Dagblad.
bl
*1
DERDE BLAD.
’t Vertelsel van
Sint Fidelis.
Zittriai 21 bril 1124.
II
llf.I
3
2
rts:
im-
cn
tui
en,
x>i-
tior
ou
ter
M
I.
r
Brieven uit Brazilië.
ALKMAAR.
I
I
an-
■at.
de
l
Schoenmaker,
Wieringerwaard.
I
europa (dio maar 6
onbekend.
I-
4
5
id,
an
en
an
et
n,
o-
MIU VO W
HL t idelie y. 8>r
I
5n
‘t-
leek
1924
op
•ond
ER-
na-
too.
en
6
r,
2
b
voor pol
keinscne
telkens n<
la nd be vol
gebreid pa<
verv<
was mynheer Duivemdein naar de kamer
deur gewandeld on riep door de deuropening
de onbekendheid er diepe gang in met klin
kende stem: Ide.Vrouwkom er
eens hier!" Zoekend naar iets op de consol
in de hoek, kwam mynheer, na gevonden te
hebben, weerom geloopen, een sigarenkistje
in de gezonde handen torsend voor zjjn af
gerond geheel. En na de eerste stoffelijke
bewijzen van welkom en gastvrijheid in <lc
vorm van een sigaar te hebben aangeboden
met de opmerking, dat er heel weinig Eer
waardes ayn die niet rooken, liet hy zich m
de zwaarte van zyn gewicht neerzinken in
zijn leuningstoel. Zyn Ihiitsche pijp mankte
blauwe iweefstrepeu in de stralen der avond
zon, die schuins dottr de kamt r vielen en
het roode tafelkleed en de bloeiende azalia
maakten tot een kleurenweelde voor de
oogen.
Vroeger had mynheer Ihiivenstein een
drukke schoenenzaak gehad. Sinds enkele
jaren leefde hy stil, om met zijn vrouw de
welverdiende rust te genieten na een werk
zaam leven. God had hein gezegend en was
hem goed geweest op aarde.hy ook wil
de dankbaar zyn en goed voor allen, die om
Gods wille zijn hulp behoefden. „Ryke men-
schen, die geen noeinenswaardige kruisjes
hebben als ik," zoo dacht hy, .moeten ook
iets doen om aan de kost te komen in den
Hemel”. Welke zorg zou hy immers nog heb
ben, dan zich een mooi plaatsje te verze
keren in den Hemel.... Zyn jongens waren
allen op hun bestemming en hadden de de
gelijkheid en Christendeugd van vader en
moeder overgeuomen als een erfenis, waarde
voller dati alle andere erflating, w aaraan som
wijlen dan ook kunnen denken hartelooze kin
deren, producten van een wereldsche, on
godsdienstige opvoeding, vreemdsoortig
schepsel als de inenseh is gedeeltel. gemaakt
uit- en gemakkelyk verslingerd op het slijk
der aarde.
Zoo, kapelaan, wat u zegt, bent ti al
zoon beetje gewend.... Ja, ja, het is hier
druk in onze parochie. Al die vereenigingen
en die congregaties en patronaten van te
genwoordig. Ik zeg het al dikwijls tegen
mijn vrouwwat een verschil met vroeger.
Verdulleme...., als avond en middag. Toen
was het immers ook zoo niet noodig. Maar
tegenwoordig moeten de schaajnes langs
nauwe hekjes in de poort van den Hemel
gedreven worden, want anders dwalen ze
weg naar andere poortjes. I! hebt zeker toch
geen Patronaat gekregen? Want dat is een
slavenleven voor ’n kapelaan. De sociëteit
v»n de kapelaans zeggen ze wel eensf Maar
ik zeg maar.... nou niet zoo pleizierig
VREEMDSOORTIGE VERKIE
ZINGEN.
