„ONS BLAD»
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. - Telefoon:
w-
i
BUITENLAND.
xni.
jf.
F E U I L L E T O N.
De verrader.
Klooster Kiebèrt
ALKMAAR.
VtRSPRHOE BERICHTEN.
I-
Mr. »4k
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
men vergeven, doch
woedende
4
4
Mr. P. v. S.
KORTE
be-
nooit
EINDE.
1
ADMINISTRATIE No. 433
REDACTIE No. 833
man
dac
het
nog
4
A
-
de
g?-
g*f.
Hall
MUZIEK
ge toch, Bertha in
vrienden, de Engelschen, en laat je
weer hier zien.
O, mijn kinderen, mjjn lieve kinderen!
René, ik ben trotsch op u! Ge hebt uw ge
liefde Bertha dapper verdiend, en zjj is een
edele, echte dochtër der Cros-de-Montroy
Zie, hoe is onze George gegroeid is, hoe
schoon js hij geworden! Hij was lijdend, doch
thans wordt hy weergevonden, ik ben daar
van overtuigd. Wjj twee zyn goede vrienden;
L.kL— _it_ i
ouden
nog leef, dank ik slechts de Opoffering en
trouw van den armen, braven knaap, uit
wiens verstijfde armen de Engelschen mij 't
leven redden. In Portsmouth heeft deze
mensch, die mjjn vriend zijn wilde, met mjjne
kwalen gespot; eensklaps verdween hij, en
op mijnen dood rekenend, ijlde hij hierheen,
om hier.
Mijne dochter! zeide de markies zacht
en trok Bertha aan zijn hart. Vergeef mij!
Bertha sloeg hare armen om zijn hals en
kuste hem.
In de half geopende deur stond een man,
en zag met een gelaat, waarop woede te le
zen stond, het tooneel aan: ’t was Pierre
Bournac.
Er uit! donderde thans de markies den
vreten, zet ik de lantaarn bier naast je in
de sneeuw. En thans, beveel je ziel aar
God, 't kru'.a staat reeds naast je.
Bournac sprog op zijn muildier, spoorde
’t heftig aan en reed terug naar ’t slot
sen in het kader van de financieele ontwer-
‘g'g-
'de is als het
spoedige regeling. Hoe
eerder zij komt des te beter zal het zijn voor
Frankrqk’s economisch herstel.
Parijs, 6 Februari 1924.
Volgens berichten uit Mexico (stad) zou
de leider der bandieten Hippolite Villa die
thans in de buurt van Chihuahua opereert
een losgeld van 40.000 vragen voor den
Engelschman Mac Kenzie, die in zijn han
den is gevallen.
LAWINES.
Te Rybow (Tsjecho-JSlowakije) zijn acht
tien personen onder een lawine bedolven.
Tot dusver zijn elf lijken geborgen.
Uit Hieslau in- Stiermarken wordt berioht
dat bij dit station een lawine van 300 Meter
lengte en 30 Meter breedte op een wa<_< n
met vier inzittenden is gestort. l>e vier in
zittenden werden onder de sneeuw bedot
ven. De rivie£ de Enns werd door de sneeuw
af gedamd en steeg zoo hoog, dat het waiet
het land overstroomde. De stationschef
heeft militaire hulp uit Linz ontboden, on
het reddingswerk t,e verrichten.
DE SNEEUWSTORMEN IN AMERIKA.
Tijdens den hevigen sneeuwstorm, der
derden reeds van dezen winter, welke over
de noordelijke en centrale Vereenigde Sta
ten heeft gewoed zijn twaalf menschente-
vens verloren gegaan. Chicago was van het
westelijk deel van het land gedurende drie
uren geheel afgesneuen. Alleen de telegraaf
lijn naar Des Moines werkte nog.
