„ONS BLAD”
1
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
POSTGIRO 10486X
4
BUITENLAND.
I
I
1
FEUILLE'ION.
De verrader.
.4
IMasdag Jaawari 1934. postgiro imsm. Wr
Mr. P. v. a.
UIT DE PERS.
Net recht vee het ybiltk.
HET ONDERZOEK DER DESKUNDIGEN.
Adverterrtieprijni
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.29: teda<
per regel f 0.75; Rubriek „Vraag en aanbod" bi| vot
uitbetaling per plaatsing f 0.60
ongevallen tot een bedrag van f 600,—, f 400,—, f 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 36,—, f 15*
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
Abonnementsprijs:
Per kwartaal voor Alkmaar l 5^4 f 2—
Foor buiten Alkmaar•..•f2 85
Het Oeflluatreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
kan allo abonné'a wordt op aanvrage gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert
rOSTGIRO 1M8S&
ADMINISTRATIE No. «SR
REDACTIE No. Ml
eenstemming. De stakers zullen den arbeid
onmiddellyk hervatten, op voorwaard», da»
later een regeling zal worden tot stond ge
bracht.
4
I
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
golven
Plots e-
DE POLITIEKE TOESTAND IN
GRIEKENLAND.
In de Grieluche Nationale Vergadering
heeft Venizelos de kwestie van vertrouwen
over de door hem afgelegde verklaringen ge
steld, daar verschillende afgevaardigden
op de noodzakelijkheid aandrongen den af
stand der dynastie als een voldongen feit te
beschouwen en daar geen plebisciet over te
houden.
DE SPOORWEGSTAKING IN ENGELAND
De onderhandeüngen om tot een schik
king in de Engelsche* spoorwegstaking te
komen, zyn hernieuwd en er heerscht een
hoopgevende stemming.
De gunstige wending is het werk van
de commissie voor onverwachte gebeurte
nissen, die door het congres van de vakver-
eenigingen is benoemd om den loop der ge
beurtenissen, die door bet congres van de
vakvereenigngen is benoemd om dén loop
der gebeurtenissen gade te slaan en de stap
pen te doen die zy gewenscht zou achten.
Zondag h»«ft de commissie een bezoek ge
bracht aan het hoofdkwartier van den bond
van machinisten wier leden staken en later
op den dag had zij een onderhoud met de
spoorwegdkecteuren. Deze besprekingen heb
ben geleid tot bet bijeenroepen van een
conferentie van alle partijen waarop de ver
tegenwoordigers van den nationalen bond
van spoorwegpersoneel, die niet bij de sta
king betrokken is, ook aanwezig waren. De
conferentie duurde ongeveer vjjf uur en
werd daarna verdaagd. Ofschoon de resulta
ten van de conferentie geheim worden ge
houden, verklaarde Bromley, de secretaris
van den bond van machinisten, op een ver
gadering van stakers, dat d< onderhandelin-
gen den gewenschten keer nemen.
Intusachen is er aanzienlijke verbetering
in den treinen dienst gekomen en Zondag
toen er weinig passagiers reisden, hebben de
maatschappijen zich speciaal toegelegd op *t
goederenvervoer. Gisteren werden weder
nieuwe dienstregelingen gepubliceerd en, vol
gens de Times, zyn er gewijzigde diensten
met zoo goed als naar alle doelen van bet
land.
De stakingsleider Bromley, blijkbaar wacb
tensmoede, deed gisteravond een mededee-
ling, naar aanleiding van het feit, dat de di
recties nog geen conferentie hadden bijeen
geroepen, waarin bij zegt: „Wy hebben ge-
__)dig gewacht met de geruchten over on
gen na gisteren en er is niets
ij kunnen hier niet eeuwig bl|j-
Dat is toch werkelijk heel pijnlijk, wat de
minister van waterstaat antwoorden moest
aan de deputatie uit de vereenigingen ter be
scherming der belangen van rekeninghou
ders bij den postcheque- en girodienst. Het
bestaan en de noodzakelijkheid dier vereeni-
ging zelve vormt reeds een aanklacht, maar
het heeft weinig zin, om nu nog op dien war
winkel terug te komen, te minder, nu er blijk
baar met ernst wordt gestreefd naar ophel
dering en afwikkeling.
