Muziek „ïlGtrix Aljwleïer. „ONS BLAD” Klooster Kièbert Alkmaar. NEDBRLANDSCIIE LANDBOU WBANK. u.TL.a immi, mumur, sou ioaiia»cnaiT. FA8CHEX. 1 Als men alles veel *N«. Bureau: HOF 6. ALKMAAR. - Telefoon: Paasohliedje. BUITENLAND. l UITGEBRElDE KE' ZE i-j Settori Siapiiaal t 3.000.000. Zaterdag April postgiro 104863 18e JTaarg UIT DE PERS. - Ik zeg n, freule Blanca, 't zjjn booze geesten der duisternis! riep vader André: Van I9 regel» f 1.25; elke regel meer 10.29; Vetta* per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod* b| vod uitbetaling per plaatsing f 0 60 1 De krijgslieden stonden op en namen af FEUILLETON. In krijgsgevangenschap. Abonnementsprijs x Per kwartaal voor Alkmaar .••••óéf 2-— Foor bui'in Alkmaar ..12 89 Met Oefuuatreerd Zondagsblad 0 60 f hooger. Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500.—, f 400,—, f 200,—, t IOO,f 60.—, f 35,—, f 15.- DEPOSITO-RENTE voor oubepaalóen tijd 3^ °/0 voor «en bal! jaar vut 4 7* POSTGIRO 194863. POSTGIRO 104863 4 Docuterinsieiling v/d Coöp. Centrale Boerenleenbank te Eindhoven ■- Gi B. V. t 15® I oprechtheid, bij de Niet in de groeve: Christvi was opgestaan! En tot de droeven Hief juichend aan Paaschklokken luiden Hehnend en triumphant, Paaschklokken luiden Over het land’ Paaschklokken lukten „Christus ie opgeetaan!” En Christus’ bruiden Bebouwen Hem aan. Als na lang* weenen Blfj den morgenstond, Eens Magdalena Stralend Henj vond Die, nu verrezen, Heerljjk den dood kon slaan, Naar 1 kruis verwezen. Is opgestaan! aan, dat zij in zullen weldra van ;enover leggen, ADMINISTRATIE No. «3» REDACTt* Ito «33 Paaschklokken luiden Hehnend en triumphant, Paaschklokken luiden, Over het land! -r I I NOORD-HOLLANOSCH DAGBLAD Verkrijgbaar bij de agenten: P. J. DE GRAAF', Payglop. KLAAS DIK, Ritsevoort. Want toen de vrouwen Droef uit Jeruzalem ~ingen in rouwe, Vonden zij Hem. rechtvaardigheid I dergeljjke ba llen dóen, ris hebben vergewist van de rechtvaardighefri hunner handelwijze, zóó dat te voor bun geweten verantwoord zijn. En dit is iets, wat maar al te gaaw vergeten wordt door allerlei -dag van menschen, die, in de meening «uf alles beter te weten, maar eenvoudig-weg ieder besluit, dat niet naar hun zin is, aanvallen; en dat niet al leen, maar ook durven becritiseeren en ver- oordeelen. Voordat men tegen iets te velde trekt, sorge men de zaken te bestndeeren en vooral zich te laten voorlichten door mannen van erkend en beproefd gezag. Wie oordeelt zonder op vasten grond te staan, veroordeelt zoo gemakkelyk zich zelf; en gebrek aan vertrouwen kan alles beder ven.'’ •k< Zon oJT de wegen; Christus is opgestaan! De lang verswegen Vreugde breekt aan! deze historie geen wetenschap is, alle geloof in eenige wetenschap onder ons moet op- houden. deze dappere man op hen vuurde uit het raam van zijn slaapkamer! Ik ben niet verschrikt, Wy lezen in „St. Bavo”: „Reeds meerdere malen spoorden we «en tot vertrouwen in de 1-andsregeering. We lezen nu, dat een Pater Rijken O. P. z.g. den zelfden weg aangaf, die nu geloopeu is door onze Regeering betreffende het be faamde art. 44). Niet, dat hij iemand iets voorschreef, maar gevraagd om zyn advies, gaf hij ten ant woord aan Baron van Wijnbergen, dat arti kel 40 onverstandig en onrechtvaardig wi», en nooit had mogen gestipuleerd worden, en om zich zelf al, en niet alleen om crisistoe standen moest worden ingetrokken.” Daaruit