Bournac was verdwenen. Hij had genoeg
gehoord. De dood zijns broeders Jacques
’t smadelijk gedrag des vluchtelinge jegens
zijnen heer in Engeland, de beleediging der
gravin beneden in den tuin en wat wel
licht nog ontbroken had in de rq der schand
daden van dezen man, dat had het laatste
uur gebracht
Dit alles vereenigde zich in de borst van
den eenvoudigen natuurmensch tot eene aan-
kraebt. Steeds verder ging ’t. Een schaar
hongerige kraaien omzwermde de ruiters met
haar gekras.
Ha, gij zwartrokken, hoonde Bournac,
ruikt g’ uw buit?
De heuvel, waarop de steenen kruisen zich
verhieven, was bereikt.
Hier was ’t waar ik je van den dood
redde, ellendige kerel. Men moet geen slang
aan den boezem koesteren. Wair ik je heb
gered, zul ge ook ten verderve gaan.
Met vasten greep rukte Bournac den jon
gen man van 't muildier af en slingerde hetr
in de sneeuw aan den voet der rots.
Wil God je redden, dan mag Hij t
doen; zoo gij omkomt, geschiedt je recht-
Genade, erbarmen! steunde Imbert.
Erbarmen? Hebt GIJ hel gekend? Her
inner je mqn broer, mijn heer. denk aai
de Engelschen! Opdat de wolven je niet op-
Den volgenden morgen vond men, niet
ver van de rots, onder de sneeuw, t ver
stijfde Ijjk des verraders Imbert- De boeren
begroeven ’t aan den voet des heuvels en
richtten, naar 't vrome gebruik der vaderei
op de plaats een derde kruis op, waaraan
zij de lantaarn hingen, die bn den dood»
gevonden was. Lang hing zjj daar, tot een
winterstorm ze lorrcheurd».
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Advertentieprijs
Van I5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25; Veclatf
per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod" bfl vo»
uilbetaling per plaatsing f Ó.60
f 200,—, f 1OO,—f 60,—, f 35.—, f 15,-
begraven zjjn, en zonder Bournac waren we
beiden om ’t leven gekomen.
Vader, riep Bertha, mijne vermoedens
hebben zich dezen keer bewaarheid; zonder
deze waren wij thans niet gelukkig. Mijn
hart zeide my, dat hij naby was; 't voerde mij
daarheen, waar ik hem moest vinden, of
schoon reeds half dood. God is genadig; hij
heeft ons ’t geluk wedergeschonken.
En Hij zal ons niet meer ontnemen,
voegde René er by. Ach, Bertha ik breng
u tevens de verg- ving en den laatsten ze
gen uws broeder over; aan mijne zijde, ging
hij met de „Vengeur” ten gronde. Hij was
’n dapper zeeman. Ge zoudt hem bewonderd
hebben, vader.
Zjjn aandenken zij gezegend, antwoord
de de grijsaard. Hij zal in mjjn hart leven,
zoo lang ’t nog slaat.
Bertha leunde weenend met H hoofd op
den schouder van haar gemaal.
Grootvader, riep de kleine, ik wil ook
zeeman worden!
de
Russi-
Buitenlandsche
van
Rusland door Engeland een grooto politieke
gebeurtenis van vérstrekkende gyvolgen is.
Rusland zal slechts toestemmen "in de be
handeling der schulden-kwestie, op voor
waarde van wederkeerigheid en van de ver
strekking van credieten. Met betrekking tot
een compromis uitte Tsjitsjerin zich opti
mistisch.
De Volkscommissaris voor den handel
met het buitenland. Krassin, verklaarde aan
een vertegenwoordiger van de „Izwestia”
dat de ontwikkeling van den Russische#
buitenlandschen handel ten nauwste ver
bonden is met het credietvraagstuk. De te
verleenen credieten zouden op langen ter
mijn gesteld moeten worden en verscheide
ne honderden millioenen goudroebels moe
teh bedragen. De terugbetaling dezer credie
ten is, volgens Krassin, verzekerd, daar
aanwending voor productie-doeleinden
schiedt.
voormaligen vriend.
Wat, gjj, gy zjjt hier, hier by myn vader
smeekend de handen naar den ouden edel
man op.