Den minister treft dan ook geen verwyt,
maar wel anderen.
We lezen immers:
Op de vraag hoe het mogelijk was, dat de
ze verschrikkelijke chaos is kunnen ontstaan
deelde de minister mede, dat de dagelyksche
controle der administratie bij de invoering
van het nieuwe systeem ruim 6 maanden ten
achter was. Hoe men aan zulk een uitgebrei-
den tak van dienst over. beeft durven gaan
bet nieuwe systeem in te voeren, terwijl er
geen basis bestond, waarop men kon vertrou
wen is hem een raadsel, maar hij is in deze
uitgegaan op de verklaringen van de betrok
ken ambtenaren en zelfs van den directeur-
generaal, die bet niet eens noodig oordeelde,
in verband met deze nieuwe wijze van wer
ken, den dienst voor acht dagen stop te zet
ten. Het blijkt dus, dat de personen, die in
deze zagk leiding moesten geven, totaal on
deskundig waren op het gebied, waar het hier
in de eerste plaats om gaat. nd. de admini
stratie.
Dat is toch wei heel kras: „totaal ondes
kundig", zegt bet „Centrum”.
„En nog veel erger is, dat zy, niettegen
staande deze onkunde, toch in een zeer ern
stige zaak den minister adviezen waagden te
geven.
Dat kan en mag zoo niet blijven daar in
die ambtelijke wereld, welke zich nu eens
goed heeft te doordringen van het feit, dat
ambtenaren aangesteld zijn en betaald wor
den, om bet publiek te dienen. Niet te be-
heer&chen, nog minder te ringelooren, maai#
te dienen, goed en prompt.
Men ontmoet telkens staaltjes van ambte
lijke werkzaamheid, welke onbegrijpelijk zijn
en in elk particulier bedrijf geen dag zouden
worden geduld.
Zoo bet geval van den sigarenfabrikant te
Krommenie, die een bedragje aan premie
voor oen arbeider moest betalen, daarover
werd gemaand door den Raad van Arbeid,
het geld toezond, toen een aantal vragen te
beantwoorden kreeg, omtrent dat toegozon-
den bedrag en ten slotte nog een aanmaning
met bedreiging kreeg, om..... nu toch te be
talen.
En dit alles afkomstig van één en hetzelfde
kantoor.
Hoe vaak gebeurt het ook niet, dat men
routekaarten of belastingbiljetten thuis krijgt
voor dienstboden of andere huisgenooten, die
allang verhuisd zijn. Is het Ban zóó moeilijk
om een geregelde relatie te onderhouden met
de kantoren van den Burgerlijken Stand of
den Bevolkingsdienst?
Wat zou daardoor niet aan verwarring
kunnen worden voorkomen, en aan arbeid
bespaard. Terwijl daaruit ook groot voordeel
voor de openbare kas kan voortvloeien, wijl
vele ontduikingen en ontwijkingen, welke
ook bjj de tallooze Duitsche dienstboden
voorkomen, aldus te beletten zijn.
schouwde ’t zwijgend en drukte ’t hartatoch-
telyk aan zijne lippen. Toevallig zag kapi
tein Bouvaillant hem over den schouder.
Luitenant, riep hij in vliegenden haast
dit beeld? Bij den hemel, waarvandaan
heb je dit portret? Spreek!
Wat gaat u dat aan?
’t Is het portret mijner zuster.
Uwer zuster'1*
Ja, mijner verdwenen, geliefde Bertha.
Gij waat kapitein Chapelot?
Wie zou op dit uur liegen? Maar bij
onze onsterfelijke republiek, boe kom je aan
’t medaillon? Antwoord me alvorens wij on
dergaan! En hij stampte toornig met den
voet. Wat moet er van mij geworden in
de andere wereld, wanneer ik mijne vertwij
feling medeneem?
René was aangedaan.
Vergeving, vergeving! smeekte hij. Uw
geliefde aangebeden Bertha is mijne vrouw,
de gravin Cros-de-Montroy.
