I
1
1
F
ïi
‘Bh
FEUILLETON
1
BH het bezoek
van N. M de Koningin aan
Alkmaar oo 8 October, 1923.
V» fF
- 14«.
I I 2-
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
BUITENLAND.
‘Is
Gedelgde Schuld.
f*
Vlaanderen’s Herleving.
ui.
Haarden en Kachels
Ondordeolen on toebohooron
HOLL MZERMAGAZUN
Ï>F, WILD.
.;L* vk-
Ksterds* •«tolMw ISMl r rorroreo nm 17e
Abonnementeprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar
voor buiten Alkmaar ..f2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
tl
POSTGIRO 104863.
strooibiljetten bfl de kazernes door z.g. offl-
ik
heid, dat wij
-o
te
Wordt vcrvolgA
C’
S
DÏm eind,
duii
ADMINISTRATIE No 433
REDACTIE No. 333
I OM
ontvangen
'dr t
Er heerscht een feestelijke vreugde in on-
te stad.
In blijde, opgewekte stemming bereidt men
zich allerwegen vóór op ren schoons feest
viering. waarvan op den komenden Maandag
onze geëerbiedigde Koningin het middelpunt
zal wezen.
Tallooze bedrijvige handen hebben vele
straten van de stad In ware lusthoven, in
toovertuinen herschapen. en wanneer de
lijke voorstelling overgaan; iedereen had
voor Leg, a nd een hartelijk woord, en als
in triomf werd hij de huiskamer
Intiem met de fa-
20.
Hoe kon ik mij dan verweren tegen de
matrozen, die, in hunne opgewondenheid
meer als wilde dieren dan als menschen te
Werk gingen? Wat kon ik doen, om tnijn..
om ons vermogen te redden? Tot over
maat van ramp was ik zeeziek en kon nau
welijks op de heen blijven Op mijn protes-
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
„ONS BLAD*
geliefde Vorstin straks met
Haar in tocht zal houden binnen onze rjjk-
getooide veste, dan zal de aanblik der stad
Hare Majesteit getuigen van de vreugde,
welke er in deze stonden woont in de har
ten der Alkmaarders, omdat deze de Lands
vrouwe in hun midden weten.
Doch niet alleen de feestelijke versiering
der stad zal in haar symbolische taal tot het
hart der Vorstinne spreken, bij de ont
vangst van ‘Hare Majesteit en bfl Hare be
groeting allerwegen zal spontaan het geju
bel opklinken uit duizenden kelen; spon
taan gejuich zal de lucht vervullen, en onze
Vorstin zal het in die stonden diep beseffen
en diep gevoelen: dat Alkmaar in den lande
vooriAn staat in verknochtheid aan het
Oranje-huis. in liefde en aanhankelijkheid
jegens het Hoofd van den Staat: onze voor
treffelijke en beminnelijke Koningin Wilhel
mina!
d»s te heviger werd mijn droefheid. Welke
schadeloosheid kon ik den mijnen aanbieden
voor de uitgestane “«mart en ellende? Waar
waren nu de beloofde schatten? waar het
goud, dat hun een onbezorgde toekomst en
Lncie een behoorlijke bruidschat verzekeren
moest?
„O Legrand gil kunt n niet voorstellen
wat ik leed, toen ik langzaam den weg naar
het huis van mijn schoonvader insloeg! Als
de Verloren Zoon overschreed ik zijn drem
pel: als de Verloren Zoon werd ik ontvan
gen In zulke oogenhlikken beseft men, wat
trouwe liefde is. Men ontving mij mot een
teederheid. die ik wellicht niet verdiende,
en daaruit putte ik moed om al het leed
mij overkomen, breedvoerig te vertellen. Dat
die schnkkeliike teleurstelling niet den min
sten invloed had on de liefde mijner dier
baren. was voor mij een zoete troost.
„Met diep leedwezen vernam ik. dat zij
wel is waar geen gebrek leden, maar toch
ondanks de werkzaamheid van mtin schoon
vader, nauwelijks konden rondkomen.