•Verleden Zondag hebben de manne-
■Bjke Braziliaanscheburgers (onze macon-
nteke politici zijn doodsbang voor Room
schë vrouwen aan de stembus!) dan we
derom gelegenheid gehad „te laten we
ien” door wie jx graag vertegenwoor
digd waren «n de Kamer en m den
JJenaat
zou men zoo denken, dat in een
tahd. waar 90 -• van de bevolking poli
tiek discuteert, de deelname aan de al
gemeens verkiezingen, ondanks afwe
zigheid van stemplicht, toch wel enorm
moet zijn en heet wat stof opiagen tot
blind wordens toe bii de vele hee+e
partij-tornooien. Het tegendeel is ech
ter waar, dierbare lezers; hoe vreemd
het ook moge klinken, er is tegenwoor
dig geen enkele gebeurtenis, welke op
ons Brazihaansche volk minder indrulc
i maakt dan eene algemeene verkiezing
en wet om de eenvoudige en zeer begrip
pelijke reden, dat hier in werkelijkheid
geen politieke partijen bestaan en reeds
rang vóór de verkiezingen heel de
avereki al weet, wie de gelukkige win
naars zullen zij» van een Kamerstoel
ot Senaatszetel. waarop dagelijks ’n 40
of 50 pop te verdienen zijn, of de regee-
ringsfauteuii warm gezeten wordt of
niet. De hooge Regeering n.t„ achter
het masker van z.g. onafhankelifce poli
tieke partijen, komt met eene volledige
chapo” of „offideele candidatenlijst”
aandragen en. wee, dengene. die het
bestaan durft van 7?ti recht op vrije
stemming.gebruik te maken door eigen
candidaten te kiezen. Vervolging en
broodeloosheid staan hem te wachten,
voorat ais de man in regeeringwdienstis.
Aangezien nu duizenden Braziliaan-
sche kiezers, veelal omdat ze aan hard
werken een broertje dood hebben,
staatsambtenaren zijn en de Regeering
litieke doeleinden die repubfc-
ambtenarenplaag telkens en
log vergroot en de eenvoudige
iikng door een reusachtig uit-
pacntsvsteem uit vrees voor
oiging gewoonweg aan den politie-
keu leiband loopt van de grootgrondbe
zitters, die op hunne beurt weer slaven
zijn van de regeenngskhek, spreekt het
vanzelf, <dat de Regeering” er hare can
didaten altijd door krijgt of mocht zi»
het bij de stembus afleggen tegen eenen
z.g. „arulos” of „extra-chapo -candi-
daat ,dji. een „candidaat buiten de offi-
cieele lijst”, dan weet zij er W^el een weg
op, om toch haar mannetje er door te
halen, door de stemmen uifgebracht op
haren tegenstander, ongeldig te doen
verklaren, te laten verscheuren of ver
branden door gewetenlooze staatscom-
teren stand -van zaken geheim stem
recht buitengesloten is; de regeenngs-
partij stuurt netjes hare vertrouwens
mannen naar ieder stemlokaal met kant
en klaar gedrukte stembiljetten, om ze
aan hare stemslaven uit te reiken die
dan nog op de vingers gekeken worden
ook, of ze misschien geen b.ljet van de
tegenpartij of een eigen gemaakt in de
bus werpen, hrtgeen trouw ens tater bii
de stemopneming gemakkelijk geverifi-
ceerd wordt, aangezien de regeenngs-
spionnen hunne trouwe klanten dóór en
dóór kennen.
Zeker, het gebeurt, dat een of andere
kiezer ’n 5 or 10 pop opstriikt van een
regeeringscandidaat, onder belofte van
op dezen te stemmen en ’n andere dito
aalmoes van de tegenpartij, welke ook
al met reeds klaargemaakte stembiljet
ten loopt te venten, en dan toch thuis
bhjft, om geen ongenoegen te krijgen
met de een of andere partij, maar in den
regel wordt zijn bedrog dan aanstonds
ontdekt en bhjft de wraak niet uit. Is
de man een ambtenaar, spoedig wordt
h ijvervangen door een ander, plant hii
maïs op het land van een heerboer,
hij kan z'n biezen pakken; is die ondeu
gende kiezer winkelier, allebei de par
tijen boycotten z’n nering.