volgt, dat dus volgens de regels der moraal is gehandeld by de Uitrekking. Maar waar wij vooral op wyzen wilden te, dat als roomsche ministers <üt ntet zullen trdjjuen terug to 't terras, ’t Vuren ze kon door ven roep mannen zien, mijl afstand rton- aan gestorven Godmensch 'den en harten van bet nlula van Russische propaganda-litteratuur en i leiders te Winnipeg. De missie met 40 kisten bagage van Moskou trachtte de douane te ontduiken door verklaring af te leggi pioma’s bevatten. DU doua n e-au tori tei ten D'engel zijn konde: „Dien ge zoekt, is hier niet!” Duizenden monden Orgelen ’t lied. Is er ooit eene voorspelling vollediger in vervulling gegaan, dan het woord, hetwelk eeuwen terug over den Christus voorgezegd werd: „Wanneer ik van de aarde zal zyn opgeheven, zal ik allen tot my trekken"? Nauwelijks was Jezus gestorven en hing By met bebloed hoofd tusschen twee ge kruiste moordenaar», of heel Jerusalem richtte de oogen tot Hem op. Hjj stierf den dag voor het Joodscbe Paaschfeest en Jerusalem, de eenige stad met een Jood- schen tempel, waar de tempel gevestigd was, had van heinde en ver het volk van Palestina tot zich getrokken. En waarover zouden die duizenden en duizenden anders spreken dan over den wonderbaren man, die Vrjjdagsmiddags te drie uur gestorven was, by wiens dood de zon schuil ging, de graven zich openden en het voorhang voor ’t heilige der heiligen in tweeën scheurde? Jezus vaa bestuit om een der laatste verkrachters van den historiseben Christm, dat bet Hooger huis van het eens zoo Katholieke Fransche' volk, besluit om I’enans’s lichaam op te graven en over te brengen naar de galerij der „onsterfelijken”? En toch hebben alle Christushaters Juliaan tot aan Renan het zelfs teg< de historische wetenschap moeien afl< om nog te zwijgen van de onbluschbare traditie, welke in de harten der geloovigen Nazareth was op aller lippen en in aller ge dachten. En uit de angstige bezorgdheid, waarmee de toenmalige wethouders van den Joodschen godsdienst den dood en begrafe nis van Christus omspiedden, mogen opmaken, hoeveel er den Jezushaters gelegen was, den voor goed uit de h< volk te verdrijven en hoe in hen leefde de angst voor de vervulling der profetiën over de opstanding van den gekruiste. Ik ben niet verschrikt, antwoordde Blanga, want wat de vreemde officie^ teidc, mag waar zijn: ze voeren geen oorlog tegen vrouweh en kinderen! Advertentieprijs) moet zyn vleesch met zyn bonzo losten kruisigen en zich van die oude zuurdeesem ontdoen. Paschen is vóór alles het zuiveringsfeeet voor de Katholieke ziel. Rein moeten wy allen weer opgaan tot God. En zoo, gereinigd, en met nieuwen en ik zou op een andere plaats niet gelukkig sjjn. Doch de Uhlanen de verfoeilijke Uhlanen poogde de priester baar te over tuigen. Ge kent ze niet; ze zyn zonder ge nade, erger dan wilde beesten! Ginder in Gravelotte hebben zyn een hoeve in do aseb gelegd. Zjj hebben den waard uit Omer aan z’n eigen deurstijl opgehangen, omdat wy haar plots bezorgd vragen: wie zal ons derf steen afwentelen?” Eu aan het graf gekomen vonden zy den i- -J- 1- J-1 hand; en hemelboden vertelden hun: gaat tot Petrus en de apostelen en zegt, dat zij opgaan naar Gallilea. Daar zullen zij den verrezen Christus aanschouwen. Neen, het omstandige Evangelie-verhaal in zijn kinderlijke oprechtheid, vol verras sende trekken van de werkelijkheid, het levende