„lederen avond wanneer wii hH»en zaten
en uitmatten van den arbeid, moest ik een
deel miiner nvo"‘„rpn verhalen, fk h'bo«f
n wel niet te zeggen, dat nw naam dikwjjls
over rnjjn linnen komt, en dat mijn familie u
onuitsprekelijk dankluiar is.
„Kom spoedig! Ik hoop, dat niets u zal
^cletten onverwijld scheep te gaan. Geloof
mjj: *t zal u bij ons goed bevallen, schoon
Advertentieprijs!
Van I5 regels f 1.25; elke regel meer f
per regel f 0.75; Rubriek -Vraag en aai
uitbetaling per plaatsing f 0.60
f 4OO,—, f 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 35,—
Haar gevolg
«en werd niet gelet, mijn welsprekendheid
•noeht niet haten: aan mijn bedreigingen met
wet stoorde zich niemand
naar
Legrand.
de armen van zijn vriend, om de dames te
groeten, ---
heeren in de gang taonden.
DE TOESTAND IN DUTTSCHLAND.
In Duitscb-Nationale kringen doet men ’n
soort van candidatenljjst circuleeren, voor de
vorming van een directoire De vorming
daarvan denkt men echter niet te doen
plaats vinden langs grondwetteljjken weg,
doch meer afs een grijpen naar de macht.
Aan het hoofd hiervan moet de uit den
oorlog bekende generaal Von Gallwitz
Staan, die tevens Duitscb-Nationaal Rijksdag
afgevaardigde is Hem zonden voor bet de
partement van financiën Helfferich en voor
Economische Zaken Minom. een der direc
teuren van het Stinnes-Concern. terzijde
staan. Bovendien schjjnt men van plan te
zjjn, den Christel ijken afgevaardigde, Balt-
rusch, in het directoire op te nemen.
Deze beweging heeft groote ongerustheid
tew< eg gebracht, alsook de verspreiding van
ke steeds nog op zjjn naam rustte?.... hebt gij niet geschreven? Wij zouden
Eindelijk klopte hij aan. De meid, een ste
vige Normandische, kwam openen, en nau
welijks kreeg zij den bezoeker in het oog,
of ontsteld week zij een paar schreden ach
teruit. Maar plotseling scheen rij te beko
men, en schoot in een onbedaarlijke lachbui
In stede van zich boos te maken over die
zonderlinge ontvangst, begon Legrand har
telijk mee te lachen, en dit had voor gevolg
dat zijn beklemdheid week.
Zie ik er werkelijk zoo aardig uit? vroeg
hfj.
Neem 't mij niet kwalijk mijnheer, ant
woo'rdde de meid een weinig beschaamd, ik
lach niet over u, maar over mjj zelve, omdat
ik dwaas genoeg was, te verschrikken van
uw baard. Gij ziet er dan ook zoo vreeseljk
uit, dat men u voor een struikroover zou
houden.
Die vrijmoedige woorden maakten de
leser begrijpt waarom een pijnlijken in
druk op Legrand, doch hfl had geen tijd om
er over na te denken; want Dujardin, die *t
gelach der diensbode bad opgevangen, ver
scheen in de gang.
Met een vreuglekreet, die *t geheele gezin
deed toesnellen, wierp hij «leb in de armen
van sijn vriend.
Amenaide, Lucie, riep de goede man,
hfl is hetl *t Is Legrand mijn reddert......
toch gek omen I.Welkt»,
Aan het feestmaal dat de stad Antwerpen
ons, den dag van onze aankomst in België,
aanbood beeft minister ven der Vjjveren on
der meer gezegd:
„Ik kan n niet garandeeren, dat de wegen
waarover uw tocht door de herstelde gebie
den zal gaan, altijd in goeden staat zullen
zjjn; u zult wel eens wat geschud worden.”
Dat is ook gebeurd, we rijn nu en dan flink
door elkaar geschud, ofschoon dat over bet
algemeen toch neg al mceviel. Dat gaat Im
mers altijd roo: Als ze je waarschuwen voor
Iets minder aangenaams, dan stel je je dat
al heel gauw overdreven voor en’t valt
mee.
