Tweede blad.
r
■oord-Hollandseh
Dagblad.
Woensdag 10 October 1923.
Het Koninginns’bszook.
ft
‘b"1i
Namens den Vriïwilluren Landstorm dis-
begaven
verder werden bloemen aangeboden
lichtend
voor-
oningin en Z. K. H. Prins
1 vinden
M. toen
-ijk,
en
nier
uw
En heldhaftig
den overmachtigen
(Vervolg).
In ons inleidings woord gisteren vreesden
we, dat we regen In overvloed zouden krij
gen. Onze vrees Is ongegrond gebleken en
we hebben zeer mooi weer gehouden, terwjjl
zelfs geruimen tijd het lieve zonnetje te voor
schhn kwam. Een enonne menschmenigte uit
geheel Noord-Holland en zelfs daarbuiten
heeft de Alkmaarsche feesten meegevierd in
blue, opgewekte stemming.
Muzikanten en straatorgels zorgden er
voor, dat er allerwegen beweging in de stad
was. Verder vertoonden hun kunsten acro
baten, slangenmenschen, aapjes en nog meer
De drukte in de stad was somwijlen zoo,
dat er baast geen doorkomen aan was. Tot
diep in den nacht werd het feest op ordelijke
wjjze voortgezet.
De huldiging bij bet Victoria-beeld.
Onder het gejuich van de op elkander ge
drongen menigte stegen H. M. en Z. K. H.
Prins Hendrik uit hun rijtuig en
zich met langzam en tred naar de vóór het
standbeeld opgerichte loge waar zjj met hun
gevolg plaats namen.
De voorzitter van de ontzetvereeniging,
kapitein A. H. P. Blaauw sprak daarna H. M
ais volgt toe:
St Ellsabethgesticht
Voor het hek stonden de meeste zusters
geschaard benevens enkele doktoren. Door
de vensters sloegen vele patiënten een en
ander gade.
;de.
Jven i
door de 92-jarige
Mej. Wed. E. de Vlugt-Brinkman
H. M. informeerde vriéndelijk naar den
leeftijd van het krasse oudje en noemde baar
„een best vrouwtje.” Toen de rijtuigen zich
Begeleid door 2 koorknapen en gevolgd
door 8 kerkeknecbte en 12 monniken.
Toen deze gepasseerd waren, verscheen
het verreweg luisterrijkste deel van den
stoet: de Graaf van Holland, Philips v. Bour
■gondië met zijne gemalin Isabella van Portu
gal, beide in staatsiegewaden te paard ge
zeten.
Trompetters, boogschutters, pages, edellie
den en edelvrouwen vergezelden dft hertoge-
Hjke familie, en gaven aan het geheel nóg
meer levendigheid en kleur.
Zelfs de Ijjfarts en de.... hofnar ontbra
ken niet: de lijfarts in zjjn stemmig kleed te
paard; de hofnar, in een rood pakje, met het
zotskapje in de hand, rijdend op ren ezeltje.
Toen de hertog en de hertogin in hun loge
gezeten waren, omringd van hun talrijk ge
volg de loge bood een prachtigen aan
blik! verschenen dê ridders in bet veld,
die den tournooikamp zouden strijden: vóór
op de wapenkoning, Jean de Bourgogne, en
daarachter de scharen van Bourgondische en
Hollandsche ridders, verder schildknapen
en kamprechters en bedienden.
Spoedig was de strijd nu aangevangen
der in, gescheiden door een smalle haag, ge-
i.. :„i
van een tournooi.
Terwijl wij dit alies Herdenken en met eer
bied, bewondering en dankbaarheid vervuld
zjjn voor hetgeen vroeger ie geschied en als
wjj ds.rbjj nagaan, welk een onschatbaar
voorrecht het is in dit mooie en vifle land te
leven, dan moeten wij toch wel overtuigd zfln
van de groote verplichtingen, welke op het
tegenwoordige geslacht rusten, opdat ook la
ter van ons kan worden verklaard, dat ook
wfj dat kostbaar kleinood „het Vaderland”
ongerept voor het nageslacht hebben be
waard niet alleen, maar innerlijk versterkt
hebben nagelaten.
„Het Vaderland innerlijk versterkt” Dat is
de groote taak, welke wfj hebben te aanvaar
den en die ons oproept tot arbeid, tot wer
ken zoolang het dag is.