Het eenigste gevat mogen w e zeggen,
waarin een candidaat buiten de oftici-
eele lijst om als werkehflc gekozen er
kend en als zoodanig toegelaten kan
worden tot Kamer of Senaat is wet,
wanneer een groote en rijke stad, w elke
als beosting-meikkoe dienst doet voor
de berooide schatkist, op atle vier haar
pooten gaat staan, om haar eigen can
didaat op het kussen te zetten. Maar die
gevaHen zijn zeer schaarsch. omdat de
meeste Brazihaansche steden jjeweldig
in het krijt staan bii Vader Staat. Het
kiezerskorps heeft over het algemeen
de gelukkige keuze van dien Papa
slechts te confinneeren.
Wie in Brazilië nog ter stembus komt
(van de ..onafhankelijke” kiezers ver
schijnt slechts 3 op het appél) doet
dit. of uit vrees voor wraak, of wel
omdat ’n bloedverwant of vriend aan
wierthii veel „verplicht” is, 't hem ge
vraagd heeft en weigeren ondankbaar
zijn zou. Anderen probeeren er, zooats
ik reeds schreef, 'n slaadte uit te slaan
en reeds vóór de verkteanig ziet men
Jan Publiek overal flaneeren met nieu
we schoenen, hoeden of jassen, waaraan
voor ..ingewijden” een politiek luchtje
zit. Voor 'n appel en 'n ei „koopt’*
men hier een stem. Een onafhankelijk
kiezer, die begrijpt, dat „time money”
is en stemmen tijdverfeee. die nog wat
hecht aan eer en karakter, en met de
speelbal wit zijn van politieke tyran-
nen, blijft thuis, 'n Massa fatsoenlijke
menschen onthouden zich van stemmen
en zoodoende komt de hooge Regeering
erectitigden
- a>u wil-
igen naar de Brazihaansche
Senaat.
J
aantal stemioozen legio is (85 der be
volking is Analphabeet niet kiezer
en de „dames” mogen niet meestem
men' dan zal men geen hoog jdee krit-
gen van de Brazihaansche democratie
of regeering door het volk, maar aan
stonds denken aan zuivere akgarchie.
d.i. regeering van w einigen, met sterk en
tendenz naar absolutisme, daar de „re
geering” regeert met Kamers eigenlijk
De uitstekende politieke krachten uit
den laatsten tijd van het oude keizerrijk
van Pedro II trokken zich al aanstonds
in het private leven terug, weldra ge
volgd door repubiikeinsciigezinde Ka
tholieken, toen dezen bemerkten, dat de
Braziiiaansche Constitutie met hare
scheiding van Kerk en Staat en ver-
doorgevoende verleeking van onderwijs
enz. de natie aan zich ging vervreem
den. De politiek, eertijds zoo eerfijk en
vrij, werd door de maconnieke geluk
zoekers verlaagd tot „eene onwaardige
baantiesjageri/’ en een ,IXicultisch
maai waarbij het vrije volk slechts ge
bruikt werd ais sportiadder en trekdier.
Men stemde niet meer op „program
ma’s”. maar op „candidaten”; de prin-
cipen” werden verwaarloosd, de .per
soon” van den afgevaardigde was artes.
En zoo is het. helaas, gebleven tot nu
toe. 't Kost werkelijk ontzettende moei
te den Braziliaan uit het hoofd te pra
ten, dat ,,de godsdienst niets met de
politiek te maken” heeft. Bijna allen
zonder ulzondering zijn ten prooi ge
vaHen aa, ei liberalisme in de politiek
binnenshu.s zijn ze Katholiek en bii de
stembus wordt het Katholiek geweten
volstrekt niet geraadp’eegd. Werkelijc,
ons volkje is door den maconn eken
zuurdeesem uitgedi,d tot een wezen met
twee gewetens ,n.l. een kerk- en een
stembusgeweten.
