Muziek
„ïlGtrix Aljwleïer.
„ONS BLAD”
Klooster Kièbert
Alkmaar.
NEDBRLANDSCIIE LANDBOU WBANK.
u.TL.a immi, mumur, sou ioaiia»cnaiT.
FA8CHEX.
1
Als men alles veel
*N«.
Bureau: HOF 6. ALKMAAR. - Telefoon:
Paasohliedje.
BUITENLAND.
l
UITGEBRElDE KE' ZE
i-j
Settori Siapiiaal t 3.000.000.
Zaterdag April postgiro 104863 18e JTaarg
UIT DE PERS.
- Ik zeg n, freule Blanca, 't zjjn booze
geesten der duisternis! riep vader André:
Van I9 regel» f 1.25; elke regel meer 10.29; Vetta*
per regel f 0 75; Rubriek „Vraag en aanbod* b| vod
uitbetaling per plaatsing f 0 60
1
De krijgslieden stonden op en namen af
FEUILLETON.
In krijgsgevangenschap.
Abonnementsprijs x
Per kwartaal voor Alkmaar .••••óéf 2-—
Foor bui'in Alkmaar ..12 89
Met Oefuuatreerd Zondagsblad 0 60 f hooger.
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 500.—, f 400,—, f 200,—, t IOO,f 60.—, f 35,—, f 15.-
DEPOSITO-RENTE
voor oubepaalóen tijd 3^ °/0
voor «en bal! jaar vut 4
7*
POSTGIRO 194863.
POSTGIRO 104863
4
Docuterinsieiling v/d Coöp. Centrale Boerenleenbank te Eindhoven
■-
Gi
B. V.
t
15®
I oprechtheid,
bij de
Niet in de groeve:
Christvi was opgestaan!
En tot de droeven
Hief juichend aan
Paaschklokken luiden
Hehnend en triumphant,
Paaschklokken luiden
Over het land’
Paaschklokken lukten
„Christus ie opgeetaan!”
En Christus’ bruiden
Bebouwen Hem aan.
Als na lang* weenen
Blfj den morgenstond,
Eens Magdalena
Stralend Henj vond
Die, nu verrezen,
Heerljjk den dood kon slaan,
Naar 1 kruis verwezen.
Is opgestaan!
aan, dat zij in
zullen weldra
van
;enover
leggen,
ADMINISTRATIE No. «3»
REDACTt* Ito «33
Paaschklokken luiden
Hehnend en triumphant,
Paaschklokken luiden,
Over het land!
-r
I
I
NOORD-HOLLANOSCH DAGBLAD
Verkrijgbaar bij de agenten: P. J. DE
GRAAF', Payglop. KLAAS DIK, Ritsevoort.
Want toen de vrouwen
Droef uit Jeruzalem
~ingen in rouwe,
Vonden zij Hem.
rechtvaardigheid I
dergeljjke ba
llen dóen, ris
hebben vergewist van
de rechtvaardighefri hunner handelwijze, zóó
dat te voor bun geweten verantwoord zijn.
En dit is iets, wat maar al te gaaw vergeten
wordt door allerlei -dag van menschen, die,
in de meening «uf alles beter te weten,
maar eenvoudig-weg ieder besluit, dat niet
naar hun zin is, aanvallen; en dat niet al
leen, maar ook durven becritiseeren en ver-
oordeelen.
Voordat men tegen iets te velde trekt,
sorge men de zaken te bestndeeren en vooral
zich te laten voorlichten door mannen van
erkend en beproefd gezag.
Wie oordeelt zonder op vasten grond te
staan, veroordeelt zoo gemakkelyk zich zelf;
en gebrek aan vertrouwen kan alles beder
ven.'’
•k<
Zon oJT de wegen;
Christus is opgestaan!
De lang verswegen
Vreugde breekt aan!
deze historie geen wetenschap is, alle geloof
in eenige wetenschap onder ons moet op-
houden.
deze dappere man op hen vuurde uit het
raam van zijn slaapkamer!
Ik ben niet verschrikt,
Wy lezen in „St. Bavo”:
„Reeds meerdere malen spoorden we «en
tot vertrouwen in de 1-andsregeering.
We lezen nu, dat een Pater Rijken O. P.
z.g. den zelfden weg aangaf, die nu geloopeu
is door onze Regeering betreffende het be
faamde art. 44).
