I 1 1 F ïi ‘Bh FEUILLETON 1 BH het bezoek van N. M de Koningin aan Alkmaar oo 8 October, 1923. V» fF - 14«. I I 2- Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon: BUITENLAND. ‘Is Gedelgde Schuld. f* Vlaanderen’s Herleving. ui. Haarden en Kachels Ondordeolen on toebohooron HOLL MZERMAGAZUN Ï>F, WILD. .;L* vk- Ksterds* •«tolMw ISMl r rorroreo nm 17e Abonnementeprijs: Per kwartaal voor Alkmaar voor buiten Alkmaar ..f2 85 Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. tl POSTGIRO 104863. strooibiljetten bfl de kazernes door z.g. offl- ik heid, dat wij -o te Wordt vcrvolgA C’ S DÏm eind, duii ADMINISTRATIE No 433 REDACTIE No. 333 I OM ontvangen 'dr t Er heerscht een feestelijke vreugde in on- te stad. In blijde, opgewekte stemming bereidt men zich allerwegen vóór op ren schoons feest viering. waarvan op den komenden Maandag onze geëerbiedigde Koningin het middelpunt zal wezen. Tallooze bedrijvige handen hebben vele straten van de stad In ware lusthoven, in toovertuinen herschapen. en wanneer de lijke voorstelling overgaan; iedereen had voor Leg, a nd een hartelijk woord, en als in triomf werd hij de huiskamer Intiem met de fa- 20. Hoe kon ik mij dan verweren tegen de matrozen, die, in hunne opgewondenheid meer als wilde dieren dan als menschen te Werk gingen? Wat kon ik doen, om tnijn.. om ons vermogen te redden? Tot over maat van ramp was ik zeeziek en kon nau welijks op de heen blijven Op mijn protes- NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD „ONS BLAD* geliefde Vorstin straks met Haar in tocht zal houden binnen onze rjjk- getooide veste, dan zal de aanblik der stad Hare Majesteit getuigen van de vreugde, welke er in deze stonden woont in de har ten der Alkmaarders, omdat deze de Lands vrouwe in hun midden weten. Doch niet alleen de feestelijke versiering der stad zal in haar symbolische taal tot het hart der Vorstinne spreken, bij de ont vangst van ‘Hare Majesteit en bfl Hare be groeting allerwegen zal spontaan het geju bel opklinken uit duizenden kelen; spon taan gejuich zal de lucht vervullen, en onze Vorstin zal het in die stonden diep beseffen en diep gevoelen: dat Alkmaar in den lande vooriAn staat in verknochtheid aan het Oranje-huis. in liefde en aanhankelijkheid jegens het Hoofd van den Staat: onze voor treffelijke en beminnelijke Koningin Wilhel mina! d»s te heviger werd mijn droefheid. Welke schadeloosheid kon ik den mijnen aanbieden voor de uitgestane “«mart en ellende? Waar waren nu de beloofde schatten? waar het goud, dat hun een onbezorgde toekomst en Lncie een behoorlijke bruidschat verzekeren moest? „O Legrand gil kunt n niet voorstellen wat ik leed, toen ik langzaam den weg naar het huis van mijn schoonvader insloeg! Als de Verloren Zoon overschreed ik zijn drem pel: als de Verloren Zoon werd ik ontvan gen In zulke oogenhlikken beseft men, wat trouwe liefde is. Men ontving mij mot een teederheid. die ik wellicht niet verdiende, en daaruit putte ik moed om al het leed mij overkomen, breedvoerig te vertellen. Dat die schnkkeliike teleurstelling niet den min sten invloed had on de liefde mijner dier baren. was voor mij een zoete troost. „Met diep leedwezen vernam ik. dat zij wel is waar geen gebrek leden, maar toch ondanks de werkzaamheid van mtin schoon vader, nauwelijks konden rondkomen. „lederen avond wanneer wii hH»en zaten en uitmatten van den arbeid, moest ik een deel miiner nvo"‘„rpn verhalen, fk h'bo«f n wel niet te zeggen, dat nw naam dikwjjls over rnjjn linnen komt, en dat mijn familie u onuitsprekelijk dankluiar is. „Kom spoedig! Ik hoop, dat niets u zal ^cletten onverwijld scheep te gaan. Geloof mjj: *t zal u bij ons goed bevallen, schoon Advertentieprijs! Van I5 regels f 1.25; elke regel meer f per regel f 0.75; Rubriek -Vraag en aai uitbetaling per plaatsing f 0.60 f 4OO,—, f 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 35,— Haar gevolg «en werd niet gelet, mijn welsprekendheid •noeht niet haten: aan mijn bedreigingen met wet stoorde zich niemand naar Legrand. de armen van zijn vriend, om de dames te groeten, --- heeren in de gang taonden. DE TOESTAND IN DUTTSCHLAND. In Duitscb-Nationale kringen doet men ’n soort van candidatenljjst circuleeren, voor de vorming van een directoire De vorming daarvan denkt men echter niet te doen plaats vinden langs grondwetteljjken weg, doch meer afs een grijpen naar de macht. Aan het hoofd hiervan moet de uit den oorlog bekende generaal Von Gallwitz Staan, die tevens Duitscb-Nationaal Rijksdag afgevaardigde is Hem zonden voor bet de partement van financiën Helfferich en voor Economische Zaken Minom. een der direc teuren van het Stinnes-Concern. terzijde staan. Bovendien schjjnt men van plan te zjjn, den Christel ijken afgevaardigde, Balt- rusch, in het directoire op te nemen. Deze beweging heeft groote ongerustheid tew< eg gebracht, alsook de verspreiding van ke steeds nog op zjjn naam rustte?.... hebt gij niet geschreven? Wij zouden Eindelijk klopte hij aan. De meid, een ste vige Normandische, kwam openen, en nau welijks kreeg zij den bezoeker in het oog, of ontsteld week zij een paar schreden ach teruit. Maar plotseling scheen rij te beko men, en schoot in een onbedaarlijke lachbui In stede van zich boos te maken over die zonderlinge ontvangst, begon Legrand har telijk mee te lachen, en dit had voor gevolg dat zijn beklemdheid week. Zie ik er werkelijk zoo aardig uit? vroeg hfj. Neem 't mij niet kwalijk mijnheer, ant woo'rdde de meid een weinig beschaamd, ik lach niet over u, maar over mjj zelve, omdat ik dwaas genoeg was, te verschrikken van uw baard. Gij ziet er dan ook zoo vreeseljk uit, dat men u voor een struikroover zou houden. Die vrijmoedige woorden maakten de leser begrijpt waarom een pijnlijken in druk op Legrand, doch hfl had geen tijd om er over na te denken; want Dujardin, die *t gelach der diensbode bad opgevangen, ver scheen in de gang. Met een vreuglekreet, die *t geheele gezin deed toesnellen, wierp hij «leb in de armen van sijn vriend. Amenaide, Lucie, riep de goede man, hfl is hetl *t Is Legrand mijn reddert...... toch gek omen I.Welkt», Aan het feestmaal dat de stad Antwerpen ons, den dag van onze aankomst in België, aanbood beeft minister ven der Vjjveren on der meer gezegd: „Ik kan n niet garandeeren, dat de wegen waarover uw tocht door de herstelde gebie den zal gaan, altijd in goeden staat zullen zjjn; u zult wel eens wat geschud worden.” Dat is ook gebeurd, we rijn nu en dan flink door elkaar geschud, ofschoon dat over bet algemeen toch neg al mceviel. Dat gaat Im mers altijd roo: Als ze je waarschuwen voor Iets minder aangenaams, dan stel je je dat al heel gauw overdreven voor en’t valt mee. Maar, ideaal waren ze niet, dat moet toegeven. Is dat te verwonderen? Op vele plaatsen waren de wegen eenvoudig verdwenen; de voortdurende beschietingen hadden den grond zoo omgewoeld. dat de wegen niet meer van de aangrenzende landen te onder scheiden waren en bovendien waren honder den kilometers weg zeer ernstig beschadigd door het zware vervoer dat er tfldens den oorlog over heeft plaats gehad. Wel Is men aanstonds na den oorlog begonnen met den weger bouw, maar toen kwam ‘t vervoer van materialen voor den wederopbouw der streek en andermaal werden de wogen ver nield. Toch is mij één ding opgevallen Ik heb daar In België In twee dagen tfjds een af stand van meer dan 400 K M. por auto af gelegd. Het was warm, zonnig weer, maar van stof had ik niet de minste laat. Op den terugtocht gingen we met de auto’s bfl St. Anna ter Mufiden over da grens en nanwe- IHks waren we weer fn eigen land of daar za ten we In een onafgebroken stofwolk. Tn Bres kans aangek om hadden we allemaal zwarte gezichten en grit ze jassen van de stof. Is dat nu noodlg? Wat r’ kunnen bereiken in een door een oorlog