Dat uit deze anomalie nooit een sterke
Katholieke partij kon groeien zooals
wij die kennen in Holland, dat er zelfs
van Christelijke coalitie nooit iets ko
men kon bi| deze personenpolitiek zon
der eenig re igieus fundamen', is zoo hel
der als de Brazihaansche middagzon;
er was geen gemeenschappelijke basis
Hoezeer ons volkje ontgroeid is aan
principieele politiek en absoluut niet
meer vraagt om programma’s, moge
blijken uit net feit, dat onlangs in Rjo
de laneiro bi' de gemeenteraadsverkie
zing waar voBedige kiesvrijheid
heerschte, uit de bus kwamen: een aller
schandelijkst en gemeen samenraapsel
van mannen zonder godsdienst en ze
delijkheid. zonder eenig program van
werkzaamheden ten b^e der gemeen
schap. Zoo laat zich hPl vok van den
eenen kant allerlei regeeringscandida-
ten zonder program opdringen en als
het yrij kan kiezen geeft het, verleid
door de gew efentooze dagbladpers van
Rio de Janeiro, z’n stem aan den eer
sten den besten brutalen schreeuwer,
die een oratorisch talent bezit en tevens
eene sterke neiging in zich voelt naar
een lui leventje, zonder eenige oriëntatie
in de edele w etenschap om volken te
besturen, welke politie 14heet. geheel
doortrokken van liberale grondbejr nse-
len. welke God uithannen in de Staat
huishoudkunde volstrekt niet begrij
pende, dat het in geweten niet geoor
loofd is, mede te werken tot de ver
kiezing yan mannen zi n Ier godsdienst,
zonder moraal deel uitmakende van ver
baden genootschappen zooals b.v. de
Vri>netM?larij. moeten ogze kaezers
eerst „gekerstend” worden, daarna op
de hoogte gebracht van de Christelijke
politiek, vervolgens georganiseerd in
sterke bonden, om dan met vereende
krachten vriJieid van stemrecht te ver
krijgen en Katholieke candidaten met
een christeli.k regeeringsprogram, dat
klinkt als ’n klok.
fre* Consiantio van Eijk, O.F.M.
studeeren in Freiburg.
„Als student blonk hy uit, door knapheid
en vooral door deugd; en daarom wisten de
professoren, toen zij door eenige edellieden
gevraagd waren, wie een goede en veilige
reisgenoot voor hun jongens zou zyn op hun
ontwikkelingsreis door Europa (dio maar li
jaar zou duren), geen beteren aan te wyzen
dan Marcus de la Key, onzen lateren Fidelis
die over hen zou waken als een vader en
hen in hun H. Geloof zou bewaren op hun
waarlijk gevaarlijke reis door Europa, waar
toen overal door de z.g. Hervorming de ge-
loofsaval verwoestingen aanriebte en om hun
deugd en goede zeilen door woord en voor
beeld te beschermen.”
,fVaii zyn rei* teruggekeerd, wachtte hem
een schitterende loopbaan, maar deze liep
anders dan zyn wereldje dacht. Al zijn aan
zienlijke rijkdommen gat hy weg aan do
armen en de bekende en gevierde advocaat
werd cajiucyn, barrevoeter eapucmi.
„Hij kreeg^k n naam van Fidelis (d.i. ge
trouwj; 34 jaW*i' is hy toen. By zyn profes
sie gaf zijn overste hem als levensdevies
inee: „Esto fidelis usque ad mortem et dabo
tibi coronain vitae”; „Wees getrouw tot
aan den dood en Ik zal u de kroon des
eeuwigen levens schenken." (Openb. II 10).
„Nu hy heeft er zich aan gehouden!”
Mijnheer klopte zyn pijp eens uit; hy had
vergeten er aan te trekken.
„Zos jaar latct,” ging de kajielaan door,
„werd hij al gardiaan gekozen van het Ca-
jiucijuenklooster te Feldkirch in Zwitser
land. Ze hadden hem zeker al. in de gaten.
Daar hy door zijn reizen en trekken van
vroeger, veel inenschenkennis bezat en eerst
als rechtsgeleerde en nu als Godgeleerde
een zeer groote kennis had verkregen, werd
bij bestemd om door prediking den opko
menden afvol en de dwalingen d. z.g. Jlervor
mers, tegeft te gaan. In het woeste Grauw-
bunderland, waar de bergen even woest en
ontoegankelijk waren als hun onbeschaaf
de afvalige bewoners predikte hy in vreeso-
lijke ontberingen en vervolging en verlaten
heid. Barvoets trok hij langs de besneeuwde
rotejiaden, uren ver, dikw ijls naar een een
zaam berghutje voor een verdwaald schaap
je. Ood echter weet hoeveleu zich bekeerden
door zijn prediking eu vooral ook om zijn
heilig leven! Duizenden en duizendenI
Dagelijks bad hj) God in de H. Mis als een
gunst om als martelaar te mogen sterven en
nooit in een doodzonde te vallen.”