Maar, ideaal waren ze niet, dat moet
toegeven.
Is dat te verwonderen? Op vele plaatsen
waren de wegen eenvoudig verdwenen; de
voortdurende beschietingen hadden den
grond zoo omgewoeld. dat de wegen niet
meer van de aangrenzende landen te onder
scheiden waren en bovendien waren honder
den kilometers weg zeer ernstig beschadigd
door het zware vervoer dat er tfldens den
oorlog over heeft plaats gehad. Wel Is men
aanstonds na den oorlog begonnen met den
weger bouw, maar toen kwam ‘t vervoer van
materialen voor den wederopbouw der
streek en andermaal werden de wogen ver
nield.
Toch is mij één ding opgevallen Ik heb
daar In België In twee dagen tfjds een af
stand van meer dan 400 K M. por auto af
gelegd. Het was warm, zonnig weer, maar
van stof had ik niet de minste laat. Op den
terugtocht gingen we met de auto’s bfl St.
Anna ter Mufiden over da grens en nanwe-
IHks waren we weer fn eigen land of daar za
ten we In een onafgebroken stofwolk. Tn Bres
kans aangek om hadden we allemaal zwarte
gezichten en grit ze jassen van de stof.
Is dat nu noodlg? Wat r’ kunnen bereiken
in een door een oorlog verarmd land, waar
om Is dat hier niet mogelflk?
MoeNflk? Natuurlflk wel. maar het is weer
het oude liedje: het is altijd goed gegaan zoo,
waarom snllm we het nu veranderen. Dat Is
Iets typisch Nederlandseh. dat vasthouden
aan het oude onk als dat oude niet deugt.
Maar laat Ik weer naar België terugkee-
ren. en daar nog een beetje door-hobbelen
over de opnieuw gelegde en opnieuw weer
kapot gereden wegen Want, al zfln die we
gen nu niet altijd in den alleibesten staat,
de plaatsen waarheen ze lelden zfln belang
wekkend genoeg.
Ik heh in vorige artikelen al verteld van
de in West-Vlaanderen herrezen steden en
domen; ik heb ook verteld, dat ze vaak
mooier zfln geworden dan ze geweest zfln.
Ze zfln ook bete- geworden, heter. o.a. uit
een hvgiëniseh oogpunt Hoe snel alles ook.
m zfln werk moest gaan. dAAr heeft men hfl
het ontwerpen der plannen toch nog wel
aan gedacht zelfs hfl dia der nlannen voor
aemi-nermanerte woningen. Want ook van
deze laatste, die de Vlamingen noemen ..half
blijvende” woningen. w«t wij. Hollanders
■iet zouden verstaan en daarom maar liever
fn het Franseh seml-permanente reggen
ook van deze laat«te zfl" er een groot aantal
gebouwd En al zfl" die dan ook niet als blfl-
vend Kedoeld. een halve eenw zullen ze toch
beat meekunnen, want ze ritten stevig In el
kaar: Een bouten geraamte, dat te aangevuld
met baksteen, steenen gevels dns. msar met
honten balken hi»r en daar hisschen de «ton
nenTn frissche kleur geverfd maken die er
het aanzien der gevels niet slechter op.
Het te wel geweldig vlug gegaan, dit we-
der-onhouwen van al die steden en dorpen
en een vergelHklng tueschen West-Vlaande
ren en Nooid-Frankrflk. Iaat de zege aan Bel
gië. dat gewerkt heeft tet-vfll anderen praat
ten. maar toch ging het feitelflk nog niet vlug
genoeg
Dat bndoflt rrc’ii afkeuring: Ik weet, dat
Legrand had spoedig een besluit genomen
Nog dien zelfden dag maakte hij een begin
met zijn toebereidselen voor de terugreis
naar Europa. Nauwelijks twee maanden la
ter was hfl in volle zee het weder Neef gun
stig en zonder ongeval bereikte hij met zijn
schatten een Franache havenstad.