Is dat te veel gevraagd?
Zeker het Is waar, dat in deze jaren van
gisting en woeling buiten onze landspalen,
ook enkelen van ons volk niet geheel vrij
zijn gebleven van gedachten en stemmingen,
die daar buiten onze grenzen wel eens wor
den verkondigd en tot uiting gebracht in da
den, maar zjjn wjj in de dagen, die achter ons
liggen niet getroffen geworden door de spon
tane uitingen van vreugde? Bleek het niet
op treffende wjjze, dat bijna ieder voelt, dat
wjj ons bevoorrecht achten boven velen?
Is het Vaderland niet meer voor ons het
groote symbool van eenheid, dan ontbreekt
ons dankbaarheid tegenover de velen, die
ons dat la: d mt t zooveel moeite en zorg, met
zooveel opoffering hebben nagelaten.
Beseffen wjj het wel genoeg, dat deze lage
landen aan de zee, te midden van de stormen
welke over Europa hebben gewoed, ook nu
weer als vroeger zichtbaar beschermd zjjn
gebleven.
Kent gjj het land, waar de vrijheid op staat
kundig, godsdienstig en economisch gebied
grooter is dan bij ons?
O! neen, wjj weten dat alles wel en willen
daarom op dezen grooten feestdag luide hier
komen getuigen,
dat wjj tegenover het voorgeslacht den
plicht der dankbaarheid sterk gevoelen,
dat wij ons Vaderland beschouwen als het
eenheidssymbool.
dat wjj. met terzijdestelling van een over
dreven nationaliteitsgevoel, dat tot chauvinis
me leidt, ons eigen land willen hoog houden
binnen en buiten onze grenzen.
Wjj willen hiervan getuigen in eigen huis
bij de opvoeding van onze jongeren, in werk
plaats en werkkring, want wjj voelen de
waarheid 'an het ‘woord- „Da liefde tot zijn
land is ieder aangeboren”.
Zeker dan zjjn in deze moeilijke tjjden on
ze verplichtingen zwaar, maat ze worden
ook verlicht, omdat wjj nog altjjd als 3M
eeuw geleden geleid worden door een afstam
reeling uit datzelfde geslacht, (jat in *t verle
den onbreekbare banden heeft gelegd en dat
nog heden niets anders beoogt dan het heiL
den voorspoed en het geluk van Nederland
en zjjn geheele volk.
Hier op deze plek werd in 1573 de vrij
heid bevochten, hier op dezen gewjjden
grond herinneren wjj ons dat met groote
dankbaarheid en aanvaarden de hooge ver
plichting, U Majesteit te steunen, zooals men
hier eens den Vader des Vaderlands ge
steund heeft.
van de afdeeling Alkmaar, die
zjj langs reed, bet saluut brachten.
Stadsziekenhuis
Op den rit naar het station moest nog even
halt gehouden worden,, bjj het stadszieken
huis aan de Patemosterstraat, waar H. M.
weder bloemen werden aangeboden Nu
door het 7-jarig dochtertje van den heer
S. W. Amtz, voorzitter der Regenten.
Hier sprak H. M. ook nog even met de dtt
I rectrice van het ziekenhuis.
Belangstellend informeerde H. M. naar dg
in het ziekenhuis verpleegd wordende rfa»
ken en vroeg of er ernstige patiënten ondes1
hen waren.
Lag het oorspronkelijk in de bedoeling
nu rechtsstreeks naar het station te rjjden
om het vroege uur maakte H. M. nog
een rjjtoer door de stad. Gereden werd langs
den Geesterslngel over Ritsevoort °n Koof-
straat, door Langestraat Houttil, Door
braak, Ramen, Lombardsteeg, Koningsweg
en vervolgens de weg zooals hjj aanvanke
lijk was vastgesteld.
Men begrjjpt, dat allerwegen dit hoogeljjk
gewaardeerd werd en de duizenden, die zich
op straat bevonden aangenaam verrast op
keken, toen zjj plotseling H. M. en dm
Prins In hun midden opmerkten.
Overal ping een spontaan gejuich op.
Naar wjj vernemen is H. M. niet door de
Hoogstraat gegaan.