„Ten slotte werd hij in 1622 in Bevis, na
meerdere malen met den dood bedreigd te
zjju, op beeetachtige wyze, na een door af
vallige soldaten en boeren verstoorde preiii-
Er was eens in Alkmaarneen, ik
begin verkeerd.
In een der kleinere steden van ons dier
baar Vaderland Was in den tyd dor verschrik
keljjke aardschuivingen van Amalfi in Italiö
een verschuiving geschied van kapelaans..
Een oudere kapelaan, bestemd voor hooger,
was op 's Biaschops stem naar elders ver
trokken, betreurd door allen, die hem ken
den; een nieuwe was verschenen om met
Gods genade, zoo hoopte hij, veel te mogen
medewerken aan het heil der zielen.
Een vreemde was hy, maar als men hem
enkele malen gezien had in de kerk meende
men by bespreking, dat alles went. Nieuwe
werkzaamheden in zyn nieuwe omgeving
werden hem opgelegd, en., toen hy langza
merhand begon thuis te geraken in de schit-
derachtige straten van het oude stadje,
trachtte hij na de straten ook de hem nieuwe
parochianen te leeren kennen. En zoo ge
schiedde het op een zonnigen voorjaars
avond, dat hy kennis kwam maken bij myn
heer Duivenstein. Duivenstein immers stond
bekend als een van die echte Katholieken
van den goeden ouden stempel, geacht en
gezien bij al rjjii medeburgers om zijn een
voud en oprecht karakter, vol welwillend
heid voor allen, die tot raad en daad zyn
hulp^ kwamen inroepen.. Voor de armen van
de Parochie en vooral voor hen, die in stil-
to hun gebrek uit aangeboren familie-ecr zoo
gaarne verlxwgen hielden, was h(j de wel
doener, zoogenaamd onbekend.... Maar
ieder ten slotte wist het!
„Ahmynheer Kapelaan, als ik hot
goed heb.... Zoo, kapelaan, dat doet me
plezier, dat u eens komt kijken.... Kape
laan van Gerpen, meen ik gehoord te heb
ben b
„Van Gerbder", verbeterde de Eerwaarde.
,A1 die nieuwe namen en die nieuwe ka
pelaans zyn ook niet te onthouden zoo in
aène Duivenstein had zelf de deur ojM'iige-
daau en ging Heeroom over den smallen loo-
P«r, langzaam vooruitkomend, vóór naay
<le huiskamer.
„We hebben er al heel wat moeten verande
t*n, kapelaan, in den LaaUten tyd.... En
bent u al gewend in de stad? Dat zal wei,”
«et bjj er een weinig lichtvaardig oordeelend
onmiddelljjk op volgen, „dat zal wel, want
alle kapelaans van vroeger waren hier altyd
|TW> zeiden ze....” En voordat mynheer
(Kapelaan goed en wel antwoord kon geven,
en meer keer verzamelen! Eiken Zoiniag en
soms meerdere malen |>er week optrekkeu
met de jongens.... En het zyn me soms
druiven in die vlegeljaren....” .Mynheer
vouwde zyn handen over zyn buik en her
haalde nog eens nadrukkelyk: „Verdulleme
t zijn me soms druiven terwijl hij zwaar
aan zyn pijp trok.
„Nou”, meende de nieuwe kajielaaii. „zoo
erg is 't nu niet. Ze hebben bovendien nog
heqrers, hung ommissie-heerenMsar
onderwijl ging de deur open en de vrouw
des huizes, waarnaar kapelaan Gerbder al
eventjes nieuwsgierig had uitgezien, ver
scheen in de oj>ening. Aanstonds herkende
hij haar: een zyner cougregagDten, vooraan,
oj) de eerste bank, gezeten in de Congrega
tie. zonder natuurlijk tot heden haar naam
te weten zijn gekomen. Na kennismaking
en oprechte uitnoodiging en overwinning
om toch „iet- gebruiken, de goede gave
vïni haar man in ilen vorm van een geurige
sigaar niet tellend, werd het gesprek weer
opgenomen. Mevrouw dribbelde weg in Mar
tha’s' zorg over koffiejiot en presenteerblad,
•om weldra terug te komen.