Menschen kan ~zz~'
*dders vertreedt men! siste de
zeeman, terwjjl hjj den knielende een schop
Uns geluk?.... O, de gevangene van
Portsmouth heeft nog af te rekenen met de
zen verradei
Neen, laat mjj de ellendeling! onder
brak hem de markies. Op de knieën, schurk,
op de knieën!
Imbert wierp zich op den grond en hief
I wq spelen samen en hebben elkaar hartelijk
I lief. 0, René, Bertha, vergeeft een ouden
kortzichtigen, stjjfhoofdigen man!
Zjj hielden zich alle drie innig omklemd.
Doch waar waart
dezen vreeseljjken nacht? Alles is mjj nog
een raadsel.
16.
Ha, dat is vadertje! jubelde de kleide.
Papa, papa, hier is George!
De vader wendde zich van den markies
tot het kind, nam ’t in zyn armen, zoende
’t‘ herhaalde malen, terwjjl tranen uit zjjn I
oogen rolde.
Bertha stond sprakeloos ter zjjde, nu den
vader met ’t kind, dan den markies beschou
wend.
Booswicht! huilde de markies en ging
op Imbert los.
René keerde 't hoofd om en bemerkte zjjn i
verrader Imbert toe. Er uit! Ga naar je
DE BEPERKING DER BEWAPENING.
De Volkenbondscominissie voor de beper
king der bewapening heeft haar zittingen
beëindigd. Er is besloten de kwestie van de
conventie van St. Germain en de ontwerpen
betrekking hebbende op het toezicht op het
internationaal vervoer van wapenen en de
regeling van de particuliere vervaardiging
van wapenen en munitie naar de eerste
sub-commissie te verwijzen, De sub-commis-
sie heeft twee ontwerp-cpnVenties voorbe
reid.
Voorts heeft de commissie kennis geno
men van den tegenwoordigen stand van het
onderzoek in zake den oorlog met behulp
van chemische middelen.
Hét secretariaat .zal het ontwerp-memo-
randum inzake de beperking der bewape
ning door middel van régionale overeen
komsten voorbereiden.
BERICHTEN.
De onderbandelingen in de Zweedsche
tabaksindustrie hebben tot een overeen
komst geleid. De uurloonen zullen met 15
öre (10>4 ct.) verhoogd worden en voortaan
dus 1 kroon en 10 öro (77 CL) bedragen.
In het westen van Pelen woedt een
hevige sneeuwstorm. Op verschillende baan
vakken van den spooroweg en aan de te
lefoon- en telegraaflijnen is ernstige schade
aangericht. Het spoorowegverkeer is op
verschillende Ijjnen gestremd.
De Rynland-commissie heeft den sepa
ratisten gelast het slot te Coblenz, waar zjj
sedert November j.l. waren gehuisvest, te
ontruimen.
Door de ontploffing van een granaat
werden te Melilla drie soldaten gedood en
één ernstig gewond.
Alle Turksche legeraanvoérders zijn
naar Smyrna ontboden, ten einde de volgen
de week een, aantal militaire kwesties te be
spreken onder leiding van Moestafa Kemal.
Nft deze conferentie zullen groote manoeu
vres worden gehouden.
België heeft in den oorlog 365.000
gemobiliseerd. Het aantal invaliden
recht op pensioen had, bedroeg aan
eind van 1923 37.022. Er waren toen
7311 aanvragen om invaliditeitspensioen in
behandeling.
vakken van den spoorweg en aan de te-
heeft 23.450 bedragen voor België, op een
totaal van 647.031 verzekerden. Het aantal
oagen waarvoor steun uitbetaald is, bedroeg
265.041, of 102 per 1000 verzekerden per
week, tegen 63 in December 1923 en 134 In
December 1922.
- Uit Rome meldt men, dat er een apos
tolisch gedelegéerde naar Moskou zal wor-
DE RASSEN IN CHICAGO.