verarmd land, waar om Is dat hier niet mogelflk? MoeNflk? Natuurlflk wel. maar het is weer het oude liedje: het is altijd goed gegaan zoo, waarom snllm we het nu veranderen. Dat Is Iets typisch Nederlandseh. dat vasthouden aan het oude onk als dat oude niet deugt. Maar laat Ik weer naar België terugkee- ren. en daar nog een beetje door-hobbelen over de opnieuw gelegde en opnieuw weer kapot gereden wegen Want, al zfln die we gen nu niet altijd in den alleibesten staat, de plaatsen waarheen ze lelden zfln belang wekkend genoeg. Ik heh in vorige artikelen al verteld van de in West-Vlaanderen herrezen steden en domen; ik heb ook verteld, dat ze vaak mooier zfln geworden dan ze geweest zfln. Ze zfln ook bete- geworden, heter. o.a. uit een hvgiëniseh oogpunt Hoe snel alles ook. m zfln werk moest gaan. dAAr heeft men hfl het ontwerpen der plannen toch nog wel aan gedacht zelfs hfl dia der nlannen voor aemi-nermanerte woningen. Want ook van deze laatste, die de Vlamingen noemen ..half blijvende” woningen. w«t wij. Hollanders ■iet zouden verstaan en daarom maar liever fn het Franseh seml-permanente reggen ook van deze laat«te zfl" er een groot aantal gebouwd En al zfl" die dan ook niet als blfl- vend Kedoeld. een halve eenw zullen ze toch beat meekunnen, want ze ritten stevig In el kaar: Een bouten geraamte, dat te aangevuld met baksteen, steenen gevels dns. msar met honten balken hi»r en daar hisschen de «ton nenTn frissche kleur geverfd maken die er het aanzien der gevels niet slechter op. Het te wel geweldig vlug gegaan, dit we- der-onhouwen van al die steden en dorpen en een vergelHklng tueschen West-Vlaande ren en Nooid-Frankrflk. Iaat de zege aan Bel gië. dat gewerkt heeft tet-vfll anderen praat ten. maar toch ging het feitelflk nog niet vlug genoeg Dat bndoflt rrc’ii afkeuring: Ik weet, dat Legrand had spoedig een besluit genomen Nog dien zelfden dag maakte hij een begin met zijn toebereidselen voor de terugreis naar Europa. Nauwelijks twee maanden la ter was hfl in volle zee het weder Neef gun stig en zonder ongeval bereikte hij met zijn schatten een Franache havenstad. Overtuigd dat hem een hartelijke ont vangst verbeidde, kwam legrand, toen hg den weg van Havre naar Octeville te voet had afgelegd, dicht hfl de woning van zfln vriend. Tn weerwil van zfln verlangen naar 't wederzien, gevoelde hfl zekere beklem ming. Hfl, de zwaar beproefde man. zoo rijk aan bittere ondervinding, in den strijd des levens gehard, scheen te huiveren, nu hfl die vre dige woning naderde. Kwelde hem misschien de herinnering aan dien nacht, waarin hfl te Besangon in 't hub drong den bewoners zooveel schrik op het Iflf had gejaagd? Of was het een druk kend gevoel van schaamte over de vlek, wei de Belgen gedaan hebben wat ze konden, ik zou haast zeggen meer dan dat; ik weet dat nóg vlugger een feiteiflke onmogelijkheid was; ik bedoel alleen te zeggen, dat met het oog op de duizenden, die er naar verlangden zoo spoedig mogelflk weer hun eigen huis in hun eigen stad te betrekken, de bouw niet vlug genoeg kon opschieten. Dat hebben de autoriteiten ook begrepen en daarom werd begonnen met bet bouwen van die semi-permanente huisjes, die in elk geval zeer voldoende zfln en het voordeel had den. vlugger in elkaar gezet te kunnen wor den. Hier en daar heeft men ze tot kleine tuin dorpen vereenigd Zoo zagen we de tuinwflk Ligy te Teperen, bestaande uit 140 goedkoope maar keurige, net afgewerkte huisjes, waar van de bouw werd begonnen in Juni 1921 en die vflf maanden later alle 140 kant en klaar en reeds bewoond waren. En alweer konden 140 gezinnen de akelige, bedompte, onhygiënische, nood woningen verlaten, waar van ik er ook nu nog veel heb gezien in de verschillende plaatsen waar ik langs kwam. Ze bestaan uit wanden van beton of steen en hebben als dak een overwelving van ge golfd plaatijzer hoe ondragelflk heet het in zoo’n „woning” in dsn zomer moet zfln, is te begrijpen Maar als het doorgaat zooals nu, dan zal het niet lang meer duren, of de laatste nood woning is ontruimd en iedereen woont min stens in zoo’n semi-permvnent tuindorphuteje Er zfln rrr al meer Behalve tuinwflk ..Ligy” heeft feperen nog tuinwflk „Kalfsvaart”, waar in 100 arbeiderswoningen staan; tn Nieuw- poort zag fk bfl de 0 L. Vrouwekerk een tuin wijk voor vtescher». bestaande uit een 100-tal woningen, terwijl Roessebere twee tuindor pen heeft- „Batavia” ISO huizen en „De Mand»!" 