Op het stationsplein inspecteerde H. M. de
eerewacht van den Vrjjwilligen Landstorm
waarna H. M. het stationsgebouw intrad, na
gewuifd door duizenden
Aan het station nam H. M. van alle be
stuursleden der „Ontzetvereeniging” af
scheid en verklaarde zoowel aan hen als
nog eens in het bjjzonder aan den burge
meester, dat deze dag onvergeteljjk voor
Haar was geweest
Even voor haar vertrek werd de commis
saris van politie, de heer Walraven, aan H.
M. voorgesteld en mocht eenige vrlendeljjke
woorden uit haar mond vernemen over de
getroffen verkeersmaatregelen.
Te kwart voor vjjf vertrok het echtpaar
ouder luid gejuich van het publiek naar
Den Haag.
De salon wagen was aan den gewonen
trein gekoppeld. H. M. verscheen aan een
raampje en werd wederom langdurig toe
gejuicht, niet het minst door de heirigers,
die zich in den trein bevonden.
Gaarne sluiten we ons aan bjj het dank
woord van H. M. tot den heer Walraven ge
richt, dat nd. de verkeersmaatregelen uit
muntend getroffen waren. Commissaris Wal
raven en zjjn politiemannen verdienen <|aar
voor onzen dank en onze hulde. Op dezen
drukken dag hebben zjj hun zwaar werk
tot ieders tevredenheid verricht
Feestmaaltijd.
Te zes uur vereenigden zich de bestuursla
den der Ontzetvereeniging met den Burge>
meester en met vele genoodigden, o.a. <k
voornaamste tournooi-executanten, en da
bestuursleden der Leidsche Ontaetvereenk
ging, aan een feestmaaltijd in de „Unie”,
waarbij vele toasten werden uitgebracht op
het welgeslaagde feest, voor welks wel
slagen het bestuur ook waarlijk alle lof ver
dient.
ZilverstraaL
Bjj de 4e rjjtoer werd in de Zilverstraat
door mej. Jo. Oosterhageu, oud 24 jaar, een
wiVroode hoed aan H. M. aangeboden.
Nadat H. M. de 24-jarige, geheel in *t
wit gekleede, dame bedankt had voor het
aardige geschenk reed de stoet verder.
Voor het stadhuis stonden de
pad'
H. k
nringd van hun talrjjk ge
bood een prachtigen aan-
”2— 1. ..12,
die den tournooikamp zouden strjjden: vóór
op de wapenkoning, Jean de Bourgogne, en
daarachter de scharen van Bourgondische en
kamprechters en bedienden.
- w o - o i ©n
reden twee ridders-tegenstanders op elkan
der in, gescheiden door een smalle haag, ge
lijk zulks gebruikeljjk was in het éérste deel
van een tournooi.
De lansen stootten op de schilden’t
was inderdaad een „echt” gezicht; echter
was het niet de bedoeling, zjjn partner uit
den zadel te lichten aan dergeljjke ge
vaarlijke ondernemingen waagt men zich
thans niet meer, tenzij bjj.... sport- en mo-
tor-waanzin!, de ridder, wiens lans brak
op het schild van den tegenstander, werd be
schouwd ge wonnen” te hebben.
In het eerste gedeelte van het tournooi
bleef Jean de Chaumergis, een Bourgondi
sche ridder overwinnaar, in het tweede ge
deelte waarbjj gestreden werd zonder
haag-af schei ding Hendrik van Wassenaar
een der Hollansche ridders. De eerste over
winnaar kreeg van Isabella van Portugal als
teeken van triumf een fraaien strik aan zjjn
lans, de tweede een strik om zjjn arm.
Het mag gezegd worden dat de ridderspe
len van gisteren een gebeurtenis van groote
artistieke en folkloristische beteekenis is ge
weest; hoewel een en ander noodzakelijker
wijze natuurlijk meer „vertoon” dan „ver-
tooning” was, werd het schouwspel op zich
zelf wel zóó interessant bevonden, dat bet
publiek voortdurend één en al óóg wae.
Jammer, dat dit „oog” niet steeds toerei
kend was: door de enorme grootte van het
terrein kon men met het bloote ogg een en
ander vaak nie genoegzaam onderscheiden:
vooral geldt dit ten aanzien van de „burgers”
die aldoor en wel wat erg kalmpjes op
dezelfde plaats bleven vertoeven, voor de
standspoort, en slechts eenmaal een omme
gang rond het terrein maakten.