In Chicago bevinden zich: 642.871 Ame
rikanen; 319.644 Polen; 285.216 Duitschers;
230.668 Russen; 154.051 Zweden; 154.919
Ieren; 129.815 Italianen: 116.115 Tsjechen;
109.458 Negers; 72531 Oostenrjjkers; 67.907
Engelschen; 62.006 Engelsche Canadeezen;
61.847 Hongaren; 53.891 Noren; 43.274 Ll-
thauers; 29.450 Denen; 27.017 Grieken;
26.274 Schott 22.211 Yougo-Slaviëns,
22.165 Hollanders; 11.644 Roemenen; 11.379
Franschen; 8.662 Zwitsers; 7.900 Belgen;
6.039 Fransche Canadeezen; 3.078 Indiërs
en Chineezen; 30.855 van verschillende, ras
sen.
De 2.701.705 inwoners van Chicago is dus
wel een aardig allegaartje. Zou men de Jo
den (die vooral onder de Polen, Russen en
Duitschers zitten) nog als apart volk willen
rekenen, dan behalen dezen nog het respec
tabele getal van 285.000.
DE COMMISSIES VAN DESKUNDIGEN.
In welingelichte kringen meent men te
weten, dat de commissie van deskundigen
tot de conclusie is gekomen, dat Duitsoh-
Hnd ten hoogste een bedrag van 50 milliard
goudmark zou kunnen betalen uit hoofde
der schadevergoeding en dat het deze som
in geruimen tqd, 30 tot 40 jaar, zou khn-
nen afdoen. De regeling zou dan vermoede-
Iqk worden, dat Duitschland voor een der-
gelijk bedrag discotitabel papier uitgeeft.
DE UITVAART^ VAN EX PRESIDENT
WILSON.
Gedurende de plechtige begrafenis van
ex-president Wilson te Washington, ston
den te New York op het Madison Square-
Garden-plein 100.000 lieden met gebogen
hoofd zwijgend te wachten. Een minuut
lang was het geheele bedrijf van de wereld
stad stopgezet, n.l. op het moment, dat te
Washington de kist werd neergelaten in
den grafkelder
Woodrow Wilson is als een particulier
burger begraven. Om drie uur was een een
voudige presbyteriaansche dienst voor hem
gehouden, enkel bygewoond door de naas
te familieleden en intieme vrienden.
GEEN AMNESTIE IN BELGIE.
Een Antwerpsch blad wist gisterochtend
te melden, dat de Belgische minister Mas
son spoedig een wetsontwerp zou indionen
waarby amnestie wordt verleend aan de
nog steeds in de gevangenis verblijvende
gestrafte oud-soldaten, alsmede wegens ac
tivisme veroordeelde pehsonen. Naar in offi-
cieuse kringen echter wordt verzekerd heeft
de Belgische minister van justitie nooit aan
het indienen van een dergelijk voorstel ge
dacht. Wel zijn de dossiers van de veertig
nog gevangen zittende soldaten aan den njri-
nister, op zyn verzoek, overgemaakt om
ieder afzonderlijk nogmaals te worden na-11
gezien, maar van clementie voor de politie
ke veroordeelden of‘herstel van hun bur
gerrechten is geen sprake
EEN RUSSISCHE MARITIEME BASIS TE
ANTWERPEN?
Een Brusselsch blad meldt, dat de sov
jets eerstdaags Belgische visa zullen aan
vragen voor paspoorten van ambtenaren
van de secretariaten van buitenlandsche za
ken en vn marine, die naar Antweqjen wil
len komen, om ter plaatse met de haven
autoriteiten te confereeren over de moge
lijkheid van het stichten te Antwerpen van
een Russische maritieme basis.
DE STRIJD IN MEXICO, i
Het Meciaansche departement van Oorlog
deelt officieel mede, dat de rebellen hun
hoofdkwartier uit Vera Cruz hebben terug
getrokken. De leiders zyn gevlucht op een
schip van generaal Huerta, dat hen naar on
bekende bestemming heeft medegenomen.