woord van den tijdgenoot zelf, kan geen verdichtsel zijn. Christus heeft dezen hoeksteen, waarop Zijn Kerk is gebouwd, waarvan het geloof in onze zaligheid, immers het openen van de hemelpoort afhangt, met overvloedige waar- 1 borgen van echtheid omgeven, zoodat, als om hem te ontvangen. Een minuut later liep Hubert in de kamer. Victorie, freule, riep hy uit.... Onze dappere jongens hebben een troep ca veler ie van den vyand verrast, en haar uit de boe- schen weggeschoten. Zjj hebben meer dan genoeg kogels nagekregen, dat verzeker ik u. Velen van hen zyn gedood, en de overi gen hebben zich gehaast om te ontsnappen. Maar wat gaat ge doen? voegde hij er zeuuwachtig by. Um 's Hemels wil, kom van ’t raain af! In weerwil van zjjn protesten, ontsloot Blanca de ramen, die tot aan den grond toe open gingen, schoof de gp begaf zich naar buiten <*’t werd steeds zwakker, opening In de boomen ’u groep mannen zien, die omstreeks op ’n kwart mijl afstand Mon den te praten. Freule, om 's hemels will riep de oude man. die zich nog steeds in de kamer be vond. Hubert, ga en zie wat er gebeurd tel Ga spoedig neen en breng me tyding! Naar ’t woud gaan! riep Hubert, be vende als een blad. Freule, mjjn plaats te hier. Ik tal u niet verlaten, freule, zoolang ge besetarHiing behoeft! Maar thans is alles over, gelik gy «egt; ge zijl toch stellig niet bevreesd em u **a 't gevaar bloot te stellen*? groote verfiazing harer toehoorders. Eu zy hinderden u niet op andere wyze? riep de jonge officier uit. Ha, freule, ge waart gelukkig. Zy zyn gewoonlyk niet voorkomend. In elk geval, zei de dokter, ge behoeft niet langer vrees te kosteren; onze jongens zullen gereed zyn te uwer bescherming. Doch ve. al me eens, wat nieuw» is er van den goeden ridder. Wanneer vanuain ge voor 't Jaatst iets m hem freule? ’B Is bijna drie weken geleden, zeidc Blanca, bevende, en wendde haar hoofd af, om bare tranen te verbergen. - Waarschijnlijk zijn z’n brieven niet aan ’t juiste adres gekomen; ’t is zoo moeilyk thans, om briefwisseling te houden. Als hem iets verkeerds overkomen was, zoudt ge ongetwijfeld ar van gehoord hebben. Denkt gjj aldus, mynheer, riep Blanca met vuur. Daaraan is niet te twijfelen, maak u derhalve niet noodeloos ongerust In korten tjjd zullen deze troebelen over zijn en we zullen allen ruimer ademen. Parbleu! de vermetele Duitachers zullen ontdekken, dat zij ’n weinig te ver zijn gega 'n wespennest zijn getrapt. Zij biyde zijn, dat zij naar de grenzen kunnen terugkeeren, en dan zullen we vrede heb ben! scheid. Blanca ging voor ’t raain staan, om naar de soldaten te zien, terwijl de jonge officier, vol jeugdigen trots, zich verwijder de om zich by hen te voegen, en hen te commandeeren. Zy zwenkten, vormden hun gelederen eft gingen in draf ’t woud in. Aha! riep ue oude Hubert uit, die on- opg«a»erkt was binnen gekomen, en achter haar staande, over Ji;u»r schouder keek: Ge ziet, dat onze dappere jongens ge reed zijn, freule, zij ryden en verspreiden zich over de gebeele treek; zij gaan eik hol verkennen, waar de vossen zich verborgen mogen hebben; en zy zullen geen pardou geven, geen! Men zal beproeven de lafhar tige vlegels den weg naar buis af te snijden. Lachend by zich self en zyn handpalmen tegen elkaar wrijvend, slofte hy de kamer uit. Tegen den namiddag werd 't scherp ge luid der geweerschoten geboord in de rich ting van 't dorp, ’t