Niet, dat hij iemand iets voorschreef, maar
gevraagd om zyn advies, gaf hij ten ant
woord aan Baron van Wijnbergen, dat arti
kel 40 onverstandig en onrechtvaardig wi»,
en nooit had mogen gestipuleerd worden, en
om zich zelf al, en niet alleen om crisistoe
standen moest worden ingetrokken.”
Daaruit volgt, dat dus volgens de regels
der moraal is gehandeld by de Uitrekking.
Maar waar wij vooral op wyzen wilden te,
dat als roomsche ministers
<üt ntet zullen
trdjjuen terug to
't terras, ’t Vuren
ze kon door ven
roep mannen zien,
mijl afstand rton-
aan
gestorven Godmensch
'den en harten van bet
nlula van Russische propaganda-litteratuur
en i
leiders te Winnipeg. De missie
met 40 kisten bagage van Moskou
trachtte de douane te ontduiken door
verklaring af te leggi
pioma’s bevatten. DU
doua n e-au tori tei ten
D'engel zijn konde:
„Dien ge zoekt, is hier niet!”
Duizenden monden
Orgelen ’t lied.
Is er ooit eene voorspelling vollediger in
vervulling gegaan, dan het woord, hetwelk
eeuwen terug over den Christus voorgezegd
werd: „Wanneer ik van de aarde zal zyn
opgeheven, zal ik allen tot my trekken"?
Nauwelijks was Jezus gestorven en hing
By met bebloed hoofd tusschen twee ge
kruiste moordenaar», of heel Jerusalem
richtte de oogen tot Hem op. Hjj stierf den
dag voor het Joodscbe Paaschfeest en
Jerusalem, de eenige stad met een Jood-
schen tempel, waar de tempel gevestigd
was, had van heinde en ver het volk van
Palestina tot zich getrokken. En waarover
zouden die duizenden en duizenden anders
spreken dan over den wonderbaren man, die
Vrjjdagsmiddags te drie uur gestorven was,
by wiens dood de zon schuil ging, de graven
zich openden en het voorhang voor ’t heilige
der heiligen in tweeën scheurde? Jezus vaa
bestuit om een der laatste verkrachters van
den historiseben Christm, dat bet Hooger
huis van het eens zoo Katholieke Fransche'
volk, besluit om I’enans’s lichaam op te
graven en over te brengen naar de galerij
der „onsterfelijken”?
En toch hebben alle Christushaters
Juliaan tot aan Renan het zelfs teg<
de historische wetenschap moeien afl<
om nog te zwijgen van de onbluschbare
traditie, welke in de harten der geloovigen
Nazareth was op aller lippen en in aller ge
dachten. En uit de angstige bezorgdheid,
waarmee de toenmalige wethouders van den
Joodschen godsdienst den dood en begrafe
nis van Christus omspiedden, mogen
opmaken, hoeveel er den Jezushaters
gelegen was, den
voor goed uit de h<
volk te verdrijven en hoe in hen leefde de
angst voor de vervulling der profetiën over
de opstanding van den gekruiste.
Ik ben niet verschrikt, antwoordde
Blanga, want wat de vreemde officie^ teidc,
mag waar zijn: ze voeren geen oorlog tegen
vrouweh en kinderen!
Advertentieprijs)
moet zyn vleesch met zyn bonzo losten
kruisigen en zich van die oude zuurdeesem
ontdoen.
Paschen is vóór alles het zuiveringsfeeet
voor de Katholieke ziel.
Rein moeten wy allen weer opgaan tot
God. En zoo, gereinigd, en met nieuwen
en ik zou op een andere plaats niet gelukkig
sjjn.
Doch de Uhlanen de verfoeilijke
Uhlanen poogde de priester baar te over
tuigen. Ge kent ze niet; ze zyn zonder ge
nade, erger dan wilde beesten! Ginder in
Gravelotte hebben zyn een hoeve in do
aseb gelegd. Zjj hebben den waard uit Omer
aan z’n eigen deurstijl opgehangen, omdat
wy haar plots bezorgd vragen:
wie zal ons derf steen afwentelen?”
Eu aan het graf gekomen vonden zy den
i- -J- 1- J-1
hand; en hemelboden vertelden hun: gaat
tot Petrus en de apostelen en zegt, dat zij
opgaan naar Gallilea. Daar zullen zij den
verrezen Christus aanschouwen.