„Neen,” zei Kapelaan, „de patronaten
hier zyn at uitstekend van Directeur voor
zien. Maar nu we er toch over spreken
toch zal daarnaast voor de geheele stad
dan, een St. Fidelis-Vereeniging opgericht
moeten worden. Daar zal ik zoo'n beetje
voor moeten zorgen. I>e I’aUonaats-Diree-
teuren kunnen mi eenmaal niet afles doen.
Dat is ook een Patronaat, waar de jongen-,
die niet op een Jeugdorganisatie zyn of
kwamen en die het voor later toch allerhard
en jirimo-primario noodig hebben, naar best
vermogen bijeengebracht zullen worden.
Een naoogst, om zoo te noemen.” En
terwyl dit werd uitgelegd, zei Mijnheer: „Ja,
ik heb er ook al iets van gehoord.... Maar
hoe komt u toch aan den naam van 8t. Fi
delis-Vereeniging, terwjjl het in Amsterdam
toch St. Franciscus-Liefdewerk heet?”
„Ja” was het antwoord, „verschillende rede
nen. Bijvoorbeeld, oj> andere plaatsen
draagt het ook al dien naam. Maar als (J
weet, wie St. Fidelis van Sigmaringen, onze
Patroonheilige, was, zult u het een mooien
doopnaam vinden.”
En kapelaan, zyn rechter- over zyn linker
knie deponeereiïd, begon onderwijzend:
„St. Fidelis van Sigmaringen, eind 16de
eeuw, zooals 't al zegt, in Sigmaringen in
Zuid-Duitachlaml geboren, later capucjjn
geworden, heette van zjjn wwreidseben
naam: Marcus de la Rey. Toen zyn vader,
de Burgemeester v. dat plaatsje, zyn goeden
aanleg zag, liet hij hem voor rechtsgeleer«le
CENTRALE STiERENKEURING.
De uitslag van de op.Vrijdag' 24 April
gehouden stierenkeunng was a?s volgt:
Vier jarige stieren. j
Ie klasse. I f
Constaniijn 28. Eig.WetL P. de Geus
e. a„ Stompetoren.
Constantie 40. Eij?.: C. Posch, B n-
nepwijzend. t
2e klasse.
- Jan 40. Eig P. Wijdcnes e.a.t Twsk.
Gerard. Eig.Fokvercen. Oostwoud.
Drie-jarige stieren.
Ie klasse. I
Adriaan 3. Eig.P. Jonges Dz., Beem-
ster.
Maximiliaan 16. Eig.: Firma Kaan,
Wieringeru aard. I
2e klasse.
Meine varj Hborn 2. Eig C. D Kaas-
kooper, Oosthuizen.
Frans Max 2. Eig.: Rundveefokv. As
cendent.
Twee jarige stieren.
Ie klasse.
Sibfeeuie’s Verw achting Eig.Joh H.
Köhne, Beemster.
Emma’s Wodan. Eig Gebr. Ruvter,
Ooster-Blokker.
Frans Karet. Eig K. Feeke, Kromme-
ntedijk.
Wüson. Eig.; Gebr. Commandeur.
Ooster-Blokker.
2e klasse.
Balder 50. Eig.: K Smal. Wogmecr.
Constanten 13. Eig.: F. Groot. S:hel-
Linkhout.
3e klasse.
Constanujn 43. Eig.: Fokver. Runner.
Constantijn Jacob 23. Eig.: J. P. Kraak
man, Akersloot.
Constantijn 25 Eig.: K. Bos, Opmeer.
Jonge Meine 4. Eig.D. Rus, Stompe
toren.
Een-iarige stieren
le klasse.
Constantijn Lize Eig.|ni. Blaauboer
Kz., Barsingerhorn,
Constantijn |acob 49. Eig.: Jm. Blaau
boer Kz., Barsingerhorn.’
Meine 3. Eig.: L>. Kaan Kz., Wietin-
gerwaard.
Stemon. Eig A. Brak Jr St. Maarten.
Max Constantijn. Eig.: Firma Kaan.