Overtuigd dat hem een hartelijke ont
vangst verbeidde, kwam legrand, toen hg
den weg van Havre naar Octeville te voet
had afgelegd, dicht hfl de woning van zfln
vriend. Tn weerwil van zfln verlangen naar
't wederzien, gevoelde hfl zekere beklem
ming.
Hfl, de zwaar beproefde man. zoo rijk aan
bittere ondervinding, in den strijd des levens
gehard, scheen te huiveren, nu hfl die vre
dige woning naderde.
Kwelde hem misschien de herinnering aan
dien nacht, waarin hfl te Besangon in 't hub
drong den bewoners zooveel schrik op
het Iflf had gejaagd? Of was het een druk
kend gevoel van schaamte over de vlek, wei
de Belgen gedaan hebben wat ze konden, ik
zou haast zeggen meer dan dat; ik weet dat
nóg vlugger een feiteiflke onmogelijkheid
was; ik bedoel alleen te zeggen, dat met het
oog op de duizenden, die er naar verlangden
zoo spoedig mogelflk weer hun eigen huis in
hun eigen stad te betrekken, de bouw niet
vlug genoeg kon opschieten.
Dat hebben de autoriteiten ook begrepen
en daarom werd begonnen met bet bouwen
van die semi-permanente huisjes, die in elk
geval zeer voldoende zfln en het voordeel had
den. vlugger in elkaar gezet te kunnen wor
den.
Hier en daar heeft men ze tot kleine tuin
dorpen vereenigd Zoo zagen we de tuinwflk
Ligy te Teperen, bestaande uit 140 goedkoope
maar keurige, net afgewerkte huisjes, waar
van de bouw werd begonnen in Juni 1921
en die vflf maanden later alle 140 kant en
klaar en reeds bewoond waren. En alweer
konden 140 gezinnen de akelige, bedompte,
onhygiënische, nood woningen verlaten, waar
van ik er ook nu nog veel heb gezien in de
verschillende plaatsen waar ik langs kwam.
Ze bestaan uit wanden van beton of steen
en hebben als dak een overwelving van ge
golfd plaatijzer hoe ondragelflk heet het in
zoo’n „woning” in dsn zomer moet zfln, is te
begrijpen
Maar als het doorgaat zooals nu, dan zal
het niet lang meer duren, of de laatste nood
woning is ontruimd en iedereen woont min
stens in zoo’n semi-permvnent tuindorphuteje
Er zfln rrr al meer Behalve tuinwflk ..Ligy”
heeft feperen nog tuinwflk „Kalfsvaart”, waar
in 100 arbeiderswoningen staan; tn Nieuw-
poort zag fk bfl de 0 L. Vrouwekerk een tuin
wijk voor vtescher». bestaande uit een 100-tal
woningen, terwijl Roessebere twee tuindor
pen heeft- „Batavia” ISO huizen en
„De Mand»!" 150 huizen en voor een
derde „De Meiboom” 128 huizen de
plannen gereed liggen.
En In Meenen, waar ook door particulieren
nog honderd van dergelijke huisjes zfln ge
zet. werd ons *t grootste complex getoond,
wat door den dienst van den heropbouw in
West-Vlaanderen te gezet. n.J. een tuindorp
van 222 keurige, vrieudelflke buisjes, waar
in bet heel goed wonen te.
Aardig ziet dit tuindorp er uit. niet alleen
door de vriéndelijke geveltjes, msar ook door
de knusse voortuintjes, door de lekkere sneel
plaatsen die er voor de kinderen zfln Inge
richt en door de gezellige pleinen met him
landelijke pompen en bun sierlijke banken.
De beer Ad Fordeyn. vertegenwoordiger
van het Ministerie voor de Verwoeste Ge
bieden. die ons op den geheelen tocht verge
zelde leider was de heer Ch Mechant. chef
▼an het kabinet van den minister van Ectmo-
mische Zaken karakteriseerde dit tuin
dorp meener we juist door het te noemen
het Begijnhof van de proletariërs”. Waarlijk,
knusser, vriendclfker, hui«°liiker kan het op
het mooiste hofje voor Begijntjes niet toe
gaan
En voor zoo’n aardig, mooi en geheel vrfl
huisje met drie of vier kamers betaalt de be
woner niet meer dan 85 francs huur per
maand!