De totaal-indruk echter is een machtig-
groo’tache: we hebben ons kunnen terugdroo-
inen in dien verren, ridderrjjken tijd, toen het
leven nog zooveel mooier en staatsierijker en
kleuriger en fleuriger geweest moet zjjn dan
thans; en Indrufc hebben wij thans van
een middeleeuwsch tournooi, als hadlen wij
er in 1445 zelf een bijgewoond.
Groot© hulde en groote dank daarvoor aan
leiders en executanten vooral aan Dr. T.
W. van Wjjk, van Maastricht, die allee ont
wierp en historiseb-zuiver aangaf, aan
den heer M. Kater, die als regisseur optrad.
Van de executanten noemen wjj Philips
van Bourgondië en zjjn vrouw Isabella,
voorgesteld door Mr. C. J. de Lange en me
vrouw C. G. de Langevan Rjjn, die beide
in hun prachtige gewaden keurig paard re
den; voorts verdienen vermelding Antoi
ne van Croy, dr. A. W. van Kleeff; de Lijf
arts, dr. A. J. Korteweg; Jan van Nassau,
de heer P. JL de Wolf; Blanche de Simon,
mevr. C. E. KluitmanKoster: Jan van
Hensberg, mr. P. A. Offers; Helene van
Kleef, mevr. J. A. JanssenPrins; Gozewyn
de Wilde, de heer P. Kool; Gravin d’Etagn-
pes, mevr. J. M. de LangeWagenmaker;
Nicolaas Roulin, de heer P. Brommer; Jean
ne d’Abbéville, mej. E. v. d. Feen de Lille;
de Hofnar, de heer R. O. van Gennep; Jean
de Bourgogne, de heer J. Ebbing; Jan van
Heemstede, de heer J. van Amstel; Willem
van Schagen, de heer P. W. Groot; Wi’lem
van Mathenese, mr. H. Kuster»; de herauten
P. Frans, en G. Gromlsma, benevens de Trou
badour, de heer J. H. Schoten.
Tjjdens de pauze werden de voornaamste
medewerkers aan de vertooning aan H. M.
de Koningin en aan Prins Hwulrik YSCJgc i
Svvlu, - de Wapenkoning, die zoo prach
tig reed!, Dr. van Wjjk, de ontwerper, de
heer M. Kater, regisseur, voorts de heer D.
Margadant, directeur van gemeentewerken,
en de overwinnaar in den tournooi kamp.
Hendrik van Wassenaar een der militaire-
politierjjders, welke voor deze gelegenheid
onder leiding van den Cavallerie-officier Al-
berda naar Alkmaar waren gekomen om als
ridder in het veld hun rjj-kunst te vertoo-
nen.
Te kwart over vier verliet het vorstelijk
echtpaar het terrein om een rijtoer door de
stad te maken. Overal werd H. M. en de
Prins in de overdrukke stad barteljjk toege
juicht.
De deelnemers aan het tournooi gingen in
optocht de stad door.
Bjj de vierde rjjtoer door de stad wer
den H. M. bloemen aangeboden door een
patiëntje van het
trict Alkmaar werd ook een krans reheoht
aan het Victoria-beeld.
HuWe Diaconie.
Bfj de tweede rijtoer werden H. M. bloe
men en huldeblijk op schrift aangeboden
door den hr. J. Burkunk uit *t Diaconiehuis
te Alkmaar en den heer O. Veen uit Noord-
Scharwoude. Beiden zjjn oud-gedienden en
waren 50 jaar geleden bjj de Zeemacht 6
Mei 1923 waren zjj de gast van den Schout
bjj Nacht te Helder aa.n boord der oorlogs
schepen.
De Alkmaarsche kaasdragers wSden'ook
nu H. M. een huldeblijk aanbieden. Voor het
Waaggebouw werd dan ook halt gehouden
en bood het 14-jarig dochtertje van den kaas
drager Kaandorp H. M. namens de gezamen
lijke kaasdragers, een mooie bloemenmand
waarin een kaasje aan.
Israëlitische Synagoge.
In de Hofstraat hield de stoet halt voor de
Israëlitische Synagoge, die smaakvol ver
sierd was. De deuren stonden open, terwijl
de lichtkronen brandden. Op de stoep had
zich bet kerkbestuur met hun dames opge
steld en in het portaal stond een Amster-
damsch Mannenkwartet.