Wk-rmgerwaard.
Meine 4. Eig l». Kaan Kz., Wierin-
gerwaatd.
Maximiliaan 20. Eig.: Fiona Kaan.
VI ienngerw aard.
Frans Nicolaas Eig.: F. A. F. Gro-
Retnan, Wieringerwaard.
Nico Frans Eig A. Dz Sleutel,
Wieringerwaard.
Wodan. Eig.Gebr. Ruyter, Ooster-
Blokker.
De Lente. Eig.: N. Ruvter, Hauwert
2e klasse.
Frans Adolf ‘30. Eg F. A. F.. Grone-
maji, Wieringerwaard.
Meneiaus. Eig.D.
Hoogkarspet.
Frans. Eig.: Gebr. Ruvter, Ooster-
Blokker.
Markus. Lig Gebr. Ruyter. Ooster-
blokker. w
Jehje’s Constantijn. Eig Abr. Over,
Constantijn Albert. Eig.: Feeke,
Stompetoren.
Nero. Eig K Bregman. Beemster.
Wodan lan. Eig N. Ruyter, Hauw ert.
Constantijn |acob 38. Eig Jb. lint-
mink Hz., Barsingerhorn
Jonge Max 28. Eig.: Firma Kaan,
Wieringerwaard.
11 1
katie, doodgeslagen. Hoensjioedend uit du
kerk, werd liij overvallen en met een byi
werd hem een diepe wonde in het achter
hoofd geslagen. In schimjiende razernij wa
ren ze oj> hem ingeslogen: „Slaat hem dood,
de hond.... Verzaak je geloof.... Geef je
overVreeaeiyk bloedend, moeizaam
zich oprichtend, sprak hy de schooue Chris
telijke woorden, de laatst*, die hij zeide:
„Vader, vergeef het hun. want ze weten,
niet wat ze doen.” Een knuppel verpletterde
hem den schedel maar hoe meer hij sidderend
en gekneusd daar neerlag, zoo verhaalde
later een zijner beulen, die zich bekeerde,
straalde blijder zijn gezicht. Zwijgend, naar
het voorbeeld van zyn Goddeljjken Meester,
wachtte hy den dood en gaf hy blijmoedig
zjjn edelmoedige ziel aan God terug. Alle
ribben waren hem aan de eene zjjde inge
slagen; meer dan twintig steken had hij in
de borst. Den 24sten April 1662 stierf hij,
zyn leven gevend voor het heil der zielen,
voor de waarheid en uitbreiding van zijn
H. Geloof.”
„Zyn zorg was dus geweest voor hen,
die groot gevaar liepen verloren te gaan of
hun Geloof te verliezen, vooral zooala
hy begon bezorgd voor hen, die nog jong
cn onbedreven waren!”
Mijnheer Duivenstein had aandachtig ge
luisterd en zijn pijpje was uitgegaan. Me
vrouw pinkte even langs haar oogen om
den Heiligen Martelaar: Ze had vergeten
om haar koffie op te dienen. Maar één ding
b«*dachteu ze wel: de vereeniging, die dat
voorbeeld wil volgen verdient wel den steun
van allen, die God en Zijn kinderen om wills
van God liefhebben.
En toen de kapelaan iet* later wegging,
gaf Mynheer hem iets in de hand, een kleine
enveloppe met iets erin, wat Kapelaan, be-
seheidenhotdshalve, nog niet durfde te be
zienMaar thuis gekomen, dankte hij
O. L- Heer, die hem uit de moeilijkheden
had geholpen, om onbekend als hy was
in de nieuwe omgeving terwyl hij zoo
vurig verlangde ta kunnen doen, wat voor
zijn jongens noodzakelijk was en wegens
gebrek aan middelen niet gedaan kon wor
den, wat minder belemmerd te kunnen gaan
werken tot eer van God en 't heil der zielen.
Het vertelsel, waarde lezer en lezeres,
van SL Fidelia zélf is historisch juist. Het
overige verhaal is tot heden toe, helaas,
nog niet in al zjjn oderdeelen historisch
vastgesteld.
geen enkel w elsvoorstel. Voortgebracht
door de edelmogende hersenen van een
afgevalrdigde. heeft kam op aanneming
or uitvoering. a!s het niet eerst voorzien
wordt van het presidiale resTf- Zeer
dikwijls verrichten de deputé’s slechts
het werk van regeeringsspreekbuizen en
stellen enkel wetjes voor, uitgebroed in
het brein van den Regeeringsnresident.