TEGENSTRIJDIGE GEVOELENS
JEGENS VREEMDELINGEN.
Het is niet onverklaarbaar dat in de laat
ste maanden de vreemdelingen te Parjjs wat
miiiaer vriendelijk dan vroeger worden aan
gezien.
De jalousie is nu eenmaal, boe afkeurens-
waardig ook op,, zich zelf, een zeer mensche-
Ijjke eigenschap. En eenige reden bestaat
er inderdaad voor dien dagelijks toenemen
den najjver. Amerikanen en Engelschen
overatroomen de wereldstad, vullen de res
taurants en schouwburgen, gesloten voor de
Franschen zelf, niet in staat de kosten van
het dagelykscbe leven met extra uitgaven
te vermeerderen. Hun ponden en dollars
mogen al welkom ajjn aan de houders van
openbare vermakelijkheden, de groote mas
sa ziet met leede ootren de verkwisting aan
van zoovele vreemdelingen, wien men groo-
tendeels de daling van den-franc toeschrjjft
en zeker de voordeelen van hooge valuta
misgunt, waarvan zjj niet altijd een goed en
bescheiden gebruik weten te maken. Een
„wees welkom vreemdeling”, beduidt voor
den Paryzenaar een prijsstijging der levens
middelen, een verhooging van huishuren, ’n
toenemende concurrentie op menig gebied.
En toch, dit is juist in zekeren zin het
tragische: Frankrijk kan de vreemdelingen
niet missen, heeft ze noodig om in een te
kort aan arbeidskrachten te voorzien. Niet
de vreemdelingen, die op Montmartre de
champagne van 100 francs per flesch doen
stroomen, niet de Russen, die zingend en
dansend in de meest bekende etablissemen
ten de plaats van Fransche artisten hebben
ingeuomen en waarvan de groot-hertogeljj-
ke titel of het prinsschap niet de minste
attractie i».
Frankrijk heeft noodig een schaar van
arbeiders om den rijken bodem te bebouwen
die braak liggende gronden om te tooveren
in weelderige akkers, de productie der mij
nen hooger op te voeren en de industrie be
hulpzaam te zyn. Het zjjn de genotzoekende
vreemdelingen, de valuta gelukkigen, die de
markt voor den arbeidzamen buitenlander
bederven, allen over een kam doen scheren,
en bevordering van een noodzakelijke immfe
gratie tegenhouden. Welke maatregelen
men ook zal aangrijpen om verbetering te
brengen in den momenteel financieel ongun-
stigen toestand vau dit land, zjj zullen on
voldoende bljjken indien hej. tekort aan
werkkrachten niet wordt aangevuld. Tjjde-
lijk kan de begroeting kloppend worden ge
maakt door bezuiniging eenerzjjds en het
vinden van nieuwe bronnen anderzijds, bet
oog zal voor alles gqpcht moeten bljjven
op een intensere exploitatie van industrie
en landbouw. Wil men op den langen duur
belastingverhooging voorkomen, den im
port verminderen, den achturendag beter
handhaven dan tot nu toe het geval is, dan
zal eeu vrecmdelingenleger over Frankrijk
moe. en neerstryken, om de verlaten dorpen
ta, betrekken, de hand aan den ploeg te
slaan en de productie hooger op te voeren.
Frankrijk kan in heel veel opzichten voor
zichzelf zorgen. Het is minder dan andere
landen op het buitenland aangewezen.
Alleen op bet punt van werkkrachten
kan het den steun der vreemde naties, nu
reeds en zeker in de naaste toekomst niet
missen.
Het verschijnsel valt nu eenmaal niet t»
ontkennen, de ontvolking van Frankrijk
heeft in de laatste jaren bedenkelijke afme
tingen aangenomen. En voor de naaste toe
komst, om van de vooruitzichten over 25
jaar niet te spreken, zjjn geen beter ver
wachtingen te koesteren, indien de wiegen
joeg bljjven, omdat het Fransche volk ver-
booswicht?