De heer A. Engelander werd aan H. M.
voorgesteld, die hem Haren dank betuigde
voor de hulde.
Mej. Bloeme Englander en Mej. Henr. Elte
boden H. M. respectievelijk roode en witte
bloemen aan, waaraan linten en strikken be
vestigd. waren. Eveneens ontving H. M. een
keurlg-verzorgd albumpje met namen en
tekst van het gezongen lied.
Het kwartet zong het „Halleluja” uit de
„Halleil”. Na afloop hiervan werden de voor
zanger, de heer Englander, en de rabbjjn,
de Weleerw. Heer De Wolf aan H. M. voor
gesteld, welke beeren H. M. eveneens dank
‘V
Aardige attentie
Dank zjj de activiteit van de buurteom-
missie en de welwillendheid van den heer
Beemsterboer, die voor dit doei paard en
tijtuig beschikbaar stelde hebl**n Maandag
avond 8 oude bewoonsters van de Hofstraat
een rjjtoer door de versierde straten gemaakt
Dat dit zeer naar den zin van de oude
vrouwtjes was behoeft wel geen betoog.
Ter aanvulling van ons versieringen-over-
zicht wenschen wjj hier nog de aandacht te
vestigen op de étalages van
den heer Ueneech
Langestraat
De „geschoren” oranjebloemen met den don
keren achtergrond geven deze étalages een
bjjzonder bekoorijjk en sierlijk cachet
Hat Vuurwerk.
Tegen 9 uur en reeds ver daarvoor
bewogen duizenden zich ia de richting van
de Noorderkade, waar een groot schitterend
vuurwerk zou afgestoken worden.
Inderdaad: het was schitterend. Wat giste
renavond vertoond werd, ging ver boven het
gewone dat wjj reeds zoo dikwijls zagen
uit:
Het vuurwerk was geleverd door de Kon.
Ned. Fabr. van A. J. Kat te Leiden.
Het werd geopend door 2 zware kanon
slagen met gekleurde schitterlichten, 2 lucht
slangen, 2 magnesiumtourt'illona, 1 zwerin-
fontein met magnesiumslangen direct ge
volgd door een vlucht vuurpijlen met ge
kleurde bouquetten, die het terrein en omge
ving geheel verlichtten.
X”...
mannenkoor „Orpbeua*
De tegenspraak van den officieelen gids en
het door Orpheus uitgegeven programma om-
trent tijd van aanvang, zal wel de oorzaak
zijn geweest, dat er tjjdens de uitvoering een
hinderlijk binneugaan van het publiek plaats
had. Was dit de eenige hinder geweest, ochl
't zou door een andere plaats in te nemen
te versaderen zjjn geweest, maar het feit,
dat de Groote Kerk aan twee zeer drukke
verkeerswegen is gelegen en dat het uit den
aard der zaak gisteren drukker dan druk was
en daardoor de auto’s met getoeter, gefluit
en diverse andere geluiden een doorgang
moesten zoeken door de duizenden en duixen
den, die zich langs de versierde straten be
gaven maakte, dat de concertbezoekers zich
een groot deel van het muzikaal-genot door
dat getoeter, gefluit enz. zagen vergald. Ons
werd het tenminste duizelig toen wjj den so
lo-violist een Andante van Mozart met orgel
hoorden, neen, wn hoorden het eigenlijk niet
spelen en de auto’s boven bet viool- en orgel
geluid uitklonken. Jammer, de heer H. Lejj-
aesdorff is een violist van meer dan gewo
ne bekwaamheden. BerhtaTiggers, se
en duet met den tenor-solist, den heer Her
man Djjkstra uit Amsterdam.
De heer P. v. Langen, orgelist te Alkmaar
speelde solo’s en begeleidde de drie hiervoor
genoemde solisten. Allen waren vol toewfl-
ding en mogen zich er van verzekerd hou
den, de duizenden bezoekers eenige hoogst
muzikale oogenblikken bezorgd te hebben»
Het mannenkoor. and«r !ëïding van zfln dlri-
den heer Fred. Roeske zong zeer mu
zikaal een zeetal koorwerken waaronder
Roeske’s „T Geuzenvendel op den thui»-
marsch”, Hun pp’s waren voortreffelijk en
ff’s krachtig en beschaafd. Van fraseering en
nuanceering was met succes veel werk ge
maakt. Voor dirigent en leden weer een uit
voering waar met trots op terug gezien kan
worden.
