachtige organisatie van Katholieke Raadsleden het noodzakelq- ke middel. Reeds bestonden gewestelqke organisaties en deden verdienstelqk werk. Maar het waren nog slechts de pioniers, die hieraan practtech medewerkten. ■«Eigeniqk moest alk Katholiek Raadslid het zich tot een plicht rekenen een levendig aan deel te nemen aan de verrichtingen en be sprekingen van deze organisatie. Want be halve tot het bq brengen van de noodige de ontwikkeling te die organisatie zoo noodig "eet omdat door het bezoeken van de vergade-/ ringen en bet deelnemen aan de besprekingen bevorderd wordt, dat in alle Raden ten op zichte van principieels punten eenzelfde hou ven, toch dreigt ook zq bq de thans heerschen de inflatie op groote schaal arbeiders te zui len moeten ontslaan. De vooneekenen van dezen onvermqdeiqk komenden toestand zqn reeds bemerkbaar. Zq staan in verband met den overgang van het economische leven op waardevaste basis. Het blykt thans, dat het grootste gedeelte van het ondernemend om in Duitschland, betzq zeer moeilyk, betzq in bet geheel niet in staat te, de loonen op goudbasis te betalen. Voor de eerstvolgende weken moet er echter rekening mede gehouden worden, dat een groot aantal handelsondernetningen, welks hun ontstaan uitsluitend te danken hebben aar de inflatie, failliet zullen gaan. Alleen te Berlqn zqn, sedert de inflatie van de Mark, niet minder dan vierhonderd nieuwe firma’s opgericht. Het noodzkkeiqk gevolg hiervan zal zjja, dat een groot aantal werklieden en bedienden werkloos zullen worden. Tot de bedryven, welke het meest onder deze crisis zullen hebben te Ijjden, behoort in de eerste plaats het uitgeversbedrijf. De boekdrukkers van Opper-Silezié hebben besloten, eenparig de uitbetaling der loonen op goudbasis te weigeren en er bovendien bq de regeering op aan te dringen, het uitgevers bedrijf van de lasten der nieuwe belastingen en der goudleening te ontheffen. Interessant te ook, dat verschillende thea ters voor de hooge rangen de prijzen op goud basis berekenen. Deze prijzen staan slechts aangegeven tot een derde van de vredes-prq- zen, terwql de vermenigvuldigingsfactor iede ren avond wordt bekend gemaakt De Opper-Silezteche drukkers patroons ver klaren, dat de nieuwe tariefloonen tot het sluiten van alle bedoven moeten leiden. Zq weigeren eenparig de tariefloonen te betalen en eischen een loonregeling welke net boek druk kersbedrqf voor een volledigen onder gang bewaart en den bedienden een inkomen verzekert. In een verklaring aan den minister van Financiën en aan de hoofd organisaties, ver- klaren de Opper~Silezibehe drukkerspatroons niet in staat te zqn, de dd. 26 Augustus van kracht wordende belastingen te dragen en verzoeken de onmiddelljjke bekendmaking bq de belastingkantoren, dat van de heffing op do drukkerijen wordt afgesien. NIEUWE GELDSTUKKEN. Naar de „Vossteche Zeilung” mededeelt, is door de rqksregeering besloten, nieuwe geld stukken ter waarde van 100.000, 200.000 en 500 000 mark uit te geven. Die van 100.000 mark zullen het formaat hebben van het te genwoordige 200 markstuk, van 200.000 mark een iets grooter formaat, zullen krqgen. BLOEDIGE BOTSINGEN TUSSCHEN PLUNDERAARS EN BOEREN. In den afgeloopen nacht werd in de omge ving van Keulen een groep boeren, die op hun velden de wacht hielden, door een bende werkloozen overvallen en ernstig met qzeren stangen mishandeld. Twee boeren stierven aan de bekomen verwondingen. Later viel een gedeelte der bende in handen van da politie. De ^merikaansche minister van financiën Mellon is zooals reeds gemeld te Washing ton van zqn reis in Europa teruggekeerd. Hq te pessimistisch over de mogeiqkheid, dat in de naaste toekomst de schulden der Europee sche landen aan Amerika zouden kunnen worden gefundeerd. Mellon ziet de toestanden in Europa som ber in, zoomede de politieke als de oecono- mische toestanden. Hq weet echter niet, hoe Amerika steun zou kunnen geven. FINANCIEELE STEUN UIT MOSKOU. Volgens een telegram uit Moskou beeft de executieve der Derde Internationale, na een bespreking van den toestand, in Duitschland besloten, aan het Duitsche proletariaat 1 mil- lioen goudmark te zenden, vergezeld van een verklaring, dat de arbeiders der wereld ach ter de Duitsche arbeiders staan. besloot zq hare mededeelingen. „In ’t ver volg zult gq u dus niet over mq te bekla gen hebben, ik zal je dikwyls komen bezoe ken, dan wonen we prettig dicht bq elkaar,* u misschien wel niet altqd wezen, het verle den drukt nog te zwaar op mqn gemoed- maar ik hoop, dat er weldra een andere tyd zal aanbreken en de gelukzon weer voor mq zal opgaan.” Angst, verbazing en ontzeting hadden zich, zonder dat Helena zulks iir levendig heid van haar gesprek bemerkt had, beurte lings op Maria s gelaat afgeteekend. „Zyt gq dan werkeiqk besloten bet huis te koopen?” vroeg deze op een toon, die de grootste verwondering verried, zooaat He lena verrast opkeek. „Dat begrqp ik niet; ik zou liever vandaag dan morgen onze wo ning verlaten, alleen omdat....” „Mqn waarde vriendin,” onderbrak Hele na, „wanneer men ieder huis, waarin een misdaad gepleegd te, moest mqden, zou on- getwqfeld menig palete onbewoond wezen.” „Ach als het de moord alleen ware, daar zou men zich ten slotte nog wei overheen kunnen zetten, ofschoon bat nu juist niet aangenaam te, een kamer te bewonen, waar bet lyk van een vermoorde gelegen heeft.” „Nu als het de moord niet te, wat kan u dan afschrikkenZ” vroeg Helena. „Het huis te mooi, voortreMeiqk ingericht en van alle gemakken voorzien; waarom zoudt ge het da» niet willen bewonen.”

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1923 | | pagina 1