Wel aardig om te vermelden is het ook.
dat daar in Meenen de eerst» proef werd ge
nomen met bet snel en goedkoop bouwen in
duurzaam materiaal Tk zag er een groep aar
dige hnisies. acht en twintig bil elkaar, die
geheel voltooid werden tn den tijd van twee
maanden!
Een der moeilflkste prohlemen in deze wo
ningen is geweest de voorziening met drink
water. Eén artesische put slaan zou min
stens 100 000 francs gekost hebben, wat
wsar zooveel mogelflk geld beschikbaar moest
hlflven voor bet bouwen van woningen, te
duur was; men heeft zich daarom bepaald tot
bet «laan van gewone pompen die uitstekend
voldoen en voldoende water leveren.
Men beeft zich echter ni»t bepaald tot het
bouwen van woonhuizen In steden en dorpen;
voor een landhonwende «treek waren ook
*t Is waarlijk geen wonder, dat vooral te
Alkmaar het hart warm klopt voor Oranje:
de geschiedenis van het Huis van Oranje
toch is op het allerinnigst verbonden met de
geschiedenis der stad:
Oranje en Alkmaar, Alkmaar en Oran
je, zfl hebben in en dóór elkander den
nationalen roem bevochten en bevestigd,
waardoor beide gróót zfln sinds eèuwen
alreeds. envoor eéuwen nog in de
toekomst, als God ons die In Zfln goedheid
schenken wil.
Oranje en Alkmaar, Alkmaar en Oranje,
aan deze beide, in onverbreek-lijk histo
risch verband, dankt Nederland de wording,
althans de wordingsmogelflkheid van de
nationale zelfstandigheid, waarin wfl ons
sinds eeuwen mogen verheugen dank zfl
«enerzijds wfls regeeringsbeleid en anderzijds
fit—e en volkrae.htige tronw en waarvan
heel ons land tot op den huldigen dag nog
de zegeningen geniet, waarvoor wfl God
niet genoegzaam kunnen danken.
’t is in deze blflde en dankbare gezind-
y thans onze Orznje-Vorstin
binnen onze V este zullen begroeten en be
jubelen.
En wfl twijfelen niet, of met aan deze ge
zindheid beantwoordende gevoelens zal de
Koningin op deze 8-Octoberdag Haar joyeu
ze entrée binnen Alkmaar houden en de hul
de van ons allen in nationalen zin ver-
eenigd in ontvangst nemen.
eieren. Toen eenigen dezer echter werden ge
arresteerd bleek, dat zfl hunne uniformen ten
onrechte droegen, daar zfl geen officieren,
doch Duitscb-Nationale propagandisten wa
ren.
De Duitsch-nationale rflksdagfrectle heeft
bekendgemaakt, dat de rflksdagfractie der.
Duitache Volkspartij het kahinet-Stresemann
baar vertrouwen niet kan hlflven geven, om
dat er geen borg was te krijgen voor de uit
schakeling der seciaal-democratie uit de re
ferring en de regeringscoalitie in Pruisen
Thans met de opzegging van de zflde van
democraten en centrum en dan daarbij de
moeilijkheden om menschen voor bet nieu
we extra parlementaire kabinet te vinden,
la* het voor de hand, dat Stresemann het
herstel van de coalitie als de beste oplossing
met heide handen aanvaardde, wat hfl dan
r deed.
De sociaal-democraten vonden een grond
slag, waarop zii bereid zouden zfln met de
burgerlüke partijen te onderhandelen. Die
grondslag was deze: De wet op den arbeids
tijd wordt hutten de machtigingswet gehou
den en volgens de gewone hfl de grondwet
voorziene wet geregeld. Daarbij is de sociaal
democratie bereid door middel van een amen
dement op die wet tegemoet te komen aan
eenlge eischen van de burgerliike partijen, in
het biizonder betreffende overuren in de mij
nen. Ten tweede moet de kwestie van de ge-
pensionneerden op dezelfde wiize worden
behandeld als de wet op den arbeidstijd. De
kwestie van de werkloozenondersteuning
mag onder de machtigingswet vallen, mits
de sociale commissie van den Rijksdag over
dit punt worde geraadpleegd.