Deze rede werd afgewisseld door het over
handigen van bloemen aan H. M. door een
dochtertje van den beer A. H. P. Blaauw en
bet zingen van de navolgende nummers door
het Klein Gemengd Koor „Harmonie” van
den heer Jac. N. Al: „Van Alkmaar de Vic
torie,” „Oranje en Nederland’’, „Wilhelmus”
Dit laatste lied werd door alle aanwezigen
staande medegezongen.
Nadat de Koningin een krans bjj ’t Vic-
toriabeeld had neergelegd antwoordde zjj op
de rede van den heer Blaauw met de na
volgende woorden:
Ook Mjj is het een behoefte hulde te bren
gen aan den ongetemden mo»4 van Alk
maar'* bavi-lfcuig óp deze gewijde plek, van
waar eenmaal de overwinning der vrjjheid
begon. Overheid, bezetting, burgers en bur
geressen, verdedigers dezer veste, u danken
wjj voor uwe groote daad, voor uwe offer
vaardigheid en onbezweken trouw. Toen het
vaderland verloren scheen verdubbelde
geloof en Godsvertrouwen,
nieldt gjj stand tegen
vjjand.
Tjjdg.
beeld hi d
Wjj beschikken in onze traditiën en historie
over een zeldzame bron van kracht. De
woorden weten te gedragen in de tjjden die
bij schier onoverwinnelijke bezwaren
zij staan op bijna tedere Wndzijde bozer ge-
«chlodenis gegrift Wjj zullen ons naar die
woroden weten te gedragen in de tjjden die
we thans beleven. Zoo zullen ook wjj de
vlag, die op de tinnen van Alkmaar niet ge
streken is, onvervaard hoog houden en met
God’s hulp ongeschonden overdragen.
De Koningin,, gaf na de kranslegging het
verlangen te kennen de bestuursleden der
Ontzet vereeniging te willen spreken. H. M.
onderhield zich vervolgens met elk bestuur»
lid afzonderlijk en betuigde haar groote in
genomenheid met deze plechtige herden
king.
Prins Hendrik werd door den heer A.
Ohlen, secretaris der Ontzetvereeniging be
geleid en onderhield zich met zeer vele aan
wezigen.
H. M. sprak ook met leden der familie Van
Foreest, afstammelingen van den pensiona
ris Nanning van Foreest, met Mej. Maclaine
Pont en mevrouw Wendelaar, terwjjl zjj,
evenals Prins Hendrik, zich ook eenigen tjjd
onderhield met de minister» De Visser en
Van Djjk en den commandant der Marine,
den heer C. Fock.
H. M. onderhield zich
trek van deze plaats no;
directeur van het koor
te hem voor den mooien
koor ter Harer eere gezongen.
Koor-
op de
Mi de R. K. Kerk
bloemen aangeboden.
Nassau plein.
Tjjden de 3e rjjtoer werden H. M. op
het Nassauplein bjj de gistermorgen onthul
de Wilbelmina-fontein door het 8-jarig doch
tertje van den heer G. Grondsma, voorzitter
der fontein-commissie, bloemen aangeboden.
Het RiddertournooL
Tegen den tjjd, waarop de ridderspelen ge
houden zouden worden, stróómde het pu
bliek naar het Sportpark; van heinde en
verre was men gekomen. o»4eze vertooning
bjj te wonen: ondanks de*hooge entreeprijzen
waren alle tribuneplaatsen bezet, terwjjl rond
om het toumooiterrein een ontelbare massa,
zich van zit- en staan-plaatsen had voorzien.
Voor de Koninklijke familie was een met
palmen en tapijten keurig versierde loge op
gericht, waarnevens door de goede zor
gen der Ontzetvereeniging voor de pers (tal
rijk aanwezig) een afzonderlijke tribune was
getimmerd. Het ware te wenschen, dat
deze perstribune hier voorgoed blééf!
Het tournooiveld zelf leverde ook reeds
vóór dat bet spel een aanvang had geno
men een interessanten aanblik op.