Vervloekt! Gij zijl alzoo de schurkt..
En hij hield René de gebalde vuist voo»
oogen.
Wij waren weezen. De dag, waarop gQ
me haar hebt ontnomen
Kapitein, heb achting voor den gadi
uwer zuster vergeef en vergeet hem!
(Wordt vervolgd)
6.
Jacques Bournac beeft, evenals zijn karne-
iaad, zyu plaats ingenomen. Oj) 't gegeven
leeken zwenkte 't eskader en wendt ziel,
den vijand te gemoet.
thans dreunt*’n dof kanonschot, en tege
lijkertijd vliegt aan den mast van ’t admiraal
schip de vlag der republiek omhoog, 't Ant
woord volgt, en aan 't hyschtouw der vijan
delijke schepen verschijnen de kleuren van
Engeland. Gedurende weinige oogenhlikken
heerschte diepe stilte; alleen' de
slaan om de planken der schepen,
ling klinkt 't kommando:
Op zes babellengten! Vuur!
’n Vreeseljjk gekraak doorbeeft de lucht,
een monsterachtige rookwolk omhult alles.
De strijd begint met alle verschrikkingen,
die 'n zeeslag vergezellen. De dood wacht
zijne prooi; wat de kogels verschoon en,
dreigt de afgrond te verslinden, vanwaar
zlechte weinige, lekgeschoten planken 't le
ven scheiden.
't Kraken der kanonnen, 't krtyschen der
kettingen, ’t steunen der verwonden en ster
venden, 't bruisen der golven, die, tusseben
de kielen geperst, schuimend opspuiten, ver-
•®nigt zich tot *n ontzettend tumult.
De kogels boren in de wanden der sche-
Geeft u over! klonk ’t weder.
De tweede batterij antwoordde met een
volle lading daarna zweeg ze voor altijd.
Haar geschut had ouder de.. vjjand gewoed,
als de hagel van ’n Juli-weer op 'n koren
veld.
’n Oot a blik aarzelden de Engelschen.
In den grond met bem! klonk het com
mando des Engelschen admiraals, en ’n vree
slijke lading volgde ’t bevel. Toen de rook
wat opgetrokken was, zag men de zee met
gebroken u.asten en planken, met verminkte
lijken bezaaid. De „Vengeur” was met ge
scheurde borst weder eenige duimen dieper
gezonken. Nog eenmaal beantwoordde de
hooge batterij ’t vijandelijk vuur - dan ver
stomde ook zij. Toen Renaudin, de comman
dant van de „Vengeur”, zag hoe de vijande
lijke admiraal booten in zee liet zetten, om
de overwonnen dappere manschappen van 't
schip op te nemen, wierp hij, door plotselinge
woede aangegrepen, zijnen degen in zeé en
sprong zelf na. Doch tegen zijn wil werd hij
door de Engelschen gered.
Met vertwijfeling in t hart, zag Renaudin
zijn wakker vaartuig zinken; hoe gaarne
was hij er mee ondergegaan....
Zijne plaats was terstond door ’n ander in
genomen: door kapitein Bonvaillant. Dof
weerklonk z’n commando; in ’t volgende
oogenblik waaiden van de „Vengeur” alle
vlaggen en banieren; by sierde ’t offer voor
zyn laatsten gang.
pen, splijten de planken, vegen de soldateu
van ’t dek, verscheuren de matrozen. De
dood houdt ’n vreeselyken oogst pver en
weder, maar onafgebroken woedt de strijd
voort. Elk wil zegepralen, niemand zien
overgeven. Drie Engelsche schepen zyn
reeds gezonken, verscheidene Fransche ge
heel ongeschikt geworden tot den strijd, en
u wordt de strijd op leven en dood voort
gezet.
De „Vengeur” hield zich wakker in dit
tumult; de kapitein verdedigde zich met
köene doodsverachting. Verscheidene Engel-
sche schepen omringden hem, doch waagden
1 niet hem aan te grypen. Ze vreesden uen
laagten sprong van den stervenden leeuw.