150 huizen en voor een derde „De Meiboom” 128 huizen de plannen gereed liggen. En In Meenen, waar ook door particulieren nog honderd van dergelijke huisjes zfln ge zet. werd ons *t grootste complex getoond, wat door den dienst van den heropbouw in West-Vlaanderen te gezet. n.J. een tuindorp van 222 keurige, vrieudelflke buisjes, waar in bet heel goed wonen te. Aardig ziet dit tuindorp er uit. niet alleen door de vriéndelijke geveltjes, msar ook door de knusse voortuintjes, door de lekkere sneel plaatsen die er voor de kinderen zfln Inge richt en door de gezellige pleinen met him landelijke pompen en bun sierlijke banken. De beer Ad Fordeyn. vertegenwoordiger van het Ministerie voor de Verwoeste Ge bieden. die ons op den geheelen tocht verge zelde leider was de heer Ch Mechant. chef ▼an het kabinet van den minister van Ectmo- mische Zaken karakteriseerde dit tuin dorp meener we juist door het te noemen het Begijnhof van de proletariërs”. Waarlijk, knusser, vriendclfker, hui«°liiker kan het op het mooiste hofje voor Begijntjes niet toe gaan En voor zoo’n aardig, mooi en geheel vrfl huisje met drie of vier kamers betaalt de be woner niet meer dan 85 francs huur per maand! Wel aardig om te vermelden is het ook. dat daar in Meenen de eerst» proef werd ge nomen met bet snel en goedkoop bouwen in duurzaam materiaal Tk zag er een groep aar dige hnisies. acht en twintig bil elkaar, die geheel voltooid werden tn den tijd van twee maanden! Een der moeilflkste prohlemen in deze wo ningen is geweest de voorziening met drink water. Eén artesische put slaan zou min stens 100 000 francs gekost hebben, wat wsar zooveel mogelflk geld beschikbaar moest hlflven voor bet bouwen van woningen, te duur was; men heeft zich daarom bepaald tot bet «laan van gewone pompen die uitstekend voldoen en voldoende water leveren. Men beeft zich echter ni»t bepaald tot het bouwen van woonhuizen In steden en dorpen; voor een landhonwende «treek waren ook *t Is waarlijk geen wonder, dat vooral te Alkmaar het hart warm klopt voor Oranje: de geschiedenis van het Huis van Oranje toch is op het allerinnigst verbonden met de geschiedenis der stad: Oranje en Alkmaar, Alkmaar en Oran je, zfl hebben in en dóór elkander den nationalen roem bevochten en bevestigd, waardoor beide gróót zfln sinds eèuwen alreeds. envoor eéuwen nog in de toekomst, als God ons die In Zfln goedheid schenken wil. Oranje en Alkmaar, Alkmaar en Oranje, aan deze beide, in onverbreek-lijk histo risch verband, dankt Nederland de wording, althans de wordingsmogelflkheid van de nationale zelfstandigheid, waarin wfl ons sinds eeuwen mogen verheugen dank zfl «enerzijds wfls regeeringsbeleid en anderzijds fit—e en volkrae.htige tronw en waarvan heel ons land tot op den huldigen dag nog de zegeningen geniet, waarvoor wfl God niet genoegzaam kunnen danken. ’t is in deze blflde en dankbare gezind- y thans onze Orznje-Vorstin binnen onze V este zullen begroeten en be jubelen. En wfl twijfelen niet, of met aan deze ge zindheid beantwoordende gevoelens zal de Koningin op deze 8-Octoberdag Haar joyeu ze entrée binnen Alkmaar houden en de hul de van ons allen in nationalen zin ver- eenigd in ontvangst nemen. eieren. Toen eenigen dezer echter werden ge arresteerd bleek, dat zfl hunne uniformen ten onrechte droegen, daar zfl geen officieren, doch Duitscb-Nationale