Neen, het omstandige Evangelie-verhaal
in zijn kinderlijke oprechtheid, vol verras
sende trekken van de werkelijkheid, het
levende woord van den tijdgenoot zelf, kan
geen verdichtsel zijn.
Christus heeft dezen hoeksteen, waarop
Zijn Kerk is gebouwd, waarvan het geloof
in onze zaligheid, immers het openen van de
hemelpoort afhangt, met overvloedige waar-
1 borgen van echtheid omgeven, zoodat, als
om hem te ontvangen. Een minuut later liep
Hubert in de kamer.
Victorie, freule, riep hy uit.... Onze
dappere jongens hebben een troep ca veler ie
van den vyand verrast, en haar uit de boe-
schen weggeschoten. Zjj hebben meer dan
genoeg kogels nagekregen, dat verzeker ik
u. Velen van hen zyn gedood, en de overi
gen hebben zich gehaast om te ontsnappen.
Maar wat gaat ge doen? voegde hij er
zeuuwachtig by. Um 's Hemels wil, kom van
’t raain af!
In weerwil van zjjn protesten, ontsloot
Blanca de ramen, die tot aan den grond toe
open gingen, schoof de gp
begaf zich naar buiten <*’t
werd steeds zwakker,
opening In de boomen ’u groep mannen zien,
die omstreeks op ’n kwart mijl afstand Mon
den te praten.
Freule, om 's hemels will riep de oude
man. die zich nog steeds in de kamer be
vond.
Hubert, ga en zie wat er gebeurd tel
Ga spoedig neen en breng me tyding!
Naar ’t woud gaan! riep Hubert, be
vende als een blad. Freule, mjjn plaats te
hier. Ik tal u niet verlaten, freule, zoolang
ge besetarHiing behoeft!
Maar thans is alles over, gelik gy «egt;
ge zijl toch stellig niet bevreesd em u **a
't gevaar bloot te stellen*?
groote verfiazing harer toehoorders.
Eu zy hinderden u niet op andere
wyze? riep de jonge officier uit. Ha, freule,
ge waart gelukkig. Zy zyn gewoonlyk niet
voorkomend.
In elk geval, zei de dokter, ge behoeft
niet langer vrees te kosteren; onze jongens
zullen gereed zyn te uwer bescherming.
Doch ve. al me eens, wat nieuw» is er
van den goeden ridder. Wanneer vanuain
ge voor 't Jaatst iets m hem freule?
’B Is bijna drie weken geleden, zeidc
Blanca, bevende, en wendde haar hoofd af,
om bare tranen te verbergen.
- Waarschijnlijk zijn z’n brieven niet aan
’t juiste adres gekomen; ’t is zoo moeilyk
thans, om briefwisseling te houden. Als hem
iets verkeerds overkomen was, zoudt ge
ongetwijfeld ar van gehoord hebben.
Denkt gjj aldus, mynheer, riep Blanca
met vuur.
Daaraan is niet te twijfelen, maak u
derhalve niet noodeloos ongerust In korten
tjjd zullen deze troebelen over zijn en we
zullen allen ruimer ademen. Parbleu! de
vermetele Duitachers zullen ontdekken, dat
zij ’n weinig te ver zijn gega
'n wespennest zijn getrapt. Zij
biyde zijn, dat zij naar de grenzen kunnen
terugkeeren, en dan zullen we vrede heb
ben!
scheid. Blanca ging voor ’t raain staan, om
naar de soldaten te zien, terwijl de jonge
officier, vol jeugdigen trots, zich verwijder
de om zich by hen te voegen, en hen te
commandeeren. Zy zwenkten, vormden hun
gelederen eft gingen in draf ’t woud in.
Aha! riep ue oude Hubert uit, die on-
opg«a»erkt was binnen gekomen, en achter
haar staande, over Ji;u»r schouder keek:
Ge ziet, dat onze dappere jongens ge
reed zijn, freule, zij ryden en verspreiden
zich over de gebeele treek; zij gaan eik hol
verkennen, waar de vossen zich verborgen
mogen hebben; en zy zullen geen pardou
geven, geen! Men zal beproeven de lafhar
tige vlegels den weg naar buis af te snijden.