Reeds was de beneden-battery van 't
schip overstroomd en op ’t bovendek zag
men slechts gespleten masten, gescheurde
zeil>an, door rook zwart geworden puinhoo-
pen. Toch weigerde de kapitein de vlag te
strykeiL Men ging voort met vuren, hoewel
de salvo’s zwakker werden, 't Scheen, als
wihfê 't schip zich liever door den oceaan
laien verslinden, dan den vyand een voet
b.eed af te staan.
Geef u over! klonk bet van *t vyande-
lyke eskader.
't Water in de kielruimte steeg booger en
hooger, dof gorgelden de golven in de ruim
te van ’t schip, gelyk *t rocnelen eens ster
venden; ze schudden bet schip, als wilden
ze 't vermanen, zich over te geven.
’t Schip zonk van minuut tot minuut die
per. ’t Hoopje van zjjne nog tot stryden ge
schikte mannen drong zich op ’t achterdeel
te zameu, omgeven door verminkte, ster
vende kameraden. De dalende zon bescheen
slechts bleeke, met rook en bloed besmeurde
gezichten. Met gerimpeld voorhoofd, doch
trots opgehevenh oofd, de armen over de
borst gekruist, stond de kapitein aau ’t ge
broken roer.
René en Jacques Bournac „.en 't bloed
bad ontkomen; zy troffen elkaar in deze
noodottige oogenblikken, herkenden en om
armden elkaar; in ’t aangezicht vah den
dood vielen de grenzen van 't onderscheid
in stand.
Ach, myne meesteres! fluisterde Jac
ques den luitenant in ’t oor.
Dank m’u vriend. Ze mag trotsch zyn
op haar gemaal, niet waar?
Ja, maar.... en de heer markies?
Myn vader? God trooste hem, hy zal
myn vrouw en myn kind beschermen. Wy
zyn verloren, Jacques. God, in uwe handen
beveel ik mijn geestl....
Hy verzonk in nadenken. Vóór zyn geest
trok z’n verleden in afwisselende beelden
voorbij: zyn verweesde jeugd, de stille kerk
in ’t dorp, waarin hij werd opgevoed, de
troteche bergen van 't vaderland, 't duistere
slot, de ernstige vader, de geliefde vrouw en
’t zoete kind.
Hij trok ’n medaillon uit den boezem, b»
gen
dub
derhandélii
gebeurd. I
ven wachten. Myn bestuur overweegt thans
de staking krachtiger voelbaar te maken.”
Even na 9 uur verliet Bromley, vergezeld
door drie leden van het bestuur van zijn ver
eeniging; haastig bet hoofdkwartier van die
vereenigng, klaarblijkelijk om de spooroweg-
directeuren op een geheime plaats te ont
moeten. Men vermoedde dat de moeilijkhe
den tot op zekere hoogte uit den weg zijn
geruimd. Volgen niet-bevestigde geruchten
zou er vannacht waarschijnlijk een regeling
tot stand komen.
De gezamenlijke conferentie begon gister
avond even over tienen, tusschen de spoor-
wegdirecteuren, de bemiddelingscommissie
uit bet vakvereenigngscongres, Bromley en
drie leden van het bestuur van de vereeni-
ging van machinisten en stokers, die, naar
verluidde,, volmacht hadden van de reet van
het bestuur.
Nader seint men ons:
De conferentie tusseben de spoorwegdi
rectie en de vertegenwoordigers der staken
de spoorwegarbeiders is hedenmorgen te
half 5 geëindigd met bet bereiken van over-
-mIT‘
EEN FEEST VAN DE HOHENZOLLERN3,
In de villa Liognitz te Potsdam, waar-
prins August Wilhelm van Hobenzoilern
woout, is Zondag een intiem feest gevierd
naar aanleiding van ex-Keizer Wilhelm'»
65sten verjaardag. De eetzaal der villa waa
in een kleine kapel veranderd, waar de hof-
prediker Handel de feestrede hield. Onder de
aanwezigen ten getale van nauwelijks
twintig bevonden zich ook de kroonprins
on zyn drie oudste zoons, die te Potsdam
schoolgaan, verder de prinsen Eitel, August
DE ARBEIDSONRUST
IN DUITSCHLAND.