.0, bescherm mjj, René! smeekte Bettha. 1
Deze mensch wil ens geluk verstoren. riep de oude heer, hoe gelukkig ben ik!
Ons geluk?.... 0, <fe gevangene
leerd heeft aan de wetten der Kerk, godde
lijke en tevens natuurrechten, te gehoorza
men. De wereldoorlog heeft ongeveer 1
millioen Franschen weggerukt in de kracht
van bun leven. Duizenden en duizenden zijn
uit den strijd gekeerd, verminkt en lichame
lijk ongeschikt eenigen arbeid in hun verder
leven te verrichten.
Het sterftecijfer is in de na-oorlogsjaren
door ziekten van ernstigen aard, deels te
wjjten aan ondervoeding door het dure
leven, deels aan onvoldoende hygiënische
maatregelen, hooger dan ooit gestegen. De
meest betreurenswaardige achteruitgang
van de bevolking is echter als van ouds aan
het dalende geboortecijfer toe te schrijven.
Wjj behoeven' niet opnieuw getallen aan
te voeren om dit toe te lichten, de feiten
zqn helaas al te bekend. Maar des t* be-
droevender is dit verschijnsel waar Frank
rijke grondgebied door den terugkeer van
Elzas-Lotharingen, zulk een beduidende
uitbreiding heeft ondergaan. Vergelijk eens
deze meest sprekende cijfers van 1861 en
1922. In dat tijdsverloop is de geboorte-toe-
name van 1 millioen tot beneden de 400.009
gedaald.
Hoe nationalistisch men ook gezind mo
ge zyn, hoe bevreesd men ook voor een in
vasie van vreemdelingen zich moge toonen,
men kan niet langer de noodzakelijkheid
der immigratie ontkennen. Trouwens er be-,
staat op dit punt geen meeningsverschil
voor wie de statistieken raadpleegt en de
noodkreten hoort die opgaan, uit tal van
plattelandsgemeenten, waar het gemis aan
werkkrachten zich het meest doet gevoelen.
Bet is niet alleen m de mijndistricten van
bet Noorden, waar onlangs een Hoofdinge
nieur om verdubbeling vroeg van het aan
tal vreemde werkkrachten (er zyn er reeds
30.000) wilde hjj kans zien het bedrijf ren
dabel te maken, het eens voorgenomen pro
gramma ten uitvoer te brengen, het is in
andere departementen, met andere indu
strieën, en zeker met den landbouw niet be
ter gesteld.
Graag of niet, Frankrijk zal maatregelen
moeten nemen de immigratie in goede ba
nen te leiden. Het streven moet er op ge
richt zjjn, op meer constante wjjze, in groo-
tere getalen de ontbrekende werkkrachten
met bekwame vreemdelingen aan te vullen.
Nog al te zeer komen ongewenschte elemen
ten de grenzen over, brengen den naam van
vreemdeling in discrediet en dragen weinig
bij tot den opbloei van Frankrijk, die het
doel van een immigratie-politiek moet zijn.
Heeft de kwantiteit ongetwijfeld waarde
de kwalitiet is zeker niet minder van betee-
kenis. Op de moreele gevaren van hen, die
het eigen land verlaten, wees ik reeds in
myn brief over het kerkgebouw voor vreem
delingen te Parijs. Het zal daarmede in
verband, bevorderd dienen te worden, dat
zooveel mogelijk de vreemdelingen zich hier
vestigen met hun gezin, geen tijdelijke
maar vaste inwoners worden van het land
hunner vestiging. De regeeringen der ver
schillende landen zullen overeenkomsten
moeten treffen om het immigratie-vraagstuk
van individueel belang over te brengen.
Men zal een plan moeien voorbereiden
om de werving van vreemdelingen te ver
gemakkelijken en de uitvoering er van in
den vreemde te verzekeren. De regeling
van regeeringswege laat nog alles te wen-
schen over. Zij moet komen in de band van
één minister en niet blijven ressorteeren
onder een zestal ministerieele departemen
ten, gelijk thans het geval is. Het allerbes
te zou zyn ’n afzonderlijken dienst voor het
vreémdelincenvraatrstuk in het leven te roe
pen.