Veel meer macht beril dan ook de Pre
sident van de z.?. democratische repu
bliek Brazilië dan de Koningin van het
constituhoneele koninkrijk Holland.
Zelfs de Ministers zijn slechts .Secreta
rissen” van den President, zoodat alles
goed beschouwd, alleen deze verant
woordelijk is voor den goeden of kwa
den koers van het Staatsschip, vooral
voor ’s lands financiën.
Nog onlangs bleek duidelijk, hoever
de macht van Brazilië's President zich
urtstrekt, toen de Katholieke President
Dr. Arthur Bernardes, die, zooals het
geweten hem gebood algemeene be
zuiniging over de geheele line, in z’n
regeeringsprogram. geschreven heeft op
de iaarnjk<:d)e begroeting- voor 1924
een tekort van 75 millioen gulden w ist
weg te werken en door allerlei bezui
nigingsmaatregelen en noodzakeii^e
belastingverhooging daarvoor in de
plaats zette ’n saldo van 3 ton. Een
sterk staaltje van Roomsche wilskracht
tevens. Nu kan dit voor ’t republikeinsch
absolutisme w et z’n goede zijde hebben,
a.s een mewetensvol man’ zooals Dr.
Bernardes. aan ’t bewind is en de beide
Kamers absoluut niet het ,.vri,e” Room-
moeten bescho*vd worden a's onder
sche volk vertegenwoordigen en eerder
curateele te stellen gewetenlooze schat
kistschuimers. wie het wel en wee des
volks ijskoud laat, maar bii de republi-
keinsche heilloos korte regeeringsf.erio-
de van slechts vier jaren, waarna uit de
politieke „konketretort” weer ’n ras
echte maconnieke verkwister en opma
ker kan gedistilleerd worden, zonder
dat de Katholieken stem in het kapit
tel krijgen, past dit stelsel niet, daar
vroeg of laat van dit absolutisme het
grootste misbruik kan gemaakt wor-
- den tegen de Katholieke Kerk.
Wat we hier noodig hebben is een
nationale regeering d w z. eene welke
zooals Mussolini in Italië, de innigste
wenschen van de goedgezinde Katho
lieke Brazilianen tracht te vervullen
door voort te bouwen op Roomscbe
tradities, w elke zijn geboren bij de wieg
van ons yolk en tegelijk daarmee zijn
opgegroeid tot nu toe. eene regeering
welke toenadering, ja vereeniging zoext
met den nattonalen godsdienst <n zijn
bedienaren en bii alle regeeringsdaden
als toetssteen van zedelijke geoorloofd
heid neemt de eetiwge geboden van
God. De regeeringsvorm kan de repu-
blikeinsche blijven, als zijnde gelegiti
meerd door de aanneming yan het volk
en als beter zich aan passende aan het
Amerikaansche karakter, maar de Brazi-
liaansche republiek moet verkathohek t,
verroomscht. d. w. z. genationaliseerd,
worden. Dan, en dan alleen, zal er een
einde komen aan die hatehAe echtschei
ding tusschen officieele atneistische re
geering en Katholiek volk, welke el
kaar nimmer begrijpen zullen, zoolang
de natioriale godsdienst ze niet weer bii
elkaar brengt. De grootste schuld van
die noodltuige vervreemding tusschen
volk en rtgeering ligt bij deze laatste,
welke sinds 1880 ecji Roomsch volk
A. A. v. d. BERG, Pr,
Kapelaan te Alkmaar.
Alkmaar, Feestdag van C -
maringeu, 24 April 1924.
slechts met 3 der stenige
aan de weet ,wie „het volk
len af vaan
Kamer en
Neemt men nu in aanmerk ng. dat het
aantal stemioozen legio es
volking is Analphabeet
heeft willen wringen ui een atheïstisch
missles van onderzoek naar geldigheid.
Een ieder begrijpt, dat bit dezen du:s-