By de stemming onder de leden van den
bond van Duitech spoorwegpersoneel inzake
de verlenging van den arbeidstijd, zyn de
districten, welke zich tegen staken hebben
uitgesproken, in de meerderheid gebleven.
Uit Augsburg wordt voorts gemeld, dat
de Beierache staatscommisaaris Von Kahr, T
houden van een dergelyke stemming onder
de Beierache spoorwegarbeiders heeft ver
boden.
Tal van werkloozeir trekken uit het be
zette gebied naar bet onbezette Duitschland
Bovendien vertoont zich onder hen een ster
ke neiging naar Zuid-Amerika te emigreeren.
Zoo zyn de laatste dagen uit Hagen ongeveer
duizend werkoozen naar Brazilië vertrokken
De stakingsbeweging in het Wupperdal
duurt onveranderd voort. Het gevaar be
staat dat de beweging overslaat naar do
stedelijke arbeiders in Bannen.
SERVIE EN HET VATICAAN.
By hun ontvangst op het vaticaan, waar
Z. H. de Paus zyn zegen uitsprak over Zuid-
Slavië en zyn tevredenheid uitte over bet
tot stand komen van het vergelijk met Italië
hebben Pasjitsj en Nintsjitsj verklaard to
hopen, dat nog binnen een jaar een concor
daat tussshen hun land en den Heiligen
Stoel tot stand zal komen.
Na hun onderhoud met den Paus hebben
Pasjitsj en Nintsjitsj zich onderhonden met
kardinaal Gasparri, wien zy eveneens over
het concordaat spraken.
DE DUITSCHERS IN ZUID-WEST-AFRIKA
By de regeling van bet onderdaanschap
van de Duitschers in het Zuid-West-Afri-
kaansehe mandaatgebied zijn hun verschil
lende gunsten toegestaan, zooals een vry ge
bruik van de Duitsche kerken door de mis
sie, subsidieering van de Duitsche scholen
te S wak opmond en Windhoek, benoeming
van een Duitscher in het departement van
binnenlandscb bestuur en in het bestuur vaw
de landbouwbaok enz.
Generaal Smuts heeft aan Haas, den verte
genwoordiger van het Duitsche departement
van buitenlandsche zaken geschreven, dat
de Duitschers, tot een van de kostbaarste
onderdeden van de Zuid-Afrikaansche be
volking behooren en dat hy er van over
tuigd is, dat zy krachtig mee zullen werken
tot het vestigen van een blijvende Europee-
sche beschaving op Afrikaanschen bodem.
De eerste commissie van experts onder
voorzitterschap van generaal Dawes kwam
gisterenmorgen voor de laatste maal bjjeen
voor haar vertrek naar Berlijn, dat op giste
renavond vastgesteld is. De algemeene be
sprekingen liepen over het programma, dat
de commissie te Berlijn zal afwerken, met
name de kwesties betrekking hebbende op
de op te richten centrale goudbiljettenbank.
De experts denken onderweg deze bespre
kingen te vervólgen.
Hedenavond zullen eveneens enkele leden
van de tweede commissie vertrekken.
McKenna zal zich via Ostende en Brussel
by zijn collega’s voegen.
telt nog steeds de uitkotost niet en telt het
doel alleen.
Dat doel is onverzwakt hy Frankrijke po
litieke leiders de tinandeele zorgen van het
oogenblik hebben daarin geen wijziging ge-
bracht.
De oogen zullen nog wijder open moeten
gaau.
Parys, 43 Januari 1924.
Zyn plicht doen beteekent niet: zich pre
cies aan voorschriften en opdrachten houden
maar ijverig en krachtig medewerken tot be
reiken van het doel”.
IN VEEL BEWOGEN DAGEN.
Of men wil of niet, de stand Van den franc
et dure leven en de financieele regerings
voorstellen, bljjven bet onderwerp van den
lag.