De -olkspartfl kwam bijeen, maar aan
vaardde dit bemiddelingsvoorstel niet.
Zfl verklaarde evenwel, dat vfl bereid
was wederom met de sociaal-democraten In
de regeering te treden, mits dez» toestemmen
in het oude bemiddelingsvoorstel, het be
middelingsvoorstel dat namelflk reeds door
het oude kabinet zelf op Initiatief van Brauns
en Hilferding was gedaan.
Gisterenavond om 7 uur zfln de leiders
▼zn de coalitiepartijen bil den rflkskanselier
verschenen en hehben hem medegedeeld dat
tot dusver de onderlinge besprekingen nog
niet tot een positief resultaat hadden ge
leid. Tn verband daarmede i» tijdens deze be
snreking van den Rijkskanselier met. de par-
tfileiders besloten om een commissie te be
noemen die een formule zal zo»k»n ten op
zichte vanf de wet op den arbeidstijd, waar
mede zich alle partiien der groote coalitie in
derdaad zullen kunnen vereen’ n. ïn deze
commissie zitten uit elke partii twee vertegen
woordigers. Zij te onmiddellflk aan het
werk gegaan.
STAKING TE BERLIJN.
Bfl de „Hochbahn” te Berlijn te gisteren
morgen een algemeene staking uitgebroken,
ten gevolge van een luonge«chi' De treinen
werden naar de stations f^-aggenracht en de
«tgriólte van de boofdtrajecten werden ge
sloten
De oorzaak van het conflict is het feit, dat
de direeti?. ondanks hare belofte, de beta
ling van de re»tanl-loonen over September,
welke uitbetaling reeds 80 September had
moeten plaatsvinden, niet gedaan heeft. Wel
heeft de directie een voorschot op de Oeto-
ber-loonen aangeboden, zonder <l»t hierom
door d» arbeiders was gevraagd. De arbei
ders verklaarden zich met deze regeling ech
ter niet accoord.
huis versierd hehben, om u
zooals gfl bet verdient.
Kan men zfln blijdschap beter aan den
dag leggen, dan gfl het doet? antwoordde
Legrand.
Vergedfs trachtte hfl zich los te maken^ uit
die met Verriëre en twee andere
kan alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600.-
boerderflen noodig en zoo ziet men overal
prachtige boerenhofsteden, zoo mooi, dat $t
wel eens stemmen zfln opgegaan, of dat niet
een beetje minder had gekund.
Neen, redeneerde het D. V. G. Departe
ment van de Verwoeste Gewesten de boe
renhofsteden zfln als het ware de fabrieken
van den landbouw; een goed geoutilleerde fa
briek kan beter en goedkooper werken dan
een slechte, dus moeten ook onze boerderijen
prima zfln Ingericht, wil de landbouw zich
ten volle kunnen ontplooien. En daarom ook
te er een hoekje uitgegeven, waarin 400 mo-
del-hofsteden zfln afgebeeld en wenken wor
den gegeven voor den bouw er van, ten ge
rieve van particulieren, die zelf een boerde-
rfl zouden willen bouwen.
Ik zou nu gevoegeliik de trits artikelen
over den tocht der vflftig Nederlandsche
journalisten er waren 51 deelnemers, maar
een was er geen journalist doch apotheker en
die heeft het zich tot plicht gerekend, in het
blad dat zfln gesehrflf oipneemt. den journalis
tenstand naar beneden te halen kunnen
besluiten.
Een enkel woordje wil Ik echter nog zeg
gen over de ontvangst die ons in België van
officieel» zflde is ten deel gevallen. Dat was
eenvoudig schitterend. Men beeft gedaan wat
maar eenigszins mogelijk was. om ons het
verblijf zoo aangenaam mogelijk te maken en
om uiting te geven aan het verlangen om de
goede betrekkingen tusschen België en Ne
derland zooveel mogelflk te bevorderen.