Vuren had plaats met groote tusschenpoozen en hield spoedig op. Ongeveer ’n uur later begVh ’t weer, terwijl ’t dezon keer veel dichter bij was, tot het weldra in de nabijheid van ’t kasteel klonk. Ook boorde Blanea, behalve ’t geluid van ’t vuren, luide mannenstemmen, en Uien z(j uitkeek, zag zij figuren, been en weer loo- pen met ’t geweer in de band tusschen de verwijderde boomen. Thans zag zij iemand blootshoofd naar 't kasteel loopen, welks deur werd geopend, Het Paaschverhaal is ons van den vroegen ochtend tot den avond en den ochtend van den volgenden dag geschilderd in Christus’ glorierijke opstanding, in de vlucht der wachters, in de verpchyning der Engelen, in de komst der vrouwen; in Jezus’ ver schijning aan Magdalena, aan Petrus en aan de Apostelen gezamenlijk, in'het roerend tafereel van Zyn verschijnen aan de Emaus- leeriingen. En overstelpt worden wy met bewyzen, waar de Evangelisten ons verha len hoe Christus Zyn doorboorde handen en voeten toonde, hoe hij als bewys Zijner op standing en van Zyn nieuwe leven, den apostelen om eten vroeg en bet overgeble vene onder hen ronddeelde; hoe hy acht dagen na den Paaschzondag aan Thomas verscheen en dien twyfelaar zyn vingers deed steken in de wonden Zijner handen. „En weest nu niet ongeloovig, maar ge- loovig-” Hoe heeft de Kerk deze woorden van Christus alle eeuwen door moeten herhalen, niet enkel tot de afgedwaalden en bard- nekki^en, maar ook tot haar kinderen zelf, die door hun levensgedrag zoo weinig blyk gaven van oprechte en geloovige volgelin gen van den lijdenden en verrezen Heiland j te zijn. Telken jare opnieuw vermaant ons die H. Kerk om met den Christus te vrrrgsen en yy roept ons met den Apu-td i^UTVèrt jJöj ouJen iWsZH uiL öfxTat gy een nieuw deeg naoogt zyn, gelijk gij ongedesemd zyt. Want ons Paaschlam, Christus, is ge slacht. Laat ons dan feestvieren, niet met den ouden zuurdeesem van boosheid en on- maar met ongedeesemde broo- den van oprechtheid en waarheid”. Dat is: in ieder onzer is de natuur als bedorven deeg; wy hebben In ons de kwade zuurdeesem. welke bestaat uit de hooger met de vurig beminnende Mag- genoemde hebzucht, eerzucht en wellust. ,raan. zien wü in hare bezoreheid I Wie een leerling wil zyn van bet kruis, moet zyn vleesch met zyn daarvan gesproken, zy reapecteeren zelfs niet de kerk en haar gewyden grond. Te Kouaan hebben zy zelfs in de Cathedraal gebivakkeerd! O, mochten de geheiligde muren instorten en hen verpletteren, de be- lialskinderen! Daar hij Blanea echter niet kon overhalen, nam Vader André spoedig afscheid. Om streeks ’s middags werd op verren afstand ’t geluid van 'n hevig vuren geboord, doch slechts voor korten tjjd. 'n Weinig later, toen Blanea by ’t raam zat van 't spreek vertrek, terwijl zjj ’n troep infanterie ui 10. 5141,1 'n dreigend gevaar ontsnapt m’n kind! zeide hij. Doch moed! Onze brave jongens verspreidden zich in den omtrek en spoedig zullen wy deze adders hebben ge dood. t Is echter gevaarlek voor u, om hier op ’t kasteel te blijven, wyl ’t zoo een zaan ligt. Kom met my naar ’t dorp en blijf i onder myn bescherming. Doch Blanea weigerde volstrekt mee te gaan. Fransche uniform, die in dê laan naderbij Ite ben hier geheel veilig, vader André, j kwam. Zij hielden stil en verdeelden zich in groepen onder ’t terras, en weldra diende de oude Hubert twee edellieden aan: de een ’n jong officier, dien