Lachend by zich self en zyn handpalmen
tegen elkaar wrijvend, slofte hy de kamer
uit. Tegen den namiddag werd 't scherp ge
luid der geweerschoten geboord in de rich
ting van 't dorp, ’t Vuren had plaats met
groote tusschenpoozen en hield spoedig op.
Ongeveer ’n uur later begVh ’t weer, terwijl
’t dezon keer veel dichter bij was, tot het
weldra in de nabijheid van ’t kasteel klonk.
Ook boorde Blanea, behalve ’t geluid van ’t
vuren, luide mannenstemmen, en Uien z(j
uitkeek, zag zij figuren, been en weer loo-
pen met ’t geweer in de band tusschen de
verwijderde boomen.
Thans zag zij iemand blootshoofd naar 't
kasteel loopen, welks deur werd geopend,
Het Paaschverhaal is ons van den vroegen
ochtend tot den avond en den ochtend van
den volgenden dag geschilderd in Christus’
glorierijke opstanding, in de vlucht der
wachters, in de verpchyning der Engelen,
in de komst der vrouwen; in Jezus’ ver
schijning aan Magdalena, aan Petrus en aan
de Apostelen gezamenlijk, in'het roerend
tafereel van Zyn verschijnen aan de Emaus-
leeriingen. En overstelpt worden wy met
bewyzen, waar de Evangelisten ons verha
len hoe Christus Zyn doorboorde handen en
voeten toonde, hoe hij als bewys Zijner op
standing en van Zyn nieuwe leven, den
apostelen om eten vroeg en bet overgeble
vene onder hen ronddeelde; hoe hy acht
dagen na den Paaschzondag aan Thomas
verscheen en dien twyfelaar zyn vingers
deed steken in de wonden Zijner handen.
„En weest nu niet ongeloovig, maar ge-
loovig-”
Hoe heeft de Kerk deze woorden van
Christus alle eeuwen door moeten herhalen,
niet enkel tot de afgedwaalden en bard-
nekki^en, maar ook tot haar kinderen zelf,
die door hun levensgedrag zoo weinig blyk
gaven van oprechte en geloovige volgelin
gen van den lijdenden en verrezen Heiland
j te zijn.
Telken jare opnieuw vermaant ons die H.
Kerk om met den Christus te vrrrgsen en yy
roept ons met den Apu-td i^UTVèrt
jJöj ouJen iWsZH uiL öfxTat gy een nieuw
deeg naoogt zyn, gelijk gij ongedesemd
zyt. Want ons Paaschlam, Christus, is ge
slacht. Laat ons dan feestvieren, niet met
den ouden zuurdeesem van boosheid en on-
maar met ongedeesemde broo-
den van oprechtheid en waarheid”.
Dat is: in ieder onzer is de natuur als
bedorven deeg; wy hebben In ons de kwade
zuurdeesem. welke bestaat uit de hooger
met de vurig beminnende Mag- genoemde hebzucht, eerzucht en wellust.
,raan. zien wü in hare bezoreheid I Wie een leerling wil zyn van bet kruis,
moet zyn vleesch met zyn
daarvan gesproken, zy reapecteeren zelfs
niet de kerk en haar gewyden grond. Te
Kouaan hebben zy zelfs in de Cathedraal
gebivakkeerd! O, mochten de geheiligde
muren instorten en hen verpletteren, de be-
lialskinderen!
Daar hij Blanea echter niet kon overhalen,
nam Vader André spoedig afscheid. Om
streeks ’s middags werd op verren afstand
’t geluid van 'n hevig vuren geboord, doch
slechts voor korten tjjd. 'n Weinig later,
toen Blanea by ’t raam zat van 't spreek
vertrek, terwijl zjj ’n troep infanterie ui
10.
5141,1 'n dreigend gevaar ontsnapt
m’n kind! zeide hij. Doch moed! Onze brave
jongens verspreidden zich in den omtrek en
spoedig zullen wy deze adders hebben ge
dood. t Is echter gevaarlek voor u, om hier
op ’t kasteel te blijven, wyl ’t zoo een zaan
ligt. Kom met my naar ’t dorp en blijf i
onder myn bescherming.