Hiertoe werd in 1921 door den afgevaar
digde Warren een wetsvoorstel ingediend.
En hoewel een dergelyk plan nu nog by ve-
Abonnementsprijs
Per kwarts»! voor Alkmaar 4 l f 1—
Koor buien Alkmaar ...•••..«f2 85
Met Geïllustreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Aan alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500,—, f 400,—
len instemming ondervindt, is de bezuini-
gingswoede weinig geschikt de schepping
van een nieuw ministerie in de hand te
werken. Men dringt eerder aan op afschaf
fing van bestaande.
En toch wordt in dit geval het paard
achter den wagen gespannen.
Bezuiniging is ongetwijfeld noodzakelyk,
maar een regeling van het immigratie vraag- -
stuk is meer dan dat, al vereischt de uitvoe
ring in den beginne financieele offers. Zjj
zal immer» voeren tot hoogere productie,
tot ontginning van onbebouwde terreinen,
tot verdere uitbreiding van handel en in
dustrie en daardoor indirect, de Ryksinkom-
sten in belangrijke mate doen toenemen.
Wie weet of de thans in het vooruitzicht-
gestelde belastingverhooging van 20 pCt.
noodig zou zijn geweest, indien men het im-
migratievraagstuk eerder jHtar’hand had ge
nomen. Vast staat dat een verhoogde graan
bouw dan mogeljjk geweest was, de import
derhalve overbodig zou zqn gebleken en de
franc-daling gedeeltelijk voorkomen.
Het is daarom dan ook dat een bespre
king van dit onderwerp zoo geheel zou pas
sen in het kader van de financieele ontwer
pen thans in de Kamer aanhangig.
Wat echter nog niet hetzelfde is als het
verwachten van een spoedige regeling. Hoe
het ook zq, uitblqven kan zij niet, en hoe
It, vader, halt! De ellendeling heeft
Bournac laten verHrin.Vpn fpruzii]
en verstand verhieven"onmachtig hun stem
men.
Toen de vluchteling op ’t plein kwam,
kwam haast hem uit 't donker een man te
voorschyn, die hem met ijzeren vuist aan
greep, zonder een woord te spreken hem op
een muildier wierp, er achter opsprong en
’t dier in draf zette. Bij den schijn der lan
taarn, die aan den linkerschouder des ezel
drijvers hing, herkende Imbert d°n muildier-
dryver, wiens blikken op hem rustten, als 't
oog eens tijgers op zyn buit. Hij kon geen
woord uitbrengen; terneergeslagen en
vreesd gaf hij zich willoos aan zijn lot over.
De vreemde stoet verliet het plein en naar
buiten ging ’t in den nacht. De storm woedde-
met onverzwakte kracht voort; hij boorde
zqn ijzeren tanden in do leden van den in
angstzweet badenden gevangene.
Halt! Werda!.... klonk ’t plotseling
vóór hen. ’t Waren eenige soldaten, die de
streek doorkuisten.
W Ha zjjt gq het, burger Pi :rre? Waar
heen brengt gjj den armen ridder daar?
Naar de andere wereld.
Zoo, zyt gq leverancier van den beul
geworden? ’n Woest gelach volgde op deze
woorden.
Neen, ik oefen slechts de vergelding
uit.
Zullen wq je helpen?
Nauwelijks genoeg voor mij alleen. Goe
den nacht. -
Leve de republiek!
De soldaten trokken voortij. Imbert sid
derde van koude en vrees. Zjjne tong was als
DE RUSSISCHE SCHULDEN.
Tegenover vertegenwoordigers van
buitenlandsche pers verklaarde de
sche volkscommissaris van
Zakën Tsjitsjerin, dat de erkenning
een haat was in hem ontvlamd, godsdienst
züu nek verloor niets van haar gewicht en
voet der steenen kruisen onder de sneeuw