Naar de zjjde van Heiloo was over de gan-
sche breedte van het tournooiveld een decor
opgesteld, vooratellfimte stad met
9tad«poort en walmuren; dat decor „deed”
het prachtig in deze natuur-echoone omge
ving, ’t was werkelijk een mooie illusie.
Recht tegenover dit decor, geheel aan de
andere zjjde van het veld dus aan den
kant van Alkmaar waren de loges inge
richt voor de hertogeljjke familie van Bour
gondië met gevolg.
Toen H. M. de Ki
Hendrik, resp. door Kapitein Blaauw, den
voorzitter der Ontzetvereeniging, en door
den heer B. Kuiper naar de koninklijke lo
ge begeleid waren onder uitbundige toejui
chingen van het publiek, nam het spel aan
stonds een aanvang.
Een schare van poorters en poorteressen
betrad door de stadspoort het tournooiveld
en posteerde zich in groepen langs de grens
van het speel-veld; ’t was een kostelijk ge
zicht, deze groepen in de kleurrijke en in
teressante middeleeuwsche kleederdracht
zich 'te' zien bewegen vóór het oude-stads-
aspect.
Nauwelijks waren deze burgers uitgetogen,
of voorafgegaan van twee tamboer»
verscheen „de regeering der stad Alkmaar”,
zooals de ontwerper rich deze in 1445 ge
dacht heeft.
Voorop schreed de schutterij een hop
man, een luitenant, een vendrig en twaalf
leden dan volgden twee stadsboden,
waarachter de vroedschap stapte: drie bur-
gemeesteren, zes schepenen, den schout, 16
leden der vroedschap en 9 hoofdlieden der
Gilden.
Verder volgde achter 2 boden het
Dijkbestuur: de Baljuw van Ken-
van Kennemerland
en (West)-Frie»land7 2 burgemeesteren van
Haarlem, een schepen van Alkmaar, de
schout van Beverwjjk, 2 Egmonder inonm-
ken en 5 heemraden, vervolgens: de abt
van de beroemde Egmonder Abdij te paard,
Majesteit.
Het is voor ons Alkmaarders een groot
oogénblik, nu wij hier op deze historische
plek, op dezen gewjjden grond, welke zoo
veel herinneringen bjj ons opwekt, samen sjjn
•n in ons midden zien onze geëerbiedigde
Koningin.
Denken wjj aan 1578 terug, dan zien wjj
Prins Willem I zooals zoo terecht is gezegd:
„De Eerste van de Eersten der Eersten” ook
in deze stad komen om de burgers te waar
schuwen, de stad in staat van verdediging te
brengen. Zjjn bezielend voorbeeld tjjdens die
donkere dagen was voor ons land en voor on
ze voorvaderen een steun en een hulp.
De wakkere regeering van de stad ging de
burgers voor en wist op het juiste oogénblik
de eenig goede beslissing te nemen en daar
mee te handelen in den geest van den Prins,
die ook anderen bracht tot datzelfde rotsvas
te geloof in het goede einde van den strjjd.
En juist daarop komt het aan; geloof in het
goede van hun zaak, deed hen krachtig zjjn
en sterk; ze vielen maar wisten, dat het was
voor ’t goede doel; ze offerden alles, wat zjj
hadden, het hoogste, bun leven, wetende uat
het niet voor niets zou wezen, overtuigd, dat
nooit iets grotsch kan worden bereikt zon
der volkomen zich zelf te geven.
Voor oua. die van hun opoffering thans de
vruchten plukken, voor ons, die nu In het
neerljjke vrjje Nederland met rechtmatigen
trots op ons verleden terugzien, is bet dan
ook een eerste plicht hulde te bewjjzen aan
die groote voorgangers, die ons bet kostelijk
erfgoed, de vrjjheid, hebben gebracht en daar
om willen wjj hier in de eerste plaats huldi
gen dat groote vjjftal uit het geslacht van
Nassau, dat alles gaf om deze landen verlost
te krjjgen.
Graaf Adolf was de eerste, die reeds op 27-
jarigen leeftijd voor de zaak der vrjjheid
viel; hoort in ons Wilhelmus:
„Graaf Adolf is gebleven
In Friesland in den slag
Zjjn ziel in ’t eeuwig leven
Verwacht dea jonghes flag”.