Doch Blanea weigerde volstrekt mee te
gaan. Fransche uniform, die in dê laan naderbij
Ite ben hier geheel veilig, vader André, j kwam. Zij hielden stil en verdeelden zich in
groepen onder ’t terras, en weldra diende
de oude Hubert twee edellieden aan: de een
’n jong officier, dien Blanea te voren nim
mer had gezien; de ander 'n man van mid
delbaren leeftijd, ook in uniform, dien zjj
herkende als Dr. Huët, 'n chirugjjn in T
Fransche leger en ’n oud vriend van haar
vader.
Zy groetten haar eerbiedig en deelden
haar mede, dat zjj de voorposten van den
vjjand hadden gepasseerd, wiens verblijf 1»
de naburige bosschen werd gerapporteerd.
’t Zyn vermetele achurken, merkte de
dokter op, bijzonder de Uhlanen. Hubert
verhaalde me, freule, dat gjj zelf 'n avontuur
met ben had, 'n paar avonden geleden.
Blanea herhaalde bare geschiedenis, tot
Nergens ie ue schrift zóó duidelyM en
uitvoerig ais juist in bot omstandig verhaal
over al de bijzonderheden, welke met Jezus'
Vw-yzeito verband bonden. Wjj weten, dat
de schriftgeleerden aan Pilatus de vergun
ning vroegen Om do beenderen der gekruis-
ten door soldateu te laten breken, om het
slachtoffer van hun wraakzucht nog vooj
het intreden vau den Safal^tj) Jeu W*n?-
JMU IC rwyderetT. Wy weten hoe Jozef van
Arimithea, een der leden van den Hoogen
Raad, die in zyu hart een aanhanger van
Jezus was en die zich tydeus het leven van
den Zaligmaker wellicht schuchter tegen de
wraak- en moordplannen had verzet, na
Jezus’ dood moed vatte en den Romeinscheu
landvoogd opnieuw lastig viel en vergun
ning vroeg om Christus’ Ijjk af te nemen en
te begraven. Wy weten, dat een der andere
raadsheeren, Nikodemus, zich bij hem voeg
de, dat zij het goddelijk lichaam balsemden
en in een nieuw graf legden.
Dan zien wy de tegenpartij opnieuw in
jjver ontsteken en naar Pilatus heenspoeden
om een soldatenwacht rond bet graf te
vragen, want aldus was hunue beduchtheid:
zjjne leerlingen mochten komen, zyn Ijjk
wegnemen en do vooaspelling ingang doen
vinden, dat hy verrezen is. En wrevelig
geeft Pilatus bun volmacht het graf te ver-
sterkëh en te bewaken naar goeddunken.
En zjj leggen er een aantal soldaten rondom
en verzegelen den toegang, die reeds met
een enormen steen was afgesloten.
Hoe klein-menscheljjk lijkt ons, nu wjj de
historie van uit ons tijdvak in het verleden
overbeschouwen, dat werken en wroeten
van de Joodsche Schriftgeleerden, om Jezus
dood te maken en dood te houden voor het
volk. En toch, hoe te dat farizeeërswerk ge
durende alle volgende eeuwen door do
Christushaters voortgezet. Moesten wy het
niet beleven, dat de Senaat van Frankrijk
nu al meer dau IV eeuwen is uiyven leven.
Daarvoor heeft Christus Zijn verrijzenis
met al té duidelyke «u té overvloedige be-
wijzen omgeven. De klare waarheid der
Schrift is op dit stuk door geen onbevangene
te loochenen
hi bet Eyayelie-verhaal ipijuyy wQ
jje^yg yp dyy raAi*Mnnnr?Wi uit eigen kracht
ojis taan uitliet graf. De vele windsels waar
in men hem volgens Joodseh gebruik ge
wikkeld had, lagen ter zjjde; de wachters
vluchtten van schrik en ontsteltenis en
„mannen in witte kleeden’’ zaten I
ledige grafkamer om met Engelenmond de
bljjde boodschap te verkondigen: ,,dat Chris
tus waarlyk verrezen is.’’ En de vrome
vrouwen, 1--
dalena vooraan, zien wy in bare bezorgheid
dat Jozef en Nikodemus het goddelijk j
lichaam wellicht niet voldoende gebalsemd
hebben, uitgaan om nog meer specerijen te
koopen en op haar terugweg naar bet graf
hooren
„maar
L.. --
steen reeds weggeschoven door onzichtbare I moed, gesterkt door de lessen aan den voet
- van het kruis, zullen wij doortinteld worden
van de Paaschvreugde en feestvieren: Want
Christus, ons Paaschlam, is geslacht!
voor e«n jaar vast 4 4
Over de rente van jaardéposito’s kan deagewensebt per half tear worden Ke>chikt.