Men spréékt over niets anders, kan aan
üets anders denken, omdat hét geheele le
ven er door wordt beheerscht, er nog ster
ker door bebeerscht zal worden, laten wij
hopen in den goeden zin, als de wetsvoor
stellen tot wetten verheven zullen zijn. Veel
bewogen waren de weken, die achter ons
liggen, niet minder zorgelijk zyn de tijden
die komen. De ongerustheid van een volk,
plotseling wakker geschud uit al te blijde
illusie-droomen, wijkt niet alleen by de ze
kerheid dat er handelend zal worden opge-
treden, daarvoor is een vertrouwen noodig
m <ie aangekondigdp maatregelen.
Meer dan op bet „Hotel Astoria” waar de
deskundigen der geallieerde en geassocieer
de landen vergaderd zyn, om de commissie
van Herstel voor te lichten omtrent Duitscb-
land's financieelen toestand en de middelen
iaarin verbetering te brengen, is de aan-
<iacbt dan ook gevestigd op de schommelin
gen, waaraan nog steeds de franc op de in-
ernatiotiale beurzen onderhevig is.
Men weet dat deze deskundigen met on-
/ermoeidan ijver de band aau den ploeg
nebben geslagen, uiaar te weinig dringt van
hun werkzaamheden door tot de groove mas
sa, om er beschouwingen aan te wyden of
er reeds verwachtingen op te bouwen.
De stand van den franc, blijft de meest
sprekende barometer, de prijzen der levens
middelen zijn de directe oorzaak van pes-
imistisehe of optimistische stemmingen. Tot
■iu toe behoudt een stemming van verslagen
ueid de overhand. Het ontwaken is te pijnlek
geweest, de oogen-zyn te plotseling o;k.m
gegaan, de zekerheid, dat Duitschlaud bin
nen afzienbaren tijd Frankrijk uiet zal kun
nen schadeloos stellen, is al te abrupt in de
plaats getreden voor de leuze „Duitschland
zal betalen” waarmede de huidige Regecring
bet Fransche volk moest binden aan haar
buitenlandsche politiek.
W’at het buitenland reeds lang voorspelde,
door ons menigmaal bier werd ontvouwd,
slechts enkeleu in het eigen land durfden
bet te erkennen, is thans bewaarheid, het
Fransche volk beseft, dat Poincarés Roer-
politiek op een mislukking is uitgeloopen,
zich gekeerd heeft tegen de financieele be
langen van het land zelf.
En al wil men dat nog uiet met zooveel
woorden toegeven, in de erkenning dat
Frankrijk op eigen inkomsten is aangewezen
om de begroetingen kloppend te maken; is
het beste bewys er van gelegen. De illusies
gebouwd op Duitsche milliarden zyn in rook
opgegaan, aan de verwachtingen en voor
spiegelingen is de bodem ingeslagen. Het
gaat er uiet om- thans te spreken van eigen
schuld, die het meeste plaagt, van loontje
komt om zyn boontje, het oogenblik is ge
komen het mes diep in de financieele ^wonde
te zetten. En boe men ook moge denken
over Poincaré’s buitenlandsche politiek in 't
»erleden, men iioet toegeven, dat hij niet
geaarzeld heeft, met versmading van eigen
populariteit, krachtdadig in te grypen.
De regeering is gekomen met ingrijpende
maatregelen en dat wel op een tjjdstip, vlak
voor de algemeene verkiezingen, waarop
men het liefst dergelyke hervormingen ver
mijdt. In bet parlement om bartstoc.htelyke
discussies te voorkomen; dalrbuiten om de
'tiezers te laten voortleven in droomen van
welslagen en naderende voorspoed.
Had niet juist daarom in 1923 de Regee-
rin v --
eveneens voor 1924 te doen gelden? Des te
grooter moet dan ook onze bewondering
zyn voor den moed van dezen minister-pre
sident, dietde stoute schoenen heeft aange
trokken om voorstellen in te dienen, waar
van hij bij voorliaat wist, dat zy in deq^ande
by velen groote ontevredenheid zouden wek
ken. Hieraan wordt niets veranderd door het
feit, dat de dalende franc een ingrijpen
noodzakelijk maakte. Men kan bem terecht
verwyten niet voorzien te hebben, wat an
deren onophoudelijk hem hebben voorge
houden, het zou onrecht zyn, bem de hulde
te onthouden voor zyn momenteele vastbe
radenheid. Poincaré kent slechts één norm
voor zyn politieke gedragingen, het diene,
van Frankrijks belangen. Hjj weet daarbij
de bakens te verzetten als het getij verloopt.