Dat kwam ook tot uiting in de toasten aan
de verschillende banketten en bfl officieele
ontvangsten in verschillende steden uiteespro
ken.
Minister v. d. Vflveren, van het departem.
van Economische Zaken en burgemeester
van Cauwelaert in Antwerpen: de heer Dh.
Mechant chef van het kabinet van den Mi
nister van Economische Zaken, o.a. te Tene
ren en de Panne. Dr. Brutsaert adiunct Ko-
ntnkliik Hoog Commissaris, voorzitter van
den Provincieraad te Poperinghe te Roesse-
laere; Schepen Baals te O’tende’: burgemees
ter Pauws te Blankenberg*!», zij allen hielden
warm gestemde redevoeringen op de Neder
landers en hun tfldens dgg. oorlog a»’1 de Bel
gische vluchtelingen betnljhde mlJddadlo-hetd
en drongen er met kracht -an ove-tnlging on
aan. dat beide volkeren tneh »He« zonden
doen, om de goede verstandhouding tnsoehen
België en Nederland te bevorderen. Noord
en Zuid kunnen elkaar niet alleen hfl vele ge
legenheden goede diensten bewaren, maar het
bestaan van den een. zoowel sl« dat van den
ander elscht aldn» drukte bijvoorbeeld de
burgemeester van Antwerpen het uit een
verbroedering en een nauwe samenwerking
van beide landen
En alle sprekers uitt»n de hoop, dat de
reis van zooveel Nederlandsche krantenman
nen er veel toe zou bijdragen om die verbroe
dering te bevojderen. omdat zfl een aanlei
ding zou kunnen worden voor de beide vol
keren. om elkaar beter te leeren begriinen
en waardeeren.
Bfl welken wensch fk mti gaarne aansluit.
ARTHITR TERVOOREN.
y
wfl. ter oorzak» van he* ongeluk, mij over
komen. u geen schitterend onthaal kunnen
bereiden
„Geve God, dat gfl dezen brief in goede
gezondheid moget ontvangen! Met dezen
wenscb en met de hernieuwde betuiging van
mfln dankbaarheid en vriendschap, blijf ik
Uw zeer toegenegen
CHARLES DUJARDIN”
recht en wet stoorde zich niemand en
vóór ik de hand naar mijn koffer met zijn
kostbaren inhoud kon uitstrekken lag hfl in
■eet
^Arme vriendt Zoo ging dus de vrucht
van uw arbeid verloren Nog armer dan ik
vertrokken was keerde ik terug Zult gfl
niet op mfl toornen? Neen, dat zult dat
kunt ge niet daartoe te uw hart te edel.
„Spoedig bedaarde nu de storm. De zee
dat on verzade! rik monster, scheen te willen
sluimeren, na henr prooi verzwolgen te
hebben. Tet aan onze aankomst te Liver
pool hadden wij het heerlijkste weder, dat
■Ben zich kan voorstellen.
„Van Liverpool kon ik op een Franseh
▼aa’iirfg de reis naar Havre voortzetten.
w Hoe dichter ik bfl mflu vaderland kwam,
Eindelijk kon men toch tot de gebruike-
'~k., ----, iedereen had
voor Legrand een hartelijk woord.
leid. De twee heeren, die niet tot het
behoorden, schenen zeer Intiem met ae ta-
milie bevriend.
De oudste der twee verzocht Dnjartfln,
hem aan zfln vriend voor te stelten.
- Gaarne, luidde het antwoord. Neem
mfl niet kwalijk, mijnheer
het niet eerder gedaan heb van blfldschap
weet ik niet, waar mfl ho^d
Mfln beste Legrand, de heer Duf'*"e Y®*
ger notaris te Octeville, «n de b««r
ïtefrane, zfln zoon en ‘T?
vrienden van ons, die zeer verheugd zfl
k minte met te maken.