RUSSISCHE PROPAGANDA.
De Catuwieesche regeering beeft aan de
handetemissie der Sovjet-Tegeering verkla
ringen gevraagd omtrent den invoer in Ca-
aangaande haar relatie» met de roode
arriveerde
ea
de
;en, dat deze kisten di-
it werd echter door de
uouaiie-auivriieiimi geweigerd, daar de
commissie een ahndeislichaam is, zoodat zjj
met diploma’s niets uitstaande beeft. Bijna
de helft van den voorraad bleek by onder
zoek dan ook te bestaan uit roode propa
gandageschriften, waarin het communisme
en de revolutie worden verheerlijkt.
In den geest der Kerk hebben wy, Katho
lieken, gedurende den uu afgesloten vasten
tijd, wederom Christus op den kruisweg ge
volgd. Wy hebben den lydenden Jezus weer
gezien als d« voikmaakte liefde eu in de
mysteriën van het Kruis wederom de unuit-
puttciyke schoonheid vau Gods liefdewon-
deien beschouwd.' Wij hebben <ie Goddelijke
liefde met onze menschelyke liefde vergele
ken en Jezus’ Knus naast onze menschelyke
kruisen gesteld. Wy hebben geleerd, dat de
liefde van den lydenden Uodmeusch vau
goddelijk karakter is, een liefde, die besloten
in het goddelijk wezen, uitstraalt in de
schepping en weer tot de Godheid terug
straalt.
Vandaar, dat bet dwarshout op Christus'
schopders, geen kruis was voor den Chri-tus
in'den sin, zooals wij, onvolmaakte men
schen onze kruisen verstaan eu dat Hy al
leen in bet toppunt Zijner liefde, hangend
aan het schandhout, eenige odgenblikkeu
aan ous menschen zoo nauw mogelyk wilde
nabijkomen, toen Hy de zwartste duisternis
over zich liet komen en de zielesmart wilde
ondergaan van de verlatenheid van God.
Maar overigens steunde bel ondrageiyk
lyden van Christus' menschelyke natuur op
Zyn Goddelijk karakter en leerde Hy ons,
dat de schijnbaar onduldbaarste smarten te
dragen zyn, wanneer onze liefdenaaJJ in
-evenwicht is en regelrecht gericht staal tot
God. Doch wy moesten bekenen, dat onze
liefdeuaald gewoonlijk schommelt tusschen
God en de schepselen, somstyds zelfs slap
neerhangt, regelracht naar de aarde en dat
daarom ons kruis ons hinderlijk en onze
smarten ons ondragelyk zyn. En met Au
gustinus hebben wjj verzucht: ons hart is
voor God geschapen en bet kan geen rust
vinden dan in de onwankelbare gehechtheid
aan God. De wetenschap, dat Christus vol
komen gelukkig was, ook in Zijn hoogste
smart aan het kruin, heeft ons de werkelijke
waarde van droefheid en geluk doen begrij
pen.
Wjj hebben Christus ook gevolgd op Zjjn
kruisweg en in Zjjn drievoucjteen val de
boetedoening van des Godmwisch gezien
voor de drie grootste zonden van het men-
scheljjk en niet bet minst van ons geslacht:
de hebzucht, de eerzucht en de wellust. Eu
we hebben begrepen boe ook wy ons, on
danks bet zwaarste lijden, innerlijk gelukkyr
kunnen blijven gevoelen, wranger wjj die
drift JKPOi* Mx^jQorder» en vérwoesters van
bns ware geluk weten uit te bannen.
En na die verheven lessen vau het Kruis
en den kruisweg staan wjj met God’s Kerk
tan bet verheerlijkte graf van den Verrezen
Heiland op Paaschmorgen. En de onsterfe
lijke jubel van het grootste aller feesten,
doortrilt weer onze zielen, wauneer wjj de
gebeurtenissen van dien heerlyksten aller
Zondagen weer aan onzen geest laten voor
bijgaan.