propagandisten wa ren. De Duitsch-nationale rflksdagfrectle heeft bekendgemaakt, dat de rflksdagfractie der. Duitache Volkspartij het kahinet-Stresemann baar vertrouwen niet kan hlflven geven, om dat er geen borg was te krijgen voor de uit schakeling der seciaal-democratie uit de re ferring en de regeringscoalitie in Pruisen Thans met de opzegging van de zflde van democraten en centrum en dan daarbij de moeilijkheden om menschen voor bet nieu we extra parlementaire kabinet te vinden, la* het voor de hand, dat Stresemann het herstel van de coalitie als de beste oplossing met heide handen aanvaardde, wat hfl dan r deed. De sociaal-democraten vonden een grond slag, waarop zii bereid zouden zfln met de burgerlüke partijen te onderhandelen. Die grondslag was deze: De wet op den arbeids tijd wordt hutten de machtigingswet gehou den en volgens de gewone hfl de grondwet voorziene wet geregeld. Daarbij is de sociaal democratie bereid door middel van een amen dement op die wet tegemoet te komen aan eenlge eischen van de burgerliike partijen, in het biizonder betreffende overuren in de mij nen. Ten tweede moet de kwestie van de ge- pensionneerden op dezelfde wiize worden behandeld als de wet op den arbeidstijd. De kwestie van de werkloozenondersteuning mag onder de machtigingswet vallen, mits de sociale commissie van den Rijksdag over dit punt worde geraadpleegd. De -olkspartfl kwam bijeen, maar aan vaardde dit bemiddelingsvoorstel niet. Zfl verklaarde evenwel, dat vfl bereid was wederom met de sociaal-democraten In de regeering te treden, mits dez» toestemmen in het oude bemiddelingsvoorstel, het be middelingsvoorstel dat namelflk reeds door het oude kabinet zelf op Initiatief van Brauns en Hilferding was gedaan. Gisterenavond om 7 uur zfln de leiders ▼zn de coalitiepartijen bil den rflkskanselier verschenen en hehben hem medegedeeld dat tot dusver de onderlinge besprekingen nog niet tot een positief resultaat hadden ge leid. Tn verband daarmede i» tijdens deze be snreking van den Rijkskanselier met. de par- tfileiders besloten om een commissie te be noemen die een formule zal zo»k»n ten op zichte vanf de wet op den arbeidstijd, waar mede zich alle partiien der groote coalitie in derdaad zullen kunnen vereen’ n. ïn deze commissie zitten uit elke partii twee vertegen woordigers. Zij te onmiddellflk aan het werk gegaan. STAKING TE BERLIJN. Bfl de „Hochbahn” te Berlijn te gisteren morgen een algemeene staking uitgebroken, ten gevolge van een luonge«chi' De treinen werden naar de stations f^-aggenracht en de «tgriólte van de boofdtrajecten werden ge sloten De oorzaak van het conflict is het feit, dat de direeti?. ondanks hare belofte, de beta ling van de re»tanl-loonen over September, welke uitbetaling reeds 80 September had moeten plaatsvinden, niet gedaan heeft. Wel heeft de directie een voorschot op de Oeto- ber-loonen aangeboden, zonder <l»t hierom door d» arbeiders was gevraagd. De arbei ders verklaarden zich met deze regeling ech ter niet accoord. huis versierd hehben, om u zooals gfl bet verdient. Kan men zfln blijdschap beter aan den dag leggen, dan gfl het doet? antwoordde Legrand. Vergedfs trachtte hfl zich los te maken^ uit die met Verriëre en twee andere kan alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 600.- boerderflen noodig en zoo ziet men overal prachtige boerenhofsteden, zoo mooi, dat $t wel eens stemmen zfln opgegaan, of dat niet een beetje minder had gekund. Neen, redeneerde het D. V. G. Departe ment van de Verwoeste Gewesten de boe renhofsteden zfln als het ware de fabrieken van den landbouw; een goed geoutilleerde fa briek kan beter en goedkooper werken dan een slechte, dus moeten ook onze boerderijen prima zfln Ingericht, wil de landbouw zich ten volle kunnen ontplooien. En daarom ook te er een hoekje uitgegeven, waarin 400 mo- del-hofsteden zfln afgebeeld en wenken wor den gegeven voor