Eéhigr jaren later vielen ook Lottewi
te groote steun vaa Willem van Oranje
de pas 24-jarige Hetodrik. Een niet min.
groote plaats verdient Jan naast zjjn held
haftige broeders, die lllen samenwerkten met
den grootsten van „Nasriwwda Makkabeeën”
met Willem I, die de grondlegger werd van
den zoo wonderljjk ones tan en, zoo roemrjjk
verdedigden, zoo zichtbaar beschermden
Staat. Met het volste recht wordt dan ook
Willem 1 nog heden ten dage de eerenaam
•regeven van „Vader des Vaderlands”.
Wjj kunnen niet nalaten daarbjj ook de
Moeder Juliana van Stolberg te noemen, die
voor al deze zonen de groote kracht is ge
weest en die hen altjjd heeft voorbehouden,
dat zonder gewetensvrijheid geen vrede mo-
geljjk was. Zjj heeft haar kinderen zien vast
houden aan haar hoofd beginsel: „Het Eeuwi
ge meer te achten dan bet tjjdeljjke.” In den
krjjg tegen Spanje was zjj de priesteres van
den bevrijder der Nederlanden en zjjn mede
strijders.
Eerbiedige hulde brengen wjj allereerst aan
luliana van Stolberg, Prins Willem I en zjjn
vier broeders.
Wie waren nu die medestrijders, aan wie
Alkmaar voornamelijk haar bevrHding te
danken had?
In de eerste plaats de Burgemeester Floris
van Tejjlingen, die in de vroedschap het
kloeke woord sprak: „Wjj willen voor den
Prins en de Burgerij leven en sterven” en
naast hem waren het mannen als Rujjchaver
en Cabeliau, Dirk Duivel en Maerten v. d
Amejjden, Nanning v. Foreest en Albert
Schenk, vrouwen als Trijntje Remme en Kiv-
man. Zij wisten door hun voorbeeld allen te
bezielen; niemand van welken godsdienst
ook onttrok zich aan zjjn plicht en zjj heb
ben dan ook stand gehouden tegen een zoo
veel sterkeren vjjand. De bezetting, geheel
uit Nederlanders bestaande, wist zonder
vreemde hulp het ongelooflijke te doen en
den vjjand te overtuigen van het nuttelooze
van zjjn aanvallen. Toen dan ook na den
JTuchteloozen eenige malen hertaalden
°P l8 .°ePtember. Don Frederik over-
kwam l^kma*r nlet w“ te nemen,
v^ir AlL..0®*06" dl* der bevrjjding
De
«n Bestuur"
wen yan 1578, “uumen vrou'
;enooten, welk een
leeft deze wakkere schaar ons gesteld
even voor haar ver
>g met den heer Al,
„Harmonie” en dank
a zang door zjjn
eere gezongen.
Toen H. M. en Prins Hendrik onder lang
dung en enthousiast gejuich van het publiek
en het ringen van het Wilhelmus vertrokken
waren om hun 2e rjjtoer te maken en ver
volgens te gaan lunchen in den Koninklijken
trein werden onder geestdriftige toespraken nemerland, de Djjkgraaf
aan bet Viotoria-beeld kransen gehecht door en (West)-Friesland, 2 b
den voorzitter van de Riotterdamscbe Ver-
eeniging voor Nationale Belangen” en de 8-
October-Vereenigfag uit Leiden.
weer in beweging zouden zetten was H. M.
zoo vriendelijk mej. De Vlugt voorzichtig op
zjj te doen gaan en haar met een lieve stem
toe te voegen: „U moet ’n stapje achteruit
gaan, want andere raakt n onder het rij
tuig.”
Langestraat Achterstraat
Door de heeren Trjjbetz en Tjeertes wer
den namens de bewoners van de Achter
straat—Langestraat bloemen aangebodeh
aan H. AP de Koningin die er zeer vrién
delijk voor dankte.
Even verder in de Langestraat bjj perceel
no. 66 werden door Me’ r. Wed. Mr. A. M.
de Lange—Wagenaar bleomen aan de Ko
ningin aangeboden en te dank en met een
allervriendeljjksten glimlach aanvaard.
In de Langestraat was op dit oogénblik
een vreeseljjk gedrang, zoo zelfs, dat ons
een tocht van enkele meters bjjna een kwar
tier^ tjjd kostte.
Namens de bewoner* van
straat en Boterstraat wesdei
Laat