Niemand kan zeggen wat de gevolgen zullen
zyn, potitiewen economisch, van de maatre
gelen, die verwezenlijkt zullen “worden en
reeds bekrfeld zyn. Ongetwijfeld,' een nieuwe
belastingdruk van 20 pCt. zal zwaar te dra
gen zijn voor het Fransche volk. De belas-
tingschroef is reeds sterk aangedraaid en 't
gevaar van een duurder leven wordt er niet
door ontweken.
Een scherp doorgevoerde bezuiniging zal
vele sociale maatregelen op de lange
baan schuiven en niet het minst de gepen-
sionneerden zullen hun billijk verlangen van
verhoogd pensioen „ad calendas Graecas”
zien uitgesteld. Dit «üe» echter mag geen
gewicht in de schaal leggen en zal bet ook
niet doen, waar het evenwicht van de ge
wone begroeting dient hersteld door het na
laten van nieuwe uitgaven en nieuwe inkom
sten moeten gevonden om in de plaats te
treden van illusoire betalingen door Duitsch
land.
De regiering grjjpt dan ook in, te laat
wellicht, om de begane fouten volkomen te
herstellen, vroeg genoeg, naar men hoopt,
om een verdere debacle te voorkomen. De
ryke bronnen waarover Frankrijk beschikt
en waarop zy reeds menigmaal wezen, geven
alleen reden op een welslagen te vertrou
wen.
Een wijziging derhalve in Frankryks fi-
nancieele politiek.
Een koersverandering in Poincaré’s buL
tenlandsche politieke gedragingen helaas,
beduidt deze niet. Hij heeft het in zyn jong
ste kamerrede, als antwoordt aan Hevriot
nog eens duidelijk onderstreept, Frankrijk
blijft staan op zyn stuk, houdt onherroepe
lijk vast aan de éiseben van het vredesver
drag van Versailles, hoe onmogeljjk deze
ook door geheel de wereld worden be
schouwd.
Aau een opbeffen der Roerbezetting valt
ook in de naaste toekomst niet te gelooven.
Het vertrouwen in de productiviteit van dat
pand moge al geschokt zyn, door de meea
ten zelfs verloren, het pand zelf zal niet uit
handen worden gegeven, zoolang het Duit
sche Rijk zijn schulden niet heeft voldaan.
Veeleer zal men trachten nieuwe waar
borgen te vinden naast deze bestaande,
om de betaling der oorlogsschulden te ver
zekeren. Zullen nieuwe ontgoochelingen
noodig zyn om Frankrijk ook op dit gebied
tot inkeer te brengen, gelijk de dalendo
franc oorzaak is geworden van^binnenland-
sche hervormingen?
Wagen wy ons niet aan voorspellingen op
dit punt, evenmin als over den invloed van
deze biunenlandsche maatregelen op het
verloop der a.s. verkiezingen. In de komen
de maanden, enkele slechts, die ons van de
verkiezingen scheiden, kan er te veel gebeu
ren, om nu reeds zekerheid te geven.
Zeker is dat de weinig gunstige positie
van Frankrijk aan bet licht is getreden op
een ongewenscht oogenblik en niet bevor
derlijk is, het vertrouwen in de al te natio
nalistische politiek van het „Bloc National”
te versterken.
Zeker is echter ook, dat bet Fransche volk
niet spoedig den moed verloren geeft en
meer dan ooit verlangt eenige winst te
voorgesteld de begrooting van dat jaar trekken uit een overwinning, die tot nu toe
alleen nadeelen en schadeposten beeft opge
leverd.
Er zullen sommigen zyn, die het Regee-
ringskamp verlaten, nu Poincaré’s roem aan
hei tanen is, zyn politiek beleid niet de ge
noopte vruchten opbrengt, de meerderheid