den bouw er van, ten ge rieve van particulieren, die zelf een boerde- rfl zouden willen bouwen. Ik zou nu gevoegeliik de trits artikelen over den tocht der vflftig Nederlandsche journalisten er waren 51 deelnemers, maar een was er geen journalist doch apotheker en die heeft het zich tot plicht gerekend, in het blad dat zfln gesehrflf oipneemt. den journalis tenstand naar beneden te halen kunnen besluiten. Een enkel woordje wil Ik echter nog zeg gen over de ontvangst die ons in België van officieel» zflde is ten deel gevallen. Dat was eenvoudig schitterend. Men beeft gedaan wat maar eenigszins mogelijk was. om ons het verblijf zoo aangenaam mogelijk te maken en om uiting te geven aan het verlangen om de goede betrekkingen tusschen België en Ne derland zooveel mogelflk te bevorderen. Dat kwam ook tot uiting in de toasten aan de verschillende banketten en bfl officieele ontvangsten in verschillende steden uiteespro ken. Minister v. d. Vflveren, van het departem. van Economische Zaken en burgemeester van Cauwelaert in Antwerpen: de heer Dh. Mechant chef van het kabinet van den Mi nister van Economische Zaken, o.a. te Tene ren en de Panne. Dr. Brutsaert adiunct Ko- ntnkliik Hoog Commissaris, voorzitter van den Provincieraad te Poperinghe te Roesse- laere; Schepen Baals te O’tende’: burgemees ter Pauws te Blankenberg*!», zij allen hielden warm gestemde redevoeringen op de Neder landers en hun tfldens dgg. oorlog a»’1 de Bel gische vluchtelingen betnljhde mlJddadlo-hetd en drongen er met kracht -an ove-tnlging on aan. dat beide volkeren tneh »He« zonden doen, om de goede verstandhouding tnsoehen België en Nederland te bevorderen. Noord en Zuid kunnen elkaar niet alleen hfl vele ge legenheden goede diensten bewaren, maar het bestaan van den een. zoowel sl« dat van den ander elscht aldn» drukte bijvoorbeeld de burgemeester van Antwerpen het uit een verbroedering en een nauwe samenwerking van beide landen En alle sprekers uitt»n de hoop, dat de reis van zooveel Nederlandsche krantenman nen er veel toe zou bijdragen om die verbroe dering te bevojderen. omdat zfl een aanlei ding zou kunnen worden voor de beide vol keren. om elkaar beter te leeren begriinen en waardeeren. Bfl welken wensch fk mti gaarne aansluit. ARTHITR TERVOOREN. y wfl. ter oorzak» van he* ongeluk, mij over komen. u geen schitterend onthaal kunnen bereiden „Geve God, dat gfl dezen brief in goede gezondheid moget ontvangen! Met dezen wenscb en met de hernieuwde betuiging van mfln dankbaarheid en vriendschap, blijf ik Uw zeer toegenegen CHARLES DUJARDIN” recht en wet stoorde zich niemand en vóór ik de hand naar mijn koffer met zijn kostbaren inhoud kon uitstrekken lag hfl in ■eet ^Arme vriendt Zoo ging dus de vrucht van uw arbeid verloren Nog armer dan ik vertrokken was keerde ik terug Zult gfl niet op mfl toornen? Neen, dat zult dat kunt ge niet daartoe te uw hart te edel. „Spoedig bedaarde nu de storm. De zee dat on verzade! rik monster, scheen te willen sluimeren, na henr prooi verzwolgen te hebben. Tet aan onze aankomst te Liver pool hadden wij het heerlijkste weder, dat ■Ben zich kan voorstellen. „Van Liverpool kon ik op een Franseh ▼aa’iirfg de reis naar Havre voortzetten. w Hoe dichter ik bfl mflu vaderland kwam, Eindelijk kon men toch tot de gebruike- '~k., ----, iedereen had voor Legrand een hartelijk woord. leid. De twee heeren, die niet tot het behoorden, schenen zeer Intiem met ae ta- milie bevriend. De oudste der twee verzocht Dnjartfln, hem aan zfln vriend voor te stelten. - Gaarne, luidde het antwoord. Neem mfl niet kwalijk, mijnheer het niet eerder gedaan heb van blfldschap weet ik niet, waar mfl ho^d Mfln beste Legrand, de heer Duf'*"e Y®* ger notaris te Octeville, «n de b««r ïtefrane, zfln zoon en ‘T? vrienden van ons, die zeer verheugd zfl k minte met te maken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1923 | | pagina 1