Blanea te voren nim mer had gezien; de ander 'n man van mid delbaren leeftijd, ook in uniform, dien zjj herkende als Dr. Huët, 'n chirugjjn in T Fransche leger en ’n oud vriend van haar vader. Zy groetten haar eerbiedig en deelden haar mede, dat zjj de voorposten van den vjjand hadden gepasseerd, wiens verblijf 1» de naburige bosschen werd gerapporteerd. ’t Zyn vermetele achurken, merkte de dokter op, bijzonder de Uhlanen. Hubert verhaalde me, freule, dat gjj zelf 'n avontuur met ben had, 'n paar avonden geleden. Blanea herhaalde bare geschiedenis, tot Nergens ie ue schrift zóó duidelyM en uitvoerig ais juist in bot omstandig verhaal over al de bijzonderheden, welke met Jezus' Vw-yzeito verband bonden. Wjj weten, dat de schriftgeleerden aan Pilatus de vergun ning vroegen Om do beenderen der gekruis- ten door soldateu te laten breken, om het slachtoffer van hun wraakzucht nog vooj het intreden vau den Safal^tj) Jeu W*n?- JMU IC rwyderetT. Wy weten hoe Jozef van Arimithea, een der leden van den Hoogen Raad, die in zyu hart een aanhanger van Jezus was en die zich tydeus het leven van den Zaligmaker wellicht schuchter tegen de wraak- en moordplannen had verzet, na Jezus’ dood moed vatte en den Romeinscheu landvoogd opnieuw lastig viel en vergun ning vroeg om Christus’ Ijjk af te nemen en te begraven. Wy weten, dat een der andere raadsheeren, Nikodemus, zich bij hem voeg de, dat zij het goddelijk lichaam balsemden en in een nieuw graf legden. Dan zien wy de tegenpartij opnieuw in jjver ontsteken en naar Pilatus heenspoeden om een soldatenwacht rond bet graf te vragen, want aldus was hunue beduchtheid: zjjne leerlingen mochten komen, zyn Ijjk wegnemen en do vooaspelling ingang doen vinden, dat hy verrezen is. En wrevelig geeft Pilatus bun volmacht het graf te ver- sterkëh en te bewaken naar goeddunken. En zjj leggen er een aantal soldaten rondom en verzegelen den toegang, die reeds met een enormen steen was afgesloten. Hoe klein-menscheljjk lijkt ons, nu wjj de historie van uit ons tijdvak in het verleden overbeschouwen, dat werken en wroeten van de Joodsche Schriftgeleerden, om Jezus dood te maken en dood te houden voor het volk. En toch, hoe te dat farizeeërswerk ge durende alle volgende eeuwen door do Christushaters voortgezet. Moesten wy het niet beleven, dat de Senaat van Frankrijk nu al meer dau IV eeuwen is uiyven leven. Daarvoor heeft Christus Zijn verrijzenis met al té duidelyke «u té overvloedige be- wijzen omgeven. De klare waarheid der Schrift is op dit stuk door geen onbevangene te loochenen hi bet Eyayelie-verhaal ipijuyy wQ jje^yg yp dyy raAi*Mnnnr?Wi uit eigen kracht ojis taan uitliet graf. De vele windsels waar in men hem volgens Joodseh gebruik ge wikkeld had, lagen ter zjjde; de wachters vluchtten van schrik en ontsteltenis en „mannen in witte kleeden’’ zaten I ledige grafkamer om met Engelenmond de bljjde boodschap te verkondigen: ,,dat Chris tus waarlyk verrezen is.’’ En de vrome vrouwen, 1-- dalena vooraan, zien wy in bare bezorgheid dat Jozef en Nikodemus het goddelijk j lichaam wellicht niet voldoende gebalsemd hebben, uitgaan om nog meer specerijen te koopen en op haar terugweg naar bet graf hooren „maar L.. -- steen reeds weggeschoven door onzichtbare I moed, gesterkt door de lessen aan den voet - van het kruis, zullen wij doortinteld worden van de Paaschvreugde en feestvieren: Want Christus, ons Paaschlam, is geslacht! voor e«n jaar vast 4 4 Over de rente van jaardéposito’s kan deagewensebt per half tear worden Ke>chikt. RUSSISCHE PROPAGANDA. De Catuwieesche regeering beeft aan de handetemissie der Sovjet-Tegeering verkla ringen gevraagd omtrent den invoer in Ca- aangaande haar relatie» met de roode arriveerde ea de ;en, dat deze kisten di- it werd echter door de uouaiie-auivriieiimi geweigerd, daar de commissie een ahndeislichaam is, zoodat zjj met diploma’s niets uitstaande beeft. Bijna de helft van den voorraad bleek by onder zoek dan ook te bestaan uit roode propa gandageschriften, waarin het communisme en de revolutie worden verheerlijkt. In den geest der Kerk hebben wy, Katho lieken, gedurende den uu afgesloten vasten tijd, wederom Christus op den kruisweg ge volgd. Wy hebben den lydenden Jezus weer gezien als d« voikmaakte liefde eu in de mysteriën van het Kruis wederom de unuit- puttciyke schoonheid vau Gods liefdewon- deien beschouwd.' Wij hebben <ie Goddelijke liefde met onze menschelyke liefde vergele ken en Jezus’ Knus naast onze menschelyke kruisen gesteld. Wy hebben geleerd, dat de liefde van den lydenden Uodmeusch vau goddelijk karakter is, een liefde, die besloten in het goddelijk wezen, uitstraalt in de schepping en weer tot de Godheid terug straalt. Vandaar, dat bet dwarshout op Christus' schopders, geen kruis was voor den Chri-tus in'den sin, zooals wij, onvolmaakte men schen onze kruisen verstaan eu dat Hy al leen in bet toppunt Zijner liefde, hangend aan het schandhout, eenige odgenblikkeu aan ous menschen zoo nauw mogelyk wilde nabijkomen, toen Hy de zwartste duisternis over zich liet komen en de zielesmart wilde ondergaan van de verlatenheid van God. Maar overigens steunde bel ondrageiyk lyden van Christus' menschelyke natuur op Zyn Goddelijk karakter en leerde Hy ons, dat de schijnbaar onduldbaarste smarten te dragen zyn, wanneer onze liefdenaaJJ in -evenwicht is en regelrecht gericht staal tot God. Doch wy moesten bekenen, dat onze liefdeuaald gewoonlijk schommelt tusschen God en de schepselen, somstyds zelfs slap neerhangt, regelracht naar de aarde en dat daarom ons kruis ons hinderlijk en onze smarten ons ondragelyk zyn. En met Au gustinus hebben wjj verzucht: ons hart is voor God geschapen en bet kan geen rust vinden dan in de onwankelbare gehechtheid aan God. De wetenschap, dat Christus vol komen gelukkig was, ook in Zijn hoogste smart aan het kruin, heeft ons de werkelijke waarde van droefheid en geluk doen begrij pen. Wjj hebben Christus ook gevolgd op Zjjn kruisweg en in Zjjn drievoucjteen val de boetedoening van des Godmwisch gezien voor de drie grootste zonden van het men- scheljjk en niet bet minst van ons geslacht: de hebzucht, de eerzucht en de wellust. Eu we hebben begrepen boe ook wy ons, on danks bet zwaarste lijden, innerlijk gelukkyr kunnen blijven gevoelen, wranger wjj die drift JKPOi* Mx^jQorder» en vérwoesters van bns ware geluk weten uit te bannen. En na die verheven lessen vau het Kruis en den kruisweg staan wjj met God’s Kerk tan bet verheerlijkte graf van den Verrezen Heiland op Paaschmorgen. En de onsterfe lijke jubel van het grootste aller feesten, doortrilt weer onze zielen, wauneer wjj de gebeurtenissen van dien heerlyksten aller Zondagen weer aan onzen geest laten voor bijgaan.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1924 | | pagina 1